یادداشتی بر فیلم John Wick: Chapter4
۹ سال از آن روزی که یک انسان از روی حماقت، سگ جان ویک را کُشت میگذرد. از آن لحظه تا به امروز هزاران جسد بر روی زمین افتاد، و قهرمان داستان ما یعنی آقای جاناتان ویک هزاران قدم را برداشت تا امروز به این ایستگاه آخر برسد. جان ویک چهار، اثری حماسی، نفسگیر؛ و همچنین نسبت به آثار قبلی خود نیز اثری جسورتر، بزرگتر و طولانیتر است. جان ویکِ چهار، مدت زمان حدودا سه ساعته دارد، اما این اثر نه تنها خستهکننده نیست، بلکه به قدری نفسگیر است که حتی لحظهای به مخاطب اجازه نمیدهد تا توجهاش از فیلم کم شود.
شاید اصلیترین دلیل موفقیت مجموعه جان ویک، فیلمسازش یعنی چاد استاهلسکی باشد. این کارگردان، خود در گذشته یک بدلکار بوده و دقیقا با این سواد خود، در این فیلم میداند که چگونه باید اکشن خلق کند. بگذارید کمی بیشتر توضیح دهم، تکنیک فیلمبرداری در اکشن معمولا چنین است که کارگردان با انجام کاتهای سریع جای بازیگر و بدلکار را عوض میکند و مهمتر از همه با دوربین روی دست به قدری تکان ایجاد میکند که باعث سرگیجه مخاطب میشود، اما این نوع فیلمسازها در اصل مجبور به چنین کاری هستند، چون در این میان، با استفاده از تکنیک کات سریع، بدلکار را به فیلم اضافه میکنند. اما هیچ یک از این موارد بالا در جان ویک چهار وجود ندارد. کارگردان با جسارت تمام در طول مبارزه بین کاراکترهایش، لنز دوربین را عوض نمیکند و با دوربین ثابت (استدی کمرا) و با اکشنِ خود بازیگران، حماسه خلق میکند. و این تکنیک در فیلمبرداری وقتی کامل میشود که با میزانسنهای دقیق و خفن ترکیب میشود. اینطور بیان کنم که مبارزه در هتل کانتیننتال ژاپنی، یعنی ترکیب تکنیک، میزانسن و مونتاژ صدا ( استفاده از موسیقی متن جهت بالا بردن تنش) آخرین مرحلهای بود که عوامل جان ویک میتوانستند به آن برسند. اما آنها با جاه طلبی زیاد به سراغ بالاتر از این رفتند و در میدان مبارزهِ طاق پیروزی فرانسه با اضافه کردن کمی پرده سبز به این مبارزهِ پُر عظمت، حق مطلب را در قبال سینمای اکشن و حرکتدار، ادا کردند.
اما این موفقیت عظیم در تکنیک کارگردانی باعث نشده تا ما از ایرادات مهم در طرح داستان و فیلمنامه چشمپوشی کنیم. اصلیترین و مهمترین ایراد سری مجموعه جان ویک، خلق شخصیت منفی یا همان بد من است. این مجموعه هربار یک غول مرحله آخر معرفی میکند و در هر قسمت جدید خود، یکی دیگر را معرفی و نمایان میکند که گویا مهمتر از شخص قبلی بوده است. برای مثال در قسمت قبلی جان ویک ما با شخصی درون صحرا مواجه شدیم که شبیه به فرقه حشاشیون ساخته شده بودند و رئیس کل ماجرا بود. جان ویک برای پیدا کردن او از هفتخان رستم گذشت، در صحرا کم مانده بود بمیرد و در آخر با یک جمله شعاری گفت: اگر او بخواهد تو را پیدا میکند، تو نمیتوانی او را پیدا کنی. و دقیقا در شروع جان ویک چهار، جان ویک در یک تعقیب و گریز سه نفر را روی اسب میکُشد و در آخر رئیس فرقه حشاشیون را نیز نفله میکند. درواقع خلق شخصیت به این بزرگی تنها با چند گلوله حذف شد!
شاید مهمترین نکته منفی فیلم، شخصیت منفی این قسمت یعنی مارکی دوگرامونت (بیل اسکاسگورد) باشد؛ او نه از جذابیت آدم منفیهای قبلی برخوردار است و نه از هوش و ذکاوت آنچنانی که فیلم تبلیغاش را میکند. او صرفا یک بچه پولدار است که شعاری و گنده حرف میزند، و معلوم نیست از کجا آمده و چرا اینقدر درصدد کشتن جان ویک است. (هرچند که خود در یک ادعا شعاری دیگر گفت که هدف کشتن ایده جان ویک است)
یعنی فیلم در خلق شخصیتهای جدید عملکرد خنثی از خود نشان میدهد. دو کاراکتر خوب و دو کاراکتر ضعیف به فیلم اضافه میشوند. کاراکترهای خوب بیشک کین (دانی ین) و کوجی (هیرویوکی سانادا) هستند. هردو این شخصیتها نوعی جان ویک در دنیای خودشان هستند که حضور آنها در این فیلم باعث زیبایی دوچندان اثر شده است. و دو کاراکتر ضعیف هم به نظر من جایزه بگیر و سگش به همراه مارکی دوگرامونت هستند. جایزه بگیر هیچ جذابیت شخصیتی ندارد و عین حال، همهجای فیلم حضور دارد، و این درحالی است که شخصیت کوجی (رئیس هتل ژاپنی) همان اول از داستان حذف شد. درواقع تکنیک فیلم و داستاناش، مثل یک اثر بالانسی است؛ هرچقدر تکنیک بالا میرود، ضعف در فُرم و داستان بیشتر میشود.
جان ویک چهار در یک اثر هوشمند، تمام پلاتهای سریهای قبل را یکجا دارد؛ جان ویک به دنبال انتقام است، برای آزادی خود میجنگد و جایزه بگیران در سراسر جهان قصد کشتن او را دارند. اما در مقابل تمام اینها، ما همان جان ویک معروف را داریم. بابایگا (لولو خورخوره) که در مقابل تمام تهدیدات یک جمله دارد: همهشونو میکشم.
اینبار جان ویک با کمک دوست قدیمی خود (رئیس هتل نیویورک) راهی پیدا میکند تا یکبار برای همیشه داستان را تمام کند (عضویت در گروه روسی و دعوت مارکی به دوئل)؛ و شاید برای اولین بار در عمر خود به آرامش برسد. درواقع شخصیت جان ویک، یک مبارز پوچانگارانه (نهیلیسمی) است که هرجا میرسد درگیر میشود و کیانور ریوز با هنر بازیگری خود، خستگی را در چهره این مبارزه کهنهکار مشهود میکند. جان ویک در دل تاریکی پیش میرود، پیش میرود و باز هم پیش میرود، او به قدری اینکار را ادامه میدهد تا درنهایت راهی برای رهایی مییابد. اما داس مرگ زودتر از او به نقطه پایان میرسد و این مبارز را غافلگیر میکند. اما بعید هم نیست که ببینیم در قسمتهای بعدی او به نحوی زنده مانده و قصد دارد تمام اعضای شورا را بکشد. میگویم بعید نیست چون در این نوع فرنچایز (کسبوکار) هر نوع سناریو به کار گرفته شود تا فروش در هر قسمت تضمین شود.
در پایان میشود گفت جان ویک بخش چهار، بهترین سری از مجموعه جان ویک است و عوامل با دقت بسیار بالایی این فیلم را ساختهاند. جان ویک در اکشن خود تا مدتها دست نیافتانی خواهد بود و حماسه آفرینی این فیلم شاید منبع الهامی باشد برای کسانی که میخواهد اکشن خلق کنند اما نمیتوانند. پس بهتر است جان ویک را ببینید، چرا که شاید تا مدتها مثلاش را نبینیم.
پر بحثترینها
- رسمی: Forza Horizon 5 بهار امسال برای PS5 عرضه خواهد شد
- گزارش: بازی بعدی God of War با محوریت اساطیر مصر در دست ساخت قرار دارد [بهروزرسانی شد]
- کارگردان Ori: پلی استیشن بهزودی استراتژی چندپلتفرمی ایکس باکس را دنبال خواهد کرد
- منبع داخلی: Halo: The Master Chief Collection به PS5 میآید
- شایعه: Halo: Infinite به پلی استیشن خواهد آمد
- سیستم مورد نیاز Marvel’s Spider-Man 2 مشخص شد + تریلر نسخه PC
نظرات
احتمالا این هفته میبینمش هر کسی که عاشق اکشن باشه و این سری رو ندیده باشه نصف عمرش به فناست
من با کیفیت ۲۱۶۰ x265 دیدم و بسی بذت بردم 😃
خلاقانه ترین مبارزات سری و پرتنوع ترین محیط ها رو داره.
میرم که ببینمش که میدونم شاهکاره.من خودم بین ۳ تای اول همون جان ویک ۱ رو بیشتر دوست داشتم. حالا ببینم این میتونه از اون واسم بهتر بشه یا نه
سلام و احترام خدمت جناب آقای کریمی.
نقد حضرتعالی را خواندم و بایستی عنوان کرد، این نقد صرفاً یک درد و دل ساده با یک مخاطب عام (گفتگوی درون تاکسی) میباشد و نه یک نقد. حضرتعالی بایستی در مورد صحنه و چینش آنها نیز سخن به میان آورده که این کار را نکردهاید، با این حال از بخش جدایی ناپذیر سری فیلمهای جان ویک یعنی موسیقی نیز حرفی زده نشده است.
سینماتوگرافی، تدوین، نورپردازی، شخصیتهای فرعی، خلق صحنههای زد و خورد و فراتر از آن تا حدودی Plot.
گفتگوها و جملات کوتاهی که بین شخصیتها رد و بدل میشود. ایجاد یک Loop برای برقراری چرخه کشت و کشتار و غیره از مواردی بود که بایستی در یک نقد به صورت جامع بررسی گردد.
در انتها نیز شایسته است تا در ابتدای نقد خود اگر قرار است پایانبندی را افشا نمایید از عبارت هشداردهنده در این مورد استفاده گردد.
سپاسگذارم.
حالا انقدر کتابی هم حرف نزنی به نظرم از جذابیت هات کم نمیشه عزیز
آره دااااا …
یوخخخخخده خودمونی باش ، اینجی همه بروبچچچ محل خاکی هستن .
نبینم یه وخت غریبی کنیا !!!
هر کی هر جور عشقشه حرف میزنه دوست داره اینجوری باشه سبک زندگی مردم چکار دارید؟
شوخی میکنم به خدا …
قصد و منظور بدی نداشتم …
خواستم فضا یکم عوض شه …
وگرنه لحن نوشتنش خیلی هم خوب بود …
و اینکه سبک زندگی هرکس تا وقتی مربوط و مورد علاقه خودشه که بر زندگی مردم تاثیر بد نذاره .
وگرنه مثلا اگه هر کس هرجور دلش بخواد رانندگی کنه که فاجعه میشه …
متشکرم از این کامنت آموزنده.
برای خودم این حق رو دارم که جسارتا پاسخ شما رو بجای منتقد محترم عرض کنم ،
سلام ، ببینید با توجه به تعاریف ویکی پدیایی اما ارزشمند شما کاربر و هموطن عزیز ، عرض کنم این موارد نمیدهند نقد یک اثر سینمایی را ،،، و اصلا مدیوم نقد و منتقد آثار سینمایی روابط عمومی و لیدر تهیه کننده گان نیست {{{مگر نباید ، زیبایی بصری نماهای یک فیلم در یک میزانسنی حرفه ای با موسیقی متن قابل قبول ، در یک فیلم حس شود و مخاطب لذت ببرد }}} پس اصلا وظیفه منتقد تعریف و تمجید و بادمجان دور قاب چین کارگردان نیست ، و این رو هم عرض کنم وظیفه نقد بد و بیراه و له کردن فیلم هم نیست
پس مخاطبان و نوجوون های حاضر جواب و هوادار این نوع سینما که نااگاه ست و هیچ درک و تجربه ای از تماشای سینمای کلاسیک نداشته ، و نمیداند که اصولا در سینما آثار ی بوده اند با رعایت چهارچوب درام ، فیلمنامه ، و کارگردانی که به صورت حرفه ای که خلق شخصیت میکردند ، {{{ضد قهرمان هایی مثل الن دلون در اکثر بازی ها و قهرمان مثل ژان پل بلماندو در سینمای موج نو فرانسه }}} حتی در سینمای اسیای شرقی و هالیوود همینطور میباشد ،،،، هیچ وقت مقایسه نسل ها رو با نوع علایق و سلیقه ها یشان نکرده ام
اما هنر سفارشی نیست مخصوصا سینما ، یعنی سلیقه افراد در انتخاب یک اثر سینمایی به دانش و شعور اجتماعی و تفکر فرهنگی بستگی دارد ،این نوع فیلمها ***جان ویک*** و … نکته عجیبی دارند اون هم افت چشمگیر سطح کیفی از اولین اپیزود یا فصل یا هر …. در فرم و محتوای اثر به طوریه همیشه قسمت پایانی از همه سالهای گذشته بیشترین حواشی و بیشترین هزینه ساخت و تولید را دارند در صورتی که بدترین و بی کیفیت ترین قسمت هم محسوب میشوند ، و همیشه تیر خلاص عوامل تولید و کارگردانان به هوادارن و مخاطبان جدی این نوع فیلم ها در قسمت های پایانی شلیک میشود
واقعا فیلم قشنگیه پیشنهاد میکنم ببینینش
بهترین قسمت مجموعه بود .اسکات ادکینز خیلی باحال بود ، استایلش شده بود عین پنگوئن کالین فارل تو فیلم the batman و جمله ی آخر وینستون که با لبخند گفت کسی چه میدونه؟ یعنی اینکه این فرانچیز حالا حالاها ادامه داره…
فقط میتونم بگم سینماتوگرافی و سینِری فوقالعاده بود. معماری ساختمانها، ترکیب رنگها، ترکیب نمایش لوکیشنهای سنتی با مدرن، نمادگرایی ساختمانها و لوکیشنها. تنوع بینظیر لوکیشنها. همگی در کنار جابهجایی دوربین واقعاً بینظیر و هیجانانگیز بود و به نظرم اگرچه شاید دو نسخه قبلی یک سری سناریوهای مبارزاتی خلاقانهتری داشت و فیلم جدید کمی این سناریوهای خلاقانه کمتر شده بود + این که بزرگ ترین نقطۀ ضعف ویلن فیلم بود، اما در کل در مقام مقایسه با نسخه های پیشین، بهترین نسخه فیلم بود.
به نظرم مبارزه کین و کوجی و جان خلاقانه بود تو سری آقای کریمی.
دقیقا با نقاط قوتی که گفتید موافقم. مبارزات و طراحی صحنه فیلم فوق العاده هنرمندانه بود.
مخصوصا مبارزه در پارتی که در برلین بود خیلی خوب انجام شده بود
ولی سبک مبارزات خیلی ضیف بود مبارزات همه تکراری و حرکات شون میشود تشخیص داد و یه چیز دیگه لباساشون که ضد گلوله بودن چطور گلوله نفوض نمیکنه ولی نایف نفوض میکنه و اینکه تو دنیای جان ویک اینا همه ادمکشای حرفهای هستن ومیدونند که لباس جان ضد گلوله هست پس چرا به پاش یعنی کفشش و کله اش شلیک نمیکنن
دوست عزیز چیزی به نام لباس ضد گلوله یا جلیقه ضد گلوله وجود نداره درواقع مقاوم در برابر گلولن و و خودشون هم اینو خوب میدونن کولار مقاومت فوق العاده ای نسبت به گلوله های پارابلوم (۹×۱۹ ) و تا حدودی نسبت به اجسام نوک تیز داره ولی غیر قابل نفوذ نیست و نسبت به گلوله های پرسرعتی مثل ۵۵۶ در ۴۵ از خودش ضعف نشون میده و داخل فیلم هم جان ویک از این گلوله ها که از سلاح های خانواده ارما لیت (ar ) شلیک میشه جاخالی میده و ریسک نمیکنه (شما حتی تو قسمتی که به هتل حمله میشه دقت کنی اوایل سعی میکنن با گلوله های ۹ میلی متری و ۵۵۶ میلی متری به ارمور هاشون نفوذ کنن که نتیجه منفیه (۹میلی و ۵۵۶ نفوذ پذیری کمی دارن) پس میرن سراغ 12Gauge و همچنین تو حین درگیری های اولیه جان به سمت گردن و چشم افراد شلیک میکنه چون ضعیف ترین بخش هان ) اگه این جزئیات نیست پس چیه؟
زور جان ویک سه بیشتره یا جان ویک یک !!!
شماها واقعا یک چنین ملغمه ای شلوغ و به دور از چهارچوب سینمای حادثه ای محور رو خیلی جدی تر از صاحب اثر و نویسنده و کارگردان و تدوین گر آماتور و کاملا فاجعه وار ، گرفتی ، یک لحظه در یکی از سکانس های تیر اندازی یکی از افراد مقابل شخصیت !!! قهرمان !!! بدون هیچ شلیکی گلوله ای به طرز مضحکانه ای میمیرد !!!!
اگه خطاب به من هست
صرفا حرف اون بزگوار رو نسبت به الیاف کلوار و جزییات حفاظت نقد کردم
درکل به نظرم فیلم خوبی بود و خوشم اومد با این که کلی نکته منفی داره که میتونم ازش بگیرم مثل خارج نشدن پوکه های فشنگه از اسلحه که باید به ازای هربار شلیک از سلاح های اتوماتیک و نیمه اتوماتیک اشاره کنم
بدون شک بهترین فیلم سری جان ویک بود شاهکار ژانر اکشن
صحنههای اکشن به اوج و دیوانگی خودش رسیدن، قاب بندی فیلم محشره، بازی بازیگرا فوقالعاده بود مخصوصا اسکات ادکینز عالی بود
اگر بخوام سری جان ویک رو با نظر شخصی خودم رتبه بندی کنم:
جان ویک ۴
جان ویک ۲
جان ویک ۱
جان ویک ۳
شاهکار دیگه تبدیل شد به یک چهارگانه موفق. اگه پنجمیش هم موفق بشه میشه شاهکارترین مجموعه تاریخ سینما رکوردم جابجا میشه .
نقد بود یا خلاصه ی فیلم؟؟
جان ویک عشقه
رو دستش نیس
سلطان 🤍
همه قسمتاش خوب بود، یکی از یکی بهتر
تیتر اشکال داره🗿 اگه یادتون باشه خود قسمت اول ویگو گفت از نظر فنی ما اونو برای کشتن لولو خورخوره ها میفرستیم پس لولوخورخوره نیست🗿 شیطانه🗿
فیلم باحالی بود فقط یه صحنه هایی هست که مبارزه تن به تن شکل میگیره شلیک قطع میشه . بعد مبارزات دوباره بقیه انمی ها میان و شلیک میکنن البته میدونم فیلمه و اینام روال فیلمای قهرمان محور و اکشن اما دوست داشتم این صحنه ها حداقل تو جان ویک نباشه یا بهینه بشه
اسپویل ! اسپویل !
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
آخرش جان مرده ؟ چون اینو دیدم خیلی ناراحت شدم😢😢😢
بابا این هنوز زنده هست مشخصه
مگر سکانس مرگش نشون دادن؟
قعا زنده هست، اون قبر هم برای رد گم کنی بود