آیا به پایان خلاقیت در ساخت گوشی های هوشمند رسیده ایم؟

دوران ویژه‌ای در تاریخ گوشی‌ها درست قبل از انقلاب آیفون و اما بعد از گوشی‌های ساده تکراری وجود داشت. در طول این مدت، به نظر می‌رسید چشم‌اندازی از طراحی گوشی شکل گرفته و گوشی‌های مبتنی بر طرح‌ها، اشکال گوناگون و البته از همه مهم‌تر، خلاقیت پدیدار شدند. به‌عنوان مثال، یک گوشی مانند نوکیا N-GAGE از طراحی شاخصی بهره می‌برد که به نظر می‌رسید بر اساس سریال پیشتازان فضا روانه بازار شده است. در این دوران، شاهد انواع گوشی‌های تاشو، مبتنی بر اسلایدر، با شکل‌های عجیب و انواع دیگر دیده می‌شد.

در تصویر بالا، به نظر می‌رسد که تمام گوشی‌های حاضر در عکس، از اتاق یک مخترع غیرعادی بیرون آمده است. آیا گوشی‌های مبتنی بر چنین طراحی‌هایی به طور شگفت‌انگیزی کارآمد و قدرتمند بودند؟ البته که نه. برخی از این گوشی‌های عجیب و غریب اصلا قابل استفاده نبودند، اما این قدرت را داشتند که کاربران را هیجان‌زده کنند.

با وجود اینکه حالا در جیب‌مان گوشی‌های بسیار قدرتمندی قرار دارد، دیگر چنین احساسی به بسیاری از کاربران دست نمی‌دهد. چگونه به روزگاری رسیدیم که طراحی تمام گوشی ها مشابه یکدیگر شده است و هیچ خلاقیتی درون آن‌ها دیده نمی‌شود؟

اولین تلفن‌های همراه تنها به هدف تماس گرفتن و پاسخ دادن به تماس ساخته شدند. این گوشی‌ها دارای آنتن‌های غول‌پیکر و نمایشگر بسیار کوچکی بودند و طراحی تقریبا هیچ اهمیتی نداشت. با این حال، تکنولوژی پیشرفت کرد و گوشی‌ها به نقطه‌ای رسیدند که دیگر با قیمتی بالا تمام نمی‌شدند. این دورانی است که شرکت‌ها، فکر کردن در مورد عواملی مانند قابلیت حمل، طراحی و جذابیت آن‌ها را آغاز کردند.

در هزاره جدید، انواع گوشی‌های مبتنی بر طراحی‌های جذاب برای دسته‌های گوناگونی از کاربران عرضه شد تا همه آن‌ها بتوانند گوشی موردنظر خود را پیدا کنند. فارغ از اینکه در کدام گروه قرار داشتید، می‌توانستید گوشی متناسب با سلیقه‌ی خود را پیدا کنید. اما در سال ۲۰۰۷، اوضاع به طور گسترده‌ای متحول شد؛ همان بازه‌ای که خلاقیت در ساخت گوشی‌های هوشمند به پایان رسید.