گپفا ۲# | کدام بخش از ساختار یک بازی برای شما اهمیت بیشتری دارد؟
سلام به همگی، پنجشنبه‌ای دیگر و در نتیجه گپفایی دیگر فرا رسید. در گپفا فرصتی فراهم می‌شود تا با یکدیگر پیرامون موضوعات مختلف پیرامون بازیهای ویدیویی صحبت کنیم و با رعایت احترام به سلایق یکدیگر نظرات خود را به اشتراک بگذاریم.
هر یک از ما در تجربه‌ی بازیها اولویت‌هایی داریم و همچنین ساختارهای متفاوت در نظر برخی مهمتر جلوه می‌کنند. اگرچه یک بازی خوب مجموعه‌ای از تمامی موارد است، اما سلایق باعث می‌شوند که عناوین مختلف در نگاه برخی ارزشمندتر تلقی شوند. امروز قصد داریم این موضوع را مورد تحلیل قرار بدهیم. قطعاََ متوجه خواهیم شد که تا چه حد اولویت‌های بازی‌بازان با یکدیگر تفاوت دارد. ابتدا با نظرات تیم گیمفا پیرامون این موضوع همراه باشید.
محمد حسین کریمی؛ سردبیر بخش خبری
شخصیت گیمری هر فرد در طول چندین سال با تجربه‌های جدید و بازبینی تجربه‌های قدیمی شکل می‌گیرد. از طرفی مدت زمان درگیری او با بازیها، وقت اضافه و ارتباطی که دنیای گیم دارد نیز در این موضوع تاثیرگذار است. مطمئناََ اگر شخصی عاشق سینما باشد، بازیهای دیوید کیج (David Cage) و تعامل در آن‌ها برایش جالب خواهد بود، اما کسی که گیمپلی برایش اولویت دارد، ترجیح می‌دهد بیشتر درگیر بازی شود. شخصاََ در بازیها به چند موضوع اهمیت می‌دهم.
اتصال محیطی (Interconnected World) می‌تواند نبوغ کارگردان در خلق نقشه را به رخ بکشد. بازیهای نیمه خطی که شما را به طور مداوم از مکانی به مکانی نامربوط دیگر می‌برند، یکپارچگی خود را از دست می‌دهند و نشان از این دارند که کارگردان نتوانسته مدیریت خوبی بر روی اتصالات داشته باشد. از طرفی طراحی مراحل (Level Design) نیز نقش بسیار مهمی را در لذت‌بخش کردن تجربه ایفا می‌کند. اگر تعداد دشمنان در هر مرحله به صورت حساب شده تعیین نشده باشد و چالش برانگیز بودن بازی تدریجی بالا نرود، مطمئناََ با اثری ضعیف روبه‌رو خواهیم شد و نبوغ در به وجود آوردن مراحل متفاوت نیز کار هر کسی نیست.
سیستم مبارزه (Combat System) عاملی است که در برخی بازیها بالای ۹۰ درصد مواقع با آن سر و کله می‌زنید و به همین خاطر سازنده باید وقت زیادی بر روی این موضوع بگذارد. اگر سیستم مبارزه لذت‌بخش باشد و حس “دستایابی به موفقی” را به بازیباز القاء کند، آنگاه شاید بتوان از برخی مشکلات یک اثر چشم‌پوشی کرد. هماهنگی تم بازی و ساختار (Thematic Structural Coordination) باعث می‌شود تجربه گیمپلی یک سطح بالاتر برود و احساس خوبی به مخاطب القاء شود.
مرصاد قدیری؛ سرپرست بخش خبری
با این که نمی‌توان این موضوع را با دید سیاه و سفید بررسی کرد، اما در اکثر موارد، گیمپلی اولین اولویت من در یک بازی است. مکانیک‌ها به ما اجازه می‌دهند تا به صورت مستقیم با بازی تعامل داشته باشیم. کاتسین، موسیقی، گرافیک و غیره، مواردی هستند که قطعاً می‌توانند تجربه‌ی بازی را بهبود دهند، اما اگر طراحی بازی و ایده‌ی اصلی آن به اندازه‌ی کافی قوی باشد، گیمپلی به تنهایی می‌تواند بار یک بازی را به دوش بکشد.
عناوین مستقل جزو این دسته از بازیها هستند که تنها با ارائه و گسترش یک مکانیک اصلی، می‌توانند چندین ساعت شما را سرگرم کنند. من ساعت‌ها می‌توانم یک عنوان اکشن مثل God Hand را تجربه کنم. بازی دارای گیمپلی بسیار عمیقی است که با ارائه‌ی روش‌های مختلف برای مواجه به دشمنان، از تکراری شدن تجربه‌ی بازی جلوگیری می‌کند.
موسیقی و طراحی صدا یکی دیگر از ویژگی‌های مهم است. تعامل با بازی بدون دریافت بازخورد صوتی یا بصری کار چندان لذت بخش و راضی کننده‌ای به نظر نمی‌رسد. موسیقی می‌تواند در لحظات مختلفی مثل مبارزه با یک باس، حس خاصی را به بازیباز انتقال داده و حتی به او انگیزه دهد تا بهتر عمل کند. پخش موسیقی مناسب در حین یک کاتسین احساسی کمک می‌کند تا تاثیرگذاری آن صحنه بیشتر شود.
در برخی موارد هم یک موسیقی شاد و پرانرژی کافی است تا تجربه‌ی یک بازی ساده مثل Tetris را به یک فعالیت لذت بخش تبدیل کند. در نهایت، شاید بهترین مزایای داشتن یک موسیقی خوب این است که شما می‌توانید در خارج از بازی و به صورت مستقل هم از آن لذت ببرید.
با این حال، نظر من این است که بازیها را به این شکل مقایسه نکنید. گیمپلی، گرافیک، داستان، موسیقی و… تنها ابزاری برای ارائه‌ی یک تجربه‌ی خاص هستند. سعی کنید بازیهای متنوعی را امتحان کنید. اگرچه عناوین تاکتیکی، ماجراجویی، اکشن، استراتژی، ریتم محور، نقش‌آفرینی و دیگر بازیها اولویت‌های مختلفی دارند، اما در نهایت دیگری ویژگی‌های بازیها می‌توانند کمک کنند تا ضعف یک بخش از بازی کمتر به چشم بیاید.
علیرضا کریم‌خان زند؛ خبرنگار
بنظرم داخل یه بازی مهمترین چیز گیمپلی جذاب و متغیره به طوری که حس تکراری شدن نده و حالا در کنار اون داشتن داستانی جذاب و مدیریت نحوه‌ی بیان داستان به طوری که باعث بشه مخاطب به اتفاقاتی که داره در بازی میوفته اهمیت بده. گرافیک و موسیقی بازی هم اگر از کیفیت قابل قبول برخوردار باشند کافیه بنظرم لازم نیست لزوما مانور خاصی در این نواحی داده بشه تا بگیم فلان عنوان، بازی خوبی از آب در اومده.
رضا مهرعلی؛ خبرنگار
بیشتر از اینکه گرافیک یا حتی گیمپلی یک بازی نظرم رو به خودش جلب کنه، درگیر شخصیت پردازی و داستان بازی میشم و این وسط میشه گفت شخصیت اصلی بازی برام بیشتر از باقی شخصیت ها اهمیت داره. اگر صداگذاری پروتاگونیست بازی با داستان و سرگذشتی که ازش روایت میشه هم‌خوانی داشته باشه، مثل اتفاقی که داخل سری The Witcher افتاد، خیلی خاطره‌ی خوبی از بازی برام به جا میمونه. ضمن اینکه موسیقی‌های متن بازی و اینکه حال و هوای محیط رو منتقل کنند هم برام مهم هست و کمتر پیش میاد که از یک بازی لذت ببرم و بعدا دنبال دانلود موسیقی‌هاش نرم.
حالا نوبت شما است. مشتاقانه منتظریم تا نظرات شما را پیرامون بازیهای ویدیویی بشنویم و بحثی گرم با یکدیگر داشته باشیم. در ضمن شما می‌توانید از اینجا وارد صفحه‌ی قسمت قبلی گپفا شوید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- مایکروسافت هماکنون روی پلی استیشن بازیهای پرفروش بیشتری نسبت به سونی دارد
- نقدها و نمرات بازی Stellar Blade منتشر شدند
- شایعه: احتمال عرضه Helldivers 2 روی Xbox Series X|S وجود دارد
- بازی هایی که مورد بیمهری مخاطبین قرار گرفتند (قسمت دوم)
- دنیاهای آخرالزمانی که اگر در واقعیت رخ بدهند بقاء در آن‌ها دشوار خواهد بود (قسمت اول)
- رتبهبندی شخصیت‌های اصلی سری GTA
- انتقاد EA از ممنوعیت فروش Dead Space در ژاپن اما صدور اجازه انتشار به Stellar Blade
- آیا Final Fantasy 7 Rebirth فروش کمی داشته است؟ تحلیلگران پاسخ می‌دهند
- شایعه: سری Watch Dogs به پایان راه خود رسیده است
- آپدیت جدید بازی Marvel’s Spider-Man 2 منتشر شد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
احساس شرم از جمع احساسات انیمیشن Inside Out 2 خط خورد 
نقدها و نمرات سریال لایو اکشن Knuckles 
معرفی ۱۵ سریال دیدنی و جذاب برای طرفداران Breaking Bad 
نبرد ولورین و ددپول در تریلر جدید Deadpool & Wolverine 
سریال Shōgun همه آن چیزی است که بازی تاج و تخت باید میبود 
بهترین فیلمها و سریالهای زامبی محور کره جنوبی 
استقبال غیرمنتظره از اکران مجدد فیلم Spider-Man 2 
تیزر تازه فیلم Kingdom of the Planet of the Apes منتشر شد 
رتبه بندی بهترین فیلمهای پاد-آرمانشهر و جنگی سینما 
معرفی ویلن انیمیشن Inside Out 2: احساس اضطراب
Inside Out 2 احساسات، شخصیتها و ماجراجوییهای جدیدی را نشان می‌دهد 
درجه سنی انیمیشن Despicable Me 4 اعلام شد - رتبه بندی بهترین فیلمهای پاد-آرمانشهر و جنگی سینما
- بهترین فیلمها و سریالهای زامبی محور کره جنوبی
- معرفی ویلن انیمیشن Inside Out 2: احساس اضطراب
رتبه بندی بهترین فیلمهای اکشن یک دهه اخیر سینما 
حضور سونیک در ویدیو جدید سریال Knuckles 
هر آنچه از فصل دوم سریال Wednesday میدانیم 
رونمایی از گرالت جدید در ویدیویی از فصل چهارم The Witcher 
فصل دوم سریال Squid Game اواخر سال ۲۰۲۴ پخش می‌شود
- هر آنچه از فصل دوم سریال Wednesday میدانیم
سینماکان: اعلام تاریخ اکران The SpongeBob Movie: Search for SquarePants 
هر آنچه از انیمیشن Moana 2 میدانیم 
اعلام زمان آغاز فیلمبرداری فصل دوم Wednesday 
ویدیو: اگر بازی پاندای کونگ فو کار جهان باز برای پلتفرمهای نسل بعدی ساخته شود - Inside Out 2 احساسات، شخصیتها و ماجراجوییهای جدیدی را نشان می‌دهد
آندرتیکر به ایران میآید 
پیکسار اولین تصویر از احساس نوستالژی در انیمیشن Inside Out 2 را منتشر کرد 
فیلمهای کمدی که سال ۲۰۲۴ اکران می‌شوند - درجه سنی انیمیشن Despicable Me 4 اعلام شد
نظرات
برای من به شخصه داستان بازی اولویت بیشتری نسبت به سایر جنبه ها داره و علاوه بر اون فکری که پشت داستان بازی هستش و جزئیات و نماد هایی که تو بازی گنجونده شده حتی اگه در طی بازی متوجهش نشم اما بعد با تجربه مجدد بازی یا دیدن ویدیو های lore متوجهش بشم نشون دهنده اون اهمیتیه که سازنده برای مخاطبینش قائل شده، نکته قابل توجه البته نحوه بیان داستان بازی هستش چه بسا بازی ای داستان خیلی خوبی داشته باشه اما بیان ضعیفی داشته باشه، بیان داستان باید به صورتی باشه که نه بمب اطلاعاتی کنه گیمر رو نه خیلی گنگ باشه درست به اندازه ای که اینقدر گیمر رو مشتاق کنه نتونه از بازی و فهمیدن داستان دست بکشه.
علاوه بر داستان فضاسازی هم نقش خیلی موثری تو تجربه یه اثر میتونه داشته باشه، موزیک، نورپردازی، گرافیک هنری و … ویژگی ای که تو آثار یوبیسافت به خوبی دیده میشه.
آخرین مورد هم که به نظرم کلیشه بزرگ صنعت گیم شده ساخت و پرداخت مراحل فرعیه که صرفا همین که فرعی نامیده میشن این ذهنیت رو ناخداگاه تو مخاطب ایجاد میکنن که حس متفاوتی نسبت بهش داشته باشن فارق از خوب یا بد بودنش و به نظرم خوب میشد که مراحل فرعی در غالب توییست های داستانی گنجیده میشد.
خب برای من گیمپلی و داستان و طراحی مراحل رکن بسیار مهمی هستن اما با تمام این موارد اصلا نمیشه از موسیقی و گرافیکو شخصیت‌پرداری غافل شد
یه موضوع مهمه دیگه مود گیمر و حال روحیش هم خیلی مهمه
یعنی چی
یعنی من زمانی نیاز به یه داستان جدی با شخصیت‌های ماندگار نیاز دارم و زمانی رو مود یه اثر با گیمپلی هاردکور و سریع در کنار لول‌دیزاین عالی هستم
به نظرم گیمر خوب گیمری هستش که سعی کنه هر ژانریو توو زمان‌های مختلف تجربه کنه و فقط خودشو محدود به یه ژانر و سبک نکنه
من چون چلوکباب دوست دارم نباید قید قرمه و قیمرو بزنم!
سلام امید جان ببینید حرف اخرتون درست هست اما منی که بازی گیمپلی محورو به داستان محور ترجیه میدم یا منی که برترین بازی نسلم doom eternal هست نمیتونم بیام دث استرندینگ رو پلی بدم حتی برای یک ساعت من کلا گیمو برای گیمپلیش میگیرم و درکل کلا باید بیخیال بعضی چیزا شد
کاملا با حرفت موافقم امید جان مثلا خودم موقع پلی دادن دث دلم یه گیم پلی جدید و هیجان انگیز میخواس و یهو بایه گیم پلی خسته کننده و کم هیجان رو به رو شدم و به شدت خورد تو ذوقم یا موقع فانتوم پین دلم یه روایت داستان منظم و خطی میخواس و کلا با چیزی که فکرشو میکردم فرق داشت از اونجایی که اولین بارم بود متال گیر رو شروع میکردم بازم نتونستم باش ذره ای ارتباط برقرار کنم .
بعد چن بار دیگه تجربه گرفتم اول بیام ببینم دلم چه نوع گیم پلی و داستانی میخواد بعد بازی مناسب انتخاب کنم
ممنون از اقای کریمی :rose:
واسه من مهمترین ساختار بازی به نظرم اول گیمپلی و مکانیزم هاشه چون همون طور که اقای قدیری گفتن میتونه کل بازیو به دوش بکشه
گیمپلی اگه خوب باشه خیلی راحت تر میتونیم از بازی لذت ببریم برای مثال کنترل یا دوم هردو گیمپلی بسیار خوبی دارن که رفته رفته پیوسته تر هم میشه
که باعث میشه ضعف های داستانی و مربوط به روایتوشون رو ببخشیم(البته نقاط قوت دیگری هم به جز گیمپلی دارن اما حالا حرفم این بود)
تو رتبه های بعدی لول دیزاین و گرافیک واسم قرار میگیرن(گرافیک خیلی کمتر)
لول دیزاین که اساتیدش ارکین و ناتی داگ هستن که باعث میشن حتی اگر جنبه های دیگه ای بازی ضعیف باشن بازم بتونیم لذت ببریم حداقل مثل پری
گرافیک هم که مهمه و باعث میشه لذت تجربه بازی چندبرابر میشه مثل ردد که علاوه بر گرافیک فنی و هنری تو دیگر مباحث هم فوق العادس
یا رایز که گرافیک فوق العاده ای داره اما متاسفانه تو چیزای دیگه زیاد موفق نبود
البته اینم بگم مونده که واسه چه سبکی بگیم اگه مثلا شوتر باشه قطعا گان پلی روان باشه و سنگینی اسلحه حس بشه مثل،تایتان فال۲،کالاف مدرن وارفار۲۰۱۹،دوم اترنال،ولفن اشتاین۲،بتلفیلد۱ و حتی سایبر(با اینکهrpgبود اما گان پلیش عالی بود)
اگه خطی باشه لول دیزاین مثل،دیس انرد۲،لست ۲و….
درکل اگه اینطوری نباشه خیلی حرفمون کلی میشه
بعد از اینا هم موسیقی،هوش مصنوعی،طراحی و پویایی محیط و.ــ.قرار میگیرن
با تشکر :heart:
پشمام روایت و داستان رو یادم رفت بگم 😀
خب این دوتا از گرافیک و لول دیزاین هم مهترن
جوری که باعث میشن بخندیم گریه کنیم یا از غافلگیری دهنمون باز بمونه!!
داستان خوب باید روایت قوی هم داشته باشه تا مارو تو گیم نگه داره
نه کند باشه نه تند متعادل
برای مثال لست۲به نظرم داستان خوب اما کلیشه ای داشت و داستان انتقام بود ولی روایتش شاهکار بود جوری که نمیزاشت از جلوی تلویزیون تکون بخوری!!
یا مثلا بازی های رمدی که روایت افتضاحی دارن و همه فکر میکنن داستان هم بدرد نمیخوره(البته واسه کنترل بدرد نمیخوره)ولی در واقع اینطور نیست
شخصیت پردازی رو هم یادم رفت
داستان و روایت اگه میخوان کیفیت لازمه رو داشته باشن باید شخصیت پردازی خوبی هم داشته باشن البته نباید فقط برای شخصیت اصلی بشه و شخصیت پردازی کرکتر های مهم باید عالی باشه مثل ردد و ویچر تا تو این زمینه هیچ اشکالی نشه گرفت
گیمپلی.
من ترجیح میدم بازی داستان قوی نداشته باشه اما گیمپلی جذاب و درگیر کننده داشته باشه.
گیم پلی خفن اعتیاد اورد داشته باشه
کدوم بخش؟
سازنده بازی
اگه بازی برای سلطان مایکرو باشه بازیش میکنم :laugh:
گیم پلی اصلی ترین رکن و روح گیم محسوب می شه به همین دلیل که از بچه ۵ ساله تا پیرمرد۷۰ ساله جذب گیم می شوند و همین عامل پیوند دهنده گیمر و گیم است مثلا وقتی بچه بودم فقط جذب گیم پلی سرعتی God of war می شدم بدون اینکه چیزی از داستان بازی متوجه بشم اصلا هم این موضوع برام اهمیتی نداشت و فقط دوست داشتم با کریتوس بکشم برم جلو 😀 …. گیمر ممکن که از هر ضعفی در یک بازی ویدئویی چشم پوشی کنه ولی هیچ وقت ضعف در گیم پلی یک اثر به مذاقش خوش نخواهد اومد
“مثلا وقتی بچه بودم فقط جذب گیم پلی سرعتی God of war می شدم”
اعترافات یک استیشن فن راجب گاد 😥
خوبه قبول دارید بچه ها بهش جذب میشن :rotfl:
برای من همه چیز اهمیت داره. ولی داستان و شخصیت پردازی اهمیت خیلی بیشتری داره.
سلام خدمت دوستان و تشکر از اقای کریمی عزیز. سالهاست که من گیمرم و بیشتر بازی هارو از انلاین بگیر تا افلاین تجربه میکنم. اگه تعصب رو حذف کنیم و خارج از جایزه انحصاری گرافیک و یه سری چیزا که نمونه اون توی دنیا های دیگه مثل سینما و موسیقی و غیره هست صحبت کنیم به یک چیز میرسیم که درواقع اصل گیم روی اون بنا شده و اون گیمپلی هست. خیلی از دوستان از دیدن گیم پلی که رکن اصلی هست خودشون محروم کردن. بازی بدون گیم پلی یا با یک گیم پلی ضعیف دیگه اسمش رو بازی نمیشه گذاشت. از نظر من توی این صنعت تحولی اگه بخواد رخ بده توی گیمپلی باید رخ بده وگرنه گرافیک بالا و موسیقی زیبا توی سینما و دنیای انیمیشن یا انیمه زیاد هست. این موضوع رو ازین بابت عرض کردم که از دوستان گیمر بابت چند پست قبل که راجب تحول و فراتر بحث شد دلخورم. عجیب هست که این همه به چیزایی توجه میشه که بحث سر اون تقریبا بدرد این صنعت نمیخوره. تعداد زیادی بازی هست که با گرافیک چندین سال قبل هنوز سرور های اونا پر هستن و اگه بازی افلاین باشن کلی پلیر دارن. این نشون دهنده تاثیر گیمپلی هست. ممنون از شما
دقیقا tango جان حرف دل خیلی هارو زدی رکن اصلی گیم گیمپلیش هست
اره دقیقا و به نظرم گیمپلی و گان پلی(شوتر باشه) مهمتر از داستانه
البته داستان باید عالی باشه ولی بخوام بین این دوتا یکی رو انتخاب کنم با اختلاف کم گیمپلی برندس
دوم اترنال:گیمپلی و گان پلی:فوق العاده
داستان:ارور
متا:۸۸
مافیا۳:داستان:خوب
گان پلی و گیمپلی:افتضاح
متا:۷۲
گیم پلی برای من در یک بازی اولویت رو داره و بعدش داستان و گرافیک گیمی که گیمپلیش کند و خسته کننده باشه انگیزه ادم برا بازی کردنش پایین میاد. یه بازی رو میخواستم بگم ولی نمیگم چون مطمعنم میریزن سرم بعضی افراد خلاصه که گیم اصن اسمش روشه بازی تو میای بازیش کنی نمیای ببینیش مثل فیلم ها و سریال ها
کاشکی اقای مناف زاده هم نظرشون رو با ما به اشتراک بزارن
عرض ادب و احترام خدمت جناب آقای محمد حسین کریمی . امیدوارم روز خوبی را سپری کرده باشید . شاید اگر دسته بندی های فوق را ، که حضرتعالی و سایر عزیزان شاغل در بخش های مختلف سایت خبری گیمفا ، چندین سال پیش بازگو می کردید بدون معطلی و به ترتیب اجزای اصلی و فرعی یک بازی ویدیویی را به ترتیب اولویت برای خود ذکر می کردم . این که برای من Gameplay در اولویت است و بعد از آن عناصر متعلق به Gameplay همچون طراحی مراحل و جهان بازی و قص علی هذه . اما امروزه پاسخ این سوال را در عنوان مورد نظر و محتوایی که برای مخاطب خود در نظر گرفته جستجو می کنم . صرفاً بازی باز یک یا چند ژانر محدود در بازی های ویدیویی نیستم و هر چه که در این سبد بگنجد برای من با ارزش است .
در لیست خریدهای آتی بنده از فروشگاه PSN عناوینی همچون Life Is Strange: True Colors و Demon Slayer -Kimetsu no Yaiba و Lost Judgment و DEATHLOOP و DEATH STRANDING و چندین عنوان دیگر در انتظار پیش خرید می باشند . با نگاهی به برخی از عناوین فوق درخواهید یافت که هر اثر در یک یا چند بخش حضوری پررنگ ایفا می کند . یک عنوان در طراحی مراحل حرف هایی برای گفتن دارد و عنوانی دیگر در روایت و داستان سرایی برای مخاطب موثر است .
امروز دیگر همچون سابق دسته بندی ستون های مختلف یک بازی و هسته ی آن را اولویت خود برای تجربه ی یک عنوان قلمداد نمی کنم ، بلکه در هر عنوان بسته به محتویات آن اثر از ایشان انتظار دارم .
دوست دارم تا Life is Strange: True Colors در کنار موسیقی های به یاد ماندنی اش ، یک روایت پردازی و داستان سرایی زیبا برای من به ارمغان داشته باشد ، فارغ از هسته ی اصلی یک بازی ( Gameplay ) و سایر موارد .
دوست دارم تا Battlefield™ ۲۰۴۲ برای من لحظات نابی را در کنار دوستان خلق کند و ساعت ها سرگرم خندیدن و عصبانی شدن و کشتن وقت باشم .
علاقه به تجربه ی DEATHLOOP فقط به دلیل طراحی مراحل و تنوع در پیش برد مراحل و به دست آوردن مسیر های مختلف جهت تجربه ای متفاوت تر از قبل آن می باشد . نه صرفاً موسیقی و تکنیک های به کار گرفته شده در Visual Arts
داستان سرایی ( که به غلط آن را روایت پردازی می نامند ، زیرا روایت پردازی بخشی از داستان سرایی محسوب می شود ) ، تکنیک های بصری بازی ( که به غلط به آن Graphic می گویند اما مصطلح شده است ) ، موسیقی که امروزه به جزیی لاینفک در بازی های ویدیویی تبدیل شده است و در نهایت هسته ی اصلی یک بازی که آن را با عنوان ( Gameplay ) می شناسیم . جایی که تعاریف و زیر مجموعه های طراحی مراحل و طراحی جهان بازی و غیره از آن نشأت گرفته است .
امروزه بسته به نوع اثر ، اولویت در ساختار یک بازی نیز برای من متفاوت است و خوش به سعادت من اگر بتوانم در یک اثر تمامی عناصر تشکیل دهنده ی یک بازی ویدیویی را یک جا و در یک Package بیابم ( همچون عنوان Persona 5 )
آرزوی بهترین ها را برای شما و سایر عزیزان و دست اندرکاران وبسایت خبری گیمفا دارم . پیروز و پایدار باشید .
ما شاء الله چقدر پول دارید که هم ps5 دارید هم آن همه عنوان را پیش خرید کرده اید. سلام بر آقای ۴ درصدی
زنده‌باد جناب چمنی :yes:
برای منم گیمپلی مهمتره
ولی بقیه بخش های بازی هم نباید اونقدر ضعیف باشن
بازیایی مثل دووم یا فارکرای
برای من گیم پلی بازی نکته خیلی مهیمه اما داستان هم موضوع بسیار مهمی هست و بنظرم داستان خودش به تنهایی یه جذابیت خاصی به بازی اضافه میکنه مخصوصا لازم میدونم یه داستان جذاب و گیرا حتما نیاز به یه شخصیت پردازی قوی داره تا کسی که در حال بازی کردن اون اثر هست بتونه با کرکتر بازی ارتباط برقرار کنه و بتونه قشنگ درکش کنه.من به شخصه از گیم پلی بازی هایی مثل doom و بازی های سولزبورن خوشم میاد. doom برای من یکی از بهترین شوتر هایی بود که تجربه کردم و خیلی برام خاص بود و گیم پلی بازی های سولزبورن هم که خیلیا رو جذب کرده و یکیش من هستم که عاشق فرنچایز دارک سولز هستم و از بلاد هم خیلی خوشم میاد
گرافیک قوی توی بازی ها برای من مهمه مخصوصا موسیقی
اما اینو بگم که بنده مشکلی ندارم اگه گرافیک بازی مثل الدن رینگ که در راهه زیاد چشمگیر نباشه اما بازم میگم گرافیک چیز مهمی هستش برام.
اینم بگم بازی لست اف اس و انچارتد برام یه چیز دیگه هستن گیم پلی این بازی ها برام بازم جذابن و ازشون خیلی لذت میبرم مخصوصا که داستان جذابی هم پشت این دو بازی هستن
لول دیزاین و طراحی محیط هم بسیار مهمه برام
خوب به شخصه برای من بر اساس اولویت
۱- گیم پلی
۲- شخصیت پردازی
۳- داستان
۴- طراحی مراحل جذاب متنوع
مهمترین ویژگی هایی هستند که من همیشه از یک بازی انتظار دارم.
روح صنعت گیم به گیم پلی است. چرا می گویم روح ؟ چون همان طور که هر فرد یک روح متفاوت با دیگری دارد بنابراین آن رکن اصلی عامل تفاوت بین بازی و سینما و انیمیشن و کتاب و … است همان گیم پلی است. بهترین داستان در بازی بدون گیم پلی جذاب به هیچ وجه موفق نخواهد شد. بازی هایی که داستانشان خوب و عالی است به دلیل گیم پلی جذاب در آن موفق شده اند .
اگر بخوام کلی بگم گیم پلی
ولی بخوام مثل آقای کریمی ریز بشم ، اول از همه لول دیزاین
معتقدم یه لول دیزاین محشر ، میتونه ضعف های گیم پلی رو کاملا بپوشونه ، مثل botw , Dishonored و Mario odyssey
همینطور Hades که لول دیزاین شاهکارش باعث میشه بازی حتی بعد از شصت هفتاد بار تکرار ، تکراری نشه! ( من تنوع مراحل رو هم لول دیزاین میدونم ، شایدم باشه!)
.
بعد از این قضیه کامبت دیزاین
چه بسا کامبت دیزاینی که ضعف های دیگه ی بازی رو بپوشونه!
مثل dmc و devil may dry 5
.
بعدی ها با توجه به سبک بازی تغییر میکنه
برای من بازی ای که از دوتای اول سربلند بیرون نیاد ، جاش تو آشغالیه
مثل دث
نمیشه گفت کدوم مهمتره چون همه به هم وصل هستند هر کدوم ضعف داشته باشه به بخش های دیگه آسیب میزنه
بدون شک گیمپلی
همون قدر که گیم پلی تاثیر داره، قطعا داستان هم موثره.
بنظرم:
یک داستان خوب مشوقیه که حتی وقتی از گیم پلی تکراری یا هر چیز دیگه خسته شده باشی، تو رو درگیر و کنجکاو خودش، و به جلو هدایتت میکنه. ( در کنار قهرمان داستان.)
موسیقی هم چیزیه که نبودش به شدت احساس، و پوچی ای در بازی احساس میشه.
طراحی مراحل خوب هم اونه که تمام مکانیزم هایی که برای گیمپلی گنجونده شده رو، در بر داشته باشه و در زمان و مکان مناسب دستت باز باشه.
.
بشخصه گرافیک بازی برام کم ترین اهمیت و داستان بیشترین اهمیت رو داره.
شما یه گیم بگو که داستان خوب گیم پلی تکراری و بدش رو جبران میکنه
من تو کل این بازیایی که بازی کردم یه مورد بیشتر ندیدم ، اونم نمیگم که دعوا نشه
سلام
آره فکر کنم بازی که بخوام بگم همونیه که شما مد نظرتون بوده ،بنابراین نمیگم 😀
امیدوارم کسی ناراحت نشه ولی مافیا ۳, alpha protocal, gta3 and vice city,…
اگه خواستید اون بازی ای رو که نگفتم با چند تا دیگه تو پروفایلتون بگم.
مافیا سه که جبران نشد و می‌بینید که به شدت منفوره
در مورد gta هم فکر کنم چپه دارید میگید:-D
آلفا پروتوکل هم گیم پلیش بد نبود
همون دیالوگ ویل اش میرزید به خیلی از بازیای دیگه
المان های آرپی‌جی خوبی هم داشت
البته باز داستانش نتونست ضعف هاش رو بپوشونه و اصلا موفق نشد
چرا.. gta ها خوب بودن داستانشون که¿
نمیدونم ولی من این gta ها رو فقط بخاطر داستانشون بازی کردم تا گیم پلی. 😀
.
قطعا اختلاف سلیقه وجود داره، و من به نظرتون احترام میذارم فرمانده شپرد جان، تجربه شما از ما بیشتره 🙂 :beer:
تو این ۲۷ سال تجربه ی گیمری اولویت بندی بنده به این صورته:
۱. گیم پلی و لول دیزاین و اتمسفر بازی
۲. داستان و شخصیت پردازی
۳. موسیقی و آهنگ متن در خور اتمسفر بازی
۴. گرافیک فنی و هنری
بزار برگردیم به سالها پیش زمانی که تازه پلی ۱ اومده بود این بحث قدیمی تر از این حرفاست من بین گیمرا همیشه میدیدم این بحث رو ، اون موقع اولین بار ها بود که چشم ما به کاتسین افتاد یادمه مرحله بازی رو به سختی میرفتیم تا کاتسین و به قول قدیمی ها دمو بین مراحل رو ببینیم اما خیلی ها مرحله رو میرفتن به دمو که می رسید بلافاصله استارت رو میزدن و ردش میکردن و میگفتن میخوایم بازی کنیم ، این تیکه رو گفتم تا بدونیم این مبحث همیشه بوده
.
.
به نظر من خیلی موارد لازم هستن تا یک ویدیو گیم به درجات مقدسی نزد گیمر برسه داستان و گیمپلی و موزیک و گرافیک و خیلی موارد دیگه هیچکدوم اینا به تنهایی جذابیتی ندارن مظلوم تر از همه موزیک هست موزیک دیده نمیشه فقط شنیده میشه حال اونکه اگر موزیک رو حذف کنیم از بازی ها شاید بعد از چند ساعت بازی کردن ویدیو گیم رو تفریحی بیخود خطاب کنیم ، گیمپلی هسته اصلی ویدیو گیمه اما اگر داستانی در کار نباشه انگیزه ایی در گیمر بیدار نمیشه حتی گیمپلی محور ترین بازی ها یک داستان کوچک دارن برای مثال بازی ماریو که بازیباز تمام چالش های بازی رو با لذت پیش میبره تا ببینه اخرش چی میشه آیا ماریو به عشقش میرسه یا خیر اینجا هست که طراحی مراحل و گرافیک بصری خودشونو به رخ میکشن و همچنین جذابیت نقش اصلی و نقش منفی بازی برای مثال به یکی از بازی های سوپر شاهکار تاریخ در پلتفرم به یاد ماندنی سگا اشاره میکنم یکی از بازی های مقدس عمرم کومیکس د زون ، بازی در زمان خودش داستان جالبی داشت همون داستان معروف همسر شخصیت اصلی دزدیده میشه و بقیه ماجرا و در ادامه طراحی مراحل و ذوق تیم سازنده کاری باهات میکنه تک تک قسمت های بازی رو لمس کنی و این اهمیت طراحی مراحل رو نشون میده و شخصیت های اصلی بازی ، از نظر من بازی کومیکس د زون اگر نگم برترین ولی قطعا جزو برترین طراحی های مراحل هست در تمام دوران
.
.
این اجزای اصلی ویدیو گیم به قدری به هم دیگه محتاجه که نمیشه انتخاب کرد اما اگر بخوام جواب سوالتون رو بدم و سلیقه شخصیم رو بگم برای من شخصیت پردازی شخصیت های اصلی بازی بسیار مهم هست و باعث میشه ارتباط نزدیکی با اثر بگیرم بعد از اون داستان و گیمپلی هر دو با هم سپس لول دیزاین و توجه به جزئیات و گرافیک و البته موزیک که به نوعی زنجیر اتصال تمام این بخش هاست باز هم فلش بک میزنم به ماریو این قارچ خور دوس داشتنی ، موزیکشو یادتونه :cowboy: یا بازی کنترا و اون موزیک های استثنایی ، به قول اقای مصطفی زاهدی تفکر صفر و صدی در ویدیو گیم اصلا خوب نیست باید از تمام بخش های بازی لذت برد و شاهد بلوغ همه اینا در طی سالها بودیم من شده از یک بازی اشاره و کلیک لذت بردم در حد مقدس و یا گیمپلی محور و داستان تکان دهنده ، در آخر بگم کافیه لئون اس کندی فقط خودشو نشون بده برای من یعنی دیگه تمومه :inlove: 😀
.
.
با تشکر از گیمفا به خاطر این بحث های مفید :yes:
گیم پلی و داستان به یک اندازه برام مهم هستن یعنی باید تعادل بینشون باشه به نظر من یه بازی نمیتونه فقط داستان باشه (دث استرندینگ) از طرفی یه بازی هم فقط نمیتونه گیم پلی باشه اگر بازی انلاین نباشه !!!
بازیها می تونن بدون داستان یا با یک داستان تک خطی بعضا حتی شاهکار هم باشن، ولی بدون گیمپلی دیگر بازی نیستند اگر هم گیمپلی خوب نباشه به عنوان یک بازی ویدیویی مطرح نمیشن یا اگر مطرح بشن در اندازه و سطح بازیهای گیمپلی محور بدون داستان مطرح نمیشن. از دیدگاه Structure هیچ جوره نمیشه در مدیوم بازیهای ویدیویی داستان رو همتراز با گیمپلی بدونیم. خیلی از بازی‌هایی که بخاطر داستانشون محبوب شدن گیمپلی خوبی داشتن که به این موضوع دقت نمی کنیم. پایین بازیهای رو لیست کردم که بخاطر گیمپلی مطرح شدن و داستان‌های ساده و تک خطی دارن یا اصلا داستانی به آن صورت ندارن. (آنلاین هم نیستند)
DOOM
Little Big Planet
Tetris
Super Mario
Pac Man
Ikagura
Killing Floor
داستان میتونه حول گیمپلی یک بازی رو به سطحی بالاتر برسونه، اما به خودی خود شالوده این صنعت نیست. به عبارت دیگه ساختار گیمپلی به خودی خود و به راحتی اجازه میده که بازیهای مختلفی مثل sims و sim city خلق بشن (و هزاران بازی دیگه که داستانی ندارن) ولی اگر یک داستان رو بخواهیم به به خودی خود و بدون بهره‌گیری از گیمپلی به تصویر بکشیم از فرم این هنر خارج میشه و وارد مدیوم‌های دیگه میشه.
درسته جناب کریمی بازی هایی که سبک سولزبورنن داستان ساده ای دارن(یعنی داستان در لور هست و توی کات سین دنبال نمیشه به غیر از سکیرو که داستان کامل وجود داشت باقی سولزبورن ها رو نمیشه از کات سین های داخل بازی فهمید داستانش رو ) گیم پلی بسیار عالی درواقع من بخاطر گیم پلی فقط پلیشون میدم منظور من اینکه من نمیتونم هر بازی ای رو صرفا بخاطر گیم پلیش پلی بدم برای مثال killling floor و doom با اینکه گیم پلی واقعا خوبی دارن اما بخاطر نبود داستان نمیتونم باهاشون ارتباط برقرار کنم تنها بازی های انلاین و سبک سولزبورن هستن که تنها با گیم پلی برام جذابیت دارن … نمیدونم ولی احساس میکنم بیشتر گیمرا با من هم عقیده هستن
به هرحال ممنون بابت مقاله واقعا جذاب بود زحمت کشیدین
از طرفی یه موضوعی هست برای مثال بازی ای مثل گاد که گیم پلیش واقعا شاهکاره این بازی اگر بدون داستان میبود به نظرتون همچین موفقیتی رو کسب میکرد ؟؟ به نظرم هر بازی ای نمیتونه بدون داستان ارائه بشه برای مثال شما وقتی کرکتر کریتوس رو میگیری دستت نمیتونی بدون هدف بری جلو و فقط بجنگی اگر منظورم رو فهمیده باشد
سه گانه قطعا
ولی آخری واقعا گیم پلیش شاهکار نیست!
😐
سیستم مبارزه گاد ۲۰۱۸ قطعا جز تاپ فایو برترین کمبت هاست.ترکیب مبارزات سولز با کمبو های سه گانه قدیمی گاد سیستمی رو طراحی کرده که از هر لحاظ شاهکاره و از سه گانه قدیمی هم تاکتیکی تره
میشه بگی چرا شاهکار نیست؟
چند تا دلیل داره
تنوع کم سلاح ها
تعداد به مراتب کم کمبو ها ( نسبت به سه گانه )
دوربین بد بازی هنگام استفاده از اون سلاح هایی که اسپویلن:-|
باس های بی تنوع ( من که سه نوع باس بیشتر ندیدم که بارها تکرار شد:-| ، تکرار باس ها به شدت بد و حداقل برای من غیر قابل قبوله )
و پلتفورمر مسخره و پازل هایی که برای من جذاب نبود ( این آخری فقط برای منه)
حالا همه ی اینا رو داریم
یه داستان شاهکار میاد کنارش
نتیجش میشه گاد ۲۰۱۸
Bruh
تو دوتا گاد اولی حتیweapon switch هم نمیتونستی بکنی باید بری تو منو سلاح رو عوض کنی این فاجعست برای یه هک اند اسلش
گاد های اولی و دومی سلاح بیشتر داشتن ولی اکثریت از همون یه بلید استفاده میکردن چون کاربردی تر بود
اینجا بالانس سلاح ها بهتره اصلا امکان نداره گاد ٢٠١٨ رو بشه تموم کرد با یه سلاح
تو گاد ٢٠١٨ میتونی با عوض کردن سلاح ها کمبو بزنی و اگه هم تنوع خود کمبو ها کمه تنوع runic attack ها جبران میکنه تا حدی
در ضمن برو کمبو های گاد ٢٠١٨ تو چنل GBG رو تو یوتیوب ببین
پلتفرمینگ دو نسخه اولی هم اصلا دقیق نبود همون بهتر حذف شد
من همرو تو سه سال اخیر بازی کردم بیشترین مرگم تو دو نسخه اولی سر پلتفرمینگ بود نه خود مبارزات بازی
اگه ماریو بود قبول! ولی گاد اف وار هک اند اسلشه پلتفرمینگ یا اصلا نباید باشه یا باید راحت و بدون اذیت کردن باشه یا اگه چالش برانگیزه باید دقیق باشه نه اینکه بپری لبه رو نگیره دوباره از اول
شدیدا رو مخه
کلا دو نسخه اولی اصلا خوب عمر نکردن اکثر کسایی که میگن شاهکاره بخاطر نوستالژیه
تنها نسخه ای که قبول دارم صفر تا صدش از نسخه اخری بهتره بجز داستان نسخه سومه که هم سلاح ها بالانسن هم به طور آنی میشه تعویض سلاح کرد و یه هک اند اسلش استاندارده
در مورد باس هم با بازی کردن دوتای اولی متوجه میشی کیفیت خود باسها چندان بالا نیست پترن حرکاتشون به سه چهار حرکت نهایتا محدود میشه
کلا خوب عمر نکردن توصیه میکنم اگه میخواین خاطراتتون خراب نشه بجز نسخه سوم بقیه رو بازی نکنین
تنوع فوق العاده زیاد اسکیل ها به راحتی تنوع کم سلاح ها رو جبران میکنه به طوری که متوجه میشی همون چندتا سلاح برای مبارزه کافیه
:dazed: تنوع runic attack ها و درخت مهارت ها کم بود؟بالای ۳۰ تا کمبو داشت
این دوربین بد جزء نقات ضعف جزئی بود که منتقدا گرفتن و با توجه به امکاناتی که بازی در اختیارت گذاشته(نشان دادن حمله دشمن ها با فلش و..) نادره و واقعا مشکل بزرگی نیست
باس فایت ها تنوع کافی رو نداشتن ولی دشمن ها متنوع بودند و همین طور همون باس های کم تعداد هم مثل بالدر و سیگرون فوقالعاده طراحی شدن به طوری که سیگرون رو میشه برترین باس فایت های هک اند اسلش های این نسل معرفی کرد
بازی پلتفرم نداشت و از چیزی که نداره نمیشه ایراد گرفت.همچنین بازی هک اند اسلشه و نبود پلتفرم ایراد به حساب نمیاد
mikasa
بخاطر نوستالژی بهش میگن شاهکار؟ 😐 مرد حسابی اون متاهای ۹۳ و ۹۴ که گاد۲ و۱ گرفتن کشک نیست.حالا از این که ایراداتت کاملا غیر منطقیه بگذریم(۳ یا ۴ پترن :hypnotized: همون باس اول گاد۲ بالای ۱۰ تا پترن و چندین فاز مبارزه داشت)
یه نکته ای رو در نظر نمیگیری!
اینکه گاد یک و دو برای نسل شیشه
قدرت کنسول های نسل شیش راحت بگم آنچنان تفاوتی با نسل پنج نکردن
ولی گاد سه برای نسل هفته که کنسول نسل هفت سونی یه چیز عجیب و قدرتمندی بود
و گاد ۲۰۱۸ هم برای نسل هشت بود
نمیشه انمی پترن بازی نسل شیش رو با بازی نسل هشت مقایسه کرد!
از اون موقع تکنولوژی ها صد برابر بهتر شده ، سیپیو ها قوی تر شده و طبیعتاً هوش مصنوعی بهتری هم میشه خلق کرد
.
اتفاقا من پلتفورمر های گاد رو خیلی دوست داشتم
به خفنی بازیای پلتفورمر نبود ولی چیزی بود که به لول دیزاین بازی یه تنوعی بده
این نیازه
ولی نظرت راجب پلتفورمر گاد ۲۰۱۸ چیه؟؟؟؟؟؟؟؟
من اصلا درک نمیکنم اون فاصله ای که برای پریدن گذاشتن خیلی جاها رو
یعنی ما قراره از اون پریدن ها و بالارفتن از دیوار ها لذت ببریم؟؟؟؟؟؟؟
.
این وپن سوییچ رو قبول دارم واقعا نمیدونم چی فکر میکردن با خودشون:-|
و اینکه من یکی سردرد میگرفتم موقع کمبو زدن با بلیدز
اصلا خوب نبود قضیه و حذف میشد بهتر بود ( یا نحوه ی کمبو زدن رو عوض میکردن )
تا جایی که بازی امکان میداد از تبر استفاده کردم و مقابل دشمنایی که نمیشد از مشت و سپر!
بازی سه نوع مبارزه داده ( یکیش یادم نبود موقع نوشتن کامنت قبلی ) ، که یکیش اصلا قابل استفاده نیست ( بلیدز ) ، یکیش هم جلوی یه تعدادی از انمی ها دمیج نمی‌ده ( تبر )
میمونه یه مشت:-D
و خدایی تو به کلوسوس آو رود ( اسمش سخته به بزرگی خودتون ببخش:-D ، از تو اینترنت هم اسمش رو پیدا کردم ) و ares میگی بد؟
اصلا بحث موفقیت نیست بحث ساختاریه. God of War 2018 همان‌طور که گفتم با داستان به سطحی جدید رسید، اما دلیل اینه که در ژانر و سبک جدیدی که ارائه میداد و با وجود سینماتیک شدن در مرحله اول گیمپلی خوبی داشت، داستان تونست بازی رو بالاتر بکشه. god of war 3 هم روایت خط اصلی داستان موضوع کامپلکس و عجیبی نبود. یه داستان انتقام بود و روایت هم به پیچیدگی آثاری مثل tlou یا همان gow 2018 نبود اما صرفا با همان گیمپلی superb به موفقیت رسید. در کل موضوعی که مطرح کردم داخل کامنت به وضوح توضیح داده شده و بحث سلیقه نیست اصلا. این که شما میگید به موفقیت نمیرسید همان موضوعیه که گفتم، داستان بازی رو می تونه به سطح بالاتر ببره اما مهمتر از گیمپلی نیست.
کاملا موافقم گیپلی و داستان باید اولویت قرار بگیرن گرافیکم که خود به خود در طول زمان تغییر پیدا میکنه
بازی ها رو باید فهمید…
بازی ها رو باید در یک قالب کلی قضاوت کرد، نه با بخش بندی کردن…
مثلا من خودم برام گیم پلی، مخصوصاً گیم پلی مبارزات، جذاب ترین پخش بازی محسوب میشه. ولی از انجام بازیهای دیوید کیج هم فوقالعاده لذت بردم! چون هدف و مبنای ساخت بازیهاش رو فهمیدم و با درک این مطلب تو دنیای بازیهاش غرق شدم.
داستان خوب و میان پرده های فوقالعاده ی سینماتیک رو خیلی دوست دارم، ولی آثار میازاکی رو بدون وجود هردوی اینها عاشقانه دوست دارم و همون داستانگویی محیطیش در کنار باقی بخش ها برام کاملا کفایت میکنه.
اهمیت گرافیک رو نمیتونم انکار کنم، شاید اولین چیزی که اکثر ما تو نسل های جدید و بازیهای تازه برامون اهمیت داشته باشه، پیشرفت گرافیکی هست ولی در عین حال یه بازی پیکسلی هم میتونه ساعت ها سرگرممون کنه؛ خودم هنوزم گاهی بازیهای کلاسیک سگا و… رو با امولاتور بازی میکنم و لذت میبرما…
من حتی تو نمره دادن به نقدها هم “تا حدودی” با این بخش بندی کردن ها مخالفم. چون یه بازی ممکنه مثلا چندتا مشکل گرافیکی یا چندتا نقص تو گیم پلی داشته باشه ولی داستانش نابود کننده باشه جوری که بشه محبوب ترین بازی منتقد؛ خب نمره این بازی ۱۰ هست چون منتقد نهایت لذت رو ازش برده و همین کلیت جذاب بازی مهمه.
بنظر من اول داستان یه بازی میتونه برام مهم باشه البته داستانی که پیچ و تاب داشته باشه و همیشه بیشتر دوست دارم کل داستان بازی کم کم پیش بره و اینکه بازی طوری طراحی و منتشر بشه که داستان بازی گیمر رو اجبار کنه که اگر میخواد ادامه داستان رو متوجه بشه در گیم پلی نشانه هایی باشه که ادامه داستان برای گیمر جذاب تر بشه
بعدش بنظرم گیم پلی ه که اگر حتی داستان یک بازی بسیار جذاب و خوب باشه اگر گیم پلی نسبتا خوب و خوبی نداشته باشه باعث میشه شباهت پیدا کنه به ی فیلم
و باعث میشه زیاد تو دل گیمر جای خاصی نداشته باشه
و بنظرم اولویت سوم من اینه که بازی موسیقی داشته باشه که با مکان های بازی و خود بازی هماهنگ باشه که لذت بازی بیشتر بیشتر بشه
ممنون به نظر بنده هم گیمپلی در اولویت هست در بازیها
اگر بازی گیم پلی نداشته باشه یا ضعیف باشه قطعا در بازی بودنش ضعف داره
بازی در ابتدا باید بازی باشه
و بازی بودن یعنی اکشن کردن یعنی هدایت کردن و تغییر دادن
و همیشه هم یک جمله ی معروف هست که میگه یه بازی با یه داستان بد میتونه موفق بشه ولی یه بازی با یه گیمپلی بد به هیچ وجه
توجه کنید عناوینی مثل walking dead گیمپلی دارن خوبشم دارن . این سبک ادونچر و اشاره و کلیک سالهاست رواج داشته و موفق هم بوده فقط حجم گیم پلی شون نسبت به سبک های دیگه کمتره
این یه اشتباهه بزرگه که میگیم این دسته عناوین گیمپلی خاصی ندارن …
ببینین این بحث از ریشه بی اساس و بیهودست. چرا؟ بذارین یه مثال ساده بزنم. شما ناب ترین و هیجان انگیزترین گیم پلی رو دز نظر بگیرین. مثلا بلادبورن. حالا فرض رو بذارین بر این که شما با همین گیم پلی بی نقص تو یه دنیای کاملا تک رنگ مثلا سیاه با همین دشمنا و باس های فوق العاده می جنگین. آیا براتون ذره ای هیجان داره؟ یا برای مثل ویچر ۳ رو در نظر بگیرین. اگر صداگذاری بی نقص کاراکتر ها نبود ، می شد همچین داستان شاهکاری روایت کرد؟ یا جزییات بصری و جلوه های گرافیکی لست ۲. مگه میشه بدون یه داستان و گیم پلی بی نظیر تصورش کرد. اگه بخوایم قسمت بندی کنیم هر بازی رو می رسیم به بازیای خیلی زیادی که دقیقا این جوری به کار نگاه کردن. مثلا مورتال شل. به جرات می تونم بگم گیم پلیش چیزی از بهترین های میازاکی کم نداشت. ولی چون به بقیه چیزا به اندازه ی گیم پلی توجه نکرد فقط تونست یه عده ی محدودی رو جذب کنه. یا دث استرندینگ کوجیما که از نظر شخص من جزو بهترینای نسل بود ولی کلی انتقاد و نظر منفی هم راجع بهش بود که بیجا هم نبودن. حرف کلی من اینه که هیچ بخشی از گیم نباید برای من و هر گیمری مهمتر باشه. همه ی بخش ها ستون های اون اثر هستن و اگه یکیش شل باشه کل بازی فرو میریزه.
یه دلیل ساده داره این موضوع که شما چنین بحثی رو بیهوده میبینی. دلیلش اینه که صفر و صدی در نظر گرفتی. کسی نگفت داستان رو از یک بازی بگیرید، موسیقی رو حذف کنید یا دنیای اثر رو تغییر بدیم و سیاه سفید کنیم. صرفا مطرح شد کدام بخش توجه شما رو به خودش بیش از بقیه جلب میکنه. بحث بیهوده نیست چون ممکنه یکی اصلا داستان bloodborne رو متوجه نشه اما جذب شدنش به گیمپلی باعث اون شخص رو به این نقطه میرسونه که بلادبورن به یکی از بهترین تجربه‌های زندگیش تبدیل بشه. خیلی‌ها برای داستان بازی نمی‌کنن، خیلی‌ها هم فقط برای داستان بازی میکنن. همین علاقیات بازی‌بازها به بخشهای مختلف بازی و جلب شدن نظرشون به ساختار مشخصی از یک بازی باعث به وجود آمدن زیر ژانر‌ها و بازیهای متفاوت و سلیقه‌ها و یونیک بودن آثار میشه. مثلا میازاکی به فضاسازی shadow of colossus توجه شدیدی داشت که در نتیجه سالها بعد شاهد یک فضاسازی خارق‌العاده در بازی Dark Souls بودیم. این قضیه اصلا صفر و صدی نیست که بگیم کلا بازی رو سیاه کنیم یا کلا موزیک رو حذف کنیم بلکه موضوع توجه بیشتر به بخشی خاص هستش و همه‌ی گیمرها حتی خود شما در زمان بازی کردن امکان نداره به بخش خاصی بیش از سایر بخش‌ها جذب نشی.
ممنون از این پست
بحث بسیار مناسبی برای تعامله ولی در رابطه با جمله:
“شما در زمان بازی کردن امکان نداره به بخش خاصی بیش از سایر بخش‌ها جذب نشی.”
از لحاظ ضمیر ناخودآگاه که هیچ حرفی نمیشه زد و نتیجه‌گیری در اون مورد هرگز توافقی را ایجاد نمیکنه ولی از لحاظ خودآگاه ظاهراً امکان داره. در حقیقت با توجه به چیزی که تا به حال دیدیم، برخی از بازیها تمام قسمت‌هاشون به یک اندازه برای ما مورد توجه قرار میگیرن؛ مخصوصاً منتقدین که معمولاً از اکثر کاربرا دقیق‌تر یا جزئی‌تر به اثر خیره میشن. به این ترتیب اگر همه بخشهای یک بازی فرضی قابل توجه باشن و با توجه به دیدگاهی که اون شخص برای ارزش‌گذاری و اولویت‌دادن به بخش‌ها داره، نتونن از همدیگه سبقت بگیرن، تمام بخش‌ها نظر مارو در ضمیر خودآگاه به یک اندازه جلب میکنن یا حداقل میشه اینطور گفت که ما عمداً در تفکرمون، یک بخش رو مرتفع‌تر از دیگر بخش‌ها در نظر نمی‌گیریم. یک مثال از دیدگاه من؟ بازی Portal 2؛ به نظر من تک تک بخشهای این بازی تبلور خلاقیت در تمام مولفه‌های تشکیل دهنده یک بازی ویدیوییه؛ به عبارت دیگه یا حداقل تصو وجود این خلاقیت به صورت آگاهانه و مبتنی بر تصمیم شخصی ( منظر اولویت‌دهی من به بخشهای مختلف در این بازی، خلاقیت تلقی میشه)
این حرف تون مبنایی محکمی ندارد و اگر عمیق تر به موضوع نگاه کنیم جذب شدن به یکی از ارکان بازی بیش از سایر بخش ها چه به صورت خودآگاه و چه به صورت ناخودآگاه امری اجتناب ناپذیر است و همیشه هم رخ خواهد داد حالا ممکنه که بازیکن بعدا ارکان یک اثر را در یک سطح خاص قرار دهد و به خود تلقین کند که ” تمام بخش های این بازی برای من در یک سطح قرار دارند”این فقط تغییر یک حقیقت است که در ابتدا رخ داده مثلا همین بازی portal در نظر بگیرید وقتی از شخاصی که این اثر تجربه کردند بپرسید چه چیزی در بازی portal وجود داشت که باعث شد به آن جذب شوید با جواب های مختلفی مواجه خواهید شد ممکن یکی جذب فضاسازی بازی شده باشه یا شخص دیگری جذب گیم پلی درواقع این جواب ها نشان دهنده این هستند که مخاطب با چه چیزی بیش از سایر ارکان بازی ارتباط برقرار کرده و به آن جذب شده یعنی این جواب ها نشان دهنده اولویت ها هستند حتی در مورد خلاقیت هم شما جذب رکنی می شوید که حس می کنید در آن خلاقیتی وجود دارد یعنی شما به صورت خودآگاه آن بخش خاص را در اولویت قرار داده اید
در مورد منتقدها هم این حرف تون اصلا صحیح نیست بسیاری از منتقدین در برخورد اول با یک اثر جذب یک سری نکات خاص می شوند یعنی به یک بخشی از بازی بیش از سایر بخش ها توحه می کنند و در مورد یک سری ویژگی ها هم گارد میگیرند مثلا اگر اشتباه نکنم در نقد بازی ghost of tsushima منتقد gamespot به بریده نشدن بامبوها ایراد گرفته بود درمورد این بازی اصلا اطلاعی ندارم و بجز یک تریلر چیزی از بازی ندیدم ولی به نظرتون واقعا در این مورد منتقد همه جنبه های اثر به صورت یکسان درنظر گرفته ؟؟یعنی بریده نشدن بامبوها به حدی در گیم پلی تاثیر دارد که منتقد این موضوع مطرح کرده؟؟ حتی در همین سایت هم وقتی والهالا نمره ۹.۷ می گیره آیا منتقد واقعا جنبه های مثبت و منفی یک اثر به صورت یکسان درنظر داشته؟؟؟
من در مورد بازیهای به‌خصوصی حرف زدم که بعضی از منتقدین با اطلاعاتی که از شرایط سایر بازیها دارن، اونا رو در همه بخش‌ها برتر می‌دونن و به همین شکل بعضی از کاربرا هم به صورت خودآگاه تصمیم میگیرن که تمام بخشهای اون رو به یک اندازه مرتفع کنن. شما در رابطه با حقیقت حرف زدید. حقیقت خودش نسبیه و نمی‌تونید اون رو با نظر خودتون تعریف کنید!
حتی من با بقیه کاری ندارم. اگر از من بپرسید، میگم تمام بخشهای بازی Portal 2 به یک اندازه برای من جذاب بودن. زمان تجربه بازی هم به صورت خودآگاه از تک تک بخش‌ها لذت بردم و بازی رو پیش خودم نقد کردم و بهش ۱۰ دادم
این تصمیمیه که من در اون هنگام گرفتم اما ضمیر ناخودآگاهم بی‌شک شرایط دیگه‌ای داشته و داره ولی تصمیم من و ذهنیتی که از اون تشکیل دادم تفاوتی ندارن و هنوز بر این باور هستم که تک تک بخشهای فلان بازی به یک اندازه درخشان بودن
حالا شما از بازی‌هایی مثال میزنی که حتی به صورت کامل توی جلب نظر منتقدین موفق نبودن!! اتفاقا در رابطه با منتقدین هم نظر من رو تایید کردید! نقل از نظر خودم:
“به این ترتیب اگر همه بخشهای یک بازی فرضی قابل توجه باشن و با توجه به دیدگاهی که اون شخص برای ارزش‌گذاری و اولویت‌دادن به بخش‌ها داره، نتونن از همدیگه سبقت بگیرن، تمام بخش‌ها نظر مارو در ضمیر خودآگاه به یک اندازه جلب میکنن”
شما به بازی اشاره کردید که در نظر منتقد نه تنها یک مشکل، بلکه چندین مشکل داره. این مشکلات اجازه میدن که بعضی از بخش‌ها پرفروغ‌تر ظاهر بشن. خواهشمندم نظر منو دوباره مطالعه کنید. شما پاسخ جدیدی به من ندادید و مستند هم نبود. تنها مخالفت کردید!
ممنونم
ببینید شما در نوشته ها تون دارید از واژگان جژئی برای نقض یک مفهوم کلی استفاده می کنید مثل “بعضی منتقدین” به طور خاص برای من “در یک بازی خاص” ولی متوجه نیستید که مفاهیم کلی توسط واژگانی جژئی نقض نمی شوند فقط تخصیص می خورند بله ممکن شما به عنوان یک فرد خاص در مورد بازی خاص تمام ارکان را به صورت یکسان درنظر بگیرد (هر چند من معتقد ام این فقط و فقط یک تلقین بعد از اعمال یک بالانس در ارکان بازی هست حتی اگر این مورد نادیده بگیرم و حرف شما بپذیریم) باز هم تغییری در این فکت که “گیمر ها جذب یک بخش بازی بیش از سایر بخش ها می شوند” ایجاد نمی شود به عبارت دیگر شما فقط دارید یک استثنا را بیان می کنید این استثنا همه جا کاربرد ندارد و دایره اعمالش اونقدر محدود که هیچ خللی در آن اصل ایجاد نمی کند
در مورد حقیقت هم کاملا در اشتباه هستید حقیقت به هیچ وجه امری نسبی نیست حقیقت در بستر واقعیت رخ می دهد و یک تعریف مشخص و معین دارد
درمورد منتقدین هم نمی دونم چطور از حرف های من تائید حرف خودتون استنباط کردید درصورتی نظر من نقطه مقابل نظر شماس شما تاکید دارید که منتقد همه جنبه های یک اثر به صورت یکسان درنظر می گیرد در صورتی که به هیچ وجه اینگونه نیست یا بیان می کنید که “به این ترتیب اگر همه بخشهای یک بازی فرضی قابل توجه باشن و با توجه به دیدگاهی که اون شخص برای ارزش‌گذاری و اولویت‌دادن به بخش‌ها داره، نتونن از همدیگه سبقت بگیرن، تمام بخش‌ها نظر مارو در ضمیر خودآگاه به یک اندازه جلب میکنن” حتی در اینجا هم دارید از واژه های مثل” اگر “در فرضی که” استفاده می کنید یعنی باز هم در حال بیان یک استثنا هستید امکان ندارد همیشه ارکان همه بازی ها در نظر منتقد به یک اندازه باشند مثلا صد منتقد اگر بخواهند بازی های سولز لایک مورد نقد قرار دهند امکان ندارد گیم پلی و گرافیک را در یک ردیف قرار بدهند و از هر دو یک انتظار ثابت را داشته باشند بله در اینجا هم ممکنه که یک منتقد خاص مثلا شما در مورد بازی خاص مثلا portal همه فرض ها رادر یک سطح قرار دهید ولی باز هم تفاوتی در آن حقیقت ایجاد نمی شود فقط بهش یک استثنا وارد کرده اید
مثال های که من زدم دقیقا در نقد نظر شما راجع به منتقدین بود و شما نتوانستید دلیل قانع کننده ای ارائه دهید همه بازی ها مشکل دارند مگر بازی بدون اشکال هم داریم؟؟؟اینکه پاسخ چگونه باید مستند باشد تا شما قانع شوید که فقط در حال بیان یک استثنا هستید نه استدلالی برای نقض یک اصل برای من مجهول است
سلام
راستش اول بازی مهمه، دوم بازی، سوم بازی.
غیر از بازی چیز دیگری مهم نیست.
زیرمجموعه بازی هم، خود بازی ست! قوانین ریاضیات هم ثابت می‌کنند این رو.
البته نظر شخصی ست دوستان.
:yes: :yes:
سلام
تشکر!
من به شخصه تنها چیزی که برام مهمه اینه که بازی اون حس غوطه وری و immersion رو به صورت کامل برام به وجود بیاره اگر این اتفاق بیفته بازی هر سبکی که داشته باشه برام فوق العاده لذت بخش میشه و اگر هر کدوم از ساختار های اساسی یک بازی به درستی پیاده نشده باشه اون immersion لازم قطعا به وجود نمیاد و بقیه قسمت ها هم تاثیر گذاریشون کمتر میشه. البته درنهایت اگه بخوام یه المان رو بگم که برام خیلی مهمه داستان و روایت بازی هست
قبلا که خام تر بودم فکر میکردم که باید بازی داستان خیلی خوبی داشته باشه ولی الان به نظرم گیم پلی و لول دیزاین مهم ترین چیزای بازی هستند مثلا سوپر ماریو درسته داستان خیلی خاصی نداره ولی اکثر نسخه هاش شاهکار به حساب میان
یه سوالی برای من بعد خوندن کامنت دوستانی که تاکید بیشتری روی گیم پلی داشتن، پیش اومده ممنون میشم یکی پاسخ بده. یعنی با این حساب که گیم پلی رکن اصلیه گیم محسوب میشه و باید قوی ظاهر بشه بازی های RPG هیچ وقت به اندازه بازی ها تو ژانر دیگه موفق نمیشن چون بازی اینقدر گستردس که گیم پلی هر چقدرم قوی باشه تکراری میشه؟
یه مثال هم میزنم فکر کنم همه Witcher 3 رو به عنوان شاهکار تو سبک خودش قبول داشته باشیم، معتقدین گیم پلی نقش پررنگ تری تو درخشش بازی داشته؟ چون من تقریبا ۱۰۰ ساعت فقط بیس گیم رو تجربه کردم و عملا وقتی سراغ expansion ها رفتم عملا گیم پلی هیچ جذابیت خاصی برام نداشت، اما مثلا اینقدر heart of stone تو روایت و شخصیت پردازی خوب عمل کرد که انتظارش رو نداشتم و بر خلاف اون blood and wine با این که طولانی تر هم بود و دو سه تا المنت به گیم پلی اضافه کرده بود باز به اندازه heart of stone به نظرم خوب نبود.
سلام ببینید بازی های rpg به دلیل گستردگیشون و ابیلیتی هایی که دارید هیچوقت تکراری نمیشن از نظر من البته برای مثال اسکایریم شما میتونید از سلاح های یک دستی و یا دو دستی استفاده کنید در طول بازی باید از جادو های مختلف استفاده کنید یا از قابلیت های دراگون بورن استفاده کنید و از تنوع انمی ها هم که براتون نگم حالا این یه جنبه ای از یه بازیه آر پی جی بودش کلی دلایل دیگه هم مثل انتخاب کردن دیالوگ ها و ….. هستن
این نظر شخصیه من بود کلا
با تشکر از شما
راستش از نظر خود من هم که به RPG علاقه دارم نظر شما درسته تا حد زیادی درسته اما شاید برای خیلی از گیمر های دیگه که اونقدر روی این ویژگی ها ریز نمیشن جذابیت خاصی نداشته باشه و باعث بشه گیم پلی تکراری بشه براشون.
مرسی از جوابتون
به نظر من بدون هیچ شکی گیم پلی از دیگر قسمت های بازی مهمتره ولی این جمله که “گیم پلی مهمتره” دلیل بر این که بازی فقط گیم پلیه نیست. بازی از قسمت های مختلفی تشکیل میشه و هر کدوم میتونن بخشی از جذابیت بازی رو به دوش بکشن. البته در مورد ویچر این نظر شخصی شماست ولی به نظر من گیم پلی در حد خوبه نه بیشتر. چیزی که ویچر رو به بازی خیلی خوب تبدیل میکنه داستان بازی، شخصیت های بازی، فضای بازی و موسیقیه. اتفاقا ویچر یک مثال عالی از یک بازیه که به موفقیت رسیده بدون گیم پلی شاهکار(بازی به شدت آسونه و هیچ چالشی نداره). دلیلش هم اینه که لازم نیست حتما گیم پلی بازی خیلی خفن باشه بلکه فقط کافیه در همه بخش ها خوب کار کنی.
موردی که وجود داره، بخش سرگرم‌کنندگی بازی‌هاست. بازیها در ابتدا به این دلیل به وجود اومدن که مارو سرگرم کنن. بنابراین در ابتدا هم فقط گیمپلی وجود داشت ولی بعدها نه تنها بازیها به اشکال گوناگون توسعه پیدا کردن، بلکه این بحث هم مطرح شد که آیا برخی از بازیها واقعاً باید سرگرم کننده باشن؟
این‌جاست که قضیه به شدت پیچیده میشه و نیاز به بحث داریم. حتی این جمله که گیمپلی تفاوت این رسانه با بقیه رسانه‌ها رو ایجاد میکنه هم مورد تایید همه نیست. بحث‌های دیگه‌ای هم وجود داره که میتونن روی نتیجه‌گیری تاثیرگذار باشن
بله حرف شما خیلی درسته و منظور من رو به درستی متوجه شدین متشکرم.
به نظر من یه بازی ویدیویی خوب باید گیم پلی و خصوصا داستان و گرافیک خوبی داشته باشه .
گیم پلی خیلی باید روش تمرکز بشه چون هسته ی اصلی بازیه .
گرافیکم که اصلا چشم انسان رو نوازش میده اگه بالا باشه مثل RAC Rift Apart یا HForbiden West .
داستانم که خب یکی دیگه از هسته های بازیه .که باید روش تمرکز بشه .
موزیک هم خیلی باید روش کار بشه چون حس بازی رو منتقل میکنه به کاربر .
مثلا توی بازی بیش از چندین سال پیش یعنی ماریو قارچ خور اگه نزدیک یه مانع میشدید صداش یه طوری میشد .