نقد و بررسی فیلم Morbius | تلاش برای بهبودی

فیلم Morbius اثری است که مخاطبین زیادی به شدت انتظار آن را می‌کشیدند. اثری اکشن و ماجراجویی با حضور اسم‌های جذاب در لیست بازیگران.

Morbius فیلمی به کارگردانی Daniel Espinosa است. کارگردانی که آثاری مثل “Life” و “Safe House” را در کارنامه دارد. آثاری که پر هیجان و پر اتفاق هستند.

در Morbius ستارگانی مثل “جرد لتو” و “مت اسمیت” به ایفای نقش پرداخته‌اند. درباره کیفیت بازی آن‌ها در ادامه صحبت خواهیم کرد.

Morbius فیلمی بود که عده زیادی انتظار تماشای آن را می‌کشیدند. آن هم از مدت‌ها پیش در زمانی که مراحل ساخت را می‌گذراند.

اما پس از اکران و بازخوردهای فیلم، عده‌ای که هنوز فیلم را ندیده بودند بسیار ناامید شدند. حال می‌خواهیم این اثر را از نظر سطح کیفی بررسی کنیم.

Morbius فیلمی است که نمرات پایینی را از مخاطبین و منتقدین دریافت کرده است. عده زیادی هم “جرد لتو” را برای انتخاب نقش‌هایش سرزنش کرده‌اند.

شاید انتظار بسیاری که برای این فیلم کشیده شد، سطح توقعات را از این فیلم بسیار بالا برد و بعد از تماشای فیلم با چیزی که مخاطبین در ذهن خود ترسیم کرده بودند متفاوت بود.

اما آیا فیلم واقعا به بدی امتیازاتش است؟ آیا تا این حد سزاوار حمله‌ها بود؟

فیلم Morbius به طور قطع ایرادات زیادی داشت. اما به نظر من فیلم در حد امتیازاتش و در حدی که مورد حمله قرار گرفته ضعیف نیست.

Morbius داستان “مایکل موربیوس” و دوستش که او را “مایلو” صدا می‌کند، می‌باشد. مایکل و مایلو به یک بیماری خونی مبتلا هستند که برای آن‌ها مشکلاتی در راه رفتن و ضعف شدید در عضلات ایجاد کرده است.

مایکل که از هوش بالایی برخوردار است در دانشگاه مشغول تحصیل می‌شود و به یک متخصص بیوشیمی تبدیل می‌شود. او کشفیات زیادی را در زمینه کاری خود انجام داده و به مردم کمک‌های زیادی کرده است. اما هدف اصلی موربیوس، پیدا کردن درمان برای بیماری خود و دوستش و افراد مشابه آن‌ها است.

مایکل پس از تحقیقات فراوان به این نتیجه می‌رسد که در صورت ترکیب کردن DNA نوعی خفاش خون‌آشام با DNA انسان می‌توان این بیماری را درمان کرد. اما پس از انجام این آزمایش روی خودش، نتایج وحشتاکی به دست می‌آید که او را به موجودی شبیه خفاش‌های خون‌آشام تبدیل می‌کند.

فیلم Morbius بیشتر از هر چیزی در فیلمنامه ایراد دارد. فیلم در نیمه ابتدایی خوب پیش می‌رود اما نیمه دوم بسیار شتاب‌زده است. فیلم به یک نیمه میانی برای بهتر شدن نیاز داشت. بزرگترین مشکل این فیلم شتاب‌زده بودن و سریع بودن اتفاقات است. در لحظاتی از فیلم ممکن است حس کنید که صحنه‌ای از فیلم را جا انداخته‌اید و آن را ندیده‌اید.

اتفاقات بعضا بسیار سریع پیش می‌آیند و پایه‌گذاری مناسب را ندارند. به همین دلیل شخصیت‌پردازی‌ها هم خیلی خوب نیستند و دارای ضعف می‌باشند.

مدت زمان فیلم برای سوژه و نوع روایت انتخاب شده، بسیار کم است. مدت زمان یک ساعت و چهل دقیقه‌ای این فیلم به راحتی می‌توانست حداقل نیم ساعت بیشتر باشد. دلیل این عجله برای به پایان رساندن فیلم مشخص نیست.

در حالی که با بیشتر کردن زمان فیلم فضای فیلم به شکل بهتری ساخته می‌شد و اصطلاحا بهتر جا می‌افتاد. همچنین با بیشتر کردن زمان فیلم شخصیت‌ها به شکل بهتری پرداخته می‌شدند و عمق بیشتری نیز پیدا می‌کردند.

مشکل دیگر که باز هم به همین شتاب‌زده و در عجله بودن فیلم برمی‌گردد، سطحی بودن روابط شخصیت‌ها با یکدیگر است. رفاقت مایکل و مایلو می‌توانست به گونه‌ای شکل بگیرد که فیلم در لحظات اوج خود بسیار دراماتیک‌تر باشد. عشق موجود در فیلم هم وارد عمق نمی‌شود و سطحی باقی می‌ماند.

در بین شخصیت‌ها اما مایلو سطحی‌ترین و رها شده‌ترین شخصیت را دارد. دلیل اعمال و عصبانیت عجیب او مشخص نیست. به گونه‌ای که سعی می‌کند به نزدیک‌ترین افراد در زندگی‌اش آسیب برساند.

بنابراین بزرگ‌ترین مشکل فیلم Morbius که مشکل بسیار مهمی هم می‌باشد، کوتاه بودن زمان فیلم است. شتاب زیاد در جلو بردن اتفاقات و به پایان رساندن فیلم، جلوی بسیاری از اتفاقات مثبت در فیلم را گرفته است. با کمی صبوری شاید فیلم تا این حد مورد هجمه قرار نمی‌گرفت. در آن صورت خط داستانی، بهتر و کامل‌تر با شاخ و برگ‌های بیشتری پیش می‌رفت.

ایراد دیگری که می‌توان به فیلم Morbius گرفت پایان‌بندی آن است. پایان فیلم بسیار ساده و آسان است. مشخص است که پایان فیلم هم مثل بسیاری از لحظات آن با شتاب زیاد ساخته شده است. نبرد پایانی فیلم خیلی سریع و بدون هیجان خاصی تمام می‌شود که نقطه اوج فیلم را خنثی می‌کند.

فیلمنامه Morbius ایرادات دیگری همچون کلیشه‌ای بودن و قابل پیش‌بینی بودن را هم دارد. فیلم در لحظاتی کاملا کلیشه‌ای عمل می‌کند و می‌توان گفت که از جایی به بعد کاملا پایان آن مشخص است.

Morbius اما ریتم خوبی دارد و خسته کننده که نمی‌شود هیچ، بلکه همانطور که گفته شد پتانسیل حداقل نیم ساعت طولانی‌تر شدن را نیز داشت.

در بحث بازیگری برخلاف نظراتی که عده‌ای داشتند، می‌توان گفت “جردلتو” اصلا بازی بدی ندارد. او در حدی که شخصیتش در فیلم عمق دارد و به آن پرداخته شده است بازی می‌کند. می‌توان گفت شاید نمی‌توان این فیلم را بدون “جرد لتو” تصور کرد. او بازی خوبی را ارائه داده است و به تنهایی کمی از ضعف‌های شخصیتش را هم پوشانده است.

در آن سمت “مت اسمیت” هم خوب است گرچه که شخصیت بسیار ناقصی در فیلم دارد.

مشکلات Morbius عمدتا به قبل از اجرا و در متن برمی‌گردد. در بخش اجرا و بازی‌ها گرچه که نقص‌هایی مثل بعضی کات‌ها و بعضی صحنه‌های اکشن وجود دارد، اما در این مورد خیلی مشکل بزرگی دیده نمی‌شود.

با فیلمنامه منسجم‌تر و حوصله بیشتر با همین سطح از اجرا و بازی، فیلم می‌توانست موفقیت‌های زیادی را به دست آورد. اگر مدت زمان Morbius بیشتر می‌شد یا این فیلم به یک مینی سریال تبدیل می‌شد که فرصت بیشتری برای ترسیم فضا و روابط وجود داشته باشد، قطعا واکنش‌ها به این فیلم متفاوت می‌شد.

فیلم Morbius با تمام نکات منفی و مثبتش در رده فیلم‌های متوسط قرار می‌گیرد و آن گونه که آن را فیلمی بسیار ضعیف یا بدترین فیلم مارول قلمداد می‌کنند، نیست.

به شخصه فیلم‌های ضعیف‌تری نسبت به این فیلم در سبک و ژانر مشابه دیده‌ام و دلیل نمره‌های تا این حد پایین آن را متوجه نمی‌شوم.

در پایان باید گفت Morbius نه فیلم بدی و نه فیلم خوبی است. یک فیلم متوسط و معمولی است که با رعایت کردن تعدادی نکات مهم، می‌توانست کیفیت خیلی بهتری داشته باشد. Morbius سرگرم‌کننده است و می‌توانید با تماشای آن سرگرم شوید اما دارای ضعف‌های مهمی است که قابل انکار نیستند.