نقد سریال 3Body Problem | آیا ما در این جهان تنها هستیم؟
سریال 3Body Problem جدیدترین محصول نتفیلکس است که فصل اول آن در سال جاری منتشر شده و گویا دو فصل دیگر از آن در راهست.
این سریال علمی تخیلی دست بر روی مسئله مهم و جذابی گذاشته است: آیا ما در جهان تنها هستیم؟ همین پلات جذاب به تنهایی کافی است تا هر مخاطبی را پای تلویزیون بکشاند. اما اینکه سریال بتواند مخاطب را مجذوب اثر خود نگه دارد، موضوع دیگری است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. به هر حال این سریال جذابیت خود را تنها معطوف به پلات خود نکرده و تیم نویسندگی و بازیگری آن عملا از سریال گیم آو ترونز هستند و این موضوع نیز از ویژگی‌های 3Body Problem است. همچنین لازم به ذکر است که این سریال بر اساس یک رمان چینی به همین نام اثر لیو سیشین ساخته شده است. پس از مجموعه تلویزیونی چینی ۲۰۲۳، این دومین اقتباس از این رمان به‌شمار می‌رود.
با اجازه دوستان قصد دارم نقد خود را از جایی شروع کنم که فکر میکنم درک آن به درک هنر و حتی سینما کمک شایانی می‌کند. پس امیدوارم انسجامی که در ذهن بنده هست، در پایان در ذهن دوستان نیز شکل بگیرد.
هنر و هر مدیومی از آن، در تبارشناسی‌اش به جایی برمی‌گردد که سرگرمی اصلی‌ترین هدف آن بوده و برای مخاطبین عام خلق می‌شده است. پس اگر هدف یک هنرمند خلق اثر فلسفی باشد، باید آن را از مدیوم عام بودن به زبان بیاورد. و در خلق اثری جدی‌تر باید به سراغ مقالات فلسفی برود. به قول آقای احمدرضا احمدی شاعر بزرگ ایرانی که گفت: من اگه بخوام یک شعر خیلی سیاسی با درون مایه سیاسی بنویسم، همون بهتر که یه مقاله سیاسی بنویسم تا شعر.
پس حداقل برای من چنین بوده که هر فیلم و سریالی برای من نیز هست. یعنی این ادعا که اگر فیزیک نمی‌فهمی Body 3Problem نبین؛ ادعایی بسیار غیر هنری و اشتباه است. وقتی نتفیلکس 3Body Problem را انتشار جهانی کرده است، من نیز جزو این جهان هستم و سریال باید برای من نیز قابل درک می‌بود. پس در اولین مرحله چنین ادعا میکنم که سریال 3Body Problem برای مخاطب عام بسیار گنگ و پُر از مسائل علمی است که مخاطب عام هیچ از آن‌ها نمی‌داند و ندانستن این مسائل باعث می‌شود که مخاطب نتواند همراه این داستان و این فضا شود. برای مثال در قسمت‌های میانی سریال 3Body Problem زن دانشمند چینی و پلیس چینی-بریتانیایی درباره نظریه انیشتین و این که هیچ چیزی نمی‌تواند بالاتر از سرعت نور باشد، صحبت می‌کنند و این صحبت‌ها چنین نیست که مثلا در قالب دیالوگ این موضوع نیز برای مخاطب قابل درک باشد، بلکه صحبت‌ها بسیار مهم و خارج از درک مخاطب عام است. یا مثلا در اصلی‌ترین ادعای سریال، فضایی‌ها با پروتون موفق می‌شوند جهان انسانها را تحت سلطه خود دربیاورند؛ سوال من در این است که وقتی نحوه کارکرد پروتون توضیح داده می‌شود، مخاطب دقیقا کجای داستان ایستاده؟ چه چیزی می‌فهمد و چگونه همراه می‌شود؟
البته درست است که 3Body Problem به سراغ حرف‌های بزرگ رفته اما تا جایی که سواد کمِ بنده اجازه می‌داد، پی بردم که تیم نویسندگی در مسائل علمی آنچنان هم دقیق نبوده و سریال پُر از باگ‌های علمی است.
هشدار اسپویل
بر فرض مثال آدم فضایی‌ها ادعا می‌کنند که می‌توانند هر کاری که دلشان می‌خواهد را انجام دهند و به قول خودشان قادر مطلق هستند. آن‌ها نقشه خود را چنین عنوان می‌کنند که قصد دارند دانشمندان را کشته و یا به طریقی حذف کنند تا بشر نتواند پیشرفت کند. اگر دشمن این قابلیت را دارد که دانشمندان را بکشد و این چیزها، چرا کل انسانها را نمی‌کشد تا به یکباره از شر بشر خلاص شود؟
یا مثلا سوال مهم‌تر این می‌تواند باشد که این تمدن پیشرفته که این قابلیت‌های مهم را دارد، یعنی قادر نیست مشکلات خود را حل کند؟ مشکلاتی که در دنیای پیشرفته آن‌ها خیلی هم قابل حل است.
یا اصلی‌ترین باگ به نظر من ارتباط برقرار کردنِ فضایی‌ها با آدم‌هاست. چگونه این امکان وجود دارد که موجوداتی از آن سوی کهکشان، بتوانند زبان انسان را بفهمند و با او ارتباط برقرار کنند. انسان طی میلیون‌ها سال زبانی را اختراع کرده است که به نوعی جهان اوست. یعنی یک درجه این ور یا یک درجه آن ور باعث میشد تا انسان به شکل کنونی خود ارتباط برقرار نکند. اما فضایی‌ها از آن سوی جهان دقیقا به زبان‌های انسانی با ما ارتباط برقرار می‌کنند و حتی تهدید هم می‌کنند! (تنها نوع درست این مورد را در فیلم Arrival دیدم، جایی که این ارتباط تا پایان میسر نشد) نکته جالب نیز در این است که به هنگام چنین مواجه شدن‌هایی، 3Body Problem تنها به این پاسخ بسنده می‌کند که آن‌ها پیشرفته هستند. اگر قرار بود انسانها به این پاسخ ساده بسنده کنند، نه فیزیکی بود، نه پیشرفتی و نه علمی. از طرفی هم پیشرفته بودن این فضایی‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. بر فرض مثال چگونه ممکن است که این موجودات به قدری پیشرفته باشند که بتوانند همه‌چیز جهان ما را در کسری از ثانیه بدانند، اما از آن طرف ندانند که دروغ یعنی چه؟!
باگ دیگری که به شخصه نظر بنده را جلب کرد، استفاده از بمب اتم برای فرستادن فضاپیما به نقطه مورد نظر بود. چگونه سیصد بمب اتم را به فضا فرستادند؟ طبق اطلاعات خود سریال، این عمل ممکن است تا سال‌ها به طول بیانجامد. از طرفی چگونه نیروی حاصل از انفجار آن، فضاپیما را به جلو هُل می‌دهد و باعث نابودی آن نمی‌شود؟ بمب اتم در یک قدمی فضاپیما منفجر شده و نیروی آن تنها محرک شد و تخریب نکرد!
با اینکه ایرادگیری از فضای فیزیکی سریال 3Body Problem در تخصص بنده نیست و قطعا دوستانی که سوادی در این زمینه دارند، بهتر متوجه اشتباهات و نکات مثبت خواهند شد. اما یک مورد دیگر نیز وجود داشت که نظر مرا جلب کرد. دانشمند چینی (پیرزن) در جایی از سریال درباره حرکت با سرعتی فراتر از سرعت نور سخن می‌گوید و این درحالی است که این موضوع از بابت علمی غیرممکن است. طبق نظریه جناب انیشتین هیچ جسم یا موجی نمی‌تواند در فضای آزاد با سرعتی بیشتر از سرعت نور حرکت کند. چرا که در این صورت زمان معنی خود را از دست می‌دهد و از طرفی طبق نظریه بوزون هیگز تنها ذراتی قادر به حرکت با سرعت نور و یا نزدیک به آن هستند که هیچ درگیری با میدان بوزون هیگز نداشته باشند؛ پس برای حرکت در این سرعت باید عملا بی وزن بود. حال این بی وزنی را با فضاپیمایی در نظر بگیرید که می‌خواهد با این سرعت حرکت کند!
سریال در آغاز چنان بر طبل رسوایی رازهای آفرینش می‌کوبد که انتظارات بیننده را بالا می‌برد. جستجوی خدا، هوش کیهانی، ماتریکس، جهان‌های موازی و… مسائلی هستند که تمام فکر بشر را مشغول کرده‌اند و شروع طوفانی سریال و دست گذاشتن روی همین موارد، این نوید را می‌دهد که با یک شاهکار روبرو هستیم. اما متاسفانه هر چه از آغاز سریال فاصله می‌گیریم، هدف اولیه از یاد می‌رود و در قسمت‌های پایانی باز هم کلیشه جنگ انسان و موجودات بیگانه پابرهنه میان موضوعات اساسی می‌دود. به دور از مسائل فیزیکی سریال 3Body Problem عمده مشکلات خود را در روایت داستان و همچنین تیم بازیگری خود دارد. روابط میان کاراکترهای اصلی هیچ ساخته نشده و این روابط حتی در ادامه داستان، سریال را به بیراهه می‌کشند. مثلا الکس شارپ در نقش ویل داونینگ را در نظر بگیرید. تا میانه داستان کاراکتر فرعی و صرفا مکمل است. اما ناگهان داستان در میان جنگ عظیم فضایی پا به داستان عاشقانه او می‌گذارد. ویل سرطان دارد و دوربین در کلوزآپ‌های بسیار بد، دست از سر این کاراکتر برنمی‌دارد. او مشتی دیالوگ کاملا بی معنی و حوصله سر بر را گفته و مخاطب را از داستان اصلی دور می‌کند. او چنان عاشق دختر چینی است که برای او ستاره می‌خرد و گریه زاری می‌کند. اما هیچ پیش زمینه‌ای از عشق این دو وجود ندارد و حتی وقت مخاطب را هم تلف می‌کند. از طرفی خود آن دختر چینی، از بابت بازیگری و کاراکتری این قدرت و توان را ندارد که به شخصیت اصلی داستان تبدیل شود و مثلا بخواهد دنیا را نجات بدهد. به نظر من تنها کاراکتر خوب سریال که حداقل تیپ داشت، جان بردلی در نقش جک رونی بود که آن هم خیلی سریع حذف شد.
در کنار تمام کاراکترهای ضعیف سریال 3Body Problem، یک کاراکتر ضعف مهمی را به دوش می‌کشید. دانشمند و پیرزن چینی. از او به عنوان نابغه یاد می‌شود و قدرت درک او در فیزیک مثال زدنی است. اما برخلاف ادعای سریال، تنها چیزی که مخاطب از او می‌بینید، یک پیرزن افراطی فرقه محور است که اصلا شبیه دانشمندان نیست. سرور ما و پروردگار ما، از زبان یک فیزیکدان برجسته بسیار مسخره است. البته این را هم بگویم که سریال 3Body Problem به دوستان فرقه‌ای فرصت زیادی می‌دهد. آن‌ها در بخش عمده‌ای از سریال حضور دارند و اصلا پدیدارشناسی دین در آن‌ها مفهومی ندارد. مخصوصا دختر بریتانیایی که به نوعی نماینده این فرقه است و با بازی بسیار بد، وقت سریال را می‌گیرد.
سریال 3Body Problem بر روی فضای آخرالزمانی تاکید بسیاری دارد. گویی هدفش نه مقابله با فضایی‌ها، بلکه هدفش به تصویر کشیدن ترس بشر از چنین رویدادی است. مثلا وقتی این موضوع که فضایی‌ها می‌خواهند به زمین بیایند، رسانه‌ای شد؛ مثل تمام کلیشه‌های موجود در فیلم‌های فضایی، دوربین به سراغ اخباری رفت که آشوب در جهان را به تصویر می‌کشد. خیابان‌ها غارت شده‌اند؛ مردمِ ترسیده به جان یکدیگر افتاده‌اند و از طرفی دولت‌ها حکومت نظامی اعلام کرده‌اند. اما دقیقا در چند دقیقه بعد وقتی که خیابان‌های شهر نشان داده می‌شود، عملا خبری از آشوب و حکومت نظامی و این چیزها نیست!
البته به نظر من سریال 3Body Problem همچنان جذابیت خود را دارد. اما این جذابیت تنها و تنها مدیون پلات است. آدم فضایی‌ها همواره برای بشر موضوعی جذاب و در عین حال ترسناک بوده‌اند. هر فیلمی در این موضوع این برگ برنده را دارد که مخاطب را میخکوب کند تا به او نشان دهد چه ویرانی‌هایی به بار خواهد آمد. اما سریال 3Body Problem ضربه را از روایت می‌خورد. یعنی پتانسیل تبدیل شدن به یک اثر هیجانی و جذاب را دارد، اما ناتوان در ساخت این فضای مخصوص با آدم‌های مخصوص است. به نظر من همین موضوع، احتمالا باعث شود تا سریال 3Body Problem ادامه‌دار نبوده و کنسل شود.
در پایان از دوستان خواهش میکنم که نقد را کامل خوانده و صرفا با نتیجه‌گیری بنده، درباره این سریال تصمیم نگیرند. اما در کل چنین می‌شود گفت که سریال 3Body Problem پتانسیل تبدیل شدن به یک اثر تماشایی و هیجانی را داشت، اما روایت بسیار گنگ و همچنین تیم بازیگری ضعیف و همچنین باگ‌های فیزیکی باعث شد تا این سریال حداقل از نظر بنده به اثری خسته کننده با چند هیجان کوچک تبدیل شود.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد
- چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟
- مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴
- گزارش: Intergalactic: The Heretic Prophet شامل عناصر وحشت خواهد بود
- برخی توسعهدهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازیهای AAA دیگر امکانپذیر نیست
- تعجب تهیهکننده Gears of War نسبت به رویکرد Assassin’s Creed حول روایت در ژاپن
- دیجیتال فاندری ۳ بازی برتر سال ۲۰۲۴ از نظر گرافیک بصری را مشخص کرد
- ۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ به انتخاب آرمین مُکاری، نویسنده
- استراتژی ریسکی Xbox که ۱۰ سال آینده آن را تعریف خواهد کرد
- ۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ از دید تیم تحریریه گیمفا
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game 
نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه 
بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت 
۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer 
پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد 
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
تاریخ اکران بازسازی فیلم Anaconda مشخص شد 
بهترین فیلم‌های دیزنی شبیه به انیمیشن Moana 
نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد 
جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف
- نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد
- جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف
مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴ 
چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟ 
برخی توسعهدهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازیهای AAA دیگر امکانپذیر نیست 
پلی استیشن می‌خواهد بازیهای قدیمی خود را احیا کند 
تریلری از همکاری Squid Game و Call of Duty Black Ops 6 منتشر شد + تاریخ انتشار 
مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد 
تعجب تهیهکننده Gears of War نسبت به رویکرد Assassin’s Creed حول روایت در ژاپن 
کارگردان Astro Bot: فکر نمیکردیم جایزه بهترین بازی سال را ببریم
- نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game
- نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه
- بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت
- ۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer
- پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- تاریخ اکران بازسازی فیلم Anaconda مشخص شد
- بهترین فیلم‌های دیزنی شبیه به انیمیشن Moana
- جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف
الیویا هاسی در گذشت
نظرات
🟢 درود به سردبیر عزیز سایت
لطفا سریال‌هایی‌ها را نقد و بررسی کنید
که تمام فصل‌های مربوطه‌ی آن کامل شده باشد
همچون همین سریال…
سپاسگزارم🙏🏻💚
به شدت این سریالو پیشنهاد میکنم موسیقی و هیجانش به شدت خوبه خصوصا که رامین جوادی درست کرده موسیقیشو و مسئله ای هستش سریالو نمیشه توسط یه فصل قضاوت کرد باید فصلای دیگش بیاد و پاسخ به سوال نویسنده که گفت چطور بمب اتم اسیب نمیزد به فضا پیما که اگه شما یادتون باشه جین میاد به آگی میگه یه سپر نانو میخواد برای فضا پیما طراحی کنی که بمب اتم نتونه بهش اسیب بزنه که در نهایت اینکارو براش میکنه
سلام دوست عزیزم
شما دقت نکردید به سوال طرح شده بنده. من در اول نقد نوشتم که این سریال باید از مدیوم مخاطب عام مطرح بشه. اینکه نانو چی هستش یه سوال مهمه و این که چجوری این سپر ساخته شد و اصلا چجوری کار میکنه و اصلا آیا این مسئله علمیه یا نه، یه سوال دیگه که حتی کوچکترین اشارات هم بهشون نشد.
صرفا سریال میخواد که ما چشم بسته بهش اعتماد کنیم و این حداقل برای من ممکن نیست.
مشکل شما اینکه فکر میکنی داری مستند علمی تماشا میکنی، پس همش برای هرچی که در داستان میبینی دنبال جوابهای منطقی و علمی میگردی. درحالیکه اسمش روشه، “علمی-تخیلی” نه “علمی-واقعی”. وقتی در داستان دانشمندی میتونه فیبری اونقدر نازک که حتی دیده نمیشه و اونقدر محکم که الماس رو میبره بسازه، پس میتونه یه سپری مقاوم دربرابره انفجاره هسته ایی هم بسازم.
اینکه شما میخوای پدیده ایی تخیلی و نیمه علمی در داستان رو برات با فرمول، منطق و علم دنیای حقیقی توضیح بدن و اثبات کنن خنده داره :)))
قبلاً هم در نقد سریال Fallout بهت گفته بودم، شما بدرد نقد آثاره ژانر علمی-تخیلی نمیخوری.
سوال: “چرا دشمن کل انسانها را نمی‌کشد تا به یکباره از شر بشر خلاص شود؟”
جواب: چطوری کلّ انسانها رو بکُشن؟ انتظار داری ۸ میلیارد نفر رو مثل دانشمندان وادار به خودکشی میکردن یا تک-تک توسط فرقه انسانی که اونا رو قبول داشتن به قتل میرسوندن! تنها راهی که برای کُشتن کلّ بشریت به ذهن میرسه، وقوع یک جنگ اتمی فراگیر هست که نتیجه اش علاوه بر نابودی انسانها، نابودی سیاره زمین هم هست. مگه فرازمینی های سریال مغز خر خوردن که با اینکار سیاره ایی رو که میخوان بهش مهاجرت کنن دستی-دستی نابود کنن؟! تازه اونا میخوان بیان زمین انسانها رو برده کنن و ازشون سوءاستفاده کنن.
…
سوال: ” این تمدن پیشرفته که این قابلیت‌های مهم را دارد، یعنی قادر نیست مشکلات خود را حل کند؟”
جواب: اگه میشد مشکلاتشون رو حلّ کنن که خب میکردن. اونا درباره نحوء آشفته حرکت سیاره اشون بین ۳ خورشید هیچکاری از دستشون ساخته نبود. بارها از صفر تمدن ساختن ولی بعدش بخاطره گرما یا سرمای بسیار بسیار شدید تمدنشون نابود شد و مجبور شدن دوباره از صفر شروع کنن. دیگه از این چرخه بی حاصل خسته شده بودن و راه حلّ رو در ترک سیاره و رفتن به سیاره ایی با اوضاع حیات بهتر میدیدن. اینطوری مشکلشون رو حلّ کردن.
خیلی از مشکلاتی که توی متن نوشته جوابشون مشخصه
ولی اتفاقا مشکلات دیگه هست که اشاره نشده
مثلا اینکه کارکتر Thomas wade خیلی یهویی ایده های عجیب و دور از ذهن ارائه میکنه یا بعضا احمقانه
اون سکانس کشتی و نانوفیبر ها با اینکه خیلی جذاب و جدید (و حال بهم زن) بود ولی با عقل جور در نمیاد
اینا با خودشون نگفتن ممکنه هارد درایو هم از وسط نصف بشه یا یه بلایی سرش بیاد
ولی به طرز خارق العاده ای کاملا سالم موند :/
حتما توجیح اینم مثل باز شدنش بخاطر خواست پروردگار بوده D:
درکل ازینجور سوالا زیاده ولی اگه بخایم اینطوری به هر سریال نگاه کنیم که سرگرمی ازبین میره
اشاره به تمام مکشلات سریال حقیقتا سخت و غیر ممکنه. صرفا یک دید کلی با چند اشاره کوچک ممکنه.
از طرفی این کشتی یه چیزیش جالب بود که اصلا نیازی به این عمل نبود. اینا که اینقدر قوی و زبده هستن، می تونستن یه گروه خیلی حرفه ای و کوچک بفرستن توی کشتی و هارد داریو رو به دست بیارن و کل کشتی رو هم تسلیم کنن.
در صورتی که میخواستن یک عملیات نفوذ به کشتی رو با نیروهای زبده انجام بدن، به راحتی شناسایی شده و مطمئناً تا قبل از اینکه دستشون به هارددرایو برسه، هارد معدوم میشد.
درحالیکه عملیات با نانو فیبرها، حمله ایی کاملاً غافلگیرانه، غیرقابل ردگیری و دفع بود که نه تنها دشمن متوجه اش نشد، بلکه حتی نفهمید از کجا و چطور خورده.
قطعاً این عملیات ضریب ریسک هم داشت. اینکه ممکن بود طّی عملیات خود هارددرایو آسیب ببینه. ولی از عملیات نفوذ که احتمال شکست بالاتری داشت و مطمئناً لو میرفت (لو رفتنش هم مساوی معدوم شدنه هارددرایو بود) خیلی بهتر بود و ضریب ریسک پایین تری داشت.
این فیلم حتی ارزش یبار دیدنو هم نداره واقعا کسل کننده و حوصله سر بر بود
*سریال
بستگی به سلیقه داره. اگه دنبال دیدن اکشن و صحنه های مهیج و درام های پیچیده باشی، قطعاً این سریال برات کسل کننده است. ولی اگه دنبال یه داستان علمی-تخیلی غیر کلیشه ایی باشی سریال خیلی خوبی هست.
چرا فظاییا به یه سیاره خالی از سکنه نمیرن اونجا زندگی کنن؟
نکته اینجاست که جهان هستی بسیار بسیار بسیار… پهناور هست. اینکه بشه یه سیاره با شرایط مناسب حیات (مثل زمین) پیدا کرد خیلی سخته. نمیشه همینطوری دل به فضا زد و بدون هدف دنبال چنین سیاره ایی گشت. برای همین San-Tiها وقتی پیامی از انسانهای کره زمین گرفتن، فهمیدن که این سیاره اونقدر شرایط مناسبی برای زندگی داره که یک حیات هوشمند و پیشرفته درش شکل گرفته. پس برای زمین ما دندون طمع تیز کردن.
همین جاست که در فرضیه “جنگل تاریک” اهمیت سکوت کردن مشخص میشه. در جنگلی تاریک، ناشناخته و احتمالاً پُراز موجودات خطرناک. اگه جای خودت رو لو بدی، ممکنه به قیمت از دست دادنه جونت تموم بشه.
ولی بازم خطر و ریسکه گشتن کم تره
نقد خیلی خوبی بود لذت بردم از خوندنش مرسی آقای کریمی🤍✨
ممنون از کامنت پر مهرت.
سریال بدی نبود.اما توی زمینه ی علمی تخیلی به نظرم حرفی واسه گفتن داشت و از لحاظ موسیقی و داستان و فیلمبرداری هم به نظرم خوب بود ولی توی زمینه ی بازیگری ضعف کاملا مشهودی داشت.
به نظرم ارزش یک بار دیدن رو داره.
پ.ن:فکر کنم دوباره منتقد سریال رو نگاه نکرده و داره با منطق بی نظیر و مثال زدنیش سریال رو بررسی می کنه
میدونم انتقاد پذیر نیستید و تایید نمیشه اما نظرم و میگم . خیلی ساده و سطی نقد میکنید . یا نظر شخصیه یا کپی پیست یه سایت خارجی . سطح نقد ها چه در حوزه فیلم چه بازی خیلی خیلی سطحی و کاملا نظر شخصیه .
نباید گفت یک فیلم تخیلی بلکه یک فیلم ت… تخیلی
من تعجب میکنم آقای کریمی دیده فیلم dune 2 چه مضخرفی بود اینو ندید البته در پایان توضیحاتی دادن ولی مثل اینکه عمق فاجعه باور نکردن.
یک فیلم صرفا سیاسی با پیام های فرقه گولبالیستی بود که همش خا..مالی چینی ها میکرد تمام ملت تاریخ پیشین بشر چهار تا چینی خرابن . قهرمانان عصر جدید هم چینی هستن
ماموران دیگر هم از این ملت های هیچکاره مثل بلال حبشی تا آفریقایی آمریکایی لاتین
در نهایت یک چهار تا سیم نامریی مردم با بچه ها تو کشتی نصف میکنه که یعنی سکانس خفنش بود
فضایی ها هم یک پیام مخابره میکنن شما حشره هستید.
حالا چرا حشره؟ چون قصد توهین به ذات انسانیت پیام فیلم هست. یعنی انسان در برابر بیگانه هیچی نیست
خلاصه من که چیز توی این فیلم ندیدم
فیلم تخیلی میخوای سریال lost بیست سال پیش ببین که شرف داره به این سریال خرابه
این سریال براساس مجموعه کتابی چینی نوشته نویسنده چینی Liu Cixin ساخته شده. میخواستی قهرمانان کتاب کیا باشن؟؟؟؟؟
جناب esmaaiel_63
شما احتمالا اطلاعاتی پر از دنیای فیلم دارید و فیلم های زیادی دیدن ولی این کافی نیست و باید ثمره این راه را نشان دهید همانند فارغ التحصیلی از دانشگاه که اکنون باید با مقاله علمی و خدمت به جامعه راه خود را به انتها رساند
مثلا همین فیلم که به نویسنده و کتابش اشاره کردید (من نمیدونستم)
ولی میدونستم که به وضوح دارد تبلیغ چین کمونیست را می کند که با این چیزی که شما اشاره کردید دیده ام به یقین منجر شد. که چینی ها پشت قضیه هستن
نتیجه این فیلم چی بود چین کمونیست امید آینده بشریت است.
و اینکه فیلم ضعف های سینمایی زیادی داشت + پیام حال بهم زنش من اصلا خوشم نیومد
و بدانید اینکه بدانید نویسنده کیست – کارگردان کیست از کدام کتاب رمان داستان الگو گرفته فقط بخشی از دانستن است
آهان… اگه توش آمریکا امید آینده بشریت بود، جنابآلو دوست داشتی.
…
شما بهتره همون سریال ت/خ/م/ی-تخیلی Lost رو نگاه کنی.
با دیدگاهت به lost که دیگه معلوم هیچی بارت نیست
هم با طرز حرف زدنت معلومه
همون یاسین تو گوش خ… خوندن ، بحث باهات بی فایده ست
میتونم بپرسم مدرک آکادمیک شما کجاست؟
سلام دوست عزیزم
چقدر خوبه که باعث میشید بحث بازتر بشه و درنهایت در یک سیر دیالکتیکی نقد جدی تر. ممنون. این دقیقا چیزی هست که جامعه نقد ایران نیاز داره.
من در نقد فیلم Everything Everywhere All at Once نوشته بودم اون موقع ها که این فیلم مزخرفه و هالیوود و آمریکا داره به چینی ها باج میده. قبل از اون هم که به یک بازیگر معمولی چینی در فیلم Minari اسکار دادن! البته این موضوع بعد از کرونا خیلی جدی شده که همه دارن به چینی ها باج میدن. همون طور که شما فرمودی این سریال هم باج دادن به چینی ها بود. اما واقعا این سریال در حدی نیست که بهش بها بدیم. فیلم تل ماسه که گفتین، اثر بسیار جدی و حتی مهمی هستش. به نظر من بده اما مهمه. اما این سریال در دید کارشناسان سینما و دوستان جدی سینمایی واقعا چیزی نیست. صرفا یه چیزی شبیه سریال Invasion بود.
حتی مسئله سه جسم، ایرادات زیادی تو دوربین و کلوزآپ هم داشت که اشاره کوچکی کردم.
به هر حال بعد از خوندن کامنت شما فکر میکنم که بهتر می بود به این مسئله جدی تر پرداخته و بحث رو باز میکردم.
ممنون.
آقای کریمی برادر عزیز اولا تشکر بابت توجه شما
باور فرمایید پرداختن به مسال سیاسی و پیام و اهداف فیلم یک کار حاشیه ایی نیست بلکه واقعیت و یک عمل الزامی و درست است.
ما که اسمش یک جامعه مصرف کننده بگذاریم یا جامعه مخاطب با محصولات هنری و رسانه ایی که با چندین تامین کننده مالی و شرکت ساخته و بنا بر اهدافی متفاوت به جامعه عرضه میشن که اهداف تجاری و کسب سود یکشون و رساندن محتوا و داستان و بعضی با پیام های سیاسی بدنبال هستند
عده ایی از ضعف و خلا خالی بودن فکری خودشون اجازه تحلیل و بحث به خود نمی دهند و در مواجه با دیدگاه دیگران موضع مخالف یا تخریب میگیرن
در پایان با دیدگاهتون موافقم و ادامه دهید چون آخر یک نقد و مقاله در سایت خبری یا مجله یا کتاب منجر به یادگیری خواهد شد
موفق باشید عزیز
نقد شما رو مطالعه کردم،از حیث سواد آکادمیک اشراف خوبی روی مسائل دارید اما چرا هنوز در برابر درک پایه و بتن ریزی یک اثر مقاومت میکنید؟چگونه انتظار دارید که بدون داشتن گواهینامه،راننده ماهری شوید؟
فصل اولش بد نبود
من امیدم یه فصل دومشه
اما اگه فصل دومش هم مثل فصل اولش باشه
واقعا دیگه جذابیتش رو از دست میده