ملکه دروغین شهر متروپلیس | نقد و بررسی بازی ReCore
پیش از وارد شدن به بحث اصلی و موضوع این مقاله، باید در مورد چند موضوع مهم دیگر با همدیگر صحبت کنیم؛ موضوعاتی که سال هاست پیرامون صنعت بازی های رایانه ای را پر کرده و فضای بخصوصی را در این میان به وجود آورده اند که به نوبه خود جای بحث زیادی دارند. در ابتدا بیایید به پدیده قهرمان سازی و شخصیت های اصلی بازی ها که از همان اول در دل بسیاری از بازیکنان جای گرفتند نگاهی بیاندازیم. پس از اینکه ماریو (از دنیای Super Mario) با حضور بی سابقه اش در بازی های افسانه ای سری، توانست به عنوان یکی از کلیدی ترین شخصیت های تاریخ بازی ها (شاید کلیدی ترین آن ها) جایگاه خود را به دست بیاورد، جنگ و جدل بین بازی سازان سراسر دنیا برای خلق بهترین و ماندگار ترین شخصیت های درون بازی ها، بیش از پیش قوت گرفت. در این میان شاید چیزی که کمتر کسی حتی به آن فکر هم می کرد، حضور و کنترل یک شخصیت مونت در طی یک بازی بود. شاید سکانس معروف و در عین حال شوکه کننده در بازی Metroid محصول ۱۹۸۶ را که در طی آن شخصیت Samus Aran (شخصیت اصلی بازی) که تا لحظه آخر در ذهن بازیکن، یک روبات بی احساس یا یک فرد نظامی جلوه می کرد، لباس روباتیک خود را در آورد و ما شاهد حضور بانو Samus Aran در زیر آن بودیم را بتوان به عنوان اولین حضور مهم شخصیت های مونث و دختران به عنوان نقش اول در بازی ها در نظر گرفت.
صحنه معروف پایانی بازی Metroid که Samus Aran با خارج شدن از لباس روباتیکش، فَک بسیاری از بازیکنان را تا مدت ها به نشانه تعجب، باز نگه داشت
امروزه شاهد حضور دختران زیادی در نقش های اصلی و حضور های کلیدی در بازی ها هستیم. از کاراکتر های دوست داشتی مانند الی در The Last of Us و کلمنتاینِ سری The Walking Dead گرفته تا شخصیت های بزرگ و مهمی مانند لارا کرافت از سری مهم و محبوب Tomb Raider که هیچ کم و کاستی نسبت به بسیاری از شخصیت های مذکر سایر بازی ها ندارند. حال بیایید روی موضوع مهم دیگری که بیشتر به یک معضل اساسی شبیه می باشد، تمرکز کنیم: تکرار، تکرار، تکر… شاید با زرق و برق هایی که امروزه در قالب بازی های جدید و متفاوت به خورد بازیکن ها داده می شوند، زیاد به این موضوع دقت نکرده باشید که تقریباً ۷۰ درصد چیزی که امروزه بازی می کنید، پیش از این به شکلی در یک عنوان دیگر پیاده شده بود و تقریباً تمام بازی ها بر اساس فرمول جدید صنعت یعنی تکرار ساخته می شوند. به عنوان مثال به سبک تیراندازی اول شخص نگاه کنید؛ به راستی از مکانی به مکان دیگر رفتن سری Call of Duty توانسته کمکی به ایجاد نوآری در سری بکند؟ با دستکاری ماشین زمان و جابجایی در تاریخ، سری Assassin’s Creed دقیقاً چه گلی به سر این صنعت بی گناه زده اند؟ شاید پس از اینکه برخی از این فرصت طلبان متوجه سود های میلیاردی در عمق این سرگرمی نازنین شدند، کلید این کلون سازی هایی که در سال های اخیر به شدت شاهد تکثیر بی موردشان بودیم، خورده شد و گویا به شکل غم انگیزی هم این روند حالا حالا ها ادامه خواهد داشت. شاید عناوین محدودی که هر ساله منتشر می شوند و تعدادشان نیز بسیار انگشت شمار است را بتوان به عنوان تنها امید و تلاش این صنعت برای بقا در نظر گرفت و از آن ها تقدیر کرد.
یکی برای همه، همه برای یکی؛ ولی به چه قیمت؟
با در نظر گرفتن این موضوع که این روند مرگبار متوقف نمی شود و فرصت طلبی بسیاری از سازندگان و ناشران، حیات صنعت بازی های رایانه ای شدیداً به خطر انداخته است، می خواهیم برای شما عنوانی را رونمایی کنیم که با ترکیب موضوع اولی که در ابتدا آن را مطرح کردیم، با معضل اصلی صنعت بازی ها، به نحوی از آب گل آلود ماهی بگیرد و با اینکه چیز هایی هم در آستین برای ارائه دادن دارد، با این حال باید ببینیم که چگونه و دقیقاً چرا به وجود آمده و به کجا می خواهد برود. اولین نمایش از بازی ReCore در طی همایش سالانه E3 در سال ۲۰۱۵ رخ داد. وعده هایی که در همان نمایش کوتاه به بازیکنان داده شد، همانند پروژه No Man’s Sky خیره کننده و در عین حال جاه طلبانه بودند. تعامل بین شخصیت اصلی بازی، با روبات هایی که به وسیله هوش مصنوعی فوق العاده ای مجهز شده اند و آماده اجرای دستور های شما و مبارزه پا به پایتان در میدان نبرد هستند. سبک بازی اکشن ماجراجویی و همچنین سکو بازی معرفی شد و این خبر که Keiji Inafune (خالق شخصیت مگا من در دوران طلایی کنسول NES) به عنوان تهیه کننده و همینطور کارگردان سری شاهکار کنسول GameCube یعنی Metroid Prime (آقای Mark Pacini) قرار است بر روی این بازی کار کنند، به طور قطع نظرات و توجهات را به سمت این بازی متمرکز کرد. استودیو های Armature Studio و Comcept بر روی بازی کار کرده و Microsoft Studios نیز وظیفه انتشار بازی را بر عهده داشته است (اگر پیش تر عرض نکردیم پس باید متوجه شده باشید که این عنوان انحصاری می باشد). بازی در نهایت در سپتامبر ۲۰۱۶ برای کنسول Xbox One و همینطور رایانه های شخصی عرضه شد و بر خلاف تمامی توجهاتی که پیش از عرضه توانسته بود برای خود جمع آوری کند، عنوانی متوسط و بسیار معمولی ظاهر شد. باز خورد هایی که وب سایت های معتبر تحلیل بازی در مورد این عنوان ارائه دادند، متفاوت ولی تا حدودی یک پیام را به مخاطب می رساند: یکی از صد ها بازی تکراری که هر ساله درب منزل بازیکنان را به صدا در می آورند.
می خواستم بیشتر آن را دوست داشته باشم و اگر بازی از بخش مقدمه خود جلوتر نمی رفت شاید این اتفاق می افتاد. اما در پایان، ReCore مانند ربات های خود یک بازی بسیار خوب به همراه مشکلات فنی فراوان است. GameSpot
شاید حداقل در کنسول، بزرگ ترین مشکل آن، بهینه سازی بسیار بد بازی باشد. در حالی که رایانه های شخصی متوسط و حتی کمتر هم می توانند بازی را به‌خوبی در حداکثر تنظیمات اجرا کنند، نسخه ایکس باکس وان به ندرت می تواند به نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه دست یابد. چنین موردی هرگز در توانایی من در بازی کردن دخالت نمی کند اما قطعا لذت بصری کاوش در Far Eden را تا حدودی از بین می برد. IGN
عنوانی مملو از باگ، صفحه بارگذاری مشقت بار و پایانی به شدت تو خالی! ReCore یک نمونه بسیار عالی از عناوینی است که ایده های بسیار خوبی دارند اما ناقص کار شده اند. +GamesRadar
و بسیاری از داستان ها و ماجرا هایی که توسط رسانه های مختلف و همینطور بازیکنان، به بازی ReCore نسبت داده شد؛ ولی آیا این بازی به مانند این نظرات و بازخورد های منفی ای که برایش ایجاد شده، می باشد یا اینکه پتانسیلی پنهان در لایه های مخفی آن خوابیده و برای رونمایی و شگفت زده کردن ما، تنها نیازمند یک جرقه می باشند؟ برای یافتن این سوالات با ما همراه باشید.
باکس آرت رسمی بازی
رود نیل، معجزه ماسه
از زمانی که فلسفه داستان سرایی در خلق بازی های رایانه ای باب شد و از سکویی به سکوی دیگری پریدن، دارای معنا و مفهوم بیشتری نیز شد، بازی ها به دو دسته تقسیم شدند: بازی هایی که تکلیف خود را مشخص کرده و داستان پایه ای را سر لوحه سایر عناصر قرار می دهند و بر اساس آن پیش می روند و در دسته بعدی نیز بازی هایی قرار دارند که تنها و فقط برای خلق سرگرمی بر اساس عنصر گیم پلی، کار خود را شروع می کنند و کاری نیز به بقیه بخش های بازی های امروزی ندارد (به اصطلاح Old School باقی مانده اند). بازی ReCore در این میان به درستی تکلیف خود را مشخص نمی کند؛ بازی داستان قدرتمندی ندارد و توجه به این نکته که تمرکز اصلی بازی بر روی بخش گیم پلی بوده است (در ادامه به آن نیز می پردازیم)، ما را وادار می کند که توقعمان را از بخش داستانی بازی کم کرده و دست به دامان گیم پلی شویم که آن نیز به درستی ما را ارضاء نمی کند. داستان بازی روایت گر دنیایی است که بلاخره پیش بینی نوستراداموس به سراغش آمده و دچار بحران طبیعی آخرالزمان شده است! بازه زمانی بازی حدود ۲۰۰ سال با زمان فعلی ما فاصله دارد. در اوایل سال ۲۰۲۰، ویروسی مخرب تحت عنوان “طاعون گرد و غبار شیطان” در سراسر زمین شروع به رشد کرده و نسل انسان را توسط خطری بزرگ تحدید کرده است. سازمانی که با نام Mandate شناخته می شوند، در حال تلاشند تا با این بیماری مقابله کنند.
از شاگردان مطرح بانو لارا کرافت و دارای قابلیت هایی چون پریدن از بالاترین ارتفاعات، بدون برداشتن حتی یک خراش!
در حالی که زمین بیشتر و بیشتر در دام این طاعون فرو می رود، Mandate تصمیم می گیرد تا با انتقال انسان ها به سیاره جدیدی که تحت عنوان Far Eden شناخته می شود، از انقراض انسان ها جلوگیری کند. سیاره مذکور در اوایل قرن ۲۱کم کشف شد و تا مدت ها جزو اسرار نظامی بود. سازمان، هزاران روبات کارگر را به سیاره فرستاده تا جو و محیط مناسب برای زندگی انسان ها را محیا کنند. در این میان اولین گروه از مهاجران نیز به سیاره فرستاده شدند. در حالی که این مسافران در دستگاه های انجماد، به مدت ۲۰۰ سال به خواب زمستانی رفتند، ساخت و ساز سیاره نیز به پایان رسید. در طی این مدت طولانی، بسیاری از مهاجران از بین رفته و روبات های بسیاری نیز فرسوده و خراب شدند. بازی در یکی از صحرا های سیاره با حضور یکی از همین مهاجران که از قضای روزگار شخصیت اصلی بازی نیز می باشد (خانمی با نام Joule Adams) آغاز می شود. وی همراه با سگ روباتیکش (Mack) در حال صحرا گردی و یافتن سرنخ هایی از دنیای اطرافش می باشد و پایان! تقریباً تمامی داستان به همین شکل روایت شده و به هیچ وجه هم پیش خود فکر نکنید که قرار است خبری از Plot Twist یا چیز درگیر کننده ای باشد. جول و مک به دخمه های متعددی نفوذ می کنند، با روبات های فراوانی مبارزه کرده و برق و نیرو رسانی دخمه را نیز بازیابی می کنند. در ابتدا عرض کردیم که با روشن کردن تکلیف خود، بازی می توانست عنصر داستانی را به کلی کنار گذاشته و با تمرکز ویژه بر روی گیم پلی (چیزی که در پایان، از بازی به یادگار می ماند) تبدیل به یک اثر حداقل قابل احترام تر شود. در ادامه شاهد این موضوع هستیم که جول، سردرگم و در به در به دنبال پدر خویش بوده و در نهایت نیز بازی ما را به این هدف مهم که کلی ترین هدف بازی نیز می باشد، رسانده و ما شاهد پخش تصاویری هولوگرامی از پدر وی هستیم که در انتهای بازی پیش دیدگانمان ظاهر شده و روح و روان ما را به شدت راضی و خشنود می کند! در رابطه با شخصیت پردازی که می تواند مهم ترین عنصر برای ارائه یک پروژه (چه پروژه ای سینمایی، تلویزیونی، بازی و حتی موسیقی) و تبدیل کردن آن به یک شاهکار باشد، نیز بازی حرفی برای گفتن ندارد؛ البته شاید دلیل اصلی این موضوع این باشد که بازی اصلا شخصیتی ندارد که بخواهد به پردازش و تکامل آن ها بپردازد. در این دنیای خاکی و پر از ماسه، ما جول زیبا را داریم که با شریکان روباتی اش به جنگ دشمنان روباتی رفته و از در های بزرگ روباتی نیز عبور می کند؛ پس به وی حق بدهید که در این مسیر تنها و طولانی، حرف های زیادی برای گفتن نداشته باشد و تنها به چکاندن ماشه قناعت کند. وجود کلیشه در داستان ها، سال هاست که در هالیوود و اکثر فیلم های اکشن و ترسناک بازار به چشم می خورد و چیز تازه ای نیست؛ ولی بزرگ ترین تفاوت دنیا بازی ها با سینما این است که عنصر داستان چیزیست که یک فیلم بر پایه آن ساخته شده و بدون آن کاملاً خرد و خاکشیر می شود ولی فرصت حذف کامل این عنصر به سازندگان بازی ها داده شده تا از کلیشه ها رهایی یابند؛ ولی متاسفانه شاهد این موضوع هستیم که داستان بازی ReCore نه تنها کلیشه ای است، بلکه از بسیاری از بازی های سال های اولیه صنعت بازی ها نیز داستان ساده تری دارد!
بیابان، ماشین آلات نابود شده و دو انسان ماجراجو. به طور قطع شاهد تقلید کورکورانه Uncharted 3 از ReCore هستیم! واقعاً Naughty Dog پیش خود چه فکری می کرد؟
روبوفوبیا
گیم پلی ReCore در کنار تمامی مشکلات عجیب و غریبش، نگهبانی برای تمامی عنصر ها و پیچ و مهره ای برای قطعات بدن روبات می باشد. سبک بازی کپسولی شامل عناصر مبارزاتی عناوین اکشن و ماجراجویی و مقدار بسیار زیادی از فرمول های بازی های سکو بازی (پلتفرمر) بوده و در کمال تعجب گویا تصمیم بر این بوده که سیستم مشهور اکثر بازی های بزرگ امروزی یعنی جهانی آزاد برای گشت و گذار (Open World) نیز بخشی از نقاط قوت بازی باشد، که با تمام این موضوعات شاهد رخ دادن این اتفاق به طور کامل در بازی نیستیم. بله بازی حتی در خلق دنیایش نیز نا کام مانده و در این میان دنیایی به وجود آمده که می شود نام آن را نیمه جهان آزاد گذاشت! شما می توانید درون محیط های Far Eden به گشت و گذار (در حد چندین قدم دور تر از موقعیت ماموریتتان) پرداخته و منابعی را نیز جمه آوری کنید. جهان بازی با قسمت شدن توسط چندین صفحه بارگذاری، تشکیل شده اند و در این میان سردابه های فراوانی نیز برای فعالیت های مختلفتان در نظر گرفته شده اند. جابجایی از نقطه ای به نقطه دیگر در بازی نیز به چندین شاخه تقسیم می شود و انتخاباتی در اختیار بازیکن قرار می گیرند: یا می توانید پیاده و روی دو پا مسیر را طی کنید یا اینکه توسط جت پک هایی که بر روی کفش های جول و پشتش قرار گرفته اند، به ادامه مسیرتان بپردازید. جت پک تنها برای این موضوع طراحی نشده و وسیله ای بسیار کاربردی برای پریدن از روی پلتفرمی به پلتتفرم دیگر نیز کاربرد دارد. زاویه دید بازی توسط دید سوم شخص دنبال می شود و با توجه به مونث بودن شخصیت اصلی، غیر از این هم از سازندگان انتظار نمی رفت! بازی از دید جول آدامز و سه دوست روباتیکش روایت می شود که تیم Corebot نامیده می شوند. در اصل دلیل اصلی وجود این ربات ها، کمک کردن به جول در مبارزات و حل معما ها و پازل های بازی می باشد. روبات ها همانطور که از نامشان انتظار می رود قابل ارتقاء و بهبود یابی هستند و این موضوع در مورد دوستان روباتیک ما نیز صدق می کند. برای اینکه پروسه ارتقاء آن ها را تکمیل کنید، ابتدا نیاز دارید تا نقشه ها و مواد خام مورد نیاز را به دست آورید. با هر سیستم ارتقاء، به قابلیت ها و قدرت دفاعی و حمله روبات ها افزوده شده و می توانند برای شما مفید تر واقع شوند. هسته ای که منبع نیروی این ماشین ها محسوب می شود، توانایی این را دارد که بین آن ها جابجا شود؛ این جابجایی می تواند قابلیت های مختلف آن ها نیز تغییر داده و بسیار مفید واقع شود.
این گروه نچندان خشن!
در کنار ارتقاء قابلیت های روبات ها، تمامی عناصر ظاهری و رنگشان نیز قابل شخصی سازی بوده که فکر نکنیم به آن صورت نیازی به آن ها باشد. با این حال بازیکن می تواند دست به تقویت و ارتقای اسلحه ها و ظاهر جول نیز بزند. بخش سلاح های بازی با پشتیبانی از ۳ نوع مختلف از مهمات، به شما این توانایی را می دهند تا دشمنانتان را هر چه ساده تر و تمیز تر، از بین ببرید. استفاده از ویژگی رنگ بندی در مبارزات نیز از نکات قابل توجه بازی می باشد و دشمنان دارای سه نوع رنگبندی قرمز، آبی و زرد می باشد؛ اگر رنگ سلاح شما با رنگ دشمنانی که در حال مبارزه با آن ها می باشید یکسان باشد، خسارت بسیار بیشتری نسبت به رنگ های دیگر به آنان وارد می شود (در ضمن لیزر سفید رنگ مخرب را نیز فراموش نکنید که می تواند تاثیر به سزایی داشته باشد، اگر به دشمنِ درست برخورد کند). جول همچنین دارای توانایی استفاده از یک قلاب مخصوص می باشد که توسط آن می تواند هسته انرژی دشمنان را از درون بدن روباتیکشان بیرون بکشد و کارشان به سرعت یکسره کند (البته برای استفاده از این قابلیت ابتدا باید مقدار مشخصی از جان دشمنتان کم شده باشد تا این ویژگی برای آن دشمن آزاد شود). قابلیت های جول برای اینکه در معرض تیر دشمن قرار نگیرد و کشته نشود، این موارد می باشند: پریدن، جا خالی دادن یا اینکه با استفاده از جت های روی پاهایش به سرعت به سمت عقب یا جلو حرکت کرده تا کمترین خسارت را در حین مبارزه ببیند. مناظر و جهان بازی (با توجه به قرار داشتن در نقاط بیابانی) ممکن است دچار پدیده طبیعی طوفان شن شوند و حتی با این رخداد ممکن است از مناطق جدیدی برای گشت و گذار پرده برداری شود. Corebot ها می توانند به زبان مخصوص به خودشان صحبت کرده که DigiMode نامیده می شود و بازیکن نیز مجاز به ترجمه آن می باشد. دخمه ها و سرداب ها از مهم ترین عوامل بازی می باشند و در پیشروی داستان و روند بازی بسیار نقش دارند. با گشت و گذار در آن ها می توانید منابعی را به دست آورید که بر روی سطح زمین امکان جمع آوری آن ها وجود نداشته و به گونه ای می توان گفت که نایاب اند. اگر از دید معنوی (نه فنی) به گیم پلی بازی نگاه کنیم، شاید متوجه این نکته بشوید که با توجه به زمان آن، انگار که فعالیت های کافی و زیادی برای انجام دادن نیست و با در نظر نگرفتن سیستم مبارزه در بازی، تقریباً هیچ فعالیت مهمی برای انجام دادن وجود ندارد. به طور کلی، بازی ۸ ساعت مهمان خانه بازیکنان بوده که برای یک بازی اکشن و ماجراجویی، زمان مناسب و خوبی می باشد (اگر محتویات نیز به همان اندازه مناسب و کافی بود). اگر در کمال تعجب و رخ دادن معجزه ای، عاشق عناصر گیم پلی بازی شوید، پس باید خودتان را بسیار خوش شانس بدانید، زیرا می توانید با وجب به وجب متر کردن زمین های بازی برای یافتن منابع مهم، همینطور بازگشت به نقاط قدیمی که از آن ها عبور کردید برای یافتن چیز هایی که ممکن است از دست داده باشید، لحظات شادی را بگذرانید؛ البته فراموش نکنید که می توانید تمامی این اوقات با ارزش را صرف انجام یک بازی پر محتوا تر و کامل تر نیز بکنید.
دخترم تو آخرین ناجیِ پاکیِ منی / با تو مثل قطره آب تو رودِ گِلَم
الهام گیری های فراوانی که بازی از عنوان موفق و مهم Metroid Prime انجام داده، غیر قابل انکار است. مشکل اصلی اینجاست که سازندگان به شکل بسیار ساده و کورکورانه ای، این اقدام را انجام داده اند و مطمئناً متوجه یک جای خالی اساسی در بازی می شوید. برای اینکه وارد بخشِ بررسی سیستم مبارزات بازی شویم، ابتدا این نکته را به یاد داشته باشید که این بخش شاید کامل ترین و بهترین نکته مثبتی باشد که بازی به درستی پرورش داده است. رنگ بندی دشمنان و اسلحه ها را که پیش تر اشاره کردیم به یاد دارید؟ خوب پس بدانید که در این بخش کمی بیشتر کار شده و شاهد تنوع بیشتری در سلاح های بازی هستیم. از گلوله های پخش شونده گرفته تا شلیک های انرژی که باعث از دست دادن تمرکز دشمنان و از بین بردن زره محافظشان می شود. از آنجایی که دشمنان در دسته های بزرگ و پر تعداد حمله می کنند، در نتیجه پس از آغاز مبارزه تا پایان یافتن آن، شاهد صحنه های اکشن و رنگ های معلق زیادی در هوا خواهیم بود، که نکته خوبی برای بازی به حساب می آید. مبارزات به شدت ساده بوده، ولی سیستم رنگ بندی دشمنان و اسلحه ها، گاهی نیازمند ریزه کاری ها و دقت زیادی برای موفقیت می باشد. زمانی که در میدان نبرد هستید و رنگ سلاحتان با رنگ دشمنان تناسب دارد، خالی کردن رگباری از تیر ها به سوی موجی از دشمنان، تا حدی می تواند لذب بخش باشد. اکثر دشمنان (مقصود همان روبات ها می باشد) توسط هسته ای درون بدنشان تقویت می شوند که اساساً روح آن روبات محسوب می شود. پیش تر اشاره کردیم که با رسیدن به میزان خاصی از خسارات جانی و مالی توسط شما، می توانید روحشان را از بدنشان خارج کنید. این قابلیت حتی سیستم مبارزات را از قبل هم ساده تر می کند و درصد چالش را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد؛ با این حال قابلیت یدکی خوبی در حین مبارزات محسوب می شود. هسته هایی که بیرون می کشید قابلیت اضافه شدن به لوازم جول را دارند و با جمع آوری آن ها می توانید قابلیت های دفاعی، حمله یا انرژی Corebot های خودتان را تقویت کنید. متقابلاً در کنار این موضوع، شما می توانید بیخیال هسته شده و با نابود کردن دشمنان، قطعاتشان را برای جایگزینی با Corebot های خودتان جمع آوری کنید. در کل بدانید که قرار نیست دست خالی از میدان مبارزه خارج شوید و پاداش های فراوانی انتظارتان را می کشند. بیایید کمی درباره Corebot هایی که همراهیتان می کنند صحبت کنیم. جول می تواند در آن واحد، از دو Corebot برای ادامه دادن مسیرش استفاده کند و آن ها را در مبارزات به کار بگیرد. متحدان روباتیکتان هر جایی که بروید، شما را دنبال کرده و به هر چیزی که در مسیرشان باشد حمله می کنند؛ البته قابلیت دستور گیری برای حمله کردن به یک هدف ویژه را نیز توسط شما دارند.
برای چه تلاش می کند؟ اصلاً هدفش دقیقاً چیست؟ نجات بشریت یا دست و پا زدن در شن های روانی که هر لحظه او را بیشتر درون خود فرو می برند؟ می دانید که منظور ما بازی ReCore می باشد نه شخصیت جول آدامز، مگرنه؟
مَک که در قالب یک سگ می باشد، حکم ابزار و کمک حالتان در حل معما ها را دارد، سِت که به مانند عنکبوتی آهنی بود، موشک های بزرگ را بر پشتش حمل می کند و دانکن میمون نما نیز حکم بازوی اضافی را برای شما داشته و دشمنان را با نیروی فراوان خود سرنگون می کند. سیستم های بازی آنچنان به هم متصل نیستند و می شود مبارزات بازی را ترکیبی از سیستم بازی هایی مانند Bayonetta و Devil May Cry دانست، و سیستم پلتفرمینگ را نیز ترکیبی بین بازی های پلتفرمر مدرن مانند Prince of Persia و عناوین کلاسیک تری مانند Super Mario 64 به حساب آورد. با این حال، ترکیب این ویژگی های الهام برداری شده با یکدیگر باعث به وجود آمدن لحظات جالب و مقداری سرگرم کننده، ولی تکراری شده است. نکته عجیب و پلیدی که برای همچین عنوانی، آن هم در سال ۲۰۱۶ عجیب به نظر می رسد، سیستم جاخالی دادن از حملات و تیر های دشمن است که گویا هیچگونه تکاملی را به خود ندیده و شما فقط می توانید بپرید و به سرعت خود را به جلو بکشید (این نکته را هم فراموش نکنید که وجود سیستم کاور گیری می توانست کمک حال خیلی خوبی برای مبارزات بازی باشد) و با هرچه بیشتر تاکتیکی کردن بازی، می شد آن را قابل احترام تر از چیزی که در حال حاظر در دستانمان وجود دارد کرد. پس از اینکه تمامی این موارد جالب را در طی چند ساعت پشت سر می گذارید، بازی کم کم شروع به تکراری شدن می کند و از این نقطه به بعد را می توان دست و پا زدن سازندگان برای نگه داشتن بازیکن بر روی بازی نام گذاری کرد. بازی شما را دعوت به پیدا کردن هسته های بیشتر می کند که این بدین معنی می باشد که باید بیشتر در صحرا ها گردش کنید، به دخمه های بیشتری نفوذ کرده و با تمامی دشمن هایی که پیش از این مبارزه کردید، باری دیگر روبروی شوید. این قضیه تنها شامل بخش مبارزات نبوده و پلتفرمینگ و سگو بازی نیز دارای همین میزان وخامت می باشد؛ گمان نکنیم که پریدن از روی سکویی به سکوی دیگر، آن هم بین موج بازی های خلاقانه و مهم امروزی، کار جالب و لذت بخشی برای نسل جدید بازیکنان باشد و این نیز همان مشکلی است که گیم پلی به ظاهر قدرتمند ReCore را به چالش کشیده و بر آن پیروز می شود.
با ورود به دخمه های عنوان The Elder Scrolls V: Skyrim تا ساعت ها برای خارج شدن از آن دست و پا می زدیم؛ از دخمه های این یکی در کمتر از یک ربع ساعت می شود خارج شد، آن هم بدون هیچگونه تجربه لذت بخشی
و در پایان هر چیزی به جز رستگاری…!
و در نهایت می رسیم به بزرگ ترین مشکل تاریخ بازی ها و کلمه ای که همیشه و همه جا گریبان بازیکنان را می گرفته است. درست از زمان آغاز صنعت بازی های رایانه ای تا به همین روز شاهد وجود کوچک ترین و بزرگ ترین نوع از پدیده «باگ» درون بازی ها بودیم. باگ ها خطا ها و گلیچ هایی هستند که گاهی آزار دهنده هستند، گاهی خنده دار و گاهی اوقات نیز اصلاً اهمیتی ندارد؛ به هر حال تا دلتان بخواهد شاهد وجود این خطا های نرم افزاری درون بازی ReCore هستیم. در واقع ابتدا بیایید در مورد گرافیک بازی اینگونه نظر بدهیم که: جهانی که ReCore در تلاش است تا با عظیم جلوه دادن و زیبا محوری، به ما تحمیل کند؛ با این حال مشکل اساسی اینجاست که جهان بازی کاملاً بلا استفاده بوده و فاقد هر گونه تنوعه بصری می باشد. البته می توان کمی آسان تر گرفت و قبول کرد که تعداد اندکی روزنه از خلاقیت و قدرت بالای تخیل در خلق برخی از محیط ها و موجودات بازی وجود دارد، هر چند اندک. بافت هایی که در اسکلت ساختار روبات ها به کار رفته اند بسیار با کیفیت و هنرمندانه می باشند. چشم اندازی که صحرا به ما نشان می دهد، شامل فضایی خالی از هر گونه نژاد بشر (یا هر نژاد دیگری که فکرش را بکنید) بوده و تنها ماشین آلات مخروبه و سکوت بر آن حکم فرماست. دخمه ها بخشی آزمایشگاه زیر زمینی و بخشی غار هستند و نکته جالب درباره آن ها این است که استالاگمیت هایی که از دیواره های غار آویزانند مانند پنچه هایی در انتظار طعمه خود هستند. گرافیک هنری بازی و طراحی شخصیت های بازی به گونه ایست که گویا در حال تماشای یک انیمیشن CGI و یک انیمه ژاپنی، در آن واحد هستید! چشمان درشت و صورت انیمه وارانه جول، در عین اینکه زیبایی خاصی به او بخشیده، ولی کمی هم در ذوق می زند. با توجه به پیشینه ای که از جول می دانیم، وی یک مهندس است که پس از صد ها سال از خواب بیدار شده و با گم شدن پدرش دست و پنجه نرم می کند؛ همچنین تمامی روبات های کارگر تبدیل به دشمنان او شده اند و همچنین وی هیچ دوستی ندارد، با این حال او بسیار مهربان و خوش مشرب بوده و در سخت ترین شرایط نیز به هیچ وجه ناامید نمی شود و حالات صورت وی به خوبی تمامی این احساس ها را نمایان می کنند. خوشبختانه صداگذاری ها و موسیقی متن نیز در حد مناسبی قرار دارد و با اینکه به آن صورت شخصیت مکمل و اضافی در بازی وجود ندارد، با این حال می توانید از صدای زیبا و آرام جول لذت برده و به انتظار میان پرده بعدی برای شنیدن صدایش بنشینید.
شاهزاده پارس و شاهدخت Far Eden در یک قاب
نرخ فریم در بازی به هیچ وجه ثابت نیست و مشکلات تکنیکی فراوانی نیز در بازی وجود دارند که در ادامه به آن ها می پردازیم. از باگ هایی که اکثراً رخ داده و شدیداً با اعصاب آدم بازی می کند، ظاهر شدن ناگهانی دشمنان بوده که گاهی کار مبارزه را سخت می کند؛ هر چند که این خطا ها با آپدیت و روش های دیگری قابل حل هستند، ولی به شدت به اعتبار بازی صدمه وارد کرده اند. در کنار باگ های عجیب و غریبی که شاید بتوان در بخش گرافیک بازی از آن چشم پوشی کرد، یک مورد وجود دارد که به هیچ وجه قابل بخشش نیست و آن مورد صفحه بارگزاری وحشتناک طولانی بازی است. شاید با تمامی مشکلاتی که پیش تر درباره آن ها صحبت کردیم، از همه منفور تر و بزرگ ترین عامل شکست بازی، همین بارگزاری های طولانی باشند. بارگزاری هایی که هر زمان که پیش بیاید ظاهر می شوند (زمانی که می میرید، زمانی که از مکان عظیمی به مکان بعدی می روید و…) و زمانشان از ۲ دقیقه آغاز شده و به بالا تر نیز می رسد. شاید دردناک ترین موضوعی که درباره این مشکل وجود دارد، این باشد که باید قبول کنیم بازی به آن صورت پیچیده و عظیم نیست و اینکه این بارگزاری ها دقیقاً چه چیزی را لود می کنند، همچنان به صورت یک معما باقی مانده است. گاهی اوقات آنقدر در صفحه بارگزاری باقی می ماندیم که با خودمان می اندیشیدیم که آیا بازی در حال بارگزاری است یا اینکه گیر کرده و باید آن را دوباره اجرا کرد و با بارگزاری های بیشتری نیز روبرو شد! ReCore به سختی می تواند عنوانی باشد که روند رو به رشد بازی های رایانه ای را ادامه داده و با این مشکلات عجیب که فقط و فقط در بازی های نسل ۵ و ۶ می توانستیم شاهد آن ها باشیم، تا حدودی به کنسولی که برای آن به صورت انحصاری منتشر شده است، ضربه وارد کرده است.
برای چند لحظه هم که شده به دوردست خیره خواهید شد. زیباست، ولی خالی…خالی ولی زیبا
ReCore یک بازی AAA نیست؛ هر چند جوری به ما نشان داده اند که گویا هست، ولی این چیزی که در مقابل ما قرار دارد یک بازی کوچک (با اینکه بزرگ نیز هست!) می باشد که تنها زمانی باید به سراغ آن رفت که عناوین بزرگ و مهم در حال ساخت باشند و دست ما از آن بازی ها کوتاه باشد. این مسئله خیلی هم بد نبوده و ما می توانیم به مانند یک بازی آرکید یا یک بازی اولد اسکول و سرگرم کننده از آن لذت ببریم؛ هر چند در این میان مشکلات زیادی نیز وجود دارند که ممکن است مزاحم این تجربه بی نظیر شوند، ولی برای یک بار هم شده بهتر است زیاد سخت نگرفته و امیدوار باشیم که پتانسیل بالا (و طلف شده) این بازی، در آینده به نحوی مورد استفاده قرار گیرد و ما بتوانیم با افتخار بگوییم که ReCore عنوانی بوده که موفق شده تا ما را سرگرم سازد.
*نقد و بررسی انجام شده بر اساس نسخه رایانه های شخصی می باشد*
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
-
تاریخ انتشار:
2016-09-13
۱۳۹۵/۰۶/۲۳ - ژانر: Action , Adventure
- سازنده: Armature Studio
- ناشر: Microsoft Studios
- امتیاز گیمفا:
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
پیش‌بینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد 
فهرست بازیهای محبوب استودیو ناتی داگ در سال ۲۰۲۴
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- ۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
- آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
نظرات
بیابان، ماشین آلات نابود شده و دو انسان ماجراجو. به طور قطع شاهد تقلید کورکورانه Uncharted 3 از ReCore هستیم! واقعاً Naughty Dog پیش خود چه فکری می کرد؟ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
مرسی . نقد خوبی بود . و نمره هم منصفانه بود .
Uncharted 3 از ریکور تقلید کورکورانه کرده؟ 😐
اون که ۵سال قبل منتشر شده. 😐
ناتی داگ با خودش هیچ فکری نمی کرد ریکور اومد از رو آنچارتد ۳ تقلید کرد.اصلاحش کنید لطفا.
محمد حسین جان اون به حالت تیکه انداختن جالب به بازی ریکور و شوخی هست
سلام آقای آقابابایی.درست می فرمایید فکر کردم جای ریکور و آنچارتد و جابه جا نوشتن نگو تیکست.
امروز که داشتم ویدیوی برترین باس ها رو نگاه می کردم یه اشتباه از توش پیدا کردم.لورد او سیندر باس آخر سولز ۱ هست ولی شما نوشته بودین سولز ۲ و تو ویدیو هم می گفتین سولز ۲٫در صورتی که باس آخر سولز ۲ ملکه ناشاندرا هست.کاش میشد اصلاحش کنید.
بعد هم یه سوال داشتم. تو سولز ۲ اون پیرمرد که روی صندلی نشسته من دیالوگم رو باهاش کام کردم ولی نذاشت من به فرقه ی Pilgrims of the dark ملحق بشم و گفت:We meet again.
دوباره کجا سرو کلش پیدا میشه می دونید؟
درود بر شما. بله اون رو همون ابتدامتوجه شدیم و اگر بشه اصلاحش میکنیم.
اون پیرمرد رو باید ۳ بار ببینید تا بار سوم بذار ملحق بشید به فرقه تاریکی . بار اخرش هم توی اون منطقه که همه پشت سر هم بهتون سم پرت میکنن و دو تا موجود کرم مانند بزرگ هی از توی یه سوراخ می یان بیرون و میرن تو. دقیقا زیر اون کرم ها یه صخره هست که باید بپرید پایین و یه در هست که پییرمرده اونجاست.
آقای آقابابایی
ببخشید مگه یک شنبه ها تماشاخانه پخش نمیشه عایا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اون با بخش خبری هست دوست من
http://www.aparat.com/saeedsliipknott
خب اول یه خسته نباشید به نویسنده بگم و نقد خوبی بود البته کمی اختلاف نظر در نمره داریم من بهش ۷ میدم ولی نظر و نمره نویسنده کاملا قابل احترام هست :yes: :yes:
حیف چقدر عمو فیلی به این امید بسته بود
با همین انحصاریاش میخواست به جنگ ps4 بره (حتی بگیم اگه بازی AAA نیستش)
انحصاری XBOX غیر فورزا هورایزن و کوانتوم بریک تقریبا هیچی دربرابر انحصاریای PS4 نیستن
فن های ماکروسافت قبول کنن الکی سنگ سینه ماکروسافتو نزنن
(شاید بگه مهم لذته من لذت میبرم اره داداش لذت میبری یکی هم با بازی CLASH OF CLANS حال میکنه زندگی میکنه ولی این کجا ان کجا)
و دست عامو فیل هم درد نکنه که انحصاریاشو داد به پی سی و این لطف بزرگش به پی سی داران وبازان فراموش نمیشه و ارزوی موفقیت داریم براش و لطف بزرگی همچنین در حق ps4 بازان کرد که بهترینو شاهکارترین انحصاری اکس باکس که تامب ریدر هست داد بهشون و تومب ریدر هم انحصار اکس باکس هست
🙄 😮 😮 😮
داداچ برای PC میگی داده انگار واسه یه شرکته دیگس ویندوز
اره دستش درد نکنه که فقط با ویندوز ۱۰ PRO بالا میاد 😮
دستش دردنکنه واقعا
بعدم همچین میگی انحصاری تومب رایدر …
داداچ تومب رایدر انحصاری زمانی بود
عزیز من ویندوز ۱۰ یکی از بهترین ویندوز هستش به خاطر همین اونها بیشتر رو ویندوز ۱۰ تمرکز کردن و بازیاشونو هم برای این ویندوز ارائه میدن هم برای فروش بیشتر این ویندوز که هر فروشنده ای بود اینکارو میکرد و هم اینه که هر کی ویندوز ۱۰ داره راضیه از اینکه از ویندوز ۷و۸ کوچ کرده به ویندوز ۱۰ ویندوز۱۰ اونقدر بهینه هست و انتخابهای زیادی داره که یک بار نصب کنی هیچوقت لازم نمیبینی هی ویندوز عوض کنی چون درصد خرابیش بسیار پایینه من دو ساله ویندوز۱۰ دارم تا حالا عوض نکردم کرکی هم دارم راحت هم اپددیتش میکنم بدون هیچ مشکلی به اخرین ورژن تبدیلش میکنم
تامب رایدر ک انحصاره زمانی بود بعدش چون اماره فروش ایکس پایین بود ماکرو مجبور بود ی بازاره دیگه واسه انحصاریاش داشته باشه اینجوری اصن فروش نمیکرد انحصاریا همه ضرر میشدن از ۱۵ ملیون چند نفر ریکور میخریدن اون موقع؟
مرد حسابی این چه مقاله ایه فقط بازی رو کبوندی
همش میگی تقلید کرده
حتی یه عکس گیم پلی هم نذاشتی این چه مقاله ایه؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!
قبلا فک میکردم که کاربران مشکل دارن ولی بعضی مواقع خود نویسنده ها باعث ایجاد درگیری میشن …
یکی از مواردی که خیلی رو مخ بود این بود که به no man’s sky و gears of war نمره ی ۸ داده شد 😐
تو این نقد هم تا تونستن بازی رو با بازیای دیگه مقایسه کردن و کوبوندن ـ هم دیر نوشتنش هم اینجوری نوشتنش ـ و به جای اینکه این بازیو نقد کنن داشتن از بازیای دیگه تعریف میکردن یا ایراد میگرفتن 😐
۱- کاره منتقد اینه که ایرادات بازی رو بگیره و کاملا هم نظرشون محترمه
ببین من و شما گیمریم بازی میکنیم تا از بازیمون لذت ببریم ولی یه منتقد کارش اینه که بازی کنه حفره های داستانی و ایرادات بازی رو بگه و دنبال نکات منفی در بازی باشه کاری به این نقد ندارم چون به نظر شخص من نقد منصفانه ایی نبود (نظر منه) و به جای نقد کردن بازی اومدن بازی رو بازی های دیگه مقایسه کردن که اصلا کاره جالبی نیست یه منتقد باید کمی از داستان بازی (طوری که اسپویل نشه) وایرادات بازی رو بگیره نه اینکه بیاد مقایسه کنه و بگه فلان بازی تقلید کرده یه سوال دارم از شما اقای بابایی یا این نویسنده محترم و عزیزمون
اگه انحصاری سونی هم بود اینگونه نقد میکردین؟ :weep:
تایید لطفا :-*
درود بر شما.
در پاسخ سوالتون باید بگم که اولا این مقاله من نیست و من نقد نکردم. دوما اگر انحصاری ضعیفی باشه و من نقد کنم صد در صد از این بدتر هم نقد میشه. یه جوری صحبت میکنید انگار که این بازی قله های موفقیت رو یکی یکی فتح کرده و همه جا ۱۰ رو دادن بهش و منتقد گیمفا ازش بد گفته. مقالات دیگر رو هم بخونید که ببینید به این بازی خیلی خیلی بدتر از این هم گفتن. واقع بین باشید. فرقی نمیکنه برای نویسنده سونی یا مایکروسافت. بازی که گند زده زده دیگه. نمیشه که با حرف و دروغ گفتن جمعش کرد. مردم و کاربرا چشم دارن و عقل دارن. وقتی من بیام بازی که گند زده نقد کنم بگم عالیه چون انحصاری سونیه خودم رو ضایع کردم و اعتبارم رو پایین اوردم و هیچ وقت چنین چیزی از من نخواهید دید. شاید بازی رو نقد نکنم اصلا ولی نقدش کنم و خراب کرده باشه ۴ هم میدم بهش. خیالتون راحت. این رو واقعا و صمیمانه و خالصانه گفتم. این که در دل خودم چی فکر میکنم یه چیزیه و این که در مقاله عمومی چی می نویسم یه چیز دیگه چون دیگه حق ندارم الکی بازی خوب رو بد کنم و برعکس.
بسیاری نظرهای تخریبی و زشت و .. دیدم که لازم نبود اصلا جوابی بدم ولی وقتی شخصی مثل شما بلده که چطور باید صحبت کنه و میدونه که انتقاد و تخریب با هم فرق میکنه، اون وقت قطعا وظیفه م هست که پاسختون رو بدم و میدم قطعا مثل همین الان. مطمئن باشید که در گیمفا حق یه بازی در نمره و نقد خورده نمیشه و حقیقت گفته میشه و بازی خوب هم الکی بد نمیشه. این که یه سری نمره ها به مذاق کسی خوش نیاد اون یه بحث دیگه اس و ربطی به مقاله و نقد نداره. یکی طرفداره بازیه دوست داره بهش بدیم ۱۰ به همین ریکور!!! نه دوستان از این خبرها نیست. بازی بد بده و بازی خوب خوب.
موفق باشید و مرسی از نظر محترمانه و منطقیتون.
http://www.aparat.com/saeedsliipknott
جناب اقابابایى حرفتون درست.اما براى من نوعى که خوندن این نقد سبب خریدن یا نخریدن این عنوان میشه،نویسنده بنظرم باید خیلى واضح نقاط قوت و ضعف این عنوان رو ذکر کنه.اما بنده این نقد رو خوندم و نه از داستان بازى چیزى سر درآوردم نه از گیمپلى.فقط تمسخر.جمع بندى نکات منفى هم که نوشته هرچى غیر نکات مثبت.مزاح و شوخى تو نقدوبررسى خیلى هم عالیه(اتفاقا شما هم خودتون استفاده میکنید)اما در حدى که خواننده در انتهاى نقد اگر اون عنوان رو تجربه نکرده،یه دید کلى نسبت به عنوان نقد شده پیدا کنه.به نظر بنده نقد ضعیفى بود
اقای بابایی عزیز کاملا حرفتون درسته بازیی که خراب کرده خراب کرده اما اقای Ramsay هم درست میگه این نقد نه داستان رو گفته نه از حفره های داستانی گفته نه نوع روایت رو گفته نه گیمپلی و این بازی رو مورد تمسخر و مقایسه قرار داده که در فلسفه نقد کردن نباید اینگونه باشه در روز هزاران فیلم یا بازی نقد میشن همه ی نقد ها نکات مسبت فیلم یا بازی و نکات منفی رو معرفی میکنند و انها رو مورد برسی قرار میدن نمیگم این نقد اینکارو اصلا انجام نداده (انجام داده اما خیلی کم بیشتر مسخره یا مقایسه کرده) این بازی خراب کرده درست ولی دلیل نمیشه که مورد تمسخر قرار بگیره :-* اقای کسری کاظمی هم تلاششون رو کردن و حسته نباشید میگم بهشون ولی اینگونه نقد کردن درست نیست :-*
ایشالله همیشه موفق و سربلند باشید :yes: 🙂
و یه عذر خواهی هم میکنم من در نظر اول خیلی تند روی کردم (شرمنده) پیروز و سلامت باشید
اقای بابایی شما چرا این حرفو میزنی؟دفاع از چی میکنی برادر؟این نقد و بررسی ریکور نیست نقد و بررسی یه چیز دیگست.گیم یعنی هنر یعنی چی این از اون اسکی رفته اون از این.پس هر بازی ک قابلیت سلامت خودکار داره از هیلو اسکی رفته 😐
آقای اقابابایی چرا شما فکر میکنید مشکل نمرست؟مشکل اصلا نمره نیست.مشکل نوع نقده.
شما به راحتی دارید با جوابتون بحث رو عوض میکنید.
ما هیچ مشکلی با نمره نداریم.مشکل نقده.خود نقد نه..نوع نقد.
خودتون استادید.مطمئنم میدونید من چی میگم.
و احتمال زیاد دارید از نویسندتون دفاع میکنید.و همچنین بحث رو تموم کنید.
روز اول بازی خریدم پس فرداش رفتم فروختمش
خیلی مسخره بود….
نقد خیلی خوبی بود آقای کاظمی، درود بر شما، با اینکه دیر نقد شد بازی ولی نقد کاملی بود :heart:
۱۵ روز کامل هستش که تو گیمفا نبودم، خیلی برام سخت بود با خانواده عزیز گیمفا نباشم، خانواده ی که طی ۴ سال با ۶ 😀 اکانت مختلف با اعضای عزیز گیمفا خاطرات زیادی رو ساختیم….. از دیشب تا الان تمام مقالات این چند وقته رو خوندم، از نقد FFXV، TLG ، نقد همه جانبه و کامل دارک سولز ۲ تا به نقد Alien Iso….بابت تمام مقالات ممنونم… و باید بگم دست تمام اعضای تحریریه گیمفا درد نکنه… الحق که عالی بودین و هستین :yes: :yes:
:yes: :yes: :yes: :yes:
:heart:
بازگشت غرور افرین داش علی مبارک :rose:
چند مدتی نبودی کلا بخش نظرات یه چی.زی کم داشت خوش برگشتی
سروری رضا جان :heart:
داشتم مقالات و بعضی از اخبار مهم رو میخوندم… متوجه بعضی نظرات عجیب غریب شدم… باز هم جعلت کردن… خیلی خوب شد نظرات همه میره واسه بررسی و بعد تایید میشه :yes:
۴ سال و ۶ اکانت!!!!
من دو ماه و ۲۲ اکانت!!!!!! :rotfl:
من کاربر خوبی بودم دوست خوبم… البته بشدت فن بازی در میاوردم…. نکته جالب اینه که جزء Vicar کس دیگه ی تا هنوز منو نشناخته :-((
۲ سالو نیم
امارش از دستم در رفته ولی خیلی اکانت داشتم همش هم بن شدن
آمارش از دست ما هم در رفته علی جان… بس که اکانت میسازی واسه خودت 😀
کسی از ایدن خبری نداره؟ کامنتاشو اصلا ندیدم تو مقالات..
جدیدا فقط سر میزنم و اخبار رو میخونم و رد میشم.
Ryse ali
Welcomback داش علی :inlove:
:heart:
کم کم گیمفا هم داره زیاده روی میکنه یعنی چی که (سایرچیزهایی که در نکات مثبت نبود را به عنوان منفی در نظر بگیرید )
این دیگه چجور نقدیه اصلا معنی نقدو میدونید !!!
نقد یعنی هم به نکات خوب توجه بشه و هم بد نه که فقط به گلایه کردن بپردازه
اخرین سوالم خودتون متوجه شدین چی رو داشتین نقد میکردین؟!؟!
خیلی ممنون آقای کاظمی.نقد عجیب و جاابی بود
پتانسیل از دست رفتش یه جورایی من یاد نقد بازی کوانتوم بریک انداخت! البته اون بازی به اندازه این از دست رفته نبود… ممنون بابت مقاله.
ممنون اقای کاظمی
از اشعار استاد سورنا هم که استفاده کردین :inlove: :-*
گوتی واقعی.
راستی نکات منفیتون تو حلقم.
دستتون درد نکنه بسیار ممنونم.چیزی که برام جالب بود این بود که از بیشتر بازی های بزرگ میخواسته الگو بگیره ولی موفق نشده و فقط اسکی ناقص ازدو عنوان انچارتد و تام رایدر بوده.
امیدوارم که از دستم به خاطر اینکه چند بار یاداوری کردم ناراحت نشده باشید
:-/ :idk:
چنتا غلط املایی مثل تحدید(تعین کردن حد)! با تهدید!
و تمسخر بازی و تشبیه بعضی المان هاش به شرکت و بازی دیگه ! اصن در حد یک منتقد نیست*
دارم کم کم به این فکر میکنم که سازنده بعضی از بازی ها بچه هایی ۱۰-۱۲ ساله هستند که تخیلات ناقص خودشون رو بدون هیچ نو اوری و ایده وارد بازی میکنند..
“با دستکاری ماشین زمان و جابجایی در تاریخ، سری Assassin’s Creed دقیقاً چه گلی به سر این صنعت بی گناه زده اند؟”
واقعا فکر میکنید سری اساسین فقط جابه جایی تو تاریخه؟!!!!
من تقریبا تمام سری های اصلی اساسین رو بازی کردم حتی یونیتی رو که اونقدر میکوبن ولی به جرعت میگم حتی یه نسخه متوسط هم نداره و همشون یا خوب هستن یا عالی.
نقد های اخیر گیمفا رو از دیشب دارم مطالعه میکنم، بیشتر نقد ها جنبه اعتراضی دارن ! به عنوان نقد بازی Recore نقد خیلی کامل بود و اگر کلی ببینیم در عین زمان اعتراضی به دیگر بازی ها بود… این موضوع خیلی خوبه بنظر من.. سری اساسینز کرید فلسفه عمیقی با خودشون دارن ولی اینو موضوع رو باید بپذیریم که نمیشه بر چند موضوع تعیین شده ده اثر رو پی همدیگه ساخت… کلا هدف آقای کاضمی بنظرم این بود که نمیشه فقط بر مبنای ” صفر در زمان” ایستاد و نو آوری دیگه ی نداشت…
گرافیکی که توی AC Unity دیدم تو هیچ بازی ندیدم.وقتی میره پشت بوم ها و افتاب سوزانه و از بالا به جمعیت رهگذر پایین نگاه میکنیم معنی واقعی گرافیک رو درک میکنیم.البته بهینه سازیش بد بود وگرنه گرافیکش محشر بود.
گرافییک اول انچارتد بعد اوردر بعد یونیتی و ویچر :yes: :yes:
نه بابا!!!!!! کرایسیس کشکه؟
انچارتد؟ واقعا فکر میکنی گرافیک کنسول میتونه از PC جلو بزنه؟ پیش خودت جی فکر کردی؟ تعصب افراطی اصلا خوب نیست.گرافیک کنسول ها هیچوقت به گرد PC نمیرسن.
میزارم تو جهل بمونی فقط پیشنهاد میدم تریلر گاد اف وار و دث استرینگ و تلو رو ببینی :yes: :yes:
در ضمن تریلر چه ربطی به خود بازی داره؟ بزار بازیشون ریلیز بشه بعد بیا بگو.تا اونا ریلیز بشن یک نسل دیگه از گرافیک عرضه میشه و PC باز هم از کنسولها فاصله گرافیکی بیشتری میگیره.من که منتظرم GTX 2080 هیولا بیاد.
گرافیک اول کرایسیس بعد تلو بعد ویچر بعد انچارتد بعد یونیتی
star citizen در اینده
البته بحث گرافیک شد هیچ بازی به پای گرافیک gta v مخصوصا با ماد redux نمیرسه(کاملا تصاویرش با واقعی مو نمیزنه)
یونیتیو اوردر رو یادم رفت اصلاح میکنم
کرایسیس .star citizen.تلو.ویچر.یونیتی.انچارتد.اوردر
گرافیک کنسولها همیشه پایینتره رزولوشن پایینتری داره فریم کمتر .تازه رو تلویزیونه نه مانیتور .نه تنها از gsync و free sync خبری نیست که حتی vsync هم نداره.از همه بدتر اینکه پردازنده گرافیکی شون رو AMD میزنه نه انویدیا.
امسال هم دیدیم AMD اصلا نتونست کارت رده بالا معرفی کنه.به اینتل باخته به انویدیا هم باخته.
عنوانی که بهش امید داشتم تا e3 2016 که با نشون یه تریلر کاملا ضعیف دیگه نا امید شدم
متاسفانه ماکروسافت امسال خیلی قوی نبود
ایشالا سال بعد با ۲ بازی کاملا جدید و یه بازی واقعا زیبا جبران کنه(halo wars 2)
اما ps امسال عالی بود به جز ۳ یا ۴ ماه اخر سال (فقط یه the last guardian با let it to die بود) که با بازی مولتی پلتفرم از نظر من نبود انحصاری اخر سال حس نمی شد
اتفاقا کاملا برعکس امسال مایکروسافت فوق العاده عمل کرد در ۴ ماه انتهایی سال که رسما ترک.وندهم عنوان شوتر داشت هم عنوان ریسینگ داشت هم عنوان زامبی محور داشت و هم عنوانی مثل ریکور که درسته مشکلاتی داشت اما در هر حال یک عنوان هست که ۴۰ دلار قیمت داره و مدتی زیادی در زمینه گیم پلی سرگرم کننده هست حالا به غیر از عناوین رایگان -تخفیفات و بازی های بک وارد همچون RDR و بازی های رایگان سرویس EA در کل امسال بهترین سال برای دارندگان اکس باکس بود همچون سال قبل که مایکروسافت در ۴ ماه انتهایی سال عناوین زیادی داشت
داشتن عناوین ضعیف و شکست خورده نشان از عملکرد قویه؟؟؟روحیه بالاتون رو تحسین میکنم
(منظور از شکست خورده درباره بعضی از عناوین به نسبت انتظارات هست)
چند سال پیش نقد lords of the fallen رو تو یه سایتی خوندم که همش داشت بازیو با بازیهای دیگه مثل دارک سولز و دارکسایدرز مقایسه میکرد هنوزم وقتی یاد اون نقد میوفتم حالم بهم میخوره از نقدایی که بیان بازیو با بازیهای دیگه مقایسه کنن متنفرم واقعا چرا باید موضوعی مثل تقلید از انچارتد توی نقد باشه یا چرا باید دخمه های بازی با اسکایریم مقایسه بشه ؟!
بیخیال این بریم سراغ مقدمه اخه چرا باید تو نقد ریکور پای ac بیاد وسط ؟ بعدشم که گفتید ac فقط جابجایی زمانه یعنی بنظر شما گیم پلی هیچ تغییری نمیکنه ؟ گیم پلی بلک فلگ رو با یونیتی مقایسه کن یونیتی هم با سینیدیکیت ببین خدایی شبیه همن ؟ جدا از گیم پلی تو هر قسمت که جابجایی زمان پیش میاد مپ بازی هم کلا تغییر میکنه و مراحل جدید ساخته میشه و داستان بازی هم ممکنه عالی نباشه ولی بد هم نیست و تو این دوره زمونه ای که مولتی گوتی میشه باید قدر بازی ای مثل ac رو دونست
ته نقدم تو نکات منفی نوشتید “سایر چیزهایی که در نکات مثبت نبود را به عنوان نکته منفی در نظر بگیرید” این دیگه چجورشه ؟! خیلی سخته که نکات منفیو بنویسید مثلا بگید که بازی موسیقی و صداگذاری خوبی نداره ؟ ادم وقتی این جملتونو میخونه فکر میکنه که بازیو زورکی نقد کردید و فقط میخواستید که سریع نقدشو تموم کنید!!
نقد بسیار ضعیفی بود نه اینکه بگم باید نمره بیشتری میگرفت به نظر منم باید ۶ تا ۷٫۵ میگرفت.اولا که این نقد برای بازی ریکوره نه assassins creed و آنچارتد پس نباید به اونا ربطش بدیم و اینکه بیاین توی نقد با آنچارتد مقایسش کنیم مسخره است چون اصلا پلتفورمر است حالا اگه توم ریدر رو با آنچ مقایسه میکردین یه چیزی.
بعد اینکه نقد کردن با تمسخر یه بازی فرق داره و اصلا درست نیست توی نقد به یه بازی تیکه بندازیم یا از بازی های دیگه تعریف کنیم چون این نقد مخصوص بازی ریکوره نه ac و آنچ.
از همه بدتر اینکه درآخر بجای نکات منفی میگین که هرچی نکته مثبت نبود منفی درنظر بگیرین!!!
خب این یعنی چی اصلا؟هدف از نقد بازی اینه که نکات ریز و درشت منفی و مثبتش مشخص بشه نه اینکه صرفا بگیم هرچی مثبت نبود منفیه خب اگه اینطوریه پس چرا بیایم نقد رو بخونیم.
مقایسه ای صورت نگرفته، اساس مقدمه این نقد بر موضوع عدم وجود خلاقیت و تقلید محض در بازی های جدید تاکید داره و نه مقایسه! چرا که در عنوان نقد شده هم شاهد همین موضوع (عدم خلاقیت و تقلید کورکورانه) هستیم!
دقیقا همینطوره
http://www.aparat.com/saeedsliipknott
منم انتظار اینکه کل مقاله بیاد این بازیو مقایسه بکنه با بازیهای دیگه ندارم چون دیگه در اون صورت باید اسم نقد و بررسی رو از رو این نوشته بردارید
از نظر من حتی دو تا جمله که بگه فلان بازی تقلید کرده از بازیه دیگه هم تو نقد ایراد به حساب میاد حالا ای کاش فقط میگفتن که ریکور تقلید کرده ایشون دارن تو نقد یه بازی به اون بازی تیکه میندازن!
راجبه مقدمه هم که توش راجب ac انتقاد کرده بودید تو کامنت بالایی جوابمو دادم راجب گیم پلی و مپ و داستان بازی
حالا اگه شما فکر میکنی ac همش تقلیده لطفا بیا دلایلتو بگو تا ما هم بدونیم شاید واقعا دلایلت درست باشه
راجب نکات منفی هم دوباره میگم که فوقالعاده مسخرس بنظر شما مسخره نیست که بیای توی بهترین سایت گیم ایرانی و بعد ببینی که تو بخش نکات منفی نقد یه بازی همچین چیزی نوشته شده ؟
در ابتدا اینکه بنده نویسنده متن نیستم.
در مقدمه هم AC به عنوان مثال آورده شده، راجع* به این بازی حرف بدی زده نشده، گفته شده بازی فقط با تغییر یک عنصر سعی در نوآوری داره که چندان جالب نیست و حقیقته!
ضمن اینکه نظر شماست که اگر در نقدی گفته بشه یک بازی تقلید کرده اشتباه هست، منتقدان بسیار بزرگی هستند که از تقلید یک بازی از بازی دیگر در نقد هاشون یاد میکنند. نظرتون محترمه اما صرفاً درست نیست.
در آخر هم اینکه شوخی با یک بازی که مخاطب هاش رو به سخره گرفته چندان هم زننده نیست، بازی بد بده و باید گفته بشه، شما هم سعی کنید واقع بین باشید. نمیشه حقیقت رو انکار کرد و در نقد از یک بازی ضعیف تعریف و تمجید کرد.
با سلام.جناب عبداللهى پور بنده Recoreرو تجربه نکردم و فرض کنیم براى تصمیم گیرى درباره خریدش بیام سراغ این نقد.واقعا بنده بعد از خوندن متن کوچکترین اطلاعاتى درباره سطح حقیقى بازى به دست نیاوردم.در جاى جاى متن فقط این بازى کوبونده شده یا به سخره گرفته شده.واقعا یه همچین نقدى استاندارده؟نقدوبررسى یک بازى براى بسیارى ملاک خرید یا نخریدن یک عنوان هست.من شک دارم یه همچین نقدى لول و سطح واقعى این بازى رو نشون بده و کمکى حالى براى خریدار باشه.
بخش ابتدایی کاملاً داستان بازی رو شرح میده و ایرادات رو مشخص می کنه، در بخش های بعدی هم به گیم پلی، گرافیک و موارد دیگه پرداخته شده. من نویسنده این نقد نیستم، ولی شما انتظار دارید با دیدن بخش مربط به نمره به تمام جزییات پی ببرید که انتظار بیجایی هست. وگرنه در متن نقد به درستی به تمام جهات پرداخته شده و کاملاً نشان دهنده سطح بازی هست.
موفق باشید
احسنت. در این دو نظر کاملا کل مطلب رو بیان کردید میثم جان.
گیمفا واقعا سایت عجیبیه چند وقت پیش یه مقاله تو سایت اومد که راجب ایده توی بازیها بود و توش کلی از یوبیسافت و ac تعریف شده بود ولی حالا شما میای میگی ac فقط تقلیده
راجب بخش دوم حرفتون
باشه قبول اینکه تو یک نقد بگیم فلان بازی تقلید کرده مشکلی نیست ولی این نقد فقط نمیگه که ریکور تقلیده و داره بهش تیکه میندازه
شما داری میگی بازیه بد بده و باید گفته بشه خب بله حرف شما درسته اینکه بیایم بدیهای یک بازیرو بگیم کار درستیه ولی به سخره گرفتنش اونم توی نقد اون عنوان کار اشتباهیه اگه نویسنده میخواد شوخی کنه تو کامنتا اگه بحثی پیش اومد اون بازی رو مسخره کنه کنار هم یه خورده هم میخندیم ولی توی نقد نباید بازی مسخره بشه
و در اخر بگم که من طرفدار این بازی نیستم چون نه xbox دارم نه pc بازم و واسم اصلا مهم نیست که به این بازی دو بدید یا ده
من حس میکنم شما متوجه عرض بنده نشدید. بنده راجع* به سری AC، این حرف رو نزدم که پر از تقلیده، میگم ( همینطور که نویسنده گفته) در این سری سعی شده با بازی در زمان نوآوری ایجاد بشه که ناموفق بوده، همه هم شاهد بودیم که سری روند نزولی داشته در سال های اخیر.
ضمن اینکه بازی به تمسخر گرفته نشده، بازی بده، از بدی ها گفته شده در نقد و از شدت زیاد تقلید نویسنده مجبور به استفاده از بازی های دیگه شده تا نشون بده که بازی مورد نقد هیچ گونه نوآوری در خودش نداره. نقد به همه نکات هم پرداخته، چه مثبت چه منفی، از گیم پلی و داستان گرفته تا گرافیک.
اقای عبداللهی پور شما تو کامنت قبلیت گفتی که تو نقد با بازی شوخی شده شاید شما به اون قسمت که به انچارتد مربوط میشد بگی شوخی ولی بنظر من تمسخره شوخی توی نقد باید یه چیزی مثل شوخی های نقد جاست کاز باشه که به بازی هیچ توهینی نشه ولی این مدلیش که به یه بازی تیکه انداخته بشه درست نیست نویسنده خیلی راحت میتونست بیاد بگه که ریکور از انچارتد کپی کرده
راستی الان دوباره مقاله رو خوندم و دیدم که توی بخش نمره علاوه بر اینکه نکات منفی کلا نوشته نشده نکات مثبت هم ناقصه نویسنده توی نقد داره میگه که موسیقی و صدا گذاری خوبه ولی توی نکات مثبت ننوشتین!
نمیدونم چرا اسمش میاد خندم میاد :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
شاید یک کنسول پزنت هستی ؟
چون فقط یک کنسول پزنت می تونه از عدم موفقیت یک بازی خوشحال باشه ؟ موافق نیستی ؟
😀 😀 😀 😀 😀 هیچ ربطی نداره بعضی بازی ها ادعای بزرگی میکنن وبعد بدجور ضایع میشن مثه همین بازی ونو منز اسکای ومافیا
بازی مضخرفیه :no: ارزش خرید نداره تو این گرونی دلار و برای فن های مایکرو فورزا و اورواچ و کوانتوم بریک خریدشون منطقی تره
کوانتوم واقعا ارزش داره خیلى ارزون شده داستانش واقعا عالیه :yes:
معمولا بازى هاى Remedy نهایتا امتیازاى مضخرفى میگیرن اما نظر کاربرا بعد تموم کردن بازى کاملا متفاوته
نقد خوبی بود.بازی هم واقعا بازی چرت و بی هدفیه.
سعید جان یه مشکلی پیش امده که کلا وقتی کامنت میذارم نظرم ظاهر نمیشه یعنی حتی نمینویسه در انتظار تایید است ولی اون شخص جعلی به جای من داره کامنت میذاره و تایید هم میشه اخه خداییش این طوری که نمیشه
نه رضا جان. کامنت هاتون رو من تا میبینم تایید میکنم. میاد همه کامنتها. حرف شما با اون شخص جعلی هیچ ربطی به هم نداره.
الان سعید جان توی پست احتمال حضور شخصیت قدیمی در رزیدنت ایول۷ اون طرف کامنت گذاشته و اصلا من نیستم و هرچی هم من کامنت میذارم کلا نمیاد
من خبرها رو ندیدم رضای عزیز. اونم دلیلش حتما اینه نویسنده تایید نکرده نظرت رو یا پاک شده
دوستان عزیز تمام بازی هایی که میاد براتون نقد میشه و از بازی های ۳ ماه اخیر تنها این عنوان مونده بود که با این که دیر نقد شد ولی خب گفتیم بودنش بهتره از نبودنش. ببینید همین مدت کوتاهی قبل بود که عنوان شاهکار فورزا از گیمفا ۱۰ رو میگیره. چرا؟ چون یه شاهکاره و یه بازی بی نظیر. کسی نمیتونه منکرش بشه. همینطور که کسی نمیتونه منکر بشه ریکور به معنای واقعی در نقدها و .. خراب کرد. حالا اصلا نقد گیمفا نه شما برید نقد فلان سایت معتبر دنیا رو بخونید ببینید که باز هم به همین شکل و با نمره های بدتر از این با بازی برخورد کردن. وقتی زیادی ادعا کنی و بعد خراب کنی اینجوری میشه. مثل اوردر که دیدی اون هم باهاش مهربان برخورد نشد و کوبیده شد. مسئله دشمنی و .. نیست عزیزان. مسئله واقعیته که نمیشه فرار کرد ازش.
الان فهمیدم نقد منفی انحصاری چقدر سخته . اونم از نوع بدردنخورش
تبریک.خوب کوبوندین بازی رو.اوج کارتون مقایسه ژست شاهزاده پارس و پرنس دخت ) بود.یعنی چون چنین ژستی رو شاهزاده پارس گرفته دیگه هیچ بنی بشری حق نداره چین ژستی ر بگیره.
نمیدونم چرا توهین به بازی ها مخصوصا بازی های مایکروسافت باب شده.
ی نمونه بگم.شب قبل از گوتی شدن اورواچ یکی از نویسنده ها میاد میگه ک بقیه نامزد ها در مقابل انچارتد شانسی ندارن انگار بهشون الهام شده بود ک انچارتد گوتی میشه.بعدشم ک گوتی نشد همون اقا اومد گفت ک
اورواچ فراموش میشه.در جواب اون اقا بگم ک اورواچ هیچوقت فرامموش نمیشه.میشه بیاین بگین ک کدوم از بازی های بلیزارد فراموش شده ک شما چنین کامنتی میذاری؟؟قرار نیست وقتتی بازی مورد علاقمون گوتی نشدد بیایم ب بازی های دیگه توهین کنیم.
و اما کسانی ک ادعا میکنن ک اگه بازی های سونی نمرا بدی بگیرن صد درجه بدتر نقد میکنیم خب باشه.
اول ی سوال چرا نمرات بازی let it dieتو سایت منتشر نشد؟؟؟چون همون اول متای بازی ۶۵ شد؟؟؟تازه الان شده ۷۲٫چرا نقدی از این بازی ندیدیم؟گرچه نقد هم میکردین میگفتین این بازی خاصه و کاری ب متا نداشته باشین و بخرینش)
حذف؟ عزیز من الان جواب چی رو دارم میدم من؟ میگم که فکرتون رو باید درست کنید.
دوست عزیز این ها زاییده افکارتونه. اینجا بازی های عالی مایکروسافت همگی در حد نامشون نقد شدن و نمره گرفتن و عناوین ضعیف انحصاری سونی هم بد گفته شده ازشون. حالا این که طرفدارای سونی خیلی خیلی بیشترن دیگه تقصیر کسی نیست که چون نظرشون مخالف شما باشه محکوم باشن و یا این که سونی تقریبا انحصاری های ناموفقش خیلی خیلی کم بودن در طول تاریخ دیگه تقصیر گیمفا و .. نیست. هیچ وقت از بازی چه سونی و چه مایکرو بد گفته نمیشه مگر این که بد باشه و هیچ وقت هم تعریف نمیشه مگر این که خوب باشه. شما براتون احتمالا اون یه دونه سایت خوبه که از بین ۲۰۰ سایت شاید به ریکور یه نمره خوب داده باشه و اون رو بخونید کیف کنید و بگید که یه شاهکار براتون منتشر شده!!! منطقتون اینه دیگه گویا. الاان میخواین بگید ریکور محشره نه؟ اصلا بازی ساله؟ یکم منطقی تر باشید و وقتی یه بازی گند زده چشماتون رو باز کنید و ببینید که گند زده چون واقعیه و دنیا دروغ نمیگه
let it die اصلا هنوز نقد شده؟؟؟ پیش بینی میکنید که چی میشه نقدش؟؟؟؟؟ احسنت واقعا. چند میدیم بهش؟
من شما رو جزو اون نویسنده ها و انسان های بی طرف میدیدم.
هنوزم میبینم.
ولی باید قبول کرد چند وقتیه سایت به قول فوتبالیا غش کرده یه طرف.
دیگه ماها بچه نیستیم.
ماها میدونیم بازی خوبی نشده.مشکلات فنی هم میدونیم.ولی این نیست که نکات منفیشو اینجور بذارید.
من میدونم این پستم هم پاک میشه مثل بقیه پست هام.
یادم رفت خیلی از بچه مچه ها ن.ا.م.و.س همو بازیچه دستشون گرفتن شدن کاربران ویژه سایت.اونایی که حقیقتو میگن رفتن تو لیست سیاه.
سایت گیم زیاده تو ایران.
ولی آدمی مثل من که چهار ساله با گیمفا بزرگ شده زورش میاد دیگه نیاد تو سایت.یا بندازنش بیرون.
ممنون از نقد
اما نقد ضعیف بود
درسته بازی واقعا بد درست شده و اصلا ارزش تجربه نداره(حتی از تریلر گیمپلی هم میشد فهمید)اما نقاط ضعف بازی باید تو خود بازی گفته بشه نه با استفاده از مقایسه با بازی های بزرگ
نمیشه گفت چون گیمپلی بازی فلان خوبه پس گیمپلی این بازی خوب نیست بلکه باید نقد موشکافانه باشه مثلا همین گیمپلی خوب نیست چرا؟ شاید حالت دوربین خوب نیست یا در مبارزات خوب عمل نمیکنه و…به نظرم این طور نقد هم استاندارد تره هم بهتر
هدف نقد بازی نبوده.بلکه ب تمسخر گرفتن بازی بوده.وگرنه ما خودمون هم میدونیم بازی ارزش تجربه نداره.اما اینکه بخوایم بخاطر ی قشر خاصی از اب گل الود ماهی بگیریم این کار زشتیه
به هر حال همیشه تمام مقالات باب میل تمام خواننده ها نیست. مخالفتتون رو با نوع نوشتار این مقاله اعلام کردید. بسیار عالی.
من خودم مخالف بازی هستم.اما مخالف این نوع نوشتن نقد هم هستم.بله مقاله باب میل من نبود.اما ن بخاطر اینکه بازی ضعییف بود چون خودم بازیش کردم و میدونم فوق العاده ضعیفه.
باب میلم نبود چون مقاله سرتاسر تیکه انداختن بود.
بله خب قطعا نمی تونم بگم که باید حتما خوشتون بیاد از نوع نوشتار مقاله و متوجه هستم که چی میگید. به هر حال امیدوار هستم که در اینده مقالات بیشتر باب میلتون باشه ولی از این بابت که بازی های سونی و مایکروسافت لااقل برای شخص من به عنوان سردبیر توی الکی نمره بالا دادن و .. فرق کنه واقعا این طور نیست و شرافت قلم رو به خاطر طرفداری و عشقی که توی دلم به یه چیز دارم نمی فروشم. خیالتون راحت باشه که این طور نیست اصلا. حالا شاید ابن مقاله مثلا باب میلتون نبوده ولی همونطور که گفتم مدت خیلی کوتاهی قبل همین گیمفا به فورزا ۱۰ داده چون حقش بوده. قطعا از بازی خوب خوب یاد میکنیم و از بازی بد هم بد. حالا هر نوشته و علامت و نشانی که روش داشته باشه چشم دنیا بازه و نمیشه چیزی رو کتمان کرد. انشالله که در اینده بیشتر راضی باشید
یه قشر خاصی.خودتونم میگید یه قشر خاصی.
این قشر خاص تا قبل دو سه ماه پیش فقط دو سه نفر بودن و به دلایل شخصی از نقد ها ایراد میگرفتن.
چطور از وقتی این نقد اومد بالای ۱۵ ۲۰ نفر مشکل دارن با این نوع نقد؟
این نقد نیست به سخره گرفتن یه بازیه.
در گند زدن مایکروسافت و این بازی جای شکی واسه دنیای گیم نیست
و تا پایان نسل این ننگ دامن مایکروسافت رو لکه دار میکنه
اما اگه واقعا این مقاله یک مقاله بی طرف و گیمفا یک خبرگذاری بی طرف هستش و نویسنده قصد و غرضی نداشته خیلی دوست دارم همچین نوع نقدی واسه The Order: 1886 یا یا بازی سونی زده بشه ببینیم حرف وعمل گیمفا یکیه یا نه
پس این نقد میگه موسیقی بازی هم افتضاحه ، تا حالا این نقد و بررسی که اینقدر افتضاح باشه رو ندیدم