چرا خواهان بازگشت بازی های ۱۰ الی ۱۲ ساعته هستیم؟

انسانها معمولاً در بین دوران کودکی تا جوانی انرژی و وقت آزاد بیشتری دارند و پس از آن با بالا رفتن سن، سطح انرژی و میزان اوقات فراغت نیز شروع به کاهش میکند. به طور کلی تجربهی بازیها می تواند یک سرگرمی بسیار سخت باشد. این شامل مقدار هزینهای که باید برای بازی ها پرداخت کنید و زمانی خواهد بود که باید برای بازی کردن آنها اختصاص دهید و حتی انرژی ذهنی صرف انجام بازی در اوقات فراغت را نیز شامل میشود.
به نظر میرسد بازیهای مدرن AAA امروزه وسواس عجیبی در مورد مدت زمان گیمپلی خود دارند. در حالی که انتقال اطلاعات به مصرفکنندگان برای کمک به تصمیمگیری آگاهانهتر آنها در مورد خرید یک بازی مورد مهمی است، اما درک این نکته نیز ضروری است که بزرگتر شدن یک بازی همیشه لزوماً به بهتر شدن آن منجر نمیشود. اکثر ناشران شناخته شده وسواس زیادی نسبت به نمایش زمانهای زیاد در تریلر بازیهای خود و قرار دادن نکات مهم در توضیحات صفحهی استیم آنها دارند، به گونهای که انگار این یک نشانه درخشان از استانداردهای بالای کیفیت آنها است.

ساخت بازیهایی با مدت زمان طولانی ایدهی بدی نیست، اما توسعهدهندگان اغلب به انواع ترفندها متوسل میشوند تا به طور مصنوعی بازیها را بزرگتر از آنچه که هست نشان دهند. به عنوان مثال، تجربهی عنوان Dying Light 2: Stay Human ممکن است ۵۰۰ ساعت طول بکشد، اما این تنها در صورتی است که همهی بخشهای بازی را که بسیاری از آنها خستهکننده و تکراری هستند، تکمیل کنید. بسیاری از بازیهای جهان باز مدرن ممکن است یک گیمپلی فراتر از ۱۰۰ ساعت را ارائه دهند، اما سوال اینجاست که چقدر از این مدت زمان آن داستان را پیش میبرد و محتوای جانبی را برای دسترسی به محتوای سطحبندی حذف نمیکند؟ بازی Starfield ممکن است بیش از ۱۰۰۰ سیاره برای اکتشاف داشته باشد، اما چه تعداد از این سیارهها واقعاً چیز ارزشمندی برای کاوش دارند؟
میتوان این مثالها را با استدلال اختیاری بودن محتوای جانبی یا حتی لزوماً بد بودن طراحی جهان باز بودن این شیوهها توجیه کرد، اما این مشکل بزرگتر شده و به محتوای داستانی بازیهای تکنفره مدرن سرایت کرده است. بازیای مانند Just Cause 4 دارای یک بخش داستانی است که اتمام آن بین ۲۰ تا ۲۵ ساعت به طول میانجامد، اما ماموریتهای مهم که داستان را به جلو میبرند، حداکثر نیمی از تجربه را تشکیل میدهند و سایر فعالیتهای جانبی تنها حول جهان باز این اثر میچرخند. البته برای توسعهدهندگان نیز به همان اندازه مهم است که بدانند آیا بازیها و مکانیزمهای موجود در آنها قادر به پشتیبانی برای مدت زمان طولانی هستند یا خیر و در عین حال، به زمانی که مصرفکنندگان برای آن تجربیات صرف میکنند، احترام بگذارند.

عنوانی مانند Hellblade: Senua’s Sacrifice را در نظر بگیرید که از یک سیستم مبارزهای بسیار ساده برخوردار است. سیستم مبارزهای این اثر شامل تاب دادن شمشیر به سمت دشمنان به شکلی دیوانهوار است و بخش داستانی آن مشکلات روانی و اضطراب را نشان میدهد. این ویژگیها به علت کوتاه بودن بازی به خوبی در کنار یکدیگر عمل میکنند. همچنین این امر اجازه نمیدهد که بازیکن از مجموعهای مکانیکها خسته شود و از داستان آن بهره میبرد تا شما را وادار کند که تا انتها بازی را ادامه دهید. به همین دلیل عنوانی مانند Max Payne 3 تا به امروز بسیار مورد احترام است، زیرا به طور کامل مکانیکهای گیمپلی موجود را بدون استفاده بیش از حد از آنها ارائه میدهد تا بازیکنان از آن مکانیکها خسته نشوند.
درک این موضوع مهم است که ماهیت هر بازی خوب در این میباشد هنگامی که آن را به اتمام میرسانید، احساس میکنید چیز بیشتری از آن میخواهید. این همان احساسی است که بسیاری از بازیهای مدرن که به داشتن جهانهای باز بزرگتر و عظیم یا مدت زمان طولانی تاکید دارند، نمیتوانند ایجاد کنند. به عنوان مثال، شاید برخی از گیمرها هنگامی که به مرحله پایانی یک بازی جهان باز میرسند، این موضوع را بیشتر احساس کنند.

در طی سالهای اخیر بازیهای AA جذابی منتشر شدهاند که تجربهی لذتبخشی را برای گیمرها فراهم کردهاند. از آنجایی که بسیاری از این بازیها با بودجههای متوسط ساخته شدهاند، میتوانند هزینههای توسعه را با فروش خوب جبران کنند و این برای مصرفکنندگان و توسعهدهندگان معامله بسیار مناسبی به نظر میرسد. اینجا در مورد عناوینی مانند Ghostrunner، Viewfinder و حتی برخی از بازیهای AAA شایسته مانند Alan Wake 2 و Psychonauts 2 صحبت میکنیم. این عناوین بازیهایی هستند که جزییات مکانیک خود را میدانند و از مدت زمان گیمپلی کوتاهتر خود برای ارائه طراحی مراحل شگفتانگیز و سکانسهای به یاد ماندنی استفاده میکنند.
راههای هوشمندانهای وجود دارد که میتوانید بدون اینکه داستانی با بخشهای غیر جالب یا تلاشهای جانبی تکراری را بهطور مصنوعی ارائه دهید، بازیکنان را ساعتها درگیر یک بازی نگه دارید. بازی Hitman 2 مرجع خوبی برای بیان این نکته است، زیرا توسعهدهندگان آن از انعطاف پذیری یک اثر سندباکس باز استفاده میکنند تا بازیکن را به مجموعهای از مراحل هزارتویی بازگردانند و دانش جدید به دست آمده از بازیهای قبل را برای تکمیل اهداف خود به روشی متفاوت استفاده کنند. عناوین روگلایک از طرحهای نقشه رویهای استفاده میکنند تا دورههای کوتاه خود را برای تجربههای چندباره قابل بازی کنند که این مورد به شما اجازه میدهد بهترین چیزهایی را که آن بازی ارائه میکند، برای مدت طولانیتر و با چشماندازی جدید تجربه کنید.
ذکر موارد فوق به این معنی نیست که با عناوین جهان باز مخالف هستیم. در تعدادی از بازیهای برجسته جهان باز مانند The Witcher 3 و Red Dead Redemption 2 ماموریتهای اصلی و فرعی جذابی وجود دارند که بازیکنان از تجربه آنها لذت میبرند و تکمیل آنها احساس خستگی ایجاد نمیکند. در مجموع باید گفت کیفیت ساعتهایی را که برای تجربهی یک بازی صرف میکنید، بسیار مهمتر از کمیت آن است و توسعهدهندگان باید به این نکته توجه کافی را داشته باشند.




















پر بحثترینها
- آیا گیمرها ۸۰ تا ۱۰۰ دلار بابت GTA 6 پرداخت خواهند کرد؟
- سلطه Assassin’s Creed Shadows در جدول پرفروشترین بازیهای استیم
- بلا رمزی مبتلا به اوتیسم است
- حمله شدید حساب رسمی Assassin’s Creed به ایلان ماسک
- بازی Assassin’s Creed Shadows موفقترین نسخه سری از نظر تعداد بازیکنان همزمان استیم شد
- مدیر سابق سونی نمونه اولیه کنسول Playstation Nintendo را در کمد خود دارد
نظرات
ولی خب در کنارش نبایدم۷۰ دلار باشن
70 دلار بدیم برای ۱۰ ساعت گیم پلی؟
شاید باورتون نشه ولی شخصا میتونم یه هیتمن رو توی یه روز برم و قطعا ارزش اون پولو برام نداره
قبلا که ۶۰ دلار بود تو برای ۱۰ ساعت گیمپلی ۶۰ دلار میدادی؟
بهترین کار رو مایکروسافت انجام میده که گیم ۸ ساعته ای مثل هلبلید ۲ رو میگذاره رو گیمپس و ۵۰ دلار قیمت گذاری میکنه
Siren
دنبال هر فرصتی بیای به ایکس باکس ربط بدی؟
🟢 جناب رضوی فر عزیز، این بخش را کاملا صحیح و بجا گفتین:
👇🏻👇🏻
… عنوانی مانند Hellblade: Senua’s Sacrifice را در نظر بگیرید که از یک سیستم مبارزهای بسیار ساده برخوردار است. سیستم مبارزهای این اثر شامل تاب دادن شمشیر به سمت دشمنان به شکلی دیوانهوار است و بخش داستانی آن مشکلات روانی و اضطراب را نشان میدهد. این ویژگیها به علت کوتاه بودن بازی به خوبی در کنار یکدیگر عمل میکنند.
👍🏻💚
خب….
خب به جمالت
جوری صحبت می کنی انگار همه تو این سایت برای بازی هاشون ۷۰ دلار می دن.
یه خروار بازی رو رایگان بازی کردم و ۹۰ درصد شون ارزش یه ریال رو هم نداشتن.
انلاین بازم رو کنسول🗿
اونیم که نداره و کرک میکنه دمش گرم
اونیم که داراست و کرک میکنه دهنش….
تو سری Hitman اگر قصدت فقط کشتن تارگتات باشه که کمتر از دو ساعت تموم میشه اصلی این سری Story Mission و لول آپ مرحله هاست هرچند قیمت نباید بر اساس تایم بازی گذاشت باید بر اساس محتوا گذاشت قطعاً یه Hitman با محتوای زیادش رو با هدف کشتن تارگت و نگاه گذرا به مراحلش می ارزه به اون پولی که برای Trash های یوبی سافت با ۲۰۰ ساعت بازی و گیم پلی پوچ بدی
دقیقا یه سری بازی هستن مهم ترین جای داستان باید بری شراب تهیه کنی🗿
ولی خب لول اپاش احمقانه سختن
شما با ۳۰۰ هزار تومان میتونی یک هفته نون پنیر بخوری با همون ۳۰۰ هزار تومان میتونی یک پرس کوبیده بخری دیگه این به سلیقه و ذائقه خودت برمیگرده
منطق را 😳😑😑🤣🤣🤣🤣
الان مثلا جواب دادی؟!
حرفش انچنان بی راه نیست یک مثال و مثال زیبایی هست
شما می تونید یک بازی جهان باز با گیم پلی ۱۰۰ یا ۵۰۰ ساعت رو تجربه کنی
یا به جاش یک بازی داستان محور و تقریبا خطی مانند آنچارتد ، لست ، مکس پین ،Spec Ops The Line ، بایوشاک و… با تایم گیم پلی کمتر و قیمت مشابه تجربه کنی
البته همیشه استثنائاتی وجود داره به نظرم اونی که قدرت و زمان لازم برای ساخت بازی جهان باز و طولانی رو داره باید این کار کنه
نون پنیره ۳۰۰ تومنی؟
کباب ۳۰۰ تومنی؟
فکر کنم سواد خوندن و نوشتن نداشته باشی!
کلمه ی یک هفته رو ندیدی؟
این سرگرمیه بچه جان
دقیقا بازی های داستانی باید قیمت پایین تری داشته باشن و بشخصه طرفدار بازی های کوتاه هستم البته سن هم خیلی تاثیر داره، هرچی سن بره بالا آدم دوست داره بازی های کوتاه تر با داستان بهتر باشه
اتمام چند بار بعضی از بازی ها شرف داره به اتمام یک باره بازی هایی که برای افزایش تایم گیم پلی شما رو دائم از نقطه a به نقطه b می فرستن – اکثر بازی هایی که رو اوردن به سمت جهان باز برای اینکه بخوان بگن تایم گیم پلی زیادی دارم دائم مراحل مشابه رو کپی کردن
بازی مثل انچارتد ، لست ، مکس پین و… شاید ۱۰ تا ۲۰ ساعت گیم پلی داشته باشن ولی همین تایم لذت نابه ، از تک تک لحظه بازی شما لذت می بری و احساس تکراری بودن و بی حوصلگی نمی کنی ، تازه می تونی بازی رو چند بار روی حالت های سختی متفاوت تجربه کنی .
حالا بازی mafia 3 در نظر بگیر که اگر روی مراحل و گیم پلی تمرکز می کرد و به جای اینکه بخواد تایم گیم پلیش رو با مراحل کاملا تکراری پر کنه با اون داستان خوبش چقدر موفق ظاهر می شد
گاهی وقت ها اسرار به ایجاد گیم پلی زیاد باعث می شه که نکات خوب بازی زیر حجم تکرارهای حوصله سربر نابود بشه
کاملا درسته.
من رزیدنت ایول کد ورونیکا رو بارها و بارها تمام کردم و لذت بردم ولی یک بازی اوپن ورلد رو یک بار تمام میکنم دیگه حتی دوست ندارم اسمش رو ببینم.
این که درست
ولی دیگه بازم یه ۳۰ ساعت تایم پلی مفید ضروریه
دقیقا من خودم شخصا بازیای طولاتی و اپن ورلد رو ترجیح میدم مثل ویچر۳ سایبرپانک وردد
احسنت.
فقط منظور تیتر ۱۰ الی ۱۲ ساعته؟
به شرطی که ۷۰ دلار نباشن
۷۰ دلار، ۷ساعت بازی، ساعتی ۱۰ دلار،بعد حتماً انتظار داری کسی بیاد اینقدر پول بده.
اون ۷ ساعته رو گیم پس بودا🗿☺
اینجوری حساب کنی حالا مگه قبلا که ۶۰ دلار بودن ساعتی ۸.۵ دلار اشکال نداشت؟
این پست مثل تیری در قلب یوبیسافت بود.😶😂
و تیغه جهنمی 🤡
البته از پشت سر
و دو وجب پایین تر🗿😅
متاسفانه یوبیسافت با ساخت بازی های عظیم از نظر کمیت نه کیفیت کارو خراب کرد
نقشه بزرگ با فعالیت های تکراری و خسته کننده
۸۰ ساعت گیم پلی که فقط به وسیله ی کوئست های بی ارزش پر شده
به صورت کلی بعد از اساسین کرید سیندیکت این رویه رو شروع کرد و تا همین الان هم ادامه داده
از زمان فارکرای ۳ اینکارو شروع کرد
استارت اپن ورلد های یوبیسافتی با فارکرای ۳ بود
و البته استودیو هایی که عین این کار یوبیسافت رو بدون ذرهای تغییر و نوآوری کپی کردن کار رو خراب تر کردن
و البته گیمرهایی که این بازیها رو خریدن و همچنان فروش این بازیها رو تضمین میکنن خیلی کار رو خراب تر کردن !
قدیما، گرافیک پایین و زمان روایت کم بازیها، واقعا یک لذت نابی را برای گیمر داشت، خوشا به آن دوران
جزئیات خیلی مهم،یه بازی میتونه مقدار زمانش زیاد باشه ولی سرگرم کننده هم باشه مثل همین که خودتون نوشتید ردد۲ و ویچر۳ البته سایبر پانک هم بد نیست،سازندگان مثل یوبیسافت وقت آنچنانی سر بازی نمیزارن مثل سری فارکرای چند ساعت بازی کنی دیگه خسته کننده میشه، داستان هاشونم زیاد جالب نیست یا مثل سری واچ داگز البته واچ داگز۱ خوب بود نسبت به بقیه واچ داگز ها،کیفیتی کار کردن همیشه بهتر از کمیتی کار کردن است به خدا🤣🤣🤣🤣🤣
حتی شخص فراستی نمیتونه بگه واچ داگز ۲ بد بود😐😑
کیفیت>>>>>>>کمیت
بازی های ۱۰ ساعته ۶۰ دلاری شاهکارن
مکس پین۳
لست ۱ انچارتد ۲.۳.۴
و….
بهترین بازی خطی تاریخ بدون شک متال گیر ۳ و لست۲ و مکس پین۳
“بهترین بازی خطی تاریخ بدون شک متال گیر ۳ و لست۲ و مکس پین۳” میازاکی وقتی میبینه از هیچکدوم از بازی هاش اسم نیاوردی:مشکل داری؟مشکل داری؟ما داریم اینجا زحمت میکشیم!
اونا متروید وینیا هست
اصن معنی مترویدیبنیا رو میدونی؟😐بچه جان به بازیای میازاکی میگن خطی
بهترین بازی خطی تاریخ رزیدنت ایول ۴ هست نه اون مزخرفاتی که اسم بردی
بازیای میازاکی:آیا من برای شما یک جهانبازم؟🗿
مزخرف که خودتون هستین
اصلا به تو چه بهترین بازی خطی اسکایریم ردد ۲
بازی های ک زیره ۲۰ ساعتن تا بخوای با دنیاش ارتباط برقرار کنی و بیشتر غرقش بشی میبینی تموم شده. بیشتر بازی های بزرگ و ک ببینید مثل رد دد مثل الدن رینگ مثل خدایه جنگ و…. بازی های طولانی هستن و گیمرو بیشتر تو خودشون غرق کردن و همه دوسشون دارن.البته کیفیت و چیزایه دیگه هم مهمه
بازی خوب تو ۵ دقیقه اول میتونه تورو درگیر خودش کنه نمونه the last of us.
بازی مزخرف بعد از ۲۰ ساعت هنوز حس میکنی چیز خاصی تحویل نگرفتی
گیرز ۱ رو اخیرا تموم کردم ثانیه به ثانیه بازی لذت بخشه بعد اینهمه سال دلیلش هم همینه هیچ چیز بیهوده ای نداره حتی یک قدم. یا سنوا هلبلید ۲
آخرین بازی که این حس رو بهتون داده چی هست؟
برا خودم قبل این دوتا lies of p
The last 1
هیتمن ور لد اف اساسین
جدا از اپدیت اجباریه ۳۵ گیگی باحال بود خدایی
half life 2
Witcher 3 چهار بار تمومش کردم با همه ماموریت فرعی ها
دی ال سیا رو یبار بیشتر تموم نکردم
خودمم همینطور منظورم اخیرا بود چه بازی این حس رو بهتون داده قدیم از این بازیا زیاد بود
کلا جهان باز ها همشون به مشکل فچ کوئست دچار شدن.
کوئست های ضعیف، بدون داستان و ……
بعضی بازی ها سعی کردن همین فچ کوئست ها که معمولا یک هدف دارن رو با یک داستان که برای یک کوئست ده دقیقه ای کافی باشه ترکیب کنن که حداقل خسته کننده نیستن. منظورم اصلا این سه گانه آر پی جی اساسینز کرید نیست چون حتی داستانی که ارائه میدن در اکثر مواقع جذابیت نداره در واقع شاید این نمونه نسبتا موفق Ghost Of Tsushima باشه هر چند که باز هم فچ کوئست های زیادی داره ولی حداقل یک داستان قابل قبول برای کوئست های فرعی ارائه میده.
کلا همه جهان باز ها جدیدا از فرمول یوبیسافتی استفاده میکنن شاید اگه بازی های خطی کوتاه تر تعدادشون بیشتر بشه جهان باز های ضعیف هم کمتر بشن و بیشتر بازی هایی ببینیم که جهان باز بودن نه در راستای ماهیت اون گیم بوده در مارکتینگ و بزرگ نشون دادن دریای بی عمق بازی.
مثلا شایعه رزیدنت ایول جهان باز در نگاه اول جاه طلبانه به نظر برسه اما اگه درست اجرا نشه و در راستای ماهیت رزیدنت ایول خطی نباشه نه تنها کمکی به بهبود گیمپلی نمیکنه بلکه باعث خسته کننده شدنش میشه.
دقیقا برعکس بعضی بازی ها ماهیتشون جهان باز بودن و اکسپلوریشن غنی هستش.
دقیقا مثلا همین اویل نباید جهان باز بشه چون ماهیتی خطی داره ولی جی تی ای جهان باز باید باشه چون ماهیتش اون بوده در کل ریپلای زدم بگم مخالفم با جهان باز شدن اویل شدید
فعلا که مدت زمان ساخت گیم ها طولانی شده، کیفیت گیما کم شده، قیمتشون رفته بالا🗿💔
حقیقت تلخ کاش بازی ها مثل قدیما بشه اون زمانی که بازی ها خیلی بیشتر حال میداد😔
اتفاقا من هم امروز نشستم دوباره بازی مکس پین ۳ رو pc میزنم واقعا چه بازیه شاهکار و گنگی هست.
کیفیت بازی قطعا مهم تر از کمیت مثل یه غذای بدمزه زیاد میمونه که میتونه واسه چند روز سیر نگهت داره ولی خوردنش لذت بخش نیست و فقط میتونه شکمت رو سیر کنه بازی های جهان باز(اغلب نه همه ) فقط سرگرمت میکنه نه اون لذت ناب رزیدنت اویل ۴ یا مکس پین ۳ که ثانیه به ثانیه اش با فکر بود بهترین نمونه واسه این مثال شاهکار inside که میشد ۲ الی ۳ ساعته تمومش کرد ولی تاثیری که اتمسفر و داستان و پازل های بازی روی روح و روان آدم میذاره خیلی بیشتر از دو سه ساعته و تا مدت ها توی ذهن میمونه…البته بستگی به دید گیمر داره شاید یه نفر فقط میخواد سرگرم بشه اون باید بره یوبی سافت رو بغل کنه
بنظرم داستان باید تو جایی که دقیقا احساس میشه داره خسته کننده میشه باید تموم بشه و زیاد کش ندن.دلیل اینکه بازی ای مثل متال گیر سالید ۳ یا ۲ کلی طرفدار دارن و ملت عاشقشن بخاطر روایت جذابشه که احساس خستگی به مخاطب نمیده اما منی که فن سری متال گیر هستم mgsv:the phantom pain واقعا یه عذاب بود چون بیش از اندازه بازی طولانی بود و روایت جذابی نداشت.بقدری که ۳ بار بازی رو پاک کردم گفتم خودم داستانشو از یه جای دیگه میبینم.ماموریت های تکراری ای که هیچ نقشی واقعا تو داستان اصلی نداشتن و راحت میشد حذفشون کرد ئلی حذف نشدن و صرفا واسه بالا بردن تایم بازی اینکار انجام شده وگرنه میشد راحت تو ۱۰ یا حتی ۸ ساعتم داستان رو تموم کرد.بیشتر باید داستان طوری روایت بشه که چیزایی که میشه حذفشون کرد و نیازی به اونا تو بازی نیست میتونن حذف کنن.