مافیای ژاپنی | نقد و بررسی بازی Yakuza Collection Remastered

نکته‌ای که همواره به آن اشاره کرده‌ام و یکی از مهترین دلایل علاقه‌ام به نسل هشتم، نسخه‌های ریمیک و ریمستری است که هر روز شامل عرضه‌ی آن‌ها هستیم. هر نسل عناوینی را تجربه کرده‌ایم که همه‌مان آرزو داشتیم تا نسخه‌ی با‌کیفیت‌ترشان را روی کنسول‌های نسل جدید بازی کنیم و بالاخره این اتفاق در نسل هشتم افتاد. بسیاری از شرکت‌های بزرگ بازی‌های کلاسیک‌شان را عرضه کردند و قضیه فقط به بازسازی بازی‌های نسل هشتمی ختم نشد. یکی از شرکت‌هایی که اخیراً دارد پشت سر هم نسخه‌های ریمستر شده‌ی بازی‌هایش را عرضه می‌کند، شرکت پرآوازه ی سگا (Sega) است. چندین سال پیش سگا یکی از مهمترین اسامی صنعت بازی بود. هم کنسول بازی خودش را داشت، هم آنقدری بازی خوب به بازار ارائه می‌کرد که به نوعی سایه‌ی سنگینش روی دنیای بازی حس می‌شد. با اینکه این شرکت دیگر آن شکوه سابق را ندارد، اما هیچ وقت قاطی آن شرکت‌هایی هم نشد که طرفداران‌شان را ناامید می‌کنند. هنوز هم وقتی نام سگا روی یک بازی است، یعنی باید آن بازی را خرید و با آن وقت گذراند. نکته‌ای که وجود دارد این است که سگا با سلیقه‌ی ژاپنی بازی می‌سازد و هیچ‌گاه هم این سیاستش را خیلی تغییر نداده است. بخاطر همین کسی که سراغ بازی‌های این شرکت می‌رود می‌داند که با چه چیزی رو به رو خواهد شد. بازی‌هایی به شدت سرگرم‌کننده که همیشه این عطش را در مخاطب ایجاد می‌کنند که قبل از خاموش کردن کنسول، کمی بیشتر آن را ادامه دهند. یکی از فرنچایزهایی که سال‌های اخیر سگا خیلی روی آن حساب باز کرده و نسخه‌های زیادی نیز از آن منتشر کرده است، سری Yakuza است. عجیب است که این سری اینقدر کمتر از آن چیزی که لیاقتش را دارد معروف شده (به قول معروف Underrated است)، اما تقریباً هر شماره‌ای که در سال‌های اخیر از این سری منتشر شده، در نوع خود یک بازی بسیار سرگرم‌کننده با داستانی پیچیده و جالب بوده است.

یکی از فرنچایزهایی که سال های اخیر سگا خیلی روی آن حساب باز کرده و نسخه‌های زیادی نیز از آن منتشر کرده است، سری Yakuza است. عجیب است که این سری اینقدر کمتر از آن چیزی که لیاقتش را دارد معروف شده (به قول معروف Underrated است)، اما تقریباً هر شماره‌ای که در سال‌های اخیر از این سری منتشر شده، در نوع خود یک بازی بسیار سرگرم‌کننده با داستانی پیچیده و جالب بوده است.

شاید یکی از دلایلی که افراد زیادی تا به حال سمت این سری نرفته‌اند، همان المان «ژاپنی بودن» باشد که به مذاق هر کسی خوش نمی‌آید. شاید هم به این دلیل باشد که اکثر بازی‌های این سری، دوبله‌ی انگلیسی ندارند و برای یک بازی که داستان سنگین و طویلی دارد و میان‌پرده‌های چندین دقیقه‌ای پخش می‌کند، دوبله به یک زبان بین‌المللی برای فروش بیشتر ضروری به نظر می‌رسد. البته علیرغم همه‌ی این صحبت‌ها یاکوزا همچنان یکی از بازی‌های معروف است و پس از Yakuza 6، Yakuza 0 و Yakuza: Kiwami 2 که در سال‌های اخیر عرضه شدند، این سری روی رادار خیلی‌ها، از جمله خود من قرار گرفت. اگر با این سری آشنایی ندارید، باید بگویم یاکوزا بیشتر شبیه به سریال‌های پلیسی عامه ولی بسیار جذاب است که می‌خواهید ببینید «آخرش چی میشه؟». یاکوزاها تمام خاصیت‌های یک بازی پلیسی – ماجرایی، از گنگ‌های مواد مخدر و مافیا گرفته، تا مشت‌زنی‌های خیابانی، تعقیب و گریز و شخصیت‌های احمق پرزور و یا باهوش بزدل را دارد. بازی یا بهتر است بگویم کلکسیونی که امروز به سراغ آن رفته ایم، کلکسیون سه بازی Yakuza 3، Yakuza 4 و Yakuza 5 است که به تازگی و انحصاراً برای کنسول Playstation 4 منتشر شده است. کلکسیونی که شاید برای طرفداران غربی این بازی بسیار ارزشمندتر باشد، زیرا برای اولین بار است که می‌توانند نسخه ی فیزیکی Yakuza 5 را روی دیسک داشته باشند. در ادامه بررسی کوتاهی بر این کلکسیون خواهیم داشت، پس با من، گیمفا و Yakuza Remastered Collection همراه باشید.

اگر با این سری آشنایی ندارید، باید بگویم یاکوزا بیشتر شبیه به سریال‌های پلیسی عامه ولی بسیار جذاب است که می‌خواهید ببینید «آخرش چی میشه؟». یاکوزاها تمام خاصیت‌های یک بازی پلیسی – ماجرایی، از گنگ‌های مواد مخدر و مافیا گرفته، تا مشت زنی‌های خیابانی، تعقیب و گریز و شخصیت‌های احمق پرزور و یا باهوش بزدل را دارد.

داستان سری یاکوزا به گونه‌ای است که بین آن ها پیوستگی وجود دارد. این به آن معنا نیست که نمی‌توانید از هر یک از آن‌ها به شکل جداگانه و بدون تجربه‌ی بازی‌های قبلی لذت ببرید، اما مطمئناً اگر می‌خواهید خط داستانی را به خوبی متوجه شوید، باید آن ها را به ترتیب خاصی بازی کنید. تا حالا چندین نسخه‌ی اصلی و فرعی منتشر شده‌اند، به همین دلیل کسانی که می‌خواهند تازه این مجموعه را شروع کنند، بهتر است این کلکسیون را نگه دارند برای بعد از بازی کردن عناوین دیگر این سری. در واقع بهترین ترتیبی که می توانید داستان سری را متوجه شوید این ترتیب است: ابتدا نسخه‌های اول و دوم Yakuza Kiwami را بازی کنید، سپس به سراغ این کلکسیون بروید و به ترتیب نسخه‌های سوم، چهارم و پنجم را تجربه کنید، و نهایتاً به سراغ Yakuza 0 و پس از آن Yakuza 6 بروید. این ترتیب، باعث می‌شود وقت زیادی را ذخیره کنید و داستان بازی را هم بهتر متوجه شوید. داستان‌هایی که بیشتر مربوط به پشت صحنه‌ی مافیاهای ژاپنی می شوند و درست مانند یک سریال پیش می‌روند.

در واقع بهترین ترتیبی که می توانید داستان سری را متوجه شوید این ترتیب است: ابتدا نسخه‌های اول و دوم Yakuza Kiwami را بازی کنید، سپس به سراغ این کلکسیون بروید و به ترتیب نسخه‌های سوم، چهارم و پنجم را تجربه کنید، و نهایتاً به سراغ Yakuza 0 و پس از آن Yakuza 6 بروید. این ترتیب، باعث می شود وقت زیادی را ذخیره کنید و داستان بازی را هم بهتر متوجه شوید.

داستان‌های سری Yakuza داستان‌های خیلی تاثیرگذار و منحصر‌به‌فردی نیستند، برعکس، اتفاقاً بسیار کلیشه‌ای و آشنا به نظر می‌رسند. اما همین کلیشه‌ها، آن‌قدری خوب در کنار هم چیده شده‌اند، که می‌توانند شما را برای ساعت‌ها سرگرم کنند. در این کلکسیون زیرنویس‌های انگلیسی به طور کامل بازبینی، اصلاح و حتی در برخی جاها بازنویسی شده و بعضی از شخصیت‌ها از نو صداگذاری شده‌اند. بزرگ ترین نقطه ضعف سری یاکوزا و شاید یکی از دلایلی که این سری خوش‌ساخت معروف‌تر از این نمی‌شود، این است که دوبله‌ی انگلیسی آن موجود نیست. در نسخه‌ی ریمسترد انتظار داشتیم این موضوع نیز مورد توجه سازندگان قرار بگیرد ولی این اتفاق نیفتاده است. به خصوص اینکه بازی پر از کات‌سین و دیالوگ است. برخی از این دیالوگ‌ها حیاتی هستند و تصمیم‌هایی که در آخر این مکالمات می‌گیرید، می‌توانند روی کل روند بازی اثر بگذراند، به همین دلیل دیدن همه‌ی این کات‌سین‌ها با زبان ژاپنی می‌توانند خسته کننده باشد. علاوه بر آن، خواندن زیرنویس باعث خواهد شد از خود کات‌سین‌ها لذت کافی را نبرید.

دیالوگ های رد و بدل شده بین کاراکتر شما و سایر کاراکترها، بخش مهمی از گیم‌پلی بازی را تشکیل می دهند. تمام کردن هر سه بازی مجموعه چیزی حدود ۸۰ الی ۹۰ ساعت به طول می انجامد و این را مطمئن باشید که با یک تجربه‌ی کوتاه طرف نیستید. این در حالی است که فقط بخواهید خط داستانی را دنبال کنید. برای کسانی که می خواهند همه‌ی مراحل جانبی را هم تجربه کرده و اصطلاحاً بازی را پلات کنند، این زمان به ۲۰۰ الی ۲۱۰ ساعت نیز می‌رسد. پس می‌توانید حدس بزنید که با چه بازی طولانی و پر دیالوگی طرف هستید.

دیالوگ‌های رد و بدل شده بین کاراکتر شما و سایر کاراکترها، بخش مهمی از گیم‌پلی بازی را تشکیل می‌دهند. تمام کردن هر سه بازی مجموعه چیزی حدود ۸۰ الی ۹۰ ساعت به طول می‌انجامد و این را مطمئن باشید که با یک تجربه‌ی کوتاه طرف نیستید. این در حالی است که فقط بخواهید خط داستانی را دنبال کنید. برای کسانی که می‌خواهند همه‌ی مراحل جانبی را هم تجربه کرده و اصطلاحاً بازی را پلات کنند، این زمان به ۲۰۰ الی ۲۱۰ ساعت نیز می‌رسد. پس می‌توانید حدس بزنید که با چه بازی طولانی و پر دیالوگی طرف هستید.

اما به جز آن سری Yakuza همواره گیم‌پلی جذابی نیز به مخاطب خود ارائه داده است. مراحل بازی شامل صحنه‌های پر تعداد مبارزات تن به تن می‌شود. سازندگان بازی در هر بازی این مبارزات را کمی بهبود بخشیده‌اند و اگر هر سه بازی را پشت سر هم تجربه کنید، متوجه این موضوع خواهید شد. بیشتر این مبارزات روی سیستم حمله و ضدحمله بنا شده اند و تن به تن هستند. البته در موارد معدودی از سلاح سرد و گرم نیز استفاده می.کنید، اما کلیت مبارزات فیزیکی و تن به تن هستند.

مبارزات بازی جذاب اند، اما در کنار گرافیک و کیفیت بافت محیط و کاراکترها، کمی قدیمی جلوه می کنند.

اگر با این سری آشنایی مختصری داشته باشید، می‌دانید که تعداد زیادی مینی‌گیم در جای جای بازی موجود است که اگر خواستید برای مدتی خط داستانی را کنار گذاشته و استراحت کنید، به سراغ این مینی گیم‌ها بروید. مشکل مینی‌گیم‌ها این است که گاهاً آنقدر جذاب هستند که دیگر دلتان نمی‌آید به مراحل اصلی بازی بازگشته و داستان را دنبال کنید! تعدادی از این مینی‌گیم‌ها، بازی‌های قدیمی سگا هستند که می‌توانید آن ها را روی گیم‌کیوب‌ها بازی کنید و تعدادی دیگر هم مربوط به بازی‌های کازینویی می‌شوند. مراحل جانبی بازی نیز بسیار پرتعداد و جذاب‌اند و اکثر آن‌ها ارزش وقتتان را دارند.

بازی از نظر بصری زیاد تعریفی ندارد. کلاً عناوین یاکوزا، هیچ‌گاه عناوین پیش‌رویی در زمینه‌ی گرافیک نبوده‌اند و بخاطر داستان جذاب، گیم‌پلی مهیج و محتوای با‌ارزش جانبی‌شان به محبوبیت رسیده‌اند، اما در نسخه‌ی ریمستر شده، انتظار بیشتری از شرکت سگا داشتیم. قدیمی‌ترین عنوان این مجموعه، یعنی Yakuza 3 برخی جاها واقعاً قدیمی جلوه می‌کند و هیچ‌گونه زیبایی بصری ندارد. دو عنوان جدیدتر یعنی Yakuza 4 و Yakuza 5 وضعشان بهتر است، اما کیفیت بافت‌ها و انیمیشن کاراکترهای بازی می‌توانست بهتر و نرم‌تر از این باشد.

اگر با این سری آشنایی مختصری داشته باشید، می‌دانید که تعداد زیادی مینی‌گیم در جای جای بازی موجود است که اگر خواستید برای مدتی خط داستانی را کنار گذاشته و استراحت کنید، به سراغ این مینی گیم‌ها بروید. مشکل مینی گیم ها این است که گاهاً آنقدر جذاب هستند دیگر دلتان نمی آید به مراحل اصلی بازی بازگشته و داستان را دنبال کنید! تعدادی از این مین گیم ها، بازی های قدیمی سگا هستند که می توانید آن ها را روی گیم کیوب ها بازی کنید و تعدادی دیگر هم مربوط به بازی های کازینویی می شوند. مراحل جانبی بازی نیز بسیار پرتعداد و جذاب اند و اکثر آن ها ارزش وقتتان را دارند.

روی هم رفته این را همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم که بازی‌های سری Yakuza، کمتر از آن چیزی که حقشان است معروف شده‌اند و ارزش این بازی‌ها واقعاً بالاست. شاید نتوان از آن ها به عنوان بازی‌های AAA یا جریان‌ساز یاد کرد، اما به معنای واقعی کلمه شما را سرگرم می‌کنند. پس از تجربه‌ی این مجموعه غافل نشوید.