دنیاهای آخرالزمانی که اگر در واقعیت رخ بدهند بقاء در آن‌ها دشوار خواهد بود (قسمت دوم)

در این قسمت قرار است به معرفی چند فرنچایز آخرالزمانی دیگر بپردازیم که در قسمت ابتدایی حضور نداشته اما به راستی بقا در دنیای آن‌ها دشوار خواهد.

طی قسمت ابتدایی این مقاله از برخی دنیاهای آخرالزمانی بسیار گسترده و بی‌رحم یاد کردیم که اگر قرار بود در دنیای واقعی رخ دهند به احتمال خیلی زیاد بسیاری از ما توانایی زنده ماندن در آن را نداشتیم با این وجود آثار متعددی وجود دارند که به دلیل محدودیت ظرفیت آن مقاله امکان یاد کردن از آن‌ها را پیدا نکردیم. در بین این فرنچایزها و عناوین به راستی داینامیک‌های تهاجمی متعددی وجود دارند که می‌توانند مرگ را به واقعه‌ی جذاب‌تری نسبت به سعی بر بقا جلوه دهند، برخی دیگر نیز آن چنان بی‌رحمند که حقیقتا شخصا بعید می‌دانم هیچ انسانی در سناریوی واقع‌گرایانه بتواند در آن‌ها جان سالم ببرد. با گیمفا همراه باشید.

Fallout

Fallout یکی از محتمل‌ترین و واقع‌گرایانه‌ترین دنیاهای آخرالزمانی را به تصویر می‌کشد که به آسانی در دنیای واقعی قابل تصور است. در سال ۲۰۷۷ کره‌ی زمین و تمامی کشورهای آن قدرت و تخریب گسترده‌ی یک مجادله‌ی هسته‌ای تمام عیار را احساس کردند به طوری که بسیاری از جمعیت کره زمین یا در همان ساعت ابتدایی محو شدند و یا در صورت بقا مجبور به زندگی در یکی از سخت‌ترین سناریوهای آخرالزمانی شدند. کره زمین به یک تکه سنگ بی‌جان تبدیل شد که حالا ساکنان سابقش چهره‌ای کاملا متفاوت به خود گرفته‌اند و منظور از این جمله دقیقا در تک‌تک ابعاد نسل انسان‌هاست.

در راستای این واقعه‌ی گسترده انسان‌ها مجبور به پناه بردن به پناهگاه‌های زیر زمینی شدند و آن دسته‌ای که روی سطح زمین باقی مانند تحت تاثیر تشعشعات هسته‌ای تبدیل به موجودات عجیب و وحشتناک شدند. اما این تنها انسان‌ها نبودند که تحت تاثیر قرار گرفتند چرا که بسیاری از موجودات زنده‌ی دیگر کره زمین نیز در همین راستا جهش یافتند و به هیولا تبدیل شدند.

دنیایی که Fallout به تصویر می‌کشد به شدت افسرده است و زندگی در آن می‌تواند حسابی دشوار باشد، وجود تشعشعات هسته نیز می‌تواند به یک چالش بزرگ برای زندگی روزمره تبدیل شود همچنین وجود هیولاهای متعدد نیز این روند را آسان‌تر نخواهد کرد؛ تصور کنید روزی از پناهگاه خود بیرون می‌آیید و مشاهده می‌کنید یک عقرب عظیم‌الجثه در حال دویدن به سمت شماست، حتی تصور این مسئله نیز مو بر تنم سیخ می‌کند!

Resident Evil: Raccoon City

فرنچایز Resident Evil عموما خطرها را عموما در مقیاس محدودتر به تصویر می‌کشد اما در طول تاریخ فرنچایز همیشه یک Setting و مکان بود که بشدت روی سینه‌ام سنگینی می‌کند و آن هم شهر Raccoon و واقعه‌ای است که در روز چهارشنبه، ۲۹ام ماه سپتامبر سال ۱۹۹۸ آغاز شد و در نهایت با بمب اتم و محو شدن هر موجود زنده و غیر زنده در آن شهر به پایان رسید.

به یاد دارم زمانی که برای اولین بار RE3: Nemesis را تجربه کردم نمی‌توانستم چشم از پس‌زمینه‌های از پیش رندر شده‌ی بازی بردارم و حتی تا همین امروز نیز باور دارم آن اثر به بهترین شکل تباهی واقعی این واقعه را به تصویر می‌کشید و به همین واسطه آن تصاویر خرابه‌های شهر و خیابان‌های مرده برای همیشه در ذهن من ثبت شدند.

اگر بخواهیم از لحاظ منطقی بسنجیم اگر روزی اتفاقی در مقیاس و جزئیات مشابه به واقعه‌ی RC در دنیای واقعی رخ دهد حتی در حالت مسلح نیز احتمال بقا بسیار پایین خواهد بود چرا که با سناریویی روبه‌رو هستیم که صرفا به مردگان متحرک ختم نمی‌شود. زامبی‌ها در این سناریو در حالی که شاید در بازی‌ها ضعیف جلوه کنند اما در واقعیت به راحتی می‌توانند شما را دوره کرده و در نهایت از طعم گوشتتان لذت ببرند. از طرفی حتی اگر موفق شوید به واسطه‌ی سرعت پایینشان خودتان را از آن‌ها دور کنید.

باید یادآوری کنم خطر Lickerها همچنان پابرجاست چرا که نه تنها از سرعت بسیار بالایی برخوردارند بلکه به شدت حساس به صدا نیز هستند و همین خصوصیت به تنهایی می‌تواند کار بازماندگان را بسیار دشوار کند. علاوه بر Lickerها خطرات دیگری همچون Hunterها و همچنین تایرنت‌های T-00 نیز وجود دارد، لازم به ذکر است Nemesis نیز در خیابان‌های شهر پرسه می‌زند اما لزوما خطری برای شما نخواهد داشت چرا که او صرفا به دنبال افراد تعریف شده‌ی خود یعنی اعضای S.T.A.R.S می‌گردد و تا وقتی که به مانعی در مسیر او تبدیل نشوید در امان هستید هر چند همچنان ممکن است در یک سناریوی واقع‌گرایانه‌تر Nemesis آن چنان BOW فهمیده‌ای نباشد!

در نهایت می‌توان گفت در سناریویی همچون RC عوامل متعدد بسیار زیادی وجود دارند که حتی می‌توانند به کلی احتمال دست‌یابی به یک مکان امن قابل تکیه را نیز از بین ببرند و همچنین برخی از این خطرات می‌توانند به راحتی تیر اسلحه‌ها را همچون تانک جذب کرده و با سرعت به سمت شما هجوم بیاورند بنابراین تقریبا می‌توان با قطعیت گفت درصد بقا در این سناریو بسیار پایین خواهد بود.

Days Gone

دنیای Days Gone قطعا یکی از سخت‌ترین سازوکارهای آخرالزمانی را در راستای بقا ارائه می‌دهد چرا که عواملی که می‌توانند جان شما را بگیرند آن قدر از تعدد و گستردگی زیادی برخوردارند که شاید این سناریو در همان ابتدای آغاز Outbreak به سرعت به طور کلی نسل انسان‌ها را منقرض کند اما در اینجا به منظور پرداختن به ابعاد مختلف این دنیا فرض می‌کنیم ما برخی از بازماندگان این سناریو هستیم و توانسته‌ایم از ابتدای شروع شیوع ویروس جان سالم به در ببریم.

در این دنیای آخرالزمانی ما با بسیاری از محرک‌های کشنده مواجه هستیم که بزرگ‌ترین آن‌ها انسان‌های مبتلا هستند که اصلی‌ترین آن‌ها Freakerها محسوب می‌شوند؛ این موجودات از سرعت بسیار بالایی برخوردارند و به صورت غریزی در گروه‌های بزرگ(Horde) حرکت می‌کنند بنابراین در صورت مواجه با این موجودات دویدن نمی‌تواند آن چنان مرگتان را به تعویق بیاندازد و حتی اگر از وسیله‌ی نقلیه نیز برخوردار باشید همچنان احتمال زیادی وجود دارد که به لطف سرعت بالا بتوانند خودشان را به شما برسانند و جلوی حرکت وسیله‌ی نقلیه را بگیرند.

البته همانطور که گفتم Freakerها یک مورد از انواع انسان‌های مبتلا در این بازی از جمله Screamer، reacher و Breakerها هستند که به آسانی می‌توانند زندگی را برای بازماندگان به یک مسابقه‌ی دشوار و سهمگین برای بقا تبدیل کنند. اگر این موارد کافی نبود ما شاهد وجود حیوانات مبتلا از جمله Ragerها هستیم که می‌توانند بسیار مرگبار باشند، همچنین گروه‌های بازمانده از انسان‌ها همچون Ripperها نیز وجود دارند که به آسانی می‌توانند شما را شکنجه داده و در نهایت بکشند، البته این نگاهی خوش‌بینانه به اعمالی است که می‌توانند انجام دهند!

DOOM Eternal

همانطور که در ابتدای مقاله نیز اشاره کردم در بین این آثار و دنیاهایی که به تصویر می‌کشند برخی موارد وجود دارد که احتمال بقا در آن‌ها تقریبا نزدیک به صفر است، سناریوی DOOM Eternal دقیقا یکی از همین موارد است.

از آن جایی که در این مقاله در حال تعمیم دادن این سناریوها به واقعیت هستیم می‌توان گفت این اثر سناریویی را به تصویر می‌کشد که امکان بقای نسل بشر در آن صفر است چرا که Doom Guy وجود نخواهد داشت که یک تنه ارتش هیولاهای جهنم را به خاک و خون بکشد. حتی در همین اثر نیز ما شاهد آن بودیم که بخش بسیار گسترده‌ای از نسل انسان‌ها کشته شدند و تنها گروه مقاومت کوچکی باقی مانده بود که البته هرگز آن‌ها را مشاهده نکردیم.

از هر زاویه‌ای به این دنیای آخرالزمانی نگاه کنید تباهی و مرگ می‌بینید و دلیل آن نیز همچون روز روشن است؛ اگر لحظه‌ای به نام قسمت دوم این فرنچایز که از قضا منبع الهام مستقیم Doom Eternal بود دقت کنیم می‌بینیم که چه توصیف درستی از شرایط زمین در این اثر دارد. “Hell on Earth” پسوند قسمت دوم مجموعه بود و به نظرم Doom Eternal به خوبی وزن واقعی این پسوند را به نمایش می‌گذارد چرا که به آسانی می‌توان معنای جهنم روی زمین را درک کرد.

در این دنیای آخرالزمانی بازماندگان باید با هیولاهای اهریمنی متعددی درگیر شوند که اگر با استانداردهای Doom Guy نگاه کنیم، ضعیف‌ترین آن‌ها نیز یک خطر جدی برای یک انسان معمولی محسوب می‌شود. همچنین در این نسخه ما رسما شاهد تایتانی همچون Icon of Sin هستیم که ارتفاع او با یک آسمان خراش برابری می‌کند! بنابراین فکر می‌کنم بتوانیم با قطعیت بگوییم اگر روزی دریچه‌های جهنم به روی کره زمین باز شوند یا باید دعا کنید که Doom Guy به راستی وجود داشته باشد و یا باید مرگ را با آغوش باز بپذیرید چرا که هیچ راه نجاتی از جهنمی که زمین قرار است به آن تبدیل شود وجود ندارد.

Dead Space

اگر از اولین لحظه‌ی قسمت ابتدایی Dead Space تا نقطه‌ی پایانی این فرنچایز در بسته‌ی الحاقی Awakened قسمت سوم را مرور کنیم به خوبی متوجه می‌شویم که دنیای این فرنچایز هیچ چیزی به جز درد و تباهی به همراه ندارد به طوری که حتی جسد بی‌جان انسان‌ها نیز از دست اتفاقات وحشتناک آن در امان نیستند. همچنین به نظر من Dead Space تنها مجموعه‌ای است که تقریبا هیچ نسخه‌ای در آن وجود ندارد که سناریوی آن شرایط بهتری را در راستای بقا ارائه دهد بنابراین فرقی ندارد سناریو کدام نسخه به واقعیت تبدیل شود، در هر صورت چیزی جز مرگ و تباهی انتظار انسان‌ها را نمی‌کشد.

اول از همه بگذارید در ارتباط با Marker صحبت کنیم که در واقع سر منشا تمام اتفاقات این فرنچایز است؛ این المان باعث می‌شود تقریبا هر انسانی که در اطراف آن حضور دارد دچار اختلالات روانی شدید شود و این اتفاقات روانی می‌تواند حتی به حد شدیدی از صدمات به دیگران و خود ختم شود بنابراین می‌توان گفت حتی روند تبدیل شدن به یک هیولا در این سری نیز بسیار دردناک و زجرآور خواهد بود.

از طرف دیگر Necromorphها را داریم که فکر می‌کنیم برخی از مخرب‌ترین و وحشتناک‌ترین موجوداتی هستند که صنعت گیمینگ به خود دیده است. این موجودات می‌توانند از اجساد انسان‌ها به منظور تولید مثل استفاده کنند و این پروسه بسیار سریع است، اما این مسئله لزوما به معنای آن نیست که انسان‌هایی که همچنان نفس می‌کشند در امان هستند. در صورت مبتلا شدن فرد باید به سرعت و پیش از آن که سلول‌های مرده در بدن او پخش شوند کشته شود. درگیر شدن با این موجودات نیز به هیچ عنوان آسان نخواهد بود چرا که این موجودات از مقاومت بسیار بالایی برخوردار بوده و حتی در صورت قطع کردن اعضای بدن نیز به طور کامل متوقف نمی‌شوند.

همچنین ما در طول فرنچایز مشاهده کردیم که انواعی از Necromorphها وجود دارند که می‌توانند بلافاصله پس از قطع شدن عضوی از بدنشان حتی اگر آن عضو سرشان باشد به سرعت آن را بازیابی کنند! این خصوصیات باعث می‌شود در یک سناریوی واقع‌گرایانه که قوانین بازی‌های ویدیویی در آن صادق نیستند دیر یا زود هر موجود زنده‌ای که در اطراف این هیولاها وجود دارد از پا در بیاید.

در بین سه نسخه‌ی این مجموعه شخصا هرگز علاقه ندارم در سناریویی همچون قسمت اول قرار بگیرم چرا که در وهله‌ی اول به دلیل از بین رفتن سفینه‌ای که به آن به ایشیمورا وارد می‌شویم هیچ راه فراری وجود نخواهد داشت و رسما در فضا گیر افتاده‌ایم. از طرف دیگر به دلیل ساختار و Layout ایشیمورا Necromorphها به راحتی می‌توانند از مسیرهای مختلف به شما هجوم بیاورند و حتی راه‌های فرار را به طور کامل مسدود کنند. بنابراین به نظر من اولین قسمت این سری سناریویی را به تصویر می‌کشد که در آن بسیار سریع‌تر از دو نسخه‌ی دیگر هر بازمانده‌ای از پا در خواهد آمد.

سخن پایانی

سناریوهای آخرالزمانی که امروز درباره‌ی آن‌ها صحبت کردیم بعضا شرایط بسیاری سخت‌تری را نسبت به موارد قسمت قبلی این مقاله به منظور بقا به بازماندگان تحمیل می‌کنند و برخی از آن‌ها نیز دنیاهایی کاملا ناامیدی را به تصویر می‌کشند که فاصله‌ی زیادی تا نابودی تمام و کمال ندارند. زمانی که قوانین بازی‌های ویدیویی را از بسیاری از این سناریوها خارج کنیم تازه متوجه می‌شیم چقدر شرایط بقا برای یک انسان عادی در این سناریوها دشوار و حتی غیر ممکن است!

سناریوهایی همچون Dead Space و Doom تقریبا غیرممکن‌ترین سناریوها در راستای بقا هستند چرا که اگر Doom اتفاق بیوفتد احتمالا طی همان ساعات اولیه‌ی شروع تهاجم اکثریت جمعیت زمین کشته شده و طی چند روز تقریبا هیچ‌کس روی این سیاره باقی نمی‌ماند، Dead Space نیز خطراتی را به تصویر می‌کشد که در صورت خارج کردن «خط سلامتی» و بازیابی آن از این سناریو تقریبا می‌توان گفت که یک Necromorph به راحتی می‌تواند طی زمانی کوتاه چندین بازمانده را از پا در بیاورد. به نظر شما شرایط بقا در کدامیک از این سناریوها در حالت واقع‌گرایانه دشوار اما ممکن و در کدام کاملا غیر ممکن است؟