گاهی وقتها در دنیای بازیها، شخصیتهای منفی آنقدر شرور و بدذات و منفور هستند که آدم برای کشتنشان لحظهشماری کرده و به این امید بازی میکند که در آخر، آن شخصیت منفی را روانهی جهنم کند. یک شخصیت منفی باید خیلی قوی و پرداختشده باشد که بتواند اینطور بازیباز را دیوانه کند، به طوری که برای کشتنش به فجیعترین شکل ممکن صبر نداشته باشد! امروز دقیقا دست روی همین لحظات و شخصیتها گذاشتهایم که وقتی زمان مرگشان فرارسیده است، کلی کیف کردهایم، از بس که ما را اذیت کرده و روی مخ ما راه رفتهاند و از بس که شیطانصفت بودهاند. توجه داشته باشید که اینها تنها تعدادی از مرگهای خوشایند شخصیتهای منفی در دنیای عظیم بازیهای ویدیویی هستند و تعداد بسیار زیاد دیگری هم وجود دارند که میتوانستند در این لیست حاضر باشند، ولی برای این مقاله، دست روی این ۱۳ شخصیت نحسی که میبینید گذاشتهایم. هم چنین رتبهبندی در این مقاله زیاد مطرح نیست و نمایانگر اهمیت بیشتر آن بازی یا مرگ آن شخصیت نیست. خب دیگر برویم سراغ محتوای اصلی این مطلب. در ادامه شما را دعوت میکنم به مطالعهی مقالهی “خوشایندترین مرگهای شخصیت منفی در دنیای بازی.”
۱۳ – مرگ Officer Tenpenny در Grand Theft Auto San Andreas
Grand Theft Auto San Andreas عنوانی است که دنیایی از خاطرات را برای بسیاری از گیمرها رقم زده است و پر بود از برخی از بهترین خصوصیاتی که یک عنوان سندباکس و جهانآزاد باید داشته باشد. شخصیتهای این بازی بسیار جذاب بودند و حسابی در دل بازیبازان جا باز کردند. وقتی از یک شخصیت منفی خیلی متنفر میشوی، یعنی سازندگان و نویسندگان بازی کار خود را خیلی عالی انجام دادهاند و این موضوع کاملا در مورد Officer Tenpenny به چشم میخورد. یعنی واقعا از این پلیس لوسسانتوس فاسدتر ندیدهایم!
محور اصلی بیقانونی و فساد پلیس لوسسانتوس هیچکس دیگری جز افسر Tenpenny نبود. او از طریق اخاذی و باجخواهی، رشتههای امور کثیف شهر را در دست داشت و این شهر را به فساد محض کشاند. وی رسما از قهرمان اصلی بازی یعنی CJ به عنوان پادوی شخصی خود استفاده کرد. در تلاش Tenpenny برای فرار از لوس سانتوس، او سرانجام در یک تعقیب و گریز هیجانانگیز توسط CJ متوقف شد. با تصادف و سپس دویدن روی یک پل هوایی، Tenpenny که حسابی درب و داغون شده بود، یک مرگ آهسته که لایقش بود را تجربه کرد و یک شهر را از شر خودش راحت کرد. ما هم که کیف کردیم!
۱۲ – مرگ Uberto Alberti در Assassin’s Creed 2
فکر کردهاید میتوانید بلایی سر اتزیو بیاورید و قسر در بروید؟ آن هم بلایی مثل کشتن کل خانوادهاش در ملا عام؟ خیر! کارما بد چیزی است! گاهی سرنوشت برمیگردد و حسابی یقهتان را میگیرد و البته در این مورد که مد نظر ماست، حسابی با هیدن بلید از خجالتتان در میآید. Uberto Alberti که زمانی دوست خانوادهی آدیتوره بود، به عنوان یک عضو تمپلار به دوستانش خیانت میکند و به خاطر اهداف مالی، ترتیب اعدام عمومی خانوادهی اتزیوی محبوب ما را میدهد.
فارغ از این که Alberti بعدا از کردهاش پشیمان شده است یا خیر، زمان زیادی برای توبه و این حرفها ندارد، چون به زودی اتزیو، او را در ملا عام حسابی چاقوخور میکند و انتقام خانوادهاش را میگیرد. فکر کنم پول نمیتواند همیشه از همهچیز شما را نجات دهد …
۱۱ – مرگ Stranger در The Walking Dead Season One
وقتی صحبت از دنیای سیاه و بیرحم Walking Dead و محافظت از جان عزیزتان در این دنیا است، جای زیادی برای رحم و مروت باقی نمیماند. دیدن مرگ شخصیت عجیب و اصطلاحا Creep یعنی Stranger در بازی The Walking Dead واقعا لذتبخش بود. نام و ریشهی او مشخص نیست ولی او قصد دارد تا از گروه Lee انتقام بگیرد.
وقتی او کلمنتاین را در انتهای اپیزود چهارم میرباید، لی باید او را در یک هتل مرموز و تقریبا ترسناک پیدا کند. سرانجام لی طی یک نبرد دکمهزنی او را شکست داده و بیهوش میکند و ضربهی مرگبار نهایی را کلمنتاین به او میزند، آن هم در حالی که بدنش از استرس میلرزد. دخترک هنوز نمیدانست که بعدا چه سختیهای شدیدتری را از سر خواهد گذراند.
۱۰ – مرگ Vladimir Makarov در Call of Duty Modern Warfare 3
ولادیمیر ماکاروف در یکی از خشنترین و مخوفترین ماموریتهای تاریخ بازیهای ویدیویی، یک کشتار جمعی عظیم مردم بیگناه را رهبری میکند تا یک جنگ را آغاز کند. او رئیس جمهور روسیه را ربوده و از دخترش استفاده میکند تا کشورش را مجبور کند که به اروپا حمله کند. همچنین میفهمیم که او مسئول حملهی هستهای در بازی نخست مدرن وارفیر هم بوده است. واقعا این لعنتی لیاقتش خیلی بدتر از مرگ است!
ماکاروف در نهایت توسط کاپیتان پرایس به روشی خشن به سزای اعمالش میرسد و روی یک سقف شیشهای تا حد مرگ کتک میخورد و نهایتا توسط یک طناب حلقآویز میشود. بله این عدالت است، ولی آن تعداد مردمی که ماکاروف قتل عام کرد دیگر برنمیگردند. برخی را باید چندین بار کشت …
۹ – مرگ General Shepherd در Call of Duty: Modern Warfare 2
بله دیگر نمیشود چنین لیستی بنویسیم و نام ژنرال شپرد لعنتی را در آن نیاوریم. ژنرال شپرد شاید خودش فکر کند یک میهنپرست است، ولی اعمالش او را حتی از شیطان هم پلیدتر میکند. وقتی که شپرد اعتقادش به کشورش را بعد از مرگ ۳۰ هزار سرباز شناسایینشده از دست میدهد، آتش جنگ بین روسیه و آمریکا را داغتر میکند تا به مردم آمریکا چیزی بدهد تا پشتش قایم شوند.
او آنقدر پیش میرود که با خونسردی اعضای تیم تسک فورس خودش شامل Ghost و Roach را در یکی از تلخترین و سیاهترین صحنههای تاریخ بازیها اعدام میکند. در نهایت همه چیز میرسد به یک نبرد نهایی و یکی از خوشایندترین پرتاب چاقوهای تاریخ برای گرفتن انتقام همرزمانتان و کشتن این ژنرال کثیف.
۸ – مرگ Zeus در God of War III
خودمانیم این کریتوس کبیر هم خیلی خانوادهی بدون مشکل و نرمالی داشت ها! درست است که در بازی گاد آو وار سال ۲۰۱۸ شخصیت بالدور خیلی روی مخ ما و کریتوس بود، اما خب داستان و پیشینهی تلخش باعث میشد مقداری برایش احساس ناراحتی کنیم، اما، اما ذرهای از این ناراحتی را برای زئوس در بازی گاد آو وار ۳ نداشتیم و خشم و کینهای که ما و کریتوس از زئوس از بازی دوم تا انتهای نسخهی سوم با خود حمل کرده بودیم، باعث شد تا در یکی از حماسیترین باسفایتهای دنیای بازی در پایان گاد آو وار ۳، با خوشحالی و نفرت، زئوس را سلاخی کنیم.
در آخر بازی شاهکار سوم، وقتی که با شمشیر المپوس کار زئوس را ساختیم، کریتوس با دست خالی و با مشت افتاد به جان زئوس و دوربین بدبخت بازی تا وقتی که دیگر چیزی دیده نشود! یک چیز را مطمئنم. نه ما و نه کریتوس از این لحظه هرگز پشیمان نیستیم. میدانید که تازه زئوس پدر کریتوس بود! عجب خانوادهی سالم و نرمالی!
۷ – مرگ Calamity Ganon در The Legend of Zelda: Breath of the Wild
خودمان هم نمیدانیم چند بار و با چند روش و در چند بازی در مقابل Ganon یا همان گانوندورف ایستادهایم؟ ولی لذتبخشترینشان در The Legend of Zelda: Breath of the Wild بود. وقتی این بازی را شروع میکنید، یک هدف به شما داده میشود. Ganon را نابود کن. موجودی که خدا میداند مسئول چقدر خرابی و مرگ و نابودی در طول سالها بوده است. او آنقدر قوی است که کل زمان بازی کردن این شاهکار طول میکشد تا برای نبرد با او آماده شوید و شانسی داشته باشید (ما هم که راضی!).
حتی در طول بازی شما مدام از حضور او آگاهید و او را از دور میبینید که دارد بر فراز قصر هایرول پرواز میکند. وقتی در نهایت وقتش میشود که با او روبهرو شوید، نبردی را تجربه میکنید که وقعا ارزش انتظار کشیدن را داشت و از بین بردن Ganon واقعا لذت بخش بود. مخصوصا اگر قبلش تمام divine beastها را از بین برده باشید.
۶ – مرگ Handsome Jack در Borderlands 2
نماد این حرف که ظاهر و باطن افراد در خیلی مواقع یکی نیست، جک خوشتیپه در سری بردرلندز است. واقعا هم سرانجامی بهتر از این نمیشد برای مدیر شرکت Hyperion یعنی جک خوشتیپه که میخواست صاحب کل پاندورا باشد، تصور کرد.
شما در نقش والت هانتر، باید در تمام بازی تحقیر و متلکها و تهدیدهای جک را تحمل کرده و خونسردیتان را برای فرصت مناسب حفظ میکردید تا سرانجام بتوانید این فرد خودخواه دیوانه که برخلاف ظاهرش، باطن بسیار کثیف و رذلی داشت را سرجایش بنشانید. شما میتوانستید بایستید و به خزعبلات او در مورد این که چرا او قهرمانی است که پاندورا لیاقتش را دارد گوش بدهید یا سریعا با یک شلیک برای همیشه خفهاش کنید! دیگه خیلی خوشتیپ نیستی جک، مگه نه؟!
۵ – مرگ Shao Kahn در Mortal Kombat 11
شائوکان شخصیت منفیای است که زیاد نیاز به توضیح ندارد و بارها در موردش نوشتهام. شخصی که هر طرفدار این سری از بازی دوم تا امروز با او دست و پنجه نرم کرده و آرزوی کشتنش را داشته است. نابودی او در بخش داستانی مورتال کامبت ۱۱ به معنای واقعی کلمه لذتبخش بود.
در نهایت کیتانا و بازیباز، این فرصت را پیدا کردند تا با شائوکان در Arenaی خود او نبرد کنند و او را در مقابل افرادش تحقیر نمایند. تازه فقط مرگ شائوکان نبود که کلی کیف داشت، بلکه نتیجهی بعد آن بهتر هم بود. کیتانا سرانجام بر تخت پادشاهی نشست. وارث شایسته و برحق تخت پادشاهی Outworld، سرانجام تاج و تختش را پس گرفت.
۴ – مرگ Imlerith در The Witcher 3: Wild Hunt
میرسیم به یکی از برترین بازیهای کل تاریخ و البته “برترین بازی کل تاریخ” برای خیلیها از جمله خودم، یعنی ویچر ۳. عنوانی که پر است از شخصیتهای بسیار چندلایه و عمیق و قدرتمند. بین تمام اعضای وایلد هانت، Imlerith کسی بود که از همه بیشتر منتظر بودیم تا دخلش را بیاوریم.
نه تنها این الف مدام در تعقیب سیری بود، بلکه این موضوع که در نبرد کائر موران که منجر به کشته شدن مربی و Mentor گرالت یعنی Vesemir شد، شرکت داشت، باعث میشد تا گرالت و ما نفرت خاصی از او داشته باشیم و برای کشتنش لحظهشماری کنیم.
با این که قدرت او به هیچ وجه قابل دست کم گرفتن نبود ولی به هر حال آنقدر قوی نبود که بتواند از fire blast به صورتش جان سالم به در ببرد. بالاخره وقتی که با ویچر، آن هم گرالت رویایی در بیفتی، بهتر از این نصیبت نخواهد شد! ما هم که خوشحال!
۳ – مرگ GLaDOS در Portal
فقط صدا داشته باشی و تبدیل شوی به یکی از منفورترین و در عین حال محبوبترین شخصیتهای تاریخ بازیها! این خیلی حرف است واقعا! یکی از برترین شخصیتهای منفی تاریخ بازیها بدون شک گلادوس در سری پورتال است و این که بعد از از بین بردن و شکست او، احساس خوشحالی و رضایت شدیدی داشتیم، خودش بیشتر به این موضوع که او چهقدر روانی و روی مخ بود، اشاره میکند.
در طول تمام تستهای مرگباری که باید میگذراندیم، گلادوس مدام حاضر بود و ما را در هر قدم دست میانداخت. او دائما تلاش میکرد ما را به کشتن بدهد، در مورد کیک مدام دروغ میگفت، با Cube همراه ما اعصابمان را خرد میکرد و خلاصه لحظهای بیخیال ما نمیشد!
ولی سرانجام وقتی که به قلب مقر Apeture Science Facility رسیدیم، دیگر فقط میخواستیم که این هوش مصنوعی لعنتی را سرجایش بنشانیم. وقتی که هستههای مختلف گلادوس را از بین بردیم، واقعا تماشای از بین رفتن این هوش مصنوعی خدامانند که داشت با واقعیت روبهرو میشد و مجبور بود شکست را بپذیرد، واقعا لذتبخش بود؛ لااقل تا وقتی پورتال ۲ آمد!
۲ – مرگ Edgar Ross در Red Dead Redemption
میدانم منتظر بودید که بالاخره به ادگار راس برسیم و خیالتان راحت شود! مرگ بر ادگار راس حیوانصفت! مشخص بود کسی که همان اول همسر و فرزند جان مارستن را میدزدد تا جان را وادار کند اعضای گنگ قدیماش را از بین ببرد، آدم کثیفی است. این که جان و خانوادهاش مجبور بودند کارهای کثیف دولت را برایش انجام دهند خودش به اندازه کافی بد بود، چه برسد به این که در نهایت و بعد از اتمام این کارها، ادگار راس سعی کرد جان مارستن و خانوادهاش را به شکلی حیوانصفتانه بکشد.
جان خودش را فدا کرد تا همسر و فرزندش جان سالم به در ببرند. واقعا دیدن این که پسر جان مارستن سالها بعد گلولهها را روی ادگار راس خالی میکرد و او را سوراخ سوراخ کرد تا در خون کثیف خودش بغلتد، لذتبخش بود و تنها پایان خوب برای این داستان سیاه غرب وحشی بود.
۱ – مرگ David در The Last of Us
مردک دیوانهی شیطانصفت! وای که چهقدر مرگ این دیوید لعنتی در لست آو آس خوشایند بود و البته همزمان کلی هم برای الی احساساتی بودیم. دیوید یک فرقهی آدمخوار را رهبری میکرد و طی اتفاقاتی با الی آشنا شد. وقتی که نهایتا الی نیت شوم دیوید را فهمید، سعی کرد فرار کند، ولی در نهایت خودش را زندانی در یک ساختمان قدیمی دید، در حالی که دیوید کثیف هم آنجا بود و تازه قصد داشت به الی تجاوز هم بکند.
هر طوری بود الی گریخت و درگیر یک بازی مخوف قایم موشک با دیوید در یک رستوران شد. در نهایت و بعد از کلی استرس و قایم شدن، الی با قمهی خود دیوید، به صورت او ضربه زد و بعد هم از روی عصبانیت و جنون، شروع به فرو کردن قمه به صورت دیوید به طور پشت سر هم کرد تا وقتی که جوئل رسید و او را بغل کرد و آرام کرد. واقعا خوشحال بودیم از مرگ فجیع دیوید شیطانصفت و نجات یافتن الی.
نظرات
تو این لیست جای مایکا و The end خیلی خالیه
اتفاقا از mgs3 رو مخ تر از همه برای بنده the fury بود
متاسفانه برای من همین the end مرتیکه هربار ی جا کمپ میکرد و جاهاش عوض میکرد 😀
خدایی من با مرگ ماکاروف و دیوید خیلی حال کردم چون تنها چیزی که سزاوارش بودن مرگ بود.
vaas 😀
شماره ۱۱-۹-۸-۴-۲-۱ به شدت به من چسبید
شمارهی یک
یکی از سکانسای به یادماندنی کل صنعت گیم
وقتی الی با قمه اونقدر توو صورت دیوید میزنه که کل حرصت خالی میشه تا لحظهای که جوئل میرسه و الیو بغل میکنه
دیالوگایی که ردوبدل میشه و موزیک دیوونه کننده گوستاوو
مقاله قشنگی بود خسته نباشید…….
حالا که بحث شخصیت منفی شد شاید میتونستید ادمای زیادی رو اسم ببرید اما وقتی با جمله (خوشایندترین مرگ های شخصیت منفی در دنیای بازی) رو به رو شدم دیگه دلیلی ببراش نمیبینم…
حالا خارج از بحث اگه میشه لطف کنید مقاله هایی درباره بازیسازی بنویسید افرادی مثل من که میخان تو این کار باشن متاسفانه راه خوب بلد نیستن و اینکه بخای یه مسیر طولانی رو بری و اخر سر بفهمی اشتباه رفتی ضربه بدی به شخص وارد میکنه و ۹۹ درصد بیخیال اون علاقش میشه حالا میخاید با معرفی موتور های بازیسازی شروع کنید یا پایه های بازی موسیقی گیم پلی هوش مصنوعی که چند وقت پیش مقالش اومد ..شخصا نظرم اینه هم لول سایت بالا میره هم کسایی که علاقه دارن مقاله خودشون رو راحت پیدا میکنن…
ولی بازم تصمیم با خودتونه
عجب مقاله ی جیگر حال بیاری… 😀 :yes:
با شماره ۱ بودن مرگ دیوید خیییییییییلی موافقم.
و تعجب میکنم که رزیدنت اویل هیچ نماینده ای تو این مقاله نداره! مخصوصا رزیدنت اویل ۴
اویل ۴ فقط اون بچه قرتی که ی دست یار هم داشت 😀
آره واقعا خیلی رو مخ بود. 😀
ممنون از مقاله؛ بسیار عالی بود جناب آقابابایی :yes:
وقتی از عنوان The Last of Us یاد میکنیم (به عنوان یک کل از قسمت اول و دوم) ناخودآگاه موسیقی کهربائی بازی توی پسزمینه شروع به پخش میکنه. واژههای Spring، Summer، Fall و Winter گوشه تصویر نقش میبندن؛ بغض میکنیم، عصبانی میشیم، میخندیم و … نهایتاً فکر میکنیم که دقیقاً چی شد؟ ما بازی رو بازی کردیم، یا بازی با ما بازی کرد؟ لوگوی ناتی داگ میاد روی صفحه، تیتراژ و باز هم ما میمونیم و …
وقت بخیر
اون فیلم رو دیدم محمد جان
تماشاش هم حقیقتا سخته. بازی حیرتانگیز جنیفر کانلی و جرد لتو در این فیلم ب قدری عالیه ک شما تا ابد یک تصور دقیق از نابودی و تاثیر مواد مخدر در اون رو ب ذهنت میسپاری
دقیقا همین جوره مهدی جان
دیوید که خیلی دوست داشتنی بود اصلا نباید میاوردینش تو لیست 😀 ادگار راس هم باید اول بود چون قطعا منفور ترین آنتاگونیست بازیه!
با شماره یک به شدت مخالفم
“دیوید شیطان صفت”؟
کلا تو دنیای لست آف آس هیچ کس وجود نداره که بشه مستقیم بهش گفت شیطان صفت! افراد دیوید رو کشته بودن اونم می خواست انتقام بگیره
دقیقا مثل (اسپویل لست آف آس ۲) ابی
آدم خوار بودنش هم می ذاریم به حساب آخرالزمان
آدمهای دیوید رو در دفاع از خودشون کشته بودن خب!!!
پیشنهاد میشه اول گیمو کامل بازی کنی تا متوجه بشی…
ابی با دیوید ۱۸۰ درجه فرق میکنن.
چجوری جرعت کردی اون دختر بچه رو با دیوید کبیر مقایسه کنی؟ 😀
عرض ادب و احترام خدمت جناب آقای سعید آقابابایی . امیدوارم روز خوبی داشته باشید .
جدای از شخصیت های نام برده شده در عناوین ستون فوق برای بنده ، شخصیت .Micah Bell Jr به واقع یکی از شخصیت های منفی اصلی یا Major در عنوان زیبا و البته ماندگار Red Dead Redemption 2 بود که به زیبایی هر چه تمام توسط Dan Houser و Michael Unsworth و Rupert Humphries به بازی بازان معرفی شد .
جمله ی معروف او عبارت است از :
در این دنیا دو چیز بیشتر وجود ندارد ، برنده و یا بازنده .
***هشدار اسپویل :
تقریباً در تمام طول بازی ، بازی باز که در قالب نقش Arthur Morgan قرار گرفته است مدام در چندین کنش صعودی با .Micah Bell Jr قرار گرفته و به زیبایی هر چه تمام با تمامی زوایای این شخصیت آشنا می شود . در نهایت در آخرین کنش صعودی ، فرصت رویارویی جدی از بازی باز در قالب Arthur Morgan با .Micah Bell Jr گرفته می شود و حس تعلیق شدید ، ارمغان آن برای بازی باز است .
شخصیت .Micah Bell Jr به واقع یکی از زیباترین شخصیت های منفی فلت یا ایستا در دنیای بازی های ویدیویی بود که حضورش در عنوان Red Dead Redemption 2 برای همیشه ماندگار خواهد بود .
خوزستانی های عزیز پیروز و پایدار باشید .
Stranger در واکینگ دد خیلی شخصیت جالبی بود تمام تصمیم های مهمی که تو بازی گرفتی رو یادت میاره یا تحسینت میکنه یا سرزنش بعد نمیدونم کلا تو تلو هرکسی رو با الی میبینیم به فجیع ترین شکل ممکن میمیره 😀 و خیلی از شخصیت های منفی مورتال کمبت در نسخه ۱۱ کشته شدن احتمالا در نسخه های بعدی شخصیت های منفی جدیدی را ملاقات کنیم و داستان تازه ایی رو شروع کنیم
عجب لیستی
جای glados اصلا اینجا نیست!
درسته شخصیت مثبتی نبود ولی انقدر بامزه بود که مرگش به آدم لذت بده
یکی از محبوب ترین و بامزه ترین و در عین حال بهترین شخصیت های منفی صنعت گیمه
میشه مثلا جاش رو بده به واس مثلا یا شپرد کلون ( این خیلی دردناک بود مرگش ولی لذت بخش:-D)
اخه کجای مرگ کلون لذت بخش بود 😐
مگه دردناک تر از اون نگاهی که کلون به بروکس کرد و بعدش که خودش رو از نورمندی انداخت بیرون داریم 😥
There Is Only Room For One Commander And One Shepard 😀 😀 😀
لامصب تن .. قبلش نورماندی رو گرفته بود ازم ، اسمم رو گرفته بود خودمم زندانی کرده بود
واقعا بعد از فایت آخر دلم خنک شد:-D
البته پیچش شخصیتی آخرش رو دوست داشتم و فرق شپرد و کلونش
آقا تصویر پروفایل عوض میکنید نمیگید نمیشناسیمتون D:
ممنون واسه مقاله مثل همیشه عالی بود و لذت بخش
آقای بابایی لطفاً گیف های توی مقاله ها رو برگردونید خیلی خوب بودن الان به جاشون فقط از عکس و اسکرین شات استفاده میکنید ولی گیف فضا هارو خیلی بهتر نشون میده اگه ممکنه دوباره مثل قدیم از گیف استفاده کنید تو مقاله ها و نقد و بررسی ها خیلی عالی میشه ممنون
انصافا گلادوس یکی از بهترین شخصیت پردازی هارو داشته و داره و خواهد داشت،جوری که هم موقع شکست دادنش خوشحالی هم ناراحت!!!(حدودا به قول آقای بابایی!!)خب…ولوه دیگه!!
جناب اقابابایی اصل کاری رو که فراموش کردین :
اندرو رایان و فرانک فانتین
اندرو رایان اتفاقا باید تو لیست کارکترایی باشه که بعد مردنشون عر زدیم 😐
اسپویل
البته راست میگی همه کار هایی که کردیم و بدبختی کشیدیم زیر سر فرانک بود
اسپویل نکن برادر ی هشداری چیزی ..
جا داره یادی کنیم از دیالوگ آخر بین گرالت و ایملریث
who taught you to fight like that?
the witcher you slew-
با تشکر از جناب آقابابایی بابت این مقاله زیبا :yes:
بسیار ممنونم جناب اقای اقابابایی بابت این مقاله
احساس میکنم جای مایکا بل هم در بین بقیه مورد ها هست. این شخص یه ادم رو مخ بود که باعث اتفاق تلخی شد
درباره مرگ زئوس میخوام براتون بگم قشنگ تخلیه میشد ادم اونجا وقتی دوربین اول شخص شد و کریتوس داشت با مشت میزد تو صورت زئوس دوربین هم پر خون منم دندونام رو روی هم فشار میدادم 😀 همه جا خونی شده بود دیگه اصلا جایی دیده نمیشد وای که چه حالی داد
اگه یادتون باشه توی گاد ۲۰۱۸ کریتوس و اترئوس میرن به کشتی اونجا هم جنگ کریتوس و زئوس بازسازی میشه و دوربین اول شخص میشه منم هی داشتم دایره رو میزدم :laugh:
با مرگ لذت بخش بقیه هم موافقم مخصوصا دیوید
اره درسته من خودم بازی کردم تو شوک بودم چرا این صحنه رو جلوی پسرش نشون ولی در کل صحنه خفنی بود اونجا هم که آتینا میاد هم خیلی خفن بود
من با این مقاله فقط غصه خوردم که کالاف دیوتی در نسل هفتم چی بود و در نسل هشت و الان چی شده!!!
بخش داستانیای که نمونشو حتی تو سینما هم کم میشه پیدا کرد ولی الان چی …! نه آنتاگونیست خاصی نه صحنهی به یاد ماندنیای نه هیچی …
صحنه ای که کاپیتان پرایس ماکاروف رو اویزون کرد و کشتش واقعا دیدن داشت من از درون یه حس خالی شدن داشتم 😀
آقا سعید ممنون بابت مقاله. فقط یه چیزی هست که زیر تصویر به جای گرالت ریویایی نوشتی گرالت رویایی
ممنون بابت مقاله خوبت سعیدجان،البته در مورد شائوکان میشه گفت ابهتش به نوعی زیر سوال رفت و کلا تو چند شماره اخیر MK خیلی به شخصیت شائوکان کم لطفی شد
*taught
فقط مرگ جول :inlove: خوش آیند ترین مرگ بود
معمولا احترام به نظر شخصی واجبه.
ولی از دوستان معذرت میخوام و باید اینو بگم:
گند بزنن تو نظر شخصیت
اخه مشکل اینجاس نظر شخصیت هم همچین نظر نیست.
کلا ترولی و در حال ترول کردن!
من نمیدونم چرا ولی با گلادوس تو پورتال به طرز عجیبی حس صمیمی دارم.
شخصیت انتاگونیسته و کلی به شخصیت اصلی توهین میکنه و … ولی به طرز عجیبی ادم ازش خوشش میاد (حداقل تو پورتال ۲ که اینطور بود)
لرد گوئین هم جاش خالیه
سلام
تشکر، خسته نباشید!
مرگ زاخائف!
خسته نباشید مقاله ی خیلی جذابی بود
والا من درست اون روزی که به سایت سر نمیزنم این مطالب جذابو میزارید (اینم شانس مایع)
لذت بردیم از خوندنش
ممنون بابت مقاله زیبا. فقط یه نکته: شائوکان نمرد که…. کور شد!!!!
پس ولگین چی
درود بر سعید عزیز امیدوارم سلامت باشی و همینطور خستهنباشی.
دیدم آهنگ so far away رو گذاشته بودی اومدم پیشنهاد بدم آهنگ “آدمهای شبزده از کاوه یغمایی” رو اگه گوش ندادی ، افتخار معرفیش مال من بشه.آهنگ بدجوری شاهکاره از شعرش که داستان خود ماست گرفته تا تنظیم و سولوی کیبورد و گیتار الکتریک که همه کار خود کاوه هستش.این آهنگ رو به همه پیشنهاد میدم چه اونایی که طرفدار سبک راک هستن چه اونایی که نیستن.
.
.
.
درود بر محسن جان
محسن جان Yasha and Onihime هم بار اول دخل منو تو Aboard Ship (شورش در شهر ۱) ، اوردن مخصوصا تک نفره و وقتی کشتمشون خیلی بهم کیف داد 😀 .
لذت بخش ترینش برا من کشتن ژنرال شپرد بود