ماشین زمان؛ سفر به دهه هشتاد بازی های ویدیویی در ایران
اگر از مباحث پیرامون بازی های ویدیویی امروزی خسته شده‌اید و می‌خواهید برنده یک بلیط سفر رایگان به سال ۱۳۸۰ شوید، ماشین زمان گیمفا آماده است تا میزبان خوبی برای شما باشد. اینجا ایران است و به دهه ۸۰ خیلی خوش آمدید!
جناب میرفندرسکیان:
بازی «فیل‌ها فرشته‌اند» روی پردازنده «کرگدن سیاه آفریقایی» و کارت گرافیک «اژدهای آتشین بی‌سر» می‌تواند با نرخ فریم ۶۰ اجرا شود؟
اگر از نظر سنی حوالی ۲۵ تا ۳۰ سالگی باشید، به یقین سوال بالا سر شما را درد می‌آورد و می‌گویید یادش بخیر، آن زمان نه گرافیک برای ما مهم بود و نه فریم! فقط کنترلر را برمیداشتیم و بازی را شروع میکردیم. به عقیده بنده لذتی که یک گیم‌پلی ساده به ما می‌دهد قابل مقایسه با هیچ جزئیات گرافیکی نیست.
خلاف مقالاتی که تاکنون در خصوص بازی‌های قدیمی و نوستالژی منتشر شده که اکثراً به معرفی برترین‌ها پرداخته‌اند، باید در همین ابتدا بگویم که در این چند پاراگراف به معرفی هیچ بازی خاصی نخواهیم پرداخت و تنها قصد داریم لحظات ناب آن زمان در کلوپ‌های بازی و کنش و واکنش‌هایی که صورت می‌گرفت را یادآور بشویم. این مقاله طبیعتاً با خاطرات شما در دهه ۸۰ شمسی بسیار جذاب‌تر خواهد شد؛ پس لطفاً خاطرات خود را از طریق قسمت نظرات سایت با ما در میان بگذارید.
شناسنامه باید گرو بگذاری
تصور کنید که قرار باشد God of War را ساعتی ۱۰۰۰ تومان بازی کنید و پول توجیبی شما هم روزانه ۲۰۰ تومان باشد. چقدر باید هزینه می‌کردید تا بتوانید این بازی را فتح کنید؛ طبیعتاً صبر ایوب می‌خواهد و جیبی پر از پول. اما بازی‌بازهای قدیمی را دست کم نگیرید! چرا که همیشه یک راه برای رسیدن به خدا وجود دارد. این افراد باهوش تصمیم می‌گرفتند به صورت گروهی پول توجیبی‌های خود را جمع کرده و اقدام به کرایه کنسول (دستگاه بهش میگفتیم؛ این قرتی بازی‌ها اون موقع نبود) کنند.
در آن زمان، شناسنامه‌ها در حکم سند باغ ویلای ۱۰۰۰ متری بودند و آنچنان اعتباری به فرد اعطا می‌کردند که هیچ بانک و موسسه مالی قادر به پرداخت آن نبود.
شما شناسنامه خودتان را گرو می‌گذاشتید و به مدت ۲۴ ساعت اقدام به کرایه کنسول کرده و آن موقع بود که پدر صاحب دستگاه را چندین بار جلوی چشمانش احضار می‌کردید؛ چرا که این زبان‌بسته یک ثانیه هم دیگر فرصت استراحت نداشت و مورد داشتیم که هنگام تحویل کنسول، فن‌ها اشک شوق ریخته و ناله می‌کردند.
البته، ناگفته نماند که در این برهه زمانی، خیلی‌ها بی‌شناسنامه شدند. نه به خاطر اینکه کنسول را پس نیاوردند، بلکه طفلکی‌ها حافظشان ضعیف بود و آدرس کلوپ را فراموش می‌کردند (جدی می‌فرمایید؟). خلاصه اگر برادر یا اقوامی دارید که ادعا می‌کند طی دهه ۸۰ شناسنامه خودش را گم کرده است، بدانید که ماجرا از چه قرار بوده!
فرار از مدرسه
اگر سریال فرار از زندان را به یاد داشته باشید، بچه‌های دوره ۸۰ نمونه داخلی این سریال را تحت عنوان «فرار از مدرسه» تولید کرده بودند. در واقع، موضوع فرار از مدرسه ریشه‌ای تاریخی داشته و اساتید آن زمان به طبع می‌توانند روش‌های خلاقانه خود را برای شما بازگو کنند. فرار از مدرسه معمولاً به قبل از شروع آن خلاصه میشد و تنها خدا می‌داند که چه دانش‌آموزهایی به اسم «من رفتم مدرسه؛ خداحافظ» فلنگ را می‌بستند و در کلوپ‌های بازی، کلاس‌های درسی خودشان را برگزار می‌کردند. البته همیشه افرادی هم بودند که شما را لو بدهند و آن وقت، حساب کارتان با کرام‌الکاتبین بود.
علامه دهر
بدون شک، هر کلوپ بازی دارای بازی‌بازهایی بود که اسطوره آن‌جا محسوب می‌شدند؛ در واقع به تفسیر امروزی‌ها، پروگیمر آن کلوپ بودند و هر بازی‌باز غریبه‌ای که وارد میشد و ادعای قدرت میکرد، باید به سراغ این جهان پهلوانان می‌رفت. حال این مسئله به دو حالت قابل حل بود:
حالت اول:
اگر کری‌خوانی‌های زیادی داشتید، بدون تردید باید سراغ این پروگیمرها می‌رفتید. اگر مسئله را دوستانه حل می‌کردید و به گونه‌ای با یکدیگر رفیق می‌شدید، خیلی زود مورد تحویل قرار می‌گرفتید و به عنوان سفیر کلوپ‌های همسایه استقبال گرمی از شما صورت می‌گرفت. البته زیاد به دلتان صابون نزنید؛ چرا که همیشه پشت سر شما می‌گفتند که طرف «چیز» رویارویی با فلانی را نداشت و از جانب ضعف وارد شد؛ پس توصیه میکنم که همیشه «چیز» خودتان را کوچیک نکنید و «چیز» داشته باشید و به دل شیر بزنید.
حالت دوم:
اگر به صورت دوستانه نتیجه‌ای حاصل نمیشد، کار کمی بیخ پیدا میکرد و اینجاست که باید وارد فاز «روکم‌کنی» می‌شدید. تصور کنید در استادیوم آزادی قرار دارید و دو تیم پرسپولیس و استقلال روبه‌روی همدیگر قرار گرفته‌اند؛ اما به خاطر محرومیت تماشاگران پرسپولیس، ورزشگاه مملو از تماشاگران آبی‌پوش شده که یک‌صدا مشغول تشویق تیم خود هستند. چه فضای وحشتناکی می‌تواند باشد! روی مبل‌های زوار دررفته نشسته‌اید و بدون شک فنرهای مبل نیز ماتحتتان را نوازش می‌کنند. دسته خراب را هم از آن گوشه کلوپ برداشته و به شما می‌دهند تا باختتان حتمی شود. البته افراد آن زمان بسیار باتجربه بودند و همیشه دسته شخصی خودشان را با حکاکی‌های اژدها و بروس‌لی به همراه داشتند و رکبی بزرگ به تیم حریف می‌زدند. اگر می‌توانستید پیروز شوید، آن فرد به عنوان لکه ننگ همیشگی بر روی نام و نشان آن کلوپ محسوب میشد که نتوانست پرچم سنگر را حفظ کند.
فقط لجندها می‌توانند بازی کنند
بله آقا، چی فکر کردید؟ در دهه ۸۰ کلوپ‌های بازی مجوز انجام برخی از بازی‌ها را به هر شخصی نمی‌دادند. در واقع شما باید در سطح خاصی قرار می‌گرفتید که بتوانید این عناوین را بازی کنید. برای رسیدن به این سطح نیز باید لایسنس‌هایی را دریافت می‌کردید و آزمون‌های شفاهی و عملی سختی را پشت سر می‌گذاشتید. اگر نسل جدید هستید و می‌گویید «زاهدی چقدر لاف آبادانی می‌زند!» باید به شما بگویم که سخت در اشتباهید؛ به عنوان مثال بازی Resident Evil 3: Nemesis (که اخیراً نسخه ریمیک آن نیز منتشر شد) در کنسول پلی استیشن ۱ آن‌قدر سخت و طاقت فرسا بود که تنها لجندها و اسطوره‌های دوران می‌توانستند خط داستانی را تحلیل و گیم‌پلی را پیش ببرند.
زمانی که اسطوره‌های کلوپ اقدام به انجام بازی‌های خاص آن دوران می‌کردند، مهمان‌های ویژه‌ای نیز حضور پیدا می‌نمودند. بدین شکل که متصدی کلوپ از یک روز قبل اعلام میکرد آقای پدرام جکسون (این رو از کجا آوردم!) فردا رأس ساعت ۲ بعد از ظهر قرار است بازی Silent Hill را انجام دهد و حضور برای عموم آزاد است. آن وقت بود که شما تمام تلاشتان را می‌کردید که به موقع از مدرسه به خانه برگردید؛ ناهارتان را سریع بخورید تا بتوانید کنار دست پدرام جکسون بنشینید و از این استریم واقعی و اجرای زنده لذت ببرید.
سانت، کَله و گُل
فوتبال‌دوستانِ آن زمان ترجیح می‌دادند که اگر قرار باشد سطحی در فوتبال مشخص گردد، به جای پلی استیشن ۲ به سراغ پلی استیشن ۱ و بازی معروف اِلِون ۹۸ (شما بخوانید World Soccer Winning Eleven 3) بروند. از حق نگذریم واقعاً با سیستم حرفه‌ای و عجیبی روبه‌رو بودیم و تیم‌های حاضر به خصوص ایران از قدرت بالایی برخوردار بودند. لجندها میدانستند که گل زدن با سر بهترین روش برای پیروزی است. از این رو همیشه به کناره‌های زمین رفته، اقدام به سانت و سپس زدن کله می‌کردند که در اکثر مواقع هم موجبِ به ثمر رسیدن گل میشد.
این پایان کار نیست؛ چرا که هنوز هم شیوه‌هایی فشارآور برای پیروزی وجود داشت. شما فکرشان را بکنید که یکی از افراد تیم حریف را به صورت قطعی اخراج کرده و حال شانسِ زدن یک پنالتی را هم داشته باشید. همانطور که عرض شد، سیستم گیم‌پلی الون ۹۸ بسیار پیشرفته بود و دروازه‌بان علاقه زیادی به درو کردن مهاجم تیم حریف داشت. از این رو اگر قلق خطا گرفتن را آموخته بودید، به راحتی می‌توانستید دروازه‌بان زبان‌بسته حریف را با کارت مستقیم قرمز اخراج کرده و با یک پنالتی به گل برسید.
از جمله موارد دیگری که باز هم افتخار محسوب میشد «رمزِ آوردن تیم‌های منتخب» به رنگ‌های آبی و زرد بود. از بازگو کردن این رمز طفره میروم و از شما می‌خواهم که اگر جزو لجندها هستید، همین الان در قسمت نظرات سایت گیمفا، رمز آوردن منتخب‌های جهان را برای ما بنویسید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Shadows
- سلطه Assassin’s Creed Shadows در جدول پرفروشترین بازی‌های استیم
- بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است
- پلی استیشن استودیوی جدیدی به نام Dark Outlaw Games تاسیس کرد
- نوجوان انگلستانی تحت تأثیر بازی The Walking Dead خانواده خود را به قتل رساند
- سرنوشت یوبیسافت به عملکرد بازی Assassin’s Creed Shadows بستگی دارد
-
تاریخ انتشار:
2004-10-26
۱۳۸۳/۰۸/۰۵ - ژانر: Action , Open-World , Third-Person-Shooter
- سازنده: Rockstar North
- ناشر: Rockstar Games
- امتیاز گیمفا: 10
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
چرا دیگر به محافظهای صفحهنمایش گوشی نیازی نیست؟ 
بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است 
کلیپ جدیدی از فیلم A Working Man با نقشآفرینی جیسون استاتهام منتشر شد 
۱۰ دیالوگ برتر انیمیشن Your Friendly Neighborhood Spider-Man 
تصویری از لوگوی انیمیشن Spider-Man: Beyond the Spider-Verse منتشر شد 
پوستر جدیدی از فصل سوم انیمهی Spy x Family منتشر شد 
تیزری برای قسمت ۱۲ فصل دوم انیمه سریالی Solo Leveling منتشر شد 
تریلر جدیدی از فیلم Ballerina منتشر شد 
بهترین دیالوگهای اسپایدرمن در MCU 
یکی از طرفداران مبارزه نمادین ونوم و اسپایدرمن در فیلم Spider-Man 3 را در بازی بازسازی کرده است
- چرا دیگر به محافظهای صفحهنمایش گوشی نیازی نیست؟
- یکی از طرفداران مبارزه نمادین ونوم و اسپایدرمن در فیلم Spider-Man 3 را در بازی بازسازی کرده است
سیستم مورد نیاز The Last of Us Part 2 اعلام شد 
نقد و بررسی بازی Assassin’s Creed Shadows 
سونی: عرضه GTA 6 به رشد اقتصادی صنعت گیمینگ منجر خواهد شد 
آپدیت جدید Ragnarok به مناسبت ۲۰ سالگی God of War منتشر شد 
بررسی شیائومی ۱۵ اولترا: استانداردی جدید در عکاسی با گوشیهای هوشمند 
دیجیتال فاندری: تفاوت گرافیک Assassin’s Creed Shadows روی PS5 و PS5 Pro به مانند یک نسل است 
لپتاپهای گیمینگ فوقالعاده در هر بودجه، از اقتصادی تا پرچمدار: اسفند ۱۴۰۳ 
۹ بازی کامپیوتر که باید در تعطیلات نوروز ۱۴۰۴ تجربه کنید
- چرا دیگر به محافظهای صفحهنمایش گوشی نیازی نیست؟
- بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است
- کلیپ جدیدی از فیلم A Working Man با نقشآفرینی جیسون استاتهام منتشر شد
- ۱۰ دیالوگ برتر انیمیشن Your Friendly Neighborhood Spider-Man
- تصویری از لوگوی انیمیشن Spider-Man: Beyond the Spider-Verse منتشر شد
- پوستر جدیدی از فصل سوم انیمهی Spy x Family منتشر شد
- تیزری برای قسمت ۱۲ فصل دوم انیمه سریالی Solo Leveling منتشر شد
- تریلر جدیدی از فیلم Ballerina منتشر شد
- بهترین دیالوگهای اسپایدرمن در MCU
تریلر جدید فیلم Screamboat منتشر شد
نظرات
🟢 عجب مقاله‌ی خفن و عالی‌ای
این شد یچیزی، ایولا بهتون
روز طبیعت هم گرامی باد🙏🏻💚🌱💫
سیزده شما هم بدر.
ممنونم بابت وقتی که گذاشتین
سلام. تون قسمت قرتی بازی ها نبود خیلی دلم خنک کرد
واقعا هم قرتی بازی اون موقع نداشتیم. به یارو میگفتی من کنسول دارم بهت میگفت جمع کن برو بابا بذار باد بیاد. بگو دستگاه، کنسول چیه دیگه 😂
مقاله عالی بود واقعا😂البته الان هم کلوپ ها بعضاً همینطوری هستن ولی فضا بیشتر دوستانه شده دیگه تا حدی که بهم به جای سلام ناسزا میگن ولی خب ما کی باشیم که گیر بدیم،مزه کلوپ ها به همین که با رفقا دور هم جمع شد و موقع هیجان داد و فریاد کشید میدونید😉عالی بود جناب لطفاً قسمت دومش هم بنویسید بزارید
بله، همین قهر و آشتی ها بودن که باعث بوجود اومدن این همه خاطره شدن 💚
ماشین زمان ما با ذغال کار میکنه، تمام سعیم رو به ادامه دار بودنش میکنم عزیزم
روز طبیعت دیگه چه مزخرفیه؟ اسمای چرت من در آوردی واسه خودتون میسازین
🟢 شما درکی از تاریخ و فرهنگ ایران خود نداری…
یادش بخیر 🥲 اوایل ۳ رو فکر‌کنم فقط دوماهی طول کشید قطار رو راه بندازیم فقط ی مدت مونده بودیم شیلنگ آب برای چی با چی باز میشه 😄😄
GTA vice city، هنوزم ساحلش برام قشنگ و آرامش دهندس
دمت گرم حامد جان
شاید بشه گفت
با اختلاف یکی از ۱۰پست برتر سایت بود
لطف دارین. خوش حالم که مورد توجهت قرار گرفته
آره خداوکیلی…. یاد اون دوران بخیر…. اصلا بغض کردم…..دمت گرم آقای زاهدی…من اون زمان عشق مورتال و شورش در شهر بودم ولی رزیدنت رو داداشم استادش بود… دوتایی با هم میرفتیم کلوپ الان دیگه ماهی یک بار همو میبینیم…هههیییی
آرش عزیزم، توی زندگی همه‌ی ما، یک «آخرین بارهایی» وجود داشته که خودمون ازش غافل بودیم.
یکروزی به کلوپ و گیم نت رفتیم بدون اینکه بدونیم این «آخرین بار» هست که وارد اون محیط شدیم.
با دوستانی همبازی شدیم، بدون اینکه بدونیم این «آخرین بار» هست که به عنوان هم تیمی یا رقیب قراره کنارمون باشه.
یاد باد آن دوران، یاد باد.
🥲🥲
💔هعی
کل زندگی من🤩یادش بخیر. خیلی حس خوبی از این پست گرفتم دمتون گرم❤️
چه زندگی زیبایی داشتین کریتوس جان.
خیلی دوست دارم خاطراتی که اون موقع داشتی رو واسمون تعریف کنی.
یادش بخیر چقد با کابل LAN کامپیوتر که بهش میگفتیم شبکه ای کانتر بازی میکردیم واقعا سلطان هرچی بازی چند نفره بود هست. سال های بعد هم یادمه وقتی کرایسیس اومده بود گیم نت محل چند تا کامپیوتر رو ارتقا داده بود که بازیو بیاره خیلی غول بود، اولیل همش سر اون چند تا دعوا بود😂اون رو هم شبکه ای بازی میکردیم خفن بود واقعا
از شروع نسل ۸ و اومدن PS4 دیگه گیم نت های پیسی خیلیاشون جمع شدن واقعا حیف
هعی… شاید نسل جدید بگن این بازی چیه دیگه نه گرافیک داره نه چیزی ولی ما با این بازی ها زندگی کردیم… رزیدنت اویل ، سن آندریاس، هالف لایف ، متال گیر بهتر از همه هم جنگ های صلیبی
چه زندگی شیرینی رو پشت سر گذاشتین.
خاطرات خودتون رو با بازی هایی که نام بردین حتما واسم بنویسین. خوش حال میشم بخونمشون
آقای زاهدی ماشاالله به شما که حوصله پولادین دارین و به تمام نظرات جواب میدین
رزیدنت اویل ۴ رو روی ps3 دوستم میزدم، این بازی برا یه بچه ده یازده ساله خیلی ترسناکه، ps3دوستم مال خودش نبود و بردار بزرگش بازی میکرد، یه روز تو مدرسه بهم گفت بیا داداشم نیست بازی بزنیم منم گفتم حتماً میام خلاصه رفتیم و بازی کردیم تا اینکه انقدر ترسیدیم نزدیک بود خودمون رو خ.راب کنیم😂 خلاصه هیچ وقت نشد این بازی و تموم کنیم، متال گیر ۳ هم از کنسول دوستم رفتم
سن آندریاس هم که از گیم نت میزدیم (البته با رشوه) چون اجازه نمیدادن بازی کنیم میگفتن سن شما کمه( البته گیم نت مال فامیل بود) و به پدرم گزارش شد و طوری خوردم که جرأت نمی‌کردم تا سال ها جی تی ای بزنم
جنگ های صلیبی هم از کامپیوتر ذغالی بازی میکردم(چند وقت پیشم بازی میکردم)
هالف لایف ۲ هم چند وقت بعد این ماجرا ها با یه کامیپوتر
نفتی(بهتر از ذغالی🗿) بازی کردم
خلاصه که بی دردسر یه بازی رو نزدیم
چرا که نه
مخاطب های خوبی مثل شما، ارزش وقت و حوصله گذاشتن رو دارن 🌸
همیشه دلم به حال نسل جدید گیمرا میسوزه که هیچ وقت این گیما رو تجربه نکردن و احتمالا هم هیچوقت قرار نیست تجربه کنن بخاطر قدیمی بودن گرافیک و این چیزا. نسل ما واقعا خوش شانس بودیم که تونستیم اون دورانو تجربه کنیم.
(از بازگو کردن این رمز طفره میروم و از شما می‌خواهم که اگر جزو لجندها هستید، همین الان در قسمت نظرات سایت گیمفا، رمز آوردن منتخب‌های جهان را برای ما بنویسید.)
بالا بالا،پایین پایین،چپ راست،چپ راست،دایره ضربدر ( A و B )
پینوکیو جان، دماغ چوبیت بزرگ شد! A و B توی پلی استیشن ۱ کجا بود آخه براااادر
ولی بازم ممنون که مقاله رو خوندی و واسمون کامنت گذاشتی. یکم بیشتر فکر کن تا یادت بیاد به جای A و B چه دکمه ای رو باید میزدی
آقای زاهدی یکبار دیگه نگاه کنید.اتفاقا من نوشتم دایره و ضربدر، A و B هم یجورایی ترجمش به زبان کنسول های رقیب بود که بعدش آوردم😂. ( چون این کونامی کده و تو هرکدوم از بازی های کونامی یه کاری میکنه گفتم اگه کسی تو کنسول دیگه ای بود خواست بزنه بدونه باید چیو بزنه )
پی نوشت: تیکه ای که به اسمم انداختید خدا بود👌
ضربدر دایره بودش پینوکیو جان نه دایره ضربدر
والا منم خیلی جاها ضربدر دایره شنیدم، واسه همین رفتم یه تحقیقی کردم. یسریا گفته بودن ضربدر دایره،یسری ها گفته بودن دایره ضربدر،کلن بین علما اختلافه:))))
یادش بخیر توی کنترا هم همین رمزو میزدی اخرش استارت هم میزدی بازی ۸ جونه به قول قدیمیا شروع میشد
دارم به این فکر میکنم که آیا شما همون حامد زاهدی هستین که بهش فکر میکنم؟
و بله… قسمت‌هایی از کودکی وجود داشت که با رضایت کامل می‌تونیم بگیم یادش بخیر… مثل گیم‌نت‌ها و پرو پلیرهای مخصوص هر بازی؛ خوب یادمه تو یکی از گیم‌نت‌ها یک نفر معروف بود به اینکه اویل ۴ (اویل، نه ایول😁) رو یه سره شروع میکرد و مثل گ.ا.و (توهین نیستا، دقیقاً به همین معروف بودن ایشون) تا آخر می‌رفت…
واسه کانتر همیشه یه پلیر برتر وجود داشت که همه می‌خواستن با اون تیم بشن
یادمه اگه سنِت پایین بود نمی‌تونستی GTA 5 (بله؛ SA اون موقع همون پنج بود) بازی کنی و کشتی کج بانوان هم ممنوع بود…
یاد غلام و گیم نتش بخیر که gta 6 رو برای اولین بار روی ps3 آورده بود و ساعتی هزاااااااار تومن می‌گرفت (ps2 ساعتی ۴۰۰ بود)
۴ نفری گیم نت رو با کشتی کچ رو سرمون می‌ذاشتیم؛ اونم ساعت ۱۵ دقیقا بعد از مدرسه و خوردن ناهار…
یادش بخیر؛ حلالت باشه غلام تک تک دویست تومنی‌هایی که کنار می‌ذاشتم تا گاهی مخفیانه بیام تو گیم نتت خرج خاطره ساختن کنم…
فوتبال هم که خب ما فوتبالی نبودیم و به نظرمون تکراری بود😁
چه دورانی بود:)
خوش حالم که دوباره می بینمت امیرحسین نصرتی عزیز.
اره GTA 5 رو توی کلوپ ها قبل از خود راکستار، بچه ها معرفی کرده بودن! یک سری ها هم که اون موقع مجله «بازی رایانه» یا «دنیای بازی» رو مطالعه میکردنن و به اصطلاح امروزی «شاخ» بودن، همیشه میگفتن که آقا این Gta 5 نیست و یه اسم دیگه داره.
اویل ۴ رو باهات موافقم. ایول دیگه چه صیغه ایه 😁 تازه یه نسخه زیرنویس فارسیش هم وجود داشت که بی وجدان ها پول بیشتری میگرفتن اگر میخواستیم نسخه زیرنویس فارسیش رو بازی کنیم. من که خود بازی رو اون موقع خریدم، هر موقع میرفتم کلوپ میگفتم این سی دی خودم رو بذار و کمتر بگیر 😁
منم خوشحالم که دوباره از شما میخونم آقای زاهدی:)
آره ما کلا از راکستار جلوتر بودیم😁
و بله نسخه‌ی زیرنویس دار همیشه گرون‌تر بود😂
کار درستی کردین😁👌
تک تک جملات مقاله و کامنت دوستان رو با تک تک سلول های بدنم خوندم و فقط لبخند رو لبم بود.
تا رسیدم به این کامنت و بغض کردم!
بازی رایانه و دنیای بازی اخ چه مجله های نابی بودن و واقعا آرزوم اینه باز برگردن یا بتونم یه جوری تمام شماره هاشو بخرم.
چقدددددرررررر امشب بهم چسبید و افتادم یاد دورانی که میومدم توی سایت گیم فا و همه ی کاربرا با هم رفیق بودن، کسی تعصب بی جا روی هیچ کنسولی نداشت!
ثبت نامم رو یادم نیست ولی حدودا از سال ۹۱ الی ۹۲ سایت گیم فا رو شناختم و تا الان هر روز اخبارش رو میخونم.(البته یادی کنیم از سایت پردیس گیم که اون موقع ها با گیم فا حس رقابت داشت)
واقعا ممنونم از اقای عراقی اگه اشتباه نکنم بابت بالا اوردن گیم فا و باز اگه اشتباه نکنم آقای حقیقت دوست برای پردیس گیم
این دوتا سایت بهترین خاطرات زندگی منو ساختن
الانم ممنونم ازت آقای زاهدی که خاطرات خوبمو زنده کردی
جالب اینجاست که مجله های بازی رایانه یه سب دی معرفی بازی و برنامه هم داشتن که تو یکی از فایلاشون آهنگ های بازی ها رو گذاشته بودن.من اون آهنگا رو میریمتم رو فلش.الانم موقع رانندگی گوش میکنم😂😅
بقیه هم میگن که نمیتونن این آهنگا رو پیدا کنن.البته که هرگز نمیتونن.انحصاری فلش من شدن🔥
دقیقا،از یه جا به بعد توی دیسکاش تریلر بازی ام بود
خیلی خوش حالم که مقاله مورد توجهت قرار گرفته.
انشاالله در ادامه ماشین زمان، سراغ مجلات و رسانه هایی که اون موقع فعال بودن هم میریم و کلی خاطره بازی میکنیم.
“یاد غلام و گیم نتش بخیر که gta 6 رو برای اولین بار روی ps3 آورده بود و ساعتی هزاااااااار تومن می‌گرفت PS2 ساعتی ۴۰۰ بود”
GTA6 رو PS2؟ آقا غلام جادوگری،چیزین؟XD
پینوکیو، تازه غلامی که امیرحسین جان گفت، علاوه بر GTA 6 اون زمان شورش در کشتی (برگرفته از Street of Fighter) رو هم خلق کرده بود.
همون IV رو واسه ps3 آورده بود ولی خب معروف بود به GTA6 (یا حتی GTI 6 هم میگفتیم😁)… چقدر فکمون افتاد وقتی بازیو دیدیم… بابا طرف وقتی سوار موتور میشد کلاه کاسکت میذاشت!!!
همیشه هم یه بچه ای بود که میومد میگفت: عمو رمز جی جی آی بلدی برام بزنی ؟ 😁
Hesoyam تا ابد 🫡
حتماً باید با این مقاله منو به😭😭بندازین؟
چه خاطراتی که از جلوی چشمام نگذشت با ۲تومن پول توجیبی میرفتیم گیم نت گاد اف وار، جی تی ای بازی میکردیم
گریه نشونه ضعف نیست.
به نظرم گریه میتونه نشون بده که چه دورانی رو گذروندی تا تونستی این همه تجربه بدست بیاری؛ تجربه هایی که ارزون بدست نیومدن.
یه موردی نم که تو اون کلوپ های قدیمی بود گوشه کلوپ بود که فقط برای لجندها بود و افراد تازه وارد نمیتونست برن گوشه و ته کلوپ بشینن معمولا هم دستگاه های تمیز و دسته های سالم هم همونجا بود
بله، قسمت VIP Club محسوب می شد.
هرکسی هم به عنوان تماشاگر نمیتونست کنار دستش یا پشت سرش بشینه. باید گزینش میشدن
تمام خاطراتم رو زنده کردی.درود بر شرفت.
درود سامان جان 🌸
از انرژی مثبتت ممنونم.
خاطراتی که داری رو حتما با من و سایر بچه های گیمفا در میون بذار عزیزم
خواهش میکنم چشم.طرفا سال ۸۲ ۸۳ کلوپی داشتیم نزدیک دبستانمون که سگا و پلی ۱ داشت فقط مینشتیم تا نوبتمون بشه بتونیم سگا بازی کنیم اونم فقط شورش در شهر و مورتال کمبت میشناختیم یادمه ترس داشتیم پول بیشتر بدیم واس پلی ۱ چون نمیشناختیمش الون ۳ یا همون ۹۸ یه بازی ۵ دیقه ۱۰۰ تومن بود😂😂 کی داشت؟ کم کم با الون کوچ کردیم به پلی ۱ فوتبال پپسی من کراش موتوری درایور من که خودم بیشتر عاشق جیمزباند بودم وبازی ژینا (xena) دیگه گل سر سبدشون هم مدال ۱ و۲.آقا ما نه مموری کارتی دیده بودیم نه میذونستیم هست هر دفه گیما رو از اول میرفتیم.چقد هم میبردیمش جلو.انگار روگ لایک میزدیم هر روز یکی بود شکایتی بکنه اصن؟🤣.شبا قایمکی میومدیم میرفتیم کلوپ یکی از بچه ها محل درچرخه مارو برداشت و برد بعد بازی دیدم نیست و خوب که اشکم رو دراورد بهم برش گردوند دیگه از اون موقع به بعد استرس بود و نبود دوچرخه حین بازی کردن باهامون بود.چند سال بعدش که پلی ۲ اومد و ما با گرافیک بهتر آشنا شدیم و فهمیدیم خدای جنگی وجود داره و جی تی ای سن آندرس اویل ۴ دیگه کار من شده بود این ۳ تا گیم و همچنین بدون مموری کارت و سیو.بعدا که خودم یه پلی ۲ گیرم اومد و یه مموری با التماس خریدیم ۸ هزار تومن بازیا رو تونستم تموم کنم.از بهتریناشون علاوه بر ۳ تا گیمی که گفتم اسنایپرالیت ۱ پرنس ایرانی ۳ و پانیشر خیلی بهم چسبیدن.خدای جنگ ۲ رو ه تموم کردم فهمیدم ۳ داره بعد که فهمیدم دیگه واسه ۲ نمیاد و میره نسل بعد کمرم شکست.اصن پلی۳ پیدا نمیشد شهر ما.گرون هم بود خیلی.من یادمه سالی که اساسین رویلیشن اومده بود تو کلوپ با پی سی بازیش میکردم یه پلی ۳ داشت یه ایکس باکس ۳۶۰.سمت ۳۶۰ که عمرا نمیرفتم انگار ننگ بود برام دست بزنم بهش.پلی ۳ فقط و فقط گاد آو وار ۳ رو باهاش تموم کرده بودم دیگه باهاش هیچ گیمی نزدم.گذشت تا ۹ سال بعدش که ۲۰۲۰ بود فک کنم یه پلی ۴ دست دو گرفتم گاد آو وار ۲۰۱۸ رو برم باهاش کل انحصاریا سونی رو بازی کردم آخریش هم که گوست آو سوشیما بود.تجربه گیمینگ فوقالعاده ای رو با کنسول سونی پشت سر گذاشتم خلاصه الانم که ۳ ساله سری اس دارم و تا نسل بعد که ببینیم خدا چی میخواد😂😂 شرمنده قرار بود خاطرات قدیمی رو بگم زندگی نامه نوشتم
چه خاطراتی از دهه هشتاد زنده کردی واسم
من زیاد کلوپ نرفتم چون از اول واسم کنسول رو گرفتن ولی با بچه های همسایه گیم میزدیم
خاطره ای ک هیچوقت فراموشم نمیشه
سال ۸۶مادرم رفت سفر حدود دوهفته خونه من تنها بودم خونه دوستامو میاوردم خونه تاوقتی پدرم از سرکاربرگرده
۴نفری کشتی کچ تیکن کامبت و کرش ماشینی و…. میزدیم
چقدر خوش میگذشت
نه هیتری بود نه بحث مسخره کنسول من بهتره یا واس تو
اون زمان منps2داشتم و بهتر از اون سال دیگه واسم تکرار نشد.
Darkwarrior عزیزم، خوش حالم که خاطرات خوبت رو باهمدیگه مرور کردیم.
ماجرای چند نفره کردن بازی ها اون موقع خودش آپشن بزرگی محسوب میشد. تبدیل ۱ به ۴ (Multitap) رو هرکسی که داشت انگار مالک پکیج کامل VR بود؛ یعنی لوازم جانبی بهتر از این وجود نداشت.
خیلی مخلصیم @حامدزاهدی
اره بخدا چند نفره بازی کردن اون زمان دنیایی بود واس خودش
اصلا نمی فهمیدیم چند فریمه وضوح تصویر چیه
توی تلوزیون ۲۱اینچ سونی با کابل۵فیش من دستگاهمو وصل میکردم و غرق دنیای بازیا میشدم
اون لذتی که تکن ۴و۵ و تکن تگ و مورتال کامبت داشت الان عمرا ندارن نسخه جدیدا
منوی گاد یک و دو هوش از سرمون میبرد
نیدفوراسپید ماست وانتد و کربن
سایلنت هیل و اویل۴
رد دد ریولور و گان
بلک
کیل زون
یادش بخیر
یادمه برای اولین بار که رفتم کلوپ میخواستم gta بازی کنم اسمشو نمیدونستم از یه بنده خدایی پرسیدم اون بازی که ماشین سوار میشن توش اسمش چیه اونم خیلی دقیق گفت درایور منم خوشحال رفتم گفتم برام بازی درایور رو بذار با خوشحالی نشستم که بازی کنم دیدم هیچ شباهتی به gta نداره خلاصه برای این که نفهمن تازه کارم بازی کردم و حالم گرفته شد😂
یادت میاد درایور ۱ یا ۲ رو بازی کردی؟ میخوام بدونم که پلی استیشن ۱ رو واست روشن کردن یا درایور پلی استیشن ۲ بوده.
اگر نسخه یک یا دو که مربوط به پلی استیشن ۱ بوده رو واست رگذاشتن که باید بگم خیلی بدشانسی آوردی دیگه 😂
البته نباید از عظمت درایور هم غافل بشیم.
جالبیش اینجاست که حتی همون درایور رو هم برام نذاشته بود بعد ها فهمیدم بازی تست درایو بود که روی کامپیوتر بهم به عنوان درایور داد که بازی کنم😂
خسته نباشید 🌸
یادش بخیر ما که سنمون به اونجوری قدر نمیده ولی از اونجا که مال اوایل دهه هشتاد هستم اون زمان یادمه دوسالم بود یکی از دایی های من یه مغازه بزرگ تو طبقه اول خونه مادربزرگم بود کرده بودم گیم نت بعد منم مادرم می رفت دانشگاه هر روز منو میزاشت خونه مادربزرگ داییم هم منو میبرد گیم نتش از دوسالگی دیگه موس و کیبورد دست گرفتم 😂😂. با این که بچه بودم فضای خوفناکی که موقع بازی کردن کمبت یا پس به وجود می اومد یادمه یا کسایی که سیو جی تی ای وایس سیتی یا سه آندریاس می ساختن و بقیه میرفتن سیو ها رو خراب می کردن اون زمان کانتر و وارکرافت و جنگ های صلیبی شبکه ای هم خیلی خوب بود
در مورد بازی های حیثیتی یادمه یه خاطره جالب ما شهرستان پیشوا هستیم چسبیده به ورامین و کلا با مردم این شهر تو بعضی چیزا رقابت داریم یبار همون زمان ها دوتا پس پلیر از ورامین اومده بودن خیلی ادعا داشتن خلاصه دایی ما هم با یکی از بزرگان گیم نت با هم یار شدن این دوتا رو شکست بد دادن یادمه موقعی که میخواستم برن یکیشون از حرسش دسته رو زد زمین شکوند همه زدن زیر خنده هیچ وقت یادم نمیره 😂
راجب فضا هم به نظرم بچه های اون زمان جمعیت محجوب تری بودن از لحاظ اخلاقی
در کل با اینکه الان گیم نت های شیک و پلی استیشن پنج و کامپیوتر فلان پیشرفته و اینا هست ولی به نظرم شرایط و فضای اون زمان جذاب تر بود
حالا آقای نویسنده نگفتی خودت از کدوم پلیر ها بودی ؟
با چیز یا ….؟(ببخشید بخاطر شوخی😂)
غلط تو متن زیاده لعنت به کیبورد خودکار 😂
پروسفور عزیز، مرسی بابت وقتی که برای مطالعه مقاله گذاشتی.
خیلی خاطره و نکات جالبی هست که توی مقاله ذکر نکردم و دوست داشتم شماها درموردش بنویسین که ماشاالله مشارکت خیلی خوبی هم صورت گرفته. هرکسی یه خاطره ای رو بازگو میکنه و با خوندنش به ذوق میایم.
این ماجرای خراب کردن سیوها هم واقعا محشر بود که تعریف کردی 😁 لجندهای اون زمان، مموری کارت های شخصی داشتن و کسی حق نداشت از اون مموری کارت ها استفاده بکنه. بلــــه، کلی آپشن داشتن.
من خودم ادعای چندانی به بازی های شرطی مثل فوتبال نداشتم. بیشتر Resident Evil فن و Harvest Moon باز بودم.
در واقع توی بازی های سوروایور و ادونچر بیشتر دنبال حریف میگشتم.
برای بالا نگه داشتن پرچم «چیز» خون دلها خورده ایم.😁
دقیقا استاد مقاله همینجوری خوبه که با هم دیگه و خاطره ها که از ته دله کاملشون کنیم .
خودم اویل فنم ولی احساس می کنم همیشه به ما با دید پایین نگاه می کردن شاید هم غلط باشه
پس شما هم در سربلندی حوزه مقاومت چیز سهیم بودید دمتون گرم 😂
عه پروفسور سنگ
🤔
خسته نباشی واقعا پست خیلی خوبی بود، رسما تمام خاطرات اون دوران برام زنده شد🥲.
برای خوندن خاطراتتون واقعا مشتاقم!
یکی از خاطراتی که از اون زمان دارم این بود که با دوتا از دوستام برای مورتال کامبت رفتیم گیم نت، ولی از شانس بدمون دیسک بازی خش داشت و روی کنسول بالا نمیومد، در نهایت مجبور شدیم از این سر شهر بکوبیم بریم اون سر شهر تا یکی از دوستامون که ps2 داشت یکی از نسخه های مورتال کامبت رو با هزار خواهش و تمنا قرض گرفتیم و به گیم نت برگشتیم، متاسفانه اون نسخه هم روی کنسول اجرا نشد😐 در کل نا امید شدیم و به همون تیکن ۳ ps1 قناعت کردیم، و در پایان هم رفتیم بازی اون بنده خدا رو بهش پس دادیم.
در کل این از اون خاطراتیه که تا آخر عمر فراموشش نمیکنم به معنای واقعی کلمه عذاب آور بود.
بتمن عزیزم، مرسی که خاطره زیبات رو با ما در میون گذاشتی.
میدونی توی چنین شرایطی پروفسورها و متخصصین میگفتن چیکار کنیم؟
خمیر دندون میاوردیم و روی دیسک میرختیم و حسابی می مالیدیمش. بعد آبکشیش میکردیم و با دستمال یا پارچه نرم (معمولا چادر نمازهای مادرها رو برمیداشتیم) خشکش می کردیم.
توی ۹۰درصد موارد جواب میداد 😊
این یکی از مواردی بود که بعد از اینکه ps2 گرفتم متوجهش شدم، ولی من بجای خمیر دندون از مایع ظرفشویی استفاده میکردم که جواب دادنش برام پنجاه پنجاه بود، یا بازی اجرا میشد یا کلا اون دیسک بلا استفاده میشد، ولی از حق نگذریم چادر نماز رسما فکته من هنوز که هنوزه بعضی وقتا که دیسک های ps4 یا ps5 لکه دار میشن یا گرد و غبار روشون میشنه با چادر نماز مادرم تمیزشون میکنم😁
البته به مارک مایع ظرفشویی هم ربط داشت. اگر جواب نمیگرفتی باید مارک دیگ ای استفاده می کردی😁
من خودم سنم به اون موقع ها چندان قد نمیده
ولی ps1 داشتم و این شرایط رو درک میکنم😂
ریکا خیلی خوب جواب میداد
اره،اگر هم گیرمون میومد پولیش ماشین میزدیم،درکل دمت گرم،یاد آن دوران بخیر
پولیش ماشین؟
چطور به فکر خودم نرسید😂
۲ تا بالا ۲ تا پایین چپ راست چپ راست ضربدر دایره😊😊😊
بینگــــو🌸
بهترین کامنت.البته گاد اف وار برام یه دنیای دیگه بود ولی این که شما گفتین یادمه اگر درست میزدیم یه صدای تشویق میومد