۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۳ به انتخاب مصطفی زاهدی، سرپرست تحریریه
۲۰۲۳ بدون شک، یکی از بهترین و پربارترین سالهای ممکن برای دنیای گیم در قرن اخیر به شمار میآید. از بازسازیهای فوقالعاده موفق مثل Dead Space و Resident Evil 4 گرفته، تا آثار انقلابی مثل Bladur’s Gate 3 و دهها بازی AAA و یا ایندی موفق دیگر، شاهد سال بسیار جذابی بودیم.
با وجود غنی بودن سال ۲۰۲۳ از لحاظ محتویات گیمینگ، باید به شخصه اشاره کنم که به دلیل مشغله کاری و برخی درگیریها، نتوانستم برخی آثار مهم مثل Star Wars Jedi: Survivor را تجربه کنم و از طرف دیگر، بازیهای ایندی، به جز چند بازی قدیمیتر مثل Salt and Sacrifice، در لیست آثاری که سال گذشته تجربه کردم حضور پررنگی نداشتند. به همین دلیل کل آثار این لیست را آثار AA و AAA , تشکیل میدهند …
۱۰- Dead Island 2
گاهی اوقات اثری را تجربه میکنید که در دید اول، انتظار خاصی از آن ندارید و با سطح معقولی از انتظارات به سراغ آن اثر میروید. اما پس از چند ساعت سپری کردن در دنیای بازی، متوجه میشوید با عنوان بسیار سرگرم کنندهای رو به رو هستید که کاملا میداند چه هدف و رسالتی دارد. بازی Dead Island 2 برای من یکی از این آثار در سال گذشته به شمار میآید. اثری سرگرمکننده، هیجانانگیز و دیوانهوار که تجربهای نیمه جهان آزاد در بستر آخرالزمانی را ارائه میدهد.
بازی Dead Island 2 نه داستان خاص و تاثیرگذاری دارد، نه هیچ گونه المان انقلابی یا خلاقانهای در دل خود جای داده، بلکه مهمترین کار که توانسته به درستی انجام دهد، خلق اثری فوقالعاده سرگرم کننده است. اتمسفر روشن و رنگارنگ دنیای بازی، با تم آخرالزمانی بازی تضاد جالبی ایجاد کرده است و از شخصیتهای فرعی گرفته، تا مراحل فرعی، مبارزات و تک تک بخشهای بازی، شاهد موارد احمقانه و خندهدار زیادی هستیم. Dead Island 2 یکی از آثار به اصطلاح Mindless Fun است که نباید آن را جدی بگیرید و فقط باید به سلاخی زامبیها مشغول شوید و از تجربهی خود لذت ببرید.
۹- Wo Long Fallen Dynasty
جدیدترین ساختهی عرضه شدهی تیم نینجا، به شدت از سری Nioh وام گرفته بود و در عین حال، برخی هستههای هویتی مخصوص خود را نیز داشت. عنوانی سولزلایک که در دوران قیام Yellow Turbans در چین روایت میشد و متاسفانه مانند آثار قبلی تیم نینجا، از داستانی ضعیف و سطحی رنج میبرد. با این وجود، در بخش مبارزات، Wo Long عالی عمل میکند و تجربهای دلچسب را ارائه میدهد. انتظار کیفیتی در حد سری Nioh را نداشته باشید، اما Wo Long Fallen Dynasty، خصوصا در حالت کواپ، تجربهای فوقالعاده از یک عنوان سولزلایک را ارائه میدهد و مکان نهم لیست را به خود اختصاص داده است.
۸- Remnant 2
نسخهی اول Remnant، یکی از بازیهای مورد علاقهی من در نسل هشتم بود و فوقالعاده برای تجربهی دنبالهی آن، روزشماری میکردم. شوتر سولزلایکی با المانهای روگ لایک که بخش کواپ جذابی نیز دارد.
به لطف اضافه شدن مواردی مثل کلاسهای مختلف یا همان Archetype، تنوع بیشتر سلاحها و تنوع محیطی بیشتر نسبت به نسخهی قبل، بازی Remnant 2 دنبالهای تمام عیار و جذاب به شمار میآید.
طبیعی است که باید به عناوین سولزلایک علاقه داشته باشید تا بتوانید نهایت لذت ممکن را از Remnant 2 ببرید، اما به هر صورت فکر میکنم Remnant 2، یکی از کاملترین بازیهای سال به شمار میآید که فوقالعاده دلچسب و لذتبخش است.
۷- Marvel’s Spiderman 2
استودیو اینسامنیاک، دوباره تجربهای دلچسب و سطح بالا را در دنبالهی Marvel’s Spiderman ارائه داد و خصوصا به لطف سکانسهای سینمایی خیرهکننده، موفق شد یکی از جذابترین آثار ابرقهرمانی نسل نهم را عرضه کند. شاید برخی ایرادات مختلف به Marvel’s Spiderman 2 وارد باشد، اما وقتی به تمام جنبههای بازی، از داستان و شخصیت پردازی گرفته تا مبارزات و گرافیک هنری نگاه کنیم، به خوبی متوجه میشویم که Marvel’s Spiderman 2، عنوانی جذاب، سرگرمکننده و صد البته خیره کننده است.
۶- Final Fantasy 16
رابطهی من با سری فاینال فنتزی، بسیار سینوسی است. از برخی از نسخههای آن مثل XV بسیار لذت بردم و از طرف دیگر، بسیاری از نسخههای دیگر آن، برای من ناامید کننده به شمار میآیند. در این بین، باید بگویم بسیار خوشحالم که Final Fantasy 16، کاملا انتظارت من را برآورده کرد و یکی از حماسیترین تجربیات تاریخ ویدیوگیم من را خلق کرد. آن قدر از شخصیت Clive، خط داستانی بازی، مبارزات مدرن شده و سکانسهای سینمایی این بازی لذت بردم که به راحتی میتوانم بگویم Final Fantasy 16، نسخهی مورد علاقهی من به شمار میآید.
۵- Resident Evil 4 Remake
بعد از بازسازی نسخهی دوم Resident Evil، فکر میکردم کپکام دیگر نمیتواند ریمیکی به این عظمت و کیفیت تولید کند که پس از تجربهی RE4 Remake، به اشتباه خودم، پی بردم. بر خلاف بسیاری از افرادی که بازسازی نسخهی چهارم را بیهوده میدانند، باید بگویم این ریمیک، فوقالعاده مدرن، هوشمندانه و منطقی صورت گرفته و تجربهای بسیار دلچسب را ارائه میدهد و در عین حال، بسیاری از مشکلات نسخهی اصلی، از دیالوگهای احمقانه تا سکانسهای غیرضروری نیز در این نسخه دیگر حضور ندارند.
۴- Legend of Zelda: Tears of Kingdom
سری زلدا و خصوصا دو نسخهی اخیر آن، آن قدر فوقالعاده و کمنظیر هستند که تنها پس از گذشت مدت کوتاهی، به بزرگی و عظمت آنها پی میبرید. بازی The Legend of Zelda: Tears of Kingdom، بار دیگر ثابت میکند که خلاقیت، هوشمندی و شناخت از این مفهوم که چه چیزی، یک بازی ویدیویی را منحصر به فرد میسازد، کافی است تا نتیجه خروجی فوقالعاده از آب در بیاید. بدون نیاز به سکانسهای سینمایی یا دیگر المانهای رایج امروزی.
۳- Baldur’s Gate 3
عرضهی Baldur’s Gate 3، باعث ترس و نگرانی بسیاری از سازندگان در دنیای ویدیو گیم شده است، چرا که آن چنان استانداردهای روایت، شخصیت پردازی و دنیاسازی باز تعریف شدهاند که انتظارات مخاطبان، خصوصا از آثار مشابه، به مراتب بالاتر رفته است. هر چند سبک مبارزات نوبتی بازی قطعا به مذاق همگان خوش نخواهد آمد، اما اگر کمی به بازی فرصت بدهید و در دنیای غنی و بینظیر بازی غرق شوید، قطعا یک ماجراجویی بینظیر ذر انتظار شما خواهد بود.
۲- Lies of P
بازی Lies of P، بزرگترین سوپرایز چند سال اخیر برای من به شمار میآید. یکی از بهترین بازیهای سولزلایک تاریخ که در برخی زمینهها، معتقد هستم از آثار میازاکی نیز بهتر عمل میکند! بازی از لحاظ بصری فوقالعاده زیباست و در عین حال کوچکترین مشکل فنی یا گرافیکی را تجربه نخواهید کرد. فضاسازی بازی بینظیر است و تنوع بالای سلاحها در کنار امکان ترکیب سلاحها، باعث میشود از مبارزات بازی فوقالعاده لذت ببرید. بدون هیچ شکی، Lies of P یکی از بهترین آثار سولزلایک چند سال اخیر به شمار میآید.
۱- Alan Wake 2
و بهترین بازی سال از دید من، شاهکار سم لیک، عنوان Alan Wake 2 به شمار میآید. اشتباه نکنید، با اثری بی نقص روبهرو نیستیم. از کندی ریتم در برخی مراحل گرفته تا برخی مشکلات طراحی مراحل، Alan Wake 2 از چند مشکل کلی رنج میبرد، اما در بخش داستان سرایی، شخصیت پردازی و دنیاسازی، خارقالعاده عمل میکند. برخی از مراحل و لحظات Alan Wake 2، مو بر تن شما سیخ میکنند و میتوانم به راحتی بگویم که این اثر، تا مدتها در ذهن شما باقی خواهد ماند.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- از صنعت بازی های ویدیویی در سال ۲۰۲۵ چه انتظاراتی داریم؟
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
نظرات
لیست خوبی بود خسته نباشید
به شخصه با لایز اف پی به شدت حال کردم سیستم مبارزه بازی بی نظیره و حتی یکی از مواردی هایی هستش که حتی میتونم بگم از سولز لایکای فرامسافتور پیشی گرفته توش دلیل اصلی من برای پلی دادنش شباهت بسیار زیادش به بلادبورنه برای من بلادبورن جزو تاپ ۳ گیماییه که پلی دادم و همین ارزششو چند برابر میکنه برام
لیست خیلی خوب منطقی
سلیقه تقریبا نزدیک
البته به نظرم واقعا برای یک گیمر سخت ترین کار انتخاب بین چندین بازی هست – سخت و دشوار بخوای بین خاطرات و سرگرمی هات درجه بندی کنی
به نظر من هم، بعد از Nioh عنوان Lies of P از نظر کیفی نزدیکترین اثر به بازیهای فرامسافتور هست. اما یک سری مشکلات کلیدی داره که به نظرم از لیگ بازی های فرام سافتور جداش میکنه، اگرچه تیم سازنده کم تجربه هست و با بازی های بعدی شاید بتونه حتی آثار بهتری تولید کنه.
چالشبرانگیزترین بخش طراحی مبارزه «بالانس / تعادل» هست، مخصوصاً داخل بازیهای سولزلایک. آثار فرام سافتور معروفن به این که «اصولاً» چالشبرانگیزن اما در عین حال به عادلانه بودن هم معروفن. از اصولاً استفاده کردم چون از ۲۰۰۹ و دیمنز سولز به این سمت بازی های این استودیو عادلانه تر شدن ولی نمونههای ناعادلانه هم داشتن مثل bed of chaos و چندین نمونه دیگه اما از ds 3 به بعد این نمونهها کم تر شدن و «عدالت» داخل استانداردهای فرام سافتور بدون از دست رفتن چالش پررنگ تر شد.
لایز آف پی در زمینۀ تعادل مشکلاتی داره که مربوط به الگوهای حملاتی دشمنها و باسها میشه. برخی از باسهای بازی الگوهای حملاتی ضد و نقیضی دارن و سرعت عملکردشون به اصطلاح حالت dance-گونه و ریتم نبرد داخل عناوین فرام رو نداره. فاصله درجۀ سختی بین باسها هم ضد و نقیضه. Lies of P نیاز به این داره که یک بار از ابتدا تمامی نبردها مورد تحلیل و QA Test قرار بده تا الگوی حملات باسها و دشمنان به یک آمد و شد آهنگین ارتقاء پیدا کنه. این موضوع (نبردهای آهنگین و رفت و آمد ضربه بین پلیر و باس) در بازیهای فرام سافتور اصولاً وجود داره، اما بعضی از باسها هم هستن که ریتم نبرد خوبی ندارن مثل مالنیا و لایز آف پی در اکثر موارد مشکلی مشابه با باس مالنیا الدن رینگ رو داره. سلاحها هم مشکلی مشابه با پچ اولیه armroed core VI رو داشتن در زمان عرضه که بعضیاشون عملاً برتری فاحشی نسبت به بقیه داشتن که مخاطب رو به آزمایش ترغیب نمیکرد.
کنترل بازی و dodge هم به روانی بازیهای فرام سافتور نیست و سازنده به طور عمدی این کار رو انجام داده تا پلیر به پری پناه ببره و داج کارامدی خودش رو از دست بده که در ادامه توضیح میدم چه مشکلی به وجود میاد وقتی ۵۰ ۵۰ یا ۶۰ ۴۰ روی دو مکانیک «دفاعی» متمرکز باشی.
یکی از کلیدیترین مشکلاتی که بازیهای سولزلایک باهاشون دست و پنجه نرم میکنن و Thymesia و lies of p از جمله این آثار هستند، اینه که بعضی از این بازیها قصد دارن همۀ المانهایی که داخل تمام بازیهای فرام سافتور هستن رو داخل یک اثر «ادغام» و «ترکیب» کنن و فکر میکنن با ترکیب المانها میتونن فراتر برن و تجربه بهتری خلق کنن در صورتی که خود فرام سافتور اتفاقا اصلا این اشتباه رو نمیکنه. به طور واضح فرام سافتور از این موضوع فرار میکنه و مشخصه که تا چه حد طراحان گیمپلی داخل استودیو از یک سیستم مبارزاتی ایده آل دانش دارن. بازیهای فرام سافتور تمرکز خاصی روی یک استراتژی نبرد دارن در بازیهای خودشون:
سکیرو روی دیفلکت و پری تمرکز ۹۰ درصدی داره و ۱۰ درصد مواقع شما رو به جاخالی تشویق میکنه. اگر در این بازی روی جاخالی تمرکز کنید فاتحه شما خوندهاس.
بلادبورن و دارک سولز روی جاخالی تمرکز دارن و پری کردن در این دو بازی درصد کمی رو به خودش اختصاص میده، اگر در بلادبورن ۱۵ درصد در نظر بگیریم دارک سولز ۱۰ درصد از مواقع شما رو به پری سوق میده.
اما عناوینی که قصد الهام گیری از بازی های فرام سافتور دارن به طرز عجیب و اشتباهی قصد دارن هر دو رو در خودشون داشته باشن، Thymesia از شما میخواد ۵۰ ۵۰ از پری و داج استفاده کنید و مبارزات رو بر همین مبنا طراحی کرده lies of p بیشتر از thymesia به جاخالی اتکا داره اما همچنان در ۳۰ ۴۰ درصد مواقع پری کاراتره. این موضوع ریتم و سیستم مبارزات رو تحت تاثیر قرار میده و باعث از هم گسیختگی میشه. پلیر در سناریوهای نبرد بین جاخالی و پری مردد میشه و مبارزات صرفاً به محل تست و آزمایش برای ساعتها تبدیل میشن و دلیل کش دار شدن باس ها و چند ده بار تست کردنشون اینه که باید صرفاً مثل یک امتحان باس رو حفظ کنید.
به طور خاص، ویژگی اصلی فرام سافتور تغییر جزئییاتی هست که دومینو-وار کل حال و هوا و سیستم مبارزات رو تغییر میدن. بلادبورن با حذف سپر و تغییر ریتم مبارزات کاملاً تجربۀ متفاوتی خلق کرد نسبت به دارک سولز و سکیرو با پذیرفتن حداکثری المان پری کاملاً از بلادبورن تجربه متفاوتیه. اما در هر تجربه، بالانس و تمرکز روی یک المان خاص باعث شده ناخوداگاه گیمر در مبارزات متمرکز باشه نه این که بین دو مکانیک سردرگم بشه.
طراحی مرحله هم به طور خودآگاه و برای کنترل جاهطلبی هم عملاً بیش از حد سطحی و سادهاس و به نظرم مشکلی نداره. سردرگم کننده نبودن برای بعضیا حتی میتونه بهتر و جذاب تر باشه، اما مشخصاً یکی از ارکان سولزلایک اکتشاف و در نتیجه برای اکتشاف به طراحی مرحله قدرتمند نیاز هست که فرام سافتور مهارت قابل توجهای درش داره.
بنابر توضیحاتی که دادم، به نظرم Lies of P ظرافت و سطح کیفی عناوین فرام سافتور رو به خصوص در مبارزات نداره ولی به عنوان اولین تجربه قابل ستایشه و از آثاری مثل thymesia یا LORDS OF THE FALLEN قطعاً عملکرد بهتری داشتن.
دلم نیومد نگم
واقعا زیبا مینویسید در مورد فرامسافتور و سولزلایک و جای تحسین داره و منو یاد آقای آقابابایی میندازه 👏
اقای کریمی چند نفر دیگه باقی ماندن
یک نفر.
محمد حسین کریمی خوش فکر بسیار ایده خوبی پیاده کردید جالب بود
یکسری بازی های aa تجربه کنید که زیاده تو استور و کسی سراغش نمیره و نقدی هم منتشر نمیشه نظرتون بگید مثلا بازی جدید سازنده abzu, .. اومده
دست خوش آقای کریمی. انصافاً کامنتهای شما و آقای چمنی رو میخونم همیشه به دانشم افزوده میشه. سوای اون از طرز فکر شما نیز خوشم میاد. میتونم پیام خصوصی به شما بدم؟
خیلی ممنون.
چرا که نه، در خدمتیم.
در کل شما بتحمیل بخود دوتا بازی چرت رفتین ، چون اسم سویلزلایک روشون بود
thymesia یا LORDS OF THE FALLEN شد بازی ؟ من لورد فالن بازی کردم بی محتوا هنوز در سطح همون نسخه اولش بود
یک سری استودیوها که مقلد این سبک هستن فکر میکننن چون سویلز لاک معروف بسخته باید در سختی با میکازاکی رقابت بندازن ؛ چونکه الدن رینگ مثلا سخته من ۱۰ برابر سخت تر میزارم.
حالا شما اسمش چی میذارین لول دیزاین یا بالانس یا ساختار گیم پلیشون بکلی مشکل داره چون هنوز بدرک درستی از طراحی هسته بازی نرسیدن یعنی جذابیت
در حالی که اصلا و به هیچ وجه بازی های فرام سافت ور یا میکازاکی سخت غیر معمول و بدون منطق نیستند . تازه خیلی حساب شده اساس بازی بنا کردن./
نفهمیدم چی نوشتی از اول به زبان فارسی بنویس.
نصف شب خسته بودم زیاد خوب نگارش نکردم
بازی های که علاقه نداری و تجربه ت بهت میگه بازی بدیه ادامه نده چون جز تجربه بد و اتلاف وقت چیز دیگری نداره
حالا thymesia یا LORDS OF THE FALLEN مالی نبودن که رفتی شون
لیست خیلی خوبی بود که نشون دهنده پختگی و تجربه آقای زاهدی هست، شاهکار هایی مثل alan wake 2، spiderman 2 و final fantasy 16 بار دیگه ثابت کردن داستان و روایت توی یه بازی از همه چی مهم تره و بازی های داستان محور و سینماتیک رو در برابر موج بی امان بازی های آنلاین سرویس محور پوچ زنده نگه داشتن
لیست قشنگی بود
(۱۷:۲۶ دقیقه )
میخوام ببینم چقدر تا تایید طول میکشه
۲۰ دقیقه
) ۲۰ ۴۱(
۰۰:۰۰
۷:۰۹ D:
این مقدار تایمی بود ک طول کشیده بازی رو بسازن، یا نمرش؟ D:
کدوم بازی
چقدر تنوع سلیقه تو این سایت زیاده
رسما هر کس از یه ژانر خوشش میاد
همشون خفن بودن
خیلی هم عالی
بهترین لیست بوده تا الان به نظرم
خیلی خوشحالم که اسم فاینال فانتزی ۱۶ بین بازی های محبوب نویسنده ها اومد، قسمت های مختلفی تو بازی وجود داره که فوق العادست خصوصا تعدادی از باس فایت ها و کاتسین ها در دنیای گیمینگ نظیر ندارن همچنین بقیه موارد هم کیفیت بالایی دارن اگر بازی در یکسری موارد بی نقص تر عمل میکرد دیگه فوق العاده میشد.
عه بازم الن ویک🗿♥️
همه رو هستم الا dead island 2
این لیست شدیداً لیست خفنیه. مصطفی زاهدی فور اِور🗿
پ.ن: یک سوال میپرسم راست بگید، نویسندگان محترم زلدا رو روی سوییچ بازی میکنن یا شبیه ساز😉
شبیهساز
ولی خود بازی رو میخریم. D:
👍🗿
کسی سوییچ داشته باشه، سوییچ، کسی نداشته باشه شبیه ساز
چه لیست قشنگیه!
با توجه به حضور FF16 توی لیست میتونم بگم بیشترین قرابت سلیقه رو تا اینجا با آقای زاهدی دارم
لیست خیلی خوبی بود
شماره ۲ برام یه اثر فوق العاده اس و در حد الدن رینگه(ولی سکیرو نه)
خدایا بدونم این alan wake چه جادویی داره که همرو گرفته
لامصب یه تخفیفی بخور بریم بخریم.دیگه دارم دیوونه میشم اینقدر حسرت شاهکار سم لیک رو خوردم
از دیدن دد آیلند جا خوردم
اشتباهی reply خورد من دارم بهترین بهتربن بازی ها سال رو داخل خیلی از سایت ها می خونم اسمی از دیابلو نیست.
من بازی نکردم اما گیپ پلی رو داخل یوتوب دیدم. بازی قشنگیه. چرا کسب ازش نامی نمیبره ؟ البته یه نویینده همین سایت اینکار رو کرد. اما به صورت کلی نه.
داخل سبک خودش رقیب داره؟ داخل چند سال پیش بازی مثلش اومده که تجربه خیلی خوبی رو ارائه بده؟
سلیقه و دیدگاه های متفاوت
همینجا هم خیلی ها روی جذاب بودن بالدورز گیت اختلاف نظر دارن
حقیقتا من زیاد داخل این موارد ریز و عمیق نمیشم و به همین لیست هایی که ادم های مختلف از بازی های موردعلاقشون که سلایق اون ها رو نشون میده بسنده میکنم
وگرنه ممکنه همون شخص اگر بخواد تخصصی تر یا فنی به موضوع نگاه کنه لیستش دچار تغییر بشه
البته وقتی یه نویسنده مثل اقای زاهدی احتمالا این موارد رو هم رعایت کرده اما در نهایت همچین لیستی داشته
برای خود من هم جالبه که دیبالو چطور با این میزان طرفدار و صحبت های مثبتی که دورش هست اونقدر که من فکر میکردم دیده نشد البته بازی خوب امسال کم نداشتیم شاید به این دلیل باشه
یا شاید فقط داخل فضای فارسی زبون ها به این شکل بوده
🔶 (Final seyed): نمیدونم چرا از این دست کامنتا زیر لیست بهترین بازی های نویسنده ها زیاده آدم کلافه میشه یکی میاد میگه چرا اسپایدرمن دو نیست یکی میاد میگه چرا بالدرز گیت سه نیست یکی میاد میگه چرا های فای راش نیست یکی میاد میگه چرا دد آیلند دو یا استارفیلد هستن بارها هم توضیح دادیم که این انتخاب ها براساس نظر شخصی و سلیقه نویسنده هاس گیم اواردز نیست که جایزه بدن دوست عزیز همه ما گیمرا یک سلیقه و نظری داریم اینکه دد آیلند دو تو لیست هست چون از نظر آقای زاهدی جزو بهترین بازیی های سالش بوده شاید از نظر شما بازیه ضعیفی باشه که اونم نظر شخصیه شماس خواهش میکنم این موضوع رو درک کنید نه فقط شما بلکه خیلیای دیگه ❤️
سلام
خب احساس و نظر خودم رو حق دارم بیان کنم و اینکه فکر میکنم کامنتم به این شکلی که شما گفتی نبود
و فقط گفتم که جا خوردم و خب انتظارش رو نداشتم اما این به معنی بد یا خوب بودن نیست فقط احساس منه نه بیشتر
وگرنه من متوجه هستم که سلایق یا نظرات متفاوت هستن چه در فضای حرفه ای گیمینگ چه عمومی
این دعوا ها و کل کل هایی که بقیه هم برای دقاع از بازی مدنظرشون انجام میدن شیرینی کاره و باعث جذاب شدن کامنت ها میشه
چه لیست بدی
Wo Long ؟ جز بهترین واقعا ناامید کننده ست
اگر خود فن سرسخت این فرانچیز هم باشیم میدونیم
از Nioh (خوب) به Nioh 2 (متوسط) چه پسرفتی بود و از Nioh 2 به wo long (ضعیف) چه فلاکتی بود فقط کپی پیست . و عدم هرگونه خلاقیت و منطق در طراحی کلیت بازی .
Dead island 2 هم که کسالت بار بود هرچند کیفیت صمعی بصری بازی مثبت بود اما جذابیت کمی در گیمپلی داشت . چون گیم پلی فقط در آیتم بازی / مکررات در طراحی ماموریتها و محیط محدود میشد و جذاب نبود .
Remnant 2 که شایسته تجربه ندونستم ولی بر اساس قضاوت نسخه اولش چون ادامه همون سیستم بازی هست
قطعا لایق بهترین نیست .
البته از نظر و تجربه بنده ست جناب نویسنده محترم مشکلی نیست ؛ ولی چون در فضای عمومی مطرح کردن این انتقاد ماست.
با احترام به نظر تمامی عزیزان . تا اینجا این لیست نسبت به بقیه لیستها شباهت بیشتری به لیست مورد نظر من داشته .
آفرین به سردبیر نه بابت لیست خودش چون خیلی نکته خاصی نداشت بخاطر. اینکه آزادی عمل داد به گروه برای انعکاس نظر خودشون و بازی های جالبی گفتن بچه ها از جمله بازی های ایندی
وقت بخیر
لطفا لیست تمامی اعضا رو در قالب لینک قرار بدید تا بشه تو هر لیست ک بودیم باقی لیستارو هم بهشون راحت و سریع دسترسی داشته باشیم .ممنون
لیست جالب و خوبی بود ولی قابل توجه بود که با وجود علاقه نویسنده به وحشت بقا ، dead space تو لیست نبود
عجب سلیقه خوبی دارید اقای زاهدی لیست فوق العاده بود
این لیست از لیست های قبلی بهتر بود، من بشخصه resident evil 4 remake رو تو جایگاه اول میزارم
به به بنازم لیست رو
فقط شماره ۱
به جرات Alan 2 بازی شماره ۱ سال ۲۰۲۳ بود
خیلی منطقی بود این لیست
بقیه بازی های امسال یه طرف
آلن ویک و لایز آف پی یه طرف
کمبت تو لایز آف پی عالی بود فضا سازی واقعا عالی بود
آلن ویک هم که دیگه نیاز به تعریف نداره
چه عجب فاینال فانتزی یه بار تو لیست بود😅
🔶 خسته نباشید آقای زاهدی لیست جذابی بود 👌🔥