معرفی انیمیشن Chicken Run: Dawn of the Nugget | تجدید خاطره

انیمیشن سینمایی Chicken Run: Dawn of the Nugget دنباله‌ای مورد انتظار محسوب می‌شود که پس از ۲ دهه بازگشته تا مخاطبین جدید و قدیم خود را باری دیگر سرگرم نماید.

۲۳ سال پیش پیتر لرد و نیک پارک دست به خلق استاپ‌موشنی تحت عنوان “فرار مرغی” زده که در قامت یک انیمیشن از داستان و شخصیت‌هایی منحصر به فرد نسبت به زمان خود بهره می‌برد که مفهوم آزادی و رهایی را از دید گروهی از مرغان به تصویر می‌کشید که هر لحظه امکان داشت تا توسط انسان‌هایی بی‌رحم کشته شده و به خوراکی پای گوشت تبدیل شوند.

داستان‌سرایی تیره و تاریک اثری در قالب یک انیمیشن به حدی نسبت به ساخته سال ۲۰۰۰ میلادی با استقبال مخاطبین مواجه شد که به عنوان یکی از آثار نوستالژی زندگی هر یک از ما محسوب می‌شود که با دوبله‌ای خاطره‌انگیز بارها و بارها به تماشای آن نشسته‌ایم. اثری که پس از گذشت ۲۳ سال دنباله‌ای بر آن ساخته شده که نه تنها می‌بایست تا نظر مثبت طرفداران قدیمی‌اش را پاسخگو باشد، بلکه باید بتواند تا مخاطبین نسل جدید را نیز به سمت خود جذب نماید.

در معرفی این هفته به سراغ انیمیشن Chicken Run: Dawn of the Nugget به عنوان دنباله‌ای مورد انتظار رفته‌ایم که در پاسخگویی به صبر بیش از ۲ دهه‌ای طرفدارانش چندان موفقیت‌آمیز ظاهر نشده است.

• نام انیمیشن: Chicken Run: Dawn of the Nugget
• نام انیمیشن به فارسی: فرار مرغی: طلوع ناگت
• ژانر: کمدی
• سال پخش: ۲۰۲۳
• کارگردان: سم فل
• صداپیشگان: تندی نیوتون، زکری لی‌وای، بلا رمزی، ایملدا استنتون و دیوید بردلی
• مدت زمان: ۹۸ دقیقه
• محصول کشور: بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده آمریکا

در ساخته سال ۲۰۰۰ میلادی شاهد گروهی از مرغ‌هایی بودیم که در بستری از دنیایی استاپ‌موشن مشغول مبارزه برای بقا بوده تا بتوانند زنده مانده و از کشته شدن به دست صاحب مزرعه‌ای دیوانه و بی‌رحم در امان باشند؛ مسئله‌ای که روایتی تیره و تاریک و هیجان‌انگیز را به ارمغان آورده که حتی تا به امروز نیز کمتر انیمیشنی با چنین حال و هوایی را می‌توان پیدا کرد.

گروه مرغ‌هایی به رهبری جینجر که در نهایت ساکت ننشسته و به صورت مخفیانه هواپیمایی را طراحی می‌کنند تا ساکنین این مزرعه بتوانند از آنجا فرار کرده و در آرامش و امنیت زندگی عادی خود را از سر بگیرند. ماجراجویی خطیری که با سلسله اتفاقاتی دیوانه‌وار همراه شده و در نهایت شاهد رهایی این مرغ‌های دوست داشتنی و بامزه از مرگ حتمی بودیم.

حال با گذشت ۲۳ سال باری دیگر به دنیای مرغ‌ها بازمی‌گردیم. جایی که آن‌ها به درون جزیره‌ای وسط ناکجا آباد پناه برده و زندگی مخفیانه خود را به دور از هر انسانی از سر گرفته‌اند. جینجر و راکی نیز که رابطه عاشقانه آن‌ها در انیمیشن نخست شکل گرفته بود، صاحب فرزند دختری شده‌اند که تولدش نه تنها زندگی آن‌ها، بلکه ساکنین کل جزیره را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

دختری به نام مالی که سرشار از امیدی حس تازه برای اطرافیانش بوده و شیطنت‌هایش دردسرهای بسیاری برایش رقم می‌زند. مالی که تمام عمر خود را از کودکی درون این جزیره محبوس بوده، دوست دارد تا قدم به دنیای بیرون گذاشته و اتفاقات جدیدی را در زندگی تجربه کند؛ خواسته‌ای که با مخالفت مادر و پدرش مواجه می‌شود تا حدی که مجبور به فرار از آنجا شده و ساکنین جزیره را وارد دردسر بزرگی می‌نماید.

او در خارج از جزیره با مرغی دیگر به نام فرایزل آشنا می‌شود که در رویای رسیدن به مکانی رویایی برای گونه خود می‌باشد. جایی که به مانند کلیشه همیشگی، تله‌ای از سوی انسان‌ها بوده و در اصل کشتارگاهی عظیم محسوب می‌شود که توسط دانشمندی به نام دکتر فرای مدیریت می‌شود.

دانشمندی که در اصل همسر جدید شخصیت خبیث انیمیشن سال ۲۰۰۰ میلادی یعنی ملیشا تویدی محسوب می‌شود. زنی خودخواه، مغرور و دیوانه که فرار مرغ‌ها را فراموش نکرده و کینه عجیبی از آن‌ها در دل دارد که با به راه انداختن یک تکنولوژی جدید برای کنترل‌ها این حیوانات سعی در آرام کردن خشم درونی‌اش داشته و در این گیر و دار باری دیگر با جینجر مواجه می‌شود که تقابلی نه چندان هیجان‌‌انگیز را بین آن‌ها به راه می‌اندازد.

در حالی که Chicken Run در زمانه خود از داستان و روایت تاثیرگذار و منحصر به فردی بهره می‌برد که در قالب انیمیشن، هر بیننده‌ای را شوکه می‌کرد اما Chicken Run: Dawn of the Nugget دقیقاً در سمت مقابل آن جریان داشته و نه تنها داستان، روایت و سیر شخصیت‌پردازی مرغ‌ها به هیچ عنوان در حد و اندازه ساخته پیشین قرار نمی‌گیرد، بلکه حتی می‌تواند ناامید کننده و کلیشه‌ای نیز لقب بگیرد.

به دام افتادن مالی و سعی و تلاش جینجر، راکی و باقی شخصیت‌های درون جزیره برای نجات و فراری دادن وی فاقد هرگونه روایت قابل تامی می‌باشد که ساخته پیتر لرد و نیک پارک را متمایز جلوه داده بود و سم فل به عنوان کارگردان این دنباله به هیچ عنوان جوابگوی صبر و انتظار ۲۳ ساله مخاطبین نبوده است. زیرا ما با انیمیشنی سر و کار داریم که در زمان خود روایت دیده نشده‌ای را به تصویر کشیده بود و حال به کلیشه‌هایی دچار شده که حتی مخاطبین نسل جدید را نیز نمی‌تواند راضی نگه دارد.

به نظر می‌رسد که هالیوود توان ساخت دنباله‌های ارزشمند برای برخی از به یاد ماندنی‌ترین انیمیشن‌های تاریخ سینما را از دست داده و Chicken Run: Dawn of the Nugget به همان اشتباهاتی دچار شده که دیزنی نیز در قبال برخی از آثار قدیمی خود در طی سال‌های اخیر بارها و بارها تکرار کرده است. دنباله‌ای که تنها شاید بتواند برای مدت زمانی حدود ۱۰۰ دقیقه شما را سرگرم کرده و سپس به سرعت از یادها فراموش شود. اثری که نه تنها سنخیتی با ساخته سال ۲۰۰۰ میلادی ندارد، بلکه حتی در ارائه پیام و مفاهیمش نیز درجا زده و هیچ چیز ارزشمندی برای ارائه ندارد.

منبع: گیمفا