یک مسئله، دو برداشت | نقد و بررسی بازی Braid

بازی های مستقل و کوتاه مدت زمانی است که رونق بسیاری گرفته‌اند و هر روز عناوین جدید و خلاقانه‌ای به بازار عرضه می‌شوند. اما چند سال قبل وضعیت به این عنوان نبود. کار با موتورهای بازی‌سازی فراگیر نشده بود و همچنین کمتر از عناوین مهجور و کوچک استقبال می‌شد. یکی از اولین عناوین مستقلی که بعدها الهام‌بخش بازی‌های مستقل کوچک پس از خود شد، بازی Braid بود که در سال ۲۰۰۸ میلادی، در ژانر سکوبازی معمایی منتشر شد. بازی پر بود از نوآوری‌های مخصوص به خود که در جای دیگری مشاهده نمی‌شدند و همچنین تمام بخش‌های آن عالی ساخته شده بود.  همه این عوامل دست به دست هم دادند تا بازی موفقیت های زیادی در فروش کسب کند و به محبوبیت زیادی برسد. متای ۹۰ هم باعث شد این بازی کوتاه به حق خود رسیده و مزد خلاقیت و تلاش های سازنده‌اش را بگیرد. در این مقاله به نقد و بررسی این عنوان خواهیم پرداخت، پس با من و وبسایت خبری تحلیلی گیمفا همراه باشید.

معماهای Braid در نگاه اول پیچیده‌تر از آنی هستند که نشان می‌دهند

همان گونه که گفته شد بازی در ژانر سکوبازی معمایی قرار دارد. گیم پلی بازی را، چپ و راست رفتن و پرش و دکمه تعامل با محیط (برای رفتن داخل درها و فعال کردن کلیدها و اهرم ها) تشکیل می دهد و صد البته کلیدی که هویت و شاکله اصلی بازی را تشکیل خواهد داد. کلید برگرداندن زمان! در بازی فرصت خواهیم داشت با سرعت های مختلف زمان را به عقب برگردانیم و این بازی با زمان نه تنها در معماها و گیم پلی بازی، بلکه در فلسفه و داستان بازی هم وجود داشته و تماما آن را تحت تاثیر خود قرار داده است.

گیم پلی بازی شامل معماها و چالش‌هایی است که با حل کردن آن‌ها می توان در بازی پیشروی کرد و داستان بازی را از تابلوهای نوشتاری درون بازی خواند. داستانی که بعدها به صورت کامل به آن می‌پردازیم. البته پیشروی تنها در بازی خیلی سخت نخواهد بود، اما در هر مرحله قطعات پازلی در محیط وجود دارند که با گرفتن هر ۱۲ تای آن‌ها در هر مرحله می توان تصویری را به طور کامل مشاهده نمود. پیدا کردن تمامی آن ها واقعا چالش برانگیز بوده و پس از حل معماها لذت بسیاری را تجربه خواهید کرد‌‌. ترتیب درست انجام فعالیت‌ها، پیدا کردن کلیدها و باز کردن درها و استفاده از دشمنان و کشتنشان برای پریدن و ترکیب همه این موارد با قابلیت به عقب بردن زمان معماهای بازی را تشکیل خواهند داد. البته در این بین بسیار پیش می آید، که برخی از اشیا مستقل از زمان عمل می‌کنند و حرکتشان با به عقب بردن زمان تغییری نخواهد کرد، در نتیجه کار پیچیده‌تر از قبل خواهد بود.در مجموع گیم‌پلی بازی جدید و بکر بوده و تا کنون در عنوان دیگری مشاهده نشده است و همچنین معماهای بسیار بالانس و استخوان دار و لذت‌بخشی دارد. و تجربه خوبی را برای گیمر به همراه خواهد داشت.

دیگه خیلی ریلکس داره سقوط می‌کنه!

می رسیم به داستان بازی (خطر اسپویل و لو رفتن داستان) که اغلب توسط نوشته‌هایی بر روی تابلوهای بازی روایت می‌شوند. در واقع روایت داستان مانند یک کتاب داستان کوتاه روایت می شود. داستان بازی در ظاهر بسیار ساده است که روایت بسیار جذاب و عمیق و فلسفی آن قرار است آن را جذاب کند. اما در پایان متوجه خواهیم شد که داستانی که می‌شنویم تنها ظاهر و سطح داستان بود و واقعیتی متضاد با آن وجود خواهد داشت که بازیباز را عمیقا شوکه خواهد نمود. در اینجا تنها به ظاهر داستان خواهیم پرداخت زیرا با روایت اصل داستان ارزش انجام بازی از بین خواهد رفت.

تیم مردی است که در جستجوی یک شاهزاده خانم به سر می برد، که توسط یک هیولای وحشتناک و شرور ربوده شده است. [چرابطه او با این شاهزاده خانم تقریبا مبهم است و تنها چیزی که به یقین می توان در مورد آن سخن گفت آن است که این رابطه گل و بلبل نبوده و ترکیبی از عشق و نفرت بوده است. او امیدوار است با پیدا کردن پرنسس گمشده دوباره (همچون بارهای قبل) با او آشتی کند. با ‌پیشروی در داستان اطلاعات بیشتری از داستان به دست خواهد آمد و بازیباز خواهد توانست به سرنخ های بیشتری دست پیدا کند. در این بین موضوعات مهم و فلسفی ای شامل آمرزش، تمایل عاشق به معشوق و ناامیدی به شدت مورد بررسی قرار می گیرند و بینشی در مورد آن ها به نمایش در می‌آید که می‌تواند برای بسیاری از بازی بازان تازگی داشته باشد.روایت دیگر بازی هم طوری در پایان بازی نشان داده خواهد شد که در هیچ جای دیگری مشاهده نکرده‌اید و شما را مات و مبهوت خواهد کرد.

بریم شکار… مراحل Hunt از جمله مراحل جذاب بازی هستند

وقت آن رسیده که به گرافیک بازی بپردازیم. گرافیک فنی بازی Braid بسیار ساده و ابتدایی بوده و از آن جا که بازی یک پلتفرمر دوبعدی است، طبیعتا با ضعیف ترین سیستم ها هم قابل اجرا بوده و چیزی به نام لگ و افت فریم نخواهیم داشت. فیزیک بازی هم کاملا معمولی و بدون مشکل بوده و ضعفی در آن مشاهده نخواهد شد. اما بازی از منظر گرافیک هنری بی نهایت زیباست. تمامی مراحل بازی مانند نقاشی هایی هستند که با گواش کشیده شده اند. رنگ های مختلف مرز مشخصی با یکدیگر ندارند و درون هم تنیده شده اند. محیط های بازی اکثر شاد و رنگارنگ بوده و بازی در آن ها احساس خوبی را به همراه خواهد داشت. طراحی خود شخصیت اصلی بازی یعنی تیم به همراه دشمنان فوق العاده است. شاید ایرادی که بتوان به بازی گرفت، تنوع کم آن در تمامی بخش‌ها است. این سبک از طراحی هنری قطعا ظرفیت بسیار بیشتری برای توسعه و طراحی دارد.

دیر اومدی نخا زود برو…

نوبت به بررسی یکی از بهترین و زیباترین بخش های بازی یعنی موسیقی آن رسیده است. به شخصه کمتر موسیقی زیبایی را در دنیای بازی های مستقل کوچک به زیبایی موسیقی Braid شنیده‌ام. موسیقی‌ای که حس ‌غم زیبایی به همراه داشته و خارج از فضای بازی هم شنیدنی است. نکته جالب در این مورد آن است که هنگامی که زمان را به عقب بر می‌گردانیم، موسیقی نیز به عقب برگشته و به صورت معکوس آن را خواهیم شنید که البته طبیعتا به زیبایی حالت اصلی نیست اما حس و حالی عجیب به همراه دارد و نشان از وسواسی است که سازنده در مورد بازی خود داشته و به همه بخش‌های آن توجه کرده است.

Braid… عنوانی که شبیه به آن را تجربه نکرده‌اید

به عنوان جمع بندی باید گفت که نه تنها Braid یکی از برترین بازی‌های مستقل تاریخ بازی های ویدئویی است، بلکه تاثیر بسیار زیادی بر موج نوی بازی‌های مستقل بعد از خودش گذاشته است. بازی دارای معماهای بسیاری است. معماهایی از جنس فیزیک و بازی با زمان، که به معنای واقعی کلمه، در عین سادگی و قابل لمس و درک بودن، خلاقیت و هوش بازیباز را به چالش می‌کشند و در نتیجه نه خسته‌کننده می‌شوند و نه آزاردهنده! نه خیلی سخت به نظر میایند و نه خیلی ساده! گیم‌پلی، معماهای بازی، گرافیک هنری و طراحی مراحل، اگر چه همه عالی کار شده اند، اما دو عامل دیگری که این عنوان را به یک شاهکار تبدیل می‌کنند، یکی موسیقی محشر و بی‌نهایت غنی آن است و دیگری هم داستان تکان‌دهنده بازی، که هر چه بیشتر در بازی پیش می‌رویم، ما را بیشتر کنجکاو کرده و البته در پایان برایمان چیزی جز بهت و تحیر باقی نمی‌گذارد. Braid که علاوه بر تحسین منتقدین و کسب متای ۹۰، توانست رضایت مخاطبین را هم به دست آورده و در فروش هم موفق عمل کند. ، به شدت به علاقه مندان بازی های کوتاه و پلتفرمرهای دوبعدی معمایی توصیه می شود.