سعی در انجام تمام بازیهای جدید، شما را از گیمینگ زده خواهد کرد
انجام تمام بازیهای جدید امری دردناک است و هیچ‌چیز مانند تبدیل آن به یک مسابقه‌ی وسواسی، امکان سرگرم شدن را از بین نمی‌برد.
FOMO یا احساس نیاز به تجربۀ بازیهای بزرگ زمانی که عرضه می‌شوند و همه از آن‌ها صحبت می‌کنند، سراغ کسانی می‌آید که به طور مکرر در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند. به این صورت که مشاهده هیجان تمام کاربران در مورد جدیدترین بازی، شما را به انجام و تجربه‌ی آن متمایل می‌کند تا بتوانید بخشی از گفت‌وگوی آن‌ها باشید.
هفته‌ی گذشته یک عنوان جدید منتشر شد و هفته بعد نیز محصول دیگری در راه است. بازیها با هر نسخه‌ی جدید بزرگ‌تر می‌شوند؛ دو موردی که به آن‌ها اشاره کردم آثار نقش‌آفرینی‌ای هستند که تکمیل هر کدامشان به ۶۰ ساعت زمان نیاز دارد.
این موضوع می‌تواند به چرخه‌ای وحشتناک تبدیل شود که تنها یک پایان دارد: «فرسودگی شغلی». شما سرگرمی مورد علاقه خود را به یک کار دائمی تبدیل خواهید کرد و عشق به آن را از دست خواهید داد.
ماه ژوئن می‌تواند شما گیمرها را بکشد. ما Final Fantasy 16 ،Street Fighter 6 و Diablo 4 را تنها در یک ماه داشتیم که دو مورد از آن‌ها RPGهای ۶۰ ساعت به بالا هستند. تلاش برای تجربه هر سه بازی مذکور در یک ماه مانده به انتشار Baldur’s Gate 3 و Starfield می‌توانست باعث زدگی شما از بازیهای ویدیویی شود.
بسیاری از ما نیاز به تجربۀ تمامی بازیها در زمان لانچ را احساس می‌کنیم زیرا توسط رسانه‌های اجتماعی و روابط آنلاین فرااجتماعی‌ای که با همه‌گیری COVID-19 تقویت شده‌اند، دائماً تحریک می‌شویم.
گیمینگ یک سرگرمی است پس هیچ اشکالی ندارد که آن را آهسته انجام دهید و تنها به عناوینی که شخصاً برای آن‌ها هیجان‌زده هستید بپردازید، نه آن‌هایی که دیگران را هیجان‌زده می‌کنند.
عناوین پیش رو بسیار بزرگ هستند و تعداد زیادی از آن‌ها پشت سر هم منتشر خواهند شد، همچنین اینطور نیست که یک سال برای دستیابی به هر یک از آن‌ها فرصت داشته باشیم. شرایط هنگامی جالب‌تر می‌شود که بدانیم این اوضاع قرار است تا سال ۲۰۲۴ ادامه پیدا کند.
حالا با دانستن این موارد، دو راه در پیش روی شماست: یا «سعی می‌کنید تمام بازیها را نزدیک به یکدیگر تجربه کنید و احتمال زده شدن از بازیهای ویدیویی را خواهید پذیرفت» و یا «سعی می‌کنید در ماه‌های خلوت پیش رو، آن‌ها را به نوبت و با حوصله انجام دهید».
وقتی چیزهای زیادی برای دیدن و صرف وقت وجود دارد، هیچ چیز بدتر از عجله کردن در اتمام یک عنوان نقش آفرینی بزرگ نیست. من این کار را با سه نسخه اخیر Assassin’s Creed انجام دادم و باور کنید وقتی Valhalla را به اتمام رساندم، به طرز دردناکی بی‌حس شده بودم.
می‌خواهم در مورد مسئله‌ای صحبت کنم که در دنیای بازیها بیش از پیش احساس می‌شود، به خصوص زمانی که ناشران، ماه‌های پُر شده از عناوین بزرگ را برای عرضه بازی خود انتخاب می‌کنند. در این وضعیت ما به یوتیوبرها و شخصیت‌های اینترنتی‌ای که در مورد هر بازی و اخبار جدید مربوط به آن پست می‌گذارند، روی می‌آوریم. ما می‌خواهیم بدانیم که افراد در مورد چه چیزی صحبت می‌کنند تا ما نیز همان دانسته‌ها را به خود اضافه کرده و به‌روز باشیم. انگار نمی‌توانیم این موضوع را قبول کنیم که در اینترنت همیشه چیزی برای ندانستن وجود دارد. این اینترنت است و همه‌ی ما به نوعی در آن غریبه هستیم.
این وسواس جای کمی برای تجربه‌ی هر چیز دیگری باقی می‌گذارد. عناوین قدیمیِ زیادی وجود دارند که می‌توان آن‌ها را امتحان کرد. این بازیها با قیمت ارزان‌تری به فروش می‌رسند و گاهاً با استفاده از قابلیت Backward Compatibility به کنسول‌های جدید اضافه می‌شوند. اگر هر ماه به جز نسخه‌های جدید، بازی دیگری را تجربه نمی‌کنید، پس زمانی هم برای رفتن به سراغ عناوین قدیمی‌تر نخواهید داشت.
هیچ‌چیز مانند استفاده از آثار کلاسیکی که همیشه میخواستم آن‌ها را به پایان برسانم، علاقه‌ام به گیم را بازنگردانده است. Thief ،Dishonored ،Hexen ،Blood ،Ys ،Starship Titanic ،Baldur’s Gate ،Alan Wake ،Stalker و …؛ این لیست همچنان نیز ادامه دارد.
Final Fantasy 16 ،Dead Space Remake و Diablo 4 جایی برای من باقی نگذاشته‌اند و اگر راستش را بخواهید از اینکه به جای طی کردن مسیر مورد علاقه‌ام به سراغ این عناوین رفته‌ام واقعاً خوشحال و راضی نیستم.
کاری که در حال حاضر انجام می‌دهیم، چیزی شبیه به این مثال است: «خودمان را روی یک چرخ همستر که در حال چرخش است می‌اندازیم و ۱۰۰ همستر دیگر را در کنار خود می‌بینیم که سعی می‌کنند از چرخ پایین نیفتاده و یا پرتاب نشوند».
اگر به همین روال ادامه دهیم مانند همسترهای داخل مثال، ما نیر قرار نیست به جایی برسیم. بنابراین توصیه من به شما این است: «کاری را انجام دهید و به سراغ تجربه‌ای بروید که شما را خوشحال می‌کند». منظور از گیمینگ، سرگرمی است و وسواس به هر چیز جدید، نقطه‌ی مقابل آن به شمار می‌رود.
منبع: TheGamer
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد
- چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟
- مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴
- گزارش: Intergalactic: The Heretic Prophet شامل عناصر وحشت خواهد بود
- برخی توسعهدهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازیهای AAA دیگر امکانپذیر نیست
- تعجب تهیهکننده Gears of War نسبت به رویکرد Assassin’s Creed حول روایت در ژاپن
- دیجیتال فاندری ۳ بازی برتر سال ۲۰۲۴ از نظر گرافیک بصری را مشخص کرد
- گپفا ۲۷؛ پنج بازی برتر شما در سال ۲۰۲۴
- ۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ به انتخاب آرمین مُکاری، نویسنده
- ۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ از دید تیم تحریریه گیمفا
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game 
۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer 
بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت 
نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد 
باکس آفیس | رقابت تنگانگ فیلم Mufasa با Sonic the Hedgehog 3 
نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه 
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد 
الیویا هاسی بازیگر فیلم Romeo and Juliet درگذشت 
تاریخ اکران بازسازی فیلم Anaconda مشخص شد
- نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد
مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴ 
جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف 
برخی توسعهدهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازیهای AAA دیگر امکانپذیر نیست 
پلی استیشن میخواهد بازیهای قدیمی خود را احیا کند 
مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد 
چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟ 
تریلری از همکاری Squid Game و Call of Duty Black Ops 6 منتشر شد + تاریخ انتشار 
کارگردان Astro Bot: فکر نمیکردیم جایزه بهترین بازی سال را ببریم 
خالق God of War بازی Indiana Jones را به عنوان بهترین بازی سال خود انتخاب می‌کند
- نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game
- ۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer
- بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت
- باکس آفیس | رقابت تنگانگ فیلم Mufasa با Sonic the Hedgehog 3
- نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد
- الیویا هاسی بازیگر فیلم Romeo and Juliet درگذشت
- تاریخ اکران بازسازی فیلم Anaconda مشخص شد
بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana
نظرات
در هر چیزی باید تعادل برقرار باشه
من که خدا رو شکر بخوام هم این وسواس رو داشته باشم نمیشه
چون پولشو ندارم 😁
درسته
این مقاله بیشتر باید برای خارجیا تفسیر بشه😂
پس ما کرک بازا هویجیم؟
البته من خودم هم اینطوری نیستم
از سبک rpg هم خوشم نمیاد
الان خیلی بدتر شدم
پارسال کلا اسپایدی و گاد و آنچارتد زدم
تو این ۵ ماه امسال هم فقط اویل ۴ ریمیک رو زدم
هویج نیستی ولی این کار برای سازنده ها ظلمه😂
البته میدونم واقعا خرید بازی سخته اینجا
مرسی از اطلاع رسانی .من خودم سر ۱۰۰درصد کردن مپ های بازی های بزرگ به این مشکل خوردم .مثلا وقتی بازی هایی مثل ویچر ۳ و اساسین هارو بازی میکردم یک وسواس شدید بیمار گونه ای میومد سراغم که حتما باید مپ بازی رو ۱۰۰درصد کامل و پاک سازی کنم تمام علامت سوال هارو برم …. بعد یک مدت به خودم میومدم و می‌دیدم ساعت هاتو بازی هستم و بدون جلو بردن حتی یک مرحله اصلی این موضوع تا جایی پیش می‌رفت که از یک جایی به بعد بازی نمیکردم که لذت ببرم فقط بازی میکردم که ۱۰۰درصد کنم .خلاصه که خیلی حواستون باشه مهم فقط و فقط لذت بردنه
(گیمینگ یک سرگرمی است پس هیچ اشکالی ندارد که آن را آهسته انجام دهید و تنها به عناوینی که شخصاً برای آن‌ها هیجان‌زده هستید بپردازید، نه آن‌هایی که دیگران را هیجان‌زده می‌کنند.)
جمله طلایی
یه مثالش بازیای فرامسافت
برای من بازی فرامسافت یه وسواس و نقطه مقابل بود و بعد تجربش بیشتر ازش متنفر شدم چون الکی عاشقشن
سلیقت نبوده عزیز
نگو الکی عاشقشن که به شخصه برمیخوره بهم :)
واقعا جمله خوبی بود
برای سریال ها هم موضوع تاثیر گذاریه
این مقاله عااالی بود .. ایول 👏👏👏
من بیشتر رو تجربه عناوین قدیمی که تجربه شون نکردم وسواس دارم تا بازی های داغ
دقیقا
منم همینطور هست
Same
دقیقا این مطلب برای منه حدود ۱۵ بازی رو دانلود کردم فایل نصبی رو سیستممه ولی وقت نمیشه بازی کنم 😞😞😞 تو ماه مرداد تونستم دد اسپیس و دارک سولز ۱ و ۲ برم و الان چند روز هیلو اینفینیت شروع کردم خیلی بازی مونده تموم شه بعد این باید برم سمت اطلس فالن و لست اف آس و رچت کلنگ و خیلی بازی های دیگه
خب داداش ماموریتت که نیست آهسته آهسته بازی کن غصه هم نخور و حال کن (حتی تو دوران مدرسه هم ۱ ۲ ساعت هم میشه بازی کرد)
ای جانم هیلو اینفینیت 😍 پونصد بار کمپینش رو تموم کردم. قطعا هیلو های قبلی رو هم تموم کردی و یهو نرفتی سراغ اینفینیت. داستان دنیای هیلو خیلی گسترده ست. بخصوص که دانستنه شکل رابطه چیف با کورتانا در فهم داستان این قسمت بسیار کمک میکنه، ماجرای هیلو اینفینیت اگر درست یادم باشه حدود یک سال پس از وقایع halo 5 و halo wars 2 اتفاق میوفته، حتما اونارم قبلش بازی کن
۵۰۰ بار😐😂
اصلا وقتی آهنک مین گیم هیلو گوش میدم همیشه یه حسی بهم دست میده و اون افق هیلو نگاه کنی یه حس فوق العاده بهت دست میده
داداش پیسی داری برو دو تا دو بزن عشق کن 😋
کانتر استرایک بزن جی تی ای آنلاین 🗿
چرا وقتتو سر بازی لگ دار سونی حروم میکنی هر وقت بازیشو درس حسابی پورت کرد بازی کن
دوتا ۲ که عشقمه رنک آرکان هستم 😊😊😊 2300mmr
کلا تا سن کمه عطشم زیاده واسه گیم.وقتی دیگه وارد محیط کار که میشه آدم به صورت خودکار به دلیل کمبود وقت تایم بازی کردن هم کم میشه.خود من به شخصه بعد کار یه دو ساعت افلاینامو میرم مثلا الان دور بلاد اند واین ویچرم شبا هم دوساعت اپکس.ویچرم تموم شه تا استارفیلد بیاد رد دد ۲ میزم.این ایرادایی که شما وارد کردی به نظرم مشکل خود شما در مدیریت زمانتون و صف بندی کردن گیماتون هست و گرنه من مشکلی نمیبینم یا زدگی تا الان حس نکردم بابت گیم.صبر میکنم تا گیمم تموم شه بعدش میرم سراغ بعدی.شاید موقعی زده شم که مثلا تمام اساسینا رو پشت سر هم برم یا دو سه تا آرپی جی با پشت هم برم چون یه احساس خستگی به آدم دست میده که این کار بازم به خود گیمر و خلقیاتش بستگی داره.میشه یه استراحتی کرد با گذاشتن یه گیمی که هم سبک اون دوتا نباشه. بعد استارفیلد لایز اف پی گزینه خیلی خوبیه واسه فاصله انداختن.
مخصوصا کسانی که تازه کنسول خریدن و تازه وارد صنعت گیم شدن باید روزی ۷ ۸ ساعت بازی کنن
داش تو بیشتر از من کلاس ششم بازی میکنی که 😂
من ۳نیم خونم ۶ شروع میکنم به گیم یه استراحت و شام دوباره ۹ انلاین میزنم ۱۱ و نیم هم خوابم دیگه.یه آفلاین دارم یه انلاین گفتم که به خود فرد بستگی داره چیکار کنه که زده نشه
سه و نیم ظهر ؟
چطوری مگه میشه آنقدر کم باشه تایم کارت
۸ ساعت اداره کاری.پیمانکاریه دیگه هرچیزی میشه
جمله ی اولت رو اگه خودت بخونی جوابت رو پیدا میکنی،گفتی آدم تا سنش کمه “”عطشش”” زیاده،بعد گفتی میره سرکار “”تایمش””رو نداره،پس عطشه از بین نمیره،به علایقتون بها بدین(پیدا کردنه علایقه واقعی کار هر کسی نیست)من خودم چندین ساله کار میکنم ولی هیچ وقت نه از دنیای گیم عقب بودم نه از خوده گیم زدن
میشه این رو به مسائلی غیر از بازی هم بسط داد ؟
تقریبا به هر چیزی میشه
من که ولورانت و کانتر پدرمو در آورده کلی بازی دانلود کردم مثلا لست رو خیلی دوست دارم تموم کنم اما تا وقت خالی پیدا میکنم میرم سمت اون دو تای دیگه که دیگه به اینها نمیرسم حس رقابت و برنده شدن در بازی آنلاین دهنمو سرویس کرده .جالبه نت درست درمونی هم ندارم با پینگ بالا با کلی حرص و عذاب روحی روانی بازم دارم ادامه میدم به این جنون.باعث شده بازیهای داستان محور رو از دست بدم.باید یه فکری به حال سبک گیمینگم بکنم
من سر بد وارز اینطوریم
بالای ۲۰ سال دارم بازی میکنم دیگه حوصله و شوق قدیمو ندارم هربازی که پلی میدم دیگه برام خیلی اسونه چالش برانگیز نیست بیشتر بازی های جدید هم ساختارشون مثل بازی های قدیمیه فقط گرافیکشون تغییر کرده .الان فقط بازی های سبک سولز لایک رو بازی میکنم چون سبک جدیدیه و یه هیجانی دیگه داره
یه عدد سولز فن ابکی دیگه. این جماعت اب تاب دار و افراطی از هارد کور های سولز تعریف میکنن و با جمعیت کم و اکانت های زیاد دوبرابر وقت بازیشون رو برای تبلیغ سولز میکنن. حالا سولز ها چه بازیایی هستن؟! بازیای بشدت اورتید و خشک و بی کیفیت با سختی غیر معقول و حوصله سربر که هیچ کاری جز جنگیدن اونم با فیزیک داغون و صرفا چنتا نوار که بازیای اندرویدی هم دارن ندارن
تو فعلا برو با موبایلت بازی کن چون حالا به سنی نرسیدی بدونی سولز لایک یعنی چه شرط میبندم اخرین بازیی که بازی کردی انگری بردزه . اگه سبک سولز بد بود این همه بازی از روش کلن نمی شد . فعلا برو مشقاتو بنویس بچه
سولز یعنی هنر
سولز نیازمند صبر و تمرکزه
که متاسفانه اینو درک نمیکنه
سکیرو ژانر سولز لایک= گوتی
الدن رینگ ژانر سولز لایک = گوتی
الدن رینگ تونسته tlou در تعداد جایزه شکست بده
حالا تو بگو بده کی ضرر میکنه من یا شما
داداش من هم تا قبل از آشنایی با کانال omid lelon تو یوتیوب نسبت به بازی های سولز حس خوبی نداشتم بهت پیشنهاد میدم بری واکترو کامل همراه با داستان elden ring رو تو این کانال ببینی تا روح و داستانی که پشت بازی های میازاکی خوابیده رو درک کنی
این چند وقتو دارم zelda botw روی pc میرم و واقعا فکرشو نمیکردم گیمی جای ویچرو برام بگیره شاهکاره تا چند ماه سمت استارفیلد نمیرم فعلا. کسی tears of the kingdom رو پیسی تجربه کرده ؟ عملکردو اینارو بدونه
اگه می خوای totk رو بازی کنی بزار یه مدت از تجربه botw بگذره حس بهتریه
طلاست این بازی
بسیار به جا و مفید بود این پست 👍 به نظرم گیمر ها به سلیقه خوشون و چیزی که اونا رو به هیجان میاره مراجعه کنن و بازی ها رو اولویت بندی کنن با توجه به بودجه و سلیقه و زمانی که در اختیار دارن مسلم هست که همه بازی ها رو نمیشه تجربه کرد و بازی ها هم فرار نکردن هستن همونجا نگران نباشید😁 برای اینکه به کارای روزمره لطمه نخوره بهترین حالت بازی کردن طبق تجربه شخصی خودم روزی ۲ ساعت هست هم بازی برای تمام کردنش تبدیل به یه تجربه طولانی تر میشه هم اینکه بازی براتون تبدیل به یک سریال جذاب میشه که هر شب پخش میشه و این خودش یک جذابیت نهفته ایی داره الان خود من تعدادی از بازی های مهم امسال رو از دست دادم اول به خاطر اولویت بندی دوم به خاطر نداشتن پلتفرم مورد نظر اما یک قانونی وجود داره و اون اینکه اگر گیمر بمونید برای همیشه پس برای همیشه هم فرصت تحربه بازی ها رو خواهید داشت ۱ سال دیگه ۲ سال دیگه حتی ۱۰ سال دیگه ، خیالتون تخت باشه از این بابت….
.
.
یه نکته ایی هم رو مخه اقا اگه بازی به سلیقت نمیخوره نیا زیرش کامنت بزار بدرد نمیخوره یا ایراد عجیب غریب روش بزار آخه این چه فرهنگیه 😐 خب بازیش نکن برادر من مگه قراره همه بازی ها رو خوشمون بیاد یا برامون لذت بخش باشه ؟!!
بازی اینطور هست روزی دو ساعت مثلاً بازی میکنی یهویی که می‌رسی وسطش ،بازی قشنگ میشه همه چیز دستت میاد و دوست داری درجا تمومش کنی ،ولا من می‌خوام حتی بعد از مرگم هم بازی کنم،
چه خوب گفتی
محسن منطقی بود لذت بردم،ولی حیف که خودم نتونستم این منطق رو به خودم به قبولونم و صبرش رو به طرز بچه گانه ای ندارم
مقاله ی خوبی بود،تشکر
بنده فعلا سرگرم ff 7 remakeهستم ،تازه داره از فاینال فانتزی خوشم میاد بعدشم میرم سراغ شماره ۱۵ بعدشم ۱۶ ،حالاحالاها وقت این بازیهای جدیدو نداریم😋
پونزده چرته سمتش نرو
یه مشکلی که ما ایرانی ها داریم دقیقا همینه حتما باید همه بازی های جدید رو یکجا داشته باشیم😁
و همشون هم تو تایم کم تموم کنیم
همه مردم دنیا همینن داداش
شما ایرانی هستی ؟
بعید می دونم.
پروفایلت که نابودی ایران رو نشون میده🙂
یادم نمیاد کشوری با ازاد شدن نابود شده باشه🤔
جالبه طرف میگه ایرانی هستی؟ بعد خودش پرچمی رو قبول داره که کلمات وسطش به زبان عربی هستXD
و شبیه گاوپرستان هندیه
مگه کسایی که ازشون طرفداری میکنه کجایین؟
مال هرجایی باشن قطعا ایرانی نیستن
غلام روس
اینا همش یه مشت آدم های جاهلی هستن که فقط به عقاید و خرافات پوچ اهمیت میدن.
و از چند تا عرب واسه خودشون الگو و اسطوره می سازن.
درود. دقیقا همینطوره، اینا بیگانه پرست هستن اونم اعرابی که در طول تاریخ مثل جنگ هشت ساله و جنگ های هزاران سال پیش فقط درمورد ایرانیان جنایت کردن
اینا فرا زمینی هستند😔
آزاد شدن قطعا نه ولی کشوری بوده که با اشغال شدن توسط جماعتی که با حمایت ها و کمک مالی و سیاسی انگلیس و آمریکا انجام شد، الان بی ارزش ترین پول ملی رو دارهXD
تلاش برای اینکه یه جوری کامنت تایید بشهXD
داداش اینایی که اینا میپرستن اصلا ایرانی نیستن
(بین خودمون بمونه ادم هم نیستن)
بین خودمون بمونه😂
دیگه اینا لو رفتن که کین و چند چندن
آواتار قشنگی داری. ♥
هر بازی جدیدی میاد بستگی به سلیقه خود ادم داره ، امسال و سال دیگه بازیای زیادی میان ولی بنده فقد به یه سری بازیا علاقه دارم تجربشون کنم مثل starfield , alan wake 2 , ac mirage , spider man 2 , و بازیای غیره رو دوس دارم بازی کنم که سبک های مورد علاقمن ، ولی یه سری بازیا مثل ff 16 , diablo 4 , buldur’s gate 3 , و بازیای این سبکی اصلا مورد سلیقم نیست پس میتونم وقت بیشتریو رو بازیایی بزارم که مورد سلیقمه تا اینکه همه بازیارو برم که تو سبکای مختلفه و خیلیاش مورد سلیقم نیس ، پس واسه من از این بابت مسئله ای نیست
دقیقا مقاله به جایی بود. من خودم تقریبا میشه گفت اخرین بازی که کامل انجام دادم GOW رو پی سی بود. دیگه بازی نکردم و درگیر شغل و زندگی بودم. اما از یه جایی که وقت بود هم بازی نکردم و منتظرم روز تولدم starfield بیاد. ۱۵ شهریور
به شخصه قبلا فکر میکردم با تاخیر های متعددی که بتسدا میداد gta هم معرفی و حتی زمان انتشارش با starfield یه بازه تفاوت نهایت یک ماهه داشته باشه.اما خب معرفی هم نشد حتی.
اولن تولدت پیشاپیش مبارک
بعد اینکه داش چرا انقدر به راکستار اهمیت میدی بارو اصلا به کاربرا اهمیت نمیده نسلی یه بازی میده کلا
همون یه بازی یک نسلش به کل زباله های سولز و بازی های اون نسل می ارزه.بعدشم کی به نظر یه کاربر خل با پروف پاتریک اهنیت میده😂😂
زباله های سولز ؟
یعنی الان مثلا استارفیلد از جی تی ای شش مهم تر نیست؟
مثل اینکه بازیای سولز حسابی فشاریت کردن
تو واقعا استافیلدو به جی تی ای وی ترجیح میدی ؟
زباله ؟ تو داری به بلاد بورن میگی زباله ؟ بازیای فرام سافتور دو گوتی
کل راکستار :eror 404 نمیدونم شایدم یه بار قبلا شده باشه
تولدت پیشاپیش مبارک 🥳🥳
وقتی یه بازیی توی سبک شمشیری مثل اساسین تموم میکنی دلت دیگه روی این سبک نمیره باید بری یه بازی با سبک متفاوت مثل سوار تموم کنی ، حالا سوار تموم میکنی باید بری سوم شخص تموم کنی،
البته تو ایران. چون بازی ها گرون هستن ما مجبوریم بازی دو یا سه سال قبل تموم کنیم
من هنوز خیلی بازیها تموم نکردم , ولی دوست دارم همشون رو بازی کنیم
پیسی داری کرک کن
پلی استیشن کپی خور
ایکس باکس گیم پس 🗿
جوون خودتون مطالب در مورد فلسفه بازی و اینجور مطالب رو زیاد بزارید
عجب مقاله ای همین چند روز پیش به همین فکر میکردم که شاید دل زده بشم بعد استارفیلد حتما یه وقفه میذارم
۳ماه گذشته اینارو بازی کردم
هاگوارتز لگسی
کالاف ونگارد
مدرن وارفر ۲
اسسین کرید والهالا
مافیا ۲
سایبرپانک ۲۰۷۷
رزیدنت اویل ۲ ریمیک
واقعا اگه هایپ زیاد استارفیلد نبود فعلا دلم نمیخواست سمت هیچ بازی برم
یکم به خودت رحم کن پسر
درست وقتی نقد نمرات ردفال اومد و فهمیدم خراب کرده کنسول رو آفلاین کردم و اینارو ریختم میخواستم تا قبل استارفیلد تمومشون کنم.
من فقط روزی ۲ ساعت بازی کردم بیشتر وقت ندارم صبح تا شب سر کارم
چشمات خوبن؟
چند ساله تو یروز بیش از ۳ ساعت بازی کنم تا چند روز چشم دردم نمیتونم به هیچ نمایشگری نگاه کنم ولی رعایت کنم خیلی هم خوبم
جدی رعایت کن ارزش سلامتیتو نداره
جدا از اون ادمو خسته میکنه خود منم چند قسمت سریال هی پشت سر هم میبینم خسته میشم جدیدا
مشتی فک کنم چشات دارن اب پز میشن درسته؟
من به جز بعضی بازی های که براشون زیاد هایپم تجربه بازی در روز عرضه خیلی برام مهم نیست چیزی که الان برام خیلی بد شده اینه که اوقات فراغتم رو فقط با گیم میگذرونم که این یه اعتیاد شدیده برام چون عملا نمیتونم یه بالانس بین گیم زدن و دیگر امورم ایجاد کنم
دقیقا همین طوره 👌👌👌عالی بود
چند سال پیش من به این مشکل دچار شدم و تمام بازی های جدید رو روز عرضه بازی میکردم و علاوه بر هزینه سنگین که روی دستم میزاشت کم کم واقعا دیگه از گیم لذت نمیبردم و برام شده بود یک کار اجباری که باید تمومش کنم.ولی الان بیشتر وقتم رو روی اثار قدیمی که تجربه نکردم میزارم.
مخصوصا گیم‌پس هم این وسواس رو تشدید می کنه چون مایکروسافت هم دقیقا دست گذاشته رو همین FOMO برای بازی های فرست پارتیش و خیلی از تردپارتی ها
زمان نسل هفتم به قبل از سی دی استفاده میکردیم ، یعنی کیف میکردیم اینها تو کیف سی دی میزاشتیم ، حالا من همیشه دوست تمام بازی ها توی این کیف میکردم ، یعنی تمام بازی ایکس باکس ۳۶۰ رو تقریبا بازی کردم، اون زمانی که با فرام سافتور حال میکردیم و نینجا باید رو بازی میکردیم ،اینها کجا بودن که الان برای ما فاز طرفداری فرام سافتور رو میگیرند ،
الان هم دوست دارم پروفایل داشته باشم کاتولیک بازی ها داخلش بزارم ، میدونم این بازی ها یه روز بدرد میخوره ، میدم دوستمون بازی کنه ، البته خودمم بازی نمیکنم
هومممم ، که اینطور… 🗿
بازی ها برای یه عده ای دیگه سرگرم کننده نیستند شدن یه کار اجباری که باید انجامشون بدن مخصوصا بازی های آنلاین ۳ ۴ تا بازی آنلاین بازی میکنه و بتل پس داره باید همشون رو تموم کنه ماموریت هاشون و کامل کنه و… نمیدونم این جور افراد اصلا برای چی بازی میکنن؟؟ خب برن سر کار پول هم در میارن!!
همیشه میگم
هروقت یه بازی میخری
یه بار بازیو تمون کن
یه بار برای فهمیدن بهتر داستان بازیو تموم کن
یه بار نیو‌گیم پلاس برو
یه بار نیو گیم پلاس رو سخت ترین حالت برو
😂😂😂😂
واکنش کسی که تازه استارفیلد و بعد از ۵۰۰ ۶۰۰ ساعت تموم کرده
مشکل داری؟؟؟ مشکل داری؟؟؟ ما داریم اینجا زحمت میکشید سر این گیم ساییده شدیم تو چرا درک نمیکنی؟؟؟
😂😂😂😂
پس بجز استارفیلد
استارفیلد پلیرا واقعا دارن زحمت میکشن 😂
واقعا آدم های زحمت کشی هستند😔😂
نمیدونم چرا دیسلایک گرفتی،حرفت درسته،من کرش تیم ریسینگه ۲۰۱۹ رو هنوز هفته ای چند روز بازی میکنم
بشخصه استارفیلد گذاشتم برای آخرای زمستون و بالدور گیت هم که حوصلشو ندارم، فعلا با آرومور کور و گرن توریسمو هستم کافیه.
سلام و خسته نباشید.
کاملا با مقاله موافقم
راس میگه مثلا من فقط کالاف مودرن وارفر سه رو بازی میکنم بین این همه بازی
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
آها دلیلش اینه پی اس فور دارم بازیا روش نمیان
همه بازی های خوب و باید تجربه کرد.ربطی هم به فاینال و فانتری و…نداره. منتها نباید سریع و پشت سر هم بازی کرد. معمولا افرادی از گیم زده میشه که همزمان چند بازی و پلی میدن من خودم تا یه بازی و تموم نکنم و پروندشون نبندم نمیرم سراغ بازی بعدی.
من اینطوری شدم . هیچوقت فکر نمیکردم منی که حاضر بودم یک روز کامل بازی کنم اینطوری زده بشم و خیلی وقت از آخرین بازیی که واقعا باعث سرگرمی شده میگذره . واقعا باید دونه دونه آروم آروم پیش بریم نه فقط توی گیم توی همه چی . زندگی یعنی آهسته و پیوسته رفتن
من هیچ وقت براساس ترند روز اونم تو گیمینگ حرکت نکردم ،
و فقط هم بازیهایی ک میپسندم رو پلی دادم ،
مثلاً من کلا هیچ هایپی برخلاف بعضی از دوستان به جی تی بعدی ندارم و حتی نسخه قبلیشو هم پلی ندادم ، اومده روی گیم پس بازم ترغیب نشدم ک بگیرمش
سلیقس
از اول ۲۰۲۳ یه عالمه بازی خفن و شاهکار اومده ولی تنها بازیهایی ک تا همین الان پلی دادم ، ولانگ ، فاینال ۱۶ ، یک بار دیگه الدن رینگ و تازه همین امروز های فای ، خلاص تا آخر سال هم فقط منتظر استارفیلد ، لورد فالن ، لایز آف پی هستم . و اگ موفق بشن مطمعنم روز عرضه بازی خواهم کرد
هیچ هایپی ، واسه اساسین ، آلن ویک ، اسپایدر ، فورزا ، کالاف ، فیفا ، لکسی ، رزیدنت ۴، دد اسپیس ، و…. ندارم ک بخوام حتما روز عرضه پلی بدمشون ،
دقیقا درسته،منم خودمو تو این شرایط دیدم و بهش فکر کردم،نتیجه گرفتم بازیای روز رو فقط استریمشون یا ویدئوهاشونو ببینم،و فقط اون بازیایی که واقعا بدون در نظر گرفتن محیط باعث خوشحالیم میشن و منو سرگرم میکنن رو بخرم و بس
دقیقا اینجوری باعث میشه هم داستان بازی رو نفهمیم هم از بازی لذت نبریم
من برعکس هستم یعنی هیچ علاقه ای به تجربه همه بازی ها ندارم
بازی حتما باید خیلی خوب باشه تا تجربش کنم تا حالا چندین بازیو نیمه کاره رها کردم آخریس فاینال فانتزی با اینکه بازی واقعا خوبی بود ولی نتونستم تمومش کنم
شاید اصلی ترین دلیل من برای پلی استیشن انحصاری های این کنسول هست که به سلیقه و علاقه من خیلی نزدیک هستن
تقریبا میتونم بگم ۸۰ درصد بازی هایی که انجام میدم انحصاری پلی استیشن هستن البته تو این چند سال دوتا انحصاری سونی هم نیمه کاره رها کردم days ginr و final fantasy
Days gone*
کاملا موافقم با مقاله خود من فقط بازیایی که دیگه شدیدا دوسشون داشته باشمو موقع عرضه بازی میکنم نه هر بازیی که فقط نظرمو جلب کنه و سعی میکنم بازی رو هم تقریبا پلات کنم یا اکثر محتوای اصلیشو تموم کنم با عجله سعی نمیکنم هیچ بازیی رو تموم کنم
حقیقتا بعد از یه سنی دیگه انقدر گرفتاری و مشغله تو زندگی ادم هست که دیگه نمیتونه مثل قبل به تجربه بازی بپردازه حتی وقتی هم که داره بازی میکنه فکرش جای دیگه هست این یه مورد و اینکه به شخصه حس میکنم چند سالیه هیچ بازی فوق العاده ای عرضه نشده که چیز جدیدی برای ارایه داشته باشه. موضوع صرفا کیفیت بازیا نیست موضوع اینه که کوچکترین نوآوری ارزشمندی تو بازیا نیست دیگه و اکثر بازیا توی چند دسته بندی گسترده جا میگیرن ۱-اوپن ورد و rpg(جزیی و ناقص) ۲-سولزلایک های بی هدف و تکراری(حتی خود بازیای فرام سافتور هم از این قاعده مستثنی نیستن) ۳- بازی های سرویس محور بخصوص شوترها. از اون طرف یه سری مواردی که دارن به بازی های ویدیویی صدمه میزنن موضوعاتی هست مثل فمنیسم و … و حمایت از رنگین پوستا و اقلیتا که علاوه بر سینما دارن گیم رو هم میبلعن. همزمان با اینا بحث طمع شرکتای سخت افزاری هست که با بهینه سازی فاجعه استودیو ها و مقوله ری تریسینگ همراه شده و یک نیاز کاذب به سخت افزار جدیدتر و قویتر رو برای گیمرا بوجود اورده که فقط جیب تولید کننده ها رو پر میکنه وگرنه بشخصه فکر میکنم برای هیچ کدوم از بازیای جدید قدرتی بیشتر از نسل ۱۰ کارتای انویدیا نیازی نیست بقیش سیاست فروشه. اما در این بین استثناهایی هم هست که انگشت شمار هستن در مقایسه با نسل ۷ برای مثال که اکثر بازیا تجربه جدیدی رو ارایه میدادن. به طور کلی برای منی که تو دهه سوم زندگیم هستم و از ۱۰ سالگی به بازی های ویدیویی علاقمند بودم جز بازی های چند تا استودیوی معدود بقیه بازیا ارزش تجربه و تکرار بالایی ندارن دیگه و الان بیشتر اخبار بازیا رو دنبال میکنم. بعضی وقتا میگم که ای کاش میشد حافظم رو پاک کنم و بعضی بازی های شاهکار قدیمی رو دوباره تجربه کنم به امید حس کردن اون احساس هیجانی که بار اول موقع بازی کردن داشتم…
سلام دوست عزیز،ای کاش می شد باهاتون شخصا چت یا صحبت تلفنی کنم،به قدری به راهنمایی گرفتن از همدردی مثل شما احتیاج دارم غیر قابل باور هست،شماره تلفن گذاشتن تو نظرات احتمال زیاد تایید نمیشه از سمت سایت پس با اجازت ای دی تلگرام و اینستام رو میگذارم ،چون به محض فرستادن این پیام سایت رو میبندم و بر میگردم کنار باقی همستر ها برای دویدن وکلان فراموش میکنم من الان یک همسترم نه گیمر قدیمی که گیم به اندازه وعده های شام و نهار براش اهمیت داشته…!! اگر شما محبت کنید اگر این پیام رو دیدید به بنده پیام بدید،یک دنیا ممنون میشم.
بنده هم سی سالم هست،بنده هم از ده سالگی…بنده هم معتقدم بازی ها به سه دسته…بنده هم از گیم لذت نمی برم به خاطر فمنیست افراتی و بحث همایتافراطی از رنگین پوستان…
تفاوتی که داریم،البته استنباطم از طرز صحبت کردنتون اینه که شما اعتیاد به گیم رو پیدا نکردین،و از رشد شخصیتی اجتماعی و فردی وحتی کاری جا نموندین،بلایی که سر بنده اومد،دلیل و توضیح بیشترش اینجا در مقابل عموم دوستان جایز نیست،اما هرچه که بود لذت می بردم از عادت افراط گونم،تا شروع نسل نه..شروع شدن بحث فمنیسم و آنلاین شدن و روایت گنگ و فقط عرفانی سولز لایکها نه دنیوی توام با عشق و حالا عرفان و وضع نابسامان کشور و غم و اندوه همگانی…استارت یجور گمشدگی خودم درون خودم رو زد…و حالا از اول تابستون به اوج خودش رسیده…چنان وسواسی درونمه که تمام پس انداز چند سالم رو حروم کردم برای خریدن تلویزیون و ۴ تا تی‌وی عوض کردم!! یازده تا بازی از شش ماه قبل تا آخر سال میلادی رو شریکی خریدم با دوستم،همه ترسم شده این که هیچ کدوم تموم نکردم و هاردمم جا ندارم جدیدارو بریزم و همیجورم داره جدید میاد…احمقانه نیست؟!خواهش می کنم،هرکسی که سنش بالای سی ساله و تجربه ادغام گیم و دنیای واقعی زندگی تو ایران رو از پسش بر اومده…در حد چنتا پیامم شده…هر روز دارم با چیزایی که گفتم می‌جنگم برای اینکه دنیای خیالی رو از واقعی جدا کنم،میترسم همین روزا پاشم از خواب و دیگه خسته شم از جنگیدن…@zilarom
من به عنوان به عاشق گیم به طور میانگین فقط سالی یک بازی به لیست علاقه مندی هام اضافه میشه.
تمام عناوینی که در این مقاله ذکر شد رو با وسواس تحلیل کردم و مطمئن شدم سلیقه ی من نیست و لذت نخواهم برد، پس با خیال راحت صد درصد مطمئنم تنها بازی عقب افتاده ای که دارم مکس پین ۳ هست و تا زمان انتشار بازی بعدی سانتا مونیکا، ناتی داگ و یا راکستار، هیچ کاری ندارم جز مرور بازی های مورد علاقم.
یکی از مسائلی که گیمرای هم سن و سال ما رو زده میکنه دقیقا همین مسئله ست .
قدیمها فقط یه بازی کرکی تو کامپیوتر نصب میکردیم و صد درصد ازش لذت میبردیم و بعدش حذفش می کردیم و میرفتیم سراغ بازی بعدی .
الان بخاطر هزینه های زیاد مجبوریم ده تا بازی رو بریزیم تو کنسول و سرِ شروع کردنشون چنان وسواسی به خرج بدیم که خیلی از بازیها رو ناتموم گذاشتیم !
بالدرز گست ۳ مرزهای فروشو با همین روش تو پلی استیشن شکوند
بنظرم فقط انحصاری های عمیق سونی رو باید بازی کرد
به شخصه شاید سالی دو یا سه تا بازی جدید بگیرم که برام مهم باشه یعنی دو ویژگی اصلی یعنی داستان و گرافیک باهم باید داشته باشه حتما.
باقیشو به بازیای گذشته سرکی میکشم یا فیفا پلی میدم مثلا چندروز پیش دیدار مجددی با beyond two souls داشتم
اقا من دقیقا همینطوریم یه وسواس خاصی دارم که از زیر سنگ هم که شده باید پول جور کنم و بازیهای مورد علاقمو روز لانچ حتما پلی بدم واقعا بیماری بدیه که باعث میشه از بازی کردن زده بشم. اصن یجوری میشه حس میکنم بازی برام شده مث یه کار اجباری که فقط میخام تموم بشه و اخرشم لذتی ازش نمیبرم. امیدوارم بتونم روی این اخلاقم کار کنم
کاری که خودم میکنم اینه که به جای اینکه بخوام به همه بازی ها نوک بزنم، به جاش فقط یه بازی رو برای مدت ها بازی کنم که همین اخلاقم باعث شده که تو عمرم بازی های زیادی رو انجام نداده باشم اما اونایی رو که بازی کردم رو دوست داشتم
مثلا این قسمت مقاله میگه: “ماه ژوئن می‌تواند شما گیمرها را بکشد. ما Final Fantasy 16 ،Street Fighter 6 و Diablo 4 را تنها در یک ماه داشتیم که…..”
حقیقتا این نام ها هر چقدر هم که بزرگ و شاهکار باشن بازم به سلیقه من نمیخورن و دوستشون ندارم پس وقتم رو سرشون فقط برای همرنگ شدن با جماعت حدر نمیدم
جاش منتظر بازی مورد انتظارم میمونم یا اینکه یه بازی قدیمی که خوشم میاد رو بازی میکنم
مقاله‌ای بسیار مهم و مورد نیاز جامعه گیمینگ خصوصا از نوع ایرانی‌ش.
سپاس.
اره دقیقا همینه فیلمم اگه پشت هم ببینی لذتش کم میشه
این مقاله خیلی خوب بود. هم محتوا و هم فرم و قلم نویسنده 👌👌
من که به دلیل نداشتن یه پیسی خوب گیمینگ و کنسول حتی یدونه ام از بازیای جدیدو نمیتونم بازی کنم پس در نهایت انتخابی ندارم. همونطور که خیلیا اشاره کردن اگرم داشتم احتمالا انقدر درگیر میبودم که وقت استفاده ازشو نداشتم و این خیلی دردناکه که ادم مجبوره به خاطر زنده موندن از علایق قلبیش بگذره و چیزاییو که دوست داره کنار بذاره. اینطور که میبینم حالا حالاها ما ازین منجلاب نجات پیدا نمیکنیم تا بتونیم یه زندگی متعادل بین کار و سرگرمی داشته باشیم. خوش به حال اونایی که هم شرایطشو دارن هم زمانشو.
دقیقا این مسئله برای سینما هم صدق میکنه البته گیم که طولانی ترم هست
مسئله قابل بحثیه
داش گیمر نیستی ؟
آخه یجوری میگی انگار نیستی ولی زیر همه پستای گیم هستی
نیستم ولی طبق چیزی که میدونم نظر میدم این کامنتم گفتم این موضوع برای همه چی صدق میکنه
نمیدونستم باید قبل کامنت دادن از تو اجازه بگیرم
نمیگم اجازه بگیر ولی همه جا هستی کنجکاو شدم داش🤝
ادم مزخرفیم میدونم
شرمنده اگه تند حرف زدم
تصویر درستی از خودت داری😂(جهت فان )
درواقع پرسیدم گفتم اگه گیمری یکم باهات صحبت کنم ولی گفتم بنظر نمیاد گیمر باشی
در کل اوکی دیگه هیچی ولش کن میخواستم بگم ببین برای گیم مثلا من الان دارم بلک اپس سه و الدن رینگو میرم دو تا همزمان ولی دلیلش اینه الون رینگ اعصاب آدمو خورد میکنه (سخته ) از اون طرف عاشق کالاف دیوتی ام گفتم در کنار الدن یبار دیگه اینم برم شاید دو تا همزمان باشه اما دارم حال میکنم در کنارش تازه بازی انلاینم هست ولی در کل روزی تقریبا دو ساعت بازی میکنم بستگی به برنامه ریزی خودت داره من اصلا آدمی نیستم که بخوام سر سری تموم کنم برم ترجیح میدم از گیمم لذت ببرم .فک کنم تو سینما هم همین باشه
اره دقیقا ادم باید لذت ببره
تو سریالم اگه هی بخوای به زورم شده زود تموم کنی بعد پایانش میگی ایکاش بیشتر طول میکشید
به قول معروف از مسیر هم لذت ببر نه فقط مقصد
احسنت بهت👍
برام خیلی جذابه که بیشتر از گیم به فیلم و سریال علاقه داری منم گهگداری در روز فیلم و سریال نگاه می کنم
شاید برات خنده دار باشه ولی من تازه شروع کردم به دیدن سریال واکینگ دد و الان هم فصل ۱ قسمت ۴ هستم
و فقط د لست آف آس رو تا آخرش دیدم
اتفاقا این موضوع ذهن منو چند وقته خیلی درگیر خودش کرده بود که ادم با این وقت کم چجوری میتونه به تموم کردن این همه سریال و فیلم و گیم یا حتی کتاب برسه؟
باید خیلی گزیده انتخاب کرد.. حتی اگر برای یه بازی هزینه زیادی کردیم و کل دنیا هم ازش تعریف میکنن حتما لزومی نداره تمومش کنیم اگر بهمون لذت نمیده و خوش نمیگذره بهمون. خود من اسکایریم رو برای اولین بار پارسال رفتم سراغش چند ساعت بیشتر نتونستم تحملش کنم گذاشتمش کنار در عوض بالای ۳۰۰ ساعت الدن رینگ بازی کردم.. نه ول کردن اسکایریم خجالت داره نه اینهمه الدن رینگ بازی کردن افتخار!! سراغ استارفیلد هم نمیرم چون با بازیهای بتسدا خاطره خوبی ندارم هیچ وقت نمیتونم ارتباط بگیرم باهاشون..
من خودم همیشه بدم میاد چند تا بازی رو سیستمم باشه ولی در کمال ناباوری هیچ وقت زیر ۴_۵نیست…
و همیشه هم وقتم کم میاد.مخصوصا با وجود اینکه الدن رینگ بازی میکنم…در کنارشم رد دد و لست اف اس…
همیشه وسواس دارم تو این قضیه…ولی جدیدا دارم رو خودم کار میکنم که خب وقتی الا دوست داری الدن رینگ بزنی،خب بزن اون یکیا میتونن صبر کنن😅
خیلی حق بود👌🏼👌🏼 خودم این اشتباه رو چندبار انجام دادم، یکیش سر همین اساسین والهالا نکبت بود که ۶۰ ساعت از عمرمو هدر کردم پاش زجر کشیدم لحظه به لحظه اش انگار قراره پول بگیرم پاش!!! البته بازم خدارو شکر نصفه ولش کردم، یکی هم سر رزیدنت اویل ویلیج بود که به خودم فحش میدادم من چرا دارم این زباله رو بازی میکنم!!!
«کاری را انجام دهید و به سراغ تجربه‌ای بروید که شما را خوشحال می‌کند». منظور از گیمینگ، سرگرمی است و وسواس به هر چیز جدید، نقطه‌ی مقابل آن به شمار می‌رود..
.
.
انقدر دلم میخواد به خاطر این جملت اقای نویسنده بهت بگم نوکرتم که نگو.
خیلی درست بود این متن هرچند ممکنه ادم درستی برای تایید این حرف نباشم چون من اخرین بازی بزرگی که میتونم بگم جوویدم الدن رینگ بود قبل از اون اسکاییرم(یعنی فاصله زمانیو خودتون حساب کنید) مشکل ناموسی دارم با این بازیا همونجا که باس یه جا بشینی به چرت و پرتای بقلی گوش بدی تا به نقطه ماموریت برسی کمک میکنه این بازیو حذف کنم یا مین کوئستو تموم کن گشتو گذار ماموریت های فرعی که کلا هیچ دلیلش میتونه من باشه یا دلیلش میتونن بازیا باشن که فقط تکرارین هیچ تفاوتی نمیبینم بین این بازیا (بازی بدون چالش . گیم پلی در حد بازی سونی یک .بدون نو اوری. یه داستان طولانی قابل پیشبینی و فقط و فقط گرافیک) من چندین ساله گیمرم تقریبا بیشتر ترند های گیم رو دیدم (از دوران پلتفرمینگ وبیتم اپ گرفته تا fps و rts گرفته تا هک ان اسلش ها روگ لایکا )با همشونم حال کردم اما ترند جدید که میشه اپن ورد رو اصلا نمیپسندم اما بازم میگم ممکنه سلیقم باشه اما خوشبختانه دارن از این ترندم میکشن بیرون
خسته نباشید مقاله باحال و حقی بود
این قشنگ ترین محتوایی بود که امروز دیدم.
وسواس لذت رو ازت میگیره
واقعاً مطلب جالبی بود و کاملاً با شما موافقم
بازی های قدیمی بسیار زیادی هست که ارزش تجربه دارن و خیلی هامون هنوز سراغشون نرفتیم.
شخصاً الان دارم metro last light رو بازی میکنم و باید اعتراف کنم که تا الان تجربه‌ی بسیار جذابی بوده.
همیشه درکنار بازی های جدید، تجربه‌ی آثار قدیمی هم در برنامه داشتم و همین باعث میشه از گیمینگ بتونم همچنان لذت ببرم.
چقدر مقالات شما خوب واقعادمرسی این درد خیلی ها هست یکی از دوستان به من همینو میگه من چون نسل هفت و هشت کنسول نداشتم سبستمم هم ارتقا نداده بودم تو اون سالها گذر نسل هفت و هشت از شروع تا اتمام که چهارده سال بود درگیر درس سربازیرو بعد کار شدم تا اخرای نسل هشت دوباره کنسول گرفتم و بعد نسل نه با گنسولدشروع کردم برای همین از کلی بازی عقب موندم برای همین چون از هفت سالگی گیم میزدم از نسل چهارم نداشتن کنسول یا سیسنم اکن دوران ضربه بود واسم برای جبرانش باید حسابی بازی ها رو نه حالا عجله ای اما دو تا بازی با هم که دوسنم همیشه سرزنش میگنه منو میگه داستان ها قاطی میشن غرق داستان نمیشه ادم اعتراف میکنم یکی از مشکلاتم اینه میخام موقع صحبت کردن بگم این بازی تجربه کردم نجربیات خودمو بگپ ولی الان کم کم این عادت کم کردم من تو دو سه سال اخیر چه از طریق گیم پس و چه از طریق اجاره دیسک بازی خیلی بازی تموم کردم از نسل هفت و هشت خیلی ریاد رفتم و تفریبا سی درصد بازی های نسل نه هم تموم کردم و به لطف گیم پس بازی ها زیادی روز عرضه پلی دادم که های فای راش یکی از لذت بخش تریناش بود واقعا بازی ها نقش افرینی زمان ریادی رو میخواد خیلی زیاد ماموریت های جانبی شخم زدن مپ فالوت چهار دراگون ایج مس افکت لیجندری سگانه دیابلو بالدر گیت الانم استارفیلد اصلا نمیتومی صبح تا شب کار نکنی بازی کنی باز پشت هم نمیرسی خط داستان فقط تازه بری همه اینا با همومنظور تو زمان مثلا دو هفته بتونی هم زده میشی بخاطر هیجان و هایپ ریاد که ویگرتن دارن رک تو هم اثر میزاره انیمه تایتان ها رو معروفترین دیگه انقدر این شاحه اون شاخه رفتم یه فصل کاملم نتونسنم ببینم حالا که سالها گذشته ازش وسواس زیاد یه نو بیماری
اینجانب تایید میکنم. بعد ۶۰ ساعت الدن رینگ زدن خسته شدم ، رفتم ایول ۴ رو که نصفه گذاشته بودم تموم کردم بعد یه چند تا بازی رو هم امتحان کزدم دیدم دیگه هیچی حال نمیده.
بعد ۲ هفته تازه دیروز دیدم pizza tower عجب فازی داره
با تشکر چه مقاله زیبا و دلنشین ی که در من تاثیر گذار بود . امیدوارم همه بتونن بهش عمل کنن.ویکی دیگه از مسائلی که من رو بیشتر از گیم دور کرده غیر از وقت کم , شبکه‌های اجتماعی هستن که متأسفانه الان دارم میبینم زمان بیشتری را از من گرفتن تا خود گیم ها و این خیلی حس بدی بهم میده ولی باز فردا روز از نو روزی از نو … خوشحال میشم اگر کسی راهکاری بهم بگه 🙌🫶