نقد فیلم Hidden Strike | اکشنِ دیجیتالیِ بد

هر از گاهی در سینما به روزهایی می‌اندیشم که ویروس پرده سبز همه‌گیر نشده بود؛ منظور از ویروس همه‌گیر استفاده از پرده سبز برای همه‌چیز است؛ ما اکشن‌هایی داشتیم که اصلا پرده سبز در آن‌ها مطرح نبود اما این روزها همه‌چیز در تسخیر پرده سبز است، یعنی یک لیوانِ ساده را هم با پرده سبز می‌سازند! و البته همان‌طور که قبلا‌ هم نوشتم استودیو‌های بزرگ فیلمسازی به جای استخدام فیلمنامه‌نویس، متخصص پرده سبز و هوش مصنوعی استخدام می‌کنند و دقیقا به همین علت هم هالیوود در اعتصاب است. حال یکی از فیلم‌های جدید اکشن که به تازگی اکران شده است فیلم Hidden Strike با بازی جکی چان دوست داشتنی و جان سینا است؛ این فیلم اکشنی تمام دیجیتال و مبتذل است که نه فیلمنامه دارد و نه حتی بازیگری و پلات؛ این فیلم فقط چند متخصص پرده سبز دارد که فضای فیلم را شبیه بازی‌های کامپیوتری (گیم) کرده‌اند.

فیلم با یک سکانس بیرونی و در صحرای عراق شروع می‌شود، جان سینا بالای یک ماشین ایستاده و فضا به قدری کامپیوتری است که یک بچه نیز می‌تواند آن را تشخیص دهد. سپس چند کاراکتر تک بعدی تحت عنوان مُزدور به مخاطب معرفی می‌شوند و مثل همیشه و با همان کلیشه معروف، جان سینا به درون یک عملیات مثلا سخت کشیده می‌شود.

سپس فیلم با یک موسیقی متن حماسی، قهرمان دیگر داستان یعنی جکی چان را معرفی می‌کند و بازهم از روی کلیشه او قهرمانی است که به خاطر کشور دختر خود را رها کرده و اکنون برای جبران آمده اما خبری از بخشش نیست؛ در واقع این کاراکترها خیلی سطحی و تک بُعدی خلق شده‌اند و اصلا تلاشی نشده است تا کمی به شخصیت آن‌ها پیچیدگی و شاخ و برگ داده شود؛ یعنی اینطور بگویم که این روزها همه قهرمان‌های هالیوود شبیه هم هستند.

بعد از معرفی سطحیِ کاراکتر‌های سطحی؛ ما در صحرا به لوکیشنی می‌رسیم که پُر است از ماشین‌های سوخته. این صحنه به راستی بی‌کشش و بی‌معنی بود؛ تنها چند ماشین سوخته این ور و آن ور افتاده بودند و به زور نیز یک موسیقی متن هیجان‌انگیز با تمپوی بالا به فیلم سنجاق شده بود و این در حالی است که ماشین‌های سوخته با کامپیوتر ساخته شده بودند. این در اصل نشان می‌دهد که کارگردان در خلق یک صحنه هیجان‌انگیز نیز ناتوان است و در اینجا نیز دست به دامن متخصصین پرده سبز شده است. سپس در فیلم یک اکشن و درگیری اتفاق می‌افتد و اینجا لحظه اوج فاجعه بود، دوربین با حرکتی عجیب و غریب با سرعت بالا به دور کاراکترها می‌چرخد و ناگهان به بالا و یک مدیوم شات می‌رود، از سرعت بسیار در اجرای اکشن ناگهان به صحنه آهسته می‌رود و پشت سرهم خط فرضی را می‌شکند و تمامی این‌ها به این دلیل است که کل فیلم در یک استودیو فیلمبرداری شده و اصلا مانعی برای چیزی نبوده است. یکی از مخاطبین در بخش کامنت این فیلم نوشته بود که اکشن‌های این فیلم پلی استیشنی است (چه توصیف دقیق و استادانه‌ای!)

بعد از این فجایع در اکشن و آن فیلمبرداری‌های عجیب، فیلم بدمن یا شخصیت شرور خود را معرفی می‌کند، کسی که چند دقیقه پیش لوله‌کش بود! هیچکاک گفته است که اگر می‌خواهید فیلم شما خوب باشد باید شخصیت شرور خفنی داشته باشید، این فیلم دقیقا برعکس گفته هیچکاک را انجام داده است! شخصیت شرور در این فیلم، در صحنه نخست یک لوله‌کش بود و در سکانس بعدی به جان سینا گفت که به دلیل مشکلات مالی، خود می‌خواهد نفت‌ها را بفروشد، خب سوال این است که او از کجا چنین گروهی را دور خود جمع کرده است؟ از کجا و چگونه می‌خواهد این نفت‌‌ها را بفروشد؟ و دقیقا به همین دلیل است که می‌گویم این شخصیت‌ها سطحی و تک بُعدی هستند.

در سکانس بعدی برادرِ جان سینا در یک صحنه سانتیمانتالِ زرد می‌میرد، جان سینا ناراحت و خشمگین سوگند انتقام می‌خورد و چند دقیقه بعد با جکی‌چان جوک می‌گوید و جوک می‌شنود! انگار نه انگار که برادرش همین چند لحطه پیش مُرد! در اصل این مورد نشان می‌دهد که اصلا فیلم از یک فیلمنامه منسجم برخوردار نیست و به قول معروف فیلمنامه پاره پاره است.

در این فیلمنامه پاره پاره تنها چیز خوب و قابل تحملی که یافت می‌شود کمدی‌های خوبِ جکی چان و جان سینا است و البته خود این کمدی به دلیل دقت در ساخت نیست، دلیل این کمدی خوب از جایی می‌آید که این دو بازیگر به دلیل تجربه زیاد در فیلم‌های کمدی به راحتی می‌توانند با میمک‌های صورت و دیالوگ‌های به موقع و حتی گاهی فی‌البداهه مخاطب را بخندانند. اما خب در این فیلمِ قهرمان‌بازی، خود این کمدی در یک تناسب با بقیه فیلم قرار ندارد، یعنی یا باید صحنه مرگ برادر جان سینا یا مرگ دوستان جکی چان را قبول کنیم یا جوک‌های این دو کاراکتر را، نمی‌شود و اگر هم بشود فیلم نمی‌تواند که این دو را با هم و کنار هم داشته باشد و به درستی به تناسب برساند.

در پایان می‌شود گفت فیلم Hidden Strike اثری عجیب و بسیار بد است که هیچ اصول فیلمسازی در آن رعایت نشده و صرفا برای فروش ساخته شده است که خب در آن هم شکست خورد؛ در آخر باید گفت پشت صحنه فیلم Hidden Strike بهتر از کل فیلم بود و حداقل کمی در پایان مخاطب را سرگرم کرد.

حال از تمام این‌ها که بگذریم به راستی افراط هالیوود در پرده سبز رفته رفته دارد خطرناک‌تر می‌شود و احتمالا روزی خواهد رسید که همچون گیم، همه‌چیز در سینما نیز کامپیوتری شود و هنر به جایی برسد که پشت هر هنر به جای هنرمند، متخصص پرده سبز ایستاده باشد که متراژش در این مدیوم حس نیست بلکه زیبایی بصری است، حال اینکه این زیبایی بصری هم آنچنان که باید از آب در نمی‌آید.