نقد سریال lnvincible | کمیک علیهِ مانگا
امروزه بی هیچ شک و تردیدی انیمههای ژاپنی و آسیای شرقی توانستهاند عمده مخاطبان را جلب دنیای مخصوص خود کنند.
اکنون مانگاهای ژاپنی چنان قدرتمند شدهاند که چیز جدیدی به نام “انیمه فن” به وجود آمده. پس وقتی سینمای آسیا درحال پیشرفت است، قلدر سینمای جهان یعنی آمریکا دست به کار شده و میخواهد رقیب جدید انیمه و مانگاهای ژاپنی شود. دلیل ساخت lnvincible نیز دقیقا همین است. آمده تا رقیب اصلی انیمهها شود و به نظر من تا حدودی موفق به این کار شده است. سریال ابر قهرمانی lnvincible اثری سرپا، خوب و بسیار سرگرمکننده است که میشود از تماشای آن لذت فراوانی برد.
بنده به عنوان کسی که توانسته با دنیای انیمهها ارتباط برقرار کند و از آثاری همچون اتک آن تایتان لذت بردهام؛ نسبت به این سریال گارد داشتم. اخیرا نیز سریال X Men 97 را دیده و حقیقتا هیچ ارتباطی با آن برقرار نکرده بودم. اما سریال lnvincible معادلات را بهم زد. lnvincible آرام شروع میشود. با همان آرت استایل مرسوم و فضای ابر قهرمانی که مثلا گروه ابرقهرمانان مشتی تخریبگر را نابود میکنند. اما رفته رفته lnvincible از این فضا فاصله گرفته و به اثری بسیار دقیق، تماشایی و جدی تبدیل میشود.
lnvincible درباره مارک گریسون، یک نوجوان خوشتیپ، ساده و دوست داشتنی است که قدرتهای ابرقهرمانی خود را از پدرش، آمنی-من به ارث بردهاست. آمنی که شخصیت خفنی دارد به عنوان بزرگترین ابرقهرمان زمین شناخته میشود. مارک اندکی پس از تولد هفده سالگی خود شروع به توسعه قدرتهای ابرقهرمانی خود زیر نظر پدرش میکند. پس همانطور که از داستان مشخص است، lnvincible پلات خاصی ندارد. شاید این پلات دم دستیترین پلات برای دنیای ابرقهرمانی باشد. اما در سینما “چه” گفتن مهم نیست بلکه “چگونه” گفتن مهم است. lnvincible در بحث روایت داستان، بسیار دقیق و عالی است. فیلمنامه هم داستان دارد، هم پردهبندی شده، هم نقطه عطفهای مناسبی دارد. مارک در تیپ نمانده و به شخصیت رسیده. به شخصیت رسیدن او نیز مرحه به مرحله پیش رفته است. در نیمه اول فصل نخست؛ مارک صرفا یک نوجوان بازیگوش است که دلش میخواهد مثل پدرش ابرقهرمان شود. در نیمه دوم فصل اول آرام آرام و پله به پله شخصیت مارک با داستانهای فرعی مناسبی ساخته میشود. نخست با دختر مورد علاقهاش در مدرسه آشنا میشود. دختر بسیار برونگرا و امروزی است. سپس در روایتی تینجری شخصیت مارک به عنوان یک نوجوان ساخته میشود. همزمان با این خط داستانی مارک روی شخصیت ابرقهرمانی خود نیز کار میکند. یعنی سریال سعی میکند بین ابرقهرمان بودن و نوجوان بودن مارک مرز مشخصی داشته باشد. lnvincible با دقت بسیاری دشواری وظیفه را ساخته و نشان میدهد که کمک کردن به بشریت ساده هم نیست. در عین حال ابرقهرمان بودن او را از زندگی نرمال دور کرده است و خلاصه کلام، lnvincible در بحث داستان، فیلمنامه، پلات و مهمتر از همه شخصیت پردازی عملکرد بسیار قابل قبولی داشته است.
سریالهایی که از کمیک ساخته میشوند، اخیرا کمی ضعیف شدهاند. با تمامی خوبیهایشان مخاطب را مجبور به ادامه دادن نمیکنند. اما lnvincible برخلاف بیشتر این آثار و با وجود اینکه کمدی دارد، بسیار بسیار جدی و خشن است. البته lnvincible تنها در خشونت نمانده و به مسائل مهم انسانی میپردازد. در اصل چنین میشود گفت که lnvincible تنها مشت و لگد نیست و داستان دارد. همانطور که در ابتدا نوشتم داستان جذابیت روایی خوبی دارد. در بحث اکشن نیز lnvincible بسیار جدی، خشن و اسلشر است. نبردهای تن به تن ابرقهرمانان بسیار دیدنی و همهچیز در حد کمال است.
از طرفی فیلمنامه خوبِ lnvincible کمی کمدی به اثر خود اضافه کرده است که به این دنیای خشن کمی رنگ و رو میدهد. این کمدی در حرکت تصویر، در دیالوگها و حتی در نبردها قابل مشاهده است. صدای بازیگران نیز فوقالعاده هستند از جمله جی.کی. سیمونز در نقش آمنی من. البته کمی میشود lnvincible را نقد کرد. آرت استایل این سریال به جزئیات نپرداخته است. فضا کمی خالی به نظر میرسد و تنها روی موارد مهم کار شده. از طرفی بعضی از ابرقهرمانان lnvincible به فرم نرسیدهاند. اصلیترین دلیل نیز چارچوب نداشتن قدرتهای این اشخاص است. بنده بارها نیز در نقدهای خود به این فضاهای بدون چارچوب نقد کرده و همچنان معتقدم که اگر جهانی به خصوص قرار است ساخته شود، باید عنصر به عنصر آن با چارچوب مدنظر سازنده برای مخاطب تشریح شود تا درنهایت مخاطب از این طریق به دنیای اثر نزدیک شده و خودش را درون اثر حس کند. lnvincible در بحث رابطه پدر و پسری، تینجری و حتی عشق توانسته حس مخاطب را درگیر کند. اما در بحث قدرتهای خاص و این چیزها صرفا به این موضوع بسنده کرده که مخطاب به این چیزها عادت دارد و راستش را بخواهید من هرگز به این موضوع عادت نخوهم کرد.
در ابتدای مقاله نوشتم که lnvincible رقیبی است برای انیمههای ژاپنی و مانگا. شاید در مرحله اول چنین به نظر نرسد و شما بگویید که lnvincible در حد اتک آن تایتان یا دفترچه مرگ نیست که واقعا هم نیست. اما مسئله این است که lnvincible آغاز دور جدیدی است که در آن آمریکا به مبارزه با ژاپن میآید. آمریکا سالهاست که در سینما حرف اول را میزند. هر چه میسازد به فرم جهانی میرسد و در هر ژانری بهترین است. اما در بحث انیمه یا هرچیز شبیه اینها؛ این سینمای آسیای شرقی است که مخاطب را جذب خود کرده است. از مانگاها گرفته تا انیمهها حرف حرفِ کاپیتان لیوای و میکاسا و فرمانده اروین است. پس آمریکا مجبور به رقابت شده و برای رقابت نیز دست روی کمیکهای همیشگی خود گذاشته. در اصل کمیک به جنگ مانگا آمده است. البته من نمیگویم که این جنگ، جنگی تنگاتنگ است. فعلا انیمه حرف اول را میزند. اما به نظر من از این به بعد ما شاهد نسل جدیدی از سریالهای ابرقهرمانی آمریکایی خواهیم بود که قطعا انیمههای آسیای شرقی را به چالش خواهند کشید.
هشدار اسپویل
در طول دو فصل ما شخصیتهای خوبی داریم. هم شخصیت مارک و هم شخصیت آمنی من چه از دید پدر و پسر و چه از دید ابرقهرمانان به فرم رسیدهاند. در هر دو فصل نیز رابطه این دو بسیار تماشایی است. اما به نظر من اوج رابطه این دو در پایان فصل یک و در آن نبرد رستم و سهرابی به وقوع میپیوندد. نبردی بسیار نفسگیر، خشن و جدی که نفس مخاطب را در سینه حبس میکند. آمنی من برداشت غلطی از ابرمرد نیچه است. از ضعفا خوشش نمیآید و در دنیای خود ضعیف بودن یک نقص است. از طرفی مارک در جبهه اومانیسم میجنگد. انسان برایش مسئله است. در جبهه انسان ضعیف و ناتوان هم میجنگد. اما پدر برای ماموریتی خاص به زمین آمده و برای انجام آن نیز مصمم است. آمنی من خشن میشود و یک نبرد فوقالعاده تماشایی انجام میگیرد. خون، شرافت، ایستادگی و درنهایت عشق. اینها نبرد پایانی را مشخص میکنند و همین نبرد معمولی را به فرم میرسانند.
دلیل نوشتنم از این سکانس، تحت تاثیر گرفتن شدید بنده از نبرد بسیار دیدنی lnvincible بود که شاید این سکانس بهتر از هر دو فصل سریال باشد.
در پایان میشود گفت سریال lnvincible اثری بسیار تماشایی، خفن، جدی و در عین حال کمدی و بامزه با کلی موسیقی رپ و بیکلام حماسی است. فیلمنامه lnvincible با دقت بسیاری نوشته شده و درون این داستان و روایت؛ شخصیتها از هر بُعد مورد واکاوی قرار گرفتهاند. lnvincible به دلیل اکشن درست، جدی و فوقالعاده خود یک قدم بالاتر از سریالهای کمیکی است و همانطور که در کل طول مقاله اشاره کردم، lnvincible آغاز دور جدیدی از رقابت بین مانگا و کمیک است. دوستان عزیز گیمفا در تماشای lnvincible تردید نکنند و برای نتیجهگیری کامل به اثر فرصت دهند تا با گذشت زمان خودش را ثابت کند.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
عالیه در کنار the boys برای من جز بهترین و متفاوت ترین سریال های ژانر ابرقهرمانی هست. حتما پیشنهاد میشه
ببخشید برای ریپ
این شاهکاره ولی ایکس منم خدایی خوب بود
عزیزی
ایکس من و تا جایی که اومده دیدم. ایکس منم خیلی خوبه ولی به نظرم جوری ساخته شده که بیشتر برای فنای کمیک و مردان ایکس جذابه برای عموم خیلی جذابیت نداره هرچند آرت استایل خفنی داره
قربان شما
با اقای کریمی بودن
هنوز فصل دوم سریال رو ندیدم اما اگه از داستان کمیک فاصله نگرفته باشن که مطمعنا شاهکاره. کل ۱۴۴ قسمت کمیکش رو فقط طی یک هفته خوندم و یکی از بهترین تجربه های زندگیم بود. یکی از نقد هایی که به این سری دارم اینه که شخصیت ها به اندازه کمیک بولد نیستن( منظورم مثلا ماهیچه شخصیت ها هست) و به شخصه اگه به آرت استایل کمیک نزدیک تر بشه بیشتر می پسندم.
قطعا اینطوره ولی اگر بخوان یه سریال که حدود ۷ فصل یا بیشتر میشه رو با اون چنین ارتی بسازن اونقدر طول میکشه که دیگه همین سالی یک فصل هم نداریم همینطورش هم احتمال داره به تاخیر بیوفتن حتی خودشون هم تو سریال به طولانی بودن انیمیشن سازی نسبت به کمیک اشاره کردن 😂
خسته نباشید آقای کریمی، ممنون بابت نقد🙏
دو فصلش فوقاالعاده بود واقعا🙌 بی صبرانه منتظر فصل سوم هستم
زنده باشید
سریال جذابیه حتما نگاش کنید
ولی درک نمیکنم چرا تیتر اینطوریه که کمیک علیه مانگا ، جفتشون نکات مثبت و منفی خودشونو دارن…
به نظر شخصی خودم هرچقدرم که مقایسه کنیم ، بار احساسی اثار شرقی بیشتره (توی اکشن خیلی اختلاف ناچیزی دارن) بیشتره ، منظورم اون شیوه انتقالشه
تیتر برای این هستش که کلیک و کامنت بخوره مقاله .که کارساز بوده
بله عاطفیش خیلی بیشتر D
سلام دوست عزیزم
ممنون از کامنت شما
بنده بارها در متن اشاره کردم که منظورم از بابت بازدید و بازخورده. انیمه مدیوم خاص و کمیک های آمریکایی مدیوم خاص. اما از بابت رقابت برای آمار در یک لیگ می جنگن و منظورم بنده از اون لحاظه
بنظرم فصل اولش به تنهایی خیلی خیلی بهتر از د بویز بود منتظر فرصتیم که بشینم فصل دوشو ببینم
باسلام و خسته نباشید! دیدگاه جالبی در این باره دارید اما یک مشکل وجود دارم اگر این اغاز یک دوره جدید هست که امریکا به مبارزه با ژاپن می آید پس تکلیف بخش سینمایی انیمیشن چی میشه در اون قسمت برخلاف گذشته که انیمیشن های دیزنی رقیبی برای انیمه های سینمایی بودن اما الان شاهدیم که علاوه بر پسرفت زیادی که کردن هنوز هم در مسیر پسرفت پیش می روند
در بحث انیمیشن فقط می تونم یک کلمه بگم و اونه اینم که حیف… حیف خاطراتمون…
قسمت آخر فصل اول رو خیلی دوست داشتم
انیمه و مانگا فنا باید سریال the shogun رو ببین
ببینیم بعد از دیدنش و آشنا شدن با فرهنگ واقعی ژاپن هنوزم عاشق ژاپن میمونن یا نه🤣
اون چیزی که ژاپن از فرهنگ خودش و مردمش تو انیمه ها و مانگا ها ساخته با واقعیت ۱۸۰ درجه فرق داره
ژاپن فرهنگ خوبی نداره ولی این دلیل نمیشه بهترین گیمارو نسازه انیمیشناشم الان بهترن البته این بخاطر اینه که استدیوهای آمریکا افت کردن پیکسار چندساله فیلم خوب نساخته دیزنیم یکی دوتا جالب داشته دریم ورمز یکی خوب میسازه دوتا خراب میکنه سیمپسونز افت خیلی بدی کرده و دیگه خوب نیست بوجک تموم شده ریک اند مورتیم کلا از بعد فصل ۳ چیز خوبی نداده مگرنه عقبه ای که هالیوود داره انقدر قویه که چیزی نمیتونه به این راحتی شکستش بده ولی تو گیم ژاپن با اختلاف یک جهانه و بی رقیب البته من شوگانو ندیدم و علاقه ایم ندارم ببینمش ولی حتی دیدنشم فرقی ایجاد نمیکنه چون من تاریخ خاور دورو تا حدی بهش شناخت دارم و میدونم که چه ملت خونریزی بودن ژاپنیا حتی لازم نیست زیاد عقب رفت توی جنگ جهانی دوم هم کاملا مشخصه ولی این هیچچیزیو تغییر نمیده
عزیز دل شما اگه برید تاریخ واقعی تمامی کشور های جهان در تمامی طول تاریخ بخونید تازه میفهمید که چقدر دنیا ترسناکه
حتی کشور خودمون در بهترین دوران و صلح طلب ترین پادشاه ها تاریخ ترسناکی داره که تو خیلی از کتاب های عمومی اشاره ای هم بهشون نمیشه
در هر حال چیزی از جنایت های فجیع اونا کم نمیکنه که به وحشیانه ترین حالت ممکن آدم شکنجه میکردن که تو ۹۰ درصد کشوری های دیگه قفل بود
میتونم بپرسم حرف من چه ربطی به(چیزی از اونا کم نمیکنه) داره؟
تا اخر دیدمش ولی خب جدا از رسومات دارک سامورایی ها که یجورایی مثل عصر جاهلیتشونه ولی بازهم باید دقت داشت فیلم خیلی هم اشاره به فرهنگ غنی و خالصانه و پیشرفته بودن نسبت به زمان خودشون رو درکنار دارک بودن فرهنگ ساموراییشون داشت و در مقایسه با انگلیسیه اون براشون مثل غارنشین بود
اتفاقا ژاپن داره سعی میکنه که فرهنگش رو با استفاده از انیمه و مانگا و این چیزا عوض کنه که تا حدودی هم داره جواب میده، به طوری که داره فرهنگ های غربی ها هم تغییر میده! فرهنگ رو با تکرار میشه تغییر داد
شنیدم با کمیکاش تفاوت هایی داره که طرفدارای کمیکو بعضیاشون ناراحت کرده ولی من مه بشدت خوشم اومده
اتفاقا به عنوان کسی که کمیک رو خونده این سریال رو یه اقتباس وفادارانه میدونم و فقط یه جزئیات توش تغییر کرده که تاثیری روی داستان و روایت اصلی نمیزاره
“شاهکار” تنها کلمه ای که میتونه این سریال رو توصیف کنه 👌👌
نقد خوبی بود فقط با عنوان تیتر یکمی مشکل دارم. هر چیزی توی بحث خودش قابل مقایسه با یه چیز در تراز و سبک خودشه. مانگا و کمیک یا انیمه و انیمیشن هر کدومشون جذابیت های خاص خودشون رو دارن و به نظر من قرار نیست و نخواهد بود که علیه هم باشن
سلام دوست عزیزم
ممنون از کامنت شما
بنده بارها در متن اشاره کردم که منظورم از بابت بازدید و بازخورده. انیمه مدیوم خاص و کمیک های آمریکایی مدیوم خاص. اما از بابت رقابت برای آمار در یک لیگ می جنگن و منظورم بنده از اون لحاظه
کامنتارو میخونم خندم میگبره.. من که خودم طرفدار پروپاقرص این انیمیشن هستم و فصل اولش برام شاهکاره … میگم که فصل دومش بشدت متوسط و رو به پایین بود حتی کامنتای یوتیوب رو میخوندم با من هم نظر بودن.. همش در مورد بحران هویتی مارک بود.. کل فصل راجبه این بود که سمت دوستدخترش، امبر بمونه یا بره سمت ایوا 😄🤦♂️ اکشن کل فصل سر جمع ۴۵ دقیقه .. حتی پایانش هم به ساده ترین شکل ممکن تمام شد… هیچ کلیف هنگری وجود نداشت که مثلا ما رو واسه تماشای فصل سوم ترغیب کنه.
یه انتقادی هم به جلوه های بصری داشتم که نسبت به فصل اول پسرفت شدیدی داشت. اگه درست یادم باشه… یه مبارزه تو فصل دوم انیمه jjk بود که به اندازه کل ۸ قسمت فصل دوم invincible، فریم داشت 😐.
منم توقع داشتم بعد پایان قسمت چهارم فصل ۲، مابقی قسمت ها سراسر اکشن باشه، ولی خب تیز کردن برای فصل سوم که قسمت اول و دومش قطعا خیلی اکشن میشه حالا اسپویل نمیکنم اما اتفاقات بزرگی برای قسمت های ابتدایی فصل سوم در راهه که اگر یکم دقت کنید خودتون میتونید متوجه بشین.
به احتمال زیاد ریویل کاراکتر تراگ هم توی اواخر این فصل اتفاق بیفته.
نیاز بود این مورد، شخصیت پردازی مارک تو فصل قبل زیاد جالب نبود چون زیر سایه آمنی من بود، تو فصل ۲ اکشن کمتر شد ولی این باعث شد بیشتر ب مارک پرداخته بشه و بیشتر باهاش ارتباط بگیریم.
عزیز، قرار نیس همه موشکافی کنن تو کامنتشون و بگن فلان فصل اینجور بود فلان فصل اونجور بود ک
هر کس نظرش درمورد کل سریال رو گفته.
درسته فصل اول بهتر از فصل دومه، ولی فصل دومم عالیه.
تو فصل اول شخصیت پردازی مارک زیر سایه آمنی من بود و من خودم شخصیت پردازی مارک تو فصل اول رو زیاد دوس نداشتم، تو فصل دوم با کمرنگ شدن حضور آمنی من ی بستر برا پرورش شخصیت پردازی مارک بوجود اومد و ب خوبی هم انجام شد و بعد از فصل ۲ من نظرم درمورد مارک عوض شد. فصل دو یجاهاییش ضعیفتر از فصل اول و بعضی جاها بهتر از فصل اول بود. اما در کل از فصل اول ضعیفتر بود. اینو من تو پستای قبلی هم گفتم.
میبینی ک اگ قرار باشه موشکافی بشه، کامنت طولانی میشه و همه ک نمیتونن ی کامنت طولانی اینچنینی بنویسن و نقد کنن سریالو ک شما میای میگی: “کامنتارو میخونم خندم میگبره..”
وقتی باید خندت بگیره از خوندن کامنتا ک کاربرا کامنتای طولانی با تحلیلای اشتباه بذارن. اینجا هر کس ب صورت کلی نظرشو درمورد سریال گفته. هر دوفصل عالی بودن و در کل سریال باکیفیتی هستش.
انگار که برا فصل ۳ کلی کاراکتر برا نبرد در نظر گرفتن و یجورایی زمینه سازی برا فصل ۳ بود و البته کل جذابیتش هم به اکشن نیست واقعا جذابیت های داستانی زیادی داره
واقعا سریال خوبیه
اصلا این سریال و انیمه ها قابل مقایسه باهم نیستن و هر کدوم یه چیز دیگه ان ولی بهشخصه معتقدم نه شخصیت پردازی و نه اکشنش به پای انیمه ها نمیرسه ولی داستانش کارگردانیش از خیلی انیمه ها و حتی فیلم های درجه یک بهتره
خیلی دلم میخواد دوباره به ژانر ابرقهرمانی برگردم اما نمیشه که نمیشه! بعد از دِ بویز دیگه چیزی ندیدم که ابر قهرمانی باشه
سریال انیمه Super Crooks 2021 رو ببین. خیلی عالیه.
…
این انیمه براساس کمیکی به همین نام ساخته شده و داستان یکسری ابرانسان خلافکار هست که میخوان یه سرقت انجام بدن.
یعنی فن بیس مانگا ها از کمیک بوک ها بیشتره؟