نگاهی به کلیشه های رایج و مرسوم دنیای گیم (قسمت پنجم)؛ همان همیشگی!
نگاهی به کلیشه های رایج و مرسوم دنیای گیم (قسمت پنجم)
با سلامی دوباره خدمت گیمفاییهایی عزیز و دوستداشتنی. بعد از یه غیبت نسبتا طولانی با یه قسمت دیگه از مقالات کلیشه های دنیای گیم در خدمت شما عزیزان هستیم. بهتره بدون فوت وقت و صحبت اضافه مستقیم بریم سر اصل مطلب و کلیشه های جذاب امروز!
قسمت اول مقالهی کلیشه های دنیای گیم
قسمت دوم مقالهی کلیشه های دنیای گیم
قسمت سوم مقالهی کلیشه های دنیای گیم
قسمت چهارم مقالهی کلیشه های دنیای گیم
۳۵_ فروشندهها و Merchantها پوستکلفتترین شخصیت بازیها هستن!
یه قاعدهی کلی وجود داره. مثلا توی بازی میبینیم که جهان داره نابود میشه و از هم میپاشه، آدم بده قصه داره رجز میخونه و نقششو کامل میکنه، قهرمان داستان هم یه گوشه زخمی زیر آوار افتاده و یه سوراخ بزرگ تو آسمون باز شده و موجودات شیطانی از توش دارن میان بیرون، بعد یهو میبینیم یه فروشنده یا Merchant فارغ از هیاهوی دنیا یه گاری گرفته دستش داره آهنگ بهنام بانی رو بلند میخونه و میاد پیش شخصیت اصلی و میگه: حاجی آپگرید جدید نمیخوای؟ Armor چی؟ خرت و پرت اضافی برای فروش نداری؟ تعارف نکنیا به مولا ناراحت میشم! و انصافا هم آپگریدای خوبی دارن و هم سلاح و خرت و پرتای به درد بخور میفروشن. تازه موقعی هم که معامله تموم میشه دعای خیرشون بدرقه راهمون میشه! یادمه مارکوس فروشنده سلاح توی بردرلندز دو و سه همش میگفت: نمیریا …بهترین مشتری منی! شخصیت Merchant هم توی RE 4 واقعا باحال بود. یعنی لامصب براش مهم نبود که کل روستا پر زامبی و موجود ترسناکه و از در و دیوار داره خطر میباره … همیشه یه گوشهای بساطشو پهن میکرد تا دو لقمه نون حلال در بیاره … البته بساط که نداشت کل آیتماش توی کت عجیب و غریبش بود.
براک و سیندری توی گاد او وار هم دقیقا مصداق بارز همین کلیشه هستن. یعنی مهم نبود اژدها نزدیکه یا اصلا توی یه Realm دیگه هستیم، همیشه این دوتا داشتن یه گوشه با وسایل آهنگری ور میرفتن. براک که معمولا داشت چلوکبابی چیزی میخورد و سیندری هم معمولا با مایع دستشویی داشت خودشو تمیز میکرد که میکروب نگیره. البته بازم خدا خیرشون بده، بدون آپگرید و وسایل اونا کشتن دشمنا خیلی سخت میشد.
حتی بازیای فرامسافتور هم این کلیشه رو تا حدی دارن. مثلا تو Dark Souls میرفتی یه جای زیرزمینی مخوف پر از دشمنای عجیب و غریب، بعد یه یارویی اون گوشه بساط آیتمای جادویی پهن کرده بود و زده بود ۵۰٪ Off. سکیرو هم قطعا یادتونه یه سریا تو چادر بودن و وسیله و آپگرید و این جور چیزا میفروختن. یادمه بعد اون باس که سوار اسب بود، گوشهی Arena همون باسفایت یکی از این فروشندهها بساط کرده بود!
بعضی از این فروشندهها هم یه سری آیتم عجیب دارن که اصلا دیگه تو کل بازی پیدا نمیشه! مثلا برای ساخت یه وسیلهای توی یه بازی نقشآفرینی، احتیاج به ناخن پای چپ یه ترول یخی دارین. بعد اصلا این ناخن پای چپ ترول رو پیدا نمیکنین. بعد همینجور اتفاقی سفر میکنین به یه روستای دورافتاده، بعد میبینین یه پیرزن خیلی مهربون توی مغازهاش کلکسیون کامل ناخن پای چپ ترول یخی رو داره! حالا این که این پیرزن چجوری همچین آیتمی بدست آورده خودش جای بحث داره که واردش نمیشیم!
خلاصه این فروشندهها و Merchantها کلا پوستشون خیلی کلفته و آتیش و بمب اتم و زامبی این چیزا اصلا رو اینا تاثیر نداره. این بدبختا میخوان یه لقمه حلال کاسبی کنن ببرن سر سفره زن و بچهشون. هم ما سلاح و Armor جدید و خوب به دستمون میرسه، هم اونا یه سودی میبرن. همه هم که راضی …
۳۶_ هر چیزی که پسوند Abandoned یا همون رها شده داشته باشه قطعا رها نشده!
این کلیشه رو هم خیلی دیدیم. میریم پیش یه Quest Giver، بعد طرف میگه: یه قلعهی متروکهای هست که سالهاست کسی توش زندگی نمیکنه و اصطلاحا Abandoned محسوب میشه (آره جون عمت). حالا بیزحمت برو فلان چیزو برام بیار از اونجا! یا مثلا یه نفر دیگه میگه میری فلان روستای متروکه که کسی توش زندگی نمیکنه رو بررسی کنی؟ بعضی شبا صدای عجیب غریب از اونجا میاد!
بعدشم شخصیت ساده ما قبول میکنه و میره به اون جای Abandoned شده و میفهمه ای دل غافل … نه تنها اینجا متروکه نیست بلکه مثل مور و ملخ پر جادوگر و موجودات شیطانی و این چیزاست و هزار نفر هم اونجا زندگی میکنن! در کل همیشه وقتی صحبت از جنگل Abandoned شده یا قلعهی Abandoned شده یا هر جای متروکه میشه صد در صد اونجا کاسهای زیر نیم کاسه است و کلی موجود شیطانی و راهزن و این چیزا اونجا زندگی میکنن …
جالبیش هم اینجاست هر چی به ظاهر اونجا متروکهتر باشه، احتمالا خیلی خطرناکتره! یعنی رابطه عکس دارن این دوتا باهم! کلا هر چیزی تو دنیای گیم برچسب Abandoned یا Forgotten یا چیزای مشابه بخوره، قطعا متروکه و رهاشده نیست و خیلی هم شلوغه! فقط سوالی برای من پیش میاد اینه چجوری مثلا یه جنگل پر راهزن و جادوگر و این چیزاست، بعد مردم شهر مجاور روحشون هم خبردار نمیشه کلی آدم دارن بیخ گوششون تو جنگل زندگی میکنن!
۳۷-قابلیت Bullet Time، یک کلیشهی اشنا
موقعی که سنم کم بود و مکس پین ۱ بازی میکردم، عاشق قابلیت Bullet Time بودم. البته اون موقع این چیزا رو نمیفهمیدم و فقط میفهمیدم صحنه آهسته میشه و ما میتونیم دهن دشمنا رو سرویس کنیم! از اون موقع تا الان، خیلی بازیا از این قابلیت یا قابلیتای مشابه استفاده کردن. از مایکل تو GTA V گرفته، تا تقریبا اکثر بازیایی که مکانیزم تیراندازی با Bow رو دارن. البته این بازیا اسم این امکان رو معمولا Concentration میذارن (مثل Horizon Zero Dawn و Days Gone) اما خب حقیقت اینه تمام این قابلیتا به طور کلی همون Bullet Time به شمار میاد تا حد زیادی.
کلا یه جوری شده که اگه یه بازی یکم فانتزی باشه و قابلیت تیراندازی داشته باشه، به احتمال خیلی زیاد یه مکانیزم شبیه Bullet Time داره که زمان رو آهسته میکنه و دقت شلیک رو میبره بالا. حالا فرق نمیکنه بازی اول شخصه، سوم شخصه، نقشآفرینیه یا چیز دیگه. این Bullet Time تا حد زیادی به یه کلیشهی خیلی پراستفاده تبدیل شده که انصافا هم باید گفت خیلی میتونه گیمپلی و مبارزات بازی رو جذاب کنه به شرطی که درست و منطقی استفاده بشه.
۳۸_همیشه پای Advanced Ancient Civilization در میان است!
اگر اهل بازیای نقشآفرینی باشین بلاشک با این کلیشه مواجه شدین. همیشه توی این جور بازیا یه تمدن قدیمی بوده که تجهیزات فوق پیشرفته داشته! مهم نیست Mass Effect بازی میکنین یا Skyrim یا حتی بازی مثل Don’t Starve. معمولا یه منطقهی زیرزمینی یا سیارهی مخفی وجود داره که بقایای اینجور تمدنی توش به چشم میخوره. جایی که یه زمانی امکانات و تکنولوژیش خیلی مدرنتر از امروز بوده و کلی امکانات مختلف داشتن. اما خب معمولا به خاطر یه اختلاف درونی یا جنگ یا بیماری همگی به صورت دسته جمعی شیفت دلیت شدن از هستی و یک سری خرت و پرت و وسایل مشابه ازشون به جا مونده و معمولا یه سری Quest یا Storyline اختصاصی هم دارن که باید سرنوشت این تمدنا رو بررسی کنیم.
خلاصه این کلیشه رو میشه به دفعات توی بازیای مختلف دید. که البته باید بگم معمولا مراحل و Quest های مربوط به این تمدنای باستانی جذاب و سرگرمکننده هستن. اما خب در هر صورت کلیشه کلیشه است (جواد خیابانی).
۳۹_وجود Morality System
این کلیشه هم امروزه خیلی پرکاربرد شده. مخصوصا تو بازیای نقشآفرینی. به نظر میرسه یه روز یه نفر با خودش میگه چی میشه اگه به جای اینکه همه چیز داستان خصوصا پایان بازی ثابت باشه، چندتا پایان و مسیر رو داشته باشیم؟! و خب اینجوری بود که Morality System توی دنیای گیم خلق شد. از بازیای نقشآفرینی گرفته تا بازی مثل Red Dead Redemption 2، وجود این سیستم Morality هم باعث میشه تصمیمات افراد به Endingهای مختلف ختم بشه هم اینکه دست بازیبازا توی پیشبرد بازی باز باشه. اگه کسی دوست داره آدم خوبی باشه و به بقیه کمک کنه میتونه ولی از طرف دیگه اگه کسی خواست دمار از روزگار بقیه دربیاره و به اصطلاح آدم بده باشه هم میتونه هر جور دوست داره بازی کنه. من خودم به شخصه همیشه تو اینجور بازیا آدم بده میشم و تقریبا همه رو میکشم! کلا بد بودن تو دنیای گیم لذت عجیبی داره! اونایی که مثل منن درک میکنن کامل منظورمو!
ادامه دارد…
پر بحثترینها
- فیل اسپنسر: هیچ خط قرمزی برای انتشار عناوین ایکس باکس روی پلی استیشن وجود ندارد
- فیل اسپنسر: تولید کنسولهای ایکس باکس در نسلهای آینده متوقف نخواهد شد
- کار ساخت بازی جدید ناتی داگ از سال ۲۰۲۰ آغاز شده است
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- فیل اسپنسر: STALKER 2 یکی از مدعیان بهترین بازی سال است
- Red Dead Redemption 2: آیا آرتور مورگان رستگار شد؟
- بازی چندنفره Horizon احتمالاً در سال ۲۰۲۵ منتشر خواهد شد
- مایکروسافت: هر دستگاهی میتواند یک ایکس باکس باشد
- گزارش: Final Fantasy 16 روی PC تنها ۲۸۹ هزار نسخه فروخته است
- رسمی: بستههای الحاقی، ریمیکها و ریمسترها میتوانند کاندید بازی سال در The Game Awards شوند
نظرات
با تشکر از مقاله عالی تون اون عکس بازی ویستلند ۲هستش
ببخشید ریپلایت میکنم مجید
اسپم : assassins chronicles china تو لانچر یوبیسافت فیری شده میتونید اددش کنید
اساسین کرید ۲بعدی به چه دردی میخوره
نکته خوبی رو اشاره کردی بازی نکردینم نکردید
میتونید بجاش mark of the ninja بازی کنید. ممنون ازت 😀
ممنون بابت مقاله
عکس برا کرایسیس ۳ نیست ؟ محیطاش خیلی شبیه به نیویورک کرایسیس ۳ هست
بازم کلیشه هست
دعوای بچه های زیر ۲ سال سر ایکس باکس و پلی استیشن
(همون همیشگی)
بازم داریم.
ملت GTA میخرن بعد فقط یه ماشین بر میدارن و کل مپ رو آنقدر میچرخن تا ماشینشون خراب شه بعد ماشین بعدی و دوباره همین
عجیبه واقعا
من تو سن آندرس اولین موتور دم دست رو برمیداشتم تا میرسیدم به یه موتور دیگه میپریدم رو اون:-D
یک حالی میداد
اون عکس برای crysis 3 بودش و الحق اتمسفر آخرالزمانی جذابی داشت
بنظرم یکی از کلیشه های صنعت گیم،تفاوت همیشگی دیدگاه منتقدین و گیمرها تو اکثر بازی ها هست و به خصوص تو بازی های دیوید کیج دیده میشه
https://uupload.ir/files/8xrc_20210211_095649.jpg
https://uupload.ir/files/k9u3_20210211_095005.jpg
همین نمرات خوبه برای این سبک انتظار متا ۹۰ که نداری؟
بازی های اینطوری که فقط داستان و گیمپلی انتخابی و کلیکی دارن مشخصه متای بالا نمیتونند بگیرند
ذات بازی ویدیویی گیمپلی هست که توی این سبک گیم در راستای روایت داستان به حاشیه رفته و زیاد جایی نداره
متای تقریبا همه بازی ها با متای بالای ۹۰ بخش عمده ایش رو گیمپلی اونا تشکیل میده یعنی اون گیمپلی رو نداشتن عمرا نمره میگرفتن
اتفاقا detroit become human و heavy rain و TWD:season 1 لیاقت متای ۹۰ به بالا رو دارن…مخصوصا TWD که یک انقلاب تو روایت بود و گوتی سال ۲۰۱۲ هم شد
یوزر اسکورشون هم این رو ثابت میکنه که لیاقتشون بالاتر از متایی که گرفتن،هست
بنظر من این صنعت گیم متای بازیاش به گیپ لی ارتباط مستقیم ندارن و هر بازی که بتونه گیمر رو بهتر و کاملتر سرگرم کنه متای بهتری میگیره
مثلا بازی داستانی باید المان های داستان و روایتش خوب باشه و بازی گیم پلی محور باید مکانیک های گیم پلیشون خوب باشن
کلا باید تو همون سبکی گه هستن نقد بشن
درسته ولی عملا بازی های این سبک متاشون از نود شروع میشه…
بخاطر همین معمولا انقدر زیاد نمیشه متاشون
نه داش قبول ندارم
What remains متاش رو ps4 88 و رو اکس باکس ۹۲
هوی رین هم متاش ۸۷
بازی اگ خوب باشه تو چارچوب های خودش نقد میشه و متاشم واقعا خوب میشه
نقد کردن معیار خاصی داره
هر بازی طبق سبکش نقد میشه چون سبک های متفاوتی داریم
ببین بخاطر این زیاد نمیکنن متاشون رو که بازیساز ها نرن سراغ اینجور بازی ها
و البته اینکه همه ی بازیها یه سری نقاط ضعف داستانی دارن مخصوصا اگه این حد از آزادی عمل رو داشته باشه
اولی از همشون باحال تر بود :laugh: 😀
عکسه مال چه بازی بود؟
عکس بازی کرایسیس دو
برا کرایسیس ۳ هست فک کنم بیست سال از زمان ۲ گذشته بود به خاطر همین محیط ها جنگلی بود
“کلا بد بودن تو دنیای گیم لذت عجیبی داره! اونایی که مثل منن درک میکنن کامل منظورمو!”
بله به شدت موافقم
بنده استاد ویلم که رو یه ویلچر نشسته و داره به دریای Rom نگاه میکنه روهم پرپر کردم 😀
من اینقدر بالذت hatred بازی میکردم. خیلی حال میداد خدایی
فک کنم فقط منم که حتی تو ردد۲ اصلا کار بدی انجام ندادم توی بازی های نقش افرینی هم اگه هدف یارو پاک باشه فی سبیل الله کمکش میکنم کلا تیریپ قهرمان میرم
یه بار برو تو فاز آدم بدا
خعلی حال میده
تو رددد حال نمیده
قشنگ بدبخت میشی:-|
من تو مس افکت دو همرو پرپر کردم:-D
یه زایید مسانی بود فقط همون باهام حال کرده بود:-D
منم همینطور
یادمه اوایل بازی یکی بهمون خیانت میکنه بعد میتونی نکشیش ولی فقط داشتم دنبال انتخاب هایی میگشتم که بشه کشتش 😀
خدا ببخشه منو
تو یکی از مراحل مس افکت یک
یه رفیق داشتیم که تو اون قضیه ی کرم شپرد فکر میکردیم مرده
بعد میریم اونجا برای رفتن اون مرحله کلی آدم میکشیم میرسیم به اون که رییس آزمایشکاه رو میخواد بکشه
بعد سه تا انتخاب داشتیم
یک اینکه راضیش کنیم نکشتش
دو اینکه بزاریم بکشه
سه اینکه خودمون بکشیمش :laugh:
با هزار بدبختی ده بار از سیو آوردم تا این آخری باز شه :laugh: :laugh:
:rotfl:
تصویر ه کرایسیس ۳ فکر کنم
بالاخره
دستتون درد نکنه مقاله باحالی بود :rose: مخصوصا : آره جون عمت :rotfl:
مورد ۳۵ هم که بی نظیر بود 🙂
عکس فک کنم از کرایسیس۳
واسه تمدن پیشرفتع قدیمی میتونستین از بازی هورایزون زیرو دون استفادع کنید.
یه سوال جالب، میتونین بگین این عکس مال کدوم بازیه؟
یه جواب، مال Crysis 3
اون عکس مال چه بازی هست؟
[این کلیشه رو هم خیلی دیدیم. میریم پیش یه Quest Giver، بعد طرف میگه یه قلعهی متروکهای هست که سالها کسی توش زندگی نمیکنه و اصطلاحا Abandoned محسوب میشه(آره جون عمت).]
دمت گرم آقای زاهدی :rotfl:
کلیشه ها صنعت گیم رو نابود خواهند کرد. بعضی هارو میشه چشم پوشی کرد ولی وقتی گیم ها در این زمونه اینقدر تکراری شده اند تا چند سال دیگه حتی تینجر ترین و خوش ذوق ترین گیمر ها هم احتمالا زده بشند از گیم های تکراری . گیمر های بازنشسته ای مثل من که افسرده شده ایم رسما
تشکر اقای زاهدی عزیز
عکسی که گفتید مربوط به چه بازی ای هستش مگه میشه فراموشش کرد مربوط به crysis 3 هستش اگه اشتب نکنم :evilgrin: .مگه میشه اون دشمنای رباطی رو فراموش کرد.
البته کلیشه های لیست فقط با اون گزینه فروشنده ها موافق هستش :clap: .
لعنتی کیف کرایسیس دوباره اومده سراغم :inlove:
خدا خیرت بده اقای زاهدی عزیز :rotfl: خیلی خندیدم سر این پست اهنگ بهنام بانی و نمیدونی جون عمت واقعا عالی بود :evilgrin:
اسپم
ببخشید دوستان خبری ندارین الان اوضاع سایبرپانک رو نسل ۸ چه طوره؟
هنوزم باگ و اینا زیاد داره؟
میشه گرفتش؟
داداش منم مثل تو خیلی میخوام بدونم ولی حرف های ضد و نقیض زیاده.
یه سری میگن قابل قبوله.
یه سری هم خیلی شیک و مجلسی میگن آشغاله و از این چیزا.
یه سری بیکار هم ویدیو میزنن مقایسه GTA و Cyberpunk اولش هم میگن فقط المان های جهان آزاد رو مقایسه میکنیم بعد میاد تو gta با یه تیر هد شات میکنه میگه چرا تو سایبر نمیشه پس سایبر به درد نمیخوره 😐
خلاصه نمیشه مطمئن گفت من خودمم کنسول ندارم که بهت بگم اما انگار با آپدیت جدید فریم ریت بازی پایدار شده و باگ های گیم بریکینگ هم رفع شدن .
خلاصه من فقط همین قدر میدونم.
برای چی میخوای؟
تو پیسی هنوز باگ گیم برکینگ داره ولی اندازه ی قبلاً نیست
باگ هم زیاد داره ولی قابل چشم پوشیه چون رو بازی تاثیر نمیذاره و فقط عامل خندست
ولی اگه رو کنسول میخوای که احتمالا همینه چون گفتی نسل هشت یه کلام آشغاله وضعیت
ممنون از مقاله زیباتون.
فروشنده رو خوب اومدین فکر کن تو اسکایریم اژدها حمله کرده همه به چوخ رفتن بعد فروشنده میوه و سبزی داره داد میزنه :(سیب زمینی پیاز هویج آب گیری کاهو سالادی گوجه خیار سیب درختیه) 😀
اژدها حمله کرده بود یهو یکی از وسط جمعیت اومد یه نامه گذاشت تو جیبم سیبیلام ریخت:-D
دهنت سرویس داغ دلم رو تازه کردی
اژدها داره جزغاله ام میکنه اونوقت پستچی محل خیلی ریلکس نگه هم داشته که هی داشتم دنبالت میگشتم انگار یه نامه داری.
خلاصه بعد اون صنحه تا دو هفته کابوس میدیدم.
موقعی که سنم کم بود و مکس پین ۱ بازی میکردم، عاشق قابلیت Bullet Time بودم. البته اون موقع این چیزا رو نمیفهمیدم و فقط میفهمیدم صحنه آهسته میشه و ما میتونیم دهن دشمنا رو سرویس کنیم!
یه قاعدهی کلی وجود داره. مثلا توی بازی میبینیم که جهان داره نابود میشه و از هم میپاشه، آدم بده قصه داره رجز میخونه و نقششو کامل میکنه، قهرمان داستان هم یه گوشی زخمی زیر آوار افتاده و یه سوراخ بزرگ تو آسمون باز شده و موجودات شیطانی از توش دارن میان بیرون، بعد یهو میبینیم یه فروشنده یا Merchant فارغ از هیاهوی دنیا یه گاری گرفته دستش داره آهنگ بهنام بانی رو بلند میخونه و میاد پیش شخصیت اصلی و میگه: حاجی آپگرید جدید نمیخوای؟ Armor چی؟ خرت و پرت اضافی برای فروش نداری؟ تعارف نکنیا به مولا ناراحت میشم!
محشر بود آقای زاهدی
بهترین شماره از سری همون همیشگی
عکس هم از سری کرایسیسه احتمالا
و اینکه قشنگ حال کردم وقتی از مس افکت برای مورالیتی سیستم استفاده کردید:-D
در رابطه با مورد شماره ۳۸ بهترین مثالش سری هیلو هست که تمام و کمال در مورد تمدن فوررانرها و تصمیمات و برنامه های اونها برای دنیاست که پس از گذشت سالهای طولانی تازه کم کم کشف میشه و تمام اتفاقات داستان هم حول همین مسئله ست.
تصویر هم که کرایسیس ۳ هست.
اگه این کلیشه ها نباشن دیگه بازی کردن مزه نداره 😀
what are you boying?
مقاله جذابی بود آقای زاهدی
این کلیشه ها به نظر من چاشنی گیم هستن ولی خب تکرار مکررات هم زیاد خوب نیست و سازنده ها باید همیشه نوآوری و ایده های جدید استفاده کنن تو بازیاشون
در مورد قسمت “مکان های متروکه” بنظرم منظور اینه که اونجا خالی از سکنه هست و “انسانی” توش زندگی نمیکنه.
وگرنه سگ و شاغال و جادوگر و اینا که یه مکان رو از متروکه بودن در نمیارن.
مقاله جالبی بود آقای زاهدی در قسمت بعدی یاد شما نرود این هم رو اضافه کنید در بازی ماجراجویی مثل آنچارتد یا تومپ ریدن فرقی نمی کنه خلاصه پای گنج اگر میان باشه ما فقط از گنج عزیز فقط یک نمای می ببینیم ولی به گنج نمی رسیم 😐 حال مهم نیست چند آدم کشتیم یا چند هیولا و پازل حل کرده باشیم خلاصه به گنج هر جور شده نمی رسیم ( منظور شخصیت داستان نمی رسه :laugh: ) این یکی یاد شما نرود خیلی مهم است آقای زاهدی راست عکس که پرسید از بازی کرایسیس ۳ است در مرحله دوم از اون دشمنان غیرفعال شده زیاد بودن 😀
تو بازیای اون شکلی یه کلیشه هست
اونم اینه که امکان نداره از یه دیوار بالا بریم و یه دفعه یه جاییش ول نشه:-D
دقیییییقا
جالب اینه که این مسیر رو توی لست۲ هم حفظش کرد ناتی داگ
یعنی تبدیل به امضاش کرد
الی داره از یه گوشه میره یهو زیر پاش خالی میشه
چندبار این اتفاق تو بازی میفته و واقعا هم حال میده
مث جایی که اولین بار بلوتر میبینی تو لست۲
هم اونجا
هم اول که از اون گیت تو سیاتل میخوای رد شی
یهو اون بالا یه دستش ول میشه اون ورقه هه شل میشه پرات میریزه :laugh:
مقاله باحالی بود ممنونم از آقای زاهدی و گیمفا بابت این سری مقاله، فکر می کنم همه مثل حداقل یکبار سعی کردن فروشنده های بازی رو بکشن 😀
عکس هم فکر کردم اول مال لست اف اس ۱ است ولی با یکم دقت به اون روبات های اون پشت و دیدن نظرات فهمیدم مال کرایسیس ــه ، ای کاش Bullet time تو سری Resident evil هم بود :laugh: راجب Morality System من همیشه سعی می کنم اگه بازی داشته باشه رو بالاترین سطح باشه برای مثال تو red dead redemption 2 نوار هانر(افتخار/شرافت) همیشه رو بالاترین سطح است و اگر برای مثال یه آدمی، گربه ای، گوسفندی رو با اسبم زیر کنم و از هانرم کم شه بلافاصله میرم و جاش رو پر می کنم با کارهای از قبیل سلام کردن و کم کردن فقیرها و کوئست ها و… البته اگه نداشته باشه برای مثال gta v یا gta SA و gta vice city یا سری ac و بقیه بازی های جان باز یا نیمه جهان باز و سندباکس و rpg، شهر رو تا به آتیش نکشم دست بر نمی دارم 😀 😀
اون عکس مربوط میشه کرایسیس ۳، که با انجین فوق قدرتمند کرایتک ساخته شده، هرچند که از لحاظ محتوایی معمولی بود، ولی از لحاظ فنی واقعا به همراه لست ۱، فراتر از نسل هفت بودن از لحاظ فنی
مرسی مصطفی جان بابت این مقالهی زیبا
واقعا بامزه و روان بود و کلی لذت بردم مثل همیشه …
در رابطه با مورالیتی، توی بازیای مثل رد دد دو که هوش مصنوعیnpcهاش از آدمای عادی چیزی کم نداره، واقعا واقعا دلم نمیاد به کسی آسیب برسونم و مثلا یک مزرعهدار بیگناه رو بکشم یا ازش دزدی کنم … 😀
واقعا احساس بدی بهم دست میده …
البته تو بازیهایی که هوش مصنوعیشون به معنای کلمه زغاله، اصلا اینجوری نیستم و میزنم دهنشون رو سرویس میکنم :rotfl:
به نظر من این رو هم اضافه کنید
وقتی توی ماموریتی هستی نا خرخره حیوانات ریختن اونجا
ولی وقتی میری شکار …
یا مثلا دشمن هزار بار میتونه تو رو بکشه ولی رحم می کنه
یا مثلا وقتی می کشه به طور شگفت انگیزی زنده می شی
( مثل cloud speed gta 3 با شلیک به ۱ میلی متر انور قلب
یا شلیک به سر توی fallout new vegas )
عالی بود مورد۳۵ :yes: فقط اونجاش که میگه:
شخصیت Merchant هم توی RE 4 واقعا باحال بود. یعنی لامصب براش مهم نبود که کل روستا پر زامبی و موجود ترسناکه و از در و دیوار داره خطر میباره … همیشه یه گوشهای بساطشو پهن میکرد تا دو لقمه نون حلال در بیاره … :laugh: