یک انتخاب نامناسب | نقد و بررسی Dead Rising 4

تاریخ ظهور زامبی‌ ها در افسانه‌ ها، رمان‌ ها، فیلم‌ ها و همچنین بازی‌ های ویدیویی قدمت بسیاری دارد و از زمان حضور آن‌ ها در دو صعنت بازی‌ سازی و فیلم‌ سازی، رنگ بوی تازه ای به آن ها بخشیده شده است. زامبی‌ ها، موجودات کریه و مضحک، که بر اثر شیوع نوعی بیماری یا آزمایشات به وجود آمده اند و تنها تقلای آن ها این است که از موجودات بی گناهی که آلوده نشده اند کنند. در واقع زامبی‌ ها، همان انسان‌ های بی‌ گناهی هستند که قربانی آزمایشات و یا بیماریِ ناعلاجی شده‌ که امروزه فیلم‌ ها و بازی‌ های رایانه ای که در چنین رابطه ای هستند به یکی از پر طرفدار ترین‌ های صنعت خود تبدیل شده‌ اند. سری عناوین «Dead Rising» یکی از هزاران عناوینی می‌ باشند که روایت آن حول جریانات شهر زامبی‌ ها می‌چرخد. این سری از بسیاری جهات برتری بسیاری نسبت به باقی عناوین با چنین محوریتی دارد! داستانی تو در تو، گیم پلی دیوانه‌ وار که بازی‌ بازان را با سیل عظیمی از زامبی‌ ها روبرو می‌ کند و طعم واقعی دیوانه بودن را به نمایش می‌گذارد و خیلی موارد دیگر… عناوین این سری در واقع دارای نوعی حس و حال جالبی هستند که در معدود عناوین هم سبک می‌ توان مشابه آن را یافت کرد. بازی بازان در دنیای بی رحم بازی تنها هستند و وظیفه ی کنترل عکاس معروف و مشهوری را بر عهده دارند که در دنیای پژمرده ی این سری زندگی می‌کند و کماکاًن در تقلا برای جمع‌ آوری اطلاعات می‌ باشد که شاید بتواند با آن اطلاعات بفهمد که چه اتفاقاتی حاصل به وجود آمدند این بحران شده است. بدون شک کسی این سری را بازی کرده باشد، هم عکاس معروف آن را می‌ شناسد و هم طریقتش را! او شخصی است که در دنیای بی رحم خود به دنبال راهی برای دست یافتن به زندگی بهتر است، اما سرانجام سرنوشت چیز دیگری را برای او رقم زده است و راه این عکاس معروف را به بی‌ راهه کشیده است. او حال نه تنها یک عکاس کاربلد است، بلکه به شکارچی زامبی‌ ها نیز تبدیل شده که شاید بتواند در این دنیای بی رحم و آکنده از مریضی و کثافت زنده بماند! آری! این چیزی است که سرنوشت برای او رقم زده! او در این دنیای مرده که تنها باز مانده محسوب می‌ شود به دنبال راهی برای بقا است. کسی چه می‌داند؟ شاید او تنها می‌خواهد زندگی راحتی داشته باشد! اما قبل از هر چه ابتدا می‌ بایست از دست این زامبی‌ های کریه راحت شود تا شاید آن موقع به زندگی عادی و خالی از هرگونه خطر از جانب زامبی ها دست یابد.

واقعاً آن دو نسخه ی اول بازی کجا، این نسخه کجا! چهارمین نسخه ی از سری «Dead Rising» تنها برای چندین ساعت شما را سرگرم خواهد کرد! اگر دنبال تجربه ای زیبا آن هم بسیار طولانی هستید، گزینه های دیگری وجود دارد.

«Dead Rising» نام یکی از عناوین معروفِ کمپانی «کپکام» می‌ باشد که در همان ابتدای عرضه ی نخستین نسخه ی آن، طرفداران این مجموعه از بازی ها را شگفت زده کرد (د نسخه ی اول). این عنوان ابتدا به صورت مستقل برای پلتفرم‌های مختلف عرضه شد، اما حال «ماکروسافت» آن را به صورت انحصاری در اختیار خود دارد. این سری نخست کار خود را در سال ۲۰۰۶ آغاز نمود. «کپکام ونکوور» از همان ابتدا با ایده‌هایی که داشت، شروعی طوفانی برای این سری رقم زد و پس از استراحتی ۴ ساله سرانجام این استودیو با نسخه ی دوم سری مذکور بازگشت و موفقیت‌های بسیاری را به دست آورد. یک سال بعد نیز «Dead Rising Chop Till Drop» برای کنسول دستی «نیتندو وی» منتشر شد. آخرین نسخه‌ای که تا بدین لحظه از این سری منتشر شده است، «۳ Dead Rising» می ‌باشد که به اعتقاد بسیاری، از جمله خود بنده، ضعیف‌ترین ساخته ی این سری به شمار می ‌آید. محبوبیت نسخه های ابتدایی سری، سبب گشت تا سازندگان آن ها را به صورت بازسازی شده در قالب بازی بزودی برای پلتفرم‌های نسل هشت و رایانه‌های شخصی منتشر کنند تا بازیبازانی که از تجربه ی نسخه های ابتدایی این سری در نسل قبل بی ‌بهره بوده ‌اند، با داستان سرایی این سری آشنایی کامل پیدا نمایند. چندی پیش نیز چهارمین نسخه ی این سری، با حفظ المان های نسخه ی قبلی، اما بسیار کسل کننده تر برای دو پلتفرم رایانه های شخصی و «اکس باکس وان» عرضه گردید و «فرانک وست» عکاس معروف و شخصیت اصلی این سری (غیر از نسخه ی سوم)، باری دیگر در این نسخه باز گشته است تا با ماجراجویی به ظاهر جذاب خود، تجربه ی لذت بخشی از سفری پر هیجانش به قلب شهر زامبی‌ها را برای بازی‌بازان رقم بزند. اما به قول معروف، بسی خیال باطل. وقتی پای عناوین زامبی محور به میان می آید، مسلماً توقع یک بازی فاخر را دارید که نه تنها غنی از هیجان و لذت تمام نشدنی باشد، بلکه چنان چالش برانگیز باشد که تجربه ی بازی را بهتر از قبل کند. همچنین در مواقعی توقع صحنه های ترسناک نیز داریم. اگر چه که طرفداران هیچگاه از این سری، توقع صحنه های ترسناک و خاطره انگیز را نداشتند، اما بهر حال آن نسخه های ابتدایی هیجان مخصوصی را دارا بوند که حداکثر تا مدت زمان بسیار طولانی بازی بازان را سرگرم می کرد، اما جدیدترین نسخه ی این سری به هیچ وجه اینگونه نخواهد بود.

از وقتی که وارد محیط بازی می شود، فقط و فقط و فقط موجودات بد ریخت بازی را مشاهده خواهید کرد که بسیار زیاد هستند. سلاح خفنی را در دست می گیرید به ترتیب تک تک این موجودات را از میان بر می دارید. این روند تا چند ساعت برایتان جذاب است، اما بعد از چند ساعت دیگر آن لذت قبل را ندارد.

پیش از آغاز رویداد مطبوعاتی E3 که گذشت، شایعاتی مبنی بر عرضه شدن جدیدترین ساخته ی این سری به گوش می‌ رسید. یک روز عکسی از آن منتشر می‌ گردید و روز دیگر اطلاعاتی مربوط به گیم پلی! دیگر کم کم یقین آوردیم که خبری است. با نگریستن به سالیان گذشته، دیگر می‌ توانست گفت که رونمایی از عناوین پیش از روییداد مذکور خود به سنتی هر ساله تبدیل شده است. پیش از هر چیز اشتیاق داشتیم ببینیم که زامبی کشیِ ماکروسافت این دفعه چگونه خواهد بود. به ظاهر که بازی بسیار عالی بود، اما اگر دنبال خون ریزیِ زیاد هستید، این بازی بهترین انتخاب می باشد، ولی اگر دنبال خون ریزیِ پر هیجان که شما را تا مدت طولانی سرگرم کنند هستید، Dead Rising 4 به هیچ وجه انتخاب مناسبی نیست. اما به چه دلایلی؟ بگذارید از اول ماجرا را بازگو کنیم.

وقتی بحث داستان و شخصیت پردازی به میان می آید، مسلماً توقع یک داستان عالی را نباید از چنین عناوینی داشته باشید. به خصوص مجموعه عناوین Dead Rising که از همان ابتدا در بخش داستان سرایی چیز خاصی برای گفتن نداشتند و روایت آن همان اتفاقات کلیشه ایِ شهر تخریب شده توسط زامبی ها است. داستانی بسیار ضعیف که فقط در آن شخصیتی معروف روایت می شود. شخصیتی که هر چقدر تلاش می کند کهتوجه ی مخاطب را به دست آورد، اما حیف که نمی شود. قطعاً اگر سازندگان برای این عنوان داستانی را روایت نمی کردند بهتر بود. حال اکنون داستان نه هیجان خود را دارد، نه زیبا روایت می شود و نه شخصیت پردازی بی نقصی دارد. همچنین باید گفت که از لحظه ای که وارد بازی می شوید، چندان دقتی به داستان نخواهید کرد. چرا که بازی بیشتر بر روی گیم پلی تمرکز دارد و داستان سرایی به خوبی روایت نمی شود و تنها در حد یک آشنایی با محیط بازی می باشد. حتی سازندگان در این نسخه به جای معرفی شخصیت های جدید، داستان همان قهرمان اصیل این سری را باری دیگر با روایتی به ظاهر جدید به تصویر کشیدند. در طول بازی، بارها بارها نحوه ی روایت بازی سعی دارد تا «فرانک وست» را شخصیتی طنز و متفاوت نسبت به دیگر شخصیت ها روایت کند که متاسفانه تنها چیزی که مخاطب می فهمد این است که «فرانک وست» شخصیتی احمق می باشد که سعی دارد با حرکات کودکانه، سلفی گرفتن و خیلی کارهای دیگر لبخند را بر صورت مخاطب نمایان شود. داستان این نسخه در مقایسه با نسخه های قبلی، واقعاً ضعیف کار شده است و اصلا در آن حتی اندکی تنوع و سکانس های جذاب مشاهده نخواهید کرد. شما در دنیای به ظاهر ترسناک بازی تنها هستید و سلاح به دست فقط و فقط باید به زامبی کشی بپردازید. حتی از لحاظ گیم پلی نیز بازی اصلا حرفی برای گفتن ندارد و هیجان آن فقط در چند ساعت اول خلاصه می شود. البته باید این موضوع را در نظر بگیریم که از چنین عناوینی نباید انتظار یک داستان عالی را داشت، اما باید دوباره ذکر کنیم که نحوه ی روایت داستان Dead Rising 4 خیلی ضعیف تر از نسخه های قبلی کار شده و در طول بازی تنها چیزی که خواهید فهمید این است که داستان این نسخه ادامه ای بر داستان نسخه ی سوم و ۱۶ سال پس از نسخه ی اول به وقوع می پیوندد. حتی روایت بازی آنچنان نیز گسترده نیز که بتوان چند کلمه درست و حسابی درباره ی آن صحبت کرد. نحوه ی روایت بازی، یکی از بزرگ ترین ضعف های آن محسوب می شود و اگر از Dead Rising 4 توقع یک داستان پرجنب و جوش را دارید، باید گفت که این بازی اصلاً گزینه ی مناسبی نیست. اینکه چرا سازندگان در برای این عنوان داستان درگیر کننده ای خلق نکرده اند، واقعاً قابل درک نیست!

از جمله قابلیت های نچندان جالب بازی که گمان نمی کنم پس از چند بار استفاده، دوباره طرف آن بروید! اما از حق نگذریم که گرافیک بازی انصافاً پیشرفت زیادی کرده است و یکی از نقاط قوت بازی محسوب می شود، هر چند که این بخش نیز خالی از هرگونه مشکل نیست!

روایت بازی Dead Rising 4 اصلا پر جنب و جوش و زیبا نیست! اما گیم پلی بازی نسبت به نسخه های قبلی در برخی زمینه ها پیشرفت خوبی داشته است، ولی باید گفت کماکاً بازی تنها برای مدت کمی شما را سرگرم خواهد. گیم پلی بازی، همانند دیگر نسخه ها، احمقانه است و بازی‌ بازان را سیل عظیمی از دشمنان روبرو می‌ کند تا آنان طعم خوش احمقانه بودن گیم پلی بازی را بچشند. همچنین وجود مکان های جدید که تعداد آن ها در حد قابل قبولی قرار دارد، در بازی سبب گشته تا بازی بازان شاهد تنوع باشند و دیگر آن حس تکراری تجربه ی بازی تنها در یک محیط دوباره تکرار نشود. همچنین  پیرو این مسئله، محیط بازی بسیار بزرگ تر شده است و سیستم فاضلاب شهر ویلیامیت یکی از آن مکان های جدیدیست که به محیط بازی افضافه شده است. آنطور که پیدا بود، سازندگان قصد داشتند با محیط تاریک آن‌ جا جنبه‌ های ترس را در جو بازی به وجود آورند که متاسفانه چندان ترسناک نیز از آب در نیامد. جدا از این موضوع، باید گفت که با توجه به آنکه شهر ویلیامیت در دامنه ی رشته رشته کوه های راکی واقع شده است، اکثر محیط های بازی پوشیده از برف می باشد که انصافاً تجربه ی بازی را بیش از پیش لذت بخش تر می کند و باید گفت که خون ریزی در آنجا بیشتر می چسبد! همچنین همانطور که در عکس بالا نیز اشاره کردیم، یکی از تغییرات بازی، قابلیت سلفی گرفتن می‌ باشد. شما در کجا و در هر زمانی می‌ توانید سریعاً با استفاده از این قابلیت با هر چیزی که در دسترس است سلفی بیندازید. از همه بهتر نیز این است که می‌ توانید به هر گونه که دوست دارید عکس بگیرید و سپس آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید. این امکان نیز وجود دارد که عکس های گرفته شده را به عنوان تم در قسمت منوی بازی انتخاب کنید. پیش تر نیز گفتیم بازی بیشتر سعی بر این دارد که زیاد خشک نباشد و در هر شرایط لبخند بر چه ی بازی‌بازان نمایان کند که متاسفانه اینگونه نیست، شاید اگر سازندگان تمرکز بیشتری بر روی قسمت شخصیت پردازی اختصاص می دادند، اکنون شاهد شخصیتی طنز بودیم. این سری همواره در بخش گیم پلی از قابلیت‌ های زیادی بهره برده است که به همین سبب حس و حال بازی بسیار متنوع‌ تر نسبت به سایر عناوین هم سبک می‌ باشد. اگر نسخه ی سوم را تجربه کرده باشید، حتما می‎دانید که گیم پلی آن از المان‌ های زیادی بهره می‌ بُرد که نقش مهمی در موفقیت بازی داشتند و گیم پلی آن را بیش از پیش دلچسب‌ تر و صدالبته جالب‌ تر جلوه می دادند. اکنون نیز در چهارمین نسخه ی این سری دوباره شاهد همان المان های نسخه ی سوم با اندکی تغییر هستیم.

برخلاف نسخه های قبلی، تراکم زامبی ها در این نسخه بسیار بیشتر شده است. البته نباید منکر آن بود که در بین زامبی ها اصلاً شاهد تنوع نیستیم. همچنین نقش چندانی نیز در سختی بازی ندارند. چشمان آن ها نیز قرمز شده است که مثلاً سازندگان به قصد ترساندن مخاطبان دست به چنین کاری زده اند. حالا این موارد به کنار، مشکلاتی نظیر افت فریم که از نتیجه ی بیشتر شدن تعداد زامبی ها می باشد، مصیبت دیگریست…

گیم پلی بازی با توجه به گیم پلی نسخه های قبلی بسیار پر هیجان‌ تر شده است، اما این هیجان تنها در چند ساعت اول خلاصه می شود. این مشکل تنها به دلیل نبود خلاقیت در بازی می باشد. چرا که پس از چند ساعت تجربه مسلماً متوجه خواهید شد که تنها مشغول کشتن دشمنان تمام نشدنی (!) بازی هستید و پس از آن دیگر میلی به ادامه ی آن ندارید. همچنین هوش مصنوعی دشمنان تعریف آنچنانی ندارد و نباید از آن ها انتظار حرکات غافل گیر کننده داشت! نهایت نوآوری بازی به وجود سلاح های زیبا و صد البته پر خطر و همچنین وسایل نقلیه ی نظامی که کاملاً متناسب با از بین بردن دشمنان بازی است، خلاصه می شود و آن طور که شاید تصور می کنید Dead Rising 4 نوآوری چندانی ندارد. اما نباید از حق گذشت که از نسخه ی قبلی خود یک سر و گردن بالاتر است! همچنین بد نیست بدانید بازی آزادی عمل بسیاری را در اختیار مخاطب قرار می دهد و این موضوع در برابر نسخه پیشین پیشرفت زیادی کرده است. در Dead Rising 4 این دفعه می توانید هر کاری که می خواهید را انجام دهید. می توانید با استفاده از تکنولوژی های موجود در بازی، با استفاده از هر چیزی که در اطرافتان وجود دارد، چنان به زامبی های مضحک بازی حمله ور شوید که ردی از آنان باقی نماند. این موارد از جمله تغییرات جدیدی می باشد که سازندگان در چهارمین نسخه از سری مذکور اعمال کردند تا شاید تجربه ای بهتر برای بازی بازان رقم بزنند، ولی متاسفانه اینگونه نیست! اما، از حق نگذریم انصافاً مبارزه با سلاح های متنوع بازی بسیار لذت بخش است و مثال زدنی نیست. بازی در زمینه ی شخصی سازی سلاح ها در هر زمینه بازی می گذارد و شما می توانید با به دست آورد آیتم های مخصوصی سلاح هایی نظیر شمشیر، تبر و… را قدرتمند تر کنید. تنوع زیاد سلاح ها بدون شک یکی از بهترین نکات مثبت بازی است که از نظر بنده بدون آن گیم پلی بازی همانند نسخه های دیگر خسته کننده می شد. همچنین در بخش گیم پلی این قابلیت وجود دارد که با تعیین کردن مدت زمان خاصی، وارد دنیای بازی شوید و با کشتن زامبی ها رکورد بزنید و آن را به اشتراک بگذارید. در آخر نیز باید بگوییم که قانون اصلی عنوان Dead Rising 4 در زمینه ی گیم پلی، فقط و فقط بکش بکش است و مخفی کاری در آن هیچ معنی ندارد.

همانطور که ذکر کردیم، وجود سلاح های زیاد در بازی یکی از نکات مثبت آن است. این موضوع نسبت به نسخه های قبلی پیشرفت چشم گیری داشته و قطعاً تجربه ی بازی با این سلاح ها لذت بخش می شود.

در همان نخستین دقایق تریلر به نمایش در آمده بازی در E3 2016  ذوق و شوق طرفداران کاملاً سنجیده شد. دقیقاً از همان اول معلوم بود که این بازی در زمینه ی گیم پلی کلی حرف برای گفتن خواهد داشت. در نهایت نیز نسخه ی اصلی بازی همانند تریلرهای آن بود! حال اگر از افت فریم هایی که در بازی وجود دارد بگذریم، گرافیک این عنوان در سطح بالایی قرار دارد و این یکی از نکات مثبت آن به شمار می آید. انجین گرافیکی بازی همان «Forge Engine» می باشد و سازندگان توانسته اند با این انجین گرافیکی مطابق با انتظار طرفداران نسل هشتمی فراهم کنند. هر چند که وجود تعداد بسیار زیادی از زامبی ها در یک صحنه، گاهاً سبب افت فریم می شود و این مسئله اکنون که ما شاهد عرضه ی بازی های بی نقص در این زمینه هستیم بسیار برای طرفداران نا خوشایند است. طراحی محیطی همانند نسخه ی قبلی در سطح بالایی قرار دارد که با در نظر گرفتن اینکه بازی از نقشه ی بسیار بزرگی بهره می برد، این قضیه یکی از نکات مثبت بازی محسوب می شود. اگر چه که نباید توقع محیط های ترسناک و خوفناکی داشته باشیم ولی محیط های بازی به گونه ای طراحی شده اند که آن حس و حال آخرالزمانی را به خوبی منتقل می کنند. همچنین جلوه های بصری نیز به نوبه ی خود خوب کار شده اند و افکت های خون، آتش، برف و غیره در سطح بسیار بالایی قرار دارند. نورپردازی نیز که به گونه ای یکی از المان های مهم عناوین این چنینی است، نیز به خوبی کار شده و نه تنها نمی توان مشکلی خاصی در آن پیدا کرد بلکه این نورپردازی بی نقص بازی، زیبایی ها و تنوع خاصی را بهآن بخشیده است که لذت بازی را دو چندان می کند. ضمن اینکه هر از گاهی دوست دارید دور از زامبی کشی، مشغول گردش در محیط زیبای بازی شوید و مطمئناً تماشای محیط زیبا و تخریب شده ی (!) بازی لذت به خصوصی دارد. صداگذاری و موسیقی بازی نیز در حد قابل قبولی قرار دارد و ریتم آن کاملا متناسب با گیم پلی بازی می باشد، هر چند نباید از Dead Rising 4 توقع یک موسیقی فراموش نشدنی را داشته باشید، اما به هر حال موسیقی و صداگذاری آن به هنگام مبارزه با دشمنان بازی، هیجان آن را دو چندان می کند. صداگذاری بازی، نبردها را بهتر جلوه می‌دهد و همچنین شنیدن صدای شخصیت ها و دیالوگ های آنها به دلیل کیفیت عالی صداگذاری، بدون شک برای بازی بازان بسیار دلچسب می باشد. بهتر است بدانید که به هنگام مبارزه با دشمنان موسیقی بسیار زیبا و پرهیجانی با ریتمی عالی پخش خواهد شد که کاملاً حس و حال بازی را عوض می کنند. همچنین جای دارد ذکر کنیم در زمینه ی صداگذاری بازی چند جهش موفق نسبت به نسخه های قبلی داشته است.

جزئیات ریز و درشت بازی انصافاً خوب کار شده اند. این بسیار عالی است که حداقل سازندگان توانستند گرافیک خوبی را در عنوان خود خلق کنند.

Dead Rising 4 یک عنوان موفق نیست! یک عنوان عالی نیست که شما را تا هفته سرگرم خود کنند. آن عنوانی نیست که بازی باز را محو روایتش کند و ساعت ها تجربه ی لذت بخشی را برابش رقم بزند. عملاً نباید بر روی داستان سرایی این عنوان حساب کرد، گیم پلی آن نیز پس چند ساعت دیگر جذابیت خود را از دست می دهد. برخلاف این موارد تنها گرافیک آن خوب کار شده است که در آن نیز هر از گاهی شاهد افت فریم های زیادی هستیم. در غیر این صورت Dead Rising 4 هیچی برای گفتن ندارد. اگر از این عنوان توقع یک گیم پلی پر هیجان را دارید باید به شما بگوییم آخرالزمان به سبک کپکام اصلا جذاب نیست! گزینه های بهتری برای زامبی کشی وجود دارند…