روزی روزگاری: شهری پر از آشوب، جنگی پر از اغراق | نقد و بررسی Saints Row: The Third

فیلم‌های اکشن بالیوود معمولا درون‌ مایه‌ی خاصی ندارند. اتفاقاتی که در “فیلم هندی”‌ها رخ می‌دهند اغلب غیرطبیعی یا بهتر بگوییم غیر ممکن هستند. هر کودک خردسالی می‌تواند تشخیص دهد که یک نفر هر قدر هم ماهر باشد نمی‌تواند پنجاه نفر که محاصره‌اش کرده‌اند را از پای درآورد و تازه خودش هم هیچ آسیبی نبیند. هر بیننده‌ای هرچقدر هم زود باور باشد، باور نمی‌کند که یک نفر به اندازه‌ی یک خشاب ۳۱ گلوله‌ای تیر بخورد و راست راست راه برود و دشمنانش را بکشد. آری محصولات سینمای هند را اغلب با همین اتفاقات می‌شناسیم. آدمی که فنا‌ناپذیر است، پلیسی که برای انتقام به اذن خدا قدرت ماورایی پیدا می‌کند، خلافکاری که کل پلیس‌های یک شهر نمی‌توانند در یک مبارزه او را شکست دهند. مطمئنا فیلم‌های زیادی را با این جزئیات دیده‌اید. قطعا دیدن چنین فیلم‌هایی یک ننگ نیست! شما آزادید هرطور که می‌خواهید اوقات فراغت خود را پر کنید. اما سوال این‌جاست که آیا این گونه فیلم‌ها را به خاطر داستان جذابشان دنبال تا آخر تماشا کرده‌اید؟ آیا می‌خواستید از درون‌مایه‌ی فیلم قطره‌ای به دریای معلومات خود اضافه کنید؟ قطعا خیر! این محصولات سینمایی صرفا به خاطر سبک اکشن خاصی که دارند محبوب هستند و همین و بس. انتظار بیشتری هم نمی‌توان داشت چرا که هدف سازندگان مشخص است; فروش بیشتر، به خاطر صحنه‌های غیر‌عادی‌ای که در فیلم دیده می‌شوند.

قطعا موضوعی که در ادامه می‌خواهیم راجبش صحبت کنیم هیچ ربطی به فیلم‌های هندی ندارد. پاراگراف بالا مقدمه‌ای بیش نبود تا سخن پایانی را در ابتدا بیان کنیم. برخی بازی‌ها صرفا برای فان هستند و هیچ فلسفه‌ی داستانی خاصی در آن‌ها گنجانده نشده. سری Saint Row که تا کنون هشت نسخه از آن منتشر شده و در ادامه به نقد و بررسی نسخه‌ی ششم آن می‌پردازیم هم یکی از این نوع بازی‌هاست. گهگاه کامنت‌هایی را می‌خوانم و با بازی‌بازانی آشنا می‌شوم که نظرات عجیبی می‌دهند! شاید بهتر باشد قبل از این‌که چیزی را نقد کنیم یا بد‌تر به آن توهین کنیم ابتدا حداقل به صورت سطحی فلسفه‌ی آن را بشناسیم. آیا این بازی قرار است دیالوگ ماندگار داشته باشد؟ زمانی که سازندگان داشتند این بازی را تحویل جامعه‌ی گیمر می‌دادند آیا منتظر بودند که داستان بازی صنعت گیم را تکان دهد؟ این‌ها سوالاتی هستند که بهتر است قبل از اینکه در مورد سری Saint Row صحبت کنیم روی آن‌ها فکر کنیم. “آشغال”، “مزخرف”، “مسخره” و خیلی دیگر از صفاتی که به این بازی چسبانده می‌شوند به جز موارد اندک و قابل بحث، بقیه همه دلایلی غیر منطقی دارند. به هر حال بهتر بود قبل از این‌که سراغ بحث اصلی برویم کمی در این مورد شفاف سازی کنیم. در ادامه با نقد و بررسی ششمین نسخه از سری مذکور که Saints Row: The Third نام دارد در خدمت شما خواهیم بود. عنوانی که شاید خیلی از شما‌ آن‌را تجربه کرده باشید و لذت هم برده باشید. عنوانی که می‌توانیم آن‌را به “فیلم هندی” تشبیه کنیم. این شما و این هم نقد و بررسی Saints Row: The Third!

پنج شگفت انگیز…!

عنوان Saints Row: The Third نوامبر سال ۲۰۱۱ منتشر شد. داستان Saints Row 3 در واقع دنباله‌ی نسخه‌ی قبلی خود Saints Row 2 است و اتفاقا Saints Row IV نیز دنباله‌ی Saints Row 3! با این وجود برای بازی کردن Saints Row 3 و درک داستان آن به بازی کردن نسخه‌ی قبلی ملزم نیستید. حتی اگر Saints Row 2 را بازی نکرده باشید هم داستان Saints Row 3 به اندازه‌ی کافی شفاف هست و هیچ احتیاجی به فلش بک زدن به اتفاقات نسخه‌ی قبلی ندارید. داستان بازی از جایی آغاز می‌شود که شخصیتی که آن را کنترل می‌کنید رئیس یک گروه یا به عبارت بهتر رئیس یک سازمان خلافکاری است که پس از اتفاقات نسخه‌ی دوم شکل گرفت. با پراکنده شدن گروه‌هایی مثل Sons of Samedi ( سبز‌رنگ‌ها )، The Ronin ( زرد‌‌رنگ‌ها ) و the Brotherhood of Stilwater ( قرمز‌رنگ‌ها ) گروه شما بازی Saints Row 2 را به پایان رساند. پس از این‌که در نسخه‌های قبل اتفاقات بازی در Stilwater رخ دادند، در نسخه‌ی سوم بازی شما را به شهر Steelport منتقل می‌کند. این‌جا هم سه گروه خلافکاری قدرتمند حاضر هستند که نمی‌خواهد به گروه شما اجازه‌ی قدرت گرفتن بدهند و این‌جاست که یک بار دیگر رقابت آغاز می‌شود و شما به عنوان رئیس گنگ باید گروه خود را از یک گروه خلافکاری تازه وارد به حکمرانان شهر تبدیل کنید. کار اصلی شما پس از شخصی سازی شخصیتتان آغاز می‌شود. این که چگونه بازیکن خود را شخصی سازی کنید اهمیت زیادی دارد چرا که تا پایان بازی باید با همین شخصیت پیش بروید. ضمنا با توجه به سوم شخص بودن بازی شخصیت شما همیشه در دید خواهد بود. در این بخش شما می‌توانید جنسیت خود را هم مشخص کنید. نوع پوشش و انتخاب ماشین هم که در ادامه توسط خود بازیکن انجام خواهد شد سبب می‌شود تا هیچ دو بازیکنی دقیقا شبیه به هم نباشند. انتخاب صدا، صورت و خیلی چیز‌های دیگر هم قدم‌های دیگری برای ساخت کاراکتر شما به شمار می‌روند. عینک، گردنبند، ساعت و چیز‌هایی که آن‌ها را بیشتر با اصطلاح Accessories می‌شناسیم هم می‌توانند توسط بازیکن برای کاراکتر انتخاب شوند. روایت داستان بازی به هیچ وجه از یک شاخه به شاخه‌ی دیگر نپریده و مراحل و اتفاقات بازی همه به هم مربوط می‌شوند. همین موضوع باعث می‌شود با عنوانی رو به رو باشیم که از روایت داستان خوبی برخوردار است. در Saints Row 3 شخصیت‌های زیادی حضور دارند که اتفاقا همه هم نقش مهمی را در داستان بازی ایفا می‌کنند و به همین خاطر نمی‌توان روی چند شخصیت خاص تمرکز کرد و توضیح داد. شاید مهم‌ترین و اصلی‌ترین شخصیت‌های بازی Pierce Washington و Shaundi باشند اما نمی‌توان از شخصیت‌های مهم دیگر بازی به همین راحتی‌ها گذشت. غولی مثل Oleg، یک مغر کامپیوتر مثل Kinzie، خواهران DyWynter وفان‌ترین شخصیت بازی یعنی Zimbos همه متحدان مهمی برای The Boss شخصیت اصلی بازی به شمار می‌روند. از دشمنان مهم گروه ۳^rd Street Saints هم می‌توان به Killbane رهبر Luchadores و قهرمان سابق کشتی، Cyrus Temple رهبر گروه STAG و البته اصلی ترین دشمن شما در بازی Phillipe Loren اشاره کرد. تقریبا هر نوع شخصیتی را می‌توانیم در بازی Saints Row 3 ببینیم. تنوع شخصیتی بازی هم نکته‌ی جالبی است که شاید به آن توجه نکرده باشید. آزادی‌ای که به خود بازیکن در طراحی شخصیت داده می‌شود مثال زدنی است. شاید برای فان دوست داشته باشد صدایتان شبیه زامبی‌ها باشد یا ماسک‌های عجیب غریب بزنید. قطعا یکی از بهترین قسمت‌های Saints Row 3 همین شخصی سازی کاراکتر است.

می‌توانید به طرزی شخصیت خود را طراحی کنید که شبیه به شرقی‌ها شوید. موهای خود را زرد کنید و جذاب به نظر برسید، لباس‌های مد روز بپوشید، اگر از قشر مونث گیمر هستید، شخصیتی که خلق می‌کنید هم می‌تواند دختر باشد. شخصیت خود را زن خلق کرده ولی لباس مردانه بپوشید و اگر مرد هستید لباس کابوی‌ها را به تن کنید. این‌ها همه تنها جزئی از توانایی بازیکن در کاستومایز کردن یا همان شخصی سازی شخصیت است. ضمنا بعضی از این موارد هم در ادامه‌ی بازی قابل تغییر هستند. بخش داستانی بازی کلا عملکرد مثبتی دارد و نمی‌توان ایراد جدی از آن گرفت. در پایان بازی هم به شما حق انتخاب داده می‌شود تا آن‌طور که می‌خواهید کار را تمام کنید. از آن‌جایی که نمی‌خواهیم بازی را برایتان اسپویل کنیم بیش از این درباره توضیحی داده نخواهد شد.

Saints Row 3 برای بازیکنانی که طرفدار چهره های خاص هستند احترام زیادی قائل است!

با توجه به Open World بودن بازی، خیلی‌ها این عنوان را با سری GTA مقایسه می‌کنند و یا بدتر، آنرا یک تقلید از این سری محبوب می‌دانند که قطعا درست نیست. نمی‌دانم آیا نسخه‌های قبلی Saints Row را بازی کرده‌اید یا خیر. در نسخه‌های قبل از The Third، شما برای این‌که وارد ماموریت شوید باید به مقدار لازم امتیاز احترام ( Respect ) کسب می‌کردید. در واقع مجبور بودید فعالیت‌هایی را انجام دهید تا در ازای آن‌ها Respect بگیرید تا وارد مرحله‌ی بعدی شوید. در Saints Row: The Third شاهد همچین چیزی نیستیم. بازی، هیچ‌گاه بازیکن را مجبور به عقب ماندن از بخش داستانی بازی نمی‌کند. برای ورود به ماموریت به هیچ “احترامی” نیاز ندارید. البته نباید فراموش کنیم که Respect که در نسخه‌های قبلی اهمیت بسیار بالایی داشت، بازیکن را مجبور می‌کرد تا بیشتر در محیط بازی به گشت و گذار بپردازد و به نوعی همه چیز بازی را تجربه کند اما Saints Row 3 شما را به هیچ چیز وادار نمی‌کند. همان‌طور که در طراحی و شخصیت سازی کاراکتر، به شما آزادی کامل داده شده، در طول گیم پلی نیز این موضوع صادق است. هر وقت هم خواستید به خود استراحتی دهید می‌توانید از ماموریت‌های اصلی بخش داستانی دست کشیده و به فعالیت‌هایی که در گوشه و کنار شهر پر است بپردازید. ماموریت‌های فرعی نسبتا متنوعی در بازی گنجانده شده و اکثرا جالب هستند. بازیکن بعد از انجام این نوع فعالیت‌ها دوست دارد به سمت آن‌ها برگردد و همین می‌شود که مثل نسخه‌های گذشته بازیکن تقریبا با کل محیط بازی سر و کار دارد. این گونه ماموریت‌ و فعالیت‌ها همه به یک شکل نیستند و همان‌طور که گفتیم، از تنوع خوبی برخوردار هستند. به علاوه انجام این گونه فعالیت‌ها همیشه ثمر دارد و در ازای انجام آن‌ها پول یا احترام به دست می‌آورید. آزادی بازیکن حتی این‌جا هم خود را نشان می‌دهد. شما بین پول و احترام، خودتان می‌توانید انتخاب کنید کدام را می‌خواهید.  اگر به Respect به دید همان Experience، XP یا تجربه در دیگر بازی‌ها نگاه کنید حتما می‌توانید حدس بزنید تفاوت پول و احترام در Saints Row 3 چیست. با داشتن پول می‌توانید سلاح جدید بخرید، مواد منفجره خریداری کنید، لباس‌های مورد علاقه‌ی خود را بپوشید، سلاح‌های خود را ارتقا دهید و به طور کلی هر چه که با پول در دیگر بازی‌ها می‌توانید بخرید، در Saints Row 3 هم ثابت هستند. با Respect هم می‌توانید توانایی‌های خود را ( Abilities ) آنلاک کنید. برای مثال نوار سلامتیتان بیشتر می‌شود یا توانایی‌هایتان در مبارزات افزایش پیدا می‌کنند. به تنوع ماموریت‌های جانبی اشاره‌ای داشتیم. همان منبعی که می‌توانید پول و یا احترام از آن به دست آورید. این ماموریت‌ها کوتاه و جالب هستند. مثلا از شما خواسته می‌شود که سوار یک تانک شده و در خیابان‌های شهر بچرخید و در مدت پنج دقیقه، به میزانی مشخص به شهر خسارت وارد کنید. یا این‌که به شما یک اسنایپر داده می‌شود تا دشمنان خود را با آن از فاصله‌ی دور بکشید. به دست آوردن Respect کار خیلی سختی نیست. هر کاری را خوب انجام دهید احترام به دست می‌آورید حتی سرعت رفتن!

یکی از ایراداتی که به بازی‌های Open World گرفته می‌شود یکنواختی مراحل است. معمولا از شما خواسته می‌شود تا سوار ماشین شوید، با سوار ماشین شدن GPS روی نقشه فعال می‌شود و در نهایت ماموریت را با به قتل رساندن هدف به پایان می‌رسانید. بازی‌های جهان باز زیادی با چنین مشکلی رو به رو هستند. منتهی SR3 با چنین معضلی دست و پنجه نرم نمی‌کند. خدا را شکر ماموریت‌های اصلی بازی هم از تنوع کافی برخوردارند و هم برای بازیکن تازگی دارند. مثلا در یک ماموریت از شما خواسته می‌شود در حالی به رانندگی کردن بپردازید که یک ببر در صندلی کنار راننده نشسته است! ماموریت‌های فان بازی کم نیستند و این تنها یکی از آن‌ها بود. البته در SR3 هم مثل خیلی از بازی‌های دیگر شاهد کشت و کشتار هستیم ولی نه به شکلی که در GTA یا Watch Dogs می‌بینیم. پس از به اتمام رساندن بعضی از مراحل بازی به وسایل نقلیه‌ی فوق العاده‌ و خاصی دسترسی پیدا می‌کنید که تانک پیکسلی یکی از آن‌هاست. صحبت از وسیله‌ی نقلیه شد. هندلینگ ماشین‌های سرعتی در Saints Row 3 سبک خاص خود را داشته و برای عادت کردن به آن به کمی زمان احتیاج دارید. انگار سازندگان عمدا کاری کرده‌اند که تصادفات و تلفات زیادی را در بازی شاهد باشیم. البته به جز ماشین وسایل نقلیه‌ی دیگری هم در بازی وجود دارد که یکی از آن‌ها تانک است. دوچرخه‌ی شناور، قایق، هواپیما و هلیکوپتر به همراه یک پکیج متنوع از ماشین‌های دیگر سبب می‌شود تا از SR3 در این بخش راضی باشیم. همه‌ی ماشین‌های SR3 سریع هستند حتی آن‌هایی که به نظر سنگین می‌رسند.

خلاصه ی مطالب بالا در یک تصویر!

Saints Row: The Third به شما هرچه برای تجربه‌ی یک مبارزه‌ی جذاب لازم دارید می‌دهد. انواع اسلحه‌های سرد و گرم و مواد منفجره و وسایل نقلیه‌ای مثل تانک به شما در مبارزات کمک می‌کنند. در ابتدا باید کارتان را با سلاح‌های کمری ساده و شاتگان آغاز کنید ولی در ادامه سلاح‌های بهتری در اختیار خواهید داشت. از هر دسته از سلاح‌ها ( کمری، شاتگان و غیره ) می‌توانید یک مدل را حمل کنید. سلاح‌هایی که می‌توانید با پول بخرید و با پول بیشتر، آن‌ها را آپگرید کنید. می‌توانید سلاح‌های خود را به بالاترین لول ممکن برسانید و از استفاده‌ی آن‌ها در مبارزات و جنگ‌های خیابانی لذت ببرید. برای مثال، یک سلاح کمری که به بالاترین لول خود رسیده باشد می‌تواند گلوله‌ی انفجاری شلیک کند که دشمنان را به هوا می‌فرستند. نه تنها سلاح کمری، هر اسلحه‌ای را به ماکزیموم لول برسانید تبدیل به یک نابودگر می‌شود. بعضی از اسلحه‌های گرم هم که Special Weapon خطاب می‌شوند در بازار یافت نمی‌شوند. برای گرفتن چنین سلاح‌هایی فقط باید خوش شانس باشید و از روی زمین در کنار جسد دشمنان، این گونه سلاح‌ها را کش بروید. کمی قبل گفتیم که به دست آوردن پول و امتیاز احترام کار چندان مشکلی نیست و همین امر سبب می‌شود که بازیکن بتواند سلاح‌های مختلف را تا قبل از به پایان رساندن ماموریت‌های اصلی امتحان کند. این امر در مورد ماشین‌ها و ارتقا و شخصی‌سازی آن‌ها نیز صادق است. در مورد تنوع وسایل نقلیه صحبت کرده‌ایم. در Steelport شما مطمئنا به اندازه‌ی کافی لذت خواهید برد. ماشینی که در اختیار دارید را می‌توانید شخصی سازی کنید تا عملکرد بهتری برایتان داشته باشد. این موضوع قطعا کارآمد خواهد بود چرا که هم روی ظاهر ماشینتان موثر است و هم روی بازده آن. Saints Row 3 شاید یک بازی خیلی ساده و آسان نباشد ولی هوش مصنوعی ضعیف دشمنان کمک زیادی به بازیکن می‌کند. متاسفانه اعضای گروه‌های خلافکاری مختلف و حتی نیروی‌های خودی از هوش مصنوعی ضعیفی بهره می‌برند. از نوع سنگرگیری و شلیک کردن دشمنان خیلی خوب می‌توانید این موضوع را تشخیص دهید. در واقع چیزی که بخش اکشن بازی را می‌تواند سخت کند، کیفیت مبارزه‌ی دشمن‌ها نیست، بلکه تعداد زیاد آن‌ها کار را گاهی برای بازیکن مشکل می‌کند. در نتیجه برای پیروزی در یک مبارزه به هیچ تاکتیک خاصی احتیاج ندارید. فقط شلیک کنید و پناه بگیرید! دیگر مشکل بازی مربوط به اجزای محیط می‌شود. متاسفانه محیطی که در آن به گشت و گذار می‌پردازید تنها متشکل شده از خیابان‌ها، چراغ قرمز‌ها و مردم مختلف می‌شود. به جز چند لوکیشن خاص، محیط بازی Saints Row 3: The Third عملا پوچ است و هیچ جزئیاتی ندارد که بخواهیم از آن‌ها تعریف کنیم. امیدوارم اگر بگویم محیط بازی یک محیط زنده و پویا نیست منظورم را متوجه شوید. گوشی موبایلی که همواره همراه شماست و شارژش هم تمام نمی‌شود (!) یکی از ارکان مهم بازی است. با استفاده از تلفن همراهتان می‌توانید ماموریت‌ها را قبول کنید، حساب بانکی خود را چک کنید، برای گروهتان ارتقا‌هایی بخرید و یا یک محل روی نقشه را علامت گذاری کنید. بازیکن همچنین قادر خواهد بود چند نفر از نیروهای گروهش را در مبارزات با خود همراه کند. چیزی که مشابه آن را در GTA: San Andreas می‌توان مشاهده کرد.

همه چیز در Saints Row: The Third قابل شخصی سازیست.

یکی از قدرت‌های Saints Row: The Third مربوط به بخش چندنفره یا همان Co-Op بازی می‌شود. قطعا بازی کردن بخش Multiplayer این عنوان به شما لذتی بی اندازه می‌بخشد. متاسفانه به دلیل برخی مشکلات اخلاقی نمی‌توان خیلی درباره‌ی مد‌های این بخش صحبت کرد و تنها می‌توانیم به شما اطمینان دهیم که از آنلاین بازی کردن Saints Row: The Third پشیمان نمی‌شوید. در نسخه‌ی PC این عنوان شما می‌توانید از لحظه‌های جالب بازی اسکرین شات گرفته و از طریق آپلود کردن این اسکرین شات‌ها را با دیگر بازیکنان به اشتراک بگذارید. ضمنا می‌توانید از بازی ویدئوکلیپ‌هایی را روی هارد درایو خود با کیفیت ۴۸۰p، ۷۲۰p و حتی ۱۰۸۰p سیو کنید. در ضمن مثل خیلی از بازی‌های دیگر، می‌توانید صحنه‌هایی را که اخیرا اتفاق افتاده‌اند را دوباره Reply کنید.

نمی‌توان درباره‌ی جلوه‌های بصری Saints Row: The Third با قاطعیت نظر مثبت یا منفی داد. اگرچه بعضی از ساختمان‌های بازی مخصوصا آسمان خراش‌های شهر طراحی چشم نوازی دارند، تکسچر‌های حاضر در شهر اکثرا بی روح و مصنوعی هستند. قبلا در مورد خلوت بودن محیط بازی صحبت کرده بودیم و آن‌را یک مشکل تلقی کردیم، حالا بی کیفیت بودن تکسچر‌ها را هم به نکات منفی اضافه کنید. دیگر پوینت مثبت قضیه در بخش گرافیک مربوط به تخریب پذیری ماشین‌هاست که واقعا طبیعی جلوه می‌دهد. پس از هر تصادف به میزان لازم ماشینتان آسیب می‌بیند و تفاوت زیادی با تصادف‌هایی که در واقعیت رخ می دهند ندارد. فقط تصادف نیست، شلیک‌هایی که به ماشین‌های حاضر در بازی انجام می‌شود هم وضع ماشین را با حالتی نزدیک به دنیای واقعی تغییر می‌دهد. ترکیدن لاستیک‌ها پس از شلیک به آن‌ها نیز شما را به تکرار این عمل ترغیب می‌کند! مشکل افت فریم که یکی از بزرگترین ایراد‌های Saints Row 2 بود در این نسخه حل شده و تعداد باگ‌ها هم به مراتب کمتر هستند. بهتر است بگوییم به طور کلی گرافیک هنری بازی عملکرد خیلی بهتری از گرافیک فنی آن دارد. اگرچه باگ‌های بازی کمتر شده اما هنوز هم می‌توانند سبب اعصاب خوردی بازیکن حین بازی شوند. رنگ‌پردازی محیط هم کار خود را به خوبی انجام داده است. انیمیشن‌های بازی اگرچه کمیت کافی دارند اما گاهی اوقات کیفیت لازم را ندارند. شاید بهتر باشد این موضوع را با چشم خود ببینید تا این‌که صرفا توضیح آن‌را بخوانید. به طور کلی Saints Row 3 در بخش گرافیکی شما را متحیر نمی‌سازد اما فکر نمی‌کنم ناامید هم شوید. اگر انتظاراتتان معقول باشد، می‌توانید با گرافیک بازی هم کنار بیایید. طراحی چهره‌ها نیز چندان جالب نیست ولی به ضعیفی نسخه‌ی قبل هم نمی‌رسد. قطعا سازندگان با کمی دقت می‌توانستند بهتر از این‌ها روی صورت و جزئیات کاراکتر‌های بازی کار کنند. صورت‌هایی که در بازی می‌بیند جز اجزای اصلی چیز دیگری در آن‌ها قابل مشاهده نیست. ایرادی که شاید بهتر بود قبل از انتشار بازی، رفع شود.

Huh!!!

Saints Row: The Third یک بازی ریلستیک نیست. یک بازی هنری هم نیست. اگر بخواهید با این دید روی آیکون این بازی کلیک کنید قطعا چیزی جز ناامیدی نصیبتان نمی‌شود. Saints Row: The Third استایل خاص خود را دارد. اگر بلد باشید از این بازی لذت ببرید مطمئنا تجربه‌ای خاص را برایتان به ارمغان خواهد آورد. به این عنوان به دید یک بازی فان نگاه کنید. دیالوگ‌ها، طرز لباس پوشیدن‌ها، برخی از ماموریت‌ها و مد‌ها همه دقیقا همین موضوع را تایید می‌کنند. در Saints Row 3 که به نظر من، بهترین نسخه‌ی این سریست، هیچ چیز واقعی نیست! ولی وسایل و اسباب‌بازی مختلفی که در بازی گنجانده شده‌اند بازی را برای بازیکن لذت‌بخش خواهند بود. در پایان، فقط به شما توصیه می‌کنم سعی نکنید Saints Row 3 یا هر نسخه‌ی دیگر از این سری را با GTA مقایسه کنید و فقط از هر دو عنوان لذت ببرید. طراحی مراحل Saints Row: The Third عالی بوده و تضمین می‌دهم تا زمانی که بخش داستانی بازی تمام نشده، از بازی کردن آن خسته نخواهید شد. ماموریت‌های متنوع، وسایل نقلیه‌ی عجیب و غریب، صحنه‌های اغراق آمیز، نبرد‌های یک به صد و غیره و غیره همه آماده‌ شده‌اند تا بازیکن از آن‌ها لذت ببرد ولی باز هم می‌گویم، به شرطی که با GTA مقایسه نشود.