بازی هفته ۳۳# | این آخر هفته چه بازی‌هایی را تجربه می‌کنید
سلام و درودی دوباره خدمت تمام شما کاربران و همراهان همیشگی گیمفا. امیدوارم حالتان خوب باشد. هم اکنون فرصت بسیار خوبی است تا کارهای دیگر را کنار گذاشته، بازی‌های ناتمام خود را به اتمام برسانیم و یا حتی بازی جدیدی را شروع کنیم.
درست یک سال پیش با ایتم بازی هفته مهمان شما شدیم تا بتوانیم از این طریق تجربیات خودمان را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم. حقیقتا طی این یک سال شاهد اتفاقات بزرگ و هیجان انگیزی در صنعت بازی‌های ویدئویی بودیم از انتشار بازی های انحصاری برای پلتفرم رایانه های شخصی گرفته تا معرفی و رونمایی از کنسول پلی‌استیشن ۵ ، اکس باکس سری اکس و بازی‌های این ها که نوید نسلی هیجان انگیز را در اینده می‌دهند.
آیتم بازی هفته سعی بر این داشت تا از طریق اشتراک گذاری تجربیات نویسندگان و سایر عوامل گیمفا، بازی‌های جدید و حتی بازی های کمتر شناخته شده را به شما معرفی کرده و شما را در انتخاب بازی مورد نظر خودتان بیشتر و بیشتر راهنمایی کند. هدفی که تا حدودی در آن موفق بوده و در آینده نیز برای این موضوع برنامه های ویژه و مفصل تری داریم و قصد داریم تا ایتم بازی هفته بیشتر از گذشته به این موضوع بپردازد.
تابستان گذشته را شاید بتوان یک دوران خوب و هیجان انگیز به شمار آورد. به خصوص برای کاربران پلتفرم رایانه‌های شخصی زیرا که بازی‌های خوبی برای این پلتفرم عرضه شده اند که از مهمترین آن‌ها می توان به Death Stranding و Horizon Zero Dawn: Complete Edition اشاره کرد. نسبت به سال های گذشته که فصل تابستان خلوت تری را پشت سر می گذاشتیم و بازی‌های جدید زیادی به بازار عرضه نمی‌شدند، عرضه بازی‌هایی به مانند Last of Us 2، Ghost of Tsushima و سایر بازی هیا مولتی پلتفرم به مانند Avengers و حتی Mortal Shell باعث شد تا تابستان امسال همان طور که اشاره کردم هیجان انگیز تر و سرگرم کننده تر سپری شود. البته هنوز تابستان به اتمام نرسیده و طی روزهای پایانی شاهد عرضه بازی های خوب دیگری نظیر Crysis Remasterd نیز هستیم.
اگر در خرید هر یک از این دو بازی حتی ذره ای مردد هستید می توانید هایلایت گیمفا ، نقد و بررسی و حتی نقد ویدئویی گیمفا یا تحلیل فنی و سایر پرونده های دیگر را مشاهده کنید تا شما را هر چه بیشتر در خرید این بازیها و تجربه‌ی آن راهنمایی کند
اگر این آخر هفته به دنبال تجربه‌ی بازی خاصی نیستید از شما دعوت میکنم تا سری به جدیدترین قسمت مجله‌ی ویدئویی گیمفان بزنید تا از رازها یا نکات موجود در بازی‌های ویدئویی، پرونده‌های ویژه‌ی گیمفا از قبیل بررسی سری Far Cry، بررسی سری Uncharted و Hellblade 2: Senua’s Saga یا مشاهده‌ی بخش ویدئوفان و گیمپلی بازیبازان لذت برده و نظرات خود را برای هرچه بهتر شدن این آیتم ویدئویی برای ما ارسال کنید. در نهایت اگر در خرید بازی‌های ویدئویی مردد هستید، مطمئنا آیتم هایلایت یا نقد و بررسی جذاب ویدئویی بازیها و حتی تحلیل فنی می‌تواند در این امر به شما کمک شایانی کند.
سیزدهمین قسمت مجله ویدئویی گیمفان با موضوع بررسی بازی‌های استودیوی ناتی داگ و رازها و نکات بازی Batman Arkham Knight را از دست ندهید
هدف از بخش «بازی هفته» این هست که با یکدیگر تعامل بیشتری داشته باشیم. مسلما اگر در طول هفته مشغول گرفتاری‌ها و کارهای روزمره‌ی خود باشید، سعی می‌کنید تا زمانی از روزهای پایانی هفته را به بازی کردن اختصاص بدید. این هفته بار دیگر به سراغ عوامل پشت صحنه رفتیم و با نظرات تیم گیمفا همراه و در خدمت شما هستیم و سعی بر این داشتیم تا از میان بازی‌های منتخب، بهترین تجربه‌ها را به شما پیشنهاد کنیم . در ادامه شما از شما تقاضا داریم تا در قسمت نظرات، تجربیات خودتون را با ما به اشتراک بگذارید و بگویید که این آخر هفته چه بازی را تجربه می‌کنید و به طور مختصر هم می‌توانید در مورد آن توضیح دهید و یا حتی با یکدیگر بحث کنید.
محسن رضوی فر، سرپرست تیم خبری
من اخیرا دوباره نسخه اول Watch Dogs رو تجربه کردم. می‌تونم بگم این بازی یک عنوان کاملا آندرریت محسوب میشه و اگر هایپ‌های کاذب یوبی‌سافت، مشکلات فنی زمان عرضه و نمایش عجیب و غریب بازی در E3 2012 نبود، با بازخوردهای خیلی بهتری مواجه میشد.
داستان این بازی شاید خیلی عالی و فوق‌العاده نباشه اما به طور کلی خوب هست روند و ریتم خوبی رو طی میکنه. به نظرم داستان بازی قابلیت این رو داشت که یک دنباله‌ی درخور براش ساخته بشه. اما ویژگی برجسته بازی گیمپلی و قابلیت هک کردن هست که به عنوان یک نوآوری، به خوبی پیاده‌سازی شدند. با وجود اینکه ۶ سال از انتشار بازی می‌گذره، اما گرافیک و جلوه‌های بصری هنوز هم در سطح خوبی قرار داره.
به طور کلی از نظر من نسخه اول Watch Dogs با وجود برخی مشکلات و ایرادات، یک بازی خیلی خوب در سبک اکشن جهان باز هست و امیدوارم Watch Dogs: Legion هم درنهایت بازی خوبی از آب دربیاد.
مهدی رضایی، نویسنده
این روزا به شدت مشغول Captain Tsubasa Rise of New Champions و Kingdom Of Amular:Re-Reckoning هستم. هر دو بازی توی سبک خودشون فوق العاده هستند و از همین الان میدونم قراره بالای صد ساعت بازیشون کنم. کاپیتان سوباسا گیم پلی به شدت سرگرم کننده ای داره مخصوصا اگه یکی ام باشه که باهاش بازی‌کنید که لذت بازی چند برابر میشه. Reckoning هم با وجود اینکه خیلی کم گرافیکش پیشرفت کرده اما انقدر نقش آفرینیه این بازی و جزئیات داره که به چشم نمیاد. تا اومدن بازی های AAA امسال و سال بعد به شدت با این دوتا مشغول میشین
فرزین سلیمی
چند سال بعد از Middle-earth: Shadow of Mordor بالاخره در هفته‌ی گذشته بازی جدیدتر این سری یعنی Shadow of War را تجربه کردم و باید بگم مثل بازی پیشین خود یک بازی سرگرم کننده و فوق‌العاده جذاب بود. بازی Shadow of War از نظر من یه بازی آندرریتد هست و ارزش بیشتری از متای ۸۰ فعلی آن دارد و همینطور امتیاز کاربران عجیب و مسخره‌ی ۴٫۴ آن در وبسایت متا. اگر هنوز موفق به تجربه‌ی این بازی نشدید به هیچ عنوان از دستش ندید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- کانیه وست، رپر آمریکایی اعتقاد دارد که The Last of Us: Part II بهترین بازی تاریخ است
- مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد
- سازندگان Astro Bot امید زیادی به Intergalactic دارند
- برخی توسعهدهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازی‌های AAA دیگر امکانپذیر نیست
- گزارش: کنسول جدید کشور روسیه توانایی رقابت با ایکس باکس و پلی استیشن را ندارد
- تعجب تهیهکننده Gears of War نسبت به رویکرد Assassin’s Creed حول روایت در ژاپن
- توسعهدهنده Witcher 4 به استفاده از بات برای کنترل جنجال پیرامون شخصیت سیری متهم شد
- تحلیلگر: آینده درخشانی در انتظار Xbox خواهد بود
- دیجیتال فاندری ۳ بازی برتر سال ۲۰۲۴ از نظر گرافیک بصری را مشخص کرد
- گپفا ۲۷؛ پنج بازی برتر شما در سال ۲۰۲۴
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نتفلیکس اولین تیزر فصل سوم سریال Squid Game را منتشر کرد 
نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد 
باکس آفیس | رقابت تنگانگ فیلم Mufasa با Sonic the Hedgehog 3 
تریلر معرفی GTA 6 به بیش از دو برابر بازدید تریلر GTA 5 رسید 
نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه 
نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game 
بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana 
اولین تریلر از انیمیشن Your Friendly Neighborhood Spider-Man منتشر شد 
۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer 
۱۰ مکانیک جذاب و فراموش شده در بازی‌های ویدیویی
- نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد
- تریلر معرفی GTA 6 به بیش از دو برابر بازدید تریلر GTA 5 رسید
- ۱۰ مکانیک جذاب و فراموش شده در بازی‌های ویدیویی
گزارش: کنسول جدید کشور روسیه توانایی رقابت با ایکس باکس و پلی استیشن را ندارد 
ماد جدید GTA V لیبرتی سیتی را به بازی اضافه می‌کند 
پلی استیشن: عمر کنسول PS5 مانند PS4 خواهد بود 
خالق God of War بازی Indiana Jones را به عنوان بهترین بازی سال خود انتخاب می‌کند 
کانیه وست، رپر آمریکایی اعتقاد دارد که The Last of Us: Part II بهترین بازی تاریخ است 
طی دو سال اخیر بیش از ۲۵,۰۰۰ کارمند در صنعت گیمینگ اخراج شدند 
آیا Resident Evil 6 باید ریمیک شود؟
- نتفلیکس اولین تیزر فصل سوم سریال Squid Game را منتشر کرد
- باکس آفیس | رقابت تنگانگ فیلم Mufasa با Sonic the Hedgehog 3
- نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه
- نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game
- بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana
- اولین تریلر از انیمیشن Your Friendly Neighborhood Spider-Man منتشر شد
- ۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer
بهترین مبارزان در سریال Game of Thrones 
بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت 
پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد
نظرات
Guitar hero
فقط بزن و بخون :inlove:
سلام خدمت دوستان.
بتل ۱
مافیا ریمیک پیش خرید کردم در استیم ۹ دلار در هفته آینده بازی میکنم انشاءالله به شرط حیات
در کنارش رزیدنت ۳ ریمیک شاید :yes: :yes:
فقط مافیا :chic:
زنده باشی داداش ایشالا (باشیم :-)) )تا بتونیم پلی بدیم
دیزگان برای دومین بار
.گوست اف سوشیما برای ۴مین بار
.بعدشم فکر کنم مجدد رد دد
A.C:origins خیلی بازی خوبیه فقط ای کاش مثل Odyssey میتونستی بخش های مختلف زر ها رو(مثل کلاهخود یا دستکش)با هم ترکیب کنی.
Monster Hunter:world زیاد جالب نیست ولی در کل بازی خوبیه.
پ.ن:اون pukei_pukei خیلی رو اعصابم رفته :reallyangry:
Dark Souls3 نیو گیم پلاس شیش رو تموم کردم ولی نمیخوام NG+7 رو شروع کنم بخاطر همین نیو گیم زدم.
پ.ن:چالش لول یک رو تا پونیفت سالیوان رسوندم.
سکیرو رو هم بزودی قراره دوباره شروع کنم(چون دفعه ی قبلی تا باس ایشین سورد ساینت رفتم و بعدش بازی رو اشتباهی پاک کردم و الان قراره دوباره بریزمش رو ایکس باکسم)
دارم هیلو ۲ رو بازی میکنم بعد از سالها ، مستر چیف رو از دوباره دیدن واقعا بی نظیره ، عجب بازیه توپی هست اصلا دلت نمیخواد دسته رو ول کنی واقعا اون دوران هیلو یه انقلابی بود تو ویدیو گیم … به نظرم هیلو خیلی پتانسیل داره هنوز و امیدوارم بتونن یه شاهکار بسازن دوباره
.
.
طبق عادت قدیمی اخرای هر نسل من سری میزنم به بازی های قدیمی تر و خودمو آب بندی :laugh: میکنم برای شروع نسل جدید
من دارم re 3 remake رو بازی میکنم، واقعا چند لول ضعیف تر از رزیدنت اویل ۲ هست، زمان بازی مشکل اصلی نیست، مشکل اصلی اینه که سیستم بازی با گیمپلی انتخابی اصلا نمیخونه، سیستم نسخه دوم برای اکشن با ریتم پایین طراحی شده ولی توی نسخه ی سوم بدون تغییر برای اکشن ریتم بالا با تعداد زیاد دشمن ها استفاده شده که بشدت بازی رو ضعیف تر کرده، مشکل دیگه زامبی ها هستن، توی نسخه دوم به دلیل اینکه تعداد کمتری ازشون هست و توی چند محیط تردد متداوم دارید، راحت نمردن زامبی ها استرس اضافه میکنه، ولی این نوع زامبی ها برای اکشن ریتم سریع این بازی مثل سم میمونه،نمسیس هم که دیگه میدونید، ولی بازم راکون سیتی و جیل ولنتاین لذت بخش هستن.
تکن ۷ هم انلاین تجربه دارم میکنم،اگر دوستان خواستن ای دی بدن.
امشب هم اگر وقتی باشه شاید الفای بلک اپس رو تست کنم.
قبل از این که دست نوشته‌ی من رو بخونید دوست دارم توضیح بدم که تا چه حد درگیر اثر بودم و سر سری برخورد نکردم نسبت به اون: اخیراََ دو بازی رو پلت کردم + Grounded Mode و permadeath لست تا به بهترین شکل ممکن هوش مصنوعی رو درک کنم. بازی دیگری که پلت کردم Ghost of Tsushima بوده. برای ازبین نرفتن تمرکز نظر خودم رو در مورد TLOU 2 مینویسم اما داخل پست بعدی و هفته‌ی دیگه حتماََ Ghost of Tsushima رو هم در موردش چیزایی نوشتم که اونا رو به اشتراک می ذارم تا نظر دوستان رو بدونم. الآن مهم تر از همه TLOU 2 هستش به نظرم. بازی تازه‌ای هم که آغاز کردم Spider-Man هستش که متاسفانه وقت تجربه رو قبلاََ نداشتم.
ماموریت غیر ممکن ناتی داگ که ممکن شد؛ در دفاع از The Last of Us Part 2
می‌خوام این دست نوشته رو در دفاع از یک بازی به صورت متفاوت‌تری آغاز کنم. ارائه‌ی محتوا، شخصیت پردازی و داستان در قسمت دوم The Last of Us درست در نقطه‌ی مقابل ارائه‌ی داستان در عناوینی مانند Uncharted و DmC 5 قرار داره. حالا شاید بگید این دو بازی چه ربطی بهم دارن، از نظر روایتی و فضاسازی و رئال بودن یا فانتزی بودن ارتباطی وجود نداره اما از نظر ارائه‌ی محتوا در تضاد با یکدیگر قرار میگیرن و این موضوع بخش عظیمی از روایت رو توجیه میکنه. آثاری مثل DmC V به شکل Fan Service خلق شدن که با بازگشت کارکترهای همیشگی، داستان ساده و مخاطب‌محور و شوخی‌ها و لحظات اپیک دائمی قصد دارن نظر طرفداران رو به خودشون جلب کنن. در این دسته از آثار (Fan Service) هیچوقت شاهد دو دستگی در میان طرفداران نیستیم هیچوقت ریسک صورت نمیگیره و هیچوقت هم عصبانیت فن ها رو به دنبال نداره اما خُب هیچوقت نمی تونن فیلمنامه‌ای اورجینال رو ارائه بدن اما The Last of Us Part 2 در نقطه‌ی مقابل این دسته از آثار قرار داره و قرار نیست Fan service باشه بلکه یک تیم نویسندگی دست به دست هم دادن تا روایتی توجیه پذیر، تلخ و واقعگرایانه رو به مخاطب ارائه بدن. ممکنه مخاطب رو ناراحت کنه و باهاش ارتباط برقرار نکنه ولی این دلیلی بر خطای نویسندگان نیست. حق مسلم شما هستش که بگید من از بازی X لذت نبردم و روایت طوری پیش نرفت که من خواستار اون بودم ولی اگر قصد دارید “بد” بودن روایت رو پیش بکشید باید حتما مدرک و دلیلی توجیه پذیر داشته باشید. شخصیت‌ها از جسی گرفته تا جوئل همگی بدون دیالوگ‌های احساسی و قهرمانانه میمیرن و این نقش کلیدی در دو چیز داره: ۱- توصیف جهان بازی ، جهانی که هر لحظه ممکنه یک شخصیت حذف بشه ۲- مرگ بی مقدمه نوعی از ترس رو به وجود میاره و باعث شده که شما به عنوان مخاطب هر لحظه نگران شخصیت‌های مختلف باشید درست حسی که در فصل های اولیه‌ی Game of Thrones به مخاطب القاء میشد. Game of Thrones هم در اولین فصل محبوبترین کارکتر رو حذف کرد و این یک حرکت ریسکی بود و این باعث شد نگرانی برای شخصیت‌های مختلف به وجود بیاد. این قصه‌ی نیل دراکمن و تیم روایتی ناتی داگ هستش، این جوئل شما یا الی شما نیست که انتظار روایتی متفاوت داشته باشید. شما به عنوان مخاطب قصه رو دنبال می‌کنید اگر “بد” خطاب می کنید باید از همان داستانی که توسط دراکمن نوشته شده حفره‌های داستانی رو کشف کنید اگر بازی ایرادی نداره پس صرفا طبق سلیقه‌ی شما نیست. روایت بازی و احساسات شخصیت‌های در طول داستان گسترش پیدا می کنه و رها نمیشه ترس از ارتفاع اَبی از همان اولین چپتر بهش پرداخته میشه و شاید کسی فکر نکنه با هدف خاصی این ترس روایت شده باشه اما در ادامه‌ی داستان متوجه میشیم که این ترس قراره نقش اساسی داشته باشه و در نهایت به چپتر The Shortcut می‌رسیم که اَبی با ترس خودش در بالاترین حالت رو به رو میشه. درس بزرگی که بازی به مخاطب میده و مفهومی که قصد داره برسونه به نظر من این هستش که ما حق قضاوت نداریم. تا قبل از این که داستان اَبی روایت بشه مطمئناََ اکثر بازیبازان اونو یک هیولا میدونن اما وقتی با این شخصیت و چرایی رفتارش آشنا شدیم مشخص میشه که کارهایی که انجام داده چقدر توجیه پذیر هستن. مفهوم دومی که بازی میرسونه اینه که انرژی منفی و انرژی مثبت پایدار هستش. رفتار اشتباه جوئل در زمان فرار از بیمارستان بی جواب باقی نموند. (انرژی منفی بازگشتی قوی تر داشت) این که اَبی الی و دینا رو نکشت هم بی جواب نموند و در نهایت الی از جان ابی گذشت (بازگشت انرژی مثبت)
اما من که طرفدار شماره یک بازی The Last of Us 1 نبودم حالا با بازی دوم ارتباط برقرار کردم و این بر می‌گرده به گیمپلی اثر. محیط‌های بسته و پازل‌های تکراری جزو محدود مشکلات گیمپلی بازی اول بودن که اولین مشکل بخاطر محدودیت‌های سخت‌افزاری و کیفیت بالای بازی رخ داده بود. اما حالا بازی دوم به غیر از برطرف کردن این دو مشکل سیستم مبارزه‌ی جذابی هم اضافه کرده که لذت رو دوچندان میکنه. پازل‌ها مطابق فضای بازی طراحی شدن و در نوع خودشون جالب هستن ما با نسخه‌ی جدید پورتال رو به رو نیستیم که نیاز به پازل‌های سنگین باشه و در فضای این اثر پازلی سنگین تر از پیدا کردن بنزین و کد‌های گاوصندوق‌ها نمیشه طراحی کرد و بنابراین پازل ها در بهترین سطح مطابق با فضای اثر قرار دارن. از طرفی باز شدن فضای مراحل دست بازیباز رو باز نگه می‌داره تا بشه با رویکردهای مختلف پیش رفت. متفاوت بودن skill tree، سلاح‌های ابی و الی و همچنین Stealth Kill های متفاوتشون واقعاََ تحسین برانگیز هستش و باعث شده دو گیمپلی متفاوت رو ببینیم. به طور کلی گیمپلی باعث شده خیلی از کسانی که با نسخه‌ی اول مشکل داشتن با بازی دوم ارتباط بیشتری برقرار کنن و این بار گیمپلی واقعاََ وزن داستان رو تحمل میکنه. فکر نمی کنم کیفیت بصری نیاز به نقد داشته باشه انیمیشن ها و فیزیک در بهترین سطح قرار دارن و یکی از کم باگ‌ترین بازی‌هایی هستش که تا به حال دیدم اما این کیفیت بصری فوق‌العاده بعضی وقتا باعث میشه کم توجهی بشه به صداگذاری. صدای شکستن شیشه‌ها، صدای کلیکرها و صدای رعد و برق و طبیعت بی نظیر کار شده و اگر دقت کنید جهت صدا ها رو کاملاََ میشه تشخیص داد.
ایراد در روایت: تف کردن شخصیت Manny برروی جسد جوئل توجیه پذیر نیست. من مشکلی با این رفتار ندارم که بگم جوئل شخصیتی مقدسه و نیل دراکمن نمی بایست این کار رو بکنه اما به نظر من روابط بین manny و شخص جوئل اونقدر باز نشد که این حرکت توجیه پذیر باشه و به نظر میاد دراکمن با این حرکت توجیه‌ناپذیر قصد داشت در اون لحظه فقط نفرت بازیباز رو دوچندان کنه نسبت به این شخصیت.
ایراد در گیمپلی: اگر در موقعیت نامناسب قرار بگیرید مبارزات melee پرش دارن و بیش از ۵ ۶ بار برای من چنین موضوعی پیش اومده که دوربین پرش داره. البته ایراد بزرگی نیست مطمئناََ.
در بخش کیفیت فنی و صداگذاری کوچک ترین ایرادی دیده نشد.
در نهایت برای این که توضیحات طولانی تر از این نشه می تونم چند تا ایراد وارد کنم به بازی که اونقدر جزئی هستن که در مقابل نکات مثبت دیده نمیشن. من روایت این اثر رو بسیار جاهطلبانه می دونم. به چه اثری میگن جاهطلبانه به نظر شما؟ مطمئناََ به بازی، فیلم یا سریالی میگن جاهطلبانه که از پوسته‌ی همیشگی خودش خارج بشه و قصه‌ای رو روایت کنه که ریسک زیادی در خودش داره. یعنی کارگردان از بیان تفکرات خودش ترسی نداشته باشه. حالا این که روایت کارگردان چقدر ایراد داره رو مخاطب یا منتقد باید بهش بپردازه. داستان The Last of Us part 2 شاید مطابق میل شما نباشه ولی در دنیایی واقعگرایانه رخ میده. جایی که شخصیت‌های خاکستری به راحتی و در صدم ثانیه میمیرن درست مثل یک سیاهی لشکر و در دنیایی واقع گرایانه نیازی به دیالوگ‌های بلند و لحظات احساسی/حماسی نیست. ناتی داگ قصد داره مخاطب رو به این درک برسونه که افرادی که می‌کشید مهم هستن، خانواده و دوست دارن و صرفا NPC های بی روح نیستن. بنابراین اون جراحی که در بازی اول کشتید و تمام افرادی که از بین میبرین همگی هدف دار بودن و اثرگذار و صرفا NPCهای بی روح رو نکشتید. این که در زمان مبارزات کسی رو می‌کشید و بقیه اون شخص رو با اسم صدا میزنن اینا همگی در جهت همین مفهوم رسانی تعبیه شدن.
اول متن گفتم ماموریت غیر ممکنی که ممکن شد. ماموریت غیر ممکن روایتی بهتر از نسخه‌ی اول بود و منظور از ممکن شدن اینه که بازی دوم به روایتی بهتر دست پیدا کرد.
متاسفانه عامه ی مخاطبان که به داستان بازی توپیدن یه مشت تینیجر احساسی بودن که تو داستانای کودکانشون هیچ موقع قهرمان نمرده اونم به همچین فجاعتی. تفاوت داستان عمیق و تاریک لست ۲ با بازیای عامه پسند و تکراری مثل اساسین ها یا کال او دیوتی ها مثل تفاوت اثار سینمای بلاک باستری هالیوود با سینمای اروپاس. مثلا اونجرز در مقایسه با یکشنبه غم انگیز. بارها گفتم که ارزش روایت هایی مثل لست ۲ قرار سال ها بعد خودشو نشون بده. زمانی که عامه ی گیمر ها به بلوغ فکری برسن و خسته بشن از گفتن اینکه جوئل نباید می مرد و فلان! من به قدری لست ۲ رو پسندیدم که حتی می تونم به جرئت اینو بگم که شخصیت ابی برام به مراتب عمیق تر و جذاب تر از الی بود و حقیقتا امیدوارن نسخه ی بعدی لست با محوریت کاراکتر ابی به عنوان پروتاگونیست اصلی ساخته باشه. منتظر حمله ی فن بوی های الی و جوئل هستم! 🙂
به به!
بالاخره چشممون به جمال این نقد کوتاه و زیبای شما هم روشن شد.
باید بگم یکی از بهترین و در عین حال متفاوت ترین بررسی ها درباره بازی بود که از بعد دیگری داستان بازی رو بررسی میکرد و کاملا هم منطقی بود.
درباره پیشرفت گیم پلی که شدیدا باهاتون موافقم.گیم پلی نسخه دوم نسبت به بازی اول بسیار خوش ساخت تره و لذت خیلی بیشتری داره.من حتی به دو تا از دوستانم که نتونستن با نسخه اول به خاطر گیم پلی زیاد ارتباط برقرار کنن هم تجربه این نسخه رو پیشنهاد کردم.
ممنون از نظر زیباتون.منتظر نظرتون درباره سوشیما هم هستم.در ضمن خیلی خوب میشه اگر روزی شما رو در قامت یک نگارنده مطلب نه صرفا یک خبرنگار در سایت ببینیم.قلم زیبایی دارید که در عین سادگی،به شدت چشم نواز و درگیر کننده است.
دقیقا عزیز. اتفاقا چند وقتیه دارم فکر میکنم چرا محمد حسین با این قدرت و قلم زیبا ، نویسنگی نمیکنه و مقاله و مخصوصا نقد و بررسی انجام نمیده.
خیلی ممنون ازش ما مطمئناََ در سطح اساتیدی که نقد می نویسن مخصوصا قدیمی ها نیستم و فقط اینا یک سری دست نوشته هستش که بعضا غلط نگارشی هم دارن و ادیت هم نشدن. خوشحالم که با رفقایی مثل شما بحث و بررسی میکنیم هر چند بعضی وقتا ممکنه هم نظر هم نباشیم اما چیزی از رفاقت ها کم نمی کنه.
@Iman
شما لطف داری نسبت به بنده کامنت پایینتون هم خوندم و موافقم باهاتون. اگر قدیمی های نقد و بررسی اجازه بدن و فرصتی بشه حتما سعی می کنم در حد و اندازه ی خودم بنویسم. ممنون از لطفتون.
:rose: :rose: .
عالی
لذت بردم از یاد داشتتون اقای کریمی
فقط من پارت دوم رو هیچوقت بهتر از پارت یک نمیدونم
چون این دو کامل کننده همن
و نمیشه گفت کدوم بهتره
هرکدوم خوبی های خودشو داره ولی من به شخصه سلیقم به پارت۲ بیشتر میخوره
با اینکه خودم پدرم و شاید واس یه پدر راحت تر باشه درک پارت یک
خیلی ممنون از شما. منم اصولاََ با نظرات شما به طور کلی و اکثر اوقات موافق هستم. اما خب من خیلی بیشتر از بازی دوم لذت بردم دلیلشم بیشتر به گیمپلی بر می گرده وگرنه از نظر داستانی فرمایشتون صحیح هستش و بازیها مکمل یکدیگر هستن. اگر بازی اول نبود ارتباطی که می بایست به هیچ عنوان با بازی دوم برقرار نمیشد.
:inlove: :yes: بسیار نظر پرجزئیات و خوبی بود لذت بردم خیلی خوبه که اینقدر به جزئیات توجه کردین و همه جزئیات رو در نظر گرفتین قطعا لست ۲ بازی ای بود که کاری کرد تا مدت ها اثرش در یادها بمونه و هیچکی فراموش نکنه چه تجربه ای داشته و این خوبه که شماهم لذت بردی تجربه ای که لست ۲ بمن داد مخصوصا در سبک خودش هیچ بازی ای به بمن این تجربه و حس عالی رو نداده بود جز دوتا بازی در نسل ۶ رزیدنت اویل ۴ و در نسل ۸ و ۵ رزیدنت اویل ۲ بازی های انقلابی و تاثیر گذاری در گیمینگ در همه ی موارد مانند دوربین و گیمپلی و هوش مصنوعی و روایت داستان مانند لست ۲ هیچ بازی ای شاهد روایت این چنینی و انقلابی نبودیم که بین ۲ کاراکتر و داستان کاملا مخصوص به خود و گیمپلی متفاوت خاص هر کاراکتر نسبت به خودش اونم کاراکتری که در اول یک شخصیت منفی میاد و داستان به روایت عالی ای این داستان شگفت انگیز رو روایت میکنه
قربانت برادر. واقعا این اثر در نوع خودش جاهطلبانه به حساب میاد و من امیدوارم نقدهای بعضی ها تاثیری نذاره برروی ناتی داگ به به سمت داستان های بلاک باستری بره و چنین اثاری رو فراموش کنه.
سلام به محمد حسینِ گل
:sun: متن زیر حاوی اسپویل است :sun:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بالاخره این انتظارِ شیرین تموم شد.بسیار لذت بردم از خوندن نظرت عزیز و همینطور کاملا موافقم خصوصا در مورد تف کردن که بیشتر برای برانگیختن احساسات در مخاطب بود و میتونست وجود نداشته باشه و اگه هم نبود زیاد فرق نمیکرد چون همونطور که گفتی روابط بین manny و شخص جوئل باز نشد.به نظرم به ۲ دلیل این تف انداختن انجام شد. نیل دراکمن برای اثبات این که به مخاطب بگه فکر نکن که مردن شخصیت مورد علاقه تو غیر‌ممکن هستش و بگه در این دنیایِ کثیف هر اتفاقی ممکنه بیوفته ؛ علاوه براینکه جوئل با اون وضعیت میمیره ، حتی تف هم روش انداخته میشه تا رئال بودن هر چه بیشتر رو یادآوری کنه و دلیل دوم هم نفرتِ گیمر رو زیاد بکنه و به نظرم دلیل دوم نقش بیشتری داشت در انداختن این تف.
و اینکه به قولِ Grandwarden عزیز واقعا عالی میشه که شما رو در قامت یک منتقد و نویسنده ببینیم چون قلم عالی داری عزیز.
با تشکر فراوان محمد حسین جان :rose: :heart: .
یکی داستان the last of us part 2 شاهکاره…
یکی فصل هشت game of thrones…
یکی هم star wars the last jedi…
http://uupload.ir/files/qe5v_egm2arzwaaenhgm.jpeg
جالبه کیفیت فنی و گرافیکی و گیمپلی بازی که چندین پله از تمام بازی های نسل هشتم بالاتر هست از دید شما ایراد داره
ولی داستان که تقریبا هر کی رو دیدم گفته افتضاح هست از دیدتون جاهطلبانه هستش و احتمالا شما با محتوای WOKE و SJW و فمنیسیم آشنا نیستید وگرنه نمیگفتید داستان بازی خوبه
اسپویل
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ما تو چپتر آخر بازی اکثر افراد گروه رتلر رو میکشیم و در آخر انتقام رو نمیگیرم تا یک چرخه انتقام دیگه رو آغاز نکنیم
ولی همین چرخه انتقام توسط جول با کشتن اکثر افراد فایرفلایز آغاز شده و عملا الی هم تا الآن با کشتن افراد رتلر چندین چرخه انتقام دیگه رو آغاز کرده
جالبیش این هست که تو پلات اولیه داستانی قرار بوده داستان به شدت بهتر و منطقی تر باشه و آخرش هم الی،ابی رو میکشته
شما احتمالا TWD تلتیل رو تجربه نکردید چون داخل اون هم دنیای اون به شدت رئال هست و کرکتر ها در لحظه بدون هیچ مقدمه ای میمیرن ولی چطور هیچکس به داستان اون ایرادی وارد نکرد؟
مشکل TLOU 2 این هست که همون مسائل SJW و فمنیسیم جای داستان و شخصیت پردازی و دیالوگ ها رو پر کردن
کرکتر ABBY هیچی نداره که باعث بشه ما بهش حق بدیم و پشت هیچکدوم از رفتار و حرکاتش منطق نیست و شخصیتش تو ۳ روز ۱۸۰ درجه عوض میشه و نه دیالوگ به یاد موندنی ای داره و نه شخصیت پردازی
جسی چی؟کلا نقش اون تو پیشبرد داستان چی بود؟فقط اینکه بیاد جای جول رو توی تریلر های دروغ بازی بگیره؟
در آخر هم پیشنهاد میکنم برید نقد داستانی سایت اسپایدی رو بخونید
http://uupload.ir/files/mwzy_546456546.png
وقتی من زمان صرف کردم جواب کامنت شما رو دادم و احترام گذاشتم به نظرتون. شما وقت نگذاشتید بخونید و یک جواب منطقی بدین و جوابتون فراتر از یک بچه‌ای که توانایی درست تحلیل نداره نبود. (تصویر بالا مشاهده شود) الان چه دلیلی داره من وقت صرف شما کنم و جوابی رو بدم که آخرش قراره به همین جمله ختم بشه و در نهایت جواب کودکانه‌ی دیگری از سوی شما منتشر بشه. درسته دلیلی وجود نداره. ولی من قصد دارم برای نظرتون اهمیت قائل بشم و جوابی بدم اما مطمئناََ قرار نیست تغییری در دو طرف حاصل بشه و مطمئناََ وقتی نتیجه ای نداره بیهوده بحث نخواهم کرد پس از این و منتظر جواب بیش از این نباشید.
شما نظراتت رو اگر خودت یک نگاه بیاندازی به طرز عجیی در مدت زمان متحول شده نشان از این داره که ثبات فکری وجود نداره یا بخاطر سن پایینه یا بخاطر این که به شدت تحت تاثیر مدیا هستین مثل pewdiepie یا tyler1 یا سایر کسانی که به هیچ عنوان در صنعت روایت حرفه ای نیستن صرفا تولید کننده ی محتوای یوتیوب و سرگرمی هستن. اولش شاهکار خطاب کردین بعدش گفتین نه من نظرم عوض شد وقتی بیشتر فکر کردم بعدش نفرت چند برابر شد. اصلا مهم نیست البته اینا. باید این نکته رو هم متذکر بشم که من اصلا به هیچ عنوان کیفیت فنی رو زیر سوال نبردم همچنین گیمپلی رو بلکه یک ایراد ریز از بازی گرفتم. یک چیز تکنیکی بود پرش دوربین که احتمالا میشه نمره ازش کم نکرد حتی.
اسپویل
.
.
.
.
.
.
.
.
این که رتلرها چرخه ی انتقام رو توجیه نمی کنن هیچ صدمه ای به داستان نمیزنه. بلکه الی اصلا تا زمان رسیدن به ابی اصلا موضوع چرخه‌ی انتقام رو بهش فکر نمی کنه (دلیلشم همینه که در راه رسیدن به ابی هست و همش نام ابی رو تکرار می کنه نشون میده به هیچ چیز جز رسیدن به ابی فکر نمی کنه) و هدفش تمام این مدت رسیدن به ابی و انتقام بوده اما وقتی در لحظه قرار میگیره تصمیم میگیره ابی رو نکشه. خیلی موقعیت ها هستن انسان پیش خودش میگه من اگر دستم به طرف برسه میکشمش یا مثلا اگر در فلان موقیعت قرار بگیرم صد درصد فلان کار رو می کنم ولی در نهایت که به اون موقعیت رسیدی نمی تونی حتی یک قدم برداری و تصمیماتی میگیری که با ذهینت قبلیت همخوانی نداره. بنابراین الی اصلا به چرخه ی انتقام فکر نکرد تا زمانی که به ابی رسید و حتی ممکنه همون لحظه هم اصلا این موضوع چرخه ی انتقام توی ذهنش نبوده باشه.
در ضمن این اثر هیچ ارتباطی با got s 8 نداره بلکه شبیه سه فصل اول این سریال هستش. sjw بودن و بقیه‌ی مواردی هم که بهشون اشاره کردین اصلا موضوع اصلی بازی نیست بلکه در گوشه و کنار وجود دارن و من هیچ مشکلی باهاشون ندارم امیدوارم در نسخه‌ی بعدی هم این کار رو انجام بدن.
راجب اون کامنت که خود شما توجیح رئال بودن رو آوردید و من هم گفتم رئال توجیح جالبی واسه اتفاقات بازی نیستش
دنیای tlou رئال هست،قبول..
اسپویل
.
.
.
.
.
.
.
.
.
چطور داخل این دنیای رئال که جول که به هیچکس حتی الی تو اوایل بازی اعتماد نمیکرد میاد و دقیقا وسط یک اتاق می ایسته تا کشته بشه؟هیچ ایده بهتری برای این دنیای رئال وجود نداشت؟مثلا در حد مرگ زخمی بشه و تامی چون جون برادرش در خطر هست،مجبور میشه به ابی اعتماد کنه و بعد اون اتفاق می افتاد
اصلا چرا چوب گلف؟چوب بیسبال نمی شد؟حداقل یکی از melee weapon های نسخه اول بودش
لازم هم نیست که بگم چقدر سر این چوب گلف بازی مسخره شد و استریمر ها موقع اینکه دیدن جول داره با چوب گلف کتک میخوره،زده بودن زیر خنده
مشکل اینجاست که مرگ جول هیچ حسی تو بازیکن ایجاد نمیکنه و حتی بعد از چند ساعت بازیکن اون رو فراموش میکنه
در آخر هم بگم اونقدر توجیح واسه خوب نشون دادن داستان tlou 2 هست که بدترین بازی دنیا هم شاهکار میشه جلوه داد
جالبه،شما میگید هیچ ربطی با فصل ۸ گیم آف ترونز نداره در حالی که بیشتر از همه با اون و لست جدای مقایسه میشه
با فصل ۸ مقایسه میشه چون همون قدر که چرخش ناگهانی شخصیت دنریس بی مقدمه اتفاق می افته،همون قدر هم تصمیم آخر الی بی مقدمه هستش
با لست جدای هم سر SJW بودن مقایسه میشه
اتفاقا برعکس اونقدر توجیح واسه بد نشون دادن این بازی هست که بهترین بازی دنیا رو هم بشه آشغال جلوه داد
همین که نقد سایت اسپایدی رو قبول داری….
واقعا که پیمان
به به خیلی عالی بود جناب کریمی :rose:
خیلی منتظر این کامنت یا مقاله ی شما بودم حیف دیر رسیدم :-((
ولی واقعا این بازی خیلی به تحول داستان سرایی دارک کمک کرده و به سطح دیگه ای برد از نظر من و عالی بود
پ.ن. دوستان اگه از لست ۲ خوشتوت اومد حتما فیلم no country for old men رو ببینید اثری دارک و جذاب
و باز هم ممنون از شما بابت نظر زیباتون جناب کریمی :rose:
ولچ داگز که عالیه.پیشنهاد من AC Origins یا Ghost Recon Wildlands
بعد از تجربه ی مورتال که به طرز نا امید کننده ای کوتاه بود ، عملا بازی دیگه ای ندارم که باهاش مشغول شم. واسه همین رفتم سراغ پلات کردن اویل ۷ و سرج ۲. هرچقدر از کیفیت اویل ۷ بگم کم گفتم. به شدت خوشحالم که نسخه ی بعدی اویل قراره ادامه ی همین بازی و یه ریمیک خسته کننده ی دیگه نیست. بدون شک بعد از اویل ۴ ، اویل ۷ بهترین و ترسناک ترین نسخه ی سری بود برام. سرج ۲ هم به مراتب بازی بهتریه نسبت به سرج ۱ و تو این اوضاع بدون سولزی تجربه ی بدی نیست.
من تو طول هفته بازی quantum break رو تموم کردم واقعا این جو منفی ای که دور این بازیه رو باور نکنید تنها ایراد بازی بخش گان پلی بازیه وگرنه ایراد خاص دیگه ای نداره بخشهای لایو اکشن خیلی حرفه ای و زیبا هستن این بازی مث دیزگان از اون بازیاس که اصلا به متاش نباید توجه کنید چون بازی فوق العادیه
بعد از اون هم بخش کریر مود فیفا، این بخش فیفا ایراداتش بسیار زیاده ولی نمیدونم چرا بشدت اعتیاد آوره
و devil may cry 5 ….. هر چی از این بازی بگم کمه عالییییه این بازی من اصلا طرفدار سبک هک اند اسلش نبودم ولی به اصرار دوستان و پیشنهاد آقای آقابابایی این بازی رو شروع کردم درحالی که اصلا هیچ انتظاری نداشتم که منو جذب خودش کنه الان دارم بازیش میکنم و عاشق سبک هک اند اسلش شدم!
امروز صبح هم بازی Metro 2033 Redux رو شروع کردم اولین بار که نسخه اصلیشو بازی کردم سنم کم بود و الان تقریبا هیچی یادم نمیاد ازش ولی الان که بازیش میکنم مجذوب فضای دارک و ناامیدی که در داستانش وجود داره شدم ببخشید طولانی شد :heart:
والله سری DMC جادو داره یعنی از سری بازیهاییست که انگاری جادو داره :rose: :heart: همه سری DMC عالیه اگه تونستین هرطور که باشه همه سری را بازی کنید خیلی بیشتر لذت میبرین.
اتفاقا تو فکرم هست که devil may cry hd collection که ریمستر نسخه ۲ و۳ هس رو بازی کنم فوق العادس داستان و گیم پلیش
crash bandicoot N sane trilogy
BATMAN ARKHAM KNIGHT – BATGIRL DLC =1
DISHONORED 2 – CLEAN HANDS =2
gwent: the witcher cardgame
عشقه gwent :inlove:
من این هفته دارم Ratchet And Clanck رو روی ps4 بازی میکنم. خیلی جذاب و هیجان انگیزه. پیشنهاد می کنم حتما تجربش کنید و خودتونو گول نزنید که بچه گونس. اتفاقا اصلا بچه گونه نیست و یکم که بری جلو چالش برانگیزتر هم میشه. فقط شخصیت پردازیش یکم بچه گونس وگرنه خیلی باحاله. من که دارم بازی می کنم و خیلی ازش راضیم.
نیو گیم پلاس سکیرو
Mass effect 1
و در اینده
Mass effect 2
Prince of persia sand of time and two thrones and 2008
این هفته هم فقط مشغول رد دد انلاین بودم و هستم.
عالی شده انلاینش :yes: