خالق The Last of Us: بازی‌هایی مانند Bloodborne تمرکز زیادی روی داستان ندارند
نیل دراکمن (Neil Druckmann)، که آثار درخشانی مانند The Last of Us و Uncharted را در کارنامه خود دارد، اعتقاد دارد که عناوینی مانند BloodBorne و Dark Souls، تمرکز زیادی روی عناصر داستانی ندارند.
Bloodborne یکی از محبوب‌ترین عناوین انحصاری پلی استیشن بوده و میزان تقاضا برای عرضه این عنوان با پچ ۶۰ فریم بر ثانیه برای PS5 و PC باورنکردنی است. با این حال، سونی همواره تقاضا برای Bloodborne را نادیده گرفته و باعث شده برخی از طرفداران خودشان برای توسعه پورت غیر رسمی PC این عنوان، دست به کار شوند.
جدا از حواشی پیرامون تصمیمات سونی، این محبوبیت، بدون شک حاصل کیفیت Bloodborne به عنوان یک بازی اتمسفریک و چالشی است. با این حال، خالق سری The Last of Us بر این باور است که این گونه بازیها با وجود تلاش زیادی که سازندگان برای داستان‌هایشان انجام داده‌اند، از لحاظ داستانی درخشش خاصی ندارند.
در یک مصاحبه قدیمی که اخیراً با توجه به تمرکز زیاد عموم گیمرها روی Bloodborne، دوباره سر از فضای مجازی در آورده است، نیل دراکمن نظر خود را درباره این عنوان می‌گوید:
Bloodborne بازی موردعلاقه من از عناوین FromSoftware است، شاید به این خاطر که با عناوینی که ما می‌سازیم، تفاوت زیادی دارد. برای من، این سبک از بازیها زیاد حول محور داستان نمی‌چرخند و تمرکز بیشتری روی حس و حال جهانشان، در کنار چالش‌های متداوم و گوناگون ارائه شده دارند.
از دید بسیاری از طرفداران، این نظر درباره بازیهای FromSoftware، چندان منطقی و قابل‌درک نیست. عناوینی مانند Bloodborne، از داستانی غنی برخوردارند، خصوصاً برای اشخاصی که در فهم آنها تلاش کنند. در این دست از بازیها، داستان با کاتسین یا دیالوگ ساده روایت نمی‌شود، بلکه بازیکن باید مانند قطعات پازل، سعی در تکمیل، درک و تحلیل آنها داشته باشد؛ بنابراین ممکن است این شیوه روایتی، برای کسی که در کشف عناصر داستان تلاش خاصی نکرده باشد، سطحی به نظر برسد.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- برتری قاطع فروش PS5 Pro نسبت به دیگر کنسولها در آمازون
- معرفی ۱۰۰ بازی جذاب ایرانی (قسمت سوم)؛ مروری بر صنعت بازی در ایران
- استیم: شما مالک بازی های خریداری شده نیستید
- توسعهدهنده سابق راکستار: GTA 6 ممکن است در سال ۲۰۲۷ برای PC منتشر شود
- مدلهای جدید Xbox Series X تراشههای کوچکتر و سیستم خنککننده بهتری دارند
- مدیرعامل Sweet Baby: منتقدان تنوع، برابری و شمول (DEI) ما را آزار میدهند
- بازی بعدی ناتی داگ احتمالا شامل رانندگی وسایل نقلیه خواهد شد
- منابع داخلی: مراسم جدیدی از سوی ایکس باکس برای هفته بعد برنامهریزی شده است
- مرور خاطرات اعضای ناتی داگ به بهانه پانزده سالگی Uncharted 2
- فروشگاهها از فروش فیگورهای Assassin’s Creed Shadows به دلیل توهین آمیز بودن خودداری میکنند
-
تاریخ انتشار:
2015-03-28
۱۳۹۴/۰۱/۰۸ - ژانر: Action , Role-playing
- سازنده: From Software
- ناشر: Sony Computer Entertainment
- امتیاز گیمفا: 9.2
-
تاریخ انتشار:
2013-06-14
۱۳۹۲/۰۳/۲۴ - ژانر: Action , Adventure , Horror , Survival
- سازنده: Naughty Dog
- ناشر: Sony Computer Entertainment
- امتیاز گیمفا: 9.5
-
تاریخ انتشار:
2016-05-10
۱۳۹۵/۰۲/۲۱ - ژانر: Action , Adventure , Platformer , Third-Person-Shooter
- سازنده: Naughty Dog
- ناشر: Sony
- امتیاز گیمفا: 10
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
موبایل پوکو ایکس ۶ پرو: مقرون به صرفه و باکیفیت در دنیای کالای دیجیتال! 
جیمز وان تصویری از پشت صحنه فیلم The Conjuring 4 منتشر کرد 
مقایسه اولیه Red Dead Redemption روی PC و PS5 
اولین تریلر فصل دوم سریال Silo منتشر شد 
مدت زمان فیلم Venom: The Last Dance مشخص شد 
باکس آفیس | فیلم Terrifier 3 صدر را از جوکر گرفت 
در اولین روز انتشار حالت زامبی، GTA Online حدود ۴۰۰ هزار پلیر جذب کرد 
تریلر پایانی فیلم ترسناک Smile 2 منتشر شد 
فیلم Venom the Last Dance دو صحنهی پس از تیتراژ خواهد داشت 
کلینت ایستوود تصمیم اول سرجیو لئونه نبود
- موبایل پوکو ایکس ۶ پرو: مقرون به صرفه و باکیفیت در دنیای کالای دیجیتال!
- مقایسه اولیه Red Dead Redemption روی PC و PS5
- در اولین روز انتشار حالت زامبی، GTA Online حدود ۴۰۰ هزار پلیر جذب کرد
معرفی ۱۰۰ بازی جذاب ایرانی (قسمت سوم)؛ مروری بر صنعت بازی در ایران 
۱۸ بازی به زودی پلی استیشن پلاس را ترک خواهند کرد 
یک روز پس از عرضه Silent Hill 2 Remake طرفداران با ماد CJ از San Andreas را به بازی آوردند 
عضو سابق راکستار: ساخت بازی Red Dead Redemption برای PS3 بسیار سختتر از Xbox 360 بود 
ماد جدید Black Myth: Wukong این عنوان را به شوتر اول شخص تبدیل می‌کند 
فروشگاهها از فروش فیگورهای Assassin’s Creed Shadows به دلیل توهین آمیز بودن خودداری میکنند 
مرور خاطرات اعضای ناتی داگ به بهانه پانزده سالگی Uncharted 2
- موبایل پوکو ایکس ۶ پرو: مقرون به صرفه و باکیفیت در دنیای کالای دیجیتال!
- جیمز وان تصویری از پشت صحنه فیلم The Conjuring 4 منتشر کرد
- اولین تریلر فصل دوم سریال Silo منتشر شد
- مدت زمان فیلم Venom: The Last Dance مشخص شد
- باکس آفیس | فیلم Terrifier 3 صدر را از جوکر گرفت
- تریلر پایانی فیلم ترسناک Smile 2 منتشر شد
- فیلم Venom the Last Dance دو صحنهی پس از تیتراژ خواهد داشت
- کلینت ایستوود تصمیم اول سرجیو لئونه نبود
۱۰ دیالوگ برتر و دلگرمکنندهی انیمیشن Up 
چرا فیلم Joker: Folie a Deux شکست خورد؟
نظرات
عجیبه
اتفاقا بازی ها فرام سافتور بخاطر داستان های فوقالعدشون محبوب شدن
مخصوصا همین بلادبورن
خب داستانهای ناتی داگ معمولا سر راست هستن و نیاز به گشتن و پیدا کردن گره های داستانی ندارن. ضمن اینکه تو متن هم اومده بازیهای فرام سافتور بیشتر به گیم پلی متکی هستن و بخاطر همین سبکش متفاوتن.
بازی اصن هدف اصلیش داستان نیست.گیم پلیه
منظور اینه که داستان سرراست ارائه نمیده و گیمر باید با خوندن متن ها و رفتن به محیط های مختلف داستان رو بفهمه و در واقع گیم پلی متمرکز تر از داستان شده
بازی های فرام سافتور بخاطر گیم پلی، چلنجی بودن و لول دیزاین خیلی خوب، فوق العاده هستن
بازی های فرام سافتور لور فوق العاده ای دارن
ولی داستان؟ نه
گیمفا یه پستی درباره لور الدن رینگ داره که به رابطه میان دمی گادها هم میپردازه و اتفاقاتی که در لور بازی رخ داد (اگه دوس داشتید مطالعه کنید)
متاسفانه خیلی ها تفاوت لور و داستان رو متوجه نمیشن
لور به خشت و بنای بازی مرتبطه و دنیای کلی بازی رو شکل میده تا به بازیکن هدف بده
لور الدن رینگ چیه؟؟
از زمان ورود elden beast و اتفاقات پیرامون ملکه ماریکا و ساخت حلقه و همچنین جنگ دمی گاد ها تا پایان جنگ و فراخوانده شدن تارنشید ها
تمام این اتفاقات مربوط به لور بازیه، نه داستان
داستان چی؟
از زمان ورود تارنشید به سرزمین میانه تا کشتن تک تک دمی گاد ها و شکست دادن گادوین و الدن بیست
افرادی که تفاوت لور و داستان رو نمیدونن و فکر میکنن لور همون داستانه مسلما میگن بازی های فرام سافتور داستان جذابی دارن
مثلا به شخصه خیلی به لور ارتوریاس علاقه دارم
ولی ارتوریاس در روند داستان بازیکن هیچ نقشی نداره و صرفا در لور خیلی جذابه
اگه خیلی ساده بخوام بگم لور به گذشته ای میپردازه که قبل از اتفاقات بازی رخ داده (جنگ ها، تاریخ، شخصیت ها و غیره)
ولی داستان به اتفاقاتی میپردازه که در کنترل بازیکنه
حالا شما به خودت بگو وقتی کنترل تارنشید رو در دست داشتی چه داستانی رو رقم زدی؟
تنها بازی فرام سافتور که داستان محور تره سکیروعه
داستان محور بودن صرفا به این معنی نیست که کات سین داشته باشی ولی خب بازی های فرام سافتور فقط لور عالی دارن ، نه روایت و داستان خوبی
دقیقا!
زمانیکه اسم جرج مارتین به عنوان نویسنده الدن رینگ اومد ، من فکر کردم که این بار یه داستان خفن و سرراست ببینیم اما چنین چیزی نشد
اخه یه نکته‌ای هم هست این وسط و اون اینه که داستانها و لور شخصیتای اصلی بازیای فرام سافتور،بطور کلی قبل از شروع بازی توسط پلیر گفته شده،یعنی داستان درحال وقوعی وجود نداره و هرچی که هست،برای قدیمه،و این خیلی تاثیر میذاره….تک‌تک اتفاقات داستانی بازیای فرام سافتور
،سالها قبل از شروع شخصیت
بازی،انجام شده..ولی نکته‌ای که شما و علیرضا گفتید،بشدت مهم و درسته..lore خیلی فرق داره با داستان خود بازی..و اینکه فکر کنم مارتین برای ساختن جهان بازی به این بزرگی وارد بازی شد،نه صرفا داستان‌گویی..تنها بازی قصه‌گوی فرام سافتور که تاالان بازی کردم،بنظر من سکیرو هستش که شما روند داستانی رو خودت حس میکنی و میبینی..چه گذشته،چه حال..
به هر حال لور زیر مجموعه داستانه و چیزی که توی گیم میبنید با پیشینه قبلی همه باهم داستان بازی رو تشکیل میدن
حتما نباید همه چیز رو تو بازی نشون بدن تا بگن داستان خوبی داشته
فقط خیلیا دنبال داستان بازی نیستن مثل خودم ولی شما مثلا همین داستان بلاد بورن رو میخونی متوجه میشی چقد ساخته و پرداختس
وقتی فن تعصبی فرام سافتور و هیتر ناتی داگ و دراکمن میخواد هرجور شده حرف دراکمن رو قبول نکنه و ماله بکشه رو نقطه ضعف بازی های فرام سافتور 🤦
زارت
اگه ادمی بیا مثل کاربر علیرضا درست توضیح بده
ولی خیر ادم نیستی چون هیچی بارت نیست الکی برچسب میچسبونی
دیگه از اینجور مقایسه ها نکنی پسر جان که تن بدن آدم میلرزه آخه استاد میازاکی با این شاهکار هایی که خلق کرده رو چه به اون دراگ من ووک زده معلوم الحال.
باز حرف از دراکمن شد تو یاد خاطرات بدت افتادی
لور با استوری لاین متفاوته
همونطور که ارت و گرافیک فنی متفاوت هستن
از همین ناتی داگ برات مثال میزنم
بخاطر اینکه بازی های ناتی داگ به استوری لاین اهمیت میدن ، ما لور خاصی در بازی های ناتی داگ نمیبینیم
از سمت دیگه بازی که خودت پروفایل گذاشتی یعنی دوم (دومه دیگه اره؟ XD )
از نظر داستانی چیزی برای گفتن نداره ولی لور قوی داره
میتونی تو نقد و بررسی ها ببینی که میگن داستان دوم ضعیفه
ولی لور دوم قویه
یا هیلو، هیلو از نظر لور اصلا دست کمی از WOW نداره ولی ایا باعث شده که نسخه ۵ داستان خوبی داشته باشه؟
داستان و لور متفاوت هستن
بازی های فرام سافتور لور فوق العاده و حجیمی دارن مخصوصا الدن رینگ ولی از نظر استوری لاین حرفی برای گفتن ندارن
آره مطمئن باش دوومه XD
تا حدی درست میگی اما لور خوب میتونه داستان خوبی خلق کنه
خودمم به داستان دووم انتقاد دارم چون روش واقعا کار نمیکنن با اینکه لور به این خوبی داره جاش روی بخشای دیگه تمرکز میکنن
مورتال کمبت هم همینطور
به نظر بنده حقیر فرام سافتور پاشنه آشیل این دست از بازی ها رو به خوبی درک کرده ( که در آخر کامنتم میگم چی هست .)
ما در این بازیها برای درک بهتر داستان و پیدا کردن سرنخهاشون باید کل بازی رو زیر و رو کنیم و از زیر و بم هر یک از کاراکترها چه دشمن معمولی چه یک ان پی سی ساده باید سر در بیاریم ، از دیدگاه بازیباز هیچ چیزی در بازی بدون دلیل و منطق قرار داده نشده ،و این موضوع مغز گیمر رو قلقلک میده که کلید این اسرار پنهان پشت این قضایا رو پیدا کنه تا بفهمه چه چیزی پشت این دنیای غوطه ور در تباهی قرار داره . سالهاسات گیمرها در معادن نفرین شده و قلعه های بدون ارباب و جنگلهای افسون شده ول میچرخند .
اما ما واقعا از این دست بازی ها نداریم که اینجوری گیمر رو در گیر کنند ؟
بله داریم ، چرا کلونهایی هستند، اما اونچه که باعث میشه گیمر خسته نشه و روحیه شو در بازی های فرام سافتور نبازه، چیزی هست که ایلان ماسک در تجربه الدر رینگ بهش اشاره میکنه (فضا سازی ورای تخیل انسان )
فضا سازی بازی های فرام سافتور واقعا نبوغ ذاتی و وحشتناکه سازندگان شرورش رو میرسونه ، دنیای که که باعث بیماری و روان پریشی گیمر میشه جوری که احساس میکنه متعلق به اون دنیای نابوده شده هست و چیزی رو در درون اون گم کرده و باید واکاویش کنه ، برای همین فراموش میکنه این یک گیمه و باید ازش دل بکنه و همین باعث پژواک و کند و کاوش برای پیدا کردن سرنوشت خودش و سرزمینش میشه( گیمر با بازی اجین میشه و روحش رو به بازی میفروشه و خیال رو از واقعیت تشخیص نمیده. ) دیدید ، وقتی طرفداران فرام سافتور شروع به سخن میکنند ،انگار از جهانی اومدن که روشنایی در اون در رخت خواب مریضی مرگ افتاده و فرزندان نور گم شدن یا مردن و تاریکی خالق جهان هستی دنیاشونه .
و در اخر این پاشنه اشیل این دست بای ها مشخص میشه و اونم عدم تکرار و تجربه مجدد هست که فرام سافتور بر اون فائق میاد و با ارزانی دادن فلاکت و سردرگمی به گیمر اون رو در یک مسیر بدون رستگاری رها میکنه تا خودش سرنوشتی که از آن اون نیست رو داستانش رو کشف کنه .
سید،خیلی سرراست و دقیق گفتی..نمیگم صددرصد،ولی حداقل ۸۰ درصد پلیرا،معتقدیم که انگار خودمون رو یه جایی از جهان بازیای سولزبورن گم کردیم…برای من،این نزدیکی،بیشتر با جهان DS و سکیرو هستش..به نحوی که واقعا حس میکردم دارم تو دنیای نابوده‌شده‌ی اشن وان و تک‌تک سرزمین‌هاش مثل لوثریک کسل,درنگ‌لیک،ایریثیل آو د بوریال ولی،آنورلاندو و … زندگی میکنم..یا توی سکیرو و فونتین‌هد پلس..با بند آخر نوشته‌ات (چهار خط پایانی) بشدت همذات‌پنداری کردم..دست و پنجه‌ات درد نکنه بابت نوشتن و یادآوری دوباره‌ی لذتی که توی مسیر بازی بردیم..
عزیز جان ی دور دیگه متنشو بخون
به نوشتار یا پلات خود داستان ایرادی نگرفته
داره سبک روایت ژانر سولزو مثال میزنه که اتفاقا درستم میگه
بازیای فرامسافتور روایتشون محیط محوره و اصلا مستقیم به مخاطب گفته نمیشن برای همینم میبینی گاهن ویدیئو های لور الدن رینگ گاهن تا ۱۰ الی ۱۳ ساعت تو یوتیوب پلی تایم دارن
من نگفتم ایرادی گرفته فقط همیشه اوازه داستان های فرام سافتور رو میشنیدم خودمم داستان بلاد بورن رو بیشتر دوست داشتم
بازیای فرامسافتور اون اول بخاطر لول دیزاینشون معروف شدن مثل دیمن سولز و دارک سولز ۱ در درجه بعدی بخاطر باس فایت ها و موسیقی هاشونه داستان در رده آخره، من خودم که سبک سولز دومین سبک مورد علاقمه تا ۸۰ ۹۰ درصد داستان بازیارو متوجه نمیشم خیلیم روش مانور نمیدم قطعا خیلیا مثل من هستن
هیچ کدوم از بازیای فرامسافتور به خاطر داستانشون محبوب نشدن
نصف طرفدارای بازیاش هنوز داستان بازیشو نمیدونن
فقط به خاطر گیمپلی و فضا سازی محبوب شدن
برای خودم به شخصه الدن رینگ از یه جایی به بعد فقط گیم پلی شد
شاید من با بقیه فرق دارم چون من اولین سولزی که پلی دادم دارم سولز ۱ بود که بعد از ۳ یا ۴ مرتبه تموم کردن بازی، با خودم گفتم برم تو اینترنت ببینم داستان بازی چیه.قبل از دونستن داستان طرفدار این سبک شدم
گفتی داستان های فوق العاده. ولی راستشگو بگو خدایی. بازی بلاد بورن و بعد از تموم کردنش کاملا متوجه شدی؟ یا رفتی کلی مطلب راجع بش خوندی تا تونستی داستانش و بفهمی؟ شرط میبندم گزینه دوم جوابته.
والا قسمت نشده بلادبورن رو تموم کنم
ولی داستانش رو چند سال پیش از تو مقاله ها میخوندم
هههه. حرف خنده داری زده 😂
“Bloodborne بازی موردعلاقه من از عناوین FromSoftware است، شاید به این خاطر که با عناوینی که ما می‌سازیم، تفاوت زیادی دارد. برای من، این سبک از بازیها زیاد حول محور داستان نمی‌چرخند و تمرکز بیشتری روی حس و حال جهانشان، در کنار چالش‌های متداوم و گوناگون ارائه شده دارند.”
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ایشون نظر شخصیشو از تجربه شخصیش بیان کرده و گفته که این بازی ها برای من بیشتر جنبه گیم پلی دارند تا داستان.==> “”برای من””
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عجیبه که اینطور تیتر زده شده که گویا ایشون به صورت کلی بیان کرده اند
یا حضرت عباس داش گور خودتو بکن خودت شرافت مندانه برو توش تو در امان نیستی
تو به گیم فرامی که فناش میگن دی ال سیه الدن توی زمان عرضه کاملا بالانس و بهینس و باید گوتی شه انتقدات کوچیکی کردی ؟
داش کارت تمومه
بازیای فرامسافتور هرچه قدر هم از داستان غنی برخوردار باشند ولی نمیشه منکر این شد که شهرت و جذابیت اصلی و مشترک همه‌شون گیمپلی و چالش های مربوط به اونه نه داستان و روایت داستانی !
نحوه داستان سرایی هم بی تاثیر نیست ولی گیم پلی سهم بیشتری رو تو این قضیه داره
منم با نیل دراکمن موافقم. بازی های فرامسافتور به هیچ وجه حول داستان نمیچرخه من خودم به غیر از سکیرو بقیه بازیهاشون اصلا داستان برام مهم نبود و از نحوه روایت داستان به این شکل خوشم نمیاد ولی چون تمرکزی رو این بخش ندارن برای من خیلی مهم نیست من از بقیه بخش ها لذت اصلی رو میبرم.
به خاطر همینه که همیشه انتقاد میکنم به اینکه خیلی از بازیساز ها میخوان بازی سولزلایک بسازن.
سری بازی سولزلایک باید منحصر به فرام سافتور بشه.چون صاحب این سبکه و تنها این سری بازی رو با فرام سافتور میبینم ولی اگر همه بخوان مثل فرام سافتور سولزلایک بسازن ، دیگه لذتی از داستان سرراست تو صنعت گیم نمیبریم
این نوع روایت هیچوقت در انحصار سری سولز نبوده و سری سولز این رو وارد صنعت گیم نکرده، خیلی بازیای قدیمی تر و معروف تری هم هستن که داستانشون به همین شکله.
البته با این قسمت که هر کسی باید راه خودشو بره موافقم.
متوجهم.من منظورم سبک سولز بود که چنین داستان سرایی رو همراه خودش داره
اتفاقا بایستی تعداشون زیاد باشه تا پیشرفت و کیفیت توی این سبک بیشتر بشه مثل بازی لایز او پی
دقیقا منم همینطوریم، سکیرو تنها بازی فرام بود که داستانشو فهمیدم و یکمم اهمیت دادم البته بلاد بورنم سر مرموز بودن یسری چیزا و ویدیو هایی که دیدم یکم دستگیرم شد ولی اونم باز داستانش اولویت اخرم بود
درسته بخاطر همین هم هست که بلادبورن یک گیم هست
نه یک فیلم نیمه تعاملی آشغال خسته کننده مثل کار های کاکمن
تازه لگبت هم نداره
تاحدودی درست میگه لست اف اس رو صدا و سابتایتل بازی رو قطع کنی بازم کلی از داستان بازی رو میفهمی ولی اکثر بازیهای فرام سافتور باید انگلیسی رو خوب بلد باشی و تمرکزت رو بزاری روی نوشته ها و دیالوگ ها تا داستان رو متوجه بشی اما از نظر داستان نویسی نویسنده ها خیلی خوب عمل کردن فقط منظورم این نیست که مثل بلک آپس ۳ یه جوری داستان رو پیچونده باشن که بعد صد بار بازی کردن بفهمی عه این گذشته رو داشت میگفت
در پاسخ به شما و عزیزان
در بازی الدن رینگ جذابیت بازی به اینکه خودت بری دنبال داستان بگردی دقیقا مثل قطعات پازل و این خیلی لذت بخشه ، لست یک بازی داستانیه و باید هم داستانش سر راست باشه ولی الدن یک گیم اوپن ورده که نحوه داستان سراییش به طور خیلی خلاقانه ای در بازی نهفته شده به طوری که خودم بعد از یک سال هنوز دارم بازیش می کنم
( واقعا بهترین نحوه داستان سرایی رو در گیم های سولز از نظر من الدن داره)
شما خودت صرفا روایتی.
وگرنه داستان خاصی من ندیدم.
(سوای از هرچیزی)
چشم حتما میسپاریم سونی تو بلادبورن ریمیک ۷۰ دلاریش دخترای تینیج و محتوای خاکبرسری اضافه کنه تمرکز روی داستان بره بالا شما خوشتون بیاد .
کلا نه خوندی طرف چی گفته نه درک و فهمت از گیما مثل آدمی زاده
Bloodhound رو تموم کردم از داستان بازی فوق العاده لذت بردم ولی نه به خاطر تموم بازی ی کلیپی که کل جزئیات با منابع اقتباسی بازی با روایت مناسب ساخته شده بود دیدم مگرنه ۱۰۰بارم بازی تموم می کردم داستان کامل بازی رو نمی فهمیدم
میمیری درباره هرچیزی نظر ندی؟
شما قشنگ برو داستان دارک سولز رو یک بار مرور کن بعد میفهمی کلا داستان تو دیواره همه چی قاطی پاتیه
آره راست میگه حتما باید یه فیلم سینمایی درست کنه یه دو سه تا گیم پلی وسط صحنه های اکشنش بزاره تا بشه بازی داستان محور!
بازی هایی مثل بلاد بورن یا الدن رینگ که داستان رو از طریق محیط و غیر مستقیم ارائه میدن خیلی بهتر و تاثیر گذارتر از فیلم سینمایی هایی که هاتی داگ درست میکنه هست
توی گیم اوردز ۲۰۲۲ هم دیدیم که شاهکاری به نام الدن رینگ پوزه کچل انتقامجو رو به خاک مالید
یه کلمه از بازیای سولزو نفهمیدی ولی باید دفاع کنی
ادعا ندارم
اما از کسی مثل تو بازی های سولز لایک رو بیشتر میفهمم
تو اول یه سولز لایک بازی کن
فهمیدن پیشکش
دوستانی که داستان های سولز بورن نفهمیدن و میخوان داستان با تمام جزئیات بفهمن و بازی واسشون جذاب تر شه حتما برن ویدئو های Game Vania ببینن فعلا داستان های دیمن سولز سه گانه دارک سولز و بلاد بورن ساخته اگه واسه الدن رینگ هم ویدئو داستانی میخواین میتونید ویدئو نیما نوترون ببین سولز بورن ها بسیار داستان های غنی دارن جوری که من سر Soul of cinder و گرمن اشک ریختم
عین حقیقت هست واقعا باید قبولش کرد چرا همیشه سعی دارید حقیقتو وارونه نشان بدید و در مقابل حقیقت چشمو صورتی قرمز نشان بدید بازی خوبی هستن اینها اما عامه پسند نمیتونن باشند دارک سولز و در کل سولزلایکها گیمرهای خاص خودشونو دارند و همه ی بازیهای سولز لایک به داستان وابسته نیستن داستان دارن اما به شکلی خیلی عمیق و حرفه ای به داستانشان پرداخته نشده و از کاتسینهای زیبا درش استفاده نشده هر کی اینو انکار کنه چیزی از منطق حالیش نیست داستانشان هم به صورت متنی و ساده روایت میشه و درگیر کننده نیستن اما از اونطرف درختهای مهارت و لول دیزاین به شدت خوبی دارن و از این جهت خوب عمل میکنن سولزلایکها یا سولزبورنها
داداش اول بازی کن بعد حرف بزن
بازی اصلا نحوه روایتش روی کاتسین نیست خود سازنده هم بار ها گفته نحوه روایت داستان سولز محیط و صحبت های شخصیت ها و توضیح ایتم ها و سلاح های بازیه و تا قبل از پایان مثلا دارک سولز ۱ ما سرنوشت همه شخصیت ها و باس های داخل بازی رو دیدیم یا رقم زدیم و توضیحات کاملی و با کمی جستجو ساده در محیط درباره وقایع گذشته به دست اوردیم و حتی با توجه به ارتباط داستانی ۳ نسخه دارک سولز ما حتی برای بازی های بعدی هم امادگی و پیش زمینه داریم و پایان بازی نمیگه کلا دوران اتش یا تاریکی دیگه اخرشه و جمع کنین برین.
این که شما عادت نداری به این سبک روایتو دوست داری مثل متال گیر چند دقیقه کات سین ببینی یا زبانت ضعیفه ربطی به داستان فلان بازی نداره.
دراکمن هم واقعا عجیبه برام همچین حرفی میزنه همین بلادبورن اگه به قول ایشون روی داستان مانور نمیده یا داستان نداره در اون حد چرا نمیگه اگه همون پیش زمینه شب شکار و خون الوده و ازمایش روی خدایان نبود اگه همین ریزه کاری های داستان نبود این مکانیزم ها سلاح ها حتی حملات باس و …. مثل الان منطقی و در خدمت داستان و پلیر نبود؟
تا حدودی راست گفته.
داستان سولزبورن ها همش پس زمینست، روایت داستان و شخصیت پردازی ضعف خیلی شدید داره. روایت محیطی رو تازگیا دیگه خوب در نمیارن.
همش یه دنیای ترکیده هست که معلوم نیست کی ترکوندتش ولی تو باید بری خرابکاریشو درست کنی، هر چیزی بوده مال زمان گذشته بوده الان دیگه هیچی نیست، فقط تویی و خودت و یه چندتا کاراکتر افسرده روانی دیگه. داستان های اینطوری دیگه قدیمی شدن، شاید واسه دارک سولز ۱ و ۲ و بلادبورن جواب میدادن ولی از اون به بعد واقعا خزش کردن
منظورتون از داستان حمایت از woke بود دیگه؟
من اینو میگم شاید خیلی ها خوششون نیاد اولا از نظر من اصلا است هم لول با بازی های مثل بلادبورن یا الدن رینگ نیست نمیگم بده من خودم بشخصه عاشق ناتی داگ گیم هاشم ولی از نظر شما ساخت یه گیم مثل بلادبورن سخت تره یا است شمارو نمیدونم ولی از نظر من بلادبورن حالا چرا ، چون بلادبورن اولا شما کوئست هزاران نفر رو توش باید تمام میکردی که کلی از آیتم های بازی رو بگیری دوما کلی باس و این چیزا داشت سوما بازی کلی از تیکه ها داستانی رو مخفی کرده تو خودش مثلاً شما برای فهمیدن داستان باید توضیح سه سلاحی رو میخوندی که سخت هم چین چیزی فکر کن بری دویست تا سی صد تا سلاح بزاری بعد برای داستان خودش رو بنویسی بعد بری بازی دوباره یک باس رو بکشی که بعد دوباره توضیح داستان اون باس رو با گرفتن سلاح اون باس بفهمی حالا ساختن کدوم سخت تره؟
خوب اینو همه میتونن یه سینماتیک بزارن بعد توی اون دوستان رو بگن حالا شاید نه به خوبی لست ولی میشه همچین کاری کرد
هر وقت تونستن بعد بیا نظر بدن
ازون پستای کامنت خوره 😂😂
Bloodborne و The Last of Us و God of War و Uncharted بهترین گیم های تاریخ پلی استیشن هستن
آره مثل شما تمرکز زیادی رو لگبت ندارن.
برای خود من بلادبورن و دارک سولز یکی از بهترین داستانها رو تو کل صنعت گیم داشتن
بعد از این همه سال هنوزم جزئیات جدیدی در مورد داستان بلادبورن دارم کشف میکنم
بعد هم دراکمن خودش اگه نویسنده درست و حسابی بود که داستان Tlou 2 داستانش اینقدر پخش و پلا و غیر منطقی نبود
بعد از رفتن امی هنیگ و بروس استرلی مشخص شد که تو نویسندگی و کارگردانی چه قدر مهارتی داره
چی کار کنم😐
تخم طلا بگذارم برادر؟
من میخام به عنوان کسی که ۸ بار سکیرو رو تموم الدن و دارک سولز ۳ یه بار رفتم و داستان گیم پلی های دارک سول ۱ و ۲ رو تو انیترنت جوییده نظرمو بگم.
چشقنی داستان های سری سولز اینه که مثل پازی کامل میکنی. میازاکی اومده داستان رو از وسط نصف کرده. نصفه اول رو گذاشته آخر بازی نصفه دوم رو ریش ریش کرده ریخته لجو پای پلیر و تا اواسط بازی هزاران سوال برای پلیر به وجود میاد و تو باید تا آخر بازی همه اون سوالارو یادت باشه که بفهمی جوابش به چی برمیگرده(من همیشه روایت داستان های سولز رو این جوری توسیف میکنم).
حالا دلیل این که خلیا با فهم داستان مشکل دارن همینه انقدر درگیر کشتن باس میشن که هر اتفاقی که قبلش افتارو کامل یادشون میره که حق هم دارن.
و حالا پیشنهادی که من براشون دارم اینه که در تی بازی هرچیزی که براشون سوال بود یا به تور کامل نمیدونستن چیه رو یه جا بنویسن که یادشون بمونه که تا آخر بازی بفهمه که به چی ربط داره.
قشنگی داستان بازیای سولز همینه و جا داره بگ که من بخاتر سولز بود که به داستان پدازی های بازی ها هم علاقه مند شدم هیچ وقت داستان یه بازی برام مهم نبود فقط میگفتم گیم پلی. اینو مدیون سری سولز هستم.
خوب این سبک خاص فرام سافته، داستان و به نحو دیگه ای به مخاطب میرسونه با گشت و گذار، روایت محیطی، دیالوگ با npc ها، خوندن description ها و…
همینه که باعث میشه از سینماتیک شدن بازی جلوگیری بشه و بیشتر روی گیم پلی و چالش متمرکز بشه
اگه برخلاف این بود می‌شد کپی صدها تا بازی کلیشه ای دیگه
بستگی داره به خود فرد چطوری مسیر بازی رو پیش بگیره اگه کسی بخواد فقط گیمپلی و چالش های بازی رو ببینه مطمئنا چیزی از داستان دست گیرش نمیشه و در آخر میگه “این سبک از بازی ها زیاد حول محور داستان نمیچرخد”
بالاخره این بازی عامه پسند نیست و اکثرا از یه با زی سرراست خوششون میاد
دراکمن مشخصاً به «بلادبورن» حمله نکرده و قصد نداشته ارزش بازی رو پایین بیاره حتی داخل همین مصاحبه اگر درست یادم باشه، بلادبورن رو بهترین بازی خودش در سال ۲۰۱۵ اعلام میکنه و ناتی داگ برای توسعه TLOU P2 اوایل از بلادبورن الهام گرفته بود که SCRAP شد.
این که بگی بازی «بلادبورن» کمتر داستان رو در مرکز قرار میده (those games are less about story) یک عبارت منفی نیست. وقتی اثری هدف اصلی‌اش این نیست، انتظاری مبنی بر نقل یک روایت درگیرکننده هم شکل نمیگیره. انتظارات حول محور «هدف» و «نیت» معنا پیدا میکنه. دقیقاً در جبهه مقابل، بازیهای ناتی داگ روایت رو در مرکز قرار میدن و هدف‌گذاری‌ای بر مبنای انتقال احساسات و روایت ایده‌های ساده دارن. اگر کسی بگه the last of us is less about gameplay جای تعجبی نیست. وقتی در بازی Silent Hill هدف Combat و مبارزات نیست و محدودیت عاملی برای انتقال حس محسوب میشه، دیگه فکر نمیکنم انتظار مبنی بر ارائۀ یک سیستم مبارزات درگیرکننده منطقی باشه، در نقطۀ مقابل RE همیشه بر جنبه های اکشن تاکید داشت و یکی از اهدافش ارائۀ اکشنی درگیرکننده بوده. بنابراین قضاوت re بر مبنای اکشن توجیه داره اما در قبال Silent Hill خیر.
استودیوها قبل از هر چیز قصد دارن به شما یک حس خاص رو انتقال بدن. رسیدن به این حس، بدون شک به معنای از دست دادن برخی اهرم‌هاست. وقتی بازی داستان محور تولید می‌کنید، ناخودآگاه گیمپلی به خصوص در ریتم، تحت تاثیر قرار می‌گیره و بالعکس.
روایت مستقیم، دست کارگردان رو برای نقل دقیق داستان باز میذاره و در جبهه مقابل بازیکن رو به مشاهده و تجربه این داستان محدود میکنه. کنترل کامل در دستان کارگردان.
روایت محیطی و بازیهای لور محور، دست بازیباز رو برای نحوه دریافت داستان باز میذارن اما داستانی که دقیقاً در ذهن کارگردان وجود داره نمیتونه به صورت دقیق انتقال پیدا کنه. کنترل کامل دست پلیره.
در یک بازی با روایت محیطی و متون پراکنده، شما انتخاب می‌کنید چقدر از داستان رو دریافت کنید بدون این که گیمپلی ریتم خودش رو از دست بده؛ در یک بازی با روایت مستقیم داستان رکن کلیدی اثر محسوب میشه و انتخابی وجود نداره.
معنادارترین تفاوت‌‌ها و بروز تنوع در صنعت گیمینگ، به لطف گوناگونی نگاه توسعه دهندگان نسبت به «بازی ویدیویی» رقم میخوره و به نظر من این موضوع در نهایت خلاصه میشه به این سوال کارگردان از خودش: «داستان و گیمپلی چه جایگاهی در پروژه من دارن و کدام یک ارجحیت بیشتری دارن؟». در زمان عرضۀ یک بازی ویدیویی، آن درجه و میزان تعادلی که میان گیمپلی و روایت به وجود آمده همیشه متفاوته و این تعادل تفاوت حقیقی میان بازیها رو رقم میزنه. بنابراین، این خوشحال کننده هست که انواع سبک‌ها و ذهنیت ها در قبال خلق یک بازی ویدیویی وجود داره و شما میتونید هم بازی هایی با روایت مستقیم، متمرکز و شخصی دریافت کنید. هم آثاری که آزادی عمل، روایت های گسترده غیرشخصی و اپیک ارائه میدن و با روش های روایت محیطی میتونن داستان های جذاب بیشتری رو در دل خودشون جا بدن.