بازگشت ناامیدکننده کنترا | نقد و بررسی بازی Contra: Rogue Corps
سری بازیهای Contra محصول Konami را شاید نشناسید! مجموعه بسیار قدیمی و البته نه چندان مشهور که از سال ۱۹۸۷ به بعد، نسخههای زیادی از آن منتشر شده است. مجموعهای که از انتشار اولین نسخه آن تا کنون پا به پلتفرمهای مختلفی گذاشته و آخرین نسخه اش هم علاوه بر PC، برای کنسولهای Xbox One، PS4 و Nintendo Switch هم عرضه شده است. علاوه بر نسخههای متعدد منتشر شده از این مجموعه، برخی از نسخههای آن هم پیش از این که به مرحله انتشار برسند، روند توسعه آنها کنسل شده و هرگز توسط هیچ بازیبازی تجربه نشدهاند. همان طور که اشاره شد، اولین نسخه این مجموعه تحت عنوان Contra در سال ۱۹۸۷ توسط کونامی منتشر شد. یک بازی در ژانر shoot ’em up! امروزه بازیکنان کمتر به سراغ چنین بازیهایی رفته و شاید اسم خیلی از سبکها حتی به گوششان هم نخورده باشد. اگرچه هنوز هم بازیسازان مستقل چنین بازیهایی را توسعه میدهند و در استیم با قیمتهایی گاهی اوقات معقول به اشتراک میگذارند ولی خب شاید فقط افراد گیمر قدیمیتر، طرفداران این دسته و گیمرهایی که بیشتر نسبت به بقیه در رابطه با بازی و سبکها و ژانرهای آن میدانند، بازیهای این ژانر را بشناسند. بازیهای shoot ’em up این روزها بیشتر در اختیار کاربران اندروید و آی او اس قرار میگیرند و میتوانند تجربههای لذتبخشی برای کاربران موبایل به ارمغان بیاورند. Guns, Gore and Cannoli 2 را شاید بتوان معروفترین بازی نسبتا به روز این ژانر معرفی کرد.
برگردیم سر بحث در رابطه با مجموعه Contra. نسخه اول Contra برای پلتفرمهای محتلفی از جمله MS-DOS منتشر شد. این بازی بعدا پا به PS2 گذاشت و حتی ورژنی از آن در اختیار کاربران Xbox 360 هم قرار گرفت. احتمالا لازم به ذکر نیست که این بازی روی کنسولهای نامبرده شده مورد استقبال قرار نگرفت. با این وجود، Contra در دوران خود که همان سال ۱۹۸۷ باشد، بازی موفقی بود. این بازی بعدا توسط وبسایتها و مجلات معتبری نظیر گیم اینفورمر، IGN و فامیتسو مورد تحسین قرار گرفت. کنسولهای آرکید این روزها دیگر آن نشاط و جذابیت دوران گذشته را ندارند، اما خب بد نیست بدانید که Contra هنوز هم یکی از بهترین بازیهای آرکید محسوب میشود. یک سال بعد هم Super Contra منتشر شد و از آن به بعد، هر چند سال یک بار نسخهای جدید از این مجموعه به بازار ریلیز میشد. این روند تا به امروز و سال ۲۰۱۹ ادامه دارد و با فاکتور گرفتن از Contra: Rogue Corps – که به تازگی عرضه شده – و Contra: Anniversary Collection – که یک کالکشن بوده و سال گذشته برای PS4، Xbox One، Nintendo Switch و رایانههای شخصی منتشر شد – عنوان Hard Corps: Uprising محصول سال ۲۰۱۱ آخرین نسخه منتشر شده از این مجموعه به شمار میرود. بر خلاف آن نسخههای اول، Hard Corps: Uprising فقط برای دو کنسول، یعنی کنسولهای Xbox 360 و PS3 منتشر شد. پس از Super Contra، دیگر بیشتر نسخههای این مجموعه برای کنسولهای نام آشناتر منتشر شدند. عنوان Hard Corps: Uprising به عنوان یک بازی run and gun، بازی بدی نبود. اتفاقات بازی پیش از اتفاقات نسخه اول Contra رخ میدادند و نهایتا هم این بازی از منتقدین نمرات نسبتا قابل قبولی را دریافت کرد. توسعه این بازی بر عهده Arc System Works بود. استودیویی که بعدا نامش در کنار بازیهایی چون Dragon Ball Fighter Z، Double Dragon IV و Xblaze: Lost Memories هم دیده میشد. Hard Corps Uprising هم شامل بخش چندنفره میشد و هم تکنفره. اکنون عنوان Contra Rogue Corps آخرین نسخه این مجموعه محسوب میشود. عنوانی که توسعه آن بر عهده خود کونامی بوده و از انتشارش هم برای PC، Xbox One، PS4 و Nintendo Switch مدت زمان زیادی نمیگذرد. Contra Rogue Corps را میتوان یکی از آن بازیهایی دانست که تجربهاش دستکم برای گیمرهای قدیمیتر و کاربرانی که از کنسولهای PS2 و یا قبل از آن، به کنسولهای روز کوچ کردهاند میتواند پیشنهاد شود. خب چرا؟ چون اصولا معتقدم Contra Rogue Corps و دیگر بازیهای مشابه ( به طور کلی run and gunها ) میتوانند خاطرات روزهای گذشته را یک بار دیگر زنده کنند. طبیعتا در دورهای که بازیهایی مثل God of War، Red Dead Redemption 2، The Witcher 3 Wild Hunt و The Last of Us منتشر میشوند و امثال سری Forza Horizon حرف اول را در ژانر Racing میزنند، کمتر بازیکنی چشمش به بازیهایی چون Contra Rogue Corps میخورد. خب حداقل این بازی برخلاف خیلی از run and gunها، دست کم یک ناشر و توسعهدهنده آشنا و معروف دارد. نه این که این موضوع روی کیفیت نهایی بازی تاثیر محسوس بگذارد، اما خب از لحاظ مارکتینگ، این بازی به صورت پیش فرض یک حداقل یک قدم جلوتر از بازیهای مشابه است. خب طبیعتا با توجه به سبک بازی، خیلی راحت میتوانید متوجه شوید که آیا این عنوان به استایل و تیپ بازی کردن شما میخورد یا خیر. همان طور که اشاره شد قدیمیترها شاید بدشان نیاید در کنار بازیهای AAA که این روزها تعدادشان هم از دستمان در رفته، یک بازی متنوع، عنوانی را تجربه کنند که بتواند یک حالت نوستالژیک را در بطن خود داشته و خاطرات سالهای گذشته گیمریشان را برایشان دوباره زنده کند. چنین عناوینی الزاما نمیتوانند بازیهای خستهکنندهای باشند، اگر دیدتان را نسبت به آنها تغییر دهید. اما خب به هر حال Contra Rogue Corps هم یک بازی است. مستقل یا AAA، جدید یا قدیمی، با بودجه ساخت پایین یا بالا و فارغ از هر ژانری، قبل از همه اینها یک بازی است! به این معنی که باید یک سری استانداردها را داشته و بتواند در سبک خود و در مقابل دیگر run and gunهای روز حرفی را برای گفتن داشته باشد. هدف از نگارش این مطلب هم همین است! نگاهی دقیقتر به بازی Contra: Rogue Corps، آخرین محصول کونامی، آخرین نسخه از سری Contra و شاید آخرین run and gun منتشر شده بیندازیم و ببینیم که این بازی به لحاظ کیفی در چه سطحی به سر میبرد. خب آیا Contra مثل نسخههای قبل، کم و بیش حرفهای برای گفتن دارد؟ در ادامه با ما و نقد و بررسی بازی Contra: Rogue Corps همراه باشید.
افرادی که بازیهای Run and gun را تجربه میکنند، به احتمال زیاد ملاکهایی به غیر از داستان را برای لذت بردن از آن بازی تحت نظر قرار خواهند داد. البته هدف این نیست که اهمیت داستان را در چنین بازیهایی پایین بدانیم، ولی خب نباید چندان به آنها سخت گرفت. مواردی نظیر پیچش داستانی، درون مایه و شخصیت پردازی در مورد بازیهای بزرگ روز دنیا قطعا مورد بررسی قرار گرفته و اصلا عنوانی که فاقد چنین مواردی باشد، یک جای کارش میلنگد! اما در مورد Contra: Rogue Corps میتوان بدون در نظر گرفتن چنین مواردی، از آن لذت برد. تمام اینها را نگفتیم که کلا داستان بازی را کنار گذاشته و به سراغ موارد دیگر برویم! گفتیم که خیلی روی داستان Contra: Rogue Corps زوم نکنید و سعی کنید از دیگر بخشهای بازی ( اگر اصلا امکانش وجود داشته باشد! ) لذت ببرید.
بازی Contra III: The Alien Wars را تا کنون بازی کردهاید؟ محصول سال ۱۹۹۲ که قطعا یکی از بهترین و محبوبترین نسخههای تاریخ سری Contra هم به شمار میرود. اتفاقات داستان بازی Contra: Rogue Corps چند سال بعد از اتفاقات Contra III: The Alien Wars، و در واقع حدود دو سال پس به پایان رسیدن Alien Wars ( جنگهای بیگانگان رخ میدهند. در طول این مبارزات، محدودهای مرموز که آن را Damned City ( شهر نفرین شده ) مینامند به وجود آمده، محدودهای که آخرین مبارزات در آن رخ دادند. هرج و مرج در Damned City بیداد می کند و اکنون این وظیفه قهرمانان بازی است که به این وضعیت، سر و سامان دهند. نکته جالب در مورد بازی Contra: Rogue Corps این است که قهرمانهای آن اصلا شباهتی به قهرمان ندارند! Rogue Corps را میتوان یک آژانس، یک سازمان متشکل شده از ۵ مامور دانست. مامورهایی که شبیه به هر چیز هستند، به جز قهرمان!
در واقع اگر میخواهید شخصیتهای اصلی بازی Contra: Rogue Corps را بشناسید، باید Kaiser، Hungry Beast، Ms Harakiri، Gentleman و Aero Captain را بشناسید. اگرچه در بازیهای Run and gun شخصیتپردازی خیلی مورد توجه قرار نمیگیرد، ولی خب Contra: Rogue Corps در این زمینه کمی نسبت به بقیه بازیها بهتر عمل کرده است. شما در ابتدای کار، اصلا نمیدانید که آیا این افراد به معنای واقعی کلمه هیرو ( قهرمان ) هستند یا هدفشان صرفا جمعآوری پول است و به دنبال گنج میگردند. تضاد بین شکل ظاهری و کارهایی که در بازی انجام میدهند هم پارادوکس جالبی است که در Contra: Rogue Corps شاید به آن توجه نکرده باشید. به هر شکل، هر شخصیت در بازی Contra: Rogue Corps گذشته و پیشینه خاص خودش را دارد. خب مثلا Kaiser یا همان Max Doyle را میتوان اصلیترین کاراکتر بازی دانست. رئیس گروه Rogue Corps و همچنین یک کهنهکار جنگ! یک آموزش دیده نظامی و همچنین رهبر سابق Contra Force که بعدا به جرگه قانون شکنان میپیوندد. Max Doyle به عنوان یک سرباز در جنگ Alien Wars هم حضور داشته است. به مانند Kaiser، دیگر کاراکترها هم پیشینه خاص خودشان را دارند. اگر روی آنها زوم کنید، متوجه خواهید شد که هر یک از آنها قبلا در حرفه خود بهترین بودهاند. Kurt Steiner اسم اصلی Hungry Beast است! به ظاهر و اسم وی توجه نکنید! اشتاینر قبلا یک دانشمند فوقالعاده بوده که مرگ خود را جعل کرده و خود را به ظاهر یک پاندا در میآورد! Sweets Manson ( همان Ms Harakiri ) قبلا یک قاتل آموزش دیده و حرفهای بوده و Aero Captain یک خلبان است. Gentleman هم در واقع یک بیگانه است که توسط انسانها بزرگ شده. انتخاب واژه Gentleman برای توصیف این کاراکتر هم کمی خندهدار و عجیب به نظر میرسد.
عنوان Contra: Rogue Corps یک اکشن ایزومتریک است که در نگاه اول، به دل طرفداران این سبک خواهد نشست. به عبارت ” در نگاه اول” دقت کنید! خب زاویه دید شما در این بازی از بالا به پایین خواهد بود. مهماتتان هم تمام نمیشوند و حالتی نامحدود دارند. باید به جلو رفته و دست خود را از روی دکمه شلیک برندارید. دشمنان شما که به لحاظ ظاهری، با هم متفاوت هستند، به صورت مداوم در مقابل شما ظاهر خواهند شد و شما فقط باید شلیک کنید و در مقابل تیرهای دشمنان، جاخالی دهید. کاری که به سادگی قدم زدن در دنیای بازی خواهد بود! در همان یک ساعت آغازین بازی، شما تقریبا همهچیز را درباره Contra: Rogue Corps خواهید فهمید. چرا؟ خب چون هیچ چیز پیچیدهای در این بازی دیده نمیشود. خب تا اینجا مشکلی نیست! حقیقتا بقیه بازیهای ایزومتریک هم عموما بازیهای چندان پیچیدهای نیستند و حتی افرادی که در چنین بازیهایی تازهکار هستند هم میتوانند اصول و قواعد بازی را یاد بگیرند. اما ایزومتریک بودن بازی، آَیا خوب است یا خوب نیست؟ اگر قبلا نسخهای به غیر از Nero Contra را تجربه کرده باشید، میدانید که Contra باید یک بازی دو بعدی run and gun کلاسیک اکشن باشد. Contra 4 و Hard Corps: Uprising را به خاطر میآورید؟ خب Contra: Rouge Corps با این بازیها متفاوت است و این شاید اولین موضوعی باشد که طرفداران قدیمی Contra نتوانند با آن کنار بیایند. آن هم در حالی که Rogue Corps تنها Contra منتشر شده در نسل هشتم به شمار میرود. حقیقتا همین موضوع تغییر زاویه دید میتواند هیجان بازی را تا حدی کاهش دهد.
غالبا وقتی درباره محدودیت در باره استفاده از یک سلاح در یک بازی صحبت میکنیم، منظورمان تعداد تیرهای آن سلاح است. همان طور که اشاره شد Contra Rogue Corps به شما به تعداد نامحدود تیر میدهد. در عوض گاهی اوقات باید اجازه دهید تا سلاحتان خنک شده ( cool down شود ) و سپس شلیک کنید. در عنوانی مثل Contra Rogue Corps این محدودیت، محدودیت به جایی نیست. دلیلش هم مشخص است; شما در اکثر دقایق بازی با تعداد بالای دشمنان دست و پنجه نرم خواهید کرد. دشمنانی که به صورت مداوم در مقابل شما سبز میشوند و چنین محدودیتی گاهی اوقات شما را عملا در طول مبارزات برای چند ثانیه خلع سلاح میکند. از یک طرف، شما اصلا نمیتوانید انگشت خود را از روی ماشه بردارید و از طرف دیگر، باید مراقب overheat شدن سلاح خود باشید. این پارادوکس به نفع بازی تمام نشده و بازیکن را کلافه خواهد کرد. با وجود این که شما از دو سلاح با تعداد تیرهای نامحدود برخوردار هستید، اما حتی این موضوع هم نمیتواند همیشه شما را نجات دهد. در عوض، شما همواره مجبور هستید که بین دو سلاح خود سوییچ کرده تا سلاح قبلی دوباره خنک شده و قابل استفاده باشد. چه در بازیهای مستقل و چه در بازیهای AAA، چه در عناوین تاکتیکال و چه دیگر بازیها، عوض کردن سلاح توسط بازیباز غالبا به منزله تغییر در رویه و عوض کردن تاکتیک به شمار میرود. در Contra Rogue Corps عوض کردن سلاح عملا یک اجبار اذیتکننده است که در طولانی مدت بازیکن را خسته کرده و روی لذت وی از بازی تاثیر منفی میگذارد. خب اگر این ویژگی اذیت کننده را بزرگترین مشکل بازی Contra Rogue Corps ندانیم، قطعا یکی از بزرگترینها به شمار میرود.
یکی از نقاط قوت بازی، سیستم شخصیسازی و ارتقای سلاحهاست. Contra Rogue Corps در این زمینه و در مقایسه با دیگر بازیهای مشابه خود نه تنها فوقالعاده عمل کرده و حرفهای زیادی را برای گفتن دارد، بلکه میتواند یک الگوی مناسب برای دیگر توسعهدهندگان هم باشد. کمی بالاتر و در پاراگراف قبل درباره بزرگترین نقطه ضعف بازی صحبت کردیم. حال کمی راجع به بزرگترین نقطه قوت بازی حرف بزنیم. شخصی سازی، ارتقا و به طور کلی تغییرات روی سلاح شما میتوانید تاثیرات متفاوتی را روی سلاحتان بگذارد. سیستم گرم شدن سلاحها در بازی چیزی شبیه به یک شکنجه است! خب به لطف سیستم شخصیسازی بازی Contra Rogue Corps شما میتوانید مدت زمان لازم برای گرم شدن سلاح خود را افزایش دهید. شما در حین انجام مراحل بازی و کشتن دشمنان قطعات مختلفی از تفنگها را به دست خواهید آورد و بعدا با این قطعات میتوانید پرفورمنس سلاحهای خود را تغییر دهید. همان طور که اشاره کردیم، شما هر مرحله را با دو سلاح آغاز خواهید کرد. به طور کلی ۱۰ تیپ سلاح در بازی دیده میشود که از ۵ تای آنها میتوانید به عنوان سلاح اصلی استفاده کنید. ۵ نوع دیگر هم به عنوان سلاح جایگزین مورد استفاده قرار خواهند گرفت. با توصیفاتی که در پاراگراف قبل از این بازی داشتیم، طبیعتا میدانید که باید سلاح دوم را هم با دقت انتخاب کنید چرا که کاربرد زیادی را در بازی خواهید داشت. از طرفی مراحل بازی Contra Rogue Corps مراحلی طولانی هستند و بازی هم به مرور دشوارتر خواهد شد، پس سلاحهای خود را طوری انتخاب نکنید که بعدا پشیمان شوید! بعضی از دشمنان شما هم کلا با تیر و گلوله کشته نمیشوند و باید به صورت Melee به آنها حمله ور شوید. خلاصه با پیشروی در بازی Contra Rogue Corps متوجه خواهید شد که این بازی میتواند خیلی سختتر از خیلی از شوترهای ایزومتریکی باشد که تاکنون تجربه کردهاید. برای این که گلولههای دشمن به شما اصابت نکنند، در حالت پیش فرض باید همواره در حرکت باشید یا دست کم، وقتی دشمنان تیراندازی میکنند مکان خود را تغییر دهید. علاوه بر این موضوع، شما میتوانید گاهی اوقات از پریدن هم استفاده کنید. همچنین Dodge کردن هم در بازی Contra Rogue Corps ممکن خواهد بود.
در مراحل بالاتر شما باید با تعداد بیشتری از دشمنان مبارزه کنید. حال هر چه قدر هم که به بازی عادت کرده باشید و سلاحتان را هم تقویت کرده باشید، اما باز هم مبارزه با تعداد بالای دشمنان میتواند چالش برانگیز باشد. مطابقت سنت این چنین بازیها، در محیط یک سری بشکه خواهید دید که با شلیک کردن به آنها میتوانید سبب انفجار بشکهها شده و تا شعاع مشخصی از دشمنان را از سر راه خود بردارید. به طور کلی اگر مشکل overheat شدن سلاحها را کنار بگذاریم، بخش مبارزات در بازی Contra Rogue Corps از جذابیت قابل قبولی برخوردار است. شما باید از سلاح خود استفاده کنید، گاهی اوقات از حملات Melee و به دنبال آن Finisher استفاده کنید و حتی در برخی اوقات بپرید! خب Contra Rogue Corps یک پلتفرمر محض نیست اما پریدن در این بازی از اهمیت بالایی برخوردار است. طولانی بودن مراحل بازی، قطعا بزرگترین مشکل طراحی مراحل است. بماند که کلا به لحاظ طراحی، با بازی جالبی طرف نیستیم و چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ هنری، Contra Rogue Corps به شدت ضعیف ظاهر شده است. مراحل بازی فاقد تنوع کافی هستند و تمام کاری که باید انجام دهید این است که یک سری از دشمنان را بکشید، مطمئن شوید که زنده میمانید و به پایان مرحله برسید. بگذارید این گونه بگویم که عملا شما هیچ گونه اثری از خلاقیت در مراحل بازی Contra Rogue Corps نخواهید دید. اوج تنوع در گیم پلی بازی به باسهای آن ختم میشود. به طور کلی نه طراحی هیروها و شخصیتهای اصلی بازی و نه طراحی دشمنان قابل قبول است. ایرادهای زیادی میتوان به این موارد گرفت ولی طراحی باس فایتهای بازی واقعا فاجعه است! عجیب است که در نسل هشتم، عنوانی توسط کونامی توسعه داده شده باشد و تا این اندازه در دیزاین باس ها ضعیف عمل کرده باشد. پس از کشتن آن همه دشمن، در نهایت به باسی میرسید که طراحیاش به معنای واقعی کلمه مضحک است.
مبارزه با باسها به دلایل نه چندان منطقی دشوار است. با وجود مشکلاتی که در بخش مبارزات بازی Contra Rogue Corps دیده میشوند و انصافا هم نمیتوان چشم روی آنها بست، باز هم در پایان جذابیت خاص خود را دارند. این جذابیت زمانی دو چندان میشود که شما با دوستانتان به تجربه بازی بپردازید. Contra Rogue Corps به عنوان یک بازی ایزومتریک، شاید فقط بتواند قشر خاصی از طرفداران را راضی نگه دارد. سرگرم شدن با چنین عناوینی اگر تنها باشید کار سادهای نیست. به هر حال سلیقه مهم است و اگر سلیقه شما با چنین عناوینی مطابقت نداشته باشد، خب کلا Contra Rogue Corps را فراموش خواهید کرد. اضافه شدن یک دوست و پیشروی در مراحل بازی با وی میتواند رنگی تازه به بازی Contra Rogue Corps ببخشد. البته نباید فراموش کنید که کلا محیطهای مبارزاتی بازی کوچک هستند. سازندگان میتوانستند محیطها را کمی بزرگتر بسازند تا جذابیت بازی در حالت کواپ بیشتر هم باشد. خب سازندگان به این نکته دقت نکردهاند و شما هم بهتر است خیلی سخت نگیرید. مشکل دیگر بازی که البته خیلی به خودِ بازی مربوط نمیشود، خالی بودن سرورهاست. متاسفانه آنلاین بازی کردن Contra Rogue Corps کار چندان سادهای نیست! برای این که بتواند کاربران دیگر را پیدا کنید احتمالا معطلی زیادی را تجربه خواهید کرد. دیگر موردی که ممکن است از جذابیت بخش داستانی بازی کم کند، عدم مشاهده تفاوت قابل توجه بین چهار کاراکتر قابل بازی است. به غیر از Aero Captain، چهار شخصیت دیگری که در موردشان صحبت کردیم قابل بازی خواهند بود. خب زمانی که شما عنوانی را میسازید که چهار شخصیت اصلی دارد و انتخاب هم با خود بازیکن است، قطعا باید این کاراکترها تفاوتهایی چشمگیر با هم داشته باشند. اگرچه هر یک از این شخصیتها یک سری قابلیتهای یونیک و منحصر به فرد خود را دارند، اما کماکان در نگاه کلی، این تفاوتها آن قدر چشمگیر نیست که بتواند واقعا “تفاوت” قلمداد شود. در بازیهای دیگر، چهار کاراکتر یعنی چهار سبک بازی. در بازی Contra Rogue Corps چهار کاراکتر یعنی یک سبک بازی!
اصلا هر گاه صحبت از طراحی و گرافیک شد کلا روی Contra Rogue Corps حساب باز نکنید! در مورد طراحی فوقالعاده ضعیف باسها صحبت کردیم. از دشمنان هم گفتیم و اکنون برویم به سراغ کاراکترهای اصلی بازی. هر چهار قهرمان بازی، “نسبتا” طراحی بهتری دارند. در واقع مشخص است که تمرکز سازندگان فقط بر روی Kaiser، Hungry Beast، Ms Harakiri و Gentleman بوده و هیچ اهمیتی به دشمنان این چهار قهرمان در دنیای Contra Rogue Corps ندادهاند. همان طور که طراحی مراحل بازی Contra Rogue Corps فاقد خلاقیت بود، طراحی محیطها هم به همین ترتیب است. بازیهای ایزومتریک زیادی را تجربه کردهام که طراحی هنری آنها، به تنهایی دلیلی برای جذب بازیکن بوده است. Contra Rogue Corps نه تنها این گونه نیست، بلکه محیطهای بی روح و سرد دنیای بازی یک دلیل محکم برای دفع بازیکن به شمار میروند. در این زمینه Contra Rogue Corps یک بازی واقعا ضعیف به شمار رفته و هیچ حرفی برای گفتن ندارد.
نمیتوان حقیقت را انکار کرد; Contra: Rogue Corps ضعیفترین نسخه منتشر شده از این مجموعه به شمار میرود. عنوانی که تغییراتش ابدا به داد بازی نرسیده و دقیقا نتیجه عکس دادهاند. دلیل تغییر زاویه دوربین از دو بعدی به ایزومتریک، اضافه شدن حالت کواپ به بازی بوده است. این موضوع قبلا توسط سازندگان تایید شده و متاسفانه حتی این حالت هم با وجود جذابیتهایی که دارد، نتوانسته Contra: Rogue Corps را به یک بازی قابل قبول تبدیل کند. با این وجود اگر کلا اهل بازیهای ایزومتریک هستید، شاید بتوانید با Contra: Rogue Corps هم ارتباط برقرار کنید. از طرف دیگر، طرفداران قدیمی این مجموعه هم به هر حال، نباید جدیدترین نسخه این مجموعه را از دست دهند. فقط از یاد نبرید که پیش از بازی کردن Contra: Rogue Corps، حتما انتظارات خود را از این بازی پایین آورده و کلا نسخههای پیشین آن را فراموش کنید.
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
توی نمره دادن مثبت و منفی رو جا به جا نوشتین
نکات منفی مثبت برعکس نوشتید
کونامی داره راه رو برعکس کپکام میره. گند زد به یکی از بهترین عناوین تاریخش با قدمت چند دهه.
دیگه حتی خیلی شرکت های معمولی هم میتونن یه گرافیک خوب واسه یه بازی ایزومتریک ارائه بدن، چیه این آخه!؟
آی ام ساری کونامی…
خدایی از کاورش معلوم بود که اصلن بازی خوبی نیست
نکته منفیش در قسمت خلاصه نکته ها فکر کنم اشتباه شده
دموی بازی رایگان موجوده. به عشق نوستالژی سالهای دور دانلودش کردم که البته مافوق افتضاح بود.
کاش بازی را دو بعدی می ساختن یا حداق ریمستر می کردن. این بازی را . خراب کردن.
اشتباه پشت اشتباه از کونامی
گند زدن به اسم و اعتبار کنترا . بازی بی کیفیت میخوای بسازی چرا اسم کنترا رو خراب میکنی؟ یادمه سال ۷۰ اولین بار که بازیش کردم تا یه سال موزیکش از سرم بیرون نمیرفت .نسخه اول کنترا یکی از باکیفیت ترین بازیهای اون نسل به حساب میومد . چه از نظر گرافیک ، چه گیم پلی و چه موسیقی . روی کنسول فمیکام یا میکرو خودمون حکم آنچارتد برا PS4 یا گیرز برا ایکس باکس یا شورش برای سگا رو داشت . به نظرم اگه کسی میخواد نسخه جدید این بازیو بسازه باید بجای نسخه سگا که بازی ضعیفی بود اون نسخه اولیه رو مرجع قرار بده ، یه بازی AAA با گرافیک واقع گرایانه و شیک ، نه گرافیک مثلا هنری ضعیف با کاراکترهای کارتونی و مسخره عجیب غریب .
خدا لعنتت کنه کونامی با این سورپرایز E3 که تقدیم کردی ، گندت بزنن…. بجای یه سایلنت هیل جدید با تیم سازنده قدیمی این دری وریو تحویل ما میدی…. :reallypissed:
تنها کاری که کونامی می تونه انجام بده گند زدن به بازی هاشه