همان شاهکار در یک نسل بالاتر | بررسی نسخه Devil May Cry 5: Special Edition

نوشتن بررسی دوباره برای یک بازی که در نسل قبلی عرضه شده و دوباره در نسل بعد عرضه می شود همین طوری هم کار سختی است چه برسد به این که فاصله دو بازی در حد چند سال هم نباشد و تقریبا به هم نزدیک باشند. در واقع خلاصه ی چنین نقدی می شود این که ببینیم بازی از نظر گرافیک چه تغییری کرده است و یا مثلا چه موارد و دی ال سی هایی به آن اضافه شده اند وگرنه در سایر موارد توضیحات و اطلاعات همان است که در نقد نسخه اصلی بوده است. بعد از عنوان DMC: Devil May Cry استودیو نینجا تئوری و پس از چند سال کم کم زمزمه هایی مبنی بر ساخت نسخه پنجم این ابر فرنچایز به گوش می رسید و سرانجام بازی جدید با نامDevil May Cry 5  با یک نمایش بی نظیر معرفی شد. بازی  Devil May Cry 5 که مانند همیشه در ژانر Hack and Slash قرار  دارد ابتدا در سال ۲۰۱۹ و نسل هشتم توسط کپکام برای Playstation 4 ,XboxOne و PC عرضه گردید و حالا در آغاز نسل نهم نسخه Special Edition این بازی برای کنسول های پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس عرضه گردیده است. در این مطلب قصد داریم تا نگاهی به همین نسخه نسل نهمی Devil May Cry 5 داشته باشیم و ببینیم این بازی پیشرفتی نسبت به نسخه نسل ۸ داشته است یا خیر. پس در ادامه مقاله بررسی نسخه نسل نهمی Devil May Cry 5 که پسوند Special Edition  را دارد با گیمفا همراه شوید.

اگر بخواهم کاملا با شما عزیزان رو راست باشم باید بگویم اگر در نسل هشت این بازی را داشته اید و تجربه کرده اید، زیاد تصمیم خوبی نیست که باز هم آن را در نسل نهم بخرید (زیرا می توانید ورجیل را هم به صورت یک دی ال سی بخرید که حتما این کار را بکنید زیرا لازم است که این بازی را با ورجیل هم تجربه کنید) ولی خب اگر از نظر مالی مشکلی ندارید و چند برابر سریعتر بارگذاری شدن و ثبات اجرا و موارد فنی برایتان خیلی مهم است، می توانید نسخه Devil May Cry 5: Special Edition را هم بخرید. اما، اما اگر در نسل هشتم این بازی را تجربه نکرده اید، خوب بدانید که Devil May Cry 5: Special Edition هرگز و هرگز عنوانی نیست که به هیچ بهانه ای آن را از دست بدهید. حتی اگر اصلا این سری را نمی شناسید و به سبک هک اند اسلش علاقه ندارید، Devil May Cry 5: Special Edition ا باید بخرید و تجربه کنید زیرا عنوانی است که شما را عاشق این سبک می کند و بهترین نسخه برای آشنایی با این سری است.

از نظر داستانی که خب احیانا انتظار نداشتید نسخه نسل نهمی تغییری بکند؟! اگر برگردید احتمالا منتقدی پیدا می کنید که برای این نمره کم کرده باشد که چرا نسخه نسل نه همان داستان نسل ۸ را دارد‌‌!! از لحاظ کلی باید بگویم داستان این بازی به معنای واقعی زیباست و چیزی که آن را ارزشمندتر هم می کند ابن است که علاوه بر داستان زیبا، روایت داستان نیز بسیار حرفه ای و هیجان انگیز انجام می گیرد و داستان بازی با صحنه ها و کات سین هایی با کارگردانی بی نظیر و یک ریتم مناسب و جذاب که آن را هر لحظه داغ داغ نگاه می دارد روایت می شود. داستان و روایت و شخصیت پردازی در عنوان Devil May Cry 5 نماد کاملی از یک بازی داستان محور شاهکار است که بازیباز را با تمام روح و قلبش به درون بازی می کشد و او را محو دنیای بازی می کند تا هرگز گذر زمان را احساس نکند و قدم به قدم با داستان و به قصد درک بیشتر آن در بازی پیشروی کند. داستان بازی نه ذره ای بیهوده کش می آید و خسته کننده می شود و نه شما را بی پاسخ باقی می گذارد. از پیچش های داستانی به موقع گرفته تا شخصیت های بسیار قدرتمند و عمیق، همه و همه به بهترین شکل در دل داستان Devil May Cry 5 جای گرفته اند و لحظه لحظه بازیباز را به ادامه بازی و فهمیدن بیشتر داستان و اتفاقات پیش رو ترغیب می کند. دیالوگ های بازی بسیار عالی و مفید و کاملا “DMC گونه” هستند و نقش بسیار مهمی در درک رابطه بین شخصیت ها برای بازیباز ایفا می کنند و این موضوع با صداگذاری عالی شخصیت های بازی که در بخش مربوط به آن صحبت خواهیم کرد، بسیار پررنگ تر هم می شود و سبب می شود تا هر چه بیشتر در دنیای بازی غرق شویم. همان طور که در بررسی نسخه اصلی خدمت شما عرض کرده بودم  “وقایع داستانی بازی هفت سال بعد از اتفاقات نسخه چهارم سری رقم می خورد که شخصیتی به نام “V” به دفتر دویل می کرای می رود تا دانته را برای رسیدگی به چندین حمله شیطانی که در نقاط مختلف رخ داده است استخدام کند.در همین حین، Nero هم درون یک ون (با علامت نئونی Devil May Cry که دانته به او واگذار گرده است) و به همراه شخصیتی مونث به نام Nico (نیکو یک مهندس و نوه زنی است که قبلا دو سلاح دستی محبوب و مشهور دانته را برای وی ساخته است) کسب و کار و آژانس شکار شیاطین خودش را راه انداخته است.

در Devil May Cry 5: Special Edition شخصیت ورجیل به عنوان یک شخصیت قابل بازی کامل به این نسخه اضافه شده است و در نسخه های پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس و اس قرار دارد ولی در نسخه پی سی و پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان بازیبازان ورجیل را به عنوان یک دی ال سی خریدنی دریافت می کنند. دقت کرده اید که این همیشه حربه و تاکتیک سازندگان این سری است که ورجیل را نگه دارند تا بعد وی را با یک نسخه جدید و ریمستر و .. به بازی اضافه کنند که اتفاقا کار جالبی هم هست زیرا ورجیل همیشه یک تغییر بزرگ را با استایل جذاب و شمشیر مرگبار خود به بازی می آورد.

در ادامه اتفاقاتی می افتد که دانته و نرو و V به هم می رسند و گذرشان به یک شیطان بی نهایت قدرتمند به نام Urizen می افتد و وقایع بازی دنبال می شود”. همه چیز در داستان و روایت آن در جای خود قرار دارد و یک مثال کامل از همراهی داستان و گیم پلی و تنیده شدن این دو در هم را در بازی شاهد هستیم و هر کدام بر دیگری اثر مثبت می گذارند و نتیجه آن، لذت بردن بازیباز از لحظه لحظه بازی می شود. شخصیت های بازی فوق العاده جذاب و عمیق و پرداخت شده هستند و بازیباز به راحتی آن ها را درک کرده و با آن ها ارتباط برقرار می کند و آن ها را دوست می دارد یا از آن ها متنفر می شود. شخصیت دانته و Nero و V و Nico و…. به معنای واقعی خاص و بی نظیر هستند و در واقع همانی هستند که از شخصیت های یک بازی دویل می کرای انتظار داریم. البته شاهد حضور شخصیت های محبوب دیگری مثل Lady و Trish هم هستیم ولی خب خیلی زیاد به آنها پرداخته نمی شود که انتظاری هم غیر از این نیست زیرا بازی خودش ۳ شخصیت اصلی خیلی خیلی مهم دارد که به بهترین شکل پرداخت شده اند. حتی برای کسانی که اصلا آشنایی با این سری ندارند هم شخصیت ها کاملا قابل لمس و عالی هستند و بازیباز خیلی زود آنها و خصوصیات و روحیاتشان را می شناسد. در حقیقت باید این طور بگویم که تمام شخصیت های داستان، بسیار شخصیت پردازی عمیقی دارند و “انگیزه ها و دغدغه هایشان” کاملا برای بازیباز توضیح داده می شود و قابل پذیرش و منطقی است، حتی برای بازیبازان جدید. داستان بازی و نوع روایتش و ترتیب نشان دادن وقایع و حقایقی که در اواسط و اواخر داستان برایتان رو می شود شما را شگفت زده خواهد کرد و واقعا لذت می برید. کلی شخصیت مختلف و اتفاقات گوناگون را خواهید دید و از داستان و روایت شاهکار آن لذت خواهید برد و تازه سورپرایز هم می شوید. از نکات خوبی که سازندگان بازی در جهت آشنایی با داستان بازی برای افرادی که اولین بار است با این سری آشنا می شوند قرار داده اند، یک فیلم کامل و عالی از تاریخچه داستانی عناوین این فرنچایز به ترتیب زمانی است که چیزی شبیه “آن چه گذشت” بوده و داستانی کوتاه از هر بازی این سری تا امروز را بر اساس ترتیب زمانی نسخه ها بازگو می کند و در واقع می گوید چه شد که به Devil May Cry 5 رسیدیم.

کیفیت Devil May Cry 5 زمانی که در نسل هشتم منتشر شد نشان از آن داشت که کپکام بعد از موفقیت رزیدنت اویل، راه درست و صحیح را برای فرنچایز Devil May Cry نیز پیدا کرده است و با توجه به موفقیت این بازی اصلا بعید و دور از ذهن نبود که شاهد انتشار نسخه Devil May Cry 5: Special Edition در نسل جدید باشیم، آن هم وقتی همه ی شرکت ها دارند همین کار را می کنند و مخصوصا با وجود شخصیت ورجیل که کپکام همیشه در چنته دارد و در جیبش نگه می دارد تا یک ورژن جدید را هم با او عرضه کند. نسخه یDevil May Cry 5: Special Edition  بدون شک بزرگترین و جذاب ترین و باکیفیت ترین عنوان این فرنچایز محبوب و بی نظیر است که تاکنون خلق شده و این بازی موفق شده است تا به تمامی انتظارات طرفداران پاسخ مثبت دهد.

برویم سراغ موسیقی و صداگذاری. از زمان نخستین نسخه تا امروز یک چیز کاملا مبرهن شده است و آن هم این است که هیچ موسیقی مثل متال نمی تواند روی این بازی و این سری بنشیند و این قدر با آن منطبق و هماهنگ باشد و با روح فرنچایز تطابق داشته باشد. در واقع متال موسیقی ذاتی سری دویل می کرای است. موسیقی های بازی تماما قطعات عالی موسیقی متال و هوی متال هستند که شنیدن آنها همراه گیم پلی پرسرعت و هیجان انگیز بازی، هیجان آن را چند برابر می کند و موسیقی متال کاملا با آن همخوانی دارد. قطعات فوق العاده زیبایی در ساندترک بازی وجود دارند که بسیار جذاب و تحریک کننده هستند. موسیقی سری Devil May Cry  عشق و خوراک متال بازها بوده و هست و در واقع این سری بدون موسیقی متال اصلا نامش دیگر Devil May Cry نمی شود و یک فرنچایز دیگر است! از همان شماره های اول این سری یکی از دلایل اصلی که من را بدجوری عاشق این سری کرد موسیقی های متال سنگین و فوق العاده آن بود. البته همان طور که قبلا نیز گفته ام “علاقمندان به موسیقی متال در همه جای دنیا و مخصوصا در کشورمان بسیار بسیار بسیار کم تعداد هستند و شاید از شنیدن این موسیقی ها به هیچ وجه خوششان نیاید، حال به هر دلیلی از مذهبی گرفته تا دیگر موارد. در واقع از آن جایی که بسیاری در همان حالت عادی و به تنهایی، موسیقی هوی متال را عجیب و شیطانی و … می دانند، قرار داشتن این نوع موسیقی را در بازی مثل Devil May Cry 5 با موضوع شیطان و فرشته و شیطان خوب و…  را دلیلی برای انتقاد از بازی می دانند که البته درست یا غلط بودن ادعاهای آن ها اصلا مشخص نیست و کاملا نسبی است، زیرا شخصی مانند بنده عاشق موسیقی متال و گیم پلی خشن و مرگبار هستم و عده ای نیز در مقابل آن جبهه می گیرند.” در بازی Devil May Cry 5: Special Edition و در زمینه صداگذاری نیز شاهد بالاترین کیفیت ممکن هستیم و صداگذاری تک تک شخصیت ها و صداهای محیطی و سلاح ها و … با حداکثر کیفیت ممکن انجام پذیرفته است تا شاهد یک بازی “کاملا” بی نقص در این بخش باشیم. صداگذاری های محیطی بازی مانند صدای سلاح های مختلف هنگام مبارزه و انواع صداهای دیگر در بهترین کیفیت قرار داشته و بازیباز را کاملا راضی می کنند.

در خصوص کلیت گرافیکی بازی در نسل نهم باید بگویم Devil May Cry 5: Special Edition از نظر زیباتر بودن برتری خیلی خاصی بر نسخه نسل هشت ندارد بلکه از لحاظ بارگذاری و اجراست که تفاوت وحشتناک دو نسل رقم می خورد. در واقع ار لحاظ بصری بازی بسیار بسیار راحت تر و با زمان لود کمتر روی کنسول های نسل جدید اجرا می شود. به عنوان مثال یک ماموریت که لود شدن آن روی پلی استیشن ۴ حدود ۲۲ ثانیه طول می کشید بر روی کنسول پلی استیشن ۵ تقریبا در زمان ۴ تا ۵ ثانیه بارگذاری می شود.  یعنی می شود گفت کنسول های نسل نهم حدود ۵ برابر زودتر بازی Devil May Cry 5 را بارگذاری و اجرا می کنند. همچنین بازی از لحاظ ثبات فریم روی کنسول های نسل جدید بهتر عمل می کند که خب طبیعی هم هست. نسخه  اصلی بازی در نسل هشتم چه از لحاظ گرافیک فنی و چه هنری یک بازی فوق العاده بود و حالا این فوق العاده بودن به نسل نهم آمده است آن هم با قدرت و سرعت اجرای چند برابر بیشتر و نرخ فریم بالاتر که واقعا خوش آیند است. بازی Devil May Cry 5: Special Edition از قابلیت هایی مثل Ray Tracing و پشتیبانی از نرخ فریم ۶۰ و کیفیت ۴K برای پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس نیز برخوردار است.

صداگذاری شخصیت های بازی اعم از اصلی و فرعی نیز بسیار قدرتمند و جذاب است و صدای هر کدام از آنها کاملا با ظاهر و رفتار و خصوصیات شخصیتی و حتی حالات مختلفشان همخوانی دارد. دانته مانند همیشه همان حالت بی خیال و ریلکس را دارد که خیلی راحت و پر از طنز و کنایه صحبت می کند و دلش می خواهد تنها باشد و برای دشمنان و باس ها کری می خواند و اصطلاحا لاتی حرف می زند. شخصیت  Nero هم که به نوعی انگار همان دانته است منتهی در دوران جوانی دانته که خیلی کله شق تر بود. شخصیت V صداگذاری بسیار مرموزی دارد و بسیار شمرده تر و منظم تر و شیک تر حرف می زند و به بهترین شکل ممکن صداگذاری وی انجام شده است. همچنین در این نسخه که شخصیت ورجیل به بازی اضافه شده است شاهد کیفیت صداگذاری عالی وی هستیم که در سطح دیگر شخصیت های اصلی و فرعی بازی عمل کرده است و شاهد بالاتربن کیفیت در این زمینه هستیم. صداگذاران دیگر شخصیت های بازی  اعم از Nico و تریش و لیدی نیز به بهترین شکل از پس صداگذاری شخصیت های خود بر آمده اند و بک بازی بسیار با حداکثر کیفیت را در این زمینه شاهد هستیم.

همانند هر بازی شاهکار هک اند اسلش، گیم پلی و مبارزات، قلب تپنده این بازی هستند و به واقع اگر بخواهیم عناوین هک اند اسلش را از لحاظ سرعت مبارزات و قابلیت خلق کمبوهای مختلف رده بندی کنیم بی شک Devil May Cry 5: Special Edition  یکی از چند بازی برتر تاریخ هک اند اسلش و بهترین نسخه این فرنچایز تا امروز محسوب می شود. در بخش گیم پلی و مبارزات بازی باید به این نکته نیز اشاره کرد که با این که گیم پلی Devil May Cry 5 کاملا بر اساس مبارزات سریع و دکمه زدن های مداوم و حلق کمبوهای پشت سر هم بنا شده است اما هرگز یک بازی که در آن کورکورانه دکمه ها را بزنید نیست و باید استراتژی داشته باشید، زیرا که دشمنان از حملات بسیار مختلف استفاده می کنند و با استفاده از هوش مصنوعی بالای خود، تاکتیک های گوناگونی را اتخاذ می کنند و به نوع مبارزه شما واکنش نشان می دهند

می رسیم به گیم پلی نسخه نسل نهمی که در واقع به جز اضافه شدن یک شخصیت جدید (که البته خیلی بیشتر از فقط یک شخصیت است زیرا ورجیل است‌!) که خب کاملا استایل فوق العاده ی خود را به بازی آورده است، دیگر شخصیت ها و کلیت گیم پلی بازی از نظر المان ها و مکانیک ها تغییری نکرده اند. البته خب تغییر گرافیک فنی در بازی و نرخ فریم بیشتر و باثبات تر و همچنین قدرت بارگزاری چند برابر سریع تر قطعا روی گیم پلی هم تغییر گذاشته اند و آن را کلی لذت بخش تر کرده اند که در این مورد در بخش توضیحات گرافیکی صحبت خواهیم کرد. در خصوص توضیحات گیم پلی از آنجایی که قبلا به طور کامل و ریز به ریز آنها را برای شما شکافته ام، در خیلی از موارد گریزی به آن توضیحات می زنیم که اگر کسی برای بار اول دارد نقد این بازی را می خواند هم کاملا در مورد گیم پلی اطلاع پیدا کند.  در Devil May Cry 5: Special Edition شخصیت ورجیل به عنوان یک شخصیت قابل بازی کامل به این نسخه اضافه شده است و در نسخه های پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس و اس قرار دارد ولی در نسخه پی سی و پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان بازیبازان ورجیل را به عنوان یک دی ال سی خریدنی دریافت می کنند. دقت کرده اید که این همیشه حربه و تاکتیک سازندگان این سری است که ورجیل را نگه دارند تا بعد وی را با یک نسخه جدید و ریمستر و .. به بازی اضافه کنند که اتفاقا کار جالبی هم هست زیرا ورجیل همیشه یک تغییر بزرگ را با استایل خود به بازی می آورد. در خصوص کلیت گیم پلی عنوان Devil May Cry 5: Special Edition باید بگویم همانند هر بازی شاهکار هک اند اسلش، گیم پلی و مبارزات، قلب تپنده این بازی هستند و به واقع اگر بخواهیم عناوین هک اند اسلش را از لحاظ سرعت مبارزات و قابلیت خلق کمبوهای مختلف رده بندی کنیم بی شک Devil May Cry 5: Special Edition  یکی از چند بازی برتر تاریخ هک اند اسلش و بهترین نسخه این فرنچایز تا امروز محسوب می شود. در بخش گیم پلی و مبارزات بازی باید به این نکته نیز اشاره کرد که با این که گیم پلی Devil May Cry 5 کاملا بر اساس مبارزات سریع و دکمه زدن های مداوم و حلق کمبوهای پشت سر هم بنا شده است اما هرگز یک بازی که در آن کورکورانه دکمه ها را بزنید نیست و باید استراتژی داشته باشید، زیرا که دشمنان از حملات بسیار مختلف استفاده می کنند و با استفاده از هوش مصنوعی بالای خود، تاکتیک های گوناگونی را اتخاذ می کنند و به نوع مبارزه شما واکنش نشان می دهند. ساختار و نوع طراحی مراحل در Devil May Cry 5 مانند بازی های قبلی است و شاید فقط بشود گفت نسبت به عناوین گذشته “مقدار خیلی کمی” بازتر و آزاد تر است، اما به هیچ عنوان فکر نکنید که با یک بازی جهان آزاد یا حتی نیمه جهان آزاد طرف هستید زیرا این عنوان همچنان یک هک اند اسلش خطی است. نوع طراحی و چینش مراحل بسیار عالی و فوق العاده هستند و شاهد انواع مراحل مختلف در خیابان های ویران شده و داخل ساختمان ها و درون برج های شیطانی و… در بازی هستیم که باعث می شود اصلا دلزده و خسته نشوید. جالب است که نوع طراحی مراحل و رنگ بندی آنها در بخش های زیادی از بازی با دانته، شبیه به نسخه های اول و دوم سری است و برای من مقداری یادآور آن عناوین خاطره انگیز است.

از زمان نخستین نسخه تا امروز یک چیز کاملا مبرهن شده است و آن هم این است که هیچ موسیقی مثل متال نمی تواند روی این بازی و این سری بنشیند و این قدر با آن منطبق و هماهنگ باشد و با روح فرنچایز تطابق داشته باشد. در واقع متال موسیقی ذاتی سری دویل می کرای است. موسیقی های بازی تماما قطعات عالی موسیقی متال و هوی متال هستند که شنیدن آنها همراه گیم پلی پرسرعت و هیجان انگیز بازی، هیجان آن را چند برابر می کند و موسیقی متال کاملا با آن همخوانی دارد. قطعات فوق العاده زیبایی در ساندترک بازی وجود دارند که بسیار جذاب و تحریک کننده هستند. موسیقی سری Devil May Cry  عشق و خوراک متال بازها بوده و هست و در واقع این سری بدون موسیقی متال اصلا نامش دیگر Devil May Cry نمی شود و یک فرنچایز دیگر است! از همان شماره های اول این سری یکی از دلایل اصلی که من را بدجوری عاشق این سری کرد موسیقی های متال سنگین و فوق العاده آن بود.

در گیم پلی بازی Devil May Cry 5 شاهد حضور Nero به عنوان یک مبارز بسیار قدرتمند هستیم که با استفاده از شمشیر و دست مکانیکی او که قابلیت عوض کردن آن را دارد (در بازی می بینید چرا دست او عوض می شود) باید دشمنان را قلع و قمع کنیم. همراه Nero نیز شخصیت Nico را مشاهده می کنیم که به نوعی یک متخصص تجهیزات و تکنولوژی است و در ساخت سلاح های جدید و ارتقاها و خرید آیتم ها می تواند به Nero و البته در ادامه به همه شخصیت ها کمک کند. همچنین شخصیت مرموز V را داریم که چیزی در موردش نمی گویم و فقط بدانید که روش مبارزات او کاملا مثل بازی Folklore است. نهایتا هم Dante افسانه ای و نماد این سری را داریم که مثل همیشه شخصیتی بی نظر و بی نهایت خوش تیپ و کله شق است حتی با این که سالخورده تر شده است. سیستم مبارزات او هم که دقیقا مثل همیشه بی نظیر است. ورجیل هم که به این نسخه اضافه شده است با همان ظاهری که در نسخه پنجم به عنوان شخصیت غیر قابل بازی دیده بودیم حضور دارد با همان شمشیر یاماتوی بی نظیر و قدرتمندش و کت بلند آبی اش و سرعت بسیار بالایش در مبارزات و حرکت کردن که ویژگی اصلی او در نبرد هستند. شخصا همان طور که در نقد نسخه اصلی خدمت شما عرض کرده بودم وجود ۳ شخصیت قابل بازی برای یک بازی هک اند اسلش یا ساعات بازی استاندارد مقداری بیش از حد است و هنوز تا می خواهید گرم شوید شخصیت عوض می شود و گیم پلی V هم کاملا مثل فولکلور است یعنی خودش حمله نمی کند و ۳ روح مختلف را می فرستد برایش حمله کنند و یک جورهایی با این که خیلی جذاب است ولی دویل می کرای نیست. در واقع V با این که داستان بی نظیری دارد و سورپرایزتان می کند ولی برای گیم پلی لازم نبود و بهتر بود همان Nero و دانته را در گیم پلی داشتیم و V فقط در داستان بود. شاید سازندگان این کار را کرده اند تا بازی از نسخه ۴ متفاوت شود ولی خب شاید شما هم در طول بازی این حس من را داشته باشید که انگار می خواهید زود مراحل V تمام شود و دوباره به دانته یا Nero برگردید.

شخصا همان طور که در نقد نسخه اصلی خدمت شما عرض کرده بودم وجود ۳ شخصیت قابل بازی برای یک بازی هک اند اسلش یا ساعات بازی استاندارد مقداری بیش از حد است و هنوز تا می خواهید گرم شوید شخصیت عوض می شود و گیم پلی V هم کاملا مثل فولکلور است یعنی خودش حمله نمی کند و ۳ روح مختلف را می فرستد برایش حمله کنند و یک جورهایی با این که خیلی جذاب است ولی دویل می کرای نیست. در واقع V با این که داستان بی نظیری دارد و سورپرایزتان می کند ولی برای گیم پلی لازم نبود و بهتر بود همان Nero و دانته را در گیم پلی داشتیم و V فقط در داستان بود. شاید سازندگان این کار را کرده اند تا بازی از نسخه ۴ متفاوت شود ولی خب شاید شما هم در طول بازی این حس من را داشته باشید که انگار می خواهید زود مراحل V تمام شود و دوباره به دانته یا Nero برگردید. حالا که در این نسخه نسل نهمی، ‌شخصیت ورجیل را داریم با خودتان می گویید کاش لااقل وقتی بازی قرار بود ۳ شخصیت داشته باشد به جای V شخصیت ورجیل را داشتیم ولی خب همان طور که کمی قبل تر هم اشاره کردم می دانید که این همیشه حربه و تاکتیک سازندگان این سری است که ورجیل را نگه دارند تا بعد وی را با یک نسخه جدید و ریمستر و .. به بازی اضافه کنند که اتفاقا کار جالبی هم هست زیرا ورجیل همیشه یک تغییر بزرگ را با استایل خود به بازی می آورد

حالا که در این نسخه نسل نهمی، ‌شخصیت ورجیل را داریم با خودتان می گویید کاش لااقل وقتی بازی قرار بود ۳ شخصیت داشته باشد به جای V شخصیت ورجیل را داشتیم ولی خب همان طور که کمی قبل تر هم اشاره کردم می دانید که این همیشه حربه و تاکتیک سازندگان این سری است که ورجیل را نگه دارند تا بعد وی را با یک نسخه جدید و ریمستر و .. به بازی اضافه کنند که اتفاقا کار جالبی هم هست زیرا ورجیل همیشه یک تغییر بزرگ را با استایل خود به بازی می آورد. برخلاف این همه شخصیت اصلی بی نظیر و قابل بازی که یکی از دیگری باحال تر هستند، تنوع دشمنان بازی در آن حد نیست. یعنی راستش شاید برای یک عنوان معمولی و خوب، مناسب باشد ولی واقعا از Devil May Cry 5 با این کیفیتی که در تمام بخش هایش دارد در زمینه دشمنان متنوع و مختلف، انتظار بیشتری داشتم مخصوصا با توجه به این که ۳ شخصیت قابل بازی مختلف داریم ولی شاهد دشمنانی هستیم که مدام تکرار می شوند و می توانم بگویم تنوع دشمنان در نسخه های سوم و چهارم و DMC به مراتب بیشتر از این عنوان بود. در بازی باس های خیلی متنوعی نیز داریم که طراحی های خوبی دارند (مخصوصا برخی از آنها). این باس فایت ها هر کدام کاملا متفاوت از دیگری هستند و تاکتیک و روش شکست دادن مختص به خود را دارند که این موضوع بازی را بسیار لذتبخش تر نیز می کند. البته باید به این نیز اشاره کنم که برخی از این باس ها به نظر می رسد که کمی زیادی آسان هستند ولی خب با توجه به این که بازی چندین نوع درجه سختی مختلف پس از به پایان رساندن آن دارد، نمی توان از این موضوع به عنوان نکته منفی یاد کرد زیرا هر کس خواهان چالش باشد درجات سختی دیگر را بازی می کند و اگر هم جرات داشته باشد می رود و Hell or Hell را بازی می کند که دشمنان و باس ها خط سلامتی معمول خود را دارند ولی شما با یک تک ضربه می میرید! واقعا هر کس این را تمام کند باید به خودش افتخار کند و ما هم باید به او افتخار کنیم!

ساختار و نوع طراحی مراحل در Devil May Cry 5 مانند بازی های قبلی است و شاید فقط بشود گفت نسبت به عناوین گذشته “مقدار خیلی کمی” بازتر و آزاد تر است، اما به هیچ عنوان فکر نکنید که با یک بازی جهان آزاد یا حتی نیمه جهان آزاد طرف هستید زیرا این عنوان همچنان یک هک اند اسلش خطی است. نوع طراحی و چینش مراحل بسیار عالی و فوق العاده هستند و شاهد انواع مراحل مختلف در خیابان های ویران شده و داخل ساختمان ها و درون برج های شیطانی و… در بازی هستیم که باعث می شود اصلا دلزده و خسته نشوید. جالب است که نوع طراحی مراحل و رنگ بندی آنها در بخش های زیادی از بازی با دانته، شبیه به نسخه های اول و دوم سری است و برای من مقداری یادآور آن عناوین خاطره انگیز است.

مبارزات Devil May Cry 5: Special Edition به حدی جذاب و سریع و لذتبخش است که شاید اگر چندین بار مختلف بازی را به اتمام برسانید باز هم بتوانید روندهای متفاوتی را برای شکست دشمنان و خلق کمبوها پیش بگیرید. گیم پلی در Devil May Cry 5 کاملا بی نقص و در نهایت لذتبخشی و جذابیت است و حتی ثانیه ای نیز اجازه نمی دهد تمرکز بازیباز از روی مبارزات برداشته شود و به چیز دیگری جز این شاهکار فکر کند. در واقع سیستم مبارزات در این بازی اجازه خلق کمبوهای بسیار زیادی را با استفاده از سلاح های مختلف که هر کدام حملات گوناگونی دارند، به بازیباز می دهد. در نسخه نسل هشتمی Devil May Cry 5  با ۳ شخصیت مختلف Dante و Nero و V مراحل را طی می کردید و حالا در نسخه Devil May Cry 5: Special Edition شخصیت بی نظیر و برادر کله شق دانته یعنی ورجیل هم به بازی اضافه شده است که با این که همیشه شخصیت منفی بوده است ولی هیچ وقت شخصیت منفی نبوده است! در خصوص شیوه مبارزات شخصیتهای بازی به طور کامل در بررسی نسخه نسل قبل توضیح داده بودم و بد نیست که نگاهی کوتاه به آن داشته باشیم برای کسانی که شاید در این نسخه نسل جدید با این بازی آشنا شده اند. مبارزات Dante مثل همیشه با شمشیر او و دو تفنگ اصلی اش است به همراه ۴ استایل مختلف مبارزه (هر استایل هم قابل ارتقا است) که از همان قدیم بوده اند و شامل Trickster و Swordmaster و Gunslinger و Royal Guard هستند. با پیشروی در بازی چندین سلاح نزدیک و دور دیگر هم به دست می آورید (هر کدام هم قابلیت ارتقا و خرید توانایی های مختلف را دارند) و قابلیت انجام ده ها نوع ترکیبات مختلف برای حمله با استفاده از سلاح های دور و نزدیکتان و ۴ استایل مختلف دانته در اختیار شما قرار می گیرد که مبارزات با دانته را تبدیل به لذت بخش ترین مبارزات بازی می کنند (البته در یکی دو مرحله اول دانته دقیقا برعکس این فکر می کنید و با خود می گویید چقدر تنوعش کم است و Nero بهتر است ولی بعد از گرفتن سلاح های دانته و قابلیت های شیطانی اش دیگر دانته قابل مقایسه با دیگر شخصیت ها نیست و بهترین شخصیت بازی در گیم پلی می شود). همچنین بعدا Nico به عنوان یک هدیه به شما یک کلاه می دهد که کار را برایتان ریسکی می کند به این شکل که این کلاه در لحظاتی که با آن دارید حمله می کند مدام دارد از ارب های قرمز شما می بلعد و آنها را کم می کند ولی به جایش با هر دشمنی که با آن می کشید و ضربه های صحیحی که به دشمنان می زنید ده ها برابر بیشتر ارب قرمز می گیرید. مبارزات Nero در بازی یکی از جذاب ترین بخش های بازی است.

از نظر داستانی که خب احیانا انتظار نداشتید نسخه نسل نهمی تغییری بکند؟! اگر برگردید احتمالا منتقدی پیدا می کنید که برای این نمره کم کرده باشد که چرا نسخه نسل نه همان داستان نسل ۸ را دارد‌‌!! از لحاظ کلی باید بگویم داستان این بازی به معنای واقعی زیباست و چیزی که آن را ارزشمندتر هم می کند ابن است که علاوه بر داستان زیبا، روایت داستان نیز بسیار حرفه ای و هیجان انگیز انجام می گیرد و داستان بازی با صحنه ها و کات سین هایی با کارگردانی بی نظیر و یک ریتم مناسب و جذاب که آن را هر لحظه داغ داغ نگاه می دارد روایت می شود. داستان و روایت و شخصیت پردازی در عنوان Devil May Cry 5 نماد کاملی از یک بازی داستان محور شاهکار است که بازیباز را با تمام روح و قلبش به درون بازی می کشد و او را محو دنیای بازی می کند تا هرگز گذر زمان را احساس نکند و قدم به قدم با داستان و به قصد درک بیشتر آن در بازی پیشروی کند. داستان بازی نه ذره ای بیهوده کش می آید و خسته کننده می شود و نه شما را بی پاسخ باقی می گذارد. از پیچش های داستانی به موقع گرفته تا شخصیت های بسیار قدرتمند و عمیق، همه و همه به بهترین شکل در دل داستان Devil May Cry 5 جای گرفته اند و لحظه لحظه بازیباز را به ادامه بازی و فهمیدن بیشتر داستان و اتفاقات پیش رو ترغیب می کند

او طی وقایعی داستانی در بازی، آن دست راست اصلی اش را از دست می دهد و Nico برای او یک سری دست های رباتیک بسیار گوناگون و مختلف به نام “Devil Breaker” می سازد که می تواند در نبردها از آنها استفاده کند و سپس وقتی یکی از رده خارج شود از دیگری استفاده نماید و وقتی هم که همه آن ها تمام شدند از روی زمین در مراحل مختلف بازی از این دست ها جمع کند یا از فروشگاه Nico در بین مراحل، آن هایی که بیشتر به کارش آمده اند و با استایل مبارزه اش بیشتر جور هستند خریداری کند. مراحلی که با V هستیم از نظر مبارزات به نوعی انگار از حالت دویل می کرای خارج می شود و دقیقا مانند مبارزات بازی Folklore می شود که وقتی حمله را می زدیم خود شخصیت حمله نمی کرد و موجوداتی تحت دستور او حمله می کردند. حملات نزدیک V را یک پلنگ انجام می دهد و حملات دورش را یک پرنده به حالت شلیک کردن انجام می دهد (مثل Drone شخصیت ۲B در نایر اتوماتا). حملات قدرتی او که بر پایه فعال کردن و استفاده از نوار Devil Trigger است را نیز یک غول بزرگ احضار شده انجام می دهد که تا زمانی که نوار تمام نشود حضور دارد. بر طبق سنت همیشگی این سری، مبارزه “stylish” اجرای یک سری از حملات بدون آسیب دیدن است و توسط یک نوار پر می شود و هر چه بهتر عمل کنید امتیاز استایل شما بالاتر می رود. هر چقدر که طولانی تر ضربات را وارد کنید به شکلی که کاملا متنوع باشند و از یک حرکت و سلاح پشت سر هم استفاده نکنید و همین طور از حملات جاخالی دهید، امتیاز استایل شما بالاتر می رود. نوار استایل بعد از چند ضربه به دشمن، از حرف D آغاز می شود و سپس همین طور بهتر می شود و نهایتا دیگر مثل همیشه در این سری در بهترین حالت شاهد SSS هستیم که برترین امتیاز استایل است و کنار صفحه ظاهر می شود. اگر شخصیت اصلی در این حین آسیب ببیند نوار استایل افت می کند و اگر هنوز در مرحله “C” یا پایین تر باشد، از بین رفته و ریست می شود.

راستش از لحاظ تنوع در طراحی ظاهری دشمنان و شیاطین انتظارم از این بازی بیشتر بود. دقت کنید که می گویم تنوع، یعنی از لحاظ کیفی طراحی ها عالی هستند و فقط کمیت است که به نطر مشکل دارد و تنوع در دشمنان و شباطین خیلی بالا نیست. کیفیت طراحی دشمنان و باس ها عالی است و واقعا برخی از برترین باس فایت ها “از نظر طراحی” را در Devil May Cry 5  شاهد هستیم اما خب اصلا نباید آنها را با باس های عنوانی مثل دارک سولز مقایسه کنید (چه ظاهری و چه سختی) زیرا خیلی پایین تر هستند. در واقع Devil May Cry 5: Special Edition از نظر طراحی باس فایت ها برترین بازی این سری نیست و بدون شک باس های نسخه سوم از این عنوان بهتر بودند. برخلاف تنوع در دشمنان و شیاطین، تنوع در مراحل در بازی فوق العاده بالاست و محیط های آن با تنوع بسیار بالای خود شما را کاملا خشنود و راضی نگاه می دارند. انواع محیط های زیبا و جذاب و متنوع در بازی وجود داشته که همگی یک تم تاریک و ویران و سرد دارند که البته کاملا طبیعی است و باعث می شوند تا هرگز احساس تکراری شدن و کسل کننده شدن بازی و مراحل را نداشته باشید.

گیم پلی Devil May Cry 5: Special Edition مانند همیشه تشکیل شده است از mission ها یا مراحل اصلی مختلف که در آنها باید با دشمنان مختلف مبارزه کنید و برخی چالش های پلتفرمینگ را پشت سر بگذارید و شاید هم تعدادی پازل را حل کنید تا در داستان بازی پیشروی نمایید. مانند همیشه نیز در پایان هر مرحله اصلی بازی عملکرد شما توسط بازی سنجیده می شود و با درجات D تا SSS نمایش داده می شود و به شما ارب قرمز برای خرید و ارتقا تعلق می گیرد. البته در کنار این مراحل اصلی و در دل آنها، تعدادی مراحل مخفی هم وجود دارد با نام Secret Mission که باید آنها را پیدا کنید. در هر کدام از این مراحل رسیدن به یک هدف تعیین شده (مثل کشتن تعداد خاصی دشمن در زمان مشخص یا ماندن روی هوا به مدت ۱۵ ثانیه و…) از شما خواسته می شود و در انتها اگر موفق شوید پاداشی به شما داده می شود مثل یک بخش از Fragment های ابی که ۴ تا از اینها یک قسمت به خط سلامتی شما اضافه می کند.  درجه ای که شما در مراحل اصلی کسب می کنید بر اساس فاکتورهایی مثل امتیاز استایلی که کسب کرده اید و مقدار ارب قرمزی که در مرحله به دست آورده اید و … معین می شود و هر چقدر درجه تان بهتر باشد، تعداد ارب های قرمز (واحد پولی بازی برای ارتقا و خرید که از شکست دشمنان به دست می آید و در طول مراحل جمع می کنید) بیشتری به شما تعلق می گیرد. تعداد استفاده از آیتم های ادامه دهنده مثل Gold Orb ها و همین طور میزان آسیب وارد شده به شخصیت نیز در این درجه نقش دارند. از اواسط بازی خیلی از مراحل هستند که همان ابتدا بازی از شما می خواهد که از بین ۳ یا ۲ شخصیت اصلی، یکی را برای آن مرحله انتخاب کنید که این موضوع ارزش تکرار را فوق العاده بالا می برد. این مورد در کنار باز شدن انواع مختلف درجات سختی و کلی ارتقاها و آیتم های مختلف که می توانید در دفعات بعدی بازی انجام دهید، باعث می شود که Devil May Cry 5 تبدیل به یکی از عناوین با بیشترین ارزش تکرار در نسل هشتم شود و بارها و بارها برای تکرار آن انگیزه داشته باشید که این یکی از خصوصیات همیشگی این سری است و بازی در درجات سختی Heaven or Hell و Hell or Hell و Dante must Die و… هر کدام قوانین و لذت و سختی خاص خود را دارند.

معدود مشکلات و مواردی که در نسخه نسل هشتم از لحاظ تکنیکی در بازی شاهد بودیم دیگر در Devil May Cry 5: Special Edition اصلا وجود ندارند و عنوانی که برای نسل هشتم از نظر گرافیکی بسیار سنگین بود حالا با قدرت چند برابری کنسول های نسل جدید مثل آب خوردن اجرا می شود و به هیچ وجه شاهد باگ یا افت فریم و موارد این چنینی نیستیم و راحت و روان بازی را تجربه می کنید چون اگر یادتان باشد در بررسی نسخه نسل هشتم بازی خدمت شما عرض کرده بودم که “به نظر می رسد کیفیت بصری بازی انگار مقداری زیادی سنگین است و فن دستگاه من در اوایل اجرای این بازی انگار می خواست منفجر شود. هر چند که کمی بعد و با نصب بازی و ادامه آن، این موضوع رفع شد ولی باز هم صدای دستگاه هنگام اجرای این بازی مقداری از دیگر عناوین این نسل بیشتر است و البته وقتی که کیفیت گرافیکی بازی را ببینید کاملا این موضوع برایتان قابل درک خواهد بود زیرا می توان گفت انگار Devil May Cry 5 یک بازی با اوج گرافیک نسل هشتم است

به طور کلی  Devil May Cry 5 یکی از عناوین خوش آب و رنگ و زیبا و یک شاهکار بصری در نسل هشتم بود و حتی حالا که وارد نسل نه شده ایم و با توجه به این که زمان چندین ساله ای از عرضه نسخه نسل هشتمی نگذشته است، هنوز هم Devil May Cry 5: Special Edition یک بازی زیبا و چشم نواز است. ابتدا به سراغ بحث هنری می رویم که تفاوت خاصی با نسل قبل ندارد و سپس سراغ تفاوت فنی دو نسخه در دو نسل خواهیم رفت. از لحاظ طراحی هنری که خب  Devil May Cry 5: Special Edition  فرقی با نسخه اصلی ندارد و همچنان شاهد یک شاهکار هنری از لحاظ طراحی هستیم که به معنای واقعی عنوانی زیبا و شگفت انگیز را خلق کرده اند و حالا مشاهده این زیبایی با قدرت بسیار زییا و بارگذاری سریع کنسول های نسل جدید کلی لذت بخش تر هم شده است. طراحی شخصیت ها بسیار عالی و کاملا شایسته یک بازی این فرنچایز و آن چه طرفداران از آن انتظار دارند انجام شده است و از شخصیت های اصلی گرفته تا شیاطین، همگی با دقت و ریزبینی طراحی شده و کیفیت بی نظیری دارند. طراحی شخصیت های ورجیل و دانته و Nero و V و Nico و Trish و Lady و شیاطین مختلف به حدی زیبا و واقعی است که شما را واقعا متعجب کرده و لذت بازی کردن را چندین برابر می کند. در خصوص کلیت گرافیکی بازی در نسل نهم باید بگویم Devil May Cry 5: Special Edition از نظر زیباتر بودن برتری خیلی خاصی بر نسخه نسل هشت ندارد بلکه از لحاظ بارگذاری و اجراست که تفاوت وحشتناک دو نسل رقم می خورد. در واقع ار لحاظ بصری بازی بسیار بسیار راحت تر و با زمان لود کمتر روی کنسول های نسل جدید اجرا می شود. به عنوان مثال یک ماموریت که لود شدن آن روی پلی استیشن ۴ حدود ۲۲ ثانیه طول می کشید بر روی کنسول پلی استیشن ۵ تقریبا در زمان ۴ تا ۵ ثانیه بارگذاری می شود.  یعنی می شود گفت کنسول های نسل نهم حدود ۵ برابر زودتر بازی Devil May Cry 5 را بارگذاری و اجرا می کنند. همچنین بازی از لحاظ ثبات فریم روی کنسول های نسل جدید بهتر عمل می کند که خب طبیعی هم هست. نسخه  اصلی بازی در نسل هشتم چه از لحاظ گرافیک فنی و چه هنری یک بازی فوق العاده بود و حالا این فوق العاده بودن به نسل نهم آمده است آن هم با قدرت و سرعت اجرای چند برابر بیشتر و نرخ فریم بالاتر که واقعا خوش آیند است. بازی Devil May Cry 5: Special Edition از قابلیت هایی مثل Ray Tracing و پشتیبانی از نرخ فریم ۶۰ و کیفیت ۴K برای پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس نیز برخوردار است.

مبارزات Devil May Cry 5: Special Edition به حدی جذاب و سریع و لذتبخش است که شاید اگر چندین بار مختلف بازی را به اتمام برسانید باز هم بتوانید روندهای متفاوتی را برای شکست دشمنان و خلق کمبوها پیش بگیرید. گیم پلی در Devil May Cry 5 کاملا بی نقص و در نهایت لذتبخشی و جذابیت است و حتی ثانیه ای نیز اجازه نمی دهد تمرکز بازیباز از روی مبارزات برداشته شود و به چیز دیگری جز این شاهکار فکر کند. در واقع سیستم مبارزات در این بازی اجازه خلق کمبوهای بسیار زیادی را با استفاده از سلاح های مختلف که هر کدام حملات گوناگونی دارند، به بازیباز می دهد. در نسخه نسل هشتمی Devil May Cry 5  با ۳ شخصیت مختلف Dante و Nero و V مراحل را طی می کردید و حالا در نسخه Devil May Cry 5: Special Edition شخصیت بی نظیر و برادر کله شق دانته یعنی ورجیل هم به بازی اضافه شده است که با این که همیشه شخصیت منفی بوده است ولی هیچ وقت شخصیت منفی نبوده است!

معدود مشکلات و مواردی که در نسخه نسل هشتم از لحاظ تکنیکی در بازی شاهد بودیم دیگر در Devil May Cry 5: Special Edition اصلا وجود ندارند و عنوانی که برای نسل هشتم از نظر گرافیکی بسیار سنگین بود حالا با قدرت چند برابری کنسول های نسل جدید مثل آب خوردن اجرا می شود و به هیچ وجه شاهد باگ یا افت فریم و موارد این چنینی نیستیم و راحت و روان بازی را تجربه می کنید چون اگر یادتان باشد در بررسی نسخه نسل هشتم بازی خدمت شما عرض کرده بودم که “به نظر می رسد کیفیت بصری بازی انگار مقداری زیادی سنگین است و فن دستگاه من در اوایل اجرای این بازی انگار می خواست منفجر شود. هر چند که کمی بعد و با نصب بازی و ادامه آن، این موضوع رفع شد ولی باز هم صدای دستگاه هنگام اجرای این بازی مقداری از دیگر عناوین این نسل بیشتر است و البته وقتی که کیفیت گرافیکی بازی را ببینید کاملا این موضوع برایتان قابل درک خواهد بود زیرا می توان گفت انگار Devil May Cry 5 یک بازی با اوج گرافیک نسل هشتم است. کیفیت تکسچرها و بافت ها در بازی برای عنوانی در این سبک با دنیایی فانتزی و تاریک، فوق العاده است و به واقع جای تحسین دارد. این کیفیت بالای بصری با یک نورپردازی شاهکار در بازی همراه شده تا شاهد عنوانی باشیم که از لحاظ گرافیک فنی یکی از برترین عناوین نسل هشتم محسوب می شود. نقش نورپردازی در این عنوان به خاطر نوع دنیای تاریک و فانتزی آن بسیار با اهمیت است  و به واقع باید بگویم نورپردازی در نسخه Devil May Cry 5: Special Edition واقعا بی نظیر است. ” راستش از لحاظ تنوع در طراحی ظاهری دشمنان و شیاطین انتظارم از این بازی بیشتر بود. دقت کنید که می گویم تنوع، یعنی از لحاظ کیفی طراحی ها عالی هستند و فقط کمیت است که به نظر مشکل دارد و تنوع در دشمنان و شیاطین خیلی بالا نیست. کیفیت طراحی دشمنان و باس ها عالی است و واقعا برخی از برترین باس فایت ها “از نظر طراحی” را در Devil May Cry 5  شاهد هستیم اما خب اصلا نباید آنها را با باس های عنوانی مثل دارک سولز مقایسه کنید (چه ظاهری و چه سختی) زیرا خیلی پایین تر هستند. در واقع Devil May Cry 5: Special Edition از نظر طراحی باس فایت ها برترین بازی این سری نیست و بدون شک باس های نسخه سوم از این عنوان بهتر بودند. برخلاف تنوع در دشمنان و شیاطین، تنوع در مراحل در بازی فوق العاده بالاست و محیط های آن با تنوع بسیار بالای خود شما را کاملا خشنود و راضی نگاه می دارند. انواع محیط های زیبا و جذاب و متنوع در بازی وجود داشته که همگی یک تم تاریک و ویران و سرد دارند که البته کاملا طبیعی است و باعث می شوند تا هرگز احساس تکراری شدن و کسل کننده شدن بازی و مراحل را نداشته باشید.

Devil May Cry 5: Special Edition پر است از مبارزات عالی و تنوع بی نظیر و فضاسازی های فوق العاده و شخصیت پردازی های عالی و ارزش تکرار فوق العاده بالا. مجموعه ای شاهکار و بالانس شده از کلی نکات مثبت که به بهترین شکل یکدیگر را حمایت می کنند و هر کدام سبب می شوند تا بخش دیگر قدرتمندتر گردد و بازیباز حداکثر لذت ممکن را از بازی کردن ببرد. بازی Devil May Cry 5: Special Edition به معنای واقعی، یک کلاس ساخت برای سازندگان بازی در جهت خلق یک هک اند اسلش فوق العاده خوش ساخت و جذاب با داستانی عالی است که هر طرفدار این سبک را پای خود میخکوب کند. عنوانی که واقعا شایسته هر تحسینی است و چه در نسل هشتم و چه نهم این بازی را تجربه کنید این را کاملا درک خواهید کرد که با یکی از شاهکارهای هک اند اسلش طرف هستید

در نهایت و بعد از پرداختن به بخش های مختلف نسخه ی  Devil May Cry 5: Special Edition اگر بخواهم کاملا با شما عزیزان رو راست باشم باید بگویم اگر در نسل هشت این بازی را داشته اید و تجربه کرده اید، زیاد تصمیم خوبی نیست که باز هم آن را در نسل نهم بخرید (زیرا می توانید ورجیل را هم به صورت یک دی ال سی بخرید که حتما این کار را بکنید زیرا لازم است که این بازی را با ورجیل هم تجربه کنید) ولی خب اگر از نظر مالی مشکلی ندارید و چند برابر سریعتر بارگذاری شدن و ثبات اجرا و موارد فنی برایتان خیلی مهم است، می توانید نسخه Devil May Cry 5: Special Edition را هم بخرید. اما، اما اگر در نسل هشتم این بازی را تجربه نکرده اید، خوب بدانید که Devil May Cry 5: Special Edition هرگز و هرگز عنوانی نیست که به هیچ بهانه ای آن را از دست بدهید. حتی اگر اصلا این سری را نمی شناسید و به سبک هک اند اسلش علاقه ندارید، Devil May Cry 5: Special Edition ا باید بخرید و تجربه کنید زیرا عنوانی است که شما را عاشق این سبک می کند و بهترین نسخه برای آشنایی با این سری است. کیفیت Devil May Cry 5 زمانی که در نسل هشتم منتشر شد نشان از آن داشت که کپکام بعد از موفقیت رزیدنت اویل، راه درست و صحیح را برای فرنچایز Devil May Cry نیز پیدا کرده است و با توجه به موفقیت این بازی اصلا بعید و دور از ذهن نبود که شاهد انتشار نسخه Devil May Cry 5: Special Edition در نسل جدید باشیم، آن هم وقتی همه ی شرکت ها دارند همین کار را می کنند و مخصوصا با وجود شخصیت ورجیل که کپکام همیشه در چنته دارد و در جیبش نگه می دارد تا یک ورژن جدید را هم با او عرضه کند. نسخه یDevil May Cry 5: Special Edition  بدون شک بزرگترین و جذاب ترین و باکیفیت ترین عنوان این فرنچایز محبوب و بی نظیر است که تاکنون خلق شده و این بازی موفق شده است تا به تمامی انتظارات طرفداران پاسخ مثبت دهد. Devil May Cry 5: Special Edition پر است از مبارزات عالی و تنوع بی نظیر و فضاسازی های فوق العاده و شخصیت پردازی های عالی و ارزش تکرار فوق العاده بالا. مجموعه ای شاهکار و بالانس شده از کلی نکات مثبت که به بهترین شکل یکدیگر را حمایت می کنند و هر کدام سبب می شوند تا بخش دیگر قدرتمندتر گردد و بازیباز حداکثر لذت ممکن را از بازی کردن ببرد. بازی Devil May Cry 5: Special Edition به معنای واقعی، یک کلاس ساخت برای سازندگان بازی در جهت خلق یک هک اند اسلش فوق العاده خوش ساخت و جذاب با داستانی عالی است که هر طرفدار این سبک را پای خود میخکوب کند. عنوانی که واقعا شایسته هر تحسینی است و چه در نسل هشتم و چه نهم این بازی را تجربه کنید این را کاملا درک خواهید کرد که با یکی از شاهکارهای هک اند اسلش طرف هستید.