نقد و بررسی بازی Far Cry 6؛ یوبی‌سافت، همان همیشگی!

۰۹:۰۰ ۱۴۰۰/۰۷/۲۱

«از زمان عرضه‌ی Far Cry 3 تا به امروز، حدود یک دهه گذشته است». این موضوعی است که هنوز هم باورش برایم مشکل است. به یاد دارم زمانی که برای اولین بار شروع به تجربه‌ی بازی Far Cry 3 کردم،‌ آنچنان مرا مجذوب خود کرده بود که پس از پایان آن به خود می‌گفتم «چه می‌شد اگر می‌توانستم حس خوبی که این بازی برای من ایجاد کرد را بار دیگر تجربه کنم». امروز پس از گذشت ۹ سال وقتی به این حرف خودم فکر می‌کنم، شک می‌کنم که شاید بهتر بود از خدا چیز دیگری می‌خواستم!

در ادامه می‌توانید نقد و بررسی ویدیویی بازی Far Cry 6 را از پایین مشاهده و دانلود کنید. برای نقد و بررسی کامل و مفصل می‌توانید مقاله را مطالعه کنید.

دانلود با کیفیت ۷۲۰

دانلود با کیفیت ۱۰۸۰

با وجود این‌که هنوز تمام مراحل فرعی Far Cry 6 را پشت سر نگذاشته و دنیای آن را به طور کامل نگشته‌ام، اما به جرئت می‌توانم بگویم که Far Cry 6 بدون شک یک بازی «یوبیسافتی» دیگر در سبک جهان باز است که بی‌رغبتی یوبیسافت (Ubisoft) را در پیشرفت این فرنچایز و خلق اثری نوآورانه نشان می‌دهد.

تکرار و تقلید Far Cry 6 از عناصر و المان‌هایی که زمانی عامل موفقیت این مجموعه بودند، به وضوح نشان می‌دهد که این کمپانی قصد پذیرش هیچ گونه ریسکی را برای جان‌بخشی به فرنچایزی که طی ۹ سال گذشته با بازیافت Far Cry 3 سرپا مانده، ندارد؛ به طوری که می‌توان بی‌انگیزگی این بازی و سازندگان آن در جلب خاطر طرفداران قدیمی و بی‌میلی آنان در ساخت اثری به یاد ماندنی را در ساعات ابتدایی و در مقدمه‌ی بازی به راحتی حس کرد.

با تمام این تفاسیر و با وجود این‌که Far Cry 6 نمی‌تواند جایگاه خود را به عنوان نسخه‌ی ششم این فرنچایز توجیه کند، اما این بازی همچنان با به کار گیری ایده‌هایی تازه (هرچند کوچک و پیش پا افتاده) و با تمرکز بیشتر بر المان‌هایی که در عناوین گذشته‌ی این سری مورد پسند طرفداران واقع شده بودند، می‌تواند برای دوستداران این فرنچایز گیلتی پلژر (guilty pleasure) قابل قبول و تجربه‌ای سرگرم کننده باشد.

پیش از شروع لازم است بگویم که نگاه من در نقد این بازی، ازجمله در خصوص گیم‌پلی آن نگاهی آنالیزگرانه است؛ به این صورت که ابتدا بخش‌های مختلف بازی را بررسی و ترجیحا با عناوین گذشته‌ی مجموعه‌ی Far Cry مقایسه خواهم کرد. علت این موضوع این است که همان‌طور که گفتم نمی‌توان Far Cry 6 را به عنوان نسخه‌ای انقلابی در این فرنچایز به شمار آورد، پس بررسی تفاوت‌های این بازی با عناوین پیشین خود، هرچند هم که کوچک باشند، برای خیلی‌ها (از جمله خودم) از اهمیت بالایی برخوردار است.

این نقد بر اساس نسخه‌ی ایکس‌باکس سری ایکس | اس Far Cry 6 نوشته شده است.

داستان، شخصیت‌ پردازی و طراحی محیط

داستان Far Cry 6 در جزیره‌ای خیالی به نام یارا (Yara) در دریای کارائیب روایت می‌شود. دنیای این بازی از وضعیت جمهوری کوبا، تحریم‌ها و رکود اقتصادی این کشور به همراه انقلابی که از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۷ (۱۹۵۳ تا ۱۹۵۹ میلادی) به وقوع پیوست، الهام گرفته شده است.

شما در این عنوان کنترل شخصیتی به نام دانی (Dani) را بر عهده دارید. او که دوران بچگی‌اش را بدون پدر و مادر و به همراه دوستانش در محله‌های فقیر‌نشین منطقه‌ی اسپرانزا (Esperanza) سپری کرده، هم‌اکنون در حال تلاش برای فرار از یارا و پناهنده شدن به کشور آمریکا است، اما پس از این‌که مرگ دوستان دوران کودکی‌اش را به چشم می‌بیند و بعد از آشنایی با کلارا (Clara)، رهبر گروه آزادی‌خواه لیبرتاد (Libertad) نظرش تغییر کرده و به جنبش مردمی علیه دولت دیکتاتور حاکم بر یارا می‌پیوندد.

مجموعه‌ی Far Cry به حضور آنتاگونیست‌هایی به یاد ماندنی و محبوب از جمله واس مونتنگرو (Vaas Montenegro) و جوزف سید (Joseph Seed) شناخته شده و Far Cry 6 نیز از این قاعده مستثنی نیست. آنتون کاستیو (Anton Castillo) با بازی جانکارلو اسپوزیتو (Giancarlo Espozito)، بازیگر محبوب سریال Breaking Bad،در رأس حکومت فاشیست یارا قرار دارد.

کاستیو با وعده‌ی کشف درمان سرطان و بهبود وضعیت اقتصادی کشور توانسته تا رهبری یارا را به دست بگیرد. اما وی پس از این‌که به قدرت می‌رسد، مخالفان خود و حتی مردم عادی و بی‌طرف را تحت عنوان «بیگانگان» جهت کار در مراکز تولید داروی بیماری سرطان، در محیطی مملو از گازهای سمی و سرطان‌زا برده‌وار به کار گرفته و هرکسی هم که نسبت به تصمیمات آنتون و رژیم او کوچک‌ترین مخالفتی از خود نشان بدهد بلافاصله به مرگ محکوم خواهد شد.

یکی از عواملی که شخصیت‌های منفی را در سری Far Cry جذاب‌تر می‌کند، مکالمات بین پروتاگونیست و آنتاگونیست در این عناوین است. متاسفانه با وجود حضور جانکارلو اسپوزیتو و بازی بی‌نقص او، باز هم به علت کمبود ارتباط وی با دانی (شخصیت اصلی)، از پتانسیل آنتون به طور کامل استفاده نشده و نقش او به عنوان شخصیت منفی بازی به خصوص در مقایسه با کاراکتری مثل واس مونتنگرو از حد انتظار پایین‌تر بود.

از دیگر مشکلاتی که نه تنها در داستان Far Cry 6 بلکه در اکثر عناوین اخیر یوبیسافت مشاهده می‌شود، نحوه‌ی بیان آن‌هاست؛ به طوری که در این بازی از شما انتظار می‌رود که طی مقدمه‌ی ۲۰ دقیقه‌ای آن ارتباط عمیقی با شخصیت اصلی بازی پیدا کنید و تماشای مرگ دوستان او (کسانی که کمتر از چند دقیقه از اولین حضورشان در بازی گذشته است) برای شما ناراحت‌ کننده و احساس برانگیز باشد. متاسفانه این روند در اکثر آرک‌های Far Cry 6 تکرار می‌شود. دانی در هر منطقه از این کشور با افراد مختلفی ملاقات می‌کند؛ افرادی که هیچ دلیل خاصی برای وابستگی احساسی به آنان وجود ندارد. این افراد شما را به دنبال کارهایی می‌فرستند که نه به گذشته‌ی آنان و نه به رابطه‌ی دانی با آن‌ها مربوط می‌شود. در نهایت شما بعد از به پایان رساندن تمام مأموریت‌های یک منطقه، به بخش دیگری از یارا سفر کرده و اکثر کسانی که تا به اینجا با آن‌ها ملاقات داشتید رها و از خط داستانی خارج می‌شوند.

در آخر هم درباره‌ی دنیای Far Cry 6 باید بگویم که طراحی جزیره‌ی یارا همانند دیگر آثار اخیر یوبیسافت به شدت چشم نواز و زیباست. طبیعت این جزیره مرا به یاد محیط‌های سبز و زیبای Shadow of Tomb Raider و نواحی جنگلی و ساحلی Assassin’s Creed Origins می‌اندازد. یارا با سیستم تغییر دائمی آب و هوا، نورپردازی واقع‌گرایانه و جنگل‌های انبوه شما را غرق محیط طبیعی و زیبای خود می‌کند.

ساختار بازی و گیم‌پلی آن؛ امکانات بیشتر، دسترسی کمتر

گیم‌پلی عناوین Far Cry همیشه و به طور ثابت یکی از نقاط قوت این فرنچایز به شمار می‌رفته‌اند و Far Cry 6 نیز از این ویژگی مستثنی نیست. همان‌طور که پیش از این گفتیم با وجود این‌که در این بازی از ایده‌های جدیدی در بخش گیم‌پلی استفاده شده، اما در مجموع به محض شروع بازی متوجه خواهید شد که ذات و محوریت اصلی این عنوان در مقایسه با دیگر آثار این مجموعه دست نخورده باقی مانده‌ است.

درواقع یوبیسافت در ساخت Far Cry 6 امن‌ترین راه ممکن را در پیش گرفته و تمرکز را بر پیشرفت و پررنگ‌تر کردن بخش‌هایی از بازی قرار داده که امتحان خود را پس داده باشند. این کار لزوما کار اشتباهی نیست، اما با توجه به این‌که این بازی چهارمین باری است که یوبیسافت مسیر خود را در توسعه‌ی عناوین Far Cry تغییر نداده است، این موضوع می‌تواند باعث نارضایتی و ناامیدی طرفداران این مجموعه باشد.

Far Cry 6 همانند دیگر آثار یوبیسافت، نقشه‌ای بزرگ پر از ماموریت‌ها و چک‌لیست‌های مختلف را در اختیار شما قرار می‌دهد. تسخیر پایگاه‌ها (outposts) در فرنچایز Far Cry برای عده‌ی زیادی از جمله خودم یکی از بخش‌های محبوب و سرگرم‌کننده‌ی آن به شمار می‌آمده و یوبیسافت نیز با علم به این موضوع تصمیم به تمرکز بیشتر بر آن‌ها گرفته است. هم‌اکنون علاوه بر پایگاه‌های نظامی (که در نسخه‌ی ششم این مجموعه با نام FND Base شناخته می‌شوند)، چک‌پوینت‌های FND (که جلوی وسایل نقلیه‌تان را در جاده می‌گیرند) و پایگاه‌های پدافند هوایی (Anti-Aircraft Site) نیز به بازی اضافه شده‌اند. Far Cry 6 همانند عنوان پیشین خود شامل سه دسته مأموریت می‌شود.

مأموریت‌های اصلی (Operations)

تمامی عناوین سری Far Cry به لذتی که با ایجاد هرج و مرج برای مخاطب خود ایجاد می‌کنند شناخته شده‌اند. مأموریت‌های اصلی Far Cry 6 که داستان بازی را تشکیل می‌دهند کاملا به ریشه‌های این فرنچایز وفادار هستند و از این لحاظ مشکلی ندارند. اما اگر به دنبال اثری هستید که در کنار پایبند بودن به عنصری که Far Cry را به Far Cry تبدیل کرده، در جهت تغییر، نوآوری و پیشرفت خود نیز قدم‌های بزرگی بردارد، باید بگویم که این بازی توان تأمین نظر شما را ندارد.

ماموریت Kick The Hornet’s Nest را در Far Cry 3 به یاد دارید؟ در Far Cry 6 نیز همان مرحله عیناً در قالب آتش زدن مزرعه‌های تنباکو تکرار می‌شود. مراحلی که در آن‌ها شخصیت اصلی دچار توهم می‌شد چطور؟ این دسته از ماموریت‌ها نیز در Far Cry 6 بازیافت شده‌اند.

متاسفانه این بازی کاری به جز تکرار مراحل محبوب عناوین پیش از خود بلد نیست و همان‌ طور که در مقدمه‌ نیز اشاره کردم، این موضوع به ترس همیشگی یوبیسافت از کنار گذاشتن ایده‌های کهنه (هرچقدر هم موفق) و خلق عنوانی که لایق نام «سیکوئل» باشد، اشاره دارد.

مأموریت‌های جانبی (Yaran Stories)

همین جا لازم است بگویم که چون فرصت زیادی برای تمام کردن تعداد قابل توجهی از مأموریت‌های جانبی نداشتم، مواردی که در این قسمت ذکر می‌کنم بر اساس تجربه‌‌ی محدودی است که تا این لحظه از این مراحل داشتم. اگر در آینده به من خلاف این موارد ثابت شد حتما نقد را به روزرسانی می‌کنم.

متأسفانه مأموریت‌های جانبی این بازی که با نام داستان‌های یارائی (Yaran Stories) معرفی می‌شوند، با وجود داشتن ایده‌هایی ترغیب‌کننده در برخی موارد، کیفیتی پایین‌تر از سطح انتظار دارند. این مراحل شما را با کار‌هایی مثل از آب گرفتنِ تعداد مشخصی ماهی و یا نشستن در نقطه‌ای از نقشه سرکار می‌گذارند و حتی مأموریت‌هایی که در ابتدا جالب به نظر می‌رسند، با صداگذاری بد شخصیت‌های فرعی، هوش مصنوعی ضعیف npcها، کوتاهی بیش از حد مراحل و عدم پردازش آن‌ها پتانسیل‌ خود را به هدر می‌دهند.

شکار گنج (Treasure Hunts)

این دسته از مأموریت‌ها هم در نسخه‌ی پنجم این مجموعه و هم در Far Cry 6 به عنوان یکی از لذت بخش‌ترین مراحل بازی و از نقاط قوت آن به شمار می‌آیند. البته جا دارد بگویم که علاقه‌ی یوبیسافت به راهنمایی بیش از حد در Treasure Huntهای Far Cry 6 نیز رخنه کرده است؛ به طوری که دانی با هر قدمی که برمی‌دارد خودش را برای قدم بعدی راهنمایی می‌کند و این موضوع از حس موفقیت به هنگام پیدا کردن گنج و بکر بودن محیط آن‌ می‌کاهد.

سیستم مبارزه و مهارت‌ها

شاید بتوان گفت که بیشترین تغییرات و محتویات جدیدی که یوبیسافت برای نسخه‌ی ششم این فرنچایز در نظر گرفته، به سیستم مبارزه و قدرت‌ها و مهارت‌های شخصیت اصلی مربوط می‌شود. در این بازی دیگر از آزاد کردن مهارت‌های جدید در منوی Skill Tree و Perks خبری نیست و به جای آن تمامی قابلیت‌ها و مهارت‌های موجود در قالب افزونه‌ (modification) به اسلحه‌هایتان اضافه می‌شوند. همچنین لباسی که دانی به تن می‌کند تنها جنبه‌ی ظاهری ندارد، بلکه شامل ۵ قسمت (به اصطلاح gear) مختلف است که هر کدام بر اساس انتخاب شما مهارت یا قابلیت خاصی را در اختیار دانی قرار می‌دهند. لازم به ذکر است که هر وقت اراده کنید می‌توانید از منوی بازی، لباس کاراکتر خود و در نتیجه مهارت‌های او را تغییر دهید. به علاوه دیگر لازم نیست برای تغییر اسلحه‌های خود به فروشندگان اسلحه مراجعه کنید، چراکه در هر لحظه از بازی به منوی اسلحه‌هایتان دسترسی کامل دارید.

از دیگر موارد جدید و خوش‌آیند این بازی می‌توان به اضافه شدن کوله‌ پشتی‌های سوپْرِمو (Supremo) اشاره کرد که آزادی عمل شما را در انتخاب نحوه‌ی مبارزه افزایش می‌دهند. به طور مثال فرض کنید که قصد گرفتن یکی از پایگاه‌های دشمن را دارید. در ابتدا می‌توانید به کمک اسلحه‌های دارای صداخفه کن به اسنایپ کردن سربازان پرداخته و در صورتی که آنان متوجه حضور شما شدند با استفاده از کوله‌ی Volta تمامی راه‌های ارتباطی دشمن را قطع کنید. سپس به کمک شعله‌‌افکن خود و سوپرموی Furioso پایگاه را به آتش بکشید.

تمامی این تغییرات هم در جهت مثبت بوده‌اند و هم باعث ایجاد مشکلات جدیدی شده‌اند. ایراد اصلی این سیستم این است که ابتدا به شما آزادی عمل و گزینه‌های بیشتری داده و سپس استفاده از این گزینه‌ها را محدود می‌کند. چراکه برای هر افزونه، چه در سوپرمو‌ها و چه در اسلحه‌ها، تنها یک فضای خالی وجود دارد؛ در نتیجه شما باید به اجبار بین ده‌ها قابلیت ممکن تنها یکی از آن‌ها را انتخاب کنید.

این وضعیت درباره‌ی قابلیت‌های لباس‌های دانی نیز صدق می‌کند. فرض کنید شما برای افزایش سرعت حرکت به هنگام تعویض خشاب لباس A را پوشیده‌اید. اما در عین حال به دنبال افزایش مقاومت در برابر نوع خاصی از تیر‌ هستید که فقط با پوشیدن لباس B میسر می‌شود؛ در نتیجه مجبور خواهید شد که بین این دو مورد یکی را انتخاب کرده و از دیگری چشم پوشی کنید.

یکی دیگر از تغییرات اصلی و نه‌چندان مثبتی که در گیم‌پلی Far Cry 6 دیده می‌شود، الزام انتخاب نوع تیر بر اساس نوع دشمن است؛ به این صورت که نقطه ضعف افرادی که از زره و محافظ خاصی استفاده نمی‌کنند، تیرهای Soft-Target هستند و کسانی که به طور مثال از کلاه محافظ استفاده می‌کنند با خشاب Armor- Piercing از پا درمی‌آیند. همچنین تنها راه مقابله با هلیکوپترها و ماشین‌های جنگی استفاده از تیر‌های انفجاری و یا هدف‌گیری راننده است.

متاسفانه این سیستم اسلحه‌ی شما را به استفاده از نوع خاصی از تیر محدود می‌کند؛ به طوری که شما باید برای عوض کردن نوع تیر از مبارزه خارج شده و با مراجعه به workbench تغییرات لازم را انجام دهید.

در مجموع با وجود این‌که گیم‌پلی Far Cry 6 خالی از ایراد نبوده و حجم زیادی از قابلیت‌های جدید آن بدون فکر و صرفا با هدف افزایش محتوا به بازی اضافه شده‌اند، اما می‌توان گفت که در کل آزادی عمل و قدرت انتخاب شما در مبارزات این عنوان از تمام بازی‌های مجموعه‌ی Far Cry بیشتر و گیم‌پلی آن روان‌تر است.

جمع بندی

با این‌که Far Cry 6 نتوانست طلسم یوبیسافت را در ساخت سیکوئل‌های تکراری بشکند، اما برای کسانی که به این موضوع اهمیت چندانی نمی‌دهند می‌تواند با گیم‌پلی لذت‌بخش و دنیای زنده و چشم‌نواز خود گزینه‌ی خوبی باشد.