زندگی عجیب‌تر هم می‌شود | نقد و بررسی قسمت اول بازی Tell Me Why
بازی های Dontnod Entertainment باید لقب سنگین ترین بازی های داستانی در دنیای بازی ها را به خودشان اختصاص دهند. با این که هیچ غول و دیو و اهریمنی در این بازی ها وجود ندارد و درباره ی موضوعات ترسناکی در آن بحث نمی شود، اما داستان هایی که در آن روایت می شوند سنگین، جدی و مهم هستند. موضوعاتی مانند سلامت روان، بیماری های روحی مانند افسردگی، اضطراب و PTSD، زندگی خانوادگی بد، نژادپرستی و مهاجرستیزی، موضوعاتی نیستند که هر استودیویی جرئت کند طرفشان برود و در عین اشاره به این موضوعات، بازی های سرگرم کننده ای خلق کند. پس از استقبال مخاطبان از بازی Life is Strange که به موضوعات اجتماعی مهمی اشاره می کرد، استودیوی Dontnod در نسخه ی دوم این بازی بسیار نترس‌تر ظاهر شد و مسائل سیاسی – اجتماعی جدی تری را مطرح کرد. البته نهایتاً بیان این موضوعات خیلی به نفع بازی تمام نشد و تم سیاسی بازی بعضی ها را از خود راند، اما جرئتی که این استودیو در بیان داستان دو برادر مهاجر در Life is Strange 2 به خرج داد، اکنون باعث شده اثر جدید این استودیو یعنی Tell Me Why، پخته تر به نظر برسد. مانند آثار قبلی Dontnod Entertainment، این بازی نیز به موضوعاتی اشاره می کند که در دنیای بازی ها بسیار کم نظیر و یونیک هستند. اما Dontnod فقط به خاطر این موضوعات حساس معروف نشده و همیشه یک عامل فراطبیعی نیز در بازی وجود دارد که داستان را جذاب تر کند. این عامل فراطبیعی در Tell Me Why، ارتباط ذهنی یا تلپاتی دو شخصیت اصلی بازی است. آن ها می توانند خاطرات هم دیگر را ببینند و صدای یکدیگر را بدون حرف زدن در سرِ هم بشنوند. اما مانند اکثر بازی های ماجرایی دیگر که تمرکز زیادی روی داستان دارند، Tell Me Why از نبود یک گیم پلی جذاب رنج می برد. البته از آنجایی که این قسمت اول بازی است و دو اپیزود دیگر نیز به زودی منتشر خواهند شد، این اشکالات را می توان کمی نادیده گرفت. چرا که Life is Strange نیز اوایل بازی گیم پلی چندان جذابی نداشت و این موضوع با مرور و با پیشرفت در بازی بهتر و بهتر شد.
اما باید بگویم به عنوان یک طرفدار پر و پا قرص بازی های ماجرایی، Tell Me Why یکی از بهترین بازی هایی است که در یکی دو سال اخیر بازی کرده ام و اگر دو قسمت بعدی موفق شوند داستان بازی را به آن اوجی که همه مان از Dontnod انتظار داریم برسانند، پس از عرضه ی هر سه قسمت یک بازی واقعاً عالی خواهیم داشت. در ادامه با من، گیمفا و نقد و بررسی قسمت اول بازی Tell Me Why همراه باشید.
جرئتی که این استودیو در بیان داستان دو برادر مهاجر در Life is Strange 2 به خرج داد، اکنون باعث شده اثر جدید این استودیو یعنی Tell Me Why، پخته تر به نظر برسد. مانند آثار قبلی Dontnod Entertainment، این بازی نیز به موضوعاتی اشاره می کند که در دنیای بازی ها بسیار کم نظیر و یونیک هستند. اما Dontnod فقط به خاطر این موضوعات حساس معروف نشده و همیشه یک عامل فراطبیعی نیز در بازی وجود دارد که داستان را جذاب تر کند. این عامل فراطبیعی در Tell Me Why، ارتباط ذهنی یا تلپاتی دو شخصیت اصلی بازی است. آن ها می توانند خاطرات هم دیگر را ببینند و صدای یکدیگر را بدون حرف زدن در سرِ هم بشنوند.
داستان Tell Me Why، مهم ترین المان آن است و با توجه به اینکه بازی از لحاظ گیم پلی کمی می لنگد، کل بار روایی بازی بر دوش کاراکترها، دیالوگ ها و اتفاقات بازی افتاده است. این داستان درباره ی یک خواهر و برادر دوقلو به نام های Alyson و Tyler است که پس از ده سال می خواهند برای اولین بار یکدیگر را ببینند. البته داستان از کمی قبل تر شروع می شود؛ از نقطه ای که پلیس دارد از پسر بچه ای بازجویی می کند و پسربچه با گریه اعتراف می کند که برای دفاع از جان خود، مجبور شده مادرش را بکشد. این موضوع در ادامه ی داستان بیشتر باز می شود و می فهمید که این پسر بچه که بوده و چرا در چنین موقعیتی قرار گرفته که مجبور شده مادرش را بکشد، اما همین کات سین تکان دهنده در ابتدای بازی نشان می دهد که قرار است با موضوعات جدی و تاریکی دست و پنجه نرم کنید. در همان اوایل بازی می فهمید که Alyson و Tyler جدا از هم بزرگ شده اند؛ Tyler در کنار مادرش و Alyson پیش مردی به نام Eddy که پدر او نبوده است. همچنین پس از مدت کمی می فهمید که تایلر ترنس جندر است و بازی قرار است حقوق این دسته را نیز زیر ذره بین قرار دهد و به زندگی سخت آن ها و نگاهی که از سمت جامعه به آن ها می شود بپردازد. از طرف دیگر Tell Me Why مانند Life Is Strange به مشکلات روانی نیز اشاره دارد. Alyson در یک قسمت از بازی دچار حمله ی عصبی می شود و باید به او کمک کنید تا به حالت عادی برگردد. خلاصه Tell Me Why به طور پیوسته موضوع جدیدی دارد که رو کند. موضوعاتی که همگی در دنیای امروزی اهمیت ویژه ای دارند و وظیفه ی هر کسی است که آگاهی خودش را در مورد این موضوع ها بالا ببرد. به همین دلیل هم هست که هر ساله در هر شاخه ای از هنر، شاهد پرداخته شدن به این موضوع ها هستیم. چون هنوز مسائل پیش پا افتاده ای مانند بیماری های روانی، کامل در جامعه های سنتی جا نیفتاده اند و این وظیفه ی هنر و رسانه است که این موضوعات را به شیوه ای دیگر توضیح دهد و نقاط کور آن را شفاف سازی کند. جای خشنودی است که بازی هایی مانند Tell Me Why ساخته می شوند تا به این موضوعات بپردازند و مخاطب جوان تر را نیز با این چالش های زندگی آشنا کنند.
داستان درباره ی یک خواهر و برادر دوقلو به نام های Alyson و Tyler است که پس از ده سال می خواهند برای اولین بار یکدیگر را ببینند. البته داستان از کمی قبل تر شروع می شود؛ از نقطه ای که پلیس دارد از پسر بچه ای بازجویی می کند و پسربچه با گریه اعتراف می کند که برای دفاع از جان خود، مجبور شده مادرش را بکشد. این موضوع در ادامه ی داستان بیشتر باز می شود و می فهمید که این پسر بچه که بوده و چرا در چنین موقعیتی قرار گرفته که مجبور شده مادرش را بکشد، اما همین کات سین تکان دهنده در ابتدای بازی نشان می دهد که قرار است با موضوعات جدی و تاریکی دست و پنجه نرم کنید.
اما به جز تمام این موضوعات جدی و بعضاً تاریک، بازی چیز دیگری هم برای عرضه کردن دارد. در واقع موضوعاتی که از آن ها نام بردم، همگی جزئی جدایی ناپذیر از Tell Me Why هستند، اما همه ی ماجرا نیستند. Tell Me Why به خوبی موفق شده تا میان بخش فراطبیعی داستان و بخش اجتماعی آن تعادل برقرار کند و این دو بخش را با یکدیگر به شیوه ای ادغام کند که عجیب و گسسته از هم به نظر نرسند. کاراکترهای بازی نیز به این موضوع کمک می کنند. دقتی که در جزئیات زندگی هر کاراکتر به کار رفته مثال زدنی است. تا وقتی بازی نامی از یک کاراکتر جدید می آورد که در گذشته ی آلیسون و تایلر نقش پررنگی داشته اند، جزئیات زندگی او طوری مطرح می شود که گویا شما نیز مانند آلیسون و تایلر او را از قبل می شناختید. یا وقتی برای اولین بار وارد خانه ی کودکی این دو نفر می شوید، جزئیات خاطراتی که به ذهن آن ها می رسد به دقت کنار یکدیگر چیده شده است. البته این را هم باید بگویم که با وجود این پیوستگی، باز هم بعضی جاهای داستان به خوبی پرداخت نشده و بازی یک سری مشکلات روایی نیز دارد. مخصوصاً بخش دوم بازی کمی بی جان و ضعیف دنبال می شود، اما اگر تا بخش سوم صبر کنید، نتیجه اش را خواهید گرفت. بر خلاف Life Is Strange و Life Is Strange 2 و یا حتی The Walking Dead ساخته ی شرکت Telltale که اکثر اپیزودهایشان با یک Cliffhanger به پایان می رسید، Tell Me Why در همان اپیزود اول سوال اصلی مطرح شده در ابتدای بازی را به جواب می رساند. البته با توجه به اینکه اپیزودهای بعدی Tell Me Why با فاصله ی بسیار کمتری نسبت به بازی های نامبرده منتشر خواهد شد، انگیزه ی کافی برای شروع اپیزودهای دیگر وجود خواهد داشت. چون با اینکه مسئله ی اصلی بازی تا حد خوبی پاسخ داده می شود، اما سوال های دیگری در پایان اپیزود اول به وجود می آید که به جواب احتیاج خواهند داشت.
Tell Me Why به خوبی موفق شده تا میان بخش فراطبیعی داستان و بخش اجتماعی آن تعادل برقرار کند و این دو بخش را با یکدیگر به شیوه ای ادغام کند که عجیب و گسسته از هم به نظر نرسند. کاراکترهای بازی نیز به این موضوع کمک می کنند. دقتی که در جزئیات زندگی هر کاراکتر به کار رفته مثال زدنی است.
بخش گیم پلی بازی بیشتر به یک بازی اشاره و کلیک شباهت دارد. شما در محیط راه می روید و دنبال آیتم هایی می گردید که بخشی از معما را برایتان حل می کنند. بعضی وقت ها این آیتم ها کمی خارج از دسترس اند و انتخاب کردن آن ها ممکن است روی اعصاب باشد. از مشکلات دیگر گیم پلی، یکنواخت بودن آن است. کل اپیزود اول چیزی حدود سه ساعت به طول می انجامد و در کل این مدت به جز یکی دو صحنه، گیم پلی شما خلاصه شده در راه رفتن، انتخاب دیالوگ و کلیک کردن روی اشیای مختلف. این فرمول پس از مدت کوتاهی تکراری می شود و از آنجا که اپیزود اول بازی، آن قدر اتفاق هیجان انگیزی ندارد که بتواند ضعف گیم پلی را بپوشاند، Tell Me Why در کل کمی خسته کننده می شود. به جز این، انتخاب دیالوگ ها هم کمی عجیب است. در PC، شما باید ابتدا دکمه ی Shift را نگه دارید و سپس با اسکرول ماوس‌تان از بین دو دیالوگ، یکی را انتخاب کنید. اصولاً انتخاب دیالوگ در دو مرحله چیزی نیست که ضروری باشد و دلیل سازندگان برای این کار نامعلوم است! البته بخش هایی از بازی هستند که گیم پلی خوبی را ارائه می دهند. برای مثال هنگامی که آلیسون و تایلر معماهای بازی را با استفاده از تلپاتی حل می کنند خوش ساخت و سرگرم کننده هستند. امیدوارم در اپیزودهای بعدی این بخش های جذاب بیشتر شوند و بازی از یکنواختی که دچارش است، خارج شود.
از مشکلات گیم پلی، یکنواخت بودن آن است. کل اپیزود اول چیزی حدود سه ساعت به طول می انجامد و در کل این مدت به جز یکی دو صحنه، گیم پلی شما خلاصه شده در راه رفتن، انتخاب دیالوگ و کلیک کردن روی اشیای مختلف. این فرمول پس از مدت کوتاهی تکراری می شود و از آنجا که اپیزود اول بازی، آن قدر اتفاق هیجان انگیزی ندارد که بتواند ضعف گیم پلی را بپوشاند، Tell Me Why در کل کمی خسته کننده می شود.
Tell Me Why از نظر بصری بازی زیبایی است. سازندگان موفق شده اند با استایل خاص گرافیکی خود که در Life is Strange هم آن را دیده بودیم، منظره های بسیار زیبایی خلق کنند. بازی در مناطق سردسیری رخ می دهد و مناظری مانند کوه های پوشیده شده از برف، دریاچه های یخی و خانه های چوبی مخصوص این مناطق، هر کسی که مثل من عاشق سرما و برف باشد را سرحال می آورد. قطعات موسیقی استفاده شده در بازی نیز با تم کلی بازی همخوانی خوبی دارند. البته کیفیت صداگذاری شخصیت ها کمی از حد انتظار پایین تر است و بعضی وقت ها احساسات کاراکترها با صدایشان همخوانی ندارد.
آلیسون و تایلر دائماً صحنه هایی از کودکی خود را به خاطر می آورند. پیوستگی داستان بازی واقعاً خوب است.
روی هم رفته، Tell Me Why با وجود اشکالاتی که دارد، حتماً وقت و انرژی تان را دارد. به خصوص که Dontnod قبلاً هم ثابت کرده که بازی هایش در هر اپیزود جذاب و جذاب تر می شوند. اگر طرفدار بازی هایی مانند Life is Strange، Gone Home و به طور کلی سبک ماجرایی هستید، Tell Me Why را از دست ندهید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- ۱۰ حقیقت تلخ که گیمر ها نمیخواهند به آنها اعتراف کنند
- چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟
- مورد انتظارترین بازی های سال ۲۰۲۵
- گزارش: Intergalactic: The Heretic Prophet شامل عناصر وحشت خواهد بود
- روابط عاطفی در The Witcher 4 معنای عمیقتری خواهند داشت
- استراتژی ریسکی Xbox که ۱۰ سال آینده آن را تعریف خواهد کرد
- ۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ به انتخاب آرمین مُکاری، نویسنده
- مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴
- Indiana Jones and the Great Circle بهترین بازی سال Gamescom از دید مخاطبین شد
- کارگردان Silent Hill 2 Remake از علاقه خود به ساخت یک بازی در ژانر وحشت با اقتباس از Lord of the Rings میگوید
- تاریخ انتشار: نامشخص
- ژانر: Adventure
- سازنده: Dontnod Entertainment
- ناشر: Xbox Game Studios
- امتیاز گیمفا:
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه 
نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game 
بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana 
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
تصویری از پشت صحنه فیلم Mortal Kombat 2 منتشر شد 
بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت 
چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟ 
انیمیشن Moana 2 یکی از پرفروشترین فیلمهای سال شد 
جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف 
پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد
- چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟
- جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف
کارگردان Silent Hill 2 Remake از علاقه خود به ساخت یک بازی در ژانر وحشت با اقتباس از Lord of the Rings میگوید 
۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ به انتخاب کاظم حقیقی، نویسنده 
یک بازی روی فروشگاه نینتندو از نام Black Myth: Wukong سوء استفاده میکند 
تئوری جدید طرفداران GTA 6 مبنی بر انتشار تریلر در تاریخ ۲۷ دسامبر 
مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴ 
شبیهساز ShadPS4 پیشرفت بزرگی در اجرای بازیهای پلی استیشن ۴ داشته است 
استراتژی ریسکی Xbox که ۱۰ سال آینده آن را تعریف خواهد کرد 
گزارش: Intergalactic: The Heretic Prophet شامل عناصر وحشت خواهد بود
- نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه
- نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game
- بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- تصویری از پشت صحنه فیلم Mortal Kombat 2 منتشر شد
- بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت
- انیمیشن Moana 2 یکی از پرفروشترین فیلمهای سال شد
- جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف
- پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد
۱۰ کاراکتر فیلمهای Fast & Furious که شایسته نسخه فرعی هستند
نظرات
کلا بازیای این سبک هشون درحد همین ۷ یا پایین تر حقشونه اصلا نمیشه اسم اینارو بازی گذاشت بعد جالبیش اینجاست که مهمترین بخش اینجور بازیا داستانه ولی همونم نمیتونن درست دربیارن و اکثرا دچار مشکلاتی مثل شخصیت پردازی ابکی یا روایت ضعیف میشن و در کنار گیم پلی ابکی معمولا هم موفق نمیشن نمونشم که ماشالا زیاده از بازیای دیوید قفس بگیر تا تیتل که در نهایت اینجور بازیا باعث ورشکستگی استدیو میشن چون هیچ چیزی برای ارائه به گیمر ندارن بهترین بازی این سبکم که تیتل ساخته که سرانجام تیتل رو دیدیم چی شد و در نهایت کوانتیک دریم هم اگه بخواد همین وضعیتو ادامه بده به سرنوشت تیتل دچار میشه dontnod هم به نظرم آینده روشنی نداره با این وضع بازی سازی
قویترین بازی هایی که تو این سبک کردم یکی شاهکار بیاند تو سولز بود و یکیش هم به نوعی بنیان گذار این سبک حداقل از خیلی جهات اثر شاهکار و به یاد ماندنیه broken sowrd the shadow of templars در زمان ps1 ، این بازی از نظر من فرا شاهکاره ، شروع ماجراجوی های جورج استوبارت در ویدیو گیم واقعا کلاسیک و به یاد موندنیه :heart:
.
.
#ترول نکنیم
ایول محسن جون چه یادآوریی کردی
اولین دختری که توی دنیای گیم عاشقش شدم نیکول کولارد بود با اون لهجه فرانسوی. مخصوصا وقتی به جورج میگفت جوخج.
متاسفانه اکثر بازی های ادونچر الان دیگه شدن شبیه ساز پیاده روی، بدون معما بدون خلاقیت
چقدر خوشحالم شدم که بازیش کردی احساس کردم خیلی تنهام در مورد این بازی 😀 :yes: نیکول کولارد دوس داشتنی چه معماهایی واقعا خلاقیت موج میزد
سلام محسن جان خوبی این بازی که گفتی واقعا داستان عالی داشت یادش بخیر اینو خواستم بگم که این بازی قسمت های دو و سه هم اومدن اگر یک موبایل اندروید خوب داری میتونی از قسمت اولش تا همین سوم رو دانلود کنی و لذت ببری
Broken Sword : The shadow of templars Director’s Cut
Broken Sword 2 Smoking Mirror
Broken Sword : Serpent’s Curse
مرسی مکس . اتفاقا دارم رو گوشی هر بار یه سری بهش میزنم برای تجدید خاطره اما شماره اولش یه شاهکار دیگه هست درسته شماره های بعدی هم خیلی عالیه و به یادموندنی اما شماره اولش واقعا یه چیز دیگست
نسخه serpent curse در حقیقت جدیدترین نسخه و به عبارتی ۵ محسوب میشه که با گرافیک نسخه های اول ساخته شده.
نسخه ۳ sleeping dragon نام داره و نسخه ۴ angle of death هست.
اتفاقا نسخه ۳ و ۴ هم در نوع خودشون انقلابی بودن چون طراحی محیط و کارکتر سه بعدی رو پیاده کردن که واسه این سبک مرسوم نبود.
دقیقا توضیحاتتون درسته، این سری به خاطر داستان و شخصیت های به یادموندنی و گیم پلی انقلابی همیشه تو خاطره ها میمونه….یادش بخیر اون موقع ها عادت کرده بودم همش سری جدید تومب رایدر و بروکن سورد و رزیدنت اویل بازی کنم هر سال که عوض میشد منتظر نسخه جدید ازشون بودم ،،،،، هی چه دوران خوشی بود فرار از مدرسه 😀 و این بازی ها ،،،، قبل تر هم که سگا الان که فکر میکنم باید اعتراف کنم خوش شانس بودم که در این دوران حضور داشتم و این عناوین رو تجربه کردم حیف که دیگه برنمیگرده
اولین دختری که عاشقش شدم توی دنیای گیم ! ایدا تو ایول ۲ بود !!! :-))
واقعا به شخصه بیاند رو یکی از آندرریتد ترین بازی ها میدونم ، بازی به حقش نرسید من این بازی رو از هوی رین هم بهتر میدونم ،
داستان واقعا عالی بود و نحو روایتش هم همینطور ، شخصیت پردازی هم به مانند داستان، اجرای بی نظیر بازیگران ، کارگردانی تقریبا بی نقص دیوید کیج ، اوج این بازی هم چپتر بی نظیر Homeless بود
فقط این وسط تاثیر انتخاب ها کم بود که خب این بازی برخلاف هوی رین کمتر بر انتخاب ها تمرکز داشت و داستانش داستان مشخصی بود
داستان شاهکار بود واقعا اون مرحله زیر پل تو هوای برفی تا آخر عمر گیمریم یادم نمیره چه همذات پنداری برقرار کردم با شخصیت بازی …. الن پیج به نظرم نقش افرینیش تو این بازی جزو برترین ها تو تاریخ بازی هاست بدون هیچ اغراقی
واقعا بی نظیر بود ، کلا شخصیت های اون چپتر بسیار دوست داشتنی بودن ، استن و والتر و جیمی و تیوزدی
و اون روی خوب قدرت جودی و آیدن نشون داده شد
و نگاه افراد یه سری شیطان میخوندنش ولی این افراد معجزه
واقعا این چپتر بی نظیر بود
بیاند و هیوی رین و فارنهایت و دیترویت و در اصل کل شاهکارهایی که کیج ساخت فراموش نشدنی ان و امیدوارم بازم ادامه بده با اینکه سبک این بازیا طرفداراشون خاص هستن من خودم از کسایی بودم که دیترویت رو پیش خرید کردم زمان خودش که حداقل کمکی باشه ازمن به کیج عزیز و زحماتش مراحل فراموش نشدنی بیاند هم زیاد بودن novajo هم عالی بود homeless خیلی هیجان داشت الن پیج هم عالی بود تو بازی نامردا در حقش کم لطفی کردن منتقدا
اخ گفتی فارنهایت رو یادم رفت ،،، یه شاهکار دیگه واقعا دیوید کیج یه استاد بزرگه
دقیقا ، بدون شک این بازی به حقش نرسید
چپتر Navajo هم بی نظیر بود
داداش بازی یعنی دادن ورودی و گرفتن خروجی مطلوب. حالا اگه این بازی نیست چیه من نمیدونم. وقتی میگی بهترین استودیو این سبک تل تیله معلومه هیچی از گرافیک ادونچر و اینترکتیو دراما بازی نکردی جدا از اینکه تلفظشم درست نمیدونی. فعلا هم دونتناد از سال ۲۰۱۵ تا الان با همین سبک پنج شیش تا استودیو سرتاسر دنیا زده همزمان هم روی ۳ تا بازی کار میکنن
بهترین استودیوهایی که این سبکو میسازن telltale و Quantic Dream هستن و داشتم سریع تایپ میکردم تلفظش اشتباه شد همین Quantic Dream هم زیر سایه سونی انقد پیشرفت کرده بود و از الانم که دیگه حامی مالی نداره کم کم از صنعت گیم محو میشه
نمیدونم مشکلت با بازیای درام و اینترکتیو چیه واقا داری بی انصافی میکنی بهشون ازشون خشت نمیاد قبول نظرت محترم ولی الکی نکوبشون ک این سبکم مثل سبکای دیگه طرفدار داره من خودم یکی از بهترین تجربه هام این نسل detroit بود
به حرمت پروفتون این حرفا رو نزنید خواهشا
عناوین درام تعاملی ساختار شکنن (عین همین پروفت)
و بهاش رو هم میپردازن حقشون هم خیلی بیشتر از ۷ عه
من خودم یکی از ۱۰ بازی برتر عمرم درام تعاملی ه
درام تعاملی ها مفهوم واقعی استرس زمان رو دارن که فقط یه ثانیه دیر بجنبی کاراکترت برای همیشه میمیره
درام تعاملی ها روایت داستان رو از نو تعریف کردن و ثابت کردن که میشه بدون گیمپلی شاهکار ساخت
درام تعاملی ها بهمون فهموندن شخصیت پردازی یعنی چی و فهموندن که قوس شخصیتی چه مفهومی داره
درام تعاملی ها مفهوم ارتباط موسیقی و صداگذاری و پلات به پلات رو عوض کردن و…..
خدایی نمیدونم چجوری شخصیت پردازی فاجعه بازی های دیوید کیجو نمیبینی مثلا شخصیت مارکوس که انقد خشک و بی روحه که اصلا حس رهبر یه جنبش بودن رو نداره یا شخصیتای فرعی بازی بیاند که انقد دیالوگایی که میگن ابکی و مسخرس که بزور تونستم تحمل کنم و بازی رو تا آخر بازی کنم و یا شخصیت قاتل اوریگامی تو هوی رین که به طرز مسخره ای میره و به تمام مقتولا سر میزنه و در نهایت باعث لو رفتن خودش میشه و یا ایرادای داستانی دتروید یا بیاند که اگه بخوام دربارشون بنویسم باید یه صفحه تایپ کنم و حوصلشو ندارم و اگر همه بخشای لستو حذف کنی و فقط داستانشو نگه داری بازم به کل بازیای درام تعاملی که در تاریخ صنعت گیم منتشر شدن شرف داره مقایسه لستو و اینطور بازیا عین شوخی میمونه البته اگه بشه اسم اینارو بازی گذاشت و در آخر بگم که من تقریبا تمام بازیای این سبکو تموم کردم و با اطلاعات کامل میگم که حقشون همون ۷ به پایینه و میبنی که اکثرشون به حقشون رسیدن و از اون حد فراتر نرفتن البته اینا نظر شخصی منه و قصد ناراحتی کسی رو ندارم
واقعیتش سر تک تک سوالاتون میشه بحث کرد و قطعا جواب برای همش دارم ولی واقعا از حوصله خارج ه 😀
اینا صرفا نظر شخصیتون هست ، لطفا فکت صادر نکنید
شما خوشت نمیاد دلیل نمیشه که بد باشن
واقعا این تفکر غلط بسیار همه گیر شد که فکر میکنید من خوشم نیومده پس بازی بدیه هر کسی که خوشش بیاد چیزی سرش نمیشه و هر راهی رو برای بد جلوه دادنش میکنید
شما نگران امثال کوانتیک نباشید تا وقتی کسانی مثل من کاربر Clara و mohsenj74 و …….. هستن این استودیو و بازی هاشون به کارشون ادامه میدن و به هیچ وجه محو نمیشن
دلیل محو شدن تلتیل رو پیشنهاد میدم دربارش مطالعه کنید که بازی هاشونو خودشون منتشر میکردن و ناشر نداشتن و خب این بازی ها با این سبک عموما عامه پسند نیستن و خاص پسند هستن و خب انتظار فروش بالای ۱۰ میلیون نسخه ازشون نمیره و به این دلیل بسته شد استودیوشون
و اینکه اگه خوشتون نمیاد دلیلی برای اومدن به این پست و کامنت گذاشتن در اینجا وجود نداره ، البته بگم شما مختار هستید هر جا دلتون میخواد کامنت بزارید
با احترام من با شما مخالف هستم
خیلی دوستان هستن همینطور که الان میبینید مثل خودم ، کلارا جان ، محسن جان و …. که از این سبک حمایت میکنیم و دوست داریم بازی های درام تعاملی رو و انکه میگید چون فن نداشتن محو میشن موافق نیستم مثلا تلتیل ورشکست شد و ناشر نداشتن وگرنه خیلی بازی های تلتیل رو من دوست داشتم از جمله walking dead و the wolf among us
البته میدونم شما نظر شخصیتونه این بازی ها خوب نیست خب به این دلیل که یه قشر خاصی از گیمرا رو هدف قرار میده و عامه پسند نیست
موفق باشید
.
.
.
#ترول نکنیم
شخصیت مارکوس اصلا خشک و بی روح نبود ! استایل شخصیتیش اون شکلی بود هیچ شخصیتی توی اون بازی جز کانر اونم اولاش یخ و بی روح نبود دوست عزیز این بازیا داستان عالی ای دارن اما از نظر گیم پلی اصلا خوب عمل نمیکنن
هوی رین رو بیشتر از همه ی نسخه ها دوست دارم با این بازیا اصلا مشکلی ندارم چون یه داستان عالی رو به گیمر میدن اما نبودشون هم انچنان فرقی به حالم نداره چون گیم پلی خیلی مهمه بازیایی مثل هورایزن ویچر رد دد که هم گیم پلی دارن هم داستان عالی بیشتر مد نظر منن تا اینطور بازی ها
The walking dead telltale series هم نام بسته تا بفهمی گیم فقط یک تیراندازی و کشت و کشتار بیهوده نیست
یه گیم فقط هم داستان نیست !
برای این مدل گیم ها چرا
همه چی داستانه
دیوید قفس !!! :laugh:
خسته نباشید آقای مقدم
Dontnod عجب چیزی زده
تو سبک خودش شاهکاره
نمرات خیلی خوبی هم گرفته
داستان و روایت بینظیری هم داره
که همین واسش عالیه
انحصاری های کهکشانی :fingersxd: :bomb:
من که عاشق این سبکم و این جواهر رو از دست نمیدم
از بازی های دیوید کیج هم بیشتر از بقیه heavy rain رو دوست داشتم
داستان و روایت و انتخاب هاش عالی بود
از beyond با بازی ellen page هم خوشم اومد
راستش فقط به خاطر الن پیج بازیش کردم، خیلی از هنرنماییش تعریف میکردند
Life is strange هم عالی بود و حتما این رو بازی میکنم
#اسپنسر متشکریم
بیاند به نظر من هنوز بهترین شخصیت پردازی تاریخ ویدو گیم رو داره قشنگ دیوونه شدم سر تجربه ش…..
قوی ترین مسترچیفه از نطر خیلی سایتا و منتقدا
نظر شماهم بسیار محترمه اصا از عکس بیاند ادم ذوب میشه از عشق به کاراکتر
واقعیتش جز نسخه ۴ م هیلو، بقیه عناوین ش رو تجربه نکردم ولی میدونم که چه شاهکاری ه و قطعا طرفدارای خودش براشون بهترین شخصیت پردازی رو داره
بهترین چپتر بازی با فاصله بسیار بسیار بسیار زیاد نسبت به باقی چپتر ها ، چپتر homeless هست یعنی بی نظیر بود این چپتر
هوملس، مای ایمجینری فرند، هانتد، ناواهو، د میشن، ولکام تو د سی آی ای، بلک سان و…. یکی از یکی شاهکار تر به خدا
همین که بعد ۷ سال بدون سرچ کردن اسم مراحل یادم مونده معلوم ه چه شاهکاری بوده
من به شخصه homeless و navajo و black sun رو سه تا چپتر برتر میدونم
hunted هم یکی از هیجان انگیز ترین چپتر های بازیی بود واقعا
هوس کردم دوباره برم 😥
Me Too
بی خانمان از همه ی چپتر ها قشنگتره ولی من اخری رو انتخاب کردم که با اون پسره بود واقعا یعنی چی بعد این همه حرف که زدین اخرای بازی کی برمیگرده جای بی خانمان ها 😐 اینا چرا اینطورین خدا عقل بده بعضی بدبختی رو دوست دارن انگار
اسپویل اگه کسی احینا بازی نکرده
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
من بی خانمان هارو انتخاب کردم ولی اگه یادت باشه ما باعث شدیم استن با روح زنش ارتباط بگیره و خب اون حرفا تاثیر گذار بود و همینطور اون بچه هم همینطور و باعث شد وضعشون رو تغییر بدن
و خونه دار شدن و کار پیدا کردن
درسته ولی همه مثل هم نیستن شاید شما دوست داشته باشین به بقیه کمک کنید توی بازی تا به شخصیت اصلی بازیتون اما من دوست دارم شخصیت اصلی رو خوشبخت ببینم
و نکته اینه اون زندگی بدبختی براش نخواهد داشت وقتی که همه وقتی که قدرتتو میبینن یا تو رو شیطان خطاب میکنن و یا میخوان از قدرتت سوء استفاده کنن ، بودن در بین کسانی که هیچ چشم داشتی به قدرتت ندارن و اونو معجزه خطاب میکنن و جودی رو به خاطر خودش میخواستن و نه قدرتش همین یعنی خوشبختی برای شخصیتی مثل جودی
اگر بخاطر خودش باشه که اون پسره هم اونو بخاطر خودش میخواست اولش نه ولی بعدش چرا
از اسپنسر ممنونم که میذاره این شاهکار رو با برترین سرویس تاریخ با قیمت ده دلاره بازی کنم.
اگر اسپسنر نبود الان یا داشتم به دیوار خیره میشدم و با گوشیم مار بازی میکردم یا داشتم بازی ها رو هکی میزدم :((
ولی اسپسنر گذاشت با برترین کنسول تاریخ (Xbox one x) و برترین سرویس تاریخ(xbox game pass) ببشتر بازی ها رو انجام بدم.
ترو خدا یواش تر ؛ اسپنسر هم انتظار این همه تعریف رو نداشت!!!!!
برترین کنسول تاریخ؟؟؟!!!!!
برترین سرویس تاریخ؟؟؟!!!!
چون خودم طرفدار این سبک هستم ؛ بدم نمیاد این بازی رو امتحان کنم ؛ ولی فکر نکنم به پای دترویت برسه
قویترین کنسول حاضر و برترین سرویس رو داشتیم 😉
متاش که خلاف این قضیست
این بازی ۳ تا چپتر داره، باید متای هر ۳ چپتر رو جمع کنی بعد ببینی کدوم بهتره
عجب شاهکاری شده
مایکروسافت با خرید Dontnod و Quantic Dream بر سبک ماجراجویی، تعاملی پادشاهی خواهد کرد.
هر دو طرف هم به سمت مایکروسافت متمایل اند.
متاسفانه سونی، Quantic Dream رو از دست داد.
دورد بر مایکروسافت، ساتیا نادلا، فیل اسپنسر و Dontnod
دوست عزیز کوانتیک دریم خریداری نشده .چی میگید ؟ استودیو کوانتیک دریم فعلا نصف بیشتر بازیهاش انحصاری زمانی ps بودن لطفا قبل از کامنت به قصد ترول یکم تحقیق کنید
.
.
#ترول نکنیم
داداش نمی خوام گیر بدم ولی End Game معنیش میشه بازی اخر ، یعنی اسمت یه جورایی میشه پلی استیشن بازی اخر و معنی درستی نداره اما عاشق عکستم
حالا دونتناد هیچی (که البته اون هم فعلا در حد شایعه هست ولی خب غیر ممکن نیست) کوانتیک دریم حتی شایعه خریدش توسط مایکروسافت هم منتشر نشده ، حالا شما چجوری به این نتیجه رسیدی که خریداری شده به ما هم بگو
احتمالا خیلیا نمیدونن که کوانتیک دریم توسط یک شرکت چینی که فکر کنم اسمش net ease بود خریداری شده اگه مایکروسافت بخواد کوانتیک رو بخره باید کل شرکت مادرو بخره که عمرا همچین خرج بزرگی بکنه
ممنون ، نمیدونستم
به به مبارک دوستان ایکس باکس فن
بهترین بازی که تو این سبک انجام دادم دیترویت بود و خیلی سناریو های زیادی داشت و واقعا تعاملی بود این استودیو و استودیو های تلتیل و کوانتیک دریم بهترین بازی های تعاملی رو میسازند
.
.
#ترول نکنیم
طرفدار بازیهای داستانی و درام هستم، چون تو صنعت گیم واقعا کم هستن.
البته این مدل بازیها در عین اینکه میتونن ده برابر یه فیلم سینمایی جذاب باشن، همین اشکالاتی که آقای آریا مقدم تو نقد گفتن رو هم کم و بیش دارن.
کند پیش رفتن دلیلی بر بد بودن نیست روایت داستان رردد ۲ هم کند پیش میرفت اما با همون روایت و گیم پلی کند بازی مورد علاقه من و خیلی های دیگه شد 😉
جالبه با دو تا ایراد دادید ۷٫۷ اونوقت «بعضی» بازیا با فهرستی از مشکلات میشن ۸٫۷!
تعداد نقاط ضعف و قوت تاثیری بر نمره نداره نمره به کلیت بازی داده میشه
ممکنه یه بازی از نظر منتقدی نقطه ضعف نداشته باشه ولی بازی نمره کامل نگیره و برعکس
به نوع نقاط ضعف هم بستگی داره دقیق از نوع نمره کم کردن خبر ندارم ولی میدونم که باگ در بدترین حالت ۱ نمره کم میکنه
ولی مطمئنا گیمپلی اهمیت بیشتری داره
نه به هیچ وجه ، به هیچ وجه به این صورت نیست که باگ یه نمره کم میکنه و یا فلان ۲ نمره و…………..
نمره اصلی یه کلیت بازی داداه میشه و یه دید کلی به بازی داره
این سبک هم جز سبک های مورد علاقمه خیلیی همراه ترسناک و وحشت.. حتما حتما این اثر ناب دونات و انحصاری ماکرو رو بازی میکنم بزودی معلومه بی نظیره و صدرصد اصل داستان و بازی ۲تا چپتر بعدی معرکه میشه…خوشحالم که تو این سبک هم چندتا انحصاری داریم…یکی هم ۱۲ مینیوتس هست و یکی هم اثر سازندگان سابق کوانتوم دریم بود که ماکرو معرفی کرد…ولی گل سرسبد این سبک انحصاری ماکرو تل می وای استودیو دوناته…مرسی ماکرو مرسی دونات بخاطر انحصاری….
و شدیداً منتظر کراس فایر ایکسم زیاد…مطمعنم یکی از بهترین انحصاری نسل ۸ ماکرو میشه شک ندارم…هم آنلاین و مخصوصا داستانیش…
مرسی گیمفا و نقد بازی و بنظرم میشد نمره بیشتر داد همون ۸٫٫٫البته که نزدیکه ۸ فرقی نداره…مرسی از کابران عزیز گیمفا سونی و ماکرو…
سلام رفقا خیلی ببخشید واسه اسپم واقعا توی برزخ بدی گیر افتادم راستش من تا همین پارسال تابستون پی سی گیمر بودم و راضی ولی به خاطر یه سری موانع غیرقابل عبور مجبور شدم رو بیارم به کنسول گیمری و یه one s گرفتم که خودش یه اکانت با نزدیک ۲۰ تا بازی روش بود ولی از اونجایی که نمی دونستم که این اکانتت قانونیه یا نه( البته همه آپدیت هایی که واسه کنسولم میومد رو انجام میدادم و به مشکلی نخوردم ولی باز نمیدونم قانونیه یا نه؟) هرچی خواستم یه اکانت بسازم نتونستم به خاطر مشکل region و خطای x.80.a.40.40.1 و دی ان اس رو هم تغییر دادم ولی باز نشد حالا واقعا نمی دونم چی کار کنم و اصلا یه حال بدی دارم منی که این همه سال با پی سی روی استیم بدون هیچ مشکلی گیم می خریدم( البته تا قبل از مشکل استیم برا تغییر region) الان حتی نمی تونم یه اکانت قانونی واس خودم بسازم!!!!!!! Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Cry Big Frown Big Frown Big Frown واقعا ببخشید اگه زیاد شد ولی خواهش می کنم مشکلم رو حل کنید ممنون.
اولین پستی که این کامنتو گذاشتی جوابت رو دادم حالا هی کامنت میزاری 😐
دایی این اکانت ها تا جایی میدونم قانونی نیستن و چون به اینترنت وصل شده احتمالا بن شدی
بازم برو پیش کسی که بازی ها را برات ریخته و ازش بپرس ، احتمالا کمکت کنه