هیجان، تفکر، سرعت | تاثیرگذارترین بازی های سبک شوتر اول شخص

سبک شوتر اول شخص، از جمله مهم‌ترین و محبوب‌ترین سبک‌های بازی‌های ویدیویی است و بازی‌هایی که در این سبک عرضه می‌شوند، سالانه بخش بسیار عمده‌ای از فروش بازی‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. این سبک از همان اوایل فراگیر شدن بازی‌های ویدیویی حضور بسیار مهمی در صنعت بازی داشته است و نقش مهمی در شناخته‌تر شدن بازی‌های ویدیویی و افزایش علاقه عموم مردم به آن‌ها در اوایل پیدایش این صنعت داشته است. در ادامه مطلب می‌خواهیم به تعدادی از تأثیرگذارترین بازی‌های شوتر اول شخص در طول تاریخ بپردازیم.

عناوینی که در ادامه می‌آیند، همگی زمینه ساز یک یا چند تغییر مهم در این سبک از بازی‌های شده‌اند. این تغییر لزوماً در زمینه گیم پلی نیست و ممکن است که تغییری نحوه داستان پردازی، استفاده از المان‌های سبک‌های دیگر و… باشد که بعدها به شکل‌های مختلف روی دیگر عناوین تأثیر گذاشته‌اند. همچنین باید این نکته نیز ذکر شود که این لیست به طور ویژه به بازی‌های «شوتر» اول شخص اختصاص دارد و شامل بازی‌هایی با زاویه دید اول شخص که در رده شوتر دسته بندی نشوند نظیر بعضی از عناوین نقش آفرینی همچون تعدادی از بازی‌های سری The Elder Scrolls و یا بازی‌های دیگری نظیر سری Thief و… نمی‌شود.

توجه: عناوین لیست زیر به ترتیب تاریخ انتشار بازی‌ها مرتب شده‌اند.

 Wolfenstein ۳D – 1992

Wolfenstein 3D را باید پدر سبک شوتر اول شخص دانست.

Wolfenstein 3D را باید به نوعی پدر سبک شوتر اول شخص دانست. این بازی اولین بازی بود که به نوعی گرافیک سه بعدی را پیاده سازی کرده بود. در اصل بازی شامل یکسری تصاویر دو بعدی بود که در محیطی سه بعدی قرار گرفته‌اند؛ تکنیکی که امروزه به عنوان گرافیک ۲٫۵ بعدی شناخته می‌شود (البته به یکسری از تکنیک‌های گرافیکی دیگر هم ۲٫۵ بعدی گفته می‌شود). این بازی پایه گذار مکانیزم‌های سبک شوتر اول شخص محسوب می‌شود و شاید اگر این بازی نبود، ژانر شوتر اول شخص امروزه وجود نداشت و یا اگر هم وجود داشت، دیرتر به شکل امروزی خود درآمده بود و بسیاری از پیشرفت‌هایی که الآن شاهد آن هستیم، هنوز به وقوع نپیوسته بود. Wolfenstein 3D در کنار عنوان بعدی لیست ما یعنی DOOM، تأثیرگذارترین بازی‌های شوتر اول شخص هستند.

DOOM – 1993

DOOM و Wolfenstein 3D تأثیرگذارترین بازی‌های سبک شوتر اول شخص هستند که توانستند با کیفیت بالای خود بازیکنان زیادی را به این سبک جذب کرده و زمینه ساز ایجاد یکی از مهم‌ترین سبک‌های بازی‌های ویدیویی شوند.

احتمالاً تنها عنوانی که همه طرفداران سبک شوتر سر حضور آن در چنین لیستی بدون هیچ گونه شک و تردید اتفاق نظر دارند، DOOM است. این بازی در کنار Wolfenstein 3D به نوعی پدر سبک شوتر اول شخص به آن معنی که امروز می‌شناسیم محسوب می‌شود. DOOM از جمله اولین عناوینی بود که از گرافیک سه بعدی به معنای واقعی کلمه استفاده می‌کرد که در زمان عرضه این بازی چالش بسیار پیچیده‌ای به حساب می‌آمد. علاوه بر آن این عنوان از اولین عناوینی بود که امکان بازی به صورت چندنفره تحت شبکه و همچنین تغییر در فایل‌های بازی (ماد ساختن) پشتیبانی می‌کرد؛ اما فارغ از همه این‌ها، مکانیزم‌های خوش ساخت این بازی باعث شده‌اند که سبک اول شخص به محبوبیت زیادی دست پیدا کند. این مجموعه حق بزرگی بر گردن سبک شوتر اول شخص دارد و می‌بینیم که حتی بعد از این همه سال، همچنان عناوین این سری از کیفیت بسیاری بالایی برخوردار هستند.

QUAKE II – 1997

به تازگی، بازی Quake II با تکنولوژی RTX یا Ray Tracing انویدیا بازسازی شده است. این تکنولوژی طبیعتاً رنگ و بوی جدیدی به این بازی قدیمی داده و نورپردازی آن را به‌شدت بهتر کرده است. می‌توانید Quake II RTX را به صورت رایگان از استیم دریافت کنید.

سری Quake هم سهم بسیار زیادی در تعیین سرنوشت بازی‌های شوتر اول شخص و به خصوص انجام بازی چندنفره در این سبک دارد. به دلیل کامل‌تر بودن نسخه دوم این عنوان و فاصله زمانی کم عرضه این دو نسخه، ترجیح دادیم که این نسخه در لیست ما قرار بگیرد. این بازی بر اساس مکانیزم‌های بسیار خوب بازی DOOM ساخته شده بود ولی به دلیل یکسری باگ در برنامه نویسی بازی، امکان انجام حرکات حرفه‌ای و عجیب و غریبی در هنگام پریدن در بازی به وجود آمده بود. این باگ‌ها البته به نوعی تبدیل به مشخصه این سری شدند و باعث شدند که بازی گیم پلی بسیار روان و سریعی پیدا کند. این موضوع در کنار ارائه سرویس‌های پایدار برای انجام بازی به صورت چندنفره به صورت آنلاین، باعث شدند که این بازی به موفقیت عظیمی دست پیدا کند و نقش بسیار بزرگی در تحول بازی‌های چندنفره اول شخص داشته باشد. از این رو قطعاً باید نماینده‌ای از سری QUAKE در لیست ما حضور داشته باشد.

GoldenEye 007 – 1997

GoldenEye 007 توانست ثابت کند که امکان ساخت یک بازی شوتر اول شخص استاندارد بر روی کنسول‌ها وجود دارد و با پیاده سازی خوب مکانیزم‌های این سبک روی کنسول‌ها، باعث ورود عناوین بسیار بیش‌تر و صد البته باکیفیت‌تری از این سبک به کنسول‌ها شد؛ عناوینی که پیش‌تر صرفاً برای PC منتشر می‌شدند و حتی در صورت عرضه بر روی کنسول هم معمولاً یک پورت بد از نسخه PC بودند.

تا قبل از ای عرضه این بازی، اکثر بازی‌های شوتر اول شخص مختص کامپیوتر بودند و هر چند بسیاری از آن‌ها برای کنسول هم پورت می‌شدند اما این پورت‌ها عموماً خیلی خوب نبودند و از لحاظ کیفیت به هیچ وجه به پای نسخه‌های کامپیوتری نمی‌رسیدند. GoldenEye 007 که به طور انحصاری برای Nintendo64 عرضه شد، سنت شکنی کرد و برای اولین بار شاهد یک بازی شوتر اول شخص استاندارد روی کنسول‌ها بودیم. با توجه به نام بازی واضح است که این عنوان با محوریت شخصیت جیمز باند ساخته شده بود و خوشبختانه داستان خوبی هم برای آن تدارک دیده شده بود. در کنار این، بازی بخش چندنفره محلی بسیار استانداری داشت که امکان بازی همزمان ۴ نفر به صورت Split-screen نیز در این بازی وجود داشت. این موارد در کنار وجود چندین مود مختلف برای بازی چندنفره همگی باعث شدند که این تصور که امکان عرضه بازی شوتر اول شخص خوب روی کنسول‌ها وجود ندارد از بین برود و بعد از عرضه آن، شاهد عرضه عناوین این سبک با کیفیت بسیار خوب روی کنسول‌ها هم بودیم. از این رو با توجه به این نکته، قطعاً باید GoldenEye 007 را جزو تأثیرگذارترین بازی‌های شوتر اول شخص بدانیم.

Unreal – 1998

شاید این تصویر اکنون چندان جالب به نظر نرسد اما فراموش نکنید که این بازی با کیفیت بالای گرافیکی خود زمینه ساز همه‌گیر شدن موتور Unreal Engine را فراهم کرد. موتوری که عناوین بسیار زیادی در ساختشان از آن بهره گرفته‌اند، از سری Batman: Arkham گرفته تا مجموعه Gears of War و حتی Fortnite.

بازی Unreal حدوداً یک سال پس از Quake II عرضه شد، در دورانی که بازی‌های شوتر اول شخص سریع و چندنفره رایج شده بودند و اگر یک عنوان جدید قرار بود در این زمینه عرض اندام کند، باید حتماً برگ برنده ویژه‌ای ارائه می‌داد. اولین برگ برنده Unreal، گرافیک فوق‌العاده آن در زمان خود بود. تا قبل از این عنوان، بازی‌ها خیلی از بافت‌ها و مدل‌های باکیفیت برای اجزای مختلف محیط و کاراکترها استفاده نمی‌کردند ولی این بازی به کلی قواعد گرافیک را بر هم زد و با ارائه گرافیکی خیره کننده همراه با نرخ فریم پایدار، نظرهای زیادی را به خود جلب کرد. در کنار این ارائه هوش مصنوعی بسیار خوب به همراه طراحی عالی نقشه‌های بازی از دیگر عوامل موفقیت Unreal بودند. همچنین نباید فراموش کنید که موتور استفاده شده برای ساخت این بازی همان Unreal Engine معروف است که امروزه تبدیل به یک موتور بازی سازی همگانی و عمومی‌شده است.

System Shock 2 – ۱۹۹۹

System Shock از جمله بازی‌های خاصی است که عناصر استفاده شده در آن بر روی عناوین زیادی تأثیر گذاشته است. طراحان بازی بسیار بزرگی نظیر وارن اسپکتور (سازنده اصلی سری Deus Ex و از جمله سازندگان مهم سری Thief) و همچنین Ken Levine (سازنده سری Bioshock) بر روی نسخه‌های اول و دوم آن کار کرده‌اند.

در مورد این که کدام نسخه از System Shock را در این لیست قرار بدهیم تا حدودی می‌توان بحث کرد؛ زیرا در اصل بسیاری از ویژگی‌های بسیار بارز این سری در نسخه اول آن به وجود آمده‌اند اما با این حال، نسخه اول این سری را با معیارهای معمول نمی‌توان خیلی «شوتر» اول شخص دانست و از این رو نسخه دوم این سری را در لیست قرار داده‌ایم. System Shock بازی خاصی محسوب می‌شود. طراحان بازی افسانه‌ای نظیر وارن اسپکتور و کن لوین روی نسخه‌های مختلف این سری کار کرده‌اند و نسخه اول آن از جمله معروف‌ترین بازی‌های سبک Immersive Sim محسوب می‌شود که اگر سری Ultima را کنار بگذاریم، به نوعی می‌توان این عنوان را ابداع کننده این سبک دانست. سبک Immersive Sim عموماً شامل بازی‌های اول شخصی می‌شود که در آن‌ها انتخاب‌های بازیکنان اهمیت زیادی در نحوه پیشبرد بازی دارد و از جمله بارزترین نمونه‌های آن در میان بازی‌های جدیدتر می‌توان به Dues Ex: Mankind Revolution و فرنچایز Dishonored اشاره کرد. System Shock 2 ویژگی‌های این سبک را به شکلی خاص با مکانیزم‌های سبک شوتر اول شخص ترکیب کرده است و در این میان یکسری المان‌های سبک ترس-بقا نیز به آن اضافه شده‌اند و نتیجه کار عنوانی بسیار خاص و استثنایی است. عنوانی که حتی یکسری ریشه‌های داستانی سری BioShock هم برگرفته از آن هستند. چندین سال است که صحبت‌هایی در مورد ساخت نسخه بعدی این سری فوق‌العاده به گوش می‌رسد. فارغ از تمامی این موارد، سری System Shock، از جمله بازی‌های بسیار تأثیرگذار در صنعت بازی بوده است که شاید خیلی‌ها چندان با آن آشنا نباشند ولی خود آن به تنهایی تأثیرات زیادی در بسیاری از عناوین سبک‌های مختلف گذاشته است و قطعاً System Shock 2 به عنوان نسخه شوتر اول شخص این سری شایستگی حضور در لیست را دارد.

Counter-Strike – 2000

Counter Strike و نقشه de_dust2!

سری کانتر استرایک تقریباً نیازی به هیچ گونه معرفی ندارد. تقریباً تمامی گیمرها با این سری بازی محبوب آشنایی دارند و حداقل یک بار بخش چندنفره قدرتمند آن را بازی کرده‌اند. این بازی اولین بار در قالب یک ماد برای Half Life عرضه شد که تفکر استراتژی و همکاری تیمی را به شکل ویژه‌ای وارد بازی می‌کرد و با طراحی مرحله خاص خود، باعث می‌شد که بازیکنان نیاز به توجه و دقت ویژه به نقشه و محیط اطرافشان داشته باشند و با شناسایی نقاط مختلف، برای شکست دادن گروه مقابل تلاش کنند. این ماد با استقبال بسیار خوبی رو به رو شد و از این رو در سال ۲۰۰۰ شاهد عرضه این عنوان به صورت مستقل بودیم. در این بازی باید به صورت فکر شده و هماهنگ تصمیم می‌گرفتید که در کدام نقاط از نقشه کمین کنید، چه زمان به سمت مقابل یورش ببرید و چه سلاح‌هایی با خود حمل کنید. آخرین نسخه این سری یعنی Counter-Strike: Global Offensive که در سال ۲۰۱۲ عرضه شد، هنوز هم طرفداران بی‌شماری دارد و یکی از مهم‌ترین بازی‌های چندنفره جهان به شمار می‌رود. طبیعتاً موفقیت Counter-Strike: Global Offensive و البته بسیاری از ایده‌های استفاده شده در عناوین چندنفره رقابتی اکشن اول شخص، مدیون اولین نسخه این سری است.

Halo: Combat Evolved – 2001

Halo: Combat Evolved یکی از مؤثرترین بازی‌ها در بقای مایکروسافت در صنعت کنسول و دنیای بازی محسوب می‌شود. نسخه بازسازی شده این عنوان برای Xbox 360 با نام Anniverasry منتشر شده است و همچنین در قالب کالکشن The Master Chief Collection امکان انجام آن بر روی Xbox One با کیفیت بالا نیز وجود دارد. خود بازی اصلی در آن دوران برای PC هم منتشر شد و به زودی نسخه باکیفیت‌تر و بازسازی شده آن هم در قالب بسته The Master Chief Collection برای ویندوز ۱۰ منتشر خواهد شد.

اگر بگوییم Halo: Combat Evolved مهم‌ترین عنوانی است که باعث شد مایکروسافت بتواند جای پای خود را در صنعت کنسول‌ها محکم کند و همچنان بعد از این همه سال، در این صنعت حضور فعال داشته باشد، حرف گزافی نزده‌ایم. این بازی مهم‌ترین دلیل برای خرید XBOX اول در روز عرضه بود. Halo: Combat Evolved تقریباً هر چیزی که یک بازی برای موفقیت به آن نیاز دارد را داشت. از داستان فوق‌العاده جذاب و خوب گرفته تا گرافیک فوق‌العاده، موسیقی عالی و صد البته گیم پلی. این بازی علاوه بر این که مکانیزم‌های شلیک بسیار روان و خوبی را پیاده سازی کرده بود که اولین انتظار از یک بازی اکشن اول شخص خوب است، نکات بسیار زیادی را به این سبک افزود که اکنون در بسیاری از بازی‌ها حتی خارج از سبک اکشن اول شخص شاهد آن هستیم. این عنوان از جمله اولین بازی‌هایی بود که توانست مکانیزم استفاده از وسایل نقلیه جنگی را به خوبی در یک بازی شوتر پیاده سازی کند و از این جهت بسیاری از عناوین مدیون آن هستند. علاوه بر این، Halo: Combat Evolved از جمله اولین بازی‌هایی بود که مکانیزم بازیابی خودکار سلامتی را به خوبی پیاده سازی کرده بود؛ مکانیزمی که هم اکنون در اکثر بازی‌های این سبک شاهد آن هستیم. در کنار همه این‌ها هوش مصنوعی بالای دشمنان بازی در کنار بخش چندنفره بسیار خوب از جمله دیگر نکاتی هستند که باعث می‌شوند این بازی در لیست ما قرار بگیرد. قطعاً عنوانی که توانسته باعث زنده ماندن مایکروسافت در دنیای کنسول‌ها بشود، عنوان تاریخ ساز و تأثیرگذاری است.

Medal of Honor: Allied Assault – 2002

شاید این تصویر الآن چندان جالب به نظر نرسد ولی در دوران خود توجهات زیادی را به خود جلب کرد. عرضه Medal of Honor: Allied Assault و چندین عنوان دیگر، باعث ساخت بازی‌های بسیار زیادی در طول سالیان مختلف بر اساس جنگ جهانی دوم شده است.

سری Medal of Honor بدون شک یکی از مهم‌ترین فرنچایزهای شوتر اول شخص است و شاید اگر به خاطر آن نبود، امروزه شاهد سری Call of Duty هم نبودیم. Medal of Honor: Allied Assault اولین عنوان این سری نبود ولی قطعاً یکی از تأثیرگذارترین بازی‌های این سری محسوب می‌شود. این عنوان با ارائه یک تجربه هیجان انگیز از حمله نرماندی که تا حد زیادی از لحاظ سینمایی یادآور فیلم نجات سرباز رایان بود، باعث شد که حضور صحنه‌ها و مراحل سینمایی در بازی‌های اکشن بیش‌تر شود. فارغ از این موارد، این بازی عنوان بسیار خوش ساختی بود که با ارائه گیم پلی استاندارد، نظر کاربران را به خوبی به خود جلب کرد. از همه مهم‌تر، نباید فراموش کرد که وینس زامپلا و جیسون وست، دو طراح افسانه‌ای بازی‌های شوتر اول شخص طراحان اصلی این بازی بودند و پس از این بازی، به همراه همدیگر استودیوی Infinity Ward را تأسیس کردند؛ استودیویی که بدون شک نام آن با سری Call of Duty گره خورده است. جالب است بدانید که تا قبل از پیدا کردن نام برای Call of Duty، نام آن در هنگام ساخت MOH Killer بوده است، یعنی در آن زمان سری Medal of Honor به قدری در اوج بود که Call of Duty با ایده رقابت و پایین کشیدن این سری ساخت شد.

Metroid Prime – 2002

Metroid Prime، ثابت کرد که نینتندو توانایی ساخت شاهکار در هر سبکی را دارد؛ از پلتفرمر و اکشن ادونچر گرفته تا شوتر اول شخص.

کمتر کسی سری Metroid را به خاطر سبک شوتر اول شخص می‌شناسد و اکثراً در ذهن بازیکنان، سری متروید مربوط به سبک اکشن پلتفرمر و البته ابداع کننده زیر سبک مترویدوانیا است. با این وجود، Metroid Prime نشان داد که نینتندو توانایی ساخت بازی‌های شوتر اول شخص عالی و البته متفاوت با سایر عناوین را آن هم در سری بازی‌ای که همواره به خاطر سبک دیگری شهرت داشته است دارد. Metroid Prime سطح بسیار بالایی از جزییات را در محیط‌ها و دشمنان خود ارائه می‌داد که کمتر کسی در آن سال‌ها انتظار مشاهده آن را در یک کنسول نسل ششمی (GameCube) داشت. تا قبل از این بازی، عموم اکثر عناوین شوتر اول شخص مبتنی بر رفتن از یک مرحله به مرحله بعد به صورت خطی و کشتن دشمنان بودند. این بازی نشان داد که می‌توان معماهای خوبی نیز برای بازی‌های اول شخص طراحی کرد و به علاوه مراحل لزومی ندارد که ساختار خطی داشته باشند و ذات سبک مترویدوانیا یعنی بازگشت به محیط‌های قبلی برای استفاده از قابلیت‌های جدیدی که در محیط‌های بعدی کسب کرده‌اید، در این عنوان هم وجود داشت. البته بخش‌هایی از بازی که در آن‌ها شخصیت اصلی بازی خود را به شکل یک توپ در می‌آورد به صورت سوم شخص دنبال می‌شدند ولی کلیت مراحل و مکانیک‌های بازی را می‌توان در قالب سبک شوتر اول شخص به حساب آورد. داستان و موسیقی خوب از دیگر عواملی بودند که باعث شدند این بازی میانگین نمره ۹۷ از ۱۰۰ را با بیش از ۷۰ نقد به دست بیاورد و به یکی از بهترین عناوین شوتر اول شخص تاریخ تبدیل شود.

Half Life 2 – 2004

Half Life؛ مجموعه‌ای که طرفداران سال‌ها منتظر عرضه نسخه سوم آن هستند و فعلاً تنها با یک نسخه واقعیت مجازی به نام Half Life Alyx رو به رو هستیم که در سال میلادی جاری عرضه خواهد شد. امیدواریم عرضه این بازی، نشانه خوبی برای ساخته شدن نسخه سوم این سری که بی‌شک یکی از تأثیرگذارترین فرنچایزهای شوتر اول شخص محسوب می‌شود، باشد.

هر دو نسخه سری Half Life عناوین بسیار بزرگ و محبوبی هستند که با نوآوری‌های بسیار زیاد خود، جزو عناوین پیشرو در سبک شوتر اول شخص محسوب می‌شوند و به نمایندگی از این سری، در این لیست دومین نسخه از این سری قرار گرفته است. مدیر شرکت ولو یعنی گیب نیول، هدف از ساخت این بازی را بازتعریف سبک شوتر اول شخص عنوان کرده است و البته باید اذعان داشت که بازی به این هدف دست یافته است. Half Life 2 از سیستم فیزیک بسیار پیشرفته‌ای نسبت زمان خود استفاده می‌کرد که امکان خلق معماهای مختلفی را برای سازندگان فراهم کرد که خلاقیت بازیکنان در حل درست آن‌ها تأثیرگذار بوده و استفاده از این سیستم فیزیکی باعث وجود راه حل‌های متعدد برای عبور از معماهای فیزیکی بازی می‌شد. سلاح مخصوص این بازی که Gravity Gun نام دارد از جمله معروف‌ترین سلاح‌های موجود در بازی‌ها است که بر اساس سیستم فیزیک بسیار خوب بازی کار می‌کرد و معماهای زیادی بر مبنای مکانیزم‌های مختلف آن در این بازی ایجاد شده‌اند. علاوه بر این، هوش مصنوعی پیشرفته، سیستم روایی بسیار عالی که برخلاف بسیاری از بازی‌ها داستان را در بطن خود گیم پلی و فارغ از میان‌پرده‌ها روایت می‌کرد و بسیاری از دیگر ویژگی‌های این بازی باعث شده‌اند که این بازی تبدیل به یکی از ماندگارترین عناوین شوتر اول شخص بشود.

BioShock – 2007

بایوشاک عنوانی است که تأثیر شگرفی به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر بسیاری از بازی‌های داستانی و همین طور بسیاری از عناوین شوتر اول شخص گذاشته است. هیچ کدام از نسخه‌های این سری زیبا را از دست ندهید.

بایوشاک از جمله بزرگ‌ترین فرنچایزهای صنعت بازی از لحاظ تأثیرگذاری است که شاید آن طور که باید و شاید تا به حال به آن بها داده نشده است. عرضه این بازی در همان اوایل نسل هفتم و ارائه داستانی فوق‌العاده خیره کننده، جذاب و پیچیده در کنار گرافیک فوق‌العاده، فضاسازی عالی و همه چیزهای عجیب و غریبی که در بازی شاهدشان بودیم، باعث شد که روح جدیدی به کالبد بازی‌های داستانی و صد البته عناوین شوتر اول شخص دمیده شود. این بازی از جمله اولین عناوینی بود که امکان انجام حرکات فرعی تا حدودی جادویی (Elemental Attack) را به بازی‌ها اضافه کرد؛ یعنی شخصیت اصلی علاوه بر شلیک کردن با تفنگ، می‌توانست با دست دیگرش نوع خاصی از حرکات ویژه جادویی نظیر آتش، صاعقه و… را هم اجرا کند که هر کدام به شکل خاصی در روند گیم پلی نقش داشتند. بایوشاک عنوانی تاریخ ساز بوده است که با داستان اعجاب انگیز خود، نشان داد که به هیچ وجه نباید از اهمیت عنصر داستان غافل شد و فارغ از سبک شوتر اول شخص، روی بسیاری از بازی‌های داستانی بعد از خود تأثیر گذاشته است. از این رو قطعاً این عنوان شایستگی حضور در لیست ما را دارد.

Call of Duty 4: Modern Warfare – 2007

نام شوتر اول شخص با نام Call of Duty گره خورده است. امکان ندارد مطلبی در مورد عناوین شوتر اول شخص بنویسید و در آن ردپایی از این سری وجود نداشته باشد.

احتمالاً اولین چیزی که هر کسی با شنیدن نام شوتر اول شخص به ذهنش می‌رسد، سری Call of Duty است. عناوین مختلفی از این سری بودند که می‌توانستند در این لیست قرار بگیرند ولی بین همه آن‌ها، به نظر شایسته‌ترین عنوان اولین نسخه از سری Modern Warfare است که باید در لیست قرار بگیرد. این عنوان از طرفی با ارائه داستانی جذاب و هیجان انگیز در بخش تک‌نفره، طرفداران داستان در این سری را راضی کرد و به علاوه زمینه ساز عرضه چندین نسخه دیگر از این سری شد و از طرف دیگر، با ارائه بخش چندنفره فوق‌العاده، از اولین بازی‌هایی بود که باعث شد موج بسیار زیادی از بازیکنان کنسولی هم بتوانند به بخش چندنفره عناوین شوتر اول شخص رو بیاورند. هر چند تا قبل از این هم بازی‌های کنسولی بخش چندنفره داشتند اما اکثر اوقات اختلاف سطح قابل توجهی بین نسخه کنسولی و نسخه PC در قبال این بخش وجود داشت ولی این عنوان توانست تا هر چه بیش‌تر کیفیت بخش چندنفره بازی‌های شوتر اول شخص کنسولی را به کیفیت نسخه PC نزدیک کند. هم به سمت بخش چندنفره این عنوان کشیده شوند. الهام گرفتن از بازی‌های نقش آفرینی و معرفی مکانیزم‌هایی نظیر Kill Streak باعث جذابیت هر چه بیش‌تر این عنوان شد. همه این موارد، در کنار نقش بزرگی که کل سری Call of Duty در طول این همه سال در صنعت بازی ‌ایفا کرده است، باعث می‌شوند که قطعاً یک جایگاه از این لیست به عنوانی از این سری تعلق بگیرد.

Crysis – 2007

Crysis شاید از نظر نوآوری‌های گیم پلی در حد سایر عناوین فهرست نباشد ولی از نظر گرافیکی قطعاً یک دستاورد بزرگ محسوب می‌شود. گرافیک نسخه اول بازی حتی با استانداردهای نسل هشتم هم در سطح بسیار خوبی قرار دارد. در نظر بگیرید که این عنوان حدوداً ۱۲ یا ۱۳ سال قبل عرضه شده است.

سری Crysis از جمله دیگر سری بازی‌های بسیار محبوب سبک شوتر اول شخص است که هر چند ۶ سال است که دیگر شاهد عرضه نسخه جدیدی از آن نبوده‌ایم اما نسخه‌های اولیه آن در زمان خود سر و صدای زیادی به پا کردند. شاید نتوانیم این بازی را از نظر گیم پلی عنوانی خیلی نوآور بدانیم، هر چند بازی ضعف خاصی هم در این بخش‌ها نداشت و گیم پلی استاندار و بسیار خوبی ارائه می‌داد اما عنوانی نبوده که تغییر اساسی در این سبک ایجاد کند. با این وجود قطعاً این عنوان از لحاظ گرافیک یکی از مهم‌ترین عناوین اکشن اول شخص است. این بازی بدون شک در زمان عرضه خود یک دستاورد گرافیکی بسیار بزرگ به شمار می‌رفت و تکنولوژی‌های پیشرفته و بسیار زیادی در آن استفاده شده بود که باعث می‌شد این بازی بهترین گرافیک را بین بازی‌های دوره خود داشته باشد. این عنوان حتی تا سال‌ها پس از عرضه، همچنان به عنوان یکی از اساسی‌ترین عناوین برای بنچمارک‌های گرافیکی به شمار می‌رفت و کمتر بازی از نظر سطح گرافیکی نزدیک آن می‌شد. در آن دوران تقریباً نام کرایسیس مساوی با گرافیک بالا بود و شرکت‌های سازنده کارت‌های گرافیکی برای تبلیغ محصولات خود مانور زیادی روی این بازی دادند. با این اوصاف، حضور این عنوان در لیست بازی‌های تأثیرگذار سبک شوتر اول شخص منطقی به نظر می‌رسد.

Battlefield: Bad Company 2 – 2010

سری بتلفیلد نیز سال‌هاست که در رقابتی تنگاتنگ با مجموعه Call of Duty قرار دارد. هر کدام از دو مجموعه ویژگی‌های خاص خود را دارند که آن‌ها را به عناوینی خاص در میان بازی‌های شوتر اول شخص تبدیل می‌کند.

سری بتلفیلد هم از جمله مهم‌ترین عناوین سبک اکشن اول شخص است و در سال‌های اخیر رقابت تنگاتنگی با Call of Duty دارد. این سری نیز فراز و نشیب‌های زیادی را در طول سالیان سپری کرده است و در میان عناوین مختلف آن، احتمالاً باید تأثیرگذارترین را Bad Company 2 دانست. عنوانی که به عقیده بسیاری بهترین داستان را در میان کل عناوین این سری داشته و با ارائه یک خط روایی منسجم و فکر شده، یکی از بهترین تجربه‌های تک‌نفره را برای بازیکنان رقم می‌زند. در کنار داستان، این بازی از جمله اولین عناوین شوتر اول شخصی است که نقشه‌های بسیار گسترده را وارد بخش چندنفره کرده و در کنار آن، این عنوان در زمینه وجود تخریب پذیری بالا و پویا در بخش‌های مختلف محیط نیز از جمله عناوین پیشرو بوده است. با این اوصاف و با توجه به نقش بالای سری بتلفیلد در پیشرفت سبک شوتر اول شخص و حضور مواردی نظیر تخریب پذیری بسیار بالا در نسخه Bad Company 2 و محبوبیت بسیار بالای آن، به نظر می‌رسد که بتوانیم با اطمینان خاطر این عنوان جزو عناوین تأثیرگذار شوتر اول شخص بدانیم.