بفرمایید سینگل پلیر! | نقد و بررسی بازی Starwars: Jedi Fallen Order

«بازی های تک نفره مرده اند». این سخنان چند سال قبل مدیر عامل EA است که هنوز هم یاد همه مان مانده است. در واقع در کنار همه ی بازی های خوب و بدی که EA به بازار عرضه کرده است، این جمله هم از کارنامه ی این شرکت پاک نخواهد شد. حرفی که خیلی بی تعارف سیاست های پول پرستانه ی الکترونیک آرتس را در سال های اخیر توجیه می کند و مضمونش این است که اگر یک بازی سوددهی بالایی ندارد، ارزش تولید کردن را هم ندارد. مسئله این است که خیلی هایمان EA را قبل از این سیاست ها دوست داشتیم. شخصاً با اینکه بعداً این شرکت به بیراهه زد، اما به عنوان یک طرفدار سبک ترس و بقا، خاطرات خوب شاهکاری به نام Dead Space هیچگاه از ذهنم پاک نخواهد شد. Mass Effect را هم اضافه کنید، چون یکی از بهترین اکشن نقش آفرینی هایی است که تاریخ بازی ها به خود دیده و همچنین Dragon Age ای که بازی سال هم شد. خوشبختانه حرف مدیر عامل عزیز این شرکت تا حدود زیادی در حد حرف باقی ماند و در سال های آتی دیدیم که اگر یک بازی تک نفره، خوش ساخت و با کیفیت باشد، هم می تواند بفروشد، هم می تواند محبوب شود و هم به راحتی می تواند بازی سال شود. همین امسال، با وجود رشد سرسام آور بازی های آنلاین و چندنفره، باز هم کاندیداهای بهترین بازی سال، اکثراً از داستانی قوی برخوردارند. همه ی این ها را گفتم، نه به خاطر اینکه EA را بکوبم، بلکه به خاطر اینکه هنوز انتظار دارم این کمپانی بازی های خوب تولید کند. که به دورانی برگردد که دوستش داشتیم و بازی هایی تولید کند که مانند آن دوران، بعداً برایمان نوستالژی شوند… و خب، Starwars جدید را می توان اولین قدم در جهت بازگشت این شرکت دانست. یک بازی واقعاً با کیفیت که تک نفره است و اگر FIFA 20 را نادیده بگیریم، قطعاً بهترین بازی امسال الکترونیک آرتس به شما می رود.

فیلم ها و کامیک های استاروارز، همواره جزو سری های فوق محبوب بوده اند و یکی از بزرگ ترین و متعصب ترین طرفداران در کل دنیا، همین طرفداران استاروارز هستند. البته حق هم دارند، استاروارز یکی از اولین مجموعه هایی است که یک فضای علمی تخیلی بسیار عظیم و گسترده ساخت و داستانی که پشت این مجموعه است، از جالب ترین و درگیرکننده ترین داستان های کل تاریخ سینما به شمار می رود. داستانی که در آینده ای بسیار دور رخ می دهد و پر از المان هایی است که نتیجه ی مستقیم خلاقیت تیم نویسنده ی این مجموعه است.

از طرف دیگر، فیلم ها و کامیک های استاروارز، همواره جزو سری های فوق محبوب بوده اند و یکی از بزرگ ترین و متعصب ترین طرفداران در کل دنیا، همین طرفداران استاروارز هستند. البته حق هم دارند، استاروارز یکی از اولین مجموعه هایی است که یک فضای علمی تخیلی بسیار عظیم و گسترده ساخت و داستانی که پشت این مجموعه است، از جالب ترین و درگیرکننده ترین داستان های کل تاریخ سینما به شمار می رود. داستانی که در آینده ای بسیار دور رخ می دهد و پر از المان هایی است که نتیجه ی مستقیم خلاقیت تیم نویسنده ی این مجموعه است. با تمام این توصیفات، اصلاً دور از انتظار نیست که بازیسازان هم به این سری علاقه نشان دهند؛ اول به خاطر محبوبیت بسیار زیاد این سری که تا حدی موفقیت مالی آن را تضمین می کند و بعد هم به خاطر جهانی که داستان این مجموعه در آن رخ می دهد، جهانی که جان می دهد برای ساخت یک بازی اکشن ادونچر. همان شمشیرهای لیزری سری استاروارز که هر چیزی را بریده و ذوب می کنند، از بسیاری از سلاح های ساختگی در جهان بازی ها جذاب تر و نوآورانه ترند. با وجود اینکه بازی های تحت عنوان استاروارز تا به حال کم نبوده اند (مانند Star Wars: Battlefront که امتیازهای نسبتاً خوبی دریافت کرد و به خاطر بخش آنلاین جذابش بسیاری را شیفته ی خود کرد)، اما تا به حال عنوانی با کیفیت Jedi Fallen Order در مدیوم بازی های کامپیوتری نداشتیم و شاید این عنوان اولین عنوانی باشد که همه آن را به عنوان یک بازی رسمی و عالی از سری Star Wars قبول داشته باشند.

باید گفت Jedi Fallen Order از خیلی جهات یک بازی خاص است. هم داستان درخور این سری را داراست، هم تلاش مجدد الکترونیک آرتس برای ساخت بازی های تکنفره ی با کیفیت به شمار می رود و هم در کل، یکی از بهترین بازی های اکشن ادونچر امسال است که واقعاً طرفداران این سبک نباید آن را از دست بدهند.

واقعاً سری های فوق محبوبی مانند بتمن، اسپایدرمن و استاروارز، همه جزو عناوینی هستند که عمیقاً می خواستیم آن ها را «بازی» کنیم، نه اینکه فقط ببینیم. راک استدی که زحمت سه گانه ی بتمن را کشید و سه بازی فوق عالی برای این سری تولید کرد، پارسال هم که مارول دین اش را به اسپایدرمن ادا کرد و این بازی حتی نامزد بهترین بازی سال ۲۰۱۸ شد، اکنون هم استاروارز با اینکه از نظر موضوعی در لیگ بتمن یا اسپایدرمن نیست، اما آمده تا کمی از آتش طرفداران دو آتشه ی این سری را فروبنشاند. بنابراین باید گفت Jedi Fallen Order از خیلی جهات یک بازی خاص است. هم داستان درخور این سری را داراست، هم تلاش مجدد الکترونیک آرتس برای ساخت بازی های تک نفره ی با کیفیت به شمار می رود و هم در کل، یکی از بهترین بازی های اکشن ادونچر امسال است که واقعاً طرفداران این سبک نباید آن را از دست بدهند. پس در ادامه ی مطلب همراه ما باشید تا از کیفیت این بازی برایتان بگویم و با یک نقد و بررسی، درباره ی جدیدترین ساخته ی الکترونیک آرتس کمی با هم گپ بزنیم.

BD-1 همواره همراه کال است و کمک های زیادی به او می کند. او می تواند نقشه های محیط را در اختیار کال بگذارد، در مسیریابی به او کمک کند، در هنگام زخمی شدن دارو یا Healing Stimاش را برای او مهیا کند و با هم زیپ لاین سواری کنند. وجود BD-1 در یک بازی اکشن ادونچر مانند استاروارز واقعاً نکته ی مثبتی است و بخش ادونچر بودن بازی را قوت می بخشد. ترکیب شخصیت او و کال که خودش هم فردی شوخ و سرحال است، ترکیبی به یاد ماندنی و پر روح خلق کرده.

Jedi Fallen Order، پنج سال پس از زمانی رخ می دهد که طبق Order 66، تمام جِدای ها خائن شناخته شده و دستور پاکسازی آن ها به نیروهای گالاکسی داده شد. حالا امپراطوری جدید گالاکسی یا Galactic Empire به دنبال این است که تمام جِدای ها را پیدا کرده و آن ها را از دم تیغ بگذراند. قهرمان اصلی داستان، پسری جوان به نام کال کستیس (Cal Kestis) است که در سیاره ی براکا کار می کند. مشخص نیست که او دقیقاً در آن سیاره چه کاره است اما به نظر می رسد به عنوان یک مبارز و فردی چابک از او استفاده می شود و در کل آدمی شوخ و آچار فرانسه ی این سیاره است! در ابتدای داستان، پس از ماموریتی کوتاه که بیشتر به منظور آشنایی بازیباز با زیر و بم بازی صورت می گیرد و به عنوان بخشی آموزشی برای بخش پلتفرمر بازی عمل می کند، به این سیاره حمله می شود و در حالی که همه چیز در حال سقوط است،  دوست مسن کال، یعنی پراوف (Prauf) که به نظر می رسد رابطه ی عمیقی با کال دارد نیز سقوط می کند. کال از نیروی ماورایی خود که از آن به عنوان Force یاد می شود استفاده می کند تا پراوف را از سقوط و مرگ حتمی نجات دهد که بعداً با تعجب او روبرو می شود. سپس وقتی آن ها مشغول فرار از آن منطقه هستند، نیروی های امپراطوری آن ها را می گیرند تا جِدای ها را شناسایی کرده و آن ها را نابود کنند، کال دوباره موفق می شود فرار کند و پس از کشتن تعدادی از تروپر (Trooper) های دشمن، گیر یکی از نیروهای ویژه ی امپراطوری می افتد که از آن ها به عنوان Second Sister یاد می شود.

روایت داستان عالی است و چیزی که این روایت را بهتر هم می کند، وجود بازیگرهای واقعی است که کار خود را بی نقص انجام می دهند. از شخصیت کال گرفته که در ابتدای بازی جوانکی بی تجربه و سرخوش است تا Cere که صدای منطق کال است، از BD-1 گرفته تا Second Sisterها و نیروهای دشمن، همگی جوری شخصیت پردازی شده اند که اگر حتی یک فیلم استاروارز را هم ندیده باشید، کاملاً در جو داستان فرو می روید و می توانید از آن لذت ببرید. این روایت عالی با صداپیشگی عالی تر همان بازیگران همراهند و کات سین هایی که پخش می شوند، آنقدری با کیفیت هستند که در برخی شات های برداشته شده از صورت، کمی سخت است تشخیص دهید دارید فیلم نگاه می کنید یا یک میان پرده ی بسیار با کیفیت.

اما بخت با کال یار است و یکی از افراد قدیمی جِدای که زنی به نام Cere است او را نجات می دهد. Cere از هدف خود که تشکیل دوباره ی Order است به کال می گوید و سپس به سیاره ی بوگانو می روند تا لیست افرادی را که می توانند در این آرمان به آن ها کمک کنند از یک عمارت بزرگ و قدیمی پیدا کنند. در این میان دوست بامزه ی کال که یک روبات کوچک به نام BD-1 است وارد داستان می شود. از آن پس BD-1 همواره همراه کال است و کمک های زیادی به او می کند. او می تواند نقشه های محیط را در اختیار کال بگذارد، در مسیریابی به او کمک کند، در هنگام زخمی شدن دارو یا Healing Stimاش را برای او مهیا کند و با هم زیپ لاین سواری کنند. وجود BD-1 در یک بازی اکشن ادونچر مانند استاروارز واقعاً نکته ی مثبتی است و بخش ادونچر بازی را قوت می بخشد. ترکیب شخصیت او و کال که خودش هم فردی شوخ و سرحال است، ترکیبی به یاد ماندنی و پر روح خلق کرده. روایت داستان عالی است و چیزی که این روایت را بهتر هم می کند، وجود بازیگرهای واقعی است که کار خود را بی نقص انجام می دهند. از شخصیت کال گرفته که در ابتدای بازی جوانکی بی تجربه و سرخوش است تا Cere که صدای منطق کال است، از BD-1 گرفته تا Second Sisterها و نیروهای دشمن، همگی جوری شخصیت پردازی شده اند که اگر حتی یک فیلم استاروارز را هم ندیده باشید، کاملاً در جو داستان فرو می روید و می توانید از آن لذت ببرید. این روایت عالی با صداپیشگی عالی ترِ همان بازیگران همراهند و کات سین هایی که پخش می شوند، آنقدری با کیفیت هستند که در برخی شات های برداشته شده از صورت، کمی سخت است تشخیص دهید دارید فیلم نگاه می کنید یا یک میان پرده ی بسیار با کیفیت. تنها ایرادی که می توان به این بخش گرفت، روایت آهسته ی بازی در اوایل آن است. یعنی تا بازی بیاید و اوج بگیرد و شما همه ی المان های بازی، شخصیت ها و داستان را دریابید، کمی طول می کشد و هیجانات اصلی بازی از نیمه ی دوم آن شروع می شوند. البته این موضوع بیشتر گریبان کسانی را می گیرد که قبلاً هیچ تعاملی با محصولات استاروارز نداشته اند و طرفداران اصلی این مجموعه شاید در همان اوایل بازی هم ذوق مرگ شوند! اما در کل این موضوعی نیست که از لذت کلی بازی بکاهد و فقط موضوعی است که دوست داریم در استاروارزهای بعدی ببینیم. در کل باید گفت استاروارز از نظر روایت داستان چیزی کم نگذاشته و کارگردانی و صحنه های سینمایی آن به یادماندنی و هنرمندانه طراحی شده اند.

اولین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که BD-1 همراهِ مهمی است. گرچه وقتی او به بازی می آید ممکن است حس کنید که فقط برای فانِ ماجرا اضافه شده و وظیفه اش فقط باز و بسته کردن نقشه است، اما جلوتر خواهید دید که بدون BD-1 جریان خیلی فرق می کرد و کال مبارز زیاد موفقی نبود! BD-1 برخی از درون (Drone)های دشمن را هک می کند، می تواند به شما در مبارزات کمک کند و Stimهای کال را تامین کند که واقعاً به آن ها نیاز پیدا خواهید کرد. علاوه بر این، Jedi Fallen Order معماهای خوبی هم دارد که برخی از آن ها بدون BD-1 حل نمی شوند، برخی دیگر هم با وجود او خیلی راحت تر حل خواهند شد.

در بخش گیم پلی، Jedi Fallen Order ترکیبی از بهترین تجربه های ما از بازی های بزرگ است. وقتی مشغول پلتفرمر بازی هستید یاد Uncharted و از دیوار بالا رفتن های نیتن دریک می افتید، وقتی دارید شمشیر بازی می کنید بعید نیست سیستم دفاع و حمله ی آن شما را یاد بتمن بیندازد و وقتی هم که با باس ها روبرو می شوید، مدیریت کردن صحنه ی مبارزه، مغزتان شما را به تجربه هایتان در سری Dark Souls ارجاع خواهد داد. استاروارز حد فاصل یک نقش آفرینی لذت بخش، یک هک اند اسلش هیجان انگیز و یک پلتفرمر بی نقص است و همین موضوع کافی است که خود من را به سمت یک بازی بکشاند. بیایید کمی عمیق تر به گیم پلی بازی بپردازیم.

اولین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که BD-1 همراهِ مهمی است. گرچه وقتی او به بازی می آید ممکن است حس کنید که فقط برای فانِ ماجرا اضافه شده و وظیفه اش فقط باز و بسته کردن نقشه است، اما جلوتر خواهید دید که اگر BD-1 نبود، جریان خیلی فرق می کرد و کال مبارز زیاد موفقی نبود. BD-1 برخی از درون (Drone)های دشمن را هک می کند، می تواند به شما در مبارزات کمک کند و Stimهای کال را تامین کند که واقعاً به آن ها نیاز پیدا خواهید کرد. علاوه بر این، Jedi Fallen Order معماهای خوبی هم دارد که برخی از آن ها بدون BD-1 حل نمی شوند، برخی دیگر هم با وجود او خیلی راحت تر حل خواهند شد. این موضوع به خصوص در مراحل جانبی به چشم می خورد که بازی پر از آنهاست. خرابه هایی که از گذشته در سیارات مختلف به یادگار مانده اند و پازل هایی که در این خرابه ها وجود دارند، با کمک دوست و همراه دوست داشتنی تان حل خواهند شد. با همه ی این توصیف ها، واضح است که آپگرید کردن قابلیت های BD-1 به اندازه ی آپگرید کردن قابلیت ها خود کال مهم و حیاتی است. البته خودتان به خاطر رابطه ی عمیقی که بین او و کال هست، عاشق BD-1 خواهید شد! او دقیقاً مانند یک حیوان دست آموز باهوش است که در بعضی از صحنه ها حسابی از خودش جرئت نشان می دهد و قهرمان بازی در می آورد. سازندگان در استودیوی ریسپاون در این مورد سنگ تمام گذاشته اند.

نکته اینجاست که احتمالاً هر کسی که اول نام Star Wars و درجه بندی سنی بازی را می بیند فکر می کند که با یک بازی تینیجری طرف است که جهت جلو را می گیری و همه را قلع و قمع می کنی و سپس تیتراژ بازی ظاهر می شود، اما واقعیت این است که مبارزات به این سادگی ها نیستند و هر مبارزه، مدیریت زمان و استراتژی می طلبد. تنها سلاح شما در بازی شمشیر لیزری تان است که تا آخر بازی تعداد زیادی کمبو و حرکت برای آن آنلاک می شوند. اما با همین شمشیر، هم باید حمله کنید، هم دفاع کنید و هم گلوله های دشمن را به طرف خودشان باز گردانید.

سپس باید بدانید Star Wars: Jedi Fallen Order به هیچ وجه بازی ساده ای نیست، اما درجه های سختی آن با هم تفاوت های چشمگیری دارند. اگر بخواهید بازی را در درجه ی سختی آسان تمام کنید، همانطور که بازی ادعا می کند بیش از هر چیزی از داستان بهره مند می شوید، اگر کمی بیشتر چالش بخواهید، می توانید دومین درجه ی سختی را انتخاب کنید و اگر سومین، یعنی Jedi Knight را برگزینید، احتمالاً دفعه ی اولی که بازی را تمام می کنید به چالش های اساسی بر خواهید خورد. اگر هم که یک جنگ ستارگان تمام عیار می خواهید، آخرین درجه ی سختی را انتخاب کنید. نکته اینجاست که احتمالاً هر کسی که اول نام Star Wars و درجه بندی سنی بازی را می بیند فکر می کند که با یک بازی تینیجری طرف است که جهت جلو را می گیری و همه را قلع و قمع می کنی و سپس تیتراژ بازی ظاهر می شود، اما واقعیت این است که مبارزات به این سادگی ها نیستند و هر مبارزه، مدیریت زمان و استراتژی می طلبد. تنها سلاح شما در بازی شمشیر لیزری تان است که تا آخر بازی تعداد زیادی کمبو و حرکت برای آن آنلاک می شوند. اما با همین شمشیر، هم باید حمله کنید، هم دفاع کنید و هم گلوله های دشمن را به طرف خودشان باز گردانید. کال، تحمل چند ضربه بیشتر را ندارد و شاید دو حمله ی قوی از جانب دشمن او را از پای در بیاورد. همچنین Health Stimهایی که از طرف BD-1 دریافت می کنید محدودند و پس از آن شمایید و شمشیرتان. در این بازی نباید حتی حمله ی پایه ای ترین دشمنان که استورم تروپرها باشند را دست کم بگیرید. اما همانقدر که نوار سلامت شما بر اثر یک ضربه نصف می شود، شمشیر شما قدرتمند است. بلاک کردن حملات دشمن واقعاً موثر است و اینکه می توانید گلوله های شلیک شده از طرف استورم تروپرها را به خودشان برگردانید و آن ها را بکشید، لذت دیگری دارد!

همانقدر که نوار سلامت شما بر اثر یک ضربه نصف می شود، شمشیر شما قدرتمند است. بلاک کردن حملات دشمن واقعاً موثر است و اینکه می توانید گلوله های شلیک شده از طرف استورم تروپرها را به خودشان برگردانید و آن ها را بکشید، لذت دیگری دارد!

البته سختی بازی بی دلیل نیست و بازی را در بیشتر جاها لذت بخش تر می کند. کال هیچ وقت یک سوپرهیرو نبوده و تا آخر داستان هم به یک سوپر هیرو تبدیل نمی شود. هر نبردی که با نیروهای دشمن دارید، کاملاً بالانس شده است و شاید حتی گاهی اوقات وزنه به سمت آن ها سنگینی کند. این موضوع باعث می شود که شما به یک مبارزِ حرفه ای تبدیل شوید تا یک ابرقهرمانی که در یک چرخش شمشیر همه را قطعه قطعه می کند. هر مبارزه ای که به آن وارد می شوید یک چالش واقعی است و این استرس ورود به مبارزه هیچ گاه محو نمی شود. برخی اوقات مجبور هستید حتی بعضی مراحل را چند بار تکرار کنید. اما این، جایی است که بازی کمی خسته کننده می شود. با اینکه هر چه از لذت شمشیربازی و گشت و گذار در سیاره های متفاوت بگویم کم گفته ام، اما فاصله ی زیاد چک پوینت ها و کشتن تعداد زیادی دشمن که پس از مدتی به روتین تبدیل می شود، می تواند کمی حوصله سربر شود. به عبارت دیگر، درست است که بخش اکشن بازی بسیار مهندسی شده و خوش ساخت است، اما این بازی Devil May Cry 5 نیست که از شدت تنوع کمبوها سرگیجه بگیرید! چیزی که استاروارز را از این درّه نجات می دهد، داستان قدرتمندی است که تمام وقایع بازی را به هم متصل کرده است. اوایل بازی که مبارزات برایتان جذاب هستند و به هیچ عنوان خسته نمی شوید، وقتی هم که در اواسط بازی این اتفاق می افتد، داستان اوج می گیرد و عطش اینکه ببینید اتفاق بعدی چیست، بازی را زنده و روان نگه می دارد. از جایی به بعد، مبارزات بازی فقط به تعدادی استورم تروپر که روی سرتان می ریزند خلاصه نمی شود و خودتان را در میان هدفی بزرگ تر می یابید: آرمان برگرداندن و سرپا نگه داشتن Jedi Order. سازندگان کاری می کنند که Jedi Fallen Order را فقط بازی نکنید، بلکه خودتان را یک جِدای وفادار بدانید که دارد برای مردمانش می جنگد.

هر مبارزه ای که به آن وارد می شوید یک چالش واقعی است و این استرس ورود به مبارزه هیچ گاه محو نمی شود. برخی اوقات مجبور هستید حتی بعضی مراحل را چند بار تکرار کنید. اما این، جایی است که بازی کمی خسته کننده می شود. با اینکه هر چه از لذت شمشیربازی و گشت و گذار در سیاره های متفاوت بگویم کم گفته ام، اما فاصله ی زیاد چک پوینت ها و کشتن تعداد زیادی دشمن که پس از مدتی به روتین تبدیل می شود، می تواند کمی حوصله سربر شود.

المان جدید دیگری که اضافه شده، بر می گردد به Meditation Pointsها. کال در طول بازی می تواند در نقاطی که با طراحی ها مخصوص مشخص شده اند بنشیند، چشمانش را ببندد و استراحت کند. این نقاط دقیقاً مانند Bonfire های سری سولز عمل می کنند. کل نوار سلامت تان در این نقاط پر می شود، می توانید امتیازهایی را که به دست آورده اید صرف ارتقاء خود یا دوست کوچکتان BD-1 کنید و بازی هم در این نقاط ذخیره می شود. فقط مشکلی که وجود دارد این است که با هر بار استراحت کردن در این نقاط، همه ی دشمنانی که کشته اید ریسپاون می شوند و اگر قصد بازگشت به محیط های قبلی را دارید، دوباره باید همه شان را بکشید. به خاطر همین می توانید در این نقاط بنشینید و قابلیت هایتان را آپگرید کنید، بدون اینکه کلید استراحت را فشار دهید. از آنجایی که Health Stimهای شما محدودند و ضربات دشمن هم کشنده، همواره بین این دوراهی می مانید که خودتان را در این نقاط شارژ کنید یا نه؟!

کل نوار سلامت تان در نقاط Meditation پر می شود، می توانید امتیازهایی را که به دست آورده اید صرف ارتقاء خود یا دوست کوچکتان BD-1 کنید و بازی هم در این نقاط ذخیره می شود. فقط مشکلی که وجود دارد این است که با هر بار استراحت کردن در این نقاط، همه ی دشمنانی که کشته اید ریسپاون می شوند و اگر قصد بازگشت به محیط های قبلی را دارید، دوباره باید همه شان را بکشید. به خاطر همین می توانید در این نقاط بنشینید و قابلیت هایتان را آپگرید کنید، بدون اینکه کلید استراحت را فشار دهید.

باس های بازی مانند سایر دشمنان بسیار بیرحمانه عمل می کنند. برخی از آن ها قابل چشم پوشی هستند و لازم نیست آن ها را برای رفتن به محیط بعدی بکشید، اما مبارزه با برخی از آن ها ضروری و در عین حال مشکل است. در نظر بگیرید که گفتم مبارزه، حتی با ساده ترین دشمنان بازی هم می تواند چالش برانگیز باشد و به مدیریت استامینا و زمان احتیاج دارد. حال با دشمنانی طرف هستید که از شما بسیار قدرتمندترند و شاید با یک ضربه شما را بکشند. مطمئناً در این مبارزات به مقدار زیادی بلاک کردن و جاخالی دادن احتیاج دارید، وگرنه باید چندین و چند بار یک مرحله را تکرار کنید. البته به لطف اکشن خوب بازی، این مبارزات حتی پس از چند بار آزمون و خطا خسته کننده نمی شوند و در بیشتر موارد جذابیت خود را حفظ می کنند.

در نظر بگیرید که گفتم مبارزه، حتی با ساده ترین دشمنان بازی هم می تواند چالش برانگیز باشد و به مدیریت استامینا و زمان احتیاج دارد. حال با باس هایی طرف هستید که از شما بسیار قدرتمندترند و شاید با یک ضربه شما را بکشند. مطمئناً در این مبارزات به مقدار زیادی بلاک کردن و جاخالی دادن احتیاج دارید، وگرنه باید چندین و چند بار یک مرحله را تکرار کنید.

بخش پلتفرمر بازی هم خودش از مواردی است که بازی را لذت بخش تر می کند. همانطور که گفتم این بازی از نمونه هایی مثل گاد آو وار، آنچارتد و یا توم ریدر چیزی کم ندارد و بالا رفتن از در و دیوار، سر خوردن از بناهای در حال سقوط، فرار از دشمنان و دویدن روی دیوار همگی لذت بخش اند. فقط کال در ارتفاعات، کمی دست و پا چلفتی تشریف دارد و ممکن است اگر کمی حواستان نباشد، او را به کشتن داده و سرنوشت Jedi را به باد دهید!

در بخش گرافیک فنی و هنری، الکترونیک آرتس لازم نیست چیزی را ثابت کند. این شرکت همیشه از پیشروهای این زمینه بوده و بازی های EA اکثراً از کیفیت های فوق العاده زیادی برخوردار بوده اند. Star Wars: Jedi Fallen Order هم از این قاعده مستثنی نیست. معماری های این بازی، کاراکترها، نورپردازی و همه ی المان های دیگر، حس یک محصول با نام استاروارز را به خوبی منتقل می کنند. علاوه بر این انیمیشن صورت کاراکترها ستودنی است و در کل می توان گفت یکی از بهترین گرافیک های فنی سال ۲۰۱۹ مال همین عنوان است. این را با صداپیشگی خوب و حرفه ای و قطعات حماسی بازی همراه کنید تا ماجراجویی را با تمام پتانسیل اش تجربه کنید. سیاره هایی که در طول بازی به آن قدم می گذارید، هر کدام یک فضاسازی منحصر بفرد و زیبا دارند که علاوه بر لذت بصری، ارزش تکرار بازی را نیز بالا می برند. البته ناگفته نماند Jedi Fallen Order بر روی PC مشکلات فنی ای دارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت. مشکلاتی از قبیل افت فریم، باگ ها و مشکلاتی که می توانند باعث شوند یک مبارزه را ببازید و کمی لذت بازی را برایتان کم کنند. امیدواریم این سری از مشکلات نیز با آپدیت هایی از سوی شرکت توسعه دهنده حل شوند تا دیگر کسی آن را در لیست مشکلات ذکر نکند.

در Jedi Fallen Order می توانید روی دیوار هم بدوید. پرینس آو پرشیا بازی در بهترین حالت خود!

روی هم رفته، Star Wars: Jedi Fallen Order یک بازی اکشن ادونچر ناب و لذت بخش است. اینکه پس از مدتی آزمون و خطا، الکترونیک آرتس با چنین عنوانی به وادی بازی های سینگل پلیر پا گذاشته نیز خبری خوشحال کننده است. از اکشن های روان بازی گرفته تا داستان قدرتمند آن، از گرافیک فنی کم نظیر گرفته تا آهنگ های حماسی اش، Jedi Fallen Order عنوانی است که قطعاً ارزش امتجان کردن دارد و به راحتی می توان گفت از بهترین بازی های اکشن ۲۰۱۹ است. دیدی EA؟ دیدی بهترین بازی امسال خودت هم یک بازی تک نفره است؟!