فرزند خلف اوساکا | نگاهی به بازگشت شرکت Capcom
اگر به تاریخ اکثر کمپانی های بزرگ نگاهی بیندازیم، در می یابیم که این شرکت ها همواره روند رو به رشدی نداشته اند. این موضوع در کارهای هنرمندان مختلف هم صدق می کند، برای مثال کمتر آهنگسازی است که همواره از ابتدای کارش تا آخرین قطعه ی خود، روند رو به رشدی داشته باشد، یا کمتر کارگردانی است که تمام کارهای او به یک اندازه خوب باشند و طی زمان هیچ گاه پسرفت نکند؛ این موضوع تقریباً غیرممکن است. بازی سازان نیز کاری مابین هنر و صنعت دارند، بنابراین افول و صعود در صنعت بازیسازی نیز کاملاً مشمول این موضوع می شود. در هنر، گاهی اوقات تغییر و ریسک پذیری لازم است، زیرا اگر یک هنرمند، همواره خودش را تکرار کند و محصول ثابتی به بازار ارائه دهد، پس از مدتی طرفداران خسته می شوند و هنرمند نامبرده هم از جهت مالی و هم از جهت شهرت دچار مشکل خواهد شد. امثال این موضوع را به وفور می توانید در دنیای موسیقی و سینما پیدا کنید. اما اگر به همین راحتی بود که هنرمندان هیچ گاه نباید نگران آینده ی کاری خود بودند! پس تغییر را نمی توان تنها عامل پیشرفت یک هنرمند دانست، در طرف دیگر ماجرا، فاکتور «ریسک پذیری تغییر» باید مورد بررسی قرار گیرد. هر تغییری که از سوی هنرمند صورت می گیرد، لزوماً با واکنش های خوب و آغوش باز پذیرفته نمی شود، چه بسا در بسیاری از موارد مخاطبین کمین کرده اند تا از کار جدید ایراد بگیرند، لذا اعمال یک تغییر مناسب در یک زمان مناسب، طوری که نه به پیکره ی سبک کاری هنرمند آسیبی وارد شود و نه او خود را تکرار کند نیاز است.
کپکام، از بزرگ ترین نام های صنعت بازی سازی است.
در صنعت بازی سازی علاوه بر این ها باید علم روز و نیاز بازار هم مورد توجه قرار گیرد. برای مثال همین رورها بازار بتل رویال داغ است، اگر بازی بتل رویال داشته باشد خوب می فروشد، اگر نداشته باشد بستگی دارد. حال اگر بازی سازان در بازی های خود بخش بتل رویال را قرار دهند، صدای بسیاری از بازیبازان دیگر درخواهد آمد که این شرکت تجاری شده و برای فروش بیشتر حاضر است در بازی خود که هیچ نیازی به بتل رویال ندارد، بتل رویال قرار دهد. در واقع کمپانی های بزرگ در هر صنعتی، کاری شبیه به بندبازان دارند؛ نه باید در دام تکرار و چسبیدن به روش های سنتی بیفتند و نه اینکه به بهانه ی مُد، محصولات خود را فقط برای فروش بیشتر بسازند و هیچ ایده ی جدیدی پشتش نداشته باشند. این موضوع بخصوص در صنعت بازی سازی که هم یکی از پردرآمدترین صنایع دنیاست و هم محصول منتشر شده، یک محصول هنری است و باید ارزش هنری داشته باشد، قابل رویت است. یک کمپانی باید چه کند که برچسب Sell-Out یا همان تجاری بودن به آن نخورد و در عین حال محصولاتی خلاقانه و خوب داشته باشد که بتواند آن ها را در تعداد بالا بفروشد؟
امروز به سراغ یکی از کمپانی هایی خواهیم رفت که هر دو طرف ماجرا را دیده و هم زمانی به خاطر شاهکارهای خود مورد تحسین تعداد بی شماری از مردم قرار گرفته و هم در زمانی دیگر به خاطر تجاری بودن سیاست هایش خیلی از طرفدارانش را از خود رانده است. با توجه به عملکرد متفاوت این شرکت در سال های اخیر، فکر خوبی است که به آنالیز این موضوع بپردازیم و ببینیم چه شد که کپکام (Capcom) دوباره در دل بازیبازان جا باز کرد و به دوران اوج خود بازگشت. دورانی پر از تجربه های به یاد ماندنی برای بازیبازان و ثروت زیاد برای کمپانی. با من و گیمفا همراه باشید تا علل بازگشت قدرتمند کپکام را بررسی کنیم!
با گیمفا همراه باشید تا نگاهی به بازگشت قدرتمند کپکام به میادین بیندازیم.
روزی، روزگاری
برای اینکه روند صعود، سقوط و صعود مجدد کپکام را بررسی کنیم، اول از همه لازم است مختصری درباره ی گذشته ی این شرکت به شما بگویم. کپکام یکی از قدیمی ترین شرکت های موجود در صنعت بازی سازی است که در سال ۱۹۷۹ و در شهر اوساکای ژاپن تاسیس شد.
اداره ی اصلی کپکام در اوساکای ژاپن. در این اتاق خلاقیت موج می زند!
قبل از اینکه این شرکت به یک کمپانی بازی سازی چند میلیون دلاری تبدیل شود، دستگاه های آرکید می ساخت که معمولاً در شهربازی ها و کازینوها قرار می گرفتند و با سکه کار می کردند. نام Capcom از دو قسمت Cap و Com تشکیل شده که اولی، بخش اول کلمه ی Capsule و دومی، بخش اول کلمه ی Computers است. کلمه ی کپسول (Capsule) برای این به کار رفته بود که کپکام دوست داشت دستگاه ها و نرم افزارهایش مانند کپسولی از هیجان و به اصطلاح «Fun» باشند که مانند محتویات یک کپسول، از خطر دزدیده شدن و مشکلات کپی رایت نیز در امان باشند. اولین بازی کپکام Little League نام داشت که با انداختن سکه در داخل دستگاه شروع می شد. سال بعد انتشار این بازی یعنی در سال ۱۹۸۴، عنوان Vulgus منتشر شد و با روند رو به رشد کنسول های خانگی و همه گیر شدن آن ها، کپکام کم کم در مسیر ساخت بازی های بیشتر قرار گرفت. تا به امروز کپکام ۱۵ سری بازی ساخته است که هر کدام به تنهایی چند میلیون دلار برای این شرکت سود خالص داشته اند. این بخش تاریخی و آماری ماجرا بود، اما چه شد که کپکام، کپکام شد؟
دستگاه آرکید کپکام.
ساختن یک عنوان AAA به خودی خود کار سختی است، ساختن یک عنوان AAA که سالیان سال در ذهن مخاطبین باقی بماند و به بخشی از زندگی روزمره ی طرفدارانش تبدیل شود کاری بسیار نادر است. اما اگر به بازی های کپکام نگاه کنید، حداقل ۳ بازی می توانید نام ببرید که دقیقاً این خصوصیت را داشته باشند: سری Street Fighter، سری Resident Evil و سری Devil May Cry. این سه سری، نه تنها در اکثر مواقع ایده های نوآورانه ای به بازار ارائه کرده اند، بلکه جریان ساز بوده اند. به راحتی می توان گفت که اگر Street Fighter وجود نداشت، بازی های دیگر این سبک نیز نمی توانستند تا این اندازه رشد پیدا کنند. شاید بگویید Mortal Kombat یا حتی Injustice تازه وارد از Street Fighter خیلی جذاب تر است و الکی شلوغش می کنیم، اما این را در نظر بگیرید که آغاز یک کار همیشه از ادامه ی آن سخت تر است. در ابتدا شما از هیچ، چیزی تولید می کنید، اما بعد فقط آن را ارتقاء می دهید و بهبودش می بخشید. Street Fighter هم به همین ترتیب یکی از پدران این سبک است و بدون شک هنوز هم یکی از عمیق ترین سیستم های مبارزه را در بین بازی های هم سبک خودش دارد. از سوی دیگر Resident Evil را داریم که حتی نیاز به معرفی و تعریف آن وجود ندارد؛ یکی از معروف ترین، پرفروش ترین و محبوب ترین سری بازی های ساخته شده در تاریخ صنعت بازی که هم با شخصیت پردازی بی نظیرش، هم با بولد کردن مقوله ی «زامبی» در بازی ها، و هم سیستم بی نظیر گیم پلی اش توانست به پرفروش ترین سری کپکام تبدیل شود و با هر بازی کلی پول به جیب سازندگان روانه کند. سری Devil May Cry نیز یکی از پادشاهان سبک Hack n’ Slash است که با هر شماره ی خود توانسته جذاب ترین سیستم مبارزات تا آن لحظه را ارائه بدهد. Devil May Cry 5 را بازی کرده اید؟ به شخصه نمی توانم اکشنی لذت بخش تر، روان تر و عمیق تر از Devil May Cry 5 معرفی کنم. مبارزات این بازی چنان بلوغی دارند که هر گیمری را به وجد می آورد و با او کاری می کند که به گیمر بودن خود افتخار کند!
Street Fighter از بزرگ ترین و پرفروش ترین بازی های کپکام است که استانداردهای سبک مبارزه ای را کاملاً جا به جا کرد.
کپکام آنقدری بازی های ارزشمند ساخت و ساخت تا اینکه سال های ۲۰۱۱، ۲۰۱۲ فرا رسیدند و صفحه ی روزگار به نوعی برای این شرکت برگشت. کپکامی که وقتی بازی اش منتظر می شد همه ذوق می کردند، حالا داشت بازی های تکراری و ضعیف تر تولید می کرد. چه اتفاقاتی باعث شد که کپکام کم کم سقوط کند؟
سرازیری
حوالی سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ میلادی، یک سری از سیاست های کپکام به کلی عوض شد. آن ها تصمیم گرفتند برخی از بازی های خود را «اروپایی تر» کنند و به خاطر همین شروع کردند به بذل و بخشش ایده های خود به شرکت هایی که بلد بودند چگونه بازی اروپایی بسازند. این موضوع ثابت کرد که پروراندن یک ایده و بعد تقدیم کردن آن به سازندگانی از جنس دیگر، کار نتیجه بخش و جالبی نیست. در سال ۲۰۱۱ تمرکز عمده ی کپکام بر روی عنوان مبارزه ای جدید خود یعنی ۳ Marvel vs Capcom بود که تا حدی هم مورد استقبال علاقه مندان این سبک قرار گرفت، از طرف دیگر چه کسی دوست نداشت قهرمانان مارول و کپکام را یک جا ببیند؟ همین موضوع باعث شد تا بازی از نظر میزان فروش هم خوب عمل کند. اما به جز این بازی، کپکام در سال ۲۰۱۱ بازی خاص دیگری برای عرضه نداشت. DLC بازی Dead Rising 2 نیز با نام Off the Record، محتویات جدیدش آن قدر کم بود که اگر فردی Dead Rising 2 را بازی کرده بود، دیگر نیازی نبود طرف این بازی برود. کپکام داشت به روزهای افول خود نزدیک می شد. تا اینکه ۲۰۱۲ رسید… .
کافیست فردی همین عکس را نگاه کند تا به عظمت کپکام پی ببرد. عظمتی که در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ زیر سوال رفت.
در سال ۲۰۱۲، کپکام بدترین بازی از سری Resident Evil با نام Operation Raccoon City را منتشر کرد که فقط کلمه ی «فاجعه» می توانست آن را توصیف کند. طرفداران این سری تازه با اکشن تر شدن بازی کنار آمده بودند تا اینکه این بازی آمد و هرچه تصور از یک بازی Resident Evil را داشتیم دور ریخت. رزیدنت اویلی را که همه به ترسناک بودن و داستان خوب و شخصیت پردازی عمیق می شناختیم، به یک بازی بی سر و ته اکشن تبدیل شده بود که حتی برای گیمرهای کم سن و سال تر هم هیچ جذابیتی نداشت. پایان بندی مسخره ای که برای آن در نظر گرفته شده بود، حتی با خط اصلی داستان سری هم همخوانی نداشت و می توانستید در آخر آن لیون کندی، یکی از اصلی ترین پروتاگونیست های سری را بکشید! این دقیقاً بخاطر واگذار کردن یکی از اصلی ترین بازی های شرکت به سازنده ای بود که حتی تحقیقات کاملی درباره ی خط داستانی بازی نداشت و فکر می کرد با کشتن یکی از اصلی ترین کاراکترهای سری، همه را انگشت به دهان خواهد کرد! به هر حال Slant Six همه ی پتانسیل های موجود در این بازی را نادیده گرفت و یک بازی بد با متای ۵۲ را منتشر کرد که بهتر است سعی کنیم همگی آن را فراموش کنیم!
بدترین بازی Resident Evil با اختلاف زیاد!
پس از آن نوبت شماره ی اصلی سری Resident Evil رسید که خود کپکام آن را ساخت و منتشر کرد و آن بازی هم کمترین متا را در میان شماره های اصلی این سری کسب کرد و از این جهت به بدترین رزیدنت اویلی تبدیل شد که کپکام آن را ساخته بود. البته اگر از حق نگذریم، نمره های داده شده به این بازی از سوی برخی منتقدین بسیار مقرضانه بودند. سایت مشهور Gamespot نمره ی زیر متوسط ۴٫۵ را به بازی داد که البته این نمره به نوعی گور خود Gamespot را هم کند و اعتماد خواننده های زیادی را به صحت نقدهای این سایت از بین برد. وقتی می آیید به یک بازی که داستانی منطقی، گرافیکی عالی و یک گیم پلی کاملاً قابل بازی و روان دارد، به بهانه ی اینکه از ریشه های خود فاصله گرفته است و سکانس های QTEاش زیاد است ۴٫۵ می دهید، نتیجه اش همین می شود که مورد تمسخر قرار می گیرید و جدی گرفته نمی شوید. اما از این بحث ها که بگذریم، حتی قدیمی ترین طرفداران بازی هم می دانستند رزیدنت اویل ۶ دارد به جاهای خطرناکی می رود و کپکام هم فهمیده بود اگرچه فروش Resident Evil 6 بسیار عالی است، اما اگر بخواهد همین فرمول را برای بازی های بعدی تکرار کند، به تدریج هم به فروش بازی اش ضربه خواهد زد و هم نام Resident Evil را خدشه دار خواهد کرد. کمپانی هایی مثل کپکام، اگر برنامه های طولانی مدت برای خود نداشتند هیچ وقت اینقدر بزرگ نمی شدند، لذا هیئت مدیره ی کپکام به خوبی می دانست دارد از خط قرمز طرفداران می گذرد و این اصلاً به نفع خودش و بازی هایش نیست.
این دانته است یا زامبی؟! ببینید چه بر سر قهرمان مردمی آورده بودند!
اما این آخر ماجرا نبود. جریان با Devil May Cry جدید ادامه پیدا کرد و DmC که ریبوتی بر این سری محبوب بود، دانته و برادرش را هم حسابی له و لورده کرد. البته این بار شرکتی که کپکام بازی اش را به آن سپرده بود شرکت خوبی بود. Ninja Theory را امروز با بازی هایی مثل Enslaved و Hellblade: Senua’s Sacrifice می شناسیم که Enslaved با سیستم مبارزه ی عالی خود و Hellblade با داستان و فضاسازی بی نظیرش دو تا از خاص ترین بازی های دنیای بازی ها هستند. DmC هم از نظر گیم پلی بازی بدی نبود و حتی متای بسیار خوب ۸۵ را کسب کرد، اما باز هم کپکام می دانست که دارد با روح و روان طرفدارهایش بازی می کند! بعد از گذشت چند سال از Devil May Cry 4 بیایید و دانته ی مو سیاهِ بددهنِ عیاش را تحویل مخاطب دهید که به جز گیم پلی سرعتی و خیره کننده و نام کاراکترهای اصلی اش، هیچ شباهتی به این سری نداشته باشد، خب … کار جالبی نیست! حالا کپکام دو تا از مهم ترین فن بیس های خود را تا حدودی از خود متنفر کرده بود، یکی فن بیس Resident Evil و دیگری فن بیس Devil May Cry، و جایی در متن ذکر کردم که این دو بازی از کلیدی ترین بازی های کپکام بودند و از دست دادن آن ها به معنای از دست دادن نام نیک کپکام و از بین رفتن محبوبیت این فرنچایزها بود.
Lost Planet 3 که کپکام خیلی روی آن حساب باز کرده بود ولی مورد استقبال قرار نگرفت.
به جز این ها، Dead Rising 3 و Lost Planet 3 هم که بازی های بزرگ دیگر این شرکت بودند نتوانستند آن طور که باید انتظارات را برآورده کنند. Dead Rising 3 که به یک بازی نسبتاً خوب تبدیل شد که زود از یاد همه رفت و Lost Planet 3 هم با متای ۶۱ اش بعید بود که بتواند کپکام را به صدر جدول فروش برگرداند. سال ۲۰۱۲ بازی Resident Evil Revelations هم منتشر شد که به مراتب از رزیدنت اویل ۶ بهتر بود اما آن هم به خاطر نداشتن خلاقیت مورد توجه قرار نگرفت و Resident Evil Revelations 2 هم که فقط یک کپی ناقص از شماره ی اول با داستانی متوسط بود که با وجود ترس نهفته در آن، نتوانست خواسته های مخاطبان را برآورده کند.
در سال ۲۰۱۶ کپکام سراغ آخرین بازی فوق محبوب و چند میلیون دلاری خود یعنی Street Fighter V رفت، اما آخرین تیر آن ها هم به سنگ خورد و این بازی با متای ۷۷ به کار خود خاتمه داد. بحث این نبود که Street Fighter V بازی بدی بود، اتفاقاً این بازی کاملاً استاندارد ساخته شده بود و به خودی خود از بهترین های سبک مبارزه ای بود، اما گویا کپکام دیگر ایده اش برای ساخت بازی های جذاب تر و داینامیک تر ته کشیده بود و به مرحله ی تکرار خودش رسیده بود. در همین سال ها بود که در فضای مجازی به آن لقب Crapcom را دادند (Crap به معنای آشغال است) و دیگر اعتراضات طرفداران به اوج خود رسیده بود. تا اینکه بالاخره سال ۲۰۱۷ از راه رسید… .
فرزند خلف اوساکا
کپکام در E3 2016 از جدیدترین Resident Evil پرده برداری کرد. هنگام معرفی این بازی تقریباً هیچ کس متوجه نشد که تریلر در حال پخش، مال شماره ی هفتم سری رزیدنت اویل است. همه چیز بازی از فضاسازی و داستان، تا سبک آن کاملاً تغییر کرده بود و بازی جدید فقط نام رزیدنت اویل را یدک می کشید. رزیدنت اویل و همه ی فرنچایزهای اصلی و فرعی اش در سبک سوم شخص (قدیم‌ترها با دوربین ایزومتریک) بودند و بازی جدید ناگهان اول شخص شده بود و از یک اکشن خالص که در آن هواپیما می راندید و موتورسواری می کردید (شماره ی ششم بازی)، به یک بازی تمام Horror تبدیل شده بود که در آن تک و توک دست به اسلحه می بردید. این تغییر سبک، همه را آماده کرده بود که یک بازی متوسط و حتی ضعیف دیگر را تجربه کنند و اکثریت طرفداران قدیمی سر این موضوع گارد گرفته بودند که ما تغییر خواستیم که بازی به ریشه هایش نزدیک شود، شما که زدید چشم آن را هم کور کردید! زمان سپری شد و Resident Evil 7 نهایتاً عرضه شد. بازی به قدری خوش ساخت و جالب بود که بسیاری همان ابتدا گاردشان شکسته شد و بسیاری دیگر پس از گذشت زمانی اندک. بازی با امتیاز متای ۸۶ خودش را در کنار نسخه ی پنجم قرار داد و تا حدی دل همه را نسبت به سقوط کپکام آرام کرد. حتی باید گفت این بازی در بدترین و تاریک ترین بازه ی زمانی کپکام منتشر شد و همه با دید منفی به سمت آن رفتند، بنابراین اگر همان بازی الآن منتشر می شد، شاید متای آن بالای ۹۰ بود.
دید اول شخص و موجوداتی هوشمندتر از زامبی؟ رزیدنت اویل ۷ همه چیزش متفاوت بود.
اما سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، سال بازگشت کپکام بود. کپکام یکی از معدودترین شرکت های تاریخ است که حرف طرفدارانش را شنید و وقتی دید منطقی است، سیاست های خود را تغییر داد. سال ۲۰۱۸ را کپکام با Street Fighter V: Arcade Edition آغاز کرد که قبل از هر چیز، ثابت کرد Street Fighter هنوز هم مثل گذشته بی نظیر است. متای بازی چیزی حدود ۸۸ شد که یعنی عالی. در ادامه ی سال و در ماه ژانویه، Monster Hunter: World عرضه شد که اولاً یکی از بهترین های سری بود و ثانیاً کپکام را در میان بهترین بازیسازهای سال ۲۰۱۸ قرار داد و همین عنوان، نامزد بازی سال شد، آن هم در میان نام های سنگینی مثل God of War و Red Dead Redemption 2. تیر خلاص سال ۲۰۱۸ را هم که کپکام با مگامن ۱۱ زد. مگامن هم همواره از برگ های برنده ی کپکام بوده و شماره ی یازدهم این سری یک بازی دوبعدی بی نظیر است که قابلیت این را دارد چندین ساعت سرگرم نگه تان دارد.
سال ۲۰۱۹ هم برای کپکام و هم برای طرفدارانش از بهترین سال ها بود. دو تا از بهترین بازی های جهان که با حدود یکی دو ماه فاصله از یکدیگر به بازار عرض شدند. ابتدا نسخه ی بازسازی شده ی Resident Evil 2 و بعد هم که Devil May Cry 5.
و سرانجام پس از اعتراضات فراوان، کپکام آن رزیدنت اویلی را ساخت که همه می خواستند.
رزیدنت اویل ۲ ثابت کرد کپکام یکه تاز بازسازی عناوین نوستالژیک است، چیزی که تا به امروز هیچ شرکتی به اندازه ی آن ها در آن موفق نبوده. نسخه ی بازسازی شده ی این بازی یک شاهکار بی بدیل است و هیچ شباهتی به یک بازی بازسازی شده ندارد و همه چیزش تکمیل است و ردخور ندارد. به علاوه این بازی دقیقاً چیزی است که طرفداران از یک رزیدنت اویل کلاسیک می خواستند: معما، زامبی های سرسخت و ترس! Devil May Cry 5 نیز آمد و ثابت کرد کپکام هنوز هم می تواند بهترین شماره ی یک سری را بسازد. فکر می کنم کمی دست به عصا می توان گفت Devil May Cry 5 بهترین بازی این سری بود و همه چیز را به طرفداران برگرداند؛ از دانته ی مو سفید و شوخ طبع گرفته تا ویرجیل و فلش بک هایی به بازی گذشته. کپکام بازگشته بود… .
به ایشون می گن دانته، نه عکس بالایی!
اگر در یک پاراگراف بخواهم دلیل بازگشت کپکام و محبوبیت دوباره اش را خلاصه کنم این است که کپکام دوباره برایمان «بازی» ساخت. در دنیایی که همه ی شرکت ها به فکر بخش آنلاین و بزرگ تر کردن نقشه های خود هستند، کپکام آمد و بار دیگر ثابت کرد بازی های تک نفره نمرده اند و لذتی که از یک بازی می برید مهم است، نه بزرگ و پرخرج بودن آن و این دقیقاً کپکامی است که ما می شناختیم. کپکامی که بازی هایش به معنای واقعی کلمه بازی بودند و آدم را با جاذبه ی تمام به داخل خود می بلعیدند. کاش شرکت هایی مانند کونامی هم که حاضر نیستند از گوشه ی امن خود (در اینجا سری Pro Evolution Soccer) بیرون بیایند و فقط با یک محصول تجاری خود را در بازار نگه داشته اند یاد بگیرند تا بر روی پروژه های متفاوت کار کنند. اگر کپکام به راه خود ادامه دهد بدون شک و تردید باز هم جزو بهترین های دنیا خواهد بود. حتی شاید از دید برخی بهترین!
نظر شما چیست؟ چرا کپکام سقوط کرد و سپس دوباره به روزگار اوج خود بازگشت؟ چه آینده ای برای این شرکت پیش بینی می کنید؟ نظراتتان را با ما در میان بگذارید!
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفت‌انگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفت‌انگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند
- معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیم‌پلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر میشود 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
نظرات
کپکام را میکامی به اینجا رسوند. کلا بعد از رفتن میکامی هم نتونست ip خفن درست کنه.دد رایزینگ و لاست پلنت و این قبیل ip ها میراث کپکام بدون میکامی هست :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
کلا خوش شانس بود که بزرگترین بازیساز تاریخ را به خدمت گرفت :-*
رزیدنت ۲ و دویل هم میراث میکامی هست و کاری به کپکام نداره.
میکامی تو ۶ بازی آخر کپکام دخالتی نداشتی و همگی عالی بودن، خیلی خوبه اگه موفقیت یه مجموعه رو به یه نفر پیوند نزنیم.
واقعیت هست.این ها میراث استاد هست.ربطی به کپکام نداره
میراث میکامی که فقط اسم میکامی روش مونده…
نمیدونم چجوری بازی کپکام که میکامی دست بهش نزده میگین به کپکام ربطی نداره…
در نبوغ میکامی و ایده های نابش شکی نیست اما کسی که از این میراث درست استفاده کرد و دوباره ipهارو آورد بالا کپکام بود
وگرنه mgs هم میراث کوجیماست و اگه ربطی به سازنده نداشت الان survive شاهکار میشد
😐 فازت چیه تو خدایی اولا کینگ شینجی میکامی کبیر توی کپکام بزرگ شد. دلیل حرص شمارو نفهمیدم خوب میکامی یک مرد بزرگی هست که از تیم کپکام حسابه ما افتخار میکنیم که این دو IP بازی های استاد شینجی میکامی هستن! 😐 مقاله داره میگه که کپکام با دست خودش سقوط کرد و با دست خودشم بالا اومد 😐 لطفا فاز نگیر مهندس مقاله نویس اگه میتونی خودت مقاله بنویس 😐
من کلی مقاله دارم.از سال ۲۰۰۷ تا الان تو فروم هام
نمیدونم میشه لینک داد یا نه.احتمالا حذف کنن
من مهندس نیستم پسر جان.پژوهشگرم 🙂
😐 بله اصلا شما دانشمندی 😕 مگه ول میکنه باو از این حالت با بیرون بیخیال میکامی هر جایی که باشه گل میکاره
حرف شما هم درسته و قابل قبول،ولی چرا بعد از خروج میکامی از کپکام،این شرکت همش سقوط میکرد راه سراشیبی پیش گرفت؟!!!تا مرز ورشکستگی هم رفت؟یه کمپانی و شرکت،استودیو،اگه واقعا قدرتمند باشه و محبوبیتش رو مدیون شخص خاصی نباشه،نباید تا این حد با خروج یه نَفَر اوضاعش آشفته بشه،الان شما یه نگاهی به استودیوهای زیر نظر سونی بندازی،میبینی که چقدر مغز متقکر و بازیساز و کارگردان با استعداد ازشون بیرون زدن،ولی نه نتها افت نکردن،از قبلشون هم درخشان تر شدن،این دوستمون حرف اشتباهی نزده،کپکام بیشتر محبوبیت گذشتش و الان رو مدیون استاد میکامی بوده
باو دوست عزیز کپکام خودش اعضاشو بیرون کرد (میکامی / ایتسونو / کامیا) نه فقط استاد میکامی کپکام دیگه هیچ وقتم اونارو برنگردوند (نگه کمن؟ اینایی که میبینی هر کدومشون یک شرکت بازی سازی هستن برای خودشون) مگه من منکر کارای استاد میکامیم؟
خود بتسدا بدون تاد هاورد یک اشغالی بیش نیست و همچنین شرکتای دیگه! هر کدومشون یک مدیر بزرگ و عاقلی ولی دارن مدیر کپکام یک پیر خرفته.
😐 این دانشمندی که داری میبینی و بهش حق میدی فن بتسداس داره برای خودش یزله میره 😐 و حرص میخوره برای بتسدا که چرا استاد میکامی از بتسدا رفت به کپکام. عجبی میست هر ادمی دوست داره به کشور خودش کمک کنه شینجی میکامی کشور و شرکتشو کمک میکنه حالا چه بخای چه نخای اون ژاپنیه و به اوساکا ععلاقه ی خاصی داره 😐
کامنت اون دانشمند پژوهشگرو دوباره بگیر بخون داره مسخره میکنه اونم در اول پست
Geralt of Rivia این اشتباهه که بگیم بتسدا بدون تاد هاوارد آشغالی بیش نیست چون به هر حال فقط تاد هاوارد نمیتونه خودش به تنهایی شاهکار هایی مثل ابلیوین یا ماروویند خلق کنه
بله حرفای شما درسته یک بازی تیمش باید کامل باشه ولی تاد هاورد بزرگ این شرکتو میچرخونه و مثلا… مثلا… اگه از شرکت بتسدا بره اصلا بتسدا برای ینسلی فلج میشه
قطعا کپکامم این حالت بدرو مرور کرده الا بزور خودشو بالا کشید!
ولی داش من که فن کپکامم بازم ازش راضی نیستم مدیر کپکام اصلا توی دنیای گیم نیست 🙂 مدیریتش صفره عمرا به مدیریت CDPR بتسدا و راکستار برسه (این حرفام حرفای یک کپکام فن کامل هستن)
دلیل هم اینه وقتی ایتسونوسان از مدیر پرسیدم کدومو بسازم DMC5 یا DD2 ؟اون با حالت بی احترامی و غیر صحیح و بدون فکر گفته: که هرکاری که میخایید انجام بدید! مثلا نگفت DMC فرنچایزمونه! قدیمیه! مرحترمه! باید روش خوب کار کرد این چندین ساله که نبوده و اونو باید واسمون بسازید 🙂 واقعا این دیگه نهایت بی احترامی و کم لطفیه حتا فنای بازی حالشون بهم میخوره از چنین تعامل بیحایی
فرنچایز IP احترامش واجبه :heart:
شرکتای CDPR و RS و BS بتسدا اینا احترام خاصی به تک تک فرنچایزاشون دارن برای همینه که تا این حد موفق هستن :heart: تا قیامتم عاشق کپگاد هستم عرش شینجی میکامی بزرگ :kissed: استاد شینجی میکامی عشقه عزیز دلمه بهترین شاکار منه امیدوارم هرجایی که باشه به نهایت ارامش ارام و راحت باشه :rose:
Resident Evil و Dino Crisis که فرزند استاد میکامی
بعد از موفقیت های بی نظیر RE کپکام شروع به ساخت Onimusha: Warlords کرد استاد میکامی به عنوان مشاور بر روی بازی نظارت می کرد
۱۹۹۹ استاد میکامی به کامیا مسئولیت کارگردانی Resident Evil 4 داد کامیا یه عنوان کاملا متفاوت خلق کرد در اواسط ساخت بازی میکامی دید از ریشه‌های اصلی سری رزیدنت اویل که برپایه ترس و بقاء بودند بسیار فاصله گرفته و از تیم تولید خواست شروع به طراحی یک بازی جدید و مستقل از این پروژه کنند در نهایت Devil May Cry خلق شد
یه نکته جالب
استاد میکامی در حین تست Onimusha: Warlords متوجه شد که در حین ضربات پیاپی به دشمنان،در هوا معلق مانده و تا هنگامی که ضربات قطع نشوند، بر زمین نمی‌افتند، این موضوع ایده چند ضرب‌های متوالی توسط شمشیر و تفنگ را توسط دانته، وارد جریان ساخت بازی کرد.
Phoenix Wright در ایران شناخته شده نیست اما یکی از موفق ترین فرانچایز های کپکام
شاهکاری مثل Viewtiful Joe
دو تا IP موفق کپکام بعد از خروج میکامی خلق شده باشه نام ببر ؟
فکر کنم فکر کردی من دارم طرفداری کپکامو میکنم 😐
دوست عزیزم نام ببر چیه؟ من از مدیریت کپکام سالهاست راضی نیستم! 😐
و هر چی بخای نخای این اعضا افراد کلیدیش بودن و توی کپکام بزرگ شدن راکستار نیست که بازی بسازه و بهت بده نمیتونی کی بازیتو ساخته خوب راکستارم یک مدیر بزرکی داره
بقیه شرکتای دیگه هم همچنین سانتا جف دیوید و کوری بارلوگ با هم روی این فرنچایزشون GOW بزرگ شدن و حتا ناتی داگ نیل دارکمن خوب اینا از سر مدیریت میاد نه از یک خرفتی مثل مالک کپکام که حتا نمیتونه کی میخاد بازیرو بیازه و قراره چطوری باشه و قرار کدوم بازیرو بسازنن دلیلشم وقتی که ایتسونوسان خاست DMC رو بسازه. خدایی از اتشی که فکر میکنی اتشیترم اما اون فن بتسدا اومدو فن بوی بازی در اورد خود بتسدا بدون تاد هاورد چه اشغالیه؟
خوب تاد هاورد اونو بالا اورده دیگه میکامیم در کمکش بوده دیگه بهتر از این؟
cv1989 همونجوری که دوستمون پایین تر گفتن بازیهایی قبل و بعد از میکامی توسط کپکام به بازار عرضه شدند که واقعا بازیهای خوش ساختی بودند(اگر شاهکار نبودند).الان مثلا یک بازی کپکام سال ۱۹۸۵ به نام Gun.Smoke بیرون داد که به نوعی اولین بازی بود که در اون سیستم کاورگیری معرفی شد.یا مثلا میتونیم بگیم Okami وبازیهای دیگه.پس این اشتباهه بگیم همه موفقیت های کپکام صرفا به اسم میکامی هست.
۱۰ بازی برتر تاریخ کپکام نام ببری چند تاش میکامی در ساختش نقش داشته ؟ مشخص میشه کپکام بزرگتر یا میکامی
مقایسه بازی های قبل و بعد از میکامی با ابر شاهکار های میکامی شوخیه
RE 8 در مقابل RE4 :laugh: واقعا غیر قابل باور بازی که ۱۴ سال پیش عرضه شده در همه موارد به جز گرافیک RE8 برتری داره
خب اول اینکه قطعا سلیقه هر کسی فرق میکنه پس نمیشه با قاطعیت گفت کدوما بهتره ولی یکی شو میگم مثل Devil may cry 3 که شاید بعضی ها بگن مثلا ایتسونو از کامیا کمک گرفته یا غیره ولی باید قبول کنیم بلوغ اصلی شخصیت دانته تو نسخه سوم بود و بیشتر از قبل عاشق شخصیت دانته شدیم.فقط این بازی نیست بازیهای دیگه هم هستن که فکر نکنم نیازی باشه بگم همشونو
داش خودتو خسته نکن/ یباری کاربر vc با خنده اومد گفت DMC2 حذف شد از فرنچایز 😐 بیخیال داش داری با دیوار حرف میزنی بهتره که خودتو خسته نکنی
آره والا حرفت درسته
ایشون زیادم بی راه نمیگن! میکامی دلیل به وجود امدن بزرگترین ای پی های کپ کام هستش.مگر اینگه کپ کام با بازی های دیگه می خواست اینقدر محبوب بشه!
بابا میکامی خودش بچه ی کپکامه همونطور که کپکام ای پی هاشو از میکامی داره میکامی هم مهارت هاشو هنرشو محبوبیتشو از کپکام داره غیر از اینه که از وقتی رفته یه اویل ویتین ساخته؟چقد فروش داشت؟چقد طرفدار داشت؟چون وقتی یکی میخواد بازی survival horror بخره قطعا بین اویل ویتین و رزیدنت اویل گیر میکنه و بنظرتون کدومو انتخاب میکنه؟نمیدونم چرا میکامی از وقتی از کپکام رفته کم بازی ساخته ولی مطمعنم که یه روزی دوباره بر میگرده به کپکام و دوباره با هم میشن بهترین
نمیدونم منظورت از بچه کپ کام چیه؟ حالا با محبوبیتش کاری ندارم نوشتین که مهارت و هنرش رو از کپ کام داره جدی!؟ والا کپ کام نمیشد با یکی دیگه بازی می ساخت.لازم به ذکره که اون زمان کونامی و نامکو به اندازه کپ کام بزرگ بودن.غیر اویل ویتین.ونکویش رو هم ساخت که اگه بازی کرده باشی متوجه نبوغش تو سبک شوتر هم میشی حال شادو او دم بمامد
😐 یعنی توی کپکام بزرگ شد و به شهرت رسید 😐 حالا چرا واسمون سنگر گرفتین خدایی؟ فهمیدم دلیل جبهتون چیه؟ فکر میکنی سپری کپکامو میکنیم؟ باو من خدا خودمو هم نقد میکنم مااز کپکام کلی گله داریم درسته عشق ماس ولی منطقی هستیم فن بوی نیستم گوبنده هم نیستیم 😐
من با کپ کام مشکلی ندارم اتفاقا بیشتر از هر بازی ساز دیگه دوستشم دارم حالا یا برداشت من از کامنت ایشون بد بود یا ایشون تیکه انداخت!
مقاله در مورد چگونه محبوب شدن کپکام نیست
در مورد چگونه “دوباره” محبوب شدن کپکامه
در مورد چگونه (دوباره) محبوب شدن! بنده هم متوجه شدم.خطاب بنده به جناب theodore بود
کاری به محتوای کامنتت ندارم منو شناختی ؟
شاید کپکام رزیدنت اویل و دویل مای کرای و با میکامی شروع کرده باشه ولی استریت فایتر و چی؟دویل مای کرای ۵ ام میکامی ساخت که متاش ۸۸ شده؟
منظورمو اشتباه متوجه نشید در این که میکامی استاده بزرگیه شکی نیست ولی ایا میکامی خودش تنهایی میتونست بازی بسازه؟میتونست همه کارا رو خودش تنهایی انجام بده؟ خیر ، میکامی فقط یکی از کارکنان کپکام بود که با کمک هزاران ادم دیگه تونست این همه بازی شگفت‌انگیز بسازه.
در ضمن ممنون از نویسنده بابت این مقاله عالی :yes:
دقیقا داداش اگه اینطوریه چرا به متال گیر سروایو نمیگن فرزند کوجیما؟اینا همشون فن بوی هستن و فقط بلدن هیت کنن چون دارن از موفقیت های کپکام میسوزن الان dmc 5 re 7 re 2 mhw اینارو میکامی کارگردانشون بوده؟کامیا ساخته؟هی بگید فرزند میکامی فرزند کامیا مغز خودتونو با این دروغا شستشو بدید من که به کپکام ایمان دارم و موفقیت های اخیرش هم هیچ ربطی به میکامی و کامیا نداره
کاملآ باهات موافقم.
فقط اویل ۲ شاهکاره،
MHW و DMC 5 و RE 7 هم شاهکارن
کجا رفته بود که بازگشت؟
ولی جدا از شوخی فک میکنم Capcom همیشه خوب بوده و محصولاتش عالی بودن، نسخه سوم و چهارم Devil May Cry جز بهترینای تاریخ Hack and slash هست و حتی بهتر از نسخه پنجم بود همچین Resident Evil 6 هم که محصول ۲۰۱۲ هست عالی بود.
بدترین شماره اصلی سری عالی بود ?:-)
کلا نظراتت درخشانن بیش از حد
مثل اون دفعه که گفتی تکنولوژی ها روی کنسول ها به تکامل میرسن و تاریخی ترین پارادوکس رو بین کامنت های گیمفا به ثبت رسوندی 😀
امیدورم dmc 5 و re 2 rm شروع اوج گرفتنه capcom باشه و نه پایانش.
به امیده Re3 و dino crisis 2 که remaster یا remake بشن. :inlove: :inlove: :blush: :blush:
فقط ریمک
آقای مقدم اول از همه خسته نباشید بابت این مقاله زیبا و بجا و واقعا جا داره بگم حرفاتون کاملا درست و دقیق بود یه زمانی کپکام هر سال تو نسل های ۶ و ۷ بازی هایی رو میساخت و عرضه میکرد که دهن همه وا میموند زمانی که تو ps2 اویل ۴ رو بازی کردم به معنی کلمه برای اولین بار ترس رو تو دنیای بازی ها حس کردم یا دویل می کرای که به جرائت میشه گفت بعد از گاد آف وار دومین هک ان اسلش برتر تاریخ و ریمیک اویل ۲ خوب بود اما معما ها واقعا زیاد و بعد رو به رو شدن با مستر ایکس هم سخت بود چون استرسی که به آدم وارد میکرد این هیولا اصن مغز نمیزاشت واسه فکر کردن اما با اینحال شخصیت های بازی از لیون تا آیدا همه واقعا زیبا طراحی شده بودن و تنها مشکل با بازی فقط در بخش سایه هاست که فکر کنم همه کسایی که ps4 اسلیم دارن این مشکل رو دارن مثلا گاهی اوغات لباس لیون یجوری میشه انگار افت فریم بوجود میاد و بازی یجوری میشه البته در روند بازی مشکلی ایجاد نمیکنه ولی خوب کاش بهتر بود بازی رو کمی دیرتر منتشر میکردن عوضش بهینه تر منتشر میکردن تا این موارد رو شاهدش نباشیم دویل رو هم هنوز تجربه نکردم واقعا خرید دیسک سخت شده نسخه Steel Book Edition اویل ۲ رو ۵۸۰ هزار تومن خریدم که بسته بندی فوق العاده زیبا و شکیل تر نسبت به بسته بندی های معمولی بازی های ps4 داره و داخلش کد باز کردن لباس های کلیر هم هست اما منتظرم تا اویل رو تموم کنم و برم با دویل عوض کنم اما شک ندارم دویل هم سورپرایزم میکنه کاش یه روزی ما هم مثل بلاد کفر بتونیم بازی هایی که میخریم رو نگهداریم و نریم عوض کنیم تا بتونیم یه بازی دیگه رو تجربه کنیم الان تنها دیسکی که تا الان نفروختم و عوضش نکردم گاد آف وار بوده حتا اسپایدر من و هوریزون رو هم فروختم ولی گاد رو دلم نمیاد بفروشم
مرC و مر۳۰ و مرسی از مقالتون اقای اریا مقدم خسته نباشید خیلی عالی بود دست شما درد نکنه :rose: :heart:
اقای اریا مقدم یچندتا سوالی پرسیدین
نظر شما چیست؟ چرا کپکام سقوط کرد و سپس دوباره به روزگار اوج خود بازگشت؟ اینو که شما گفتین خیلی خوبم گفتین که باهاتون موافقم
چه آینده ای برای این شرکت پیش بینی می کنید؟ اینده نورانیو درخشان
:cowboy: ولی :snicker:
:snicker: نظر من اینه حتا اگرم بزرگترین کمپانی گیمینگ دنیا بشه که قبلانم بود بازم میتونه خودشو پایین بیاره :heh: با بی احترمی به فرنچایزاش و بازم مثل قدیم که کپکام واقعا بالای بالا بود اما خوب خودش اومدو گل کاری کرد لازم به توضیح نیست! فرنچایزارو زده و چپونده بود 😕
والله کپکام فکر میکنه HMW ناجی و قهرمان داستان شده ( ظاهرش اینطوریه ولی باطنش اینطوری نیست! ) ماجرارو هم واستون تعریف میکنم! (( راستش کپکام با کله زنی به دیوار بتونی! تونست این فرنچایز رو به قهرمانی برسونه با کار و سعی کردن با اخرین توانش تونس MHWرو به بزرگترین RPG برستونتش! )) یعنی با کار کردن و پافشاری های کپکامه ونه این که خود بازی زیباست!
بقول داداشمون یاسین DMC فن Geralt of Rivia@ دیروز یک مجله ای گفت: یعنی عجب جمله ای بود که جملش این بود “بلونمون هنوز زیاد باد نگرفته اگه زیاد باد بگیره خیلی بالاتر از این حرفا بالا و بالا میره اما (همینجوری که کم بادیه بازم از خیلیا بهتر و بالاتر هست”
منظور اینه: کپکام با اخرین زورش بر روی MHW کار کرد تا این عنوان به بالاها برسه دیگه نمیتونه زیباتر از اینی که هست بشه اِلآ با اختلافی خیلی خیلی ریز! زیرا این نهایتشه دیگه جایی برای باد و گاز گرفتن نداره خدایی. اما یکمی اگه بر روی DMC بیشتر کار کنن بدون شک گوتی و بیگ وینر سال خودش هم میشه! مثل GOW من نمیگم که بیاد و DMCرو به مثل GOW بسازه نه اما با کار کردن و راه و روشای دیگه میتونه اون رو مثل قدیم به یکی از بهترین بازی های تاریخ برسونه البته که این DMC5 عالی بود اما هنوز هم خیلی خیلی جا داره که بهتر و زیباتر از اینی که هست بشه! کار لازمشه! کار و دقت!! و احترام!!!
( یعنی خدایی واقعا هنوز بالونمون زیاد باد و گاز نگرفته ) –درود بر تو داداش یاسین–
الان کپکام حتا نام تجاریش رو به نام MHW گذاشته که واسم مثل جوک میمونه اون هم چه جوکی! -جوک سال- که بابا با کار بر روی این عنوان تونست فروش بالایی بده ونه این که خود IP از اسمونا اومده! حد اقل نام REرو بذار!
در کل خدارو شاکرم که کپکام از این حالت ناکجاییش خارج و شد ادم شد.
مرسی از مقاله اقای مقدم عالی و زیبا بود :rose: :heart: دست شما درد نکنه زحمت کشیدین بازم مرسی :rose: :heart:
🙂 خاهش میکنم داداش جان و همچنین درود بر شما کیف کردم از درک مطلب :laugh: اون لحظه مغزم جوش زده بود :rotfl: که چنین جمله ای گذاشتم :heart: :rose: :kissed:
Remember Me هم جز بازیهای خیلی خوبش هست.
اینجاست که باید گفت الحق والانصاف کاپکام(بعد از سونی) سلطان دوم یا به عبارتی نایب السلطان صنعت گیم است و بس
بود دادا انشالله مثل اولم بشه 🙂 :yes: :rose:
هنوز خیلی فاصله داره با روزهای اوجش(RE4) ولی واسه شروع خوب بود…هنوز در تخیلاتم نمیگنجه کسی بتونه رو دست رزیدنت اویل ۴ رو بیاره حتی د لست آو آس که خدای بازی ها بود و کلی جایزه برد و دومین بازی پرافتخار تاریخه و هم سبک رزیدنت بود با اختلاف تو گیم پلی و ارزش تکرار کم میاره جلوی رزیدنت اویل ۴ و تو روایت داستانه که رو دست رزیدنت ۴ بلند میشه فقط
اگه اینطور پیش بره ، ریمیک ۳ ساخته میشه و بعد ۴ پس به احتمال زیاد برای نسل ۹ ریمیک ۴ بیاد
بازگشتی که از اویل ۷ شروع شدو تا دویل ۵ امتداد داشت….
امیدوارم با یه حسن ختام . معرفی اویل ۸ تداوم پیدا کنه…
کپکام تقریبا از زمان اویل ۷ مجددا خودش رو پیدا کرد و به مسیر اصلی برگشت
lost planet رو دوست داشتم، میتونست یه ip قدرتمند برای کپکام باشه ولی متاسفانه هر نسخه که اومد ضعیف تر شد و پتانسیلش از دست رفت
کپ کام به اوجش برگشته با بازی هایی مثل re 7 و re 2 remake و devil may 5 (که این اخریو من بازی نکردم)
باید بگم بدترین بازی resident evil قسمت operation racon city بود قسمت ۶ متوسط بود دلیلش این بود کلا اکشن شده بود و بهترین بخش re 6 قسمت لیان بود
اما به هر حال کپ کام از اشتباهات خود پی برده و منتظر یه نسخه جدید از re هستیم
رک بگم همه طرفدارها و منتقدین به capcom زیاد سخت نگرفتن ،چون از یک چاها عمیق خودشو کشید بالا ولی حالا بگیم الان در اوجه کاملا اشتباه هست چون واقعا نو اوری تو این چند بازی اخیر نداشته (نه که بگم بده ولی چیزی به بازی از نظر گیم پلی اضاف نشده)و در موردre7 که اونم اگه بگیم نو اوری یه اسکی از روی pt رفته و دیگه چیز خاصی نداشت درسته capcom الان خودشو کشیده بالا و امیدوارم افت نکنه ولی در اوج هم نیست شرکتی که روزی جز نو اوری چیز دیگری اراعه نمیکرد
دوست عزیز اگر قرار باشه اینجوری بگیم پس پی تی هم از روی بازی های قبل خودش مثل اوت لست اسکی رفته
بابا چی میگی؟؟؟ اسکی؟؟ اگه بخوایم اینطور فکر کنیم ، نید فور اسپید ، اسکی رقته از فورزا ، فورزا اسکی رفته از گرن توریزمو ، گرن توریزمو اسکی رفته از فلان بابا بشینید بازیتونو کنید نگید فلانی از چی اسکی رفته
ممنون آقای مقدم عالی بود
خدایش تو DMC 5 دانته خیلی جذاب و عالی بود و واقعا تنوع سلاحش و گیم پلیش خارق العاده بود من که به شخصه هر جا انتخابی بود و دانته توش بود فقط دانته .
در مورد RE 7 و RE2R هم واقعا نشون دادن که کپ کام از اشتباهات گذشته واقعا درس گرفته بود
مقاله فوق العاده بود جناب مقدم . درود بر شما .
به عنوان کسی که با بازی های Capcom بزرگ شدم بسیار لذت بردم . :yes: :yes: :yes:
چقدر دلم یه نسخه دیگه از داینو کریسیس می خواد
یه مقاله هم درباره ubisoft بنویسید
آخ اخ گفتی کنامی کاش ورشکست بشه به حق الهی بازیاش بیفته دست کپکام و ۲k sport