پایان یک افسانه | نقد و بررسی Batman: Arkham Knight

همه چیز از یک شب تاریک شروع شد… همراه پدر و مادرم به تئاتر رفتم… زندگی بسیار خوبی داشتم و تصور می‌کردم که خوشبخت‌ترین کودک روی زمین هستم… یک پدر و مادر خوب، یک زندگی مرفه و یک خانهٔ بزرگ… دیگر چه چیزی از زندگی می‌خواستم تا خوشبخت باشم… گمان می‌کردم که این خوشبختی همیشگی است ولی نمی‌دانستم که سرنوشت بی‌رحم‌تر از آن است که بخواهد خوشبختی من را نظاره کند… در مسیر بازگشت از تئاتر، از یک کوچهٔ تاریک و نمناک عبور می‌کردیم… سیاهی از دور به چشم می‌آمد و هر لحظه نزدیک‌تر می‌شد… ناگهان مردی را دیدم که اسلحه‌اش را به‌سوی من و پدر و مادرم گرفته است… پدرم سعی داشت وی را آرام کند و حتی پول خود را نیز به او داد ولی وی با دو شلیک تمام زندگی و خوشبختی من را نابود کرد… من جلوی قبر والدینم عهد کردم تا شهر گاتهام را از وجود شرارتی که جان پدر و مادرم را گرفت پاک کنم…. در طول روز من میلیارد خیر گاتهام یعنی بروس وین هستم اما در شب، جنایتکارها و ترسوها به من می‌گویند بتمن… من شوالیهٔ تاریکی هستم…

بتمن شخصیتی که هر فردی یک نمونه از آن را در خود دارد. هر فردی سعی دارد تا شکل بهتری به محیط اطراف خود بدهد و از این روز انگیزه‌ای همچون بتمن دارد ولی توان و استعداد انجام این کار را ندارد. همین مسئله است که سبب شده بتمن یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های خیالی جهان باشد. محبوبیت بتمن دلایلی مختلف و متعددی دارد ولی آنچه وی را بیش‌ازپیش محبوب کرده است، ریشه داشتن وی در واقعیت است. برخلاف سایر ابرقهرمانان که ذاتاً انسان‌های پاکی هستند و به‌هیچ‌عنوان دست به کارهای خشن نمی‌زنند، بتمن نه تنها یک ابرقهرمان نیست بلکه فلسفهٔ خاص خود را دارد و همانند هر انسانی برخی از اوقات نیمهٔ تاریکش بر نیمهٔ روشنش غلبه می‌کند و همین موضوع است که سبب شده که بتمن شخصیت بسیار قابل‌باوری باشد. همچنین بتمن هیچ‌گاه دارای قدرت‌های فرا بشری نبوده است و تنها با تکیه بر هوش و قدرت خود است که موفق می‌شود دشمنانش را شکست دهد. هر چند شاید گفته شود که بسیاری از دشمنان بتمن فرا بشری هستند و حتی تجهیزات وی نیز واقعیت ندارند اما ریشه یا همان Origin شخصیت بتمن ریشه در واقعیت دارد. فلسفهٔ شخصیت بتمن به‌کلی با سایر قهرمانان تفاوت دارد و به‌نوعی دارای تاریک‌ترین دنیا در میان قهرمانان است.. شاید چهره‌ای که شما از بتمن دیده‌اید همان چهره‌ای باشد که در فیلم‌ها و بازی‌های رایانه‌ای نشان داده شده است ولی چهرهٔ بتمن بسیار متفاوت‌تر است. کمپانی‌های بزرگ برای فروش و سود بیشتر دست به تلطیف شخصیت بتمن زده‌اند و تا حدودی به او انسانیت بیشتری داده‌اند اما بتمن در اصل یک شخصیت بسیار خشن است که در واقع دشمنانش را به بدترین شکل ممکن عذاب می‌دهد ولی به‌هرحال آن‌ها را نمی‌کشد.

من جلوی قبر والدینم عهد کردم تا شهر گاتهام را از وجود شرارتی که جان پدر و مادرم را گرفت پاک کنم…. در طول روز من میلیارد خیر گاتهام یعنی بروس وین هستم اما در شب، جنایتکارها و ترسوها به من می‌گویند بتمن… من شوالیهٔ تاریکی هستم…

همهٔ این موارد سبب شده است که بتمن شخصیت محبوبی نزد مخاطبان عام باشد البته نباید از این نکته غافل شد که حضور موفق بتمن در دنیای سینما و بازی‌های رایانه‌ای در سال‌ها اخیر، کمک شایانی به جذب طرفداران برای این شخصیت کرده است. از میان تمام بتمن‌های مختلفی که تاکنون مشاهده کرده‌ایم، این بار می‌خواهیم به سراغ بتمنی برویم که شباهت‌های زیادی با ریشه‌هایش دارد. بتمنی که به‌شدت خشن است اما هنوز اصولش را رعایت می‌کند. بتمنی که حاضر است از جانش برای نجات شهر بگذرد اما ذره‌ای احساس سستی در راه خود نکند. این بتمن همان بتمنی است که Rocksteady خلق کرده است. سال ۲۰۰۹ شاید هیچ کسی فکرش را هم نمی‌کرد که استودیو Rocksteady دست به خلق شاهکاری بزند که در سال ۲۰۱۵ بخواهد به حماسهٔ آن پایان دهد. Batman Arkham Knight حقیقتاً یک عنوان حماسه‌ای است. این بازی بدون شک یک شاهکار است و عقیده دارم که تا مدت زمان طولانی هیچ عنوان ابرقهرمانی در دنیای بازی‌های رایانه‌ای نمی‌تواند به موفقیت این عنوان نزدیک شود. Batman Arkham Knight روایت گر آخرین مبارزهٔ بتمن است. مبارزه‌ای که ممکن است با مرگ بتمن به پایان برسد یا اینکه با هم وی پس از سختی‌ها و مشقت‌های فراوان موفق شود.

کدامیک پیروز این نبرد خواهند بود ؟

سؤال اینجاست که چرا بتمن در Batman Arkham Knight سخت‌ترین مبارزهٔ خود را تجربه خواهد کرد؟ Rocksteady از زمان انتشار بازی به این سؤال پاسخ داده است و آن هم وجود یک دشمن کاملاً جدید به نام Arkham Knight است. دشمنی که اطلاعات جامعی از بتمن و حتی هویت مخفی وی دارد و می‌داند که بتمن چه در سر دارد درحالی‌که بتمن هیچ اطلاعاتی از وی ندارد. گذشته از وجود Arkham Knight، چیزی که کار بتمن را بسیار سخت‌تر کرده است این است که تمام دشمنان بتمن با یکدیگر متحد شده‌اند و دست به یک حملهٔ همه‌جانبه زده‌اند. بتمن تاکنون به‌طور همزمان با تمام دشمنان خود مبارزه نکرده است و حال باید با سخت‌ترین چالش خود روبه‌رو شود اما چه کسی مغز متفکر این نقشه است؟ کسی که هم همهٔ خلاف‌کاران را گرد هم آورده است و هم Arkham Knight گوش به فرمان وی است. Scarecrow در این عنوان نقش دشمن اصلی بتمن را دارد. چه کسی فکرش را هم می‌کرد که شخصیت Scarecrow که در دو نسخهٔ قبلی نقش چندان مهمی نداشت حال به عنوان دشمن اصلی بتمن قد علم کند؟ همهٔ این غافل‌گیری‌ها ساختهٔ ذهن قدرتمند استودیو Rocksteady است. اعضای Rocksteady اعلام کرده‌اند که از مدت‌ها پیش و در زمان پایان سخت نسخهٔ Arkham City، طرح‌های خود برای داستان نسخهٔ قبلی را ارائه داده‌اند و پس از بحث و گفت‌وگو به طرح کنونی داستان بازی رسیده‌اند. بازی ۱۲ ماه پس از نسخهٔ دوم دنبال می‌شود. در اولین سکانس بازی، بازیکن باید جنازهٔ جوکر را به آتش بکشد و تصور می‌شود که جوکر در بازی حضور ندارد ولی شاید مهم‌ترین همراه بتمن در طول بازی جوکر است. وی به دفعات متعدد به شکل خیالات بتمن در سر راه او قرار می‌گیرد و مدام با وی بحث می‌کند. نویسندهٔ بازی با این کار نشان می‌دهد که پیوند بتمن و جوکر جداشدنی نیست و حتی مرگ یکی از این دو نیز باعث نمی‌شود که این دو از هم جدا شوند از این رو جوکر به شکل خیالات بتمن، حضور زیادی در بازی دارد. علاوه بر جوکر، شخصیت‌های متعددی در بازی حضور دارند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها Oracle یا همان باربارا گوردن است که کمک شایانی به بتمن می‌کند البته باید ذکر کنم که داستان غافل‌گیری‌های زیادی دارد و در حالی که در همان ابتدای بازی بتمن به Scarecrow می‌رسد و گمان می‌رود که بازی به پایان برسد اما داستان تازه وارد روند خود می‌شود و اتفاقات زیادی برای بتمن رخ می‌دهد تا به هدف نهایی خود دست یابد.

روند پیشبرد داستان بازی مناسب است و تنها به دیالوگ‌های همیشگی و گفت‌وگوهای بتمن و دشمنانش خلاصه نمی‌شود بلکه این بار دیالوگ‌های احساسی فراوانی نیز در بازی وجود دارد. بتمن بارها با آلفرد گفت‌وگوهای احساسی انجام می‌دهد و نشان می‌دهد که بر خلاف ظاهر ترسناکش، در باطن شخصیت بسیار احساسی است. در کنار این‌ها بازی به‌صورت خطی دنبال نمی‌شود که همواره به دنبال Scarecrow باشید بلکه در این میان حوادث مختلفی رخ می‌دهد که باعث می‌شود بازی دچار تکرار نشود و هیجان خود را حفظ کند. وجود این دیالوگ‌ها باعث شده تا بازی از روند تکراری خود خارج شود و شکل تازه‌ای به خود بگیرد. یکی از اشکالات داستان بازی عدم حضور دشمنان کلاسیک بتمن در روند مأموریت‌های داستانی است. در واقع داستان اصلی بازی تا حدود زیادی تهی از دشمنان بتمن است و از ابتدای بازی تا انتهای آن تنها دشمنان بتمن Arkham Knight و Scarecrow هستند و سایر دشمنان را باید در غالب مأموریت‌های فرعی ملاقات کنید. شاید در ابتدا تصمیم نویسندهٔ بازی را برای این کار تحسین کنید چون تصمیم گرفته که به خط اصلی داستان و شخصیت‌های اصلی بیشتر بپردازد اما با پیشبرد بازی متوجه می‌شوید که بازی در مقاطعی دچار روند بی‌هدفی می‌شود و باید کمی بگذرد تا دوباره یک سورپرایز داستانی رخ دهد در حالی که می‌شد در همین فواصل، نبرد بتمن با دشمنانش را به تصویر کشید. البته نباید از این نکته غافل شد که مأموریت‌های فرعی از پتانسیل بسیار بالایی برخوردارند و چیزی کمتر از مأموریت‌های اصلی بازی ندارند. و به خوبی مخاطب را با خود همراه می‌کنند. شاید بزرگ‌ترین اشکال در داستان بازی، مشخص بود هویت شخصیت Arkham Knight از همان مراحل ابتدایی بازی است. در حالی که سازندگان بر روی این شخصیت مانور زیادی دادند و اظهار داشتند که این شخصیت یک شخصیت کاملاً جدید است اما از دیالوگ‌های Arkham Knight از همان ابتدای بازی مشخص است که پشت نقاب وی چه کسی قرار دارد. به نظر می‌رسد که نویسنده می‌توانست هویت این شخصیت را تا مراحل پایانی بازی حفظ کند با این حال برای کسانی که اخبار بازی را دنبال نکرده‌اند و اطلاعات چندانی از شخصیت‌های دنیای بتمن ندارند، هویت Arkham Knight یک مسئلهٔ مجهول خواهد بود و جذابیت بیشتری به روند داستان می‌دهد.

[jwplayer mediaid=”240906″]

Arkham Knight تنها نکته ی کاملاً جدید این عنوان نیست بلکه Batmobile نیز یکی دیگر از ویژگی‌های جدید بازی است. محوریت گیم پلی این نسخه از سری بازی‌های بتمن بر اساس Batmobile طراحی شده است. Batmobile که در این عنوان وجود دارد، شباهت زیادی به Batmobile موجود در سه‌گانه بتمن نولان دارد و همانند آن قدرت‌های تانک گونه دارد. سازندگان برای اینکه Batmobile را در روند بازی قرار دهند، مجبور شدند تا دنیای بازی را کاملاً بازسازی کنند و تمامی خیابان‌ها را دو برابر عریض‌تر کنند تا امکان رانندگی با Batmobile در آن‌ها وجود داشته باشد. کنترل Batmobile به طرز خارق‌العاده‌ای روان است و از آنجایی که هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی Batmobile را بگیرد، رانندگی با Batmobile کاملاً آسان و بدون دردسر است و حتی از برخی از عناوین ریسینگ نیز بهتر است. Batmobile در بازی تنها برای رانندگی و رفتن از نقطهٔ A به نقطهٔ B طراحی نشده است بلکه بخش مهمی از مبارزات بازی نیز به Batmobile اختصاص دارد. Batmobile دارای یک حالت ثانویه است که سبب می‌شود این خودرو همچون تانک شود. البته این بخش از بازی چندان به مذاق طرفداران اصلی بتمن خوش نمی‌آید چرا که اصولاً بتمن همواره از استفاده از سلاح‌های گرم دوری می‌کند ولی در Arkham Knight بخش عظیمی از گیم پلی مربوط به نبردهای Batmobile با تانک‌های Arkham Knight است که کمی بتمن را از ریشه‌های دور کرده است با این حال می‌توان این تصمیم تیم سازنده را توجیه کرد زیرا آن‌ها برای اینکه Batmobile را در بازی قرار دهند جهان بازی را به طور کلی تغییر دادند و این حق را دارند تا این مکانیزم خود را در بازی قرار دهند.

Batmobile در ابتدای بازی دارای قدرت‌ها و سلاح‌های محدودی است که با پیشرفت در روند بازی، قابلیت آپگرید و به‌روزرسانی سلاح‌های آن نیز وجود دارد.

Batmobile تنها در مواقعی که بتمن در آن حضور داشته باشد قابل استفاده نیست بلکه با استفاده از کنترل از راه دور نیز می‌توان این خودرو را کنترل کرد. این مکانیزم در موقعی که بتمن می‌خواهد مخفیانه دشمنان را از پای در آورد بسیار کاربردی زیرا با کنترل Batmobile و حمله به دشمنان، تمرکز آن‌ها را بر هم می‌زند و سپس خود از پشت به آن‌ها حمله می‌کند. Batmobile دارای یک مخزن حاوی نیتروژن مایع در پشت خود است که امکان پرش را به این خودرو می‌دهد البته حضور Batmobile در برخی از مواقع بازی آزار دهند نیز است. برای مثال برخی معماها یا موانع در مسیر بازی قرار داده شدند که شما را مجبور می‌کند تا از Batmobile استفاده کنید در حالی که وجود این موانع هیچ لزومی در روند بازی ندارد. البته این موارد بیشتر به بخش‌های ابتدایی بازی مربوط است و با پیشرفت در بازی دیگر چندان این اجبار استفاده از Batmobile در بازی دیده نمی‌شود. Batmobile در ابتدای بازی دارای قدرت‌ها و سلاح‌های محدودی است که با پیشرفت در روند بازی، قابلیت آپگرید و به‌روزرسانی سلاح‌های آن نیز وجود دارد. نبرد با Batmobile بسیار جذاب است اما پس از مدتی رنگ تکرار به خودی می‌گیرد و بهتر بود تا تیم سازنده کمی استفادهٔ اجباری از Batmobile را در بازی کاهش داد اما Batmobile باعث نشده است تا مبارزات تن‌به‌تن بازی ضعیف شود.

مبارزات تن‌به‌تن نه تنها ضعیف نشده بلکه بسیار بهتر و باکیفیت‌تر نیز شده است. قابلیت جدیدی به نام Fear Takedown در بازی گنجانده‌شده است که سبب شده تا روند مخفی‌کاری در بازی بهبود یابد. در مواقع خاصی بتمن می‌تواند ۳ دشمن را با استفاده از همین قابلیت از بین ببرد به این صورت که پس از شکست دادن یک دشمن با آهسته کردن زمان دشمنان دیگر را که ترسیده‌اند به‌سرعت از بین ببرد. این قابلیت سبب می‌شود که دشمنان دارای سلاح‌های گرم را بتوانید به‌یک‌باره از مسیر راه خود بردارید. تمام‌کننده‌های متنوعی نیز برای بتمن طراحی شده است که به هیچ عنوان تکراری نمی‌شوند. لباس جدید بتمن نیز قدرت بیشتری به وی داده است و با پیشبرد داستان، تجهیزات و گجت های جدیدی به آن اضافه می‌شود. یکی از گجت های خوب بازی The Disruptor نام دارد که به شدت در روند بازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سلاح نیز دارای سیستم آپگرید است و به مرور قدرتمندتر می‌شود. مهم‌ترین سودمندی این سلاح برای بتمن این است که می‌تواند با آن، سلاح‌های دشمنان را از کار بیندازد و با خیال راحت به آن‌ها حمله کند بدون آنکه گلوله‌ای از سوی آن‌ها شلیک شود.

[jwplayer mediaid=”240921″]

قابلیت جدید و فوق‌العاده‌ای که به بازی اضافه شده است،قابلیت Dual Play یا مبارزات دو نفره است که صحنه‌های مبارزهٔ فوق‌العاده زیبایی را پدید می‌آورد. بتمن در مواقع خاصی از بازی در کنار همراهانی چون Catwoman، Nightwing و Robin می‌جنگد و بازیکن این قابلیت را دارد که بین آن‌ها سوئیچ کند و مبارزات جدیدی را تجربه نماید. تمامی این موارد مناسب در بخش مبارزات تن‌به‌تن بازی به نوعی به هدر رفته است زیرا بأس فایت بزرگی در طول بازی حضور ندارد و در نتیجه شاهد آزمایش این حرکات در برابر دشمنان قدرتمند و مخوف بتمن نیستیم. تغییرات مثبت بازی تنها مربوط به مبارزات نمی‌شود بلکه سیستم پرواز بتمن نیز بسیار بهتر شده است. در کنسول PS4 با فشردن دکمهٔ R2 می‌توانید تا با سرعت به سمت پایین حرکت کند و سپس اوج بگیرد و پرواز خارق‌العاده‌ای را تجربه کنید. البته پس از مدتی سرعت پرواز و ارتفاع شما کم می‌شود که بار دیگر می‌توانید با همان روش گفته‌شده اوج بگیرد. همچنین برای ورود به Batmobile نیاز نیست که حتماً بر روی زمین باشید بلکه در حین پرواز و با فشردن دکمهٔ L1 می‌توانید با یک پویانمایی بسیار زیبا درون Batmobile قرار بگیرد. خروج یا Eject از Batmobile نیز بسیار آسان است و می‌توانید در حین حرکت با Batmobile از آن خارج شوید و شروع به پرواز کنید.

منوی بازی یکی از آن مواردی است که به شدت زیبا طراحی شده است. نمای‌های مختلفی از بتمن و لباس جدید او در پس‌زمینه‌ای تاریک نمایش داده می‌شود که کاملاً بیانگر تم تاریک و پایان دهندهٔ بازی است. بازی در یک شب بارانی دنبال می‌شود و علت اینکه سازندگان یک شب بارانی را انتخاب کرده‌اند، نشان دادن قدرت گرافیکی خارق‌العاده بازی است. بازی از نسخهٔ بهینه‌شدهٔ موتور Unreal Engine که برای نسل هشتم طراحی‌شده است، بهره می‌برد. گرافیک بازی در یک کلام خارق‌العاده طراحی شده است. طراحی عظیم شهر گاتهام به طرز باورنکردنی موفقیت‌آمیز است و هر یک از ۳ بخش شهر دارای معماری خاص خود هستند و هر کدام نیز دارای مأموریت‌های فرعی خاص خود می‌باشند. سازندگان در طراحی محیطی به کوچک‌ترین جزئیات توجه کرده‌اند و همین امر باعث شده تا بازی از لحاظ گرافیکی مشکلی نداشته باشد. به شخصه هنگام تجربهٔ بازی با کوچک‌ترین باگ یا مشکل گرافیکی روبه‌رو نشدم که این نشان از قدرت بالای تیم سازندهٔ بازی دارد. کافی است که در طول بازی تنها به افکت باران توجه کنید که چه قدر هنرمندانه از شنل و لباس بتمن جاری می‌شود و حتی Batmobile را نیز خیس می‌کند.

دورنمای گاتهام را مشاهده کنید؛ طراحی شهر و کیفیت محیط واقعا عالی است.

صحبت از Batmobile شد پس بهتر است که بگویم طراحی این خودرو واقعاً اعجاب‌انگیز است. بخش‌های مختلف Batmobile باکیفیت بالای طراحی شده‌اند و در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. از آنجایی که Batmobile همه چیز را تخریب می‌کند بنابراین مکانزم تخریب پذیری نیز در بازی قرار داده شده است که باز هم دارای کوچک‌ترین مشکلی نیست. بازی از قابلیت گرافیک جدیدی به نام Apex cloth physics بهره می‌برد که سبب می‌شود حرکت لباس‌ها به ویژه شنل بتمن بسیار طبیعی‌تر باشد. کیفیت بازی باکیفیت صحنه‌های سینمایی تفاوتی ندارد و طراحی چهرهٔ کاراکترها بسیار عالی است. علاوه بر بتمن که دارای بهترین طراحی ممکن است، شخصیت Arkham Knight نیز از طراحی بسیار خوبی بهره می‌برد. پوشش طراحی شده برای این شخصیت دارای طراحی ظریفی است و سازندگان بیان کرده‌اند که برای طراحیان از لباس نیروهای چرکی اروپای شرقی الگو گرفته‌اند. از آنجایی که بازی در شب دنبال می‌شود باید دارای نورپردازی خوبی باشد که تیم سازنده در این امر نیز کاملاً موفق بوده‌اند. تنها کافی است که به نور چراغ‌های Batmobile دقت کنید تا اوج هنرنمایی تیم سازندهٔ بازی را دریابید.

بزرگ‌ترین نکتهٔ منفی این نسخه را می‌توان پورت افتضاح آن بر روی PC دانست که به کلی اعتبار استودیو Rocksteady را زیر سؤال برد. در حالی که Rocksteady مستقیماً بر روی نسخه‌های کنسولی کار می‌کرد و نتیجه کار هم همان‌طور که می‌بیند فوق‌العاده بوده است اما پورت نسخهٔ PC توسط کمپانی Warner Bros به استودیو Iron Galaxy واگذار شد که پیش از این پورت نسخهٔ Batman: Arkham Origins را انجام داده بودند. این استودیو که کلاً شامل ۱۲ نفر می‌باشند به قدری در کار پورت این نسخه بد عمل کردند که نتیجهٔ کار برای طرفداران قابل پذیرش نبود. از این رو Warner Bros و Rocksteady مجبور شدند تا فروش نسخهٔ PC این عنوان را به حالت تعلیق در آورند تا خود Rocksteady بتواند این اشتباه بزرگ را جبران کند. با این حال باز هم نباید Rocksteady را سرزنش کرد زیرا همان‌طور که می‌بینید نسخه‌های کنسولی از گرافیک و کیفیت خارق‌العاده‌ای برخوردارند چون خود Rocksteady توسعهٔ آن‌ها را بر عهده داشت و ای کاش که نسخهٔ PC دچار تأخیر می‌شد تا Rocksteady خود بتواند مشکلات آن را اصلاح کند.

مناطق مختلف گاتهام دارای معماری متفاوتی هستند و با اینکه محیط بازی به شدت دارای جزئیات است اما هیچ ضعفی در طراحی جزئیات بی شمار بازی دیده نمی شود.

آنچه که سبب می‌شود طراحی خارق‌العادهٔ شخصیت‌ها هدر نرود، صداگذاری خوب آن‌ها است تا این شخصیت‌ها جان بگیرند و بتوانند با مخاطب ارتباط برقرار کنند. بازگشت Kevin Conroy به عنوان صداپیشه بتمن مسلماً بهترین اتفاق ممکن برای طرفداران این سری است. صدای با صلابت Kevin Conroy باعث شده تا بتمن داستان ما همچنان یک سر و گردن از شخصیت‌های دیگر بالاتر باشد. در این میان نباید از صداپیشگی Troy Baker در نقش Arkham Knight چشم‌پوشی کرد که البته به لطف افکت‌های کامپیوتری تشخص صدای وی کار بسیار سختی است ولی وی نیز به خوبی توانسته مسئولیت خود را به سرانجام برساند. David Buckley که بیشتر او را به عنوان آهنگساز فیلم‌های سینمایی می‌شناسیم همراه با آهنگساز دو نسخهٔ پیشین این سری یعنی Nick Arundel آهنگسازی این عنوان را بر عهده داشته است و در این زمینه موفق نیز بوده است. موسیقی بازی همان تم خوب خود را حفظ کرده است و در مواقع احساسی نیز به شدت بر مخاطب تأثیر می‌گذارد.

پایان یک افسانه

بتمن: یا قهرمان میمیری یا انقدر زنده میمونی تا ببینی خودت یه جنایتکار شدی

Rocksteady به بهترین شکل ممکن رسالت خود در قبال بتمن را به پایان رساند. بتمن که در دنیای سینما دارای یک سه‌گانهٔ پر طرفدار و حماسی شده بود حال در دنیای بازی‌های رایانه‌ای نیز دارای یک سه‌گانهٔ حماسی شد. هر چند این عنوان به دلیل مشکلات عجیب نسخهٔ PC به حق واقعی خود نرسید اما مطمئناً طرفداران این سری از این پایان فوق‌العاده برای شخصیت اسطوره‌ای و افسانه ایشان یعنی بتمن راضی خواهند بود. کسی چه می‌داند شاید همین سال دیگر دوباره بتمن را در دنیای بازی‌های رایانه‌ای ملاقات کردیم ولی مطمئناً این بتمن تکرار شدنی نیست.

*** تمامی تصاویر و ویدیو های موجود از گیم پلی بازی در این مطلب، اختصاصی گیمفا است ***

این نقد و بررسی با توجه به نسخه ی PS4 نوشته شده است