پرسونایی دیگر یا شکستی مجدد؟ | نقد و بررسی بازی One Piece: Pirate Warriors 4

هر ساله تعداد زیادی بازی‌ مرتبط با داستان اصلی انیمه‌ها یا به صورت Spin Off که در حالت دوم اغلب حالتی اکشن دارند به بازار عرضه می‌شوند. همین چند هفته پیش یک Spin Off از انیمه Tokyo Ghoul منتشر شد که با فاصله‌ی بسیار زیادی از یک عنوان خوب قرار گرفت و تبدیل به یک فاجعه شد. توکیو غول اولین بازی بد این دست نبود و قطعا آخرین آن‌ها هم نیست; اما در دست دیگر اگر بخواهیم چند بازی انیمه‌ای زیبا نام ببریم نام چه عناوینی به ذهنمان می‌رسد؟ قطعا اولین نام این دسته تمام نسخه‌های Persona هستند. این فرنچایز در تمام نسخه‌های خود یک شاهکار است; اما دلیلش چیست؟ آیا  صرفا قرار دادن مبارزات خوب در یک بازی انیمه‌ای باعث موفقیت آن می‌شود؟ یا استفاده از صداگذاران انیمه موفقیت بازی را تضمین خواهد کرد؟ جواب یک نه بزرگ است.

اگر بازیسازی بخواهد مجددا تنها با تکیه بر این المان‌ها یک بازی اقتباسی از یک انیمه یا یک عنوان مستقل انیمه‌ای در جهان بازی‌ها خلق کند; بلاشک یک شکست بزرگ انتظارش را خواهد کشید. این موارد بارها به طمع سودجویی استفاده شده و بی‌نتیجه بوده است. موضوع اصلی و مهم این است که چیزی که پرسونا را تا این حد ماندگار و موفق کرد تنها گیم‌پلی یا گرافیک و صداگذاری دلنشین نبود بلکه داستان بازی چیزی بود که گیمرها را به ادامه بازی تشویق می‌کرد و لحظه‌ای اجازه توقف و حوصله سررفتن به آن‌ها نمی‌داد.

حال چند روزی است عنوان۴ One Piece Pirate Warriors منتشر شده است. این بازی انیمه‌ای یک Spin Off از داستان اصلی انیمه شاهکار One Piece  محسوب می‌شود و حالتی اکشن و هیجان‌انگیزتر از بازی‌های اصلی سری و انیمه آن دارد. در نسخه‌های قبلی این Spin Off مشکل بزرگ داستان‌گویی به شدت احساس می‌شد و تعدد زیاد کاراکترها در داستان و تلاش بازی برای روکردن داستان۲۰  شخصیت در ماموریت‌های زیاد اما کوتاه باعث سردرگمی و از دست رفتن کلاف داستان توسط گیمر می‌شد. حال Koei Techmo با همکاری باندای‌نامکو نسخه چهارم این سری را عرضه کرده و باهم خواهیم خواند این نسخه تا چه حد توانسته یک بازی انیمه‌ای موفق شود. با گیمفا همراه باشید.

هر ساله تعداد زیادی بازی‌ مرتبط با داستان اصلی انیمه‌ها یا به صورت Spin Off که در حالت دوم اغلب حالتی اکشن دارند به بازار عرضه می‌شوند. همین چند هفته پیش یک Spin Off از انیمه Tokyo Ghoul منتشر شد که با فاصله‌ی بسیار ریادی از یک عنوان خوب قرار گرفت و تبدیل به یک فاجعه شد. توکیو غول اولین بازی بد این دست نبود و قطعا آخرین آن‌ها هم نیست; اما در دست دیگر اگر بخواهیم چند بازی انیمه‌ای زیبا نام ببریم نام چند عنوان به ذهنمان می‌رسد؟ قطعا اولین نام این دسته تمام نسخه‌های Persona هستند. این فرنچایز در تمام نسخه‌های خود یک شاهکار است; اما دلیلش چیست؟

ابتدا یک تفاوت بزرگ داستان بازی با نسخه‌های قبل قابل توجه است. در نسخه قبل همانطور که در بالا گفته شد داستان ۲۰ شخصیت مختلف از انیمه یا خارج از آن در طی مراحل گفته می‌شد; اما سازندگان این بار تنها داستان ۸ شخصیت را در ۳۴ مرحله طولانی داستانی روایت می‌کنند که باعث ارتباط بسیار خوب گیمر با بازی و محیط آن می‌شود. شخصیت‌های ماندگار و نمادین بسیاری در بازی مشاهده می‌شوند; در بازی قبل جنگ شخصیت‌های Vivi و کروکودیل تنها در چند کات‌سن و یک مبارزه خلاصه شد; اما در این بازی خواهید دید که برای آلباسته چندین و چند کات‌سین بسیار زیبا و مبارزات به یادماندنی و باس‌فایت تدارک دیده شده تا کمبودی حس نکنید. بقیه کاراکترها هم تا حد خودشان به داستانشان اهمیت داده می‌شود.

ابتدا یک تفاوت بزرگ داستان بازی با نسخه‌های قبل قابل توجه است. در نسخه قبل همانطور که در بالا گفته شد داستان ۲۰ شخصیت مختلف از انیمه یا خارج از آن در طی مراحل گفته می‌شد; اما سازندگان این بار تنها داستان ۸ شخصیت را در ۳۴ مرحله طولانی داستانی روایت می‌کنند که باعث ارتباط بسیار خوب گیمر با بازی و محیط آن می‌شود. شخصیت‌های ماندگار و نمادین بسیاری در بازی مشاهده می‌شوند; در بازی قبل جنگ شخصیت‌های Vivi و کروکودیل تنها در چند کات‌سن و یک مبارزه خلاصه شد; اما در این بازی خواهید دید که برای آلباسته چندین و چند کات‌سین بسیار زیبا و مبارزات به یادماندنی و باس‌فایت تدارک دیده شده تا کمبودی حس نکنید

با آن‌که پوشش دادن کامل و با جزئیات هر ۸ شخصیت داستان در بازی ممکن نبوده، اما بازی تا جایی که امکان داشته به خوبی به شخصیت‌ها و حوادث پرداخته و با وجود دیده نشدن برخی از مبارزاتی که در طول داستان می‌توانست اتفاق بیافتد و به دلیل کوتاه کردن بازی Skip شده‌اند، شخصیت‌پردازی و روایت بازی به خوبی انجام شده است. یکی از مواردی که ممکن است آزاردهنده باشد، مناسب نبودن بازی برای افرادیست که با انیمه اصلی آشنایی زیادی ندارند. داستان بازی برای افرادی که طرفدار این انیمه و شخصیت‌هایشان هستند بسیار لذت‌بخش خواهد بود اما برای افرادی که آشنایی چندانی با انیمه ندارند داستان بازی نسبتا مبهم است.

گیم‌پلی بازی شامل بیش از ۴۰ شخصیت قابل بازی و کمبوهای متنوع می‌شود. داستان بازی در دو عصر مهم بازی روایت می‌شود و توانایی‌های شخصیت‌ها هم بسته به آن متفاوت است. در ابتدای بازی، به دلیل ساده بودن مبارزات چندان نیاز به یادگیری و حفظ کمبوها ندارید; صرفا چند دکمه پشت سرهم زده و نبرد را پیروز می‌شوید، اما بعد از چند ساعت نیاز به یادگیری کمبوها دارید و به معنای واقعی تنوع در مبارزات را درک خواهید کرد. در این میان کنترل برخی از این ۴۰ شخصیت مشکل است و که البته تعداد آن‌ها کم است و باید قلق آن دستتان بیاید.

گیم‌پلی بازی شامل بیش از ۴۰ شخصیت قابل بازی و کمبوهای متنوع می‌شود. داستان بازی در دو عصر مهم بازی روایت می‌شود و توانایی‌های شخصیت‌ها هم بسته به آن متفاوت است. در ابتدای بازی، به دلیل ساده بودن مبارزات چندان نیاز به یادگیری و حفظ کمبوها ندارید; صرفا چند دکمه پشت سرهم زده و نبرد را پیروز می‌شوید، اما بعد از چند ساعت نیاز به یادگیری کمبوها دارید و به معنای واقعی تنوع در مبارزات را درک خواهید کرد. در این میان کنترل برخی از این ۴۰ شخصیت مشکل است و که البته تعداد آن‌ها کم است و باید قلق آن دستتان بیاید.

هر شخصیت یک Heavy Attck  و Light Attack در کنار ۴ قدرت ویژه دارد. این قدرت‌های ویژه هر کدام باید نوارهای خاصشان پر شود تا قابل استفاده شوند و در کنار کمبوها تنوع بسیار زیادی به بازی می‌بخشند. همینطور هر شخصیت قدرتی دارد تا با سرعت گرفتن به لشکر دشمنان بزند و از فشار مبارزه بکاهد. بسیاری از مبارزات بازی در محیط‌های بزرگ و با دشمنان پرتعداد است; بنابراین بازی اصلا یک عنوان پیش پا افتاده و ساده نیست و برای حرفه‌ای شدن باید وقت بگذارید. قدرت‌های ویژه علاوه بر تنوع به شما استراتژی هم می‌دهند. در واقع باید فکر شده از آن‌ها بنابر موقعیت استفاده کنید و هرچقدر با فکرتر بازی کنید، بازی برای شما آسان‌تر خواهد بود.

هر شخصیت یک Heavy Attck  و Light Attack در کنار ۴ قدرت ویژه دارد. این قدرت‌های ویژه هر کدام باید نوارهای خاصشان پر شود تا قابل استفاده شوند و در کنار کمبوها تنوع بسیار زیادی به بازی می‌بخشند. همینطور هر شخصیت قدرتی دارد تا با سرعت گرفتن به لشکر دشمنان بزند و از فشار مبارزه بکاهد. بسیاری از مبارزات بازی در محیط‌های بزرگ و با دشمنان پرتعداد است; بنابراین بازی اصلا یک عنوان پی‌پا افتاده و ساده نیست و برای حرفه‌ای شدن باید وقت بگذارید. قدرت‌های ویژه علاوه بر تنوع به شما استراتژی هم می‌دهند.

هر کاراکتر حالتی خاص دارد. برخی مانند لوفی و سانجی سریع هستند و با چابکی و سرعت دشمنان را نابود می‌کنند و برخی مانند Zoro  و بیگ‌ماما کند هستند و در عوض مشت‌های قدرتمندتری دارند. هرچند کمبو و قدرت‌های ویژه شخصیت‌های کند کمی سخت‌تر و بدقلق‌تر از بقیه هستند اما بعد از حرفه‌ای شدن بازی کردن با آن‌ها هم لذت‌بخش است. تنوع زیاد شخصیت‌ها باعث می‌شود شما ساعت‌های زیادی با بازی وقت بگذرانید و در نهایت هم از آن خسته نشوید. One Piece Pirate Warriors 4 در گیم‌پلی هم مانند داستان خوب عمل می‌کند.

خوشبختانه گرافیک بازی واقعا شگفت‌انگیز است و به اندازه انیمه تحسین‌برانگیز است. کیفیت تکسچرها و محیط بازی عالی است و برای یک بازی انیمه‌ای طراحی واقعا زیبایی دارد. نورپردازی بازی به دلیل روشن بودن اکثر محیط‌های بازی بسیار قابل توجه است و خوشبختانه سازندگان در این مورد هم کم‌کاری نکرده‌اند. فریم‌ریت بازی روی PS4 معمولی هم افتی ندارد و بسیار راضی‌کننده است. تنها مورد بد در این قسمت لود شدن دیر برخی بافت‌هاست که امیدواریم با آپدیت در آینده برطرف شوند. صداگذاری بازی هم دست کمی از گرافیک آن ندارد و هم افکت‌ها و هم شخصیت‌ها صدای بسیار مناسبی دارند و در کنار موسیقی زیبای بازی معجون یک بازی خوب را کامل می‌کنند.

خوشبختانه گرافیک بازی واقعا شگفت‌انگیز است و به اندازه انیمه تحسین‌برانگیز است. کیفیت تکسچرها و محیط بازی عالی است و برای یک بازی انیمه‌ای طراحی واقعا زیبایی دارد. نورپردازی بازی به دلیل روشن بودن اکثر محیط‌های بازی بسیار قابل توجه است و خوشبختانه سازندگان در این مورد هم کم‌کاری نکرده‌اند. فریم‌ریت بازی روی PS4 معمولی هم افتی ندارد و بسیار راضی‌کننده است. تنها مورد بد در این قسمت لود شدن دیر برخی بافت‌هاست که امیدواریم با آپدیت در آینده برطرف شوند

شاید One Piece Pirate Warriro 4 به اندازه Persona عالی نباشد; اما اگر مشکلات کوچک آن نبود قطعا به عنوانی شاهکار تبدیل می‌شد. بازی در مسیر کاملا درستی قرار دارد و با فراهم آوردن داستان، گیم‌پلی و گرافیک تحسین بر‌انگیز دلیلی برای اجتناب از آن نیست.