برخی از فرنچایزها هستند که حتی فقط نامشان، وزن بسیار بالایی دارد و آنقدر بزرگ و محبوبند که میتوان آنها را یکی از ستونهای استوار بنای بازیهای ویدیویی در طول تاریخ قلمداد کرد که نقش مهمی را در شناساندن این موضوع که بازیهای ویدیویی هنر هشتم هستند به عموم جامعهی هنر و سرگرمی ایفا کردهاند. عناوینی که آنقدر طرفداران و عاشقان سینهچاک دارند که حتی کوچکترین خبر و ریزترین جزئیات مربوط به آنها شدیدا توسط مخاطبین دنبال شده و تاثیر زیادی را روی جامعهی گیمینگ میگذارند.
اگر بخواهم براساس این دو سه خط توضیحاتی که برایتان نوشتم، چند فرنچایز را به عنوان مثال و مقیاس بارز این توضیحات انتخاب کنم، بدون هیچ شکی یکی از اولین آنها سری Metal Gear است که بیش از سه دهه با شاهکارهای جاودانهاش، روز به روز در دل بازیبازان بیشتر و بیشتر جا باز کرده و محبوب شده است.
اما در حال حاضر این سری در روزهای اوجش به سر نمیبرد که متاسفانه این موضوع به نوعی در مورد تمامی فرنچایزهای بینظیر کونامی صدق میکند. بسیاری از طرفداران، شدیدا نگران آیندهی Metal Gear هستند و نظرات مختلفی در مورد این که کونامی باید چه سیاستی را در قبال این سری پیش بگیرد، بین طرفداران وجود دارد، اما اکثرا معتقدند که بدون کوجیما، Metal Gear هم باید تعطیل باشد. امروز و در این مقاله قصد داریم تا نگاهی کوتاه داشته باشیم به مسیری که فرنچایز Metal Gear تا امروز طی کرده و به گمانهزنی در خصوص آیندهای که در انتظار این سری است بپردازیم.
هدف اصلی من از نگارش این مطلب آن است که موضوعش را تبدیل به یک بحث عمومی با شما عزیزان کنیم تا در بخش نظرات، با توضیحات و بیان تحلیل شخصیتان، این مبحث را ادامه دهید. پس لطفا بعد از مطالعهی مقاله، نظرتان را در بخش کامنتها با ما در میان بگذارید.
در حوزهی صنعت و هنر بازیهای ویدئویی، تعداد بسیار زیادی بازیساز با استعداد و بسیار قدرتمند حضور دارند که در سال، دهها بازی فوقالعاده میسازند و عرضه میکنند، ولی مثل هر حوزهی دیگری، تعداد نوابغ و اسطورههایی که مقدار زیادی از وزن صنعت و هنر بازیهای ویدئویی را به دوش میکشند اصلا زیاد نیست. نوابغ و اساتیدی مثل کن لوین، شینجی میکامی، هیدکی کامیا، هیدتاکا میازاکی و برخی از اسطورههای دیگر این صنعت که در مجموع تعدادشان شاید حتی به اندازهی یک هزارم تعداد بازیسازانی که دارند در این صنعت کار میکنند هم نیست. یکی از این اساتید اسطورهای، بدون شک آقای هیدئو کوجیماست که حتی اگر بخواهیم بین این نوابغ باز هم چند تا از برترینها را نام ببریم، نامش قطعا جزو آن چند نفر برگزیده خواهد بود.
این موضوع به خاطر خلق افسانهای به نام متال گیر است که این مرد بزرگ به ما هدیه داد و کل دنیای هنر، از بازیهای ویدئویی گرفته تا فیلم سینمایی و طراحی و داستاننویسی را با کیفیت آن به چالش کشید. فرنچایزی که طی سالها بسیاری از ما گیمرها را عاشق و شیفتهی خود کرده و خاطرات شیرینی را برایمان رقم زده است. از همان آغاز به کار این سری، مشخص بود که متال گیر و به ویژه متال گیر سالید، با تمام بازیهای دیگر فرق دارد، زیرا توسط نابغهای به نام هیدئو کوجیما ساخته شده است که خودش هم مانند شاهکاری که خلق کرد، با دیگر نوابغ بازیسازی فرق دارد و میشود گفت کوجیما “آقای خاص” صنعت گیم است.
کم پیدا میشود کسی که داستانی عظیم مانند داستان Metal Gear را بنویسد، دنیایی مانند دنیای Metal Gear را بیافریند، مراحلی مانند مراحل Metal Gear را خلق کند و به شخصیتهایی با عمق و عظمت شخصیتهای این سری جان بدهد. حالا تصور کنید این کارها که هرکدام به تنهایی برای نابغه خواندن یک هنرمند کافی هستند، همه را تنها یک نفر انجام داده است. بله، به همین خاطر است که میگویم هیدئو کوجیما با دیگر نوابغ این صنعت فرق دارد و “آقای خاص” بازیسازی است.
۳۴ سال از زمانی که آقای کوجیما نخستین بازی سری Metal Gear در سال ۱۹۸۷ را خلق کرد میگذرد (اولین بازی Metal Gear Solid در سال ۱۹۹۸ منتشر شد) و جالب اینجاست که هنوز وقتی به سراغ تجربهی عناوین اولیه مثل Metal Gear Solid میرویم، کاملا مشخص است که المانهای گیمپلی و مخفیکاری آن، هنوز هم بعد از ۲۳ سال کاملا قابل اتکا هستند و میشود در حال حاضر هم بسیار از تجربهی آن لذت برد؛ این نشان میدهد که چهقدر این بازی در هنگام انتشارش از زمان خود جلوتر بوده و چه کیفیت فوقالعادهای داشته است.
جالبتر اینجاست که برخلاف خیلی از فرنچایزها که بعد از عرضهی یکی دو بازی موفق، دیگر کار برای سازندگانشان سخت شده و بازیهای دنباله اصلا نمیتوانند کیفیت بازیهای اولیه را داشته باشند، سری Metal Gear با هر نسخهای که از آن منتشر شد، بهتر و بهتر شد و هر بار که عنوانی از این سری عرضه میشد، نه تنها بازیهای قبل را کاملتر کرده بود، بلکه باز هم چه از سوی منتقدین و چه از سوی طرفداران، یک شاهکار قلمداد میشد.
وقتی که به لیست عناوین منتشر شده در این سری نگاه میکنیم، به وضوح میبینیم که Metal Gear یکی از باثباتترین فرنچایزها در طول تاریخ بازیها از نظر بازخورد و نمرات بوده است. راستش فکر نمیکنم اصلا فرنچایزی وجود داشته باشد که با این تعداد بازی، همهی نسخههایش پشت سر هم از اصلی و فرعی و نسخههای کنسول دستی و … بازخوردهای به این شگفتانگیزی دریافت کرده باشند. شاید مثلا یک فرنچایز باشد که ۲-۳ بازی دارد و همه شاهکار هستند، ولی وقتی از Metal Gear حرف میزنیم، صحبت از بیش از ۲۰ بازی مختلف است که خیلی از آنها شاهکار هستند و میشود گفت این فرنچایز، عنوان سطح پایین ندارد.
در واقع طی این ۳۴ سال و تا امروز بیش از ۲۰ نسخهی مختلف Metal Gear عرضه شده و جالب است که بین عناوین فرعی سری هم بازیهای ضعیف دیده نمیشوند، چه برسد به عناوین اصلی سری (مخصوصا عناوین Metal Gear Solid) که از شاهکارهای کل تاریخ بازیها هستند و هر جا نام برترینها مطرح باشد، نامهایی مثل متال گیر سالید، متال گیر سالید ۲ سانز آو لیبرتی، متال گیر سالید ۳ اسنیک ایتر، متال گیر سالید ۴ گانز او پاتریوتس و متال گیر سالید ۵ فانتوم پین هم به چشم میخورد.
اما به هر حال این روند انتشار بازیهای افسانهای متال گیر هم پایانی داشت و در اواخر ساخت نسخهی پنجم سری Metal Gear Solid (که یک شاهکار باکیفیت بود و کاندید بازی سال ۲۰۱۵ هم شد)، روابط استاد کوجیما و کونامی رو به تیرگی رفت و نهایتا این موضوع، باعث جدایی آقای کوجیما از کونامی شد و حتی مقداری از پایان بازی متال گیر سالید ۵ هم ناقص ماند و بعدا طی یک مرحله عرضه شد. جالب است که این بازی حتی با این که آخرش به نوعی ناقص بود، آنقدر باکیفیت بود که کلی امتیاز ۱۰ گرفت و کاندید گوتی شد.
جدایی آقای کوجیما ضربهای مهلک بر پیکرهی متال گیر و کونامی بود، ولی این شرکت که میخواست نشان بدهد این موضوع اصلا برایش اهمیتی ندارد و هنوز صاحب و مالک این سری است، یک بازی جدید و بسیار بیربط از هر نظر را با نام Metal Gear Survive در سبک بقا معرفی کرد و مشخص شد که قرار است پای موجوداتی زامبیمانند به سری باز شود و این یک ضربهی سنگین به طرفداران این سری بود.
در واقع Metal Gear Survive عنوانی بود که از قبل انتشار و فارغ از هر کیفیتی که قرار بود داشته باشد، تکلیفش مشخص شده و محکوم به نابودی بود، چون بدون حضور آقای کوجیما، نام متال گیر را یدک میکشید، آن هم در زمانی که هنوز داغ جدایی کوجیما از کونامی برای طرفداران بسیار تازه بود و این بازی مثل نمک پاشیدن روی زخمشان بود. اما با وجود کلی طرفدار عصبانی که حسابی از دست کونامی به خاطر معرفی این بازی و جدا شدن آقای کوجیما و لغو شدن سایلنت هیلز شاکی بودند، کونامی در نهایت Metal Gear Survive را منتشر کرد.
البته یک حسی به من میگوید شاید کونامی میخواست به کوجیما ضدحال بزند و نشان دهد که هر کار دلش بخواهد میتواند با شاهکاری که کوجیما خلق کرده انجام دهد. راستش فکر میکنم حتی خود کونامی هم از شکست این بازی مطمئن بود، ولی از انتشارش هدف دیگری داشت.
زمان گذشت و نهایتا Metal Gear Survive منتشر شد و همانطور که فکر میکردیم کسی به کیفیت بازی کاری نداشت و فقط آن را میکوبیدند که خب قابل هضم بود. اگر منصف باشیم Metal Gear Survive بازی خوبی در سبک بقا و دفاع از قلعه بود، ولی به هیچ عنوان کونامی این اجازه را نداشت که نام این بازی را متال گیر قرار دهد، آن هم صرفا چون در ساخت بازی از همان انجین، مدلهای شخصیتها و طراحی دنیایی که در متال گیر سالید ۵ دیده بودیم، استفاده شده بود.
این یک توهین بزرگ، بیشتر از همه به خود کونامی بود که ارزش یکی از بزرگترین فرنچایزهای تاریخ بازیها را که در اختیار دارد، تا این حد پایین آورد، آن هم به دلیل لجاجت با کوجیما و برای این که نشان دهد میتواند هر کاری که میخواهد با این سری انجام بدهد.
در حقیقت باید اینطور بگویم که کونامی با این کار، هم به سری Metal Gear توهین کرد و هم Metal Gear Survive را کاملا سوزاند و کاری کرد که قبل از عرضه میدانستیم این بازی با هر کیفیتی که داشته باشد محکوم به شکست است، چون نامش Metal Gear است و کوجیمایی وجود ندارد. این را اصلا نباید با بازی متال گیر رایزینگ پلاتینیوم گیمز مقایسه کنیم، زیرا آن یک بازی کاملا جدا بود و کوجیما هم رویش نظارت داشت و ساختنش هم به یک استودیوی نابغه و فوقالعاده کاربلد سپرده شده بود، نه این که خود کونامی بدون کوجیما و بدون هیچ داستان و شخصیت مهم و پیشینهپردازی خاصی، پای موجوداتی زامبیمانند را به این سری باز کند.
ساختن یک بازی متال گیر کامل با همان کیفیتی که همیشه از عناوین این سری دیدهایم، بدون حضور کوجیما در راس تیم سازندگان، کاری است که نه تنها کونامی، بلکه شاید هیچ شرکت دیگری هم در دنیا نتواند انجام دهد، زیرا این فرنچایز، محصول ذهن کوجیماست و فقط خودش میتواند تمام موارد لازم برای شاهکار شدن یک بازی از این سری را رعایت کند.
در واقع اصلا کیفیت و نام تیم سازنده مطرح نیست. حتی اگر کونامی، متال گیر را به راک استار یا ناتی داگ بدهد تا یک نسخهی جدید از آن بسازند (یک نسخهی اصلی مانند تمام عناوین سری، نه در سبکهای دیگر)، باز هم فکر میکنم نتیجهی نهایی، هرگز آن متال گیری که عاشقان این سری میخواهند و خود کوجیما میتواند بسازد نخواهد شد.
در هر حال و با وجود تمام این بحثها و صحبتها یک نکته به وضوح مشخص است و آن هم این است که سری متال گیر بدون حضور آقای کوجیما دیگر هرگز آن فرنچایزی که طی ۳۴ سال شاهد نسخههای شاهکار از آن بودیم، نخواهد بود و یک چشمه از این موضوع را در بازی Metal Gear Survive دیدیم که کونامی قادر است چه بلایی بر سر این نام بیاورد و با قرار دادنش روی یک بازی کاملا بیربط، هم نام متال گیر را لکهدار کند و هم احتمال خلق یک فرنچایز جدید و جذاب سبک بقا را از خودش بگیرد.
شاید بهتر باشد که این سری دیگر بایگانی شود و تا زمانی که مجددا خود آقای کوجیما نسخهای از این سری را برای کونامی بسازد، شاهد هیچ بازیای با نام متال گیر نباشیم تا خاطرات شیرینمان از این سری خراب نشود و بازیهایی با نمرات و امتیازات پایین به گالری پرافتخار این سری که پر از بازیهایی است که هر کدام از بهترینهای نسل خودشان بودهاند، اضافه نشده و این افتخارات را خدشهدار نکند. چون عاشق این سری هستیم، امیدواریم که دیگر نام Metal Gear را تا روزی که در کنارش نام استاد کوجیما هم وجود داشته باشد، در دنیای بازیهای ویدئویی نبینیم.
شاید یکی دو سال بعد که آتش خشم و رابطهی بد کونامی و کوجیما بیشتر خوابید، باز هم کونامی با کوجیما صحبت کرده و قراردادی ببندند برای ساخت یک Metal Gear جدید توسط کوجیما پروداکشنز؛ فقط در این صورت است که میتوان به آیندهی این فرنچایز امید داشت، زیرا Metal Gear بدون کوجیما، همان بهتر که بایگانی شود.
خالی از لطف نیست تا در انتهای این مقاله، برای آشنایی بیشتر شما عزیزان با تاریخچهی عناوین مختلف متال گیر و راه درازی که این سری معرکه و خالق نابغهاش پیمودهاند، لیست عناوین مختلف متال گیر را برای شما عزیزان قرار دهم تا نگاهی به آنها داشته باشید و برخی از خاطرات شیرینتان زنده شده و اگر برخی از عناوین این سری را نمیشناسید، با آنها آشنا شوید.
- ۱۹۸۷ – Metal Gear
- ۱۹۹۰ – Snake’s Revenge
- ۱۹۹۰ – Metal Gear 2: Solid Snake
- ۱۹۹۸ – Metal Gear Solid
- ۱۹۹۹ – Metal Gear Solid: VR Missions
- ۲۰۰۰ – Metal Gear: Ghost Babel
- ۲۰۰۱ – Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty
- ۲۰۰۴ – Metal Gear Solid: The Twin Snakes
- ۲۰۰۴ – Metal Gear Solid 3: Snake Eater
- ۲۰۰۴ – Metal Gear Acid
- ۲۰۰۵ – Metal Gear Acid 2
- ۲۰۰۶ – Metal Gear Solid: Portable Ops
- ۲۰۰۷ – Metal Gear Solid: Portable Ops Plus
- ۲۰۰۸ – Metal Gear Solid Mobile
- ۲۰۰۸ – Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots
- ۲۰۰۸ – Metal Gear Online
- ۲۰۰۹ – Metal Gear Solid Touch
- ۲۰۱۰ – Metal Gear Solid: Peace Walker
- ۲۰۱۲ – Metal Gear Solid: Social Ops
- ۲۰۱۳ – Metal Gear Rising: Revengeance
- ۲۰۱۴ – Metal Gear Solid V: Ground Zeroes
- ۲۰۱۵ – Metal Gear Solid V: The Phantom Pain
- ۲۰۱۸ – Metal Gear Survive
نظر شما عزیزان در مورد این فرنچایز محبوب و آیندهی آن چیست؟ آیا به نظر شما کونامی باز هم باید سراغ این سری برود و بدون کوجیما متال گیر بسازد یا خیر؟ آیا اصلا ممکن است که یک روز یک بازی متال گیر فوقالعاده که کوجیما نساخته است را شاهد باشیم؟
همانطور که در ابتدای مقاله خدمتتان عرض کردم، هدف اصلیام از نگارش این مطلب آن است که موضوعش را تبدیل به یک بحث عمومی با شما عزیزان کنیم که در بخش نظرات این مطلب را ادامه دهید. لطفا نظرات خود در این خصوص را در بخش کامنتها با ما در میان بگذارید تا از مطالعهی نظرات شما بهرهمند شویم.
نظرات
فقط یه نگاه به لیست عناوین مختلف متال گیر که بندازیم متوجه میشیم که قطعا هیشکی نمیتونه بهتر از کوجیما نسخه ی جدیدی ازین شاهکار بسازه.
کوجیما تقریبا کل عمرش رو صرف بزرگ کردن و توسعه دادن این عنوان کرد تا جایی که Metal gear v انقدر بزرگ شد که کونامی کشش ساختنش رو نداشت و با هم به مشکل خوردن.
البته اینم که بگیم ساخت یه متال گیر خوب فقط از دست کوجیما بر میاد هم اغراق هست. بالاخره این عنوان انقدر کشش و جذابیت و جای کار داره که یه سازنده ی خوب دیگه هم بتونه باز یه شماره ی خوب ازش بیرون بده؛ منتها بهترین حالت اینه که کارگردان بعدی این اثر رو خود کوجیما تایید کنه و بهش مشاوره بده.
کوجیما و کونامی، پیچ و مهره هم هستن. تا وقتی باهم بودن ترکیبشون موفق و بازیاشون هم خوب بود. اما دقت کنید وقتی از هم جدا شدن برای هردوشون سخت شده.
در این شک ندارم اگر کونامی همون شرکت خلاق همیشگی بشه، میتونه متال گیر رو احیا کنه، هرچند که ممکنه این بازی جدید دیگه کیفیت کوجیمایی نداشته باشه.
دستتون درد نکنه به خاطر این مقاله ❤❤ انشا الله یک نسخه جدید بدن که عین فانتوم پین باشه
به شخصه قدر دان کوجیمای کبیر هستم که به واسطه متال گیر ۱۹۸۷منو با دنیای بازی آشنا و مجذوب خودش کرد.درست در زمانی که سوپر ماریو دنیای بازی های رایانه ای رو درمینوردید و من به گیمرای اون زمان به چشم انسان های بیکاری میدیدم که چرا از گیم سیر نمیشن نسخه اول از بازی متال گیر اتفاقی دستم افتاد . هیچ وقت سکانس ابتدایی بازی از یادم نمیره یه کماندو از هواپیمایی نظامی تو خاک دشمن با چتر فرود میاد تا مأموریتی با اسم رمز N313 رو به اجرا بذاره. هر چه قدر که تو بازی پیش رفتم عاشق گیم پلی لول دیزاین داستان سرایی عالی و مخفی کاری بینهایت عالی بازی شدم. ۲۸ سال از اون دوران میگذره و بسیار خوشحالم که تونستم تمامی نسخه های اصلی این سری رو چندین بار با لذتی وافر تموم کنم. بعد از عرضه متال گیر سالید ۴ ، ترک معروف old snake همواره به عنوان زنگ گوشی های من روحم رو با هر بار زنگ خوردن نوازش میده و یاد خاطرات تلخ و شیرین این سری رو برام زنده میکنه.به قول آقای آقابابایی عزیز سری متال گیر در تمامی معیارهای ارزش گذاری بازی ها، همواره از زمان خودشون جلوتر بودند. و این نبوغ استاد کوجیما رو میرسونه.
امروز روز تولد استاد کوجیماس. تو پیج اینستا شون این روز رو بهشون تبریک گفتم و ازشون بابت اینکه من رو عاشق صنعت گیم کردند تشکر کردم.
واقعا لذتی که از این فرانچایز بردم اندازه نداره
نسخه ۳ که خدا بود (لعنی دیوونم کرد از بس که حال داد)
لذتی که موقع بازی کردن metal gear solid 3 بردم از کمتر گیمی بردم یجورایی کم نظیر بود لذت تجربش
نسخه ۴ انحصاری ps3 و هیچوقت نشد بازی کنم
نسخه pace walker جالب بود اما نه اونقدر که جای اسنیک ایترو برام بگیره
نسخه ۱ و ۲ رو هم بازی کردم اما مشکل اینجا بود که من این فرانچایز رو با شماره ۳ شروع کردم و و دیگه اون دو نسخه به چشمم نیومد
هنوز جرئت نکردم برم سراغ فنتیوم پین(به خاطر حواشی که براش پیش اومد میترسم اون لحظات شیرین اسنیک ایتر رو برام خراب کنه) اما دیگه توان صبر کردن ندارم 😀 هر جوری شده باید برم سراغش
ممنون آقا سعید
همچنان منتطر متال گیر ۶ 😀
هرچند که دست کونامی
تولدت مبارک ♥️
دادا تو فعلا Aboanded رو بده بیرون 😀
سلام
من خودم اولین mgs که بازی کردم نسخه ۴ بود. یعنی انقدر برام جذاب بود که هر دو دقیقه نگهش میداشتم از صحنه Screenshot میگرفتم، و بعد ادامه…. 😀
خیلی بازی حماسی و قشنگی بود.
از طراحی باس هاش تا داستان زیبا و درگیرکنندش.
بعد از اون Ground zero.
وقتی خواستم نصبش کنم دیدم ۲گیگه! بعدش که بازی کردم فهمیدم در اصل یک پیش درآمدیه به phantom pain 😀
ولی نسخه چهارم چیزی که اذیتم کرد اینه که تا مرحله آخر میرم، بعد دقیقا سر مرحله آخر که آدم کنجکاوه بدونه آخرش چی میشه، بازی قطع میشه 😐
.
خلاصه از اینجا بود که استعداد محشر استاد کوجیما رو شناختم و به بازی هاش علاقهمند شدم.
Mgs4 یکی از بهترین تجربه های زندگیم بود.
.
ممنونم آقای آقابابایی بخاطر این مقاله :beer:
چه استاد خوبی هست که یک فیلم را تحویل داد به جای بازی
گیمری که نسل هشتم گیمر شد.
تایید لطفا
دقیقا
فردی با کمترین اطلاعات از گذشته گیم نقش کوجیما و متال گیر توی این صنعت رو میدونه، این فرنچایز انقلابی ترین حرکت کل تاریخ گیمه، فرنچایزی که از هر دو حیث داستان و گیم پلی انقلابی بود، با داستانش نشون داد که ویدیو گیم چه بستر فوق العاده ای برای روایته، با گیم پلی هم که زبان زده دیگه، پایه گذار شوتر مخفی کاری بوده
و میدونید چی جالبه، قبل کوجیما متال گیر یه پروژه نظامی بوده که توی ایده پردازی به مشکل برخورده بوده و کنار گذاشته شده بود، کوجیما که بعد از دانشگاه وارد کونامی شد چندین سال اول کارش با ایده هایی که میداد مخالفت میشد، پروژه هایی که کار میکرد مورد نظر کونامی نبود و کلا ساز مخالف میزدن باهاش! کونامی آخرین شانسی که به کوجیما داد، متال گیر بود که اونموقع همونطور که گفتم یه پروژه شکست خورده بود، ولی با کوجیما به یکی از تاثیرگذارترین فرنچایز ها تبدیل شد.
زندگی نامه کوجی رو بخونید خیلی حیرت انگیزه!
منظور من متال گیر سالید نبود . بلکه death stranding هست منظورم. آخرین دست پخت استاد (به قول شما البته)
منظورم death stranding هست. وگرنه در شاهکار بودن متال گیر که شکی نیست
پست در مورد متال گیر است.شما در مورد دث نظر میدهی؟
پست درباره شاهکار سازی کوجیما هم هست.
لازم به ذکر هست که تازه بر فرض نسل هشتم هم گیمر شده باشد متال گیر سالید ۵ را بازی کرده است.
سلام
بازیاش خیلی حال میده، دیگه این چیزا مهم نیست!
death stranding. بابا من منظورم اونه .
سلام
آهان! فهمیدم.
دوست داشتنی ترین فرنچایزی که تو عمرم بازی کردم.
فقط کافیه که این فرنچایز رو تموم کنید تا به نبوغ آقای کوجیما پی ببرید.
تو این فرنچایز خندیدم،عصبانی شدم،گریه کردم و در آخر باهاش وداع کردم.
مثل مردی که دنیا رو فروخت.
سلام
دنیای ما، متالگیر….
سلام
متأسفانه فکر نکنم کوجیما خودش چندان علاقهمند باشد، میخواد بازیهای جدید و متنوع بسازد.
باز از اینکه کونامی خودش یه کارهایی بکنه، من استقبال میکنم؛ بهتره اول با ریمیک و ریمستر شروع کنند.
فکر میکردم v اخرین نسخست از این سری
تو جایگاهی که من هستم به عنوان یک گیمر بهترین اتفاقی که میتونه انجام بگیره اینه که کوجیما پروداکشنز ای پی متال گیر رو بخره یا خونه و پلتفرم اصلی این عنوان یعنی پلی استیشن صاحب این ای پی بشه و با همکاری کوجیما شاهد نسخه جدیدی باشیم ، فکر کنم تا موقعی که متال گیر دست کونامی باشه نسخه جدیدی نبینیم و یا ضعیفی ببینیم از طرفی انقدر این بازی و کوجیما محبوبیتش بالاست من بعید میدونم هیچ کارگردان بزرگ دیگه ایی قبول کنه ساخت متال گیر رو و یه نوع بی احترامی هست و اصلا حرفه ایی نیست البته میشه که کوجیما و کونامی آشتی هم کنن اما خیلی احتمالش کم هست ، خلاصه امیدوارم سرنوشت این عنوان افسانه ایی با موفقیت همراه باشه
.
.
در مورد خود کوجیما هم باید بگم که قطعا یکی از بزرگترین اشخاص در ویدیو گیم هست که اینا مثل باران رحمت میمونن کسایی مثل میاماتو ، میکامی ، یوشیدا، مارک سره نی ، gabe newell ، تاد هاوارد ، نیل دراکمن، میازاکی و تعدادی اسطوره دیگر ( البته عقیده دارم فقط نابغه ها شاهکار نمیسازن ما بسیار بازی شاهکار و فرنچایز تاریخی داریم که نابغه ایی پشت اون نبوده و حاصل یک کار تیمی بی نظیر بودیم مثل اولین شماره های تومب ریدر که ژانر اکشن ادونچر رو به کلی کد نویسیش رو عوض کرد منظورم اینه اشخاص در سایه هم زیاد داریم که اثر انقلابی ساختن و شاهکار ) اما نکته ایی که وجود داره زوج کوجیما و میکامی هست این ۲ شخص نسل ۵ و ۶ رو کلا به انحصار نبوغ خودشون در آوردن و نگاه جهانیان رو برای همیشه نسبت به ویدیو گیم عوض کردن بعد از باران نبوغ این ۲ نفر دیگه ویدیو گیم فقط یک تفریح و سرگرمی نبود و یار سوم این ۲ شخص یعنی پلی استیشن کاری کردند که ویدیو گیم برای میلیون ها میلیون نفر در سراسر دنیا از سرگرمی تبدیل به عشق شد ، این یک دستاورد هست که رقیبی نداره ، ۲ بازی رزیدنت اویل و متالگیر در نسل ۵ و ۶ تاثیر گذاریشون بر کل این صنعت و هنر بسیار بسیار بزرگ هست.
میدونم گفتید تعدادی اسطوره دیگر ولی باید اسم از کوری بارلوگ هم میبردید
کار ناپسندی بود اقا محسن 😀
راستی نظرتون هم بسی جذاب بود :yes: :rose:
به خدا اسم بارلوگ رو نبردم یاد تو افتادم :laugh: قطعا بارلوگ هم اسطوره ایی بزرگ هست ، نظر لطفت هست مهیار جان :rose:
نوکرتم محسن خان 😀 :rose:
زیبا بود جذاب و در عین حال خواندنی
یک روزی از یک نقطه ای شروع می شویم
و یک وقتی ناگهان به اتمام میرسیم اما نه مثل یک بسته اینترنت که از قبل هشدار بدهد :مشترک گرامی شما ۸۵ درصد از بسته اینترنت خود را مصرف کرده اید :::: نه
ناگهان به اتمام میرسیم همانطور که نمیدانستیم چگونه شروع شدیم
اوج میگیریم و ناگهان طرق !!! بر زمین کوبیده می شویم
خسته می شویم درد می کشیم و ناگهان می بینیم
فقط در حال خزیدنیم
درست است خزیدن!
اما یک چیز است که علی رغم جسممان که برزمین کوبیده شده است
او هرگز حتی فکر فرود و سقوط در تار و پودش نفوذ نمی کند
عشق………..>
عشق………..>
عشق………..>
هرکس به یک چیز عشق می ورزد و ما عاشق و معشوق
دو طرف یک پیکان
عشقی که برابر است با game
معشوقی که برابر است با یک زمین خورده و یا یک آدم موفق
معشوقی که می تواند هر کس باشد و به خاطر این است
که هزاران معشوق دارد این عشق
فقیر و غنی
دیوانه و عاقل
مغرور و فروتن
هرکس را به سمت خود می کشد این عشق
game :heart: :heart:
خسته نباشید آقا سعید لذت بردم از خوندنش
به امید اینکه یه خبرایی بشنویم از این p.t لعنتی
یعنی من میمیرم و آخرش این p.t کامل نمیشه
امیدوارم یه خبرایی بیاد که بین کوجیما و کونامی آشتی کنون برگزار شده
این بازیا دوباره به توسعه برگردن و ماهم دسته ای از عزا درآوریم
Wow
خیلی جذاب بود 😀 :yes:
نباید روح خود را محدود به بازی و این مسخره بازی ها کنیم.
محدود نمی کنیم عشق به گیم مکمل عشقای دیگه است
اختیاریه و همین اختیاری بودنش جذابش میکنه
درسته روح نباید محدود باشه به چیزی ولی با جمله مسخره بازی ها کاملا مخالفم
انسان در همه شرایط میتونه روحش جلا بده گیم از مزایای بسیار خوبش تعامل با محیط خلق شده بازی هست و میتونه احساسات درون بازی کامل لمس کنه هر چند این احساسات خلق شده سازنده هست و سازنده نمیتونه مطلقا بی عیب باشه ولی نمیشع کتمان کرد ناب تربن تجربه موجود بشری هست به نظرم و بسیار قابل احترام میباشد .. کلمه عشقی که این دوستمونو بکار برد رو میشه متوجه شد و درک کرد مخصوصا ما گیمرا .. ورای گیم برای کامل شدنمون یکی از رههاش تعامل صلح امیز در کنار اطرافیانمونه حتی اگر احساس کنیم راه اشتباه میرن میتونیم با رفتارمون تاثیر مثبت بزاریم نه با نقد کسی که جز از محبت وعشق حرف دیگری نزده
در طول تاریخ هستن کسانی که دنیای کوچکی داشتند شاید اما روح بزرگی پرورش دادند
حیف که اون اتفاقات بین کوجیما و کونامی افتاد
حیف که اون درگیری شدیدی بین کوجیما و کونامی رخ داد و باعث شد از هم فاصله بگیرن
شاید اگه اون اختلافات رخ نمیداد کونامی هم وضعیت خیلی بهتری داشت
ما الان باید نسخه جدید و شاهکار mgs رو پلی میدادیم و با نبوغ و ایده های نو کوجیما باری دیگه غرق در بازی میشدیم ولی افسوس که اینطوری شد.
متال گیر سالیدی که کوجیما خلق کرد یکی از بهترین فرنچایز های عمرمه و اگه قراره کسی بره سراغ این سری میخوام که اون شخص حتما خود کوجیما باشه
metal gear solid :heart:
solid snake:
Kept you Waiting, Huh?
me:
This time we are waiting :brokenheart:
کارما:
wow
خیلی جذاب بود 😀 :yes:
برادر
😀 😀
چاکرتم :rose:
نرو هیدئو اگه بری نمیگن اختلاف داشت میگن ساختن بازی یادش رفته بود اگه بری اینا مخفی کاری درست نمیکنن که مبادا فروش کم کنه،بتل رویال و پی تو وین میسازن نروووو اگه میری خاطراتتم ببر.
فانتوم پین حیف شد واقعا
آخرشو اونجوری خراب کردن . حالا اون مرحله ای که باید با پسره میجنگیدم و اصلا اون مرحله وجود نداشت هیچی
ولی چرا دو بار با اون غول آهنی مبارزه کردم؟ شما که بازیو ناقص گذاشتین سر همون بار اولی که غول آهنیو میترکوندیم بازیو تموم میکردی دیگه . حالا کوجیما رفته بود یعنی هیچ کدوم از اعضای سازنده انقد شعور نداشت ؟
مرسی بابت مقاله
.
بیچاره ترین یتیمی که دیده بودم یتیم k.o.s 😀 تو بلادبورن بود
.
داستان خیلی غمگینی داره
بار اول و دوم که بازی میکردم پیر شدم سر این باس
اصلا به فرم و شکل ناتوانش نگاه نکنید خیلی گول زننده اس 😀
عملا کونامی دیگه بعد از دست دادن فرانچایز متال گیر از جمع استدیو هایی مثل یوبیسافت یا ولو دراومد و الان بنطر من سطحش با supercell استدیو کلش اف کلنز فرقی نداره
به نظر من هر کسی به عنوان یه بازی باز باید این بازی رو بازی کنه و خودش رو از لذت این بازی محروم نکنه.
حیف که کوجیما رفت و ما موندیم و حسرت یه متال گیر جدید … :-((