نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed: Odyssey | یک ترکیب جادویی RPG + Assassin’s Creed

یوبیسافت نیاز خاصی نداشت که چارچوب سری Assassin’s Creed را تغییر دهد، آن هم تغییری به اندازه تغییر سبک بازی! آنها همواره و در اغلب سال ها یک نسخه از این سری را عرضه می کردند و خیلی هم خوب می فروخت و آخرین نسخه یعنی Origins هم از نظر منتقدین عالی عمل کرد و باز هم موفقیت آمیز بود. پس نیاز خاصی به این نبود که یوبیسافت بخواهد به ساختار سری دست بزند و در حالتی که فقط به فکر سود و موفقیت هر ساله اش بود، می توانست یک بازی حدید سری را به راحتی امسال هم عرضه کند. اما یوبیسافت نشان داد که اصلا ترسی از ریسک و تغییر دادن ندارد، حتی اگر بزرگترین و محبوب ترین فرنچایزش یعنی Assassin’s Creed را از یک اکشن ماجرایی به قالب اکشن نقش آفرینی ببرد و این برای من به شخصه بسیار قابل احترام و ارزشمند است زیرا نشان می دهد یوبیسافت با این که احتمال می دهد منتقدین بیایند بگویند چرا بازی از ریشه هایش دور شده و طرفداران واکنش نشان دهند و .. ولی باز هم ریسک را انجام داد و بازی جدید این سری یعنی Assassin’s Creed: Odyssey را رسما به عنوان یک بازی نقش آفرینی برای اولین بار در تاریخ این سری معرفی کرد در حالی که می توانست یک بار دیگر روند موفقیت Origins را تکرار کند و ضعف هایش را هم بهبود ببخشد و هم متای بهتری کسب کند و هم طرفداران را با یک اساسین عالی در یونان باستان روبرو نماید. اما این چیزی نبود که یوبیسافت می خواست و این شرکت قصد انجام تغییرات بزرگتری را داشت تا حتی امتحان کند و ببیند که آیا می تواند طرفداران نقش آفرینی را نیز به این بازی جذب کند و آیا اصلا تم Assassin’s Creed در زمینه نقش آفرینی جواب می دهد یا خیر.

بعد از سال ها تجربه برترین عناوین اکشن نقش آفرینی باید خیلی راحت بگویم که  تقریبا هر چیزی که از یک بازی اکشن نقش آفرینی جهان آزاد شاهکار انتظار داریم در گیم پلی Assassin’s Creed: Odyssey کاملا به چشم می خورد.

در این دوره با این هزینه های مخوف ساخت بازی ها این تصمیم برای بزرگترین بازی یوبیسافت بسیار شجاعانه و قابل تحسین است زیرا بالاخره باید یک نفر پیدا شود و از یک جایی تغییر را آغاز کند و نمی شود که تا ۲۰ سال دیگر و ۲۰ شماره اصلی و فرعی دیگر، مدام یک روند ثابت را شاهد باشیم که چون جواب داده است مدام تکرار می شود. دوستان عزیز اصلا این موضوع را دست کم نگیرید ها. فزض کنید که سونی ناگهان بیاید و اعلام کند که آنچارتد تبدیل به یک بازی اکشن نقش آفرینی جهان ازاد شده است! این خیلی ترس دارد و شما نمی توانید هیچ تضمینی برای آینده آن بدهید. یوبیسافت هم همین کار را کرده و با بزرگترین فرنچایزش به قصد عمیق تر کردن بازی، دست به ریسک زده است تا شاید به این شکل یک روند جدید برای ساخت این سری با حال و هوای جدید بیابد. سری عناوین محبوب و پر‌طرفدار Assassin’s Creed بیشترین اهمیت را برای یوبیسافت دارن زیرا که این نام یکی از برترین فرنچایزهای دو نسل اخیر بازی‌های رایانه‌ای محسوب می‌شود و با وجود فراز و نشیب‌های زیادی که در مسیر خود از آغاز تاکنون داشته است باز هم توانسته تا محبوبیت خود را بین بازی‌بازان حفظ کرده و آن‌ها را مجاب به انجام تک‌تک نسخه‌های این سری کند و بسیاری از شیرین‌ترین و به یاد ماندنی‌ترین لحظات و خاطرات بازی ما با نسخه‌های گوناگون این سری رقم خورده است. این فرنچایز دارای پتانسیلی بی‌نهایت بالا برای خلق عناوینی زیبا و بی‌نظیر است و در نسخه‌هایی که سازندگان از این پتانسیل استفاده کرده‌اند شاهد خلق یک شاهکار بوده‌ایم. به شخصه همواره سری عناوین Assassin’s Creed را دوست داشته ام و بدون استثنا تمام نسخه های فرعی و اصلی و کنسول دستی و بازی ها دو بعدی و.. این سری را بازی کرده ام و با تک تکشان کلی کیف کرده ام.

Assassin’s Creed: Odyssey عنوانی است که سازندگانش و یوببسافت ریسک خیلی زیادی روی ساخت آن کردند و برای ایجاد یک تغییر جدید و بخشیدن تنوع و حال و هوای تازه به سری، خیلی موارد را از ساختار تغییر داند و حتی سبک بازی را عوض کردند که این واقعا قابل تحسین است زیرا به هر حال همان طور که قبلا هم گفتم  یکی باید پیدا شود و از یک جایی تغییر را بیاورد همان طور که مبارزات دریایی و ارتقای کشتی و شخصی سازی به این سری آمد و اول خیلی ها مقاومت می کردند.

اما از طرفی هم می دانید که سبک اصلی مورد علاقه من نقش آفرینی است و از شما چه پنهان که همیشه در ذهنم به این فکر می کردم و برایم جذاب بود که اگه روزی سری Assassin’s Creed به دنیای نقش آفرینی پای گذارد و شاهد یک بازی Assassin’s Creed آرپی جی با انتخاب ها و تصمیمات و ارتقای لول باشیم، چقدر عالی و جذاب خواهد شد و امسال در مراسم E3 با این که اصلا فکرش را نمی کردم یوبیسافت دست به این خطر بزرگ بزند ولی در عین ناباوری مشاهده کردم که بازی Assassin’s Creed: Odyssey از سوی سازندگان به عنوان یک بازی نقش آفرینی معرفی شد و من را حسابی خوشحال کرد که بالاخره می توانم ترکیب جذابیت های بی نظیر این فرنچایز را با عمق فوق العاده بالای سبک نقش افرینی ببینم و تجربه کنم. در واقع با این که همیشه این سری المان های پر رنگ نقش آفرینی را در خود داشته است ولی همواره نهایتا یک بازی اکشن ماجرایی محسوب شده ولی این بار به طور رسمی بازی جدید این سری یک بازی اکشن آر پی جی معرفی شده است و پر از المان های جدید خواهد بود و سازندگان قصد دارند تا تحولی عظیم در این فرنچایز ایجاد کنند. تریلر بسیار زیبا و کاملی هم که از این بازی به نمایش در آمد تقریبا تمام جنبه های مختلف بازی را برای ما آشکار کرد و برای من و خیلی از طرفداران این سری که به بازی های نقش افرینی هم علاقه دارند، انتظار برای این بازی دوچندان سخت تر شد.

ارزش بالای داستان این نسخه نسبت به بازی های قبلی به جهت همین خطی نبودن داستان است که نه تنها ارزش تکرار بازی را بسیار بالا می برد بلکه کیفیت و عمیق بیشتری نیز به تجربه بازیباز می بخشد و آن را شخصی تر می کند زیرا بازیباز بر اساس نتیجه تصمیمات خودش پیش می رود.

البته نمی توان این را هم کتمان کرد که زمانی که بازی Assassin’s Creed: Odyssey به عنوان یک بازی نقش آفرینی معرفی شد شاید خیلی از طرفداران سری مخصوصا آن هایی که اصلا نقش آفرینی را دوست ندارند ابراز نگرانی کردند و مخالفت خود را با این تغییر بروز دادند و احتمال هم دارد که چون نقش آفرینی دوست ندارند در مقابل این بازی بایستند، ولی برعکس هم احتمال دارد عشقشان به این سری آن ها را نقش آفرینی باز هم بکند. سرانجام زمان گذشت و زمان انتشار بازی Assassin’s Creed: Odyssey فرا رسیده و این بازی از فردا برای خریداران نسخه های گلد و التیمیت و از تاریخ ۵ اکتبر ۲۰۱۸ به طور عمومی برای پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان و رایانه های شخصی منتشر می شود و ما نیز که توسط یوبیسافت در لیست سایت های معتیر و مورد اعتماد آنها قرار داریم، از نسخه منتقدین این بازی بهره مند شدیم تا بتوانیم سریعا و همزان با دنیا این بازی را برای شما نقد نماییم. در این مطلب با بررسی جزء به جزء بازی Assassin’s Creed: Odyssey و سپس بررسی کل تجربه آن به عنوان یک بازی، می خواهیم  متوجه شویم که کفه ترازو به سمت کدام از یک دیدگاه ها در مورد این بازی و تغییر بزرگی که به خود دیده است سنگین تر است و آیا بازی آن قدر خوب هست که بتواند عده ای را نقش آفرینی باز کند و یا این که تغییر و ریسک بزرگ یوبیسافت چندان جواب نداده است. پس اگر از علاقمندان Assassin’s Creed: Odyssey هستید و می خواهید تا با المان های مختلف آن و تک تک بخش های بازی آشنا شوید، پیشنهاد می کنم تا در ادامه مقاله  نقد و بررسی Assassin’s Creed: Odyssey با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.

لیلای حسن اینا!! بله بخش هایی از بازی هم در زمان حال است به همراه لیلا خانم!!

بررسی بازی Assassin’s Creed: Odyssey

از آن جایی که Assassin’s Creed: Odyssey قرار است تازه عرضه شود و تعداد خیلی زیادی از شما قصد دارید آن را بازی کنید، بنابراین در این نقد و بررسی هرگز داستان را برای شما اسپویل نخواهم کرد و تنها به اشاراتی کوتاه در این حد که متوجه شوید داستان بازی در چه بستری رخ می دهد بسنده می کنم تا جذابیت آن برای شما حفظ شود مخصوصا به این خاطر که شاهد داستان چند شاخه و وابسته به تصمیمات هستیم که جذابیت آن را چندبرابر می کند. به مانند بازی های قبلی این سری، Assassin’s Creed: Odyssey نیز از یک روند داستان گویی در دنیای مدرن هم برخوردار است و داستان Layla Hassan که در بازی قبلی یعنی اوریجینز معرفی شده بود را دنبال می کند. وقایع داستان Assassin’s Creed: Odyssey در حدود ۴۳۱ سال قبل از The Common Era و ۴۰۰ سال قبل از داستان بازی اوریجینز رخ می دهد و به نوعی میبینیم که هنوز اصلا فرقه هایی تحت نام های اساسین و تمپلار به آن شکلی که ما می شناسیم وجود ندارند و در بازی جدا از نبرد بین آتن و اسپارتان ها که می توانیم بین هر کدامشان در بخش های مختلف بازی انتخاب کنیم، دشمن اصلی ما فرقه ای خطرناک به نام Cosmos است که کنترل یونان را مخفیانه به دست دارند و از قدرت Artifact استفاده می کنند و به نوعی همان تمپلارها در آینده خواهند بود. در واقع در داستان بازی باید از رده های پایین این فرقه Cosmos افراد را بکشیم تا به بالایی ها برسیم و این فرقه Cosmos را نابود کنیم (البته می دانیم که نابود نشده اند چون الان در جهان کلی از این فرقه داریم!!) که البته در ادامه داستان حالتی خیلی شخصی تر و خانوادگی تر برای شخصیت اصلی پیدا می کند و وی درگیر مشکلات زیادی می شود.

موضوع بازی کاملا با خانواده شخصیت اصلی درگیر است و تصمیمات و لحظات سختی برای شما رقم می زند.

مثل همیشه داستان بازی از ترکیب وقایع خیالی با اتفاقات واقعی تاریخی خلق شده است که این بار در بستر جنگ Peloponnesian قرار دارد که جنگی بین شهرها و ایالات مختلف یونان باستان بوده است. بازیباز در داستان بازی در قالب یک مزدور، می تواند انتخاب کند که برای آتن و Delian League یا برای اسپارتا و Peloponnesian League بجنگد. همان طور که شاهد هستید و احتمالا از همین مقدار کمی از داستان بازی که برای شما عزیزان گفتم، متوجه شده اید، داستان بازی در Assassin’s Creed: Odyssey  نکته خیلی خاصی ندارد و جزو برترین و عمیق ترین داستان هایی که در بازی ها شنیده و دیده ایم نیست  ولی به هیچ وجه نیز یک داستان خیلی معمولی و خسته کننده و ضعیف نیست و مخصوصا با روایت خوب و اتفاقات بسیار زیادی که در بازی بر اساس تصمیمات شما رقم می خورد و تغییر مسیر داستان در شاخه های مختلف، معمولی بودن داستان تا حد خیلی زیادی پوشانده شده است و ارزش بالای داستان این نسخه نسبت به بازی های قبلی به جهت همین خطی نبودن داستان است که نه تنها ارزش تکرار بازی را بسیار بالا می برد بلکه کیفیت و عمیق بیشتری نیز به تجربه بازیباز می بخشد و آن را شخصی تر می کند زیرا بازیباز بر اساس نتیجه تصمیمات خودش پیش می رود.

خب دوستان در مبحث گرافیک اصلا مقاله را هم که نخوانید مهم نست. فقط از همین عکس تا حدود ۱۰ عکس دیگر را یکی یکی کامل با اندازه واقعی ببینید و دیگر کل گرافیک شاهکار و بی نظیر بازی را در خواهید یافت.

در انتها نیز بازی چیزی در حدود ۹ پایان مختلف در خط داستانی اصلی بر اساس تصمیمات شما دارد که عدد شگفت انگیزی است و ارزش تکرار Assassin’s Creed: Odyssey را از تمامی بازی قبلی این سری بیشتر کرده است که این نیز به لطف نقش آفرینی شدن بازی محقق گردیده است.  همچنین دیگر نکته مثبت در داستان بازی، شخصیت پردازی عالی و جذابیت بسیار بالای خیلی از شخصیت های آن است. در واقع رفتن به سراغ موضوع یونان باستان با آن تاریخچه غنی و پتانسیل بالای قصه گویی که اتفاقا بازیبازان هم با آن غریبه نیستند، یکی از نقاط قوت بازی محسوب می شود و در زمینه داستان و شخصیت پردازی بازی نیز کمک شایانی به سازندگان کرده است. در مجموع باید گفت بخش داستان و شخصیت پردازی و … در بازی Assassin’s Creed: Odyssey نمره قبولی می گیرند و هر چند داستانی تقریبا معمولی رو به بالا را شاهد هستیم ولی سازندگان با انتخاب هوشمندانه دوره تاریخی، شخصیت های جذاب، پرداختن به یونان باستان و داستان های آن و ترکییب این تاریخ غنی با فرقه اساسین ها، کاری کرده اند که هیچ گلایه ای از داستان و روایت و روند پیشروی آن در Assassin’s Creed: Odyssey  نداشته باشیم.

همیشه که نباید حرف زد.. برخی مواقع باید هنگ کرد!!

Assassin’s Creed: Odyssey با اختلاف برترین و قدرتمندترین و زیباترین بازی این سری از لحاظ بصری است و جزو چشم نوازترین بازی های نسل هشتم بوده و در کنار شاهکارهایی مثل ویچر ۳ قرار می گیرد که اتفاقا دنیای بازی هم خیلی به دنیای ویچر ۳ شبیه است و اصلا بدون هیچ توضیح خاصی هم کیفیت گرافیکی بازی از عکس هایی که برایتان از دل گیم پلی آورده ام همه چیز مشخص است. گرافیک همواره در سری بازی های Assassin’s Creed فوق العاده زیبا و جزو برترین های زمان خود بوده است، اما اکنون گرافیک در Assassin’s Creed: Odyssey به نقطه اوج و پیک خود رسیده است و شاهد یکی از خوش اب و رنگ ترین و زیباترین بازی های نسل هشتم از لحاظ گرافیکی هستیم که راستش را بخواهید دقایق خیلی زیادی از بازی را مدام فقط می ایستادم و دوربین را می چرخاندم و به دنیای بازی با شگفتی نگاه می کردم و اسکرین شات می گرفتم. در حقیقت باید گفت نکته مهمی که در بازی Assassin’s Creed: Odyssey از همان دقایق ابتدایی به چشم بازیباز می آید گرافیک چشم نواز و زیبای دنیای بازی در قالب یونان باستان و اسپارتان ها و… است که حال و هوایی کاملا واقعی به بازی بخشیده است. به معنای واقعی هر چیزی که در گرافیک و طراحی بصری بازی Assassin’s Creed: Odyssey می بینیم بی نهایت زیبا و مظهر گرافیک بالا در یک بازی است و یونان باستان را در حداکثر سطح زیبایی و جذابیت شاهد هستیم.

رنگ بندی… مگه هنر یعنی چی؟ مگه خلق یک منطقه از این واقعی تر و زیباتر میشه.. به خدا دلم نمی خواست از روی اون شاخه برم پایین. فقط میخواسنم عکس بگیرم که بعدا برای شما قرار بدم و ببینید

عنوان قبلی سری یعنی اوریجینز هم از نظر گرافیکی فوق العاده بود ولی در Assassin’s Creed: Odyssey گرافیک حتی نسبت به آن بازی نیز پیشرفت کرده است و دنیای بسیار خوش آب و رنگ تری را شاهد هستیم و در واقع باید بگویم که رنگ بندی بی نظیر، یکی از اصلی ترین دلایل زیبایی بصری بازی Assassin’s Creed: Odyssey است.  در مبحث فنی شاهد یک بازی کاملا با ثبات و روان هستیم ولی در طول تجربه چندین ساعته من چند بار شاهد باگ و مشکلات فنی بودم که هم شامل باگ های کوچک و انیمیشن های عجیب و غریب بود و هم یک بار بازی در افت فریم کاملا هنگ کرد و دیگر هیچ دکمه ای عمل نمی کرد و مجبور شدم که کلا از بازی خارج شوم. در واقع بازی از نظر فنی دارای مشکلاتی هست ولی تعداد این مشکلات خیلی کم است و اغلب هم باگ های ریزی هستند و آن مشکل بزرگی که برای شما گفتم باعث شد از بازی خارج شوم تنها یک بار در طول ۵۰ ساعت برای من رخ داد و به طور کلی نمی توان به این دلیل گرافیک فنی بازی را زیر سوال برد. بازی های این سری معمولا همواره مشکلات فنی از کوچک گرفته تا بزرگ را داشته اند ولی اکنون Assassin’s Creed: Odyssey تقریبا باثبات ترین این عناوین محسوب می شود و با این که باز هم مشکلات و باگ هایی دارد ولی کاملا در دسته عناوین دارای گرافیک فنی استوار که راحت و روان اجرا می شوند قرار می گیرد.

فقط به نور و سایه ها دقت کنید..

همچنین برخلاف خیلی از بازی های جدید، در Assassin’s Creed: Odyssey کیفیت تکسچرها حتی از نمای نزدیک هم بسیار عالی است و به معنای واقعی شاهد یک شاهکار گرافیک در نسل هشتم هستیم که هر چیزی که در آن می بینید زیباست. از بزرگترین بناها تا ریزترین تکسچرها همگی در نهایت کیفیت کار شده اند. در بازی هرگز شاهد دیگر مشکلات فنی مثل پارگی تصویر و دیر لود شدن بافت ها و.. نیستیم و نورپردازی بازی که یکی از مهم ترین جنبه های بصری آن محسوب می شود نیز در سطح بسیار بالا و شگفت انگیزی انجام گرفته است و این نورپردازی بی نظیر باعث چند برابر شدن زیبایی دنیای بازی شده است و تماشای مجسمه های عظیم خدایان یونان باستان در زیر تابش نور طلایی رنگ خورشید و رنگ بندی شاهکار Assassin’s Creed: Odyssey، یکی از بهترین تجربه های بصری را برای بازیباز رقم می زند. در بحث گرافیک هنری، شاهد یک طراحی بی نظیر و شگفت انگیز از یونان و روم باستان هستیم و طراحان بازی در این زمینه عالی عمل کرده اند. طراحی فوق العاده زیبای یونان باستان، طراحی جذاب و کاملا واقعی شخصیت های بازی و پیاده کردن کامل حس و حال یونان باستان در ظاهر شخصیت ها، طراحی فوق العاده زیبا و واقعی ساختمان ها و بناها و پیاده کردن دقیق سبک معماری آن زمان در بازی، همه و همه باعث شده اند تا خود را به طور کامل در دل بازی حس کنید.

نه تریلر است و نه کات سین و .. خود گیم پلی بازی و کشتی رانی است. به همین بی نظیری…

 طراحی شخصیت های بازی اعم از اصلی و فرعی نیز فوق العاده عالی و قدرتمند انجام گرفته است و همین طور طراحی طبیعی و واقع گرایانه چهره ها نیز بازی را واقعی تر کرده است و حس و حالت صورت شخصیت ها در هنگام حرف زدن یا حالات روحی مختلف، کاملات طبیعی و زیبا از کار در آمده است. از نکات مثبت گرافیکی در این بازی می توان به موضوع مهم زمان های بارگزاری بازی اشاره کرد که با وجود عظیم بودن بازی و کیفیت بالای گرافیکی آن، شاهد صفحه های بارگزاری معقول ومناسبی هستیم که بازیباز را خسته و ذلزده نمی کنند برعکس خیلی از بازی های جدید و روز دنیا که از این مشکل رنج می برند و به شخصه در خیلی از بازی های جدیدی که اخیرا تجربه کرده ام شاهد صفحه های بارگزاری آزار دهنده بوده ام ولی در Assassin’s Creed: Odyssey با وجود این که حجم و کیفیت گرافیکی و بزرگی دنیای آن از خیلی از این بازی ها بالاتر است ولی زمان برگزاری خوب و معقولی دارد که نشان از پولیش شدن و بهینه شدن خوب بازی به دست سازندگان و تسلط بالای آنها بر انجین گرافیکی بازی است.

ای جاانم… دوستان از دست ندین این بازی رو ها.. به خدا حیفه…

در مورد گیم پلی بازی Assassin’s Creed: Odyssey که عنوانی اکشن نقش آفرینی محسوب می شود باید با یک نکته خیلی مهم شروع کنم که می تواند در همین چند خط اولیه، تکلیف شما را با کلیت گیم پلی و حتی کلیت بازی  Assassin’s Creed: Odyssey اشنا کند و بدانید که با چه سطحی روبرو هستید. این را بدانید که “بعد از تمام کردن بازی Assassin’s Creed: Odyssey بعد از ساعت ها بازی کردن، کلی انگیزه و دلیل و شوق دارید برای آغاز مجدد آن و رقم زدن یک تجربه کاملا جدید از همه نظر نسبت به بار اول تجربه بازی” که همین نکته برای کل توضیحاتی که می خواهیم در مورد یک بازی در این سبک بدهیم کفایت می کند زیرا این “ارزش تکرار بسیار بالا” برای توضیح کیفیت یک اکشن نقش آفرینی کافی است. این که بازیباز بعد از ساعت ها بازی کردن و به پایان رساندن بازی، این کشش را در خود حس کند که می تواند بلافاصله بار دوم را شروع کند، تنها از یک اکشن نقش آفرینی بی نظیر و شاهکار ممکن است. در واقع هر چقدر توضیح از خوب بودن گیم پلی و المان های آن و .. بگوییم در نهایت می خواهیم برسیم به این که آیا فلان بازی از لحاظ گیم پلی می تواند با شما کاری کند که انگیزه شروع مجدد را بعد از ساعت ها داشته باشید؟ خوشبتانه جواب در مورد Assassin’s Creed: Odyssey صد در صد مثبت است و درست است که داستان چند شاخه و عواقب تصمیمات در این موضوع نقش مهمی ایفا می کند ولی نهایتا این گیم پلی است که باید شما را وادار کند دوباره ساعت ها وقتتان را پای بازی که یک بار تمام کرده اید بگذارید.

پیرهن صورتی دل منو بردی!!

 نخستین نکته ای که در مورد گیم پلی بازی Assassin’s Creed: Odyssey باید اشاره کرد و البته واضح هم بود، اضافه شدن و تاکید خیلی بیشتر بر روی المان های نقش آفرینی در این بازی است و اگر قبلا شاهد وجود المان های آر پی جی در یک بازی اکشن ماجرایی بودیم، اکنون دیگر رسما و کاملا شاهد یک اکشن نقش آفرینی کامل هستیم که عمق بسیار بالاتری در گیم پلی داراست و خیلی هدفمندتر برای بازیباز دنبال می شود زیرا که بحث ارتقای شخصیت و ارتقای لول خیلی جدی دنبال می شود. تا پیش از Assassin’s Creed: Odyssey، سه بازی Assasin’s Creed 2 و Assassin’s Creed 4: Black Flag و Assassin’s Creed: Origins برترین بازی های این سری برای من بودند و بیشترین لذت را از آنها برده بودم اما حالا بعد از تجربه Assassin’s Creed: Odyssey این بازی خیلی سریع و در همان ۸-۱۰ ساعت اول جای آنها را گرفت و تبدیل به برترین بازی این سری برای من شد و “حتی”، “حتی” از بلک فلگ هم برای من سرگرم کننده تر بود. البته از قبل هم تقریبا می دانستم که برای من، یک Assasin’s Creed که نقش آفرینی هم باشد چه خواهد شد و حالا خیلی خوشحالم که سازندگان بازی این سری را که البته قبلا هم پر بود از المان های نقش آفرینی، دیگر رسما به این فرمت برده اند و عمق بسیار بالایی به بازی بخشیده اند تا اکنون با انگیزه لول زدن و بالابردن لول شخصیت و باز کردن مهارت ها و پرک های بیشتر، لحظه ای هم بازی برای ما تکراری نشود و حتی برخی ماموریت های تکراری فرعی هم برای ما عقلانی و هدفمند باشند و شاهد عنوانی باشیم که به شخصه برای من توانایی بیشتر از ۶۰ تا ۷۰ ساعت (و حتی خیلی بیشتر) سرگرم کردن را داراست تا مثل بلک فلگ و ویچر، حتی یک نقطه خیلی خیلی ریز هم در دنیای آن باقی نگذارم و از ذره ذره اش لذت ببرم و کیف کنم.

محیط را دریابید.. طراحی اسب را در یابید.. اینها را با اندازه کامل ببینید تا به دل گیم پلی بازی و کیفیت بصری آن بروید.

شاید اکنون بهترین وقت برای نقش آفرینی کردن یک بازی از این سری بود تا یک تحول ساختاری و تغییر حال و هوا را در بازی شاهد باشیم (شبیه به کاری که گاد او وار در مقیاس خیلی وسیع انجام ولی در این بازی با مقیاس تغییرات خیلی کمتر شاهد هستیم) که خیلی به آن نیاز داشت و راهی که تقریبا بازی اوریجینز آغاز کرده بود را کامل نماید. همچنین باید گفت بهترین منطقه ای که مناسب برای آغاز نقش آفرینی شدن این سری بود همین یونان باستان است که افسانه ها و داستان های خدایان آن و اسپارتان ها و .. خوراک یک بازی نقش آفرینی هستند! گیم پلی Assassin’s Creed: Odyssey  کاملا در حد یک شاهکار اکشن نقش آفرینی عمل کرده است و یکی از برگ های برنده بازی به حساب می آید. در ابتدای بازی Assassin’s Creed: Odyssey می توانیم از بین دو شخصیت مذکر و مونث به نام هایAlexios یا Kassandra یک نفر را انتخاب کنیم و داستان را با وی پیش ببریم. بازی داری پایان های مختلف و بخش انتخاب دیالوگ ها و قابلیت برقراری رابطه عاطفی با NPC ها است و شما می توانید در آن به عنوان یک مزدور، هر سمتی از جنگ را که می خواهید انتخاب کنید و روند داستان را تغییر دهید که این ارزش تکرار بالایی هم به بازی می بخشد.

تنها عکسی از کل مقاله که خودم برایتان از بازی نگرفته ام. انصافا چه در واقعیت چه در بازی خیلی می ترسم از دنیای زیر َاب و روبرو شدن با اینا و کوسه ها!! میرم زیر آب گنج بردارم یعنی اصلا دور و برم رو نگاه میکنم و صاف مبرم پایین از ترس و تا کوسه میاد می گرخم!!

در بازی بسته به انتخاب ها و تصمیمات شما چیزی در حدود ۹ پایان مختلف وجود دارد که واقعا قابل تحسین است و ارزش تکرار بازی را بالا می برد. این که شما در طول بازی بیشتر با اسپارتان ها باشید یا طرف آتنی ها را بگیرید و تصمیم هایتان در مورد نوع برخورد با بزرگان این دو رقیب و مواردی از این دست هستند که پایان مخصوص شما را شکل می دهند. بگذارید خیلی رک بگویم که نقشه بازی آن قدر بزرگ و عظیم و پر از محتواست که راستش را بخواهید هر بار آن را باز می کردم مقداری از بازی کردن ناامید می شدم! چرا؟ زیرا که تا نقشه را می دیدیم متوجه می شدم که با این شکل بازی کردن من که کل نقاط بازی را کاملا می گردم، شاید ۲۰۰ ساعت زمان بخواهد تا بتوانم کلا بازی را پاکسازی کنم!!‌ تعداد مناطق و محتوای موجود در آنها و کارهایی که می توانید انجام دهید به معنای واقعی کلمه “عظیم” هستند و بدون شک Assassin’s Creed: Odyssey پرمحتواترین بازی سری از لحاظ زمان بازی و مقدار فعالیت های انجام دادنی در بازی به شمار می رود که البته با توجه به نقش آفرینی بودن بازی چندان هم دور از ذهن نبود.

خدایا چه میشه گفت از این همه زیبایی. دوستان باور کنید وقتی بالای یک منطقه می ایستید نفستان بند می آید از زیبایی.

تعداد مناطق بسیار بسیار زیادی که در بازی وجود دارند هر کدام تحت امر و کنترل اسپارتان ها که با رنگ قرمز مشخص هستند یا آتنی ها که رنگ آبی دارند، قرار دارند و شما بسته به این که با کدام گروه بیشتر حال می کنید، میتوانید این مناطق را از چنگ دشمن در بیاورید! مثلا وقتی یک منطقه دورش با آبی مشخص شده است یعنی تحت کنترل آتنی ها است و یک نوار بنفش در کنار نام آن منطقه وجود دارد که نشان می دهد تجهیزات و تسلط آتنی ها در آن منطقه چقدر است. حالا شما باید شروع کنید و تجهیزات مهم آتنی ها در آن منطقه را از بین ببرید و افراد مهمش را بکشید تا آن نوار بنفش به زیر خط اول برسد و اینجاست که یک گزینه Conquest Batlle در آن منطقه فعال می شود که نبرد نهایی بین اسپارتان ها و آتنی ها برای کنترل آن منطقه است. در اینجا هم شما می توانید انتخاب کنید به کدام جبهه نبرد می پیوندید و به این ترتیب وارد نبرد نهایی آن منطقه می شوید و به سیک جنگ شلوغ و تن به تن وارد می شوید که آتنی ها یک نوار و اسپارتان ها یک نوار دارند که هر کس زودتر نوار دیگری را تمام کند و سربازان و فرماندهان دشمن را زودتر بکشد پیروز است و آن منطقه کنترلش به دست او می افتد.

آشنا نیست؟!!

تازه فکر نکنید اینجا کار تمام می شود. بلکه اگر دوباره بخواهید باز هم در آن منطقه نبرد نهایی راه بیاندازید و اگر مثلا نظرتان عوض شود و بخواهید دوباره آن منطقه را از آتنی ها به اسپارتان ها برگردانید، باز می توانید آن روند را بروید و خط ینفش تسلط اسپارتان ها را کم کنید تا نبرد نهایی فعال شود و این بار بروید به جبهه اسپارتان ها تا منطقه را به دست بگیرند. در حقیقت بازی اینطور نیست که وقتی یک بار آتنی ها را انتخاب کردید دیگر تا آخر بازی مجبور باشید با آنها باشید و می توانید در مناطق مختلف بازی هر طور می خواهید عمل کنید. البته بخش های مهمی که در آن ها باید تصمیمات جدی و مهم بگیرید هم در داستان وجود دارند ولی کلیت موضوع به صورت انتخاب آزاد در دستان خودتان است. زیرا که در اصل داستان اصلی و پایه ای و مهم بازی برای شما، از بین بردن فرقه Cosmos است و نبرد آتن و اسپارتان در این بین جریان دارد و داستان را عمیق تر می کند و با ترکیب این موضوع با از بین فرقه Cosmos باعث می شود که روند داستانی بازی شکل جذاب تری به خود بگیرد.

نورپردازی و طراحی آب و تابش نور روی سطح اب و… ناز شستت یوبیسافت..

Assassin’s Creed: Odyssey برای من از نظر گشت و گذار در دنیا و اکتشاف بخش های مختلف آن، خیلی حس و حال ویچر ۳ که برترین بازی زندگی ام است را داراست. یک نقشه عظیم با تعداد زیادی مناطق مختلف که از اطراف به دریا متصل هستند، رمز و راز و آیتم های جمع کردنی و پازل های ساده در گوشه گوشه نقشه که به شما انگیزه می دهند همه جا را بگردید، اسب سواری بسیار لذتبخش و کارآمد با قابلیت سواری خودکار، سیستم سفر سریع به بخش های اصلی نقشه، انواع ماموریت های مختلف جانبی در شاخه های مختلف با پاداش های عالی، ماموریت ها و مناطق وابسته به لول که مثلا به شما پیشنهاد می دهد که فلان ماموریت برای لول ۵ تا ۷ مناسب است، دنیایی بی نهایت زیبا از لحاظ گرافیکی، طراحی های خیره کننده محیط، انواع سلاح ها زره ها و قابلیت شخصی سازی بالا و ارتقای آیتم ها نزد آهنگر و سیستم خرید و فروش، سیستم ذخیره سریع در هر لحظه بازی و خیلی از المان های دیگر، همه و همه شبیه به ویچر ۳ هستند و خیلی حس و حال آن را تداعی می کنند که خوب می دانید این حرف یعنی چه! بازی که ویچر ۳ را تداعی کند دیگر تکلیفش معلوم است. حنی رنگ بندی دنیای بازی و اب دریا و سیستم نورپردازی و تابیدن اشعه های نور بر روی دنیای بازی نیز خیلی خیلی شبیه به ویچر ۳ هستند و اگر به جای شخصیت اصلی این بازی گرالت را بگذاریم و عکس بگیریم کاملا همخوان است.

مبارزات دریایی جذاب و بسط دادن آن ها نسبت به بلک فلگ در برخی از زمینه های ارتقای کشتی، بازی را بسیار جذاب تر کرده است و مواردی مثل قابلیت های شخصی سازی بالای کشتی و … بازی را تبدیل به یک نقش آفرینی بسیار عمیق و متنوع کرده است.

البته در بخش کیفیت ماموریت های جانبی که خب هیچ بازی ابدا به ویچر نزدیک نیست زیرا که ویچر هر ماموریت جانبی اش یک سناریوی کامل داشت و از ماموریت های اصلی بقیه بازی ها هم برتر بود، ولی در این زمینه Assasin’s Creed انصافا در سطح خود عالی عمل کرده است و بهترین و متنوع ترین سیستم ماموریت های جانبی را تا به امروز در این سری داراست و ماموریت های فرعی و آیتم های جمع کردنی آن، شاخه های مختلف و متنوعی دارند و گاها داستان های جالبی هم در آنها می بینیم. جالب است که بدانید در گیم پلی Assasin’s Creed یک سیستم جذاب رده بندی مزدوران هم قرار دارد که باید در آن مزدورانی که به دنبال جایزه گرفتن برای کشتن شما هستند را بکشید و از رده خارج کنید و به این شکل در رده بندی مزدوارن بالاتر بروید و با مزدورانی خیلی سخت تر و قوی تر مواجه شوید که مدام لولشان بالاتر می رود و باید سعی کنید که تا وقتی لول شما به مزدور بعدی که در لیست به دنبال شماست نرسیده است، از روبرو شدن با او فرار کنید تا لولتان به حد کافی برسد و بتوانید وی را از پای در اورید. جالب اینجاست که این سیستم چیزی شبیه به بخش نمسیس در شدو او موردور و شدو آو وار و بخش هیولاکشی در بازی ویچر است که عمق خوبی به بازی بخشیده است.

هر گونه از حیوانات، یک حیوان افسانه ای دارد که مثلا یک شیر سفید غول پیکر یا یک گراز عظیم یا خرسی بسیار بزرگ و قدرتمند و .. هستند که قوی ترین حیوان گونه خود در کل بازی هستند و کشتنشان بسیار بسیار سخت است زیرا در وسط نبرد نوچه هایشان هم می آیند! کشتن این حیوانات افسانه ای بسیار جذاب است و جوایز خیلی خوبی نیز دارد و حس خیلی خوبی هم به شما می دهد زیرا این حیوانات به معنای واقعی خفن هستند!

 همچنین در گیم پلی بازی شاهد وجود سیستمی هستیم که در آن هر چقدر بیشتر مرتکب جرایم مختلف مثل کشتن یا دزدی کردن از NPC ها شویم، بیشتر تحت تعقیب از سوی مزدوران قرار می گیریم و کارمان سخت تر می شود. البته به شخصه از آن بازیبازانی هستم که هیچ گاه در هیچ بازی شخصیتی بی گناه را بیهورده نمی کشم و همواره در طول دوران بازیباز بودنم ترجیح داده ام شخصیتی خوب و مثبت در صدها بازی نقش آفرینی که تجربه کرده ام باشم. تازه این سیستم مزدوران و .. یک بخش کاملا فرعی است و یک سیستم مهم دیگر هم در گیم پلی بازی و روند آن داریم  که از بهترین نکات بازی است و ان را باز هم عمیق تر می کند. این سیستم که در یکی از تصاویر آن را می بینید شامل یک بخش حلقه ای شکل و متصل به هم است که از شاخه های بالایی و کم اهمیت تر فرقه Cosmos (اعضای این فرقه دشمنان اصلبی شما هستند و جدا از جنگ آتن و اسپارتان، اینها موضوع اصلی هستند و به نوعی آغاز راه تمپلار ها می باشند) و از بین بردن این افراد رده پایین تر برای شناختن افراد مهم تر این فرقه شروع شده و از این طریق باید به شاخه های بالایی و اصلی و حلقه های داخلی و افراد مهم تر آن برسید که از بین بردن آنها برای براندازی این فرقه لازم است که خود این سیستم عمق زیادی را داراست و تصویر آن را می توانید در عکس هایی که برایتان قرار داده مشاهده کنید که شباهت به حلقه رسیدن به افراد درونی کارتل بولیوی در بازی گوست ریکان وایلدلندز دارد و هر چه به شاخه های درونی می آییم این شخصیت ها قوی تر می شوند و لولشان بالاتر می رود.

سلاح ها و زره های بازی همگی قابل ارتقا هستند و کیفیت آنها نیز به سبک خیلی از بازی های نقش آفرینی با رنگ مشخص می شود که از بی رنگ که آیتم های معمولی هستند شروع می شود یا آیتم های طلایی یا افسانه ای که از همه قوی تر هستند و تعداد افکت های جانبی بیشتری هم دارند. هر لولی که شخصیتتان باشد می توانید نزد آهنگر همه سلا ح ها و لباس ها و ..خود را تا همان لول ارتقا بدهید که البته این نیاز به پول و کلی موارد جانبی دارد که باید جمع کنید و تازه ارتقای ایتم های طلایی و قوی تر، مقدار خیلی بیشتری هم از این موارد می خواهد و از طرفی هم همین موارد برای ارتقای کشتی هم لازم است که باید سعی کنید مدام در طول بازی آنها را جمع آوری کنید و مدیریت نمایید.

در بازی یک سیستم درخت مهارت ها وجود دارد که به شما اجازه می دهد با پیشرفت در بازی قابلیت های جدید و بهتری را آزاد کنید تا شخصیت خود را قوی تر نمایید. ۳ درخت مهارت که در بازی وجود دارند شامل “warrior”که بر مبارزه تمرکز دارد، “assassin” که بر مخفی کاری متمرکز است و “hunter” که قابلیت تیراندازی با کمان بازیباز را بالاتر می برد، هستند و بسته به نوع بازی خود باید بیشتر در شاخه های مورد علاقه تان تمرکز نمایید که در مورد بنده همواره بدون شک شاخه مبارزات است. این سیستم جایگزین بخشی که در بازی اوریجینز وجود داشت و یک سری قابلیت های Passive به بازیبازان اختصاص می داد، شده است. در بازی چندین مرحله و Chapter داستانی اصلی و مختلف وجود دارد که با محتوای خود می توانند ساعات خیلی زیادی شما را سرگرم نمایند. اما این فقط بخش کوچک کار است. ببینید دوستان.. فقط بخش داستانی بازی را اگر بخواهید خیلی کامل و عمیق بازی کنید باید چیزی در حدود ۴۰ ساعت زمان بگذارید و اگر بخواهید مثل بنده به سراغ فعالیت ها فرعی و سیستم مزدوران و از بین بردن تک تک افراد فرقه Cosmnos و ماموریت شهروندان و لول زدن و فارم کردن و پیروزی در تمام ماموریت های دریاییی و .. هم بروید، بازی می رود بالای ۲۰۰ ساعت و حتی بیشتر که شما را به یاد ویچر ۳ می اندازد.

خدا لعنت کنه این کوسه ها رو! توی بازی هم مثل .. ازشون می ترسم!!

در واقع تاکنون که بازی را در حدود ۹۰ ساعت تجربه کرده ام هنوز به نیمه آن هم نرسیده ام و مطمئن هستم که برای من این بازی زمان ۳۰۰ ساعته ای خواهد برد تا تمامش کنم. یعنی خودتان ببینید که چقدر این بازی محتوا دارد و از آْن مهم تر که چقدر محتوایش متنوع است که شما را به انجام این مقدار بازی جذب می کند. هر منطقه مختلف بازی و شهرها و جزیره های مختلف که در نقشه هستند یک لول رویشان است که نشان می دهد بهتر است برای رفتن به آن منطقه در چه لولی باشید و مثلا بنده که اکنون در لول ۲۸ هستم، در بازی مناطقی می بینم که لول ۵۰ می خواهند و مزدورانی با لول ۵۰ که تازه چون سیستم ارتقای بازی مثل سولز مدام مقدار تجربه بیشتری برای لول زدن می خواهد، رسیدن از لول ۱ به ۲۰ خیلی خیلی کمتر زمان می خواهد تا رسیدن از لول ۲۰ به ۴۰ و به همین ترتیب زمان بازی خیلی طولانی تر می شود. تکراری شدن برخی ماموریت ها موردی است که در هر بازی، دقت کنید در “هر بازی” که می رود بالای ۱۰۰ تا ۱۵۰ ساعت وجود دارد و کم کم در این زمان برخی ماموریت ها و فعالیت ها حالت تکراری به خود می گیرند که این در بازی آدیسی هم وجود دارد مثل هر بازی دیگری با این میزان از گیم پلی، اما وقتی که یک بازی نقش آفرینی باشد و شما بخواهید لول بزنید تا برسید به مناطق سخت تر و دشمنان سخت تر و کشتی های قوی تر و در واقع انگیزه داشته باشید، این تکراری شدن زیاد موردی نداردو شما انگیزه لول زدن و فتح بخش های دشوارتر را دارید و مهم نیست که برخی فعالیت ها تکراری می شوند زیرا لول زدن هر گز تکراری نمی شود و آزاد کردن مهارت ها و قابلیت های بهتر هرگز تکراری نمی شوند.

بنده را آن پایین روی کله مبارک آپولو می بینید؟‍!!! اینه که میگن طرف انگار آپولو هوا کرده!! یعنی من رو میگن!!

مکانیک بالا و پایین رفتن از در و دیوار و ساختمان ها و صخره ها و.. به معنای واقعی در این بازی کارآْمد و عالی شده است و تقریبا از هر جایی که دلتان بخواهد بدون محدودیت خاصی می تواند خیلی سریع بالا یا پایین بروید و حتی مثلا از صخره هایی که شاید به نظر برسند جای دست مشخصی که بازی نشان بدهد ندارند نیز می توانید جابجا شوید و بازی اصلا شما را در این مورد اذیت نمی کند که با توجه به نقش افرینی بودن بازی و این که مدام باید برای ماموریت ها و سپس گزارش تکمیل آنها و .. به این طرف و آن طرف بروید، این موضوع بسیار حیاتی بوده است و البته این مکانیک روان و جذاب از اوریجینز تقریبا آغاز شده بود و حالا در این عنوان به سطح کارآمدتری هم رسیده است تا بالا رفتن از در و دیوار و ساختمان ها به راحتی و به صورت روان و بدون دردسر انجام شود و بتوانید تا از بلند ترین ارتفاعات نیز راحت بالا بروید و به مانند رسم همیشگی این سری Viewpoint های مختلف را برای باز شدن بخش های نقشه بازی و نمایان شدن ماموریت ها و گنج ها، فتح کنید.

مبارزات دریایی جذاب و دریانوردی های لذتبخش و اکتشاف اقیانوس ها با کشتی در حالی که خدمه آواز سر می دهند، باز هم در بازی وجود دارند، آن هم به بهترین شکل و با کلی المان ارتقای جذاب برای کشتی که البته در ۹۰ درصد موارد مانند بلک فلگ هستند ولی برخی اضافات را هم در این بخش شاهد هستیم

مبارزات بازی شبیه به اوریجینز هستند و در آن ها می توانید ضربات سبک و ضربات سنگین بزنید و حملات دشمن را رد کنید یا خالی بدهید. یک سری مهارت های ویژه هم دارید که روی دکمه های مختلف تنظیم می شوند و می توانید بر اساس نوع بازی کردنتان این مهارت ها را بیشتر از کلاس اساسین یا تیرانداز یا مبارز انتخاب کنید و یا ترکیبی از این ها. انواع و اقسام سلاح ها در بازی در اختیار شما هستند و از شمشیر و خنجر و نیزه و گرز و پتک و Staff و تیروکمان … همگی در دسترس شما قرار دارند و هر یک هم کاملا با دیگری متفاوت هستند و در برخی مبارزات کارایی بیشتری دارند. این سلاح ها و زره های بازی همگی قابل ارتقا هستند و کیفیت آنها نیز به سبک خیلی از بازی های نقش آفرینی با رنگ مشخص می شود که از بی رنگ که آیتم های معمولی هستند شروع می شود یا آیتم های طلایی یا افسانه ای که از همه قوی تر هستند و تعداد افکت های جانبی بیشتری هم دارند. هر لولی که شخصیتتان باشد می توانید نزد آهنگر همه سلا ح ها و لباس ها و ..خود را تا همان لول ارتقا بدهید که البته این نیاز به پول و کلی موارد جانبی دارد که باید جمع کنید و تازه ارتقای ایتم های طلایی و قوی تر، مقدار خیلی بیشتری هم از این موارد می خواهد و از طرفی هم همین موارد برای ارتقای کشتی هم لازم است که باید سعی کنید مدام در طول بازی آنها را جمع آوری کنید و مدیریت نمایید.

مبارزات بازی شبیه به اوریجینز هستند و در آن ها می توانید ضربات سبک و ضربات سنگین بزنید و حملات دشمن را رد کنید یا خالی بدهید. یک سری مهارت های ویژه هم دارید که روی دکمه های مختلف تنظیم می شوند و می توانید بر اساس نوع بازی کردنتان این مهارت ها را بیشتر از کلاس اساسین یا تیرانداز یا مبارز انتخاب کنید و یا ترکیبی از این ها. انواع و اقسام سلاح ها در بازی در اختیار شما هستند و از شمشیر و خنجر و نیزه و گرز و پتک و Staff و تیروکمان … همگی در دسترس شما قرار دارند و هر یک هم کاملا با دیگری متفاوت هستند و در برخی مبارزات کارایی بیشتری دارند.

در بازی همان طور که در یکی از تصاوری که برایتان قرار داده ام می بینید، هر بخش بدن شما یک تجهیزات جداگانه دارد که از کلاه خود گرفته تا کفش و.. هستند و باید سعی کنید بهترین تجهیزات را که در بازی پیدا می کنید یا از ماموریت ها می گیرید روی شخصیت خود مجهز کنید، البته اگر لول شخصیتتان به آنها بخورد. مبارزات دریایی جذاب و دریانوردی های لذتبخش و اکتشاف اقیانوس ها با کشتی در حالی که خدمه آواز سر می دهند، باز هم در بازی وجود دارند، آن هم به بهترین شکل و با کلی المان ارتقای جذاب برای کشتی که البته در ۹۰ درصد موارد مانند بلک فلگ هستند ولی برخی اضافات را هم در این بخش شاهد هستیم و باید گفت این بخش واقعا آن قدر در بلک فلگ بی نظیر و عمیق بودکه نیازی به تغییر خاصی هم نداشت و این بار تعداد خیلی خیلی زیادتری جزایر و مناطق مختلف را نسبت به بلک فلگ داریم که کشف کنیم. همچنین در این بخش دیگر شکار حیوانات دریایی وجود ندارد و از بازی حذف شده است. مبارزات دریایی جذاب و بسط دادن آن ها نسبت به بلک فلگ در برخی از زمینه های ارتقای کشتی، بازی را بسیار جذاب تر کرده است و مواردی مثل قابلیت های شخصی سازی بالای کشتی و … بازی را تبدیل به یک نقش آفرینی بسیار عمیق و متنوع کرده است. به حدی بخش کشتی رانی و مبارزات دریایی و گشت و گذار و اکتشاف جزایر بازی جذاب است که بسیاری از وقت و زمان خود در بازی را مثل بلک فلگ بر روی اقیانوس می گذرانید.

دشمن اصلی ما فرقه ای خطرناک به نام Cosmos است که کنترل یونان را مخفیانه به دست دارند و از قدرت Artifact استفاده می کنند و به نوعی همان تمپلارها در آینده خواهند بود. در واقع در داستان بازی باید از رده های پایین این فرقه Cosmos افراد را بکشیم تا به بالایی ها برسیم و این فرقه Cosmos را نابود کنیم (البته می دانیم که نابود نشده اند چون الان در جهان کلی از این فرقه داریم!!)

بازی از لحاظ واقع گرایانه بودن بسیار سطح بالاست و باعث می شود که حس خیلی خوبی هنگام بازی کردن به شما دست بدهد. مثلا وقتی نبرد می کنید و لباس هایتان خونی می شود، اگر به داخل اب بروید می بینید که خون لباس هایتان آب را مقداری قرمز می کند و این نشانه توجه به جزییات از سوی سازندگان است که برای بازیباز جذابیت دارد. همچنین مثلا وقتی از یک ارتفاع تقریبا زیاد به زمین بپرید و شروع به حرکت کتید، در چند قدم اول شخصیت اصلی انگار با حالتی که پایش کمی لنگ می زند و مقداری به قول خودمان “یک وری” راه می رود تا وضعیتش درست شود! هوش مصنوعی در بازی چندان جالب و سطح بالا نیست و گاها رفتارهای عجیب و غریبی از دشمنان می بینیم و گاهی هم خیلی زود شما را فراموش می کنند و بر می گردند به سراغ گشت زنیشان در حالی که مثلا شما ۲-۳ نفرشان را کشته اید و جنازه آنها را هم می بیند ولی زود بی خیال گشتن می شود. در کل وضعیت هوش مصنوعی نسبت به بازی های قبلی بهتر و بهینه تر است ولیباز هم شاهد یک بازی سطح بالا و خیره کننده از لحاظ هوش مصنوعی نیستیم و بهتر است این طور بگویم که Assassin’s Creed: Odyssey از لحاظ کیفیت هوش مصنوعی دشمنان و واکنش های آن ها، در سطحی متوسط قرار دارد.

همیشه در ذهنم به این فکر می کردم و برایم جذاب بود که اگه روزی سری Assassin’s Creed به دنیای نقش آفرینی پای گذارد و شاهد یک بازی Assassin’s Creed آرپی جی با انتخاب ها و تصمیمات و ارتقای لول باشیم، چقدر عالی و جذاب خواهد شد و امسال در مراسم E3 با این که اصلا فکرش را نمی کردم یوبیسافت دست به این خطر بزرگ بزند ولی در عین ناباوری مشاهده کردم که بازی Assassin’s Creed: Odyssey از سوی سازندگان به عنوان یک بازی نقش آفرینی معرفی شد و من را حسابی خوشحال کرد که بالاخره می توانم ترکیب جذابیت های بی نظیر این فرنچایز را با عمق فوق العاده بالای سبک نقش افرینی ببینم و تجربه کنم.

سازندگان بازی در این نسخه برحسب طبیعت و تاریخ یونان باستان، یک حیات وحش کامل و با بهترین کیفیت ممکن خلق کرده اند و انواع و اقسام حیوانات را در مناطق مختلف بازی قرار داده اند که می توانید به شکار آن ها بپردازید؛ از شیرهای نر و ماده و گراز گرفته تا گوزن ها و گربه های وحشی و خرس و وال و کوسه و … همه و همه به زیباترین شکل ممکن طراحی و در بازی قرار گرفته اند تا هر چه بیشتر حس واقعی بودن محیط های بازی به شما دست دهد. ماموریت هایی خاص هم برای این حیوانات وجود دارد که برخی از آنها که خیلی برتر از بقیه هستند آلفا نارم دارند و کشتن آنها جوایز بیشتری به شما می دهد. تازه جدا از این آلفاها، هر گونه یک حیوان افسانه ای دارد که مثلا یک شیر سفید غول پیکر یا یک گراز عظیم یا خرسی بسیار بزرگ و قدرتمند و .. هستند که قوی ترین حیوان گونه خود در کل بازی هستند و کشتنشان بسیار بسیار سخت است زیرا در وسط نبرد نوچه هایشان هم می آیند! کشتن این حیوانات افسانه ای بسیار جذاب است و جوایز خیلی خوبی نیز دارد و حس خیلی خوبی هم به شما می دهد زیرا این حیوانات به معنای واقعی خفن هستند! اسب سواری بازی عالی است و بسیار کارآمد و به درد بخور. اسب سواری بازی حس و حالی مثل ویچر ۳ را برای من دارد و سواری کردن در دنیای به غایت زیبای بازی که قدم به قدم آن بی نهایت زیباست واقعا لذتبخش است، مخصوصا وقتی که اسب را روی حالت خودکار بگذارید تا به سمت منطقه علامت گذاری شده برود و شما هم مناظر را نگاه کنید و کیف کنید.

طراحی بی نقص و بسیار واقعی چهره ها که خوشبختانه دیگر شاهد هیچ مشکلی در انیمیشن صورت شخصیت ها نیستیم

حتی اسب ها نیز مواردی برای شخصی سازی دارند و جدا از شخصی سازی ظاهری، برخی اسب ها بیشتر برای سرعت و بالارفتن از متاطق سخت و کوهستانی بهتر هستند و برخی بیشتر مناسب مبارزه کردن هستند و قوی ترند. بعد از سال ها تجربه برترین عناوین اکشن نقش آفرینی باید خیلی راحت بگویم که  تقریبا هر چیزی که از یک بازی اکشن نقش آفرینی جهان آزاد شاهکار انتظار داریم در گیم پلی Assassin’s Creed: Odyssey کاملا به چشم می خورد. انواع و اقسام ماموریت های اصلی و جانبی در بازی وجود دارند که می توانند ساعت ها شما را سرگرم کنند و همین طور تعداد خیلی زیادی از آیتم های جمع کردنی و فعالیت های خاص نیز در بازی هستند که باعث می شوند ارزش تکرار بازی بسیار بالا برود و هرگز احساس خستگی و تکراری بودن به شما دست ندهد. مبارزات بسیار جذاب و هیجان انگیز، محتوای بسیار زیاد، داستان چند شاخه و همین طور تصمیم گیری های مهم و حباتی که روند داستان را تغییر می دهند، همه و همه دست به دست هم داده اند تا شاهد یک اکشن آر پی جی معرکه باشیم.

Assassin’s Creed: Odyssey برای من از نظر گشت و گذار در دنیا و اکتشاف بخش های مختلف آن، خیلی حس و حال ویچر ۳ که برترین بازی زندگی ام است را داراست. یک نقشه عظیم با تعداد زیادی مناطق مختلف که از اطراف به دریا متصل هستند، رمز و راز و آیتم های جمع کردنی و پازل های ساده در گوشه گوشه نقشه که به شما انگیزه می دهند همه جا را بگردید، اسب سواری بسیار لذتبخش و کارآمد با قابلیت سواری خودکار، سیستم سفر سریع به بخش های اصلی نقشه، انواع ماموریت های مختلف جانبی در شاخه های مختلف با پاداش های عالی، ماموریت ها و مناطق وابسته به لول که مثلا به شما پیشنهاد می دهد که فلان ماموریت برای لول ۵ تا ۷ مناسب است، دنیایی بی نهایت زیبا از لحاظ گرافیکی، طراحی های خیره کننده محیط، انواع سلاح ها زره ها و قابلیت شخصی سازی بالا و ارتقای آیتم ها نزد آهنگر و سیستم خرید و فروش، سیستم ذخیره سریع در هر لحظه بازی و خیلی از المان های دیگر، همه و همه شبیه به ویچر ۳ هستند

موسیقی و صداگذاری Assassin’s Creed: Odyssey در سطح بسیار بالا و با کیفیتی قرار دارد که البته همان طور که می دانید این بخش ها همیشه در عناوین این فرنچایز در نهایت کیفیت و از بهترین های زمان خود بوده اند و اکنون در Assassin’s Creed: Odyssey نیز به سنت همیشه عالی عمل کرده اند. موسیقی های بازی بسیار هماهنگ و همخوان با حال و هوای بازی هستند و این موسیقی ها و ساندترک زیبای بازی، بسیار آن را جذاب تر کرده است و کاملا حس و حال فضای تاریخی بازی را به شما منتقل می کنند و حتی وقتی آن ها را به تنهایی گوش کنید نیز زیبا و لذت بخش هستند. موسیقی منوی بازی به قدری شنیدنی زیباست که دوست دارید آن را مدام گوش دهید و انگار یک حس آشنا برای ما دارد و انگار شبیه به برخی موسیقی های کشورمان است! موسیقی های متن و آوازخوانی خدمه کشتی (که از نسخه چهارم به ارث برده است) هنگام دریانوردی هم بسیار جذاب و لذتبخش است. صدا گذاری بازی و شخصیت ها از قدرتمندترین بخش های Assassin’s Creed: Odyssey است و سازندگان در این زمینه سنگ تمام گذاشته اند. صداگذاری تمامی شخصیت های بازی به حرفه ای ترین و بی نقص ترین شکل ممکن انجام گرفته است . صداگذاری های محیطی بازی و صدای حیوانات بسیار متنوع بازی و صدای دریا و حرکت کشتی روی آن و … بسیار بسیار عالی صورت پذیرفته است و واقعا جای تحسین دارد. در مجموع باید گفت Assassin’s Creed: Odyssey در زمینه صداگذاری و موسیقی موفق به دریافت نمره کامل می شود که واقعا نیز شایسته آن است و شاهد یکی از بهترین بازی های نسل هشتم در این زمینه هستیم.

از ایکاروس باید خیلی بهره ببرید و بگذارید قبل از وزد به هر منطقه کل آنجا را برایتان زیر و رو کند و همه را مارک کند.

چند سالی بود که موج عجیبی بر ضد عناوین سری Assassin’s Creed به راه افتاده بود که بیشتر ناحق به نظر می رسید تا حق. عناوینی که واقعا هر بار کاملا تغییر می کنند و دوره ای جدید با معماری جدید و شخصیت های جدید و المان های گیم پلی جدید را برای ما به ارمغان می آورند، ما نیز همگی آن ها را می خریم و تا انتها با لذت بازی می کنیم اما در نهایت وقتی دور هم جمع می شویم انواع بد و بیراه است که نثار سازندگان بازی و خود این عناوین می کنیم که چرا تکراری شده و هر سال می دهید بیرون و تغییر نمی کند و .. خب این بار همان تغییر بزرگی که شاید در موردش غر می زدیم رسید و این سری به سبک نقش آفرینی رفت.  خوب می دانید که ایجاد تغییر و نهراسیدن از ریسک کردن و خطر کردن یک ویژگی خیلی عالی و جذاب است که شاید گاهی هم این ریسک ها جواب ندهند ولی اصل موضوع که ریسک کردن و قابلیت ایجاد تغییر یک خصوصیت شجاعانه و جذاب است را زیر سوال نمی برد و چه بهتر که آن تغییر جواب هم بدهد و این شجاعت تغییر دادن به بار ینشیند.  بالاخره هر تغییر بزرگی در ابتدا کمی مقاومت را در برابرش می بیند اما سرانجام اگر این تغییر مفید باشد همه آن را قبول خواهند کرد. به هر حال در یک زمانی باید کسی شجاعت ایجاد تغییر را با خود داشته باشد و بازی باید تغییر کند و باید نو شود. همان طور که در نسخه چهارم  Assassin’s Creed تغییر را دیدیم و آَن بازی تبدیل به یکی از برترین و سرگرم کننده ترین عناوین اکشن ماجرایی جهان آزاد تاریخ شد. هیچ حرف و حدیث و شک و تردیدی در مورد لزوم بازی کردن   Assassin’s Creed: Odyssey چه برای طرفداران همیشگی این سری و چه برای کسانی که عاشق عناوین اکشن نقش آفرینی جهان ازاد هستند وجود ندارد و قویا به شما پیشنهاد می کنم که آن را تجربه نمایید چرا که شاهد یکی از بهترین و عمیق ترین بازی های این سری هستیم و یوبیسافت لذت یک بازی فوق العاده را برای شما به ارمغان آورده است.

بازی از لحاظ واقع گرایانه بودن بسیار سطح بالاست و باعث می شود که حس خیلی خوبی هنگام بازی کردن به شما دست بدهد. مثلا وقتی نبرد می کنید و لباس هایتان خونی می شود، اگر به داخل اب بروید می بینید که خون لباس هایتان آب را مقداری قرمز می کند و این نشانه توجه به جزییات از سوی سازندگان است که برای بازیباز جذابیت دارد. همچنین مثلا وقتی از یک ارتفاع تقریبا زیاد به زمین بپرید و شروع به حرکت کتید، در چند قدم اول شخصیت اصلی انگار با حالتی که پایش کمی لنگ می زند و مقداری به قول خودمان “یک وری” راه می رود تا وضعیتش درست شود!

Assassin’s Creed: Odyssey آن قدر جذاب است که می توانیم به آن لقب یک شاهکار را در بین بازی های این سری بدهیم و این عنوان در بین عناوین این فرنچایز محبوب که همگی جذاب و با کیفیت بوده و هستند نیز یکی از بهترین هاست و به دلیل تغییر ساختار و نقش آفرینی شدن بازی می تواند سطح جدیدی از جذابیت و هیجان و ارزش تکرار بالا و تنوع را به شما هدیه کند. Assassin’s Creed: Odyssey عنوانی است که می تواند به راحتی در لیست عناوین هر بازیبازی اعم از کسانی که به این سری علاقه دارند یا ندارند و کسانی که بازی های نقش آفرینی را دوست دارند یا ندارند قرار داشته باشد، زیرا که می تواند بهترین شروع برای افرادی باشد که تاکنون این سری را بازی نکرده اند و یا کسانی که تاکنون به سراغ سبک اکشن نقش آفرینی جهان آزاد نرفته اند. در یک کلام این که خیلی حیف است که بازیباز باشید و خود را از تجربه Assassin’s Creed: Odyssey محروم کنید. Assassin’s Creed: Odyssey از هر زاویه و منظری که به آن بنگرید فوق العاده است و معنای واقعی لذت از یک بازی رایانه ای و یک اکشن آر پی جی عمیق را برای ما به همراه دارد؛ از شخصیت های جذاب بازی گرفته تا نبردهای بی نظیر دریایی، مبارزات عالی، سیستم ارتقای شخصیت عمیق و پر محتوا، کلی المان های بی نهایت متنوع گیم پلی، دنیایی بی نهایت زیبا و وسیع برای اکتشاف، قابلیت های شخصی سازی بسیار عالی برای کشتی و خلاصه هر چه که در این بازی می بینید فوق العاده است و آن قدر باکیفیت است که قطعا ایرادات نه چندان بزرگ آن قابل بخشیدن هستند.

بالاخره باید یک نفر پیدا شود و از یک جایی تغییر را آغاز کند و نمی شود که تا ۲۰ سال دیگر و ۲۰ شماره اصلی و فرعی دیگر، مدام یک روند ثابت را شاهد باشیم که چون جواب داده است مدام تکرار می شود. دوستان عزیز اصلا این موضوع را دست کم نگیرید ها. فرض کنید که سونی ناگهان بیاید و اعلام کند که آنچارتد تبدیل به یک بازی اکشن نقش آفرینی جهان ازاد شده است! این خیلی ترس دارد و شما نمی توانید هیچ تضمینی برای آینده آن بدهید. یوبیسافت هم همین کار را کرده و با بزرگترین فرنچایزش به قصد عمیق تر کردن بازی، دست به ریسک زده است تا شاید به این شکل یک روند جدید برای ساخت این سری با حال و هوای جدید بیابد.

 Assassin’s Creed: Odyssey عنوانی است که سازندگانش و یوببسافت ریسک خیلی زیادی روی ساخت آن کردند و برای ایجاد یک تغییر جدید و بخشیدن تنوع و حال و هوای تازه به سری، خیلی موارد را از ساختار تغییر داند و حتی سبک بازی را عوض کردند که این واقعا قابل تحسین است زیرا به هر حال همان طور که قبلا هم گفتم  یکی باید پیدا شود و از یک جایی تغییر را بیاورد همان طور که مبارزات دریایی و ارتقای کشتی و شخصی سازی به این سری آمد و اول خیلی ها مقاومت می کردند. Assassin’s Creed: Odyssey نسبت به بازی های قبلی سری آن قدر تغییر کرده است که شاید از خیلی طرفداران این سری، مخصوصا آن هایی که اهل نقش آفرینی نیستند، شاید اصلا توان روبرو شدن یک باره با این همه تغییر را نداشته باشند و بیایند بگویند که “آااای چرا از ریشه ها دور شده و فلان و بهمان….” ولی برعکس برای آن هایی که مثل من نقش آفرینی دوست دارند و عاشق ویچر هستند و بازی هایی با محتوای خیلی زیاد مورد علاقه شان است، این بازی بهترین بازی سری اساسین خواهد بود همان طور که برای من اکنون در رتبه برترین بازی این سری قرار گرفت زیرا همواره آرزوی ترکیب اساسین با آر پی جی را داشتم و حالا که به آن رسیدم می بینم عجب ترکیبی هم شده! جالب بود که قبل از عرضه بازی در نظرات همین سایت خودمان می دیدم که برخی گفته بودند این بازی خیلی بد است!! جالب تر که یکی دیگر هم در جوابی عالی گفته بود تنها کشور دنیا که قبل عرضه بازی می گویند افتضاح است و خیلی بد است! ‌بگذارید بگویم اگر اکنون هم حرف آن ها را گوش کنید دقیقا همان حرف قبل را از این افراد می شنوید و احتمالا در نظرات هم خواهیم دید، زیرا آن ها تصمیمشان را اصلا از قبل عرضه بازی در باره این عنوان گرفته بودند! اما می توانید به حرف بنده که ۹۰ ساعت این بازی را تجربه کرده ام گوش کنید و هرگز و هرگز و هرگز، این بازی در حد شاهکار را از دست ندهید زیرا فقط گرافیکش و دنیایی که برای گشت و گذار به شما می دهد و تعداد عکس هایی که از آن می گیرید به خیلی از بازی ها می ارزد، چه برسد به بیش از ۲۰۰ ساعت محتوا و یک تجربه فوق العاده عمیق نقش آفرینی.