از پاریس با عشق؛ چرا Ubisoft مهم‌ترین نقش را در حفظ “تداوم سرگرم‌کنندگی صنعت بازی” در سال‌های اخیر داشته است؟

برخی از بازی‌بازان به غیر از عناوین بزرگ و AAA بازی دیگری را تجربه نمی‌کنند و تعداد این نوع از بازی‌بازان کم هم نیست. خیلی از این افراد که اغلب هم گیمرهای قدیمی‌تر هستند، علاقه‌‌ی خاصی به عناوین آنلاین ندارند و گرایش اصلیشان به سمت عناوین داستانی بزرگ است و در طول سال تنها این بازی‌ها را تجربه می‌کنند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ و پول‌دار که طرفدار هم زیاد دارند (مثل راک‌استار) چند سال طول می‌کشد تا یک بازی بزرگ AAA را منتشر کنند و حتی شرکتی مثل سونی هم در طول یک سال، پشت سر هم عناوین انحصاری غول منتشر نمی‌کند. خیلی از شرکت‌ها هم که تمرکزشان را گذاشته‌اند روی بخش آنلاین بازی‌هایشان. رد دد ۲ و لست آو آس و گاد آو وار شاهکارند، ولی نسلی یک عدد از آن‌ها می‌آید! پس این همه وقت دیگر چه؟ در نسل‌های قبل وضع این‌طور نبود و کمپانی‌هایی مثل EA و Activision و Ubisoft و … سالی چندین بازی بزرگ داستانی AAA عرضه می‌کردند و هیچ‌گاه بازی برای علاقه‌مندان بازی‌های بزرگ داستانی کم نمی‌آمد، ولی حالا یک نسل کامل رد می‌شود و EA به فیفا چسبیده است و Activision یک سکیرو را غیر از کال آو دیوتی در یک نسل منتشر می‌کند. پس چه کمپانی‌ای پرچم را در این حوزه نگه داشته است و نمی‌گذارد که بازی‌بازان چند سال برای یک بازی راک‌استار و ناتی‌داگ و سونی و … صبر کنند؟ ما از بازی‌های ایندی و مستقل و کوچک صحبت نمی‌کنیم ها، بلکه داریم از بازی‌های AAA در یک سال صحبت می‌کنیم.

رد دد ۲ و لست آو آس و گاد آو وار شاهکارند، ولی نسلی یک عدد از آن‌ها می‌آید! یوبیسافت در واقع کاری می‌کند که “سرگرم‌کنندگی صنعت گیم برای بازی بازان تدوام داشته باشد.”

کدام کمپانی هست که هنوز با این هزینه‌ی بالای ساخت بازی‌ها، روی فرنچایزهای بزرگش ریسک می‌کند و برای حفظ تنوع، ناگهان ساختار محبوب‌ترین فرنچایزش را تغییر می‌دهد؟ اصلا مگر چند شرکت در دنیای بازی هستند که پول این را داشته باشند که بدون استثنا هر سال چند بازی بزرگ و متنوع داستانی در انواع ژانرها منتشر کنند و حتی بازی‌های آنلاینشان هم بر پایه‌ی داستان و کوآپ باشد و چند سال هم حمایت شود؟ جواب فقط و فقط یک کلمه است و آن هم می ‌دانید که Ubisoft است و بس. همان شرکتی که اتفاقا بیشترین ناحقی هم در موردش رخ می‌دهد، به خاطر همین کار خوبی که می‌کند. همان شرکتی که باعث می‌شود ما در طول یک سال لااقل چند بازی بزرگ داستانی و جهان‌آزاد و کوآپ داشته باشیم و سرگرم شویم تا یک نسل را با خدا خدا کردن این که کی God of War و GTA و Halo منتشر می‌شوند نگذرانیم. Ubisoft است که هر سال لااقل ۳-۴ بازی AAA غول در انواع سبک‌ها منتشر می‌کند تا شخصی مثل من بدون بازی نماند.

وقتی به بازی‌های منتشر شده توسط یوبیسافت نگاه می‌کنیم، جدا از تنوع عجیب عناوین این شرکت که از همه سبک بازی دارد، مهم‌تر این است که همه‌ی بازی‌های بزرگش یک حد استاندارد را حفظ می‌کنند و هرگز از یک سطحی پایین نمی‌روند. درست است که شاید اندازه‌ی بقیه شاهکار بی‌بدیل نداشته باشد (البته اگر هم مثل والهالا داشته باشد نمی‌گذارند به جایی برسد) ولی هیچ وقت هم بازی‌هایش ضعیف نیستند.

متاسفانه همان‌قدر که این شرکت هوای بازی‌بازان را دارد، در نقطه‌ی مقابلش ناحقی و نامردی و ظلم می‌بیند و برخی که خودشان را به خواب زده‌اند، با فاز ضد Ubisoft می‌خواهند خودشان را هم‌رنگ جماعت کنند، ولی خودشان هم در خلوت یواشکی بازی‌های این شرکت را تجربه می‌کنند. کسی که خواب است را می‌شود بیدار کرد، ولی کسی که خودش را به خواب زده است، نه. این‌ها کسانی هستند که جلد بازی Ubisoft را ندیده و حتی از قبل انتشار بازی‌ها شروع به بد و بیراه گفتن می‌کنند و از بین همین‌ها هم، خب کلی منتقد به دنیای گیم صادر می‌شود! جنس صادراتی با بدترین کیفیت. کسانی که حتی وقتی Ubisoft شاهکاری مثل Valhalla را می‌سازد، بلد هستند برایش اراجیف ببافند، ولی اگر همین بازی را راک‌استار و سونی عرضه می‌‌کردند، آن‌قدر از آن تعریف می‌شنیدیم که حالمان به هم می‌خورد و با متای بالای ۹۰ می‌رفت در لیست کاندید بازی سال، و ویدیوها و مقالاتی بود که در مدحش ساخته و نوشته می‌شد.

یک نکته‌ی دیگر که شاید به آن توجه نکرده‌اید، کیفیت سرورها و بازی‌های آنلاین عناوین کمپانی یوبیسافت است. این را بارها به چشم دیده‌ و لمس کرده‌ام. حتی بازی‌های بزرگ خیلی از شرکت‌ها را وقتی می‌خواهیم با دوستم دونفره یا سه‌نفره بازی کنیم، ده‌ها بار قطع می‌شوند و کلی کام ما را تلخ می‌کنند، ولی یک بازی مثل دیویژن ۲ را آن هم با پراکسی، ده‌ها ساعت دونفره و سه نفره تمام کردیم و حتی ما را اذیت هم نکرد!

هیچ کمپانی‌ای مثل یوبیسافت نمی‌تواند بازی جهان‌آزاد بسازد و واقعا این شرکت استاد ساخت عناوین جهان‌آزاد در انواع مختلف است و جالب است بدانید که از قول شرکت یوبیسافت نقل شده است که عناوینی مثل هورایزن زیرو داون و Zelda BotW، المان‌هایی را از عناوین جهان‌آزاد یوبیسافت قرض گرفته‌اند که واقعا هم غلط نیست. فرمول عناوین جهان‌آزاد این کمپانی بی‌نظیر و اصطلاحا بسیار Solid است. تازه ما داریم فقط از عناوین جهان‌‌آزاد حرف می‌زنیم. می‌دانید یوبیسافت در این سال‌ها چه تنوع وحشتناکی از عناوین بزرگ در همه‌ی ژانرها داشته است؟ واقعا یک نکته‌ی جالب که خوب است به آن توجه کنیم این است که یوبیسافت طی سال‌های اخیر با چه تنوعی بازی AAA منتشر کرده است و سایر شرکت‌ها چطور؟

بد نیست نگاهی به عناوین مهم یوبیسافت در نسل هشتم داشته باشیم (به کیفیت و تنوع ژانر این عناوین دقت کنید) تا در ادامه بهتر منظورم را متوجه شوید.

• Assassin’s Creed IV: Black Flag
• Far Cry Classic
• South Park: The Stick of Truth
• Watch Dogs
• Assassin’s Creed Rogue
• Assassin’s Creed Unity
• Far Cry 4
• The Crew
• Assassin’s Creed Syndicate
• Tom Clancy’s Rainbow Six Siege
• Far Cry Primal
• Tom Clancy’s The Division
• Watch Dogs 2
• For Honor
• Tom Clancy’s Ghost Recon Wildlands
• South Park: The Fractured But Whole
• Assassin’s Creed Origins
• Far Cry 5
• Far Cry 3: Classic Edition
• The Crew 2
• Assassin’s Creed Odyssey
• Far Cry New Dawn
• Tom Clancy’s The Division 2
• Assassin’s Creed III Remastered
• Tom Clancy’s Ghost Recon Breakpoint
• Watch Dogs: Legion
• Assassin’s Creed Valhalla

دقت داشته باشید که هیچ کاری به ده‌ها عنوان مثل Rayman Legends و Just Dance و Valiant Heart و Child of Light و Rocksmith و Hyper Scape و Call of Juarez: Gunslinger و … نداریم و فقط عناوین بزرگ AAA را در نظر گرفته‌ایم. فقط نگاهی به تعداد، تنوع سبک، سابقه‌ی فرنچایزها و کیفیت این عناوین بیندازید، زیرا خودش گویای خیلی چیزهاست.

رقبای اصلی یوبیسافت در دنیای بازی کدام شرکت‌ها هستند؟ بله درست است، اکتیویژن، الکترونیک ارتز، راک‌استار، ۲کی گیمز و … . بد نیست ببینیم این شرکت‌ها در نسل هشتم چه‌طور عمل کرده‌اند؟ الکترونیک‌آرتز که کل نسل هشتم را فقط به ورزش (فیفا، آن هم اکثرا تکرار مدوام) و ۲-۳ تا بتلفیلد و تایتانفال سپری کرد و Anthem را هم خراب کرد و خبری از دد اسپیس و مس افکت شاهکار و … نبود و تنها نکته‌ی مثبت عظیمش Dragon Age: Inquisition بین‌نسلی بود. البته این نکته‌ی مثبت که می‌گویم برای بازی‌بازان است ها، وگرنه برای خود شرکت تمام نسل مثبت بوده و سودی که فقط از فیفا کسب می‌کند، شاید از کل بازی‌های یوبیسافت بیشتر باشد. اکتیویژن در نسل هشتم چه کاری انجام داد؟ دستینی ۱ و ۲ را اندازه‌ی ۶ بازی به ما فروخت و سالی هم یک کال‌اودیوتی منتشر کرد که برخی خوب و برخی عالی بودند. تنها نکته‌ی بزرگش سکیرو بود که یک شاهکار بود. راک‌استار چه کار کرد؟ یک نسل و فقط ۲ بازی فوق شاهکار. ۲‌کی گیمز که زمانی بایوشاک و Spec Ops و Darkness می‌ساخت، کل نسل هشت را به NBA 2K هر ساله سپری کرد و سود کلانی به جیب زد.

حتی وقتی Ubisoft شاهکاری مثل Valhalla را می‌سازد، عده‌ای بلد هستند برایش اراجیف ببافند، ولی اگر همین بازی را راک‌استار و سونی عرضه می‌‌کردند، آن‌قدر از آن تعریف می‌شنیدیم که حالمان به هم می‌خورد و با متای بالای ۹۰ می‌رفت در لیست کاندید بازی سال و ویدئوها و مقالاتی بود که در مدحش ساخته و نوشته می‌شود.

حالا وقتی به بازی‌های منتشر شده توسط یوبیسافت نگاه می‌کنیم، جدا از تنوع عجیب عناوین این شرکت که از همه سبک بازی دارد، مهم‌تر این است که همه‌ی بازی‌های بزرگش یک حد استاندارد را حفظ می‌کنند و هرگز از یک سطحی پایین‌تر نمی‌روند. درست است که شاید اندازه‌ی بقیه شاهکار بی‌بدیل نداشته باشد (البته اگر هم مثل والهالا داشته باشد نمی‌گذارند به جایی برسد) ولی هیچ وقت هم بازی‌هایش ضعیف نیستند و تازه در این زمانی که برای ساخت باز‌ی‌ها می‌گذارد، واقعا شاهکار می‌کند که سالی این‌قدر بازی AAA می‌دهد بیرون و تازه از هرکدام چند سال پشتیبانی‌ می‌کند. جالب است که یوبیسافت حتی سیزن‌پس‌هایش هم دزدی از بازی‌باز نیستند و علاوه بر دو سه محتوای عظیم داستانی برای هر بازی، معمولا یک عنوان کاملا رایگان از آن سری را هم در سیزن‌پس قرار می‌دهد. واقعا به یوبیسافت کم‌لطفی می‌شود، چرا که یک شرکت کاربردوست است و احترام زیادی به شما می‌گذارد به عنوان کسی که بازی‌اش را خریده‌اید.

با این زمانی که یوبیسافت برای ساخت بازی‌ها می‌گذارد واقعا شاهکار می‌کند که سالی این‌قدر بازی AAA می‌دهد بیرون و تازه از هر کدام چند سال پشتیبانی‌ می‌کند و حتی سیزن‌پس‌هایش هم دزدی از بازی‌باز نیستند و علاوه بر دو سه محتوای عظیم داستانی برای هر بازی، معمولا یک عنوان کاملا رایگان از آن سری را هم در سیزن‌پس قرار می‌دهد. واقعا به یوبیسافت کم‌لطفی می‌شود چرا که یک شرکت کاربردوست است و احترام زبادی به شما می‌گذارد به عنوان کسی که بازی‌اش را خریده‌اید.

یک نکته‌ی دیگر که شاید به آن توجه نکرده‌اید، کیفیت سرورها و بازی‌های آنلاین عناوین کمپانی یوبیسافت است. این را بارها به چشم دیده‌ و لمس کرده‌ام. حتی بازی‌های بزرگ خیلی از شرکت‌ها را وقتی می‌خواهیم با دوستم دونفره یا سه‌نفره بازی کنیم، ده‌ها بار قطع می‌شوند و کلی کام ما را تلخ می‌کنند، ولی یک بازی مثل دیویژن ۲ را آن هم با پراکسی، ده‌ها ساعت دونفره و سه نفره تمام کردیم و حتی ما را اذیت هم نکرد! بازی‌های این کمپانی حتی وقتی سال‌ها از انتشارشان می‌گذرد، هنوز سرورهای فوق‌العاده دارند و کیفیت بالا. تازه هر چه که از انتشار بازی‌های این شرکت می‌گذرد، وضعیتشان بهتر هم می‌شود و هیچ کمپانی‌ای، پشتیبانی‌ای مثل یوبیسافت ندارد. این‌ها موارد کوچکی نیستند که بخواهیم از آن‌ها بگذریم، بلکه همگی یک واقعیت مهم در دنیای سرگرمی هستند و نکته‌ای مثل کیفیت بازی آنلاین و کیفیت سرور، در دنیای بازی‌های ویدیویی یک نعمت است که سرگرم شدن را چندبرابر می‌کند.

برخی از بازی‌بازان به غیر از عناوین بزرگ و AAA بازی دیگری را تجربه نمی‌کنند و تعداد این نوع از بازی‌بازان کم هم نیست. خیلی از این افراد که اغلب هم گیمرهای قدیمی‌تر هستند، علاقه‌‌ی خاصی به عناوین آنلاین ندارند و گرایش اصلیشان به سمت عناوین داستانی بزرگ است و در طول سال تنها این بازی‌ها را تجربه می‌کنند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ و پول‌دار که طرفدار هم زیاد دارند (مثل راک استار)، چند سال طول می‌کشد تا یک بازی بزرگ AAA را منتشر کنند و حتی شرکتی مثل سونی هم در طول یک سال، پشت سر هم عناوین انحصاری غول منتشر نمی‌کند. خیلی از شرکت‌ها هم که تمرکزشان را گذاشته‌اند روی بخش آنلاین بازی‌هایشان.

یوبیسافت یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که باعث شد نسل هشتم، همیشه بازی بزرگ باکیفیت برای انجام دادن داشته باشیم و تمام سالمان پر از بازی‌های مختلف باشد. بله خیلی خوب است که در یک نسل یک گاد آو وار و یک لست آو آس و یک رد دد و یک جی‌تی‌ای داشتیم و بازی کردیم و کیف کردیم، ولی دارم می‌گویم یک نسل! چندین سال، ده‌ها ماه. این شاهکارهای بی‌بدیل روی هم مگر چه‌قدر وقت ما را پر کرده‌اند در مقایسه با زمان بازی کردن کل یک نسل. وقتی این بازی‌ها نیستند و چند سال منتظرشان هستیم، با بازی‌های فوق‌العاده‌ و متنوع یوبیسافت است که زمان خیلی زیادی از بقیه‌ی نسلمان را می‌سازیم، آن هم در هر سبکی که دلمان بخواهد.

می‌دانید چرا این مقاله را نوشتم. چون همیشه طرف کسی هستم که به او ظلم می‌شود. کسی که در حقش عدالت اجرا نمی‌شود و حقش را می‌خورند. مثل یوبیسافت، مثل سی‌دی پراجکت، مثل سایبرپانک. لازم است آدم گاهی بلند حرفش را بزند و از کسی که در حقش ظلم شده دفاع کند تا گوش برخی که گوش شنوا دارند و منطق دارند، بشنود و پیام را بگیرد. یوبیسافت یک گنجینه‌ی ارزشمند برای دنیای بازی‌هاست و باید خیلی بیشتر قدرش را بدانیم و همین‌طور قدر کاری که برای ما و دنیای بازی می‌کند. نسل هشتم برای من به شخصه با یوبیسافت گذشت و اگر این کمپانی و بازی‌هایش نبود واقعا این‌قدر لذت نمی‌بردم. این کمپانی برای همه‌ی سلیقه‌ها و سبک‌ها در نسل هشتم بازی داشت. از تک‌نفره گرفته تا چندنفره. یوبیسافت کمپانی‌ای است که لایق احترام خیلی بیشتری از سوی بازی‌بازان است، چون مدام دارد برای ما خاطرات خوب خلق می‌کند و وقتی منتظر عناوینی از شرکت‌هایی که هر چند سال یک بازی بزرگ می‌دهند، هستیم، این عناوین بزرگ و معرکه‌ی یوبیسافت هستند که دنیای بازی‌ها را برای ما سرگرم‌کننده نگه می‌دارند و می‌توانیم تنهایی یا با دوستانمان ساعات فوق‌العاده‌ای را بگذرانیم. باز خدا را شکر که بازی‌های این شرکت مثل بنز می‌فروشند و همیشه می‌توانیم از آن‌ها لذت ببریم. یوبیسافت کاری می‌کند که هر سال چند بازی بزرگ AAA داستانی و کوآپ و … داشته باشیم تا تجربه کنیم. یوبیسافت در واقع کاری می‌کند که “سرگرم‌کنندگی صنعت گیم برای بازی‌بازان تدوام داشته باشد و بین شاهکارهای شرکت‌هایی که چند سال یک‌بار بازی می‌دهند، قطع نشود.”

وقتش بود این مقاله را بنویسم، و نوشتم. می‌دانید که حرفی که باید بزنم و در دلم می‌دانم درست است، می‌زنم (نه این که بگویم قطعا درست می‌گویم، ولی چیزی که وجدانم و ۳ دهه تجربه‌ام می‌گوید را می‌گویم). درست است که سمت کسانی که کمتر طرفدار دارند می‌ایستم و از حقشان دفاع می‌کنم و با سوار شدن بر موج عامه، برای خودم تایید و تحسین نمی‌خرم که همه بگویند به‌به دقیقا حرف ما را می‌زند، ولی عیبی ندارد، چون این در ذاتم نبوده و نیست. همین که می‌دانم برخی ذهن آگاه و چشم حقیقت‌جو دارند و متعصب نیستند، برای زدن حرفم کافی است. تشکر از شما که همیشه همراه من بوده‌اید و اجازه داده‌اید که وقتی لازم بوده از حق کسانی که حقشان ضایع می‌شود، دفاع کنم. دنیای گیم برای من هرگز شوخی نبوده و نیست. دنیای گیم بخش عظیمی از زندگی من است و قطعا هرجایی در آن بی‌انصافی در حق کسی که دارد برای این دنیا زحمت می‌کشد، ببینم و حس کنم حقیقتی مخدوش می‌شود، حرفم را می‌زنم. شاید برای خیلی‌ها شوخی و مسخره‌بازی است، شاید خیلی‌ها بی‌انصافی برایشان عادی شده است، ولی لااقل سعی می‌کنم این‌طور نباشم، چون دنیای گیم برای من هرگز شوخی و مسخره‌بازی نبوده و نیست و نخواهد بود.