روزی روزگاری: تاجگذاری در نسل هشتم… | نقد و بررسی The Last of Us Remastered
فرض کنید یک بازیساز هستید که یک بازی ساخته اید و بازی شما بیشتر از ۲۰۰ بار بازی سال شده است! چه حالی خواهید داشت؟ مطمئنا من اگر بودم که از خوشحالی سر به اسمان می سائیدم، شاید هم بالاتر. اما ایا می دانید هستند کسانی که چنین موفقیتی برایشان یک موفقیت دیگر در کنار دیگر موفقیت هاست و برایشان اصلا چیز عجیب و دور از دسترسی نیست؟ بله، هستند کسانی که چنین ارزویی برای خیلی از بازیسازان، جزو خاطرات ان هاست. نام بردن که قطعا لازم ندارد. مگر غیر از ناتی داگ و یکی دو استودیوی دیگر چه سازنده ای چنین کارهایی کرده است؟ چه در مورد این سازنده بگویم؟ ناتی داگ… خود این اسم تعریف همه چیز است. فقط چشمهایتان را ببندید و بروید به نسل ۵ و نام ناتی داگ را تصور کنید. چه لذتی داشت کرش بازی کردن… بروید به نسل ۶ و یاد جک و دکستر بیافتید… بیایید به نسل ۷… چه شاهکارهایی بودند ۳ نسخه آنچارتد و The Last of Us… بیایید همین نزدیکی ها به نسل ۸… چه بازی بود آنچارتد ۴… می بینید؟ اینها هستند که با نام ناتی داگ به ذهن می ایند. سازنده ای که بلد نیست غیر از شاهکار چیزی بسازد و اگر بازی ساخت که جزو برترین بازی های سال نباشد یعنی چیزی عجیب رخ داده است.
The Last of Us به عقیده بسیاری برترین بازی نسل هفتم بازی های رایانه ای است. نسلی که وقتی به تعداد بازی های بزرگ و بسیار با کیفیت ان نگاه می کنیم، معنی این که می گوییم یک بازی بهترین بازی نسل هفت است را بیشتر درک می کنیم و می فهمیم که چقدر این بازی بزرگ است. شاهکار بی نظیر ناتی داگ در سال ۲۰۱۳ به صورت انحصاری برای کنسول پلی استیشن ۳ منتشر گردید و بلافاصله و پشت سر هم شروع به درو کردن نمرات ۱۰/۱۰ و جوایز مختلف و انتخاب شدن به عنوان بازی سال از دید منابع مختلف و معتبر و … کرد و از همان ابتدا مشخص بود که The Last of Us یکی از بهترین عناوین تاریخ است. بازی سرانجام با امتیاز متای بی نظیر ۹۵ به کار خود در نسل هفتم پایان داد و البته همان طور که گفتم بارها و بارها و بیش از ۲۰۰ بار توسط معتبرترین وبسایت های فعال در بازی های رایانه ای، جایزه برترین بازی سال را دریافت کرد.
بعد از موفقیت شگفت انگیز و خارق العاده این عنوان در نسل هفتم، سازندگان تصمیم گرفتند نسخهٔ جدید و ریمستر شده از لحاظ گرافیکی این بازی به نام The Last Of Us Remastered که البته بسته الحاقی Left Behind را نیز در خود داشت، برای کنسول پلیاستیشن ۴ منتشر کنند که در سال ۲۰۱۴ این اتفاق نیز افتاد و عنوانی که زیباترین و چشم نوازترین گرافیک های فنی و هنری در نسل هفتم را داشت، باز هم بهبودهای بیشتری از لحاظ گرافیک به خود دید و در نسخه The Last Of Us Remastered که به نسل هشتم آمد، شاهد عنوانی باز هم زیباتر از قبل بودیم. سونی و ناتی داگ می دانستند که بسیاری از کاربران که در نسل هشتم تازه از پلتفرم های دیگر به سمت پلی استیشن آمده اند و تعدادشان هم بسیار زیاد است، دوست دارند که بتوانند یکی از برترین بازی های تاریخ را تجربه کنند و به همین خاطر عنوان The Last Of Us Remastered را برای نسل هشتم منتشر نمودند.
حیف بود که کسانی که تازه در نسل هشتم پلی استیشن خریده اند و یا تازه بازیباز شده اند طعم یکی از ۲-۳ عنوان برتر تاریخ بازی های رایانه ای را که اتفاقا همین اواخر نسل پیش منتشر شده بود، نچشند. سونی و ناتی داگ دوست داشتند که بازیبازان نسل هشتم هم ابرشاهکاری به نام The Last of Us را تجربه کنند. حتی کسانی که چند بار هم این بازی رو در نسل قبل مثل ما بازی کرده بودند باز هم بدون شک عاشق این بودند که نسخه نسل هشتمی این بازی ساخته شود و با کیفیت گرافیکی این نسل و بهبودهای عالی این بازی را بر روی کنسول پلی استیشن ۴ بازی کنند. اگر بازی The Last of Us Remastered منتشر نمی شد نسل ۸ تا همیشه چیزی از نسل ۷ کمتر داشت. مخصوصا این که هر سازنده و شرکتی که یک بازی نسبتا خوب هم در نسل هفت داشت سریعا آن را برای نسل هشت هم ریمستر کرد و شاهد بازی های بازسازی شده پروتوتایپ ۱ و ۲ و بسیاری بازی های متوسط رو به بالای نسل هفتم در نسل هشتم بودیم و در این وضیعت حیف بود که The Last of Us Remastered نداشته باشیم.
The Last of Us یک عنوان اکشن ماجراجویی وحشت و بقا با زایه دوربین سوم شخص است که هرگاه اسمش مطرح می شود کلی خاطرات شیرین به یادم می آید و نامش با شکوه و عظمت و بزرگی همراه است. اگر این بازی را تجربه کرده باشید قطعا و بدون شک این شکوه و ابهت را لمس کرده اید و همواره نیز در طول زندگیتان از آن به نیکی یاد خواهید کرد. در این مطلب قصد داریم تا به نقد و بررسی عنوان ریمسترد شده The Last of Us که The Last of Us Remastered نام دارد بپردازیم و از زوایای مختلف این شاهکار بی رقیب را با شما عزیزان واکاوی نماییم. اگر قصد دارید تا مروری بر خاطرات شیرینتان با این عنوان داشته باشید و یا هنوز تصمیم نگرفته اید که نسخه نسل هشتمی این بازی را خریداری نمایید یا خیر، پیشنهاد می کنم در ادامه مطلب نقد و بررسی The Last of Us Remastered با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همزاه شوید.
این دنیای زشت… این داستان زیبا
یکی از مهمترین دلایل قدرتمند بودن The Last of Us، داستان عالی و از آن مهمتر روایت بی نظیر آن است که به هنرمندانه ترین شکل ممکن صورت گرفته است و در این میان دو شخصیت اصلی بازی (و البته تمامی بازیگران آن) و اجرای فوقالعاده آنها در نقش خود، بیشترین نقش را در جذابیت بی نهایت این بازی دارند. در بازی ما کنترل جوئل را به دست می گیریم. وی در دوره ای که دنیا توسط یک بیماری قارچی از بین رفته و انسان ها تبدیل به قاتلینی وحشتناک یا بیمارانی زامبی مانند شده اند، طی اتفاقاتی با دختری نوجوان به نام الی همراه می شود که گویا کلید حل این بیماری مخوف است و نسبت به آن مقاوم می باشد. جریان و اتفاقاتی که در سفر این دو رقم می خورد و رابطه ای که بین آن ها ایجاد می شود، داستان بازی را شکل می دهد و یکی از احساسی ترین و زیباترین روایت های داستانی که تاکنون در بازی ها دیده ایم را به ما هدیه می دهد.
برای تروی بیکر در نقش جوئل و اشلی جانسون در نقش الی، The Last of Us به نوعی نقطه اوج فعالیت کاری و حرفهای آنها محسوب محسوب میشود. رابطه بین جوئل و الی در ابتدا تنها بر اساس انجام یک ماموریت شکل گرفت و قرار نبود تا احساس به میان بیاید ولی هرچه گذشت رابطه عمیق و عمیق تر شد تا به حسی مثل پدر و دختر تبدیل شود، آن هم با تمام پیچیدگیها و سختیها و موانعی که بر سر راه این رابطه قرار داشت. با این که جوئل والی سال ها را از هم دور بوده اند و حتی هم را نمی شناخته اند اما وقتی که هم را می یابند و با هم همراه می شوند یکی از زیباترین و عمیق ترین و بی نظیرترین داستان های تاریخ این صنعت را شکل می دهند که بر اساس یک دوستی مشترک و بسیار قدرتمند است، چیزی که در آن زمان و در آن دنیای دیوانه وار اصلا پیدا نمی شود و به همین خاطر بی نهایت ارزشمند و زیباست. در طول روند بازی آنها آرام آرام به هم وابسته می شوند و لحظه به لحظه برای هم مهم تر می شوند. آن ها با هم دعوا می کنند، گریه می کنند، هوای هم را در بدترین شرایط دارند و حتی در زمانی که لبخندها بر لبان دنیا خشکیده است با هم شوخی می کنند و لبخند می زنند.
اوج داستان بازی زمانی است که جوئل متوجه می شود که چقدر الی برای او عزیز است و برایش اهمیت دارد، آن قدر که تمام دنیا را به خاطر او بکشد و از پیش رو بردارد تنها برای این که الی سالم بماند و او را نیز مانند دخترش سارا از دست ندهد. هیچ وقت و هیچ زمان صحنه ای را که الی در آن رستوران پس از کشته شدن مردی که بارها وی را آزار داد و حبس کرده بود بر سر جنازه او نشسته بود و از حرص و بغض و عصبانیت و غم تبر را پشت سر هم بر سر و صورت وی فرود میآورد تا زمانی که جوئل وی را در آغوش گرفت و آرام کرد، فراموش نمی کنم، چرا که برای چندمین بار در این بازی چشم های من نیز همراه جوئل و الی خیس شده بود. در مورد هر کدام از شخصیت ها و اتفاقات و داستان و تک تک المان های این بازی میتوان یک کتاب نوشت و تا ابد در مورد آن حرف زد.
الی دختریست باهوش، فوق العاده، مهربان، خوشقلب و شجاع که در سخت ترین شرایط زندگی و مصیبت بار ترین دنیای ممکن برای بقا باز هم لبخندی را به لب دارد و شوخی میکند وحتی وقتی یار و همراه سفرش به بستر بیماری و مرگ افتاده است، مثل یک جنگجوی شجاع کمان به دوش می اندازد و اسلحه بر میدارد و به دل طبیعت وحشی و مرگبار می زند و تا پای مرگ نیز پیش می رود تا همراهش را نجات دهد. وی دختری با معرفت است و معنای واقعی “رفیق راه”. الی فوق العاده عاقل و دوست داشتنی است و هیچ گاه مانند همسن و سال های خود در دوران گذشته طعم زندگی و شادی را نچشیده است و تازه همواره با یک مورد دیگر نیز درگیر بوده است که باعث شده تا روزگار وی تیره و تارتر نیز بشود و هیچ گاه نتواند تصمیمی برای خود بگیرد. زیرا که وی تنها شخصی است که نسبت به بیماری قارچی مقاوم است و می توان از وی برای تهیه واکسن یا دارو استفاده کرد، به همین خاطر نیز همیشه عده ای به دنبال گرفتن او هستند و عده ای نیز به مقاصد خاص، قصد حفاظت از او را دارند که این باعث شده است تا زندگی وی تبدیل به یک تعقیب و گریز همیشگی شود و هیچ گاه در امنیت کامل نباشد.
نوابغ ناتی داگ با این عنوان و با این داستان پردازی و شخصیت ها و روابط آن ها بار دیگر ما و طرفداران و علاقمندان پلی استیشن را غرق در شادی و لذتی کردند که نظیر آن برای هیچ کس دیگری ممکن نیست زیرا تنها در The Last of Us است که شخصیت هایی مانند جوئل و الی داریم و می توانیم از به وجود آمدن چنین رابطه ای لذت ببریم. این قدرت داستان پردازی و قدرت عشق است. عشقی که لب دنیا را به تحسین واداشت و جوئل و الی و رابطه ی آن ها را جاودانه کرد. در نهایت در مورد بخش داستانی بازی The Last of Us Remastered باید خیلی خلاصه گفت بهترین داستان و از آن مهم تر بهترین روایتی را که می توانید در یک بازی رایانه ای تصور نمایید، در این بازی وجود دارد و بدون هیچ شکی در این عنوان اشک و لبخند در قسمت های مختلف بازی همراه شما خواهند بود و فکر نکنید که می توانید از احساساتی شدن در این بازی فرار کنید. این قدرت داستان پردازی ناتی داگ است که در The Last of Us Remastered خودنمایی می کند و تمام بازیبازان و منتقدان دنیا را به تحسین واداشته است.
جلوه گاه هنر ناب… وقتی گرافیک غوغا می کند
بازی اصلی و نسل هفتمی The Last of Us یک شاهکار گرافیکی در زمان خود بود و زیباترین جلوه های بصری نسل هفتم را داشت و همین بازی پلی استیشن ۳ از بسیاری از بازی های نسل هشتمی گرافیک یک سر و گردن بالاتری دارد. حالا تصور کنید که وقتی ناتی داگ آن گرافیک و جلوه های بصری زیبا را برای نسل هشتم و کنسول قدرتمند پلی استیشن ۴ ارتقا هم بدهد دیگر چی می شود. می دانید چه می شود؟ The Last of Us Remastered خلق خواهد شد. عنوانی که تماشای جلوه های بصری و گرافیکی آن هر بازیباز و نه، بهتر است بگویم هر بیننده ای را خیره می کند و او را پای بازی میخکوب خواهد کرد و از شما خواهند پرسید این بازی است یا فیلم و تریلر؟ واقعا این صحنه ها را تو داری بازی می کنی؟ و ما نیز با افتخار می گوییم بله، این صحنه گیم پلی بازی است. در بازی بارها و بارها و بارها خواهید ایستاد تا فقط جلوه های بصری بی نظیر و بی نقص بازی را مشاهده نمایید و لذت ببرید. The Last of Us Remastered چه از لحاظ فنی و چه از نطر طراحی هنری کاملا بی نقص است و واقعا وقتی ان را دیگر بازی ها مقایسه کنید می بینید که جای گرفتن حتی یک ایراد کوچک نیز وجود ندارد و این نه حرف بنده، که حرف تمام متتقدان و بازیبازان دنیاست.
مانند همیشه از دو جنبه به بحث جلوه های بصری این بازی نگاه می کنیم. یکی از منظر فنی و همینطور از منظر طراحی هنری. از لحاظ جنبههای فنی، بازی The Last of Us Remastered بی عیب و نقص، بکر و پر زرق و برق است، تکتک تکسچرها و حتی جزئیات بسیار ریز گرافیکی بازی با دقت فراوان طراحی شده و هر یک با وسواس خاصی در بازی قرار گرفتهاند. افکتهای نورپردازی به قدری بینقص و طبیعی و در اوج زیبایی کار شدهاند که گاهی در بازی میایستید و به تلالو اشعههای نور از بین شاخ و برگ درختان و یا تابیدن آنها بر روی صورت شخصیت های بازی تنها می نگرید. بازی از لحاظ ثبات در نرخ فریمریت نیز بسیار مقتدر عمل میکند و به هیچ وجه در بازی با افت فریم مواجه نخواهید شد. از دیگر جهات فنی نیز بازی در بهترین کیفیت ممکن قرار دارد و هیچ گاه مواردی مثل دیر لود شدن برخی تکسچرها که امروزه گریبانگیر بسیاری از بازیهای بزرگ دنیا نیز هست را مشاهده نمیکنید. از لحاظ “عمق دید” نیز بازی فوقالعاده زیبا عمل میکند و شاهد مناظر بسیار زیبا و چشمنوازی در دوردستها هستیم.
بازی از لحاظ طراحی هنری نیز به مانند بخش فنی، بینظیر است و به قدری زیبا و چشمنواز است که جای هیچگونه حرف و حدیثی را باقی نمیگذارد. سازندگان به طرز وحشتناکی بر روی تمامی جزئیات گرافیکی بازی مثل طراحی چهرهها و طراحی دنیایی فوق العاده زیبا وقت گذاشتهاند و با وسواسی خاص آنها را به بهترین شکل در بازی پیاده کردهاند. جزئیات صورت شخصیتها و حالات چهره آنها هنگام صحبت کردن و گشت و گذار در محیط بیداد می کند و فوقالعاده دیدنی از کار درآمدهاند. مراحل مختلف بازی واقعا زیبا و عالی و از همه مهم تر “متنوع” طراحی شده اند و هیچ گاه و هیچ گاه در بازی حتی لحظه ای چشم شما از تکرار یک محیط و مناطق و مراحل تکراری ازرده نخواهد شد زیرا بازی مدام در حال عوض کردن محیط ها و مراحل خود است که به ویژه به دلیلی عوض شدن فصل ها در بازی، شاهد طراحی محیط های بی نظیری از بهاری و سرسبز گرفته تا برفی و زمستانی در بازی هستیم. طراحی هنری بازی بی شک یک کلاس آموزشی برای سایر سازندگان و طراحان است که واقعا اگر بتوانند درصدی از این طراحی هنری را در بازی های خود پیاده کنند شاهد عناوین بی نظیری از لحاظ بصری خواهیم بود.
در واقع باید با اطمینان گفت The Last of Us Remastered در تک تک بخش های فنی و هنری گرافیک خود و حتی در توجه به ریزترین جزییات نیز یک شاهکار محض است. بازی اصلی این عنوان چه از لحاظ گرافیک فنی و چه هنری، برترین یا یکی از دو عنوان برتر (که دیگری نیز متعلق به ناتی داگ است) نسل هفتم از لحاظ گرافیکی بود و به حدی زیبا و چشم نواز بود که تماشای آن بر روی کنسول پلی استیشن ۳ هنوز که هنوز است از بسیاری بازی های جدید نسل هشتم هم لذت بخش تر و با کیفیت تر است و باید طراحان و سازندگان بازی در ناتی داگ را تحسین کرد. حالا نیز با ریمستر شدن این عنوان شاهد یکی از زیباترین بازی های نسل هشتم از لحاظ بصری هستیم و با این که در واقع شاهد ارتقای جلوه های بصری یک بازی نسل هفتم هستیم، ولی هیچ چیزی از یک بازی جدید و روز دنیا کم ندارد و البته بیشتر هم دارد! این سطح از توجه به جزییات گرافیکی در بازی ها تنها متعلق به ناتی داگ است و بس.
اگر خاطرتان باشد در مقاله مربوط به نقد و بررسی دیگر شاهکار ناتی داگ یعنی آنچارتد ۴ نکته ای را در مورد جلوه های بصری بازی خدمت شما عرض کرده بودم که به واقع و عینا برای بازی یThe Last of Us Remastered نیز صادق است و بد نیست که در اینجا یادی از ان بکنیم: “یکی از نکات واقعا منفی بازی این است که از بس زیبا و چشمنواز است دلتان نمیآید هر ۳۰ ثانیه یکبار نایستید و از منظره و محیط اطراف خود اسکرینشات نگیرید! اگر بخواهید این کار را بکنید که مدام باید گیمپلی را متوقف کنید و اگر هم این کار را نکنید عذاب وجدان میگیرید که چنین مناظر و محیطهایی را که در هیچ بازی دیگری تاکنون ندیدهاید از دست بدهید و از آنها اسکرینشات نگیرید. وقتی ناتیداگ بازی بسازد دردسرها و نکات منفی بازی هم این میشود که از زیبایی ندانیم چکار کنیم!” در مجموع و به طور کلی هیچگونه ایرادی به جلوههای گرافیکی بازی چه از لحاظ فنی و تکنیکی و چه از لحاظ طراحی هنری وارد نیست و سازندگان بازی حق مطلب را در این مورد مانند سایر بخشها ادا کردهاند تا یک بازی بینقص به دست ما برسد. از لحاظ تکنیکی و فنی و همینطور از لحاظ هنری عنوان The Last of Us Remastered یک technical masterpiece (شاهکار تکنیکی) است و بس.
اکشن… شوتر سوم شخص… مخفی کاری… وحشت بقا…. انتخاب با شماست
در بخش گیم پلی بازی نیز The Last of Us Remastered یک بازی کاملا بی نقص است و انواع و اقسام المان های مختلف را برای پیشروی در اختیار شما قرار می دهد. شما می توانید کاملا با این عنوان به صورت مخفی کاری رفتار نمایید و با تکیه بر مخفی شدن در محیط و دور زدن دشمنان و… راه خود را پیش ببرید. در بخش مخفی کاری هوش مصنوعی الی که همراه شماست و همچنین دشمنان بهتر از هر عنوان دیگری است که تاکنون دیده اید و با این که گاه پیش می اید که صحنه های عجیبی به خاطر مشکل در هوش مصنوعی ببینید (مثلا این که دشمنان کلا الی را نمی بینند) اما اینها به قدری کم تعداد هستند که هرگز و به معنای واقعی هرگز به حساب نمی ایند و هیچ چیزی را از ارزش بازی در بخش مخفی کاری نمی کاهند. در واقع باید گفت اگر بخواهید عنوان The Last of Us Remastered را با روش مخفی کاری پیش ببرید بازی طوری با شما رفتار می کند که فکر می کنید این عنوان کلا از پایه و اساس بر پایه مخفی کاری ساخته شده اسیت در حالی که ابنطور نیست و بازی شکل های دیگری نیز دارد که به همین قدرتمندی بخش مخفی کاری هستند.
همانطور که بازی می تواند یک مخفی کاری کامل باشد، یک اکشن و یک شوتر سوم شخص محض نیز می تواند باشد و در این زمینه نیز یک بازی بی نقص و کامل را از سوی نوابغ ناتی داگ شاهد هستیم شما می توانید با انواع و اقسام سلاح هایی که در طول بازی به دست می اورید با دشمنان مبارزه نمایید و از سیستم فوق العاده عالی کاورگیری بازی استفاده نمایید.سیستم شوتینگ و یا تیراندازی بازی فوق العاده لذتبخش و واقعی کار شده است و شلیک با تک تک سلاح های بازی بسیار لذتبخش است. همجنین می توانید از مبارزات نزدیک و جنگ های تن به تن نیز بهره ببرید و دشمنان را از پای در آورید. در این زمینه نیز الی یک همراه خیلی خوب برایتان محسوب می شود و هرگز جلوی دست و پای شما را در مبارزات نمی گیرد و خللی در کار شما ایجاد نمی کند. در درجات سختی بالای بازی (که باید ان را تجربه نمایید) مبارزات بسیار سخت تر هستند و ناخوداگاه شما را به سمت مخفی کاری بیشتر سوق می دهند زیرا کوچکترین اشتباهی برابر با مرگ جوئل است و البته همین نیز بازی را بسیار جذاب و واقعی تر می کند و حس بودن در یک دنیای بی رحم و قاتل را برای شما تداعی می کند.
البته نکته ای که در بازی وجود دارد اینجاست که اصل لذت بازی به این است که گاهی به صورت مخفی کاری و برخی مواقع با اکشن جلو بروید و ترکیب اینهاست که بازی را بسیار جذاب تر از حالت تک بعدی می کند و البته باید این نکته را نیز اشاره کرد در بازی لحظاتی اجباری نیز وجود دارند که حتما بایستی با مخفی کاری و یا حتما باید با تیراندازی پیشروی کنید. بازی علاوه بر این ها یک وحشت بقا نیز محسوب می شود و به دلیل وجود دشمنان بیمار قارچ زده مخوفی که در بازی وجود دارند و چند نوع مختلف هستند، گاها لحظات ترسناک و استرس زایی را نیز تجربه می کنید مخصوصا به دلیل این که برخی از این انسان های قارچ زده که واقعا هیولاهای ترسناکی شده اند، اصلا قابل کشتن نیستند و به محض این که متوجه حضورتان شوند مرگی دردناک را برایتان رقم می زنند و همین موضوع لحظاتی از بازی که باید از لابه لای آنها بدون هیچ سروصدایی رود شوید را بسیار ترسناک و دلهره اور می کند زیرا که انها با شنیدن صدای شما سریعا به آن جذب می شوند و حمله می کنند و اغلب به خاطر قارچ هایی که صورت انها را از بین برده است قادر به دیدن نیستند. در واقع دشمنان شما در بازی هم شامل دشمنان قارچ زده و هستند و هم شامل گروه های سارقین و راهزنانی که در این دنیای اخر الزمان برای خود کسی شده اند و از هیچ کشتاری برای دزدیدن مقداری غذا و مهمات دریغ نمی کنند.
بازی از لحاظ جمع کردن منابع و موارد مورد نیاز برای ساختن وسایل لازم، کاملا شما را در شرایط زندگی واقعی در چنین دنیایی قرار می دهد و باید یکی یکی و به سختی و با گشن و گذار فراوان مواد و ایتم های مورد نیاز خود را برای ساختن پانسمان های تسکین دهنده و پر کننده خط سلامتی و مجهز کردن چوب و چماق ها به تیغه های تیز برای کشتن دشمنان و … پیدا کنید و با دقت از آنها استفاده نمایید زیرا که اصلا مانند یک بازی شوتر و اکشن معمولی اینگونه نیست که کلی از اینها در جای جای محیط بازی ریخته باشند. بلکه مانند چنین دنیایی که بازی در ان قرار دارد همه، هر چیزی را که دیده اند و می بینند را غارت کرده اند و باید با سختی منابع مورد نیاز خود را پیدا کنید. بنابراین این فاکتور که در حقیقت مدیریت منایع و ایتم های مورد نیاز برای بقاست، عمق فوق العاده ای به گیم پلی بازی بخشیده است و The Last of Us Remastered را تبدیل به عنوانی کرده که به واقع در آن باید برای بقا تلاش و جستجو کنید و البته که بایستی در استفاده از آنها نیز صرفه جویی نمایید.
از لحاظ تنوع مراحل و چیدمان ان ها نیز The Last of Us Remastered یک شاهکار محض است. در بازی هرگز مراحلی تکراری را شاهد نیستید و هر بار و در هر مرحله شاهد محیطی کاملا جدید با ساختارهایی جدید و فضای تازه هستید که اجازه نمی دهد حتی فکر تکراری شدن و خسته کننده شدن به سر شما راه یابد. به لطف تغییر فصل ها شاهد همه گونه محیط های زیبا هستیم و باید اعتراف کرد که وقتی به تماشای مراحل و محیط های بی نظیر بازی می نشینیم تنها و تنها با خود می گوییم ناتی داگ چه کار می کند؟ چرا این نوع ساخت بازی فقط مختص آنهاست؟ چقدر نبوغ؟ گیم پلی بازی پر است از لحظه های هیجان انگیز، استرس زا، احساسی، اشک اور و گاهی نیز خنده اور هستند مانند صحنه پیدا کردن مجله توسط الی که در ماشین در مورد ان صحبت می کنند. صحنه های جاودانه ای مانند جان دادن سارا در اغوش جوئل یا مشاهده زرافه ها که در حال غذا خوردن هستند، هیچ گاه از ذهن بازیبازان و تاریخ پاک نخواهند شد. در نهایت باید گفت گیم پلی بازی The Last of Us Remastered معنای کامل بی نقصی است. همه چیز در گیم پلی بازی به طور صحیح و فکر شده قرار داده شده است و به قدری ترکیب موارد مختلف گیم پلی با یکدیگر خوب و جذاب از اب در امده است که در کمتر عنوانی تا کنون مشاهده کرده ایم.
اوای بهشتی از دل جهنم
صداگذاری و موسیقی در The Last of Us Remastered مبحثی است که همان طور که قبلا هم در خصوص آن در بازی های ناتی داگ گفته ام، میتوان در مورد آن مدتها صحبت کرد و نوشت و نوشت و نوشت. اگر در دنیای بازیهای رایانه ای و از لحاظ کیفیت صداگذاری، یک سطح میزان و معیار را بخواهیم برای دیگر بازیها تعیین کنیم عناوینی مثل نسخه چهارم Uncharted و The Last of Us Remastered دقیقا همان الگو و میزان است که بالاترین سطح از کیفیت صداگذاری را که تاکنون در عناوین مختلف شاهد بودهایم ارائه میدهد. در صداگذاری هیچ یک از شخصیتهای بازی از اصلی گرفته تا فرعی کوچکترین مشکلی وجود ندارد و بازیگران و صداگذاران این عنوان فوقالعاده کار کردهاند. صحبتها و حرکات لبها کاملا منطبق با یکدیگر است و موشن کپچر صورت و حالات چهره هنگام حرف زدن با صداگذاری قدرتمند شخصیتها ترکیب شده است و یک عنوان بینقص را در این زمینه شکل دادهاند. ایفای نقش شخصیت جوئل و موشن کپچر و صداگذاری وی توسط مرد هزار صدای این صنعت یعنی تروی بیکر انجام شده است که در این بازی برترین شاهکار خود را به جمع دیگر نقشهای فوقالعادهای که تاکنون اجرا کرده، اضافه کرده است. در The Last of Us Remastered شاهد نقطه اوج هنر و توانایی تروی بیکر هستیم و البته اگر بازیگر نقش دیگر اصلی یعنی شخصیت الی ذره ای هم ضعیف بود قطعا تروی بیکر هم نمی توانست اینگونه کار کند ولی خوشبختانه بازیگر و صداگذار شخصیت الی یعنی اشلی جانسون نیز به همان قدرتی که تروی بیکر نقش را اجرا کرده است، عمل کرده و بهترین کار صداگذاری خود را در یکی از برترین بازی های تاریخ انجام داده است.
در حقیقت همانطور که در ابتدای مقاله نیز عرض کردم برای تروی بیکر در نقش جوئل و اشلی جانسون در نقش الی، The Last of Us به نوعی نقطه اوج فعالیت کاری و حرفهای آنها محسوب محسوب میشود. البته انصافا باید به این نیز اشاره کرد که صداگذاری و اجرای دیگر شخصیت ها نیز هیچ چیزی کمتر از دو نقش اصلی بازی ندارد و تک تک آنها نیز اوج کار خود را به منصه ظهور گذاشتهاند.
در بخش موسیقی فقط در یک کلام باید گفت گوستاوو سانتائولالا منفجر کرده است (یعنی همان ترکانده است!). یعنی ساندترک The Last of Us انگار که یک موزیک بهشتی است که طوری ساخته شده است که هیچ گاه از ان سیر نشویم و هر بار که بشنویم باز هم کیف کنیم و یاد بازی بیافتیم. موسیقی بازی به قدری هماهنگ با بازی است که انگار وقتی بازی ساخته شده است این موسیقی به صورت دیفالت رویش بوده و در بازی حل شده است. به هیچ عنوان نمی شود تصور کرد که موسیقی بهتری برای این عنوان وجود داشته باشد. همان تم اصلی موسیقی بازی را بشنوید و دیگر نمی توانید رهایش کنید انگار شما را به درون The Last of Us می برد. تمامی قطعات، موسیقیها و به طور کلی ساندترک بازی بسیار عالی، روحنواز، زیبا و با کیفیت Compose شدهاند و حال و هوای غمگین و دردناک دنیای بازی را در هر لحظه و بسته به موقعیت خاص بازی در آن صحنه به خوبی به ما منتقل میکنند و کاملا با جو بازی همخوان و سازگار هستند. در نهایت در مورد بخش صداگذاری و موسیقی The Last of Us Remastered همانطوری که کاملا از صحبت های بالا مشهود است، باید گفت شاهد یک شاهکار ناب دیگر از ناتی داگ، صداگذاران و بازیگران بازی و سازنده نابغه موسیقی بازی یعنی گوستاوو سانتائولالا هستیم که با این عملکرد بی نظیر به دفتر برترین های تاریخ پیوستند.
خوشبختیم که دو نسل با The Last of Us بوده ایم…
نسخه نسل هشتمی The Last of Us نیز به مانند بازی اصلی، یک عنوان فوق العاده زیبا و موفق و البته بی نقص است. اصلا تصور نکنید که بازی تنها یک پورت ساده از نسل هفتم است و هیچ تغییر نکرده است زیرا که در زمینه گرافیکی شاهد تغییرات و بهبودهای بسیار زیادی در جلوه های بصری بازی هستیم که مقایسه ان با نسخه اصلی کاملا گویای همه چیز است. جلوه های بصری بازی اصلی خود به قدری زیبا بود که نیاز خاصی به تغییر زیاد نداشت اما سازندگان به این اکتفا نکرده اند و بازی را ارتقای بسیار زیادی برای نسل هشتم بخشیده اند و شاهد یکی از زیباترین عناوین این نسل در قالب یک عنوان بازسازی شده هستیم. البته The Last of Us Remastered بازی است که نه تنها فقط به خاطر گرافیکش، بلکه به خاطر تک تک بخش هایش ارزش بازی کردن را دارد و ترکیبی از چند شاهکار در بخش های مختلف داستان و گرافیک و گیم پلی و موسیقی و .. با هم عنوانی را به نام The Last of Us شکل داده اند. در زمینه گیم پلی و داستان و … بالطبع شاهد تغییر خاصی در نسخه بازسازی شده نیستیم ولی شاهد بهترین عملکرد گیم پلی و اعمال اخرین اپدیت ها در نسخه نسل هشتمی بازی هستیم و همینطور وجود بسته الحاقی بی نظیر Left Beind. بخش انلاین بازی نیز که مانند همیشه فوق العاده جذاب و لذتبخش است در بازی وجود دارد.
بازی های خیلی زیادی داریم که بی نظیر هستند اما عناوینی مثل بایوشاک یا The Last of Us یک جریان هستند. این عناوین تنها شاهکارهایی بی نظیر نیستند. اینها سازنده یک جریان هستند و بخشی از تاریخ این صنعت و هنر را به نام خود می کنند. مطمئن باشید که سال ها و سال ها بعد به کوچکترها خواهیم گفت که “The Last of Us در زمان ما منتشر شد، ما آن موقع بازی کردیم” و مطمئن باشید که آن ها این را به عنوان یک افتخار بزرگ برای ما حساب می کنند (البته خودمان هم حساب می کنیم، چون واقعا هم هست) و انگار که ما هم دوره یک اسطوره بوده ایم. هر صنعتی و هنری و ورزشی و کلا هر حوزه ای، اسطوره های خودش را دارد که همیشه نامشان در صدر و صف اول ویترین آن حوزه می اید چون همیشه در ویترین، بهترین ها را قرار می دهند. ویترین صنعت و هنر بازی های رایانه ای، یک جای همیشه محفوظ و دست نخورده در همان یکی دو صندلی اول برای The Last of Us دارد و خواهد داشت. دوستان، The Last of Us به معنای واقعی کلمه بی نقص است، همان چیزی که اخیرا در مورد بایوشاک هم در نقد آن عنوان عرض کردم. این ها معنای بی نقصی یک بازی هستند. این بازی ها هستند که هنوز بخش تک نفره و داستانی را ارج می نهند و ان را زنده نگاه می دارند تا در هیاهوی شوترهای انلاین ۲۰۰ نفره گم نشوند و یادمان نرود که از قدیم، بازی، یک یا دو نفره بوده است و بازی، داستان داشته است. عناوینی مثل The Last of Us داستان را زنده نگاه می دارند و برای روایت ان مایه می گذارند. این بازی ها می توانند چشمانتان را خیس کنند. کاری که شاید در زندگی واقعیتان هم کسی نتواند بکند، ولی نمی توانید وقتی سارا در آغوش جوئل جان می دهد اشکتان سرازیر نشود. این قدرت یک مدیاست که می تواند اینچنین روایت و داستان جذابی را شکل دهد و این گونه دنیا را به تحسین وادارد.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
شاهکاره . وقتی تمومش کردم یک احساس غم داشتم که دیگه تموم شده .
منتظر شماره ۲ هستیم
به به.
چطور میشه بازی ای که باهاش زندگی کردم رو نیام نظر بدم.
تلو چه در زمینه داستانی و چه در زمینه مولتی بی همتاست. واقعا تلو از نظر من بسیار لذت بخش تر و جذاب تر از آنچارتد بود. نیل دراکمن ثابت کرد با این اثر که چقدر مدیوم گیم پیشرفت کرده. این بازی رو به تعداد موهای سرم بازی کردم و ده ها ایستر اگ، راز مخفی و کلی چیزای دیگه رو پیدا کردم. گرافیک بازیبسیار زیبا و پویا بود. حتی با نرخ فریم ۳۰ در کنسول های قبلی هم زیبا تر میشد. دلست آف آس بیشتر از این که یک گیم معمولی باشه، یک اثرهمه فن حریف در همه زمینه هاست.
نکات مثبت و منفی از نظر من:
مثبت: طرحی دوربین بی نظیر(به جرعت یکی از بهترین ها)
-با این که کنسول های نسل ۷ از موشن کپچر صورت پشتیبانی نمی کردند اما ناتی داگ با ترفند هاش موشن کپچر صورتو رو پلی استیشن سه و این بازی پیاده کرد
-گیم پلی بسیار نرم و روون
-بیان احساسات بین جول و الی به بهترین نحو
-مولتی خارق العاده و شگفت انگیز
-کات سین های بسیار احساسی
-دیالوگاای بسیار خوب و شخصیت های باور کردنی
-فضا سازی فوق العاده
-سیستم کرفتینگ بازی منساب بود
-طراحی مراحل فوق العاده
-مخفی کاری بسیار زیبا
_هوش مصنوعی خوب
نکات منفی
این ها بنظر من منفیهستن
-معما های بازی بعد از مدتی دیگه واقعا تکراری میشد
-بعضا قدم زدن های شخصیت ها بسیار طولانی و خسته کننده بود
-بعضی مراحل بازی خیلی خطی بود
حالا چیز هایی که خود من تو بازی کشف کردم و شاید برای شما جالب باشه.
-سارا دختر جول طرفدار تیم ملی آرژانتینه
-مصون بودن الی شانسی و ژنتیکی نیست و بین مادر الی و مارلین راز هایی وجود داره
-قد جول ۱۷۵ سانته!
-کار جول احتمالا نقشه برداری و یا معماری بود.
-پوستری فیام سینمایی که روی اتاق ساراست بعد از بیست سال گوشه کنار شهر وجود داره.
…….
در نهایت الی دوست داشتنی حالا بزرگ شده. نانی داگ یکبار دیگه میخواد با بازی هاش قلقلکمون بده. امیدوارم تجربه موفق دلست یک رو تکرار کنه. قطعا پرسش های زیادی برای همه از قسمت اول مطرحه. که در دلست دو جواب داده خواهد شد.
اما بعضی از فکت های بازی:
-جول و الی قرار بود اول یک سگ هم داشته باشن اما بعدا حذف شد
-چهره الب به درخواست طرفداران تغییر کرد.
-توی نسخه اول یجایی جوا به الی میگه که گیتار زدن بهت یاد خوام داد. تو نسخه دو الی گیتار میزنه
-در فرهنگ غربی دیدن خواب پرواز نشانه بلوغ جنسی هستش. در قسمت بهار بازی وقتی الی میگه خواب هواپیما دیده خیلی ها به همین باور بودن که نیل دراکمن میخواسته بلوغ الی رو نشون بده.
-قارچی که در بازی انسان هارو آدم خوار میکنه تو واقعیت وجود داره. اما برای ملخ هاست.
-تو یکی از جاهای بازی وقتی یه شماره رو دیوار هست زنگ بزنی واقعا جواب میده!
.
.
.
.
.
در نهایت ممنون از شما آقای آقا بابایی که نقد بسیار زیبایی نوشتید. من خودم با مولتی و سینگل این بازی زندگی کردم. اصلا با این بررسی شما هوس کردم دوباره برم بازی کنم. بهترین بازی زندگیم. فوق العاده بود.
یک نکته: بعضی ها معتقدند نباید انقدر مدیوم سینما رو وارد گیم کرد و از این بابت از ناتی داگ خرده میگیرند. من از شما بعنوان دکتر سلام میپرسم: آیا دخیل کردن مدیوم ها با هم اشکالی داره؟
مثلا مدیون سینما نباید از داستان استفاده کنه چون تو مدیون ادبیت داستان هست؟ اگع میخ استیم داستان ببینیم میرفتیم ادبیات. فیلم فقط وظیفش صحنه های بصری جذاب هست! یا ادبیات باید فقط داستان باشه نه توصیف اینا! مثلا اگه توصیف طبیعت میخواستیم ببینیم میرفتیم خوب در دامان طبیعت! نه تو کتاب. حالا قضیه مدیوم سینما و گیم هم همینه. چرا نباید از سینما و تکنیک سینمایی تو گیم استفاده کرد؟ اتفاقا خیلی هم خوبه.
ببخشید اگه خیلی طولانی شد
یه عده دنبال مطرح کردن خودشونن و میخان به همه بفهمونن که گیمر قدیمین مثلا.
متوجه نشدم، منظورتون منم؟ نه والا من گیمر قدیمی نیستم. از یدیم بازی میکردم ولی خیلی کم. از اواسط نسل هشت شروع کردم به بازی کردن بازیها.
داداش
شما بازی نقد نکن
نقدت رو خوندم و اصلا قبولش نداشتم
ترس ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چی توی بازی شما رو ترسوند
این بازی رو می زاری بقل اویل ۶ و دد اسپیس؟
معما هم ندیدی
بله بله
الان اصلا خودت تنها
چه فرقی برات داره
تنهایی می خوای چی کار کنی؟ تو همه ی بازی ها چون تنهایی باید اینجام تنها باشی
بازی فوقالاده روی کار گروهی کار کرده
حرفت واقعا خنده داره
وشما این بازی رو با چی مقایسه کردی؟
اصلا معنی احساس رو می فهمی
ایول ویتین؟؟؟؟؟؟؟؟؟
داری پیکان رو با فراری مقایسه می کنی؟ بی شک بازی احساسی نباید ترسش زیاد باشه
ترس من وقتی بود که اون برادر خودش رو کشت
وقتی که اون سرباز به سارا شلیک کرد
وقتی که جوئل و الی برای هم زندگیشونو می دادن
نه فقط حظور یه زامبی که بگو وههههههه
داداش
اتفاقاتی که بین بازی می افتاد تنوع نبود
یه بار اون ماشین ترباره می یومد یه بار زامبی می انداخت دنبالت یه بار دارن تو اب خفت می کنن
اینا همش تنوع هست
اصلا شما وقتی بازی رو می کنی نمی فهمی الان قراره چی بشه و اصلا از راه رفتن خسته نمی شی این که خیلی مشخصه
در نهایت تاسف می خورم برای شما که همچین بازی ایی که ابروی جامعه ی گمیگنگ رو حفظ می کنه و می گه گیم هم احساس داره رو زیر سوال بردی
که حالا می فهمم چرا بعضی ها به کسایی که گیمر هستند می گند بچه!!
با حضور شما و این تعصب لعنتی بی شک ما در نظر دیگران بچه ایم
یه گیمر واقعی باید از این بازی حمایت کنه
اگر کسی به من بگه می خوام یه بازی بهم بگی که عاشق دنیای گیم شم بی شک اخرین ما رو پیش نهاد می دم ولی شما با ایرادات مسخره ارزش این بازی رو به شدت پایین اوردی؟
اخه معما های ساده؟
کسایی که بازی رو کردند می فهمند یهنی چی
بازیه مکعب روبیک که نیست
همینشم در گیر کننده و چالش بر انگیز بود
و تاسب بیشتر رو برای خودم می خورم که به شما می گن گیمر
به کسانی که از جامعه ی گیم هم حمایت می کنند می گند گیمر
اگه این بازی برای ماکرو و یا نینتندو بود من بازم پاش بودم
در اخرم برای کسانی که فقط نقد شما رو خوندند و بازی رو تجربه نکردند می گم
لطفا نقد های نوشته شده جوایز این بازی و حتی همین نقد گیم فا رو بخونید بعدش درباره ی این بازی نظر بدید
من ایول ویتین ورو تموم کردم یه هفته بعد یادم رفت همچین بازی ایی هم هست!!!!
اخه این با اون
؟
بگزریم
اره این بازی افتضاحه فقط هیلو خوبه فقط و فقط هیلو
چی فورزا هم هست
اونم خوبه
تموم شد انحصاری هاتون
؟
در نهایت امید وارم دوستان با دید باز به این بازی نگاه کنند و مثل این اقا ارزش جامعه ی گیمیمگمون رو با این تعصب های مسخره پایین نیارند
بی شک کسی که منطقی نگاه کنه حتی یکی از این ایراد های مسخره رو نمی شه به بازی کرفت
این حواب ماکرو فن هایی هست که ایرادی مسخره به این بازی گرفتن
بیخیال
microsoft.xboxone یه حرفی زد حالا بقیه هی میگن. اینا همش حرفای محمدرضاست که تو یکی از پست های سونی تلو رو مثلا نقد کرد.
داداش شما کیو میگی؟ با منی؟
من اصلا الان کنسول مایکرو ندارم. هیلو و فورزا هم بازی نکردم. ایول ویتینو از کجا اومد؟
اصلا چیزایی میگی که من تاحالا نگفتم
من میگمبهترین بازیم دلسته. به هیچ کش هم تا بحال نگفتم ((بچه)). من اصلا کی نقد نوشتم برا بازی؟ این همه تعریف کردم از این بازی. دوتا ایراد خیلی خیلی کوچیک گرفتم اومدی منو مایکرو فن و هزار تا بد و بیراه دیگه گفتی.
@ghost
چرا برادر داری برای خودت میبری و میدوزی؟
من تقریبا هیچ کدوم از حرفایی رو که این god of war نوشته رو نگفتم!! من اصلا این بازیو نقدر نکردم! کی به خودم جرات دادم با ایول ویتین و دد اسپیس مقایسه کنم؟ اصلا اینا سبکشونم با همزمین تا آسمون فرق داره. یچیزایی دارید میگید که من هیچ وقت نگفتم.
این دوستمون god of war هم منو با یکی دیگه احتمالا اشتباه گرفته. پایین تر رو ببینید اصلا من همین حرف های خودشو به زبون دیگه نوشتم. والا دیگه مونده بود حرف تو دهنم بذارند که گذاشتن
@ پوریا پاکزاد _ تلگرام
شما متوجه منظور من نشدید
گفتم کاربری با نام کاربری microsoft.xboxone یه حرفی زد و حالا شما داری حرفای اون رو میزنید. همون کاربری که عرض کردم اسمش محمدرضا هست و در یکی از پست های مربوط به سونی اومد تلو رو مثلا نقد کرد و ازش ایرادات الکی گرفت و حالا شما همون ایرادات رو اومدید بیان میکنید.
آخه واقعا اینکه فلان پوستر بعد ۲۰ سال هنوز وجود داره شد نکته منفی ؟ من که تاحالا ۴ بار تموم کردم بازی رو تاحالا به همچین چیزی فکر نکردم. اصلا الان هرچی فکر میکنم که یه پوستر تو بازی به یاد بیارم نمیتونم.
اینکه قد جوئل ۱۷۵ سانته از چه نظر نکته منفیه؟
اینکه سارا طرفدار تیم آرژانتینه چطور؟
یا اینکه شغل کاراکتر چی بوده ؟
اگه اینطوره باید بگیم النا تو آنچارتد روزنامه نگاره و این نکته منفیه پس نمره آنچارتد ۶ از ۱۰٫
میدونم اینا نظر شخصی شماست ولی دقیقا بخاطر اینکه نظر شخصی “شما”ست تعجب کردم
من نظرات شما رو دنبال میکنم همیشه ، کاربر محترمی هستید ولی توقع نداشتم همچین چیزایی نظر شما باشه.
بخاطر تعصبم رو سونی اینا رو نمیگم چون واقعا همچین ایرادی که شما گرفتی رو تاحالا ندیدم از یه بازی بگیرن و اگر شما رو نمیشناختم مطمئنا میگفتم میخواد تلو رو بکشه پایین.
من توقع داشتم این حرفا رو امثال NFS THE RUN بزنن…
حالا اگه محمدرضا این حرفارو میزنه ماکرو فن هست و خب این حرفا از طرف اون طبیعیه ولی شما تا اونجا که میدونم شما جبهه خاصی ندارید
بیخیال
ببخشید اگر ناراحت شدید
@ghost
داداش! اون نکته منفی نبود که گفتم! :rotfl: :rotfl:
خواستم یک سری فکت هایی که خودن درباره بازی دادم رو بگم. در ضمن محمدرضا یک هفتست بازی کرده این ایراداتو میگیرهو من سه ساله بازی کردم اون ایراداتو میگیرم. اتفاقی مثل همه.
وگرنه اینکه سارا طرفدار تیم ملی آرژانتینه که نکته منفی نمیشه :rotfl: :rotfl: :rotfl:
اینارو یه نکات اضافه گفتم که مثلا اگه نمی دونستید یه حالی بهتون داده باشم.
باور کن از خنده نمی دونم چی بگم. قد جوئل نکته پنفی :rotfl: :rotfl:
سو تفاهم شد
پوریا پاکزاد _ تلگرام @
😀
حالا گرفتم. سوء تفاهم شده بود
قسمت”حالا چیز هایی که خود من تو بازی کشف کردم و شاید برای شما جالب باشه.” رو ندیده بودم
چون بعدش _ داشت با قبلیا یکی گرفتمش
عجب سوتی دادم… :laugh:
والا خودمم اولش هنگیدم ، دقیقا با خودم گفتم
” آخه چه ربطی داره ؟ ”
:yes: 😀
درود بر شما پوریای عزیز. مرسی از شما و نظر زیباتون و لطفی که دارید.
پوریا جان نظر من اینه که کسانی که این حرف ها رو می زنند فقط دنبال بهانه هستند که یه نقصی بذارن رو بازی و بگن ما فرق داریم. یعنی چی که نباید سینما رووارد گیم کرد. صحنه های سینمایی بسیتار بسیار عالی هستن در بازی ها و باعث جذاب تر شدن بازی ها می شن.کلا برخی حرف ها رو باید فقط شنید و چیزی نگفت و رد شد از کنارش. حتی بهتره که اصلا نشنوی
درسته کاملا. تفکرات فرق میکنه و من خودم استقبال میکنم که کسی فارغ از هر جو بوجود اومده ، استقلال تفکر خودشو حفظ کنه و دیدگاهشو بدون ترس بگه. برای خودم هم پیش اومده که مثلا پارسال و امسال در بحبوحه حمایت از یکبازی ، من نظرات خودم رو مطرح کردم و با القابی مثل ((فن)) بودن یا همچین چیزهایی پذیرایی شدم. اما نکته اینه که سر بازی ها دعوا نکنیم. بشینیم با هم فارغ از حرف های گیم اسپات و TGA و متا و گوتی و بیگ وینر و انحصاری بودن یا نبودت بازی، با هم بحث کنیم. شاید کسی حرفی زد که ما نظرمون عوض شد. شاید ما یک نفرو اصلاح کردیم.شاید ایرادی که امروز میگیرم بی مورد باشه. شاید کسی حرفی که میزنه، حرف جالب و متفاوتی باشه ولی از منظر درستی به قضیه نگاه نکنه….ولی خوب اختلاف سلیقه انسانیت هست. و زیبایی بحث ها هم همین اختلاف سلیقست. :rose:
درسته پوریا جان. همه باید نظرشون رو بگن منتها همه لازم نیست چیزی که نمیخوان رو نخونن و باید از کنار برخی حرفها گذشت.
اما یه چیزی هم هست پوریا جان که بایددقت کرد. یه وقتی مثلا یه بازی رو برخی در موردش بحث دارن و یکی مثلا میگه بازی نمره اش ۸ هست یکی میگه ۸٫۵ هست یکی میگه ۹٫ این جای بحث داره. وقتی یه بازی رو کل دنیا و بیش از ۲۰۰ منبع میگن بازی ساله و همه بهش۱۰ میدن حالا یه نفر این وسط بیاد بگه این بازی ۳ هست دیگه خنده داره بیشتر تا چیز دیگه. این نظر منه
بله دقیقا کاری که واشینگتون پست کرد. منم چیز های زیادی از آنچارتد دارم که مطرح کنم اما واقعا نمی تونم فوق العاده بودن اثرو نادیده بگیرم و بهش ۴ بدم!
حتی بدترین بازی ها هم حقشون این نیست. ساخت یک بازی بسیار کوچیک و آماتور هم کاری طاقت فرسا و مشکله. نباید با چنین بی رحمی ای باهاش برخورد کرد
معماها تکراری میشد؟ مگه بازی معما داشت؟ راه رفتن خسته کننده؟ تو یک بازی خطی که مدام محیط های جدید میبینی و اونم با اون لول دیزاین و اتمسفر تکراری و خسته کننده میشه؟ مراحل بازی خطی بود؟ تو هر چپتر یک اتفاق فوق العاده عجیب رخ میداد چیش خطی بود از این لحاظ؟؟ شما فکر نکنم به اون حد از درجه ی نقد رسیده باشی که با شجاعت بیای نکات منفی از این شاهکار دربیاری اونم اینجا که ممکنه افرادی فکر کنن درست میگید اگر سلیقه شخصی شماست پس عمومیش نکن تا بقیه گمراه نشن
معما های مخیطی منظورم همینه که یه تیکه چوب رو میذاری از این ور میری اون ور یا اینه که اون کانتینر رو بارها و بارها باید جابه جا میکردین تا از روش بالا بریم تا بپریم جایی. بله ساختار برخی مراحل بسیار خطی بود و عملا به غیر از یکراه برای رفتنشون، کار دیگه ای از دستت بر نمیومد. مخصوصا اگه بازی رو رو درجه سختی سوروایول گراندد میرفتی. اتفاق افتادن یک عمل فوق العاده عجیب چه ربطی به خطی بودن بازی داره؟
شما ترازو نیستی که بخوای برای ما ((حد)) تعیین کنی. من به جرات میتونم بگم بیش از ۲۵ باز بازیو تموم کردم و خیلی چیز ها بیشتر در مورد دلست آف آس و ساختار مراحلش و خیلی چیزای دیگه هست رو بیشتر دیدم و وارد تر هستم به بازی. هیچ بازی ای کامل نیست. هیج بازی ای.
در ضمن اینجا بخش نظرات شخصی هستش و من هم نظر شخصی و سلیقه خودمو در عموم مطرح میکنم. فکر نکنم نظر حضرت عالی هم چیزی جز نظر شخصی باشه. نظر شما هم وحی منزل نیست. ما هم اینجا بحث میکنیم و به ارشاد جوانان مشغول نیستیم که کسی گمراه بشه. نظر شخصیمو بار ها و بارها و بارها عمومی میگم تا صد هزار تا منفی بخورم ولی میگم.
من نمیدونم پوریا جان این چه رسم جدیدی هست که توی گیمفا راه افتاده که اگر بیای نظر شخصی خودت رو درباره یک بازی بگی همه زود جبهه میگیرن و کار به توهین میکشه اقا نظر شخصی و نقد شخصی همه افراد محترم هست قرار نیست اگه یک بازی رو به ۱۰۰ نفر بدن این ۱۰۰نفر نقد یکسانی از بازی بکنند نه به هیچ وجه همه افراد ازاد هستن هر طور که دوست دارن بازی ها رو نقد کنن
شما اسکورپیو و tv 4k جور کن نمیخواد بیای وکیل بقیه بشی
والا بخدا قسم خیلی دیدم که نظری داده شده تو سایت که اصلا نه با منطق و نه با عقل و نه با بدیهیات جور در نمیاد. ولی هیچ وقت نیومدم به کسی بگم نظر نده! انگار کسی مخالف توئه حق صحبت نداره. این همه تعریف کردم این همه گفتم بهترین بازی عمرمه و کلی جیز دیگه. حالا دوتا ایراد گرفتیم میگن تو صحبت نکن و نظر نده.
MICROSOFT.xbox one
بله هیچکس حق توهین نداره به نظر شخصی که شما نوشتید…
ولی چون وقتی یک فرد میگه نظر شخصی باعث نمیشه کسی جواب آن فرد را نده و با اون فرد بحث نکنه… چون نظر شخصی است…
چون واقعاً ایراد هایی که گرفتید هیچ دلیلی بر نمره کم کردن نداشت…
الان ناتی داگ تو یک چیز استاد شده… و اون “روایت داستان درون گیم پلی است ”
برای همین بین صحنه های اکشن فاصله است…
شما تو نقد انچارتد ۴ گفتید صحنه های اکشن بازی کم است.. در حالی که دقیقا ۳۵ صحنه اکشن و درگیری تو بازی وجود داره…
نظر شخصیه شما در مورد چیزی بوده که برای عموم مردم بوده حق بدید عکس العمل نشون بدن فکر کنم خود شما بدونی با ایراد گرقتن از این بازی فقط بحث درست میشه پس کوتاه بیا
من TV4K دارم نیازی ندارم که بخوام جور کنم دوست عزیز و کسی هم اینجا حرف از اسکورپیو نزد گویا این اسکورپیو خیلی شما رو اذیت کرده خب میتونین یکی بخرین و از ۴K نیتیو لذت ببرین :rotfl: :rotfl:
Dante عزیزم انچه من در بازی دیدم همون هست که نوشتم و امکان نداره توی بازی هایی که تا حالا ازشون نقد نوشتم ایراد هاشون رو ذکر نکنم چه بازی مورد علاقم باشن و چه نباشن این طور که شما میگین هیچکس نباید به بازی ۹ بده و همه باید ۱۰ بدن و بازی اصلا هیچ ایرادی هم نداره نه این طور نیست چه در نقد انچارتد۴ و چه در نقد لست همه گفته های من “نظر شخصی” هست و از دید خودم حقیقت محض اما نظر شما برای من قابل احترام هست و با جان و دل میپذیرم
خدارو شکر ما کامنت از پشیمونی خرید کنسول مورد علاقمون نذاشتیم اما زیاد دیدیم از کاربرای مایکرو تو پست های مربوط…والا شما تا وقت گیر میاری از tv و اسکورپپیو دیدم ایندفعه نگفتی تعجب کردیم وگرنه دیوانه نیستیم حسرت یک جعبه ی دکوری رو بخوریم 🙂
@shahab
بله. در مورد عموم بوده. و البته بحث هم درست میشه. ولی چرا که نه؟ مگه بحث کردن بده؟ بحث درست خیلی هم خوبه. ولی این که بیای وسط بحث بگی مایکرو فنی یا به حد انتقاد داشتن نرسیدی، دیگه از بحث درباره بازی تموم میشه و میکشه به بحث شخصی. وگرنه تفاوت سلیقه و نظر داریم و با هم بحث میکنیم. ولی اینجوری بحث میکنند:
من: دلست آف آس گاهی معما های محیطیش زیادی تکرار شدن. مثل المان قلاب گرفتن یا باز کردن درب با زنجیز یا تخته چوب یارد کردن الی از رو آب.
—شما: البته نیل دراکمن خواسته که در خلال این کارها دیالوگ ها و احساساتی رو بین شخصیت های محیطی رد و بدل کنه. مثلا چندین بار که با تکه چوب الی رو رد میکنیم از رو آب مخاطب کاملا براش جا میوفته که الی شنا بلد نیست و همین معمای تکرار شونده زمینه ساز اونجایی میشه که الی تو آب غرق میشه و احساسات مخاطب واضح تر تحریک میشه
——من: بله درسته اما میشد از المان های دیگری به غیر از قدم زدن های طولانی و معما های محیطی که تکرار زیادی گاها دارن استفاده کنه.
—-شما: چون ناتی داگ شخصیت پردازیش کنی پیچیدست و دوست داره عمق شهصیت هاشو در خلال جزئیات ساده به مخاطب القا کنه. قدم زدن های طولانی هم به سبب سبک بقا و گشتن تو محیطه که باید چیز هایی رو پیدا کنید.
—–من: درسته اما این کار گاها باعث بی حوصلگی میشه و مخاطب احساس میکنه که انگار بازی داره بیخود کش میاد.
نتیجه: چیزی که من ایراد بهش وارد میکردم فقط ناشی از اختلاف سلیقست.
اما فید بک هایی که امروز گرفتم.
-تو فن مایکرویی
-تو بهتره نظر شخصیتو نیای اینجا بگی
-تو اصلا در حدی نیستی که به دلست ایراد بگیری
-تو اصلا بازی تکردی دلستو
نتیجه: اعصاب خورد کنی
MICROSOFT.xbox one @
داداش مثل اینکه معنی سوختگی رو نمیدونی.
سوختگی یعنی بیای از بازی که از IGN نمره ۱۰۰ گرفته و بیشتر از ۲۰۰ جایزه بازی سال رو کسب کرده همچین ایرادایی بگیری.
وگرنه کنسولی که شاخ ترین انحصاری زمانش sea of thieves باشه و دوبرابر خودش باید پول TV بدی که سوختگی نداره
اینم برا تیر خلاص :
اینقدر که ماکرو فنا سوختن ، ساختمان پلاسکو نسوخت.
نگران نباشید Marvel قراره براتون فیلم Burntman درست کنه که بشینید رو اسکورپیو با کیفیت ۴k ببینید.
:no:
همه آزادن نظر بدن ولی وقتی منطقی باشه
در ضمن فکر نمیکنم کسی که عنوان شاهکار واسش عناوینی مثل کوانتوم بریک یا gears of war باشه پ، درک و فهمی در حد این نوع بازی ها داشته باشه
میتونی هی به خودت بگی اسکورپیو و ۴k نیتیو تا بلکا آروم شی ولی اینا برات بازی نمیشه
خوش باشی
آقا سعید خیلی ممنون بابت مقاله عالی تون.
وای که چقدر واسه این بازی من اشک ریختم 😥 😥
امیدوارم پارت دومش هم به همین صورت بلکه بهتر هم باشه :cute:
درود بر شما. خیلی متشکرم ازتون. لطف دارید که مطالعه کردید.
مطمئن باشید نسخه دوم هم یه بازی بی نظیر و تاریخ ساز خواهد بود. مگر ناتی داگ غیر از این هم بلده؟
بسیار لذت بردم از خوندن نقد بهترین بازی عمرم، اونم به قلم زیبای شما آقای آقابابایی.
شاید جالب باشه بدونید که ایده اصلی بازی از یه بیماری واقعی هست که واسه بعضی مورچه ها تو جنگل های آمازون اتفاق می افته. نوعی قارچ روی سر مورچه رشد می کنه و کنترل مغز مورچه رو به دست می گیره. اوضاع انقدر سخت می شه واسه مورچه که بی اختیار خودشو می کشه. این موضوع رو می تونید تو مستند ناتی داگ که در مورد د لست آو آس ساخته شده ببینید
درود بر شما عرفان جان. متشکرم ازتون. خوشحالم که خوشتون اومده از مقاله. واقعا که این بازی یه شاهکار محضه.
ممنون از نکته جالبی که گفتید.
نقد خوبی بود
دلست از همه لحاظ عالیه
مخصوصا بخش مولتی پلیرش که محشره :yes:
درود بر شما. خیلی ممنونم.
این بازی واقعا همه بخش هاش عالیه
agay agababay mmnon babt ngd sahkarton bandeh dar TV 4K 55 inch va HDR ps4pro tafavoty be an corat nadydm ba FHD
درود بر شما. ممنونم ارتون که مطالعه کردید و خوشحالم که خوشتون اومده
داداچ تو که انگلیسیت ضعیفه ، حتی سایلنت هیل هم نمیتونی بنویسی واسه چی داری فینگلیش تایپ میکنی ؟ گوشیت کیبورد فارسی نداره؟ ||:
از مقاله وزیبایی هاش بگذریم؛ باور کنید عنوان رو خوندم اشکم ریخت، به یکبارگی تمام صحنه های خاطره انگیز بازی از جلو چشام رد شد؛ نمیدونم درک میکنین یا نه؛ ولی وقت بازی کردن تلو برای بار اول دوست نداشتم بازی به آخر برسه :heart: این بازی نبود؛ یه چیزی فرای احساس بود، چیزی فرای فلسفه بود، چیزی مابین یک و لاینتاهی؛ متشکرم سعید جان، نقد شاهکاری (!) بود …
درود بر شما علی جان. خیلی متشکرم از لطف شما و این که مقاله رو مطالعه کردید.
من کاملا درک میکنم شما رو و باهاتون موافقم
من هنوزم متوجه نمیشم چطوری یه نفر تو یکی لز سایت ها پیدا شد و برا این ضد نقد نوشت!!!!
مخلوط کردن مدیوم ها رو هیچکس اشکال نمیگیره، اما بعضیا که میشناسیدشون معتقدن مدیومى اگر بر مدیومى دیگر پیشه بگیرد اثر حاصله رو باید به نام آن مدیوم غالب نوشت واسه همین میگن این بازى بازى نیست ، چون مدیوم غالبش سینماست.
تشکر فراوان از آقای آقابابایی
خوندن دوباره نقد خاطرات بازی رو زنده کرد
تو عمرم بهتر از این بازی ندیدم
درود بر شما. متشکرم سینا جان. نظر لطفتونه.
اصلا حالا که اینطوره همین الان میرم دوباره کنسول رو رشن میکنم و دوباره این شاهکارو بازی میکنم :inlove: ممنون بابت نقد :yes: واقعا TLOU مایه ی افتخار صنعت گیم هست.
“یادش بخیر… اصلا اعصاب قایم شدن نداشتم.. همیشه همان بار اول لو می رفتم و بعد همه را می کشتم!”یکی از ویژگی های فوق العاده ی تلو همین هست، همیشه راه برای مخفی کاری و یا به قول خودمونی خرکی رفتن بازه. حتی رو درجه سختی های بالا ( روگراندد بازی نکردم ولی رو سوروایول اینطوری بود)
واقعا تعادل خوبی بین مخفیانه رفتن و نرفتن ایجاد شده بود و باعث میشد بازیکن از مخفی کاری خسته نشه و هر موقع حسش رو داشت مخفیانه بره و اگه حوصله نداشت مخفیانه نره!
دیالوگ ها و صحنه های دیدنی مثل قسمت زرافه ها باعث میشد لذت بازی فقط تو داستان و گیم پلی خلاصه نشه و لذتی رو تجربه کنه که فقط در عناوین خاصی تجربشون میکنه. عناوینی مثل جورنی و آثار فامیتو اوئدا و… :chic:
گاها اون زامبیا که کله هاشون قارچ زده بود اعصاب خورد کن میشدن رو درجه سختی بالا ، مخصوصا اینکه کم بهت تیر میداد مجبورت میکرد اون موقع رو حتما مخفی کاری بری ( که البته حوصله سر بر نیست اما شدیدا استرس بهت وارد میکنه! )
بستگی داره یکی دو جای بازی آره بقیه جاها هم اگه تیر داشته باشی مشکلی نیست ولی کلِ تیرت هدر میشه 😀 دیدن کلیکر ها هم اسرس داره ه برسه به مبارزه و کشتنشون.
ممنون از شما. لطف دارید. انشالله دوباره لذت ببرید
یکی از زیباترین نقدام؛ این رو چند ماه پیش نوشتم و با انتشار نقد TLOU، فرصت رو مناسب دیدم دوباره منتشرش کنم :laugh: امیدوارم از خوندش لذت ببرید :yes: 🙂
. The Last Of Us یک survival دروغین
این بازی عاجز است از هرگونه ایجاد حس و حال وحشت در گیمر، اصلا انگار مرده آن هم به مرگ سمبلیک، بازی فی مابین ملودرام و ژانر وحشت به گیر افتاده و هم چون لاشه ای نیمه زنده دست و پا می زند. داستان نابسامان، ۲۰۰% کلیشه، ضعیف و بدون هیچگونه ریسکی به مسیر زامبی گونه خود ادامه می دهد، ۹۵% بازی حاشیه ای و اتلاف وقت برای ۵% آخر با غافلگیری سطحی. کاراکترها ویترینی هستند مانکن هایی از جنس مقوا. رابطه شان با همدیگر گنگ و از یک دیگر شناخته نمی شوند. گیم پلی TLOU بد است، آشفته و بیگانه در کنترل. گرافیگ بازی مخدوش است و فقیر، اصلا معلوم نیست گرافیک و طراحی محیط در خدمت بازی است یا بازی در خدمتش. موسیقی ضعیف است و انگار در کل اثر شنیده نمی شود و یک لحظه هم گیمر را درگیر نمی کند. مراحل بازی کاملا تکراری و با وول خوردن گیمر از نقطه “آ” به نقطه “ب” ختم می شود، این رفت و آمدها مدام تکرار می شود. گیمر کنترل یک تراکتور را دست می گیرد به نام Joel، که در طول هر مرحله به شخم زدن هر جانور زنده ای در مسیرش اهتمام می ورزد.
اوس مسعود. من هنوز فکر میکنم شما شوخی میکنی. ولی اگه شوخی نمی کنی این جوابو برای شما نوشتم.
-نقد سلبی: این که بدون توجه به کلیات اثر و با عبارات زننده ایرادات که به ذهن شما متبادر میشه (که حاصل اینه چون شما خواستید به هر بهانه ای از بازی ایراد بگیرید. بدون سبک سنگین کردن ایرادی که گرفتید) رو بکوبید و بدون این که واقعا ایرادات رو در کلیات بازی قرار بدید. سعی کنید بازی رو (( اونجوری که هست)) نقد کنیم نه ((اونجوری که باید باشد)).
……………..
همه ما متفق القول هستیم که دلست آف آس یک اثر ترسناک نیست. در درجه اول یک بازی اکشن ادونچر پسا آخرالزمانی هست تا یک وحشت و بقا. هرچند که رگه هایی از ترس توی بازی هست. مثلا قسمت اون آسمان خراش کج و همچنین قسمتی که توی زیر زمین هتل بودیم.
…………..
داستان بازی کلیشه ای: خوب داستان بازی چیز جدیدی نیست اما کلیشه ای همنیست. دوم اینکه بازی شخصیت محوره نه داستان محور. توی اثری که شخصیت محور هست بیشتر پرداخت داستانی مهمه تا اینکه خود داستان بدیع و پر پیچش باشه.
……….….
بازی از نقطه 《آ》به نقطه 《ب》 رفتن است! خوب بازی ادونچره! فقط یکبازی ادونچر معرفی کنید که از آ به ب نره! خوب یک مسیری باید طی بشه. هرچند قبول دارم که این مسیر گاها طولانی اما زیباست.
…………..
کارکتر ها ویترینی هستند؟ چطوری عمق این شخصیت ها رو میگید ویترینی؟ گاهی فقط یچیزی میگید و رد میشید. بازی در قالب اتفاقات کوچک و بزرگ ماهیت خود شخصیت هارو نشون میده. حتی کوچکترین جزئیات اتفاقات دردن بازی با جوهره شخصیت ها ارتباط کامل دارن. شخصیت فوق العاده ای مثل دیوید یا حتی بیل و حتی فرعی ای مثل زن تام بسیار خوب پرداخت شدن. شخصیت ها در خلال اتفاقات بازی بارها استقلال و عمقشونو بروز میدن.
………………..
گرافیک در خدمت گیم پلی؟ یا گیم پلی در خدمت گرافیک؟
من این رو میذارم به حساب این که میگید بعضی محیط های بازی بی اندازه بزرگ هستن و انگار از قبل طراحی شدن و بعدا لول دیزاین. هرچند اصلا نفهمیدم این ایرادی که گرفتین یعنی چه.
در خوب بودن گرافیک فنی بازی همین بس که شما بدونید نسل هفت از کپجر صورت پشتیبانی نمی کرد اما با ترفند هایی ناتی داک تونست این کارو بکنه.
…………….
موسیقی بازی و افکت های صوتی کاملا در بازی نقش بسزایی دارن. هنر موسیقی متن خوب اینه که شما اصلا نشنوین! چه در صحنه های مخفی کاری و چه در احساسی موسیقی بازی در عین نازک بودنش کاملا درکیر کنندست.
…………….
گیم پلی ضعیف! این دیگا از اون حرف ها بود. گیم پلی حرکت جول رو با هیچ بازی ای نمیشه مقایسه کرد. انقدر که نرم و زیبا بود. دوربین بازی به شکل فوق العاده ای نرم و عالی بود. شوتینگ بازی جذاب و نرم بود. هرچند گلوله زیادی شلیکنمی شد اما همون گلوله های اندک با مکانیزم بسیار عالی کاور گیری ترکیب شدند و حس فوق العاده ای دارن.
………..
جول هر کسی گه در مسیرش باشه میکشه!
خوب من واقعا نمی دونم این چه ایرادیه؟ میخواید جول مذاکره کنه با دشمنان؟
……..
در نهایت من دوست دارم که باور کنم شما این مطالبو به شوخی از زبان فراستی میخواید نقل کنین. اما اگه واقعا جدی میگید، اساس مشکل ما با شیوه نگرش شماست نه ایراداتی که به تلو وارد کردید. فراستی اصلا الگوی خوبی برای نقد تیست. بازی رو به خودت زهرمار میکنی رفیق 🙁 لذت ببر 😉
پوریا عزیز
ابتدا از همه،
شما رو تحسین می کنم و خسته نباشید می گم بابت این همت عالی و این حجم از قلم فرسایی :yes: 🙂
و از این که نقدم رو دقیق خوندین تشکر می کنم 😉
اون دفعه هم می خواستم جواب شما رو بدم اما متاسفانه کامنت هام رو تایید نمی شد 😐
بالاخره دوباره فرصتی پیش آمد و ما بهم رسیدیم! 🙂
با صراحت می گم برای من صرفا شوخیه . :yes: 😉 مخصوصا استفاده از اصطلاحات فراستی در دنیای بازی :yes: برای من بامزست بگم بازی کمبود ملات داره :-))
ولی بعضی ها هستن بدجور قضیه رو جدی می گیرن و فکر می کنن من دارم تخریب می کنم علیه من جبهه می گیرن و وقتی بهم حمله می کنن من بیشتر سرکار می ذارم شون :laugh:
الان هم قصد دارم از اصطلاح جدید و با حال” با کُت آمده تو صنعت بازی سازی “استفاده کنم و منتظر نقد بعدی گیمفا هستم :evilgrin: :yes:
از این ایده خوشم اومد : “میخواید جول مذاکره کنه با دشمنان؟” مذاکره هم خوبه مخصوصا که من یک زمان دنبال بازی سازی بودم چرا که نشه.
شاید اینستاگرام رو راه بندازم و به معرفی بازی هم بپردازم تا ملت بفهمن دیدگاه واقعی من چیه! 🙂 :yes:
به احتمال ۹۰ درصد میدونستم که دارید مثل خدا بیامرز آقای حیاتی شوخی میکنید. :rotfl: :rotfl:
به هر حال خیلی خوب ادای اوستا فراستی رو در میارید. درود بر شما. 😀
آخه انقدر شوخی هارو جدی نوشتی که کیج شدم :silly: :silly: :silly:
بر من خرده نگیر :beauty:
این مخاطبین بودند که شوخی، شوخی قضیه رو جدی کردن 😉
تا به حال کسی به این فکر نکرده بود اگه من جدیم پس چرا اسمم رو «اوسا مسعود» گذاشتم 😐
فقط همین.
وات د فاز؟؟؟؟!!!!!
اقا سعید خیلی نقد زیبایی هستش (البته هنوز نخوندم ولی چون شما نوشتینش مطمئنم زیباست) :-))
خیلی ممنونم از شما. لطف دارید.
خسته نباشی سعیدجان…عالی بود :yes:
“چرا بقیه نمیتوانند چنین چیزی بسازند؟” جواب مشخصه ؛ چون اونها ناتی داگ نیستن…چون عاشقانه بازی نمسازن :yes:
منتظر تاج گذاری پلی استیشن در نسل هشتم هستیم…Tlou 2
درود بر شما یاشار جان. نظر لطف شماست. باهاتون موافقم کاملا
سلام سعیدجان صبحی حسابی شارژم کردی بااین پست بله کیه که این هنرصنعت روبازی کرده باشه وباهاش مانوس نشده باشه.داستان بازی واقعایکی ازتاثیرگذارترین هاست که به شخصه برای من روی گیم پلی بازیم تاثیرداشت وسرتاسربازی روبایه حالت بقاومراقبت ازالی به سرمیبردم اوج تاثیرداستان بازی زمانی تجربه کردم که روی سخت ترین حالت انجامش دادم ترس ازدست دادن مهمات ازیک طرف بقای نزدیکان از یک طرف چندباربغض کردم چندبارموبه تنم سیخ شدجوئل شخصیتی که تاالزایمرنگیرم فک نکنم ازذهنم بیرون بره نمیدونم شایدباورنکنی ولی ترسی که داشتم داخل بازی ازکلیکرهاودشمنای دیگه بازی نبودترسم ازنرسیدن به الی بودوتنهاگذاشتن اون دختربچه تواون شرایط وحشیانه بودshivکردن درهابرای به دست اوردن مهمماتی که قراربودبرای نجات الی مصرف بشه.درودبرناتی داگ باخلق این این تجربه ی ماندگاروباتجربه لفت بیهایندکه ارتباطم با این اثرهنری به اوج خودش رسید.خداروشکرکه این اثر درزمان مابودوفرصته این روداشتیم که ازش نهایته لذت روببریم.
درود بر امین عزیز. خوشحالم که مورد توجهتون بوده و ممنون که مطالعه کردید.
از معدود بازی هایی که واقعا آدم لذت میبره بارها و بارها تمومش کنه . واقعا شاهکار خالصه .
اینم بگم از همون اوایل که اومده بود تا الان تم اصلیش زنگ گوشیمه 😀
این بازی بهترین بازی عمرم هست هیچ شکی نیست که ناتی داگ جادوگر هست چون این بازی سحر دنیای بازی های ویدیویی هست و استدیو های دیگه هرچه قدر هم تلاش کنن نمیتونن بهش برسن درود بر ناتی داگ فقط همین.
آقای آقابابایی فقط میتونم بگم لایک گوارای وجودت
سعید دراکمن گیمفا هستی
:yes:
درود بر شما. خیلی متشکرم. نظر لطف شماست. مرسی از لقب زیبا و محبتی که دارید به من
در برخی از وبسایت های گیمینگ وطنی یکسری پدیده های جدید ظهور کردن ، که با دست اندازی به بازیهای بزرگ و محبوب ، قصد کوچک کردن این بازیها و در نتیجه افزایش بازدید و جلب توجه کردن دارند …
.
آخرین مطلبی که در همین مورد مشاهده کردم ، پدیده ای بود به نام “ضد نقد” که در اون TLOU بازی نبود بلکه یک فیلم و شبیه ساز پیاده روری بود … 😐
.
جناب آقابابایی ، ممنون که هستی :rose:
اگه منظورت از پدیده منم….! حیفه که نباشم :cute:
یعنی می خوای من دیگه نباشم ?:-) 😐
نه منظورشون شما نیستین. یکی دیگه رو میگن. سری به سایت های همسایه بزنی هست.
خیالم راحت شد :yes: 🙂
به هر حال تنوع هم باید باشه خوندنشون خالی از لطف نیست 😐 :no:
شما که تاج سری 😉
قربونت داداش 🙂
درود بر شما. لطف دارید. ممنون از شما که هستید و مقالات رو می خونید.
کلا راه های مختلفی برای انداختن اسمت بر سر زبان ها ودیده شدن وجود داره که یکی از اونها زدن حرف های خلاف تمام دنیاست که البته باعث خنده میشه بیشتر.
دقیقا راه های زیادی هست :yes:
یکیش مسیر بنده
که چند وقتیه به دلم افتاده برم یوتیوب نقدام اونجا منتشر کنم تا جهانی بشم :yes: :laugh:
بواسطه ادبیات خفننم و کوبیدن بازی ها خیلی زود مطرح بشم
فکر کنید اصطلاحات معروفم رو به انگلیسی بگم:
ماقبل بد pre bad
مقوا Cardboard
کمبود ملات Lack of mortar
شکل نگرفته Unshaped
پرمدعا pretentious
حوصله سربر boring
با کُت آمده تو صنعت بازی سازی come with coat in to the gaming industry
هزاران اصطلاح جذاب دیگر :yes: 😉
….
حتی در زبان انگلیسی هم زیبایی خاصی پیدا می کنه :yes:
بخش آنلاین بازی هم بی نظیره بیشتر از ۷۰۰ ساعت آنلاینش رو بازی کردم و هر روز بیشتر معتادش میشم .به نظرم نسخه ریمستر بیشتر از بهبودهای گرافیکی ۶۰ فریم شدنش هست که لذت بازی رو بیشتر از نسخه معمولیش کرده.
سعید جان میشه برسی ویدیوشی هم قرار بدید؟
برسی darkness2 هم اگه شد بزارید مچکر
درود بر شما. حتما این موضوع رو بررسی میکنم.
نقد عنوان دارکنس رو دارم می نویسم براتون
یه قضیه ای هست درمورد غذاها،میگن وقتی آشپز عشق خودشو به غذا تزریق میکنه،اون غذا فوق العاده میشه،خوردنشم برای همه لذت بخش و دوست داشتنیه.
بنظرم این قضیه تو دنیای گیم هم صدق میکنه،The Last of Us نمونه بارز عشق سازندگانشه.شاهکاریه که هرکسی بازیش کنه توش غرق میشه و میفهمه با چه چیزی طرفه.
متشکرم ناتی داگ،از چیزی که ساختی که همیشه تو قلب و ذهن من جاویدان میمونه
خسته نباشید هم به شما سعیدجان برای این نقد دوست داشتنی
درود بر شما. خیلی از لطفتون ممنونم و مرسی که مطالعه کردید مقاله رو.
کاملا باهاتون موافق هستم در تمام مورادی که فرمودید
واقعا بازی کاملی بود…مولتی این بازی بعد یک سال بازی کردن (شب و روز) هنوز برام جذابیت خاصی داره که تو هیچ بازی دیگه ای ندیدم کسایی که بازی کردن و خوششون اومده میدونن چی میگم!واقعا حیفه که انحصاریه و خیلی ها نتونستند بازی کنن…
ممنون بابت مقاله. واقعا کلمات در وصف این بازی عاجز و ماتند. لست اف اس بک بازی نیست یک زندگیست . واقعا عالی بود اقا سعید همیشه پیروز و سربلند باشید انشاالله(و مهتر از اون در سلامتی) :yes:
تشکر از شما. خیلی متشکرم ازتون. نظر لطفتونه.انشالله که شما هم همیشه سلامت و موفق باشید.
کاملا باهاتون موافقم
عذرخواهی بابت اسپم . بازهم شاهکار واشنگتن پست , در حالیکه ign و gamespot به عنوان nioh به ترتیب ۹۶ و ۹۰ دادند واشنگتن پست با نمره ۶۰ به این عنوان و یه نمره افتضاح به re7 داره اصرار میکنه بر بیمار بودنش .
واشنگتن پست بیشتر به اسمش میخوره تحلیل گر و منتقد سیاسی و کاخ سفید باشه تا منتقد بازی های رایانه ای احتمالا هر بازی بوی سیاست بده بهش نمره ی بالاتری میده ولی کلا بیخیال منتقدا باش نمره ی نهایی به نظرم ملاکه اونم تا حدودی نه کاملا مثلا بازی های زیادی بوده که متای بین ۶۰ تا ۷۰ داشته ولی شخصا باهاش خیلی حال کردم
سپاس از نقد خوبتون اقا سعید امیدوارم نسخه بعد هم همینطور باشه کلا بر خلاف بعضی ها که فقط حرف می زنند انحصاری های سونی یه چیز دیگن نمونه جدیدش بازی nioh که همین هم به نظر من ازصدق سر بازی دمون سولز و سری دارک سولز هست که به نشون داد بازی ساز نباید از ریسک و پیاده کردن ایده بترسه
درود بر شما. سپاس ازتون که مطالعه کردید نقد رو.
کاملا باهاتون موافق هستم در مواردی که فرمودید
چقد گشادم من :yawn: :yawn: اکانتشو دارم وقت نمیکنم برم دیتاشو بخرم بریزم :-(( :-((
عالی :inlove: :inlove: :inlove: :inlove:
ممنونم
بهترین بازی عمرم . یه شاهکاری که فقط ناتی داگ میتونه با یه شماره دیگه ازش جایگزینش کنه . درود به شرفت ناتی داگ . بازی که چه عرض کنم یه اثر هنری خلق میکنه که تو قلب و روح و روان آدم حک میشه و موندگاره
خسته نباشی سعید جان :yes: :yes:
اتفاقا همین جمعه پیش بازی رو تموم کردم و تجربه خوبی بود و با توجه به انچه در بازی دیدم خودم به شخصه بهش ۹ میدم و نقد شما هم خیلی خوب بود
درود بر شما رضا جان. خیلی متشکرم. نظرتون عزیز و محترمه
پاسخ نقد شما رو در صفحه ی مورد نظر دادم لطفا مطالعه کنید
😐 😐 😐 😐 از رو هم نمیری خوشم میاد
یکی از شاهکار ترین بازی هایی که انجام دادم. تک تک لحظه هاش خاطره انگیز و جذاب بود. امیدوارم نسخه ۲ باز همون حس و حال و جذابیت نسخه اولشو حفظ کرده باشه. ممنون از شما آقای آقابابایی بابت نقد خوبتون :yes:
درود بر شما. خیلی متشکرم ازتون که مطالعه کردید.
مطمئن باشید که همینطور میشه
آقا سعید ممنونم به خاطر زحماتتون نقد رو نخوندم چون میترسم اسپویل بشه من یه اخلاق بدی دارم که اگه یه بازی شاهکار باشه دلم نمیاد تمومش کنم(البته دلیلش اینه که چنین شاهکارهایی دیر به دیر عرضه میشن)الان حدود ۲ ماهه آنچارتد ۴ و گاد آو وار ۳ و د لست آو آس رو گرفتم ولی دلم نمیاد تمومشون کنم و فعلا فقط از انحصاری های پی اس آنچارتد کالکشن رو تموم کردم حالا تازه بلادبورن رو فکر کنم اگه بگیرم یه سال دستم بنده 🙂
درود بر شما. ممنونم از این که نظر گذاشتین. سلامت باشید. کار خوبی می کنید که نمیخونید وقتی بازی نکردید.
ممنون برا مقاله خوبتون،تنها بازی که باهاش بغض کردم
درود بر شما سعید عزیز. خیلی متشکرم ازتون
وای وای آقا سعید چه بازی رو نقد کردید بخدا همین دیروز باز بازی رو گرفتم نمیدونم چرا ازش سیر نمیشم واقعا بینظیره،راستی آقا سعید شب مهتابت خرابمون کرد خیلی باحال بود خدایی کلی خندیدم دمت گرم
درود بر شما. خیلی ممنونم محمد عزیز. لطف دارید. واقعا هم بی نظیره محمد جان.
بالاخره یه طنز کوچیکی میذارم همیشه تو مقاله
از نقد بسیار زیباتون ممنونم…هرچند این بازى نیاز به نقد نداره…چون هیچ ایرادى نداره…شاهکار هنر بازى سازى داستان سرایى و طراحى…شاهکار بى نظیر…بهترین بازى تاریخ زندگیم…بازیى که با تک تک لحظه هاش زندگى کردم…درود بر ناتى داگ واقعا درود :heart: :heart: :heart: :pray: :worship: :pray: :worship:
درود بر شما. خیلی متشکرم از لطفتون. کاملا باهخاتون موافقم
حالا هم تلو یک شاهکاره
عالی اقای اقابابایی راهنمای بلادبورن چیشد کنسل شد؟؟؟؟؟
درود بر شما.
نهخ کنسل نشده مهیار جان. قسمت جدیدش هم اماده اس. هفته بعد ۳ قسمت میریم.
یک اسطوره هیچ وقت از یاد نمی رود :inlove: من از نیل دراکمن برای ساختن این بازی تشکر نمیکنم بلکه از خالق نیل دراکمن تشکر میکنم که چنین ذهن خلاقی به این بشر عطا کرده تا این اثر جاودانه رو خلق کنه.این بازی یک معجزه است!معجزه از نوع انسانی!از انقلابی که این بازی در روایت داستانی کرد حالا حالا ها خواهیم شنید:))ببین چقدر روایت داستانی این بازی عالیه که حتی نویسنده بازی بزرگ توم ریدر هم از انقلاب این بازی در روایت داستانیش صحبت میکنه:))الحق که پر افتخارترین بازی انحصاری تاریخ بودن برازنده ی این بازی هست :-)) تشکر از شما جناب اقابابایی عزیز.
درود بر شما. ممنونم از لطفتون و نظر زیباتون.
کاملا درست میگید
سلام
ممنون از نقدتون آقای آقا بابایی
من کوچیکتونم ولی بنظرم دارید اغراق میکنید
قطعا تنها لست آو آس و بایوشاک بهترین های تاریخ نیستند. شاید این دو بازی شمارو آنقدر جذب خودشون کردن که اینطور فکر میکنید ولی بازی های دیگه ای هم هستن به عنوان مثال ویچر ۳ که از نظر خیلیا برترین نقش آفرینی تاریخه وهمینطور به عنوان پر افتخار ترین بازی تاریخ فعلا رکورد دار هست . یا معدود بازی های دیگه.
درود بر شما میلاد عزیز.
میلاد جان من اصلا نگفتم این دوتا بهترین های تاریخ هستن فقط. مسلاد عزیز بهترین بازی کل زندگی من ویچر ۳ هست. یعنی بهترین بازی که در تاریخ ۲۲ سال بازی کردنم برام اوله ویچر ۳ هست. قطعا بازی های خیلی خیلی شاهکاری ووجود دارن که اینها هم جزوشون هستن. منظور من رو بد برداشت کردید میلاد عزیز
حق باشماست آقای آقابابایی، منظورتونو بد برداشت کردم عذر میخوام.
منم مثل شما بهترین بازی عمرم ویچر ۳ هست.
خواهش میکنم میلاد جان. پیش میاد. مسئله ای نیست. نظرمون یکیه پس
خیلی دوست دارم تو قسمت دو راجب رایلی دوست الی که مثل الی گاز گرفته شد توضیح بده با اینکه شخصیت اصلی نبود ولی از لحاظ ذهنی کاملا درگیر شخصیتش میشه گیمیر
چه قدر خوب شد نقدش کردید اعضای کادر گیم فا
اخیرا یکی از کاربران متعصب ماکرو نقدی از این بازی گذاشته که بیشتر خنده داره
واقعا نقد عالی رو اینجا می شه خوند
نقدی به دور از تعصب و خود خواهی که به پیشرفت جامعه ی گیمینگ کمک می کنه
و این هست که ما گیمر ها به دیگران می فهمانیم بازی فقط دکمه زدن نیست
بازی احساس داره
بازی روح داره
بازی یه هنره
افرادی هم هستن که این هنرو رو خراب کردند و از نظر من و خیلی ها گیمر نیستند
نقد فوقالاده
عالی بود
ممنون بابت نقد. موقع خوندن متن احساساتی شدم.
به نظر من به مولتی Tlou و سری Uncharted خیلی کم لطفی میشه. مولتی پلیر لست و آنچارتد راحت میتونه تا چند هفته آدم رو سرگرم کنه.
درود بر شما. متشکرم ازتون که مطالعه کردید مقاله رو.
فقط میتونم بگم شاهکاااااااااار و بازم شاهکاااااااااار :yes: :yes: :yes:
اولش نقدو دیدم تعجب کردم فک کنم دفعه سومه دارید این بازی رو نقد میکنید :struggle: حرفا خیلی وقته گفته شده بهتره روی محتوای جدید تر کار کنید البته مشکلی با روزی روزگاری ندارم فقط حس میکنم بیشتر از نیاز داره وارد سایت میشه
درود بر شما. خیر اشتباه میکنید دفعه اوله. این بازی فقط یه بار نسخه نسل هفتمیش و یه بار دی ال سیش در نسل هفتم نقد شده که ربطی به این بازی ریمسترد شده و نسل هشتمی نداره. جالبه که بدون هیچ گونه تحقیقی صحبت می کنید و حرفی رو مطرح می کنید. مطمئن باشید بنده خیلی بیشتر از شما قبل نوشتن مقاله تحقیق میکگنم که تو سایت نباشه.
درود بر شما ارمین عزیز. از نظر لطف و محبت شما ممنونم واقعا. خیلی شرمنده کردید من رو.
ارمین جان اصلا خودتون رو ناراحت نکنید. گفتم که برخی برای دیده شدن راه های اینجوری رو انتخاب میکنن و نمیدونن که دیده میشن ولی با خنده. اصلا شما جدی نگیرید
انقدر اون سایت را حقیر دیدم که مایه افت دیدم کامتم را اونجا بذارم
قطعا باید از کنار برخی چیزها فقط عبور کرد و فقط ندیده گرفت
مگه میشه شما یه مقاله بنویسی و لذت نبرم ؟ زنده باشید
درود بر شما احسان جان. خیلی ممنونم از لطفت
فقط حسرت میخورم که چرا xbox 360 خریدم و اینجور شاهکار هایی رو از دست دادم واقعا حیف… 😥
برترین بازی تاریخ نسل بشر 😀 😛
سلام.
ای کاش این نقد رو نمی خوندم الان که خوندم دلم حسابی تنگ شده ای کاش دیسکش همین الان کنارم بود بازی میکردم.عالی بود.
بنظرم انلاینش اندازه ی اورواچ هست.
خیلی قشنگه اون زامبی ها ی غول که اسمشون رو یادم رفته فقط کافی بود یه چند تا کلیکر کنارشون باشن تا به معنای واقعی کلمه به فنا بری هرچی بمب مینداختی نمیمردن که داستان بازی هم که هیچی نیازی نیست توضیح بدم.
DLC Left Behind هم عالی و البته خیلی سخت بود و اخرش واقعا اشک تو چشمای ادم جمع میشد وقتی دوست الی(که البته اسمش یاد رفته فکر کنم رایلی بود) کنارش مرد واقعا غمناک بود.
اول بازی هم که جوئل دخترش رو از دست داد انقدر افسردگی میگرفتی که دیگه نمیتونستی بازی ادامه بدی.
یکی از غیر منتظره ترین لحظاتش برای من اونجایی بود جوئل دوباره برادرش رو میدید.
رابطه جوئل و الی که دیگه حرف نداشت هر چه زودتر منتظر نسخه دوم هستم که چه بگم هستیم بنظرم دیگه لازم نیست نقد بازیای ناتی داگ رو بخونی فقط باید بگیری و کیف کنی دیگه خوش بحال هرکی همون روز اول قسمت دوم این شاهکار رو بازی میکنه من باید چند ماه صبر کنم قیمتش بیاد پایین بعد بخرم خداییش خیلی سخته اهل دلاش میدونن. 🙁 :-(( 😥 😥 😥 😥
ولی مولتیش یکم رو اعصاب بود چون اسلحه های خوبش رو باید از استور میخریدی و سیاست های ناتی داگ رو اعصاب بود
در کل ممنون از اقای سعید بابای که نقدش یه گیرنده خاصی داره یه جمله اش رو بخونی دیگه نمیتونی ازش چشم برداری خدا قوت.
درود بر شما. خیلی از لطفتون متشکرم و ممنونم که مقاله رو مطالعه کردید. انشالله همیشه بتونم مقالات خوب بنویسم که شما راضی باشید.
عالی بود این پست گیمفا :yes: :yes:
یکی از بهترین تجربه هام که وقتی پرو خریدم و این عنوان رو تا آخر رفتم واقعا به این نتیجه رسیدم
که برای تجربه همین بازی ارزش این هزینه رو داشت و خواهد داشت 😎 😎 😎
ناتی داگ یک شاهکار برای هر زمان و هر تاریخی خلق کرده :yes:
و بیصبرانه منتظر نسخه دوم این عنوان بینظیر هستم :yes:
درود بر شما. خیلی متشکرم از شما حسین جان. کاملا باهاتون موافقم
سلام آقای آقابابایی.این بازی نقدش رو سایت بود هم ریمستر هم خودش ولی این مقاله کامل تر بود :yes:
چیزی هم راجع بهش نمیتونم بگم چون این بازی “وصف نشدنی”می باشد. :inlove:
سلام. متشکرم از شما.
لطفا نقد نسخه ریمسترد رو لینکش رو بدین به من. من ندیدم چیزی.
شرمنده تو یه سایت دیگه خونده بودم حالا یادم اومد.
بله میدونم محمد حسین جان که اینجا نخوندید چون وجود نداره.
مطمئن باشید که بنده خیلی قبل نوشتن مقاله تحقیق میکنم که چیزی رو بنویسم که تو سایت نباشه و دوست ندارم وقتم رو تلف کنم برای نوشتن چیزی که هست تو سایت.
تشکر از شما مثل همیشه.
شاهکار last of us صحنه دیدار زرافه ها بود 🙁 تجلی تمام احساسات یک انسان
بدجور داغونم کرد و باعث شد اشک کاملا سرازیر بشه از چشمام 🙁
این اولین مقاله ای بود که تک تک کلمه هاش رو خوندم و حتی چند تا جمله رو با خودم تکرار کردم متن و عکس و زیرنویس ها بینظیر بودن
مثل همیشه فوق العاده سعید جان
این اولین بازی بود با روح و روان من بازی کرد و روی من تاثیر عمیقی گذاشت گاهی اوقات آدم از بعضی بازیا چیزایی یاد میگیره که از هیچ جای دیگه نمیتونه و این خودش خیلی ارزشمنده
واقعا انتظار تا سال ۲۰۱۸ برای نسخه دوم این ابرشاهکار ناممکنه باید تا اون موقع کم کم ده بار رفته باشیمش رو درجه های سختی مختلف
به دلم انداختی برم دوباره بازیش کنم :inlove: :inlove: :inlove:
بازیای ناتی داگ از اون بازیاست که اگر چندتا بازی نخری ولی بازی ناتی داگ رو روز اول بخری واقعا ارزششو داره :yes: :yes:
درود بر شما. خیلی از لطفتون سپاسگزارم و مرسی که مقاله رو مطالعه کردید. خوشحالم که راضی بودید از مطلب.
کاملا باهاتون در مورد بازی موافقم و مطمئن باشید نسخه دوم هم بهتر خواهد بود
شکی در شاهکار بودن این بازی نیست اما برای منکه جز ۷ بازی برتر عمرم نیست.چشم نخور این صنعت اما کم نداشته بازی شاهکار از سوپر ماریو گرفته تا انچارتد ۴٫
توی کل بازی ها ناتی داگ از همه بیشتر انچارتد را دوست دارم که ظاهرا دیگه ادامه نداره البته به دست ناتی جز اضافاتش.
به هر حال شک دارم جز اکثر(میگم اکثر چون ps3 کم بازی شاهکار انحصاری نداشت) فنهای سونی از نظر بیشتر بقیه فنها یا طرفدارهای پلتفرمهای دیگه این بازی برترین بازی نسل هفتشون باشه.برای منکه خدای جنگ۳ و بایوشاک.
نقد عالی بود ممنون..
مرسی سعید جان عالی بود
واقعا نمیدونم چی بگم در وصف این بازی بعد گاد اف وار برایه من بهترین بود شاهکاره همین…
.
خداروشکر مریضیم جدی نیس ممنون از همه کسایی که دلداریم دادن مرسی
خب خداروشکر امیرجان خیلی با این خبر خوشحالم کردی انشاالله همیشه سلامت و با نشاط باشی
خیلی متشکرم. شما لطف دارید به من.
بله واقعا شاهکاره بی تکراریه.
خدا روشکر امیر جان. انشالله سلامت باشید
ببخشید میتونم بپرسم الان نقد این بازی چه لزومی داشت در صورتیکه این همه بازی جدید هست که هنوز نقدشونو ما ندیدیم با تشکر ۲۲ بهمنتونم مبارک :-*
لزومش این هست که کار ها برنامه داره و شما در جریانش نیستید. ارشیو گیمفا باید کامل باشه مخصوصا از بازی های بزرگ و برنامه داریم که تمام بازی های بزرگ جا مونده رو نقد کنیم و این بازی به این بزرگی نمیشه که نقد نداشته باشه در سایت. لزومش این هست.
در ضمن میشه بفرمایید چه بازی بزرگی در یک سال گذشته بوده و نقد نشده؟ صفر بازی بزرگ.
در کنار تمامی بازی های بزرگ که تازه دو بار هم نقد شدن در سایت و مجله نقد بازی های خوب مستقل و کوچک رو هم نوشتیم تا جایی که وقت بوده.
جواب سوالتون خیلی واضح بود.
اتفاقا بنظرم کار خیلی خوبی میکنید .
خوندن نقد بازی هایی که به نسبت دارن قدیمی میشن لذت بخشه .
بازم اگر وقت داشتید از این جور نقد ها بزارید :yes:
ممنونم سینای عزیز. منم با شما موافق هستم.
البته این هم مهمه که ببینیم چه بازی در گیمفا نقد نداره و اونها رو بنویسیم تا ارشیو تکمیل بشه و چه بهتر که این مقالات رو کاربرای عزیزمون درخواست بدن.
چشم سینا جان. حتما
واقعا این برنامه روزی روزگاری عالیه
نسل هشت ک تا الان غیر از دو سه عنوان فقط یک بادکنک بوده و اصل هنر و ارزش بازی توی نسل شش و هفته .و روزی روزگاری دقیقا به همون دوران برمیگرده
نسل هشت بازاریابی خوبی داشته و خیلی نیمچه گیمر تربیت کرده (بعلت قیمتهای بالا مطالعه هم زیاد شده.قطعا بازدید سایتهای گیم افزایش پیدا کردند و اون دوران “اقا ی جنگی بده”تموم شده).ولی اخه این جدیدا فقط نسل هشت را دیده اند و حق هم دارند هنوز توقع داستان و هنر نداشته باشند.
ولی این روزی روزگاری به زیبایی گیمرای جدید را با هنر اشنا میکنه.
دقیقا مثل کتب تاریخ ما ک مارا با سرگذشت افتخار امیز کشورمون اشنا میکنه
آقا سعید دمت گرم خیلی عالی نوشتی واقعا داشتم می خوندم حوس کردم برم کنسول بخرم بازی کنم.
من خودم به شخصه فک کنم یه تجربه ی ۵ ساعته از این بازی داشتم ولی توی همون ۵ ساعت متوجه شد که با یه شاهکار طرفم به امید روزی که توی همین سایت با شما و با نقد پارت دوم تلو روهم با مقاله ی دیگری از شما که گویی از اعماق جان و از روی احساس حقیقی بر میخیزد باشیم :rose: :rose:
درود بر شما. خیلی ممنونم از لطف همیشگتون. واقعا محبت دارید. انشالله که کامل بازی کنید این عنوان رو و لذت ببرید.
انشالله که بتونم در خدمتتون باشم تا اون موقع و مقاله رو براتون بنویسم. باز هم ممنون
به آقا سعید بازم گل کاشتی ، دمت گرم واقعا نوشته هات عالین و بخصوص این متن زیبا که بسیار لذت بردم
درود بر شما. خیلی متشکرم از لطفتون و این که وقت گذاشتین مقاله رو خوندید. واقعا ممنون ازتون
من واقعا وقنی داشتم این رو بازی میکردم لذت میبردم واقعا توی هیچ بازی ای به اندازه تلو پاش نشستم که ببینم اخرش چی میشه سازندگان بازی با ساخت این بازی تمام خواسته های خودشونو پیاده کردند چه بسا که بهترین بازی از نظر گیمر ها شد!
اسپم: من رینبوم ریجن دو هست اگه بخوام سیزدن پسشو بخرم باید با پوند انگلیس بخرم و با اکانت انگلیس دیگه درسته؟
واقعا عالی بود اولین مقاله بود که با تمام وجودم خوندم. ( بیشتر زیر عکسارو میخوندم )
این بازی تنها دلیل واسه منه که گیمو دنبال کنم هنوزم دارم هر روز آنلاین این بازیو میرم و لذت میبرم جو سنگینش رو تو بازی دیگه ای ندیدم حتی آنچارتد۴ فقط ۱ روز تونست منو تو آنلاینش نگه داره .
از لست تا لست : تا موقعی که پارت ۲ بیاد تو آنلاین این بازی میدرخشم
آیدی THELASTOFUS_IR فقط لست بازا اد کنن 😉
بازم ممنون از سعید آقا که با نوشته هاش منو برد به عمق بازی و تمام اون لحظاتو آورد جلو چشام.
درود بر شما. خیلی از لطفتون ممنونم. مرسی که وقت گذاشتید و مطالعه کردید مقاله رو به صورت کامل. خوشحالم که راضی بودی از مقاله.
دستتون درد نکنه جوابی کوبنده به یه سری افراد که این بازی رو می کوبند. این نقد رو که خوند خیلی هوس کردم از دوباره تمومش کنم ولی حیف اصلا وقت نمی کنم ( دارم بازی هایی رو که تموم نکردم رو تموم می کنم ). تازکیا هم که دی ال سیش رو بازی کردم کوتاه بود ولی عالی. با این که از زامبی بدم میاد ولی بدجور از این بازی خوشم میاد و بی صبرانه منتظر نسخه ۲ این بازی هستم.
درود بر شما. والا این مطلب تقریبا ۳ هفته اس که نوشته شده و من به فکر جواب و .. نیستم بلکه نگاه میکنم چه بازی بزرگی تو سایت نقد نداره که اون رو بنویسیم. اصولا به هر چیزی ادم لازم نیست جواب بده. شعور جمعی کفایت میکنه برای درک خیلی از حرفها و دیگه اینقدر واضحه که لازم نیست کسی چیزی بگه.
دوست عزیز every last one of them که پاسخ سوالتون رو در زیر سوالتون دادم و لزوم نوشتن نقد رو براتون گفتم، پست های دیگه هیچ ربطی به پاسخ شما نداره و این مورد اخری که در اون به شعور جمعی اشاره کردم مربوط به مطلبی هست که یکی در جایی گذاشته و بیهوده کوبیده بازی رو که در پاسخ دوستمون گفتم. جواب شما همون بود که در زیر سوالتون دادم. باقی موارد دیگه پاسخ شما نیست و ارتباطی به نظری که شما نوشتید اصلا نداره. به خودتون نگیرید هر چیزی رو و کسی به شعور شما کاری نداشت و توهینی نکرد. سوال کردید و پاسختون رو دادم در زیر سوالتون.
در ضمن به جای گرفتن یه یه کامنت دیگه به خودتون و مغلطه، بفرمایید که چه بازی نقد نشده که جاش رو بقیه تنگ کردن؟
اول این که خیلی اعصابم رو خورد کرد به خاطر اون نقد که به زور خواستند از بازی ایراد بگیرند و به قول شما مگه ناتی داگ به غیر از شاهکار چیزه دیگه ای هم بلده بسازه. اگه بسازه این عجیبه. هم چنین نباید این حرف رو میزدم حال هر دلیلی می خواد باشه اگه با سایتی مشکل دارم تو سایت خودش بزنم نه این که بیام یه سایت دیگه این حرف رو بزنم. دوم این که شرمنده من بازی های زیادی بازی نکردم به خاطر همین نمی دونم چه نقدی باید نوشته بشه تا آرشیو کامل بشه. هم چنین من که هم چنین پستی ندیدم اگه هست لینکش رو بدید اگه نیست درست کنید. بهترین بازی های کنسول پلی استیشن ۳ ( چه انحصاری و چه بازی هایی که فقط نسخه کنسولی دارند و برای سیستم عرضه نشده ) قصد دارم هر چی بازی جالب داره تمومش کنم. البته سری خدای جنگ ، آنچارتد ، هوی رین ، بیاند تو سولز ، کیلزون ، نی نو کانی و دیمن سولز رو یا تموم کردم یا دارم بازیشون می کنم. پس اگه نمی تونید پستی درست کنید یه سری اسم در پاسخ همین نظر بدید تا تهیه و تمومش کنم.
من هفته ی دیگه پی اس فور میخرم فکر میکنم این عنوان باید اولین بازی باشه که در کنار heavy rain & beyond two souls collection تجربه بکنم.با توجه به این که پی اس تری هم نداشتم و تجربه اولم خواهد بود.
آقای بابایی ممنون از مقاله زیباتون مطمئنا اینگونه مقاله ها با توجه به دلار و قیمت بالای بازی ها مطالعش واجبه تا بشه تصمیم درستی واسه تهیه بازی مورد نظر گرفت.
این سه تا بازی که نوشتید رو صد در صد بازی کنید پشیمون نمی شید. هم چنین سری آنچارتد هم بازی کنید.
عشق به روایت گیم 🙂
این بازی هیچی جز یه شاهکار نبود , بی صبرانه منتظر نسخه دومش هستم