نقد و بررسی TopSpin 2K25

باز هم 2K و باز هم یک بازی ورزشی دیگر، TopSpin 2K25 …

استودیوی Hanger 13 بیشتر به واسطه‌ی کار روی سری Mafia شناخته می‌شود و توسعه‌ی یک عنوان ورزشی، در نگاه اول امری بسیار دور از انتظار و عجیب از طرف این استودیو به شمار می‌آید. با این وجود، باید اشاره کنم که TopSpin 2K25 به نسبت عنوان خاص و متفاوتی در میان عناوین هم سبک به شمار می‌آید. ار چه نظر؟ با من و این مقاله همراه باشید تا به بررسی جدیدترین عنوان وررشی از لیبل 2K، یعنی TopSpin 2K25 بپردازیم.

مهم‌ترین اصل و بنیان یک بازی ورزشی، فارغ از رشته و سبک آن اثر، گیم پلی و شبیه‌سازی مناسب آن اثر از دنیای واقعی است. آیا TopSpin 2K25 در این زمینه موفق عمل می‌کند؟ هم بله و هم خیر.
از یک طرف، مکانیزم‌های بازی در یک بخش آموزشی مفصل و جامع که اصطلاحا Academy نامیده می‌شود به خوبی به مخاطبان معرفی شده و سیستم‌های بازی به شکل مناسبی ارائه می‌شوند، اما از طرف دیگر بازی از یکسری مشکلاتی رنج می‌برد که به شدت به تجربه‌ی کلی اثر، لطمه وارد می‌کند.

به عنوان یک اثر ورزشی تنیس، TopSpin 2K25 گیم‌پلی استانداری دارد. ضربات، اگر با زمان بندی درست و هوشمندانه نواخته شوند، بسیار حس خوبی را منتقل می‌کنند و نبرد‌های طولانی یا اصطلاحا Rally‌ها نیز کاملا حس و حال یک اثر ورزشی جذاب را در شما ایجاد می‌کنند. انیمیشن و فیزیک ضربه‌ها و حرکات از یک سو و صداگذاری مناسب ضربات و واکنش‌ها از سوی دیگر، باعث می‌شوند در نهایت، TopSpin 2K25 تجربه‌ای قابل قبول از ورزش تنیس را در مدیوم بازی‌های ویدیویی ارائه دهد.

بر خلاف دیگر آثار تنیس که تجربه کرده‌ام، TopSpin 2K25 به جای تمرکز روی ضربات مختلف و استراتژی‌ها،در وهله‌ی اول زمان‌بندی ضربات را در دستور کار خود قرار داده و استراتژی مناسب، جای‌گیری هنگام ضربه زدن یا دریافت و دیگر موارد تاکتیکی،در وهله‌ی بعدی قرار دارند.

مهم‌ترین و کلیدی‌ترین بخش بازی، که میزبان بیشترین محتویات بازی نیز است، بخش MyCareer است که در قالب آن، به عنوان یک تنیسور، به شرکت در مسابقات و تورنمنت‌های مختلف پرداخته و پله‌های ترقی را طی می کنید. بخش‌های Career بازی‌های ورزشی، شباهت‌های قابل توجهی با یکدیگر دارند و بازی TopSpin 2K25 نیز از این قاعده مستثنی نیست.

در مسابقات و تورنمنت‌های مختلف شرکت کنید تا امتیاز بگیرید، رنک جهانی خود را بالا ببرید، مجوز حضور در بزرگ‌ترین مسابقات را کسب کنید، خود را با امتیازات کسب شده ارتقاء دهید و از یک تنیسور معمولی، به یک قهرمان بزرگ در این رشته تبدیل شوید. همچنین در بخش‌های پایانی این مود، می‌توانید مسابقاتی خاص با اسطوره‌های این رشته، مثل راجر فدرر و سرنا ویلیامز انجام دهید.

در طول فصل، باید به درستی مسابقات، چالش‌ها و تورنمنت‌ها را انتخاب کنید و از فشار زیاد بپرهیزید چرا که ممکن است منجر به مصدومیت شما و دوری از مسابقات برای مدتی باشد. در واقع بخش MyCareer بازی، تجربه‌ای مناسب و جذاب را ارائه می‌دهد و شما را رهسپار سفری خاص می‌کند.

یکی از نقاط قوت این بخش، محتوای مناسبی است که در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. هر چند بازی از لحاظ انتقال حس پیروزی و موفقیت کمی ضعیف عمل می‌کند و عملا تورنمنت‌های مختلف آن چنان تفاوت خاصی بای یکدیگر ندارند، اما سیر پیشروی بازی طراحی خوبی دارد و مدام زمین‌های جدید، قابلیت‌های جدید و آیتم‌های تزیینی جدید برای خریداری وجود دارد که همین مسئله می‌تواند مخاطب را ترغیب کند بیشتر به تجربه‌ی بازی بپردازد.

گرافیک هنری بازی را مطلوب ارزیابی می‌کنم. طیف رنگ متنوع در زمین‌ها و محیط‌های بازی، در کنار نورپردازی قابل قبول و کیفیت استاندارد بافت‌ها، باعث می‌شود با گرافیکی کهنه و قدیمی رو‌به‌رو نباشیم. هر چند جزئیات چهره‌ها کمی می‌توانست کامل‌تر و عمیق‌تر طراحی شود.

از طرف دیگر بازی بهینه‌سازی خوبی دارد که البته از آن جایی که این اثر، عنوانی سنگین با نیاز پردازشی بالا نیست، منطقی به نظر می‌رسد.

مانند دیگر بازی‌های ورزشی با برچسب 2K، شاهد پرداخت‌های درون برنامه‌ای مختلفی در دل این اثر نیز هستیم‌. البته خوشبختانه بر خلاف NBA 2K، این پرداخت‌های درون برنامه‌ای به ساختار بازی آن چنان ضربه نمی‌زنند و اکثرا آیتم‌های تزیینی را شامل می‌شوند و بنابراین اجبار یا ترغیبی برای خرید آن‌ها وجود ندارد.

اما برویم سراغ مشکلات و کم و کاستی‌های بازی. در وهله‌ی اول، بزرگ‌ترین چیزی که به چشم خواهد آمد، تعداد بسیار کم و ناامیدکننده بازیکن‌های لایسنس شده، خصوصا مردان است که فقط هفت تنیسور را شامل می‌شود که اصلا و ابدا قابل قبول نیست و هم به تجربه‌ی کامل این بازی لطمه وارد می‌کند و هم جای خالی تنیسور‌های بیشتر در بخش MyCareer حس می‌شود.

ایراد بعدی را باید ناکامی بازی در غرق ساختن مخاطبان در مسابقات دانست‌. نه خبری از برخی کار‌های خاص مثل پرتاب سکه در ابتدای بازی است و نه افکت‌های صوتی خاصی در طول بازی وجود دارد که بتواند حس و حال یک بازی واقعی را تداعی سازد. همچنین همان‌طور که بالاتر اشاره کردم، تفاوت بین گرند اسلم‌ها و تورنمنت‌های مختلف بسیار ناچیز است و حس خاص بودن آن‌ها را از بین برده است.

این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (2K Games) و روی پلتفرم PS5 تجربه و بررسی شده است