یادداشتی بر انیمیشن Puss in Boots: The Last Wish | پوس، مرگ و آرزو
پس از چهار قسمت اصلی از فرنچایز محبوبِ انیمیشنِ «شرک»، اسپینآفِ «گربه چکمهپوش» اولین بار در سال ۲۰۱۱ منتشر شد که صداپیشگیِ این گربه محبوب و جذاب نیز بر عهده بازیگر سرشناس اسپانیایی «آنتونیو باندراس» قرار گرفت. از طرفی هرچند که در زمان انتشارِ اولین قسمت از «گربه چکمه پوش»، این پویانمایی نامزد اسکار «بهترین انیمیشن» نیز شد اما نقدهای متوسطی از جانب منقدین و همچنین نظرات نسبتاً منفی از طرف مخاطبان دریافت کرد.
این انتشار درحالی اتفاق افتاد که یک سال از چهارمین قسمت «شرک» نگذشته بود و سبک بصری «گربه چکمه پوش» به وضوح متأثر از فرنچایزِ مادرش (شرک) بود که بر پایه واقعنماییِ نسبی خلق شده بود. حال پس از یازده سال و در آخرین ماه سال ۲۰۲۲ میلادی، دومین قسمت از دنیای “پوس این بوتس”، این گربهی اسپانیایی (ششمین قسمت از فرنچایز شرک) با عنوان «گربه چکمهپوش: آخرین آرزو» انتشار یافته است و این درحالیست که با سبک بصری جدید و متفاوتی در این انیمیشن مواجه هستیم که علتش را با کمی توجه میتوان در ردپای خالقان انیمیشنِ برندهی اسکار یعنی «مرد-عنکبوتی: به درون دنیای عنکبوتی» (۲۰۱۸) مشاهده کرد. سبکی که در ریشه متأثر و منشعب شده از کتابهای مصور ابرقهرمانی میباشد و قطعاً وجه سینمایی و بصری جالب توجه و جذابی به این قسمت داده است که این جذابیت را مخصوصاً در صحنههای مبارزاتی انیمیشن «گربه چکمه پوش: آخرین آرزو» بهتر میتوان به نظاره نشست.
علاوه بر جذابیت و وجوهِ بصریِ جدید این انیمشین، پیشرفت نسبتاً خوبی نیز در داستان گویی و شخصیت پردازی دومین قسمت از «گربه چکمه پوش» میتوان مشاهده کرد که به وضوح از سطحینگری و تکبعدی بودنِ قسمت اول چند قدم بلندی جلوتر میایستد به طوریکه نمرات و تحسینهای بهترِ منتقدین و مخاطبان در قیاس با قسمت اول نیز گواه این امر است. در واقع مخاطبان هرچند با تأخیری یازده ساله اما با کیفیتی قابل توجه با این انیمیشن روبهرو خواهند شد. لازم به ذکر است که کاندید شدن این پویانمایی در بخش «بهترین انیمیشن» آکادمی اسکار ۲۰۲۳ نیز صحّهی دیگری بر کیفیت قابل قبول این فیلم است.
پس قبل از پرداخت اجمالی به «گربه چکمهپوش: آخرین آرزو» باید تأکید کرد که با اثری جذاب و قابل پیگیری مواجه خواهید شد که هرچند در حد شاهکارهای دنیای انیمیشن نمیتواند باشد اما در جایگاهی درست و با حد و اندازهای متناسب با وجودِ خود (داستانش) خود را مهیای نگاه مخاطبان میکند.
همانطور که از عنوان فرعیِ دومین قسمت از «گربه چکمه پوش» پیداست، داستان این انیمیشن در سرزمین آرزوها و آمال درونی کاراکترهایش سیر میکند که به طبع گل سر سبد این پیگیریِ آرزوها حول «پوس» میگردد. حال این دنبالهرَوی برای تحقق عمیقترین آرزوی درونی گربهی قصهمان با وجود مفهومِ عینی و غیراستعاریِ «مرگ» (به قول خود کاراکتر) است که در قامت یک گرگِ چشمقرمز، مثلثی اندام و تنومند همراه با داسهای خمیده و برّندهاش و همچنین شنل کلاهدارش هست که صورت میپذیرد.
در کنار ترسِ قابل توجهِ «پوس» (نماهایی نزدیک از سیخشدن موهای بدنش به علاوه موسیقیِ آمیختهشده نسبت به ورود «گرگ» و وحشت از دست دادنِ نهمین و آخرین جانش)، که منجر میشود که در جستجوی ستارهی آرزوها برود، در پلات قصه، سه کاراکتر دیگر نیز گنجانده شدهاند که در پیشرویِ سرگرمکننده داستان کمک کنندهاند هرچند که جز کاراکتر اصلی انیمیشن (پوس) هیچ کاراکتری در حد یک شخصیت پردازش شده و قابل پیگیری نمود پیدا نمیکند.
کاراکترهای «گلدیلاکس» به همراه خانوادهی خرسیاش، «بیگ جک هورنر» و «کیتی سافتپاوز» آن سه ضلع دیگه این مربعِ جستجوگرِ ستارهی آرزوها هستند:
«گلدیلاکس» (با صداپیشگی «فلورنس پیو») و خانواده تحت تعقیبِ خرسیاش که شامل پدر، مادر و برادر خرسیاش میشوند، اما وی در آرزوی بازیابیِ خانوادهی بیولوژیکی و انسانیاش هست. در داستان مانور خاصی روی این آرزو مشاهده نمیشود و این خانواده بر روی یک خطِ تکبُعدی تا انتها پیشمیروند. در انتها یک «انتخاب» پیش روی «گلدیلاکس» هست که محلی از اِعرابِ دراماتیک ندارد اما در حین این پیشرویِ تکساحتی با هزلگوییها و رفتارهای کمیک خود باری از سرگرمکنندگی داستان را بر دوش میکشند.
«بیگ جک هورنر» (با صداپیشگی «جان مولانی») کاراکتر منفی انیمیشن که او خوشبختانه تا پایان منفی میماند و خبری از چرخش ناگهانی و غیرمنطقی نیست. آن ابزارهای جادوییاش که از کیف جادوییاش بیرون میآورد صحّهایست بر حریصبودنش که واقعا میخواهد جادوگر بزرگی شود و همینطور واقعا به قول خودش خواستهی زیادی نیست. وجدان (جیرجیرک) را هنوز روشننکرده، دور میاندازد و تا پایان بدمن انیمشن میماند و البته که بیشترین بار سرگرمکنندگیِ انیمیشن را پس از «پوس» او به دوش میکشد.
«کیتی سافتپاوز» (با صداپیشگی «سلما هایک») کاراکتری که میتوان گفت عقبتر از ضلعهای مربع این کاوشگری قرار میگیرد؛ «اعتماد» و “در آرزوی شخصی که بتوان به او اعتماد کرد” فراتر از بُنیهی پرداختی این کاراکتر است و بیشتر فقط هست که «پوس» تنها نباشد و همچنین نزاعهای کلامی و کمی سرگرمکنندگی داشته باشد.
اما «پریتو» سگ/گربهای که خارج از مربع جستجوگری انیمیشن ایستاده اما با تمام سادگیاش ، ساده نمیبیند. ناخواسته قوّهی محرکیست برای «پوس» که در نهایت نیز با چشمانی از حدقه درآمده که میخواهد شبیه زیباییِ رفیقش «پوس» شده باشد، رفاقتش را تکمیل میکند، هرچند که او هم با تمام سادگیاش از پرداخت حفاریشدهای در پیرامونش خبری نیست.
در مجموع نیز بازهم تأکیدی باید داشت بر دوئل «پوس» و «مرگ» که اصلیترین و بهترین مبارزه، درگیری و دغدغه را این دو به نمایش گذاشته و مخاطب نیز با دیدنشان پیگیری بیشتری برای ستارهی آرزوها در خود میبیند و در واقع به شکل مناسبی سرگرم میشود به گونهای که در نهایت اگر قسمت اول «گربه چکمهپوش» را دیده باشد به وضوح متوجه کیفیت بهتر داستان این قسمت میشود، حتی به نوعی در حد بهترین پارتهای فرنچایز «شرک» (اول و مخصوصا دوم).
در آخر هرچند با تأخیری زیاد (یازده ساله) انیمیشن «گربه چکمه پوش: آخرین آرزو» منتشر شد که البته مخاطبان آنچنان انتظاری هم برای قسمتِ دومِ «پوس» نمیکشیدند اما پس از این قسمت با کیفیت، مطمئناً برای قسمت سوم چشمانتظار میمانند، مخصوصاً با این ذوق که خبرهایی از انتشار قسمت پنجم مجموعه اصلی «شرک» نیز به گوش میرسد.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
نظرات
شخصیت مرگ واقعا یکی از بهترین ویلن های انیمیشن ها بود. برعکس دیزنی که الان فقط داره گند میزنه، دریمورکس داره خیلی خوب کار میکنه و شرک بعدی هم که یه جورایی تایید شد اخر همین انیمیشن
حضور های به موقع.دیالوگ های بجا و شخصیت پردازی درست و تعامل عالی در مکان های مناسب حتی با شوخی های خوب و حس ترس و صدایی که خیلی خوب نشسته بود به نقش تونست یکی از بهترین شخصیت پردازی های دنیای انیمیشن باشه که دیدم.
یک نظرسنجی تو یوتیوب، شخصیت مرگ همین انیمیشن رو با کریتوس مقایسه میکردن. (دقیقا نمیدونم سوال چی بوده)
۹۷ درصد مرگ رو زده بودن!!! (خودم چون انیمه رو ندیده بودم با شک کریتوس رو انتخاب کردم !!!)
الان که انیمیشن رو دیدم (پیشنهاد میکنم با دوبله سورن رو ببینید. عالی کار شده) این مرگ حتی از کریتوس برام محبوبتر شده کلا بدجوری عاشقش شدم.
دریمورکس واقعا شاهکار ساخت
بنظرم سورن خوب این انیمیشن رو دوبله نکرد.جنس صدا هاشون بدرد هر انیمیشنی نمیخوره.من برسی کردم دیدم بهترینش کوالیما بود.
کاملا موافقم کوالیما عالی بود
ولی من هنوز تو کف صداپیشه اصلی خود شخصیت مرگ ام.خیلی صدا سازی خوبی کرد برای این انیمیشن.
دیزنی قدیم: 🗿🍷
دیزنی جدید: 👬🌈🤓
پیکسار هم همین شده.
واقعا ی شخصیت پردازی متفاوت و جدید رو از ی ویلن داستانی خلق کردن
دیزنی که سرو تهش مشخصه چسبیده به حاشیه سازی حیف پیکسار که زیر دستشه بلایی که با انیمیشن باز لایتیر سر پیکسار اومد تازه اولش بود ، امیدوارم حداقل elemental بهتر عمل کنه
عجب انیمیشنی بود
عجب داستانی و عجب پایان بندی ایی داشت
انمیشن های پیکسار رو که می بینم اصلا برام لذت بخش نیست مثل قرمز شدن و یا لایتر که فاجعه بود باخودم می گفتم شاید برای اینه که سنم زیاد شده
ولی وقتی این انیمشن رو دیدم فهمیدم مشکل از من نبوده بلکه دیگه پیکسار اون شرکت خلاق قبل نیست و بعد از خریده شدن توسط دیزنی کاملا افت کرده
در مقابل دریم ورکس که نه تنها مثل پیکسار خاطرات کودکی مون رو نابود نکرد بلکه به شدت داره عالی کار می کنه
در حال حاظر هیچ علاقه ایی برای دنبال کردن انیمیشن های دیزنی و پیکسار ندارم ولی برای انیمیشن بعدی دریم ورکس لحظه شماری می کنم
اونا برای دیزنیه برادر
دیزنی مارول رو هم مهدکودک کرده اون از ثور اینم از بلک پانتر کلا شده فیلم برا زیر ۱۲ سال
نتیجه اینکه عوامل اثرشونو دوست داشته باشن میشه یه چنین چیزی
کارگردان این اثر تنها آثاری که کارگردانی کرده بود یه نسخه فرعی از Trolls با croods 2 بود * البته ناگفته نمونه که استوری آرتیست اکثریت آثار دریم ورکس بوده*
و یه خبر خوبی که شنیدم اینه که همین کارگردان قراره کارگردان کونگ فو پاندا ۴ باشه * از صحتش مطمئن نیستم ولی یه جا خوندم *
تنها نکته منفی که در باره این اثر دیدم مربوط به بطن اثر نیست
بلکه تبلیغاته
البته نکته بد نمیشه در نظر گرفت چون اینکه یه دفعه ای بدون خبر یه اثر خوبی عرضه میکنی، بیشتر سوپرایز میکنه
( البته منظورم اینجا دست کم گرفتنش بود)
و خدارو شکر داره میاد سر زبونا
به امید اینکه پینوکیو و گربه دوست داشتنیمون به حقشون برسن
این انیمیشن به شدت منو سورپرایز کرد ، اصلا انتظارش رو نداشتم انقدر خوب باشه
واقعا اغراق نکردم بهش بگم شاهکار ، هیچ نقطه ضعفی به ذهنم نمیرسه که بگم
از شخصیت پردازی های خوب ( حتی شخصیت های فرعی ) ، شخصیت منفی عالی ، کارکتر development ها ، پیسینگ مناسب ( pacing ) ، پیام های داستان و شخصیت ها ، نماد شناسی ها و…
شاهکار بود انیمیشنش
بسیار امیدم رو به شرک ۵ هم بالا برد
زمانی که دریم ورکس در حال کار بروی داستان و شخصیت ها و… کار میکنه
دیزنی در فکر اینه که کجا و چجوری woke رو داخل آثار ضعیفش جا بده 🥴
تحول شخصیت بعضی از کاراکتر ها خیلی ساده بود.و یه مقدار پرداخت به عقبه شخصیت های فرعی
همین که به شخصیت های فرعی هم توجه کرده خوبه ، خیلی از آثار ( مخصوصا انیمیشن ها ) شخصیت های اصلیشون بیشتر تزیینی میمونن
و از ساده منظور رو متوجه نمیشم ، مگه در یک انیمیشن ۱ و ۴۰ دقیقه ای دیگه چکار میتونن انجام بدن ؟
خیلی هم عالی در آورده بودن
مجموعه که مجموعه واقعا خوبی بود.و مشکل هم همینه معمولا وقتی مدت زمان یه اثر پایین میاد زمان برای پرداختن صحیح به شخصیت های فرعی احتملا کافی نیس که چون انیمیشنه و قشر کم سن و سال رو هدف گرفته اتفاقا کاملا منطقی و خوب هم کار دراومده ولی باز بی نقص نیس.درباره تحول شخصیتی هم باید بگم
اسپویل ❗
…………….
…………….
…………….
…………….
……………
برای مثال اون قسمت از انیمیشن رو در نظر بگیر که خرس ها بعد از ناکامی در کسب نقشه راه ستاره ارزو داشتند یه مسیر رو طی میکردن.که یهو بحث دوباره میره روی هدف از رسیدن به ستاره ارزو که بعد از چند تا متلک ساده دختره خیلی یهویی جوش میاره و هدفش رو میگه.درسته قبل از این سکانس زمینه سازی کرده بوده ولی این زمینه سازی خیلی قوی نبوده و ما دیدیم سکانسی رو که گلدی و خرس کوچیک متلک های خیلی بیشتری رو نثار هم کردن که بنظرم اون سکانس به دلیل شدت بالای زخم زبون ها و فضایی که بود محل بهتری میتونست برای این موضوع باشه که اون دنبال یه خانواده واقعیه نه اینکه عضو یه گله خرس،ولی دیدیم که داخل دو دقیقه بعد از گفتن دیالوگ های تکراری که در نهایت به شکل عجیبی راحت و بدون دیالوگ های بیشتر که اره ما باید برای گلدی ارزو رو بدست بیاریم که بلافاصله بعدش هم به سمت محل مشخص شده ستاره ارزو میرن. بازم میگم این اثر چون انیمیشنه و انیمیشن به گویا و صاف و درک ساده به شکلی که جذاب باشه معروفه ولی همونطور که دیدی میتونه منطق مسخره ای برای پیشبرد داستان هم اعمال کنه.
دریم ورکز خدای انیمیشن و ویلین سازی💪💪💪
دو تا از بهترین سه گانه های تاریخ انیمیشن کار خودشون بوده
سه گانه how to train your dragon و kung fu panda که هیچ کدوم از نسخه هاش افت نکردن
هنوز تو کف خفن بودن جنرال کای تو پاندای کونگ فو کار ۳ هستم اصلا زنجیر هاش رو میچرخوند کیف میکردی، شن و هم تای لانگ هم خفن بودن ولی اون یکچیز دیگه بود
اخ کای مخصوصا اون اهنگی ک وقتی میومد پخش میشد:)
خودم تو پاندای کونگ فوکار نسخه دو رو از همه بیشتر پسندیدم
-من ۲۰ سال توی زندان پوسیدم … بخاطر ضعف تو !
داشم تای لانگ . ویلن محبوب من
شرمنده ولی داشت تای لانگ پشم شن هم نمیشد،شن خدا بود
انیمیشن خیلی خوبی بود و علاوه بر مرور خاطرات خوب گذشته خاطرات جدید و زیبایی رو برام رقم زد.
به امید ساخت انیمیشن جدید شرک و موفقیتش. حقیقتا خیلی دلم برای غول سبز مهربون تنگ شده 🙂
واقعا انیمیشن قشنگی بود کاراکتراش همه به جا و مناسب بودن خلاصه خوش گذشت اگه انیمیشن دوست دارین حتما پیشنهاد میشه
عالی بود مخصوصا با دوبلورای محشر سورن (فکر کنم همینه).
من عاشق شخصین جک هورنر شدم 😂😍.
با توجه به اخر فیلم هم یه سورپرایز تو راهه (اسپویل نمیکنم)
انیمیشنی به شدت مزخرف….
حیف وقتت
این انیمیشن برخلاف دیگر آثار دریم ورکز و دیزنی واقعا عملکرد فوق العاده داشته
اونهایی که ندیدن پیشنهاد میشه حتما این انیمیشن و تجربه کنن که پشیمون نمیشن
شخصیت مرگ جزو شخصیت های ترسناک عجیب و جذابیه که تو دنیای انیمیشن وارد شده.وقتی موهای پوس سیخ میشد موهای دست منم سیخ میشد.ورود هاش به موقع بود.دقیق بود.
میشه با کاراکتر واس تو فارکرای مقایسش کرد.کارکتر بدی نیست.اما خوبم نیست.صرفا میاد که دهن شخصیت اصلی رو صاف کنه.
یه y کم داره 👀👀
ای شیطون
خیلی خوب بود واقعا انتظار چنین چیزه جذابی نداشتم
به شدت انیمه جذابی برام بود.. البته ای کاش ارت انیمه همون یک باقی میموند .. به شخصه از طراحی انیمیشن یکش بیشتر خوشم میومد… ولی از این بگذریم. داستان به شدت جذابی برام داشت. داستان ترس از مرگ و سعی بر فرار از اون به شدت جالب بود و کلا تو اون حال و هوای دیزنی این خیلی تازه تر و جذاب تر هست… شخصیت مرگ هم جالب بود.. اون شخصیت هم که انگشتش بنفش بود هم باحال بود…فلسفه پیدا کردن راه بر پایه هر انسان تغییر می کرد خیلی جالب بود
انیمیشن هست نه انیمه.
به به عمو شرک هم میایه
شخصیت مرگ که شد بهترینشخصیت خبیث برای من
کلا دریم ورکس معمولا فیلم های حماسی اش مثل پاندا کونگ فو کار و شرک و گربه چکمه پوش
اینا خبیث های خیلی خوب و حماسی ای هم دارن
خبیث رو دست داشم شن نمیاد عمرا
دریم ورکس هیچ وقت ناامیدمون نکرده،نمیکنه و نخواهد کرد