ویدیو اختصاصی: فلسفه مرگ در سینما
مرگ در هالیوود معنای خودش را از دست داده است و در بسیاری از آثار اخیر دنیای سینما دیگر نمیتوان مرگ شخصیتی را باور کرد.
یکی از مهیجترین و احساساتیترین لحظاتی که ممکن است در یه اثر سینمایی مشاهده کرد، لحظه مرگ شخصیتی اصلی یا بسیار مهم است. مرگ یک شخصیت بسیار دردآور، ناراحتکننده و تأثیرگذار است و در پیشرفت داستان نیز تأثیر قابل توجهی دارد.
با این حال، در سالهای اخیر، هالیوود رویکرد متفاوتی را در مسئله مرگ در پیش گرفته و این مسئله را به یه فرمول توخالی تبدیل کرده، فرمولی که بر طبق آن، شخصیت میتواند به نحوی زنده شود. در حقیقت، مرگ در دنیای سینما از بین رفته و دیگه آنقدر مهم و ملموس نیست. در ادامه همراه با ما باشید تا در این ویدیو به بررسی بیشتر فلسفه مرگ در سینما بپردازیم.
هشدار اسپویل! در این ویدیو لحظاتی از فیلمهای زیر اسپویل میشوند:
- فیلم انتقامجویان: پایان بازی (Avengers: Endgame)
- فیلم رفتگان (The Departed)
- فیلم گلادیاتور (Gladiator)
- فیلم سریع و خشن ۹ (F9)
- فیلم شزم! خشم خدایان (Shazam! Fury of the Gods)
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
جان ویک نمرده باشه انشالله تو جان ویک ۵ باشه بقیش مهم نیس
گفتن که حضور افتخاری تو ۵ داره پستش تو گیمفا هست
اون فیلمی که توش شخصیت جان ویک حضوره کامئو (مهمان یا افتخاری) داره فیلم The Ballerina هست نه جان ویک ۵
اما احتمالا جان ویک ۵ به خط زمانی قبل از جان ویک ۱ بپردازه
واقعا جان ویک یه چیز دیگه بود با تمام خالی بندی هاش از مرگش ناراحت شدم حیف بود همه درو میکرد
کلا هالییود افتاده رو دور تکرار
دیگه دورانش تمومه اسکار هم دیگه انتخابی شده و ارزشی نداره
اسکار که دیگه خیلی وقته جایزهاشو کیلویی میده
واقعا مقاله حقی بود
یوتیوب سونی تریلر پرنس اف پرشیا گذاشته ۱۳ هزارتا دیسلایک گرفته درمقابل ۴ هزار تا لایک ..همه ناراضی ان…منحل شو یوبی سافت لعنتی
چه ربطی داشت به فوت جومونگ..؟؟
هشدار اسپویل:……………….فیلم شزم اشغال بود اخرشم خیلی مضخرف زنده کردنش
یکی از ضربه های اصلی رو دنیای اروورس شبکه CW زد…ادمی نبود اونجا که یکبار نمیره و بعداز برگشتن ابرقهرمان نشه هرکی یک لباس تنش کرد بود شده بود ابرقهرمان
تا الآن هیچکدوم از شخصیتهایی که در فیلمهای مارول و دنیای اصلی MCU مُردن یا نابود شدن که واقعاً زنده نشدن. اینکه شخصیتی که مُرده نسخه دنیای موازیش وارد داستان بشه ربطی به زنده شدن دوباره اون شخصیت نداره. اون جریان بشکن ثانوس هم باعث ناپدید شدن نصف موجودات دنیا شد نه باعث مرگشون.
…
بعدش قضیه فیلمهای تخیلی، فانتزی و ابرقهرمانی با فیلمهای ژانرهای دیگه فرق داره. قطعاً کسی انتظار نداره تو یه فیلم گنگستری وقتی با تیر میزنن مغز طرف رو میپاشونن روی دیوار اون یارو دوباره زنده بشه. ولی وقتی تو ژانر فانتزی و تخیلی راه های مختلفی برای احیاء مردگان هست، مثل چشمه لازاروس در کمیکهای دی.سی یا کلون سازی و… چرا نباید ازش تو فیلمهای این ژانرها استفاده بشه!
داداش صورت مسئله رو پیچ و تاب نده
وقتی بیننده میدونه از یه جهنم دره ایی شخصیت مرده رو زنده میکنن یا یه کپیشو تو یه مولتی ورس پیدا میکنن یا طرف تو زمان سفر میکنه از مردنش جلوگیری کنه
بازم فرق نمیکنه
یه لقب جدید برات پیدا کردم ، اسی پیچشی!
هروقت یکی از شخصیتهای دنیای اصلی MCU مثل تونی استارک، ناتاشا، ویژن اصلی، تچالا که تاحالا در MCU واقعاً مُردن بیا حرف بزن. وگرنه هیچکدوم از این شخصیتها که تا الآن واقعاً زنده نشدن. امثال گامورا و لوکی هم که نسخه مولتی.ورسی اونا هستن نه خودشون. وقتی چیزی به اسم دنیای موازی در داستان وجود داره، وجوده چندین نسخه از یک شخصیت امری کاملاً طبیعی و منطقی هست.
خسته نباشید
ویدیوی با کیفیتی بود خسته نباشید میگم به همه دست اندرکارانش
فقط به نظرم باید یه ذره تصاویر تو ویدیو بیشتر به کار بره
پیش از جوامع مدرن ما ارزش کالا ها صرفا بر مبنای تئوری های کلاسیک بود(عرضه و تقاضا)،اما در عصر امروز این ارزشها جای خودشون رو به ارزشهای نمادین(اونچه که بودیارد میخواند) دادند و این ارزش های نمادین صرفا منحصرا به ابژه ها و کالاهای تجاری معطوف نمیشوند،بلکه به حقایق و فکت ها هم سرایت میکنند.من جمله مرگ که از دیرباز به عنوان یکی از بزرگترین بخش های تجربه زیستن آدمی محسوب میشده(به نحوی که حتی انسان رو وارد جایگاه والاتری هم میکرد،چه از لحاظ معنوی و چه حتی از لحاظ اجتماعی)،اما امروزه مرگ نه تنها به عنوان بخشی ضروری از زندگی بلکه صرفا به عنوان یک مقوله منفی و در غیاب چیز دیگری تلقی میشه.مرگ به جای اینکه خود مقوله ای فی نفسه و دارای ارزش باشه صرفا نبود سلامتی هست و خلاصه شده به آمار و ارقام و اینکه چطور با این راهکارها میشه جلوی اون رو گرفت و انسان عصر امروز ما حاضر هست به هر قیمتی این مرگ را نفی کنه،چه با افزایش طول عمر و چه با آپلود مغز در فضای ابری و …
بیخود نیست که از نظر پساساختارگرایان جوامع با اون چیزی که اون رو طرد میکنند شناخته میشوند.در نزد فوکو این طرد شدگی در خصوص دیوانگان بود و در نزد بودیارد این طرد شدگی در خصوص مرگ هست و مرگ بدل به بزرگترین تابوی اجتماع پسامدرن بدل شده که سینما خصوصا سینمای مصرف زده امروز هم هم به طبع از اون تاثیر پذیرفته.