بررسی تفاوت بازی سازی در غرب و شرق
استودیوهای شرقی و غربی، همواره دو سبک بسیار متفاوت از بازی ها را به بازار عرضه کرده‌اند. در این مقاله به بررسی تفاوت بازیسازی در غرب و شرق پرداخته‌ایم.
یکی از رقابت‌های بی‌صدایی که همواره در صنعت بازی در جریان بوده، رقابت بین استودیوهای بازیسازی شرقی و غربی است. وقتی از شرق سخن می‌گوییم عمدتاً منظورمان کشور ژاپن است که بدون شک یکی از قطب‌های بازیسازی جهان محسوب می‌شود. وقتی هم که از غرب صحبت می‌کنیم، منظورمان در وهله‌ی اول ایالات متحده و در درجات بعدی، برخی از کشورهای اروپایی است که طی سالیان به نام‌هایی آشنا در صنعت بازیسازی تبدیل شده‌اند. در واقع اگر نگاهی به معروف‌ترین استودیوهای بازیسازی بیندازیم، ژاپن و ایالات متحده با اختلاف بسیار زیاد از سایر کشورها، بازار بازیهای ویدیویی را به قبضه‌ی خود درآورده‌اند. در این میان استودیوهایی مانند Ubisoft یا CD Projekt Red که به ترتیب در فرانسه و لهستان بنا شده‌اند، یا استودیوی Tencent Games که اصالتی چینی دارد نیز توانسته‌اند با بازیهای خود در این بازار سَری میان سرها داشته باشند.
با یک بررسی دقیق‌تر، این رقابت را نه فقط در عرصه‌ی تولید بازی، بلکه در نقطه به نقطه‌ی این صنعت می‌تواند مشاهده کرد. رقابت دیرینه‌ی سونی و مایکروسافت به عنوان دو ابرکمپانی مطرح در صنعت بازی، در واقع رقابت بین ژاپن و آمریکا برای تسخیر بازار بازیهای ویدیویی است. در این میان نباید نینتندو را نیز فراموش کرد که هنوز پابرجاست و با قدرت به کار خود ادامه می‌دهد. رقابتی که می‌توان با صراحت اعلام کرد تا به اینجا بیشتر از اینکه ضرری برای کسی داشته باشد، به نفع گیمرها تمام شده و آن‌ها پیروز این رقابت بوده‌اند.
اما تفاوت این دو منطقه‌ی جغرافیایی در توسعه و تولید بازی‌ها چیست؟ چرا ساخت بازی در یک سبک خاص در این دو منطقه به قدری متفاوت است که برای مثال ژاپنی‌ها گاهی تصمیم می‌گیرند به اول نام آن سبک حرف “J” را اضافه کنند تا گیمرها بدانند با یک JRPG طرف هستند، نه با یک RPG خشک و خالی! چرا گروهی از گیمرها کاملاً به بازیهای یک منطقه گرایش دارند و بازی منطقه‌ی دیگر حتی اگر متای بالای ۹۰ هم داشته باشد، برای آن‌ها جذابیتی ندارد؟ موضوعی که گاهی حتی باعث می‌شود یک بازی خاص در یک منطقه عرضه نشود یا حداقل دیرتر عرضه شود.
تفاوت‌های زیادی در ساختار شرکت‌های بازیسازی شرقی و غربی وجود دارد که می‌توان ساعت‌ها در مورد آن‌ها بحث کرد. در این مقاله در دو بخش کلی به تفاوت در توسعه و نتیجه‌ی بازیسازی در این دو منطقه خواهیم پرداخت و کمپانی‌های دو منطقه را از حیث سازمانی، مالی، سیاسی-اجتماعی، فنی، محبوبیت و سایر موارد مقایسه خواهیم کرد. فقط در نظر داشته باشید همواره استثناهایی در هر دو منطقه وجود دارد. در واقع جنبه‌ی هنری در پروسه‌ی ساخت یک بازی به قدری پررنگ است که می‌توان محصول نهایی را یک محصول هنری نامید و هنر نیز همیشه تا حد زیادی به خلاقیت و سلیقه‌ی خالقش وابسته است. وقتی از یک موضوع کلی صحبت می‌کنیم، به ناچار باید از این استثنائات چشم‌پوشی کنیم.
با این توضیحات، اکنون زمان آن رسیده تا به مقایسه‌ی موردی بازیسازی در شرق و غرب و تفاوت‌های آن‌ها بپردازیم.
ساختار اداری و سازمانی
از دیدگاه مدیریتی، چینش تیم و نحوه‌ی نقش بخشیدن به اعضای آن، می‌تواند خروجی ماجرا را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد. این یکی از اولین موضوعاتی است که به وضوح کمپانی‌های ژاپنی و غربی در آن با یکدیگر فرق دارند. این موضوع را در دو جنبه می‌توان مورد بررسی قرار داد:
در ژاپن، استودیوهای بازیسازی معمولاً ساختاری سلسله‌مراتبی و متمرکز دارند. این ساختار باعث می‌شود تا تصمیم‌گیری‌ها بیشتر به مدیران ارشد واگذار شود و خلاقیت در سطوح پایین‌تر سازمان به اجرا درآید. شرکت‌های بزرگ ژاپنی مانند Nintendo و Sony معمولاً این رویکرد را دنبال میکنند که در آن نقش هر فرد کاملاً با فرد دیگر تفاوت دارد و مسئولیت‌ها با مرزبندی مشخص تقسیم شده‌اند.
در مقابل، شرکت‌های بازیسازی غربی بیشتر به ساختارهای مدیریتی افقی و تیم‌محور تمایل دارند. این رویکرد به توسعه‌دهندگان بیشتر امکان می‌دهد تا ایده‌های خود را به راحتی بیان کنند و فرآیند خلاقیت را در تمامی سطوح سازمان به اشتراک بگذارند. استودیوهای غربی معمولاً مرزبندی کم‌رنگ‌تری میان نقش افراد دارند و اعضای تیم به شکلی پویا با یکدیگر در ارتباط هستند. استودیوهایی مانند Blizzard و Naughty Dog نمونه‌هایی از این نوع مدیریت هستند که تأکید بیشتری بر همکاری و نوآوری تیمی دارند. اگر سَری به تاریخچه‌ی بسیاری از این شرکت‌ها بزنید، می‌بینید دو یا چند دوست در ابتدا گرد هم آمده‌اند و طی زمان کمپانی بزرگ و بزرگ‌تر شده است.
نکته‌ی دوم، نحوه‌ی تیم‌بندی کمپانی‌هاست که در ژاپن معمولاً به شکل واحد به واحد انجام می‌شود. یعنی در یک شرکت ژاپنی معمولاً شاهد این هستیم که اعضای شرکت به تیم‌های کاملاً مجزا تقسیم شده و هر تیم به شکل مجزا بر روی تولید یک پروژه تمرکز دارد. این در حالی است که اکثر شرکت‌های آمریکایی، پروژه‌ها را یکی پس از دیگری دنبال میکنند و برای مثال نمی‌توانید انتظار داشته باشید Uncharted و The Last of Us در فاصله‌ی زمانی کمی از یکدیگر منتشر شوند. در مقابل کپکام می‌تواند دو نسخه‌ی جدید از سری‌های Devil May Cry و Resident Evil را در یک سال روانه‌ی بازار کند و ککش هم نگزد!
داستان‌سرایی و گیمپلی
تفاوت دیگری که در بسیاری از بازیهای شرقی و غربی به چشم میخورد، نحوه‌ی داستان‌سرایی و پیاده‌سازی مکانیزم‌های گیمپلی است. برخی از شرکت‌های ژاپنی مانند FromSoftware با تمرکز ویژه روی گیمپلی، تمامی مکانیزم‌های بازی را به شکل دقیق پیاده میکنند و داستان در بازیهای این شرکت معمولاً به شکل کاوش در محیط روایت می‌شود. این سیستم داستان‌سرایی تا به حال دو واکنش مختلف را از سوی گیمرها دریافت کرده است. عده‌ای از پیدا کردن تکه‌های مختلف پازل، پر کردن جاهای خالی و گُنگ بودن این شیوه‌ی روایت لذت می‌برند و عده‌ای دیگر آن را خسته‌کننده و پیچیده می‌دانند.
در مورد بازیهای غربی این موضوع تا حد زیادی فرق می‌کند. برای مثال عناوینی مانند The Last of Us و یا Detroit: Become Human کاملاً بر محوریت داستان بنا شده‌اند و محیط بازی، کاراکترها و مکانیزم‌های گیمپلی کاملاً در خدمت داستان هستند. چیزی که نهایتاً باعث ارائه‌ی یک تجربه‌ی سینمایی و عمیق می‌شود و کاراکترهای به‌یادماندنی‌تری از خود به جا می‌گذارد. البته منتقدین این نوع داستان‌سرایی نیز اعتقاد دارند گاهی اوقات گیمپلی در این بازی‌ها نادیده گرفته می‌شود و به اندازه‌ی کافی برای مخاطب چالش ایجاد نمی‌کند.
البته همان‌طور که در ابتدای مقاله نیز اشاره کردم، برخی از موارد ذکر شده مثال‌های نقض زیادی دارند. برای مثال سری DOOM یک بازی غربی کاملاً گیمپلی محور است و سری Yakuza نیز به داستان‌سرایی روان و درگیرکننده‌ی خود شهرت دارد. اما در حالت کلی و با کمی تحقیق بیشتر می‌توان گفت غربی‌ها همواره تمایل بیشتری به داستان‌سرایی خطی داشته‌اند.
موفقیت تجاری و بازده مالی
بُعد مالی هر صنعت، از مهم‌ترین ابعاد آن و شاخصه‌ای برای تعیین موفقیت کلی آن صنعت به حساب می‌آید. شکی نیست که طی زمان، صنعت بازیهای ویدیویی به یکی از پول‌سازترین و پربازده‌ترین رسانه‌ها در کل جهان تبدیل شده است و هر سال شاهد میلیاردها دلار گردش مالی در این صنعت هستیم. سهم ایالات متحده‌ی آمریکا تا به اینجای کار بسیار بیشتر بوده و این صنعت در سال ۲۰۲۳ برای این کشور چیزی حدود ۱۰۶.۸ میلیارد دلار سوددهی داشته است. اما این تفاوت به چه دلیل است و هر یک از دو منطقه در کدام زمینه‌ها موفق‌تر بوده‌اند؟
طبق آمار، پرفروش‌ترین بازیهای ژاپنی مربوط به کنسول‌های نینتندو بوده‌اند و عناوینی مانند The Legend of Zelda و Super Mario همواره به عنوان چهره‌ی اصلی بازیهای ژاپنی عمل کرده و پول زیادی روانه‌ی مارکت بازیهای ویدیویی این کشور کرده‌اند. کشور چین نیز چند سالی است که با تمرکز بر بازار بازیهای موبایل و تولید بازیهای PUBG Mobile و Genshin Impact، به کمک ژاپن آمده تا بازار بازیهای شرقی پررونق‌تر از همیشه باشد.
در سمت دیگر جهان اما بازیهای AAA فروش به مراتب بالاتری دارند و عناوینی مانند FIFA، Grand Theft Auto و Call of Duty با هر نسخه‌ی جدید، رکوردهای جهانی فروش را جابجا میکنند. احتمالاً خیلی از شما اطلاع دارید که نسخه‌ی پنجم از مجموعه‌ی Grand Theft Auto (GTA)، چند سال پیش توانست رکورد فروش را در کل حوزه‌ی سرگرمی بزند و به پرفروش‌ترین محصول سرگرمی تاریخ تبدیل شود. این یعنی نه تنها بازیهای دیگر، بلکه حتی هیچ آلبوم موسیقی، سریال و یا فیلمی نیز یارای مقابله با فروش بالای این بازی را نداشته است!
در زمینه‌ی جنگ کنسولی برای چندمین نسل متوالی، کنسول محبوب سونی یعنی پلی استیشن، با اختلاف فاحشی از رقیب آمریکایی خود ایکس باکس پیش است و تا اوایل ماه مارس ۲۰۲۴، میزان فروش PS5 چیزی حدود ۵۴.۱۷ میلیون دستگاه و فروش ایکس باکس سری X و S روی هم، چیزی حول و حوش ۲۷.۶۸ دستگاه بوده است. این در حالی است که موفق‌ترین کنسول مایکروسافت یعنی Xbox 360 نیز حدود ۳.۵ میلیون دستگاه کمتر از رقیب آن زمان خود، پلی استیشن ۳، فروخته بود. به نظر می‌رسد استراتژی‌های فروش سونی و بازیهای انحصاری کنسول پلی استیشن هنوز هم جذابیت بیشتری برای اکثر گیمرها دارند.
در کل می‌توان به راحتی ادعا کرد که ایالات متحده در زمینه‌ی تولید بازی و ژاپن در زمینه‌ی تولید کنسول تا به اینجا پیروز این رقابت بوده‌اند و به نظر هم نمی‌رسد فعلاً این توازن به هم بخورد.
حقوق و دستمزد
یک جنبه‌ی دیگر از بُعد مالی که باید به شکل مجزا بررسی شود، بحث مربوط به حقوق و دستمزد است. اگر بخواهم به شکل خلاصه موضوع را شرح دهم، باید بگویم برنامه‌نویسان، طراحان و کارگردانان ژاپنی دستمزد بسیار پایین‌تری نسبت به همتایان غربی خود دریافت میکنند. این در حالی است که میانگین ساعات کاری در ژاپن به طرز چشمگیری بیشتر است که این موضوع ریشه در فرهنگ ژاپن و ارزش‌های معنوی آنان دارد.
از طرف دیگر باید هزینه‌های زندگی و اقتصاد کشورهای مختلف را نیز در نظر گرفت. هزینه‌ی زندگی در شهرهایی مانند سن فرنسیسکو، سیاتل و لُس آنجلس که قطب‌های بازیسازی آمریکا هستند بسیار بالاست و طبیعتاً کارمندانی که در این شهرها مشغول به کار هستند باید دستمزد بیشتری برای گذران زندگی خود دریافت کنند. البته هزینه‌ی زندگی در شهری مانند توکیو نیز کم نیست، اما روی هم رفته زندگی غربی پرخرج‌تر و گران‌تر از زندگی شرقی است.
کمپانی‌های هر دو کشور از روش برون‌سپاری نیز برای کاهش هزینه‌های خود استفاده میکنند. در واقع آن‌ها با استخدام نیروهای جهان سومی از کشورهایی مانند هندوستان، چین و یا کشورهای آمریکای لاتین، با پرداخت دستمزد پایین‌تر کار خود را پیش می‌برند تا از هزینه‌های نهایی خود بکاهند.
طراحی بصری و مسائل فنی
یکی دیگر از تفاوت‌های اصلی غرب و شرق در بازیسازی، برمی‌گردد به طراحی بصری و گرافیکی بازی‌ها. کمپانی‌های هر دو منطقه هر ساله بازیهای زیادی با سبک‌های گرافیکی مختلف وارد بازار میکنند که هر کدام گروهی از مخاطبان را به خود جذب میکنند، اما اگر بخواهیم به طور کلی به بررسی این تفاوت‌ها بپردازیم، باید بگوییم ژاپنی‌ها معمولاً سبکی فانتزی‌تر و انتزاعی‌تر برای بازیهای خود پیش می‌گیرند. تاکید بر حماسه و اغراق در شخصیت‌پردازی و صحنه‌های سوررئال، ویژگی‌های دیگر بازیهای شرقی هستند که نظر طرفداران بسیار زیادی را به خود جلب کرده است. البته همین موضوع موجب دفع بسیاری از گیمرهای دیگر نیز شده است. خیلی‌ها طراحی فانتزی و اغراق‌آمیز ژاپنی‌ها را نمی‌پسندند و به همین دلیل هم سراغ بازیهای ژاپنی نمی‌روند.
در مقابل، نگاهی به کارنامه‌ی غرب در بازیسازی، گواهی است بر این موضوع که آن‌ها اکثراً طراحی واقع‌گرایانه را ترجیح داده‌اند. بازی Red Dead Redemption 2 که با رویکردی بسیار واقع‌گرایانه ساخته شده و بر ریزترین جزئیات گرافیکی بازی نیز تمرکز دارد، نمونه‌ای موفق از طراحی واقع‌گرایانه و رئال بازیهای غربی است. این ویژگی ممکن است برای برخی از طرفداران بازیهای شرقی خسته‌کننده به نظر برسد و آن‌ها نتوانند ارتباط لازم را با محیط بازی برقرار کنند.
به دلایل گفته شده، بسیاری از بازیهای شرقی معمولاً به سخت‌افزار پیشرفته‌ای برای اجرا نیاز ندارند، اما بازیهای غربی به دلیل جزئیات گرافیکی بیشتر و سنگین‌تر بودن بازی، همواره سیستم پیشرفته‌تری طلبیده‌اند.
بُعد فرهنگی و اجتماعی
می‌رسیم به بخش آخر این مقایسه که اتفاقاً بخش بسیار مهمی هم است. یکی از مواردی که بازیهای شرقی و غربی را از هم تمیز می‌دهد، بُعد اجتماعی و فرهنگی آن‌هاست که می‌بینیم هر سال بیش از سال پیش مورد بحث قرار می‌گیرد.
ژاپنی‌ها در تمام این سال‌ها استراتژی محافظه‌کارانه‌تری را اتخاذ کرده‌اند و سعی داشته‌اند بازی‌هایشان در وهله‌ی اول سرگرم‌کننده و جذاب باشد. بازیهای نینتندو نمونه‌های خوبی برای تصدیق این موضوع هستند که بسیار ساده‌تر، سرراست‌تر و سرگرم‌کننده‌تر ساخته شده‌اند. مفاهیم مذهبی، سیاسی و موضوعات حساس دیگر در بازیهای این منطقه به ندرت مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند و تم اکثر بازیهای آن، فانتزی و به دور از هیاهوی جهان است. عناوین جدی‌تر این منطقه مانند سری Resident Evil یا Silent Hill نیز با وجود اشاره‌هایی به جهان سیاست یا دین، بیشتر بر ارائه‌ی گیمپلی جذاب و سرگرم‌کننده متمرکز بوده‌اند. حتی کوجیما، بازی‌ساز افسانه‌ای ژاپنی نیز با وجود بازی کردن با این مفاهیم، تا به حال اعتراض خاصی از سوی طرفداران دریافت نکرده است.
در مقابل، غربی‌ها از پتانسیل‌های فرهنگی این رسانه به شیوه‌ای دیگر استفاده کرده‌اند و آن را به عنوان پلتفرمی برای بیان عقیده‌ها و بررسی موضوعات جدی‌تر در نظر گرفته‌اند. موضوعاتی مانند تنوع نژادی و جنسیتی، جنبش‌های نوگرایانه و سیاسی، دین و مذهب، در بسیاری از بازیهای غربی به دقت مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این موضوع در سال‌های اخیر نمود بیشتری نیز داشته و بازی‌هایی مانند نسخه‌ی دوم The Last of Us، با وجود کیفیت بالای فنی و داستان تاثیرگذار، به خاطر بیان این موضوعات شدیداً مورد انتقاد برخی از اهالی جامعه‌ی گیم قرار گرفته‌اند.
اینکه وجود این مفاهیم در بازیهای ویدیویی مفید است یا مخرب، نسبت به دیدگاه و سلیقه‌ی شخصی هر فرد فرق می‌کند، اما این مفاهیم تا به حال آغازگر بحث‌های عمیق و جالبی بوده‌اند که به مخاطبان جوان‌تر کمک کرده به دیدگاه فرهنگی-اجتماعی ژرف‌تری برسند. گیمر امروز دیگر مانند گیمر بیست سال پیش نیست و در هر بازی، کلی چیز در مورد سیاست، تاریخ و هنر می‌آموزد.
نتیجه‌گیری
اگر بخواهیم بازیهای موردعلاقه‌مان را لیست کنیم، احتمالاً در لیست هر کدام از ما چندین بازی ژاپنی و چندین بازی غربی پیدا می‌شود. هر دو منطقه توانسته‌اند طی این سال‌ها بازی‌هایی روانه‌ی بازار کنند که اکنون تکه‌ای ارزشمند از خاطرات ما شده‌اند. اینکه برخی‌ها بازیهای یک منطقه را به منطقه‌ی دیگر ترجیح می‌دهند، باعث شده تا بازی‌سازانِ هر دو طرف از هم یاد بگیرند تا بازیهای خود را در دل مخاطبان یکدیگر جای دهند. رقابتی که مخاطب نهایی برنده‌ی آن بوده است. امیدوارم روزی بازی‌سازان ایرانی نیز بتوانند در سطوح جهانی وارد این رقابت شوند و شاهد بازیهای ایرانی در کلاس جهانی باشیم.
و اما مانند همیشه دوست دارم نظر شما را نیز در مورد این موضوع بدانم. بازیهای کدام منطقه را بیشتر دوست دارید؟ به نظرتان نقاط ضعف و قوت هر یک در چیست؟ در بخش نظرات منتظر شما هستم!
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سخت‌افزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا می‌کند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
-
تاریخ انتشار:
2024-02-29
۱۴۰۲/۱۲/۱۰ - ژانر: Action , Role-playing
- سازنده: Square Enix
- ناشر: Square Enix
- امتیاز گیمفا: 9.7
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
اولین تیزر از سریال Spartacus: House of Ashur منتشر شد 
نقد و بررسی فیلم Smile 2 | ابتذال هنری به بهانه ژانر 
گزارش: طراحی سخت‌افزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید 
ویدیو: بازی جدید سازندگان جنگ های صلیبی در تاریخ ۲۰ ژانویه رونمایی خواهد شد 
هانس زیمر یکی از فیلمهای کریستوفر نولان را به عنوان بهترین اثر خود انتخاب کرد 
برترینها: ۱۰ انیمیشن ۲۰۲۴ 
بازیگران سریال Squid Game به تئوریهای فصل سوم اشاره کردند 
آشنایی هیکاپ با بیدندان در تریلر جدید فیلم How To Train Your Dragon 
یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید 
تاریخ انتشار نسخه‌ی جدید فیلم Narnia مشخص شد
- گزارش: طراحی سخت‌افزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- ویدیو: بازی جدید سازندگان جنگ های صلیبی در تاریخ ۲۰ ژانویه رونمایی خواهد شد
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
با انتشار تریلری از بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition رونمایی شد 
۲۰ بازی خاطرهانگیز دیگر برای گیمرهای ایرانی 
تحلیلگر: ناشران امیدوارند تا GTA 6 با قیمت ۱۰۰ دلار عرضه شود 
گزارش: بازخوردهای اولیه از تجربه Assassin’s Creed Shadows بسیار مثبت است 
تریلر گیمپلی Conan The Barbarian در Mortal Kombat 1 منتشر شد + تاریخ انتشار 
نسخه کامپیوتر Marvel’s Spider-Man 2 قربانی سکوت تبلیغاتی سونی خواهد شد 
نگاهی به برترین رویکردهای آموزشی در بازیهای ویدیویی
- اولین تیزر از سریال Spartacus: House of Ashur منتشر شد
- نقد و بررسی فیلم Smile 2 | ابتذال هنری به بهانه ژانر
- هانس زیمر یکی از فیلمهای کریستوفر نولان را به عنوان بهترین اثر خود انتخاب کرد
- برترینها: ۱۰ انیمیشن ۲۰۲۴
- بازیگران سریال Squid Game به تئوریهای فصل سوم اشاره کردند
- آشنایی هیکاپ با بیدندان در تریلر جدید فیلم How To Train Your Dragon
- تاریخ انتشار نسخه‌ی جدید فیلم Narnia مشخص شد
تریلر انیمیشن سریالی Win or Lose از پیکسار منتشر شد 
۱۰ شرور دوست داشتنی انیمه My Hero Academia 
برترینها: ۱۰ فیلم ۲۰۲۴
نظرات
نه مکان مهمه نه اسم و نه کشور نه استودیو
کیفیت مهمه که عامل اصلیه فروش و موفقیته
البته یه سری گیم توی غاره های دیگه همون طور که گفته شد فروش بیشتری دارن
دقیقا نظر منم همینه
✅
کیفیت
خلاقیت
مدیریت
اتحاد تیمی
محیط کار
بودجه
امکانات
و …
همه‌ی اینا تأثیر مثبت دارند 👌🏻💫🔥
(قاره)
کیبورد خودکار
✅ این بازی فقط برای خودت ساخته شده 💪🏻
WrestleQuest
برو برای تجربه …
فقط روی پی سی بودا
مگه PC نداری ؟!
نه
XB ؟!
PS ؟!
پی اس
البته خیلی از بازیهای با کیفیت بودن که فروش چندانی نکردن
پس نمیشه گفت عامل اصلی موفقیت کیفیت
فقط ژاپن
فقط کپکام
فقط دویل می کرای
راکستار و اکویویژن و اینا بچه بازیه
تا دیروز هی IV IV نمیکردی؟
همچنان هم آی وی رو دوس دارم
ولی در مقایسه تمام بازی های تاریخ بشریت در مقابل دویل می کرای ۳ هیچی نیستن
از ردد ۲ بگیر
تا جی تی آی آی وی
حرفاتو در قالب نظر بگی نه حقیقت انقدر هیت نمیگیری.
اینو به عنوان آدمی میگم که تو دفترچم از این بازی فن آرت کشیده بودم
اگه سلیقت Dmc عه خب میتونی درقالب نظر بگی بنظرت این بهترین بازی ایه ک انجام دادی هرچند که بنظر میاد جز ۵ تا از تنها بازیاییه که کلا انجام دادی
متا و نظرات ملت به کنار فقط تو راست میگی
با سلیقه مردم کنار بیا تا با سلیقت کنار بیایم
شیطان اگه گریه هم کنه بخاطر وجود آدمایی مثل شماعه😂😂
حرفت نیاز به مترجم داشت ناموصا
کدوم کلمه رو نفهمیدی ترجمه کنم؟
اگه با اینجور حرفا هم مترجم نیاز داری پس داستان و دیالوگ بازیا رو از کجا متوجه میشی که میای میگی من هیتر نیستم منتقد و مقایسه کننده ام؟ این صفات یه حداقل سطح سوادی میخواد دوست عزیز
کنایه به نوشتنت انداختم
متاسفانه بگیر نیستی
طوطی واری
دیدی مردم از لست و راکستار و اینا تعریف کردن میایی با من بحث میکنی.
کی منقرض میشین شنا؟😂
عجب کنایه ای فقط خداروشکر هیچوقت از ص توی کلمه ناموس استفاده نکردم.
من طوطی نیستم داداش
احترام گذاشتن به سلایق بقیه از نظر شما حرکت طوطی واریه؟
این حرفت نشون میده صرفا چون نظر بقیه اینه دلت میخواد برعکسش باشی خب آره یاغی بودن بعضی جاها خوبه ولی اینجا چیزی دستت نمیدن بخدا.
سعی کن خودت باشی اگه تا دیروز از gta vi دفاع میکردی چون کسی نمیکرد بعد الان که فنای راکستارو دیدی میگی راکستار آشغاله و نمیرسه به کپکام مشخصا اگه یه مطلب درمورد کپکام بزنن میای یه استودیوی دیگه رو میزاری وسط
بعد حس نمیکنی زیادی داری اغراق بچگانه میکنی؟
ردد دربرابر dmc هیچی نیست؟ عناوین پایین تر از ردد اونا هیچی ضرب در دو حساب میشن مثلا؟
مشکل از ادبیات بیان نظرته
آره داداش کپکام هم خداست ولی نمیشه اکتیویژن و راکستار رو نادیده گرفت
نزن این حرفو
راکستار تا دنیا دنیاست نمیتونه بازیی به عظمت دویل می کرای یا رزیدنت بسازه
جی تی یه بازیه فقط واس سرگرمی و گذران وقت،باره معنایی نداره!
همین لیون اویل ۶ که پروفتته،همین اویل ۶ که به عقیده خیلیا بدترین نسخه اویله،از کل راکستار بهتره.
راکستار فقط ۳ بازی خوب داده که بهترین بازیش gta iv در زمان خودش هم بسیار کوبیده شد و کسی عمق این بازی رو درک نکرد.
راکستار فقط gta iv و ردد۱ و ردد ۲هه.مابقی بازیاش قرونی نمی ارزهه
بعد حرف شما سهام راکستار افت شدیدی را تجربه کرد🗿😐
آدم حس میکنه مسعود فراستی اومده گیمفا😂
خوب همون سه تا بازی که خط آخر کامنتت اسم بردی خودشون کل تاریخچه کپ کامو میشورن میزارن دم در پسر خوب. لطفا یه جوری از دویل می کرای یا رزیدنت اویل تعریف کن که سرشون به تنشون بیارزه! راکستار بازیاش تبدیل به برند شدن تو گیمینگ بعد تو میای با کپکام قیاسش میکنی؟ میای میگی فقط سه تا از بازیاش خوب بودن( iv و رد دد یک و دو) و کلی هم از همون سه تا بازی تعریف میکنی بعد در عین حال میای میگی یه قرون نمیارزه راکستار؟ خودت ازین همه تناقض تو حرفات خندت نمیگیره؟!! خوشم میاد، هیترای راکستار حتی خودشونم نمیدونن با خودشون چند چندن، فقط همینطوری میان چند خط حرفای تکراری و بی معنی مینویسن که مثلا یه چیزی گفته باشن. سر دار و ندارم شرط میبندم اونایی که در ظاهر راکستارو هیت میدن خودشون زودتر از همه gta6 رو میخرن
من هیتر نیستم! یکم دقت کنی میفهمی من iv رو با جون و دل دوست دارم.فقط راکستار رو با کپکام مقایسه کردم و به نظرم راکستار ۵۸ هزار gta بسازه باز هم اندازه رد اورب دویل می کرای ارزش نداره!
پس اول بفهم چی میگم،من هیتر نیستم بلکه منتقدم!!مقایسه کننده ام!! برای بار دوم هم بهت میگم که آرامشت رو حفظ کن و راکستار یه قرون کف دستت نمیزاره ای کرکی باز!!!
بیا پایین لطفا ممنون 🙏🙏
وجدانن برو خودتو به راکستار معرفی کت شاید یه دلار بهت داد و خوشحال شدی
این از جوکر کالیفرنیا که میخواست از راکستار اخاذی کنه هم بد تره راسکتار هم فقط رد دد ۱ و ۲ با جی تی ای ای وی. اون وقت Bully و مکس پین و سن اندرس هم مسخره بازی ان😂
🤣🤣🤣
دهنت سرویس 😂😂😂 دقیقا
“مابقی بازیاش قرونی نمی ارزهه”
الان مثلا gta 3 که یکی از انقلابی ترین بازیای تاریخه قرونی نمیارزه!!! واقعا چقد سطح کامنتای سایت اومده پایین!
یه غربال گری بکنن ببینن چند نفر کید تشریف دارن
درضمن میشه لطف کنی بگی اویل ۶ دقیقا چه بار معنایی خاصی داره؟!! ممنونم میشم یه توضیح بدی و مارو از بار معنااااییی اویل ۶ آگاه کنی. یا شایدم کلمه “بار معنایی” تازه افتاده دهنت و همینجوری تو هرموقعیتی بدون فک کردن بکارش میبری!!
کوبیده شد…؟!
آره کوبیده شد دیس شد نابود شد
نظرت چیه بری همون ایتا با پروفایل تام شلبی و با بیو اینکه زندگی دیگ قشنگ نیس؟ همون ردد میتونه کل بازی های کپ کامو سیفون بکشه بعد میای میگی فقط بازیای ژاپن خوبه برادر من ۶۱ درصد درآمد ایالات متحده از بازیه و فقط ۴ درصد درآمد کشور ژاپن از بازیه بعدشم من دارم کلی حساب میکنم بعدشم فک کنم نمیدونی چطوری لست اف اس هیلو دووم یا هلف لایف یا کالاف دیوتی رو حساب نکردی با همین کامنت فهمیدم ۱۳ سالت بیشتر نیس
باشه. سری جی تی ای ، رددد، انچارتد ، گاد آف وار، لست، … اینا هیچکدوم حریف دویل می کرای نمیشن؟
ببین سعی کن یه چیزی رو یادبگیری، نظرتو برای سایرین محترمه ، ولی تحمیل نظرت برای بقیه اصلا قبال پذیرش نیست. اینو میتونی رو تعداد دیسلایکات بفهمی
من نظر شخصیم رو گفتم و به کشی تحمیل نکردم
چه فایده کسی نمیفهمه!
کامنت اولت اینو نمیگه
درکت ضعیفه مشکل از کامنت نی
شما بعد از این همه هیت هنوز فکر میکنی درکت بالاست؟😂
بچه بیا پایین سرمون درد گرفت
تمومش کن فنبوی
بجز ژاپن بقیه دنیا فقط به اکتیویژن خلاصه نمیشه!
پس تو کلا کارت چرند گفتنه. اوکی
وقتی gta 6 اومد و انتظاراتت براورده نشد و شروع کردی به گریه کردن میفهمی کی چرند میگه
خخخ
داداش ایستگاه که چه عرض کنم مترو زدی
انتطارات کسی بر اورده نمیشه که انتظار دلار واقعی از بازی داشته باشه
یباره بگو جز دویل می کرای گیمی نزدم دیگه چرا انقد سختش میکنی؟
هر طور عشقته فکر کن!
وقتی من ps2 پلی میدادم دویل می کرای ۳ با گاد آف وار و اویل ۴ و جی تی ای سان و تکن پنج و…تو موز بودی!
🟢 طرف از روی شوخی اومده مزاح گفته
همه جدی گرفتن 😂😂😂😂😂😂😂😂
✅ خیلی زیباست واقعا
شاید واقعی باشه
🟢 پس خیلی تعطیل تشریف داری 🤣🤣
گروهایی ک توش عضوی :
راکستار گیمز
ناتی داگ
از خداوند متعال میخواهم این بنده انیمه فن را شفا داده و به راه راستی ک آرتور مورگان بزرگ رفت هدایت کند
جز انیمه بایونتا و دویل می کرای انینه ندیدم و کلا اهل فیلم نیستم
من تو گروهشون عضوم ببینم چه خبره
ببینم این فنا که از قضا هیچی ام در مورد gta نمیدونن چی میگن
هیچوقت کسیو قضاوت نکن…
فقط برا اینکه ببینی چی میگن ؟
همین بزرگی صنعت گیم غربو میرسونه ک برا هیترشم جالبه
ببین دادا بالا بیای پایین بیای شرق هیچ جوره در حد غرب نی
باشه
یه آره بهت میگم خوشال شی
آره گفتن تو مهم نیس
نظر منتقدا و کاره های گیم مهمه
چطوری روت میشه همچین کامنتی بزاری؟ چرا تموم نمیشین شما؟ تکثیر میشین؟
قانون پیوستگی فن ها
یعنی هیچ کدوم از ۳ فرنچایز کالاف دیوتی و جی تی ای و رد دد رو دوست نداری؟
داداش ندیدی بقیه کامنتاشو؟ میومد زیر پستای gtavi
همش از iv تعریف میکرد میگفت هیچی آی وی نمیشه
بعد الان اینجا اومده میگه بازیای راک استار بار معنایی نداره
فقط میشه گفت شهر عجیبیه😂😂
دوس دارم.
عاشق gta iv
و کشته مرده کالاف بلک آپس یک بخش زامبیشم
اما هیچ کدوم از این گیما نمیتونن جلو دویل می کرای ۳ قد علم کنن…
اها ولی لست اف اس با ردد۲ دارن رو دویل مای کرای تریسام میزنن
هر وقت تلفظ درستش رو یاد گرفتی اونوقت بیا گپ بزن،تویی که پلتفرمت یوتوبه
دویل مای کرای،منو نخندون
دوستش ندارن خخخخخ
باشه
غربیا دنبال تکاملن
شرقیا دنبال نو اوری
غربیا میخوان به کمال برسونن (ناتیداگ . راک استار . Cd . سانتامونیکا)
شرقیا میخوان یه چیز جدید بسازن ( نینتندو . فرامسافتور. تیم ico . کوجیما پروداکشن . کپکام)
هیچ کدوم نسبت به اون یکی برتری ندارن
شرقیا نبودن الان یه سری سبکارو نداشتیم
غربیا نبودن یه سری از بازیای خیلی باکیفیت که الان بهترینن تو صنعت گیم نداشتیم
من برام مهم نی
فقط دویل می کرای و کپکام
راکستار و اکتیویژن و چمیدونم ناتی داگ و اینا قرونی ارزش نداره در مقابل کپکام
فن بوی خیلی خطرناک خیلی!!!
راکستار بچه بازی هست؟
تو جز معدود کسایی هستی که میبینم دارن از راکستار بد میگن.راکستار اینقدر بازی خوب داده که هیتر نمیشه براش پیدا کرد.البته فکر کنم تو جزئی از همون هیترهای انگشت شمار هستی😂
من گفتم بس کن… خستم فن بوی
مگه مونترال توی کانادا نبود ؟
من که شرق رو ترجیح میدم باید به این هم توجه کنید که صنعت غرب فقط محدود به آمریکا نیست و اروپا هم شامل میشه . دلیل اولم بر برتر قرار دادن شرق اینه که تمرکز بالایی روی شخصیت پردازی انجام میشه دلیل دوم من هم جو و محیط سازی اونهاست دلیل سوم هم خلق ژانر هست از نظر من خلق ژانر خیلی با ارزش تر از خلق یک بازی بی نقصه . علاوه بر این غرب توی جهنمی به نام woke گرفتار شده و ما شاهد خلق شدن کلی شخصیت نچسب و غیر کاریزماتیک هستیم . ولی اگر بخوایم روی گیم پلی تمرکز کنیم به خصوص توی زمینه شوتینگ غرب خیلی جلوتره
تو مشخص بایدم شرق قبول داشته باشی پروفت فریاد میزنه 😂
تو گیم پلی اتفاقا فقط تو شوتینگ و یه سری سبک مختص غرب مثل rts یا اسپورت غرب جلوتره بازار ایندیو فاکتور بگیریم چون اصلا جزو صنعت موج اصلی نیست که بخواد جزو صنعت غرب یا ژاپن حساب بشه تو بقیه سبکا گیم پلیی ژاپن جلوتره حداقل تو ۹۰ درصد سبکایی که من بازی میکنم بنظرم چیزی که بازیای غربیو خاص میکنه نوع نگاه تکنولدژی محورشونه که از نوع نگاهشون درباره تکنولوژی و اینکه به سمت واقعیت مایل باشه جهانهای خلق شده نشات میگیرهرحتیذبهترین استدیوهای غربی مثل ولو که بنظرم بهترین استدیو جهان بود زمان فعالیتش علت خوب بودنش این بود که هربازیش یه چیز جدید رو میکرد مثلا فیزیکو ارتقا میداد حتی دوره طلایی آر پی جی هاهم تعدد انتخابا برا همین موضوع بود و برا همینه که ۲۰سالی هست دیگه جذابیت سابقو توی زمینهذبازیای سینگل پلیر ندارند چون دیگه ولوی نیست که چیز جدید رو کنه(تو مولتی پلیر و آتلاین هنوز دارند اونور وضعیتون خوبه) بقیه استدیوهای خفنشونم افت کردند استدیوهای کم تاثیرترشون کارو دست گرفتند ولی از اونور گیمای ژاپنی هنوز دارند تو نقطه قوتشون یعنی گیم پلی خلاق دارند آس رو میکنند صنعت بازی غرب دوباره به ولو نیاز داره
اگه لست و لست ۲ نمونه گیم های غربی باشه باید بگم فاتحه گیم سازی غربی خوندس
واکنش راکستار:🗿🚬
قبل اینکه حرفتو بخونن از اکانتت میدونن محتوای کامنتت چیه
“ایکس باکس کبیر با قلب سبز”
“همه انحصاریای سونی اشغالن”
اگه تو فن ایکس باکسی باید بگم فاتحه ی ایکس باکس خوندس
ایشون ترول میکنه، با ایکس باکس چیکار داری مومن😐
فنبوی ایکس باکسه
سنگین بود آقای مرد دیواری🗿👌
نوکرم 🗿💙
چرا انقدر دیس گرفتی😂
ول کن دا، مهم نیست
فکر کردن دارم ایکس باکسو می‌کوبم😂
اخع تعداد دیسا با اکانتایی که دیس دادن همخوانی نداره
آره والا
بیشتر کسایی که دیس دادن فیکن
داداش ولی نظر و لایک و دیس لایک بقیه اصلا برات مهم نباشه
این‌طوری بیشتر حرصشون میدی😁
نه خب من کامنتم ۲۰۰ تا لایک گرفت شاید باز برا تیک اقدام کنم
البته من شک دارم فن ایکس باشه🫠
تو مگه با اکانت سایرنت به ووک گیر نمیدادی؟🤣🤣🤣
این کلا کل ما ایکس باکس فنا رو بد جلوه داده باور کن پلتفرمش یوتیوبه🗿🚬
جدی همونه؟😂
من هر دفعه میام ریپلای کنم یک چی بگم به شما پیش خودم میگم بیخیال هموطنمه شاید یک روز یک جایی دستمو گرفتی من نفهمیدم تویی شرمندت نشم
ایکاش تمومش کنیم این وضعیت و هممون.
🟢 اصلا بازی The Last of Us
افتضاح تمام و داغون هست
میشه خواهشا دیگه به بهانه‌ی این نیای مزه بپرانی🙏🏻
✅ ممنونم
🟢 هدف از نظر من چیز دیگریست
یکسری جور دیگری برداشت کردن🤣
لست آف اس عموم گیمرا رو مجذوب خودش کرده…
همه دوسش دارن
یکی مثله من با لست حال نمیکنه،اما درک میکنم هرکی سلیقه و نظری داره و نمیام فن بیس لست رو دیس کنم!!دیشب من کپکام رو با راکستار مقایسه کردم و نظر خودم رو در باب برتریش بیان کردم…دیدی چقد دیسلایک گرفتم؟مردم طوری رفتار میکنن انگار راکستار ماهانه بهشون حقوق میده!!
تموم‌کن ایرانی!!
در مورد این بحث رو تو الان ریپلای زدم چون فکر میکنم با اینکه مخالف نظرم در باب برتری کپکام نسبت به راکستار هستی،اما نمیایی الکی سر و گردن برا راکستار بشکونی.
درست حس کردم؟!
داداش خودت اذیت نکن،من با شما موافقم و درست مثل خودت نمیام به فن بیس اونا گیر بدم وگرنه خیلی از این بازیا که بقیه سنگشون به سینه میزنن مشکلات زیادی داره…من خودم قطعا دویل می کرای ۵ برترین بازی نسل ۸ میدونم ،چون هیچ گیم حتی نزدیک به عمق گیم پلیش نشده و حتی افراد زیادی هم توی فضا مجازی خارجی میشناسم که کانتنت پیرامون گیم پلی دویل می کرای میسازن و بار ها گفتن و بقیه کاربرا هم توی کامنتا اونجا گفتن که دویل می کرای ۵ الان پیک هک اند اسلشه…منتها داداش،اینجا مثل اونجا نیست،کاربرای داخلی ما متاسفانه یا مبنا چشمیشون متاست یا نگاه میکنن بقیه چی میگن،که اگه نگاه کنی به گیمنت ها میبینی اکثریت گیمرا داخلی چیا رو دوست دارند..حرفت درسته اما اینجا حرف شما فقط دیس لایک میخوره،اینجا همه عاشق جی تی ای و راکستار و رد دد هستن،اما مطمئن باش افراد زیادی توی دنیا هستن که قدر بازی ها کپکام و آثار ژاپنی خوب رو میدونن( آقا آقابابایی یکی از نویسنده ها قهار گیمفا بودن و پست ها خفن داشتن و ایشون از رد دد بدشون می اومد،پس مطمئن باشید همه قرار نیست فن بوی راگستار باشن ولی گیمر ها قهار واقعا توی این کامنت سکشن نریخته)
(البته که کپکام عشقه،هک اند اسلش ژانر محبوبم و کینگ و پدرخوانده هک اند اسلش دویل می کرایه،ولی از مگامن،رزیدنت اویل، لاست پلنت ،بازی ها فایتینگ کپکام و …. همه راضیم و هیچ استدیو غربی یا شرقی نتونته با لین همه آی پی منو راضی کنه)
واو…کامنتت رو دوبار خوندم
واقعا لذت بردم
دقیقا باهات هم عقیده ام
اینجا فقط فن راکستارن و فکر میکنن خبریه…و حتی به سلیقه دیگران هم احترام نمیزارن!!
خیلی خوشحال شدم بابت کامنتت
انقد اینجا همه فن متعصب و سخت و الکیه گاد آف وار و لست و ردد و جی تی هستن که دیدن یه آدم منطقی و هم سلیقه خودم خوشحالم کرد!!
من خوش حالم کسی میبینم که قدر آثار قوی مثل دویل می کرای داخل کامیونتی ها خودمون میدونه
حقیقتا نمیشه به گسی گله کرد،یه دوره ای(منظورم شاید ۷ یا ۸ سال پیش خودم باشه) شنیدم ویچر ۳ برترین بازی تاریخه ،پس به خودم قبولوندم که باید تک تک ساید کوئست هاش رفت،میگفتن گاد او وار ۲۰۱۸ برترین بازی ps4 و همچنان آب توی دهنم بود که این چه شاهکاری میتونه باشه که متا ۹۷ گرفته،شنیدم قراره رد دد بزرگ ترین بازی تاریخ بشه، میشنیدم لست او آس به عنوان بزرگترین بازی تاریخ از لحاظ جایزه شناخته شده
الان برام همه این حرف ها پوچه،پس به کسی اصلا گلایه نمیکنم،چون منم تحت شعاع این هیاهو ها “برترین” یا “متا” و … بودم،الان یاد گرفتم سلیقه ام بشناسم و عیب ها این عناوین “برترین” بدون تعصب و با مقایسه صادقانه با عناوین به اصطلاح “معمولی” ببینم
آقا آقابابایی واقعا از نویسندگیشون لذت میبردم،پست هاشون باید هنوز موجود باشه ،نه تنها ایشون رنج بالایی از بازی ها رو تجربه کرده بودن و درمورد بازی ها ناشناخته مقاله دادن بودن بلکه نمرات شایسته ای هم بهشون داده بودن…گیمر باید سلیقه خودش به طور تمام و کمال مثل ایشون دنبال کنه،نه اینکه دنبال حرف بقیه باشه
این حرف ها این جا هیچی نمیشه..اینجا گرافیک،اسم استدیو و متا حرف میزنه…اگه دویل می کرای آخر خط گیم پلی هم باشه،گرافیک ریش کریتوس و علاقه شدید گیمرا داخلی به کریتوس ، باعث میشه با حرف ها زده شده مخالفت بشه(ولی واقعا اصلا خنده داره،گیم پلی گاد او وار ۲۰۱۸ هیچ خرفی درمقابل دویل می کرای نداره lol حرفم تنده،ولی صادقانه ،نظرم اینه در بهترین حالت به خاطر بعضی باس فایت مثل queen،شاید… وگرنه اینم یه سولز بورن با باس فایت ها محدوده)
نمیخوام الان شمشیر بردارم به انتقاد عناوین محبوب داخلی، فقط میگم که افراد و حتی نویسنده هایی هستن که با تجربه زیادشون نظرشون به من و شما نزدیکه،منتها یا حرفی نمیزنن (برخلاف آقا آقابابایی) یا توی منابع خارجی بیشتر هستن و محتوا میزارن(اصلا شما نگاه کنید چند نفر کانتنت کریتور از گیم پلی دویل می کرای محتوا گذاشتن و چند تفر از شناخته ترین عنوان ps یعنی گاد او وار)
در کل،قبول کنیم این فضا کامیونتی گیمرا داخلی ماست،اگه کسی عاشق آثار ژاپنی(تکن،فاینال فانتزی،نیر،دویل می کرای،vn و… و کلی گیم دیگه) مطمئنا هوادار توی کامیونتی داخلی ما پیدا نمیکنه(از تعداد کامتت ها در اون پست ها میتونی بفهمی) و این حقیقتی که باید پذیرفت،بیشتر کامیونتی ما از پلی دادن همون گیم هایی که گرافیکی ترین اند و شناخته شده ترین…نه بهترین(و مخصوصا، نه ژاپنی)
خودم به شخصه به این نتیجه رسیدم که تا دسته نگیری دستت پلی ندی نمیتونی در مورد بازی نظر بدی.در مورد همین گاد ۲۰۱۸ من به شخصه حالم ازش بهم میخورد و متنفر بودم ازش.گیمپلی هم ازش میدیدم بیشتر حالم بد میشد.ولی ۳ سال پیش رو ps4 گرفتمش و گفتم برم دو دیقه پلی بدم بعد حذفش کنم،یهویی عاشقش شدم و شاید باور نکنی،۴ بار پشت سر هم بی وقفه ردش کردم!!خیلی بهم حال داد و واقعا لذت بردم.در کل من دوسش داشتم و ۳ سال پیش فهمیدم تا تجربه نکنی شخصا نباید نظر بدی!!
جو ما طوریه همه عاشق سولز و گرافیکی هستن.قسم میخورم بیشتر از نصف کسایی که تو این سایتا تا پستی از الدن رینگ میاد بلافاصله کامنت میزارن که بازی بهترینه و بازی فقط سولز،حتی بازی رو پلی ندادن،رد کردنش جای خود!! فضای گیمینگ ما به شدت سمیه به شدتتت!!
دیگه خودت بگیر چی میگم
این حرف شما هم متینه، حمله بیش از حد هم نباید به یه عنوان داشت ،شخصا ایراداتی به گاد او وار ۲۰۱۸ داشته ام،اما منکر لذت از باس فایت هاش و المان ها بازی نیستم و بازی مجابم به پیشرویش میکرد و در کل در مقایسه با بازی ها و عناوین موجود، عنوان جذابی میشناسمش(و قطعا هم سلیقه ام کمی دخیل بوده) در کل صحبت خوبی بود
درود
برای من تمام استودیوها قابل احترام و ارزش هستند و همشون از همه نظر مهم میباشند و هیچوقت بینشون تضاد نمیذارم 💚
دقت کردی هرچی کامنت میده مربوط به لسته؟همشم هسته😂
✅ آره دقیقا
کمدی بودنم اینجاست
که دیگران نظرم من را برعکس باور کردن😂
هیته^
جون مادرت بیخیال شو
باز این اومد ی چرتو پرت گفتم رفت 😂😑
باز خوبه مثل قدیم پرکار نیستی کمتر تحلیلای سوسشر میکنی
گل پسر تو کلا با لست پدر کشتگی داری نه؟خدا میدونه چقدر سر این گیم فشاری شدی😂
بخور دیسلایک برا این تفکر مظخرف
فرایند تفکر مخاطب نقش خیلی مهمی در گرایش به این دو سمت داره، اما به طور کلی، رویکرد «رئال» غربی‌ها و رویکرد «فانتزی» شرقی‌ها بیش از این که درون‌مایۀ رقابتی داشته باشه، دو قطب «مکمل» محسوب میشه. ما در صنعت گیم هم به بازی‌هایی نیاز داریم که یادآور واقعیت‌ها و بازتابی حقیقی از زندگی باشن، هم به آثاری نیاز داریم که تخیل ما رو قلقلک بدن و از جنبه‌های اغراق‌آمیزتر مفاهیم انسانی رو انتقال بدن. به نظر میرسه این دو قطب از گیمینگ مکملی در راستای تقاضای مخاطب‌ها باشن.
جدا از جبهه‌های غربی و شرقی، صنعت گیم زمانی خروجی‌های مطلوب داره که
۱- حقوق کارمندان در هر دو جبهه معقول باشه
۲- روند توسعۀ بازی‌ها از سیستم‌های کارخانهای و فرمولی شده مبنی بر صرفاً پُر کردن نقشه یا مدت زمان گیمپلی از اتفاقات به رویکردهای Hand Craft و حساب شده سوق پیدا کنه. هر بازی با توجه به تم، داستان و روایت ساختار گیمپلی و نقشه و Layout داشته باشه. نه این که تم و داستان اجباراً مطابق فرمول طرح‌ریزی و محدود بشه.
۳- پروسۀ تولید بازی تحت تاثیر سازمان‌های سوم شخص به نفع هر عقیده و تفکری قرار نگیره و دقیقاً چشم‌انداز تیم سازنده و کارگردان عملی بشه و کاراکترها غوطه‌وری ایجاد کنن و این احساس رو القاء کنن که متعلق به اون دنیا هستند، نه این که احساسی ایزوله از اون دنیا انتقال بدن.
اگر روزی موارد بالا اعمال بشه، فرقی نداره بازی در شرق تولید شده یا غرب، تحت دو فلسفۀ متفاوت بازیهای باکیفیت رئال و فانتزی تولید میشن.
بنظرم طی چند سال اخیر تعداد بازیای فانتزی بیش از حد زیاد شده و بازیای واقع گرایانه مثل mafia، رد دد، جی تی ای، انچارتد و..کمتر تولید میشن. و بشخصه برا منی که با بازیای واقع گرایانه بیشتر حال میکنم این موضوع اذیت کنندس
بنظرم که معتدله
فقط دویل می کرای
خودت هم میدونی بهترینههههههه
داداش چند وقته دویل می کرای زدی؟
سال ۱۳۹۱ وقتی ۹ سالم بود باره اول ۳ رو ب ps2 زدم
سالی نی ۳ رو با تمام درجه سختی رد نکنم
از طرز کامنت دادنت مشخصه درست میگی
و گیمر ها برای اعتراض گیمپلی رو اولویت دار تر از گرافیک بدونن
و سازنده ها هم گیمپلی رو به همین جهت اولویت بدن نسبت به گرافیک
این یه امر کاملا سلیقه ایه ولی برای من بازی های غربی خیلی خیلی جذاب ترن اونم به خاطر اینه که شخص من عاشق خشونت توی بازی هام ولی ممکنه یک نفر از خشونت بیزار باشه و جذب بازی های شرقی بشه
برای مثال من همش حرص میخوردم تو فاینال فانتزی ریبرث که چرا مثلا قطع عضو و خونریزی و اینا توش وجود نداره
حتی توی گوست اف سوشیما هم گزینه ای وجود داشت که افکت خون رو کامل حذف میکرد که رسما بازی واسم خنده دار میشد
سوپرماریو بازیه شاهکاریه ولی من ترجیح میدم با لنسر مارکوس فینیکس یه لوکاست رو اره کنم و خونش بپاشه رو صفحه ی بازیم
زلدا قطعا یکی از مفاخر صنعت گیمه ولی من دوست دارم با شاتگان الی مغز یه اسکارفیسو بترکونم و تیکه تیکه شدنش رو ببینم روی زمین
فاینال فانتزی قطعا فرانچایز بسیار قدیمی و خفنیه ولی من دلم میخواد به جای یه کاراکتر خوشگل و خوشتیپ مثل کلاود کنترل جین ساکایی رو به عهده بگیرم که مغولا رو گردن میزنه و خون میپاشه رو سرو صورتش
در کل چیز سلیقه ایی هستش این مسئله به نظرم و عقاید و سلایق همه ی گیمرا محترمه ❤️❤️
توی چین نشون دادن خون ممنوعه
متاسفانه شما فقط چند بازی شرقی رو در ذهن دارید که در اون ها خشونت کمتر دیده شده و فرنچایز های مثل رزیدنت اویل و سایلنت هیل و… رو فراموش کردید و بر هیچ کس پوشیده نیست که ژاپنی ها در داستان سرایی تراژدیک ترین ، خشونت امیز ترین و کریپی ترین قلم ها رو دارن
ولی سلیقه ی اصلی مردم شرق همین بازی هاییه که اسم بردم میتونید ده بازی پرفروش ماهانشون رو ببینید تا متوجه حرفم بشید
اتفاقن روحیه شرقیا تا جایی که میدونم خشن تره
این چند سال اوضاع فرق کرده یکم
خون و خون ریزی ربطی به غرب و شرقی بودنش نداشت
تو بچگانه ترین بازیای شرقی رو با چنتا esrd M خشونت آمیز +۱۷ غربی مقایسه کردی
ماریو و زلدا و فاینال فانتزی بچگونه ان از نظر شما ؟
حله حق با شماس
ماریو و زلدا که برای همه سنینه و خب چه دلیلی داره نگی بچگانه؟
فاینال فنتزی بستگی داره
تو کل سری esrb هاشون هم E داریم هم T داریم هم M
بنابراین میخوای خشونت ببینی برو final fantasy XVI پلی بده
نه ماریو و زلدا
خوبه یکی بیاد بگه مثلا “آره داداش ماینکرفت خشونت نداره قطع عضو نمیشن
من RE3 رو به ماینکرفت ترجیح میدم🥰🥰🥰”
والا فاینال ۱۶ هم اصلا خشونت نداشت به جز چند مورد انگشت شمار 😕😕😕
دقت کنی چندین بار ذکر کردم (نظر شخصی و سلیقه ی من)
از همون نه سالگیم همین بودم بخدا شاید باورت نشه . مافیا یک اورجینالو بازی میکردم همیشه عاشق این بودم وقتی از روی جنازه ی دشمنا رد میشم برگردم رد پای خونیمو رو زمین ببینم 😅😅😅😅😅
یا خدا داداش نکنه پادکستای مهدی پورباقی هم گوش میدی؟ 😂😂😂😂
در اون حد بیکار نیستم دیگه اصن نمیشناسم کیه 😅
منم نمیشناختم خبراشو دیدم
طرف پادکست داستانای جنایی میداده بیرون انگار
حالا چنروز پیش
زنشو ک.شته تیکه تیکه کرده ریخته تو چمدون بعدم خودک.شی کرده
فک میکنی مردم مثله خودت بیکارن و طوطی وار کامنت میدن؟
نه…طوطی خوش رنگ نه
از یه جا دیگه سوختی چرا اینجا ریپلای میزنی مرد مومن😂😂😂😂
آره خب مردم از من بیکار ترن بگردن ببینن دیگه کجا کامنت گزاشتم ریپلای بزنن درمورد موضوعی که کم آوردن توش
داداش بخدا آسیبی بهم نمیزنی طوطی هم حیوان زیباییه فقط آدم کلاغ روسیاه نباشه با تعداد دیس لایکایی که اونجا گرفتی.
گفتی شاتگان دووم به اون خوبی لست رو مثال زدی😔
کشتن انسان خیلی لذت بخش تر از کشتن هیولاهای جهنمیه خدایی😅
نه با روشی که دووم گای میکشه
تبریک ، شما یک قاتل سریالی هستید . مشتی با این نظرت کسی نمیگه خفنی .
هر کدوم زیبایی و هیجان خودشو داره. شرقی بیشتر رو گیم پلی کار میکنه غربی رو داستان سرایی
گیم پلی شرقی ها یه چیز دیگست
کلا شرق(ژاپن) سلیقه های خاصی رو پوشش میده در حالی که غرب سلیقه های زیادی رو میتونه پوشش بده،البته دلیلشم معلومه چون غرب استودیو های بیشتری داره تا شرق، بشخصه بجز سری رزیدنت اویل نمیتونم با بقیه بازی های ژاپنی ارتباط بگیرم، البته سلیقه ی هست، و بهتره به سلیقه هم احترام بذاریم
گوست آف سوشیما:مارو دور ننداز. ما اینقدرام بدردبخور نیستیم😢🗿
ایکس باکس دارم🗿💔
ع داش شرمنده فدا سرت❤️
کاملا سلیقه ای
از لحاظ داستانی فکر می کنم اجماع داریم که شرق بهتر
گیم پلی هم هر دو در حیطه خودشون عالین
و موارد دیگه ولی در کل توجهات به شرق چند سالی کم تر شده بود که الان به نظرم نگاه ها به شرق و علاقه به شرق به شدت در حال رشد