راه و رسم ایتالیایی | نقد و بررسی بازی Mafia Definitive Edition
نسل هشتم دارد به پایان کار خودش نزدیک می شود و فکرش را که می کنم این نسل واقعاً خاطرات خوب بی شماری را برایمان رقم زده است. هم با بازی های شاهکارش، هم با سرویس های قابل دسترس تر و کاربرپسندترش و هم با بازسازی بازی های نسل های قبل. درباره ی اینکه بازی های کدام نسل بهتر بوده اند شاید بتوان ساعت ها بحث کرد و در آخر به نتیجه ای نرسید، اما چیزی که نسل هشتم را پیروز این رقابت میان نسل ها می کند همین ریمسترها و ریمیک هایی هستند که پشت سر هم به بازار می آیند و خاطرات نسل های قبل را برایمان زنده نگه می دارند. نسل هشت نه تنها شاهکارهایی مانند رد دد ریدمپشن ۲، گاد آو وار، لست آو آس ۲ و ویچر ۳ را به زندگی مان آورد، بلکه در این نسل بود که ساختن ریمستر و ریمیک بازی های قدیمی به یک رسم تبدیل شد. بازی هایی مانند Resident Evil 2 و Final Fantasy که شاهکارهای بی بدیل نسل های قبل بودند با کیفیتی خیره کننده برگشتند و The Last of Us Remastered و GTA V آمدند تا نگذارند بازیبازان نسل هشتمی از تجربه ی بی نظیر این بازی ها محروم بمانند. این موضوع به قدری پررنگ شد که کنسول های نسل نهمی آن را یکی از اولویت های خود قرار دادند که در هر نسل، بتوانید به راحتی از بازی های نسل های گذشته نیز بهره مند شوید. این موضوعی است که باعث می شود نسل هشت را بیشتر دوست داشته باشیم؛ بازسازی خاطرات گذشته.
چیزی که نسل هشتم را پیروز این رقابت میان نسل ها می کند همین ریمسترها و ریمیک هایی هستند که پشت سر هم به بازار می آیند و خاطرات نسل های قبل را برایمان زنده نگه می دارند. نسل هشت نه تنها شاهکارهایی مانند رد دد ریدمپشن ۲، گاد آو وار، لست آو آس ۲ و ویچر ۳ را به زندگی مان آورد، بلکه در این نسل بود که ساختن ریمستر و ریمیک بازی های قدیمی به یک رسم تبدیل شد.
وقتی شایعه ی ساخت فرنچایز جدیدی از سری Mafia در اینترنت پیچید، پیش خودم فکر کردم کاش بازی جدید، Mafia 4 نباشد. چون پس از Mafia III احساس کردم ۲K Games دارد بازی را به مسیری می برد که مسیر زیاد جالبی نیست. در عوض می خواستم ریمیک بازی اول معرفی شود که این موضوع را هم بعید می دانستم. اما دقیقاً همین اتفاق افتاد و سازندگان تصمیم گرفتند مدتی به این سری استراحت دهند و به جای ساخت نسخه ی جدید، سراغ بازسازی نسخه ی اول بازی بروند. فکر می کنم برای گیمر ایرانی، معرفی مافیا چیزی مانند معرفی قورمه سبزی می ماند! همانطور که همه می دانند قورمه سبزی چیست، تقریباً همه ی گیمرهای ایرانی هم می دانند مافیا چیست و اکثراً ارادت خاصی هم به این بازی دارند! واقعاً بعید است که گیمر باشید، بالای ۲۳،۲۴ سال سن داشته باشید و Mafia را نشناسید. این بازی بخشی از هویت ملی گیمرهای ایرانی است! اما شوخی به کنار، برخی از بازی ها در برخی از کشورها بیشتر طرفدار پیدا می کنند و وضعیت مافیا در ایران نیز دقیقاً به همین شکل است. البته این بازی در کل جهان نیز با بازخوردهای بسیار مثبت روبرو شد و خیلی سریع توانست محبوبیت زیادی کسب کند. بازی اکشن ادونچری که در سال ۲۰۰۲ به بازار آمد، آن را فتح کرد و برای چند سال ناپدید شد. یکی از سینماتیک ترین بازی های تاریخ که یکی از بهترین داستان های دنیای بازی را نیز در خود جای داده است. خلاصه که این بازی تهِ نوستالژی است! شاید در مقالات من، زیاد کلمه ی «نوستالژی» را دیده باشید، چون عاشق این حس هستم و مافیا هم که دیگر پادشاه نوستالژی و این حرف هاست. اما همه ی این ها یک طرف و اینکه آیا نتیجه ی نهایی این ریمیک مورد قبول است یا نه یک طرف دیگر. تنها چیزی که در مورد بازسازی بازی های قدیمی می تواند کمی ترسناک باشد، این است که آیا این بازی ها می توانند حس و حال قدیمی بازی اصلی را به درستی انتقال دهند؟ عناوینی مانند Resident Evil 2 Remake و Final Fantasy VII Remake این کار را استادانه انجام داده و نه تنها حس و حال بازی های اصلی را کاملاً حفظ کردند، بلکه بازی را به شیوه ای مدرن کردند که کلاً به یک بازی نسل هشتمی تبدیل شده است. بازی های دیگری نیز بوده اند که کیفیت ریمیک آن ها چیزی در حد و اندازه های بازی اصلی در ۱۰، ۱۵ سال گذشته بوده است و بهتر بود که اصلاً به آن دست نمی زدند. ریمیک مافیا که به دلایل نامعلومی با نام Remake به بازار نیامده و سازندگان نام Definitive Edition را برای آن مناسب تر دیده اند، یکی از ریمیک های واقعاً خوب نسل هشتم است. بازی اشکالاتی هم دارد که اکثر آن ها به راحتی قابل پیشگیری بودند، اما نتیجه ی نهایی را می توان جزو ۱۰ بازی برتر بازسازی شده در این نسل دانست. اما آیا می توان آن را در شماره ی ۱ این لیست قرار داد یا نه، چیزی است که در ادامه ی مقاله آن را بررسی خواهیم کرد. پس با من، گیمفا و نقد و بررسی عنوان Mafia Definitive Edition همراه باشید.
فکر می کنم برای گیمر ایرانی، معرفی مافیا چیزی مانند معرفی قورمه سبزی می ماند! همانطور که همه می دانند قورمه سبزی چیست، تقریباً همه ی گیمرهای ایرانی هم می دانند مافیا چیست و اکثراً ارادت خاصی هم به این بازی دارند! واقعاً بعید است که گیمر باشید، بالای ۲۳،۲۴ سال سن داشته باشید و Mafia را نشناسید. این بازی بخشی از هویت ملی گیمرهای ایرانی است! اما شوخی به کنار، برخی از بازی ها در برخی از کشورها بیشتر طرفدار پیدا می کنند و وضعیت مافیا در ایران نیز دقیقاً به همین شکل است. البته این بازی در کل جهان نیز با بازخوردهای بسیار مثبت روبرو شد و خیلی سریع توانست محبوبیت زیادی کسب کند.
همان طور که احتمالاً می دانید، داستان بازی مربوط به زندگی یک راننده ی تاکسی به نام توماس آنجلو یا به شکل خلاصه «تامی» می پردازد. او که برای خودش زندگی بی دردسر و حقوق بخور و نمیری دارد، در یک شب که کنار خیابان ایستاده تا ماشینش را بررسی کند از خیابان بغلی صدای تیراندازی و تصادف ماشین می شنود. وقتی می آید نگاه کند که چه اتفاقی افتاده، دو مرد شیک پوش که یکی از آن ها زخمی شده را می بیند که به سمت او می آیند. یکی از آن ها اسلحه را به سمت تامی نشانه می گیرد و می گوید ماشین را با سرعت بران و از اینجا دور شو. تامی هم بی خبر از همه جا مجبور می شود کاری که می گویند را انجام دهد. وقتی که از آن صحنه فرار می کنند، تامی آن ها را به جلوی یک کافه-بار می برد و چند دقیقه بعد یکی از آن دو جنتلمن، با پاکتی پر از پول برمی‌گردد و به تامی می گوید هر وقت مشکلی داشتی به اینجا سر بزن. دون سالیِری (Don Salieri) همیشه هوای دوست هایش را دارد. و این گونه می شود که زندگی تامی شروع می کند به تغییر کردن. او که اول قصد بازگشت به آن کافه را نداشت، طی شرایطی مجبور به انجام این کار شده و کم کم به یک خانواده ی مافیایی می پیوندد و کارهای خونین این خانواده را به عهده می گیرد.
داستان Mafia را هم در بازی اصلی و هم در نسخه ی بازسازی شده، می توان بزرگ ترین نقطه ی قوت بازی دانست. اگر بازی اصلی را بازی کرده باشید، باید بگویم در نسخه ی ریمیک، به لطف صداپیشه های حرفه ای تر، کیفیت بالای کات سین ها و انیمیشن های صورت و جایگزین کردن برخی دیالوگ ها، داستان هم جلوه ی بیشتری پیدا کرده که قطعاً خبر خوبی است. در طول ۱۰ الی ۱۲ ساعت بازی، انگار مشغول دیدن یک فیلم سینمایی هستید و این در حالی است که بازی شما را مجبور به دیدن کات سین های طولانی نمی کند، بلکه ترتیب مراحل جوری چیده شده اند که داستان بازی به بهترین شیوه ی ممکن روایت می شود.
داستان Mafia را هم در بازی اصلی و هم در نسخه ی بازسازی شده، می توان بزرگ ترین نقطه ی قوت بازی دانست. اگر بازی اصلی را بازی کرده باشید، باید بگویم در نسخه ی ریمیک، به لطف صداپیشه های حرفه ای تر، کیفیت بالای کات سین ها و انیمیشن های صورت و جایگزین کردن برخی دیالوگ ها، داستان هم جلوه ی بیشتری پیدا کرده که قطعاً خبر خوبی است. در طول ۱۰ الی ۱۲ ساعت بازی، انگار مشغول دیدن یک فیلم سینمایی هستید و این در حالی است که بازی شما را مجبور به دیدن کات سین های طولانی نمی کند، بلکه ترتیب مراحل جوری چیده شده اند که داستان بازی به بهترین شیوه ی ممکن روایت می شود. مافیا از فیلم هایی مانند The Godfather به وضوح الگو گرفته و این الگو گرفتن نه تنها بازی را به یک اثر تقلیدی تبدیل نکرده، بلکه باعث شده آرزوی یک بازی Godfather خوب را که EA هیچ وقت نتوانست آن طور که باید و شاید برآورده کند، اکنون با این بازی برآورده شود. رفرنس هایی که بازی به آن فیلم می دهد نیز پررنگ هستند و کسی که فیلم را دیده باشد به راحتی متوجه این ارجاعات خواهد شد. دوستان شما سم و پالی، هر دو جزو بهترین شخصیت های جانبی هستند که در یک بازی دیده ام و اکنون به لطف شخصیت پردازی بهتر، صداگذاری بهتر و کیفیت بالاتر بازی، بهتر هم شده اند. همچنین مکالمه های بازرس ایرلندی با تامی که هر کدام سعی دارد به شیوه ای طرف مقابل را ضربه فنی کند، بسیار جذاب اند.
چینش مراحل در این بازی شاهکار است. این موردی است که در بازی های داستانی می تواند روی هر چیز دیگری تاثیر بگذارد و مافیا آن را به زیبایی هرچه تمام تر پیاده می کند. تبدیل شدن تامی از یک راننده ی تاکسی ساده به یک گانگستر تمام عیار که در جنگ گروه های خلافکار ایتالیایی نقش مهمی را ایفا می کند به قدری نرم پیاده شده که هیچ چرایی برای مخاطب باقی نمی ماند.
به جرئت می توانم بگویم در Mafia Definitive Edition می توان از هر کات سین و هر دیالوگی لذت برد، چون داستان بسیار یونیک و خوب است و این بستر را کاملاً فراهم می کند. همچنین چینش مراحل در این بازی شاهکار است. این موردی است که در بازی های داستانی می تواند روی هر چیز دیگری تاثیر بگذارد و مافیا آن را به زیبایی هرچه تمام تر پیاده می کند. تبدیل شدن تامی از یک راننده ی تاکسی ساده به یک گانگستر تمام عیار که در جنگ گروه های خلافکار ایتالیایی نقش مهمی را ایفا می کند به قدری نرم پیاده شده که هیچ چرایی برای مخاطب باقی نمی ماند. همچنین بازی به جای اینکه بیاید و یک بخش آموزشی مسخره برایتان بگذارد (چیزی که در سال ۲۰۰۲ وقتی بازی اصلی منتشر شد بسیار مرسوم بود)، آمده و دو سه مرحله ی اول بازی را به کارهایی مانند رانندگی، مبارزات تن به تن و سپس شلیک اسلحه اختصاص داده تا هم بازی کنید و از داستان لذت ببرید، و هم به خوبی بر مکانیزم های بازی سوار شوید. حرف از مراحل بازی شد، داخل پرانتز بگویم آماده باشید در مسابقه ی اتومبیل سواری معروف بازی باز هم چند بار ببازید!
اسلحه های بازی را از چپ به راست نام ببرید!
الان ممکن است برایتان این سوال به وجود بیاید که پس با بهترین ریمیک نسل هشت مواجهیم؟ که باید بگویم متاسفانه نه. می توانست این گونه باشد اگر Mafia Definitive Edition مشکلاتی که الان با آن ها دست و پنجه نرم می کند را نداشت. اکثر این مشکلات هم به بخش گیم پلی و مبارزات بر می گردد. همان طور که می دانید در مافیا کارهای خارق العاده ای با کاراکتر خود نمی کردید و گیم پلی بازی سرراست، ساده و واقع گرایانه بود. فعالیت های شما محدود می شد به رانندگی در سطح شهر، مبارزات تن به تن و مبارزات با اسلحه یا همان گان پلی. در بخش رانندگی سازندگان چیزی کم نگذاشته اند. ماشین ها با کیفیت و تنوعی بالاتر از بازی اصلی بازگشته اند و کنترل هر ماشین تا حدی با ماشین دیگر فرق دارد. نکته ی جالب این است که چون داستان بازی در یک بازه ی ۱۰، ۱۵ ساله اتفاق می افتاد، با پیشروی در زمان، ماشین های جدیدتری به جهان بازی اضافه می شوند که پرسرعت تر بوده و هندلینگ آن ها راحت تر است. همچنین رانندگی در شرایط بارانی، حس و حال متفاوتی نسبت به شرایط عادی دارد. این کیفیت رانندگی و تنوع خودرو، برای عنوانی که ده، دوازده ساعت بیشتر طول نمی کشد بسیار خوب است. به علاوه، در نسخه ی ریمیک شما می توانید از منو، بخش رانندگی های غیر ضروری را غیرفعال کنید و فقط جاهایی که رانندگی جزو داستان بازی است را تجربه کنید. البته دو بخش Free Ride و Car Cyclopedia به نسخه ی ریمیک اضافه شده اند تا کسانی که از رانندگی خوب بازی لذت می برند بتوانند خودروهای قیمتی و خفن بازی را بدزدند و با آن ها به مسابقه بپردازند. گرچه بیش از این کار دیگری نمی توانید در بخش Free Ride انجام دهید، چون نقشه ی بازی عاری از هرگونه ماموریت جانبی و شاپ های متنوع است. بازی اصلی در سال ۲۰۰۲، یکی از بازی هایی بود که نقشه ی بزرگی را ارائه می کرد و این نقشه برای زمان خودش واقعاً قابل توجه بود. گرچه آن موقع هنوز فرهنگ ماموریت فرعی و آزادی بازیباز در پیش بردن داستان مانند الآن جا نیفتاده بود و کسی مافیا را بخاطر خطی بودن سرزنش نمی کرد. اما اکنون شاید خیلی هم بی جا نباشد که انتظار یک سری فعالیت اضافه در نقشه را داشته باشیم. نه اینکه با خطی بودن بازی مشکلی داشته باشم، اتفاقاً شخصاً خیلی وقت ها بازی های داستانی خطی را به بازی ها بزرگ با صدها ماموریت فرعی ترجیح می دهم، اما نقشه ی شهر خیالی Lost Heaven در مافیا این پتانسیل را داشت که بتواند حداقل سه چهار ساعت محتوای بیشتر در خود جای دهد. این چیزی است که بین یک ریمیک خوب و یک ریمیک فوق العاده فرق ایجاد می کند. اینکه چقدر بازی توانسته در کنار زنده کردن خاطرات مخاطبان قدیمی، آن را برای مخاطبان جدید و کم سن و سال تر نیز جذاب تر کند؟
در بخش رانندگی سازندگان چیزی کم نگذاشته اند. ماشین ها با کیفیت و تنوعی بالاتر از بازی اصلی بازگشته اند و کنترل هر ماشین تا حدی با ماشین دیگر فرق دارد. نکته ی جالب این است که چون داستان بازی در یک بازه ی ۱۰، ۱۵ ساله اتفاق می افتاد، با پیشروی در زمان، ماشین های جدیدتری به جهان بازی اضافه می شوند که پرسرعت تر بوده و هندلینگ آن ها راحت تر است. همچنین رانندگی در شرایط بارانی، حس و حال متفاوتی نسبت به شرایط عادی دارد. این کیفیت رانندگی و تنوع خودرو، برای عنوانی که ده، دوازده ساعت بیشتر طول نمی کشد بسیار خوب است.
بازی در بخش مبارزات کمی ضعیف تر از سایر بخش ها عمل می کند. گان پلی بازی شباهت زیادی به گان پلی Mafia III دارد و از آنجایی که شرکت سازنده ی هر دو بازی Hanger 13 است، این تشابه منطقی به نظر می رسد. گرچه نسبت به مبارزات همان بازی نیز انتقاداتی وارد بود که به نظر می رسد در این بازی نیز آن اشکالات تا حدی تکرار شده اند. هوش مصنوعی دشمنان نیز زیاد تعریفی ندارد. با افزایش درجه سختی بازی تاکتیک آن ها در حمله به شما عوض نمی شود و فقط گلوله هایی که به سمت تان شلیک می کنند مرگبارتر می شوند. بخش گان پلی بازی زیاد مشکل ساز نمی شود و با اینکه بهترین گان پلی ای نیست که می توانید پیدا کنید، اما هنوز هم می توان از آن لذت برد. اما بخش مبارزات تن به تن زیاد دلچسب نیست. اولاً اینکه همیشه ضربات شما به آبجکت مورد نظر برخورد نمی کنند و این موضوع خودش روی اعصاب است، دوماً این مبارزات نسبت به نسخه ی اصلی پیشرفت کافی را نداشته اند. مراحلی از بازی هم که باید از مخفی کاری استفاده کنید کمی زمخت از آب در آمده اند. در کل با اینکه هیچ کدام از این ایرادها چیزی نیستند که بخاطرش بازی را بی خیال شوید، اما مطمئناً کمی از لذت مبارزات می کاهند. به نظر می رسد تمام بخش هایی که از آن ها نام بردم، به یک پاکنویس نهایی قبل از انتشار احتیاج داشته اند.
گرافیک فنی و هنری بازی عالی است. طراحی چهره ها، انیمیشن های صورت و بدن و طراحی شهر همگی به تجربه ی خوب بازی اضافه می کنند. قطعه های جَز و کانال های رادیویی ماشین تان را هم که نگویم چقدر عالی هستند. عملکرد Mafia Definitive Edition در غرق کردن شما در آمریکای دهه ی ۳۰ و ۴۰ حرف ندارد. به خصوص اگر بازی اصلی را تجربه نکرده باشید، مطمئناً از طراحی مراحل لذت زیادی خواهید برد. چیزی که این تجربه ی خوب را تا حدی مختل می کند، باگ های بازی است. در طول بازی، سه چهار باری مجبور شدم به خاطر این باگ ها، بازی را از آخرین چک پوینت لود کنم. خوبی این قضیه این بود که چک پوینت ها فاصله ی زیادی از هم نداشتند، بدی آن ولی این بود که اصلاً چرا بازی باید چنین باگ هایی داشته باشد که مجبور شوی بازی را ری استارت کنی؟ حتی در یک مرحله که سَم باید با صاحب مغازه صحبت کند، نمی توانست راه خود را به داخل مغازه پیدا کند و داخل دیوار گیر کرده بود! این باگ ها شایسته ی عنوانی مانند مافیا و یا یک بازی سال ۲۰۲۰ نیستند. اما باز این باگ ها هم در حدی نیستند که کلافه تان کنند و نگذارند از بازی لذت ببرید.
هوش مصنوعی دشمنان زیاد تعریفی ندارد. با افزایش درجه سختی بازی تاکتیک آن ها در حمله به شما عوض نمی شود و فقط گلوله هایی که به سمت تان شلیک می کنند مرگبارتر می شوند. بخش گان پلی بازی زیاد مشکل ساز نمی شود و با اینکه بهترین گان پلی ای نیست که می توانید پیدا کنید، اما هنوز هم می توان از آن لذت برد. اما بخش مبارزات تن به تن زیاد دلچسب نیست.
روی هم رفته، Mafia Definitive Edition یک ریمیک عالی است که با وجود مشکلات و کمبودهایش، رسالت خود را در بازسازی یکی از بهترین و سینماتیک ترین بازی های داستانی تاریخ به درستی انجام داده است. اگر از طرفداران قدیمی Mafia هستید، این بازی تمام حس و حال بازی اصلی را حفظ کرده و می توانید اکنون با کیفیتی بالاتر از آن لذت ببرید. اگر سن‌تان به نسخه ی اول بازی قد نمی دهد و از نسخه ی دوم و سوم با بازی همراه شده اید، به نظر من نسخه ی اول بهترین داستان سری را دارد؛ به هیچ عنوان آن را از دست ندهید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازی‌های آن روی تمامی دستگاهها
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند 
بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
محبوبترین فیلمهای سینمایی سال ۲۰۲۴ از نظر سایت IMDb 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند
- بازی‌های انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر میشود 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازی‌های ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازی‌های شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازی‌های مدرن Resident Evil است 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- محبوبترین فیلمهای سینمایی سال ۲۰۲۴ از نظر سایت IMDb
مجموعه جزئیات فیلم Thor the Dark World جهان MCU 
فصل سوم سریال The Last of Us زودتر از انتظار پخش خواهد شد 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
نظرات
انصافا در کنار رزیدنت اویل ۲ریمیک بهترین بازسازی های نسل ۹ با تشکر از اقای مقدم بابت نقد و بررسی :rose:
بازسازی های نسل ۹؟
انصافا بهترین بازسازی نسل هشتم Shadow of the Colossus بود ولی خب رزیدنت اویل ۲ ریمیک محبوب تر بود.
مافیا رقیبی نیست واسه این دو تا.
هرکی نظری داره
Shadow of the Colossus رو ps2 یه شاهکار گرافیکی بود. خیلیا مونده بودن که چجوری ps2 کشش اجرای این عظمت رو داشته.
من به عنوان کسی که ازون زمان علاقمند به این شاهکار بودم؛ یدفعه دیدم تو نسل هشتم بصورت فوق‌العاده ای باز این عظمت به بهترین شکل وارد نسل هشتم شده و حسابی کیف کردم؛ منتقدین هم نظر بسیار مثبتی بهش داشتن و نمره ی خوبی به این اثر دادن که نشون میده این نظر من خیلی شخصی نیست.
اما رزیدنت اویل ۲ ریمیک یه بازی بسیار محبوب بود که به شکل مطلوبی امروزی شد و حسابی تو دل همه جا وا کرد؛ این بازی هم بسیار امروزی و در استانداردهای بهترین وحشت و بقای همین نسل ساخته شد.
ولی انصافا مافیا فقط داره نون محبوبیت و نوستالژیک بودنش رو میخوره؛ مثل رزیدنت اویل ۲ ریمیک نیست که در بالاترین استاندارد ژانر خودش ساخته شده باشه. هوش مصنوعی معمولی، مبارزات تاریخ مصرف گذشته، نقشه خالی و…
من ۱۰۰ تا دیس هم بخورم رو حرفم هستم؛ اتفاقا فن سری مافیا هم هستم که به این مقدار قانع نیستم. ریمیک مافیا بسیار دوست داشتنی هست ولی جزو بهترین های نسل نیست.
اتفاقا shadow تو نسل هشت حرف زیادی واسه گفتن نداشت و زمان خودش خوب بود فقط. میگی مافیا نون محبوبیت نوستالژیک میخوره اصلا درست نیست چون روایت داستان و شخصیت پردازی خیلی خفنی داره و اتمسفر سنگین داره که ۲۰ سال دیگه ام این داستان و ببینی بازم جذابه. فقط خالی بودن مپ تو ذوق میزد که نمرشم کم شد بخاطرش. بنظرم بعد از رزیدنت و فاینال سومین ریمیک خوب نسل بود.
عامه‌پسند نبودن و مخاطب خاص داشتن که دلیل بر بی کیفیت بودن و حرفی واسه گفتن نداشتن نیست! وگرنه بازسازی shadow of the colossus از منتقدین متای ۹۱ رو گرفت که از همه ی این ریمیک ها که گفتیم بالاتره.
حرف هایی هم که در مورد ریمیک مافیا زدی، دقیقا تایید گفته های من بود که میگم نون نوستالژیک بودنش رو میخوره. چون پر واضحه که بازی اصلی مافیا یه شاهکار داستانی بود و خواهد بود؛ ولی در زمینه گیم پلی هم تو زمان خودش کم نظیر بود. اینجا وقتی من میگم ریمیکش به اندازه کافی خوب نبوده بخاطر داستان نیست که خب قائدتا مثل نسخه اصلی عالیه! بحث ضعیف بودن بازی تو هوش مصنوعی و مبارزات نچندان امروزی و دلچسب و نقشه ی خالی بازی هست که اتفاقا هم تو این نقد ازشون یاد شده و هم کلی متای بازی رو پایین آورده.
متوجه باش که من میگم “ریمیک” بازی جزو برترین ها نیست، نه خود بازی اصلی!
مثلا خود ریمیک رزیدنت اویل ۲ هست که کیفیتش کاملا با یه بازی وحشت و بقای امروزی مثل رزیدنت اویل ۷ یا evil within 2 برابری میکنه و حتی برتر هم هست.
ولی ریمیک مافیا با یه بازی جهان باز امروزی مثل red dead 2 خیلی فاصله داره از نظر کیفیت.
شدو اف کلوسوس اصلا ریمیک نبود یه چیزی تو مایه های ریمستر بود . بازی همونی بود که رو پی اس ۲ بازی کردیم فقط گرافیکش بهتر و نسل هشتمی شده بود همین . اون باس اخر همچنان دوربین شخماتیک عذاب اور ترین چیز بازیه
داداش دیگه به من نگو که.
گرافیک بازی بصورت انقلابی بهتر شده بود، کیفیت اسب سواری و مبارزات بازی هم بهتر شده بود.
چیزی که هست با این تغییر گرافیکی عظیم، آیا تو نسل هشتم بازی هست که بشه گفت این شاهکار تو طراحی و عظمت مناظر و باس فیت ها باهاش قابل مقایسه نباشه؟؟ حتی کمتر بازی هست که عظمت بناهای عظیم و دورنماهای هنری این بازی رو داشته باشه.
خب فلسفه این بازی همین چیزاش بود که وقتی به بهترین شکل تو نسل هشتم به نمایش در اومد، متای ۹۱ رو از منتقدین گرفت.
مشکلات دوربین، مخصوصاً تو باس فوق عظیم آخر رو تایید میکنم، و یسری اشکالات دیگه تو گیم پلی که هنوزم جای کار بیشتری داشت. ولی مسئله اینه که هیچ بازی شبیه این شاهکار وجود نداشته و همچنان نداره و اینه که بازی رو ارزشمند کرده.
موافقم ولی خب منی که قبلا هم نسل ششم و هم نسل هفتم این شاهکار رو بازی کردم انتظار چیزی فراتر از گرافیک خوب بازی رو داشتم . معلوم نیست این استودیو داشته چیکار میکرده که ساخت لست گاردین اینقدر طول کشیده . فکر میکنم تو هم مثل من متنظر یک شاهکار جدید از این استودیو با حال و هوای شدو اف کلوسوس یا ایکو یا لست گاردین هستی . ولی خدا کنه مثل این اخری ده سال طول نکشه ساخت بازی .
گفتم رو چیزای دیگه هم کار کردن که شاید به چشمت نیومده. ولی در کل shadow of the colossus با همون استایل خودش شاهکار و پیشرو بود. نمیشد مثلا مثل رزیدنت اویل ۲ ریمیک بیان و دوربین روی شونه رو به بازی اضافه کنن یا همچین تغییرات خیلی بزرگی رو.
منم واقعا منتظرم یه شاهکار خاص دیگه از آقای اوئدا ببنیم. لست گاردین دیگه انقدر ساختش طول کشید و پر ایراد بود که عملا فقط باید عاشق بازی باشی که بگی شاهکاره. ما منتظر یه شاهکار با استانداردهای نسل نهمی ازین استودیو هستیم که میتونه مثل بمب بترکونه.
مسئله اینجاست شما فرق ریمستر و ریمیک رو هم نمیدونید
ریمیک دوباره سازی هست
ریمستر بازسازی
shadow کاملا دوباره سازی شده برای همین ریمیک بهش میگن
بهترین ریمیک این نسل هم بدون شک فاینال فانتزی ۷ بود من تمام ریمیک های این نسل رو بازی کردم از مشکلات دوربین توی shadow که هنوزز هم حل نشدن بگیر تا همین مافیا که کلی مشکل داره و حتی یه ریمیک خوب هم نیست
نمره ی گیمفا همیشه بالاتر از چیزی که باید باشه این برای من اثبات شدست وگرنه به نظر من مافیا ۱ ریمیک نمر ه ی ۷ هم براش زیادیه
وقتی ریمیک میسازی باید بازی رو بهتر کنی نه که بیای همون بازی اصلی رو با گرافیک بهتر شده و همون سیستم مضخرف بدی دست مشتری ! داستان و روایت بازی هم ماله نسخه ی اصلیه
ریمیک چیزی نداره که بخای بگی جزوه بهترین ریمیک هاست
re2 هم که بر کسی پوشیده نیست ! جزوه نامزد های بهترین بازی های سال هم شده بود
در این بین باید به ریمیک لجد او زلدا هم اشاره کرد که عالی بود و یا کرش
اما باز هم میگم در تمام این بازیا هیچکدوم به بی نقصی فاینال ۷ نیستن ابدا از هرکدوم خواستید میتونم راحت ایراد بگیرم از کرش که نسخه ی دومش توی کالکشن ۳ گانه عملا انقدر اعصاب خورد کن میشه که حتی نمیخای ادامش بدی بگیر تا اخر
بین اینا تنها فاینال فانتزی ۷ ریمیک هست که علاوه بر افزایش بسیار زیاد محتوا( بالای ۳۰ ساااعت!!! ) نسبت به نسخه ی اصلی اونم فقط با نصف داستان ، یه گیم پلی کاملا لذت بخش رو جایگزین کرد که هرکسی با فاینال رابطه ی خوبی نداره بتونه از این نسخه لذت ببره
گرافیک بسیار بالای بازی و انیمیشن هایی که در حد پیکسار هستن هم به کنار اصلا اونارو بیخیال شیم
در هر صورت نظر دوستان محترمه اما اگه خیلی مشتاقید بهترین ریمیک کدومه خیلی راحت مقایسه هارو تو نت ببینید
shadow بهترین نیست اما یکی از بهتریناس
re2 هم همینطور
خواهشا هم کسایی که ریمیک فاینال رو بازی نکردن این نظر رو ریپلی نکنن باز بگن اره فلان بازی بهترین ریمیکه اول از همه باید اون بازی رو تجربه کنید بعد مقایسه کنید
مثل tlou part 2 نشه که طرف از ۶ کیلومتریه بازی رد نشده بود بعد بازی رو نقد که میکرد هیچ تازه نمره هم میداد !
توی تمام ریمیک ها هم باز از نظر ارزش محتوا نسبت به قیمت عرضه شده ریمیک فاینال جزوه بهترین هاست
شما شدو رو احتمالا رو پی اس ۲ و پی اس ۳ بازی نکردی . بازی تنها و تنها گرافیکش یه تکون اساسی خورده . گیمپلی ، مشکلات دوربین و همه چیز دقیقا مثل نسخه اولیه است . البته انکار نمی کنم که بعضی از مشکلات بهبود یافتن . در مورد بازسازی فوق العاده فاینال فنتزی موافقم ولی ریمیک رزیدنت ۲ یه چیز دیگه است . چون دقیقا حال و هوای رزیدنت قدیمی رو میده . ولی فاینال فنتزی یه شاهکار کاملا نوین و متفاوته که بعضی باس ها و محیط هاش و البته بخشی از خط اصلی داستانی اون با نسخه قدیمی همخونی داره . یعنی عاشق اینم که اون سکانس های فوق العاده رو تماشا کنم که وقتی از برج ها بالا میرن . ترکیب لول دیزاین بینظر ، کارگردانی بینظر ، گیمپلی بینظیر ، داستان بینظیر ، روایت بینظیر ، طراحی فک برانداز ، گرافیک فوق العاده ، میشه ابرشاهکار سینگل پلیر درجه یکی به نام فاینال فنتزی ۷ ریمیک
و اینکه داداش من فاینال فنتزی ۷ ، شدو و رزیدنت ۲ رو علاوه بر نسخه ریمیک نسخه اصلی قدیمی اون رو هم بازی کردم و برای خودم فسیلی محسوب میشم ، در خصوص اون نقد کردن بدون بازی کردن میدونم چی میگی .
داداش در خصوص ریمیک من خودم تمام نسخه های قدیمی بازی های مذکور رو یا همون موقع یا بعد ها روی شبیه ساز بازی کردم حتی لجند او زلدارو ! برای همینه میگم فاینال فانتزی ۷ ریمیک بهترینه چون نسخه ی اصلی رو بازی کردم و میدونم چقدررر تغییرات لذت بخشی بازی داشته
سیستم مبارزات نوبتی فاینال فانتزی ۷ خودش یکی از عواملی بود که باعث میشد خیلیا سمت بازی نرن
منتها شما میگی shadow ریمیک نیست چون تعریفی که از ریمیک میکنی درست نیست
ریمیک به معنی تغییر بازی نیست
وقتی شما تک تک تکسچر های یه بازی رو میای از اول میسازی این میشه ریمیک
الان shadow هم همینه نیومدن بازی رو ارتقای گرافیکی بدن اومدن تمام ساختار بازی رو دوباره ساختن برای همین بهش میگن ریمیک
حالا توی ریمیک میتونی تغییرات هم ایجاد کنی یا نکنی ( که اگه بازی مثل shadow یک شاهکار باشه زیاد مهم نی! اصل کاری دوباره سازیه که باعث میشه بر اساس تکنولوژی های روز همیشه ساختار بهتری داشته باشن مثلا شما میتونی ریمستر دارک سولز رو با ریمیک کرش مقایسه کنی هر دو بازی کپی نسخه های قبلین اما دارک سولز چون ریمستره نهایت ۶۰ فریم اجرا میشه با یکم رزولوشن بهتر اما کرش تک تک تکسچر ها از نو ساخته شده یا حتی ریمستر نیتن دریک کالکشن با ریمیک shadow اولی فقط ارتقای گرافیکی دومی کاملا از نو ساخته شده )
لازم به ذکره اگه داستان رو هم بخای تغییر بدی اسمش میشه ریبوت
مثلا cod mw ریبوت این مجموعه هست اصولا نه ریمیک یا ریمستر
راجع مشکلات shadow هم من منکرش نشدم ابدا ! گفتم بازی جزوه بهتریناس اما چندین مشکل قدیمیش هنوز هم هست
بههههه ببین کی اینجاست اقا امیر گل…خیلی وقته پیدات نیست داش
علاوه بر صحیح بودن حرفت باید بگم که خوش برگشتی به جمعمون و امیدوارم بتونیم از مبادله کردن اطلاعات لذت ببریم
به امید اینکه سایت مثل گذشته شه
بازم میگم خوش اومدی دوباره به جمعمون :inlove: :rose: :heart:
به به ozhan گل ممنونم داداش همیشه خوشحال میشم کامنتتو میبینم
من همیشه توی سایت بودم هیچوقت ترکش نکردم دروغ نیست بگم گیمفا همیشه بهترین سایت خبری ایرانی بوده
فعالیتش توی زمان بندی اخبار نظیر نداره و مقالات جذابی هم مینویسه که توی سایتای ایرانی باعث میشه من نتونم اصلا بیخیال خوندنشون بشم فقط مشکل کامیونیتی سایته که همون ۳ سال پیش تقریبا که از سایت خدافظی کردم فقط و فقط علتش همین بود ولی همچنان هم کامنت شما دوستان رو بعضا میخونم و لذت میبرم هرچند شاید تعامل نداشته باشم کم سعادتی از ماست بالاخره : )
خیلی از دوستان قدیمی رو هم نمیبینم دیگه که همین موضوع دال بر کامیونیتی سایته که داره به کدوم سمت حرکت میکنه البته این موضوع امروزه گریبان گیر سایت همسایه هم شده و کلا سایتای ایرانی تک تک دارن همینطور میشن که جای تاسف داره
نظر لطف شما نسبت به بنده است داداش منم باز ممنونم از شما
بهترین ریمیک فاینال فانتزی ۷ هست
ولی متاسفانه چون انحصاری بود خیلی ها هنوز شناخت زیادی ازش ندارن ولی پیشنهاد میکنم اگه PS4 دارید و از سبک های نقش افرینی و هک اند اسلش خوشتون میاد حتما این عنوان رو تجربه کنید
من دموی فینال فانتزی رو دانلود کردم از شدت بدی پاکش کردم چه افتضاحی بود.
دقیقا البته بهترین بعد از رزیدنت ۲ . باید بگم فاینال فنتزی ۷ مثل فاینال فنتزی های جدید قبل خودش ساخته شده بود ، ولی از هر جهات شاهکار به تمام معنا بود . داداش اصلا اسکوئر انیکس و پلاتینیوم گیمز با کل صنعت داستان متفاوتی دارند ، همون طور که فاینال فنتزی ها ، نیر ها ، استرال چین ، ونکوئیش و بایونتا و توم ریدر با هیچ عنوانی قابل مقایسه نیستند . همشون خارق العاده و سالها جلوتر از هر عنوان دیگری هستند .
اویل ۲ ریمیک
شدو اف کلوسوس
فاینال ۷ ریمیک
کرش بندیکت ریمیک
مافیا۱ ریمیک
دیمن سولز ریمیک
لجند او زلدا : لینکز اویکنینگ ریمیک
و…
همشون عنوان هایی هستن که ریمیکشون فوق‌العاده است
با تشکر از جناب آریا مقدم که برخلاف نقد جان ویک هکس این بار با شما موافق بودم….
پ.ن: داخل پرانتز بگویم آماده باشید در مسابقه ی اتومبیل سواری معروف بازی باز هم چند باز ببازید!
این جمله غلط املایی داره لطفا اصلاحش کنید
اون مرحله کذایی هنوزم هست؟
اگه مرحله مسابقه رانندگی رو میگی که من فکر کنم هندلینگ ماشینا عوض شده و فکر کنم شاید ساده تر از قبل باشه
بعضی بازی ها اصلا نباید به نمره متا شون نگاه کرد مثل mafia
:yes: :yes:
ایول ممنون بابت نقد بعد ببخشید من نسخه اول رو ک اصن تجربه نکردم بخاطر همین ریمیگش رو دیه حتما بازی میکنم ولی میخام بدونم گیم پلیش خوبه یا ن در حد مافیا سه هس مثلا؟
اره ولی خب عالی در نیاورده اند . بازی هنوز لنگ میزنه . بازی هستش که باید به عشق داستان شاهکار بازیش کرد . قدیم مراحل طلایی داشت که برا ما فسیل ها خاطره انگیزه . ولی برای شما احتمالا خیلی خیلی جذاب نخواهد بود . هرچی باشه الان جی تی ای و ویچر و انچارتد و … اومده دیگه استاندارد های لول دیزاین فرسنگ ها جا به جا شده . ولی بازی خفنیه .
میترسم کم بودن حجم مقاله رابطه مستقیمی با کم بودن حجم لذت از بازی داشته باشه.
با اینکه نمره نمره خیلی خوبیه. اما بخش اعظم متن حول و حوش بازی بود تا خود بازی.
مرسی برای نقد
اینو یقینا باید بازی کرد.
“اما بخش اعظم متن حول و حوش بازی بود تا خود بازی.” جان؟؟؟؟؟
منظور رفیق؟!
حول و حوش یعنی اطراف و پیرامون.
خود بازی، با اطراف بازی فرق نداره؟
اینارم باید معنی کرد اینجا ?:-)
ممنون جناب مقدم بابت نقد زیبا تون
بچها ایکس باکس این بازی چجوری نصب کنیم متاسفانه با مشکلی که مایکروسافت بوجود آورده هیچ کس اکانت نصب نمیکنه رو ایکس باکس و عملا فعلا نمیتونیم نه مافیا بزنیم نه ماه بعد سایبرپانک نه اساسینز، نه واچ داگز لوگان کلا مانده ایم 😐 اگر کسی میدونه باید چیکار کنیم لطفا راهنمایی کنه چون با این وضعیت دلار اگر بخوایم فیزیکی بازی بخریم نزدیک ۱۳۰۰پول هر گیم میشه
فقط ۱۰ یا ۱۲ ساعت؟
خدایی ناراحت شدم. آخه چرا ی همچین بازی ب این خوبی انقدر کوتاه باشه
عالی. فقط نقدتون یه مشکلی داره اونم اینه که اسکرین شات ها از گیمپلی نیستن و خودتون نگرفتین.
سلام به دوستان عزیزم،بعد از تجربه این بازی باید بگم،بسیار عالی و لذت بخش بود.بازسازی که ما از نسخه اول شاهد بودیم،دارای گرافیک هنری زیبا به طوری که با سفر کردن در جای جای lost heaven از آن لذت خواهید برد و طراحی مراحل بازی و متنوع بودن آن ها شما رو به وجد می آورد.یکسری مشکلات فنی شامل غیب و ظاهر شدن ماشین ها و باختن بعد از بارگذاری بازی رو شاهد خواهید بود ولی اصلا قرار نیست اذیت شوید و بازی از لحاظ فنی،در درجه خوبی قرار دارد.شخصیت پردازی پروتاگونیست بازی عالی انجام شده و ضرورت های او را حس خواهید کرد و شخصیت هایی که در کنار شما هستند با شما همراه هستند و می توانید با آن ها ارتباط برقرار کنید.آزادی عمل بازی بعد از اتمام آن شروع میشود و این رو بگم که شما کار زیادی جز جمع کردن مجله ها ندارید و خیلی سریع یکنواخت میشود بازی خلاصه شده در مراحل اصلی آن است.مبارزات بازی باکیفیت کار شده و تعقیب و گریز های بسیاری در آن وجود دارد که در بعضی از آن ها سلاحی که دارید تیرش نامحدود می شود و می توانید هر کسی رو که خواستید نابود کنید.تنوع سلاح های بازی باید بیشتر میبود و آزادی عمل بسیاری وجود می داشت مراحل فرعی و فعالیت های دیگر.بعد از تجربه این بازی و به اتمام رساندن آن باید بگم این عنوان ارزشش را خواهد داشت از آن لذت ببرید. :yes: :yes:
سیستم شوتر قسمت اول اصلا جالب نبود ، این خیلی بهتر شده ، داستانم با کات هایی که دیدم سینمایی تر شده
این بازی عشقه :inlove: :inlove:
یه خورده با نظرت مخالفم ، گیمپلی شوتر مافیای ۱ زمان خودش طلا بود .
Hangar 13, you only had one job…
یه چیزی که فوق العاده عجیبه اینه تو بازیه اصلی بعد از ماموریت ها ؛ پیش لوکاس برتون میرفتیم و بعد از ماموریت جذابی که واسش انجام میدادیم بهترین ماشین(حداقل اون مرحله) رو بهمون میگفت چجوری به دست بیاریم ولی این ریمیک اینارم حذف کرده!!!!!!!
بعضی کارایی که باید خودمون انجام میدادیم هم که رفته تو بخش سینماتیک
توقع ۴ تا فروشگاه لباس و تعمیرگاهو دیگه واقعا داشتم
بازی به شدت کوتاه و بی امکانات نسبت به چیزی که باید در حدو اندازه مافیا ۱ باشه، من نفهمیدم عوامل بازی چیو گسترده تر کردن تو گیم پلی؟
آره دقیقا این نکته بنظر منم خیلی عجیب بود
اینا منظورشون از گسترده تر کردن شخصیتای داخل بازی مثل سارا و وینچنزو و … بوده
سارا ۳ سکانس ، وینچنزو ۱٫۵ سکانس بیشتر تو بازی بود :laugh: :laugh: :laugh: حیف واقعا از این همه پتانسیل که میشد استفاده کرد ولی هدر دادن
یه بار نذاشتن بری یه نوشیدنی بخوری و جالبیش اینه اینارو تو نسخه ۲ و ۳ گذاشتن ،اصلا دلیلشو نمیفهمم 🙁 🙁 🙁 🙁
به والله بهترین داستان عمر درکل چه تو صنعت گیمینگ و چه درکل داستان این بازی هست.
یکی از بهتریناس :yes:
مرسی برای نقد بسیار خوبتون خیلی خوشم اومد
به نظر من که صد در صد باید بازیش کنیم
خدا قوت نویسنده گرامی :yes:
خوب بود بازی فقط از کمبود مراحل assassination خوب و با کیفیت رنج میبرد
لعنت به ea که پدرخوانده رو ول کرد تا مافیا اینقدر پیشرفت کنه 🙁
توی freeride مأموریت های فرعی وجود داره، منتهی سر راست نیست، اگه تو بار سالیاری بگردید نامه هایی پیدا می‌کنید که آدرس تلفن در منطقه ای رو داده که پیداش کنید مأموریت میده،یه مأموریت درباره ی آدم فضایی ها هم داره ،یکسری لباس هم در نقشه هست حتمن از یوتوب کمک بگیرید برای پیدا کردن اینا، امکان تغییر آب و هوای freeride هم از طریق تابلو هایی در بار سالیاری هست ۴ تا طبقه پایین ۲ تا بالا
یکی از دلایل اصلی محبوبیت بازی البته در کنار داستان و …
در ایران، دوبله بازی بود. باعث میشد افراد بیشتری به محتوای بازی علاقه نشون بدن.
نقد خیلی خوبی بود به همه موارد درست اشاره شد
این شرکت هنگر ۱۳ کل شرکت عجیبیه تو بعضی موارد عالی کار میکنه بعضی موارد ضعیف
مثلا گرافیک هنری و نورپردازی فوق العادس
ولی تو بازی برای سال ۲۰۲۰ خیلی زشته که باگ گیر کردن آدما تو در و دیوار داشته باشه یا باگی داشته باشه که مجبور شی بازی و ریست کنی
کاش ری میک نکنن انقدر شماره میدن بیرون روشون نمیشه شماره بزنن ری میک میزنن
به‌به سلام به آریایِ عزیز
این بازی سال ۲۰۰۲ که برا pc و ۲۰۰۴ برا ps2 اومد نه ps2 داشتم و نه pc اونموقع هم هی میزدن تو سرمون و زور میگفتن که بچه سرسش باید تو درس باشه خلاصه چرخه زمونه جوری چرخید که دیگه من این بازی رو یادم بره تا الان که بتونم در سال ۲۰۲۰ برای اولین بار تجربش کنم.
خسته نباشی آریا جان و با تشکر فراوان : :rose: :rose: :heart: :heart: .
ارزش این همه انتظار نداشت. گرافیک کمی بهتر شده بود که خوب حدود ۲۰ سال از ساخت بازی اصلی میگذره انتظار نداشتیم که مثل اون باشه و مثل بازی های نسل فعلی هست. تو بازی اصلی وقتی بازی شروع میکنی قشنگ پیشرفت با تمام وجود حس میکنی مخصوصا تو ماشین سواری. به طور مثال مرحله اول ماشین ضعیفی بهت میده که به زور سربالایی میره نمیتونی از دست پلیس فرار کنی یا مافیا. وقتی پایان هر مرحله ماشین بهتری از مرحله قبلی میگیری لذت خاصی داره با اشتیاق تو گاراژ نگهداری میکنی. ماشین های قوی تر به درد فرار از دست پلیس و مافیا میخوره اما اینجا خیلی نیازی پیدا نمیکنی پون هر ماشینی سوار بشی تقریبا فرقی نمیکنه. وقتی تعقیبت میکردن و تو ماشین قدرتمند داشتی ماشین رقیب به تیر برق یا ماشین دیگه ای میکوبیدی و خراب میشید حسابی مزه میداد ولی تو این بازی از این صحنه ها نیست. تو بازی اصلی وقتی تصادف میکردی ماشین اسیب میدید در نهایت راه نمیرفت تو این بازی کلی تصادف میکنی چراغ ها روشن هست اصلا لیاقت بازسازی این بازی رو نداشتند . نبرد های تن به تن که هیچی
توی ضعف ها مورد اول بخوایم نگیم برای من فرقی نداشت.
ولی مورد اول ضعف ها رو مخ بود.
بخصوص تو یک سری نقاط خیلی پر رفت و آمد این بازی که کلا گیم فریز و عملا بازی قفل می کرد.