یک دانجن کرالر خوش‌قیافه | نقد و بررسی بازی Crown Trick

اسم سبک دانجن کرالر (Dungeon Crawler) و روگ لایک (Rouge-like) را احتمالاً بیشتر از یکی دو بار شنیده اید. با اینکه دوران سلطنت این بازی ها گذشته و دیگر هایپ ترین بازی های روز نیستند، اما از زمان تولد آن ها تا به امروز، تعداد بازی هایی که از المان های این دو سبک استفاده کرده اند بسیار زیاد بوده اند. شاید گیمرهای جدیدتر زیاد درباره ی دو اصطلاح Dungeon Crawler و Rouge-like اطلاعات زیادی نداشته باشند، بنابراین بگذارید توضیح مختصری درباره ی این دو سبک بدهم. اصطلاح Dungeon Crawler در سال ۱۹۷۵ با په عرصه ی حیات گذاشت و اولین بازی ای که در این سبک ساخته شد بازی Pedit5 بود. البته بازی Dungeons and Dragons یا به اختصار D&D بود که به این سبک وسعت بخشید. ابتدا اصلاً قرار نبود Dungeon Crawler اسم یک سبک باشد، اما آن قدر تعداد بازی هایی که بازیباز در آن مجبور بود از سیاهچال های مختلف عبور کند و با دشمنانی که اکثراً فانتزی بودند بجنگد زیاد بود که نهایتاً Dungeon Crawler به یک سبک اسم و رسم دار تبدیل شد. بازی های Rouge-like هم همان طور که از نامش پیداست، از بازی ای به نام Rouge الهام گرفته اند (مانند بازی های سولز لایک که از سری Dark Souls الهام گرفته و الان خیلی مد شده اند). بازی های Rouge-like را احتمالاً خواسته یا ناخواسته تجربه کرده اید. بازی هایی که از المان های این سبک استفاده می کنند تعدادشان بسیار بالاست و یک جستجوی کوچک کافیست تا لیست بی پایان این بازی ها را ببینید. Rouge-like تعریف خیلی دقیقی ندارد، اما معمولاً اگر اکشن نوبتی و مراحل مرتبط و به هم پیوسته با هم ترکیب شوند، می توان گفت بازی ای با المان های این سبک داریم. در بازی های Rouge-like کاراکتر معمولاً پس از هر بار باختن به ابتدای مرحله برمی‌گردد و مرحله را از سر می گیرد. البته سر اینکه Dungeon Crawler و Rouge-like سبک هستند یا استایل بازی، حرف و حدیث هایی هست، اما ما آن ها را به عنوان دو سبک در نظر می گیریم. به دلیل اینکه بازی های بسیار زیادی این دو سبک را با هم ترکیب کرده اند، تقریباً رسم شده است که هر بازی دانجن کرالر، روگ لایک هم باشد و بالعکس.

چیزی که داستان را جذاب تر می کند، استایل گرافیکی بازی در کات سین ها، انیمیشن ها و در خود بازی است. کاراکترها همگی طراحی کارتونی و دوست داشتنی دارند و این طراحی تا آخر بازی می تواند شما را مجذوب خود نگه دارد. کات سین های بازی نیز داستان را به خوبی روایت می کنند و جذاب هستند. باید بگویم Crown Trick از نظر بصری چیزی کم ندارد.

یکی از آخرین بازی هایی که در این دو سبک ساخته شده، بازی Crown Trick، ساخته ی استودیوی چینی NEXT Studios است. NEXT Studios یک استودیوی نسبتاً تازه کار و جوان است که اگر اشتباه نکنم همین بازی Crown Trick اولین بازی آن هاست. Crown Trick مدتی نسبتاً طولانی به عنوان دمو قابل دسترس بود و نهایتاً استودیوی سازنده تصمیم گرفت که آن را به شکل رسمی و کامل منتشر کند. به شخصه بازی های زیادی را نمی شناسم که سازنده ی آن ها چینی باشد و این برای کشوری که در تقریباً هر صنعت دیگری دست دارد، کمی عجیب است. Crown Trick نیز بازی پرهزینه و عظیمی به نظر نمی آید، اما به عنوان یک دانجن کرالر مستقل، خوب عمل می کند. در ادامه با من، گیمفا و نقد کوتاهی بر این بازی همراه باشید.

NEXT Studios یک استودیوی نسبتاً تازه کار و جوان است که اگر اشتباه نکنم همین بازی Crown Trick اولین بازی آن هاست. Crown Trick مدتی نسبتاً طولانی به عنوان دمو قابل دسترس بود و نهایتاً استودیوی سازنده تصمیم گرفت که آن را به شکل رسمی و کامل منتشر کند. به شخصه بازی های زیادی را نمی شناسم که سازنده ی آن ها چینی باشد و این برای کشوری که در تقریباً هر صنعت دیگری دست دارد، کمی عجیب است.

داستان بازی Crown Trick یکی از همان کلیشه های مرسوم بازی های دانجن کرالر است که همیشه یک طرف آن به داستان یک تاج یا شاهزاده خانم زندانی شده و چیزهایی از این قبیل بر‌می‌گردد. این باز هم داستان این است که شما در یک کابوس گیر افتاده اید که به شکل همین سیاهچال ها و یا Dungeonهای گیم است. وقتی یک تاج خاص را بر سر می گذارید، کنترل این کابوس را به دست می گیرید و در واقع وقتی خواب هستید و دارید کابوس می بینید، این سیاهچال ها را جستجو کرده و به افراد دیگری که در آن ها اسیر شده اند کمک می کنید و یک سری هیولا و دشمن را می کشید. از بازی های این سبکی انتظار داستان خیلی پیچیده و عمیقی نداریم و Crown Trick تا جایی که بهانه ای خوب برای ادامه ی بازی به بازیباز دهد، در کار خود موفق است. چیزی که داستان را جذاب تر می کند، استایل گرافیکی بازی در کات سین ها، انیمیشن ها و در خود بازی است. کاراکترها همگی طراحی کارتونی و دوست داشتنی دارند و این طراحی تا آخر بازی می تواند شما را مجذوب خود نگه دارد. کات سین های بازی نیز داستان را به خوبی روایت می کنند و جذاب هستند. حالا که بجث از استایل گرافیکی بازی شد، باید بگویم Crown Trick از نظر بصری چیزی کم ندارد. محیط پر از آیتم های مختلف و متنوع است. هر کدام از این آیتم ها نیز طراحی خاص خودشان را دارند. حتی رابط کاربری بازی، اسلحه ها، دشمن ها و کلاًهر چیزی که در بازی می بینید، طراحی دلنشینی دارند. از نظر طراحی و استایل گرافیکی Crown Trick از بازی های خوش قیافه و استایلیک این سبک به شمار می رود و خود این موضوع و ترکیب آن با داستان بازی، می تواند شما را تا آخر پای بازی بنشاند.

محیط Crown Trick بسیار پرمحتوا و شلوغ است و این شلوغی به نفع بازی تمام شده است. از آنجایی که تا شما تکان نخورید، دشمنان شما نیز واکنشی نشان نخواهند داد، باید ابتدا هر محیط را به شکل کامل بررسی کنید تا بهترین راه را برای کشتن دشمنان، جمع کردن لوت و خروج از آن دانجن پیدا کنید. البته ترکیب نوبتی بودن گیم پلی و زیاد بودن محتوا و لوت، باعث شده ریتم بازی بسیار کند شود که پس از مدتی می تواند خسته کننده شود.

گیم پلی Crown Trick نیز مانند استایل گرافیکی اش بسیار خوب است. اگر بخواهم Crown Trick را در یک جمله توصیف کنم، باید بگویم «بازی ای که از هیچ جهت بدون ایراد و عالی نیست، ولی از همه ی جهات خوب است» و به نظرم همین برای یک بازی مستقل می تواند کافی باشد. گیم پلی Crown Trick اعتیادآور است. درست است که بازی از المان های Dungeon Crawling کاملاً بهره برده، اما سازندگان با نوآوری هایی توانسته اند به آن هویت ببخشند. هرچند این نوآوری ها در حدی نیستند که Crown Trick را به نامی ماندگار در این سبک تبدیل کنند یا آن قدری جذاب باشند که چندین ماه بعد از اتمام بازی هم به آن فکر کنید و لذت ببرید، اما در حدی هستند که آن را به یک تجربه ی فان و باحال در لحظه تبدیل کنند.

دشمنان هم از نظر ظاهر و هم از نظر عملکرد بسیار متفاوت از یکدیگر عمل می کنند. برای خود من، در بازی هایی که اکشن نیستند و خودم مستقیماً در مبارزات دخالت ندارم، این نکته ی بسیار مثبتی برایم به حساب می آید که دشمنان متفاوت از یکدیگر عمل کنند.

گیم پلی بازی را به چند بخش مختلف می توان تقسیم کرد. اول از همه از بخش دشمنان شروع می کنم که واقعاً می توان گفت نقطه ی قوت گیم پلی هستند. دشمنان هم از نظر ظاهر و هم از نظر عملکرد بسیار متفاوت از یکدیگر عمل می کنند. برای خود من، در بازی هایی که اکشن نیستند و خودم مستقیماً در مبارزات دخالت ندارم، این نکته ی بسیار مثبتی برایم به حساب می آید که دشمنان متفاوت از یکدیگر عمل کنند. چون وقتی نمی توانید از اجرای کمبو، سنگرگیری، هدشات و چیزهایی از این قبیل که مخصوص بازی های اکشن هستند لذت ببرید، پس باید چیزی باشد که جای این لذت را پر کند و آن چیز برای من استراتژی چیدن و فکر کردن درباره ی قدم بعدی است. در Crown Trick این مورد به وفور دیده می شود. به دلیل متفاوت بودن عملکرد دشمنان، شما نیز باید در مقابل هر یک متفاوت عمل کنید.

بخش بعدی، بخش قابلیت ها و اسلحه هایی است که کاراکتر شما می تواند از آن ها استفاده کند. آتش، یخ و صاعقه تعدادی از عناصری هستند که می توانید علیه دشمن و یا محیط استفاده کنید. با کشتن دشمنان مختلف و گشتن محیط می توانید امتیازاتی به دست بیاورید که برای ارتقاء اسلحه هایتان به کار خواهند آمد. محیط Crown Trick بسیار پرمحتوا و شلوغ است و این شلوغی به نفع بازی تمام شده است. از آنجایی که تا شما تکان نخورید، دشمنان شما نیز واکنشی نشان نخواهند داد، باید ابتدا هر محیط را به شکل کامل بررسی کنید تا بهترین راه را برای کشتن دشمنان، جمع کردن لوت و خروج از آن دانجن پیدا کنید. البته ترکیب نوبتی بودن گیم پلی و زیاد بودن محتوا و لوت، باعث شده ریتم بازی بسیار کند شود که پس از مدتی می تواند خسته کننده شود.

گیم پلی Crown Trick نیز مانند استایل گرافیکی اش بسیار خوب است. اگر بخواهم Crown Trick را در یک جمله توصیف کنم، باید بگویم «بازی ای که از هیچ جهت بدون ایراد و عالی نیست، ولی از همه ی جهات خوب است» و به نظرم همین برای یک بازی مستقل می تواند کافی باشد.

در کل اگر از بازی های دانجن کرالر و روگ لایک لذت می برید، Crown Trick یکی از بازی های خوب ساخته شده در این سبک است که واقعاً نباید آن را از دست دهید، اما اگر به این سبک ها زیاد علاقه ای ندارید، به نظر نمی رسد که Crown Trick آن قدری قدرت داشته باشد که بخواهد نظر شما را تغییر دهد.