زیبا و با وقار | نقد و بررسی بازی Tales of Vesperia: Definitive Edition
در نسل های ششم و قبل از آن، حرف اول و آخر را در سبک نقش آفرینی، بازی های ژاپنی و عناوین JRPG می زدند (البته کلا حرف اول را در همه زمینه های بازی ها و شرکت های ژاپنی می زدند). عناوینی که برای بسیاری از افراد در دنیا بسیار سخت و پیچیده بودند و مخصوصا در کشورمان که گیمرها اصلا اطلاعات و توانایی و آگاهی از زبان نداشتند (حودمانیم، این عین حقیقت است مخصوصا در سالهای گذشته) و بازی را فقط COD می دانستند، واقعا قابل بازی نبودند و بازیبازان ایرانی و بسیاری از بازیبازان دنیا حتی توانایی استفاده از منوهای آن ها را نیز نداشتند چه رسد به مبارزات تاکتیکی و نوبتی و شدیدا نیازمند استراتژی. با گذشت زمان و غلبه بیشتر عناوین نقش آفرینی غربی بر بازی های ژاپنی (که بسیار مناسب تر برای بازیبازان راحت طلب بودند) و اکشن شدن مبارزات و از بین رفتن منوهای پیچیده و … سبک نقش آفرینی نیز در دنیا و همین طور در کشورمان محبوب و محبوب تر شد تا به امروز که بسیاری از دوستان Bloodborne باز و Dark souls شده اند. همان طور که در دنیا محبوبیت عناوین نقش آفرینی ژاپنی رو به کاهش رفته است بالطبع در کشور ما نیز همین طور شده و تعداد کسانی که اکنون هنوز علاقمند به تجربه نقش آفرینی های ژاپنی هستند بسیار از قبل کمتر شده است و آن ها که باقی ماندهاند نیز اکثرا از گیمرهای قدیمی هستند. درست است که عناوین نقش آفرینی (Role Playing Game) یا RPG غربی و بازی های نقش آفرینی ژاپنی یا JRPG در حقیقت هر دو در زیر پرچم سبک محبوب نقش آفرینی قرار دارند ولی واقعا زمین تا آسمان با یکدیگر متفاوتند و جز در برخی کلیات و پایه های این سبک هیچ شباهت دیگری با هم ندارند. مثلا وقتی شما عنوانی مثل The Witcher III: Wild Hunt یا Mass Effect را با عناوینی مثل Persona، Star Ocean یا Final Fantasy مقایسه کنید شاید در برخی موارد مشاهده شود که به غیر از دنیای بزرگ بازی و ماموریت های فرعی یا انتخاب های مختلف در طول بازی شباهت های دیگری بین این عناوین وجود ندارند. تازه این موارد هم همگی با هم بین بازی ها مشترک نیستند و شاید دو عنوان نقش آفرینی غربی و ژاپنی تنها در یکی از این المان ها شبیه هم باشند یا حتی یک شباهت نیز با هم نداشته باشند!
هر دو قالب غربی و شرقی ژانر نقش آفرینی طرفدارها و علاقمندان خاص خود را دارند و عده ای هم مانند بنده طرفدار هر دو نوع این عناوین هستند. در سال های اخیر محبوبیت عناوین نقش آفرینی غربی در سطح دنیا برخلاف سال های قبل بیشتر شده است و کمکم، محبوبیت عناوین JRPG محدود به خود کشور ژاپن شده که البته در آنجا به طرزی دیوانهوار طرفدار دارد و هر ساله تعداد بسیار بسیار زیادی عنوان نقش آفرینی ژاپنی، فقط در قالب نسخه ژاپنی در این کشور برای پلتفرم های مختلف به ویژه پلی استیشن و نینتندو منتشر می شود و در دیگر نقاط دنیا حتی نام آن ها را نیز نمی شنویم. البته هنوز هستند عناوین و فرنچایز های بزرگ و محبوب JRPG که در سراسر دنیا طرفداران خود را حفظ کرده اند و محبوبیت بالایی دارند و نسخه های غربی نیز برای آن ها منتشر می شود و یا عناوین نقش آفرینی ژاپنی که در گذر زمان، کم کم بسیاری از المان های خود را به نقش آفرینی های غربی متمایل کرده و تغییر داده اند، مثل مبارزات Turn-Based یا نوبتی که از پایه های عناوین نقش افرینی ژاپنی مثل فاینال فانتزی بوده اند ولی اکنون در نسخههای جدید مثل XIV و XV به جهت مقبولیت بیشتر بین کاربران نقاط مختلف دنیا، به مبارزات کاملا Real-Time یا همزمان تغییر یافته اند.
در واقع بازی های JRPG نیز در مسیر افول عناوین ژاپنی که روزگاری قدرت مطلق بازار بازی های رایانه ای بودند قرار گرفتند و با افزایش مقبولیت عناوین غربی، سازندگان ژاپنی دریافتند که یا باید فرنچایز JRPG خود را رها کنند، یا بایستی تنها به انتشار در ژاپن فکر کنند و یا اگر خواهان سود جهانی هستند باید تغییراتی عمیق را در المان های بازی خود به سمت غربی شدن اعمال کنند که مشاهده کنند آیا این ریسک جواب خواهد داد یا خیر و این گونه بسیاری از بازی های JRPG یا کنارگذاشته شدند و یا این قدر تغییر کردند که دیگر نشان زیادی از بازی های اولیه ندارند. اگر هم بخواهیم که نسخه های ژاپنی عناوین JRPG محبوبمان که تنها در ژاپن منتشر می شوند را تجربه کنیم در اینجا هم بزرگترین دردسر وجود دارد و آن هم زبان جاپونی است! آن هم در عناوین نقش آفرینی ژاپنی که باید اکثر وقت خود را در منوهای بازی بگذرانید. صحبت امروز ما در مورد یکی از فرنچایز های نقش آفرینی ژاپنی است که با انعطاف خوب خود در بخش گیم پلی و داشتن تعادل بیشتر از نظر گرایش به سمت نقش آفرینی غربی یا ژاپنی، توانسته است سال ها و سال ها چه در بازار غرب و چه در ژاپن دوام بیاورد. صحبت از سری Tales و بازی جدید این سری است که امروز منتشر شده و نسخه ریمستر شده یکی از برترین عناوین Tales یعنی Tales of Vesperia است. در این مطلب قصد دارم که به طور کامل عنوان Tales of Vesperia: Definitive Edition را برای شما دوستان تحلیل کرده و بخشها و المانهای مختلف آن را کاملا بررسی کنیم. پس اگر علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد بازی Tales of Vesperia: Definitive Edition هستید و میخواهید با یک عنوان زیبا که نسخه اصلی آن را در نسل هفتم تجربه نکرده اید و حالا به صورت ریمستر عرضه شده است، آشنا شوید، در ادامه این مقاله با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.
در ابتدا بد نیست تا به طور کوتاهی در مورد این فرنچایز قدیمی و مشخصه های آن صحبت کنیم. سری عناوین Tales یا Tales of یکی از فرنچایزهای مشهوری است که نامکو باندای در اختیار داشته و هم در ژاپن طرفدار دارد و هم نسخه های غربی آن منتشر می شوند. این فرنچایز امروز حدودا ۲۴ ساله است و از سال ۱۹۹۵ و بازی Tales of Phantasia تا امروز، تقریبا ۲۰ بازی مختلف از آن در طول سال ها برای انواع پلتفرم ها عرضه گردیده است و یکی از اصیل ترین و قدیمی ترین فرنچایزهای نقش افرینی در تاریخ بازی های رایانه ای محسوب می شود. تنها اگر نگاهی به لیست پلتفرم های مقصد کل بازی های این سری در طول سال ها از زمان آغاز تا به امروز بیاندازید کاملا متوجه گستردگی و عظمت آن خواهید شد. تقریبا پلتفرمی وجود نداشته است که این سری عنوانی بر روی آن عرضه نکرده باشد و این البته نشان از فروش خوب بازی ها نیز دارد که تا به امروز هنوز هم ساخته می شوند زیرا که اگر این سری سودآور نبود اکنون چیزی حدود ۲۰ بازی را در این سری تجربه نکرده بودیم. بین بازی های مختلف این سری، دو عنوان زیبای Tales of Symphonia و Tales of Vesperia موفق شده اند تا از لحاظ موفقیت و محبوبیت بین طرفداران و امتیاز متا موفق ترین بازی های این فرنچایز لقب بگیرند. همچنین دو عنوان زیبای Tlaes of Xillia که در دو شماره در سال های اخیر منتشر گردیدند نیز جزو بازی های خوب و موفق این سری قدیمی به شمار می روند.
از نکات جالب این سری آن است که بر خلاف بسیاری از فرنچایزهای قدیمی نقش آفرینی ژاپنی که سال هاست در کشور ژاپن منتشر شده اند و هیچ گاه نسخه غربی نداشته اند، سری Tales و سازنده و ناشر قدرتمند آن یعنی باندای نامکو که البته در زمان گذشته تنها با نام نامکو آن را می شناختیم همواره اعتقاد به انتشار به نسخه غربی بازی های این سری داشته است و شاهد عرضه نسخه مخصوص عناوین این سری برای نقاط دیگر دنیا غیر از ژاپن نیز بوده ایم. جدیدترین نسخه (غیر ریمستر) از این سری یعنی بازی Tales of Berseria نیز در سال ۲۰۱۷ منتشر گردید و جدیدترین بازی عرضه شده از این سری نیز عنوان Tales of Vesperia: Definitive Edition است که امروز به آن می پردازیم. بیش از یک دهه از زمانی که بازی اصلی Tales of Vesperia منتشر شد میگذرد و حالا این نسخه ریمستر شده تمامی بستههای الحاقی را به همراه خود دارد و از تروفی نیز پشتیبانی میکند. همچنین کلی محتوای جدید که اصلا در نسخه های غربی بازی اصلی قرار داده نشده بودند نیز اکنون در نسخه نسل هشتمی وجود دارند تا بازی برای کسانی که عنوان اصلی را تجربه کرده اند نیز کلی جذابیت جدید داشته باشد.
اصولا در عناوین بازسازی شده، داستان زیاد نیاز به بررسی جدید ندارد زیرا همان امتیازی که داستان در نسخه اصلی گرفته است در نسخه بازسازی شده نیز کسب میکند. داستان چیزی نیست که با بازسازی شدن یک عنوان عوض شود و تغییر کند (غیب گفتم!!). اگر شما از داستان های فانتزی و استایل خاص داستان های انیمه ها خوشتان می آید قطعا از داستان Tales of Vesperia: Definitive Edition نیز رضایت خواهید داشت و می تواند شما را جذب کرده و ناامیدتان نکند، چرا که در روند داستان بازی اتفاقات بسیار مختلفی را تجربه خواهید کرد و شاهد یکی از بهترین داستانها در سری عناوین Tales هستید. وقایع بازی در دنیای Terca Lumireis رخ می دهد که از یک منبع انرژی به نام blastia برای تمامی نیازهای خود مثل کشیدن سد دفاعی به دور شهرها استفاده می کند. داستان بازی حول محور شخصیتی به نام Yuri Lowell قرار دارد که یک سرباز سلطنتی بوده است که گروهی به نام Brave Vesperia را برای کمک به Estelle (زنی که در یک ماموریت با وی آشنا شده است) شکل داده است.
در حین این که آن ها مشغول گشت و گذار در دنیای بازی هستند، گروه Brave Vesperia درگیر چالش هایی سخت می شود و با قبیله ها و گروه هایی درگیر می شود که قصد دارند از تمام منابع blastia به نفع خود سوء استفاده کنند و در این مسیر شخصیت اصلی بازی مجبور به ایستادن و نبرد با دوستان سابق و همین طور فرمانده قدیمی اش، Flynn می شود که این موضوع اتفاقات داستانی و احساسی زیادی را رقم می زند و در روند داستان با کلی شخصیت های مختلف آشنا می شوید که هر کدام در پیشبرد داستان نقشی دارند و تعدادشان نیز زیاد است. در هردو سمت مثبت و منفی شخصیتهایی وجود دارند که جذاب هستند و علاوه بر طراحی ظاهری، عمق شخصیتی نسبتا خوبی نیز دارند که البته این موضوع در اکثر بازی های ژاپنی وجود دارد و ژاپنی ها روی داستان گویی و شخصیت ها بسیار حساس هستند. داستان Tales of Vesperia: Definitive Edition به مانند نسخه اصلی در سطح بالایی قرار دارد و یکی از بهترین و جذاب ترین داستان های این سری تا به امروز را داراست و البته می توانست روایت سریع تر و جذاب تری نیز داشته باشد که در این عنوان نیز به خاطر طولانی شدن مدت زمان بازی مثل خیلی از عناوین نقش آفرینی دیگر، روند روایت کند است و گاهی حس می کنید دارد بیش از حد کش پیدا می کند، ولی خود هسته اصلی داستان بازی واقعا جالب و جذاب و هیجان انگیز است و بازیباز را تشویق می کند که آن را ادامه دهد و دریابد که نهایتا چه خواهد شد و چه بر سر شخصیت ها و دنیای می آید.
از لحاظ گرافیک و جلوه های بصری عنوان اصلی Tales of Vesperia نیز در سطح بالایی در زمان انتشار خود قرار داشت (در کلاس گرافیکی خودش) و با عنوانی زیبا و خوش آب و رنگ از لحاظ طراحی دنیا و مراحل بازی و شخصیت ها و … طرف بودیم. اکنون نیز باید گفت Tales of Vesperia: Definitive Edition به معنای واقعی کلمه یک بازی خوش آب و رنگ و فوق العاده زیباست و هنوز هم این بازی در نسخه بازسازی شده، از لحاظ بصری واقعا چشم نواز و جذاب است. ارتقای “وضوح تصویر” کاملا موثر واقع شده است و به چشم می آید؛ همچنین رنگ بندی و طراحی دنیای بازی هنوز هم بسیار زیبا، منحصر به فرد و جالب هستند و شما را محو زیبایی خود می کنند. این نسخه به وضوح کیفیت گرافیکی بهتری نسبت به نسخه نسل هفتمی این عنوان دارد و این مسئله کاملا برای هر بینندهای مشخص است. وضوح تصویر بالاتر و رنگ بندی باکیفیت تر و شارپ تر از جمله پیشرفت هایی هستند که در نسخه نسل هشتمی این بازی وجود دارند. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که درست است گرافیک بازی و رنگ بندی محیط ها و دنیای آن بسیار زیبا و چشم نواز است ولی به هر حال وقتی نسخه ای برای یک نسل بالاتر با نام Definitive Edition منتشر میشود انتظارات بیشتری هم در زمینه ارتقای گرافیکی میرود. از منظر کلی باید گفت در عنوان Tales of Vesperia: Definitive Edition چه از لحاظ فنی و چه هنری سازندگان بازی موفق شده اند تا یک بازی باثبات و زیبا را به بازیباز ارائه دهند تا مواردی مثل باگ و مشکلات فنی وی را آزار ندهد. در حقیقت سازندگان بازی موفق شده اند تا یک دنیای بسیار جذاب، زیبا و خوش رنگ و لعاب را با ثبات گرافیکی مناسب برای ما به ارمغان آورند.
در بازی شاهد مواردی که از لحاظ گرافیک فنی به گیمپلی بازی صدمه بزنند نیستیم و مواردی از قبیل باگ، لگ، پارگی تصویر و مواردی از این دست به هیچ عنوان مشاهده نمیشود. البته بایستی اشاره کنم که کیفیت بافت ها و تکسچرها جای کار بیشتری داشته است و ایراداتی نیز در آن مشاهده می شود. در عنوان نسل هفتمی Tales of Vesperia مشکلاتی در برخی تکسچرهای بازی وجود داشت که انتظار میرفت این مشکلات گرافیکی کوچک در نسخه جدید رفع شوند که متاسفانه این مسئله صورت نگرفته است. همین طور باید اشاره کرد که گاها برخی بافت ها و مناطق و تصاویر در بازی دیر لود می شوند. علاوه بر این ها، عمق دید نیز در بازی تعریف چندانی ندارد، هر چند که این مورد هم نمی تواند ضربه ای کاری بر پیکره گرافیکی بازی وارد نماید و از کیفیت ساختار آن بکاهد و در واقع برای عنوانی در این سبک و با این گرافیک فانتزی، کاملا قابل قبول است. بازی از لحاظ فنی تقریبا مشکل خاصی ندارد و کاملا صیقل یافته و روان اجرا میشود. در زمینه نورپردازی هم سازندگان بازی کار خود را به درستی انجام داده و شاهد نورپردازی زیبایی در بازی هستیم که گشت و گذار در دنیای بازی را لذت بخش تر از قبل می کند.
Tales of Vesperia: Definitive Edition از نظر بصری و طراحی هنری، دارای یک استایل هنری انیمه گونه، شاد و فوق العاده زیبا است که در لحظه لحظه بازی شما را به وجد می آورد. تنها کافی است تا بازی را آغاز کنید تا پس از همان چند دقیقه ابتدایی محو دنیای زیبا و طراحی های دوست داشتنی و خوش رنگ و لعاب بازی شوید. وقتی تنها به چند عدد از تصاویر بازی نگاه می کنید متوجه می شوید که با یک بازی خاص طرف هستید و انگار بیشتر شاهد یک انیمه تعاملی هستیم تا یک بازی. طراحی های بازی و گرافیک هنری Tales of Vesperia: Definitive Edition بسیار زیبا و صمیمی و ساده است و محیط های بازی و دنیای آن در نهایت زیبایی فانتزی و جذابیت انیمه گونه طراحی شده اند و حالتی شبیه به عنوان Ni No Kuni دارند. بازی در زمینه تنوع محیط ها و خلق آن ها و طراحی هنری، یک عنوان فوق العاده زیبا، باکیفیت، چشم نواز و جذاب در استایل خاص خود محسوب می شود که لحظه ای هم بازیباز را خسته نمی کند. بازی همیشه شور و شوق شما را برای ادامه آن حفظ می کند و در این راه، طراحی هنری و گرافیکی بسیار زیبای آن نقش اساسی را ایفا می کنند و از عوامل اصلی دلبستگی شما به بازی هستند.
طراحی های هنری Tales of Vesperia: Definitive Edition بی شک جزو برترین بخش های آن به حساب می آید و بازی از این لحاظ یک عنوان فوق العاده عالی و کاملا خاص است. بازی از طراحی و گرافیک هنری بسیار دلنشینی بهره مند است و محیط های بازی فوق العاده جذاب و متنوع و با رنگ بندی زیبایی طراحی شده اند. طراحی شخصیت های بازی از لحاظ ظاهری نیز بسیار زیباست و نشان از ذهن بسیار خلاق و باز طراحان ژاپنی بازی دارد که همیشه در طراحی شخصیت ها زیبا عمل می کنند و از شخصیت های اصلی بازی گرفته تا دشمنان عجیب و غریب و باس های جذاب بازی، همگی به بهترین شکل طراحی شده و حس و حال ژاپنی بودن را برای بازیباز تداعی می کنند.
در نهایت باید گفت در Tales of Vesperia: Definitive Edition از منظر جلوه های بصری (چه در زمینه فنی و چه هنری) شاهد یک بازی بسیار زیبا هستیم. گرافیک و طراحی های این عنوان کاملا در خدمت اتمسفر بازی عمل می کند. البته باید گفت به عنوان یک بازی ریمستر شده از بخش گرافیکی بازی Tales of Vesperia: Definitive Edition که به عنوان یکی از اصلیترین بخشهایی است که در یک کوچ از نسلی به نسل بالاتر باید تغییر یابد، انتظار بیشتری در زمینه کیفیت “ریمستر کردن” میرفت و لااقل سازندگان میتوانستند که اندک ایرادات اشاره شده که در نسخه نسل هفتم وجود داشتند را در این نسخه رفع کنند که متاسفانه این کار انجام نشده است. اما بار دیگر نیز میگویم که به هیچ وجه گمان نکنید که با گرافیک ضعیف با حتی متوسطی روبرو هستید بلکه با عنوانی با گرافیکی بسیار زیبا و جذاب که استایل هنری و انیمه گونه دارد روبرو هستید که از دیدن رنگ بندی و محیط های آن به وجد می آیید و این موضوع در تصاویری که برایتان قرار داده ام نیز مشخص است.
Tales of Vesperia: Definitive Edition در بخش گیم پلی یک نقش آفرینی خالص و کامل است که اشتراکات زیادی را با عناوین قبلی این سری دارد و برخی تغییرات نیز در جهت تازه تر کردن و بخشیدن جذابیت بیشتر به گیم پلی. در بازی اعمال شده است. شما با شخصیت تحت کنترلتان در تیم، در نقاط مختلف نقشه بازی سفر می کنید و داستان آن را با انجام دادن ماموریت های مختلف و اصلی بازی پیش می برید و با دیگر شخصیت های داخل بازی صحبت می کنید. در شهرها می توانید اطلاعات و ماموریت های گوناگون به دست آورید، تجهیزات و سلاح های خود را به روز کنید، مهارت های جدید بیاموزید و انواع آیتم ها و تجهیزات گوناگون را خریداری نمایید. در بخش های مختلف نقشه بازی مبارزاتی را با هیولاهای گوناگون و متنوع خواهید داشت. ماموریتهای بازی جالب و جذابند و هم در خط داستانی اصلی و هم ماموریتهای جانبی دارای کشش لازم برای بازیباز هستند، ولی وقتی ساعتهای زیادی از بازی میگذرد، آنها حالتی خستهکننده و تکراری نیز به خود خواهند گرفت که البته در اکثر نقشآفرینی های طولانی شاهد چنین موردی هستیم، مگر در استثناهایی مثل The Witcher 3 که هیچ چیزی رنگ و بوی تکرار در آن ندارد.
Tales of Vesperia: Definitive Edition نیز مانند رسم همیشگی این سری و البته با مقداری تغییر، از سیستم مبارزات اکشن (ولی نه به صورت یک بازی نقش آفرینی غربی که مبارزاتش هک اند اسلش کامل هستند) استفاده میکند که این خصوصیت این فرنچایز، آن را از اکثر نقش آفرینیهای ژاپنی متمایز می سازد. شاید یکی از دلایلی که این سری در غرب نیز طرفداران زیادی دارد و نسخه های غربی آن هم منتشر میشود، همین سیستم مبارزات اکشن غیر نوبتی آن باشد که در واقع چیزی بین اکشن کاملا ریل تایم و مبارزات نوبتی است. البته این را هم بگویم که اگر شما تنها و تنها نقش آفرینی تمام اکشن غربی در زمینه مبارزات می خواهید و هیچ انعطافی در شما برای تجربه مواردی متفاوت وجود ندارد، باز هم Tales of Vesperia: Definitive Edition بازی شما نیست زیرا به هر حال بازی نیازمند به استراتژی و مدیریت کردن یارهای همراه و استفاده از تاکتیک در نبردهای دشوار بازی است و اگر بخواهید بیخودی دکمه بزنید و درست تمرکز نکنید، همان مبارزه اول بازی هم برایتان سخت خواهد بود.
در بازی های قبلی این سری شاهد وجود سیستم مبارزه ای به نام Linear Motion Battle System بوده ایم که در بازی Tales of Vesperia این سیستم با مقداری تغییر به Evolved Flex-Range Linear Motion Battle System تبدیل شد. مبارزات در این سیستم یک حالت شبیه به دو بعدی یا بهتر است بگویم دو و نیم بعدی پیدا کرده است که شما و دشمنان به نوعی روبروی هم مثل یک بازی مبارزه ای قرار می گیرید و مثل یک بازی که تماما دوربین آن دست شماست و آن را به هر جهتی می خواهید بچرخانید، نیست. هوش مصنوعی یاران همراه شما اصلا وضعیت جالبی ندارد و می توان از آن به عنوان بزگترین ضعف بازی یاد کرد که اگر نسخه اصلی را تجربه کرده باشید می دانید که این مورد دقیقا در بازی اصلی نیز وجود داشت و اکنون بدون تغییر، این مشکلات هوش مصنوعی به نسخه نسل هشتمی منتقل شده اند.
سازندگان موسیقی Tales of Vesperia: Definitive Edition کار خود را نرمال و قابل قبول انجام داده اند و نمی توان از موسیقی های بازی ایراد خاصی گرفت و البته نمی توان هم آن ها را به عنوان نقطه قوت بازی در نظر گرفت و موسیقی های بازی را به یادماندنی توصیف کرد. بلکه تنها باید گفت موسیقی های عنوان Tales of Vesperia: Definitive Edition کاملا مناسب حال و هوای آن هستند و با داستان و دنیای بازی و فضای آن همخوانی و مطابقت دارند و نه بیشتر. صدا گذاری نیز در Tales of Vesperia: Definitive Edition کاملا مناسب و استاندارد انجام گرفته است و صداگذاری انگلیسی و ژاپنی شخصیت ها بسیار عالی و با کیفیت انجام شده است و کاملا حس و حال فانتزی و انیمه گونه بازی را به بازیباز القا می کند. در واقع باید گفت در صداگذاری شخصیت ها هیچ نقصی مشاهده نمی شود و صداگذاران کار خود را به خوبی انجام داده اند. نهایتا باید گفت صداگذاری و موسیقی در بازی Tales of Vesperia: Definitive Edition استاندارد و قابل قبول انجام گرفته است و با این که نمی توان آن ها را در زمره بهترین ها قلمداد کرد ولی نمی توان ایراد خاصی نیز از آن ها گرفت.
در مجموع و بعد از بررسی دقیق بخش های مختلف بازی Tales of Vesperia: Definitive Edition، نمی شود کتمان کرد که سازندگان میتوانستند در این نسخه کار بیشتری ار نظر ارتقای گرافیکی و ریمستر کردن انجام دهند ولی به هر حال نمیتوان منکر این شد که این نسخه نیز هیچ چیزی از یک بازی بسیار زیبا و از همه مهمتر لذتبخش و سرگرم کننده کم ندارد و جزو برترین عناوینی است که از نسل هفتم به نسل هشت امده است. برای دارندگان پلتفرم های نسل هشتم و به ویژه کسانی که بازی را در نسل هفتم انجام نداده اند و علاقمند به عناوینی می باشند که ترکیبی عالی از نقشآفرینی ژاپنی و غربی هستند، تجربه Tales of Vesperia: Definitive Edition یک انتخاب بسیار خوب محسوب میشود. همچنین برای طرفداران این سری و کسانی که چندین سال پیش نسخه اصلی را تجربه کرده اند، بازی کردن دوباره یکی از برترین نسخه های این سری محبوب با کلی اضافات و موارد جدید (که اصلا در نسخه غربی بازی اصلی وجود نداشتند) بسیار لذت بخش خواهد بود و باید گفت بازی آن قدر اضافات جدید دارد که در بسیاری از موارد، کسانی که بازی اصلی را تجربه کرده اند هم سورپرایز می کند.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
نظرات
ممنون از سعید آقابابایی :brokenheart: :rose:
نقش آفرینی های ژاپنی روح آدمو جلا میدن. و خب بیشترین چیزی که در موردشون بحث میشه اینه که بجای خشونت و آزادی عملی که نسخه های غربی تو مبارزات دارن، در jrpg تاکتیکی بودن مبارزات هست که اهمیت داره…
سری tales تا جایی که من بازی کردم حد وسط نقش آفرینی های ژاپنی هستن، یعنی هیچوقت نه اونقدری ضعیف و نا امید کننده بودن و نه میشه شاهکار jrpg حسابشون کرد. البته با تاکید به اینکه برای دوستداران jrpg قطعا لذتبخش و دوست داشتنی هستن.
سلام و درود خدمت شما. یک دنیا ممنون که مطالعه فرمودید و مرسی از لطفتون.
دقیقا درسته و این بازی چیزی بین نقش افرینی ژاپنی و غربیه. کل این فزنچایزیه که ارزش تجربه کردن رو داره.
https://t.me/Gametal
من همون Call of Duty رو بازی میکنم، برام مناسبتره. :X-P: :hypnotized: :dazed:
با تچکر
تشکر از شما
https://t.me/Gametal
استایل مجموعه Tales کلاً خیلی خوبه و بازی خفنیه اساساً.
ولی اگه به من باشه ترجیح میدم تو این وضع داغون اقتصادی برم سراغ Dragon Quest XI.
درود بر شما. صد در صد دراگون کوئست بسیار عمیق تر و جذاب تره از این سری.
https://t.me/Gametal
متاسفانه ایران جهنمه برای اونایی که عاشق بازی ژاپنین و میخوان فیزیکی تهیه کنن!
نه ni no kuni2 پیدا میشع نه دراگون کوئست
پرسونا هم نیست
shadow of the colossus remake هم بندرت یافت بشه
تو نسل هفت بازی کردم و متاسفانه به دلیل خراب شدن دیسکش تمومش نکردم
ولی واقعا بازی جذاب و زیبایی بود
حد وسطی از نقش آفرینی غربی و شرقی
درود بر شما. بله دقیقا درسته حد وسط ژاپنی و غربیه. خیلی ممنون از نظرتون.
https://t.me/Gametal
عالی مثل همیشه ممنون بابت زحماتی که می کشید
سلام خدمت شما. خیلی ازتون ممنون که این قدر لطف دارید همیشه به بنده. باعث افتخارم هست که میخونید مطالب رو.
https://t.me/Gametal
احترام به طرفداران این سبک! از بازی های jrpg در کنار استراتژی کلا بدم میاد !خیلی خسته کنندست واسم :/ از نظرم روندشون خیلی کنده و مثل بازی های اکشن و ترسناک و … هیجان ندارن ! کاملا هم نظر شخصیمه! 🙂
نظر من هم همینه،کلا از بازی های ژاپنی خوشم نمیاد به دو دلیل
۱- استایل شرقی و انیمه ای
۲-با گیم پلی نمیتونم ارتباط برقرار کنم
من rpg هایی که گیم پلی عمیق همراه با شخصی سازی بالا و هیجان مناسب رو ترجیح میدم مثل سری ویچر یا اسکایریم :yes:
خسته نباشید جناب اقابابایی
من بیشتر این سبک رو دوست دارم بشینم یکی بازی نگاه کنم تا اینکه خودم بازی کنم
سلام خدمت شما سعید جان. سلامت باشید انشالله. خیلی ممنونم.
بله واقعا این جور بازی ها رو اگر کسی بازی کنه و ادم بشینه نگاه کنه هم لذت بخشه.
https://t.me/Gametal
Jrpg خوب فقط باید توسط ساکاگوچی ساخته شده باشه.
نقد خوبی بود در کل
ولی ساخته های ساکاگوچی یه چیز دیگه هست
درود بر شما. مرسی از نظرتون و خوشحالم رضایت داشتید از نقد.
قطعا ساکاگوچی استاد به تمام معنای نقش افرینی ژاپنی هست.
https://t.me/Gametal
سلام و عرض درود خدمت داداش سعید عزیز.
مقالۀ بسیار زیبا و دلنشینی بود(دیگه فکر نکنم لازم باشد، این حرف رو اینقدر تکرار کنم، دیگه باید در سطح بین المللی شما را مقایسه کرد) و واقعاً از خوندنش بسیار لذت بردم. من فکر میکردم که شما فقط به عناوین برجستهای همچون سری دارک سولز و بایوشاک علاقه مند هستید، اما مثل اینکه، به عناوین ژاپنی نیز علاقه دارید و دقیقاً سلیقتون مثل منه و این افتخار بسیار بزرگی است برای من که با فرد بزرگی مثل شما هم سلیقه هستم. همانگونه که در توضیحات فرمودید، این سری از بازیها، به دلیل اینکه، برخی از افراد از حرکات و روشهای مبارزاتیشون، سر در نمیآورند، بهش میگن بچگونه و فکر میکنند که فقط برای بچه هاست، اما اصلاً اینطور نیست و من چندین سال است که، این سبک از بازیهای ژاپنی را بازی میکنم و اصلاً خودم را به چشم یک بچه نمیبینم. 😎
باتشکر دوباره از سعید “آقابابایی”
سلام و درود خدمت شما. خیلی خیلی از لطف و محبتتون متشکرم و واقعا از خوندن نظرتون لذت بردم. باعث افتخارمه که اینظور فکر می کنید در مورد بنده و انشالله که لایق این محبت شما باشم. برای من هم باعث افتخاره که نظرم مثل شما هست و خوشحالم که شما هم نگاه باز و گسترده ای دارید به دنیای بازی ها. یک دنیا سپاس از این نظر زیبا و پر از محبتتون. همچنین تشکر ویژه از شما به خاطر زحماتی که در انجمن می کشید و مطمئن باشید که دیده میشه.
https://t.me/Gametal
بسیار سپاسگذارم که جواب بنده را یه زیباترین شیوه دادید. بسیار خوشحالم که هنوز، کسانی هستند که به فروم علاقه دارند و کارهای بنده را ناظر هستند (اونم کسی مثل استاد سعید 😯 😯 😯 ). با این شوقی که شما به من دادید، حتماً حتماً تمامی تلاشم را برای بارور کردن فروم میکنم و انشائللا مثل سه سال قبلش میکنمش و کاربران را بازگردانی خواهیم کرد و کاربرانی جدید را خواهیم کشاند به آن. اینجا لازم میدانم از زحمات آقای نراقی و یزداندوست و همچنین جوابگویی عالیشان تشکری جانانه بکنم. 😎
با تشکر. مدیر ارشد انجمن
با تشکر.
خوبیه این سری اینه که داستانهاش باهم ارتباطی نداره،این وسط یه سری شرکت های کوچیک و بزرگ غربی هم هستن که خوب نقش افرینی ژاپنی میسازن سری south park یا divinity original sins یه جورایی ژاپنی محسوب میشند.
یادش بخیر اولین بازی jrpg که بهش برخورد کردم chrono triger بود و اولین بازی jrpg که باهاش واقعا حال کردم lost odyssey بود.