بازیکنان نمی‌توانند سختیِ زیاد باس تمرینی Armored Core 6 را باور کنند
اگر شما هم Armored Core 6: Fires of Rubicon را بازی کرده‌اید، شاید جزو جمع کثیری از باز‌ی‌بازانی باشید که نتوانسته‌اند به آسانی از پس باس اول این بازی برآیند.
مدتی است که اولین بازی از فرنچایز Armored Core در ۱۰ سالِ گذشته، توسط فرامسافتور (FromSoftware) منتشر شده و یکی از اتفاقات جالبی که برای این عنوان افتاده است، می‌تواند این باشد که بسیاری از بازیکنان هنوز در ساعات اولیه بازی گیر افتاده‌اند. از قرار معلوم، خیل زیادی از گیمرها نتوانسته‌اند از پس باس تمرینیِ اول Armored Core 6 برآیند و به مشکل خورده‌اند.
طبق گزارش‌ها، این باسِ سرسخت درواقع یک بالگرد AH12 HC است که به موشک‌انداز و مسلسلِ سنگین مجهز شده و اینطور که یکی از کاربران تعریف می‌کند، دمار از روزگار گیمرها درآورده است. اگر صادقانه به قضیه نگاه کنیم، خیلی غیرمعمول نیست که شکست دادن باس‌های تمرینی استودیو فرامسافتور نیاز به مهارت نسبتاً بالایی داشته باشد اما گاهی اوقات مبارزه با این دشمنان به قدری طاقت‌فرسا طراحی شده‌اند که شیره بازیکن را می‌کشند؛ مانند Vanguard Demon در بازی Demon’s Souls.
اینطور که بازیکنان در ساب‌ردیت Armored Core 6 بحث می‌کنند، نیمی از بررسی‌های منفی این بازی در استیم از سوی افرادی ثبت شده‌اند که نتوانسته‌اند باسِ اول بازی را شکست دهند. البته در حال حاضر، نقدهای Armored Core 6 با دریافت رای از سوی بیش از ۳،۶۰۰ کاربر در استیم، برچسب «بسیار مثبت» خورده است.
اگرچه این حقیقت دارد که نقدهای منفی این بازی، به باسِ سرسخت و به قول یکی از کاربران «کاملاً غیرضروری» آن اشاره می‌کنند اما اکثر نقدها، طراحی کلی Armored Core 6 و کنترلرهای ماوس و کیبورد بازی را مورد حمله قرار داده‌اند. یکی از کاربران که بیش از ۹ ساعت در بازی زمان صرف کرده است، می‌گوید:
در حقیقت این بازی همان Sekiro است که ظاهر Armored Core را به خود گرفته و به نظر من از این موضوع نیز رنج می‌برد.
دیگری نوشته است:
یکی از چیزهایی که اصلاً نمی‌توانم در این بازی تحمل کنم، دیالوگ‌های خنده‌دار و وحشتناک آن است. مکالمات بازی به همان پویایی و قوت مکالمات بچه‌هایی است که در حیاط پشتی، با یکدیگر بازیِ نظامی می‌کنند.
چنین نظراتی نشان می‌دهند که مشکلات کاربران با Armored Core 6 تنها به سخت بودن باسِ اول بازی محدود نمی‌شود؛ اگرچه عمده نقدها مثبت هستند اما به نظر می‌رسد همچنان مشکلاتی در ساختار و دیالوگ‌های این عنوان وجود دارد.
Armored Core 6: Fires of Rubicon هم‌اکنون روی پلتفرم‌های پلی استیشن ۴، پلی استیشن ۵، ایکس باکس وان، ایکس باکس سری ایکس/اس و رایانه‌های شخصی در دسترس قرار دارد. در صورت تمایل می‌توانید نقد و بررسی گیمفا از این بازی را از طریق کلیک روی لینک آبی مطالعه کنید.
منبع: Gamesradar
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
-
تاریخ انتشار:
2023-08-25
۱۴۰۲/۰۶/۰۳ - ژانر: Third-Person-Shooter
- سازنده: From Software
- ناشر: Bandai Namco Entertainment
- امتیاز گیمفا: 9
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگ‌های انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
فهرست بازیهای محبوب استودیو ناتی داگ در سال ۲۰۲۴
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگ‌های انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- ۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
- آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
زمان آغاز فیلمبرداری فصل سوم سریال House of the Dragon تائید شد
نظرات
کامنت دوم ب شکل قابل تاملی با ی مثال ساده دیالگ نویسی فرامسافتوار رو زیر سوال برده!
با اینکه خودم عاشق بازی های هاردکورم ولی هربار ک می‌شنوم با ی بازی سخت دیگه از فرامسافتوار طرفیم حسابی اعصابم بهم میریزه و البته ب همون اندازه بی تابم برای رد کردنش
فرامسافتوار نوعی از استراتژی در بازی رو ارائه میده که شما قرار نیست به راحتی اون رو تموم کنی
از اول بازی سد محکمی جلو روتون قرار میده تا بهتون بفهمونه این یک بازی معمولی برای تفریح نیست
اینجا فقط بخشی از گیمر ها قراره لذت ببرند و اونم افرادی که صبر و استراژی و شانس رو باهم دارند
و این وسوسه کننده ترین دلیل هارکور بازهاست
“یکی از چیزهایی که اصلاً نمی‌توانم در این بازی تحمل کنم، دیالوگ‌های خنده‌دار و وحشتناک آن است. مکالمات بازی به همان پویایی و قوت مکالمات بچه‌هایی است که در حیاط پشتی، با یکدیگر بازیِ نظامی می‌کنند.”
ریویوهای استیم پلیرای چد. بخاطر همین ریویوهاست که عاشق استیمم
حالا واقعا در همین حده دیالوگاش؟😂
بازی نکردم.
واقعا داستان ضعیفی داره کاش حالا که ریبوت کرده بودن یه داستان محکم و پر پتانسیل برای ادامه می نوشتن.
نقد شخصی خودم :
+گیم پلی عالی
+صدا گذاری و موسیقی بی نظیر واقعا شاهکاره
+ریتم بسیار تند و پر چالش البته جذاب درگیرکننده
+نرخ فریم ثابت و بسیار روان
+شخصی سازی گسترده اما بسیار ساده ولی باید رو هر بیلد آزمون و خطا بدی
-داستان بسیار بد مثل فیلم های آبدوخیاری تخیلی هالیوود اصلا انگار داستان به هیچ جاشون نبوده و فقط فرمون دادن دست ماسارا یامامورا (طراح مبارزات سکیرو) فقط آدرنالین خالص ساختن
امتیاز خودم ۸.۵ که بخاطر داستان بدش بود اگر داستانی در حد بازی های قبلیشون داشت قطعا ۱۰ بود.
فرام سافتور ورژن کپی یا شبیه زندگی تو ایرانه از بس سخته بازیاش ، انقد سخت که هیچوقت سراغ بازیای شرکتش نخواستم برم ، دوبار بازایشو رفتم که یبارش فقد دارک سولز ریمستر رو چپتر دو رسوندم و باس دوم بازیو نتونستم حریف شم حذفش کردم ، دفعه دومم بلاد بورن رو تا باس اول بازی رفتم که انقد سخت بود با ترینر رفتم ولی بازم بهم حال نداد و اونم بعد باس اول بازی حذف کردم
فرقش اینه که تو ایران سختی میکشی ولی لذت نمیبری یعنی فقط سختی میکشی، ولی تو بازیا فرام سافتور سختی میکشی ولی لذت میبری 🙂
بلاد بورن با ترینر 🤔🤔؟؟؟How???
تو ps4 هکی (اپدیت ۹.۰۰) قابلیت ترینر هست ، پارسال اونطوری رفتمش
دقیقا بخاطر همینه که تموم کردن سه گانه ی سولز خیلی حال میده…چون میدونی خیلیا حتی باس دومشم نتونستن بزنن.
تموم کردن سه گانه سولرز که ارزش خاصی نداره. زمانی ارزشمند میشه که پلاتش گنی
وقتی میفهمی فقط یک سوم پلیرا (۳۶%) بازیو تموم کردن ارزشمند میشه
اشتباهت همینه که بازیهای فرام سافتور رو با زندگی تو ایران مقایسه میکنی.
برای کم کردن سختی های زندگی تو ایران هست که کاری نمیشه کرد جز مهاجرت…
ولی اکثر بازیهای فرام سافتور حتی آسون هم هست! چون بهت اجازه میده بعد از هر شکست بری و قدرتمندتر برگردی.
اینجوری نیست که وقتی به یه باس باختی، انقدر مبارزه رو تکرار کنی که خسته بشی و بازی رو کنار بذاری!
بسته به مهارتت میتونی بری انقدر لول بزنی و مهارت هات رو ارتقاء بدی که بیای همون باس که میگی سخت هست رو جر بدی حتی اگه نوب باشی. بماند جستجوی محیط و پیدا کردن سلاح ها و زره های قویتر + آیتم های تأثیرگذار.
حکایت شما مثل این میمونه که دست خالی بخوای بری مایک تایسون رو بکشی و هی مبارزه رو تکرار کنی و ببینی نمیشه ولی نری دنبال چاقو و شمشیر و تفنگ و…
فقد بخاطر سختی باس هاش نیس که دوس ندارم بازیاشو ، داستان بازی و دیالوگ های کرکترا رو نمیفهمم ، و سختی عجیب و بیش از حد دشمنای عادی که یهو مثلا کلی دشمن میریزه سرت و اون وسط میوفتی بینشون هی ضربه میخوری و یه مقدار نفس داری که با ضربه زدن کم میشه و نفس به اندازه ای نیس که بشه باهاش هم داج کرد هم ضربه زد ، و اینکه اسپل های بازیو نمیفهمم کارکردشون چیه و واسه چی مصرفشون باید کرد ، و در اخر هم نبودن انتخاب سطح سختی بازی و یه سری چیزای جزعی دیگه
داداش شما یا صبر نداری یا وقت.
وگرنه تمام چیزهایی که فکر میکنی نقص های بازی هستن با پیشرفت و لول آپ برطرف میشن.
همون نفسی که میگی قابلیت بیشتر شدن تا جایی که راحت تر دشمنان رو از بین ببرید رو داره.
مهمترین نکته اینه که باید مهارت های کلاسی که انتخاب میکنید رو بالا ببرید و سلاح های مخصوصش رو استفاده کنید.
باس های بازی با قویتر شدن کاراکتر راحت تر قابل کشتن هستن و تعداد زیادی از دشمنان معمولی رو میشه به راحتی کشت. منتها در کل تو بازیهای سولزلایک نباید بذارید توسط تعداد زیادی از دشمنان محاصره بشید که کارتون سخت میشه.
اگه علاقمند بودید، دیدن راهنمایی تو نت هم در شناخت آیتم ها و جادوها کمکتون میکنه. کاربردشون رو که بدونید خیلی کمکتون میکنن.
دوست عزیز شما سری رو با دارک ۱ و بلادبورن شروع کردی که واسه ش وع اصلا خوب نیست
دوما تمامی اون نکاتی که شما به عنوان نکته منفی مطرح کردی برای من و خیلیای دیگه نکته مثبت تلقی میشه
و در آخر در مورد سخت بودن آنمی ها باید بگم تنها بازی های بالانس سخت تاریخ (3D) که تا به امروز من دیدم بازی های این شرکت بوده
این کامنتت با مصرع سومم خیلی همخوانی داره:
حدیث سولز و سولزبازان، شکلاتی تلخ و زهرین است/
فورتنایت و کاد پیشش باشد، چنان کیک و کارامل‌ها/
“چنان زندگی‌ام سخت است که سولزبازی شود تفریح”/
متا من تلق من التفریح، میازاکا و اهملها/
باس اول روانیه اچ پی باس که پایین میاد انقدر موشک میزنه آدمو شتک میکنه .من فعلا اولاشم هنوز نمیدونم حالت اول شخص داره یا نه اگه نداره یه نقطه ضعفه چون دوربین بیرونش زیاد جالب نیست کلا نیم ساعت بازی کردم برق رفت
:))) همیشه خوندن نقد اونایی که از دشواری یه بازی ناله می کنن خنده داره، ولی AC یچیز دیگست، چون مطمئنم خیلیا با تصور ARPG های فرامسافتور اومدن سمتش و باورشون این بوده اینجام حرفه ایَن! ولی جناب یامامورا مث جان کونستانتین گذاشتشون زیر لیوان و یه پوک آرمورد کور ریخت واسشون از طرف گیمرای قدیم Welcome to my world.
بعد مدت ها اومدم بگم دور اول آرمورد کور ۶ عزیزم بالاخره تموم شد و دیگه از اسپویل نمی ترسم! هر کیم خواست روم آنلاین بازی کنیم پیغام بده در خدمتم.
این بازی به صورت فیزیکی نیست؟؟؟
اره بازی رو سخت می سازیم درجه سختی هم نمی زاریم چون نا انتخاب می کنیم گیمر باید چه طور بازی کنه خودش نمی تونه
اینطوری بازیمون خفن می شه
بقیه بازی ها هم بلدن بازی رک سخت بسازن ولی عقلشون نمی رسه درجه سختی رو حذف کنن
این طوری هم مدت گیم پلی رو بالا می بریم هم وقت و هزینه برای بازی نمی زاریم
اگرم کسی بگه مشکلی داره می گیم نه ببین باید بری تمرین کنی و مشکل از مهارت تو هست وگرنه فلان یوتویبر و یا فلان منتقد بازی رو تو ۵ ساعت تموم کرده مشکل تویی
( اتاق فکر فرام سافر)
واقعا فکر می کردم این اولین بازی فرام سافر باشه که منم بتونم ازش لذت ببرم ولی هزار افسوس که سیاست های این استودیو کاملا خلاف جذب مخاطبه
خب کاری نداره که داداش.
بهتر بازی کن فقط
بازی های فرام سافتور واسه افرادی که خونسردن و اعصاب فولادی دارن ساخته شدن و واقعا نباید کسایی که نمیتونن با بازی هاش کنار بیان رو سرزنش کرد
نمیفهمم چیش بده که سر یه باس بشینی فکر کنی چجوری بزنیش
چالش باید جزئ از بازی ها باشه، و الا ساخت یه باس ساده باید خیلی ساده تر از ساختن یه باس که در نگاه اول سخته ولی با تلاش میزنیش باشه
من قبول دارم خیلی ها به بازی این مدلی نگاه نمیکنن، ولی شما خودتونم ذکر کردید که شاید اولین بازی فرام باشه که ازش لذت ببرید یعنی تا قبلش یا سمت بازی های فرام نیومدید یا اصلا خوشتون نیومده
شاید اصلا مشکل فرام نباشه شما کلا سلیقتون سمت این مدل طراحی ها نیست.
اتفاقا سعی کردم از بازی های فرام سافر لذت ببرم
از سکیرو و بلاد بورن بگیر تا الدن رینگ ولی این بازی ها فقط اعصاب منو خورد می کنه و لذتی برام نداره
پس مشکل از شماست نه فرام سافتور.
چرا این کامنت شما انقدر دیسلایک داره؟
چون حقیقت تلخه :))
ترینر بگیر
جواب نمیده تو سری سولز با لول اپ کردن آنمی ها هم لول اپ میکنن
بازی ها گاهی اوقات با مشکل کوچکی مثل این منتشر میشن که خیلی زود حل میشه، بالانس نبودن یه باس یا یه سلاح تو بازی های ویدیویی چیز عجیبی نیست. الدن رینگ در مقابل چندتا سلاح غیر بالانس داشت که گیمر رو قوی میکرد و خیلی زود اصلاح شدن.
اما دلایلت برای سختی بازی های فرام سافت اصلا درست نیست. این همه استودیو سعی کردن مثل فارم سافت بازی بسازن اما هیچ کدوم نتونستن. فرام برای بازی هاش وقت نمی زاره ؟؟؟ میدونی فارم سافتور چقدر برای آماده سازی گیمر بابت لول دیزاین بازی هاش وقت میزاره ، بلاد بورن ، دارک سولز وو همه شون از بهترین لول دیزاین های تاریخ هستند که با طراحی فوق‌العاده ای که دارن گیمر رو برای رو به رو شدن با چالش ها آماده میکنن، داستان میگن و راه های متفاوتی رو جلوی اون میزارن.(کسب مهارت ، کسب تجربه، صبر و حوصله) با یاد گیری اینا اگر کسی نتونه بازی رو پیش ببره واقعا مشکل از خودشه و باید بره یه بازیی پیدا کنه که در عین داشتن حالت آسون(کلا آسون هم باشه)و باس فایت هاش بعد چند ضربه در جهت القای حس حرفه ای بودن به گیمر چند ثانیه به حالت قمبل بخوابن رو زمین😂. این چیزا که گفتی بازی های فرام سافت رو نابود میکنه.
نوب سگی دیگه ، بحث فلان یوتیوبر نیست بحث یه بخش عمده ای از مخاطبینه که تموم کردن بازیرو
والا موافقم البته همه ما دوست داریم که تو بازی ها به چالش کشیده بشیم و حس موفقیت بعد از یه نبرد حماسی رو تجربه کنیم اما متاسفانه این شرکت فرق چالشی بودن با آزاردهنده بودن رو درک نمیکنه اکثر گیمرها بعد یه روز پر فشار دوست دارن کمی با بازی کردن از این فشار دور بشن اما بازی های این شرکت با سخت بودن غیر منطقی نه تنها کمکی نمیکنن بلکه این فشارو چند برابر میکنن من تنها بازی که از این شرکت تجربه و اتمام رسوندم سکیرو بود
دوست عزیز اتفاقن بازی های فرامسافتور منطقی سخت هستن ولی مبدونی مشکل چیه
مشکل اینه که شرکت های دیگه گیمر هارو بد عادت کردن وقتی تو بازی میمیری باید مجازات بشی تا یاد بگیری کم تر بمیری این رو فرامسافتور یاد داده ولی بازی های دیگه چی دیگه ته تهش اگه بمیری یه مقدا. از پولی که پر بازی هست از بین میره همین
تو بازی های فرامسافتور برای کشتن یه باس و ادامه بازی باید وقت بذاری تلاش کنی تا بتونی بازی رو ادامه بدی مثلا خوده من تو دارک سولز یک پنج بار بازیو از اول رفتم تا تونستم اورنشتاین و اسمو رو بکشم و دیگه بعدش یاد گرفتم و حرفه ای تر شدم و تونستم دارک ۲ و ۳ رو هم تقریبا راحت تر برم
بازی فرامسافور منطقی هستن تو میتونی با یاد گرفتن حرکات یک باس اون باس راحت بزنی بدون هیچ مشکلی این مشکل تو هست که که به باس ها فرصت نمی‌دی و حرکات باس رو یاد نمی‌گیری حتی میشه با اول ۱ بازی تموم کرد اگه حرکات باس هارو یاد بگیری بعد به این بازی ها میگی غیر منطقی
Skill issue
برای اسکیل ایشو داشتن باید یه اسکیلی وجود داشته باشه برادر من
مشکل اونجا نیست:)
🙃…Something… Someone’s burning
ولی در ابرشاهکار Gow 2018 درجات سختی پوچ و بی هدفی میذاریم که تنها پوینت مثبتشون افزایش health انمیه و تمام..
اینم گیم شبه سولز شما عزیز دل که مداوم سنگشو به سینه میزنی..
و البته سولز فیک بگیم بهتره:)
سیاست های جذب مخاطب از دیدگاه مهتی واحدی و آیت الله آقا بابایی:((((کپی پیست پشت کپی پیست به سبک یوبیسافت))))
دوست عزیز:
Git gud
سختی هیچ بازی ای به اندازه سری سولز منطقی و به اندازه نیست (من حتی نمیتونم بهشون بگم سخت اتفاقا بعضی جاها از اسون بودن بازی ناراضی میشم)
مشکل از جای دیگست عزیز :)
اینکه تصور کنم با کمتر از پنجاه بار مردن بازیو تموم کنم خنده داره اصلا
بدرد نمیخوره دیگه این بازی
زیبا گفتی و منم باهات موافقم. سختی بازی کاملا منطقی و به اندازست. اینایی که میگن بازیش سخته همونایی هستن که بازی های دیگه رو رو استوری مود بازی میکنن و گرنه میتونم ده ها بازی دیگه مثال بزنم که روی درجه سختی اخر از سری سولز سخت ترن.
دقیقا بر عکس همه بازی ها که با بالا بردن درجه سختی جون و دقت آنمی ها عوض میشه سری سولز واسه تک تک آنمی ها یه بالانس قرار داده که هیچ نوع گیمی نتونسته اون بالانس رو برقرار کنه
اون دوست عزیزی که میگه سختی بازی ها بی منطقه بره زلدا رو پلی بده تا بفهمه بالانس یعنی چی کلا همه توش وان شاتن چه باس چه خود لینک چه آنمی ها
(من مشکلی با زلدا ندارم اتفاقا طرفدار سر سختش هم هستم)
از شما بعید بود همچین حرفی رو بزنی
تمام بازی های فرام سافتور کلا از ریشه سخت هستن برا تموم کردن مثلا شما یه بازی از فرام سافتور نام ببر که آسون باشه؟
و البته شما رو سرزنش نمیکنم چون واقعا کاره سختیه تموم کردن بازی های فرام سافتور
خزعبلاتت تموم شد؟ حالا بزار واقعیت تورو بگم
یه نوبی که بازیارو میزاره رو نرمال یا ایزی بعد بازیشو میکنه و توانایی انجام بازی رو درجه سختی بالاتر نداره. بعدم میاد اینجا به خاطر کند ذهنی خودش و فشار خوردناش از این سبک بازیا به زحمت چند نفر و هواداراش بی احترامی میکنه و فکر میکنه خیلی کارش درسته. اگه عین ادم میومدی میگفتی با درجه سختیش حال نمیکنم چیزی بهت نمیگفتم ولی خب از کامنتت مشخصه چی هستی
اینا دیگه از بس سولز ساختن دستشون به باس راحت نمیره
بازی مثل بخش زیادی از آثار دیگه فرام سافتور منصفانه‌اس (درسته هر بازی یک سری باس غیرمنصفانه هم داره مثل بد آف کیئاس اما هر چی پیش میره ناخالصی ها کاهش پیدا میکنن در بازیهای فرام سافتور مگر این که بازی مطلق مهارت محور باشه مثل سکیرو و با رفلکس ارتباط مستقیم داشته باشه)، منصفانه معنیش این نمیشه که آسونه یا سخته، معنیش اینه که هر طور با بازی رفتار کنی اونم واکنشی معتدل نشون میده و از مواضع خودش پایین نمیاد. من بیش از یک ساعت درگیر باس LADY Butterfly بودم چون با پیشینۀ ذهنی Dark Souls داشتم سکیرو رو تجربه میکردم. یعنی روی جاخالی متمرکز بودم و بازی تدافعی. به محض این که فهمیدم باید تهاجمی حمله کنم و دیفلکت رو مرکز توجه قرار بدم بازی روی خوش بهم نشون داد و مبارزات لذت‌بخش شدن.
armored core هم همینطوره، اگر با بررسی و تحلیل سراغ باس‌ها نری و به بازی گوش نکنی همینه. اگر حمله تهاجمی و دیفلکت رمز ورود به سکیرو باشه، «اسمبلی» رمز ارمورد کور هست. برای باس اول (هلیکوپتر) اما، شما اسمبلی از قبل مشخص شده دارید و این هلیکوپتر به سادگی به سلاح melee ضعف نشون میده. اگر از دور بخوای مدام شلیک کنی و ابزاری که بازی در اختیارت قرار داده رو نادیده بگیری معلومه سخته. یا باس بالتیوس که شیلد داره به وضوح نیاز به سلاح pulse داره. (هر دوی این موارد حتی توسط هندلر به پلیر گوشزد میشه، برای باس اول ویدیویی حتی پخش میشه اگر چند بار بمیرید که به جاخالی دادن و melee اشاره داره) برای باس دوم هندلر شما میگه که دشمن پالس داره و باید سلاح مناسب استفاده بشه. باس سوم بازی از زمین فاصله میگیره داخل فاز دوم و پلیر باید متوجه باشه که نیاز به پاهایی داره مکا که بتونه در هوا معلق باقی بمونه. اگر فقط با فشردن کلید میخوای چند صحنۀ پر زرق و برق ببینی که تمام خدایان و موجودات و هیولاها جلوت سلاخی میشن، این بازی برای تو ساخته نشده، اگر دوست داری باس ها مثل پازل باشن و طوری طراحی شده باشن که با راه حل بشه از بینشون برد پس این بازی برای تو ساخته شده.
خلاصۀ امر این که بیخودی نصف بازی روی اسمبلی متمرکز نشده. تیم سازنده همینجوری برای اضافه کاری اسمبلی رو طراحی نکرده. این همه سلاح و اجزاء مختلف برای بدن مکا طراحی شدن تا پلیر با توجه به شرایط ازشون استفاده کنه و بزرگ‌ترین لذت گیمپلی همین پازلی بودن باس‌ها هست که همین موضوع طراحی و بالانس باس‌ها رو به پروسه ای پیچیده تبدیل میکنه. وگرنه اگر با کلیک پشت سر هم میتونستی همۀ موانع رو پشت سر بذاری و باس‌ها هیچ پازل و چالشی نداشته باشن و فقط با درجه سختی سطح سلامتی و آسیب‌رسانیشون زیاد بشه رو هر سازنده‌ای میتونه انجام بده.
این اسمبلی که خیییییییییلللللللییییییییییی تاثیر گذاره کاملا حال و هوای نظامی رو تو بازی بشدت بالا برده خیلی جذابه این بخشش البته که تو بازی های قبلی فرام بود اما نقش مکمل داشت ولی این بازی بطور مستقیم مرتبطه.
جمله قشنگی راجع به پازل بودن باس ها گفتید. دقیقا چیزی که خودم خیلی بهش علاقه دارم پازلی بودن باس فایت هاست. نقطه ضعف باس ها نباید نه خیلی واضح باشه که بدون فکر کردن متوجهش بشی نه خیلی گنگ باشه که احتمال فهمیدنش به شانس بستگی داشته باشه یه چیزی متعادل باشه برای کشف راه حل شکست باس. حالا هر چقدر ابزار و تجهیزات و قابلیت ها گسترده تر باشن مبارزه تبدیل به یک معما اکشن درگیرکننده میشه که فقط و فقط میتونید تو مدیوم گیم تجربه کنید.
یکی از مشکلات اساسی که با بازی هورایزن داشتم هم دقیقا برمیگرده به همین مسئله که باس ها هیچ پازلی ندارن. اگر همین نکته رو در نظر میگرفتن بازی سطحش به مراتب برای من بالاتر میرفت.
بخش اول کامنتت رو خوندم اومدم بگم هورایزن این مشکلو داشت که تهش دیدم خودت اشاره کردی :)) از هورایزن فوربیدن وست به خاطر جهانش و طراحی گرافیکی/هنریش خیلی لذت بردم ولی خب کوچکترین چالشی برام ایجاد نشد تو گیمپلی. کلاً مشخصه اولویت اول گوریلاگیمز پیشرفت موتور بازی سازیشون هست (تمرکزشون بیشتر روی نوآوری های گرافیکی و تکنولوژیه بیشتر)
“در حقیقت این بازی همان Sekiro است که ظاهر Armored Core را به خود گرفته و به نظر من از این موضوع نیز رنج می‌برد.”
کاش همه بازیا از sekiro بودن رنج ببرن :-)))
نمیدونم چرا میگن بازی های فرام سافتوری سخته بعد تعریف میدن ، خب تمام بازی ها درجه سختی داره ،ولی این امده این درجه رو حذف کرده ، پس کار خاصی نکرده ،
ببینم درباره بازی های راکستار هم اینو میگی؟ درجه ساختی ندارن بیشترشون.
کامنتت یکم مسخرس/خب راکستار هم نداره خخخ/بهتر بود مینوشتی که بازی از همون اول روی درجه سختی بالا قفل شده همین.
من تازه فاینال فنتزی ۱۶ رو تمام کردم و انرژی بازی ای که زمان زیادی بخواهد ندارم، نتیجتا هنوز سراغ آرمورد کور نرفتم اما سه نفر از دوستان که بازی کردن می گن باس ها بیش از حد مشکل هستن و کننرل هم بواسطه فضای حرکتی اصلا آسان نیست.
من اصلا گیمر حرفه ایی نیستم و تو خیلی از باسای بازیای فرام سافتور صدها بار شکست خوردم.
ولی این یکی واقعا آنچنان باس چالش برانگیزی نبود.
همین چند دقیقه پیش بازی رو استارت زدم و تو اولین تلاش این باس و شکستش دادم
فقط کافیه از ضرباتش جاخالی بدی
دو سه بار هم که میتونی خودت رو Heal بدی؛واقعا دردسری نداره
از این بازی نباید توقع داستان خاصی داشت بیشتر به گیمپلی متکیه
انگار نمرات بازی رو بر اساس سختی باس هاش دادن …
لامصب من با ۳۸ سال سن اگر باس رو نزنم و بازی رو تموم نکنم که میگن گیمر نیستی ، اگر هم بخوام برم تهش میشه ۳۹ سالم …
من مدتیه بخاطر اعصابم سمت بازیهای این شرکت نمیرم
فرام سافتور زهر خودشو ریخته😂
خوشبختانه بازی کرک شده حتما بازی نصب میکنم و تجربش میکنم اگه خیلی سخت،بود حتما با ترینر بازی تمومش میکنم 😅😅😅😅
هیچوقت طرفدار بازیای ریج و سخت نبودم، چون واقعا فقط دلم میخواد از گیم لذت ببرم، اگه زمانی بمیرم که باس فایت فقط ۱ درصد جون داشته، بعدش چیت میزنم، و از گیمایی که چک پوینت هاشون از هم فاصله زیادی داره متنفرم، ولی اینا چرا از دشواری بازی ایراد میگیرن؟ مگه مجبورشون کردن بازی کنن؟
بابا این قدر ها هم سخت نبود فقط باید با بلید ضربه بزنی جونش زود تر تموم میشه
من خودم سولز پلیر نیستم و قصد دارم با بازی lies of p سراغ این سبک برم اما تحلیل کلیم اینه که بازی برای افراد به شدت صبور و سمج طراحی شده/بازی های فرام سافت ور کلا از مخاطبش میخواد که بگرد/جست و جو کن اساسی و از هیچ چیزی سر سری نگذر/بنده تنها مشکلی که باین سری دارم اینه چیزی به اسم MAP بی معنیه/اینکه کاربر رو مجبور میکنه تمام مپ بازی رو حفظ کنه به نظرم یکم آزار دهندس/باید حداقل یه مپ طراحی بکنن که بدونیم فلان جا بریم انیمی هاش قویه و باس هاش دهنت رو سرویس میکنن/پس اول قوی بشو بعد برو توی اون منطقه/بازی های فرام سافت ور همچین چیزی ندارن و با آزمون و خطا و مردن پی در پی باید متوجه بشی هنوز برای رفتن به اون نقطه از بازی ضعیفی و احتیاج به لول اپ داری.
برادر همین که میخوای با lies of p شروع کنی بزرگ ترین اشتباه رو میکنی بهترین بازی برای شروع دارک۳ هست چون
Sekiro زیادی دقت میخاد
Elden ring زیادی بزرگه و گنگ
Blodborn خیلی رو مهارت پلیر تمرکز داره
Dark 1.2 کندن و ممکنه خسته بشی
بازی های دیگه هم کلا یا بالانس نیستن یا بلاخره یه جوری دلت رو میزنن
اتفاقا میگم الدن رینگ چون سیستم جهان باز بازی کمکش میکنه راحت تر پیشروی کنه براش اسون تره گرافیکشم بروز تره راحت تر کنار میاد ساختار بازیم شبیه به بازی های غیر سولز لایکه سریعتر درکش میکنه سایس اف گریس ها بیشترن برای همین بازیو اسون تر میکنه (به خدا من قول میدم اگه دارک سولز ۳ بزنه اولش دقیقا سر او بون فایره که میخوره به اون باس حیونیه بازیو حذف میکنه چون فاصله خیلی زیاده اشکش در میاد) از اونور کشف کردن تو الدن رینگ واقعا لذت بخشه چیزایی توش پیدا میکنی مغزت سوت میکشه بعد میری تو اینترنت میبینی چقدر چیزا هنوز پیدا نکردی خیلی کیف میده اون حس و یه چی بگم اینکه اگه اولین بازیشه قول میدم هرکدوم رو بازی کنه داستانشو نمیفهمه باید بره تو اینترنت بخونه یاد بگیره تو اینترنتم منابع الدن رینگ خیلی بیشتر تا دارک سولز
الدن توصیه نمیکنم چرا که
اسپویل
مثلا شما برای رفتن به اکادمی رنالا باید کلید اموزشگاه پیدا کنی
حالا نه لوکیشنی بهت بازی میده نه راهنمایی
خودت باید بگردی پیدا کنی
اخر هم کلید زیر یه اژدها است که جرات نمیکنی بری زیرش
داش چجوری معلوم نیست یه عکسو داخل همونجا پیدا میکنی بهت میگه کجاس
سرچ کردن هیچ ایرادی نداره بنظر من چون الدنو اصلا نمیتونی خودت ۱۰۰ کنی یه چیزایی یه جاهایی هستن که تو عقلت نمیرسه بهش (یه دانجنه هستش پره لاوا هستش بعد یچیزیم هعی میچرخه بهش بخوری لهت میکنه من دور اول بازیم اونجا یه انمی دیده بودم پرتاب شدم انقدر ترسناک بود اصلا ندیده بودمش درحالی که فکر میکردم ۸۰ درصد مپو جوویدم بعد تو دور بعدی بازیم متوجه شدم فقط ۴ تا دانجن بودن که اون انمی باسشون بود)
من مستقیم از دل ریترنال بلند شدم رو این بازی (خداییش هرچقدر تکرار کنی کمه ) دستم گرم گرم بود فرست ترای زدم باسو (اما مویی بود) ولی شاید برا دوستان ممکنه سخت باشه تنها چیزی که از سال ها بازی های هاردکور پلی دادن فهمیدم برای انجام این بازیا مغز و دستت باید با ریتم و ضرب بازی هماهنگ بشه عین یه موسیقی میمونه ریتمو بگیری بازی برات راحت تر میشه از یه جا به اینور خیلی حملات رو غریزی جاخالی میدی بدون اینکه خیلی فکرت پشتش باشه راجب اون ادمی که گفته سکیرو ظاهر ارمورد کور گرفته باید بگم که چرت میگه استایل بازی متفاوته تو تو سکیرو منفعل باید بازی کنی اما تو ارمورد کور بلعکس بود هرچقدر اکتیو تر باشی بهتره تو سکیرو همیشه باید نزدیک حریف بمونی تا نزاری خیلی ازادی داشته باشه اما اینجا نزدیک بمونی شهید زنده ای از اونور دوست عزیز من کامبت سیستمی به زیبایی سکیرو تو زندگیم ندیدم اونقدر درگیر کننده هزاران استایلی که میشد خلق کرد همین مثاالش منفعل بودن تو بازیه که سبکه خودمه ولی ممکنه بقیه متفاوت باشن هر شباهتیم باشه من نمیتونم نکته منفی ببینمش بعد داش من این سولزلایک نیست که دنبال داستان میگردی توش بازی تمامش گیم پلیه نبرده ادرنالینه بازی نمیزاره یه دقیقه از ریتم مبارزه کم بشه انگار داری هک ان اسلش میزنی
راست میگه از دیروز که بازی رو گرفتم تا خود الان که این پست رو مینویسم دمار از روزگار منم درآورده دارک سولیه واسه خودش با این تفاوت که طی سال‌های طولانی اکثرمون با مکانیک های گیم پلی سری های سولز آشنا شدیم و شاید واسمون خیلی مهم نباشه همون اول به یه باس سخت برخورد کنیم ولی اینجا همون اول بازی که داره بازی رو بهت یاد میده یهو این هلیکوپتر لعنتی میادش حتی هنوز نتونستم ۱/۴ عمرش رو کم کنم که حداقل یه امیدواری باشه