نقد و بررسی Suicide Squad: Kill the Justice League
با نقد و بررسی Suicide Squad: Kill the Justice League، جدیدترین اثر ابرقهرمانی این روزهای دنیای گیم، همراه ما باشید.
سالها پس از عرضه سری فوقالعاده محبوب Batman: Arkham، استودیوی راکستدی (Rocksteady Studios) با یک اثر ابرقهرمانی دیگر در جهان دیسی (DC)، به دنیای گیمینگ بازگشته است. آیا بار دیگر راکستدی مهارت خود را در ساخت آثار ابرقهرمانی به رخ کشیده؟
داستان بازی Suicide Squad: Kill the Justice League چیزی نزدیک به پنج سال پس از اتفاقات Batman: Arkham Knight رخ میدهد؛ این بار اما، همانطور که از اسم بازی نیز پیدا است، به جای بتمن و یا دیگر قهرمانان لیگ عدالت، کنترل چهار عضو Suicide Squad را برعهده میگیریم؛ یعنی Harley Quinn ،Captain Boomerang ،Deadshot و King Shark. داستان از آن جایی آغاز میشود که طی یک سری فعل و انفعالات و درگیریها، Brainiac، شرور بدنام دنیای DC، اینبار به سراغ قهرمانان لیگ عدالت رفته و پس از اتفاقات مختلف، آنها را مورد شست و شوی مغزی قرار داده و تحت کنترل خود گرفته است؛ بقیه داستان را احتمالاً میتوانید حدس بزنید.
ما در نقش چهار عضو Suicide Squad، باید با اعضای از کنترل خارج شدهی لیگ عدالت و دیگر شرورانی که در متروپلیس (Metropolis) حضور دارند مبارزه کنیم. داستان بازی، روی کاغذ از ایده جذابی برخوردار است و جابهجا شدن نقش قهرمانان و شروران، معمولا ایدهای جالب به شمار میرود؛ اما مشکل اینجا است که پس از تجربه بازی، به خوبی در مییابید که داستان، بر خلاف دیگر آثار پیشین راکستدی، صرفا بستری ساده و قابل پیشبینی برای پیشبرد مراحل است و تمرکز اصلی سازندگان به شمار نمیرود.
اشتباه نکنید؛ بازی همچنان کاتسینهای جذابی در دل خود جای داده و به لطف گرافیک خیرهکننده آنها، شاهد لحظات سینمایی نسبتاً جذابی هستیم؛ اما مشکل اینجا است که بستر بازی، امکان تعامل بیشتری با شخصیتهای بزرگ و کوچک را فراهم ساخته که از پتانسیل بالقوه هیچکدام به خوبی استفاده نشده است. نه شاهد خطهای داستانی فرعی برای شرورها یا شخصیتهای اصلی هستیم، نه مراحل فرعی و جانبی خاصی برای شخصیتهای محوری در نظر گرفته شده. با وجود اینکه در کل طراحی جالبی دارند، اما آنچنان در طول بازی رشد و پیشرفت شخصیتها را تجربه نمیکنید و خبری از به بلوغ رسیدن کاراکترها نیست. دلیل این موضوع نیز برمیگردد به همان نکتهای که بالاتر اشاره کردم؛ داستان، شخصیتها و وقایع داستانی، جزو اولویتهای سازندگان نبودهاند.
معمولاً قاعده کلی بازیهای ویدیویی این است که هر وقت پای زیر-ژانر شوتر-لوتر به یک اثر باز میشود و شاهد تعداد زیادی لوت در قالب سلاحها و وسایل مختلف با رنگبندیهای Rarity هستیم، داستان به حاشیه رانده میشود و کل جریان بازی، حول محور انجام مراحل و فعالیتها، به دست آوردن غنائم بهتر و در نتیجه قویتر شدن خلاصه میشود. البته باید بگویم برخی سکانسهای بازی و مواجهه با برخی اعضای لیگ عدالت، کاملاً تجربهای سینمایی و جذاب را به مخاطب هدیه میکنند؛ اما متاسفانه این لحظات جذاب، بین روایت نسبتاً سردرگم و کامیکگونه شخصیتها گم میشوند.
خب از این موضوع صحبت کردیم که تمرکز بازی، اصلاً و ابداً روی داستان و شخصیتها نبوده؛ حال این سوال پیش میآید که در اصلیترین بخش یک بازی، یعنی گیمپلی و ساختار سرویس محور، آیا عملکرد بازی موفقیتآمیز بوده است؟ از گیمپلی و مبارزات شروع میکنیم. چهار شخصیت Suicide Squad، هر کدام دارای یکسری قابلیتها و سلاحهای مخصوص به خود و دسته دیگری از سلاحها هستند؛ از چوب بیسبال نمادین Harley Quinn گرفته تا انواع و اقسام ARها، SMGها، شاتگانها و سلاحهای سبک و سنگین مختلف دیگر.
تنوع سلاحهای بازی، از لحاظ طیف ارائه شده قابل توجه است و به مرور با انجام ماموریتها و پیشروی در بازی، سلاحهای جدیدتر با قابلیتهای بهتر دریافت میکنید. عملکرد راکستدی در این بخش قابل تحسین بوده؛ اما مشکلی که به آن برخوردم این بود که تقریباً تا اواسط بازی، سلاحها و ابزار مورد نظر و مناسب خودم را به دست آوردم و در نیمهی دوم، دیگر جوایز مراحل و فعالیتها و چالشها، برای من جذابیتی نداشتند؛ این مسئله ضعف ساختاری محصول در ارزشمند قرار دادن فعالیتها در طول مدت بازی را نشان میدهد.
صد البته که تلاش برای پیدا کردن Build مناسب برای هر کدام از شخصیتها و ترکیب کردن قابلیتهای مختلف سلاحها و شخصیتها برای رسیدن به فرمولی موفق، بسیار لذتبخش است؛ اما متاسفانه این لذت تا انتهای بازی پایدار نیست و بیشتر برای چند ساعت اول است که سلاحهای قدرتمندی در اختیار نداریم. گانپلی بازی بسیار جذاب و دلچسب بوده و شاید در دید اول کمی با آثار شوتر سومشخص دیگر متفاوت باشد؛ اما به سرعت به آن عادت میکنید و مبارزات فوقالعاده سریع، هیجانانگیز و پُرهرجومرج بازی، قطعاً سطح آدرنالین خونتان را بالا میبرد.
شاید بتوان گفت بزرگترین نقطهی قوت محصول، همین گیمپلی جذاب و هیجانانگیزش باشد که در کنار المانهای لوتر-شوتر، باز شدن قابلیتهای جدید و تلاش برای رسیدن به ترکیب طلایی سلاحها و قابلیتها، لذتبخشترین بخش بازی به شمار میآید. متاسفانه حتی این مبارزات و گیمپلی جذاب، نمیتواند مشکلات اساسی دیگر بازی را بپوشانند و وضعیت کلی این اثر را التیام ببخشند. اولین مشکل بزرگ و اساسی بازی، مربوط به تنوع مراحل و Objectiveها است. به خاطر ذات چهار شخصیت اصلی بازی، ساختار متروپلیس و شلوغی مبارزات و نبردها، اکثریت مراحل و درگیریهای بازی در مکانهای بیرونی و وسیع انجام میشوند که البته این مسئله به خودی خود اصلا نقطه ضعف به شمار نمیرود؛ مشکل عمده بازی این است که اکثریت مراحل اصلی و فرعی و فعالیتها، بسیار یکنواخت، تکراری و عاری از خلاقیتها و ظرافتهای لازم هستند.
البته برخی مراحل انگشتشمار طراحی جذابی دارند؛ اما اکثریت مراحل بازی، به دفاع کردن از نقطهای خاص، پاکسازی دشمنان یا حفاظت و اسکورت یک وسیله نقلیه از نقطهای به نقطهای دیگر خلاصه میشوند. شاید بعد از دو یا سه بار تجربه این مراحل مشکلی با آنها نداشته باشید؛ اما وقتی مجبور میشوید بارها و بارها این Objectiveها را تکرار کنید، انجام مراحل فوقالعاده خستهکننده میشود و متاسفانه مبارزات و گیمپلی بازی هم نمیتوانند این ضعف بزرگ را بپوشانند.
از طرف دیگر، طراحی محیط کاربری یا همان UI بازی، چیزی فرای فاجعه است. نه تنها بخش زیادی از صفحه را بخشهای مختلف و متعدد اشغال کردهاند، بلکه طراحی، کارآمدی و جذابیت ظاهری آنها نیز به مراتب میتوانست بهتر صورت گیرد و به جای این HUD که پر از اطلاعات مختلف است و ضعفهای مختلفی دارد، میتوانستیم شاهد رابط کاربریای شسته رفته و کارآمدتر باشیم. به خاطر دارم بازی Gotham Knights، دیگر بازی ابرقهرمانی برادران وارنر، نیز در بخش طراحی کاربری وضعیت افتضاحی داشت. از مشکلات ساختاری که عبور کنیم، باید بگویم بازی در بخش گرافیکی عملکرد خوبی داشته و نه تنها دنیای متروپلیس طراحی جذاب و چشمنوازی دارد، بلکه طراحی شخصیتها، اجسام و محیطها نیز بسیار استادانه انجام شدهاند. از طرف دیگر، بازی از لحاظ بهینهسازی عمدتاً شاهد عملکرد مناسبی است و اگر برخی سکانسهای شلوغ و پُرآشوب را کنار بگذاریم، در دیگر لحظات، عملکرد فنی بازی قابل قبول است.
Suicide Squad: Kill the Justice League
هر چند بازی Suicide Squad: Kill the Justice League، یک سری موارد جذاب مثل گیمپلی سرگرمکننده را در بطن خود جای داده، اما آنقدر از مشکلات و ضعفهای اساسی رنج میبرد که باعث میشود بتوان آن را ناامیدکننده خطاب کرد. از مراحل تکراری و بسیار یکنواخت گرفته تا طراحی فاجعهبار رابط کاربری و مشکلات مختلف المانهای سرویس محور و بتل پس؛ به نظر میرسد تنها شبحی از اسم بزرگ راکستدی باقی مانده باشد.
نکات مثبت:
- گیمپلی سریع، جذاب و هیجانانگیز
- طراحی جذاب متروپلیس
- گرافیک هنری چشمنواز
- المانهای لوتر-شوتر در ابتدا جذاب هستند
نکات منفی:
- مراحل اصلی و فرعی به سرعت تکراری و خستهکننده میشوند
- طراحی محیط کاربری بازی بسیار فاجعهبار است
- داستان بازی از تمام پتانسیل شخصیتها استفاده نمیکند
- ساختار سرویس محور بازی پیادهسازی خوبی ندارد
۶
این بازی روی پلتفرم PS5 و بر اساس کد ارسالی ناشر (Publisher) تجربه و بررسی شده است
پر بحثترینها
- بازی Intergalactic ناتی داگ را زود قضاوت نکنید
- گزارش: بازی بعدی God of War با محوریت اساطیر مصر در دست ساخت قرار دارد [بهروزرسانی شد]
- کارگردان Ori: پلی استیشن بهزودی استراتژی چندپلتفرمی ایکس باکس را دنبال خواهد کرد
- فیل اسپنسر: بازیهای بیشتری از Xbox برای پلتفرمهای دیگر عرضه خواهند شد
- شایعه: لیان کندی شخصیت اصلی Resident Evil 9 خواهد بود
- فیل اسپنسر: Starfield انحصاری Xbox باقی نخواهد ماند
نظرات
از استارفیلد و ردفال بهتر بود حداقل فان بود
استارفیلد وقتی با دوال سنس و ۶۰ فریم پورت بشه شاهکار میشه 😁
امان از دست شماها😑😑😑
🟢🟢 الان این وسط استارفیلد چه ربطی داشت؟؟؟!!!
گوزن سورنا رو ارتباط نده
خوب به بازی ارفاق کردید. نقد منطقی و درست . نمره دهیی واقعا ارفاقی.
نقد بسیار کوتاه ولی جذابی بود
متن رو بخونید متوجه میشید
فقط منم یا شما هم انتظار نمره پایین تری داشتین ؟
احتمالا با انتشار دی ال سی و سیزنها بازی بشه یکم تحمل کرد بازیو. البته برای من که کلا غیرقابل تحمله گیم پلی فاجعش
در صورتی قابل تحمل تر میشد که خود بازی از ریشه خوب بود و فقط مشکل محتوا داشت ، البته من هنوز بازی نکردم اما چیزی که دارم میشنوم اینه که بازی از همون پایه و هسته ضعیفه
من بازی نکردم ولی گیمپلی فاجعه ؟ بنظر من که سریع و هیجان انگیز بود حتی بدون توجه به نظرات میخوام بخرمش 🤷🏿♂️
مشکلات گیمپلی از حوصلهی کامنت خارجه. نمره ۶ گیمفا و متای ۵۹ هم حجت رو تموم کردن
گیمفا که گیم پلی تعریف کرده
دلایلش هم فقط بتمن
نه واقعا من اصلا با بتمن کاری ندارم ، کلا گیم پلی و حتی گرافیکش خیلی ضعیفه ، اینو من قبل از انتشار بازی هم پیش بینی میکردم که گیم پلیش دچار ضعف و ایراده حتی کامنتام هم هستش ، کاش مشکل فقط بتمن بود….
۱ نمره ارفاق کردن
واقعا باورم نمیشه با اینهمه هیتی هم که گرفته بازم از طرف خیلیا حمایت میشه..
راکستدی از سگانه بتمن رسید به تولید کالباس
خب داستان بازی معلومه یه فاجعه به تمام معناست حتی پایانبندی درست حسابی هم نداشت، ماموریت های بازی هم که هیچ تنوعی نداره بعد چند ساعت بازی کردن تکراری میشه، باس فایت های بازی هم که بشدت ساده و احمقانه طراحی شدن مثل باس بتمن که هیچ چالش خاصی نداشت.
یعنی این بازی رو واقعا راکستدی ساخته🤦♂️
نویسندههای داستان سویساید اسکواد سفتون هیل و Ian ball هستن که همون نویسنده های سری آرکام بودن
سفتون هیل و لن بال فقط نویسنده های بتمن آرکام نایت بودن.
نویسنده دو نسخه قبلی یعنی آرکام سیتی و آرکام اسایلم Paul dini بود
خیلی زیاده این انصاف نیست همچین زباله ای حتی ۶ بگیره
باز هم با بازی رحم کردید
“المانهای لوتر-شوتر در ابتدا جذاب هستن”
اینی که توی نکات مثبت نوشتید، خودش نکته منفی به حساب میاد
اینم سرنوشتش مثل اونجره بعد یه مدت سرورارو میبندن
آزار دهنده ترین نکته این بازی رو جا انداختید!
اینکه این سرطان قراره ادامه داشته باشه😐
دوازده برینیاک دیگه تو مولتی ورس باقی موندن که باید اوناهم کشته بشن ، به عنوان ی بازی لایو سرویس از این ایده ی کلیشه ای استفاده میشه که همچین فاجعه ای رو ادامه بدن تا جیب مخاطبارو با ماکروترنزکشن مسخره تیغ بزنن
جالبه که این بازی با اون حجم از ووکی که درش قرار دادن هم از منتقدا بد باخته هم از چش مخاطبا افتاده
(قابل توجه به کسایی که میگن این مسائل جایزه و نمره میاره)
خب این دیگه بیش از حد بد بوده وگرنه نمونه های خط اخری که نوشتی زیاده
بازم دیدگاه هرکسی وصل میشه به همین چیزا دیگه چه منتقد باشی چه گیمر قطعا از اون کاتسین مزخرف مرگ بتمن هیچ وایب خوبی نمیگیری ، بتمنی که اکشن ادونچرو متحول کرد بتمنی که ژانر ابرقهرمانی رو واسه این صنعت زنده کرد بتمنی که بهترین بتمن واسه هر گیمر و شاید حتی کمیک فنی بوده باشه
تمام اعضای مرد لیگ عدالت با فجیع ترین شکل ممکن به قتل میرسن که هیچ بعد از مرگشونم تحقیر میشن
گرین لنترنو لخت میکنن ، رو جسد فلش دسشویی میکنن ، سوپرمن که لامصب نماد واقعی ی ابرقهرمانه رو زارتی مثل شرورای دره پیت مراحل فرعی سری آرکهام دکمشو میزنن
این چیزا بخشی از داستانه و همشون مستقیما میره تو دیدگاه کسی که داره بازیو تجربه میکنه هر بازی دیگه ای به این حجم ووک داشته باشه قطعا بایکوت میشده من نمیبینم کسی کوچیک ترین تعریفی از این بازی بکنه در مقابل میبینم بازیایی رو که با وجود این سیاستا(دسته کم نه به این اندازه) نه اونقد الکی ازشون تعریف میشه نه الکی کوبیده میشن
شنیدم مرگ واندر وومن خیلی حماسی بوده😑🤦♂️😂
والا حماسیم نبود اتفاقا بنظرم به رگو ریشه کمیک بوکی دایانا هم شدیدا توهین شد
چه توهینی. تو مشخصات زادگاهش از زبان لکس لوتر نوشته شده که بهترین قبیله و بهترین مدیریت مال آمازونی هاست و کلی تعریف از این قوم وحشی آمازون کرده که تو کمیک ها ۱۸۰ درجه برعکسشه. احتمالا باید بدونی چجوری تو قبیله شون فقط زنه و هیچ مردی زنده نمیمونه. بازی ووک خالصه
بله در اون باره میدونم ولی منظور من ریشه کلی آمازونا نیس حرف من سر کارکتر واندروومنه با اون مرگ مسخرش
دایانا تو جهان دی سی تقریبا نسبت به هر نیرو و قدرتی ضد ضربهاس لامصب حتی پرتو های لیزری اومگای دارک ساید نتونست ی خراش بهش وارد کنه بعد زارتی با قدرت لیزر سوپرمن پودر شد
آها
من شنیدم بجز واندروومن بقیه افراد لیگ عدالت مرگ خیلی بدی داشتن
ی سکانسیه که موسیقی بک گراند غمناکی داره و جوری جوخه انتحارو درحال سوگواری نشون دادن که انگار نه انگار دوتا هیروی قبلیو زارتی با بی وژدانی کشته بودن
کلیت کاتسینش بازم بنظرم چرت بود چون واندروومنم مسخره کشته شد
یکی از اساس مولفههای داستانگویی سری Suicide Squad از ابتدا شوخی با ابرقهرمان ها و جاستیس لیگ و تحقیر کردن اعضای جاستیس لیگ بوده و داخل فیلم جیمزگان و سریال پیس میکر هم به وضوح شاهدش هستیم پس ایراد الکی نگیر
ولی خیلی جالبه همونایی که زمان لست ۲ میگفتن شماها با دیدن کاتسین مرگ جوئل تو یوتیوب دارید بازی رو قضاوت میکنن و تا وقتی بازی رو کامل تجربه نکنی حق نظر دادن نداری الان دارن با دیدن کاتسین مرگ بتمن تو یوتیوب میگن این بازی زبالست🫣
واقعا حقارتت مثال نزدنیه
حتی از نرده بون این زباله هم بالا میری
تورو میسپارم به بالاسری که واست جهت تائین میکنه
اشتباه نکن منظورم اون بالاسری همه نیس اون یکی بالاسریت که این روزا داری تو خیابون بخاطرش ضجه میزنی
بچه جواب نداری لازم نیست ریپلای بزنی
تو که از یک کیلومتری این بازی هم رد نشدی ولی واسش تحلیل مینویسی
برو تو خیابون جیره هاتو جمع کن عرزشی تا به آرتیفکت هفت میوهات برسی ، این جمله رو خوب تحلیل کن تا به جوابت برسی
حالا خبر رسیده که بتمن زنده س، توی ایستراگی که توی تقویم های شهر بوده بعد از رمزگشایی متوجه شدن که برمیگرده درست مثل اون ایستراگ معروف مترسک توی آرکهام سیتی. گویا داستان ازین قراره که اصلا این اعضای لیگ عدالتی که باهاشون مبارزه میکنیم خود کالبد واقعی شون نبودن 🙂
دیگه من هرجا چیزی از بتمن میبینم غم میفته به دلم
تا حدود قبول دارم
شاید تو بازی ها هنوز باب نشده باشه ولی تو فیلم ها و سریالا داره جولان میده
از قماش نتفیلیکس خداروشکر هنو نداریم تو گیمینگ
ولی مرضشون اولو آخر واسه جذب سرمایه گذار به گیمینگم سرایت میکنه متاسفانه ، همین الانم هر ساله موقع اون ماه نکبتی استودیو ها در به در لوگوی صفحات مجازیشونو رنگین کمونی میکنن
اون خط آخرت که تو سال ۲۰۲۰ به وضوح ثابت شد
این بازی از لحاظ محتوای ووک یک صدم محتوای ووک اون بازی که تو سال ۲۰۲۰ کلی جایزه گرفت هم نداره
این فوقش چهار تا پرچم هست ولی اون خیلی خیلی وضعش خراب تره
اینکه ۶ یه نمره قابل قبولیه درسته ولی راکستدی این نمره رو بگیره قابل قبول نیست
منم با ۳۰ سال سابقه گیمری نکات مثبت و منفی اش رو طبق ۴۰ ساعتی که تجربه کردم بگم:
نکات مثبت:
+گیمپلی اعتیاد آور که واسه یک گیم سرویس محور خوب هست(اونایی که میگن تکراری هست یک گیم آنلاین و سرویس محور هم تو عمرشون بازی نکردن و با منطقشون گیمپلی دستنی و کالاف و فورتنایت و… هم تکراری محسوب میشه)
+شخصیت ها تنوع حرکات و گیمپلیشون نسبت به یک گیم سرویس محور تفاوت های خوب و قابل توجهی داره
+ نویسندگی و طنز به شدت عالی و خنده دار که با سبک Suicide Squad همخوانی داره و اونایی که مخاطب Suicide Squad هستن قطعا خوششون میاد
+واسه اتفاقات داستان که در تضاد با کمیک ها هست داخل بازی توجیه های مناسبی آورده شده که نکته مثبتی هست اینم(مثل قضیه انگشتر گرین لنترن و مقاوم بودن سوپرمن نسبت به کریپتونایت و ضعف بتمن)
+گرافیک و صداگذاری خوب
+موسیقی های گوش نواز
نکات منفی:
پایان بندی ناقص و مسخره
طراحی باس فایت های به شدت بد و تکراری مخصوصا باس آخر
آرک پایانی شخصیتی بتمن (با اینکه به احتمال زیاد بتمن اصلی نیست)
در آخر نمره کلی من ۷ هست
تو آینده به آپدیت ها اگر محتوای درست و خوبی ارائه بدن تا ۸ هم میاد بالا
«منم با ۳۰ سال سابقه گیمری »
ی صفر اضافه گذاشتی
من gotham knight رو به زور تجربه کردم،تازه کرکی هم شاید برم بس که از چشمم افتاده
نقد یکم کوتاه بود انتظار نقد جامع تری داشتم
ولی به هر حال از فاجعه توی ذهنم بهتر شده ولی به وضعیتش کمکی نمیکنه