نقد و بررسی بازی The Medium؛ خلاقیت و ترس، معجونی ناب…
The Medium
از دیرباز تاکنون، ترس یکی از مهم‌ترین ابزار دفاعی بشر در مقابل خطرات و ناشناخته‌ها بوده است. درست است که در ادبیات و رسانه، عموما از ترس به عنوان مفهوم و حسی منفی یاد می‌شود، اما حقیقت این است که ترس در تار و پود ما تنیده شده است. بدون ترس، ما انسان‌ها از دوره‌ی غارنشینی نیز نمی‌توانستیم عبور کنیم، چرا که بقا با ترس و اضطراب گره خورده است.
دنیای ادبیات و رسانه، از فیلم و رمان‌ها گرفته تا بازی‌های ویدئویی، به طور مفصل به تمامی احساسات آدمی پرداخته‌اند و آنها را به طرق مختلف به تصویر کشیده‌اند. ما داستان شجاعت را در دل قصه‌های قهرمانانه و فداکارانه یافتیم و نفرت و انتقام را در افرادی که همه‌چیز خود را از دست داده‌اند. در این بین ترس و اضطراب نیز جایگاه ویژه‌ای در مدیوم‌های مختلف دارد. بیش از سه دهه است که آثار ترسناک سینما (فارغ از زیرسبکی که دارند) معمولا در Box Office موفق عمل می‌کنند و به سودآوری خوبی می‌رسند. این نکته از آن‌جایی قابل تأمل است که در نظر داشته باشیم تمام آثار Horror، رده‌بندی سنی M را دریافت می‌کنند و بنابراین طیف مخاطب کمتری می‌توانند این آثار را ببینند.
در دنیای گیم نیز مفاهیمی چون ترس، اضطراب و واهمه، بخش قابل توجهی از آثار این صنعت را به خود اختصاص داده‌اند. اولین اثری که در تاریخ بازی‌های ویدئویی از آن به عنوان Survival Horror نام برده شد، بازی نام‌آشنای Resident Evil در سال ۱۹۹۶ بود. جالب است بدانید این اثر به طور گسترده، خود از آثار قدیمی‌تری چون Sweet Home و Alone in the Dark الهام گرفته بود. بعد از عرضه‌ی چند نسخه از سری رزیدنت ایول، کم کم سازندگان دیگر نیز به ساخت عناوین ترسناک روی آوردند و شاهد آثار Survival Horror و بعضا Psychological Horror مختلفی بودیم که قطعا Silent Hill بزرگ‌ترین آنها در کنار Resident Evil به شمار می‌رفت.
به دنبال کشف ناشناخته‌ها… .
از دوران طلایی عناوین Horror تاکنون سال‌هاست که می‌گذرد و عناوین ترسناک و تمام زیر‌شاخه‌های آن دچار تحولات گسترده شده‌اند. برای مثال پس از عرضه‌ی Resident Evil 4 (که در آن شاهد المان‌های عمیق اکشن و شوتینگ بودیم), دیگر سازنده‌ها نیز المان‌های اکشن را به آثار Horror اضافه کردند. تا قبل از آن تقریبا دو سوم آثار مختلف در سبک Horror به نحوی طراحی می‌شدند که عملا بازی‌بازان بدون وسلیه دفاعی یا سلاح می‌بایست در بازی پیش‌روی کنند. اما پس از عرضه‌ی فوق‌العاده موفقیت‌آمیز Resident Evil 4، کم شاهد این بودیم که المان‌های اکشن به سبک Horror و زیرساخت‌های آن تزریق شدند. البته این مسأله به مانند شمشیر دولبه عمل کرد و در برخی موارد به کیفیت کلی آثار Survival Horror آسیب زد. شاید Resident Evil 6 را بتوان یک مثال بسیار خوب در این زمینه دانست.
حالا که در سال ۲۰۲۱ به سر می‌بریم، شاهد عرضه‌ی عنوانی متفاوت از جنس آثار Psychological Horror هستیم. عنوان انحصاری پلتفرم‌های مایکروسافت یعنی بازی The Medium. در ادامه پس از مقدمه‌ای کلی و توضیحاتی مهم، به نقد و بررسی این عنوان می‌پردازیم.
توجه: در ادامه به توضیح برخی مفاهیم مهم مانند Psychological Horror پرداخته‌ام. در صورتی که می‌خواهید به سراغ اصل نقد و بررسی بروید، از قسمتی که با +++ شروع می‌شود شروع به خواندن کنید. با تشکر از همراهی شما عزیزان …
نگاهی به مفهوم ترس روانشناختی یا همان Psychological Horror
ترس روانشناختی، در اصل زیرشاخه و زیرسبکی از ژانر اصلی ترس و horror به شمار می‌آید. وقتی صحبت از ترس روانشناختی می‌شود، به این معناست که هدف اصلی، هدف قراردادن ذهن، روان و احساسات مخاطبان است. در واقع با خلق اتمسفر و شرایطی نامطلوب، حس اضطراب، ناامنی و عدم آرامش در مخاطب ایجاد می‌شود. معمولا فیلم‌ها و آثار این سبک به جای تکیه کردن بر Jump Scareهای متعدد، از طریق مرموز بودن داستان و یا نمادشناسی در مخاطب ایجاد ترس می‌کنند. دلیل این کار نیز مشخص است. انسان کلا از ناشناخته‌ها هراس دارد. ده‌ها هزار سال پیش زمانی که اجداد ما صدای رعد و برق را می‌شنیدند، هراسان در غارها پناه می‌گرفتند. چرا که پدیده‌ی رعد و برق مفهومی کاملا غریبه و ناشناخته برای آنها بود. اما با گذشت زمان و شناخت این پدیده، نه تنها رعد و برق به پدیده‌ای شناخته شده تبدیل گشت، بلکه به ادبیات کشور‌های مختلف نیز راه یافت تا آن‌جایی که یکی از قدرتمندترین خدایان افسانه‌های Norse، خدای رعد و برق یا همان Thor است.
فضاسازی بازی فوق‌العاده است.
این حقیقت که ما از ناشناخته‌ها واهمه داریم حتی در دوران کنونی نیز صدق می‌کند. زمانی که شماره‌ای ناشناس به ما زنگ می‌زند، حس اضطراب و عدم آرامش در ما ایجاد می‌شود. چرا که نمی‌دانیم چه کسی پشت خط است. وقتی صحبت از مناطق دورافتاده و یا جنگل‌های عظیم می‌شود، حس ناامنی ما را فرا می‌گیرد چرا که در مورد آنها شناخت لازم را نداریم. یکی از دلایلی که بسیاری از افراد مواردی مانند UFO را نیز دنبال می‌کنند همین است. انسان از ناشناخته‌ها متنفر است و از آنها می‌ترسد، تا زمانی که حقیقت واقعی آنها آشکار شود.
بازی‌های Psychological Horror، معمولا با به کارگیری داستانی مرموز و عجیب، مخاطبان را با خود همراه می‌کنند. داستان این دسته عناوین همیشه با علامت سوالهای بزرگ گره خورده است. چه اتفاقاتی در تیمارستان رخ می‌دهد؟ چه کسی کودکان را ربوده است؟ علت گم شدن افراد محلی در جنگل چیست؟ این سوالهای بزرگی است که وجود آنها مخاطبان را با جریان بازی همراه ساخته و حس تعلیق عمیقی در بازی ایجاد می‌کند. در واقع تقریبا تمام آثار Psychological Horror مانند The Medium، داستان را کاملا رمزآلود شروع می‌کنند و سپس در ادامه‌ی روند، کم کم راز و رمز اتفاقات و وقایع آشکار می‌شود و ابرها کنار رفته و خورشید حقیقت آشکار می‌گردد. حال چه چیزی می‌تواند بخش داستانی یک عنوان Psychological Horror را موفق سازد؟ روایت مناسب داستان و استفاده هوشمندانه از Plot Twistها.
+++++++++++++++++++
شروعی کلیشهای، داستانی جذاب
داستان بازی The Medium در دهه‌ی نود میلادی در لهستان در جریان است. جایی که بازی‌بازان کنترل دختر جوانی به اسم Marianne را برعهده می‌گیرند. Marianne گذشته‌ی پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته که همین گذشته موجب شده او به فردی کاملا متفاوت و خاص تبدیل شود. Marianne توانایی ارتباط و صحبت با ارواح و Spirits را داراست و همچنین می‌تواند با بعد و واقعیتی متفاوت از واقعیت کنونی نیز تعامل برقرار کند. داستان از جایی شروع می‌شود که Marianne پیغامی از طرف مردی ناشناس به نام Thomas دریافت می‌کند که ادعا می‌کند اگر Marianne می‌خواهد جواب سوالات خود در مورد خودش و قدرت‌هایش را پیدا کند باید به هتل Niwa برود و خب طبیعتا مانند اکثر داستان‌های Horror، او تصمیم می‌گیرد تا به دنبال پرسش‌های بی‌پاسخ زندگی‌اش برود.
داستان بازی در دید اول شروعی بسیار کلیشهای دارد و حقیقت نیز این است که آغاز داستان واقعا کلیشهای است. سفر به مکانی عجیب، مرموز و ناشناخته برای بررسی چیزی و پیدا کردن جواب سوالات مختلف. در بسیاری دیگر از عناوین Horror نیز شاهد این بوده‌ایم که داستان با سفر شخصیت اصلی به تیمارستان، عمارت، هتل و مکان‌های مشابه دیگر آغاز می‌شود.
اما مسأله این‌جاست که این شروع کلیشهای در ادامه مسیری کاملا متفاوت به خود می‌بیند و اتفاقات و Plot Twistهای داستانی کاملا فضای داستان را از کلیشه دور می‌سازند. بدیهی است به دلیل خودداری از هر گونه اسپویل داستانی موارد بیشتر را نمی‌توانم بازگو کنم اما مطمئن باشید با داستانی بسیار منطقی و استوار طرف هستید که به طور بسیار هنرمندانه‌ای نگارش شده است.
حالت Dual-Reality به معنای واقعی کلمه یک خلاقیت هنری فوق‌العاده است.
اگر بخواهم بخش داستانی بازی را ارزیابی کنم باید بگویم ساختار منسجم داستان یکی از نقاط قوت بازی The Medium است. از اتفاقات مختلف گرفته تا مرتبط ساختن وقایع گوناگون، داستان بازی انسجام خوبی دارد و موارد مختلف یکپارچگی آن را از بین نمی‌برند. نکته‌ی مثبت بعدی مربوط به پرداخت قابل‌قبول شخصیت Marianne است. با وجود اینکه نمی‌توان از Marianne به عنوان شخصیتی فوق‌العاده یاد کرد، اما حقیقت این است که سیر پرداخت شخصیت او در طول داستان کاملا منطقی و اصولی است. در نهایت آخرین نکته‌ی مثبت بخش داستانی مربوط به تعلیق و کشش بسیار مناسب آن است. داستان، بخش اصلی یک بازی Psychological Horror است پس بنابراین هر چه تعلیق داستانی بیشتر باشد و مخاطبان میل بیشتری برای رسیدن به جواب داشته باشند، تجربه‌ی نهایی نیز کامل‌تر و جذاب‌تر خواهد بود.
اما متاسفانه همه‌چیز به نکات مثبت خلاصه نمی‌شود، چرا که داستان بازی از یک نقطه ضعف نسبتا بزرگ رنج می‌برد. این نقطه ضعف مربوط به ریتم به شدت کند بازی خصوصا در نیمه‌ی ابتدایی داستان است. بله درست است که گاهی اوقات در روایت اتفاقات و سیر داستانی، کند شدن ریتم اتفاقات و سرعت پیش‌روی به منزله‌ی Build Up و آماده‌سازی برای اتفاقات بعدی عمل می‌کند، اما مسأله این است که در نیمه‌ی اول داستان، ریتم بازی گاهی آن‌قدر کند می‌شود که تجربه‌ی کلی The Medium حالتی یکنواخت به خود می‌گیرد. البته اشاره به این نکته نیز ضروری است که در نیمه‌ی دوم داستان و خصوصا یک سوم پایانی، داستان نه تنها بسیار جذاب و هیجان‌انگیز می‌شود، بلکه ریتم اتفاقات نیز بسیار سریع‌تر می‌گردد. با این وجود از ریتم کند داستان و اتفاقات در اوایل بازی نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. قرار دادن اتفاق یا حادثه‌ای خاص در نیمه‌ی اول داستانی می‌توانست تا حد خوبی از این مشکل جلوگیری کند.
با این وجود باید بگویم در کل، بخش داستانی بازی The Medium بسیار عالی عمل کرده است و کاملا انتظارات را از اثری در زیرسبک وحشت روانشناختی برآورده ساخته است. خصوصا به لطف تعلیق بالای داستان در نیمه‌ی دوم.
خلاقیتی فوق‌العاده در قالب Dual-Reality
عناوین زیرسبک Psychological Horror، غالبا گیمپلی و مبارزات خاصی ندارند و بلکه بیشتر بر مواردی چون پازل‌های محیطی و مخفی‌کاری تکیه می‌کنند. بازی The Medium نیز دقیقا عملکردی مشابه دارد. بازی چیزی که بتوان از آن به عنوان مبارزه یاد کرد ندارد (که البته به هیچ وجه نقطه‌‌ی ضعف به شمار نمی‌آید). کل گیمپلی بازی The Medium از دو بخش کلی تشکیل شده است. اول پازل‌ها و معماهای متعدد که در جای جای بازی به چشم می‌خورند و دوم برخی سکانس‌ها و لحظات گاه و بیگاه تعقیب و گریز و مخفی‌کاری.
در مورد پازل‌ها باید بگویم آنچنان نکته‌ی جدید و غافلگیر‌کننده‌ای وجود ندارد. در محیط‌های مختلف بازی به گردش بپردازید، نوشته‌ها، آیتم‌ها، اجسام خاص و موارد مختلف را بررسی کنید و با استفاده از نکات و اطلاعاتی که به دست آورده‌اید، معماها را حل کرده و در داستان بازی پیش‌روی کنید. همان‌طور که بدیهی نیز به نظر می‌رسد، اکثر زمان بازی، شما به رفت و آمد میان اتاق‌ها و قسمت‌های مختلف پرداخته و مدام اجسام و نوشته‌های مختلف را برای کسب سرنخ یا پاسخ بررسی می‌کنید.
تعداد صحنه‌های Dual-Reality نه آن‌قدر کم است که کلا فراموش شوند و نه آن‌قدر زیاد است که حالتی تکراری و بیهوده بگیرند. تقریبا همه چیز در مورد Dual-Reality فوق‌العاده و بی‌نقص است.
اما نکته این‌جاست که شاهد امکانی خاص به نام Dual-Reality در بازی هستیم. همان‌طور که قبل‌تر گفتم، Marianne می‌تواند با دنیای ارواح و حقیقتی دیگر تعامل داشته باشد و حتی آن را تجربه کند. حال در بعضی از لحظات با جابه‌جایی میان این دو Reality، می‌توانید پازل‌ها را حل کرده و در بازی پیش‌روی کنید. اما اوج خلاقیت سازندگان جایی نشان داده می‌شود که هر دو حقیقت و دنیای بازی به طور هم‌زمان و لحظه‌ای قابل مشاهده و تعامل هستند؛ چیزی که از آن به عنوان Dual-Reality یاد می‌شود. در این لحظات خاص، صفحه به طور عمودی یا افقی به دو نیمه تقسیم شده و اتفاقات بازی در آن واحد در هر دو Reality در جریان هستند. این لحظات و سکانس‌ها نه تنها از لحاظ داستانی فوق‌العاده مهم هستند و در پیش‌روی داستان بازی نقشی بسیار کلیدی ایفا می‌کنند، بلکه در حل معماها نیز دخیل هستند. برای مثال کارها و اعمالی که در Reality اصلی و دنیای واقعی انجام می‌دهید، در حقیقت دوم تغییری بزرگ ایجاد می‌کند و شما به وسیله‌ی اتفاق پیش آمده، معمای پیش روی خود را حل می‌کنید.
نکته‌ی جالب این است که تمام جزئیات و موارد دو Reality با یکدیگر متفاوت است. دنیا و واقعیت اول، حالتی معمولی و انسانی دارد اما حقیقت دوم کاملا متفاوت است. در Reality دوم نه تنها محیط و فضاسازی کاملا متفاوت است، بلکه خود شخصیت Marianne نیز هم از لحاظ ظاهری هم از لحاظ برخورد و رفتار، با شخصیت خود در دنیای اول کاملا فاصله دارد. موی سفید رنگ او در Reality دوم یکی از مهم‌ترین نشانه‌هایی است که سازندگان با استفاده از آن از بازی‌بازان می‌خواهند به تفاوت این دو دنیا پی ببرند.
شخصیت Marianne یک‌سری قابلیت کلی نیز دارد که به او در حل معماها و کسب اطلاعات مختلف کمک می‌کنند. برای مثال او می‌تواند اجسام و آیتم‌های مهم و ضروری و دارای قدرت ماوراءالطبیعه را به صورت Highlight شده ببیند که این قابلیت بسیار سودمند است. همچنین او قابلیت این را دارد تا به طور موقت روح خود را از جسم جدا کند که این قابلیت برای حل برخی پازل‌های داستانی و محیطی ضروری است.
تمام فعالیت‌های شما در دنیای The Medium، یک قدم شما را به رسیدن به حقیقت نزدیک‌تر می‌کنند. از یک یادداشت معمولی گرفته تا لیوانی شکسته که نیرویی خاص دارد. در واقع، داستان بازی از صدها قطعه‌ی کوچک اطلاعات تشکیل شده که هر چه در بازی پیش‌روی می‌کنید، این قطعات و اطلاعات کنار هم قرار می‌گیرند و شما کم‌کم به ارزیابی خوبی از اتفاقات بازی می‌رسید.
برای یافتن پاسخ تا چه اندازه حاضر هستید ادامه دهید؟
در واقعیت دوم، همه چیز متفاوت است. درها از پوست انسان ساخته شده، محیط‌ها فوق‌العاده مخوف و سیاه هستند و ساکنان این دنیا، یا موجودات و هیولاهای مخوف هستند یا ارواح مختلف. در این Reality، خطرات مختلفی Marianne را تهدید می‌کند که مهم‌ترین خطر و تهدید، شخصیت The Maw است. کسی که آنتاگونیست بازی The Medium به شمار می‌آید و در صحنه‌های مختلف، شما را تعقیب می‌کند. بهتر است در مورد او بیشتر صحبت نکنم، چرا که ممکن است برخی موارد مربوط به او فاش شود، اما در همین حد بدانید که The Maw به عنوان یک آنتاگونیست بسیار خوب عمل می‌کند.
به زیبایی یک تابلوی نقاشی
گرافیک هنری بازی The Medium بسیار قابل‌قبول است. از طراحی چهره‌ی شخصیت‌ها گرفته تا کیفیت بافت اجسام مختلف و موارد مشابه دیگر، همگی کیفیت قابل قبولی دارند. در واقع The Medium از لحاظ گرافیکی بسیار چشم‌نواز است. استفاده از طیف رنگ متفاوت و هوشمندانه در رنگ‌آمیزی دو Reality مختلف نیز تصمیمی فوق‌العاده درست از سوی سازندگان بوده است.
در واقع باید گفت به لطف گرافیک بسیار استاندارد بازی، فضاسازی به بهترین شکل ممکن انجام گرفته و بازی در بالاترین سطح ممکن، احساس ترس، اضطراب و ناامنی را به مخاطب منتقل می‌سازد.
از طرف دیگر از لحاظ فنی بازی با برخی مشکلات مختلف دست و پنجه نرم می‌کند. آنچنان که مشخص است، بازی بر روی Xbox Series S عملکردی سینوسی دارد و از لحاظ فریم ریت و رزولوشن دچار فراز و نشیب می‌شود.
اگر یک سری افت فریم و افت رزولوشن را کنار بگذاریم، از لحاظ باگ‌های فنی و مشکلات گرافیکی، عملکرد بازی بسیار قابل قبول است و باگ‌های گرافیکی بازی آن‌قدر انگشت‌شمار هستند که هیچ مشکلی در روند آن ایجاد نمی‌کنند.
یکی از نقاط قوت بازی، صداگذاری فوق‌العاده شخصیت‌های بازی است. صداپیشه‌ی معروف دنیای گیم Troy Baker در نقش The Maw و خانم Kelly Burle در نقش Marianne عملکرد بسیار درخشانی از خود به جای گذاشته‌اند. در کنار این مورد، صداگذاری افکت‌های صوتی بازی نیز فوق‌العاده است. از صدای راه رفتن روی چوب گرفته، تا صدای شکستن خرده شیشه و کوچک‌ترین صداهای ممکن به بهترین شکل ممکن صداگذاری شده‌اند و احساس مورد نظر را منتقل می‌سازند …
بازی The Medium بدون شک تجربه‌ای خاص در دنیای عناوین ژانر وحشت به شمار می‌آید.
سخن پایانی:
بازی The Medium بدون شک یکی از برترین بازی‌های سال ۲۰۲۱ به شمار می‌آید. تجربه‌ای دلچسب و متفاوت که پر است از خلاقیت و نبوغ. اگر ایراداتی مانند مشکلات فنی و کند شدن روند داستان بازی نبود، این عنوان قطعا می‌توانست توجهات بسیار بیشتری به خود جذب کند. با این وجود اگر دلتان برای بازی کردن عنوانی مانند نسخه‌های ابتدایی Silent Hill تنگ شده، در تجربه‌ی The Medium لحظه‌ای نیز شک نکنید…
نقاط قوت:
داستانی جذاب با تعلیق بالا
فضاسازی فوق‌العاده
گرافیک هنری مطلوب
بازی یک تجربه‌ی دلچسب Psychological Horror به شمار می‌آید
صداگذاری فوق‌العاده مناسب
خلاقیت قابل‌توجه در بخش‌های مختلف بازی
نقاط ضعف:
کند شدن ریتم داستان در بخش‌های مختلف خصوصا نیمه‌ی اول داستان
برخی مشکلات فنی و افت فریم‌های گاه و بیگاه
گیمپلی بازی می‌توانست عمیق‌تر باشد
امتیاز گیمفا
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازی‌های آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
-
تاریخ انتشار:
2021-01-28
۱۳۹۹/۱۱/۰۹ - ژانر: Horror
- سازنده: Bloober Team
- ناشر: Bloober Team
- امتیاز گیمفا: 8
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازی‌های مدرن Resident Evil است 
بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد 
فهرست بازی‌های محبوب استودیو ناتی داگ در سال ۲۰۲۴
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- ۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
- آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
نظرات
نمیدونم چرا گیمفا سعی داره همیشه بازیای مزخرف و خوب نشون بده
این از مدیوم
اون از والهالا و گوست ریکان بریک پوینت و کلی مثال دیگه
واقعا درک نمیکنم 😐
طبق حرف شما دیمنز سول، GTA v و رد دد ۲ هم مزخرف محسوب میشن 😐
درستش دیمنز سولزه
دیمنز سول یه معنی دیگه داره
مهم دله
نوچ
یاد بگیر بگی حق باتوعه 😀
نوموخوام
چه ربطی داره؟اونا نمره متا شون بالاست و از نظر منتقدا و گیمرها شاهکارن ولی بارها شده که گیمفا بازیهایی که فاجعه اند(مثل گوست ریکان بریک پوینت) رو عالی جلوه بده
چ ربطی داره ایشون گفتن گیمفا و مخصوصا اقای آقابابایی سعی داره همش ی سری بکی الکی رو شاخ جلوه بده مثل بریک پینت مثل فارکرای ۵ و وولفنشتین یانگ بلاد مثل اساسین های نسخه قبل
جهت اطلاعاتون متای هر بازی از مجموع امتیازاتی که سایتها و منتقدان مختلف میدن بدست میاد.
پس اینجوری نیست که اگه متای یه بازی ۷۰ هست همه سایتا بهش نمره ۷ داده باشن!!
و هیچ سایت و هیچ منتقدی نیست که تو کارنامه‌اش به یسری بازی که متای پایین دارن نمره بالا نداده باشه. چون سلایق مختلفه و هر منتقدی باید به تجربه خودش از بازی نمره بده.
دقیقا :yes: سعید اقا بابایی برا من از منتقد فراتر هست چون حداقل خودم برای لذت بردن از گیم نیازی به حرف هیچ منتقدی ندارم و ایشون هم در نقد از نکات مثبت و منفی ( والهالا ) بازی مورد علاقشون گفتن فکر نکنم هیچ وقت گفته باشن کسی بره فلان بازی رو بخره چون من میگم خوبه ،،،، سعید اقا بابایی برا من منتقد نیست سعید یه گیمر هست که بسیار خودش و طرز فکرش و سلیقشو قبول دارم و شنیدن نظرش برام از هر منتقدی تو دنیا با ارزش تره دقیقا مثل خودت داداش گل که همیشه کامنتات رو دوس دارم
والهالا و تمام بازی های که نقد کردن چه کوتاه و در مقالات خاص و چه نقد های طولانی و ویدیویی
درسته سنتون کمه دور ور ۱۵ تا ۱۷ میچرخه ولی منطقی باشید آبروی کنسولتون نره. آخه مرد حسابی بازی بالای ۹۰ رو با بازی زرد ۷۲ یکی میکنی؟
@soheil
چون فن های ایکس باکس ناراحت میشن دیگه کامنت نمیزارن
حق با اوژان جان
بچه نوب فقط مونده بود پر افتخار ترین و محبوب ترین بازیه تاریخ یعنی the last of us part 2 رو هم تو لیستت بیاری تا تکمیل شه
وقتی بازی رو بازی نکردین لطفا همینجوری قضاوت نکنین و ارزش اون بازیرو پایین نیارین . بازی متا قابل قبولی گرفته و همه چیز هم متا نیست . همه بازی ها قرار نیست شاهکار بشن. اول فهم و درک گیمر بودن رو داشته باشین بعد بیاین همینجوری نظر بزارین و به ساخت یک استودیو توهین کنید . بلوبر یک استودیو متوسط رو به بالا هست که تونسته با بودجه خیلی پایین بازی نسبتا خوبی بسازه و چیزی بیشتز از این هم ازشون انتظار نبود. لطفا به هرچیزی توهین نکنید
والهالا هم بازی خوبی هست و نمره ای که گیمفا بهشون داد کاملا بجا بود.
دم شما گرم
بازیه خوبی هست قبول همه چیز هم متا نیست قبول که خیلی مهمه ولی به نظر تو متای ۷۰ نمره خوبی هست ؟
دوست عزیز اولا نمره ۸ به معنای خوب نشون دادن بازی نیست و نقد بسیار منصفانه بوده
۲ لطفا این رو بدونید که با خریدن یه PS4 دویست و پنجاه دلاری سهام دار سونی محسوب نمیشین و باید به عنوان یه مصرف کننده به طرفداران کنسول های دیگر احترام بگذارید
دقیقا
دیگه شورشو در میارن بعضی وقتا واقعا
مدیوم واقعا بازی خوب و ارزشمندیه
اصلا بازی ترسناک مگه سالی چندتا میاد؟!!
هی میان الکی میگن مزخرفه
در حد انحصاری‌های سونی که نیست
قبول
ولی بازیش واقعا نمرش کمتر ۸۰ نمیتونه باشه
نمیدونم چرا شماها سعی نمی‌کنید فن بوی بودن رو بزارید کنار و یکم منطقی باشید، gamespot و ign اگه اشتباه نکنم ۸ یا ۹ به بازی دادن، اکثر سایتای مهم همین حول حوش ۸ دادن، چهار تا سایت ناشناخته و کوچیک بهش نمره های عجیب، غریب و پایین دادن که خودش خیلی مشکوکه، با این وجود میانگین متای ۷۵ یعنی یه بازی خوب، حتی اگه از بُعد متا پرستی هم نگاه کنیم،
والهالا هم شاهکار بود (فقط بریک پوینت رو موافقم)
جدای از این سعی کن بازی رو خودت تجربه کنی انقدر آدم ظاهر بینی نباشین، در کل «بازی رو پلی بدین نه متا رو»
چی والهالا خوب نیست دادش چته؟؟؟ بازی با این همه وسعت گیم پلی خوب بنظرت مزخرفه ؟؟؟؟
PS فنی دیگه کاریت نمیشه کرد تو برو همون بازیای بچه گانتو بازی کن گاد اف وار بازی کن شمشیر بکش ۱۰۰ متر :laugh: :laugh: :laugh: در ضمن اینو بدون مایکرو چند سال دیگه صنعت گیمو درو میکنه نصف شرکتای بازی میشن زیر نظر مایکروسافت سونی هم بره همون دوربینشو بسازه
حرفت اصلا درست نیست دیگه شما هم داداش
من کامنت‌های قبلی مو ببینی همش از مدیوم تعریف دادم
کسی که به مدیوم بگه مزخرف هیچی از بازی سرش نمیشه
یا به سری فوق العاده‌ی هیلو و گیرز او وار
ولی شما هم نباید بیای به گاد او واری که بازی سال شده و یکی از بهترین هک اند اسلش های تاریخه ایراد الکی بگیری
یعنی چی فقط شمشیر میزنی؟!!
خو توی هیلو و گیرز هم فقط تیر میزنیم … ماهیت بازی مگه قراره چیزی غیر این باشه؟!!!!!!!!!
عزیز اینا اکثرن برای مسخره بازی کامنت میزارن مگه نمیبینی دنبال سهام و خرید و فروش هستن و ذره ای از گیم حالیشون نیست
هروقت ایکس باکس و مایکرو درو کرد ماهم میریم سمت ایکس باکس
فعلا با انحصاری های جذاب سونی داریم زندگی میکنیم
دومن باید مایکرو اونقد محتوای جذاب داشته باشه که پلی فنا برن سمتش اونم با این همه خاطره ای که سونی واسمون ساخته فکر نکنم بشه رفت سمت مایکرو
فهمیدیم فقط لست ۲ بازیه
کاری به محتوای کلی بحثت ندارم ولی چون فن یوبیسافتی میخوام نظرمو در این مورد بگم به نظرم بهترین اساسین نسل هشت یونیتی هست اگه مشکلات فنیشو چشم پوشی کنیم که بعدا با اپدیت هم حل شدند والهالا وسعت زیادی داره محتوای زیاد داره اما محتوای زیاد به معنای شاهکار بودن نیست والهالا یه بازی کپی شده خوب در ابعاد مختلفه ولی چیزی از خودش نداره یه بازی تقلیدیه که خوب تونستند درش بیارن
والهالا با متای ۸۶ مزخرفه؟!!
شما گیمر نیستی اصلا عزیز جان
برو یه سرگرمی دیگه پیدا کن …
در ضمن مدیوم هم از خیلی جاهای معتبر نمره‌ی بالای ۸۵ گرفته …
برای طرفداران ژانر وحشت قطعا عنوان باارزشیه …
ولی در کل کسی که به بازی والهالا میگه مزخرف، داره به کل صنعت گیم بی‌احترامی میکنه …
محمد کرامت فر
اره حاجی والهالا ۸۶ عه همین مدیوم هم ۹۹ عه این نمراتی ک تو متاکریتیک هست هم الکیه فقط ی سری بچه سال مث شما ها حرفاتون درسته
والهالا متا ۸۰ گرفته بعد میگه ۸۶ :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
اولا طرز حرف زدنت اصلا درست نیست
حالا مهم نیست ولی همین الان رفتم تو ویکی پدیا چک کردم، والهالا روی کنسول‌های نسل نه نمرش شده ۸۴ … حالا من چهار و با شیش جابه‌جا گفتم … خیلی به شما برخورد؟!
مطمئنم شما از اونایی که والهالا رو ده ساعتم بازی نکردی …
حالا شما خوشت نمیاد کسی مجبورت نکرده بازی کنی
والهالا بده … مدیوم بده … چیز دیگه‌ای هم موند دیگه؟
دمت گرم
حرف حق
دقیقا یه سری آدم که ارزش گیم رو نمی‌دونن میان هیتر بازی در میارن
والهالا فق ۳۰ ۴۰ ساعت کات سین داره
خدا میدونه چه زحماتی داره ساختن این همه کات سین با اون حجم از گرافیک و کیفیت …
خدااا میدونه
Ozhan
دقیقا من اصلا قصدم تجربه والهالا نبود
چون ادسی و بازی کرده بودم دیگه نمیخاستم ی اساسینه دیگه با محوریت ار پی جی و بازی کنم
ولی ب خاطر نقد سعید اقا بابایی رفتم ۸۰۰ هزار تومن پول اکانت ظرفیت ۲ شو دادم بعد تموم شدنش و دیدن اون داستان و پایان مزخرفش مث چی پشیمون شدم الان هم اکانت ۸۰۰ هزار تومنی مونده رو دستم هیشکی ام نیس بخرتش واقعا از کارم پشیمونم
اگه واقعی نمره بدن مخصوصا تو ایران ک اینقد بازیا گرونه ادم سمت همچین مزخرفاتی نمیره
ایشون اومدن والهالا رو با ویچر ۳ مقایسه کردن و گفتن والهالا در حد ویچر ۳ جذابه ک اصلا اینطوری نبود برا منی ک بالای ۴۰۰ ساعت ویچر زدم و حتی پلاتش کردم
تو ویچر کلی میشه بیلد ساخت از بازی لذت برد هر پلی ترو با ی پلی ترو دیگه ت با انتخاب هایی ک میکنی متفاوته
ولی والهالا چی داشت ن میشد بیلد ساخت
ن انتخاب ها زیاد تاثیر انچنانی ایی داشت ک ادم و برای دومین بار بازی کردن ترغیب کنه ن داستان شاخ و درگیر کننده ایی داشت
مبارزات هم ک تو سه ساعت اول خسته کننده میشد
کلا یا باید ار یک بزنی تو بازی یا ار دو هیچ گونه خلاقیتی تو مبارزات والهالا نبود
با ی سری ابیلیتیه مزخرف ک بیشتر مواقع باگ میشد
ینی مزخرف ترین تجربه گیمینگم بود والهالا بعد از ۱۷ سال گیمر بودن
دوست عزیز گیمفا بیشتر به خاطر اینکه این کار میکنتد که خیلی به متا وابسته است هرکی فکرمیکنه متای ۷۰ ی بازی مضخرفه ولی در اصل نه عنوان هایی مثل اسپک که داستانی داشت که هیچ بازی نتونست پای برسه دایینگ لایت که خلاقیت خلاص تو گیم پلی بود ولی آخر متای ۷۰ گرفتند ولی این متا مهم نیست بلکه مهم تجربه شخصه که این دو عنوان شاهکار در آورده اند
من دو ساعت اول بازی رو تو یوتیوب دیدم . متاسفانه pc یم نمیکشه اجراش کنه 😥 . بشدت مجذوبش شدم . یکم دوربین بازی اذیت میکنه . تعدادی باگ دیدم و آنچنان هم حس ترس رو القا نمیکنه . اگه یکم بیشتر روش وقت میذاشتند و ایده های بهتری به بازی اضافه میکردن حتی میتونست متای بالای ۹۰ بگیره .
بله باهاتون موافقم ولی بنظرم ارزش تجربه رو داره.
آقا قبل از اینکه تو این پست بخواهید همدیگر را تیکه و پاره من یه چیزی بگویم.
خدای این ژانر متا ۸۹ گرفته.
یه خورده به اون متا مشکوکم.
آخه سایت های بزرگ همه ۸ و ۹ یا نهایتا ۷ داده اند اما یه سری رسانه های کوچک نمره خیلی پایینی داده اند .
من که هیچ جوره نمی توانم این موضوع را هضم کنم.
نمره گیم اسپات رو هیچوقت در نظر نگیر
چه وقتی نمره بالا میده چه وقتی یه بازی رو میکوبه
کلا اینو بدون که too much water
این از این
نمره میانگین همیشه نزدیک ترین چیزیه که کیفیت یه اثرو نشون میده
حالا بازم اگ نمره میانگین رو قبول نداری میتونی یه رسانه معتبر رو واس خودت مرجع قرار بدی
یا یه منتقد معتبر
من خودم اقای اندی مک کارا تا قبل اینکه بازنشسته شه محبوبترین منتقدم بود ولی الان کسری کریمی طار رو قبول دارم
از رسانه هام گیم اینفورمر یا گیمینگ بولت یا گیم رادار و ای جی ان اکثرا میانه رو ان و ادیتورهاشون واقعا کاربلدن
تصحیح میکنم
اندی مک نامارا
سایت های کوچک 😐 تا کی میخواید خودتونو گول بزنید؟
سایت فن بوی استیور بهش ۷۵ داده سایتی که به ۹۹% بازی های ایکس باکس بالای ۸۰ تا ۱۰۰ میده
Game Revolution 70
TrueAchievements 70
IGN France 70
Pure Xbox 60 این که برای خودتونه
Trusted Reviews 60 اینم کوچیکه؟
DualShockers 55 اینم کوچیکه؟
Attack of the Fanboy 50 اینم کوچیکه
Metro GameCentral 40 این دیگه خیلی کوچیکه
Guardian 40
و …
فقط سایت هایی که اسمشون ایکس باکس هستش بهش نمره بالا دادن بقیه روی همین حدودها میچرخه
اکانت جدیدت مبارک محمدرضا ایکس باکس وان
خب پس با توجه به نقد جناب زاهدی عزیز اگر فرصتش پیش اومد حتما تجربه میکنم.
ارزوی تجربشو دارم
تبریک به مایکروفنا
همه چی عالیه
دوربینش خیلی متفاوته تکراری نیست
خب برو روی ایکس باکست تجربش کن 🙂
داداش این دوربین ۱۸ سال پیش مود بود 😐 بعد فیزیک راه رفتنشم خیلی خشکه با رزیدنت‌اویل۱ریمیک فرقی نداره دختره هم کپی کلر ردفیلده فقط موضوع داستان جذابه
ایول پس بلوبر بازم یه بازی خاص ساخته
هایپ شدم:-D
منم همینطور
من از این بازی متنفرم:-|
نمیدونم فقط مشکل منه یا خیلیا این مشکلو دارن ولی من الان به گروه ها و ریپلای هام دسترسی ندارم و وقتی میرم تو پروفایلم فقط صفحه ی اصلی و مشخصاتم هستن
بله منم همین مشکلو دارم
اره منم اینجوریم
من دیروز اینجوری بودم الان دیدم درست شده.
مرسی بابت نقد. با نقد فهمیدم که بی درنگ باید سراغ تجربش برم. بلوبر گل کاشته :yes:
نقد اگر بهش۱ هم میداد تو همین کامنتو میزاشتی :rotfl: نمره هم کیلویی بالا دادن امثال تو خوششون بیاد
نقدم نمیشد شما چاره ای نداشتی جز بازی کردن این شاهکار ترسناک تاریخ گوتی ۲۰۲۱ و بهترین بازی جهان :rotfl: :rotfl:
دقیقا :rotfl:
گیم پس خداس
من خودم سونی ندارم
کاشکی سونی هم پی اس نو شو مث گیم پس کنه
آدم وقتی بازی های اکس باکسو میبینه بجای اینکه جذب بشه به اکس باکس خیالش راحت میشه که خرید ps5 انتخاب درست بوده حتی xbox one هم اولاش با بازی هاش منو جذب میکرد ولی سری ایکس کلن چیزی نداره جذبمون کنه یادمه titanfall و sunset overdrive و کوانتوم بریک خیلی خفن بنظر میومدن حتی بازی های کنسل شده اونا هم باحال بنظر میومد اما الان هیچ کلن یه هیلو داشتن که با گیمپلی اون روزش نا امیدمون کرد
بازی های بزرگش که هنوز عرضه نشدن 😐
بله موافقم با شما اصلا بازی جذابی برای لانچ نداشت ولی خب بزودی با عرضه بازی های انحصاریش این مشکل هم حل میشه.
نا امیدمون کردن نه، نا امیدم کرد.من و خیلی های دیگه بعد از تاخیر بازی بهش امیدوارتر هم شدیم.پس جمع نبند.
:rotfl: :yes: دو خط اول کامنتت عالی بود
بزار مایکروفنا هم با ناوشکنشون خوش باشن 😀 حرفت حقیقت محض بود
باید منتظر هل‌بلید باشی اگه دوست داری
لطفا شایعه پخش نکنید ! انحصاری شدن تمام بازی های بتسدا هنوز قطعی نشده ! هر موقع قطعی شد باهاش پز بدید !
داداش همین که روز عرضه مفتی رو گیمپس میزنی خودش یه مزیت بزرگه
کل بازی های جهان بد ، فقط لست خوبه.
ببخشید این کامنتم ریپلای برای کامنت اقای soheil هست.
بازی های بزرگش از سال ۲۰۲۲ عرضه میشوند و خب بله این ضعف بزرگی برایش بود اما با خرید استودیو ها سعی کرد این ضعف رو پوشش بده و داره رو به جلو حرکت میکنه.
به به.
عجب شاهکاریه.
منی که ps5 دارم تصمیم گرفتم برم سری ایکس بگیرم
اکثر سایتای مهم و خیلی سخت گیر حداقل همین ۸ یا حتی ۹ دادن، حالا چرا سایتای ناشناخته و کوچیک نمره های پایین و عجیب غریب دادن، خیلی خیلی مشکوکه، و یه فطعا چیزی این وسط درست نیست.
دوستان بازیش عالیه داستان خفن گرافیک خوب Dual-Reality …اصلانم افت فریم ندیدم خیلی روون اجرا شد البته با گرافیک ۱۰۷۰ اونایی ک اهل اینجور بازیان حتما نصبش کنن به حرف یه عده ک فقط تو عمرش استراتژیک بازی کرده یا ps فنه و میگه بدرد نمیخره نکنید برید بازی کنید حالشو ببرید.
نمره خوبی دادین
بر اساس تجربه خودم بگم که ۴ ساعت تجربش کردم.
گرافیک بازی عالیه واقعا.صداگزاری فوق العادست.داستان عالیه.
مشکلات فنی اصلا زیاد نیست و معدوده و اسیبی به بازی نمیرسونه.حس ترس کاملی القا میکنه و حتما با هدفون تجربش کنین.
من بهش ۹ میدم.اولای بازی داستان میتونست بهتر باشه اما کم کم درگیر میکنه ادمو.
حتما پیشنهاد میکنم.
روی سری ایکس خیلی عالی اجرا میشه جز صحنه های معدود
چقدر برای این بازی انتظار کشیدم بعدش بازی طوری عرضه شد که با رزولوشن HD با کیفیت Low هم کامپیوترم به زور بالاش میاره ، بلوبر با این بهینه سازیش ر#@ده ، از استریم هایی هم که از بازی دیدم محیط و موسیقی و داستان همون طور که انتظار داشتم عالی هستن و ایده دو جهان خیلی عالی از اب در امده است ولی روند بازی خیلی کند هست و حس ترس ان طور که باید القا کنه نیست
با این که فن سونیم ولی همیشه واقعیتو میگم راجب این باازی بنظرم بازی خوبیه وایده های خوبی داره ولی واقعیت اینه نمیتونه کسیو متقاعدکنه بره بخاطرش xsxرو بخره و بنظرم مایکروسافت به انحصاری های بیشتری واسه جلب مشتری ها به سمت xsxنیاز داره در حال بنظرم هیچ دلیلی واسه خریدxsxنیست وقتی همه بازیاش روی pcهم قابل اجراس..این بازی هم مبارک فن های عزیز مایکروسافت امیدوارم لذتشو ببرن مخلصشونم هستم…
این وسط بهم پریدن هاتون یاداوری کنم
ps4 تو این چند ماه از جمع اکسباکس سری اکس و اس و کل اکس وان ها کل اکس باکس۳۶۰ و اورجینال بیشتر فروخته
ps5 که آمارش بماند :rotfl: :rotfl: :rotfl:
حالت خوشه؟؟؟ تمام ایکس باکس های تاریخ با احتساب ارجینال بیش از صد و پنجاه ملیون دستگاه شده…. اون وقت کل پلی استیشن تو این چندماه پنج ملیون فروخته… معلومه….قشنگ معلومه…. داری هیت می کنی… اخه چرا؟؟؟؟
سونی سلطانه
به نظرم به عادلانه‌ترین شکل ممکن نمره داده شده
مرسی مصطفی جان
واقعا متای ۷۵ خیلی کمتر حق این بازی بوده و مظلوم واقع شده
کما این که به layers of fear هم کمتر حقش نمره دادن …
واقعا موافقم
البته این اولین بار نیست در حق یه بازی ظلم میشه متاکریتیک همیشه نمره های درستی بنظر من به بازی ها نمیده.
با تشکر و خسته نباشید
کاش ناشرها اینقدر این مشکلات فنی رو دست کم نمیگرفتن
طبیعیه اکثرا به نمره نگاه کنن برا تشخیص خوب و بد بودن بازی اما دقت کنید انتظار منتقد ها با انتظار مردم متفاوته مثلا خیلی از متای فیلم ها پایینه ولی میبینی ازشون لذت میبری و جالبه نمره مردمی بهش تو imdb بالاست پس با این جنگ و دعوای کنسولی و فن بوی بازی لذت بازی کردنو از خودتون نگیرید
کاری با متای بازی ندارم بازی silent hill the room نمرش ۷۶ بود یا home coming شصتو خورده ای با هر دو
تا هم خیلی حال کردم . خلاصه لذت بازی کردن تو متا نیس جان اصغر 😀 … اونم این چند وقت ک بازی ترسناک
روانشناختی خیلی کم شده
نمره ۷۰ (۷) برای بازی عادلانه هست . کشش لازم نداره . زیادی روانشناسی و فلسفی هست . هیجان کم . گرافیک فنی متوسط .
اقا موسیقی شاهکاره و اشاره نکردید قطعا نیم تا یک نمره باید برید بالا برای این موسیقی
چقدر بخش کامنتای این مقاله چرت بود .
دو نفر بازی رو تجربه نکردن یه ذره حرف حساب بزنن . عناصری که براشون جذاب بوده در این بازی رو شرح حال کنن .
هنوز نفهمیدن اینجا همه یه خانواده ایم .