نقد و بررسی فیلم Poor Things | سفری ناقص، غیرانسانی و شعارزده
فیلم Poor Things با نام فارسی «بیچارگان» یکی از پر سر‌و‌صدا‌ترین آثار سال ۲۰۲۳ بود. فیلمی که جوایز مختلفی را هم در جشنواره ونیز، گلدن گلوب، بفتا و غیره کسب کرد و به تازگی هم با کسب ۴ جایزه اسکار پشت سر «اوپنهایمر» ایستاد.
احتمالا هر سینما دوستی با فیلمساز یونانی هالیوود، یورگوس لانتیموس، آشنایی دارد. لانتیموس پس از ساخت چندین فیلم نه چندان موفق، با فیلم «دندان نیش» نام خودش را بر سر زبان‌ها انداخت. پس از آن، در سال ۲۰۱۱ فیلم «آلپ» را ساخت و در سال ۲۰۱۵ با فیلم «خرچنگ» -با نقش آفرینی کالین فارل و ریچل وایس- توانست جایزه هیئت داوران جشنواره کن را ببرد و نام خود را به عنوان فیلمسازی صاحب سبک و منحصر به فرد جا بیندازد. لانتیموس در سال ۲۰۱۷ فیلم «کشتن گوزن مقدس» را با نقش آفرینی کالین فارل و نیکول کیدمن ساخت. سپس در سال ۲۰۱۸ فیلم «سوگلی» را با انبوهی از ستارگان هالیوود، از جمله اما استون ساخت و توانست ۱۰ نامزدی در جایزه اسکار کسب کند و رکورددار اسکار ۲۰۱۹ هم شد! (هر چند که تنها موفق به کسب یک جایزه شد!) حالا او پس از ۵ سال با همکاری مجدد با اما استون و تدارک یک تیم بازیگری قدرتمند با حضور مارک رافلو، ویلم دافو، سامی یوسف و مارگارت کوالی فیلم «بیچارگان» را ارائه کرده است.
زن جوانی که توسط یک دانشمند غیرمتعارف به زندگی بازگردانده شده است، با یک وکیل در یک ماجراجویی طوفانی در سراسر قاره‌ها فرار می‌کند. او فارغ از تعصبات زمانه خود، در هدف خود برای دفاع از برابری و رهایی استوار می‌شود.
«بیچارگان» با بودجه‌ای ۳۵ میلیون دلاری ساخته شد اما تبلیغاتش از راه دیگری بود. در سینمای امروز، نیازی نیست که شما حتما بودجه بالایی صرف کنید تا مردم را با تبلیغات به پای فیلم خودتان بکشانید. اکنون جوایز گوناگون و فستیوال‌های مختلفی هستند که بزرگترین تبلیغ برای فیلم‌ها محسوب می‌شوند! کافی است که فیلمساز صاحب سبکی مثل لانتیموس مضامین مورد علاقه این جشنواره‌ها و جوایز را در فیلم خود بیاورد؛ آن وقت است که تمام منتقدان فارغ از کیفیت، ایستاده برای فیلمش دست خواهند زد! «بیچارگان» درگیر همین مرض سینمای کنونی جهان است. «بیچارگان» به جای ارائه یک داستان گیرا با طرز نگاه خاص لانتیموس تبدیل به یک فیلم سفارشی شده است که از جوایز مشهور جهانی گدایی می‌کند و می‌خواهد از طریق شعار‌هایش به موفقیت برسد نه از طریق سینمایش!
بنابراین فیلم «بیچارگان» برخلاف شنیده‌ها و تبلیغاتش، فیلم کاملا مختص به یورگوس لانتیموس نیست و این موضوع خصوصا در پایان بندی اثر کاملا آشکار می‌گردد! مضامین فیلم سفارشی هستند و حتی هیچ یک از آنها در طول فیلم پرداخت درست و حسابی ندارند و به ثمر نمی‌نشینند. لانتیموسی که همواره به موضوعات خاص و جالبی میپرداخته که در سینما کمتر کسی راجع به آنها حرف می‌زند حالا فیلمی درباره فمینیسم افراطی و گرایش جنسی متفاوت ساخته است! اگر این گدایی از جوایز نیست پس چیست؟! در ادامه توضیح خواهم داد که چرا با فیلمی شعارزده طرف هستیم!
بگذارید از ابتدا فیلم را مرور کنیم. «بیچارگان» خوب شروع می‌شود. همان ابتدا یک صحنه از خودکشی یک زن (نقش آفرینی اما استون) می‌بینیم و سوالاتی ذهنمان را درگیر می‌کند. سپس وارد یک خانه عجیب و غریب می‌شویم که یک زن ظاهرا بالغ (به نام بِلا) رفتار‌های بسیار عجیب و غریبی را از خود بروز می‌دهد. با پا پیانو می‌زند، عجیب راه می‌رود، نمی‌تواند درست حرف بزند و سوالات خیلی بچگانه می‌پرسد. همزمان با مرد سالخورده‌ای به نام گادوین (با نقش آفرینی ویلم دفو) روبه‌رو می‌شویم که در همان نما‌های ابتدایی و با گریم عجیب و غریبش، فضا را تعجب برانگیز‌تر می‌کند. حتی گادوین سر سفره اسید معده‌اش را به صورت یک بادکنک از دهان خود خارج می‌کند! از طرفی دوربین با Zoom-In و Zoom-Out های متعددش و همچنین نما‌های Eye-Fish و Ultra Wide خودش بیننده را حسابی گیج می‌کند. به این موارد، طراحی صحنه و طراحی لباس خاص را هم اضافه کنید. حتی موسیقی متن هم عادی نیست و جوری به نظر می‌رسد که گویا اصلا درست با فضای فیلم تنظیم نشده است و به نوعی ساز خودش را می‌زند. همه این موارد یک شروع عالی را برای رویارویی با یک اثر لانتیموسی پایه ریزی می‌کنند. اثری که فرم و محتوایش در ابتدا کاملا با یکدیگر منطبق هستند و حسّ تعجب و کنجکاوی را در مخاطب برمی‌انگیزند.
این روند عجیب و غریب ادامه پیدا می‌کند و ما با کاراکتر‌ها بیشتر آشنا می‌شویم. تا اینکه در دقیقه ۲۵، بلا به صورت ناگهانی از یک مرحله کودکی عبور کرده و وارد مرحله بلوغ می‌شود! بِلا حالا از مرحله غریزه‌های جسمی به غریزه‌های جنسی می‌رسد. نقش آفرینی اما استون به قدری قدرتمند است که بیننده ناچار به پذیرش چنین اتفاق ناگهانی‌ای می‌شود. تاکید میکنم در همین دقیقه، باگ‌ها و حفرات فیلمنامه آشکار می‌شود و این قدرت اما استون و لانتیموس است که بیننده را از اثر جدا نمی‌کند.
سپس کاراکتر رامی یوسف، پس از کنجکاوی‌های بسیار، گادوین را مجبور می‌کند تا حقیقت را درباره این دختر برملا سازد و ما هم از آن سردرگمی خارج می‌شویم و تا حدی با اتفاقاتی که افتاده است، آشنا می‌شویم. به دنبال رشد ذهنی بِلا و همچنین افزایش تنش‌های میان او و گادوین، بِلا تصمیم می‌گیرد تا از خانه خارج شود و با محیط بیرون آشنا شود. در این میان دانکن ودربرن (با نقش آفرینی مارک رافلو) وارد فیلم می‌شود و در نقش یک تاجر حیله‌گر، بِلا را فریب می‌دهد تا با او به جهان بیرون سفر کنند. از همین نقطه ماجراجویی و سفر بِلا بکستر آغاز می‌شود و انسجام خط روایی، رفته رفته فرو می‌پاشد.
شیمی بین بِلا و دانکن باورپذیر می‌شود و یک زوج جالب بوجود می‌آید. مقوله شهوت به خوبی در فیلم جا می‌افتد. البته بخش دوم فیلم، در لیسبون، بیش از حد نیاز (با توجه به فشردگی فیلم) کش پیدا می‌کند. در این بین سکانس‌های بین گادوین و شاگردش غیر ضروری است و چیزی به فیلم اضافه نمی‌کند. اما در بخش دوم نمی‌توان از صحنه جذاب رقص در رستوران گذشت! در تیزر‌های تبلیغاتی هم به وفور رقص مابین مارک رافلو و اما استون را دیده بودیم و حقیقتا هم لانتیموس، به کمک نقش آفرینی قدرتمند این دو بازیگر، سکانس جادویی‌ای را خلق کرد که در کنار چشمک زدن خاص اما استون به این سادگی‌ها از ذهن نخواهد رفت!
بخش سوم فیلم با حضور بِلا و دانکن در کِشتی آغاز می‌شود. برخی از رفتار‌های بِلا در بخش دوم هم غیر قابل درک بود اما در آغاز بخش سوم، رفتار بِلا در قبال دانکن بیش از حد غیرقابل درک می‌شود و همینجا شکافی مابین مخاطب و بِلا ایجاد می‌شود و بِلا دیگر نمی‌تواند یک کاراکتر اصلی قدرتمند باقی بماند چرا که پذیرفتن تصمیماتش سخت است. در این بخش روابط مابین بِلا و دانکن از طرف بِلا تیره‌وتار می‌شود و فیلمساز قصد دارد که رشد بِلا از بعد جنسی به بعد عقل و تفکر را نمایش دهد اما این تغییر همانطور که گفتم قابل درک نیست.
این روند ادامه پیدا می‌کند تا به سکانس ضعیف اسکندریه می‌رسیم. از همین پارت سوم شعارزدگی‌ها آغاز می‌شود. «بیچارگان» تا همین نقطه هم نتوانسته بود به خوبی روایت خودش را ارائه دهد و بیننده خیلی از موارد را درک نمی‌کرد و نمی‌پذیرفت. حالا از این بخش با حضور کاراکتر سیاه پوست و آن پیرزن و در راس همه اینها سکانس اسکندریه، فیلم دچار شعارزدگی هم می‌شود. لانتیموس به شکلی کاملا سطحی و ضعیف قصد دارد تا اختلافات طبقاتی دنیا را در این سکانس نمایش دهد. به گونه‌ای که کاملا سکانسی در دفاع از سرمایه‌داری و قشر پولدار جامعه می‌سازد. مرد سیاه پوست به بِلا می‌گوید که ما نمی‌توانیم به آنها کمک کنیم زیرا اگر به آن پایین برویم آنها ما را طناب پیچ کرده و به ما تجاوز می‌کنند!
در کل هیچ یک از کاراکتر‌های اضافه شده در پارت سوم (کِشتی) شخصیت پردازی به معنای واقعی کلمه ندارند و همگی شعاری هستند. چیزی که پارت سوم را قابل تماشا می‌کند، جدا از کیفیت بصری و کنجکاوی مخاطب، نقش آفرینی درخشان مارک رافلو است که صحنه را از آن خود می‌کند و کمدی خیلی خوبی در فیلم می‌سازد.
پارت چهارم در پاریس آغاز می‌شود. جایی که حالا دیگر تمام پول دانکن به دست بِلا خرج شده است و پس از جدایی این دو از یکدیگر، بِلا به تن فروشی روی می‌آورد. پارت چهارم در کنار پارت پایانی فیلم، از نظر محتوایی بخش‌های بسیار ضعیفی محسوب می‌شوند که پر هستند از شعار و موضوعات پرداخت نشده! برای مثال با یک کات، ما بِلا را در رابطه با همجنس خود می‌بینیم در حالی که هیچ زمینه‌چینی‌ای در این باره اتفاق نیفتاده بود و از آن بدتر اینکه این صحنه هیچ تاثیری در روند فیلم نمی‌گذارد! این همان نشانه‌هاییست که لانتیموس در فیلمش آورده تا در جوایز برای خودش سر و صدایی به پا کند!
در آغاز پارت پنجم، بِلا به صورتی کاملا ناگهانی و غیرقابل باور تبدیل به یک زن متفکر و بسیار عاقل شده است و برای دیدار مجدد با گادوین به خانه‌اش بازگشته است! این سیر تحول بِلا از همان ابتدا هم ایراد داشت. هر چقدر هم بیشتر جلو می‌رفتیم، این تغییر شخصیتی، غیرقابل درک‌تر میشد.
در بخش پایانی، گادوین حقایق را به بِلا می‌گوید و چند دقیقه‌ای فیلم فاقد کنش است تا اینکه سر و کله شوهر سابقش (ژنرال) پیدا می‌شود و او را به خانه باز می‌گرداند. شوهر او مردی زورگو با شکل و شمایلی متعلق به چند قرن پیش است. حتی در این بخش هم تحت فشار قرار داشتن بِلا پرداخت خوبی ندارد و برای بیننده ملموس نمی‌شود. این نکته غیرقابل بخششی است چرا که مستقیما با پایان بندی فاجعه اثر مطابقت دارد! فیلمنامه هم که به سادگی هر چه تمام‌تر از عنصر تصادف استفاده می‌کند تا بِلا را رودرروی ژنرال قرار دهد.
در نهایت هم به پایان بندی به شدت غیر انسانی و کثیف فیلم می‌رسیم. جایی که بِلا، با قرار دادن مغز یک بز در ذهن ژنرال، او را علف‌خوار می‌کند!
چیزی که پایان بندی اثر را بیش از پیش فاجعه‌بار می‌کند این است که فیلمساز در طول ۱۴۰ دقیقه فیلمش قصد داشته، بلا را گام به گام با وجوه مختلف انسانی‌اش آشنا کند و او را در یک سیر تکاملی قرار دهد. بِلا به عنوان کسی که سفر خودشناسی را به طور کامل گذرانده است قرار است در سکانس پایانی به عنوان یک انسان کامل معرفی شود! انسان کامل از نگاه لانتیموس این گونه است!
در پایان باید گفت فیلم «بیچارگان» به کمک تبلیغات کاذب جشنواره‌ها، جوایز جهانی و همچنین منتقدان خارجی، به عنوان یک شاهکار تبلیغ می‌شود. اما «بیچارگان» به جز جنبه بصری و بازیگری، یک اثر شعار زده، آشفته و پرایراد –خصوصا در فیلمنامه- است که به هیچ وجه نمی‌تواند سیر تکامل شخصیت اصلی خودش را به شکلی باورپذیر به بیننده ارائه کند و با پایان بندی فاجعه‌ای که دارد، بیننده را با سفری پوچ و غیرانسانی روبه‌رو می‌کند.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازی Stellar Blade به دلیل طراحی شخصیت Eve نقدهای منفی دریافت کرده است
- نقدها و نمرات بازی Stellar Blade منتشر شدند
- شایعه: احتمال عرضه Helldivers 2 روی Xbox Series X|S وجود دارد
- Stellar Blade از لحاظ فنی کم نقص و عالی اجرا می‌شود
- دنیاهای آخرالزمانی که اگر در واقعیت رخ بدهند بقاء در آنها دشوار خواهد بود (قسمت اول)
- شایعه: Gears 6 در مراسم امسال Xbox معرفی می‌شود
- گزارش مالی مایکروسافت: افزایش درآمد ایکس باکس به دلیل خرید Activision Blizzard
- رتبهبندی شخصیتهای اصلی سری GTA
- ممکن است GTA 6 در حمل اسلحهها همانند Red Dead Redemption 2 عمل کند
- انتقاد EA از ممنوعیت فروش Dead Space در ژاپن اما صدور اجازه انتشار به Stellar Blade
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
معرفی ۱۵ سریال دیدنی و جذاب برای طرفداران Breaking Bad 
رده سنی فیلم Furiosa: A Mad Max Saga اعلام شد 
نقدها و نمرات سریال لایو اکشن Knuckles 
تندی نیوتون به فصل دوم سریال Wednesday پیوست 
معرفی ۵ فیلم هندی برتر ۲۰۲۴ 
۱۰ فیلم مورد انتظار بالیوود در سال ۲۰۲۴ 
استقبال غیرمنتظره از اکران مجدد فیلم Spider-Man 2 
احساس شرم از جمع احساسات انیمیشن Inside Out 2 خط خورد 
بازی Stellar Blade به دلیل طراحی شخصیت Eve نقدهای منفی دریافت کرده است 
آخر هفته چه فیلم و سریالی ببینیم؟ از Rebel Moon تا Arthur the King
درجه سنی انیمیشن Despicable Me 4 اعلام شد 
رتبه بندی بهترین فیلم‌های پاد-آرمانشهر و جنگی سینما 
بهترین فیلم‌ها و سریالهای زامبی محور کره جنوبی 
معرفی ویلن انیمیشن Inside Out 2: احساس اضطراب - معرفی ۱۵ سریال دیدنی و جذاب برای طرفداران Breaking Bad
- نقدها و نمرات سریال لایو اکشن Knuckles
- احساس شرم از جمع احساسات انیمیشن Inside Out 2 خط خورد
فصل دوم سریال Squid Game اواخر سال ۲۰۲۴ پخش می‌شود - رده سنی فیلم Furiosa: A Mad Max Saga اعلام شد
- معرفی ۵ فیلم هندی برتر ۲۰۲۴
هر آنچه از فصل دوم سریال Wednesday میدانیم 
سینماکان: اعلام تاریخ اکران The SpongeBob Movie: Search for SquarePants 
هر آنچه از انیمیشن Moana 2 میدانیم 
اعلام زمان آغاز فیلمبرداری فصل دوم Wednesday 
ویدیو: اگر بازی پاندای کونگ فو کار جهان باز برای پلتفرمهای نسل بعدی ساخته شود 
Inside Out 2 احساسات، شخصیتها و ماجراجوییهای جدیدی را نشان می‌دهد 
آندرتیکر به ایران می‌آید 
پیکسار اولین تصویر از احساس نوستالژی در انیمیشن Inside Out 2 را منتشر کرد - درجه سنی انیمیشن Despicable Me 4 اعلام شد
فیلم‌های کمدی که سال ۲۰۲۴ اکران می‌شوند
نظرات
🟢 فیلم Poor Things در کل ۵۰ و ۵۰ هستش، یعنی هم خوشت میاد و هم خوشت نمیاد، درکل دیدن و ندیدنش فرقی نمیکنه، چون به مانند این فیلم خیلی ساخته شده و این فیلم یک اقتباس از فیلم‌های فرانکشتاین(Frankenstein) و ای مرد خوش شانس(O Lucky Man) به حساب میاد، اما اینبار در Poor Things بازیگر نقش اصلی یک زن میباشد…
واقعا دیسلایک ها نشان دهنده‌ی این است که خیلی‌ها شعور نقد پذیری و توضیحات را ندارند، بنده فیلم را رد نکردم، بلکه فقط توضیح دادم که فیلم یک اقتباس بوده…
اونا رو ولش کن عزیز
من فیلم و دانلود کردم همین جوری پنج دقیقه پنج دقیقه زدم جلو حالم بهم خورد دیگه شما چه صبری داشتی که نشستی کامل نگاه کردی
فیلم O Lucky Man رو ببین، خیلی عالیه باز…
فیلم در مورد فمینیسم و آزادی جنسی و …
طبیعی حال یه عرزشی از آزادی به هم بخوره
شما مختار نامه رو ببینین بهتره
ممنون از نظرت دوست عزیزم
درود بر منتقد 👏👏👏…
عناوینی انتخاب کردید برای تیتر اصلی بهتر توصیف فیلم هستن…
با همه ی بدی های فیلم نقش اصلی نقششو عالی بازی کرده(کاری ندارم کلا نقش گندی بوده؛بازیش عالی بود)…
بازی نقش اصلی رو یک بچه دو ساله رو از وسط خیابان برداری هم میتونه اجرا کنه
از اول تا آخر فیلم فقط داشت ادا اطوار بچه های عقب مونده رو در میاورد و دست اندازی میکرد
سکانس های مبتذل هم بماند واقعا برام سوال هست یک آدم عاقل چطور حاضر میشه همچین سکانس هایی رو بازی کنه
حیا و خجالت و شرم کجا رفته؟؟؟؟ چه بلایی داره سر دنیا میاد؟
اصلا از اما استون انتظارش رو نداشتم
?What happened to shame
به نظر بنده شما هم اشتباه بزرگی مرتکب شدی که یک فیلم مستحجن نشستی و تا اخرش دیدی
جالبه میشینن فیلم ها رو کامل روزی ۱۰۰ بار نگاه میکنن با دقت …بعد هم ایراد میگیرن چرا اینجوریه …
دقیقا مثل این ادم های هیزی تو خیابان یک سر دخترا مردم دید میزنن بعد گیرم میدن چرا حجاب ندارید !!!
خودت پیام میدی بعد با مولتی اکانتت خودتو لایک میکنی:))
اینکه یه بازیگر تونسته نقش یه بچه ۲ ساله رو تو کالبد یک زن بالغ بازی کنه بنظرم قابل ستایشه
فیلم حقیقت اجتماع بود
تج… ، اختلاص ، دزدی ، سو استفاده و ….
شعاری در کار نیست
تو کجای اجتماع یک زن عقب مانده میتونه مرد ها رو گول بزنه و پولاشون رو به جیب بزنه؟؟؟
هد شات
کجای اجتماع یک دکتر دیوونه میتونه مغز یه بچه رو بزاره رو بدن یک زن مرده و کدوم مردی همچین چیزی به ذهنش خطور میکنه که فکر کنه اون زن بچه اس؟
اونایی که قمار بازن و همیشه دائم الخمرن؟😁
اوکی ولی هیچکدوم از اینا فیلم نمیسازه همین امروز دیدمش و رفت تو جمع فیلمایی که چیزی جز شعار نیستن و حتی اون شعارم خوب نمیرسونند (لیست فجایعی مثل مرثیه ای برای یک رویا و فیلم صربستانی که تازه هردوشون بهتر از اینند بازم حداقل موسیقی متن مرثیه یکی از بهترینای ناریخه)تنها نقطه قوت فیلم بازی هاش بود و دکور و گریم و این چیزا بحز اینا هیچ نقطه قوتی نداشت کارگردانی به معنی واقعی کلمه یه فاجعه به تمام معنی بود نمیدونم چطور به این کارگردان میگند نابغه؟ دوربین فیلم کلا غلط بود زوم هاش کاملا بی معنی بود اصلا که چی پست مدرنیسم از این فیلم میچکه که خب اگه حتی داستانم خوب بود انقدر کارگردانی بد بود که میشد زیر سایه میبردش داستان فیلمم با شروع جالبش اصلا خوب نبود تنها شخصیت فیلم که خوبه گاد ویلیام دفو بود بقیه فقط کاریکاتور یه انسانند و لطفا نگید نماد فلان چیز بهمان چیز بودن چون بعد چند سال سرکله زدن با پست مدرنیست ها دیگه میفهمم اینارو و خب همش بی معنیه نماد کلا چیز عبثیه اگه فیلم نفهمونتش بله میفهمم تو فلان کتاب گفته ولی فلان کتاب مهم نیست فیلم یه اثر مستقله که باید همچیزو خودش بسازه و باید شخصیت و انسان بسازه تا احساس منتقل بشه داستانم هیچی نداشت همون شخصیتای (نمیشه بهشون گفت شخصیت) رو میذاره تو یه سری موقعیت که مثلا نماد فرویده (حتی شوخی هم باهاش نیست) یا تکامله یا غریزس یا هرچیزی که اسمشو بذارید ولی داستان جذابی تعریف نمیکنه چون بلا شخصیت خوبی نیست بجز یه عروسکی که این نمادا روش سوار بشه و نهایتا به هیچجا هم نمیرسه شیمیش با اون مثلا نامزدش مضحکه با اون یارو سوسیالیسته مضحکه با گاد هم مضحکه پایان فیلمم هیچ حسی به آدم نمیده خب که چی یهو یه رندوم شخصیت درمیاریم که هیچ چیز مفیدی از اول فیلم بهش اشاره نکردیم اونم برا رول به این مهمی و همچین بلایی سرش میاریم و مشکل اینه که این قضیهاندینگ اون شخصیت بخاطر عدم پرداخت مناسب دل آدمو خنک میکنه و نه چیزی اضافه میکنه صرفا عقده های نویسنده و بلا رو نشون میده اونم بلایی که تو فیلم داره تلاش میکنه که پیشرفتش به عنوان انسانو نشون بده نهایتا چی شد نذاشت یه آدم بمیره (چقدر سخاوتمندانه) و بلای بدتری به سرش اورد؟ صرفا برای تفریح کلا فیلم از ۱۰۰ بنظرم با ارفاق ۱۲-۱۳ میگیره
و اجتماعی بودنم هیچ ارتباطی به هنر نداره و چیزی اضافه نمیکنه به عنوان یک معیار درجه آخر از نظر اهمیت اونم درست انجام نمیده اگه این چرندیات فیلمیو اجتماعی میکنه منم میتونم بسازم یه دوربین بهم بدید فیلم صربستانیو تحویلتون میدم خیلیم اجتماعیه اصلا هم مهم نیست که بی هدفه و به هیچ وجه فیلم خوبی نیست
به شخصه از این فیلم لذت بردم کارگردانی خوب،فیلم برداری بی نظیر،و…
نمی دونم چرا انقدر جبهه می گیرن جلوش.
توی هر نقدی که دیدم بیشتر از اینکه فیلم رو بررسی کنن بیشتر به حواشیش پرداختن و… که واقعا دیگه خسته کننده شده انقدر به این حواشی پرداخته میشه رسما دست نویسنده و کارگردان و همه رو می بنده.
در ضمن بد نیست با توجه به نقدتون بعضی جاها رو هشدار اسپویل بزارید(رسما دارید کل فیلم رو اسپویل می کنید)
چیزی که برام جالبه اینه که کارگردان خانواده ی بازیگرا رو گروگان گرفته بود؟ آخه با هیچ منطقی نمی خونه با ۳۵ میلیون دلار نمیشه این تعداد بازیگر مطرح استخدام کرد
اره واقعا.
خیلی بازیگرای خوبی داشت و به نظرم همگی درخشیدند مخصوصا اما استون و مارک رافلو
نقد بدون اسپویل معنی نداره اگه منظورتون reviewه باید بگم که یک مفهوم قبل از تجربه اثره برای پیشنهاد دادن عملا مفهوم تجاریه و میشه بهش گفت بررسیو تو ایران اشتباه بهش نقد گفته میشه(مخصوصا بین گیمرا که به ریوویر های متاکرتیک لقب منتقد میدن الان یکی که میاد میگه کامبت جذابه فلان چیز میشد بهتر باشه با کسی که مقاله ۲۰-۳۰صفحه ای نوشته و تخصصی حرف زده تو یه سطحن؟) در اصل critique به معنای نقده که درباره بررسی بعد از اثره و به این راحتی نیست که ۵ تا پراگراف بشه کسی فیلمیو نقد کنه همه نکاتش کامل باید بررسی بشه و اگه کسی فیلمیو ندیده نقد نباید هم بخونه
درضمن بد بودن فیلم بخاطر مفاهیمش نیست بخاطر بد بودنشه یه فیلم خوب بیاد این شعارارو بده باهاش اوکیم بشخصه مثلا لیدی برد چندسال پیش فمنیستی بود ولی خوب بود این فیلم مشکل عمده کارگردانی و نویسندگی داره عملا هیچ نقطه قوتی نداره و فقط شعاره بخاطر همین بهش میگند شعارزده که چه بسا خیلی فیلمایی که من با شعارشون موافقم ولی فیلمای بد و شعار زده ایند مثل مرثیه ای برای یک رویا که بجز موسیقی متنش هیچ نقطه قوتی نداشت
هرچند با نظرت موافقم ولی فک کنم اشتباهی رو من ریپ زدی
آره میخواستم به بالایی بزنم اشتباه دستم خورد تازه الان دیدم
شما احتمالا از اونایی هستی یک فیلم از اول تا آخرش فقط یک دیوار رو نشون بده و سکوت باشه، فاز روغن فکری برمیدارید و میگید واااااای عجب اثر هنری و مفهومی ای هست این فیلم
فیلم خوب از نظر شما چیه؟؟
گیمفا سینما اینجوریه که یه برچسب فمینیست گرفته دستش و هر فیلمی که به حقوق زنان می پردازه فورا روش لیبل میرنه و میگه مقوا ، لجن، شلخته، بدون درون مایه ، دیگه جوریه که وقتی میگه داستان بده و فمینیستی هست همه عناصر فیلم از کارگردانی و فیلم بداری و موسیقی و بازی بازیگران هم چندشش میاد و میبره زیر تیغ ضد فمینیستیش یعد میگه سینما نباید شعار زده باشه اوکی پس جان ویک ۴ بهترین فیلم این چند سال اخیره چون شعار نداره فقط میکشه ، خشاب گذاری میکنه میره جلو
تا الان امسال بیش از ۱۰ نقد از گیمفا خوندم که همه شون رو با همین سیستم بررسی شدن و جوریه که دیگه قشنگ شالوده نقد کردن رو یاد گرفتم و فرقی نمیکنه نویسنده مطلب کیه چون بن مایه یکی هست ، حتی اگه اتزیو و استارفیل بیان سکان نقد سایت رو دست بگیرند زیاد تغییری در استاندارهای نقد گیمفا حاصل نمیشه مثل فلان کتاب که میگن هیچوقت در طول تاریخ عوض نمیشه و محتواش دست نخورده باقی میمونه
دوست عزیز شما کاش بری اول فیلم رو درست ببینی بعد بیای اینجا نقد رو نقد کنی.
دلیل نقدهای منفی هم کاملا واضحه. فیلم‌هایی که سال ۲۰۲۳ و در طی چند سال اخیر درباره حقوق زنان ساخته شده همگی دارای تفکر فمینیستی اونم از نوع افراطی هستند. مثلا شما چجوری می‌تونی پایان بندی این فیلم رو جور دیگه در نطر بگیری؟ میشه در مورد Barbie و Fair Play با اون پایان بندیشون گفت که شعاری نیستن؟!
وقتی ایراد هست باید گفته بشه.
واقعا دیگه برام مهم نیست فیلم فمینیستیه یا نه.
نویسنده داره داستان خودشو بیان میکنه.
شما اگر بگی داستان ضعیفه شاید بشه قبول کرد اما وقتی میای اول برچسب فمینیست بودن رو بهش می زنی و بعد به خاطر همون میگی داستان ضعیفه این واقعا برام غیرقابل درکه
دوست عزیز گمراه این چه ربطی به گیمفا داره که چند ساله اکثر فیلما شعاری و سیاسی شدن, معلومه وقتی ۴ تا اکتیویست چپ فاند خور جای افراد با استعداد رو میگیرن تو بخش های مختلف فیلم سازی , چه فاجعه ای رخ میده… معلومه وقتی دسته کارگردانا و نویسنده های با استعداد رو با کنسل کالچر میبندی و عملا آزادی بیان رو از بین میبری چه فاجعه ای رخ میده…شما برو اخرین تغییرات قوانین اسکار راجع به forced diversity بخون متوجه عمق فاجعه میشی … به نظر بنده که به طور کلی به جز چند مورد محدود فیلمای چند سال اخیر اصلا ارزش نگاه کردن ندارن چه برسه به نقد…
فیلما شعاری شدن اما نه همه فیلما.
اینکه یک فیلمی برخلاف عقاید شماست نمیشه بهش بگی شعارزده
دقیقا والا از ۵ تا نقدی که تو این ساییت دیدم ۲تاش به فمینیستی بودن فیلم گیر دادن.
۲تاهم که به نژادپرستی و interest of zone هم که قشنگ نشون داد سطح بخش سینمای گیمفا چجوریه.
رسما شده مثل این کانالای یوتیوب که فیلم رو ندیدن و فقط چون تعداد بازیگرای زن بیشتره میگن اثر فمینیستیه.
بر عکس بخش گیمینگ،گیمفا تو بخش سینما مشکل داره از لحاظ نقد هم منظورم نیست در کل تو پوشش خبری و ترجمه مقالات و خود مقالات و…
جدای از بحث نقد سینمایی بخوام یک چیز جامع رو بگم مسئله از اونجایی سرچشمه میگیره که مردم برای شنیدن نقد های اجتماعی و صحبت های از این قبیل چشمشون به دهن یک مشت ادمین تلگرام و بلاگر افتاد و از اون روز به بعد بود که دیگر مهم نبود حرف درست چیه مهم این شد حرف پرطرفدار چیه الانهم برای نقد فیلم ، مخاطب اکثر اوقات یا طرفدار افراطی این موضوع هست یا مخالف افراطی و از اونجایی که اکثر جامعه ی مخاطبین گیمفا از قبیل مخالفین افراطی هستند اکثر نقد ها بدین گونه در آمد البته باید اشاره کنم در همین سایت هستند نویسنده هایی که بی اهمیت به بازخورد مخاطب حرف درست رو میزنند که البته پاشون هم گرون تموم میشه به گونه ای که به طرز جالبی هم فمینیست های افراطی و هم مخالفین افراطی اون به یک متن با یک مفهوم فحش میدن
بودجه ی ساخت فیلم ۳۵M
بودجه ی تبلیغ ۲۳۵M
داش هنوز تو شوکی😂
یه روز خوش نزاشته برام😂 هی میام عوضش کنم باز اسمشو عوض میکنه میرم تو شوک
هالیوود بعد از این فیلم با نشون دادن صحنه های کاملا واضح و صریح جنس*ی رسما داره با صنعت پو** وارد فاز رقابت میشه هم بخاطر مشکلات مالی هم چون مردم زیاد علاقه ای ندارند سعی میکنه از این روش های پیش پا افتاده برای جلب توجه استفاده کنه
الان علت ضعیف بودن فیلم همون صحنه های پو.نه.
دیگه تقصیر عوامل نیست اگر شما با۸ سال سن درجه سنی رو نمی خونی
چشم به هالیوود میگم از این پس بیشتر دقت کنه تو ساخت فیلم ها چون اینجا بچه نشسته و فیلم تا اخر دیده
تخم نویسندگی خوب رو انگار ملخ خورده، باور کنین chatgpt از ۹۰ درصد نویسنده های فعلی دنیای فیلم و سریال بهتر سناریو می نویسه
پ.ن البته این فیلم رو ندیدم و بالطبع نظری در موردش ندارم
فیلم بسیار ضعیف و بولد شده هست. مفاهیم فمنیسم شعارزده، پدوفیلی، هیولا نشان دادن مردان، برتری سیاه پوستان و… در فیلم بیداد میکنه
فیلمی درباره فمینیسم افراطی و رابطه بیش
کلا نیم ساعت فیلم را که دیدم گفتم اینم یه فمنیستی زباله دیگه هست که همین هم شد زباله پشت زباله
نقد عالی بود 👌👌
به نظرم به جز عملکرد خوب بازیگران و عوامل بصری زیبا هیچ چیز دیگه نداشت و درکل یه فیلم متوسط رو به پایین بود و خودم بهش نمره ۴ از ۱۰ میدم
“ در پایان باید گفت فیلم «بیچارگان» به کمک تبلیغات کاذب جشنواره‌ها، جوایز جهانی و همچنین منتقدان خارجی، به عنوان یک شاهکار تبلیغ می‌شود. ” با فونت بولد. و همچنین فقط منتقد داخلی می فهمد! امسال خیلی سال منتقدهای داخلی نیود. از باربی اول سال تا کارآگاه حقیقی وسط سال و بیچارگان آخر سال. کلا نه منتقدهای خارجی فیلم می فهمن، نه مردم خارجی شعور دارن سینما و هنر چیه و الکی می رن سینما و توی استریم سریال می بینن. فیلم فقط فیلم وطنی، منتقد فقط منتقد داخلی. الان توی شرایط ایران خودرو هستیم.
منتقد داخلی چرا بقیه آثار رو نمیکوبه؟
اون منتقد خارجی جرئتشو نداره این گونه آثار رو درست و حسابی بکوبه و کاری جز تمجید نمیتونه انجام بده
و گرنه توسط مافیای فمنیست محو میشه …
میسون گرینوود بازیکن با استعداد یونایتد سر یه تهمت بی اساس زندگی فوتبالیش به عقب افتاد
آخر سرم مشخص شد هیچ تقصیری نداشته و پارتنرش بهش تهمت زده…کسی گردن پارتنرشو گرفت که چرا این تهمت رو زدی؟؟
مافیای فمنیست مثل یه انگل افتاده به جون هنر و معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار سینماست.
والا ما تو صنعت گیم هنر منتقدین خارجی رو دیدیم و راستش الان برای من تا حد زیادی نقدهای داخلی قابل اعتماد تره، مخصوصا گیمفا
دیگه امیدی نیسیت فقط واقعه ای در حد چنگ جهانی سسوم میتونه این اشغال فرهنگی که به حون ما انداختن رو بشوره ببره
این جماعت را فقط پینوشه خوب شناخت و ادبشون کرد.
این منتقدای سینماتونو از کدوم جهنم دره ای در میارید ؟ احساس میکنم یه نفر از حوزه هنری رو بلند کردید شاگرد فراستی اینجا برامون از «نقد فیلم» بنویسه 😆
نمیفهمم واقعا اینا دروس سینماشونو از نشیمن گاه همون فراستی در میارن یا اینکه زیر میزی بهشون میرسونن فرم چیه محتوا چیه !