بازی Marvel’s Spider-Man 2 نباید تنها به فرمولی تکراری بسنده کند
بازی Marvel’s Spider-Man از استودیوی Insomniac Games که سال ۲۰۱۸ عرضه شد، به خوبی توانست وارد فهرست بهترین‌های ژانر ابرقهرمانی صنعت بازی‌های ویدیویی شود. اما قطعاً این عنوان موفق نیز پتانسیل بهتر شدن را دارد و در این مقاله به همین موضوع خواهیم پرداخت.
عنوان Marvel’s Spider-Man یک بازی شگفت‌انگیز از قهرمانی دوست‌داشتنی است. استودیوی Insomniac Games توانست بهترین بازگویی روایت این قهرمان محبوب در بازی‌ها تا به این لحظه را خلق کند. حس میشد که این بازی در اکتشاف، مبارزه و داستان‌سرایی به نسخه‌های پیشین از این شخصیت پایبند مانده بود و در عین حال آن را به سمت بهتر شدن هدایت میکرد. Marvel’s Spider-Man اثری محبوب، اما در عین حال قابل پیش‌بینی بود.
نکته: تمام مشکلاتی که در این مقاله به آن‌ها اشاره شده، صرفاً در رابطه با محتویات فرعی است.
بازی یاد شده با سیستم تاب خوردن عالی خود، جهان مرد عنکبوتی را به تکامل رساند؛ با این وجود، بخش زیادی از Marvel’s Spider-Man توسط محتویات وقت‌پرکن یا فیلر (Filler) تشکیل شده بود که از بدترین قواعد طراحی جهان آزاد منشأ می‌گیرد. علی‌رغم انتشار آن در سال ۲۰۱۸، اکثر فعالیت‌های جانبی بازی، بیشتر شبیه به عناوین ۲۰۱۰ هستند تا عنوانی که در اواخر این دهه منتشر شده است. شما در این فعالیت‌های جانبی، به جمع‌آوری کوله‌پشتی‌های حاوی آیتم‌های کلکسیونی پراکنده در شهر، گرفتن کبوترها برای یک دوست ناآشنا یا انجام چالش‌های پیمایش کلی می‌پردازید؛ مواردی که سریعاً به تکرار و مکررات تبدیل و همۀ این‌ها در نهایت به چیزی به نام «فرسودگی» منجر می‌شوند.
این فعالیت‌ها به تنهایی هیچ مشکلی ندارند، اما به‌طور مستمر با بمبارانی از مأموریت‌های جانبی پراکنده در شهر منهتن مواجه می‌شویم که موارد آزادشوندۀ جدیدی را در بر دارند. با توجه به امتیاز تجربه و جوایز لباس این مأموریت‌ها، انجام این‌ها ارزش وقت گذاشتن را دارد، ولی به جای این که در حقیقت از خود آن‌ها لذت ببریم، وسیله‌ای برای رسیدن به چیزی دیگر هستند. نشانگر را روی نقشه گذاشته و از یک سمت شهر به سمت دیگر تاب می‌خوریم. دیگر حس یک ابرقهرمان را نداریم، بلکه در عوض عنکبوتی بیکار هستیم که برای کامل کردن بازی به دنبال پاکسازی نقشۀ شهر می‌رویم.
بازی Marvel’s Spider-Man: Miles Morales با مأموریت‌های داستان‌محورتر که متمرکز بر جایگاه مایلز دوست‌داشتنی در شهر بود، پیشرفت‌هایی کرد. او جوانی اهل هارلم نیویورک و از دل مردم بود، پس با عقل جور در می‌آمد که حتی مأموریت‌های وقت‌پرکن بازی هم منطبق با این موارد شخصی باشند. با این وجود، نسخۀ Miles Morales نیز همین مسیر را پیش گرفت و با این فرمول روایی عمیق‌تر، نتوانست متفاوت ظاهر شود. موفقیت Marvel’s Spider-Man در بحث تبلیغات و دریافت واکنش‌های خوب از منتقدان، نشان می‌دهد که بسیاری از ما حاضر به چشم‌پوشی از کمبودهای Marvel’s Spider-Man بودیم، اما به این معنا نیست که باید به کم راضی باشیم.
Marvel’s Spider-Man 2 بازی بزرگی خواهد شد و به احتمال قوی، قرار است بزرگترین انحصاری پلی استیشن ۵ در سال انتشار خود باشد. حالا با وجود دو پروتاگونیست در کنار اضافه شدن شرورهایی مثل Venom و Kraven the Hunter، فضا از هر نظر برای ساخت یک دنبالۀ جاه‌طلبانه آماده است.
با جمع کردن آیتم‌های تصادفی درون شهر، در صورتی که دلیلی برای کشف و تاب خوردن به مکان آن‌ها وجود داشته باشد مخالفتی نیست؛ اما به جای اینکه فقط برای افزایش زمان بازی و القای توهم مهم بودنشان، ده‌ها مورد از آن‌ها در شهر قرار گیرند، باید هدف بهتری برای آن‌ها تعیین شود. خیلی از آن‌ها به جز تکمیل تروفی‌ها و ارتقای کامل شخصیت بازی، هیچ هدف دیگری ندارند و مأموریت‌های کوچک‌تری که ناگهان در حین جرم‌ها ظاهر می‌شوند (بخش Crimes)، به همان میزان بدون محتوا هستند. این موضوع حس مصنوعی بودن را منتقل می‌کند که نسبت به دیگر شخصیت‌ها و ساختمان‌های خارق‌العادۀ بازی، یک نکتۀ منفی به نظر می‌رسد. باید شهر را نجات داد، اما ابتدا لازم است که شرّ این کفترهای فراری را کند. این موضوع نه تنها خسته‌کننده است، بلکه تأثیر منفی‌ای روی پیش‌روی روایت بازی نیز دارد.
به مأموریت‌ها یا مراحل بی‌مصرف هدف بهتری باید داد. شخصیت‌های خوب یا داستان‌هایی را باید به بازی راه داد که این مأموریت‌ها را از جابه‌جایی به یک مکان و تنها جلوگیری از جرایم فراتر ببرند. پیتر پارکر تمام عمرش را در منهتن بوده، در حالی که مایلز از بروکلین به هارلم آمده و مأموریت‌ها می‌توانند تا حد زیادی این پیوند آن‌ها با شهر خود و کارهایی که برای حفاظت از نیازمندان حاضر به انجام آن هستند را نشان دهند. مجموعه‌ای ناهماهنگ از مأموریت‌های پیمایشی را با کمپین‌های فرعی چندلایه‌ای پر کنند که در کنار روایت اصلی ادامه می‌یابد و در این سفر دوست‌داشتنی، برای رها کردن مسیر اصلی داستان و روبه‌رو شدن با چالش‌های فرعی، دلیلی داشته باشیم. دیگر بازی‌های جهان آزاد این کار را انجام داده‌اند، پس مسیر برای استودیوی Insomniac جهت کمی الهام پذیرفتن از عناوین دیگر برای پیشرفت هموار است.
لباس‌ها و ارتقاهای شخصیت می‌توانند در قالب پاداش‌ها و بخش‌های منحصر به فرد گیم‌پلی قرار گیرند. باید انگیزه‌ای برای دنبال کردن این مراحل ایجاد شود، حتی برای کسانی که اهل کامل کردن بازی‌ها نیستند، چون در غیر این صورت، تمام محتویات فرعی بسیار بیهوده به نظر می‌رسند. ما تنها برای تکمیل کردن بازی این موارد را انجام می‌دهیم، نه به این خاطر که حس یک ابرقهرمان شجاع را انتقال می‌دهند یا حتی به هر نحوی تحولی در جهان بازی ایجاد می‌کنند. حتی اگر تمامی جرم‌های محله را نیز خاتمه دهید، باز هم این هشدارهای قرمز Crimes روی صفحه ظاهر خواهند شد. اسپایدی محبوب از آن جایی که خیلی مخالف قاچاق است، بسیار به جلوگیری از این جرایم اشتیاق دارد و بیشترشان به همین قاچاق مواد مربوط می‌شوند.
Marvel’s Spider-Man 2 قرار است عالی باشد. به این موضوع شکی نیست، اما با پشت سر گذاشتن مشکلات موارد خارج از کمپین اصلی، این بازی می‌تواند به جنبه‌های جدیدی از ژانر ابرقهرمانی دست یابد. باید برای این بازی جهان آزاد، هدفی فراتر از یک مشت موارد قابل جمع‌آوری با پاداش‌های بی‌ارزش به نسبت زمان گذاشته شده تعیین شود. مأموریت‌های فرعی را مرتبط با روایت اصلی بسازند، شخصیت‌های فرعی را به بخش‌های مخفی‌کاری کسل کننده محدود نکنند و دیگر از بلاک باسترهایی که در بیش از یک دهه پیش منتشر شدند کمک نگیرد.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفت‌انگیز بود
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانه‌وارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفت‌انگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازی‌های آن روی تمامی دستگاهها
-
تاریخ انتشار:
2023-10-20
۱۴۰۲/۰۷/۲۸ - ژانر: Action , Adventure
- سازنده: Insomniac Games
- ناشر: Sony Interactive Entertainment
- امتیاز گیمفا: 8
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
محبوبترین فیلم‌های سینمایی سال ۲۰۲۴ از نظر سایت IMDb
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر میشود 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانه‌وارترین ماجراجویی ما است 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵ 
گیم‌پلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازی‌های مدرن Resident Evil است 
پیش‌بینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- محبوبترین فیلم‌های سینمایی سال ۲۰۲۴ از نظر سایت IMDb
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
مجموعه جزئیات فیلم Thor the Dark World جهان MCU 
فصل سوم سریال The Last of Us زودتر از انتظار پخش خواهد شد
نظرات
همون طور کا در متن اشاره شد دنیای اسپایدی خیلی پتانسیل داره
اینسامیاک دستش خیلی باز هست
چرا که الان یک پیش ضمینه داستانی قوی هم از این پیتر پاکر دوست داشتنی در اختیار داره
حتی ممکن هست جای ونوم بازی کنیم که حتی فکر کردن بهش هم لذت بخشه
پرچم دار ۲۰۲۳ پلی استیشن کار دشواری برای انجام داره
اول از همه سال ۲۰۲۳ سال قوی ایی هست و شاهد عرضه بازی های بزرگی هستیم پس باید اینسامیاک در بین این بازی ها خودی نشون بده
دوم اینکه پرچم دار قبلی پلی استیشن بازی گاد اف وار بوده که از همه نظر یک شاهکاره
قطعا مخاطب سونی بعد از تجربه گاد اف وار هورایزون و… انتظارش بالاتر رفته و اینسامیاک نباید فقط یک گیم خوب مثل ۲۰۱۸ بسازه بلکه باید یک گیم در سطح پرچم دار های پلی استیشن تولید کنه
گاد مشکل کم نداشت.
حالا شاید بستگی به سلیقه باشه ولی اسپایدی هیچوقت بهترین تو این سبک نخواهد شد با وجود بتمن
کی حرف از بهترین شدن زد
بزارید بازی منتشر بشه بعدش مقایسه کنید
هر چند قبلا هم گفتم بتمن به دلیل این که دنیای به شدت خفنی داره و همچنین حضور جوکر و… همچنین شخصیت پردازی بتمن برای بنده بازی بهتری خواهد بود
ولی اینی که می گم ب دلیل اینه ک من عاشق دنیای بتمن و گاتهام هستم
بد متوجه شدی قسمت دوم فقط نظرم رو گفتم و هیچ ربطی به حرف های شما نداشت
و این دو بازی اصلا نیاز به مقایسه نداره چون نتیجه معلومه
ارخام آسایلم جای ادمای بی برگشته.. من از وقتی بتمن و بازی کردم ادم قبل نشدم چون دس میذاره رو فلسفه های که انگار هیچ وقت قرار نیست درست واسه بشر باز بشه مثل خیر و شر یا نیاز به وجود ماهیت خوبو بد.. جوکر تو بغل بتمن اخر بازی فقط چی میگفت…
سری بتمن ارکام عالی بود شکی درش نیست. ولی اسپایدی هم واقعا در حد انتظارات ظاهر شد و حق داره همچین هایپی پشت قسمت دومش باشه
مذخرف نگو وقتی نمیتونی بازیش کنین
آره باشه هیچوقت بهترین نمیشه چون فنبوی های بتمن فشاری میشن
اره خدایی
هرکدوم در ژانر خودشون موفق هستند
اسپایدرمن ۲ در ترکیب با ونوم شگفت انگیزه
اینکه لباس ونوم رو در اختیار داشته باشیم خیلی شگفت انگیزه و اگه در نقش خوده ونوم بازی کنیم خیلی شگفت انگیز ترش میکنه
امیدوارم طبق شایعات شهر بازی هم توکیو باشه با اون اسمان خراش های شگفت انگیز که خوراک اسپایدرمنه
با نیویورک هم در صورت چند برابر شدن مپ مشکلی ندارم
به شدت منتظر یه گیم پلی از اسپایدرمن ۲ هستم
امیدوارم سونی هرچه زودتر نمایش بزاره
قسمت جالب ونوم تار اندازی هاش می شه اگه بشه
ونوم مثل اسپایدی و مایلز تاب نمی خوره و کلا سبکش خیلی فرق می کنه
گشت و گذار با ونوم توی شهر خیلی جالب می شه
البته این فقط یک ارزو هست به نظرم همین که ونوم به عنوان شخصیت منفی حضور داره خودش جای تحسین داره
کلمه «شاهکار» رو دیگه رسما همه دستمالی کردن.
رگناروک بخواد شاهکار باشه در صنعت گیم رو باید گل گرفت
رگناروک شاهکاره درست مثل نسخه ۲۰۱۸ 🙂
سطحت با هر کامنت پنج پله میاد پایین تر
چرا انقدر دیسلایک
مگه چی گفت بنده خدا
فیکه دیس لایکا
کی اومده به این کامنت ۱۰۰ تا دیس فیک داده رفته🤣
لایک و دیس برای بنده هیچ اهمیتی نداره
پیشنهاد می کنم برای شما هم همین طور باشه
برا منم خیلی مهم نیست فقط کنجکاو بودم چرا به این کامنت که چیز خاصی هم نداشت فقط اومد دیس داد و رفت😅
۱۳۴ دیسلایک 😐 اول فکر کردم فحشی چیزی به ماکروسافت دادی .
اینهمه فن بوی ریخته تو سایت🤔 همون بهتر به گروه ها پناه بیریم
تا اینجای اینکار اسپایدرمن ۲ (Marvel’s Spider-Man 2) فعلا تنها برگ برنده سونی تو سال ۲۰۲۳ هستش خیلی دلم میخواد بدونم اینسامنیاک گیمز میتونه اون بحث تلپورت کردن تو رچت: ریفت اپارت (Ratchet & Clank: Rift Apart) رو تو اسپایدرمن ۲ هم پیاده کنه یا نه مثلا بتونیم شخصیت ونوم رو هم کنترل کنیم منتها تو یک جهان موازی یا شخصیت مایلز مورالز رو چون اگر خدا بخواد دیگه اسپایدرمن ۲ یک بازی تمام نسل نهمیه
البته که فاینال فانتزی ۱۶ هم بازی کمی نیست
God of War@ اون که صدردصد دوست من شکی در محبوبیت و کیفیت فاینال فانتزی نیست منظور من بیشتر فرست پارتی بود در واقع باید اینطوری میگفتم تا اینجا کار فعلا اسپایدرمن ۲ بزرگترین فرست پارتی سونی تو ۲۰۲۳ هستش
اون ترد پارتیه
پشمام دیسلایکارو نگاه حاجی . #مولتی بیکار
امید وارم همه بتونن تجربش کنن
حتا کسایی که هنوز تو نسل قبلان
من شخصا اسپایدرمن ۲۰۱۸ رو دوست داشتم و تاحدودی برای این بازی هایپ بودم، ولی حدودا ۳-۴ ماه پیش من نسخه مایلز مورالس رو رفتم و اون بازی به راحتی یکی از افتضاح‌ترین داستان‌هایی رو داشته که به عمرم دیدم! این تنها بازیه که فکر کنم واقعا کم مونده بود بالا بیارم بعضی جاهاش! داستان بازی انقدر کلیشه‌های مدرن فیلم‌های هالیوودی رو داره که انگار توسط هوش مصنوعی نوشته شده. من وقتی که فقط یک سوم از بازی رو رفته بودم مطمئن بودم که “مرد سفیدپوست بی‌عرضه” قراره ویلن واقعی بازی باشه و زن سیاه‌پوستی که تو شهر بمب گذاری میکنه، سلاح قاچاق میکنه و… قرار در اصل آدم خوب باشه و پلیر باهاش احساس همدردی کنه چونکه… آم، سیاه پوسته؟! چه میدونم با عقل جور در نمیاد… یه چیز مسخره دیگه باعث میشد بعضی جاها من خنده‌ام بگیره اینه که بازی بدون اینکه خودش بدونه نژاد پرستانه‌ست! تِم اصلی این بازی یه بیت رَپ (یا دقیق‌تر هیپ-هاپ) داره! یه دقیقه بهش فکر کنید، موسیقی مردعنکبوتی سیاه پوست بیت رَپ داره! چطوری این نژاد پرستانه محسوب نمیشه؟! تا تو بحث رَپ هستیم، بازی خیلی سعی میکنه “فرهنگ سیاه پوستی” رو به تصویر بکشه، ولی این بازی جی‌تی‌اِی نیست و جوری ساخته شده که یه وقت کاربرای توییتر موقع رفتنش بهشون بر نخوره، اونوقت نتیجه چی شده؟ بازی کل این فرهنگ رو به اینکه “سیاه پوست‌ها به رَپ گوش میدن” خلاصه میکنه! بازی شاید پنج تا مونتاژ رَپ داره و هر اتفاقی که میوفته بازی یه آهنگ رَپ داغون بخش میکنه! بازی چندتا معموریت فرعی داره که عموی مایلز میگه برو دور شهر صداهای رندوم ضبط کن تا واسه ساختن بیت ازشون استفاده کنم! انگار سازنده‌ها گفتن “سیاه پوست‌ها به چی گوش میدن؟ رَپ دیگه! معلومه!” و کل بازی رو حول رَپ ساختن.
چند دقیقه آخر بازی هم که واقعا رفتنش بدون بالا آوردن سخت بود. تروریستی که تو شهر بمب گذاری میکرده پشیمون میشه و به شکل “قهرمانانه” میمیره (فکر کنم قرار بوده اون صحنه احساساتی باشه)، بعدش یه خبرنگار از یه تعدادی از مردم که دیدن مایلز اسپایدرمنه میپرسه کی بود اسپایدرمن و (اینجارو داشته باشید) یه مرد سیاه پوست میاد جلو، دوربین به صورتش نزدیک میشه و میگه He’s our spiderman (من برم بالا بیارم). ویلن بازی هم مثل یه شخصیت کارتونی میره زندان و وقتی داره سوار ماشین پلیس میشه میگه (باور کنید این تو بازی بود)it was deepfake و بعدش تیتراژ پایانی بخش میشه که البته یه آهنگ رَپ دیگه داره…
واقعا نمیدونم چرا انقدر نوشتم، ولی این بازی به چنان شکل حال بهم زنی داستانش بد بود که من حتی همین الان که بهش فکر میکنم داره حالم بهم میخوره و تاحالا ندیده بودم کسی راجبش چیزی بگه؛ شاید الان که یه نفر اینو خوند با یه دید دیگه بازی نگاه کنه چونکه به‌نظر من آشغال مال یه ثانیه داستان این بازی بود.
بهترین نقد از این بازیه شت
اینسومنیاکو به خاک سیاه نشوندی
تا حالا این حجم از چرت و پرت یجا ندیده بودم واقعا میشه برا ۲ دقیقه هم که شده اینقدر همه چیو سیاسی نبینید؟؟؟!! از چه چیزای ساده و معمولی تونستی اینارو تحلیل کنی!!! کم مونده بود به سیاه پوست بودن مایلز مورالز و مامان باباش هم گیر بدی!
A,,sh@
اگه داستان واقعا خوب باشه این چیزها به چشم نمیاد. چرا راه دور بریم؟ نسخه ۲۰۱۸ نویسندگی خوبی داشت! دوتا ویلن این بازی رو با دوتا ویلن نسخه ۲۰۱۸ مقایسه کن. رابطه این دوتا شخصیت هم تا حدودی مثل همه. نسخه ۲۰۱۸ نیومد نورمن آزبورن رو مثل یه آدم بی‌عرضه نشون بده که نتونه حتی جواب بقیه رو بده و مدام تو هر بحثی مثل یه بچه داد و بیداد کنه و بکوبه رو میز. تازه وقتی که آخر بازی دکتر اختاپوس بردش بالای ساختمون، نورمن بهش ثابت کرد که واقعا یه کارهایی رو بهتر از دکتر اختاپوس انجام داده و برای همین ازش جلوتره!
از اون طرف وقتی بازی تموم شد بازی نیومد داستان رو جوری به تصویر بکشه که تو احساس کنی اختپوس صرفا بخاطر اینکه تو لحظه آخر از کارش پشیمون شد آدم خوبی بوده. اختاپوس تاحدودی بهش ظلم شده بود، ولی این دلیل نمیشه که بازی جوری وانمود کنه که این بشر آدم خوبیه و نورمن در اصل آدم بده بوده.
این یه مقایسه خیلی سطحی از اینکه بازی اول چطوری دوتا شخصیت که رابطه مشابهی با هم دارن رو نوشته و بهشون میپردازه. چیزهای خوب دیگه داستان مثل جوری که بازی داستان رو روایت میکنه و تو تقریبا تو کل بازی احساس میکنی دکتر اختاپوس قراره تو دنباله بازی ویلن باشه و کل بازی رو بشه از همون پرده اول حدس زد کاری نداریم؛ حالا خودت این رو با مزخرفی که تو نسخه مایلز مورالس بود مقایسه کن تا ببینی چقدر فرق هست. واقعا به‌نظر تو نویسندگی این شخصیت‌ها در یه حد هستن؟ نه واقعا اینطور فکر میکنی؟
در ضمن من چیزی از خودم در نیاوردم، اینایی که تو کامنتم گفته‌ام همه‌اش داخل بازیه. تو شاید فکر کنی من دارم با دید سیاسی به بازی نگاه میکنم، ولی به هر حال بازی یه عالمه مونتاژ رَپ داره! واقعا فکر کردی اتفاقیه که یه بازی راجب به ورژن سیاه‌پوست یه شخصیت معروف انقدر روی سبک موسیقی که همیشه به سیاه‌پوست‌ها ربط داده میشده تمرکز میکنه؟ یا اینکه ‘یه شخصیت زن ویلن واقعی نبوده و در اصل یه مرد سفید پوست بی‌عرضه که از بقیه سو استفاده کرده ویلن اصلی بوده’ بصورت کاملا تصادفی چند وقته توی هالیوود هست؟ یا فکر کردی اگه داستان بازی انقدر کلیشه‌ای نبود من واقعا میتونستم فقط با رفتن یک سوم از داستان حدس بزنم بقیه‌اش چطوری پیش میره؟
من اصلا در مورد کیفیت داستان حرف نزدم نسخه ۲۰۱۸ داستان خوبی داشت بحثش جداست من دارم میگم چرا سعی دارید کوچیک ترین چیز ها و مسائل ساده رو تو بازیا به چشم سیاسی نگاه کنید داشتم شاخ در میوردم از این تحلیل ها اینکه شخصیت منفی سفید پوسته شخصیت اصلی سیاه پوسته مگه اصلا مهمه؟؟؟!بعدش قطعا انتظار نداشتی که یه شخصیت منفی جدید تو یه اسپین آف بتونه در حد دکتر اختاپوس تو یه بازی اصلی که بعد از ونوم بهترین شخصیت منفی سری اسپایدرمنه ظاهر بشه این بازی در مورد مایلز مورالزه اینکه دوستان و اطرافیان بچگیش سیاه پوست باشن کاملا طبیعیه حالا بماند سبزه بودن تا اینکه سیاه پوست باشن بر عکس هالیوود یه بازی اومده مثل ادم با داستان شخصیت پردازی درست درمون مایلز مورالز رو بعنوان یه اسپایدرمن در کنار پیتر پارکر معرفی کرده و تو دل هوادارا جا داده اونوقت میاید به اینم گیر میدید کل داستان مایلز مورالز هدفش نشون دادن بلوغ و تکامل این اسپایدرمن بود که خیلی قشنگ درش اوردن و واقعا شخصیت محبوبی شد کلا برا پلی استیشن و طرفداران اسپایدرمن اینقدر با دید سیاسی به بازی ها نگاه نکنید یه لحظه فکر کردم دارم تحلیل های رائفی پور رو میخونم!!
A,,sh@
اوکِی بیا به قول خودت بدون دید سیاسی به این شخصیت‌ها نگاه کنیم؛ فرض کن اون یارو که کمپانی داشت و اون زن تروریست بنفش پوست بودن. چهچیزی راجب بهشون هست که باعث بشه شخصیت‌هایی باشن که خوب نوشته شدن؟ چه چیزی باعث میشه اون یارو کمپانی دار چیزی فراتر از یه شخصیت که از عمد به بی‌عرضه‌ترین شکل ممکن ساخته شده تا فقط اون تروریسته و شخصیت‌های دیگه جلوش باهوش و قدرتمند به‌نظر بیاد باشه؟ یا رو چه حسابی اینکه تو دقیقه آخر اون زن تروریست از کارش پشیمون میشه باعث میشه یه جور قهرمان باشه و بخشیده بشه؟ من شخصیت‌های نسخه اصلی رو مثال زدم چونکه رابطه این شخصیت‌ها تو داستان شبیه به شخصیت‌های نسخه جدیده، ولی نسخه قبلی به شکل خیلی بالغ‌تر به این شخصیت‌ها نگاه میکنه. آزبورن فقط یه مَتَرسک نیست تا نشون بده که اوتو چقدر باهوش و خوبه، اوتو هم آخر داستان و بعد از تموم کارهایی که کرده یهو بخشیده نمیشه. بازی حتی از نشون دادن چیزهایی مثل اینکه اوتو نسبت به آزبورن حسودیش میشه ولی دوست داره این قضیه رو انکار کنه هم به شکل خیلی طبیعی و زیبا میپردازه. بازی دوم کارهایی که شخصیت‌هاش میکنن رو نادیده میگیره (اون زنه هیچ کار بدی نکرده، همه چیزهای بد زیر سر اون مرد کمپانی دار هست) و این شخصیت‌هارو به شکل تماما سیاه یا تماما سفید (منظورم رنگ پوست‌شون نیست) نشون میده. شخصیت‌های نسخه اول مثل یه مشت بچه نوشته نشدن، و دوباره میگم، این شخصیت‌هارو مثال میزنم چونکه رابطه‌شون شبیه به همدیگه‌ست.
بجز اینا هم گفتم، اینکه تو بازی اول فکر میکنی اوتو قراره ویلن نسخه بعدی باشه ولی وقتی تو همون نسخه تبدیل به ویلن میشه واقعا غافلگیر کننده‌ست، سناریوهای جالب مثل تخلیه شدن آپارتمان پیتر که نشون میده مردعنکبوتی بودن واقعا روی زندگی عادیش تاثیر داره، انتخاب کردن بین نجات کل مردم یا مِی و… رو داره.
داستان تقریبا همه چیزای ابرقهرمانی رو میشه به ‘آدم بد میخواد خرابی به بار بیاره و قهرمان جلوش رو میگیره’ خلاصه کرد، کلیت داستان زیاد چیز خاصی نیست که راجبش چیزی بگم، جزئیات روایته که این داستان‌هارو خوب یا بد میکنه. نسخه اول یه روایت خوب داره که به شخصیت‌هاش به شکل زیبا و غیر کارتونی میپردازه و یه عالمه سناریو جالب داره، شخصیت‌های نسخه دوم برای بچه‌ها نوشته شدن و اکثر سناریوهای بازی یه مشت تعقیب و گریز داخل خیابونه.
حتی هم اگه دید سیاسی نسبت به قضیه مردی که از همه سو استفاده میکرده و… نداشته باشی (اصلا دلیل خاص و سیاسی نداره که این داستان از بعد از جنبش Me too همه‌گیر شد، کاملا تصادفیه، اصلا اینطور هم نیست که خود سازنده‌ها عقیده سیاسی خاص دارن و از بعد از اون جنبش این چیزا داخل رسانه‌ها چندین برابر شد، ولی اگه مخاطب یه ثانیه به شکل سیاسی به داستان نگاه کنه یهو کار بَدی کرده)، از این نظر که این جور داستان نخ‌نما، تکراری و فوق قابل پیش‌بینی شده بد حسابش کن. الان که بدون کاری به سیاست این مشکلات رو گفتم به‌نظرت داستان نسخه دوم خوبه؟ یا هنوز میخوای بدون اینکه بگی چهچیزی باعث میشه این داستان فراتر از یه کلیشه نوساز باشه این ایرادات رو بندازی تقصیر سیاست؟
فقط اینو جواب میدم که گفتی چرا اون تروریسته لحظه اخر پشیمون میشه چون فکر میکرد این بمب فقط ساختمون و نابود میکنه ولی در واقعیت بخش بزرگتری از شهر و نابود میکرد و قدرتمند تر بود و ازش اطلاع نداشت تا اینکه تو فایت اخر فهمید
داش واقعا کوچیک بودن …. و سفیدم نبود
عالی گفتی
مایلز یکی از ووک ترین گیمایی بود که تو عمرم دیدم و داستانش هم بولشت خالص بود در حدی که داشتم مو های سرمو می‌کشیدم انقدر شعاری بود
هر چی شخصیت مثبت بود سیاه پوست بودش که از هر نوع اقلیت حتی کر و لال هم داخلش گذشته بودن
بعد شخصیت منفی یک سفید پوست بلوند بود
بعد کل روند معرفی شخصیت های بازی رو دایورسیتی و رپرزنت اقلیت ها بود
آخرم بازیو صد در صد میکنی یه دیوار داره روش زده بلک لایوز متر 🤣🤣🤣
خیلی دارن بهت دیس میدن… ولی کاملا با نظرت در مورد بچگانه بودن داستان موافقم، حتی اگه قضیه اینکه سیاه پوست دوست داشتنی و سفید پوست بی عرضه هم که چقدر سرش درحالت عادی فشار میخورم رو درنظر نگیریمم روایت و جزئیات داستان به شدت کلیشه بود و بعضی چیزا رو انگار به زور داشت بهت القا میکرد که آره دختر سیاهپوسته آدم کاملا خوبیه ولی اون سفید پوسته کاملا فاسده…
قبلا چندین گزارش اومده بود اینسامنیاک داره رو مراحل فرعی اتفاقی کار میکنه که خیلی عمیق تر از مبارزه با چندتا جنایت کاره
نجات دادن ادما از ساختمان های اتش گرفته – نجات یک ادم تنها تو کوچه های خلوت که داره ازش دزدی میشه واقعا عالیه
مثل رد دد ۲ که یهو میدیدیم یکی فریاد کمک سر میده تا ماری که نیشش زده رو نجات بدیم
زنی که اسبش مرده و می افته رو پاش و نمیتونه به تنهایی اسب رو تکون بده
پیرمردی که از جنگ برگشته و از تنهایی نیاز به یک دوست مثل ارتور مورگان داره تا در اغوشش بگیره
شگفت انگیز بود رد دد (شگفت انگیز تر اینه انقدر تاثیرگزار بوده که بعد ۲ سال از اخرین تجربه رد دد هنوز به خوبی یادمه و صحنه ها تو افکارم تکرار میشن)
امیدوارم مراحل فرعی اسپایدرمن ۲ حتی بهتر از خوده رد دد باشه
نمیدونم چرا بعد از خوندن این مقاله که در مورد مراحل فرعی اسپایدرمن بود هوس کردم از اول رد دد بازی کنم xd
ممنون از مقاله خوبتون
هایپ وحشتناک سرش دارم 🔥 لعنای کاش زودتر نمایش بده
یه نسخه تاریک بسازن که مرد عنکبوتی دشمن دنیا هست و باید متوفق کردش
جز ولورین و گوست رایدر از مارول داستان تاریک در نمیاد
اصلا به سیس مرد عنکبوتی میخوره که بخواد دشمن دنیا بشه
چرا که نه 😉
به نظر من باید داستان های بازی های ابر قهرمانی از تو کمیگ اصلی برداشت بشه مثل بتمن ارکام سیتی یا اسپایدرمن ۱و۲ (بازی شو میگم که واسهps1 اومده) باشه ممنون از سایت خوبتون به خاطر تیک آبی ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
تنها موردی که انتظار دارم پیشرفت چشمگیری بکنه بزرگترین ایراد اسپایدرمن ۲۰۱۸ همین مراحل فرعیش بودن که بجز اونی که مربوط به tomb stone بود بقیه حرف زیادی برا گفتن نداشتن تو مایلز مورالز کمی مراحل فرعی بهتر شده بودن ولی باز جای کار داشت، مراحل اصلی واقعا سرگرم کننده و جذاب بودن ولی رو فرعیا باید زمان بیشتری بذارن تا بتونن یه شاهکار تحویل بدن
این بازی یه سری مشکلاتی داشت از قبل . اگر اونارو درست کنه و یه قابلیت های کاملا واقع گرانه از اسپایدمن رونمایی کنه واقعا شاهکار میشه .
مشکلات اسپایدرمن :
۱ – مراحل فرعی بازی اسپادیمن ۲۰۱۸ پس از ساعت های اولیه به تکرار می‌افتاد و واقعا آزاردهنده است که باید و باید این مشکل رو حل کنن .
۲ – شب و روز در بازی وجود داشته باشه ، به طوری که مثل دیگر بازی های جهان باز ، شب رو روز به صورت خودکار عوض شه و ربطی به بخش داستانی نداشته باشه ، در عوض بعضی از مراحل فقط باید در شب انجام بشه که در صبح در دسترس نیست که خیلی خوب میشه یه چیز مثل بازی buly
۴- جهان بازی بزرگت تر بشه که باعث تکرار مپ نشه و همچینین بیشتر بخش مپ تغییر کنه .
۵ – مخفی کاری بازی به شدت واقع گرانه باشه . مثلا وقتی یک ماموریت فرعی رو بخواین با مخفی کاری برین ، شب تاثیر بسیار زیادی در مخفی کاری بزاره .
۶ – تار زنی به واقع گرانه ترین شکل ممکن ساخته بشه . طوری که مثلا وقتی پاهای یک دشمن رو با تار بزنی اون دیگه نتونه راه بره و یا مثلا وقتی تار رو به سر دشمن بزنی اون هیچ جارو نتونه ببینه که به نظرم خیلی خیلی تجربه جذاب تر میشه و در زمان مبارزات نشونه گیری هم تاثیری در گیم پلی داشته و مثل نسخه های قبلی L2 زیاد تو مبارزات بیکار نمونه و تازه تار ها هم حین مبارزات محدود باشه یعنی سیستم تارزنیش درست مثل یه بازیه تفنگی باشه .
۷ – هوش مصنوعی npc ها خیلی باید بالاتر بره ، چون واقعا تو سال ۲۰۲۳ یه بازیه نسل نهم با اون هوش مصنوعی ضعیف npc مثل نسخه های قبلی واقعا ضعف بزرگی میشه و باید هوش مصنوعی بالاتری داشته باشه .
۸ – لباس ها تاثیر زیادی تو گیم پلی داشته باشن . طوری نباشه که لباس ها فقط شکل هاشون فرق کنه . برای مثال اگه شما در شب لباس تاریک بپوشی دشمنان سخت تر شما رو ببینید .
۹ – گرافیکش که از نهایت کنسول ps5 استفاده کنه .
میدونم همه اینارو برا خودم گفتم و اکثر این تغییرات انجام نمیشه ولی بازم اگه همه این تغیرات رو انجام بدن تبدیل میشه به واقع گرانه ترین اسپایدمن تاریخ و همین الانم هیچ شکی ندارم که متاش بین ۸۹ تا ۹۳ میشه . نه بیشتر و نه کمتر
یکی از معدود بازی‌هایی که از همین الان میخوام پلاتش کنم
مراحل فرعی نسخه قبل خوب بود اما هنوز جای بهتر شدن داره.
مراحل اصلیش خوب بود اما فعالیت های تو شهر و مراحل جانبی جالب نبود اگه اونم درست کن بازی عالی میشه
سیستم همکاری مبارزات بین دو شخصیت بصورت co.op و تکی,تعقیب و گریز های سینماتیک و غیر خطی،لباس های متنوع با قابلیت های مخصوص به همون لباس ها،شتاب دهنده برای تارها و سر خوردن توی آسمون،کاورگیری خوب،بخش مخفی کاری نو،سیستم حافظه قوی برای NPC,سوییچ بین شخصیت ها،ماموریت های فرعی دسته بندی شده و در راستای پیشبرد داستان اصلی،مینی گیم های خلاقانه ای که بیشتر تو آسمان جریان داشته باشه
نمیشد بجای اسپایدر من اول ولورین رو میساختن
اخه ۳ تا اسپایدرمن تو ۵ سال چخبرع بسه دیگ
بتمنم همین بود
طراحی مراحل نسخه قبلی در خصوص فرعی ها به شدت منزجر کننده هست این یک ویژگی منفی عیان می باشد اما در نسخه دو صرفا نباید به برطرف کردن نکات منفی نسخه قبل بپردازند و موارد جدید رو اضافه کنند
Insomniac بعد از مایلز مورالز خودشو برا سری های بعدی اماده کرد
Too late.
این بازی پتانسیل تبدیل شدن به Arkham City بعدی رو داره فقط اگه مشکلات نسخه اولش رو حل کنن و یه سری ویژگی جدید بهش اضافه بکنن رسما عالی میشه 👌
شدیدا واسش هایپم مورد انتظار ترین گیممم تا به این لحظه
توکه نمیتونی پلی بدی چطوری برای چیزی که در دسترس نیست هایپی؟ حالا اگه پلیستیشن داشتی یه چیزی اگر هم میخوای رو پیسی بزنی ۴ سال صبر کن و ۲۰۲۷ بزن این بازی رو
فشار نخور
سلام میخام gta v انلاین نسخه استیم بازی کنم میرم تو بازی مینویسع
rockstar servers is not available back to gta v?
چکار کنم بنظرتون؟
و با توجه به اون یکمی کع ازش فعلا دیدیم مثل اینکه قرارم نیست تکراری باشه
من با اون ماموریت های داخل مایلز حیلی حال میکردم ولی خیلی کم بودن اگه بتونن مثل اون چیزی اضافه کنن خوبه
اسپایدرمن همیشه خوب و موفق در زمان خودش بوده
من همچنین بتمن هم مورد تقدیر قرار میدم
و البته جای سوپرمن همیشه خالیه و جزو حسرت من بوده که چرا نسخه اش خیلی کمه