نقد و معرفی فیلم The Flash | مولتی ورس با طعم فلش
سرانجام چهاردهمین فیلم از جهان توسعه یافته کمپانی دی‌سی موسوم به «دی-سی-ای-یو» (DCEU) یعنی «فلش» (The Flash) منتشر شد. فیلمی که البته با بی‌نظمی‌ها و برنامه‌ریزی‌های ناهمگون و شلخته کمپانی دی سی و برادران وارنر سرانجام اولین نسخهِ مستقل آن بعد از هفت سال انتظار از زمان اولین رونمایی از کاراکترِ ابرقهرمانِ فلش (با بازی ازرا میلر در فیلم «بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت») امسال یعنی در سال ۲۰۲۳ به اکران عمومی رسیده است.
هر مقایسه در برنامه‌ریزی های کمپانی دی سی با کمپانی رقیب یعنی «مارول استودیوز» حکم به شکست اهالی دی‌سی می‌دهد کماکه هر ایده و مضمونِ استفاده شده در آثار DCEU پیش از آن یا در آثار ابرقهرمانی کمپانی رقیب به نمایش درآمده است یا در سایر فیلمهای سینمایی.
فیلم «فلش» نیز از این قاعده مستثنا نیست و می‌بینیم که فیلم حاضر با مضمون “سفر در زمان” و “جهان‌های موازی” (مولتی ورس – Multiverse) ظاهراً اولین اثر جدی با این محتوا در جهان سینمایی دی سی محسوب می‌شوند اما به راحتی می‌دانید که این مضمون توسط کمپانی «ام سی یو» (MCU) پیش از این مورد استفاده گسترده قرار گرفته است که این را می‌توان با آثار «مرد مورچه‌ای»، «دکتر استرنج»، «لوکی»، قسمت سوم و چهارم «انتقام جویان» و البته گل سرسبد مولتی ورس یعنی سومین قسمت از «مرد عنکبوتی» و بازگشت نسخه‌های قبلی آن (توبی مگوایر و اندرو گارفیلد)، به وضوح مشاهده کرد.
با این اوصاف پس می‌بینم که فیلم «فلش» نوآوری خاص و موردانتظاری را برای مخاطبان به همراه نیاورده است و حتی با توجه به مضمون این فیلم به وضوح می‌توان اصطلاحاً اسکی‌رفتن این فیلم از قسمت سوم «مرد عنکبوتی» را احساس کرد؛ با اینحال نوستالژی و امر خاطره‌انگیز همواره جذابیت‌های خاص خودش را دارد و در این فیلم که برای نخستین بار در DCEU به طور جدی به مولتی‌ورس می‌پردازد، بستری را برای طرفداران دی‌سی و به خصوص سینه‌چاکانِ محبوب‌ترین ابرقهرمان آن یعنی «بتمن» فراهم آورده است تا بار دیگر بتوانند از دورهمی برخی از نسخه‌های کاراکترِ بتمن لذت اعلا را ببرند.
قطعاً و طبیعتاً لازم است که پیش از خواندن این متن حتماً فیلم حاضر را دیده باشید تا از شر خطر اسپویل و لو رفتن داستان در امان بمانید. اما با اینحال گفتن برخی نکات که پیش از این در تریلرهای منتشر شده از فلش نمایان گشته است، چیز خاصی را آشکار نمی‌کند.
در نتیجه همانطور که خودتان می‌دانید در فیلم پیش رو که اولین نسخه سینمایی از ابرقهرمان پُرسرعتِ DCEU یعنی «فلش» می‌باشد، ما با سه نسخه از «بتمن» با بازیگرهای قبلی وی مواجه خواهیم شد: نسخه کلاسیک بتمن با بازیِ «مایکل کیتون» که در دو قسمت منتشر شده در سال های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲ (به کارگردانی تیم برتون) به نقش‌افرینی پرداخته بود و جمله یا تیکه‌کلامِ کلاسیک و بولد‌شده معروفش یعنی «I’m BATMAN» که در این فیلم هم طبیعتاً باید به نمایش درمی‌آمد.
نسخه بعدی بتمن با بازی «جرج کلونی» در سال ۱۹۹۷ می‌باشد و در نهایت نسخه خودِ DCEU با بازی «بن افلک» که البته خبرهای جدید حاکی از آن دارد نه تنها فیلمی مستقلی از او در DCEU ساخته نخواهد شد که وی آخرین نقش‌آفرینی‌هایش در این جهان به اجرا خواهد گذاشت و شاید هم آخرین حضورش در همین فیلم «فلش» بوده باشد.
البته که باید گفت حضور «جرج کلونی» و نسخه او صرفا یک حضور افتخاری و کوتاه در پایان فیلم است و ما از نسخه بتمنِ او چیز زیادی نمی‌بینیم. بتمن اصلی در این فیلم «مایکل کیتون» است که حجم قابل توجهی از تایم فیلم نیز در جهان موازی به او اختصاص داده شده است و پس از او بتمنِ «بن افلک» که صرفاً در افتتاحیه اثر حضور پررنگی دارد.
علاوه بر ارجاعِ نوستالژیک به بهانه‌ی مولتی ورس به کاراکتر بتمن در فیلم «فلش»، همچنین شاهد معرفی کاراکتر جدیدی در جهان DCEU نیز هستیم، بله «سوپرگرل» (Supergirl) برای اولین بار در این جهان، در فیلم «فلش» از او رونمایی شده است که نقش‌آفرینی آن بر عهده‌ی «ساشا کایه» می‌باشد و ما علاوه بر مبارزات بتمن، شاهد اعمالِ ابرقهرمانانه‌ی او نیز هستیم.
البته که لازم به توضیح نیست که همین معرفی های فرعی نیز نوعی تقلید از جهان MCU می‌باشد و فی‌المثل در قسمت دوم «دکتر استرنج» شاهد معرفی کاراکترهای جدید آن جهان نیز بودیم.
با تمامی این اوصاف باید گفت، با اینکه فیلم «فلش» نوآوری جدیدی برای مخاطبان خود به همراه ندارد اما در کلیت آن حداقل برای بار اول تماشا از جذابیت‌های قابل توجهی برخوردار هست تا برای مثال بتوان آن را از آثار متاخر و هشتگ‌زده‌ی جهان «مارول استدیوز» (MCU) تا حدودی بالاتر دانست.
فیلم «فلش» آن داستانکِ بسیار کوتاهی که از «بری آلن» (فلش) در «لیگ عدالت» درباره زندانی بودن پدرش به میان آمد را به عنوان بیس (Base) و ریشه اصلی داستان خود قرار داده است تا تحرکات اصلی «فلش» بر پایه اثبات بی‌گناهی پدرش در قتل مادرش صورت پذیرد.
البته پس از سکانس افتتاحیه هزلیه‌ی رفتاری «بری آلن» در میل به خوراکی و نجات قابل توجه چند نوزاد به عنوان اکتِ ابرقهرمانی در فیلمنامه به خوبی به نمایش می‌آید اما چیزی که احتمالاً مخاطبان را اذیت کند در اجرا و جلوه‌های ویژه فیلم است که اتفاقاً زمانی که پیرامون خود «فلش» به چشم می‌آید در ذوق زننده است. جلوه‌های ویژه پیرامون سرعت فلش چیزی میان گرافیک کنسول پلی‌استیشن ۳ و ۴ می‌باشد در حالیکه در مبارزات بتمن یا حتی سوپرگرل آن زنندگی را نمی‌بینیم.
با اینحال داستان فلش با اصلی‌ترین خصیصه‌ی ابرقهرمانی‌اش یعنی سرعت زیادش هست که به جهان‌های موازی متصل می‌شود با این گزاره که «آنقدر سرعت حرکتش بالا می‌رود که از سرعت نور هم فراتر رفته و در نتیجه می‌تواند در زمان به گذشته حرکت کند». “دیدار با مادر” و “جلوگیری از مرگش” در گذشته با سکانس‌های اولیه‌ی مواجهه (بین بری و مادرش از زاویه بری) قابل توجه است و به عنوان ریشه درام در فیلم به خوبی جا خوش می‌کند اما متاسفانه فیلم در همین حد کار دراماتیک و راه‌اندازِ قصه‌اش را بلد است و پس از آن صرفاً به عجایب و ویژگی‌های مولتی‌ورسش می‌پردازد.
از دیگر نکات کوچک و مثبت فیلم که قابل قبول پرداخت می‌شود نحوه چگونه ابرقهرمان شدن «بری آلن» است که نه تنها مستقیماً فیلم آن را نسخه اصلی‌اش نشان نمی‌دهد (در فلش بک) بلکه با نسخه «بری» در دنیای موازی این قدرت ابرقهرمانی را به مخاطبش نشان می‌دهد.
علاوه بر این بازی «ازرا میلر» در دو نقش هرچند نسبتاً شبیه به هم، قابل قبول جلوه کرده و مخاطب به خوبی با هزلیه رفتاری «بری آلن» که یکی بیشتر است و یکی کمتر، می‌تواند میان این دو تمایز قائل شود و آنها را دنبال کند.
همچنین سکانس‌های‌مبارزاتیِ بتمنِ «مایکل کیتون» هم از پرداخت خوبی برخوردار است به صورتی که نه در کمیک بودن رفتارش افراط می‌شود (چیزی که برای مثال متاسفانه در قسمت چهارم ثور شاهد بودیم) و نه خیلی او را خشک نشان می‌دهند. هرچند که البته بازیِ ذاتیِ «مایکل کیتون» به خودیِ خود همواره یک وجهِ کمیک با خود به همراه دارد.
از این نکات خُرد و مثبت در فیلم «فلش» بگذریم می‌رسیم به یک سوم پایانی اثر که متاسفانه فیلم در ورطه‌ی زنندگی جلوه‌های ویژه مخصوصا در آن سیرکل یا دایره‌ی زمانی گرفتار می‌شود و البته غلظت بی‌موردی نیز به فیلم تزریق می‌شود.
یک غلیظ کردن احساسی درباره فجایعِ بازی با زمان که اگر با اثار مشابه مولتی‌ورس آشنا باشید به راحتی می‌توانید حدس بزنید که آن غولِ “دایره‌ی زمانی” نسخه افراطی و شرور شده‌ی خودِ فلش می‌باشد و البته در مورد مادرش نیز آن غلظت خیلی حامل احساس یا حس برای مخاطب نمی‌باشد چون پیش از این ارتباط عمیقی میان «بری» و مادرش به آن صورت که وجهه‌ی دراماتیک داشته باشد، ندیدیم.
حتی شیمیِ بین دو نسخه «فلش» هرچند قابل قبول است اما آنقدر پویا و زنده نیست که مثلاً مرگ پایانیِ یکی‌شان آنچنان در ذهن و دل مخاطب ماندگار شود. همچنین در مورد «سوپرگرل» نیز باید گفت که حضور او همچون «بتمنِ مایکل کیتون» صرفاً جنبه معارفه‌ای دارند و حتی او از «بتمن» نیز در پرداخت و پردازشِ شخصیت عقب‌تر می‌ایستد. او صرفا با جلوه‌های ویژه معرفی می‌شود و یک جذابیت ظاهری و کامیک‌بوکی هم در حد کاستومِ ابرقهرمانی دارد و نه بیشتر.
در مجموع فیلم «فلش» برای بار اول تماشا می‌تواند جذاب و قابل‌قبول جلوه کند البته اگر بتوانید با برخی جلوه‌های -مثلاً- ویژه‌اش کنار بیایید. شاید در محتوا چیز جدیدی برای مخاطب به همراه نداشته باشد اما خوشبختانه اهل پس‌زنندگی در مضمون نبوده و حداقل برای یکبار توانایی همراهی مخاطب با خود را دارد هرچند که در پایان باید گفت بُنیه‌ی وجودی این فیلم در‌همین حد است و دیگر نباید آن را بیش از اندازه دست بالا گرفت یا آن را اثر ماندگاری در جهانِ ابرقهرمانی دانست.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
- تاریخ انتشار: (۱۴۰۲/۰۳/۲۶) 2023-06-16
- ژانر: Action , Adventure , Fantasy
- کشور: USA
- کارگردان: Andy Muschietti
- مدت زمان: 144 دقیقه
- امتیاز IMDb: N/A
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
۱۰ آهنگ برتر و شنیدنی انیمیشنهای دیزنی 
کلیپ جدید انیمیشن Moana 2 حول محور شخصیت مائویی منتشر شد 
اولین تریلر از لایو اکشن How to Train Your Dragon لیک شد 
ویدیوی فیلم Sonic the Hedgehog 3 تراشیده شدن موهای جیم کری را نشان می‌دهد 
باکس آفیس | صدرنشینی فیلم Red One و شروع اکران جهانی Gladiator II 
آپدیت جدید GTA The Trilogy Definitive Edition خواسته بزرگ طرفداران را برآورده می‌کند 
دیالوگهای الهامبخش انیمه Demon Slayer 
اولین تصاویر از فیلم جدید کارگردان Train To Busan منتشر شد 
ویدیوی پشت صحنه فیلم Minecraft نماهای جدیدی را نشان می‌دهد 
اولین تریلر انیمیشن سریالی Dream Productions منتشر شد
- آپدیت جدید GTA The Trilogy Definitive Edition خواسته بزرگ طرفداران را برآورده می‌کند
بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد 
صداپیشه شخصیت فرانکلین: ما نمیدانستیم که روی GTA V کار میکنیم! 
نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند 
نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند 
پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است 
دارندگان PS5 Pro از کیفیت بد بازیهای بهینه شده شکایت دارند 
مایکروسافت: هر دستگاهی می‌تواند یک ایکس باکس باشد 
فیل اسپنسر: STALKER 2 یکی از مدعیان بهترین بازی سال است 
بهروزرسانی جدید God of War Ragnarok منتشر شد
- ۱۰ آهنگ برتر و شنیدنی انیمیشنهای دیزنی
- کلیپ جدید انیمیشن Moana 2 حول محور شخصیت مائویی منتشر شد
- اولین تریلر از لایو اکشن How to Train Your Dragon لیک شد
- ویدیوی فیلم Sonic the Hedgehog 3 تراشیده شدن موهای جیم کری را نشان می‌دهد
- باکس آفیس | صدرنشینی فیلم Red One و شروع اکران جهانی Gladiator II
- اولین تصاویر از فیلم جدید کارگردان Train To Busan منتشر شد
- دیالوگهای الهامبخش انیمه Demon Slayer
- ویدیوی پشت صحنه فیلم Minecraft نماهای جدیدی را نشان می‌دهد
- اولین تریلر انیمیشن سریالی Dream Productions منتشر شد
تریلر نهایی فیلم Gladiator II منتشر شد
نظرات
بخوام تو یه جمله توصیف کنم: شلختگی و هیاهو.
واقعا دوست دارم اون وقتی که پای این فیلم گذاشتم بهم برگردونن
اگه مایکل کیتون تو فیلم نبود اصلا سمتش نمیرفتم
شخصاً دیگه حالم از مولتی ورس و جهان های موازی و این جور چیز ها به هم می‌خره
انصافاً کلیشه هم حدی داره دیگه
تو دقیقه بیستم دراپ کردم*
۱_ قیافه ارزا چرا اینطوری چندشه؟ اصلا اوق
۲_ جلوه های ویژه ایی افتضاح !! یعنی طوری که جلوه های ویژه king kong 1934 جلوی این شاهکاره گرافیکیه
۳_جوک های به شدت آلکی و سرد ، تنها چیزی که منو خندوند نحوه دویدن فلش بود
۴_ اسکریپت هارو انگار نویسنده تو توالت نوشته
۵_ کاستوم هاشون، یعنی جوری طراحی لباس هاشون چرته که به جرئت میتونم‌بگم کاستوم اسباب بازی سر کوچه طراحیش بهتره
خلاصه نبینید زمانتون رو هدر ندید
اتفاقاً کاستوم فلش و بتمن کیتون قشنگ بودن.
ناامید شدیم انتظار بهتری داشتم
کار به داستان یا سیی جی آی ندارم کلا سرگرم کننده بود به نظرم به خاطر همین یه مورد ارزش تماشا داره .. وگرنه آره دیگه صدتا حفره داستانی داره به اضافه پایان بد نمیدونم چرا تو میدون نبردشون هی یاد بازی بتلفیلد میفتادم شاید به خاطر سی جی آیش بود
این فیلم ها دیگه فقط برای سرگرمی میشه دید ارزش هنری ندارن
به درد سرگرمی هم نمیخوره
همونم میشه بهتر باشه
به شخصه ترنسفورمرز رو از این بیشتر دوست داشتم
سقوط به سبک ابرقهرمانی
علاوه بر شلختگی و کلیشه ای بود مشکل من با مولتی ورس هست که دیگه اون جذابیت ابتداییش رو نداره.البته من دوست دارم بازم مایکل کیتون رو در قامت بتمن ببینم که البته اونم خوب از اب در نیومده اما صرفا بیای از محبوبیت بازیگرای قدیمی برای جذب مخاطب استفاده کنی، نمیتونه باعث موفقیت اثرت بشه .
فقط همون ۵ ثانیه ای که سوپرمن جدیده رو نشون دادن🥲
کدوم سوپرمن جدیده؟!
…
هرچی سوپرمن تو سکانس آخر بود که قدیمی بودن. از سوپرمن ساخته نشده “نیکلاس کیج” تا سوپرمن “کریستوفر ریو” و سوپرگرل “هلن اسلیتر” و سوپرمن “جرج ریوز”.
سوپرمن دیویدو میگم همونی که قراره با هنری عوض بشه تو دنیای گان توی فیلم بود بهمراه سوپرگرلش 🤨 چطوری ندیدی
آقا وقتتون حروم نکنید به شخصه..
بجاش بشینین انیمیشن های دی سی رو ببینین مثل: flashpoint paradox
فیلم فلش مشکلات تمام فیلمهای قبلی دی سی رو داشت و اونم قسمت پایانی فیلمنامه بود که طولانی و سرشار از اشفتگی و شلختگی نوشته شده بود،چندین مرتبه فیلم در بخش کشمکش های درونی و بیرونی خودش دچار لودگی و سردرگمی میشه که نشون میده ادغام طنز و ژانر ابر قهرمانی که محوریتش نجات جهان هستش به هیچ عنوان نمیتونه چیز دلچسپی باشه و فرقی نداره شما این اثر رو در مارول بسازید یا دی سی.در کل اثار اخیر این دو کمپانی مهری بر این جریان میزنه که این ژانر تاریخ انقضاش سر رسیده.
این ژانر تاریخ مصرف نداره.
من هنوز کمیکهای ابرقهرمانی و بتمن میخونم و ازش لذت میبرم. فیلم بتمن مت ریوز، جوخه انتحاری و سریال صلح آور و نگهبانان کهکشان جیمز گان عالی بودن. انیمیشن بتمن: هالووین طولانی عالی بود. پس میبینی که وقتی تو این ژانر داستان قشنگ نوشته بشه و فیلم و سریال و انیمیشن خوب بسازن هنوزم آدم از دیدنش لذت میبره.
…
تو این چندساله کلاً هالیوود در هر ژانری فیلم خوب خیلی خیلی خیلی کم ساخته. این فقط مختص ژانر ابرقهرمانی نیست.
کلا ریپلای های شما این مدلی هستش که از واژۀ من استفاده میکنید و قرار نیست اگه شما از چیزی خوشتون بیاد اون مسئله صرفا در مسیر درست باشه.ما داریم اینجا راجب سینما حرف میزنیم نه کمیک بوک،ما داریم از نقص ایجاد شده در پیشروی ژانر ابرقهرمانی در پست مربوط به خودش حرف میزنیم،اگه فیلمی در ژانر درام،تریلر یا هیجانی هم مشکل داشت باز تو پست مربوط به خودش راجبش نظر میدیم.
فکر میکردم بهتر از اینا بشه(آخه قبل از اومدنش میگفتن خوبه ) ولی نشد. جلوه های ویژه هم واقعا داغون بود اونم توی فیلمی که درباره مولتیورسه
هر چی محافظین کهکشان۳ برام ساخته بود این بر باد داد و شست برد😑
داستان بدک نبود ولی جلوه های ویژه فوق العاده بد بود مخصوصا وقتی فلش میخواست بره زمان رو دست کاری کنه و تو بعد زمان بود فک کنم داده بودن تیم درجه چند با بودجه محدود بسازنشون🤧
چطوری میشه یک شورانر به این نتیجه ها برسه؟
1.فلش بسازیم بدونن ریورس فلش اونم اولین فیلم فلش که مهمترین فیلمه
2.فلشپوینت بسازیم بدون جنگ اکوامن و واندروومن
3.سریال اختصای نیک فیوری رو بسازیم
4.داستان سرکت وارز بسازیم بدون حضور اعضای اونجرز
بعد میگن مردم از زانر ابرقهرمانی خسته ششدند نخیر مردم از داستان های دری وری خسته شدند دیگه خاضر نیستن پول بدن برن چیزی ببینند که هیچ جذابیی براشون نداره وقتی پشت سرهم شی هالک میس مارول سکرت اینویشژن پخش میشه و یکی از یکی ضعیف تر ازونور ثور۴ و دکتر استرنج ۲ و انت من ۳ که همه رو ناامید کردند کدوم یکی از اینها خوب بودن و مردم نرفتن ببینند ؟
3 سال پیش همه کف و خون قاتی کرده بودند بالاخره ۴شگفت انگیز میاد از اما استون و مارگو رابی ادام درایور الان رسیدن به چندتا بازیگر معمولی که از همین الان معلومه این فیلم هم شکست سختی میخوره..اونوقت کوین فایگی سه سال پیش میگفت ما ۱۰ سال دیگه ایکس من رو وارد ام سی یو میکنیم !! تا ۱۰ سال دیگه چیزی از mcu نمیمونه که ایکس من بخواد واردش بشه
مردم هم هیچ هایپی برای فیلم بعدی نشون نمیدن اگر لوکی هم خراب کنه دیگه میشه گفت تمام
این فیلمها همگی با الهام از کمیکها ساخته میشن و قرار نیست دقیقاً مثل کمیک باشن.
…
حالا خوبه باز فیلم فلش شباهتهایی به کمیک فلشپوینت داشت. وگرنه سریال تهاجم مخفی که فقط اسمش شبیه کمیک تهاجم مخفی بود.
این چند سال فیلمایی که ساخته میشن همشون ضعیفن و فقط واس یبار دیدن خوبن تازه بعضیاشون واسه یبار دیدنم خوب نیستن😐، خیلی کم پیش میاد فیلم درست حسابی بیاد
یکی از خفن ترین رویداد های کمیک های دی سی همین فلش پوینته که کلی پتانسیل و کشش داستانی داره ولی تو این فیلم رسما اومدن گند زدن به این رویداد.اگه جلوه های ویژه رو مد نظرمون نگیریم نیمه یه اول فیلم خوب و قابل قبول بود ولی نیمه دوم فیلم دقیقا همون مشکلاتی رو داره که تو آثار جدید مارول هم به چشم میخوره.نداشتن یه ویلن مشخص و یه اکشن درست و حسابی با اون ویلن.(داستان هم که اصا تو در و دیوار بود )
سکانس فایت بتمن یا سکانس فایت دوم سوپر گرل با اینکه تا یه حدی جلوه های ویژه ضعیفی داشتن ولی بازم به دل نشستن و حال دادن ولی فایت های خود فلش اصا بهیچ وجه همچین حسیا منتقل نمیکردن.
مثلا فیلم Captain america winter soldier رو مدنظر داشته باشین ، چه فایت تمیز و طبیعی با یه فیزیک طبیعی نشون دادن که بیننده حال میاد با دیدنش.
این مشکلا دقیقا تو فیلم Thor love and thunder هم وجود داشت ، خب وقتی میای یه ویلن حق با یه پیش زمنیه داستانی درموردش نشون میدی نباید یه فایت چند دیقه ای تمیز و سنگین به بیننده نشون بدی؟ غالبا فایت های ابتدایی و میانی فیلم خوبه ولی گند میزنن تو فایت نهایی پارت آخر فیلم.
دقیقا👌
کم مونده مختار ثقفی وارد مولتی ورس شه و با هانی کرده درگیر شه
وفادار نباشی به اون شاهکار همین میشه
امیدوارم میلر گورش رو گم کنه و همون گاستین برگرده
اولاً دیگه ارزا میلر قرار نیست فلش سینمایی باشه.
ثانیاً گرنت گاستین برای سریاله و هیچوقت برای دنیای سینمایی ازش استفاده نمیکنن.
ثالثاً تو فاز اول DCU خبری از شخصیت فلش نیست. باید تا فاز دومش که فکرکنم یه ۸-۹-۱۰ سال دیگه است صبر کنی.
سریال تموم شد
من که بدم نیومد، به نظرم فیلم اوکی ای بود
به غیر از CGI فیلم متوسطی بود ولی اندازه انتظار ها نبود
بعضی وقتا با خودم میشینم فکر میکنم و برام سوال پیش میاد که این دی سی همون دی سی که دارک نایت ، جوکر و جاستیس لیگ زک اسنایدر رو ساخته ؟
امیدوارم با وجود جیمز گان دیگه فیلمایی مثل فلش یا مثلا وانر وومن ۱۹۸۴ رو نبینیم
دلیلی که واندروومن ۱۹۸۴ خیلی هِیت میخوره چیه ؟
بنظر من فیلم فلش نه اونقدر افتضاح بود که بخوان هی اینجوری بکوبنش نه اونقدر شاهکار بود که انتظارات ازش بالا رفته بود. یه فیلم ابرقهرمانی با سطح خیلی معمولی بودش که در حد و لول خودش سرگرم کننده بود ولی جوریم که هایپ رو بالا برده بودن براش زیادی بود. ممکنه دیس بارونم کنید ولی بنظرم بازی ازرا میلر جز نکات مثبتش بود و صد حیف که توی واقعیت انقد آدم حاشیه سازیه.
“دیگر نباید آن را بیش از اندازه دست بالا گرفت یا آن را اثر ماندگاری در جهانِ ابرقهرمانی دانست.” از دست شما نردهای کمیک بوکی! کل سینمای ابر قهرمانی تکرار اسپایدر من توبی مگوایره. دیدن این فیلمها فقط وقت هدر دادنه.
مجموعه عجیبی بود این DCEU. فیلم درش بود که شدیداً متنفر بودم مثل Birds of prey و فیلم هم بود مثل the suicide squad جیمز گان که خیلی لذت بردم. بقیه بینابین این دو حالت بودن. فلش از آنهاست که نسبتاً خوشم اومد بخاطر بازی های خوبش و بازگشت مایکل کیتون. درکل جز suicide squad جیمز گان که زیاد شباهتی به باقی فیلم های این سری نداشت و wonder woman 1 که بدم نیومد ولی بنظرم اورریتد بود، از dceu برای من اون سه فیلم زک اسنایدر میمونه و یا فیلم هم میشه بعنوان بخش آخر قبول کرد.
ارزش دیدن داره ؟
من هنوز ندیدم
اگر cgi رو در نظر نگیریم فیلم بدی نبود ولی عالی هم نبود