خلاقیت و دیگر هیچ… | نقد و بررسی Dust: An Elysian Tail

بازار مخاطبان بازی های ویدئویی امروزه به دو گروه بزرگ تقسیم شده است. در یک طرف شاهد محبوبیت فوق العاده عناوین آنلاین محور چندنفره مانند Destiny 2, Fortnite, PUBG و عناوین مشابه هستیم که ده ها میلیون بازیباز را در سرتاسر جهان به خود جذب کرده اند. به لطف عرضه انواع و اقسام بسته های الحاقی و همچنین Microtransaction یا همان پرداخت های درون برنامه ای، این عناوین سود سرشاری را نصیب سازندگان و ناشران خود می سازند. در طرف دیگر شاهد عناوین داستان محور و تک نفره یا فرانچایز های انحصاری و اسم و رسم داری هستیم که عرضه هر کدام از این عناوین، تا ماه ها بازار بازی های ویدئویی را تحت‌الشعاع قرار می دهد. فرانچایز هایی مانند Uncharted, God of War, Forza, Halo و Assassin’s Creed برخی از این دسته عناوین هستند. گروه دوم را غالبا عناوین جهان باز یا بازی های انحصاری بزرگ تشکیل می دهند که در زمینه فروش معمولا عملکرد بسیار مناسبی از خود به جای می گذارند. اما در کنار این دو دسته عناوین بزرگ، شاهد بازی های مستقلی نیز هستیم که هر ساله تعداد قابل توجهی از آنها ساخته و عرضه شده و بعضا برخی از این عناوین مستقل تبدیل به بهترین تجربه های سال می شوند. درست است که بازار فروش و مخاطبان عناوین Indie به بزرگی بازار بازیهای آنلاین یا پرچمدار های انحصاری نیست، اما با این وجود بازیهای مستقل با کیفیت کاملا امکان دستیابی به فروش کاملا موفق را دارا هستند. برای مثال عنوان مستقل تحسین شده Hollow Knight نزدیک به چهار میلیون، و یا عنوان Dead cell بیش از سه میلیون نسخه فروش را از آن خود کرده اند که این میزان فروش آمار بسیار راضی کننده و فوق العاده ای به شمار می آید. همین مسأله نشان می دهد بازار عناوین مستقل نیز پتانسیل بالایی برای موفقیت داراست، به شرط آنکه عنوان های عرضه شده کیفیت مطلوب را دارا باشند. عنوان Fight’N Rage را باید در زمره همین عناوین مستقل با پتانسیل در نظر گرفت…

در این چند ماه اخیر، شاهد نقد و بررسی عناوین مستقل مختلفی در گیمفا چه به قلم بنده، و چه به قلم دوستان و همکاران تحریریه بوده ایم. حال امروز و در این مقاله، بار دیگر به سراغ یکی از عناوین مستقل رفته ام که جای نقد آن در آرشیو سایت خالی بوده است. عنوان Dust: an Elysian Tail. با من و گیمفا همراه باشید با نقد و بررسی این عنوان جذاب.

با من و گیمفا همراه باشید با نقد و بررسی Dust: an Elysian Tail

همانند بسیاری از عناوین مشابه، Dust داستانی جذاب و تا حدی متفاوت را به خود میبیند. بازیبازان در نقش شخصیتی به نام Dust قرار می گیرند. در حالی که او در جایی نامشخص به هوش می آید بدون آنکه چیزی از گذشته یا اتفاقات قبلی خود به یاد داشته باشد. در ادامه Dust با دو شخصیت مکمل بازی همراه شده و تیم اصلی شما را تشکیل می دهند. موجودی پرنده به نام Fidget و شمشیر سخنگویی به نام Ahrah. در ادامه بازی، Duat جهت کشف راز و رمز های گذشته و البته پیدا کردن هویت خود، به همراه Fidget و Ahrah در سرزمین Falana به ماجراجویی و اکتشاف می پردازند. البته هدف ماجراجویی و کاوش آنها فقط پی بردن به گذشته Dust نیست، بلکه آنها به نوعی قهرمانان جهان بازی به شمار آمده و دنیای بازی را از شر خطرات و تهدیدات گوناگون نجات می دهند. در کل داستان بازی، کمی تم رمزآلود و مخفی به خود دارد تا بتواند مخاطب را در مسیر ماجراجویی نسبتا طولانی Dust و همراهانش مشتاق نگه دارد. اتفاقات داستانی و موارد مربوطه به طور کلی می توانند حداقل ها را برآورده سازند(با توجه به سبک بازی و محدودیت های موجود). دیالوگ های نوشته شده نیز با آن که نمی توان از آن در سطح عالی یا فوق العاده یاد کرد، با این وجود به لطف شخصیت نسبتا بچه گانه و اظهار نظر های متفاوت Fidget, حال و هوای دیالوگ های بازی کمی تم فان نیز به خود گرفته است. مهم ترین چیز در این بخش اما رابطه و تعاملات بین سه شخصیت Dust, Fidget و Ahrah است که لحظات جالبی را رقم زده است.
روند پیشرفت و انجام بازی، چیزی بین دو سبک Role-playing و Adventure به شمار می آید. در قالب ماموریت های اصلی و فرعی در قالبی دو بعدی به مکان های مختلف سفر کنید، دشمنان را نابود سازید و در ادامه با Experience به دست امده، به ارتقاء شخصیت Dust, و دست یابی به سلاح ها و ابزار های قوی تر بپردازید. با وجود آنکه گیم پلی و مبارزات بازی، به دو ضربه Basic Attack و Special Attack شما و برخی Projectile های Fidget خلاصه می شود، اما از آنجایی که فیزیک مبارزات به خوبی طراحی شده و آپشن ها و قابلیت های مختلفی در دل همین چند قابلیت کلی وجود دارد، گیم پلی بازی در نوع خود بسیار روان و جذاب است. خصوصا از آنجایی که بازیبازان با قبول Quest های فرعی و اصلی، به مکان های مختلف دنیای بازی سر زده، و با دشمنان و باس فایت های مختلف مواجه می شوند. باس فایت ها و دشمنانی که هر کدام چالشی نسبتا متفاوت را پیش روی مخاطبان قرار می دهند. در کل گیم پلی بازی را باید گیم پلی کاملا قابل قبول بر اساس عناوین Beat’em Up در نظر گرفت که می تواند تا حد ریادی حس ماجراجویی را به مخاطب منتقل سازد. البته بدیهی است که پتانسیل بالقوه مبارزات به مراتب بیشتر بود و سازندگان می توانستند ابزار ها و قابلیت های به مراتب متنوع تری را در اختیار شخصیت Dust قرار دهند. با این وجود گیم پلی بازی را می توتن به راحتی مطلوب و راضی کننده نامید.

به لطف Quest ها و مراحل فرعی مختلف، شما به مناطق مختلفی سفر کرده و با محیط های بسیار مختلفی مواجه خواهید شد. Quest های فرعی بازی یکی از نکات بسیار جذاب بازی به شمار می آیند.

از لحاظ گرافیکی و هنری، بازی Dusk:An Elysian Tail به آثار انیمیشنی دهه ۹۰ میلادی شرکت دیزنی شباهت دارد. از بک گراندی که با دست طراحی شده گرفته تا استفاده از طیف رنگ وسیع و شخصیت هایی بزرگ و رنگارنگ که از لحاظ هنری طراحی و رنگ آمیزی بسیار چشم نوازی دارند. اشاره به این نکته نیز ضروری است که هنر سازندگان در بخش گرافیک به رنگ آمیزی استادانه و طراحی فوق العاده شخصیت ها و دشمنان خلاصه نمی شود چرا که شاهد افکت های متنوع و مختلفی مثل باران، برف، باد و خاکستر نیز در محیط های مختلف هستیم که از لحاظ بصری، Dust را به بازی فوق العاده چشم نواز تبدیل ساخته اند. از طرف دیگر در بخش فنی نیز عملکرد بازی کاملا رضایت بخش است و مشکلاتی گرافیکی یا باگ های فنی در بازی بسیار نادر هستند و فریم ریت نیز کاملا ثابت است. در واقع باید به نوعی گفت بخش گرافیکی بازی حرفی برای گفتن و نقدی برای ابراز کردن باقی نمی گذارد.
در بخش موسیقی و صداگذاری هم باید بگویم عملکرد سازندگان فوق العاده بوده است. بازی از ساندترکی فوق العاده جذاب و هماهنگ با اتمسفر دنیای بازی برخوردار است که در محیط های مختلف و در قسمت های گوناگون، بنابر شرایط آن لحظه، بسیار شنیدنی و جذاب هستند و همخوانی فوق العاده ای نیز با فضای کلی دنیای بازی برقرار ساخته اند. از طرف دیگر افکت های صوتی هنگام مبارزه و فعالیت های دیگر نیز هم کامل است، هم راضی کننده. البته عناوین مستقل اکثرا در زمینه صداگزاری فوق العاده عمل می کنند. در پایان باید بگویم صداپیشگان بازی نیز عملکرد مطلوبی دارند هر چند شخصیت Fidget می توانست توسط شخصی با صدای مناسب تر صداگزاری شود.

از لحاظ گرافیکی و هنری، بازی Dusk:An Elysian Tail به آثار انیمیشنی دهه ۹۰ میلادی شرکت دیزنی شباهت دارد. از بک گراندی که با دست طراحی شده گرفته تا استفاده از طیف رنگ وسیع و شخصیت هایی بزرگ و رنگارنگ که از لحاظ هنری طراحی و رنگ آمیزی بسیار چشم نوازی دارند. اشاره به این نکته نیز ضروری است که هنر سازندگان در بخش گرافیک به رنگ آمیزی استادانه و طراحی فوق العاده شخصیت ها و دشمنان خلاصه نمی شود چرا که شاهد افکت های متنوع و مختلفی مثل باران، برف، باد و خاکستر نیز در محیط های مختلف هستیم که از لحاظ بصری، Dust را به بازی فوق العاده چشم نواز تبدیل ساخته اند. از طرف دیگر در بخش فنی نیز عملکرد بازی کاملا رضایت بخش است و مشکلاتی گرافیکی یا باگ های فنی در بازی بسیار نادر هستند و فریم ریت نیز کاملا ثابت است. در واقع باید به نوعی گفت بخش گرافیکی بازی حرفی برای گفتن و نقدی برای ابراز کردن باقی نمی گذارد.

سخن پایانی:
عنوان Dust: an Elysian Tail, عنوانی است با گرافیک و طراحی هنری فوق العاده که از لحاظ بصری می تواند سخت گیرترین مخاطبان را نیز راضی سازد. به لطف داستانی با جذابیت کلی و مبارزات روان، بازی کامل حس و حال یک ماجراجویی را برای مخاطبان به ارمغان خواهد آورد. تنها مشکل بازی این است که مبارزات بازی می توانستند عمیق تر و پر جزییات تر باشند و از طرف دیگر، بازی به خصوص در نیمه دوم خود کمی حالت تکراری و یکنواختی به خود می گیرد. با این وجود همچنان این عنوان می تواند تجربه ای جذاب و به یادماندنی برای مخاطبان این دسته عناوین به شمار آید.