نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

نقد و بررسی The Last of Us 2 | الماس ۲۴ قیراطی ناتی‌داگ بر تاج پادشاهی پلی‌استیشن

سعید آقابابایی
۳ تیر ۱۳۹۹ - 09:00
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

The Last of Us 2

در طول تاریخ تا دلتان بخواهد بازی‌های شگفت‌انگیز و معرکه داریم، اما هنوز هم عناوینی مثل Bioshock وGod of War یا The Last of Us چند سر و گردن بالاتر قرار می‌گیرند، زیرا جریان‌ساز هستند و باعث ارتقای سطح بازی‌ها، نه فقط در درون دنیای بازی، بلکه در کل دنیای سرگرمی مدرن امروز هستند و دنیای بازی را در چشم دیگر افراد خارج از حوزه‌ی گیم نیز «قابل احترام» و اصطلاحا Justify کرده‌‌اند و خیلی از مواقع حتی حس کنجکاوی آن‌ها را هم تحریک نموده‌‌اند تا پای به درون این دنیا بگذارند و خیلی از نزدیک‌تر اتفاقاتش را لمس کنند. در واقع این جور بازی‌ها «سفیران دنیای بازی هستند برای معرفی این حوزه به افراد غریبه که غالبا هم در مورد بازی‌ها جبهه‌گیری دارند. هر بازی‌ای نمی‌تواند چنین سفیری باشد، زیرا کار خیلی سختی است فهماندن حرفی مخصوصا به فردی که ماسکی از حرف‌های عامه و قضاوت‌های مزخرف در مورد بازی‌ها تمام صورتش و گوش‌هایش را پوشانده است. فردی که به حدی ابله است که فکر می‌کند یک گیمر نمی‌تواند نگران اوضاع جامعه‌‌اش باشد و احتمالا «یک کرم است که یک گوشه لمیده و فقط مصرف می‌کند». به این فرد باید The Last of Us را تزریق کرد، آن هم از هر راهی که دوست دارید، زیرا فقط چند بازی انگشت‌شمار هستند که شاید و فقط شاید بتوانند چنین حجمی از حماقت را کنار زده و شخصی را بیدار کنند.

the last of us 2

عشق است… عشق و هنر… دیوانه‌تان می‌کند این بازی…

Bioshock و Gof of War یا The Last of Us شاهکارهایی جریان‌سازند که سال‌ها و سال‌ها بعد به کوچکترها خواهیم گفت که «The Last of Us در زمان ما منتشر شد، ما آن موقع بازی کردیم» و مطمئن باشید که آن‌ها نیز مثل خودمان، این را به عنوان یک افتخار بزرگ برای ما حساب می‌کنند زیرا این‌طور بازی‌ها هر چقدر زمان بگذرد ارزششان هم بیشتر مشخص می‌شود و انگار که ما هم‌دورهٔ یک اسطوره بوده‌ایم. هر صنعتی و هنری و ورزشی و کلا هر حوزه‌‌ای، اسطوره‌های خودش را دارد که همیشه نامشان در صدر و صف اول ویترین آن حوزه می‌آید چون همیشه در ویترین، بهترین‌ها را قرار می‌دهند. ویترین صنعت و هنر بازی‌های رایانه‌‌ای، یک جای همیشه محفوظ و دست نخورده در همان یکی دو صندلی اول برای The Last of Us دارد و خواهد داشت. دوستان، The Last of Us و نسخه‌ی دومش معنای بی‌نقصی یک بازی هستند. این بازی‌ها هستند که هنوز بخش تک نفره و داستانی را ارج می‌نهند و آن را زنده نگاه می‌دارند تا در هیاهوی شوترهای آنلاین ۲۰۰ نفره گم نشوند و یادمان نرود که از قدیم، بازی، یک یا دو نفره بوده است و بازی، داستان داشته است. عناوینی مثل The Last of Us داستان را زنده نگاه می‌دارند و برای روایت آن مایه می‌گذارند. این بازی‌ها می‌توانند چشمانتان را خیس کنند. کاری که شاید در زندگی واقعیتان هم کسی نتواند بکند، ولی نمی‌توانید وقتی سارا در آغوش جوئل جان می‌دهد اشکتان سرازیر نشود. این قدرت یک مدیاست که می‌تواند این‌طور روایت و داستان جذابی را شکل دهد و این گونه دنیا را به تحسین وادارد. می‌دانید که یکی از همین بازی‌های تاریخ‌ساز که جزو چند بازی برتر کل تاریخ است، یعنی The Last of Us: Part 2 منتشر شده است و واقعا باز هم ناتی‌داگ ثابت کرد که کارش سنگین‌تر کردن تاج پادشاهی سونی در دنیای بازی‌هاست.

نقد و بررسی The Last of Us 2

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

کل بخش‌های بازی را مو‌ به ‌مو و به اندازه‌ی ۴ برابر یک نقد معمولی برایتان بدون اسپویل باز کردم.

امروز و بعد از تجربهٔ این بازی قصد دارم تا حسابی برایتان صحبت کنم. The Last of Us ۲ یک عنوان اکشن ماجرایی با المان‌های وحشت و بقا از زاویه‌ی دوربین سوم شخص و بر پایه‌ی مبارزات دور و نزدیک و مخفی کاری است که ظرف ۲-۳ روز اخیر برای کنسول پلی‌استیشن ۴ به عنوان یک حسن ختام در انحصاری‌های شاهکار نسل هشتم منتشر گردیده است. در این مطلب قصد داریم تا به نقد و بررسی عنوان جدید و فراتر از شاهکار The Last of Us: Part ۲ بپردازیم و از زوایای مختلف، شاهکار بی‌رقیب The Last of Us: Part ۲ را با شما عزیزان واکاوی نماییم. خیالتان راحت باشد که کلا اسپویل و این حرف‌ها در کار نیست و هرگز چیزی را از داستان برای شما لو نمی‌دهم. پس اگر علاقه دارید هرچه بیشتر با این بازی آشنا شوید و یا حتی به طور عجیب و غریبی هنوز تصمیم نگرفته‌‌اید که The Last of Us: Part ۲ را خریداری نمایید یا خیر، پیشنهاد می‌کنم در ادامه‌ی مطلب نقد و بررسی The Last of Us: Part ۲ با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همزاه شوید.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 از کوزه همان برون تراود که در اوست…

  • تلنگری به Hater ها… غرق در نفرت از یک بازی و یک کنسول…و  آخرش رو سیاهی به زغال ماند
در همین ابتدا باید منظور از هیتر را روشن کنم که به کسی برنخورد. هیتر کسی است که می‌رود به لست او اس ۲ می‌دهد صفر. هیتر کسی است که می‌گوید رفتید آشغال خریدید. هیتر کسی است که می‌گوید‌‌ ای کاش نمرات بازی افتضاح شود تا روز انتشار کیف کنیم. هیتر یک شخص پر از نفرت است. کسی نیست که می‌گوید من از داستان این بازی زیاد خوشم نیامد یا اندازه‌ی بازی اول برایم جذاب نبود. کسی نیست که می‌گوید به نظر من نمره‌ی این بازی مثلا ۹ است. هیتر نفرت خالص است و یک موجود پر از نفرت. نه شما عزیزی که نظرت در مورد بازی هر چیز منطقی و محترمانه‌‌ای است. پس لطفا اگر هیتر نیستید به خود نگیرید.
اینترنت بد چیزی است آقا! می‌دانید چرا؟ بگذارید برایتان قصه‌‌ای از نفرت و نتیجه‌‌اش بگویم. قبل از انتشار The Last of Us: Part ۲ و مخصوصا به خاطر برخی تاخیرها و موضوعاتی حساس برای جامعه مثل هم‌جنس‌گرایی، برخی Hater‌ها که ۹۰ درصدشان از قشر مشخصی از گیمرها بودند که دستشان به The Last of Us: Part ۲ نمی‌رسید و قبلا هم طعم تلخ تاریخ‌سازی The Last of Us را چشیده بودند، فرصت را خیلی مناسب دیدند و گفتند “ایول دیگر این بار هر طور شده باید کاری کنیم تا این بازی زمین بخورد و ناتی‌داگ یک بار هم که شده قبل از مرگ ما رو سیاه شود و از همه مهم‌تر نگذاریم که در همین نزدیکی‌های شروع نسل بعدی، با یک شاهکار تاریخ‌ساز دیگر مثل The Last of Us: Part ۲، سرنوشت نسل بعد هم تا حد زیادی مشخص شود و معلوم شود که باز هم سونی می‌خواهد برای طرفدارهایش چکار کند و ناتی‌داگ چه کارهایی می‌تواند انجام دهد.” بنابراین شمشیر را از رو بستند و شروع کردند به وکیل مدافع جامعه شدن و اسپویل‌های مرگبار کردن و خلاصه هر چه دلتان بخواهد. خب عزیزان من، نهایتا The Last of Us: Part ۲ چند روز قبل منتشر شد. می‌دانید چه شد؟ حجم برخی استراحت‌گاه‌های خاص لب‌به‌لب شد و کسی از دوستان پایش را بیرون نمی‌گذاشت و همه جا پر بود از جشن و پایکوبی.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

نوابغ ناتی‌داگ با The Last of Us: Part ۲، داستانی را که خودش خیلی در نسخه‌ی اول تاریک بود، چندین درجه تاریک‌تر و سخت‌تر هم کرده‌‌اند و برای همین هم خیلی‌ها اصلا توان هضم این حد از سیاهی و غم را نداشتند.

می‌دانید چرا؟ متای یک انحصاری با دنیایی از مخالف و هیتر، شد بالای ۹۰! امتیازی که مثل بیش از ۹۰ نیزهٔ کشنده و مرگبار در بدن هیترهای هنر فرو رفت، حتی با این که قایم شده بودند، ولی خب اینترنت بد چیزی است آقا! خلاصه که باز هم یک طرف سونی بود و ناتی‌داگ و پلی‌استیشن و جشن و پایکوبی. طرف دیگر چه بود؟ Hater‌های سرخورده که یکی زندگی‌‌اش را روی شکست این بازی گذاشته بود، یکی قرار بود طرفداران بازی را روز نمرات ببیند، ولی بعدش جایی دعوت بود و یکی هم که فکر می‌کرد مردم به خاطر موضوع هم‌جنس‌گرایی پولشان را پس می‌گیرند! اما نهایتا یکی بود و این‌ها نبودند. در طرف Hater‌ها، رو سیاهی بود که به ذغال ماند! مهم نیست Hater‌ها دارندگان دیگر پلتفرم‌ها بودند یا مدافعین دیگر مسائل و وکلای جامعه یا آنالیزورهای قدرتمند ضد سونی که قرار بود همگی را روز نمرات زیارت کنیم، مهم این بود که فکر می‌کردند خیلی می‌دانند، ولی نه تنها نمی‌دانند، بلکه در اصل دشمن هنر هستند! برای Hater‌ها آخرش روسیاهی می‌ماند و بس. نفرت را به دلتان و زندگیتان راه ندهید. حیف است. خیلی حیف است. غرق در نفرت خود نشوید تا همهٔ وجودتان بشود نفرت از یک بازی و یک کنسول.

آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست,
وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست.
حال متکلم از کلامش پیداست,
از کوزه همان برون تراود که در اوست

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 The Last of Us: Part ۲ در واقع زیباترین گرافیک نسل هشتم را در کنار یکی دو بازی دیگر دارد و به حدی چشم نواز و جذاب است که هر بیننده یا را اعم از گیمر و غیر گیمر خیره و میخکوب می‌کند.

  • از آغاز تاریخ‌سازی تا امروز
در ابتدا بد نیست که یک نگاه کلی به تاریخچه این سری داشته باشیم و اصلا بدانیم که چطور نام The Last Of Us این قدر بزرگ و محبوب و عظیم شد. بازی نخست The Last Of Us قبل از انتشارش در نسل هفتم، اصلا این قدر سر و صدایی که امروز دارد نداشت زیرا بالاخره یک آی پی جدید بود که کسی به طور یقین از شاهکار بودن و نبودن آن و یا حتی موفقیت و عدم موفقیت آن خبر دقیق نداشت و فقط همه می‌دانستیم چون آی‌پی جدید ناتی‌داگ است (مخصوصا با سابقه بی‌نظیر ساخت عناوین آنچارتد در نسل هفتم که نسخه دوم آن بازی سال بود) باید حتما حواسشان حسابی به آن باشد. اتفاقا این موضوع خیلی هم به نفع ناتی‌داگ و به طور کلی همهٔ سازنده‌ها در چنین شرایطی است، زیرا فشار وحشتناک رویشان نیست و راحت کارشان را می‌کنند. برای همین هم هست که می‌گویند ساخت دنباله برای یک بازی شاهکار و نگه داشتن بازی دوم در همان سطح بازی نخست و حتی برتر از آن کار خیلی خیلی سختی است که بعدا هم در موردش در این مقاله حرف خواهیم زد. خلاصه که بازی نخست The Last Of Us در سال ۲۰۱۳ انحصارا برای پلی‌استیشن ۳ منتشر گردید که اتفاقا هم می‌شود گفت دقیقا مثل همین نسل و نسخه‌ی دوم سری بود، زیرا باز هم در آخر نسل قرار داشتیم و The Last Of Us نیز مثل The Last of Us: Part ۲ آخرین انحصاری غول‌پبکر سونی در یک نسل بود. بعد از موفقیت شگفت‌انگیز و خارق‌العاده‌ی این عنوان در نسل هفتم، سازندگان تصمیم گرفتند نسخهٔ جدید و ریمستر شده از لحاظ گرافیکی این بازی به نام The Last Of Us Remastered که البته بسته‌ی الحاقی Left Behind را نیز در خود داشت، برای کنسول پلی‌استیشن ۴ منتشر کنند که در سال ۲۰۱۴ این اتفاق نیز افتاد و عنوانی که زیباترین و چشم‌نوازترین گرافیک‌های فنی و هنری در نسل هفتم را داشت، باز هم بهبودهای بیشتری از لحاظ گرافیک به خود دید و در قالب نسخه‌ی The Last Of Us Remastered که به نسل هشتم آمد، شاهد عنوانی باز هم زیباتر از قبل بودیم.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

پیشنهاد می‌کنم بار اول بازی را روی درجه‌ی سختی Hard بروید و بعدا روی درجات سختی بالاتر. چون به این شکل، اولین بار بازی کردن که بهترین و خاطره‌انگیزترین هم هست، بهترین تجربه را برایتان رقم می‌زند.

سونی و ناتی داگ می‌دانستند که بسیاری از کاربران که در نسل هشتم تازه از پلتفرم‌های دیگر به سمت پلی‌استیشن آمده‌‌اند و تعدادشان هم بسیار زیاد است، دوست دارند که بتوانند یکی از برترین بازی‌های تاریخ را تجربه کنند و به همین خاطر عنوان The Last Of Us Remastered را برای نسل هشتم منتشر نمودند. حیف بود که کسانی که تازه در نسل هشتم پلی‌استیشن خریده یا تازه بازی‌باز شده بودند طعم یکی از ۲-۳ عنوان برتر تاریخ بازی‌های ویدئویی را نچشند. سونی و ناتی‌داگ دوست داشتند که بازی‌بازان نسل هشتم هم ابرشاهکاری به نام The Last of Us را تجربه کنند. حتی کسانی که چند بار هم این بازی را در نسل قبل مثل ما بازی کرده بودند، باز هم بدون شک عاشق این بودند که نسخه‌ی نسل هشتمی این بازی ساخته شود و با کیفیت گرافیکی این نسل و بهبودهای عالی، این بازی را بر روی کنسول پلی‌استیشن ۴ بازی کنند. اگر بازی The Last of Us Remastered  منتشر نمی‌شد، نسل ۸ تا همیشه چیزی از نسل ۷ کمتر داشت. مخصوصا این که هر سازنده و شرکتی که یک بازی نسبتا خوب هم در نسل هفت داشت، سریعا آن را برای نسل هشت هم ریمستر کرد و در این وضعیت حیف بود که The Last of Us Remastered نداشته باشیم. به این شکل بود که نهایتا ۲-۳ سال قبل بازی The Last of Us: Part ۲ با گیتار زدن الی پرسن و سال‌تر و یک موزیک شاهکار معرفی شد و فهمیدیم که شاهکار دوم در راه است و این بار چند برابر بیشتر از قبل حمام خون انسانی راه خواهد افتاد و الی اصلا اعصاب درست حسابی ندارد. در وقع این طور به نظر می‌رسید که بر خلاف بازی اول که دشمن اصلی، قارچی‌ها بودند و انسان‌ها هم تا حد زیادی وجود داشتند، این بار انسان‌ها چند برابر و چند فرقه و گروه شده‌‌اند و قارچی‌ها هم بیشتر شده‌‌اند و در کل معنایش این می‌شد که بازی خیلی خیلی اکشن‌تر و خونین‌تر و خشن‌تر خواهد بود که حالا با تجربه‌ی بازی باید بگویم دقیقا همین‌طور است.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شما اصلا حق نداری که به سیاه بودن داستان ایراد بگیری. شما باید ببینید آیا این سیاه بودن درست پیاده شده است و درست در قالب روایی تعریف می‌شود و شاخصه‌های یک داستان‌سرایی شاهکار را دارد و شخصیت‌ها درست خلق شده‌‌اند یا خیر. این حد شماست. به ناتی‌داگ چه که فلان دخمل خانم فلان سایت که عاشق گل و بلبل و علوسک است، از خشونت و سیاهی بازی تلسیده! شما حق نداری برای این نمره کم کنی. به چیزی که به شما ربط دارد بچسبید، نه که دلشان خواسته بازی خودشان را سیاه یا سفید بسازند. مهم این است که این سیاهی را جوری شاهکار نمایش می‌دهند و داستان تعریف می‌کنند که آدم بغضش می‌شکند.

  • تلخ، خیلی تلخ، سیاه، خیلی سیاه، غمگین، خیلی غمگین…

می‌خواهید که بدون هیچ گونه اسپویل خاصی، احساس واقعی و خالصم از داستان The Last of Us: Part ۲ را برایتان بیان کنم و عین واقعیت تجربه‌‌ای که از این شاهکار بی‌بدیل داشته‌‌ام را برایتان در چند جمله شرح دهم تا بدانید با چه داستانی طرف هستید و چه احساساتی را قرار است در بازی لمس کنید؟

وقتی محفظهٔ عشق و احساس در قلب می‌شکند و زخم پشت زخم است که بر قفسه‌های قلب وارد می‌شود، احساسات جاری شده، باید فضایی برای خود درون قلب پیدا کنند و حالا که محفظهٔ نگه دارندهٔ عشق و احساس، در هم شکسته است، به نزدیک‌ترین فضای ممکن، یعنی محفظهٔ نفرت جاری می‌شوند؛ بالاخره می‌دانید که فاصلهٔ فضاهای عشق و نفرت اندازه یک تار موست و هر دو در یک قفسهٔ قلب هم‌جوارند. حالا دیگر آن همه عشق و احساس زیبا، لغزیده‌‌اند به منطقه‌‌ای غلط و به محفظه‌ای که هرگز خروجی‌‌اش مثبت نبوده است. ظرفی که معمولا عشق و احساسات شکسته را در بی‌پناه‌ترین زمانشان، پناه داده است، اما چه پناهی وقتی تبدیلشان کرده به نفرت؛ نفرتی که احتمالا راهی مسیر انتقام خواهد شد، مخصوصا اگر دلیلی داشته باشد؛ بالاخره از «کوزه همان برون تراود که در اوست»

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 کسی حق ندارد به خاطر سیاه و سفیدی داستان نمره‌ی کم و زیاد بدهد، بلکه باید به خاطر کیفیت داستانی و داستان سرایی و شخصیت‌پردازی بازی را قضاوت کرد. کارگردان نمی‌نشیند فکر کند که شما “گلای توی خونه محصلای نمونه” دوست ندارید فلانی تغییر کند. شرایط زندگی و زخم و زخم و زخم انسان‌ها را عوض می‌کند.

بازی The Last of Us: Part ۲ فقط ۲-۳ روز است که منتشر شده است و اتفاقا یکی از اصلی‌ترین بخش‌های آن داستان شاهکار و سنگینش است، پس خیالتان راحت باشد که در این مطلب حتی ذره‌‌ای هم به داستان بازی و اتفاقات آن و صحبت در مورد ذات شخصیت‌ها نخواهیم پرداخت و فقط به کیفیت داستان و شخصیت پردازی و در کل ارزش داستانی این عنوان خواهیم پرداخت. خیلی کوتاه می‌گویم این را بدانید که داستان The Last of Us: Part ۲ به حدی شاهکار، سنگین و البته سیاه و تاریک است که در کمتر مدیایی تا امروز چنین داستان تلخ ولی زیبایی را دیده‌ایم. اگر بگویم بعد از گذشت چند ساعت، داستان اولین یا دومین انگیزه مهم شما برای بازی کردن این عنوان می‌شود باور کنید که حرف صحیحی است زیرا جالب است که حتی اگر دلتان نخواهد داستان را دوست داشته باشید و به آن وابسته شوید، عاشق آن می‌شوید و بار سنگین غم بازی را به دوش خودتان خواهد کشید، همراه شخصیت‌های بازی پیش می‌روید و از نظر احساسی به آنها وابسته می‌شوید و می‌خواهید مراقب الی کوچولو باشید. ناسلامتی شما جوئلش بوده‌اید. دنیایی که در بازی دوم داریم می‌بینیم به مراتب بدتر و کثیف‌تر شده است و پای فرقه‌ی مذهبی و مدال‌های جدید قارچ زده و… هم به آن باز شده و جالب است که باز هم در این دنیا خطرناک‌ترین موجودات، انسان‌ها هستند. با دیدن دنیای بازی دوم، کسانی که نسخه‌ی اول را تجربه کرده‌‌اند باز هم به فکر فرو می‌روند که آیا بهتر نبود که در انتهای بازی گذاشته بودیم با همان احتمال پایین، واکسن این بیماری پیدا می‌شد؟ یا این که این انسان‌های جانی و جلاد دیوانه لیاقت این را نداشتند و همان بهتر که الی را زنده نگه داشتیم؟ دنبال جواب نگردید. همان طور که در پایان بازی نخست پیدا نکردیم، در اینجا نیز نمی‌شود فهمید کدام پاسخ درست است. این هنر داستان‌سرایی ناتی‌داگ است که مجبورمان می‌کند فکر کنیم و آخر هم واقعا آنقدر همه چیز خاکستری است که حتی درصدی هم نمی‌شود به سمتی متمایل شد.

برای این که بیشتر بتوانید داستان بازی دوم را دریابید، باید در مورد داستان نسخه‌ی اول و شخصیت‌های اصلی آن اطلاعات داشته باشید تا بیشتر The Last of Us: Part ۲ را درک و لمس کنید. این را خیلی رک به شما بگویم که اگر نسخه اول را بازی نکرده‌‌اید همان بهتر که نسخه دو را هم بازی نکنید زیرا یکی از بزرگترین اشتباهاتتان را مرتکب می‌شوید. باید نسخه‌ی اول را تجربه کنید تا بدانید جوئل و الی چه کسانی بوده‌‌اند و چقدر در نسخه دوم فرق کرده‌‌اند و جواب کلی از سوالاتی که بعدا برای شما پیش می‌آید را داشته باشید و گرنه در نسخه دوم با خود می‌گویید چرا فلان طور شد در حالی که اگر نسخه اول را می‌شناختید دلیلش را می‌دانستید، پس لطف کنید و بدون تجربه بازی اول، The Last of Us: Part ۲ را بازی نکنید. زیرا خیلی حیف است.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

حالا می توانید بخزید!

برای توضیح داستانی بازی The Last of Us: Part ۲ ابتدا از شخصیت الی که مهم‌ترین فرد و شخصیت اصلی بازی دوم است کار را آغاز می‌کنیم و کمی به گذشته و شخصیت او در بازی اول نگاهی می‌اندازیم تا سپس ۵ سال زمان را به جلو بزنیم و سراغ داستان جدید الی در T he Last of Us: Part ۲ برویم که از سنگین‌ترین و سیاه‌ترین داستان‌های تاریخ است. در بازی نخست دیدیم که الی (شخصیت اصلی بازی دوم) دختریست باهوش، فوق‌العاده، مهربان، خوش‌قلب و شجاع که در سخت‌ترین شرایط زندگی و مصیبت‌بار‌ترین دنیای ممکن برای بقا باز هم لبخندی را به لب دارد و شوخی می‌کند و حتی وقتی یار و همراه سفرش به بستر بیماری و مرگ افتاده است، مثل یک جنگجوی شجاع کمان به دوش می‌اندازد و اسلحه بر می‌دارد و به دل طبیعت وحشی و مرگبار می‌زند و تا پای مرگ نیز پیش می‌رود تا همراهش را نجات دهد. وی دختری با معرفت است و معنای واقعی «رفیق راه». او فوق‌العاده عاقل و دوست داشتنی بود و هیچ‌گاه مانند هم‌سن و سال‌های خود در دوران گذشته طعم زندگی و شادی را نچشیده بود. تازه در دنیای جدید هم همواره با یک مورد دیگر درگیر بوده که باعث شده تا روزگار وی تیره و تارتر نیز بشود و هیچ گاه نتواند تصمیمی برای خود بگیرد زیرا همیشه یک طعمه و فرصت برای بقیه است. زیرا تنها شخصی است که نسبت به بیماری قارچی مقاوم است و می‌توان از وی برای تهیه واکسن یا دارو استفاده کرد، پس همیشه عده‌‌ای به دنبال گرفتن او هستند و عده‌‌ای نیز به مقاصد خاص، قصد حفاظت از او را دارند که این باعث شده است تا زندگی وی تبدیل به یک تعقیب و گریز همیشگی شود و هیچ گاه در امنیت کامل نباشد. الی در نسخه اول و دوم خیلی فرق می‌کند و ۵ سال بزرگ می‌شود و طعم عشق را می‌چشد و در ادامه خیلی زخم بر می‌دارد و هر احساسی را با بدترین نوع تجربه کردن ممکن یاد می‌گیرد. در نسخه دوم می‌بینیم که الی دختری است که به جنس موافق گرایش دارد که برخی فکر می‌کردند این یک موضوع جدید بوده است ولی قبلا در بسته‌ی الحاقی نسخه‌ی اول بازی یعنی Left Behind بود که اشاراتی به این خصوصیت شخصیتی الی می‌شد (وقتی می‌گویم بدون تجربه کامل بازی اول سراغ نسخه دوم نروید برای همین موارد است که اطلاعات کامل داشته باشید) که در بازی دوم تبدیل به یکی از ستون‌های بازی و اتفاقا محل بحث و جدل و حاشیه‌های زیادی نیز برای این بازی گردید و خیلی از Hater‌ها هم اتفاقا از دکل همین موضوع بالا رفتند و سنگش را به سینه زدند. دیگر حالا زیاد بازش نمی‌کنم چون خوب می‌دانید منظورم دقیقا چیست، فقط همین را می‌گویم که طرف که تا دیروز کلا با هیچ چیزی در دنیا مشکل نداشت ناگهان نگران مشکلات اخلاقی جهانی شد و از دکل ضد هم‌جنس‌گرایی شروع به بالا رفتن کرد تا جایی برسد، ولی نهایتا از بالا افتاد پایین و دنده‌‌اش هم شکست!
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

The Last of Us: Part 2 یک بازی بین عناوین جهان آزاد و بازی‌های خطی به حساب می‌آید و این موضوع بدون شک برای افرادی مثل من که عاشق و شیفته ی بازی های جهان آزاد هستند یک نقطه عطف و یک نکته بسیار مثبت تلقی می شود

حالا برویم سراغ بیان چند خطی از داستان کل سری در بازی اول و دوم تا شالوده‌ی کلی آن اگر اطلاعی ندارید دستتان بیاید. در بازی نخست ما کنترل جوئل را به دست گرفتیم که وی در دوره‌‌ای که دنیا توسط یک بیماری قارچی از بین رفته و انسان‌ها تبدیل به قاتلینی وحشتناک یا بیمارانی زامبی مانند شده‌‌اند (دنیایی که ادامهٔ آن را در بازی دوم داریم می‌بینیم که چقدر هم بدتر شده است و باز هم در این دنیا خطرناک‌ترین موجودات، انسان‌ها هستند)، طی اتفاقاتی با دختری نوجوان به نام الی (شخصیت اصلی بازی دوم) همراه شد که گویا کلید حل این بیماری مخوف بود و نسبت به آن مقاوم. جریان و اتفاقاتی که در سفر این دو رقم خورد و رابطه‌‌ای که بین آن‌ها ایجاد شد، شالوده داستان بازی را شکل داد و یکی از احساسی‌ترین و زیباترین روایت‌های داستانی که تاکنون در بازی‌ها دیده‌‌ایم را به ما هدیه داد. داستان بازی نخست به این دلیل یکی از زیباترین و عمیق‌ترین و بی‌نظیرترین داستان‌های تاریخ بود که بر اساس یک دوستی مشترک و بسیار قدرتمند بنا شد که در آن زمان و در آن دنیای دیوانه وار یک گنج نایاب بود و به همین خاطر بی‌نهایت ارزشمند و زیبا بود تا حدی  که در انتها برای حفظ دوستی، آیندهٔ دنیا و شانس واکسن را قربانی کنیم.  یعنی زمانی که جوئل متوجه شد که الی آن قدر برای او عزیز است که تمام دنیا را به خاطر او می‌کشد و از پیش رو برمی‌دارد، تنها برای این که الی سالم بماند و او را نیز مانند دخترش سارا از دست ندهد. نهایتا هم همین کار را می‌کند و حالا در نسخه دوم می‌بینیم ۵ سال از وقایع بازی نخست رد شده و جوئل دیگر حالا دوباره یک دختر دارد. می‌بینیم که الی و جوئل در اقامتگاه و Settlement تامی در جکسون (وایومینگ) زندگی می‌کنند ولی ایا اتفاقات گذشته دست از سر آنها بر می‌دارد؟ در این زمان الی با دختری دیگر به نام دینا دوست شده و با وی وارد رابطه‌‌ای رمانتیک نیز شده است. در فصل زمستان و زمانی که جوئل و تامی در حالی که حرکت گله‌‌ای از موجودات قارچی را زیر نظر داشته‌‌اند گم می‌شوند، الی و دینا برای بررسی کردن این موضوع راهی می‌شوند. جوئل و تامی با شخصیتی به نام Abby برخورد می‌کنند و آنها از گله‌‌ای بزرگ از موجودات آلوده فرار کرده‌اند. Abby خود را عضو یک جامعه از نجات یافتگان در واشنگتن و دختر یکی از اعضای جراح گروه Firefly  معرفی می‌کند. بله درست حدس زدید، یکی از همان جراحانی که جوئل وقتی می‌خواست الی را در بازی اول نجات دهد کشت. دیگر از اینجا به بعد اتفاقات خیلی مهمی رخ می‌دهند که نباید برای شما تعریف کنم چون حیف است، ولی خب فقط بدانید که داستان این بازی، خدایا داستان این بازی تن و بدنتان را می‌لرزاند و خدا را شاهد می‌گیرم که همین الان و در همین لحظه که نوشتم تن و بدنتان را می‌لرزاند، اشک از کنار چشمم لغزید. داستان سیاه است و تاریک و غمناک و دردناک ولی همه‌ی اینها با پسوند شاهکار. شاهکاری غمناک و سیاه و شاهکاری که زخم به قلبت می‌زند. شرم بر آن‌هایی که دستشان به بازی نمی‌رسد و بازی را از نزدیک ندیده‌‌اند ولی می‌گویند داستان بد است، داستانی که وقتی منتقدش دارد به آن فکر می‌کند تا نقدش را برایتان بنویسد اشکش می‌لغزد. شرم به نفرتتان که نفرت از هنر است و ارزش این داستان فراتر از هر شاهکار را به خاطر نفرت و جنگ کنسول و. . پایین می‌برید به جای این که قدر این شاهکارهای هنری را بدانید و بگویید ایول به ما گیمرها که این‌ها را داریم. بله با شمایی هستم که از نزدیک بازی هم رد نمی‌شوی و هیتر هستی و ادای با فرهنگ‌ها را هم در می‌آوری.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

داستان این بازی، خدایا داستان این بازی تن و بدنتان را می‌لرزاند. شاهکاری که زخم به قلبت می‌زند.

نوابغ ناتی‌داگ با The Last of Us: Part ۲،  داستانی را که خودش خیلی در نسخ‌یه اول تاریک بود، چندین درجه تاریک‌تر و سخت‌تر هم کرده‌‌اند و برای همین هم خیلی‌ها اصلا توان هضم این حد از سیاهی و غم را نداشتند، زیرا موضوع خیلی جدی‌تر و بدتر و ناراحت کننده‌تر (مخصوصا برای گیمر) و زخم زننده‌تر از قبل است ولی خب چه ایرادی دارد؟ دوست داشته‌‌اند این‌قدر داستان تاریک و سیاه بگویند. بازی خودشان است. شما اصلا حق نداری که به سیاه بودن داستان ایراد بگیری. به شما ربطی ندارد. شما باید ببینید آیا این سیاه بودن درست پیاده شده است و درست در قالب روایی تعریف می‌شود و شاخصه‌های یک داستان سرایی شاهکار را دارد و شخصیت‌ها درست خلق شده‌‌اند یا خیر. این حد شماست. “به ناتی‌داگ چه که فلان دخمل خانم فلان سایت که عاشق گل و بلبل و علوسک است از خشونت و سیاهی بازی تلسیده!” شما حق نداری برای این نمره کم کنی. من هم عاشق و دیوانه‌ی خشونت و خون‌ریزی هستم، پس بیایم مثلا از Trine هشت نمره کم کنم که چرا خوشگل و مامانی است؟ خجالت بکشید دیگر. به چیزی که به شما ربط دارد بچسبید، نه‌ این که دلشان خواسته بازی خودشان را سیاه یا سفید بسازند. مهم این است که این سیاهی را جوری شاهکار نمایش می‌دهند و داستان تعریف می‌کنند که آدم بغضش می‌شکند. مهم این است جوری شیطان‌صفتی و پلیدی برخی را نشان می‌دهند که دلت در بازی از انسان‌ها می‌شکند. این بازی را هر کسی نمی‌تواند هضم کند و کسی که مال این حرف‌ها نیست، اصلا حق ندارد بیاید بنشیند در موردش نظر بدهد. کسی حق ندارد به خاطر سیاه و سفیدی داستان نمره‌ی کم و زیاد بدهد، بلکه باید به خاطر کیفیت داستانی و داستان سرایی و شخصیت‌پردازی بازی را قضاوت کرد. به شما چه که دلشان خواسته کی مرده و کی زنده باشد و کی می‌میرد و کی نمی‌میرد، یا دلشان خواسته پایان چطور باشد. ببینید وقتی که صحنه‌ی غمگین می‌بینید اشکتان در می‌آید یا نه؟ دلتان می‌شکند یا نه؟ این‌ها کیفیت است و باید منتقد بر اساسش قضاوت کند، نه که یک خانم کوچولو از خشونت تلسیده و نمره کم کرده. داستان The Last of Us: Part ۲ شاهکاری بی‌رقیب و بی‌بدیل است. دلتان را به آتش می‌کشد. بله عزیزان آدم‌ها فرق می‌کنند. کارگردان نمی‌نشیند فکر کند که شما “گلای توی خونه محصلای نمونه” دوست ندارید فلانی تغییر کند. شرایط زندگی و زخم و زخم و زخم انسان‌ها را عوض می‌کند. کمی یاد بگیرید که بر چه اساسی یک نقد باید استوار باشد.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

گیم‌پلی بازی معنای واقعی “بدون نقص و کامل” است

ناتی‌داگ جوری در عناوینی مثل The Last of Us: Part ۲ داستان‌پردازی می‌کند که نظیر آن برای هیچ کس دیگری ممکن نیست. بهترین داستان و از آن مهم‌تر بهترین روایتی را که می‌توانید در یک بازی ویدئویی تصور نمایید، در The Last of Us: Part ۲ وجود دارد (البته منتظر گل و بلبل نباشید. یا باشید؟). دوستان عزیزم باور کنید که در مورد تک‌تک شخصیت‌ها و اتفاقات و داستان و تک‌تک المان‌های The Last of Us: Part ۲ می‌توانم یک کتاب بنویسم و همین‌طور شرح بدم و شرح بدم، ولی خب این‌ها واقعا هر کدامشان بخش زیادی از ارزش داستانی بازی را به دوش می‌کشند و خیلی حیف است که شما را از لذت روبه‌رو شدن با این شخصیت‌ها و ذره ذره شناختنشان در مسیر بازی محروم کنم. این جادوی ناتی‌داگ است که شخصیت‌هایی خلق می‌کند که به قدری واقعی و عمیق و معرکه هستند که در هر لحظه‌ی بازی و با هر برخوردی که با آن‌ها دارید، لایه‌هایی از شخصیتشان را می‌شناسید و مقداری از ذات آن‌ها برای ما نمایان می‌شود، تازه برخی از آن‌ها مثل یک انسان کاملا واقعی، ذات خود را از شما کاملا پنهان می‌کنند و در صدد گول زدن یا شاید اصطلاحا  Manipulate کردن شما هستند. در کل باید بگویم یکی از مهم‌ترین دلایل قدرتمند بودن The Last of Us: Part ۲، هسته‌ی داستانی جذاب، بار داستانی سنگین، تاریکی ذاتی فضای داستانی و از آن مهم‌تر روایت بی‌نظیر آن است که به هنرمندانه‌ترین شکل ممکن صورت گرفته است. بازی The Last of‌Us: Part ۲ عنوانی است که جدا از باکیفیت بودن در تمام بخش‌ها، هرگاه اسمش مطرح می‌شود یادآور داستان‌گویی و روایت شاهکار است و با شکوه و عظمت در داستان‌سرایی و شخصیت‌پردازی همراه است. در ساعات نسبتا زیادی که این شاهکار را تجربه کرده‌ام و خدا را بابتش شاکرم، باید بگویم ناتی‌داگ با داستان‌پردازی و شخصیت‌ها و روابط آن‌ها و نمایش ذات انسان‌های‌مختلف و نمایش قابلیت جنون و رد کردن مرزهای حیوان بودن انسان در The Last of Us: Part ۲، قلب من را به آتش کشیده است و تا اینجا من را دیوانهٔ خود کرده ‌ست. آخر چقدر سنگین و چقدر زیبا. تازه بازی هنوز ادامه دارد و خیلی هم ادامه دارد. بیشتر از این در مورد داستان بازی صحبت نمی‌کنم ولی بدانید که این داستان، شاهکاری درام و سیاه و سنگین است که برای هر کسی مناسب نیست. داستان The Last of Us: Part ۲ غمی عمیق را به جانتان می‌اندازد و خیلی راحت این‌طور بگویم که در بازی غصه می‌خورید. اما این غصه خوردن عذاب‌آور نیس،ت بلکه حاصل غرق شدن کامل شما در دل دنیا و داستان بازی است که جالب است حتی اگر نخواهید هم نمی‌توانید مانعش شوید و باز هم بعد از چند ساعت، خود را غرق در دل داستان و همراهی کردن احساسی با شخصیت‌ها خواهید یافت و حتی داستان برایتان شخصی می‌شود که واقعا خودتان هم از این موضوع تعجب خواهید کرد. این سری به طور کلی چه در بازی اول و چه در نسخه‌ی دوم، میعادگاه صحنه‌هایی بی‌نهایت احساسی است که اشک شما را جاری می‌کند و از این صحنه‌ها در بازی اول و دوم کم نداشتیم و نداریم، اما به صحنه‌های بازی دوم اشاره نمی‌کنم. فقط اگر می‌خواهید بدانید که منظورم در چه حدی احساسی و قوی است بدانید که دارم از صحنه‌هایی مثل مرگ سارا در آغوش پدر یا صحنه‌ای که در رستوران، جوئل، الی را در آغوش گرفت و آرام کرد صحبت می‌کنم. بدون هیچ شکی در The Last of Us: Part ۲ نیز مثل بازی نخست، اشک و لبخند در قسمت‌های مختلف بازی همراه شما خواهند بود و فکر نکنید که می‌توانید از احساساتی شدن در این بازی فرار کنید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

بازی بسته به هر روشی که روش غالب و انتخاب اصلی شما برای گیم‌پلی باشد، طوری رفتار می‌کند که اصلا انگار خود نیل دراکمن زنگ زده به شما و گفته “عزیزم دقیقا دوست داری گیم‌پلی  The Last of Us: Part 2 رو چطوری پیش ببری و چطوری برات گیم‌پلی رو طراحی کنیم؟” فکر می‌کنید شوخی است ولی در اصل همین است.

  • پاگشای نسل ۹ توسط دراکمن و دوستان!

آقا جان بگذارید تا خیالتان را راحت کنم. دراکمن اینا نسل ۹ رو زودتر از موعد پاگشا کردن!! این لعنتی‌ها (دراکمن و بر‌و بچه‌ها) چنان گرافیک و جلوه ‌های بصری خارق‌العاده و شگفت‌انگیزیرا خلق کرده‌اند که اصطلاحا “مادر بگرید” و دوستان دارند از آن پشت صحنه اشاره می‌کنند که دیده شده حتی “مادر بگرخد”! بله قضیه از این قرار است. یعنی آخه بابا هنوز نسل هشتم هستیم دیگه نه؟ مگه این نسل این‌طوری بود (البته یکی دو بار فقط بود)؟ پس ۷-۸ سال است چکار می‌کنیم؟ نسل ۷.۵ بودیم؟

بازی اصلی و نسل هفتمی The Last of Us یک شاهکار گرافیکی در زمان خود بود و زیباترین جلوه‌های بصری نسل هفتم را داشت و نسخهٔ ریمستر شدهٔ این بازی هم با این که در اصل ریمستر یک بازی نسل هفتم بود، ولی یکی از زیباترین جلوه‌های بصری را در نسل هشتم داشت و حتی از خیلی بازی‌های خوب نسل هشتم هم بهتر بود. حالا نوبت به The Last of Us: Part ۲ رسیده است که در واقع زیباترین گرافیک نسل هشتم را در کنار یکی دو بازی دیگر دارد و به حدی چشم‌نواز و جذاب است که هر بیننده‌ای را اعم از گیمر و غیرگیمر خیره و میخکوب می‌کند. جالب است که The Last of Us: Part ۲ را برای پدر و مادرم نمایش دادم و مادرم می‌گفت این فیلم است و ما را اذیت می‌کنی یا این که واقعا تو داری تکان می‌دهی شخصیت را! کنترل بازی را به پدرم دادم که بازی کند و واقعا این نگاه والدین وقتی کنترلر را می‌گیرند، خیلی باحال است که کاملا معذب و ناآرام می‌شوند و انگ‌یار که دارند کاری خارج از کره‌ی خاکی انجام می‌دهند و یک قیافه خاصی به خود می‌گیرند که دوست دارند زود تمامش کنی یا کنترلر را بگیری و مدام هم با حالتی معذب اصرار دارند که بابا من بلد نیستم هیچی از اینا! جالب‌تر اینجاست که چند بار این حالت را از والدین مختلف دیده‌‌ام که انگار همه هم مثل یکدیگر هستند و این از همه خنده‌دار‌تر است. بگذریم. این هم از یک شوخی با والدین عزیزمان. برویم سراغ بررسی جنبه‌های بصری مختلف The Last of Us: Part ۲. خیلی راحت می‌شود گفت ساخت و توسعه‌ی گرافیک و جلوه‌های بصری The Last of Us: Part ۲ یک کلاس آموزشی برای سایر سازندگان و طراحان از نظر گرافیک فنی و بهینه‌سازی و پولیش کردن بازی و همین‌طور طراحی مناطق و مراحل و تنوع در آن‌هاست.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

جالب است که The Last of Us: Part ۲ را برای پدر و مادرم نمایش دادم و مادرم می‌گفت این فیلم است و ما را اذیت می‌کنی یا این که واقعا تو داری تکان می‌دهی شخصیت را!

The Last of Us: Part ۲ چه از منظر فنی و چه در مبحث طراحی هنری یک شاهکار بی‌حرف و حدیث است که تازه وقتی َآن را با دیگر بازی‌ها مقایسه کنید می‌بینید ناتی‌داگ لامصب چه کار کرده است و این بازی حتی جای گرفتن حتی یک ایراد کوچک را نیز ندارد بالاخره متای ۹۶ دیگر خودش خیلی حرف است. همیشه گفته‌‌ام که متای بالا یعنی حتما بازی عالی ولی متای پایین نه حتما بازی ضعیف. خب! ابتدا برویم سراغ بخش هنری بصری. آقا در مورد طراحی هنری بازی که برایتان نگویم (همون حالت ادبی اصلا نگم برات ها!). بازی از لحاظ طراحی هنری یک شاهکار به غایت چشم‌نواز است با جزئیات عجیب و غریب گرافیکی که هر بیننده‌‌ای را به تحسین وا می‌دارد. طراحی چهره‌ها و طراحی دنیای بازی در  The Last of Us: Part ۲ شگفت انگیز است و بسیار واقعی و با جزئیات بالا خلق شده است؛ فقط‌‌ ای کاش این ناتی‌داگی‌ها کمی خو‌ش‌سلیقه‌تر بودند و از سی‌د‌ی‌ پراجکت کمی در زمینه‌‌ی ‌طراحی‌ چهره‌ها الهام می‌گرفتند، البته نمی‌گویم که الی و دینا، تریس و ینفر باشند، چون این‌ها انسان‌های معمولی هستند، ولی دیگر لااقل می‌شد که الی ظاهر با مزه و صورت زیبای بچگی‌اش را تا حد زیادی حفظ می‌کرد و دینا شبیه جهانگیری نبود!! از شوخی که بگذریم جزئیات صورت شخصیت‌ها و حالات چهره آن‌ها هنگام صحبت کردن و بیان احساسات مختلف، واقعا شگفت انگیز و دیدنی از کار درآمده‌اند. مراحل و مناطق گوناگونی که در دنیای The Last of Us: Part ۲ شاهد هستیم به معنای واقعی کلمه زیبا و از همه مهم‌تر در حداکثر تنوع طراحی شده‌‌اند تا هرگز و هرگز چشم شما از تکرار مناطق و مراحل آزرده نگردد. The Last of Us: Part ۲ پر است از مناطق شاهکار که در آنها طراحی‌های بی‌نظیری از  کاملا سرسبز گرفته تا برفی و… وجود دارند و کیفیتشان هم نسبت به بازی نخست واقعا خیلی خیلی بالاتر رفته است مخصوصا وقتی آنها را مستقیما مقایسه نمایید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

اگر بگویم بعد از گذشت چند ساعت، داستان اولین یا دومین انگیزه‌ی مهم شما برای بازی کردن این عنوان می‌شود، باور کنید که حرف صحیحی است، زیرا جالب است که حتی اگر دلتان نخواهد داستان را دوست داشته باشید و به آن وابسته شوید، عاشق آن می‌شوید.

از لحاظ جنبه‌های فنی هم بازی  The Last of Us: Part ۲ بسیار عالی و فوق‌العاده عمل کرده و تک‌تک تکسچرها و حتی جزئیات بسیار ریز گرافیکی بازی با دقت فراوان طراحی شدند و شاهد افکت‌های نورپردازی بی‌نقص و کاملا طبیعی هستیم تا جای هیچ‌گونه حرف و حدیثی را باقی نگذارد. جالب است که با این کیفیت بصری وحشتناک، بازی این قدر بدون مشکل و روان است و از آن جایی که با دوستانم که بازی را بر روی انواع مختلف پلی‌استیشن تجربه کرده‌‌اند صحبت کرده‌‌ام، هیچ یک هرگز دچار مشکلی نشده‌‌اند و افت فریم نداشته‌‌اند و تازه آن صدای هواپیما که در برخی بازی‌های سنگین در لحظاتی از دستگاه می‌شنویم نیز هرگز در عنوانی با این کیفیت و حجم مشاهده نمی‌شوند که این نشان از بهینه‌سازی بی‌نظیر بازی توسط ناتی‌داگ دارد. کاش سازنده‌ها به بازیشان تاخیر بزنند و این‌طور بازی را پولیش و بهینه کنند. منظورم از دیگر مشکلات فنی، مواردی از قبیل دیر لود شدن تکسچرها و پارگی تصویر و مواردی از این دست است که حتی به زبان آوردنشان هم برای بازی‌های ناتی‌داگ نامردی است، زیرا هرگز چنین مواردی را در بازی‌های ناتی‌داگ ندیده‌ایم. از لحاظ «عمق دید» نیز بازی فوق‌العاده زیبا عمل می‌کند و شاهد مناظر بسیار زیبا و چشم‌نوازی در دوردست‌ها هستیم که البته فقط از دور زیبا هستند، زیرا در گوشه گوشه‌ی دنیای بازی انواع و اقسام خطرات مرگبار انسانی و غیرانسانی که تشنه به جانتان هستند، کمین کرده‌‌اند و جالب است که باز هم مثل همیشه انسان خطرناک‌ترین هیولاست. هم‌چنین باید اشاره کنم که بازی The Last of Us: Part ۲ عنوانی کاملا باثبات و قدرتمند در زمینهٔ نرخ فریم محسوب می‌شود و در طول چندین ساعت تجربه‌‌ام از این بازی به هیچ وجه با افت فریم و کلا هیچ مشکل فنی دیگری مواجه نشده‌ام. به صورت کلی و با در نظر گرفتن تمام جوانب مختلف گرافیکی از لحاظ فنی و هنری، باید بگویم بازی The Last of Us: Part ۲ یک شاهکار محض بصری است و شاهد یکی از چند بازی برتر خلق شده در تاریخ از نظر بصری هستیم. باور کنید که در مدت زمانی که بازی می‌کردم دلم می‌خواست مدت‌ها و مدت‌ها فقط توقف کنم و مناظر بی‌نظیر و فوق‌العادهٔ بازی را نظاره‌گر باشم و به ناتی‌داگ درود بفرستم.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

 اگر دیدید که یک نفر می‌گوید این بازی “ضعیف و به دردنخور و فلان” است همان‌جا در دلتان مطمئن شوید که از نزدیک‌هایش هم رد نشده است و ننشسته چند ساعت درست بازی کند!

  • دقیقا همان که باید باشد
از لحاظ گیم‌پلی باید بگویم واقعا The Last of Us: Part ۲ من را کاملا شگفت‌زده کرد (حتی بیشتر از داستان) و یک بازی «کاملا» بی‌نقص و مصداق بارز کلمهٔ «بدون هیچ مشکلی» است. The Last of Us: Part ۲ انگار ۲-۳ بازی کامل در سبک‌های شوتر سوم‌شخص و مخفی‌کاری و… را در خود دارد و انواع و اقسام المان‌های مختلف را برای پیشروی با هر کدام از این روش‌ها که دوست دارید در اختیار شما قرار می‌دهد. ساخت یک دنباله‌ی شاهکار برای یکی از بهترین بازی‌های تاریخ، که حتی در همان سطح عمل کند (چه برسد بهتر هم باشد) چندین برابر سخت‌تر و دشوارتر است و برای همین است که ارزش ساخت و کسب متای ۹۵ و ۹۶ برای The Last of Us: Part ۲ خیلی خیلی تحسین‌برانگیزتر از عنوان نخست است. ناتی‌داگ در ساخت گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ دقیقا طوری عمل کرده که بازی هم المان‌ها و شالودهٔ قدیم خود را حفظ کرده باشد و از طرف دیگر یک عنوان با فضایی جدید و حال و هوا و مکانیک‌هایی نو را عرضه کنند تا بتوانند طرفداران و منتقدان را راضی نگاه دارند. آن‌ها به قدری این حد وسط را دقیق نگه می‌دارند که جای هیچ حرفی نباشد و در نهایت The Last of Us: Part ۲ بیاید و  متای ۹۶ بگیرد. بازی The Last of Us: Part ۲ از لحاظ گیم‌پلی کاملا به ریشه‌های این سری و بازی نخست وفادار است و می‌شود گفت به نوعی تمام مواردی را که در بازی اول در گیم‌پلی شاهد بودیم، حالا به صورت کاملا بهبودیافته و خوش‌دست‌تر در The Last of Us: Part ۲ هم مشاهده می‌کنیم و از آن مهم‌تر این که با افزودن یک سری موارد جدید به گیم پلی در کنار بهبود المان‌های قبلی، باعث خلق عنوانی شده‌‌اند که از لحاظ گیم‌پلی، کامل‌ترین و پرمحتواترین عنوان در سبک خودش محسوب می‌شود و نه تنها کاملا یک The Last of Us  آشکار و دوست‌داشتنی برای طرفداران بازی اول است، بلکه آن‌قدر نکات جدید هم دارد که بتوانیم به طور کامل آن را یک بازی متفاوت و بسیار ارتقا یافته نسبت به نسخهٔ اول سری قلمداد کنیم که این دو مورد به حدی کامل و عالی در بازی لحاظ شده‌‌اند که The Last of Us: Part ۲ لحظه‌‌ای بالانس خود را در زمینهٔ وفادار بودن به ریشه‌های بازی نخست و تبدیل شدن یه یک عنوان کاملا جدید از دست نمی‌دهد و به طور مداوم روی آن خط باریک حرکت می‌کند، ولی هرگز منحرف نمی‌شود که این یک المان حیاتی و بهتر است بگویم یکی از ستون‌های اصلی گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ است که خیلی از نسخه‌های دوم سری‌های بزرگ سعی کرده‌‌اند آن را اجرا کنند، ولی موفق نشده و شکست خورده‌‌اند، اما The Last of Us: Part ۲دقیقا این مورد را در بالاترین سطح، اجرایی می‌کند و همین باعث رقم خوردن تفاوت‌های اساسی در کیفیت گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ با عناوین دیگر و نسخه‌های دوم فرنچایزهای مختلف می‌شود.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شرم بر آن‌هایی که دستشان به بازی نمی‌رسد و بازی را از نزدیک ندیده‌‌اند ولی می‌گویند داستان بد است. شرم به نفرتتان که نفرت از هنر است و ارزش این داستان فراتر از هر شاهکار را به خاطر نفرت و جنگ کنسول و… پایین می‌برید.

بازی The Last of Us: Part ۲ به لحاظ کلی یک اکشن ماجرایی با المان‌های وحشت بقاست که از زاویهٔ دوربین سوم شخص دنبال می‌شود و بر اساس نوع پیشروی شما در بازی و مراحل مختلف، شامل مبارزات نزدیک، مبارزات از راه دور با سلاح‌های گرم و همین طور مخفی‌کاری است. هم‌چنین در این نسخه بسیار بسیار بیشتر از عنوان اول، المان‌های گشت و گذار در دنیای بازی که حالا به مراتب بزرگتر هم شده نیز قرار گرفته (و به آن‌ها تکیه شده) و باید با گشت و گذار و اکتشاف در دنیای بسیار مخوف بازی که در گوشه گوشه‌‌ی آن خطرهای مرگبار انسانی و غیرانسانی در کمین شما هستند، انواع و اقسام آیتم‌ها و مهمات و منابع مختلف و ارزشمند را پیدا کنید و هر کس بیشتر این ریسک را به جان بخرد، قطعا پاداش‌های بهتری هم پیدا و کسب خواهد کرد. بازی از لحاظ جمع کردن منابع و موارد مورد نیاز برای ساختن وسایل لازم، کاملا شما را در شرایط زندگی واقعی در چنین دنیایی قرار می‌دهد و باید یکی یکی و به سختی و با گشت و گذار فراوان، مواد و آیتم‌های مورد نیاز خود را برای ارتقا و ساخت و ساز پیدا کنید و با دقت از آن‌ها استفاده نمایید، زیرا که اصلا مانند یک بازی شوتر و اکشن معمولی این‌گونه نیست که کلی از این‌ها در همه جای محیط بازی ریخته باشند. بلکه مانند چنین دنیایی که بازی در آن قرار دارد، همه، هر چیزی را که دیده‌‌اند و می‌بینند را غارت کرده‌‌اند و باید با سختی منابع مورد نیاز خود را پیدا کنید. بنابراین این فاکتور که در حقیقت مدیریت منابع و آیتم‌های مورد نیاز برای بقاست، عمق فوق‌العاده‌‌ای به گیم‌پلی بازی بخشیده و The Last of Us: Part ۲  را تبدیل به عنوانی کرده که به واقع در آن باید برای بقا تلاش و جستجو کنید و البته که بایستی در استفاده از آن‌ها نیز صرفه‌جویی نمایید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

دنده‌کباب!

از لحاظ کلیت وسعت نقشهٔ بازی، می‌توانیم بگوییم The Last of Us: Part ۲ یک بازی بین عناوین جهان‌آزاد و بازی‌های خطی به حساب می‌آید و این موضوع بدون شک برای افرادی مثل من که عاشق و شیفتهٔ بازی‌های جهان‌آزاد هستند، یک نقطه عطف و یک نکته‌ی بسیار مثبت تلقی می‌شود و بعد از تجربهٔ چندین ساعتهٔ بازی به راحتی می‌توانم بگویم لذت این نسخه با بازی اول برای من اصلا قابل مقایسه نیست و The Last of Us: Part ۲ بسیار بازی مناسب‌تری برای ذائقهٔ من به حساب می‌آید که حتی می‌توانم بگویم این مورد را بعد از گذشت همان چند ساعت ابتدای بازی به وضوح فهمیده بودم. تازه این گسترده‌تر شدن دنیای بازی، تنها یک پارامتر مسئول در شدیدا لذت‌بخش‌تر شدن بازی برای من است و موضوع مهم‌تر از آن، توسعه یافتن و قرارگرفتن المان‌های بیشتر نقش‌آفرینی در این نسخه است که از همان سیستم ساخت و ساز بازی که خیلی زود هم با آن آشنا خواهید شد و مقایسه‌‌اش با سیستم ساخت و ساز جذاب بازی اول، کاملا برای شما مبرهن و آشکار خواهد شد و هر چقدر هم که پیشروی کنید، این المان‌های لذت‌بخش نقش‌آفرینی، بیشتر و پررنگ‌تر و مهم‌تر می‌شوند و در یک کلام باید بگویم علاقمندان به عناوین اکشن ماجرایی با المان‌های پررنگ نقش‌آفرینی و دنیای تقریبا بزرگ برای گشت و گذار، معنای کامل لذت یک شاهکار بی‌نظیر این ژانر را در رگ‌هایشان حس خواهند کرد، آن هم در قالب یک زمینه و تم کامل The Last of Us، یعنی فکر نکنید این‌ها را که گفتم به معنی این است که ذره‌‌ای بازی از The Last of Us بودن فاصله گرفته است بلکه فقط وسیع‌تر و عظیم‌تر و عمیق‌تر شده است. بازی  The Last of Us: Part ۲ علاوه بر این‌ها یک وحشت بقا نیز محسوب می‌شود و به دلیل وجود دشمنان بیمار قارچ‌زده‌ی مخوفی که در بازی وجود دارند و چند نوع مختلف هستند (و در این نسخه متنوع‌تر هم شده‌‌اند و مخوف‌تر)، گاها لحظات ترسناک و استرس‌زایی را نیز تجربه می‌کنید و لحظاتی از بازی که باید از لابه‌لای آن‌ها بدون هیچ سروصدایی رد شوید، واقعا ترسناک و دلهره‌آور هستند.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

حالا سگ‌های نگهبان در بازی هستند که می‌توانند بوی باز‌ی‌باز را حس کرده و وی را تعقیب کنند، پس «قبل بازی برید حموم تا الی بیچاره رو به کشتن ندین.»

نکتهٔ عالی و عجیب گیم‌پلی بازی The Last of Us: Part ۲ این است که بازی بسته به هر روشی که روش غالب و انتخاب اصلی شما برای گیم‌پلی باشد، طوری رفتار می‌کند که اصلا انگار خود نیل دراکمن زنگ زده به شما و گفته «عزیزم دقیقا دوست داری گیم‌پلی  The Last of Us: Part ۲ رو چطوری پیش ببری و چطوری برات گیم‌پلی رو طراحی کنیم؟» فکر می‌کنید شوخی است ولی در اصل همین است. می‌خواهید اکشن محض بازی کنید و کلا خون و خون‌ریزی و دیوانه‌بازی راه بیندازید؟ بازی کل ابزار لازم شما را خیلی بیشتر از نیازتان برایتان آماده و فراهم کرده و تقدیمتان می‌کند تا در یک کلام بترکانید و بشوید الی جان ویک! می‌خواهید تا حدی که ممکن است فقط و فقط مخفی‌کاری کنید؟ اصلا این یک متال گیر سالید و اسپلینتر سل و شاید اصلا یک هیتمن بوده که مو در آورده شده The Last of Us: Part ۲. می‌خواهید خیلی بالانس باشید و ادای متعادل‌ها را در بیاورید و کلا بالانس بین اکشن و مخفی‌کاری پیاده کنید؟ اصلا چنان این بازی بالانس است که هنگام فرود روی تشک یک لحظه هم پایش بالا نمی‌آید! یعنی بازی در این حد دستتان را باز می‌گذارد. مطمئن هستم که کاملا منظورم را گرفتید که بازی تا چه حد بر اساس سلیقه‌ی شما انعطاف‌پذیر است. البته می‌دانید که کاری به صحنه‌ها و مراحل پری‌اسکریپت شده و مراحلی که مجبور هستید نوع خاصی بازی کنید، نداریم و وقت‌هایی که در بازی آزاد هستید را اشاره می‌کنم. البته نکته‌‌ای که در گیم‌پلی بازی لااقل از نظر من وجود دارد، اینجاست که اصل لذت بازی به این است که گاهی به صورت مخفی‌کاری و برخی مواقع با اکشن جلو بروید و ترکیب این‌هاست که بازی را بسیار جذاب‌تر از حالت تک‌بعدی می‌کند و البته باید این نکته را نیز اشاره کرد که در بازی لحظاتی اجباری نیز وجود دارند که حتما بایستی با روشی خاص پیشروی کنید.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شما می‌توانید با انواع و اقسام قابلیت‌ها مثل «Listen Mode» و سلاح‌هایی که در طول بازی به دست می‌آورید نبردها را به سود خود تغییر دهید و با دشمنان انسانی یا هیولاهای قارچ‌زده مبارزه نمایید.

حالا می‌رسیم به یکی از آن بهبودهای خوشگلی که گفتم گیم‌پلی The Last of Us: Part ۲ نسبت به نسخهٔ اول به خودش دیده است، آن هم مهم‌ترین بهبودش. نکته‌‌ای که گاهی و فقط گاهی، تنها ضعف بازی اول این سری بود، یعنی هوش مصنوعی یا AI. بگذارید این طور بگویم که حالا در The Last of Us: Part ۲ احتمالا شاهد بهترین هوش مصنوعی این نسل، آن هم در عنوانی هستیم که هوش مصنوعی در آن چند برابر مهم‌تر است. دیگر حتی ذره‌‌ای و اندکی هم مشکلی را در هوش مصنوعی شخصیت‌ها و دشمنان (به قدری عالی در نبردها ضد شما تاکتیک می‌زنند و محاصره‌تان می‌کنند که هوش از سرتان می‌برد) نمی‌بینید و به قدری شخصیت‌های بازی در تک‌تک رفتارها و موقعیت‌های مختلف بازی، عالی و هوشمندانه عمل می‌کنند و از همه مهم‌تر واقعی رفتار می‌کنند که انگار خود دراکمن و بر و بچه‌ها دارند از آن پشت مشت‌ها این شخصیت‌ها را کنترل می‌کنند. بازی را از همان بار اول بگذارید روی حالت سخت تا همه چیز بازی را تقریبا به طور کامل ببینید و خلاصه کلام این که کف کنید! مکانیک‌های بازی نسبت به نسخه‌ی اول پیشرفته‌تر شده‌‌اند و علاوه بر دنیای بزرگ‌تر و قابلیت گشت و گذار خیلی بیشتر از بازی اول، می‌توانید با الی که چابک‌تر از جوئل است حالا به نقاط بالاتر و مناطق سخت‌تر دسترسی پیدا کنید. هم‌چنین می‌توانید وارد سیستم خزیدن روی زمین برای مخفی‌کاری شوید که مجموع این‌ها عمق خیلی زیادی به گیم‌پلی بازی نسبت به بازی نخست بخشیده است، مخصوصا این که حالا سگ‌های نگهبان در بازی هستند که می‌توانند بوی بازی‌باز را حس کرده و وی را تعقیب کنند، پس «قبل بازی برید حموم تا الی بیچاره رو به کشتن ندین.» مانند نسخهٔ اول در طول اکثر بخش‌های بازی یک NPC همراه شماست که این در واقع یکی از خاصیت‌ها و ستون‌های اصلی گیم پلی این سری است و الی که قبلا خودش NPC همراه ما بود، حالا ارتقا پیدا کرده و شده شخصیت اصلی که همراه دارد.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

شما در این نسخه می‌توانید با جمع کردن منابع و آیتم‌های مختلف، قابلیت‌های خود را در در یک سیستم درخت ارتقا، آپگرید کنید.

شما می‌توانید با انواع و اقسام قابلیت‌ها مثل «Listen Mode» و سلاح‌هایی که در طول بازی به دست می‌آورید (مثل سلاح‌های گرم یا تیرکمان و حتی اصطلاحا improvised weapons که وسایلی هستند که در اصل برای سلاح بودن طراحی نشده‌‌اند ولی می‌توانید به عنوان سلاح استفاده کنید) نبردها را به سود خود تغییر دهید و با دشمنان انسانی یا هیولاهای قارچ‌زده (که در این بازی تنوعشان هم بیشتر شده) مبارزه نمایید و از سیستم فوق‌العاده عالی کاورگیری بازی استفاده کنید. سیستم شوتینگ و یا تیراندازی بازی فوق‌العاده لذت‌بخش و واقعی کار شده است و شلیک با تک‌تک سلاح‌های بازی بسیار جذاب است. هم‌چنین می‌توانید از مبارزات نزدیک و جنگ‌های تن به تن نیز بهره ببرید و دشمنان را از پای در آورید. در این زمینه دینا مثل الی در نسخه‌ی اول، یک همراه خیلی خوب برایتان محسوب می‌شود و هرگز جلوی دست و پای شما را در مبارزات نمی‌گیرد و خللی در کار شما ایجاد نمی‌کند. در درجات سختی بالای بازی (که باید آن را تجربه نمایید اگر می‌خواهید بدانید کیفیت اصلی این بازی چطور است) مبارزات بسیار سخت‌تر هستند و ناخودآگاه شما را به سمت مخفی‌کاری بیشتر سوق می‌دهند، زیرا کوچک‌ترین اشتباهی برابر با مرگ است و البته همین نیز بازی را بسیار جذاب و واقعی‌تر کرده و حس بودن در یک دنیای بی‌رحم و قاتل را برای شما تداعی می‌کند.
نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

بازی واقعا خشونتش بالاست. خشونت خیلی خیلی واقعی.

پیشنهاد می‌کنم بار اول بازی را روی درجه‌ی سختی Hard بروید و بعدا روی درجات سختی بالاتر. چون به این شکل، اولین بار بازی کردن که بهترین و خاطره‌انگیزترین هم هست، بهترین تجربه را برایتان رقم می‌زند. شما در این نسخه می‌توانید با جمع کردن منابع و آیتم‌های مختلف، قابلیت‌های خود را در در یک سیستم درخت ارتقا، آپگرید کنید که واقعا این موضوع لااقل از نظر من، برای این بازی یک موضوع بی‌نظیر است که عمق بازی را چندین برابر کرده است. این درخت مهارت‌ها ۳ شاخه‌ی اصلی دارد که شامل Survival, Crafting و  Stealth هستند. شا‌خه‌ی بقا یا Survival، مواردی مثال خط سلامتی و دامنه‌ی Listen Mode و فاصله‌ی پرتاب را افزایش می‌دهد. شاخه‌ی ساخت و ساز یا Crafting اجازه می‌دهد تا سلاح‌های سرد را ارتقا دهید و سرعت ساخت و سازتان را زیاد می‌کند و با آن می‌توانید بمب‌های دودی و گیج کننده درست کنید. نهایتا هم شاخه‌ی Stealth یا مخفی‌کاری را داریم که سرعت شما را هنگام خریدن زیاد می‌کند، سرعت کشتن به روش مخفیانه را افزایش می‌دهد و برای کلت، صداخفه‌کن باز می‌کند. در مجموع باید خدمت شما عرض کنم که گیم‌پلی بازی The Last of Us: Part 2 معنای کامل بی‌نقصی است و نه تنها معدود مشکلات خیلی کوچک بازی اول مثل هوش مصنوعی، تبدیل به نقطه‌ی قوت بازی شده‌اند، بلکه کلی موارد جدید که عمق گیم‌پلی را بیشتر کرده‌اند نیز به بازی اضافه شده‌اند. به قدری ترکیب موارد مختلف گیم‌پلی در The Last of Us: Part 2 بی‌نظیر و جذاب از کار در آمده که سبب خلق یکی از بهترین بازی‌های تاریخ شده است که تجربه‌ی آن برای هر گیمری لازم است.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

آقا جان بگذارید تا خیالتان را راحت کنم. دراکمن اینا نسل ۹ رو زودتر از موعد پاگشا کردن!!

  • صدا و موسیقی، دو بازوی قدرتمندی که شما را بیشتر به درون داستان می‌کشند

عناوین ناتی‌داگ همیشه از لحاظ صداگذاری و موسیقی، در بالاترین سطح ممکن قرار داشته‌اند و مثلا اگر سری به صداگذاری شخصیت‌ها و ساندترک‌های Uncharted و The Last of Us بزنید می‌بینید که در واقع از بهترین‌های تاریخ هستند. The Last of Us: Part 2 نیز از این قضیه مستثنی نیست و در واقع شاهد یک شاهکار ناب دیگر از ناتی‌داگ، صداگذاران و بازیگران بازی و سازنده‌ی نابغه‌ی موسیقی آن هستیم. شخصیت‌های بازی یکی از دیگری برتر و حرفه‌ای‌تر صداگذاری شده‌اند و موسیقی‌های بازی هم که واقعا دیگر با گوستاوو سانتاءولالالالای لالای لالالالای لای هالالالای لالای هالالای لای (با ریتم ابی بخونید!). بگذریم از این شوخی کوتاه. از ابتدا شروع می‌کنم. موسیقی‌های بازی را هم که با شناختی که از گوستاوو سانتاءولالا داشتیم، حتی قبل انتشار هم لازم نبود نگران ساندترک باشیم. چرا؟ بگذارید تا از بازی قبلی شروع کنیم. در بازی نخست  The Last of Us، استاد سانتاءولالا یکی از زیباترین ساندترک‌های تاریخ حوزه‌ی سرگرمی را خلق کرد که هنوز که هنوز است در پلی‌لیستم است و اتفاقا یکی دو روز قبل از انتشار بازی هم برای این که بیشتر در حال و هوای این سری قرار بگیرم، قبل بازی کردن و نقد کردن The Last of Us: Part 2، آن را چند بار گوش دادم و واقعا این موسیقی لعنتی روح‌نواز و شاهکار است. وقتی هم که موسیقی نسخه‌ی دوم را حین بازی با گوش جان شنیدم، بار دیگر کیف کردم و خیلی سریع فهمیدم با یک شاهکار دیگر طرف هستیم. واقعا انگار که نمی‌شود فکر کرد که مثلا ساندترک دیگری یا موسیقی متن زیباتری برای The Last of Us: Part 2 وجود داشته باشد، چرا که شما را به درون دنیای بازی می‌برد و حس و حالی چند برابر سیاه‌تر و غمگین‌تر این بازی را کاملا با موسیقی هم به ما منتقل می‌کند. نکته‌ی جالب اینجاست که تفاوت بین دو بازی اول و دوم، کاملا در روح موسیقی آن‌ها نیز به وضوح مشخص است و یک موسیقی ملایم سرشار از غم اندوه و زیبایی، حالا خشن‌تر و اصطلاحا لبه‌دارتر و Edgeی‌تر شده است، اما در همان بنیان و قالب کلی موسیقی این سری.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

ای کاش این ناتی‌داگی‌ها کمی خو‌ش‌سلیقه‌تر بودند و از سی‌د‌ی‌ پراجکت کمی در زمینه‌‌ی ‌طراحی‌ چهره‌ها الهام می‌گرفتند، البته نمی‌گویم که الی و دینا، تریس و ینفر باشند، چون این‌ها انسان‌های معمولی هستند، ولی دیگر لااقل می‌شد که الی ظاهر با مزه و صورت زیبای بچگی‌اش را تا حد زیادی حفظ می‌کرد و دینا شبیه جهانگیری نبود!

یعنی دقیقا انگار که “تم موسیقی غمناک و ملایم که آرام‌آرام از شکل‌گیری یک رابطه و عشق زیبا در دنیایی زشت سخن می‌گفت”، حالا در ساندترک The Last of Us: Part 2 از “غمی سخت‌تر و زخم‌زننده‌تر” می‌گوید. موسیقی و ساندترک بازی نیز در این نسخه، سری به طرف دیگر، یعنی نفرت نیز زده است و بیشتر از قبل، زخم به قلب شنونده می‌زند. برویم سراغ چند کلامی از بخش صداگذاری. در صداگذاری‌های محیطی بازی از صدای سلاح‌ها گرفته تا صداهای هیولاهای قارچ زده و کلیکرها و صداهای موجود در محیط، همه و همه بسیار عالی و باکیفیت به گوش شما می‌رسند و اجازه می‌دهند تا اوج لذت را از بازی ببرید.  صداگذاری شخصیت‌های بازی نیز به بهترین شکل انجام گرفته‌اند و تک تک صداگذاران نیز اوج کار خود را در این شاهکار دراماتیک به نمایش گذاشته‌اند. در واقع در صداگذاری هیچ یک از شخصیت‌های اصلی و فرعی، کوچک‌ترین مشکلی وجود ندارد و بازیگران و صداگذاران این بازی، شاهکار خلق کرده‌اند. صحبت‌ها و حرکات لب‌ها در  The Last of Us: Part 2 از نظر زمانی کاملا تطابق دارند و موشن کپچر صورت و حالات چهره هنگام حرف زدن با صداگذاری قدرتمند شخصیت‌ها ترکیب شده است و یک عنوان بی‌نقص را در این زمینه شکل داده‌اند. در واقع بهتر است که به جای صداگذار بگوییم بازیگر، چرا که آن‌ها باید تک‌تک حالات صورت را در زمان بروز احساسات مختلف بازی کنند.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

دقیقا انگار که “تم موسیقی غمناک و ملایم که آرام آرام از شکل گیری یک رابطه و عشق زیبا در دنیایی زشت سخن می گفت”، حالا در ساندترک The Last of Us: Part 2 از “غمی سخت تر و زخمی کننده تر و مرگ ناگهانی عشقی که سبب تبدیل تمام آن عشق به نفرت و انتقام می شود” می گوید.

  • نتیجه

خب کل بخش‌های بازی را مو‌به‌مو و به اندازه‌ی ۴ برابر یک نقد معمولی برایتان بدون اسپویل باز کردم و خدا شاهد است که این سخت‌ترین و سنگین‌ترین مقاله ‌ی زندگی‌ام بود. امیدوارم که از آن بدتان نیاید. برویم سراغ نتیجه‌گیری کلی. همان‌طور که در بخش مربوط به گیم‌پلی بازی به طور کوتاهی اشاره کردم، جدا از این که ساخت یک بازی مثل بخش اول  The Last of Us، یعنی عنوانی با بالاترین کیفیت ممکن، کار بی‌نهایت سختی است که شاید فقط ۲-۳ بازی‌ساز از پس آن برآیند، ساخت یک دنباله‌ی شاهکار که حتی در همان سطح عمل کند (چه برسد بهتر هم باشد) چندین برابر سخت‌تر و دشوارتر هم هست و برای همین است که ارزش ساخت و کسب متای ۹۵ و ۹۶ برای The Last of Us: Part 2 خیلی تحسین‌برانگیزتر از عنوان نخست است و باید این موضوع را باز کرده و خدمت شما عرض کنم چرا این‌طور است. در دنیای بازی‌ها و مخصوصا در مورد فرنچایزهای دارای عناوین نخست بسیار عالی، خیلی وقت‌ها شاهد موضوعی بوده‌ایم (که البته اصلا ثابت و همیشگی نیست) و آن کاهش کیفیت در نسخه‌های جدید، نسبت به عناوین اولیه‌ی آن فرنچایز است و خیلی مواقع دیده‌ایم که نسخه‌ی اول یک فرنچایز، فوق‌العاده برتر و زیباتر از مثلا نسخه‌ی سوم آن است و عناوین جدیدتر انگار آن تازگی و طراوت نسخه‌های اولیه را ندارند، لااقل از دید منتقدان. می‌دانید چرا می‌گویم لااقل از نظر منتقدین؟ چون این‌ها بر عکس اکثر گیمرها، واقعا خیلی وقت‌ها تکلیفشان با خودشان معلوم نیست و انگار دقیقا مثل آن مردک “واقعا” محترم، فراستی، فقط نشسته‌اند که ببینند سازندگان برای نسخه‌های بعدی یک سری چکار می‌کنند و دقیقا بگویند برعکسش باید انجام می‌شد! یعنی واقعا گاهی در این مورد به سازندگان حق می‌دهم. چرا؟ وقتی سازنده‌ای مثل ناتی‌داگ می‌خواهد نسخه‌ی جدید یک فرنچایز موفق و فراتر از شاهکار مثل The Last of Us را بسازد، واقعا شاید در ابتدا و با دیدن رفتار منتقدین نمی‌داند که باید دقیقا چه کاری انجام دهد تا منتقدین راضی شوند (شاید نهایتا تصمیم درست را بگیرند ولی خب این‌ها ناتی‌داگ هستند و یکی دو تا هم مثلشان وجود ندارد). اگر بیایند و با المان‌های موفق و شاهکار عنوان اول یک بازی جدید خلق کنند و تنها کیفیت گرافیکی و .. بازی را ارتقا دهند که منتقدان انگ تکراری بودن به آن بازی می‌زنند و از نمره‌ی آن کم می‌کنند در حالی که با خود نمی‌گویند چرا سازنده باید اصطلاحا به ترکیب تیم برنده دست بزند و بازی موفق خود را کلی تغییر دهد؟ مثال‌های زیادی مثل Gof of War Ascension و Deus Ex Mankind Divided داریم که بسیار شبیه به عنوان بی‌نظیر و شاهکار قبلی و واقعا معرکه بودند، ولی منتقدین گفتند چرا مثل شاهکارهای قبلی هستند! حالا تازه این در حالتی بود که بازی تغییر نکند.

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

سونی بار دیگر ما و طرفداران و علاقه‌مندان پلی‌استیشن را با هدیه‌ای روبه‌رو کرد که از الان رفت توی فاز بازی سال شدن.

حالا برویم سراغ حالت بعدی تا ببینید چقدر مسخره است اوضاع. اگر سازندگان بیایند و بازی را در نسخه‌ی جدید کاملا نو کنند و کلی المان‌های جدید آورده و تغییرات زیادی در بازی به وجود بیاورند، همین منتقدان می‌گویند ای بابا این بازی دیگر نامش The Last of Us: Part 2 و از این فرنچایز نیست، یعنی حسابی به این که چرا بازی مانند قبل از المان‌های موفق خود استفاده نکرد و کلی تغییر کرده است، گیر می‌دهیم و سازندگان را سرزنش می‌کنیم که آقا ریشه‌ها کجا رفت؟!! شما بگرد عزیز من، ریشه‌ها رو می‌بینی دقیقا کجا رفته. پیدا نکردی بیا بهت بگم! خلاصه که این‌ها را گفتم که فقط ببینید کاری که نا‌تی‌داگ می‌کند چقدر مرگبار و سخت است. چقدر اعضای ناتی‌داگ نابغه هستند که در ساخت  The Last of Us: Part 2 دقیقا طوری عمل می‌کنند که بازی هم المان‌ها و شالوده‌ی قدیم خود را حفظ کرده باشد و از طرف دیگر یک عنوان با فضایی جدید و حال و هوا و مکانیک‌هایی نو را عرضه کنند تا بتوانند طرفداران و منتقدان را راضی نگاه دارند. ‌آنها به قدری این حد وسط را دقیق نگه می‌دارند که همه راضی باشند و در نهایت The Last of Us: Part 2 بیاید و  متای ۹۶ بگیرد. حتی اگر به رویمان هم نیاوریم اما در دلمان خوب می‌دانیم که در سا‌‌ل‌های اخیر (و مخصوصا در مورد نسخه‌های جدید فرنچایزی که شماره‌ی اول آن استثنایی و فوق‌العاده بوده است)، آن‌قدر سطح انتظارات ما به خاطر این سایت ‌ها و متا و نمرات و … نسبت به دوران گذشته بالاتر رفته است که انتظار داریم وقتی یک عنوان در شماره‌ی اول برای ما خاطرات شیرینی رقم زده است، در شماره‌های بعدی نه تنها خاطرات شیرین‌تری را برای ما خلق کند، بلکه انتظار هم داریم تا نسخه‌ی جدید، هم مانند بازی قبلی باشد و هم یک بازی جدید، اما آیا دقت کرده‌اید که ما فقط می‌خواهیم، اما نمی‌دانیم چطور باید چنین کاری را عملی کرد و فکر نمی‌کنیم که آیا اصلا این خواسته منطقی است یا خیر؟ بله خب، اگر موضوع در مورد ناتی‌داگ و سونی و ۲ شماره‌ی The Last of Us است، شدنی است “زیرا اعضای ناتی‌داگ فقط جلوی ما شکل انسان هستند، وگرنه در اصل هیچ کدامشان آدم نیستند، بلکه ربات‌هایی با هوش و نبوغ چند هزار سال بعد هستند، اما خب از بقیه که این انتظار را نداشته باشید عزیزان، ناتی داگ فقط یک عدد است!”

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

در نهایت مطمئنم که وقتی دارید این شاهکار را تجربه می‌کنید و آدرنالینتان حسابی به سقف چسبیده است، با خود می‌گویید “بابا این اگه هنوز نسل هشته پس تا حالا چکار می‌کردیم؟ آیا در یک نسل میان‌نسلی بودیم؟ یا این که نسل هشتم با همین یک عدد The Last of Us: Part 2 اساتید را راضی کرده تا جهشی بخواند و یک جا برویم نسل ۹؟”

خلاصه این که سونی بار دیگر ما و طرفداران و علاقه‌مندان پلی‌استیشن را با هدیه‌ای روبه‌رو کرد که از الان رفت توی فاز بازی سال شدن و به والله قسم که این هیترها (هیترهای هنر ناب) حق دارند واقعا ندانند چکار کنند. چقدر بکشند. چقدر تمام صحتبشان بشود بازی‌های دیگران و به جای نازیدن به بازی‌های خودشان بروند سراغ یوزر اسکور بازی رقیبشان که از الان رفته برای کاندید بازی سال شدن. چقدر دست به دامن منتقدین شدند و آخرش همان‌ها دادند بالای ۹۰. کمی از نفرت وجودت کم کن. به کرک‌داون ۳ می‌دهی ۱۰ و می‌روی در یوزر اسکور به لست ۲ صفر می ‌دهی. تو دشمن هنر هستی و حالا بعد از این موفقیت عظیم The Last of Us: Part 2 روسیاهی رویت مانده. عیبی ندارد. همان‌طور که نسخه‌ی یک را گذراندی و زندگیت ادامه داشت، این نیز می‌گذرد و تا چند ماه دیگر احتمالا بازی سال می‌شود و یک ضربه‌ی دیگر ‌می‌خوری ولی باز هم ادامه خواهی داد، ولی سعی کن با نیروی عشق باشد نه نفرت. چون The Last of Us: Part 2 را هنوز خیلی باهاش کار دارید و داریم. می‌دانید چرا این‌ها به را شما می‌گویم. چون واقعا رفتارتان زشت و زننده بود در مورد یک اثر هنری.

یک حقیقت را برایتان می‌گویم. اگر دیدید که یک نفر می‌گوید این بازی “ضعیف و به دردنخور و فلان” است همان‌جا در دلتان مطمئن شوید که از نزدیک‌هایش هم رد نشده است و ننشسته چند ساعت درست بازی کند. در نهایت مطمئنم که وقتی دارید این شاهکار را تجربه می‌کنید و آدرنالینتان حسابی به سقف چسبیده است، با خود می‌گویید “بابا این اگه هنوز نسل هشته پس تا حالا چکار می‌کردیم؟ آیا در یک نسل میان‌نسلی بودیم؟ یا این که نسل هشتم با همین یک عدد The Last of Us: Part 2 اساتید را راضی کرده تا جهشی بخواند و یک جا برویم نسل ۹؟”

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا

iceخر(حالت سامورایی)nero son of v𝐌𝐚𝐱 𝐏𝐚𝐲𝐧𝐞شیخ گرایمز (به دنبال آقای سفید)𝗔𝗿𝘁𝗵𝘂𝗿𝗠𝗼𝗿𝗴𝗮𝗻ollieMeme.shezراستین کولهتنها اکانت رسمی ( شب دشنه های بلند )HajEsiKILLER OF GODS❤ NieR LoveRMalenia Blade of MiquellaA,,shtintinخستهSpider-Man..EmptyAMIR WAZOWSKImore

مطالب مرتبط

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

  • با تشکر بابت نقد،طولانی کامل و فوق العاده بود
    این بازی از لحاظ نمرات واقعا به اون چیزی که حقش بود
    گیمفا ۱۰ از ۱۰
    زومجی ۱۰ از ۱۰
    بازیسنتر تنها سایت ایرانی که نمرش داخل متاکریتیک ثبت میشه هم ۱۰ از ۱۰
    و باز هم بگید این بازی یک شاهکار و must play نیستش
    .
    دیروز این شاهکار رو بعد از بالای ۲۵ ساعت تجربه تموم کردم و تا الآن با افتخار میگم چندین دفعه شده که بابت داستانش گریه کردم و هیچ جوره نتونستم جلوی خودم رو بگیرم
    در حالی که نسخه اول رو با اینکه ۸ بار تموم کردم،فقط ۲ بار اشک ریختم
    حقیقتا این بازی یک حس خاصی رو بهم میداد مثل نسخه اول که خیلی وقت بود داخل بازی دیگه ای حسش نکرده بودم،یک حس آرامش خاص مخصوصا اول بازی تو جکسون و اون بخش مزرعه،جایی که احساس میکردی،همه چیز به خوبی و خوشی تموم شده ولی دوباره یک اتفاق تلخ دیگه ای می افتاد که اشکت رو در میاورد و حقیقتا اومد و نشست کنار جایگاه نسخه اول
    میتونم بگم که بعد از تموم کردن بازی و دیدن اندینگش دیگه هیچوقت و هیچوقت اون آدم سابق نمیشم
    دلیلش هم مشخصه و من این همه سال با این شخصیت ها زندگی کردم و حالا هم سرنوشت تلخ اون ها رو بلاخره دیدم و البته تنها امیدم به اینه که داستان بازی ادامه داشته باشه
    حقیقتا داستان این نسخه باهام کاری کرد که دیگه حتی نمیتونم نسخه اول رو یکبار دیگه تجربه کنم،چه برسه به دوباره رفتن نسخه دوم و فقط یک ماه برای کنار اومدن با اتفاقات بازی احتیاج دارم تا از این افسردگی و غم شدید در بیام
    الآن تنها چیزی که میتونه حالم رو خوب کنه TLOU PART3 هستش
    از یک چیز میترسیدم و همون هم شدش که که بعد از تجربش تا مدت ها و شاید هم همیشه هیچ گیم دیگه ای برام لذت بخش نباشه و الآن هم دقیقا همین حس رو دارم و دیگه هیچ رغبتی برای تجربه هیچ بازی ای حتی خود tlou رو هم ندارم،انقدر که پایانش روی من اثر گذاشت
    نیل دراکمن به قول خودش عمل کرده و کاری میکنه که از داستان بازی متنفر بشید،اما این تنفر حتی یک درصد هم به منظور بد بودن نیست و مثل نسخه اول با یک شاهکار منتهی با یک داستان فوق العاده دردناک طرف هستید و داستان بازی به قدری دردناک و مریض هست که آرزو میکردید هیچوقت ساخته نمیشد(این حرفم تعریف از بازی بودش)
    .
    .
    .
    .
    اسپویل شدید کل TLOU 2:
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    بازی شما رو از اول تا آخر از داستان خودش متنفر میکنه،شاید بپرسید چرا؟
    ۱.توی همون اوایل بازی،کرکتر محبوبتون جلوی چشاتون در حالی که هیچکاری نمیتونید بکنید،به شکل وحشتناکی کشته میشه
    جوئل برای من تو رتبه دوم محبوب ترین کرکتر های مذکر بودش…
    ۲.بازی شما رو مجبور میکنه داستان کسی که ازش متنفر هستید و نمیخواید حتی یک لحظه هم نگاهش کنید رو بشنوید و تو نقش اون بازی کنید و در آخر هم بهش حق بدید
    ۳.بازی شما رو مجبور میکنه با کرکتر محبوبتون الی و تنها کسی که براتون مهمه،مبارزه کنید و تا سر حد مرگ بزنیدش…
    الی واسه من تو رتبه دوم محبوب ترین کرکتر های مونث بودش…
    ۴.در آخر وقتی بلاخره دارید انتقامی که از اول بازی انگیزتون برای ادامه دادن و کشتن این همه آدم بوده رو می گیرید ولی سر یک فلش بک کل انگیزه انتقام الی از بین میره
    مگه نگفته بودن هدف بازی یک چیز و انتقام هست و پس اون جمله ((i’m gonna to kill every last one of’em))چی شد؟
    اون هم بعد از این همه کشتن آدم،از دست دادن دینا و دو تا از انگشت های خودش و…
    ۵.در آخر و بدتر از همه آخر بازی ما یک الی تنها و شکسته رو داریم که همه چیز رو از دست داده…
    الی ای که جول رو از دست داد…
    الی ای که عشق زندگیش و تنها کسی که واسش مونده بود یعنی دینا و بچش ترکش کردن و اون ها رو از دست داد…
    الی ای که دو تا از انگشتاش رو از دست داد…
    الی ای که تنها چیزی که دردش رو تسکین میداد یعنی گیتار زدن و گیتار زدنی که جول اون رو بهش یاد داده بود رو از دست داد…
    الی ای که گیتار جول رو از دست داد…
    الی ای که اون آرامشی که بعد از سال ها تو جکسون به دست آورده بود رو از دست داد…
    الی ای که تنها شانس واسه گرفتن انتقامش رو از دست داد…
    و در آخر الی ای که همه چیزش رو سر انتقام از دست داد…
    سر پایان بازی و دیدن الی تو این شرایط واقعا نتونستم جلوی خودم رو بگیرم و زار زدم و الآن هم که بهش فکر میکنم واقعا حالم رو میگیره
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    پایان اسپویل

    (WalleRMaNسابق)BiG WalleRخر(حالت سامورایی)KILLER OF GODSراستین کولهsiavash000خستهSpider-ManMincraftmohammad reza gamerMohsen_2020
    • بهترین بازی نسل ۷ لست۱
      بهترین بازی نسل ۸ لست۲

      هیترا هم بسوزن بسوزن و بسوزن

      ما هم لذت میبریم از این شاهکار مثبت ۹۵

      اپوزیسیون گیمفاخر(حالت سامورایی)ollieMeme.shezKILLER OF GODSراستین کولهHajEsiSpider-ManMincraftAli_pxmore
      • SARDSIDERS گفت:

        نچ کاکو gta v بهترین هفت بود ، نسل هشتم رد دد رو داشت ، گاد آف وار رو داشت که متای هردو بیشتر بود پس شرمنده

        امیر کیان قاسمیاپوزیسیون گیمفاخر(حالت سامورایی)Meme.shezᴘᴏʀɪsiavash000Ali_pxSpider-ManMincraftmohammad reza gamermore
      • nfs3forever گفت:

        بهترین نسل ۷ جی تی ای وی ( و حتی نسخه نسل هشتمیش میشه بهترین هشت هم حساب کرد )
        و اما میان نسلی های بزرگی چون شادو آف موردور و فار کرای ۴ چون به حساب نمیان لذا ۵ بازی : رد دد ۲ ، رایز آف توم ریدر ( بیسش نسل هشتمی دقیقتر بگم از ابتدا برای ایکس باکس وان ساخته شد ) ، اسسینز کرید سیندیکیت ، دیترویت بیکام هیومن و صد البته ویچر ۳ بزرگ سلطان نسلها بهترین ۵ بازی نسل هشتم بودند . میدونم الان یه میلیون منفی میگیرم ولی ریبوت گاد آف وار ۲۰۱۸ شدیدا اوور ریتد بود و خیلی بیش از حقش تعریف و تمجید شد نه مثل ۳ نسخه قبلی هک و اسلش به حساب میاد و نه یه اکشن ادونچر درست درمون . اکثر پازلهاش تکراری و با پرتاب سریع تبر به نقطه ای خاص حل میشه . چجوری خیلی از شماها بهترین نسل ! به حسابش میارین آخه تعصب تا چه حد ! اگه IGN و گیم اینفورمر هم بهش ۱۰۰ داده باشن اونا هم غلط کردن یعنی منظورم قضاوتشون غلط بوده تمام . نکته بعد ۵ بازی غیر ریسینگ در نظر گرفتم وگرنه فورزا هورایزن ۳ و ۴ حرف ندارن . لست آف آس ۲ عالی ولی نه در جزییات و محتوا درحد ویچر۳ هست و نه به اندازه اسسینز کرید سیندیکیت لذت بخشه با این وجود میتونه ( برخلاف ریبوت گاد آف وار یا هورایزن زیرو دان با تمام نو آوریش یا کوانتوم بریک با فیزیک و گرافیک استثناییش یا آنچارتد ۴ که بازم نقطه اوج فرنچایزش نبود متاسفانه اما البته احترام زیادی براش قائلم یا حتی اثر فوق العاده عالی یوبیسافت یعنی گوست ریکان وایلد لندز ) بجای یکی از ۵ انتخاب من جایگزین بشه شاید دیترویت به خاطر خاص بودنش یا تکراری شدن سیندیکیت بعد از حدود ۳۰ ساعت لذت ناب ( البته نسخه نهایی یونیتی که عاری از باگ و لگ بود هم کم از سیندیکیت نداره ولی خب در بهترین ۵ غیر ربسینگ برتر نسل نمیشه بیش از یک نماینده از یوبیسافت بزرگ داشت ) یا حتی ولفنشتاین دنیو کلوسوس که یه شوتر اول شخص کم نظیر بود . شاید حتی این لیست بتونه از جهاتی عادلانه باشه :
        رد دد ۲ ، ویچر۳ ، رایز آف توم ریدر ، لست آف آس ۲ و اسسینز کرید سیندیکیت ( یا دیترویت بیکام هیومن )

        و با هنرمندی هورایزن زیرو دان ، گوست آف سوشیما ، فار کرای ۵ ، کوانتوم بریک ، گاد آف وار ریبوت ، گوست ریکان وایلدلندز و واچ داگز ۲

        سامollieMincraft
    • سلام و عرض ادب خدمت شما. یک دنیا سپاس از شما و نظر به این زیبایی و طولانی و کاملی که لذت بردم ازش. خوشحالم مورد رضایتتون بوده و باعث افتخار منه.
      https://t.me/Gametal

      Ali_pxMincraft
    • سلام خدمت امید عزیز و گل. واقعا ازت ممنونم امید جان که وقت عزیز زندکیت رو گذاشتی و مطالعه فرمودید نقد رو. واقعا سنگین بود برام این نقد چون باید همه چیز رو بهتون می گفتم. دقیقا میخواستم دینیامیت بذارم زیر نفرت و حسادت که خدا رو شکر گداشتم دقیق. واقعا لذت بردذم از کلمه به کلمه نظرت. خیلی خوشحالم که مخاطبی مثل شما دارم امید عزیز و باعث افتخار برانون می نویسم. واقعا بزرگوار هستی و محبت داری.
      https://t.me/Gametal

      • عشقی داداش سعید…خدایی نقد آی‌جی‌ان و سایتای دیگه خارجی و ایرانی یه طرف….منتظر نقدت بودم سعید جان….من ۲۷ سالمه….توی این ۲۱-۲۲ سالی که گیم میزنم…توی هیچ اثری این حجم از نفرتو و حسادتو ندیده بودم و ۱۰۰٪ نخواهم دید((اگه خدا دوستمون داشته باشه و لست۳))از رفتار این هیترایی که به قول شما از ۱۰۰ متری لست۲ رد نشدن و میگن بازیه بدیه((آخه لامصب اگه این بده….معنیه بد برای من بهتر از خوبو شاهکاره))ناراحت شدم…بابا این دستاورد هنریه…هممون باید باهاش حال کنیم و بهش افتخار کنیم….بخدا که داریم پخته‌ترین اثر ناتی‌داگ و سونیو پلی میدیم….
        سعید جان خیلی دوست داشتم نقدتو…به جرات میگم که خفن‌ترین نقدی بود که دیدم…فکرم نکنم دیگه نقدی در این حد(حتی خودت) بشه نوشت….
        گل کاشتی پسر….دمت گرم. :heart:

        امیر کیان قاسمی
    • سلام و درود خدمت شما. یک دنیا سپاس از لطفتون. بله برزگ زیرین دیگه ای اضافه شد به دفتر زرین سونی.
      بسیار خوب در مورد یوزر اسکور مسخره فرمودید. طرف به کرک داون ۳ اده ۱۰ بعد به لست ۲ داده صفر!!! اصلا نفرت و .. رو رد کرده دیگه سیاهی گرفته وجود رو.
      خیلی خیلی خیلی تلاش کردن ولی خحب ۹۵ و ۹۶!!! دیگه باید از یه جایی بزنه بیرون تلاشی که کردن
      https://t.me/Gametal

      امیر کیان قاسمی
  • گیمفا عجب تیترهایی رو برای بررسی بازی انتخاب میکنه! من فک کردم گیم آف ترونزه مثلا. به سونی فنا پیشنهاد میکنم بدون علم هیچ وقت هیچی نگن که بعدا به ضررشون تموم شه.
    #دانگرید_نشده
    ۱۴#_ترا_سمبوسه
    #ssd_پونصد_ترا_فلافلی
    #لیک_های_فیک
    #بک_وارد_کامل_از_همه_نسلها
    اینا یه سری حقایقه. خواهشا هیت و ترولم نکنید چون من هیت و ترول نکردم. امیدوارم کسی اگر از داستان این بازی لذت نبرد از بقیه موارد خوبی که داره لذت ببره

    امیر کیان قاسمیiceMohsen_2020
  • Ozhan گفت:

    بازی رو نصف کردم و میتونم بگم تاحالا هیچ بازی دیگه ای تو عمرم اینقد منو تحت تاثیر قرار نداده بود
    دقیقا نفرت رو دارم تو تک تک سلولام احساس میکنم
    امیدوارم تا اخرش اینجوری هیجانی تر بشه

  • Paprika گفت:

    خسته نباشید سعید جان
    نقد بسیار عالی بود اما با اینکه من بازیش نکردم اما فک میکنم ۱۰ حقش نباشه چون بالاخره ضعیف داستان باید لحاظ بشه و ۹٫۵ مناسبه
    اما من به نقد های شما کامل اطمینان دارم و اگه به یه بازی نمره ی کاملی بدید میدونم که هیچ شکی در شاهکار بودن این بازی نیست :yes:

    امیر کیان قاسمیMR J
  • Prince.n46 گفت:

    از همون اول معلوم بود این بازی شاهکاره بعد میگن سونی بلد نیست بازی بسازه نه عزیز بلده بسازه شما خودتونو گول میزنید شما با جعبه بدون بازی حال کن :rotfl:

  • من هنوز بازی دوم رو تجربه نکردم اما نمی‌دونم واقعاََ این همه درگیری سر چیه!؟ اگر در مورد downgrade صحبت می‌کنید که واقعا آنچنان نقدی وارد نیست به بازی این اثر از نظر سایت های تحلیلی همونطور که تشبیه کردن مثل یک الماس ۲۴ قیراطی می مونه و تا به این لحظه میشه گفت نمونش در صنعت گیم نیست اثری که (حداقل حداقل برروی کنسول ها) همانندش از نظر گرافیکی نیست چرا باید کاهش جزئی کیفیت گرافیکی مهم باشه؟ زحمت‌های چندین و چند ساله‌ی یک استودیو رو (حداقل بخاطر جنبه‌ی کیفیت گرافیک فنی) زیر سوال نباید برد. از طرفی نمرات یوزرها زمانی اهمیت داره که جانبدارانه نباشه نه این که شاهد سیستم ۰ و ۱ی (قبول یا رد) باشیم هر انسان عاقلی می تونه ببینه که حق این اثر حتی اگر داستانی ضعیف داشته باشه زیر ۷ نیست.
    خواهش می‌کنم هر دو طرف از طرفداران کنسول ها سعی کنید با دید جانبدارانه به هر رسانه ای نگاه نکنید چه فیلم چه انیمه چه بازی‌های ویدیویی. به عنوان یک اثر هنری به بازی ها نگاه کنید، اتفاقاتی که در مورد نمرات کاربران بر سر tlou آمده منطقی نیست و در مورد هیچ بازی‌ای چنین اتفاقی منطقی نخواهد بود.

    این متن رو کسی نوشته که نتونست با بازی اول ارتباط برقرار کنه من هیچگونه تعصبی نسبت به کنسول ها ندارم اما تعصب خاصی نسبت به آثار هنری دارم اگر همین بلا ها سر Halo رخ می‌داد باز هم ناراحت می‌شدم چون سیستم ۰ و ۱ یوزرها نه تنها زحمت های یک استودیو رو کمرنگ می کنه در دید عموم بلکه باعث درگیری‌های بی مورد هم میشه. حداقل انتظار داشتم در پست‌های نامربوط شاهد این درگیری‌ها نباشیم اما می‌بینم در پست مثلاََ بتمن هم شاهد ترول و درگیری هستیم که واقعاََ ناامید کنندس.
    فقط در مورد کیفیت گرافیکی و نمرات یوزر صحبت کردم که هم اسپویل نداره هم واقعاََ از هر دیدی غیر منطقیه. ممکنه در نهایت منم با این اثر ارتباط برقرار نکنم اما چیزی که بهش مطمئنم اینه لیاقت بازی نمره‌های ۰ نیست.
    آقا سعید خسته نباشید من بعد از تجربه‌ی بازی حتماََ نقد شما رو می خونم. دم شما گرم.

    امیر کیان قاسمی
  • Dr.Who گفت:

    وقتی متا و نمره های دارک سایدرز ۳ اومد از خریدش نا امید شدم ولی وقتی اومدم نقد گیمفا و نظرات مثبت ردیت رو خوندم رفتم خریدمش و حسابی لذت بردم و کلی هم دعاتون کردم که کارتون از همه درست تره و انصاف دارید ولی وقتی حتی معروف ترین یوتیوبر ها همچون واکنشی نشون میدن ای نمره کمی شک بر انگیزه واسه داستان که همه بهش معترضن چیزی کم نمیکنین؟اگه همین بازی انحصاری سونی نبود یا بر چسب ناتی داگ نمیخورد چی؟وجدان داشته باشیم اگه ایکس باکس یه همچین حرکتی با مستر چیف میزد همه از عصبانیت…..ولی انگار فقط تو ایرانه که همه راضین

    • اگه همچین حرکتی با مستر چیف زده میشد من هیچ وقت ۳۴۳i و مایکروسافت رو نمیبخشیدم و هیچ وقت دیگه سمت xbox نمیرفتم،
      ولی خب خودت گفتی اینجا ایرانه

      • بازی دیگه ای نداره xbox ?:-) :rotfl: :rotfl:

      • 47 گفت:

        خدا اون روز رو نیاره.
        البته مایکروسافت و استدیو هاش مطمعنم از همون اول هم قصد این کار هارو نداشتند و اگه هم داشتند مطمعنم بعد از دیدن جریان این بازی (last of us 2) کلا اینو از سرشون انداختن بیرون و سمت این کارا نمیرن.

        • gamefa 100
          zoomg 100
          The Digital Fix 100
          BaziCenter 100
          Gaming Age 100
          The sydney Morning Herald 100
          Digital Chumpus 100
          Games.cz 100
          Washington post 100
          Screen Rant 100
          Game Over.gr100
          GRYOnline 100
          Digital trends 100
          Game.nl 100
          Comicbookcom 100
          Vgames 100
          gamersky 100
          Power unlimited 100
          Evereye 100
          Spazigames 100
          Malditos Nerds 100
          Game Rant 100
          Telegraph 100
          Guardian 100
          Darkstation 100
          Gameblog 100
          VG27 100
          IGN 100
          Game informer 100
          TRusted 100
          VGC 100
          We got this covered 100
          JeuxActu 100
          M3 100
          Playstation lifestyle 100
          Playstation universe 100
          Post arcade 100
          push Square 100
          Thesixthaxis 100
          gamespew 100
          gameradar+ 100
          gamingtrend 100
          God is geek 100
          hardcore gamer 100
          attack of the fanboy 100
          carole quintaine 100
          Cog 100
          ceritical hit 100
          daily star 100
          digitally downloaded 100
          EGM 100
          Euero gamer Italy 100
          areajugones 100
          Hobby consolas 99
          GOO 99
          Xgn 98
          atomix 98
          gamepro germany 97
          Vandal 97
          Multiplayer.it 97
          ceatcodeCentral 96
          gamecrate 95 forbes 95
          levelup 96
          WP 95
          gaming nexus 95
          ۳djuegos 95
          merlin kazani 95
          gaming machine 95
          jeuxvideo 95
          millenium 95
          easly alias 95
          wccftech 95
          press start 95
          psxsense 95
          gamebeat 95
          ign italia 95
          ۴players 94
          meristation 93
          ausgamesr 92
          payer2 91
          edege magazine 90
          ign spain 90
          shacknews 90
          usgames 90
          video gamer 90
          metro gamecentral 90
          cgmagazine 90
          gamerno 90

          امیر کیان قاسمی
    • Mr Hill93 گفت:

      Dr.Who
      بزار من جوابت و بدم نمیدونمم میخونی یا ن ولی جوابمو میدم هرکی میخونه بفهمه
      یک داستان بازی شاهکاره تلخه و غمگین
      دو خیلیا که از بازی بد میگن به خاطر دوساعته اوله بازی هست توقع همچین شروعی نداشتن حالا وارد جزییات نمیشم اگه بازی کردی و میدونی دوساعت اول بازی چیشده پس باید بفهمی منظورم چیه اگرم بازی نکردی و همینطوری نظر میدی من چیزی نمیگم ک اسپویل نشه
      سه یوتوبرا که دارن ازش بد میگن به دو دلیل هست یک به خاطر همون مسئله ایی ک گفتم دو ساعت اول و بازی کردن ی چی و دیدن به مذاقشون خوش نیمده بازی و ادامه نداده ول کردن مورد دوم اینه ک به دنبال جمع کردن ویو و لایک ان چرا چون الان تلو ۲ رو بورسه چون هیترا دور و برش زیاده پس چیکار میکنن میان از بازی بد میگن توی تیتراشون راجع بازی بد میگن که هیترا خوششون بیاد و بیان ویدیوشون و نگا کنن و لایک کنن اینطوری به نفع یوتوبرا هم هست کی از کسب درامد بیشتر بدش میاد ؟ راجع پایانش فعلا نظری ندارم چون من تازه ۱۱ ساعت از بازی و تجربه کردمو هنوز دارم ادامه میدم ولی اون پایانی ک در انتظارمه شاید مثلا الی اون زنه رو ببخشه دیگه بالاتر از این نداریم وارد قضیه نمیشم ک اسپویل نشه حتی اگه پایانش این باشه من مشکلی ندارم چون الی واقعا داره انتقام میگیره و بالاخره انتقام گیریش ی جایی باید تموم شه حتی به خاطر عشقش حالا دیگه من اینا رو گفتم نمیدونمم میخونی یا ن ولی اگه تجربه ش نکردی به هیترا و حواشی ایی ک اطرافش هست توجه نکن هیتر همیشه هست چ تو فیلم چ تو بازی چ تو سریال و …

  • ُSethHunter گفت:

    فقط میتونم بگم مرسی آقای آقابابایی
    واقعا مرسی از شما
    نقد واقعا زیبایی بود
    دیگه هیچ حرفی باقی نمیمونه. هیچ
    ناتی داگه دیگه :heart:

    امیر کیان قاسمی
  • M2Cian گفت:

    من که اصلا پلی استیشن ندارم
    نقد رو هم هنوز نخوندم
    ولی از لحظه انتشار بازی تا همین ۵ دیقه پیش واکثروی بازی رو کامل دیدم…
    بازی عالی بود واقعا عالی بود (البته یکم دوز رابطه L(-_-) رو میاوردن پایین بهتر بود، چون انگار زوم کرده بودن روش و یجوری لوس شده بود تو بازی، دانگرید هم شده بود ولی نمیشه بهش به عنوان نکته منفی نگاه کرد)
    داستان هم که دیگه حرفی باقی نذاشت، قشنگ عشق رو از دل نفرت کشید بیرون، بستگی داره که چطوری بهش نگاه کنی،
    یه خسته نباشید هم میگم به آقای آقابابایی واسه نقد، الان شروع میکنم به خوندنش

    امیر کیان قاسمی
    • M2Cian گفت:

      آقا مجددا خسته نباشید، بسیار عالی
      آقا سعید این هیتر ها هِیتر ها همیشه بودن و هستن، حیفه بخواین وقت خودتون رو حرومشون کنید، البته دل آدم هم میسوزه که این همه با آب و آتیش میزنن آخرش هم مهره های شطرنج بازی دو تا شرکت بزرگن و هیچی بهشون نمیماسه… بی خیال
      داستان بازی هم تاریک بود درسته ولی واقعا تو ده دیقه آخر بازی نوره که جایگزینش میشه، من خودم اولش گارد گرفتم ولی دیدم که ناتی داگ کارش رو خیلی بهتر از من و امثال من بلده…

      • درود بر شما. خیلی ممنونم از محبتتون. سلامت باشید انشالله.. بسیار عالی و زیبا نوشتید. نفرت و حسادت بدجوری خواست این بازی رو خراب کنه ولی چنان ضربه بدی خوردن که کمنرشون شکست. مگه شوخیه امتیاز بایوشاک و اویل۴ رو بگیری. یک دنیا سپاس از شما.
        https://t.me/Gametal

    • سلام و عرض ادب خدمت شما. خیلی از لطفتون ممنونم که میخواید وقت عزیزتون رو بذارید برای خوندن نقد. انشالله که راضی باشید.
      https://t.me/Gametal

  • عجب مقاله‌ای :heart: چه مقدمه‌‍‌ی زیبایی و چه تفسیرای فوق‌العاده‌ای از واژه‌ی هیتر و گیمر :heart: :rose: برای من که همیشه به حس و حال خودم از بازی و تجربم تکیه داشتم و حرف هیچ هیتر و حتی برخی کارشناسای معلوم‌الحال رو نزاشتم تو زندگی گیمریم اثر بزاره خیلی جالب بود این مقاله .. در واقع تیر خلاصی بود بر پیکر هرچی هیتره و اینکه یاد بگیریم حرفایی که هدف خاصی دارند رو ببینیم و بشنویم و رد بشیم و فقط به فکر تجربه و لذتمون از بازی‌های شاهکار و مورد علاقمون باشیم .. خیلی هنرمندانه و شاهکار بود این مقاله و از اون موارده که باید بوک مارک شه تا چند دفعه مطالعه کنم با یک بار حل نمیشه :laugh: :inlove: :heart: :yes: خسته نباشید بابت این مقاله‌ی شاهکار که مث بازی نمرش ۱۰ از ۱۰ بود :heart: :heart: :heart:

    امیر کیان قاسمی
    • درود بر شما حسن جان. خیلی ارز محطتتون متشکرم. باعث افتخار من هست که رضایت داشتید و افتخار میکنم مخاطبینی مثل شما دارم که دقت میکنن به نقدو مقاله. از هیترها کلا متنفرم. اینها انسان های یک بعدی هستن که نفرت وجودشون رو گرفته. نفرت در این حد برای هر چیزی بده بازی سونی یا مایکروسافت یا هر چی.
      باز هم ممنون از محبت و لطف شما حسن عزیز و گل.

      https://t.me/Gametal

      امیر کیان قاسمی
  • fan گفت:

    رد دد ۲ با اون عظمت از این سایت ۹٫۷ میگیره بعد این بازی ۱۰ عجیبه.
    راستی خب اگه سایبر تو گیم اواردز نباشه معلومه که لست بازی سال میشه :rotfl:
    بعدشم خود کارگردان اومده گفته خیلی ها متنفر میشن از بازی و از داستان خوششون نمیاد بعد همینا اومدن به بازی ۰ دادن اما ی عده من جمله نویسنده به اینا میگن هیتر اینم خیلی عجیبه :weep:

    امیر کیان قاسمی
  • عالی اقا سعید ممنون از نقدتون :inlove: :inlove: و اینکه فکر میکنم بخاطر گرایش های کارکتر الی و برخی صحنه ها یوزر اسکور بازی کم شده :idk: ?:-)

  • سلام خدمت دوستان عزیز گیمفایی
    خسته نباشید ویژه برای آقا سعید که نقد به این زیبایی و محتوای بالا نوشتند که نیازمند خواندن بیش از یکبار است

    دوستان عزیز فراموش نکنید که هیچ چیز تجربه شخصی نمیشه
    اگر افکار و اخبار و … منفی درباره این بازی و حتی بازی های دیگر وجود داره که باعث می‌شود قید این بازی ها زد ؛ این شمایی که به خودت ظلم داری می‌کنی
    با این تجربه چندین ساله ای که دارم برای خودم پیش اومده که عناوینی بازی کردم که حتی فکرش هم نمی کردم سراغشان بروم
    بعداً فهمیدم که چه چیز هایی از دست داده ام
    برای این بازی با ذهن باز و هرگونه تعصب بروید
    امیدوارم هر جا که هستید از هرچی که دوست دارید لذت ببرید
    و به جای تخریب از تمجید استفاده کنید
    ممنون از وقتی که برای خواندن گذاشتید

  • AmirFarhadi گفت:

    واقعا ممنون از شما آقای آقابابایی عزیز
    به بررسی شما هم اعتماد کامل داریم

  • John Rick گفت:

    نیل دراکمن یه امضا تو بازی هایی که ساخته داره اونم اینه که یه شخصیت رو تو اوایل بازی میکُشه تا یه شک داستانی وارد کنه
    مثل انچارتد ۴ با کشتن برادر نیتن
    و لست ۱ با کشتن دختر جوئل
    و لست۲ رو نمیگم تا اسپویل نشه
    تو لست۲ چون یکی از محبوب ترین شخصیت های بازی رو کشتن که باعث شد داستان بازی سلیقه ای بشه
    من نه با اتفاق اول بازی مشکل داشتم نه با روایت و نه با خشونت فقط و فقط با پایانش مشکل داشتم (به نظرم واقعا مسخره بود)

    امیر کیان قاسمی
  • Ho3ein1996 گفت:

    شاهکار مطلق صنعت گیم :inlove:
    منتظر موندم روی ps5 تجربه اش کنم شماره یکو روی ps3 و ps4 انجام دادم فهمیدم اشتباهه این شاهکارو روی نسل حاضر بازی کنم

  • همون سایت همسایه (ز.و.م.ج.ی) که همه میدونیم همه اعضاش مایکرو فن و ضد سونی هستن هم به بازی ده دادن و از داستان غیرکلیشه ای و ساختارشکنانه ش تعریف و تمجید کردند گیمفا با نقد دلنشین و عالی سعید جان هم ده داد بازی.سنتر هم ده داده نمره ش هم توی متا ثبت کردند اکثر نمره های بازی از سایت های معتبر جهانی ده بوده فقط سه تا نقد زرد داره متای فوق العاده ۹۵ رو کسب کرده چسبیده به ۹۶ هر لحظه امکان داره دوباره متاش بره رو ۹۶ .

    امیر کیان قاسمی
  • M_A.REZAIE گفت:

    حاجی تو حتی اینا بازیشم نمی کنی. دقیقا چیا داری نقدش می کنی؟

    امیر کیان قاسمی
  • sh@yan25 گفت:

    دقیقا. این بازی شاهکار خالصه. از سر حسادت و فن بوی بازی ماه هاست دارن به این بازی حمله می کنن. نمراتش اومد ساکت شدن وبا یوزر اسکور که هر کسی که پلی استیشن نداره هم می تونه یک ثانیه بعد عرضه با چند تا اکانت توش رای بده حمله کردن. یوزر اسکور رو خودتون چک کنید قشنگ معلومه ۹۹ درصد اکانت جدیدن و تنها بازی ای که نمره دادن همینه. شرم بر این همه کوته نظری. تا آخر عمرشونم بگن داستان بده از این حقیقت که این بازی شاهکاره کم نمی شه. این بازی از روز اول باعث حسادت بی سابقه یک سری افراد شد و معلوم بود خودشونو می کشن تا بگن این بازی بده. خیلی دلم می سوزه. همین الانم شک نکن ندیده و بازی نکرده زیر این نقد میان می گن داستان ضعیفه. در حالی که آرزوشونه این بازی. امیدوارم هیلو هم شاهکار بشه و به اصلش برگرده تا رقابت به شکل سالمش برگرده و همه گیمرها فقط عشق کنن. مرسی از نقد عالی

    امیر کیان قاسمی
  • Ahmad1995 گفت:

    تشکر از نقد شما.بدون شک ابرشاهکار صنعت گیم.منم از از ۱۰ نمره ۱۰۰ میدم.هرچی از نکات مثبت این بازی بگیم کمه.از دوستانی که اگس باکس دارند،تعصب رو کنار بذارند بیاند این شاهکار رو تجربه کنند.

    امیر کیان قاسمی
  • خیلی ممنون بابت نقد بسیار خوبتون از این بهتر نمیشد دیکه

    امیر کیان قاسمی
  • Yunes گفت:

    اصلا بازیش کردی که میای میگی باید فلان نمره رو بگیره. هیچ چیز مثل یه تجربه ی صفر تا صد بازی نمیشه.
    اصلا من موندم که تو چرا اینقدر ناراحت و دلسوز این بازی هستی‌. تو که اصلا قرار نیست بازیش کنی

    امیر کیان قاسمی
  • alireza_sh گفت:

    سلام اقا سعید عزیز خسته نباشید
    سال هاست گیمفا رو دنبال میکنم و بعد خوندن این نقد ثبتنام کردم تا تشکری کنم ازتون بابت این نقد بسیار عالی….خودمم بازی رو تموم کردم و تک نک کلمه هاتون حرف دلمه و قوی ترین و پربارترین و بی طرفانه ترین نقدی بود ک راجب این گیم خوندم…..بع قدری شاهکار که حتی منی ک متاسفانه اسپویل بازی رو اتفاقی یکی برام فرستاد و دیدم، این بازی و داستانش و همه چیش به بهترین بازی عمرم بلاشک تبدیل شد…
    واقعا دست مریزاد ب قلمتون…تنتون سلامت :rose: :rose: :rose:

    • درود بر علیرضای عزیز و گل. واقعا این افتفخار هست برای من که اینظور فرمودید. خیلی لطف کردید که ثبت نام کردید و مقاله رو مطالعه فرمودید. باعث افخار منه که برای مخاطبینی مثل شما مینویسم. از خوندن نظرتون لذت بردم و واقعا حتی اسپوبل هم نمیتونه کاری کنه. دست مریزاد به لطف و محبت شما. انشالله سلامت و موفق باشید.
      https://t.me/Gametal

  • JJSTYLE36 گفت:

    خسته نباشید سعید آقا مثل همیشه یک کار عالی که روزمو ساخت.

    این جمله رو باید با طلا نوشت

    شرم بر آن هایی که دستشان به بازی نمی رسد و بازی را از نزدیک ندیده اند ولی می گویند داستان بد است، داستانی که وقتی منتقدش دارد به آن فکر می کند تا نقدش را برایتان بنویسد اشکش می لغزد. شرم به نفرتنان که نفرت از هنر است و ارزش این داستان فراتر از هر شاهکار را به خاطر نفرت و جنگ کنسول و .. پایین می برید به جای این که قدر این شاهکارهای هنری را بدانید و بگویید ایول به ما گیمرها که اینها را داریم. بله با شمایی هستم که از نزدیک بازی هم رد نمی شوی و هیتر هستی و ادای با فرهنگ ها را هم در می آوری

    این واسه همه متعصب هاس ن فقط سمت مایکرو

    • عرض ادب و احترام خدمت شما.سلامت باشی انشالله. یک دنیا سپاس ازتون کخه وقت عزیزتون رو میذارید و مقاله من رو میخونید اون نقد به این طولانی.
      واقعا شرم اوره نفرت در این حد. از هر چیزی .
      بله برای همه متعصب ها و هیترهاس.
      باز هم تشکر از بزرگواری شما.
      https://t.me/Gametal

  • ممنون از بابت نقد البته فقط عکسارو خواندم
    عنوانشو دیدم کرک و پرم ریخت…
    واقعا خیلی زحمت کشیدید

  • TIK-TAK گفت:

    ای دمت گرم داداش سعید .بااین نقدت خیلی هارو ساکت کردی و خیلی هارو اروم کردی.
    بازی به این محشری که من فقط دهنم باز بود تا اخر بازی ازبس این داستان رو به قشنگی توصیف کردن وچقدر این اتیشی که اول بازی به دل ما زدن رو تو بازی اروم اروم خاموش کرون.
    گرافیکش معرررررررررررکه بود .گیم پلی بازی اینقدر جذاب که بنده احساس میکردم خودم داخل بازیم .دمت گرم داداش علی

    امیر کیان قاسمی
    • سلام و عرض ادب خدمت مسعود عزیز. خیلی از لطف و محبتت متشکرم مسعود جان. باعث افتخار منه که میخونی مقالات رو خوشحالم که رضایت داشتید از مقاله. واقعا از هیترها و کسانی که نفرت وجودشون رو گرفته خوشم نمیاد. از هر قشرشون. گیمی و فیلمی و ….
      واقعا چقدر زیبا نوشتی در مورد داستان بازی در ذو خط. میتونستم توی نقد بذارمش واقعا از بس عالی بود. و در عین کوتاهی، پربار.
      باز هم ممنون مسعود عزیز و گل.
      https://t.me/Gametal

      امیر کیان قاسمی
  • sh@yan25 گفت:

    اگه می خواین ببینین این بازی چقدر شاهکاره فقط به رفتار فن بوی ها نگاه کنید که چقدر دارن خودشون کوچیک می کنن که این بازی رو بزنن. حرف هیچ منتقد بزرگ و کوچیکی هم قبول ندارن و نظر خودشون که این بازی رو از نزدیک ندیدن رو پشت سر هم تکرار می کنن. همیشه وقتی دشمن زیاد داری یعنی خیلی موفقی. این حجم از حسادت و حمله به یک بازی بی سابقه ست دلیلشم فقط اینه که خودشون می دونن این بازی با اختلاف بهترینه. طرف نقد منتقدای مشهور دنیای بازی رو قبول نداره و چپ و راست به نمره های یوزر اسکوری که خودشم می دونه امثال خودش ده تا ده تا دادن استناد می کنه. بازی هنوز یک دقیقه از عرضه ش نگذشته و هیچکی تمومش نکرده کلی نمره صفر گرفت این خودش نشون می ده اونقدر موفق بوده که آتیش زده به هیترها

    امیر کیان قاسمی
  • Alifz گفت:

    باز هم یک مقاله و نقد عالی دیگه
    با تشکر از آقابابایی عزیز
    من تا دسامبر و بلک فرایدی صبر میکنم برای خرید و تجربه الماس ۲۴ قیراطی ناتی داگ

  • sh@yan25 گفت:

    این هیتر ها با توجه به جوی که راه انداختن منتظر بودن این بازی زیر ۹۰ بشه و جشن بگیرن. وقتی نمره بازی اومد جوری دیوانه شدن که به هر ریسمانی چنگ می زنن که بگن نه این شاهکار نیست. بزرگ بشید و آبروی کنسول فوق العاده ایکس باکس رو نبرید

    امیر کیان قاسمی
  • Hamed گفت:

    نوشتن و گفتن از نسخه دوم آخرین ما سخته …
    خیلی سخته … !
    بعد از گذشت تقریبا ۱۷ سال از عمر گیمینگم ، واقعا تا به حال همچین حس عجیب و غریبی به هیچ گیمی نداشتم …
    یه حس تضاد ،
    یه حس سردرگمی ،
    یه حسی که آغشته شده به بی حسی مطلق !!
    یه حسی که فقط کسایی درکش میکنن که این بازیو ( از ابتدا تا انتها ) تجربه کرده باشن …

    روی جمله ( از ابتدا تا انتها ) تاکید بشدت زیادی دارم چون نه تنها این اثر ، بلکه هر پایان و سرانجامی بستگی به مسیری داره که طی کرده و الالخصوص ، مسیری که لست آف آس ۲ طی میکنه اهمیت بشدت زیادی داره و اگر این مسیر به خوبی (درک) نشه ، اِندینگ بازی واسه خیلی ها ناامید کننده خواهد بود …

    این اثر بدون شک ، عجیب ترین تجربه من توی این صنعت بوده …

    تضادی که بالاتر ازش حرف میزدم ، به حَدیّه که دید و نگاه منی که طرفدار دو آتیشه این فرانچایز هستم رو حتی نسبت به نسخه اول و محبوب ترین کارکترای عمرم تغییر داد !
    ( جول و الی )

    شاید فکر کنید با گفتن این حرفا دارم زمینه چینی میکنم واسه گفتن جملاتی نظیره : ( این بازی داستان مزخرفی داره ) یا ( داستان این بازی مسخرست ) و از این دست خزئبلات …
    ولی برعکس
    همچین چیزی امکان نداره !

    من با قاطعیت تمام میخوام اینو بگم که آخرین ساخته ناتی داگ ، نه تنها بهترین اثر این استدیوست ، بلکه بهترین استوری تِلینگ تاریخ صنعت گیمینگ رو داره …
    نمیگم جزو بهترین ها …
    میگم بهترین !

    ای کاش میتونستم راحت بدون اسپویل خاصی راجب جزئیات داستان و تک تک لحظات تاثیر گذارش صحبت کنم …

    نماد پرداری های فوق العادش

    دیالوگای بیادموندنیش

    فلش بکای بی نظیرش ( بدون حتی یک استثنا ، َسر تک تک فلش بک هایی که جول و الی توش حضور دارن ، با ۲۷ سال سن تهش زدم زیر گریه ، اینو جدی میگم )
    و …

    غمی که توی داستان بازیه همه چیزه …
    اون حس پشیمونی …
    اون حسی که آرزو میکنی کاش زمان به عقب برمیگشت …
    کاش شرایط یجور دیگه رقم میخورد …
    و گیمر ، تک تک این احساسات رو از کسی که کنترلش میکنه ( الی ) میگیره …
    و حسشون میکنه !

    داستان سرایی عجیب و ساختارشکنی که تا تجربش نکنید و عمیقا روش فکر نکنید ، نمیتونید درکش کنید …
    روایت عجیبی که باعث میشه به آنتاگونیست اصلیه بازی ، بیشتر از پروتاگونیست اصلیه بازی حق بدی … !!
    این جمله شاید نوشتنش آسون باشه ولی به نمایش گذاشتن و اجرا کردن این ایده کار آسونی نیست …
    واقعا کار آسونی نیست !

    مخصوصا با اون مقدمه وحشتناکی که بازی توی ۲ ساعت اول توی صورت مخاطبش میکوبه …

    توی این بازی ، لحظاتی وجود داره که واقعا نمیدونید دارید چیکار میکنید …
    یه لحظه دسته رو میزاری زمین و با خودت میگی من چه غلطی دارم میکنم واقعا؟؟

    آنتاگونیست این بازی کیه ؟
    پروتاگونیست این بازی کیه ؟
    من این وسط باید طرف چه کسی باشم؟؟
    اینا سوالاتی بود که توی ۵ ساعت پایانیه بازی مدام‌ داشتم از خودم میپرسیدم و جوابی واسشون نداشتم … !

    و نکته جالب ماجرا میدونید کجاست؟؟؟؟
    اینکه حتی کوچک ترین اتفاق هم توی این جریانات بی دلیل نیست و توجیح منطقی پشتشه … !

    جوری اتفاقات بازی روایت میشه که منفورترین شخصیت بازی ، برات قابل درک تر از قهرمان داستان بازی میشه … !
    داستان و روایته این بازی ، گیمرو از درون‌ نابود میکنه .
    فک میکنم این بهترین تعریف ممکن باشه …

    توی این بازی دائما در حال قضاوت کردن کارکترا هستید و دائما ، در حال دیدن این هستید که چقدرر قضاوتتون بی اساس ، بی مورد و عجولانه بوده !!
    اینکه نظرت نسبت به کسایی که از ۷ سال پیش تا الان ، عاشقانه دوستشون داشتی به منطقی ترین شکل ممکن توسط یه داستان تغییر کنه ،
    فقط و فقط یچیزو میرسونه …
    داستان سرایی شاهکاری که فقط و فقط از یه استدیو و یه کارگردان برمیاد :

    استدیوی بازی سازی ناتی داگ و اعجوبه ای به اسم نیل دراکمن

    ___________________________

    بنظر من لست آف اس ۲ واجب ترین ، ضروری ترین ، مهم ترین و بهترین دنباله تاریخ این صنعته …

    اثری که جسارت داره ،

    اثری که از گفتن داستان غمگینش ترسی نداره ،

    اثری که از اینکه بخاطر این داستانش ، بالغ بر ۵۰ درصد مخاطبین خودشو از دست بده نمیترسه … !

    و دنباله ای که داستان نسخه اول رو به عجیب ترین و غیر منتظره ترین و صدالبته دردناک ترین شکل ممکن تکمیل میکنه …!

    این بازی با اختلاف فاحش ، بهترین بازی نسل هشت واسه منه …
    با اختلاف بشدت فاحش نسبت به رده دوم

    حالا بعد از یه تجربه ۴۵ ساعته ، منظور جمله معروف منتقدینی رو که به بازی نمره ۱۰ دادن رو میفهمم :

    (( خیلی دوست داشتم تا اتفاقات بازی جور دیگه ای رقم بخوره … ولی واقعا هیچ چاره ای جز این نبود … ))

    امیر کیان قاسمی
  • Wounds گفت:

    با تشکر از آقا سعید عزیز بابت نقد این بازی منتظر بودم بازی نقد کنید تا منم بتونم نظر خودم نسبت به تجربه ای که از بازی داشتم بگم تقریبا با تمام جنبه های نقدی که انجام دادین موافقم بجز اون بخشی که نوشتید روایت کاملا بی نقص!!!!بازی به هیچ وجه روایت بی نقصی به افراد ارائه نمیده اینکه داستان بازی به شدت تاریک تلخه از نقاط قوت بازی محسوب میشه واینکه خیلی میگن یوز اسکو بازی به خاطر اون اتفاق اویل بازی پایین اومده هم کاملا بی جهت اصلا یکی از تئوری های اصلی وقوع همین اتفاق در نسخه دوم بود و فکر نکنم کسی که بازی کامل تجربه کنه با اون اتفاق مشکلی داشته باشه مشکل اصلی خودم با بازی سر شخصیت پردازی ها انجام شده در بازی و عدم تناسب روایت بازی با شخصیت پردازی هاش، به شخصه خیلی با شخصیت پردازی ابی مشکل داشتم ناتی داگ می تونست اینکار خیلی بهتر انجام بده با طرحی ظاهری زنانه تر یا حتی معصوم تر براش که وقتی گیمر درحال تجربه بازی یه تناقضی براش ایجاد بشه که آیا ابی حق داشت اینکار انجام بده یا نه؟؟؟بازی سعی میکنه این شخصیت پردازی انجام بده ولی نمی تونه اون چیزی که انتظار هست ارائه بده،در مورد سایر جنبه های بازی مثل نورپردازی ها(هرچند کمی نسبت به نمایش ها افت داشت ولی به هیچ وجه نارضایتی نسبت به این مورد با تجربه بازی در گیمر ایجاد نمیشه )موسیقی بازی همانطور که اشاره کردین واقعا شاهکارها،یا محیط های بازی برای یه بازی نیمه اپن ورد از تراکم خیلی خوبی برخوردارن. در مسائل فنی قطعا ناتی داگ سنگ تموم گذاشته.فکرنکنم کسی وجود داشته باشه که از هزینه ای که برای تجربه بازی پرداخته ناراحت باشه. همون طور که که گفتم مشکل اصلی بنده با بازی شیوه ارائه اون مفهوم نهایی بازیه درحالی یک شخصیت هر کاری میکنه بدون اینکه عواقبی براش وجود داشته باشه و شخصیت دیگه با عواقب کارهاش تماما داخل بازی روبه رو میشه و درنهایت اون اتفاقی که باید بیفته به مسخره ترین شکل پس زده میشه .نمره من به بازی ۷ سه نمره ای هم که از بازی کم میکنم فقط و فقط به خاطر جنبه های ناقص داستان و عدم روایت درستشه. به شخصه انتظاری که از روایت داستان داشتم برآورده نشد.و اگه معتقدین روایت بازی لایق نمره ۱۰ بهتون پیشنهاد می کنم یه رمان (اگه اشتباه نکنم اسمش گل های ساحلیه یه تجرمس و رمان مشهوری نیست )بخونین مضمونش یه جورایی شبیه همین بازی تا متوجه بشین این بازی کیلومترها با نمره کامل برای روایت داستان فاصله داره

  • Ozhan گفت:

    عاشق این جمله نویسنده شدم
    .
    .خلاصه که باز هم یک طرف سونی بود و ناتی داگ و پلی استیشن و جشن و پایکوبی. طرف دیگر چه بود؟ Hater های سرخورده که یکی زندگی اش را روی شکست این بازی گذاشته بود، یکی قرار بود طرفداران بازی را روز نمرات ببیند ولی بعدش جایی دعوت بود
    :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:

    امیر کیان قاسمی
  • uchiha younes گفت:

    خطر اسپویل
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    مناسفانه خیلیا هنوز نفهمیدن اقای نیل دراکمن چیکار کرده فقط بلدن ۱۰ بدن … جول که تو بازی اول به هیچکس اعتماد نمیکرد تو این نسخه خیلی راحت همراه abby وارد عمارت میشه و بعد میگه سلام من جولم ما یه چند کیلومتر پاییین تر از اینجا زندگی میکنیم شما میتونید همراه ما بیاین … 😐 😐 … جول به تحقیر امیز ترین شکل ممکن کشته میشه و هیچ احترامی براش قایل نیست و حتی مغز جول هم رو چوب گلف معلومه … خود نیل دراکمن گفته بود the last of us بدون جول و الی اصلا دلست نیست اونوقت میان جا برا شخصیتای دیگه باز میکنن … وضع بعد از این غیر قابل تحمل میشه شما در نقش abby قرار میگیری تا بتونید ellie و تامی رو شکار کنید :rotfl:
    :rotfl: اصلا لازم به همچین کاری نیست … الی همه رو میکشه حتی کسایی که دنبال جول نبودن ولی وقتی به اون abby میرسه یادش میاد که اره انتقام خوب نیست و کشتار فقط به کشتار ختم میشه wtttttffff اینهمه ادم کشته ولی از جون ابی میگذره … اون ابی که جول رو کشت … جسی رو کشت … زن حامله رو با اینکه میدونست حاملست میخواست بکشه … 😐 😐 … وقتی الی بهش گفت من cure ای هستم که دنبالشی شروع کرد تیراندازی که تامی جلوشو گرفت قسمت جالبش اینجاست که abby میشی میری الی رو بکشی :pain: :pain: :pain: :pain: نویسنده با خودش فکر کرده اگه الی از انتقام بگذره الی میتونه let go کند و به ارامش برسه خوب کشتن اینهمه ادم مشکلی نداشت ولی اگه ابی رو میکشت به ارامش نمیرسید :-/ :-/ چی میزنن اینا … نیل دراکن با false advertising (تبلیغات دروغ ) دل طرفدارای خودشو شاد کرد متاسفم برا سازندگان بازی :no: :no: :no: :reallyangry: :reallyangry: کاتسین های نسخه اول رو ریمیک میکنن تو تریلر نسخه دوم نشون میدن . حالا خودتون قضاوت کنین (اگه بتونین البته ) این بازی ۱۰ از ۱۰ هست یا نه :reallypissed: :reallypissed: :reallypissed: :reallypissed:

  • Diabloo گفت:

    دوستانی که میان میگن من بازی رو تجربه نکردم ولی مشکل داره من بازی نکردم ولی داستانش فلان من بازس نکردم ولی از تریلرا و یوتوب دیدم فلان بهمانه سعید جان و خیلیا مثل من بازی کردیمو تمومش کردیم و بازی هییییچ مشکلی نداره حرفای شما مثل این میمونه من سوار بنز نشدم ولی از یوتوب دیدم مثلا اتاق ماشین صدا میده خوب داداش من خودت باید سوار ماشین شی برونی تا بفهمی اتاقش صدا داره یا نه شاید اونی که تو یوتوب ماشینو میرونه کلیدای توی جیبش صدا میده امیدوارم منظورمو گرفته باشید تا سوار ماشین نشی نمیفهمی چی به چیه تا بازیرو نکرده باشی نکات ریزو درشتشو خودت زیرو رو نکرده باشی نمیفهمی چی به چیه پس این حرفای چرتو پرت رو نگیم چون خنده داره از سعید جانم به خاطر نقدش تشکر میکنم و خسته نباشید میگم سعید جان خیلی عاشقتم هم خودتو هم نقدات

    • درود فراوان بر شما امیر عزیز و گل. یک دنیا سپاس از لطف و محبتتون. واقعا عالی نوشتید و یک دنیا ممنون به خاطر محبت و لطفتون. واقعا همونطور که فرمودید اینها چرت و پرت محض هستن و زاییده نفرت و حسادت.
      من عاشقتون هستم امیرجان که اینقدر محبت دارید و گل هستید. باعث افتخاره براتون می نویسم.
      https://t.me/Gametal

  • ممنون سعیدجان بابت نقد عالی و توصیف های عالی تر
    از نظر من این بازی یعنی کلاس بالا در هنر و کلاس بالا رو خیلی آدم ها نمی تونن درک کنن همون طوری که سینمای هنری رو خیلی از عاشقای فیلمای کیو کیو بنگ بنگ هالیوود نمی تونن درک کنن یا موسیقی کلاسیک رو خیلی از عاشقای موسیقی پاپ. (درسته که تو سینمای کیو کیو بنگ بنگ و موسیقی پاپ هم آثار فوق العاده زیاده ولی باز من این سبک ها رو در عرض هم نمی بینم و در طول هم می بینم)
    هضم وقایع داستان Last of Us 2 هم کلاس بالا می خواد که همه ندارن
    من فقط ترسم از اینه که یوزر اسکور های پایین به این نوع بازی ها صنعت بازی های ویدئویی رو خراب و کنه و چند سال بعد فقط فورتنایت و جاست کاز و … ببینیم.
    به هر حال الان فقط باید لذت برد از کلاس بالای این داستان سرایی…

    • به به درود بر هامون عزیز و گل. خیلی ممنون از لطف و محبتت هامون جان. خیلی خوشحالم که از نظرت خوب بوده نقد. واقعا هامون جان این بازی اصلا بدجوری معرکه اس و سنگین. دقیقا به کلمه ی بی نظیر گفتی که باید در نقد می گفتم “کلاس”. اصلا کلاس این بازی جوری بالاست که به هر کسی نمیخوره. احست بهت که این قدر عالی گفتی این کلمه رو. واقعا جا داشت در نقد بذارم همین نظرت رو. قدر زر زرگر شناسد هامون جان. کار هر کسی نیست مخصوصا اگر نفرت و حسادت کورش کرده باشه. نگران نباش تا ابد این بازی ها خواهند بود چون سونی هست واستودیوهای داخلیش.
      لذت بردم از خوندن نظرت هامون عزیز و گل.
      https://t.me/Gametal

  • واقعا حرسم گرفت اونجا بازی به شدت شاهکاره هرچی بازیش میکنم سیر نمیشم

    امیر کیان قاسمی
  • Hamed گفت:

    LEON.S KENNEDY @

    ((( این کامنت از ابتدا تا انتها کلا دارای اسپویله )))

    .
    .
    .
    .

    الی در تمام طول بازی یک هدف اصلی داشت :
    گرفتن انتقام از قاتل جول …
    ولی یچیزی در این بین ، لحظه به لحظه داره از درون مغزشو میخوره …
    چیزی که از همون اوایل چپتر ۱ وجود داشت ولی بهش بی محلی میکرد …
    ولی هر چقدر که جلوتر میرفت ، هر چقدر که بیشتر میکشت ، و هر چقدر که خون بیشتری رو میریخت بیشتر بهش پِی میبرد …
    درگیریه ذهنیه الی دقیقا این بود که :

    آیا واقعا حق با منه؟
    آیا واقعا فقط و فقط دار و دسته wlf و ابی مقصر هستن ؟
    اگه حق با اونا باشه چی؟

    اما مدام این صداها رو داخل مغزش خاموش میکرد …
    به کار خودش ادامه میداد و این افکار رو نادیده میگرفت …
    اما یه جا ، رسما این حقیقت توی صورتش کوبیده شد !!
    نتونست ازش فرار کنه …
    اونم زمانی بود که نورا ، زمانی که در حال جون دادن بود به الی گفت :
    اون کلی آدم رو کشت ، ما میتونستیم جون کلی آدم رو نجات بدیم ولی اون به جاش همه رو کشت و امید بشریت رو نابود کرد !!

    تنها واکنش الی سکوت و سپس خالی کردن خشمش روی نورا و کشتنش بود !
    حتی خودشم نمیدونست چرا داره این کارو میکنه …
    فقط اینجا باید به موسیقی متن شاهکار گوستاوو گوش کرد تا حس و الی رو توی اون لحظه پس از کشتن نورا رو بفهمید …!
    سردرگمی ، شک کردن به مسیری که توش قرار داره …
    اینجا رسما اولین جایی بود که الی با واقعیت رو به رو شد و صداهای ذهنش توی واقعیت سراغش اومدن :
    شاید حق با اونا باشه …
    اما هنوز در حال متقاعد کردن خودش و نادیده گرفتن این موضوعه…هنوزم میخواد انتقام بگیره

    در ادامه مرحله بیاد موندنی آخر چپتر ۳ رو داریم …
    جایی که الی بصورت ناخواسته ، مِل و اووِن رو میکشه …
    مرحله ای که الی با واقعیت رو به رو میشه …
    لحظه ای با واقعیت رو به رو میشه که میبینه زنی رو کشته که حامله بود !
    موسیقی متن گوستاوو توی این لحظه غیرقابل وصفه … همون موسیقی متن معروف تِم شب و روز روی کنسول …!
    اینجا جایی بود که الی میفهمه از حد فراتر رفته ، اون رسما از آدمایی که قصد کشتنشون رو داشته هم بدتره … !
    سردرگمی و صدای سوتی که توی سرش پیچیده رو یبار دیگه ببینید …

    و حالا بعد از تمام این اتفاقات سراغ لحظه ی موعود میریم … جایی که باعث میشه الی در پایانه بازی ، از کشتن اَبی منصرف بشه …

    منظورم سکانسیه که اَبی و الی در حال نبرد تن به تن توی سالن پشتیه سینما هستن و الی تا سر حد مرگ کتک خورده و دینای حامله میاد به کمکش و اَبی اون رو هم بشدت میزنه و میخواد بکشتش ولی به خاطر حامله بودنه دینا ، منصرف از کشتنشون میشه !!
    قطعا این بخشندگیه بزرگی که توی اون لحظه اَبی از خودش نشون میده تاثیر نهایی رو روی الی میزاره …
    میتونست به راحتی کاری که الی با مِل که از قضا حامله هم بود و الی کشته بودش رو جبران کنه !!
    ولی این کارو نکرد …
    ( اصلا هم کاری به این نداریم که الی نمیدونست مِل حاملست ، چون اَبی از این ماجرا خبری نداره )

    این اتفاق ، حکم ضربه نهایی رو واسه الی داشت …
    جایی بود که فهمید همین آدمی که انقدر دوست داره تا بکشتش ، چقدر میتونه بخشنده باشه …

    در پایان بازی هم که الی دوباره میره دنبال اَبی ، هدفش کشتن نیست …
    فقط و فقط واسه خالی کردن تمام عقده ها و ناراحتی هاش از مرگ عزیز ترین آدم زندگیش به سراغ اَبی میره…
    اگه واسه کشتن رفته بود ، هیچوقت دستاشو باز نمیکرد ، بهش فرصت دفاع کردن از خودش رو نمیداد ، و هیچوقت بهش نمیگفت یالا ، با من بجنگ !

    اگر الی توی پایانه بازی اَبی رو میکشت ، کل اصول و روایت و داستان سرایی بازی زیر سوال میرفت …
    چون چیزی که در حال روایتش بود رو از بین میبرد …
    و چیزی که بازی در حال روایتش بود این بود :

    الی باید رسما با این قضیه رو به رو میشد که حق باهاش نیست … !

    داداش بدون هیچگونه قصد بد یا توهینی ، توصیه میکنم یبار دیگه این بازیو بازی کنی …
    اونوقته که میفهمی ناتی داگ چه داستانه عمیقی تعریف کرده …

    واسه همینه که تمام منتقدین تو نقدشون گفتن این بازیو بلافاصله پس از اتمام ، دوباره نیوگیم پلاس زدن …
    دقیق تر بخوایم به موضوع نگاه کنیم ، الی و جول دوست داشتنیه ما ، آنتاگونیست های اصلیه این سری هستن …!
    اما این باعث نمیشه که عشقشون نسبت به هم و عشق ما پلیرا ، نسبت بهشون کم تر از قبل بشه …

    موفق باشی

    Boy Gamer
  • دوستان من خودم pc فن هستم و به ندرت پیش میاد که به خاطر بازی خاصی سراغ کنسول برم اما مطمئن باشید دقیقا مثل کاری که برای god of war کردم برای این بازی هم انجام میدم ینی میرم دار و ندار خودمو میفروشم که یه کنسول و این بازی شاهکارو رو بگیرم و ساعاتی از زندگیمو کاملا برای هنر دنیای گیمینگ بزارم…
    واقعا این بازی ارزش خیلی خیلی بالایی داره و لطفا ایرادات الکی مثل اینکه به گرد فلان بازی و اینا رو نمیرسه نگیرین…
    این بازی شاهکاره و باید تجربه بشه(در هر شرایطی حتی اگه ایکس باکس فن باشی)
    اصن دوستان من خیلی وقته یچی رو میخوام بهتون بگم…
    ما pc فن نیستیم
    ما sony فن نیستیم
    ما xbox فن نیستیم
    ما Nintendo فن نیستیم
    اصل اصیل ما game فن هستیم(ینی طرفدار واقعی بازی ها) و هر موقع و هر جا شاهکاری از هنر و صنعت گیم میبینیم باید بریم سراغش و اصن مهم نیست روی چه کنسول مقصدی….
    اصن برا چی به ما میگن گیمر چون کنسول تو خونمونه؟
    حتی اگه یه بازی شاهکار رو روی گوشی هم دیدم باید بریم سراغش
    عناوینی مثل inside یا gris و شاهکار های دیگه…
    لطفا تعصب نسبت به یه کنسول و حرف چهار تا هیتر رو بیخیال شین و برین و خودتونو از بازی فوق‌العاده ای مثل این محروم نکنین
    بخدا برای خودتون میگم (حتی شما ایکس باکس فن عزیز)
    الان مثلا به نظرتون bioshock تبدیل بشه به انحصاری ایکس باکس من میرم به بازی نمره ۰ میدم؟
    معلومه که نه bioshock اصلا بازی نیست یه پا زندگی هست برای خودش و من اصلا خودمو محدود به این نمیکنم که چون سونی دارم بیخیال بازی های خوب بقیه کنسولا بشم….
    بیاین ازین به بعد اگه بازی ای خیلی عالی عمل کرد ولی روی کنسول توی خونمون عرضه نشد ازش بد نگیم و اگه توانشو هم داشتیم تهیه و ازش لذت ببریم…
    دوستان اگه گاهی لحنم کمی تند شد ببخشید ته ته حرفم این بود که شما گیمر هستید پس اگه بازی خوبی عرضه شد و توان تجربشو داشتید به هیچ وجه از دستش ندید…
    از اقای آقابابایی بابایی هم برای این نقد عالی و بدون اسپویل بسیار سپاس گذارم

  • درود برمحسن عزیز و گل. سلامت باشید انشالله. واقعا که ادم با داشت مخاطبی مثل شما اصلا خدا رو شکر میکنه. یعنی با این که پلففرمتون ایکس باکه ولی اینقدر دل بزرگی دارید و با محبتید که بد کسی و چیزی رو نمیخواید. این رو بدون تعارف میگم شما یک الگو هستید واقعا برای همه ی ما. افتخار میکنم که شما در مقالله م نظر می نویسید محسن جان. واقعا که این بزرگواری و محبت و قلب ببزرگ داشتن کار هر کسی نیست محسن عزیز. درود و سپاس و احسنت به شما. انشاله همیشه موفق و سلامت باشید.
    https://t.me/Gametal

  • Mikasa گفت:

    با احترام به نقد ولی داستان بازی ایراد داره

    امیر کیان قاسمیLucciola Ballad
  • درود بر شما مرسی از نظرتون.
    انشالله بازی رو تجربه کنید و در مورد داستان و .. نظر بدین تا داخل بازی نباشید هرگز نمیتونید در موردش صحبت کنید. باید بازی رو تجربه کنید. من نمره رو نمیدم که کسی رو خوشحال یا ناراحت کنم. من نمره رو میدم چون بازیش کردم و از نظرم حقش اینه. همین فقط. باز هم تشکراز شما
    https://t.me/Gametal

  • Alireza_yoo گفت:

    منکه دو میلیون نتونستم بدم بازی و کلش رو توی یوتیوب دیدم بازی طبق معمول ناتی داگ تو اکثر زمینه ها شاهکاره اعم از موسیقی اتمسفر و انیمیشن و گرافیک و … ، داستان سیاهش رو دوست دارم ولی با کرکتر ابی نتونسم ارتباط برقرار کنم که نصف گیم با اون میری و پایانش هم بنظرم ابکی بود و هوش مصنوعیشم خیلی خوب نبود ولی بغیر اینها بنظرم بازی از هر جهتی شاهکار بود و حقش حداقل نه هست ولی بنظرم مثل نسخه قبل یا انچارتد ۲ بی نظیر نبود در حدی که بشه گفت بهترین بازی خطی نسل یا یه بازی انقلابی که جهش از یک نسل به نسل دیگرو نوید بده از هر جهت ولی یکی از بهترین بازی های نسل هست و قابل احترام البته این رو هم بگم این بازی جریان sjw رو هم وارد دنیای گیم کرد که تاثیرش میمونه توی سالهای اینده و بازی های دیگه ک بنظرم بازی بیشتر برای سرگرمی و یاد گرفتن احساسات و … هست تا این بحث های سیاسی بیهوده

    امیر کیان قاسمی
  • Emad-Martian گفت:

    خسته نباشید. خیلی ممنون. من اینهمه نفرت نسبت به این بازی رو متوجه نمیشم. همین نفرت شدید باعث شد من (دو سال پیش) که دلم میخواست این بازی شکست بخوره (چون نیل سیاست های شخصیش رو وارد بازی کرد و به اونایی که اعتراض کردن انگ فلان ستیزی زد)، بعد دیدن اینهمه نفرت نظرم عوض شد و از چند وقت پیش فقط دلم میخواست که بازی موفق بشه. این نفرت امکان نداره بخاطر گرایش شخصیت ها و این جور چیزا باشه چون امروزه تو خیلی از بازیا هست. در پایان… من چون خیلی از موسیقی بازی ها لذت میبرم و این یه بخش مهم بازی برای منه باید بگم موسیقی این بازی واقعا عالی و بینظیرِ و بویژه دو تا از آهنگای بازی All Gone و A Wolf’s Ghost حرف نداره.

  • ALIREZA0111 گفت:

    طبق اعتقاد ایکس باکس فن ها
    گیمفا و زومجی و گیم سنتر پول گرفتن تا نمره کامل بدن :blush: :blush:

    امیر کیان قاسمی
  • اقا سعید نقدتون عالی بود ینی نمره های متاکریتیک ی سمت نمره شما به بازیم ی سمت خیلی منتظر نقدتون بودم دیگه هر جور شده بازیو میگیرمو تجربش میکنم میدونم ک عاشقش میشم :inlove:

  • Any last word?
    خسته نباشی سعید جان با قلم کوبندتون چنان مشتی به دهان هیترا زدید که تا عمر دارن پا نشن

  • GameWorld گفت:

    ممنون از نقد زیباتون جناب آقابابایی
    چیزی که منو شگفت زده میکنه درباره این بازی هماهنگی بی نظیر بین قسمت های تشکیل دهنده بازی یعنی گیم پلی فضای بازی داستان غمگین و موسیقی و صداگذاری بی بدیل و گرافیک وحشتناک عالی بازی چه در بعد فنی و چه در از نظر بصری هستش
    خیلی ها واقعا نمیتونن داستان رو درک کنن چون همش دنبال بهونه هستن و خیلی سطحی نگر هستن خوب اینم مشکل خودشون هست
    یعنی دراکمن اندازه شماهایی که ایراد میگیرید نمیدونسته ؟ بابا بیخیال
    خلاصه این بازی به معنای واقعی کلمه الماسه نابه

    • سلام و درود خدمت شما حسام جان. خیلی اطز محبتتون متشکرم که لطف کردید و وقت گذاشتید و نقدر و مطالعه فرمودید.
      واقعا چقدز زیبا نوشتید که مهم ترین نکنه این هماهنگی بین بخش هاست که ارزش بازی رو چند برابر میکنه. این خیلی خیلی ارزش داره و مهمه و کاملا جا داشت این حرفتون در نقدم باشه.
      خیلی از محبتتون ممنونم که اندازه الماس ارزش داره برام.
      https://t.me/Gametal

  • Golden_Sauber گفت:

    ممنون اقا سعید معلومه به عشق این بازی رو نقد کردید و منصفانه یه دنیا ممنون

  • Amir 69 گفت:

    سلام و خسته نباشید به اقا سعید گل ک زحمت این نقد زیبا و فوق العادرو کشیده واقعا سعید جان ممنونیم ازت ، من ده ساله ک با گیمفا همراهم و سی سالمه ولی تا الان نظری ندادم تو سایت ولی حیفم اومد ک نگم این بازی شاهکار این نسل بود و منو واقعا تحت تاًییر خودش قرار داد خواهش میکنم اگه گیمرید چ سن پایین چ سن بالا فرقی نداره جبهه گیریای الکی بزارین کنار و این غول مرحله اخر این نسل سونیو تجربه کنین با تک تک سلولاتون لذت ببرین ، قرار نیست بازی ک هفت سال روش فکر شده شما تو دوساعت اول بازی بفهمین و همینطور راجب پایانش ک چقدر فکر شده و صحیحه پس فقط باید تغظیم کرد به ناتی داگ بابت این گیم یا دگ واقعا این فرا گیم ، تمام

    • سلام و ورد خدمت امیر عزیز و گل. باعث افتخار منه که با شما صحبت میکنم که ۱۰ ساله با گیمفا هستید. یک دنیا سپاس از حمابت و محبت و لطف شما. واقعا این دنیایی برام ارزش داره که لطف کردید و نظر گذاشتید.
      چقدر زیبا نوشتید در مورد جبهه گیری و .. واقعذ غول مرحله اخر رو هم عالی گفتید. ناتی داگ دیگه حجت رو تمام کرد این بار. باز هم سپاس از نظر زیبا و لطف شما.
      https://t.me/Gametal

  • نقد جالبی نیست به نظرم. کل دنیا از بازی شاکی شدن به دانگرید اشاره ای نکردید

    امیر کیان قاسمی
  • سونی بار دیگر ما و طرفداران و علاقمندان پلی استیشن را با هدیه ای روبرو کرد که از الان رفت توی فاز بازی سال شدن و به والله قسم که این هیترها (هیترهای هنر ناب) حق دارند واقعا ندانند چکار کنند. چقدر بکشند. چقدر تمام صحبتشان بشود بازی های دیگران و به جای نازیدن به بازی های خودشان بروند سراغ یوزر اسکور بازی رقیبشان که از الان رفته برای کاندید بازی سال شدن. چقدر دست به دامن منتقدین شدند و آخرش همان ها دادند ۹۶ کمی از نفرت وجودت کم کن. به کرک داون ۳ می دهی ۱۰ و می روی در یوزر اسکور به لست ۲ صفر می دهی. تو دشمن هنر هستی و حالا بعد از این موفقیت عظیم The Last of Us: Part 2 رو سیاهی رویت مانده.  عیبی ندارد. همان طور که نسخه یک را گذراندی و زندگیت ادامه داشت این نیز می گذرد و تا چند ماه دیگر احتمالا یازی سال می شود و یک ضربه دیگر می خوری ولی باز هم ادامه خواهی داد، ولی سعی کن با نیروی عشق باشد نه نفرت. چون The Last of Us: Part 2 را هنوز خیلی باهاش کار دارید و داریم. می دانی چرا اینها به را شما می گویم. چون واقعا رفتارتان رشت و زننده بود در مورد یک اثر هنری.

    شرم بر آن هایی که دستشان به بازی نمی رسد و بازی را از نزدیک ندیده اند ولی می گویند داستان بد است، داستانی که وقتی منتقدش دارد به آن فکر می کند تا نقدش را برایتان بنویسد اشکش می لغزد. شرم به نفرتنان که نفرت از هنر است و ارزش این داستان فراتر از هر شاهکار را به خاطر نفرت و جنگ کنسول و .. پایین می برید به جای این که قدر این شاهکارهای هنری را بدانید و بگویید ایول به ما گیمرها که اینها را داریم. بله با شمایی هستم که از نزدیک بازی هم رد نمی شوی و هیتر هستی و ادای با فرهنگ ها را هم در می آوری.

    الان اعضای ناتی داگ بازییشون ۹۵-۹۶ شده و دارن عشق و حال میکنن مثل همیشه. سونی بازیش داره یکی از بهترین فروش های تاریخش رو تجربه می کنه و احتمالا بازیش دوباره بازی سال میشه و طرفدارا حساب راضین مخصوصا با پلی استیشن ۵. طرفداری سونی در حال تجربه The Last of Us: Part 2 هستن و عشق و حال و افتخار به بازی که احتمالا بازی ساله. اما هیترها عزیز متنفر از هنر که دو ساله تمام تلاششون رو برای شکست بازی کردن که باز اسیر موفقیتش نشن و حسابی روسیاه شدن، رفتن بدو بدو به سمت یوزر اسکور صفر دادن به بازی با متای ۹۵. راستی در همین حین هم ما داریم کیف می کنیم با بازی. اگر دیدی که یک نفر می گید این بازی “ضعیف و به دردنخور و فلان” است همان جا در دلتان مطمئن شوید که از نزدیک هایش هم رد نشده است و ننشسته چند ساعت درست بازی کند.

    تلنگری به Hater ها… غرق در نفرت از یک بازی و یک کنسول…و  آخرش رو سیاهی به زغال ماند

    اقای بابایی تک تک جملاتتون مثل یک سیخ داغ چنان رفت تو قلبشون که تا عمر دارن پانشن
    خسته نباشی دلاور
    خسته نباشی اسطوره

    امیر کیان قاسمی
  • Y.R گفت:

    بسیار عالی بود :yes: واقعا این بازی رو باید به عنوان برترین بازی قرن انتخاب کرد :inlove: :yes:

    • درود بر شما. خیلی ممنون از نظرتون مثل همیشه. واقعا این بازی از بهترین های تاریخه
      https://t.me/Gametal

      • s.a.m گفت:

        سلام به همگی
        آقا سعید و بقیه ی بچه ها دو تا سوال داشتم ازتون چون من بازی رو نخریدم هنوز اینا برام سواله
        ۱. آیا واقعا کنسول تا حدی صدای فنش میره بالا که ممکنه حتی آسیب هم بزنه به کنسول ؟؟
        ۲. یه ویدیویی اومده که تریلر E3 2018 رو با نسخه ی Final مقایسه میکنه و افت بسیار شدید گرافیک رو نشون میده .
        همچنین نور پردازی و برخی انیمیشن های بازی که کلا حذف شدن هم از مشکلات مطرح شده توی اون ویدیو بود و کلی جزئیات دیگه که نسبت به تریلر E3 از نسخه ی نهایی بازی حذف شدن .. خواستم ببینم این همه افت شدیدی که نسبت به تریلر E3 وجود داره واقعا تاثیری روی تجربه ی بازی داره یا خیر ؟؟

      • سلام اقای آقابابایی…
        عذر میخواهم میخواستم بدونم میتونید این نقد رو به صورت ویدیوی هم درست کنید
        مثل همون ویدیو گیمفا ها که برای عنواین دیگه هم درست کردید
        چون این بازی خیلی مهمی هست قطعا ارزششو داره…

        عذر میخوام از Y.R برای ریپلای در کامنت شما
        میخواستم توسط بقیه اعضای سایت هم این کامنت دیده شه که اگه موافق بودن نظرشونو بگن…

        • سلام و درود مجدد خدمت شما. بله حتما خیالتون راحت باشه. ویدئو هم خواهیم داشت.
          https://t.me/Gametal

          • frist of us گفت:

            ممنون بابت مقاله خوبتون اقای اقابابایی…
            فقط یک سوالی برای بنده پیش اومده…
            ایا شما اون دسته از افراد از جمله خود من را که تنها وتنها به داستان بازی نقد داشتند و بقیه عناصر بازی را بینقص تلقی کردند هم هیتر حساب کرید؟
            ممنون میشم پاسخ بدید…
            چون لحظه ای ناخواسته چنین حسی به بنده تلقین شد..

            • Psycho0172 گفت:

              دوست من من در جایگاه استاد نیستم که جوابتون رو بدم ولی خب نظرم رو میگم
              خیر عزیز من اصلا شما بیا بگو من با گیمپلی این عنوان ارتباط برقرار نکردم یا هرچی
              هیتر کسیه که ته دلش میدونه بازی عالیه ولی میاد با دلایل مسخره چرت و پرت در مورد بازی بگه
              داستان این بازی جوری هست که خود دراکمنم گفت برخی ممکنه خوششون نیاد
              خیر به نظر من شما اصلا هیتر نیستید نظراتتون رو هم دیدم به نظرم داستان بازی سلیقه شما نبود که خب طبیعیه
              موفق باشید
              بازم شرمنده اگه جای استاد جواب دادم قصد توهین نداشتم
              پوزش

              امیر کیان قاسمی
              • درود فراوان بر شما. واقعا مثل همیشه شرمنده فرمودید من رو. خیلی ازتون ممنونم که لطف می کنید و پاسخ میدین و از اون عالی تر اینه که چقدر خوب من رو می شناسید و دقیقا چیزی رو می نویسید که من خودم در جوابم واقعا باید بنویسم. خیلی خیلی ازتون ممنونم به خاطر هر دو نظری که فرمودید در پاسخ به دوستان از قول من.
                https://t.me/Gametal

            • سلام عرض ادب خدمت شما. خیلبی از لطفتون ممنونم.من بیجا بکنم که همچین حرفی بزنم و همچین منظوری داشته باشم. اتفاقا در نظرات پایین تر دقیقا نوشتم که : “البته این رو هم بگم به هیترهای واقعی ها. نه مثلا یه شخص محترمی که میگه اقا مثلا با داستانش و فلانش زیاد اندازه نسخه اول حال نکردم و خوشم نیومد. منظور اونه که میگه پول دادین “اشغال خریدین”. اون دقیقا اشغال خودشه و نفرت وجودش و دقیقا این مقاله با اونه.اونی که میره صفر میده به بازی”. من اصلا چکاره ام که بعه نظر کسی که مثلا میگه من نظرم اینه حق این بازی ۹ هست یا داستانش برام مثل بازی اول نبود بخوام این حرف رو بزنم. نظرتونه دیگه. خیلی ها در این نقد همین رو بهم گفتم و منم گفتم نظظرتون ارزشمندو عزیزه. نظر شما هم همینطوره.
              شما اصلا بقیه عناصر بازی رو هم بی نقص تلقی نکنید بازم به من ربطی نداره. ببینید منظور “هیتره” اونی که نفرت دیگه نابودش کرده و از ریشه میزنه و میگه نمره بازی صفره و اشغاله و از این اراجیف. فقط و فقط هیترها

              در ابتدای مقاله هم اضاقه کردم با قرمز که دوستان فهمیده ای مثل شما اشتباه نگیرن:

              “در همین ابتدا باید منظور از هیتر را روشن کنم که به کسی برنخورد. هیتر کسی است که می رود به لست او اس ۲ می دهد صفر. هیتر کسی است که می گوید رفتید آشغال خریدید. هیتر کسی است که می گوید ای کاش نمرات بازی افتضاح شود تا روز انتشار کیف کنیم. هیتر یک شخص پر از نفرت است. کسی نیست که می گوید من از داستان این بازی زیاد خشم نیامد یا اندازه بازی اول برایم جذاب نبود. کسی نیست که می گوید به نظر من نمره این بازی مثلا ۹ است. هیتر نفرت خالص است و یک موجود پر از نفرت. نه شما عزیزی که نظرت در مورد بازی هر چیز منطقی و محترمانه ای است. پس لطفا اگر هیتر نیستید به خود نگیرید. ”

              https://t.me/Gametal

              • G.LN گفت:

                سلام جناب آقابابایی ممنون از نقدتون
                واقعا حرف دل منو تو نقدتون راجب هیترها گفتید و به این بزرگان صنعت هنر و علیل مغزان(منظور هیترها) فهموندید که جواب یک هیتر چیه.
                به حدی جذاب بود نقدتون که چندین مرتبه نقدو خوندم و بازم میگم واقعا نقدتون فوق العاده بود.

                • سلام و درود خدمت شما. یک دنیا سپاس از شما. باعث افتخار منه که رضایت داشتید از نقد. خوشحالم که رضایت داشتیداز هدف گیری هیترهای سیاه از نفرت

            • Kuros گفت:

              بنده خدا کاملا راجع به هیتر توضیح داده

              و دقیقا گفته اگر فلان کس از بازی تلسیده و نمیتونه خشونت ببینه و آخ میشه داستان بد نیست اونا دلشون خواسته سیاه بنویسن
              شما خواستی بسازی داستان سفیدی بزار

      • Sephiroth1381 گفت:

        اقا سعید مقاله تون عالی بودش من به خاطر امتحانات یک مدت از سایت فراری بودم ولی قشنگ به هیتر ها فهموندین که بدون تجربه این بازی نمیشه اونو نقد کرد و خلاصه اینکه منتظر فیلم نقد و بررسی لست ۲ هستیم و منتظر مقاله گوست اف تسوشیما چون خیلی دوست دارم اونم شما نقد کنین

        • سلام و درود خدمت شما. یک دنیا سپاس ازتون. نظر لطفتونه. خوشحالم رضایت داشتید.
          بله هیترها باید بفهمن که نمیتونن همنیجوری حرف کفت بزنن و در برن قایم شن چون یه جا به اتیش کشیده میشن. مثل متای این بازی و همین نقد.
          انشالله ویدئوش رو هم براتون میذارم روی چشم. نقد گوست رو هم هر کی بنویسه فرقی نداره چون نویسنده های واقعا درجه یک هستن.
          باز هم تاکید میکنم در ابتدای مقاله هم اضاقه کردم با قرمز که دوستان فهمیده اشتباه نگیرن:

          “در همین ابتدا باید منظور از هیتر را روشن کنم که به کسی برنخورد. هیتر کسی است که می رود به لست او اس ۲ می دهد صفر. هیتر کسی است که می گوید رفتید آشغال خریدید. هیتر کسی است که می گوید ای کاش نمرات بازی افتضاح شود تا روز انتشار کیف کنیم. هیتر یک شخص پر از نفرت است. کسی نیست که می گوید من از داستان این بازی زیاد خشم نیامد یا اندازه بازی اول برایم جذاب نبود. کسی نیست که می گوید به نظر من نمره این بازی مثلا ۹ است. هیتر نفرت خالص است و یک موجود پر از نفرت. نه شما عزیزی که نظرت در مورد بازی هر چیز منطقی و محترمانه ای است. پس لطفا اگر هیتر نیستید به خود نگیرید. ”

    • crazy گفت:

      فن بوی های زایه کجان
      گیمفا زومجی بازی سنتر ۱۰۰ دادن بهش کوچولوها

  • درود بر شما علی جان. همین احترامتون کافیه برای من. اصلا و ابدا قرار نیست که نقد من خوشایند همه باشه مثل هر کس دیکه ای در دنیا. شما هم نظرتون رو دارید و خیلی ممنون که در میون گذاشتید در اینجا با توضیحات. این نقد منه از تجربه از بازی. انشالله شما هم تجربه کنید. احتمالا میدونید که تجربه چیز دیگه اس تا ویدئو دیدن.
    https://t.me/Gametal

  • ali a1 گفت:

    سلام خدمت منتقد محترم و خسته نباشید بهشون…من خیلی وقته پیگیر سایت گیمفا هستم و چندین وقته که عضو هم هستم ولی معمولا کامنت نمیدادم ولی الان دلم خواست یه چیزایی رو بگم
    (بعضی جاهاش اشاره ای به داستان کردم ولی اسپویلی نکردم)

    اولا که بگم من نسخه اول این بازی رو شاید تاحالا۵.۶بار تموم کردم و هنوز هم روی ps4دارمش و هر وقت دلم میگرفت میرفتم و یه چپترش رو بازی میکردم و برای من پارت یک لست در کنار رد دد۲ بهترین بازی هایی هست که تجربه کردم.(گفتم که دوستان انگ هیتر بودن به من نزنن)
    اما درباره لست ۲….۷سال انتظار و لحظه شماری برای تجربش.
    بازی از لحاظ گرافیک…جزییات…محیط و گیم پلی شاهکاره و قطعا فراتر از نسل ۸…اینکه دیدم بعضی میگن گیم پلی بدون تغییره واقعا برام عجیبه…واسه من یکی حتی اگه دقیقا همون گیم پلی نسخه یک میبود هم بازم عالی بود چه برسه این که تغییرات فوق العاده عالی داشته…در کل بازی از لحاظ فنی…صدا و موسیقی بدون شک شاهکاره
    اما داستان…واقعا تعجب میکنم منقدر گرامی جوری از داستان دفاع میکنه و ادعای تاریخ سازی داره که انگار اصلا ما از همین سازنده داستان سرایی هایی مثل نسخه اول همین بازی و یا انچارتد۴ ندیدیم…حالا بازی های دیگه پیشکش….داستان بازی بشدت برای منی که با نسخه اول زندگی کردم ناامید کننس…نه بخاطر اتفاقاتی که برای شخصیت ها رخ میده…بلکه برای شیوه بد روایتشون…در بازی کار هایی از کاراتر ها دیدم که کاملا نقطه عکس کارهاشون تو نسخه قبلیه(مثل اعتماد عجیب جول یه فرد ناشناس درحالی که تو نسخه اول به هیچ کس اعتماد نداشت)
    متاسفانه کارگردان اصرار داره عقایدش رو تو صورت ما بکوبه و تقریبا مجبور هستیم نصف بازی رو با کاراکتری که ازش متنفریم بازی کنیم
    پایان بازی کاملا حس پوچ گرایی رو به من داد در مقابل توضیحات سازندگان قبل بازی درباره انتقام…عملا همه اون حرفا رو خود بازی زیر سوال برد
    اتفاقا درحالی که منتقد سعی داره بگه عقاید خودشونه و دوست دارن تو بازیشون بزارن و ربطی به ما نداره کاملا به ما گیمرها ربط داره…این حرف خیلی عجیبه…درواقع بازی برای ما ساخته شده ولی فاقد کوچکترین احترامی به مخاطبان نسخه قبلیش داره
    و اینکه نویسنده میگه اونایی که به بازی ۰یا۱ دادن هیترن(هرچند من هم مخالف همچین نمره ای هستم)ولی وقتی خود دراکمن بار هاتاکید میکنه یا از بازی متنفر میشین یا عاشق و حد وسطی نداره پس طبیعیه کسایی که از بازی متنفر شدن بهش صفر بدن

    در اخر خیلی برام عجیبه سایتی که به رددد۲ با کمال سخت گیری ۹.۷ میده یا به ویچر هم حتی ۱۰ نمیده چقدر راحت میاد به لست۲ ۱۰ میده
    خست نباشید به دوستان گیمفایی…یاعلی

    • سلام و درود خدمت شما. خیلی از نظرتون ممنونم سلامت باشید انشالله. این که لطف کردید وقت عزیزتون رو گذاشتید و مقاله رو خوندید یک دنیا ارزش داره برام. این نظر شماست و بسیار ارزشمنده برای من. این هم نقد منه مثل این همه نقدی که در دنیا نوشته شده. برای رضایت و خوشحالی کسی نیست و حاصل تجربه مه از بازی. حالا با دید شما نمیخونه دیگه تقصیر بنده نیست. در ضمن نقدهای یک سایت رو یک نفر نمی نویسه انشالله میدونید. به هر حال مرسی از نظرتون و این که نقد رو خوندید. این نقد منه و نمره ی منه. و قرار نیست برای رضایت همه باشه. همین که در گیمفا هستید و نقدهای ما رو معلومه از قبل می خوندید یک دنیا سپاس.
      https://t.me/Gametal

    • سلام و عرض ادب… بنده ۴۳ سالمه و تقریبا از ۵ سالگی با تی وی گیم آنالوگ سیا سفید بازی کردم تا آتاری و کمودورو آمیگا و انواع پی سی تا امروز که هر نسلیو بلافاصله تا میاد میگیرم و بهترین بازیهاشونو تا جایی که زندگی فرصت بده بازی میکنم و لذت میبرم.. خللاصه میخوام بگم امثال ما با گیم بزرگ شدن و زندگی کردن و تمام نسلهارو دیدن شخصا به عنوان یه پیشکسوت میتونم بگم این بازی یه هنر هشتم یک شاهکار و یک انقلابی در زمینه هنر ، بازی، تکنولوژی و هر چی اسمشو بذاریم بوجود آورده و واقعا اگر سلیقه بیمورد و الکی نداشته باشیم به هیچ و به هیچ و به هیچ نمیشه به این عنوان شاهکار ایراد گرفت …….ممنون سونی…ممنون ناتی داگ و ممنون انسانهایی که باتلاش بی وقفه این لذتو برای ما فراهم کردین…حالا برین حقمونه جهان سومیم و دلار داره از ۲۰ رد میشه . همین

  • تشکر از سلطان آقابابایی :inlove:
    استودیوی بی نقص، بازی بی نقص، نقد بی نقص :yes:
    Tlou 2 همون چیزی شد که باید میشد. بزرگ تر شدن بازی، عمیق تر شدن گیم پلی و جدی تر شدن داستان.
    اینجاست که من با افتخار میگم نقدها و نمرات سعید آقابابایی برام خیلی مهمتر و با ارزش تر از متا و نمرات یسری سایت خارجیه.
    چجوری میشه به این بازی ۱۰ نداد؟؟؟ و از اون مهمتر چجوری میشه بهش نمره ۷ به پایین داد!!!؟؟؟
    بهرحال خیلی خوشحالم که گیمفا و سعید آقابابایی رو داریم که به صحت نقدشون اطمینان کامل هست. :rose:

    • سلام و عرض ادب به نوید عزیز و گل. یک دنیا سپاس به خاطر این القاب که فقط نشانه ی لطف و بزرگواری شماست.
      واقعا این که مخاطبییتی مثل شما دارم از دنیا برام ارزشمندتره. بهترین جمله ممکن رو نوشتید واقعا در قسمت”استودیوی بی نقص، بازی بی نقص”
      واقعا این بازی شدیدا کلاسش بالاست به قول هامون جان و کلاس هم چیزی که برای همه قابل هضم نیست.
      خوشحالم که اینقدر گل و با محبت هستید و به من اعتماد دارید. واقعا به خودم می بالم که شما دوستان من هستید نوید جان
      استودیوی بی نقص، بازی بی نقص

  • xbox and halo گفت:

    اصلی ترین بخشی که بازی با آن تشکیل میشه داستان بازی هست.
    طبق گفته های دوستان که می گفتن داستان خوبی نداره باید از ۱۰، ۹٫۷ میشد
    من نظر شخصیمو گفتم لطفا دوستان ناراحت نشن
    ولی خودم ایکس باکس دارم ولی انحصاری های ps4 دوست دارم ولی با لست کنار نیومدم نمیدونم چرا؟

  • Vito.Key گفت:

    بی شک شاهکاره این بازی
    ولی داداش کم بازی با گرافیک خفن نداریم که یکی دو تا یکی دوتا میکنی
    البته اینم اضافه کنم شاید چون پی سی باز نبودی خیلی به چشمت اومده گرافیکش
    پی سی بازا همیشه یه نسل جلوترن

    امیر کیان قاسمی
    • god of war گفت:

      واقعا براتون متاسفم ک فکر می کنید اقای اقابابایی ک عمرشونو تو این راه گذاشتند هنوز فرق گرافیک پی سی و کنسولو نمی دونن

      امیر کیان قاسمی
      • Vito.Key گفت:

        داداش احتیاجی نیست
        دارم رزیدنت اویل ۲ ریمیک رو اینبار با کلر میرمو ازین شاهکار گرافیکی لذت میبرم. مترو اکسدس رو هم با زیرنویس فارسی…
        ۲۰۸۰ نیازی نیست همین ۱۰۸۰ تی ای حتی از نسل بعدیتونم قوی تره
        اصلا هم نیومدم که کل کل کنم. لست ۲ رو هم بازی کردم گرافیکشم شاهکاره ولی هرموقع پی اس ۵ اومدو همین بازیای نسل هشت رو واسش ریلیز کردن اونوقت میفهمی پی سی بازا خیلی ساله تو نسل نهمن اگه شما… تو نسل هفتو نیم تشریف داشتین
        درضمن وقتی شاهکاری مثل رد دد۲ از لحاظ واقع گرا بودن تو نسل هشت داشتیم دیگه هیچ بازی بعد از رد دد شایسته همچین تمجید گرافیکی نیست تو این نسل بحث من اینه تعداد بازیهایی که گرافیک خیره کننده دارن کم نیستن
        همون کنترل رو هم اگه رو تنظیمات مکس پلی بدی اونوقت میفهمی معنی تکنیک گرافیکی فوق العاده یعنی چی. لست رو بخاطر ضعف گرافیکی پلی استیشن وقتی به تصویر از فاصله کمتر از یک متر نگاه میکنی شبیه کارتونی میشه تکسچراش…
        سنگ تموم گذاشتن ولی بازم میگم خیلی بیشتر از یکی دوتایی که ایشون فرمودن تو این نسل شاهگار گرافیکی داشتیم. البته رو تنظیمات مکسشون

        امیر کیان قاسمی
    • pegasus گفت:

      ولی بازیهای پیسی یه نسل در مقابل لست عقبن(منظورم رزولیشن نیس منظورم سیستم جدید انیمیمیشن و صد البته جلوه های بصری بازی هست)شما که کامل بازی نکردی و چند تا ویدیو دیدی از نویسنده که زیاد نمی دونی

  • S.IOWA گفت:

    و حالا مظلومانه دارن ترول میکنن :laugh:
    بنظر من که نقدش خیلیم کامله متاسفانه شماها از جای دیگه‌ای دارین میسوزین

    امیر کیان قاسمی
    • درود بر شما.و خیلی ممنون از نظرتون و این که انتهای موضوع رو می بینید سروش جان.
      https://t.me/Gametal

      • S.IOWA گفت:

        راستش آقابابایی عزیز خوشحالم که هم نظر هستیم هم شما از بازی لذت بردی بقیه دوستان هم همینطور واقعا ارزشش رو داشت این همه سال صبر ،بازی به شدت هم از نظرفنی و هم هنری کامله :yes:
        متاسفانه یوزراسکور الان هیچ فرقی با IMDB نداره و اکثرا اصلا سمت این بازی نیومدن و نظر منفی میدن خودم بشخصه نظر شخصی هرکسی رو محترم میدونم ولی تو زمان و مکانی هستیم که احترام هیچی دیگه نگه‌داشته نمیشه،
        حالا اینا ب کنار سعید جان امیدوارم بعدا همه بتونن این بازی رو زودتر پلی بدن و… خلاصه بخوام بگم خیلی از نقد لذت بردم :yes:

نقد و بررسی The Last of Us 2 - گیمفا